ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ε.Ο.Κ.

Ἁγόρευσις τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου πρὸς τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο, στὴν Συνεδρία στὶς 6.10.1989, βλεπ. «ΣΥΝΟΔΙΚΑ», σελ. 42)

ΤΟ ΘΕΜΑ «Ἐκκλησία καὶ Ε.Ο.Κ.», ὡς ἀναγράφεται εἰς τὴν ἡμερησίαν διάταξιν τῆς συνεδρίας τῆς 6 – 10 – 1988, εἶνε καὶ διʼ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ἕνα φλέγον θέμα, ἐφʼ ὅσον ἐρήμην τοῦ λαοῦ, ἄνευ δηλαδὴ δημοψηφίσματος, ὡς θὰ ἔδει, καὶ κατόπιν τῆς ἐπιμόνου θελήσεως τοῦ τέως πρωθυπουργοῦ Κ. Καραμανλῆ, ἡ Ἑλλὰς προσεδέθη εἰς τὸ ἅρμα τῆς Ε.Ο.Κ., ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἐπίστευεν ὅτι ἐκ τῆς προσχωρἠσεως ταύτης ὡς διὰ μαγείας τινὸς θὰ ἐλύοντο ὅλα τὰ προβλήματά μας καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ ἐγίνετο ὡς ὁ παράδεισος τῆς Ἐδέμ.
Ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου ὁ ὑποφαινόμενος εἰς τὸ περιοδικὸν «Χριστιανικὴ Σπίθα» (βλ. φ. 426/1977) ἐδημοσίευσα σχετικὸν ἄρθρον, εἰς τὸ ὁποῖον, καὶ ἐξ οίκονομικῆς ἐπόψεως ἀλλὰ κυρίως ἐξ ἐπόψεως ἐπιπτώσεων εἰς τὸν ἐκκλησιαστικὸν καὶ ἠθικὸν τομέα, ἐξητάσθη τὸ θέμα τοῦτο. Τὸ ἐν λόγω ἄρθρον, ὑπὸ τὸν τίτλον «Νὰ γίνη δημοψήφισμα», συμπεριελήφθη εἰς τὸ ὑπʼ ἐμοῦ ἐκδοθὲν βιβλίον «Βασιλεύει τὸ ἀγκάθι» (Ἀθῆναι 1978, σελ. 319-339).
Καὶ ἐξ ἐπόψεως μὲν οἰκονομικῆς ἐξετάζοντες τὸ θέμα, ἀνεφέραμεν ὄχι ιδικήν μας γνώμην, ἀλλὰ κρίσεις πολιτικῶν ἀνδρῶν καὶ εἰδημόνων. «Ἕνας ἐξ αὐτῶν», γράφομεν εἰς τὸ ὡς ἄνω βιβλίον μας, «ὁ ὁποῖος ἐχρημάτισε καὶ πρωθυπουργὸς τῆς δημοκρατικῆς μας πατρίδος, μὲ τὴν σαφήνειαν ἀλλὰ καὶ τὴν λακωνικότητα ποὺ ἐγνώριζε νὰ ἐκφράζεται, εἶπεν, ὅτι “ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Ε.Ο.Κ. εἶνε συμμετοχὴ τῆς ἑλλάδος εἰς ἕνα σκληρότατον ἀγῶνα ζωῆς καὶ θανάτου”! Καὶ δὲν ἐξεδήλωσεν καμμίαν αἰσιοδοξίαν, ἐὰν τὸν ἀγῶνα θὰ κερδήση ἡ ζωὴ ἤ ὁ θάνατος. Ἄλλος δέ, ἀρχηγὸς κόμματος, εἶπεν, ὅτι “ἡ Ἑλλὰς ῥίπτεται εἰς τὸν λάκκο τῶν λεόντων”. Ἕνας τρίτος, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ὅτι ἔχει ὀξεῖαν ἀντίληψιν εἰς τὰ οἰκονομικά, εἶπεν, ὅτι “βαδίζομεν κυριολεκτικῶς εἰς τὰ τυφλά. Δὲν ὑπάρχη κἄν μελέτη, ἐκ τῆς ὁποίας θὰ γίνεται φανερὸν ποῖαι ἐκ τῶν βιομηχανιῶν θὰ ἐξαφανισθοῦν διὰ τῆς συνδέσεως καὶ ποῖαι ἔχουν τὰς δυνατότητας ἐπιβιώσεως καὶ ἀναπτύξεως”. Ἄς σημειωθῆ, ὅτι ὁ ἀρχηγὸς αὐτός, ὁ ὁποῖος ὁμιλεῖ ἔτσι, δὲν εἶνε ἐχθρὸς τῆς ἐντάξεως, ἀλλὰ φρονεῖ, ὅτι, χωρὶς ὡρισμένας προϋποθέσεις, ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος θὰ φέρη τὴν οἰκονομικήν της καταστροφήν. Ἄλλος δὲ εἰδικός, ὁ ὁποῖος ἐχρημάτισεν ἐπὶ πολλὰ ἔτη καθηγητὴς τῆς πολιτικὴς οἰκονομίας εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τῶν Ἀθηνῶν, ἐκφραζόμενος τολμηρότερον ἐξ ὅλων, ἔγραψεν εἰς δημοσίευμά του, ὅτι “ἡ συμμετοχὴ τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Ε.Ο.Κ. μόνον Ὡς ἐθνικὴ αὐτοκτονία θὰ ἠδύνατο νὰ θεωρηθῆ”. Νʼ ἀναφέρωμεν γνώμας καὶ ἄλλων εἰδικῶν; Ἀρκοῦν αἱ ἀνωτέρω. Καὶ ἐφʼ ὅσον ἀκούονται ἀντιρρήσεις, ἐπόμενον εἶνε ἡ δυσπιστία νʼ αὐξάνη καὶ πολλοί, ἀκουοντες συνεχῶς νὰ συνιστᾶται ἡ Ε.Ο.Κ. ὡς πανάκεια ὅλων τῶν κακῶν τῆς πατρίδος, νʼ ἀνησυχοῦν καὶ νὰ διερωτῶνται˙ Τὶ εἶνε, ἐπὶ τέλους αὐτὴ ἡ Ε.Ο.Κ.;» (σελ. 322). Read more »

Η ΦΛΟΓΕΡΑ – ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Κύμη 21 ΜΑΪΟΥ 1951 ΦΥΛΛΑΔΙΟΝ 3
ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Ὑπὸ Γεωργίου Ν. Χαρτσᾶ βοσκοῦ καὶ διανέμεται δωρεὰν

