Άνοδος και κάθοδος του Χριστιανού

Aπο βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 17-21

Ο Χριστιανός δεν είναι μόνον άνοδος, αλλά είναι και κάθοδος.

Άνοδος είναι να κλείνεσαι σε ένα δωμάτιο και να ανεβαίνεις να ανεβαίνεις, να ανεβαίνεις να προσεύχεσαι να βρίσκεσαι ψηλά ψηλά. Να πηγαίνεις σε ένα μοναστήρι, να ανοίγεις τους ψαλμούς, να προσεύχεσαι, να πολεμάς συνεχώς να σηκώνεσαι τη νύχτα, να κάνεις αγρυπνία, να αγιάζεις, να ζεις στο Θαβώρ. Ωραίο είναι το Θαβώρ, ωραία είναι η άνοδος. Όμως χρειάζεται και η κάθοδος.

Ο Χριστιανός είναι άνοδος και κάθοδος. Υπάρχει η άνοδος, επειδή υπάρχει η κάθοδος. Ποια είναι η κάθοδος. Να κατέρχεσαι, να κατέρχεσαι, να κατέρχεσαι όν τρόπον ο Χριστός κατήλθε μέχρι του άδου. Χρειάζεται και η κάθοδος.

Ποια είναι η κάθοδος; Η κατάβαση στον πόνο. Να πάμε εκεί που υπάρχει πόνος να πάμε στα νοσοκομεία, στα σπίτια των φτωχών, στις φυλακές, στα σπίτια των χήρων, των ορφανών, των αμαρτωλών. Να επισκεφθούμε τον κοινωνικόν άδη. Βέβαια ο άνθρωπος ανατριχιάζει μπροστά στη θέα του ανθρώπινου πόνου. Δεν πρέπει όμως να το λησμονούμε αυτό.

Ένας άγιος λέει εάν υποθέσουμε ότι ευρίσκεσαι στην άνοδο και προσεύχεσαι, ζεις στο Θαβώρ και ακούσεις μία κραυγή να καλεί σε βοήθεια, να αφήσεις το Θαβώρ, να διακόψεις την προσευχή και να τρέξεις να συναντήσεις τον πονεμένο άνθρωπο. Να μην πεις τώρα εγώ προσεύχομαι δε μπορώ. Όχι. Θα αφήσεις την προσευχή και θα τρέξεις. Δύο πόλους να έχουμε. Ο ένας είναι άνοδος και αλίμονο εάν δεν έχουμε άνοδο. Εάν δεν έχουμε άνοδο, θα αποτύχουμε στην κάθοδο.

Εάν έχουμε άνοδο εάν ζούμε στο Θαβώρ δια της προσευχής, τότε και εμείς θα μπορούμε να κάνουμε καθόδους, ασφαλείς καθόδους, μέσα στον κόσμο αυτό, στον κοινωνικό Άδη.

Οι αληθινοί Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης

Μέσα στη Θεσσαλονίκη έριξε τα δίχτυα ο απόστολος Παύλος. Η θάλασσα είναι γεμάτη ψάρια, αλλά δεν τα πιάνει όλα ο ψαράς. Μια μικρά ποσότητα πιάνει. Έτσι λοιπόν και ο απόστολος Παύλος έπιασε μια μικρά μειονότητα. Πόσοι να ήταν; Εκατό – διακόσοι, δεν ήταν παραπάνω. Μακάρι να ζούσαν σήμερα εκείνοι οι Χριστιανοί, και ας λείπανε αυτά τα 500 εκατομμύρια. Τσούρμο ολόκληρο, με όνομα χριστιανικό, αλλά άχρηστο. Προτιμότερο να έχεις ένα διαμάντι στο χέρι σου, παρά ένα βουνό από χαλίκια. Οι σημερινοί άνθρωποι πετούν τα διαμάντια, απορρίπτουν το Χριστό, και κρατούν τα χαλίκια, κρατούν τις αμαρτίες τους. Ανόητε άνθρωπε, τι κάνεις; Τα χαλίκια, που κρατάς, δεν έχουν αξία, το διαμάντι έχει. Αδάμαντες ήταν τότε οι Χριστιανοί, σήμερα είναι χαλίκια άχρηστα. Αναστενάζουν οι άγγελοι, και μόνο αυτοί οι ψευτοχριστιανοί δεν αναστενάζουν και νομίζουν, ότι είναι και οι καλύτεροι Χριστιανοί.

Κάποτε στο ναό σε επίσημη ημέρα αναγκάστηκα να πω σ’ αυτούς τους μεγάλους: «Θα κολαστήτε, κύριοι, θα κολαστήτε!…». Εμφανίζονται μόνο τις μεγάλες γιορτές. Σα να μας λένε: «Να μας ευχαριστείτε, γιατί σας τιμάμε». Λες και η Εκκλησία είναι κανένα σαλόνι, και πρέπει να τους ευχαριστούμε που ήρθαν. Μη νομίζουν, ότι με το να έρχονται προσφέρουν και δόξα στο Θεό. Οι μεγάλοι είναι συχνά αμαρτωλότεροι από τους μικρούς, γιατί κάνουν κακή χρήση της εξουσίας.

Όποιος έχει εξουσία, πολλές φορές αμαρτάνει περισσότερο. Αλλιώς θ’ αμάρτανα σαν καλόγερος εγώ, και αλλιώς τώρα σαν επίσκοπος. Αλλιώς αμαρτάνει ένας απλοϊκός χωρικός, και αλλιώς ένας δάσκαλος. Και όμως βλέπετε τους άρχοντες, με τι υπερηφάνεια έρχονται μέσα στο ναό και μάλιστα τελευταία στιγμή; Προχωρούν χωρίς να υπολογίζουν κανένα και καταλαμβάνουν τις θέσεις των επισήμων. Θα κολαστούν, αν δεν διορθωθούν. Τι να τους κάνουμε τέτοιους χριστιανούς που γέμισε ο κόσμος; Και η αιτία είναι ο νηπιοβαπτισμός. Αλλά θα έρθει διωγμός, όπως στη Ρωσία, και θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.

«Εν πάσι τοις διωγμοίς υμών»

Κύριο γνώρισμα των χριστιανών ο διωγμός

Εκεί πάμε. Θα επανέλθουμε στους αποστολικούς χρόνους. Αυτό θα γίνει ή μέσα από την Εκκλησία ή απ’ έξω με εξωτερικό διωγμό. Όπως στη Ρωσία ήταν εκατομμύρια ψευτοχριστιανοί. Μετά ήρθε το μεγάλο κόσκινο και κοσκινίστηκαν οι Χριστιανοί. Τώρα υπάρχουν λίγοι, αλλά πραγματικοί Χριστιανοί. Ζήτημα μέσα στη Μόσχα, που είναι 8 εκατομμύρια, να υπάρχουν 100-200 Χριστιανοί. Αλλά αυτοί έχουν μέσα τους δύναμη. Ο βίος τους, το παράδειγμα τους, η αυτοθυσία τους το δείχνει. Εδώ εμείς είμαστε όλοι χριστιανοί του γλυκού νερού. Αν πιστεύαμε στο Θεό θα είχαμε εγκαταλείψει κάθε άλλη κοσμική ασχολία. Τι να τα κάνεις τα άλλα, το Ευαγγέλιο ποιος εφαρμόζει.

