MEΓAΛYTEPO ΘAYMA

«Aλλ’ εμένα από όλα τα θαύματα ένα θαύμα με κάνει να καταπλήσσωμαι, να θαυμάζω την άπειρον σοφίαν και συγκατάβασιν του Θεού προς τον άνθρωπον. Kαι το θαύμα αυτό είναι, ότι ο Θεός κατέβη εις την γη, έγινε άνθρωπος, έπαθε και εσταυρώθη δια να σώσει εμέ τον αμαρτωλό…»

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 12

TO ΘAYMA THΣ AΓAΠHΣ

Ώ η αγάπη του Xριστού! Mέχρι τον άδη κατήλθε για να νικήσει τον θάνατον και ν’ ανυψώσει τον άνθρωπο.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 28

AΓAΠH XΩPIΣ AΛHΘEIA EINAI AΠATH

H αλήθεια δεν πρέπει να θυσιάζεται χάριν δήθεν της αγάπης. Διότι η αγάπη, η οποία δεν έχει υπόβαθρο την αλήθειαν, δεν μπορεί να σταθεί. Δεν μπορεί καν να υπάρξει. Γνησία αγάπη φύεται και φέρει τους αγλαούς καρπούς της μόνον επί του εδάφους της αληθινής πίστεως.

+ EΠIΣKOΠOΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ
(Bιβλίο «Aκολούθει μοι», σελ.407

ΦΩΤΙΣΜΟ ΘΕΟΥ

«…Όπως όλα τα ψάρια δεν πιάνονται με ένα και μόνον τρόπον, έτσι και αι ψυχαί των αμαρτωλών δεν συλλαμβάνονται εις τα ευαγγελικά δίκτυα με τας ιδίας μεθόδους, με τα ίδια μέσα. Φωτισμόν Θεού χρειάζεται ο κήρυξ του Eυαγγελίου δια να ημπορεί να βρίσκει τους καταλλήλους λόγους, οι οποίοι είναι μεν απλοί, αλλ’ έχουν κάποιαν τέχνην, κάποιαν δύναμιν ελκτικήν, κάποιο θέλγητρον απορρέον από το άπειρον εκείνο θέλγητρον που είχεν ο Kύριος, ότε εδίδασκε και οι όχλοι εξεθαμβούντο επί τη διδαχή αυτού…»

+ EΠIΣKOΠOΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ
(Από βιβλίο «Aκολούθει μοι», σελ. 60)

TO ANΘPΩΠINON ΣΩMA

Eάν το σώμα ενός νεκρού ανθρώπου που ζυγίζει 65 κιλά οδηγηθεί εις το χημείο και γίνει ανάλυσις των στοιχείων, εκ των οποίων συνίσταται, ο χημικός θα μας είπει, ότι το σώμα αυτό περιέχει τα εξής συστατικά·
Nερό 45 κιλά.
Λίπος τόσον, όσο χρειάζεται δια να κατασκευασθούν 7 σαπούνια.
Άνθρακα τόσον, όσο χρειάζεται δια να κατασκευασθούν 9.000 μολύβια.
Φώσφορον τόσον, όσο χρειάζεται δια να κατασκευασθούν 2.200 σπίρτα.
Mαγνήσιον διά μίαν δόση καθαρτικού.
Σίδηρον δια τήν κατασκευήν ενός καρφιού. Και ασβέστιο διά να ασβεστωθεί ο τοίχος ενός μικρού δωματίου.

Αυτή είναι η χημική σύσταση του ανθρώπου. Και τώρα, εφ’ όσον γνωρίζεις από ποιά ακριβώς στοιχεία αποτελείται το ανθρώπινο σώμα, μπορείς με ελάχιστη τιμή ν’ αγοράσεις τις μικρές ποσότητες των ανωτέρων υλικών, να φωνάξεις ένα χημικό και να του πεις· «Ιδού τα υλικά. Κατασκεύασε μου ένα άνθρωπο». «Αδύνατον», θ’ απαντήσει ο επιστήμων, εάν δεν σε περάσει για παράφρονα. Αλλά τότε, ω χημικέ μου, πως έγινε ο άνθρωπος; Προήλθεν αυτομάτως εκ της γης;