ΕΛΛΑΣ

Ἑλλάδα μου πανεύφημη, Ἑλλάδα δοξασμένη, σήμερον χάνεις τὴν τιμὴ σὰν περιφῥονημένη.
Ὅλα τὰ πάτρια ἔθιμα, βλέπω νὰ καταρρέουν, αἰσχρότητες κι’ ἐγωϊσμοι αὐτὰ νὰ θριαμβεύουν.
Νηστεία καταργήσαμε κι’ αὐτὴ τὴν ἐκκλησία καὶ σπεύδομε ὀλοταχῶς εἰς τὴν παραλυσία.
Τὰ πάντα ἐμολύναμε μὲ τὴν αἰσχρότητά μας, τ’ ἀνόσια ποὺ πράττομε. Πατρὶς τὰ ἔργατά μας.
Τὰ πάντα ἐμολύναμε μὲ τὴν αἰσχρότητά μας, τ’ ἀνόσια ποὺ πράττομε. Πατρὶς τὰ ἔργατά μας.
Τὰ πάντα σὲ στολίζουνε τῆς φύσεως τὰ δῶρα, μὰ ‘μεῖς νὰ σὲ μολύνωμε φροντίζομαι καθ’ ὥρα,
Δημιουργὸς μὲ τὰ πτηνὰ στόλισε τὸν ἀέρα, στὰ δένδρα γιὰ νὰ κελαϊδοῦν αὐτὰ νύκτα καὶ μέρα,
Τοὺς κάμπους τοὺς ἐστόλισε μὲ ποικιλόχρωμ’ ἄνθη τὴν εὐωδιὰ ὡς θυμίαμα ὁ οὐρανὸς ᾐσθάνθη.
Ἡ Θάλασσα μὲ τοὺς ἰχθὺς π’ ὡραῖα κολυμβοῦνε κι’ ὅλα ὅσα εὐρίσκονται Πλάστην δοξολογοῦνε.
Τὸν ἄνθρωπο τὸν ἔπλασε γιὰ νὰ διασκεδάζῃ μ’ ὅλα αὐτὰ νὰ τρέφεται Ἐκεῖνον νὰ δοξάζῃ.
Μὰ ᾿μεῖς ὅμως ἀχάριστοι στὸν εὐεργέτη λέγω γενήκαμε ἁμαρτωλοί, μέρα καὶ νύκτα κλέγω.
Ἐσὺ προφήτη Ἠλιοὺ ἐν ἅρμασι ν’ ἀπλώσῃς καὶ σὺ Ἐνὼχ παρακαλῶ τὴ φώτιση νὰ δώσῃς.
Ὅπως τὸ ἄστρον τὸ λαμπρὸ τοὺς μάγους ὡδηγοῦσε, καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ Χριστοῦ τοὺς Ἅγιους βοηθοῦσε
κι’ ἀντέχανε τὰ βάσανα ὅλα τῆς Μαρτυρίας κι’ ἐστηριχθῆκαν ψυχικῶς Χριστιανικῆς Θρησκείας,
ἔτσι κι’ ἐμεῖς ὡς Χριστιανοὶ πρέπει νὰ στηριχθοῦμε, τοὺς Νόμους τῶν πατέρων μας πρέπει νὰ σεβαστοῦμε. Read more »

«ΠΡΟΔΟΣΙΑ THΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Τὸ βιβλίο τοῦ ἐπισκόπου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου «ΠΡΟΔΟΣΙΑ THΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» παρουσιάζει τὴν φοβερὴ προδοσία, ποὺ γίνεται στὶς μέρες μας εἰς βάρος τοῦ πολυτιμοτέρου θησαυροῦ τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ Ὀρθοδοξία, ποὺ εἶναι ἡ καρδιὰ τῆς Ἑλλάδος, τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερο, ὁ θησαυρὸς ὁ ἀτίμητος, ἡ κληρονομιά τῶν προγόνων μας, μπῆκε στὸ στόχαστρο ἀπατεώνων καὶ κλεφτῶν.

Ὁ Ἑλληνικὸς λαός μὲ τὸ ἀδούλωτο φρόνημα καὶ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι του, διαμαρτύρονταν πάντοτε στὶς ἀδικίες τῶν μεγάλων ἐθνῶν. Συμπαραστέκονταν καὶ συντάσσονταν μὲ τὰ ἀνίσχυρα ἔθνη ποὺ βάναυσα καταπατοῦνταν τὰ δικαιώματά τους Ἠλεγχε τοὺς μεγάλους καταπατητάς. Αὐτὸ τὸ αἴσθημα τοῦ δικαίου, ποὺ πήγαζε καὶ πηγάζει ἀπὸ τὸ φῶς τῆς  Ὀρθοδόξου πίστεως, ἔβαλαν στὸ στόχαστρο οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους. Μέσα σ᾽ αὐτὲς συντάχθηκαν προδόται πρωθυπουργοί, ὑπουργοί, βουλευτές, δυστυχῶς καὶ πατριάρχαι καὶ ἐπίσκοποι!!! ΣΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ! Μιὰ μεγάλη μυστικὴ προδοσία ἐπιτελεῖται, ἐναντιον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος. Ἀς μὴ μείνουμε ἀδιάφοροι.

Τὸ Φῶς τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο καὶ ἀσφαλίζει τὴν Πατρίδα. Tὸ διαπίστωσαν οἱ ἐχθροί τῆς Ελλάδος τὰ 400 χρόνια τουρκικῆς σκλαβιᾶς, γι αὐτὸ μαίνονται.
Οἱ ἐχθροί μαίνονται καὶ οἱ φρουροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως δὲν βρίσκονται στὶς θέσεις τους. Λυποτάκτησαν στὸ στρατόπεδο τῶν ἐχθρῶν!!!
Τὸ βιβλίο «Προδοσία τῆς Ορθοδόξου πίστεως», β´ ἔκδοση ἐπηυξημένη, περιέχει ἀπομαγνητοφωνημένες ὁμιλίες τοῦ ἀγωνιστοῦ ἱεράρχου ποὺ καλεῖ τὸν πιστὸ λαὸ σὲ ἐγρήγορση.
Στὸν πρόλογο του βιβλίου ὁ Γέροντας λέει: «Ἂς εἴμεθα ἐν ἐπιφυλακῇ. Ζοῦμε εἰς τὰς ἡμέρας κατὰ τὰς ὁποίας συντελεῖται, ὅπως ἀνέπτυξα εἰς τὰ ἑσπερινὰ κηρύγματα καὶ εἰς τὰς ποικίλας συναντήσεις τὰς ὁποίας κάνουμε μεταξύ μας, συντελεῖται μία προδοσία τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως μέσα εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ἐκ μέρους ἐπισκόπων, ἐκ μέρους ἱεροκηρύκων, ἐκ μέρους θεολόγων, ἐκ μέρους ἐκείνων οἱ ὁποῖοι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶνε οἱ πρῶτοι φύλακες τῆς ἱερᾶς ἡμῶν παρακαταθήκης.