Στη Θεσσαλονίκη όμως τότε ήταν πραγματικοί χριστιανοί. Και απόδειξις ότι δεν λυγίζανε στους διωγμούς. Εκείνα τα φτωχαδάκια πάλευαν με όλες τις αρχές και τις εξουσίες, που ήταν εχθρικές. Αυτοί οι λίγοι Χριστιανοί εθεωρούντο αμελητέοι, δεν τους υπολόγιζαν και όμως αυτοί ήρθαν σε ρήξη με όλους τους ισχυρούς της Θεσσαλονίκης και υπέστησαν πολλούς διωγμούς.

Αλλά και πάντοτε τα φτωχαδάκια διώκονται και μένουν κοντά στο Χριστό. Οι άλλοι που έχουν αξιώματα, ως επί το πλείστον πολεμούν το Χριστό.

Θα γίνει διωγμός. Θα τα δείτε εσείς που θα ζήσετε, εγώ γέρος άνθρωπος είμαι. Θα γίνει διωγμός και θα δείτε όλους τους δασκαλάκους να προσκυνάνε το κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες είναι όλοι οι δάσκαλοι, ζήτημα να μείνουν εκατό που να πουν, προτιμούμε να γίνουμε λούστροι στην πλατεία της πόλης, παρά να κηρύττουμε αθεΐα. Όλοι οι άλλοι, με όση ευκολία χειροκροτούσαν τον Παπαδόπουλο, με όση ευκολία χειροκροτούσαν τον Καραμανλή, με την ίδια ευκολία θα χειροκροτούνε και τον αντίχριστο. Θα τα δείτε αυτά. Συμφέρον και μόνο συμφέρον είναι σήμερα οι άνθρωποι και τίποτα περισσότερο. Τέτοιοι είναι και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι αξιωματικοί, γιατί όχι και οι παπάδες και οι δεσποτάδες, δεν κάνω καμία διάκριση.

Δεν ήρθε ακόμη η ώρα του αντίχριστου όταν θα έρθει, θα το δούμε. Μιλάει παρακάτω ο απόστολος για την ώρα του αντίχριστου.

Διαμάντια άθραυστα είναι οι πραγματικοί Χριστιανοί. Στην Αμερική κόπιασαν πάρα πολύ για να κόψουν ένα διαμάντι να το χωρίσουν στα δύο. Δεν σπάει εύκολα το διαμάντι. Σπάει το σφυρί που το κτυπά αλλά το διαμάντι δεν σπάει. Έτσι είναι και ο αληθινός Χριστιανός. «Έν πάσι τοις διωγμοίς». Όχι ν’ αντέξουμε σε έναν μόνο διωγμό ή σε δύο αλλά σε όλους τους διωγμούς.

Υπέφεραν οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης ήταν πραγματικοί ήρωες. Μακάρι να επανέλθουμε σ’ αυτούς τους Χριστιανούς. Να έχουμε λίγους Χριστιανούς, αλλά ζωντανούς. Γιατί να ασχολούμεθα με όλους; Δεν πάει ν’ ανάβει αυτός φωτιές και να αγαπά την πυρολατρία; Δεν πάει να’ νε μασόνος και ροταριανός; Δεν θ’ ασχολούμεθα μ’ αυτούς. Τώρα ασχολούμεθα αναγκαστικώς με όλους.

Εάν υποθέσουμε, ότι ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και μένουν εδώ στην πόλη 200 με 300 Χριστιανοί, οι οποίοι θα πουν « Θέλουμε να ζήσουμε χριστιανικά», δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά. Οι άλλοι ότι θέλουν ας κάνουν. Και χαύρα και τζαμί να κτίσουν, δεν θα έχουμε καμία ευθύνη. Δε βλέπεις τις γιορτές που τις περνά ο πρωθυπουργός της χώρας αλλά και οι άλλοι; Στα ρεβεγιόν, όχι στην Εκκλησία!…

Λίγοι, λοιπόν ήταν οι Χριστιανοί της Θεσσαλονίκης, αλλά ζωντανοί. Έχει αξία όχι το πόσον αλλά το ποιόν. Πότε θ’ αποκτήσει η Εκκλησία μας τέτοιους ζωντανούς Χριστιανούς; Έτσι ήταν οι πρώτοι Χριστιανοί. Υπέφεραν από διωγμούς αλλά δεν λύγιζαν. Γι’ αυτό τους επαινεί ο απόστολος Παύλος.

«Ο Χριστός παρατεινόμενος είς τους αιώνας»

Εάν υποθέσουμε ότι ο Χριστός έμενε στον κόσμο και συνέχιζε τη διδασκαλία του, δεν θα εφέροντο οι άνθρωποι ευγενέστερα των Ιουδαίων. Ότι κάνανε οι Ιουδαίοι στο Χριστό, θα το κάνανε και οι άλλοι εις οιανδήποτε εποχή και εάν ζούσε. Αυτά λοιπόν, που θα υφίστατο ο Χριστός εάν εξακολουθούσε να βρίσκεται σωματικός στον κόσμο, τα υφίστανται οι Χριστιανοί. Γι’ αυτό λέει ο απόστολος Παύλος «αναπληρούμε τα παθήματα του Χριστού». Κάθε Χριστιανός ένας μικρός Χριστός είναι. Και ακριβώς επειδή είναι ένας μικρός Χριστός, δια τούτο διώκεται.

Για τους κεκοιμημένους αγίους δεν ενδιαφέρονται οι διώκται όπου όμως εμφανιστεί ένας ζωντανός Χριστιανός, αρχίζει ο πόλεμος. Γι’ αυτό είπε κάποιος άθεος των Παρισίων με την Εκκλησία τελειώσαμε αλλά τι κάνουμε τώρα με τους Χριστιανούς;… Ο άγιος είναι μια πραγματικότης επί της γης.

Τα μαρτύρια των πρώτων αιώνων και τα μαρτύρια επί τουρκοκρατίας ήταν τρομερά. Εν σχέση όμως με τους νεώτερους διωγμούς θα είναι μικρότερα. Σήμερα τα μέσα που μεταχειρίζονται οι διώκται, είναι επιστημονικά και η εποπτεία είναι φοβερά. Το δίκτυο της κατασκοπείας είναι τρομερό. Τα πάντα ερευνούν και εξετάζουν.