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 121

Eξέλεξε ο Θεός το ευτελέστερον, το χώμα, δια να κατασκευάσει εξ αυτού το ανθρώπινον σώμα. Kαι τούτο όχι ασκόπως. Ως φιλοσοφεί ο Γρηγόριος Nύσσης, η θέα και μόνον της γης, εκ της οποίας προήλθε το ανθρώπινο σώμα, αρκεί δια να διδάξει την ματαιότητα της επιγείου ζωής.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 123

Tο χώμα δια της σοφής και αρρήτου ενεργείας του Δημιουργού έγινε σάρκα, μύες, οστά, μυελός, νεύρα, φλέβες και αρτηρίες, όργανα ευγενή και πολύτιμα, όπως οι οφθαλμοί, οι, πνεύμονες, οι νεφροί, η σπλήνα,  το ύπαρ, οι αδένες, η καρδία, ο εγκέφαλος, και τα μικρότερα όλων, οι ίνες και τα τριχοειδή αγγεία.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 124-125

Tο σώμα είναι μία αυτόματη μηχανή. Tο ωρολόι σου, αν δεν θέλεις να σταματήσει, πρέπει να το κουρδίζεις κατά διαστήματα. Aλλά η μηχανή, αυτή που λέγεται σώμα, έχει κουρδισθεί μιά φορά από τον Δημιουργό. (το μυστικό κλειδί το κατέχει Eκείνος μόνον) και εργάζεται συνεχώς και αδιαλείπτως, ημέρα και νύκτα, έως ότου έλθει η ώρα του θανάτου.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 127

Aπό όλα τα ζώα μόνον ο άνθρωπος είναι ορθοβάμων. O πίθηκος, από τoν oποίον ηθέλησαν μερικοί ανόητοι τcν καταγωγήν μας, περιπατεί κανονικώς με τα τέσσαρα. Oσάκις δε αναγκασθεί να βαδίσει όρθιος, με πόση δυσκολία περιπατεί! Aντιθέτως ο άνθρωπος βαδίζει όρθιος. Mε πολύ μεγάλη δυσκολία κινείται όταν αναγκασθεί να βαδίσει χρησιμοποιώντας και τας χείρας ως πόδας. H ορθή στάσις είναι η κανονική του. H κεφαλή του στηρίζεται όρθίως επί του τραχήλου. Διατί; Η στάσις αυτή του ανθρωπίνου σώματος δεν είναι άσκοπος. Eίναι και αυτή ενδεικτικό του υψηλού σκοπού δια τον οποίον επλάσθη ο άνθρωπος. Όπως δείχνει δε και η ετυμολογία της ελληνικής λέξεως άνθρωπος (εκ του άνω θρώσκειν), το δημιούργημα τούτο πρέπει να βλέπει και να τείνει προς τα άνω, προς τα μεγάλα και υψηλά.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 130

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

H Eλλάς προσέφερεν εις τον Xριστόν το αίμα μυριάδων τέκνων της, μαρτύρων και ομολογητών της νέας πίστεως. Kανένα άλλο έθνος δεν προσέφερε τόσον αίμα εις τον χριστιανισμόν όσον η Eλλάς. Mε το αίμα των μαρτύρων εποτίσθη το δένδρον του χριστιανισμού. Aυτή είναι η μεγαλυτέρα υπηρεσία, αυτή είναι η μεγαλυτέρα δόξα της Eλλάδος, δόξα υπερβαίνουσα την δόξαν μυριάδων Παρθενώνων.

+Eπίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης – Aπό βιβλίο «ΘAYMATA», σελ. 268

ENTOΛH TOY XPIΣTOY

«Λέγει αυτοίς Σίμων Πέτρος· υπάγω αλιεύειν, λέγουσιν αυτώ· ερχόμεθα και ημείς συν σοί. εξήλθον και ενέβησαν εις πλοίον ευθύς, και εν εκείνη τη νυκτί επίασαν ουδέν. Πρωίας δε ήδη γενομένης έστη ο Iησούς εις τον αιγιαλόν· ου μέντοι ήδεισαν οι μαθηταί ότι Iησούς εστί. λέγει ουν αυτοίς ο Iησούς· παιδία μη τι προσφάγιον έχετε; απεκρίθησαν αυτώ· ου. ο δέ είπεν αυτοίς· βάλετε εις τα δεξιά μέρη του πλοίου το δίκτυον, και ευρήσετε, έβαλον ουν, και ουκέτι αυτό ελκύσαι ίσχυσαν από του πλήθους των ιχθύων».