_________________________

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙ ΠΙΣΤΙ

Ὁμιλία τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνά

________________

__________________

Π Ο Ι Η Μ Α ΕΙΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

(Ἀπόσπασμα)
Σαλπίζουν φλόγες στά βουνά κ’ ὁ κλονισμός τρομάζει, κάθε ψυχή ποῦ βρέθ’ ἐκεῖ πικρὰ ἀναστενάζει.
Θάλασσα δόσμου δάκρυα κ’ ἀέρα τή βοή σου τούς τρόμους ὅπου ἔρχονται πικρά νά τούς θρηνίσουν Read more »

Κυριακὴ τῶν Προπατόρων (Κολ. 3,4-11)
13 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Κολ. 3,6)

• Τὴν ὁμιλία αὐτὴ μπορεῖτε νὰ τὴν ἀκούσετε καὶ ἡχητικά, χωρὶς περικοπὲς στὸ cd 106γ΄Α τῆς σειρᾶς «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (πληροφορίες στὸ τηλέφωνο 23850-28868)

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλή­σω ἁπλᾶ. Θὰ ἑρμηνεύσω πρακτικὰ ἕ­να ῥητὸ τοῦ σημερινοῦ ἀποστόλου, αὐτὸ ποὺ ἀ­κούσατε. Ὁ ἀπόστολος σήμερα ἦταν μία περι­κοπὴ ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύ­λου πρὸς Κολασσαεῖς.
Γράφει ὁ ἀπόστολος. Ἀπὸ ποῦ γράφει; Εἶ­νε μέσα στὴ φυλακὴ τῆς Ῥώμης καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στέλνει ἐπιστολές. Μία ἐπιστολή του λοιπὸν ἀ­πευθύ­νεται στοὺς κατοίκους μιᾶς πόλεως τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἡ ὁποία ὀ­νομαζόταν Κολασσαὶ ἢ Κολοσσαὶ καὶ ἦταν χτισμένη στὶς ὄχθες τοῦ Μαιάνδρου ποταμοῦ. Ἐκεῖ μέχρι τὸ 1922 ἀν­θοῦ­σε ἑλληνι­κὸς πολιτισμὸς καὶ χτυποῦ­σαν σήμαντρα χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν. Τώρα οὔ­τε μία ἐκκλησία, οὔτε ἕνα σήμαντρο, οὔτε ἕ­νας παπᾶς! Στὰ ἅγια αὐτὰ μέρη δὲν θὰ ξαναχτυπήσουν ἆραγε σήμαντρα, δὲν θ᾽ ἀ­κουστῇ πάλι τὸ «Χριστὸς γεννᾶται»; Ὁ Θεὸς γνωρίζει. Σ᾽ αὐτὴ τὴν πόλι στέλνει τὴν ἐ­πι­στολή του ὁ ἀ­πόστολος Παῦλος. Καὶ τί τοὺς λέει;
Ζούσατε, λέει, μέσα στὸ σκοτάδι, στὴν εἰδω­λο­λατρία· εἴχατε βυθισθῆ μέσα στὴ λάσπη, εἴ­χα­τε διαπράξει μεγάλα ἐγκλήματα, τὰ φοβερώ­τερα ἁμαρτήματα. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ὁ Χριστὸς σᾶς δέχθηκε· πῆρε τὸ σφουγγάρι καὶ σᾶς ἔσβησε ὅλες τὶς ἁμαρτίες. Ἀπ᾽ ἐδῶ κ᾽ ἐμπρὸς προσέξτε νὰ μὴν ξανακάνετε αὐτὰ ποὺ κάνα­τε ὅταν ἤσασταν εἰδωλολάτρες. Διότι μὴ λησμονεῖτε, ὅτι «ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Κολ. 3,6).
Ποιά λοιπὸν εἶνε αὐτὴ ἡ «ἀπείθεια»; ποιοί εἶνε οἱ «υἱοὶ τῆς ἀπειθείας»; καὶ ποιά εἶνε ἡ «ὀργὴ» ποὺ θὰ πέσῃ στὰ κεφάλια τους; Read more »

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 14,16-24· Ματθ. 22,14)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΑΡΝΗΣΙΣ ΣΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙ

ΘΑ μιλήσουμε μὲ ἁπλᾶ λόγια, ἀγαπητοί μου. Τὸ ἀκούσατε τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Εἶνε ἡ ὡραία παραβολὴ τοῦ μεγάλου δείπνου.
Ἀλλὰ προτοῦ νὰ μποῦμε στὴν παραβολή, θὰ σᾶς πῶ μιὰ ἱστορία. Ὅταν ἤμουν ἱεροκήρυκας σὲ κάποιο ἄλλο μέρος, μιὰ μέρα βρῆκα στὸ δρόμο ἕναν ὑπάλληλο. Ἦταν πολὺ στενοχωρημένος, μέχρι σημείου νὰ θέλῃ ν᾿ αὐτοκτονήσῃ. ―Τί σοῦ συνέβη, λέω, πέθανε ἡ γυναίκα σου, τὸ παιδί σου; σὲ τιμώρησαν, σὲ ἀπέλυσαν ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία;… ―Ὄχι τίποτα ἀπ᾿ αὐτά. ―Τότε; ―Δέχτηκα μιὰ προσβολὴ καὶ δὲν τὴν ὑποφέρω. ―Ποιά προσβολή; ―Νά, χθὲς ἔγινε τραπέζι· ἦταν ὅλοι οἱ σπουδαῖοι, κ᾿ ἐμένα δὲ᾿ μὲ κάλεσαν. Δὲν τὸ ἀνέχομαι. ―Τόσο εὔθικτος εἶσαι, λέω, καὶ τόσο κατάκαρδα τὸ πῆρες; ―Βεβαίως. Ἀκοῦς ἐκεῖ, νὰ καλέσουν τὴ σάρα καὶ τὴ μάρα κ᾿ ἐμένα νὰ μὴ μὲ καλέσουν; Τὸ θεωρῶ ἀνυπόφορο… Τότε κ᾿ ἐγὼ ἔκανα στροφὴ καὶ τοῦ λέω· ―Μὴ στενοχωριέσαι· ἔχω στὴν τσέπη μία ἄλλη πρόσκλησι γιὰ σένα. ―Τί; ―Σὲ καλεῖ κάποιος τιμητικῶς σὲ μεγάλο τραπέζι… Αὐτός, ὅπως τοῦ μιλοῦσα σοβαρά, τὸ πίστεψε καὶ λέει· ―Ποιός, ὁ νομάρχης; ―Μπᾶ, κάποιος ἀνώτερος. ―Ὁ ὑπουργός; ―Παραπάνω. ―Ποιός, ὁ βασιλιᾶς; ―Παραπάνω. ―Ποιός; ―Κάποιος, ποὺ ὅλοι αὐτοὶ ποὺ θεωρεῖς μεγάλους εἶνε μπροστά του πελώρια μηδενικά. Σὲ καλεῖ ἐκεῖνος ποὺ κυβερνᾷ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ, ποὺ ἔφτειαξε κ᾿ ἐσένα κ᾿ ἐμένα. Σὲ καλεῖ ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων. ―Ποιός; λέει (κατάλαβε ποῦ τὸ πήγαινα). ―Σὲ καλεῖ ὁ Χριστός! ―Ὁ Χριστός; ―Ναί, ὁ Χριστός. Κι ἂν θεωρῇς προσβολὴ τὸ ὅτι δὲ᾿ σὲ κάλεσαν οἱ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν «μεγάλοι», μὴ στενοχωριέσαι. Σὲ καλεῖ ὁ Χριστός. ―Ποῦ; πότε; ―Κάθε Κυριακὴ ποὺ χτυπᾷ ἡ καμπάνα· κάθε χτύπημα εἶνε μία πρόσκλησι…
Ὁ Χριστὸς καλεῖ ἐσένα, τὸν ἄλλο, ὅλους. Ὄχι βέβαια καὶ τὸ μασόνο, τὸ χιλιαστή, τὸ μουσουλμᾶνο, τὸ βουδδιστή, τὸ βραχμᾶνο, ὅποιον ἀνήκει σὲ ἄλλη θρησκεία. Καλεῖ ὅσους πιστεύουν σ᾿ αὐτὸν καὶ φέρουν τὸ ὄνομα τοῦ ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ· ἄντρες – γυναῖκες, μικροὺς – μεγάλους. Εἶνε ὑποχρεωτικό. Οἱ ἱεροὶ κανόνες λένε καθαρά, ὅτι ὅποιος χωρὶς λόγο λείψῃ τρεῖς Κυριακὲς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, αὐτὸς διαγράφεται ἀπὸ τὰ μητρῷα της, ἀποκόπτεται, μὲ ἄλλα λόγια εἶνε ἀφωρισμένος. Read more »