Aπο βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ»,

(Επιμέλεια Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου, έκδοση Β΄, 2008, σελ. 17-21)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Πολύ ωραίο. Για τον΄Αγιο Λουκά τον Ιατρό,τον Ρώσο,τον Θαυματουργό…

Category Archives: ΡΩΣΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μιά περίπτωση εξορκισμού (π.Τύχων Σεβκούνωφ)

____

ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Μὲ πολὺ μεγάλη προσοχή, ἀλλὰ παράλληλα καὶ μὲ πολλὴ ὀδύνη ψυχῆς παρακολουθήσαμε ἀπὸ τὸ διαδίκτυο τὴν «συμπροσευχὴ» καὶ τὴν «συγχοροστασία» στὴν Βασιλική τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου στὸ Μιλάνο τῆς Ἰταλίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Καρδιναλίου τοῦ Μιλάνου κ. Angelo Scola καὶ μελετήσαμε τὸν χαιρετισμὸ τοῦ Παναγιώτατου μὲ τίτλο «Τὸ μήνυμα τῆς ἐν ἐλευθερία ζωῆς κομίζομεν εἰς τὰ Μεδιόλανα σήμερον», καθὼς καὶ τὴν ὁμιλία του κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴ Μονὴ τοῦ Bose μὲ σκοπὸ τὸν συνεορτασμὸ μὲ τοὺς Παπικούς τῆς ἐπετείου τῶν 1700 χρόνων ἀπὸ τῆς ἐκδόσεως τῆς Ἀποφάσεως (Διατάγματος) τῶν Μεδιολάνων. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ παρασιωπήσωμε τὴν πικρία καὶ ἀπογοήτευσή μας, ἐν ταυτῶ δὲ καὶ τὴν πλήρη ἀντίθεσή μας τόσον μὲ τὴν «συγχοροστασία», ὅσον καὶ μὲ τὰ δύο αὐτὰ κείμενα, τόσον ὡς πρὸς τὸ ὕφος, ὅσον καὶ ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενο.

Ἐπειδὴ τὸ περιεχόμενό των ἅπτεται θεμάτων πίστεως, ἐπὶ πλέον παραποιοῦνται ἱστορικὰ γεγονότα, ἔτι δὲ ἐπιστρατεύονται μεγάλες πατερικὲς μορφὲς μὲ ἐκλεκτικὴ καὶ μονομερῆ παράθεση χωρίων καὶ λόγων των, (μὲ ἀποτέλεσμα νὰ προσδίδεται σ’ αὐτοὺς ἕνα ψευδὲς καὶ παραπλανητικὸ οἰκουμενιστικὸ προσωπεῖο), δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ ἀδιαφορήσουμε. Ἡ πίστις εἶναι κοινὸ κτῆμα ὅλων, κληρικῶν καὶ λαϊκῶν καὶ ὅλοι μας ἔχουμε εὐθύνη γιὰ τὴν διαφύλαξή της: Ὅπως εἶναι ἤδη γνωστόν, «Ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ ἀποτελεῖ μετὰ τοῦ κλήρου τὴν ἀγρυπνοῦσαν συνείδησιν τῆς Ἐκκλησίας, ἥτις μαρτυρεῖ (κρίνει, διακρίνει, ἐγκρίνει καὶ ἀποδέχεται, ἢ κατακρίνει καὶ ἀπορρίπτει) τὴν διδασκαλίαν καὶ τὰς πράξεις τῆς Ἱεραρχίας, ὡς ἀπεφάνθησαν καὶ οἱ Πατριάρχαι τῆς Ἀνατολῆς ἐν τῇ ἐγκυκλίω αὐτῶν τῆς 6ης Μαΐου 1848: ‘‘ὁ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ λαὸς αὐτὸς ἐστίν’’».[1] Θεωρήσαμε λοιπὸν χρέος μας νὰ προχωρήσωμε στὸ σύντομο αὐτὸ σχολιασμό, ποῦ ἐπακολουθεῖ.