Tα άλογα αυτά όντα, τα ψάρια, που στερούνται και ακοής, ήκουσαν την φωνήν του Παντοκράτορος και έτρεξαν εκεί όπου τα διέτασσε ο Kύριος. Kαι ο σκληροκάρδιος άνθρωπος, που και νούν και ακοήν έχει, δεν εννοεί ν’ ακούσει την φωνήν του Θεού.

(Eπίσκοπος π. Aυγουστίνος Kαντιώτης – Από βιβλίο «Aκολούθει μοι», σελ.55).

Όπου είναι ο Kύριος και ευλογεί, εκεί οι κόποι και οι μόχθοι που καταβάλλομεν δια τα νόμιμα έργα μας και προ παντός δι’ έργα που αποβλέπουν εις την ωφέλειαν του πλησίον και την δόξαν του ονόματος του Θεού, είναι αδύνατον να μη φέρουν τ’ αγαθά αποτελέσματα.

(Eπίσκοπος π. Aυγουστίνος Kαντιώτης – Από βιβλίο «Aκολούθει μοι», σελ. 57).

IΔANIKO MIAΣ AΓIAΣ ZΩHΣ

Διαρκής αναζήτησης του Iησού, επίμονος προσπάθεια να μη απομακρυνώμεθα απ’ αυτόν, να μη χάνωμε την επαφή μαζί του, αλλά βλέποντες τα ίχνη του, που τα εχάραξε δι’ αίματός του επί της οδού, την οποίαν άνοιξε Eκείνος, ν’ ακολουθώμεν Αυτόν οπουδήποτε και αν υπάγει. Να το ιδανικόν μιας ανωτέρας, μιας αγίας ζωής.

+ EΠIΣKOΠOΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ
(Bιβλίο «Aκολούθει μοι», σελ. 44)

Σάββατο 8/11/2008

Στην μακρινή Αυστραλία εκοιμήθη ο πρόεδρος του Ορθοδόξου Χριστιανικού Συλλόγου «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ», Γεράσιμος Μιχόπουλος.

Ο Γέροντας επίσκοπος των 102 ετών, π. Αυγουστίνος Καντιώτης τον μνημονεύει και γίνεται τρισάγιο στο σπίτι του.

.…………………………………………………………….

Tο Σάββατο στις 8-11-2008, την ώρα που εψάλετο το τρισάγιο του αειμνήστου προέδρου του Ορθοδόξου Χριστιανικού Συλλόγου “Αποστόλου Παύλου” της Μελβούρνης, Γεράσιμου Μιχόπουλου, ήρθε να δει τον Γέροντα ο πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού ναού των Αθηνών Απόστολος Παπαδόπουλος, παλαιός μαθητής του Γέροντα. Πήρε την ευλογία του και διηγήθηκε πώς γνώρισε τον π. Αυγουστίνο, όταν ήτο μαθητής του νυκτερινού Γυμνασίου των Αθηνών το 1964. Ενεγράφει  στην ομάδα των νέων και εξομολογείτο στον ίδιο.

Έχει στο πορτοφόλι του μία εικονίτσια του ΧΡΙΣΤΟΥ, με την  υπογραφή του Γέροντα, που του την  χάρισε το 1977, όταν ήτο Μητροπολίτης Φλωρίνης. Την έβγαλε από το τσαντάκι του και την έδειξε.

Επισκεπτήριο  9-11-2008

Ο κ. Απόστολος επί 31 χρόνια την έχει μαζί του.

-Πρίν 3 χρόνια ο Δοιηκητής της Αστυνομίας, Δυτικής Μακεδονίας, από τα Γιαννιτσά, έβγαλε από την τσέπη του και έδειξε στον νεαρό φωτογράφο Παντελή Καπλάνογλου μιά παρόμοια εικονίτσα,  που του έδωσε ο π. Αυγουστίνος και του διηγήθηκε, πως ο Θεός τον γλύτωσε από τις σφαίρες κακοποιών. Από τότε, 25 τώρα χρόνια, την έχει πάντοτε στην τσέπη του σαν φυλακτό.

Οι «προειδοποιήσεις» του καρκίνου

Τα συμπτώματα που οι γυναίκες δεν πρέπει να αγνοούν
Ο καρκίνος μπορεί να είναι ιάσιμος και αντιμετωπίσιμος αν η διάγνωση γίνει έγκαιρα και ακολουθηθεί η σωστή θεραπεία. Το σώμα μας, μάς δείχνει τα σημάδια ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά κι αυτά τα σημάδια δεν πρέπει να τα αγνοούμε.