Κυριακὴ ΙΑ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 14,16-24· Ματθ. 22,14)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

 ΛΙΓΟΙ ΘΑ ΣΩΘΟΥΝ

«Πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22,14)

ΘΑ ΗΘΕΛΑ στὴν ἀρχὴ τῆς ὁμιλίας νὰ ἀπευθύνω ἕνα ἐρώτημα· Πόσες οἰκογένειες κατοικοῦν κατὰ μέσον ὅρο σὲ μία μεγάλη ἐνορία; Δύο χιλιάδες (2.000) περίπου; Καὶ πόσες ψυχὲς εἶνε οἱ δύο αὐτὲς χιλιάδες οἰκογένειες; Δέκα χιλιάδες (10.000) ψυχὲς περίπου; Ὅλοι αὐτοὶ εἶνε βαπτισμένοι, ὅλοι βγῆκαν ἀπὸ τὴν ἱερὰ κολυμβήθρα. Ἐξαίρεσις εἶνε νὰ ὑπάρχῃ κάποιος αἱρετικὸς ἢ ἀλλόθρησκος. Ὅλοι σχεδὸν εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, ὅλων οἱ ταυτότητες γράφουν «Χριστιανὸς ὀρθόδοξος». Κι ἀφοῦ καὶ οἱ δέκα χιλιάδες εἶνε ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, τί ἔπρεπε νὰ κάνουν; Κάθε Κυριακή, μόλις χτυπᾷ ἡ καμπάνα, θά ᾿πρεπε ὅλοι τους νὰ κάνουν φτερὰ στὰ πόδια καὶ νὰ τρέχουν στὴν ἐκκλησία, ἐκτὸς τῶν ἀσθενῶν καὶ τῶν γερόντων. Καὶ ὅμως· ἀπὸ τὶς δέκα χιλιάδες Χριστιανούς, ποὺ εἶνε γραμμένοι στὰ χαρτιά, στοὺς καταλόγους, πόσοι ἐκκλησιάζονται; Δὲν εἶνε παραπάνω ἀπὸ πεντακόσες (500) ψυχές, ἄντρες καὶ γυναῖκες. Οἱ ἄλλοι ποῦ;
Ἀλλ᾿ ἂς ἀφήσουμε τοὺς ἄλλους. Ἂς δοῦμε τώρα, αὐτοὶ οἱ πεντακόσοι ποὺ πᾶμε στὴν ἐκκλησία, ὅσοι ἀκόμα, στὰ χρόνια αὐτά, θεωροῦμε καθῆκον μας νὰ ἐκκλησιαζώμεθα, ἐμεῖς ἐκτελοῦμε τὰ χριστιανικά μας καθήκοντα; Εἴμεθα ἐν τάξει πρὸ παντὸς μὲ τὴ μεγάλη, τὴν κορυφαία ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ μας, τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης; Ἔχουμε ἀγάπη στὸ Θεό; ἔχουμε ἀγάπη στὸν πλησίον; Ἀλλοίμονο! Ἂν πάρῃ ὁ ἄγγελος κόσκινο καὶ κοσκινίσῃ κ᾿ ἐμᾶς, δὲν ξέρω πόσοι θὰ βρεθοῦμε Χριστιανοί. Γι᾿ αὐτὸ φωνάζει σήμερα ὁ Κύριος· «Πολλοί εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί» (Ματθ. 22,14).
Ἐὰν σᾶς ἔλεγα Read more »

 Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας …

http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_11.html

ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ME ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Πατῆστε και διαβάστε το ἄρθρο ὁλόκληρο στὴν παρακάτω ιστοσελίδα

http://apologitikaa.blogspot.com.cy/2015/12/blog-post_1.html

Τό ἐκκλησιαστικό ἱστολόγιο «ΑΜΕΝ» εἶναι πλέον τίς πάσι γνωστόν, ὅτι ἐξυπηρετεῖ τά προπαγανδιστικά ἄνομα σχέδια τῆς νοθείας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως· γι΄ αὐτό ἄς μήν ἀπορεῖ κανείς μας διά τήν σύγχρονη συγκεχυμένη καί δῆθεν «ἀντικειμενική» ἐνημέρωση τῶν πιστῶν, μιᾶς καί ἡ «ἐκκλησιαστική δημοσιογραφία», εἶναι δούλη εἰς τά ἀνορθόδοξα τερτίπια τῶν Οἰκουμενιστῶν καί ἄρα κατ΄ἐπέκτασην καθοδηγεῖ καί παραπληροφορεῖ τό Χριστεπώνυμο πλήρωμα, ἐλέω τῆς θλιβερᾶς «πνευματικότητας» τῶν Οἰκουμενιστῶν. Τήν βιβλιοκρισία ὑπέρ τοῦ Οἰκουμενιστικοῦ ἐγχειριδίου τήν διενεργεῖ κάποιος θεολόγος Νικόλαος Ἀσπρούλης, ὁ ὁποίος φαίνεται, ὅτι εἶναι ἐπιστημονικός συνεργάτης τῆς Μεταπατερικῆς σφηκοφωλιᾶς τῶν ἀπανταχοῦ Οἰκουμενιστῶν: στή λεγάμενη Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν τοῦ Βόλου (ἤ ἄν θέλετε, ἡ«Μεγάλη τοῦ Γένους» τῶν Λατινόφρων/Νεογραικῶν καί τῶν Οἰκουμενιστῶν, Σχολή!)…!  Ἡ βιβλιοκρισία, ἀσκεῖτε ὑπέρ τινός κακοδόξου καί ἀκαδημαϊκοῦ ἐγχειρίδιου μέ τίτλον «For the Unity of All» («Ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἐνώσεως»), τό ὁποῖο συγγράφει κάποιος Ἀρχιμανδρῖτης-δυστυχῶς- ὁ π. Παντελεήμων Μανουσάκης…. Προσπαθῶ νά συνειδητοποιήσω καί νά καταλάβω δηλ., γιά ποιόν σοβαρό Χριστιανό, καί ἐννοῶ τοῦς νόρμαλ Ὀρθόδοξους, καί διά τίνα λόγον, νά εἶναι σημαντικό, ἕνα οἰκουμενιστικό βιβλίο «ὑπέρ τῆς ἐνότητας» τῶν ἀπανταχοῦ ἑτερόδοξων Χριστιανῶν μετά τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, μιᾶς καί ἡ δῆθεν ἐνότητα, πού προπαγανδίζεται ἀδιακρίτως καί γενικῶς, ἐκ τῶν Συγκρητιστῶν ταγῶν…..