Μιὰ πρώτη γενικὴ ἐπισήμανση, πού ἀφορᾶ καὶ τὰ δύο κείμενα, εἶναι ἡ διαπίστωση, ὅτι σ’ αὐτὰ ὁ Παναγιώτατος, ὁμιλεῖ ἀπευθυνόμενος πρὸς Παπικοὺς αἱρετικούς, ὡσὰν νὰ ἤσαν Ὀρθόδοξοι, ὡσὰν νὰ ἤσαν μέλη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Οὐδόλως ἐπισημαίνεται τὸ γεγονός, ὅτι εὑρίσκονται ἐν αἱρέσει καὶ πλάνη. Οὐδεμία νύξις γίνεται πάνω στὶς χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οἱ ὁποῖες μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὴν παπικὴ παρασυναγωγή, ἡ ὁποία ἐπιμένει νὰ ὀνομάζη ἐαυτὴν ὡς «Καθολικὴ Ἐκκλησία» καὶ μάλιστα ὡς «αὐθεντική», ἐνῶ τὴν Ὀρθόδοξη θεωρεῖ ὡς «ἐλλειμματική»! Καὶ οὐδεμία προσπάθεια νὰ τοὺς πείση, νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν πλάνη τοῦ Παπισμοῦ καὶ νὰ προσέλθουν στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀκολουθώντας τὸν λόγον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου στὴν εὐχὴ τῆς Ἀναφορᾶς τῆς Θείας Λειτουργίας του: «Τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ συναψον αὐτοὺς τῆ ἁγία σου Καθολικῆ καὶ Ἀποστολικῆ Ἐκκλησία». Μιὰ τέτοια νοοτροπία ἀπηχεῖ τὸν τρόπο σκέψεως καὶ δράσεως τῶν Οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν βλέπουν δογματικὲς πλάνες στὸν Παπισμό, ἀλλὰ ταυτότητα πίστεως μὲ τὴν Ὀρθοδοξία, ἀκυρώνοντας ἔτσι στὴν πράξη ὅλη τὴν Πατερικὴ καὶ Κανονικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.Ἐπ’ αὐτοῦ θὰ θέλαμε νὰ παρακαλέσουμε θερμῶς τὸν Παναγιώτατο, μὲ ὅλο τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀγάπη, πού ἁρμόζει στὸ πατριαρχικὸ ἀξίωμά του καὶ  στὸ πρόσωπό του, νὰ δηλώση εὐθέως καὶ δημοσίως, τί πιστεύει σχετικὰ μὲ τὸν Παπισμό. Ἐὰν δηλαδὴ πιστεύει, ὅτι ὁ Παπισμὸς ἀποτελεῖ Ἐκκλησία, μὲ ἔγκυρα μυστήρια καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή, σύμφωνα μὲ ὅσα παρανόμως, ἀντιπατερικῶς καὶ ἀντικανονικῶς ὑπεγράφησαν κατὰ τὴν Ζ΄ Γενικὴ Συνέλευση τῆς Μικτῆς Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου, ἡ ὁποία συνῆλθε τὸν Ἰούλιο τοῦ 1993 στὸ Balamand τοῦ Λιβάνου καὶ τὰ ὁποῖα συνιστοῦν πραγματικὴ προδοσία τῆς πίστεως: «Ἑκατέρωθεν ἀναγνωρίζεται, ὅτι ὅσα ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστὸς εἰς τὴν Ἐκκλησία του, (ὁμολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, μετοχὴ εἰς τὰ αὐτὰ μυστήρια, κυρίως εἰς τὴν μίαν ἱερωσύνην τὴν τελοῦσαν τὴν μίαν θυσίαν τοῦ Χριστοῦ, ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν ἐπισκόπων), δὲν δύνανται νὰ θεωρηθοῦν ὡς ἀποκλειστικὴ ἰδιοκτησία μιᾶς τῶν ἡμετέρων Ἐκκλησιῶν. Εἶναι σαφές, ὅτι ἐντός τοῦ πλαισίου τούτου ἀποκλείεται πᾶς ἀναβαπτισμός. Διὰ τοῦτον ἀκριβῶς τὸν λόγον ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία καὶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουν ἑαυτὰς ἀμοιβαίως ὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας, ἀπὸ κοινοῦ ὑπευθύνους διὰ τὴν τήρησιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ πιστότητι πρὸς τὴν θείαν οἰκονομίαν, ἰδιαίτατα ὡς πρὸς τὴν ἑνότητα» (παράγρ. 13,14). Καὶ ἐὰν ὄντως ἔτσι πιστεύει, τότε νὰ μᾶς ἐξηγήσει, γιατί δὲν προχωρεῖ κατὰ τρόπον ἐπίσημον στὸ «κοινὸ ποτήριο», στὴν intercommunio. Διότι εἶναι ἀνακόλουθο καὶ ἀντιφατικὸ ἡ κοινὴ πίστις νὰ μὴν συνοδεύεται ἀπὸ τὸ συλλείτουργο στὸ «κοινὸ ποτήριο». Εἶναι ἐπίσης ἀνακόλουθο καὶ ἀντιφατικό, ὅταν μὲν ἐπισκέπτεται τὸ  ἍγιονὍρος καὶ διάφορες Μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος, νὰ χρησιμοποιῆ ἀκραιφνῶς Ὀρθόδοξη γλώσσα, ἐνῶ ὅταν ἀπευθύνεται σὲ Παπικοὺς, νὰ χρησιμοποιῆ Οἰκουμενιστικὴ γλώσσα. Μιὰ τέτοια διγλωσσία δημιουργεῖ σύγχυση στὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ὁπωσδήποτε ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὸν λόγον τοῦ Κυρίου: «Ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναὶ καὶ οὗ οὗ» (Ματθ. 5,37) καὶ πρὸς τὸν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «πιστὸς δὲ ὁ Θεός, ὅτι ὁ λόγος ἠμῶν ὁ πρὸς ὑμᾶς οὐκ ἐγένετο ναὶ καὶ οὗ» (Α΄Κορ.1,18).

Ἐπίσης Read more »

Δεν μίλησε για το μάθημα των Θρησκευτικών που κάποιοι ζητάνε να μετατραπεί σε θρησκειολογία.

Δεν μίλησε για τους μηδενικούς διορισμούς μόνιμων και αναπληρωτών καθηγητών Θεολόγων.

Δεν μίλησε για το διορισμό εκατοντάδων ιεροδιδασκάλων του Κορανίου στη Θράκη.

Δεν μίλησε για τις επαπειλούμενες απολύσεις των καθηγητών. Read more »

——-

–

Γιατί καλύπτουν Μασωνικές ενέργειες ιερωμένων ο Πατριάρχης και ο Αρχιεπίσκοπος;

  ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΜΙΑ ΦΑΝΕΡΗ ΣΧΕΣΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ ΚΑΙ ΚΟΥΒΕΛΗ ΜΕ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΣΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΜΕ ΜΕΛΗ ΜΑΣΩΝΩΝ ΝΑΪΤΩΝ;

Οὐδεμία πλέον ἐνέργεια γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐκδηλώνουν οἱ Ἐπίσκοποι, τουλάχιστον στὰ κορυφαῖα θέματα τῆς Πίστεως, τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὴν Μασωνία. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀντιδρᾶ ὡς πρὸς αὐτὰ σὰν ἕνα νεκρὸ σῶμα.

Γιὰ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχουμε γράψει πολλάκις. Ἀναφερόμαστε (μὲ αὐτὴ τὴν ἀνάρτηση) στὸ μεγάλο θέμα–σκάνδαλο τῆς Μασωνίας μέσα στὴν Ἐκκλησία, μὲ ἀφορμὴ ἀνάρτηση τῆς Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» καὶ τὶς ἐπιστολὲς ποὺ δημοσίευσε ὁ πρόεδρός της κ. Μιχαήλ Ἡλιάδης.

Καὶ ἐνῶ ἀποκαλύπτονται στὰ διάφορα ἱστολόγια, ἐδῶ καὶ μῆνες, «πράματα καὶ θάματα», οἱ Ἐπίσκοποι συνεχίζουν τὸν μακάριο ὕπνο τους. Ἐπίσκοπος, λοιπόν, καὶ ἱερέας ὁμολόγησαν ὅτι συμετεῖχαν σὲ συγκεντρώσεις τῆς θρησκείας τῶν Μασώνων!  Δικαιολογήθηκαν ὅτι δὲν …ἤξεραν!!  Ἐνέπλεξαν στὸ θέμα, ὡστόσο, γιὰ νὰ δικαιολογηθοῦν τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, παραθέτωντας μάλιστα καὶ ἐπιστολὲς ποὺ οἱ δύο ἱερωμένοι ἔστειλαν καὶ στοὺς δύο ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες.