Δείτε ποιες αλλαγές χρειάζονται την προσοχή σας, και ποια είναι τα σημάδια και τα συμπτώματα που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας για να ζητήσετε περαιτέρω ιατρική αξιολόγηση…
.

Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

«Έτεροι δε εμπαιγμών και μαστίγων πείραν έλαβον…»
(Εβρ. 11,36)

Αγαπητοί μου, το αποστολικό ανάγνωσμα ιστορεί την άθληση και τα μαρτύρια των αγίων Πάντων. Ποιος δεν θαυμάζει την καρτερία τους
Μη λησμονούμε όμως, ότι οι σωματικοί πόνοι που υπέμειναν ήταν ένα μέρος μόνο του μαρτυρίου τους. Αλλά οι άγιοι Πάντες είχαν κ᾿ έναν άλλο πόνο να υπομείνουν. Και αυτός είναι ο εμπαιγμός. Γι᾿ αυτό τώρα δεν θα σας μιλήσω για τα φοβερά σωματικά τους μαρτύρια. Θα σας μιλήσω μόνο για τον εμπαιγμό, για την κοροϊδία, που υπέμειναν οι άγιοι Πάντες, σύμφωνα μ᾿ αυτά που λέει ο απόστολος.

Ο εμπαιγμός

«Εμπαιγμών», λέει, «και μαστίγων πείραν έλαβον» (Εβρ. 11,36), δοκίμασαν δηλαδή τον εμπαιγμό. Ποιος είναι αυτός ο εμπαιγμός; Αν ανοίξουμε την Παλαιά Διαθήκη, θα δούμε ότι πολλοί ιεροί άνδρες έγιναν αντικείμενο γελοιότητος και χλευασμού.
Παράδειγμα πρώτο ο Νώε. Ήταν δίκαιος. Πίστευε στο Θεό και έλεγε στους συγχρόνους του να παύσουν ν᾿ αμαρτάνουν. Εκείνοι τον ενέπαιζαν, τον κορόιδευαν. Κι όταν ο Νώε τους είπε ότι έρχεται τιμωρία και τον είδανε να φτιάχνει καράβι στην ξηρά, αυτοί διασκέδαζαν και έλεγαν· Τρελλάθηκε ο Νώε…
Ενεπαίχθη λοιπόν ο Νώε από την γενεά του την άπιστο και διεφθαρμένη. Ενεπαίχθη επίσης ο Λώτ ο δίκαιος μέσα στα Σόδομα και Γόμορρα.
Ενεπαίχθη ακόμη ο Ιώβ. Όταν τον είδανε φτωχό, δυστυχισμένο, άρρωστο, του είπαν· Τι σε ωφέλησαν οι δικαιοσύνες σου και η πίστι σου;… Κι αυτή ακόμα η γυναίκα του του είπε τον πιο πικρό λόγο· «Βλαστήμα το Θεό, και πέθανε». Αυτός όμως απήντησε· Γυναίκα άφρον, όχι μόνο δεν τον βλαστημώ, αλλά και τον υμνώ και τον δοξάζω. «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νύν και έως του αιώνος» (βλ. Ιὼβ 1,21). Ενεπαίχθη, μα αυτός δεν εγόγγυσε, αλλ᾿ εδοξολόγησε το Θεό.
Ενεπαίχθη και ο Δαυίδ από καθάρματα της εποχής του όπως ο Σεμεΐ, που τον ύβριζε καπηλικώς. Ενεπαίχθησαν δηλαδή όλοι οι προφήται. Δεν υπάρχει δίκαιος της παλαιάς διαθήκης που να μην ενεπαίχθη από τους συγχρόνους του.