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 

πρὸς τὴν Ἱερὰν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τὴν Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας,

στό πλευρό τοῦ διωκόμενου Γέροντα Σάββα Λαυριώτη γιά τό αὐτονόητο ἀντικοικουμενιστικό του φρόνημα!

 
Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἅγιε Καθηγούμενε, εὐλογεῖτε.

Εἴμαστε ἰδιαιτέρως σκανδαλισμένοι καὶ προβληματισμένοι ἀπὸ τὴν ἐν γένει στάση σας στὰ θέματα τῆς Πίστεως, τὰ τελευταῖα χρόνια.Ἐνῷ τὸ Ἅγιον Ὄρος θεωρεῖται κάστρο, προπύργιο καὶ κιβωτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντούτοις ὄχι μόνο σιωπᾶ, ἀλλὰ κρατᾶ ἀποστάσεις καὶ κάποτε ἀπειλεῖ τοὺς διαμαρτυρομένους στὶς ἐπιχειρούμενες νοθεῖες τῆς Πίστεως, ἀναπαυμένο κάτω ἀπὸ μία ἀντὶ-Ὀρθόδοξη καὶ ἀντὶ-Πατερικὴ ψευδο-ερμηνεία τῆς Ὑπακοῆς καὶ τῆς Ἑνότητας. Ξεχάσατε τοὺς Ἁγίους ποὺ δίδαξαν «Κρείσσων γὰρ ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπὲρ εὐσεβείας διάστασις».
Ἐνῷ εἶστε διαχειριστὲς τῆς μοναστικῆς Ἁγιορειτικῆς Παραδόσεως, ἐντούτοις ἐμφανίζεστε στὸν κόσμο ὄχι μόνο κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ἀλλὰ καὶ ὕποπτοι γιὰ τὸ τί καὶ ποιὸν ἐκπροσωπεῖτε.
Ἁγιορεῖτες Πατέρες αὐτὴ τὴ στιγμὴ τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ἡ Πίστη, ποὺ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴ «Λερναία Ὕδρα» τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐσεῖς ἀναπαύεστε φυλάσσοντες τοὺς φίλους σας, τὰ ντουβάρια καὶ τοὺς τίτλους;
∆ὲν εἴδατε ἢ δὲν μάθατε πώς, ὁ κ. Βαρθολομαῖος εὑρισκόμενος στὴ Φλωρεντία μέσα σ’ ἕνα Παπικὸ «ναό», προσκύνησε καὶ φίλησε ἕνα πράσινο πανὶ ποὺ βρισκόταν πάνω στὴν ὑποτιθέμενη ἁγία Τράπεζα. Τί συμβολίζει αὐτὸ τὸ πανὶ ἆραγε;

Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος καὶ σωρεία Ἐπισκόπων, τούς ὁποίους ἐσεῖς τιμᾶτε, μνημονεύετε καὶ προβάλλετε στοὺς πιστοὺς ὡς «Τύπον Χριστοῦ», ξεπέρασαν πολλὲς «κόκκινες γραμμὲς» ποὺ ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ συνεχίζουν ἀπτόητοι «Θεὸν μὴ φοβούμενοι καὶ ἀνθρώπους μὴ ἐντρεπόμενοι», νὰ διασύρουν καὶ νὰ ἐξευτελίζουν τὴν παναμώμητο νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μιᾶς καὶ δὲν συναντᾶ καμία σοβαρὴ καὶ σθεναρὴ ἀντίδραση ἐκ μέρους τῆς Ἁγιορειτικῆς Κοινότητας. «Ἀλλοίμονο σὲ ὅσους μολύνουν τὴν Ἁγία Πίστη μὲ αἱρέσεις ἢ συγκαταβαίνουν στοὺς αἱρετικοὺς» προειδοποιεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος. Καὶ «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει (τοῖς αἱρετικοῖς) ἀνάθεμα», ἐπιτάσσει ἡ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Read more »

Τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος
12 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΜH XANEIΣ ΚΑΙΡΟ!

«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι» (Ἐφ. 5,15-16)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ. Καὶ στὴν ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ἡ ἁγία μας Ἐκ­κλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται μία περικοπὴ ἀ­πὸ τὴν ἐπιστολὴ πρὸς Ἐφεσίους, τὴν ὁποία μέσα ἀπὸ τὴ φυλακὴ ἔγραψε ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος στὴν ἐκκλησία τῶν Ἐφεσίων καὶ δι᾽ αὐ­τῆς πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς ὅλων τῶν αἰώνων.
Ἐκεῖ, μεταξὺ ἄλλων, λέει· «Βλέπετε πῶς ἀ­κριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σο­φοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡ­μέ­ραι πονηραί εἰσι» (Ἐφ. 5,15). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Ἂς δώσουμε μία σύντομη ἑρμηνεία βο­η­θούμενοι ἀπὸ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη.