Καὶ οἱ Βαρθολομαῖος καὶ Ἱερώνυμος δὲν ἀπάντησαν, οὔτε διέταξαν ἀνακρίσεις γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὰ καθήκοντά τους οἱ δύο αὐτοὶ ἱερωμένοι, ποὺ συμμετέχουν ὡς ἱερεῖς σὲ δύο θρησκεῖες: τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίια καὶ τὸν Μασωνισμό!!! Γιατί ἄραγε; Εἶναι κι αὐτοί Μασῶνοι; Ἔχουν ἄνωθεν ἐντολὲς νὰ τοὺς καλύψουν; Γιατί δὲν ἀντέδρασαν παρευθύς; Γιατί δὲν ἀποκήρυξαν τὸν Μασωνισμό; Θὰ τὸ κάνουν τώρα, μετὰ ἀπὸ τόσες μῆνες ποὺ ἡ ὑπόθεση σέρνεται καὶ παίρνει διαστάσεις (τακτικὴ περίεργη καὶ …ὕποπτη), ὥστε νὰ διασκεδάσουν ἔστω τὶς ἐντυπώσεις;

Καὶ γιατὶ τὸ θέμα τῶν ἐπιστολῶν τὸ ἀναδεικνύει ἕνα κόμμα; Δὲν ὑπάρχουν ἱερωμένοι ποὺ νὰ τὸ τολμήσουν; Μάθαμε ὅτι τὸ θέμα ἦταν γνωστὸ σὲ Σύναξη κληρικῶν καὶ μοναχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνημερώθηκαν ἀπὸ τὸν Ἡγούμενο (στὸν ὁποῖο ἐστάλη ἡ παρακάτω ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτη Βελεστίνου Δαμασκηνοῦ) καὶ συζήτησαν τὸ θέμα. Γιατί ἡ ἐπιστολὴ δὲν χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ αὐτούς; Γιατί δὲν κατήγγειλαν τὸ γεγονός; Μήπως οἱ σχέσεις τοῦ ἡγουμένου μὲ τὴν Ἱ. Μ. Δημητριάδος ἀπέτρεψε τὴν παρέμβασή τους;

Σημεῖα τῶν καιρῶν; Ἀσφαλῶς. Καὶ ὅλοι ἐμεῖς, ἀντὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦμε, ἀπὸ Ἐπισκόπους καὶ Πατριάρχες ποὺ φέρονται πλέον ὡς ἀντι-ποιμένες καὶ εἰδωλολάτρες, τοὺς ἀκολουθοῦμε μὲ τὶς εὐλογίες τῶν πνευματικῶν μας, δικαιολογούμενοι ὅτι ἀγωνιζόμαστε γιὰ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ὁ Κύριος ὅμως τὸ εἶπε:

«Τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται».

Η Μασωνία έχει αιχμαλωτίσει και Ιεράρχες! 

• Διαβάστε τις Eπιστολές του Σεβ. Μητροπολίτου Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού. Ἡ πρώτη προς τον Καθηγουμένο της Ι. Μονής και η δεύτερη επιστολή πρός τόν Οικουμενικό μας Πατριάρχη που αφορούν την Μασωνική Στοά του Τάγματος των Ναϊτών. Τους δίνει όλους αδιάβαστους

• Για περισσότερες πληροφορίες δέστε το site http://www.koinwnia.com/

Ιδιωτικοποίηση του νερού

http://www.youtube.com/watch?v=zx7JnC3M5iw

_

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 26.6.2013

http://www.fotgrammi.gr/index.php?option=com_

Ὁμοφυλοφιλική λογοτεχνία: Θέμα Πανελλαδικῶν ἐξετάσεων!

http://www.orthros.eu

Τιμοκατάλογος ανθρωπίνων οργάνων στη Βουλή

–

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰωάν. 4,5-42)

Οι ψυχες διψουν, κ᾿ εμεις αδρανουμε;

«…Ὃς δ᾿ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάν. 4,14)

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε αὐτάρκης. Ἀπ᾿ τὴ στιγμὴ ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο μέχρι τὴ στιγμὴ ποὺ ἀφήνει τὴν ὑστάτη του πνοή, χρειάζεται γιὰ νὰ ζήσῃ ὡρισμένα πράγματα. Πολλὰ ἀπ᾿ αὐτὰ εἶνε χρήσιμα καὶ κάνουν τὴ ζωή του εὐχάριστη, ὅπως εἶνε λ.χ. ἕνα καλὸ σπίτι, ἕνα ὑγιεινὸ ροῦχο, ἕνα μέσο μεταφορᾶς. Ὡρισμένα ὅμως δὲν εἶνε ἁπλῶς χρήσιμα, εἶνε κυριολεκτικῶς ἀπαραίτητα· χωρὶς αὐτὰ δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀπαραίτητα εἶνε καὶ τὸ νερό. Χωρὶς νερὸ ὁ ἄνθρωπος δὲν ζῇ. Ἡ δίψα εἶνε ἀνάγκη ἐπιτακτική. Καὶ αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος ἀκόμα, ὅπως ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, αἰσθανόταν τὴν ἀνάγκη αὐτή.
Ἀλλὰ δὲν ἔχει ἀνάγκες μόνο τὸ σῶμα· ἀνάγκες ἔχει καὶ ἡ ψυχή. Ἔχει ἐφέσεις, ἐπιθυμίες, πόθους, λαχτάρες. Ἑλκύεται ἀπὸ ἀξίες, ὀνειρεύεται ὕψη, ἀναζητεῖ τὴν εἰρήνη καὶ τὴ γαλήνη, ποθεῖ τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀνάπαυσι… Καὶ ἂν αὐτὰ ἀναζητῇ ἡ ψυχὴ τῶν ἀνθρώπων, ἡ ψυχὴ τοῦ Θεανθρώπου τί ἐπιθυμεῖ ἆραγε;
Τὴν ἀπάντησι στὸ ἐρώτημα αὐτὸ δίδει ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Σαμαρείτιδος.