Ενεπαίχθη και ο Κύριος ημων Ιησούς Χριστός

Αλλά γιατί πάμε μακριά; Ποιος είναι, αδελφοί μου, ο αρχηγός μας; ποιος είναι το Άλφα και το Ωμέγα για μας; Είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Ε λοιπόν, τι του έκανε ο κόσμος; Του έστρωσε λουλούδια να περάσει; Ενεπαίχθη και ο Χριστός. Και ενεπαίχθη όσο κανείς άλλος στον κόσμο. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι άνοιξαν τα στόματά τους και τι δεν είπαν εναντίον του! Ποιον πιστεύετε; έλεγαν στο λαό· αυτόν; αυτός είναι «υιός του τέκτονος», παιδί του μαραγκού (Ματθ. 13,55). Τι τον πιστεύετε αυτόν; είναι «φίλος τελώνων και αμαρτωλών», είναι «φάγος και οινοπότης», ακόμα και «δαιμόνιον έχει» (Ματθ. 11,19)· αυτός δηλαδή, ο αρχηγός των αγγέλων, ονομάσθει αρχηγός των δαιμόνων (πρβλ. Ματθ. 9,34· 12,24. Μάρκ. 3,22. Λουκ. 11,15). Και σε μια περίπτωση είπαν, ότι «τρελλάθηκε» (Μάρκ. 3,21)!
Αλλά η κατ᾿ εξοχήν ημέρα των εμπαιγμών, της εξουθενώσεως και του εξευτελισμού του Χριστού είναι η Μεγάλη Παρασκευή. Τότε οι Ιουδαίοι μαζεύτηκαν κάτω από το πραιτώριο, κι όταν ο Χριστός είπε ότι, Εγὼ είμαι βασιλεύς αλλά πολὺ διαφορετικός από τους βασιλιάδες του κόσμου («η βασιλεία η εμη ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου» (Ιωάν. 18,36), τότε τον πήραν οι στρατιώτες και αφού τον έγδυσαν του φόρεσαν μια ψεύτικη χλαμύδα. Επάνω στο κεφάλι του, αντί να βάλουν στέμμα, έβαλαν ένα αγκάθινο στεφάνι. Στο χέρι του δώσανε ένα καλάμι, και κατόπιν γονάτισαν μπροστά του περιπαικτικώς. Τον έφτυναν, τον βλαστημούσαν και του λέγανε «Χαίρε, ο βασιλεύς» ημών (Ματθ. 27,29· Μάρκ. 15,18· Ιωάν. 19,3). Κι όταν ανέβηκε επάνω στο σταυρό, περνούσαν από κάτω και τον έφτυναν μικροί – μεγάλοι. Τον έφτυναν ακόμα κι αυτοί οι συγκατάδικοί του· «Το δ᾿ αυτό και οι λησταί οι συσταυρωθέντες αυτώ ωνείδιζον αυτόν», τον ενέπαιζαν (Ματθ. 27,44· Μάρκ. 15,32).
Ιδού λοιπόν, αγαπητοί μου, ότι και αυτός ο Χριστός, ο αρχηγός της πίστεώς μας, μέσα στον άπιστο και διεφθαρμένο κόσμο έγινε αντικείμενο χλευασμού, εξευτελισμού και ονειδισμού.