* * *

Ἐδῶ, ἀγαπητοί μου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὑπενθυμίζει τὸ ἑξῆς. Στὸν κόσμο αὐτὸν οἱ Χριστιανοὶ εἴμαστε «σὰν πρόβα­τα ἀνάμεσα σὲ λύκους» (Ματθ. 10,16). Νὰ προσέχουμε λοι­πόν, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ μᾶς, νὰ μὴν τοὺς δίνουμε ἀφορμὴ γιὰ ἔχθρα καὶ μῖσος. Μόνο σὲ ζητήματα ὀρθοδόξου πίστεως νὰ εἴ­μαστε ἀνυποχώρητοι· στὰ ἄλλα ἂς εἴμαστε εἰ­ρηνικοὶ καὶ ἄκακοι. Αὐτὸ εἶνε γνώρισμα τῆς φρο­νι­μάδας τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἔτσι θὰ συμ­περιφέρων­ται ὄχι «ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾽ ὡς σοφοί».
Νὰ ζοῦμε, συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν». Ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἀξία τοῦ χρόνου. Ὁ χρόνος εἶνε ἕνα πολύτιμο πρᾶγμα. Οἱ ἀρχαῖοι ἔλεγαν «χρόνου φείδου». Καὶ σήμερα ἀκοῦμε ὅτι «ὁ χρόνος εἶνε χρῆμα». Ὅπως δηλαδὴ τὸ χρῆμα τὸ φυ­λᾷς καὶ δὲν τὸ σπαταλᾷς, ἔτσι νὰ βλέπῃς καὶ τὸ χρόνο. Ὁ χρόνος εἶνε τάλαντο. Ὅ­πως τὰ τάλαν­τα, κατὰ τὴ γνωστὴ παραβολὴ τοῦ Κυ­ρίου (βλ. Ματθ. 25,14-30), ὀ­φείλουμε νὰ τὰ ἀξιοποιοῦμε καὶ νὰ τὰ ἐκμεταλλευώμεθα, ἔτσι νὰ κάνουμε καὶ συνε­­τὴ χρῆσι τοῦ χρόνου ποὺ διαθέτουμε.
Ὁ Θεὸς εἶνε αἰώνιος, ἄχρονος, ἐκτὸς χρόνου. Ἐμεῖς ζοῦμε ἐν χρόνῳ σ᾽ αὐτὸ τὸν κόσμο, ὡς «ξένοι» «πάροικοι» καὶ «παρε­πίδη­­μοι ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἑβρ. 11,13. Α΄ Πέτρ. 1,1· 2,11). Ὅσα χρόνια καὶ ἂν ζήσουμε, ἡ ζωή μας ἐδῶ εἶνε μιὰ σταγόνα ἐμπρὸς στὸν ὠκεανὸ τῆς αἰωνιότη­τος. Κάθε στιγμὴ ὅ­μως τῆς ζωῆς μας, αὐτὸς ὁ λίγος χρόνος, ἔχει μεγάλη ἀξία. Ἀπὸ τὴν ἡ­μέρα τῆς γεννήσεώς μας ὣς τὰ βαθειὰ γεράματα, τὸ διάστημα αὐ­τὸ δὲν εἶνε δικό μας· μᾶς δόθηκε γιὰ ἕνα σκοπό. Ἂν ζήσουμε ὄχι μὲ ἔ­χθρες καὶ μίση, ἀλλὰ μὲ ὑπομονὴ στὶς θλίψεις, τότε «ἐξαγοράζουμε τὸν και­ρόν». Ὅ,τι καὶ ἂν ἀπαιτηθῇ λοιπόν, ἂς τὸ θυσιά­σουμε, ἀρκεῖ μόνο νὰ κρατήσουμε τὴν πίστι.
Ἀκοῦμε, ὅτι ἕνας πλούσιος, βλέποντας κακοποιοὺς νὰ ἔρχων­ται νὰ τὸν σκοτώσουν, τοὺς ἔδωσε ὅ,τι εἶχε καὶ γλύτωσε. Αὐτός, λέμε, ἐξα­γόρασε τὴ ζωή του μὲ τὰ πλούτη του. Κ᾽ ἐμεῖς ἀξίζει νὰ δώσου­με ὅλα τὰ ὑπάρχοντά μας γιὰ νὰ γλυτώσουμε τὸ μέγα κεφάλαιο, γιὰ νὰ ἐξαγοράσουμε μ᾽ αὐ­τὰ τὴν ὀρθόδοξο πίστι μας, διότι «αἱ ἡ­μέ­ραι πονηραί εἰσι». Δὲν φταῖνε βεβαίως οἱ ἡμέρες αὐτὲς καθεαυτές, τὸ φῶς – οἱ ὧρες – τὰ λεπτά τους· φταῖνε οἱ κακοὶ ἄν­θρωποι ποὺ γεμίζουν τὶς ἡμέρες μὲ πονηρὰ ἔργα, καὶ ἔτσι λέμε ὅτι «οἱ ἡμέρες εἶνε πονηρές». Read more »

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΜΑΣ

__________________

____________________

• Ἀς τὸ ἀκούσει αὐτὸ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ «οἱ ὀρθόδοξοι» ἐπίσκοποι ποὺ ἔχασαν τὴν πίστι τους καὶ μετατράπηκαν σὲ λυκοποιμένες, σέρνοντάς μας στὸ στόμα τῶν αἰρετικῶν!

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου
στὸν ἱερό ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Νέου Μυλοτόπου – Γιαννιτσῶν, 5-4-1942

«…Νὰ μείνωμεν πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν μας, νὰ κρατήσωμεν σφιχκτά, παντοτεινά, αἰώνια τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν μας. Διότι ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος εἶνε ἕνας θησαυρός· θησαυρὸς ποὺ πρέπει νὰ τὸν προσέξωμεν πολύ, θησαυρὸς ποὺ πρέπει νὰ τὸν κρύψωμεν μέσα εἰς τὴν καρδιάν μας.

Καὶ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας εἶνε θησαυρὸς πολύτιμος, αὐτὸ θὰ ἀποδείξωμεν σήμερον. Παρακαλῶ νὰ δώσετε μεγάλην προσοχὴν εἰς ὅσα θὰ σᾶς εἴπω. Διότι πρέπει, ἔστω καὶ μὲ λίγα λόγια, νὰ γνωρίσετε ποία εἶνε ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας. Δυστυχῶς δὲν τὴν γνωρίζομεν καλῶς. Καὶ δι᾽ αὐτὸ ἴσως πολλοὶ σήμερον τὴν περιφρονοῦν. Ὁμοιάζομεν μὲ ἐκεῖνον τὸν χωρικὸν εἰς τὰ χέρια τοῦ ὁποίου ἔπεσεν ἕνα τσὲκ χιλίων δολλαρίων. Ὁ χωρικός, ἀγράμματος, δὲν ἦτο εἰς θέσιν νὰ ἐκτιμήσῃ ὅτι τὸ χαρτὶ ἐκεῖνο εἶχε τόσην μεγάλην ἀξίαν. Τὸ πέρασεν ὅτι εἶνε χαρτὶ χρωματισμένον, καὶ τὸ ἔρριψεν εἰς τὴν φωτιὰν καὶ τὸ ἔκαψεν ὁ ἄθλιος. Ποὺ ἐὰν τὸ ἐκρατοῦσε, ἐὰν ἐρωτοῦσε κανέναν ἄλλον ποὺ ἐγνώριζε νὰ διαβάζῃ, ἐὰν τὸ ἐπήγαινε εἰς μίαν τράπεζαν, θὰ τὸ ἐξαργύρωνε, καὶ ἐκεῖ ὅπου εἶχε καλύβην θὰ ἔκτιζεν ἀνάκτορον. Ἀλλὰ κάτι παρόμοιον παθαίνομεν καὶ μερικοὶ ὀρθόδοξοι. Ἔχομεν ἕνα θησαυρὸν εἰς τὰ χέρια μας. Δὲν τὸν γνωρίζομεν. Καὶ δι᾽ αὐτὸ τὸν περιφρονοῦμεν καὶ τὸν ἀφήνομεν ἐκτεθειμένον εἰς τοὺς κλέπτας. Ἀλλὰ καιρὸς εἶνε νὰ τὸν ἐκτιμήσωμεν καὶ νὰ τὸν φυλάξωμεν. Δι᾽ αὐτὸ σᾶς κάμω καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτήν. Read more »

‘Απόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;»
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

 ΒΑΙΝΟΜΕ ΜΕ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΡΗΞΗ

ΜΟΝΟ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ

«Θ᾿ ἀκούσωμε τὸν Δημιουργόν, ποὺ μᾶς λέγει ὅτι πρέπει νὰ ταπεινωθῶμεν; Ἐσὺ νὰ τὸ ἐκτελῇς αὐτό. Καθημερινῶς ὁ Κύριος μᾶς φωνάζει νὰ μετανοήσωμε, γιατὶ ὁ καιρὸς εἶνε πολὺ δύσκολος καὶ ἀνώμαλος» (Φλώρινα 19-2-2002).