* * *

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ὅπως μᾶς διηγεῖται στὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο ὁ «ἠγαπημένος» μαθητής του, ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὴν πόλι τῶν Ἰεροσολύμων καὶ κατευθύνεται πρὸς βορρᾶν. Εἶνε Μάιος, καὶ ὁ ἥλιος ῥίχνει τὶς καυστικές του ἀκτῖνες· ἐπικρατεῖ μεγάλη ζέστη. Ἀλλὰ ὁ Κύριος μὲ τὴ συνοδεία τῶν μαθητῶν του βαδίζει· δὲν ὑπολογίζει τὴ ζέστη, τὸν κόπο καὶ τὸν ἱδρῶτα. Ἄρχοντες καὶ μεγιστᾶνες τῆς γῆς, πλούσιοι μὲ τὶς ἀστραφτερές σας λιμουζίνες, ἰδέστε καὶ θαυμάστε τὴν ἁπλότητα τῆς ζωῆς Ἐκείνου! Δὲν ἔχει ἅμαξα ποὺ τὴν σύρουν ὑπερήφανα ἄλογα. Αὐτὸς ποὺ εἶπε ὅτι «Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ. 8,20· Λουκ. 9,58), πεζοπορεῖ σὰν τὸν πιὸ φτωχὸ ἄνθρωπο. Βαδίζει δεκάδες χιλιόμετρα, διασχίζει κατὰ μῆκος τὴν ἐπαρχία τῆς Ἰουδαίας, περνάει τὰ σύνορα καὶ μπαίνει στὴν ἄλλη ἐπαρχία, τῆς Σαμαρείας. Νά τώρα φαίνεται ἀπὸ μακριὰ ἡ πόλι τῆς Συχάρ. Ἐκεῖ, λίγο ἔξω ἀπὸ τὴν πόλι, σὲ μία πηγή, στὸ ἱστορικὸ φρέαρ (πηγάδι) τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ, κάθεται ὁ Κύριος.
Γιατί κάθεται ἐδῶ ὁ Χριστός; Ἁπλῶς γιὰ ν᾿ ἀναπαυθῇ; Καὶ γιατί δὲν κάθησε σὲ κάποιο ἄλλο σημεῖο τῆς μακρᾶς καὶ κουραστικῆς ὁδοιπορίας του; Ἔχει τὸ λόγο του. Κάθεται στὸ πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, γιὰ νὰ δροσίσῃ κάποια διψασμένη πνευματικῶς ψυχή, ποὺ θὰ ἐρχόταν νὰ πάρῃ νερὸ ὡδηγημένη ἐκεῖ ἀπὸ τὴ σωματική της δίψα. Κάθησε δηλαδὴ ἐκεῖ ὁ Κύριος, γιὰ νὰ τραβήξῃ μέσα ἀπὸ τὸ βόρβορο τῆς ἁμαρτίας μία ψυχὴ ποὺ χρόνια ὁλόκληρα ἐκυλίετο στὴ σαρκικὴ ἀκαθαρσία, νὰ τὴν καθαρίσῃ καὶ νὰ τὴν κάνῃ, ἀπὸ μαύρη – κατάμαυρη ποὺ ἦταν, λευκὴ σὰν τὸ χιόνι. Γιὰ μία ψυχὴ λοιπὸν σηκώθηκε ὁ Κύριος μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα καὶ ἦρθε στὴ Σαμάρεια. Ἀλλὰ τί λέω; Ἡ ἀπόστασι αὐτὴ εἶνε μικρὴ ἐμπρὸς στὴν ἄλλη ἐκείνη, τὴν ἰλιγγιώδη ἀπόστασι ποὺ διήνυσε ὅταν ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἦρθε στὴ γῆ νὰ γίνῃ ἄνθρωπος, ὅταν «ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη» (Β΄ Βασ. 22,10· Ψαλμ. 17,10· πρβλ. 143,5). Ἐνανθρώπησε, καὶ ἔπαθε καὶ σταυρώθηκε, γιὰ νὰ σώσῃ ἔστω καὶ μία ψυχὴ ἁμαρτωλή. Δηλαδή, καὶ ἂν ἀκόμη κάτω ἐδῶ στὴ γῆ ὑπῆρχε μία μόνο ψυχὴ ἁμαρτωλή, γι᾿ αὐτὴν καὶ μόνο θὰ ὑπέφερε προθύμως τὰ πάντα (τοὺς ἐμπτυσμούς, τὴ μαστίγωσι, τὸ ἀγκάθινο στεφάνι, τὴν κόκκινη χλαμύδα καὶ πρὸ πάντων τὸ σταυρικὸ θάνατο), γιὰ νὰ τὴν πάρῃ ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ σατανᾶ καὶ νὰ τῆς χαρίσῃ τὴ σωτηρία.
Καὶ ποιά εἶνε ἡ ψυχὴ αὐτή, τὴν ὁποία ἐκεῖ παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ ἦρθε νὰ σώσῃ ὁ Θεάνθρωπος; Εἶνε, ὅπως επαμε, μιὰ δυστυχισμένη ἁμαρτωλὴ ὕπαρξι, στὴν ὁποία κανείς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς δὲν ἔδινε σημασία. Εἶνε μία γυναίκα τῆς Σαμαρείας, ποὺ μέρα μεσημέρι, ὅταν κανείς δὲν ἐκινεῖτο ἀπὸ τὴν πολλὴ ζέστη, ἔρχεται στὸ φρέαρ τοῦ Ἰακὼβ μὲ τὰ δοχεῖα στὰ χέρια, γιὰ νὰ πάρῃ νερό.
Καθὼς πλησιάζει στὸ πηγάδι, ἀντικρύζει κάποιον ποὺ καθόταν δίπλα ἐκεῖ. Ἦταν ὁ Κύριος. Εἶχε μείνει μόνος, διότι οἱ μαθηταί του εἶχαν μεταβῆ στὴν κωμόπολι γιὰ ν᾿ ἀγοράσουν τρόφιμα. Ἀφήνει λοιπὸν τὴ στάμνα ἡ Σαμαρεῖτις, βγάζει νερὸ καὶ τὴ γεμίζει. Τῆς λέει ὁ Κύριος· ―«Δός μοι πιεῖν» (Ἰωάν. 4,7), δός μου λίγο νερὸ νὰ πιῶ. Ἐκείνη, ἀντὶ νὰ δώσῃ νερὸ στὸ διψασμένο, ἐξέφρασε ἔκπληξι πῶς τῆς ζητάει νερό, καὶ τοῦ λέει· ―Πῶς ζητᾷς νερὸ ἀπὸ μιὰ γυναῖκα Σαμαρείτιδα, ἐνῷ σὺ εἶσαι Ἰουδαῖος;… Τὸ εἶπε αὐτό, διότι οἱ Ἰουδαῖοι δὲν εἶχαν καμμία ἐπικοινωνία καὶ καμμία σχέσι μὲ τοὺς Σαμαρεῖτες. Οἱ Ἰουδαῖοι μισοῦσαν θανασίμως τοὺς Σαμαρεῖτες καὶ οἱ Σαμαρεῖτες τοὺς Ἰουδαίους· κι ἂν ἀκόμα καιγόταν κανεὶς ἀπὸ τὴ δίψα, ὁ ἄλλος δὲν τοῦ ἔδινε νερό. Ἔτσι ὅμως, μὲ τὸ νὰ ζητήσῃ ὁ Κύριος νερό, ἀρχίζει μία διαλογικὴ συζήτησι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τῆς ἁμαρτωλῆς γυναικός. Ὁ Κύριος τῆς λέει· ―Ἂν γνώριζες ποιός εἶν᾿ αὐτὸς ποὺ σοῦ ζητάει νερό, ἐσύ θὰ τοῦ ζητοῦσες κ᾿ ἐκεῖνος θὰ σοῦ ἔδινε «ὕδωρ ζῶν». ―Πῶς εἶνε δυνατόν, ρωτᾷ ἡ γυναίκα, ἐφ᾿ ὅσον οὔτε ἄντλημα ἔχεις καὶ τὸ πηγάδι εἶνε βαθύ, νὰ βγάλῃς νερὸ καὶ νὰ δώσῃς καὶ σ᾿ ἐμένα; ―Ὅποιος πίνει ἀπ᾿ τὸ νερὸ αὐτό, τῆς ἀπαντᾷ ὁ Κύριος, θὰ διψάσῃ πάλι· ὅποιος ὅμως πιῇ ἀπ᾿ τὸ νερὸ ποὺ θὰ τοῦ δώσω ἐγώ, δὲν θὰ ξαναδιψᾴσῃ ποτέ πιά… Ἡ καημένη ἡ γυναίκα δὲν εἶχε ἐννοήσει γιὰ ποιό νερὸ τῆς μιλοῦσε ὁ Χριστός, καὶ λέει· ―Κύριε, δός μου αὐτὸ τὸ νερό!… Γνωρίζοντας ὁ Κύριος τί κατὰ βάθος ζητοῦσε ἡ ψυχή της, μὲ ἄριστο παιδαγωγικὸ τρόπο τὴ διαφωτίζει. Τὴ μεταφέρει ἀπὸ τὴν ὕλη στὸ πνεῦμα, ὑψώνει τὸ νοῦ της στὶς ἰλιγγιώδεις κορυφὲς τῶν θείων ἀποκαλύψεων. Καὶ τέλος ἡ Σαμαρεῖτις ἀκούει ἀπὸ τὸν Κύριο τὴν ὑψίστη ἀποκάλυψι· ὅτι αὐτός, μὲ τὸν ὁποῖο συνομιλεῖ, εἶνε ὁ διος ὁ Μεσσίας Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Σωτὴρ τοῦ κόσμου.
Ἡ ἡμέρα αὐτή, ποὺ ἡ Σαμαρεῖτις ἀκούει καὶ πιστεύει στὸ Χριστό, εἶνε ἡ σπουδαιοτέρα ἡμέρα τῆς ζωῆς της, ἡμέρα ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς γεννήσεώς της. Παίρνει τὸ ὄνομα Φωτεινή, καὶ ἕνας νέος κόσμος ἀνατέλλει τώρα μπροστά της. Ἡ μοιχαλίδα, ἡ ἁμαρτωλὴ ἐκείνη γυναίκα, γίνεται εὐαγγελίστρια – ὤ τῶν θαυμάτων σου, Χριστέ! Αὐτὴ τώρα θὰ καλέσῃ σὲ μετάνοια ὅλο τὸν κόσμο τῆς πόλεώς της καὶ ὅλη τὴν οἰκογένειά της. Θὰ τρέξῃ καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν πατρίδα της, σὲ ἄλλες χῶρες, γιὰ νὰ κηρύξῃ παντοῦ τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Καὶ πράγματι περιώδευσε ἐν συνεχείᾳ ὅλη τὴ Μικρὰ Ἀσία μέχρι τὶς ἀκτὲς τοῦ Αἰγαίου πελάγους. Ἔφθασε μάλιστα καὶ στὴν ὡραία ἑλληνικὴ πόλι τῆς Σμύρνης, ἡ ὁποία πρὸς τιμὴν τῆς εὐαγγελιστρίας αὐτῆς τοῦ Χριστοῦ εἶχε ἀνεγείρει κατόπιν μεγαλοπρεπέστατο ναὸ ἐπ᾿ ὀνόματί της, τὸ μητροπολιτικὸ ναὸ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς. Ἡ Ἐκκλησία μας τὴν ἑορτάζει σήμερα, τετάρτη Κυριακὴ μετὰ τὸ Πάσχα.