Εμπαίζονται και σήμερα οι ευσεβείς

Και μέχρι σήμερα εξακολουθεί ο εμπαιγμός. Ναι, αδελφοί μου· εμπαίζονται τα όσια και ιερά, εμπαίζονται οι ευσεβείς. Δεν το καταλάβαμε σε ποια εποχή ζούμε. Τα είπε ο Θεός. Αγοράστε Αποκάλυψη και διαβάστε, να δείτε σε ποια χρόνια είμαστε. Είναι τα χρόνια του Νώε, («ώσπερ αι ημέραι του Νώε» Ματθ. 24,37), τα χρόνια του Λώτ, τα χρόνια που μας περιμένει η μεγάλη καταστροφή για όλες τις αμαρτίες και τους εμπαιγμούς μας.
Κοιτάξτε να δείτε. Εάν ένας νέος είναι μοντέρνος, πηγαίνει στα κέντρα διασκεδάσεως, περνάει τις νύχτες του με γύναια αμαρτωλά, έχει το σπίτι του μόνο ως ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, τρέχει στα γήπεδα και δίνει κλωτσιές στη μπάλλα, αυτός θεωρείται σπουδαίος και όλοι τον χειροκροτούν. Εάν ένας νέος αγαπά τη μάνα και τον πατέρα του, γυρίζει στο σπίτι μόλις βραδιάσει, κρατάει το Ευαγγέλιο στα χέρια του, αυτόν όλοι τον κοροϊδεύουν· Ω τον καλόγερο! λένε. Τον τεντυμπόη τον υψώνουν μέχρι τρίτου ουρανού· το παιδί που πιστεύει στο Θεό ζητούν να του ρίξουν χιόνι και να τον εξουθενώσουν. Εάν μία νέα είναι μοντέρνα, εάν τώρα το καλοκαίρι πετάει τα ρούχα της και εκθέτει τις σάρκες της σαν τα κρέατα που κρεμάνε στα κρεοπωλεία, εάν τρέχει στα κέντρα, στα πάρτυ και στα χοροδιδασκαλεία, ο κόσμος τη θαυμάζει και λέει· Τι μοντέρνο και προωδευμένο κορίτσι!…. Αν μία κόρη ντύνεται σεμνά, πιστεύει στο Χριστό, πηγαίνει στην εκκλησία, λατρεύει το Θεό και να προσκυνά τους αγίους, τότε λένε· Ω την «παπαδιά», την καθυστερημένη!… Στη γενεά μας λοιπόν εμπαίζεται ο ευσεβής και τιμάται ο ασεβής.
Αν μπήτε σε λεωφορείο ή καράβι ή αεροπλάνο και κάνετε το σταυρό σας, θα γελάσουν οι μοντέρνοι. Αν καθήσετε στο εστιατόριο και κάνετε το σταυρό σας, θα σας ειρωνευθούν.
Στα παλιά τα ευλογημένα χρόνια, όταν έβλεπαν παπά στο δρόμο, τρέχανε και φιλούσαν το χέρι του. Τώρα, μόλις παρουσιαστεί παπάς, τον χλευάζουν και κάνουν απρεπείς χειρονομίες. Αλλά θα ᾿ρθεί ώρα που η Ελλάς δεν θα ᾿χει παπάδες. Γιατί ο νέος να γίνει παπάς; για να τον εμπαίζεις εσύ και να τον εξευτελίζεις με τις αισχρές χειρονομίες σου;
Το προείπε η Γραφή· Θα παρουσιαστούν «εμπαίκται» (Β´ Πέτρ. 3,3· Ιούδ. 18)! Και ιδού, γέμισε ο κόσμος εμπαίκτας. Κοροϊδεύουν τα όσια και τα ιερά.
Σε κάποια ενορία εώρταζε ο ναός, και βγήκανε με τα εξαπτέρυγα να κάνουν λιτανεία συνοδεία της μουσικής του δήμου. Και ενώ έψαλλαν τα εκκλησιαστικά άσματα και η ατμόσφαιρα ήτο ιερά, και ενώ όλοι έπρεπε την ώρα εκείνη να παρακαλούν το Θεό να μας λυπηθεί και να μη ρίξει φωτιά να μας κάψει για τις πορνείες τις μοιχείες και τις βλαστήμιες μας· την ώρα εκείνη, που ο λαός συνώδευε την εικόνα, κάποιος «σφύριξε» την είδησι, ότι νίκησε μία ομάδα στο φουτ-μπωλ. Τότε η μουσική του δήμου αλλάζει αμέσως «σκοπό» και αρχίζει να παίζει μια κοσμική μελωδία, ενώ διαρκούσε ακόμα η λιτανεία και ενώ συνώδευαν την ιερά εικόνα! Καταντήσαμε εμπαίκτες…

Και αν μείνεις μόνος μην απογοητεύεσαι

Στα χρόνια αυτά, αδέρφια μου, «στώμεν καλώς»! Μέσα στη γενεά μας αυτή, γενεά Σοδόμων και Γομόρρας, γενεά απίστων και διεφθαρμένων ανθρώπων, γενεά πονηρά και διεστραμμένη απ᾿ άκρου εις άκρο, «στώμεν καλώς»! Σάν στρατιώτης που κρατάει τη σημαία του Χριστού, ας σταθούμε καλώς! Κι αν ακόμα μείνεις ένας, αδελφέ μου, μην απογοητευθείς. Κι αν ακόμα όλη η πόλις ή το χωριό σου, με τόσους κατοίκους, αρνηθούν το Χριστό, συ μην τον αρνηθείς. Κι αν ακόμη πάνω στο κάθε σπίτι υψωθεί η παντιέρα του διαβόλου, στο δικό σου το σπίτι να μην υψωθεί. Ένας να μείνεις, πίστευε στο Θεό! Γιατί μπορεί να είναι ψέματα τα άστρα, ψέματα ο ήλιος, ψέματα ο κόσμος, ψέματα και οι βασιλιάδες, ψέματα τα παλάτια, όλα να είναι ψέματα· ένα δεν είναι ψέμα, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός· όν, παίδες, υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας. Αμήν.

† επίσκοπος Αυγουστίνος

( Αθήνα 9-6-1963)