«…Ἡ ἀνομία ἐπικρατεῖ παντοῦ, σ᾿ ἀνατολὴ καὶ δύσι. Ἡ ἀνομία κατέκλυσε τὸν κόσμον ὁλόκληρο. Δὲν ὑπάρχει σημεῖο τῆς ὑδρογείου σφαίρας ποὺ οἱ ἄνθρωποι νὰ μὴ καταπατοῦν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴ καταπατοῦν τὸ Εὐαγγέλιο. Σόδομα καὶ Γόμορρα γινήκαμε. Καὶ τ᾿ ἀποτελέσματα; Τί πρέπει νὰ περιμένωμε;
Ἐμένα ρωτᾶτε; Τὸ λέγει ἡ προφητεία, τὸ λέγει ὁ Σολομῶν· ρωτῆστε τον. Ὅταν, λέει, κυριαρχήσῃ μέσα εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον ἡ ἀνομία, ἡ παράβασις, τότε θὰ ἐρημωθῇ ἡ γῆ….
Θεέ μου Θεέ μου! ἀφάνταστα καὶ φοβερὰ πράγματα θὰ γίνουν. Οὔτε καταλαβαίνομεν, οὔτε ἔχομεν συναισθανθῆ τὸν κίνδυνον ὁ ὁποῖος κρέμεται ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς μας.
Ὄχι μὲ γέλια, ὄχι μὲ τραγούδια· δὲν ξέρουμε τί γίνεται στὰ Βαλκάνια, δὲν ξέρουμε τί γίνεται εἰς τὸν κόσμον.

Read more »

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ:

ΠΩΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΜΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΟΝ Π. ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΤΩΝ «40 ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ» ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΕ Ο ΗΡΩΪΚΟΣ MHTΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΜΕ ΕΝΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΟΥΒΑΛΗΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΑΪΜΟΥ!!!

(Τὸ ἐνημερωτικὸ δελτίο μοιράστηκε στὴν πόλη καὶ κατατέθη καὶ στὸν εισαγγελέα Κοζάνης. Ὁ τότε εἰσαγγελέας μὲ πολὺ δυσκολία καὶ φωνὲς τὸ παρέλαβε, γιατὶ ὅπως ἀπεδείχθη προσπαθοῦσε νὰ κουκουλώσῃ τὴν ὑπόθεση. Ἔβαλε ὅλες τὶς παρανομίες καὶ πλαστογραφίες στὸ ἀρχεῖο, γιὰ νὰ παραγραφοῦν!!! Ἡ ὑπόθεση δύο φορὲς βγῆκε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο καὶ τρεῖς φορὲς παραπέμφθηκαν οἱ ἔνοχοι ἀπὸ δύο ἄλλους εἰσαγγελεῖς καὶ ἀπὸ τὸ Τριμελές Συμβούλιο Ἐφετῶν, γιὰ:

• «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ».

Ορίστηκε δικάσιμος στο τριμελές, στις 20-5-2008, δηλαδή πέντε χρόνια μετά τις πρώτες πλαστογραφίες που παραγράφηκαν. Η δίκη ανετράπη μια εβδομάδα πριν την πρώτη δικάσιμο· Πῶς; Ο δημοκράτης κ. Κουκουλόπουλος και οι εισαγγελείς του το γνωρίζουν!!! Και όταν παρ” όλη την υψηλή προστασία που παρείχαν στους πλαστογράφους, το Συμβούλιο ΕΦΕΤΩΝ Κοζάνης αποτελούμενο από τρείς έντιμους δικαστές, τους παρέπεμψε με βούλευμα στο Tριμελές στις 4-11-2008, με την ίδια κατηγορία· «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ», βρἠκαν πάλι τον τρόπο, νὰ τοὺς ἀπαλλάξουν!

Δεν είχε, είπαν, ένομο συμφέρον, λόγω των παραγραφών, το μέλος εκείνο του Συλλόγου που αγωνίζονταν 8 χρόνια εναντίον των αρπακτικών, ενώ οι πλαστογράφοι είχαν ένομο συμφέρον και είχαν δύο δικηγόρους και τον εισαγγελέα που ευθύνονταν για τις παραγραφές στην έδρα!!! Ωραία δημοκρατία!!!

Διαβάστε τὸ δελτίο στὸν παρακάτω σύνδεσμο

ENHMΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ «40 MΑΡΤΥΡΩΝ ΚΟΖΑΝΗΣ»

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ

10χρονος, με οξεία λευχαιμία,από χωριό του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, μας έχει όλους ανάγκη

https://fdathanasiou.wordpress.com/2015/12/07/ Η ΠΡΟΦΗΤΟΛΑΓΝΕΙΑ ΧΤΥΠΑΕΙ «ΚΟΚΚΙΝΟ»

Μηπως πριν παρουμε την Πολη, να παρουμε πρωτα την Ελλαδα;

http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_4.html

http://kaiomenivatos.blogspot.gr/2015/12/blog-post_56.html–

ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ;