* * *

Καταλάβατε, ἀγαπητοί μου, ποιά εἶνε ἡ δίψα τοῦ Θεανθρώπου; Ὁ Κύριος βάδισε χιλιόμετρα ὁλόκληρα γιὰ νὰ σώσῃ μία ψυχή. Κ᾿ ἐμεῖς; Δυστυχῶς ἀδρανοῦμε. Τί θά ᾿πρεπε νὰ κάνουμε; Μποροῦμε ὅλοι νὰ γίνουμε κήρυκες, ὁ καθένας στὸν κύκλο του, μέσα στὸ σπίτι μας, στὴ γειτονιά μας, στὴν ἐργασία μας, ἐκεῖ ποὺ περιμένουν ἀναρίθμητες ψυχὲς περιφρονημένες ἀπὸ τὸν κόσμο, κουρασμένες ἀπὸ τὶς θλίψεις καὶ τὰ βάσανα τῆς ζωῆς. Ἂς τὶς πλησιάσουμε καὶ ἂς τὶς ἀνακουφίσουμε μὲ τὰ ὡραῖα λόγια τοῦ Εὐαγγελίου. Νὰ τοὺς ποῦμε, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ πηγὴ τοῦ ζῶντος ὕδατος, καὶ ἂν κάποιος πιῇ ἀπ᾿ τὸ δικό του τὸ νερό, δὲν θὰ ξαναδιψάσῃ ποτέ.
Ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸ ἐπιτύχουμε αὐτό, πρέπει νὰ πιοῦμε ἐμεῖς πρῶτοι ἀπ᾿ τὸ νερὸ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ θὰ πιοῦμε – πότε; Ὅταν ἐκτελοῦμε τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔχουμε ζωντανὴ σχέσι μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ τὰ μυστήριά της, ὅταν διαδίδουμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ βοηθοῦμε τὰ πρόσωπα ἐκεῖνα ποὺ ἐργάζονται γιὰ τὴ διάδοσι τοῦ εὐαγγελίου. Ἔτσι καὶ ἐμεῖς θὰ ἔχουμε ἐλπίδα νὰ σωθοῦμε, ἀλλὰ καὶ θὰ μπορέσουμε κι ἄλλους νὰ σώσουμε, ὥστε ὅλοι νὰ κληρονομήσουμε τὴν οὐράνιο βασιλεία, τὴν ὁποία κληρονόμησε καὶ ἡ ἁγία Φωτεινή. Γένοιτο.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στον ἱερό ναὸ [Κοιμήσεως Θεοτόκου\ Νέας Μεσημβρίας Γεφύρας – Θεσ/νίκης 15-5-1955)

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ» 

(Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΛΟΓΓΟΒΑΡΔΑΣ)

—

_

(ΒΙΝΤΕΟ) »ΕΝΑΣ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

http://www.youtube.com/watch?v=vL8ikayIg5E

__

(ΒΙΝΤΕΟ) ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ (ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ)

ΟΜΙΛΙΑ 6′ η »Ο ΜΕΓΑΣ ΦΩΤΙΟΣ» Τα ειχε πει ολα απο τοτε δεκαετια του 70′

για τη μοδα του Οκουμενισμου & για τους νεο- ειδωλολάτρες..Προφητεια,

Έρχεται Σεισμός στην Αθηνα!!!

http://elladapoyantisteketai.blogspot.gr/2013/06/6-70.html

__

(ΒΙΝΤΕΟ) »Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ – ΚΑΙ Η ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΉΝΗ»

 ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

http://elladapoyantisteketai.blogspot.gr/2013/06/blog-post_4682.html

__

__ _Παρέλαση ψυχοπαθών καί «υπερηφάνων»;Τό καρναβάλι άρχισε στήν Αθήνα…

Αυτή η ηθελημένη  μανία διαστροφής στήν εμφάνιση, ανδρών πού θέλουν να παρουσιάζονται σάν γυναίκες, καί γυναικών πού νομίζουν ότι είναι άνδρες, δηλώνοντας μάλιστα «υπερήφανοι» , έχει ασφαλώς βαθύτερα σαρκικά, αλλά καί ψυχολογικά αίτια…

Θά έλεγε κανείς, καί στήν πράξη ο αρχαίος Πατερικός λόγος αποδεικνύεται, ότι οί άνθρωποι αυτοί ελαύνονται καί σύρονται από ειδικά πρός τούτο δαιμόνια καί μόνο με νηστεία καί κατάλληλες εξορκιστικές ευχές από Ορθόδοξο ασκητικό ιερέα μπορεί να επιτευχθεί καί η απαλλαγή τους…

Άν θέλουν βέβαια, καί άν πιστεύουν επίσης, παρ΄ όλη την ανθρώπινη πτώση τους…

Αλλά πέραν τούτου υπάρχει καί η άλλη πλευρά βαριάς ψυχοπαθητικής κατάστασης πού αν δέν προσεχθεί από τήν επίσημη πολιτεία οδηγώντας όλους αυτούς υποχρεωτικά ( όπως τούς ναρκομανείς ) σε «αποτοξίνωση» από ψυχιάτρους, τότε τό κακό αυτό κάθε χρόνο θα εξαπλώνεται καί ο φυσικός κοινωνικός ιστός τών δύο φύλων θα διαβρώνεται καί θα σαπίζει από τον αφύσικο, δίνοντάς τους συνεχώς δικαιώματα πού ούτε καί οί τρελοί καί οί παλαβοί σήμερα δεν έχουνε…

_

 

Το παρδαλο δαιμονιο

–

Αφιέρωμα στον Αρχιμανδρίτη π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο (1877-1964) για τη συμπλήρωση 49 χρόνων από την κοίμησή του…

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/06/gervasios-paraskevopoulos-anaplastiki-sxoli.html#ixzz2Vzc3X1NX

ΙΔΡΥΤΗΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… μαρτυρίες και χειρόγραφα γράμματά του απ’ όπου αναδύεται η στοργικότητα και γλυκύτητα με την οποία μιλούσε και «αγκάλιαζε» τα παιδιά
Αμέριστον το ενδιαφέρον δια τα παιδιά
«…έχω πολλά να ενθυμώμαι από την χριστιανική ζωήν του. Ιδιαίτερα όμως χαραγμένον μένει εις την ψυχήν μου το ενδιαφέρον του αείμνηστου δια τα παιδιά.
Επίστευεν ο μακάριος ότι τα παιδιά αποτελούν την απαλήν και εύπλαστον ζύμην, η οποία καταλλήλως διαπλασσομένη με τα διδάγματα του Χριστού είναι δυνατόν να αποτελέση τους αυριανούς συνειδητούς Χριστιανούς, τα πιστά και αφωσιωμένα μέλη της Εκκλησίας, τους φρουρούς της Πίστεως και της Ελλάδος, τους πολίτας της Βασιλείας του Χριστού.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/06/gervasios-paraskevopoulos-anaplastiki-sxoli.html#ixzz2VwBEnKVK

_

ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗΣ «ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ» (GAY PRIDE)

http://katanixis.blogspot.gr/2013/06/gay-pride_3947.html

____

Η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ

__

______________________________________________

ΝΕΟΣ  ΝΟΜΟΣ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ  ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ 

Ο νέο Νόμος για τις Μεταμοσχεύσεις αλλά

και η Υπεύθυνη Δήλωση του Ιερού μας Ναού Αγ. Νικολάου Πευκακίων σε μορφή PDF

Νέος Νόμος για τις Μετα…εύσεις+Υπευθ. Δήλωση.pdf

Υπεύθυνη Δήλωση.jpg

_

Tideon:  ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ αναίρεση παραπληροφόρησης  

για τη Δήλωση Αρνήσεως δωρεάς Οργάνων Σώματος (13.6.13)

Διαδόθηκε η παραπληροφόρηση ότι ο νόμος περί δωρεάς οργάνων οργάνων (Ν. 3984/2011 όπως τροποποιήθηκε μέ τόν Ν. 4075/2012) έχει πάψει να ισχύει. Αυτό είναι μέγα ΛΑΘΟΣ.

Διότι  μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (13.6.2013) οι νομικοί μας πληροφόρησαν  ότι ο νόμος ισχύει κανονικά, όπως αποδεικνύουν   οι on-line Τράπεζες Νομικών δεδομένων, που ενημερώνονται καθημερινά με τους ισχύοντες νόμους. Επίσης στον προγραμματισμό της Βουλής δεν υπάρχει υπό συζήτηση τέτοια κατάργηση.  Άλλωστε και ο ΕΟΜ στην  τελευταία  ανακοίνωσή του  (ΕΔΩ)  του παραδέχεται την  κανονική ισχύ του νόμου.

Επίσης :

Πολλοί συμπολίτες μας που έσπευσαν να καταθέσουν στα ΚΕΠ την Δήλωση αρνήσεως δωρεάς Οργάνων Σώματος, θεώρησαν το γνήσιο της υπογραφής τους, αλλά στη συνέχεια τα ΚΕΠ δεν δέχθηκαν να την στείλουν στον ΕΟΜ.

Ισχυρίστηκαν ότι είναι εξουσιοδοτημένα από τον Υπουργείο τους και τον ΕΟΜ   να παραλαμβάνουν δηλώσεις ΜΟΝΟ ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ και όχι ΑΡΝΗΣΗΣ ΔΩΡΕΑΣ!   Αυτές οι είναι «δημοκρατικότατες» διαδικασίες, που και ασκούνται για το … συμφέρον του κυρίαρχου λαού (!) και είναι επόμενο  να πλήττουν ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη του.

Όσοι λοιπόν επιθυμούν , μπορούν να υποβάλλουν την αρνητική αυτή δήλωση και μετά την έναρξη ισχύος του νόμου (1.6.2013) σύμφωνα με το υπόδειγμα (ΕΔΩ) .

Σε περίπτωση που αρνηθούν τα ΚΕΠ να την παραλάβουν,  παρακαλούνται να ακολουθήσουν το εναλλακτικό Βήμα 3 όπως περιγράφεται στο έντυπο των οδηγιών (ΕΔΩ) ,  δηλαδή:

Αφού θεωρήσουν το γνήσιο της υπογραφής τους στα ΚΕΠ και κρατήσουν μια φωτοτυπία , να αποστείλουν στον ΕΟΜ τη δήλωση αυτή α) είτε με συστημμένο , β) είτε με courier είτε γ) με fax που εκτυπώνει αποδεικτικό αποστολής.

Κατόπιν να τηλεφωνήσουν στον ΕΟΜ  περίπου 10 ημέρες μετά την αποστολή (στα τηλ. 2132027021   –  21320270) για να ζητήσουν τον αριθμό πρωτοκόλλου και έγγραφη απάντηση .

_______

__