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, τὸν Αὐγουστο τοῦ 1981

Ὁ μακαρίτης καθηγητής μας Ἀνδρούτσιος ἀπαντῶντας στό ἐρώτημα: Γιατί γίνονται τὰ μνημόσυνα; Μᾶς ἔλεγε:
Μὴν ἀπελπίζεται κανέναν ἄνθρωπο.
Ρωτᾶνε· Γιατὶ νὰ κάνουμε μνημόσυνα σ᾽ἕναν πόρνο, μοιχό, ἐγκληματία; Σ᾿ ἕναν εὐσεβὴ ἄνθρωπο ναί, ἀλλὰ σ᾿ ἕναν τέτοιο ποὺ πέθανε μέσα στὴν ἁμαρτία, γιατί νὰ τοῦ κάνουμε μνημόσυνο;
Ἔλεγε ὁ Ἀνδρούτσιος· Δὲν γνωρίζουμε τί συνέβη μὲ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τὴν τελευταία στιγμή. Αὐτὰ εἶνε τὰ οἰκογενειακὰ τοῦ Θεοῦ.
Ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ τὸν βλέπεις ἐν ἀγωνία, σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ σὲ ἀνησυχεῖ καὶ νομίζεις ὅτι εἶνε ἡ χειρότερη στιγμή τῆς ζωῆς του, ἐκείνη τὴν ὥρα τρόπον τινα διὰ ἀσυρμάτου νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεό, σὲ μιὰ νέα διάσταση καὶ σὲ μιὰ συχνότητα ποὺ δὲν τὴν καταλαβαίνουμε. Ὅπως λόγου χάρι ἐδῶ ποὺ βρισκόμαστε ὑπάρχουν φωνὲς ὅλου τοῦ κόσμου. Ἀλλὰ δὲν ἔχουμε τέτοια διάσταση γιὰ νὰ τὶς ἀκούσουμε, ἀλλὰ ἄν βάλουμε ἕνα ραδιόφωνο σὲ ὁρισμένη συχνότητα θὰ ἀκούσουμε τὴν Κίνα, τὴν Ρωσία, τὴν Ἀμερική κ.τ.λ.
Κάνουμε, λοιπόν τὰ μνημόσυνα, γιατί δὲν ξέρουμε τὴν τελευταία στιγμή τί γίνεται μεταξὺ Θεοῦ καὶ ψυχῆς. Γι᾿αὐτὸ παλαιότερα, ὅταν ξεψυχοῦσε κάποιος ἄνθρωπος, ὅλοι στὸ σπίτι γονατίζαν καὶ προσεύχονταν γι᾿ αὐτή τὴν ψυχή. Τώρα ἐμεῖς γίναμε ρεμάλια…

• Οἱ δολοφονικὲς μεταμοσχεύσεις ἀφαιροῦν βίαια ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο αὐτὴ τὴν τελευταία ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό. Καὶ μόνο γι᾽ αὐτό τὸ ἔγκλημα εἶναι καταδικαστέες.

EΘNIKOΣ KHPYΞ 21/3/1975
Διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Γραμμένο ἀπὸ τὸν τ. Ἀρχιεπίσκοπο κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

«Ἀπομακρύνατε τὸν Καντιώτη πρὶν ἀναγκασθῶμεν νὰ λάβωμεν μέτρα!»

AI ΠIEΣEIΣ TOY TOTE YΠOYPΓOY B. EΛΛAΔOΣ,
TOY ΓENIKOY EΠITEΛEIOY KAI THΣ K.Y.Π.
ΩΣ KAI TO IΣTOPIKON THΣ YΠOBOΛHΣ TOY
EIΣ IATPIKHN EΞETAΣIN

Ὁ πρώην Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος ἒλυσε τὴν σιωπήν του. Τὸ διατί το ἐξήγησεν εἰς τὸν πρόλογον τῆς ἐργασίας αὐτῆς, ποὺ ἐδημοσιεύσαμεν εἰς τὰ δύο προηγούμενα φύλλα. Εἰς τὸ σημερινὸν τρίτον μέρος ἀναφέρεται εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ Σεβασμιωτάτου Φλωρίνης κ. Αὐγουστίνου Καντιώτη, εἰς τὰς ἐπεμβάσεις τοῦ τότε ὑπουργοῦ Β. Ἑλλάδος καὶ τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου, καὶ τῆς ΚΥΠ, ὡς ἐπίσης καὶ τὸ ἱστορικόν τῆς ὑποβολῆς εἰς ἰατρικὴν ἐξέτασιν τοῦ ἐν λόγω Mητροπολίτου

• Ἡ περίπτωσις τοῦ Σεβ. Φλωρίνης
  κ. Αὐγουστίνου Καντιώτη
  Ἡ περίπτωσις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φλωρίνης κ. Αὐγουστίνου Καντιώτη εἶναι ἐντελῶς διαφορετικὴ ἐν σχέσει πρὸς τὰς προηγουμένας. Πρῶτον, διότι αἱ δυσκολίαι ἀρχίζουν πρὸ τῆς ἐκλογῆς του ὡς Μητροπολίτου. Δεύτερον, ἡ ἐκλογή του ἀπετέλεσε δι᾿ ἐμὲ μὲν ἕνα μεγάλο καὶ δυσεπίλυτον πρόβλημα, διὰ τὸν ἲδιον δὲ καὶ τοὺς ἂλλους μίαν μεγάλην ἒκπληξιν.
  Ὡς γνωστόν, εἰς τὸν ἐνθρονιστήριόν μου εἶχα διακηρύξει, ὅτι τοὺς ὑποψηφίους Ἀρχιερεῖς θὰ ἀνεζήτουν καὶ μεταξὺ «τῶν ἐπιφανῶν ἐκείνων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι μέχρι τοῦδε παρηγκωνίζοντο, διότι ἀπὸ ἀξιοπρέπειαν καὶ σεβασμὸν πρὸς τὴν ἀρχιερωσύνην δὲν ἒσπευδαν νὰ ἱκετεύουν τοὺς ἐκλέκτορας, διὰ νὰ ἐπιτύχουν τὴν εἰς Ἀρχιερέα προαγωγήν των». Ἒνας ἑκ τῶν τοσούντων παρηγκωνισμένων κληρικῶν ἦταν καὶ ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης κ. Αὐγουστῖνος. Δι᾿ αὐτό, καὶ μὲ τὴν ἐλπίδα, ὅτι θὰ προσεπάθῃ οὖτος νὰ ἀνταποκριθῆ εἰς τὰς ἀπαιτήσεις, ποὺ συνεπήγετο ἡ ἐπισκοπική του ἰδιότης, ἐθεώρησα ὑποχρέωσίν μου νὰ καταβάλω κάθε προσπάθειαν διὰ τὴν προαγωγήν του εἰς Μητροπολίτην. Ἐγνώριζα, ὅτι αἱ δυσκολίαι ἦσαν πολλαί, ἀλλὰ συνεπὴς πρὸς ὅσα εἶχα διακηρύξει εἰς τὸν ἐνθρονιστήριόν μου ἒπρεπε νὰ ἀγωνισθῶ ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιμ. κ. Αὐγουστίνου.
  Τὸ πρόβλημα δι ἐμὲ συνίστατο πρῶτον εἰς τὸ πῶς θὰ ἐπείθοντο ὅλα τὰ μέλη τῆς Ἀριστίνδην Ἱερᾶς Συνόδου, νὰ ἐγγράψουν ὡς ἕνα ἐκ τῶν τριῶν ὑποψηφίων τὸν πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Αὑγουστίνον Καντιώτην. Βεβαίως, ὑπῆρχαν δύο-τρεῖς Μητροπολῖται, οἱ ὁποῖοι εὐχαρίστως θὰ τὸν ἐνέγραφαν ὡς ὑποψήφιον Μητροπολίτην, τὸ πρόβλημα ὅμως ἦτο τὸ πῶς θὰ ἐπείθοντο οἱ ὑπόλοιποι.
  Συμμάχους εἶχα πλῆθος προσώπων, τὰ ὁποῖα ἀπέστελλον θερμὰς ἐπιστολaς ἤ τηλεγραφήματα, ὑπὲρ τῆς προαγωγῆς τοῦ ἐν λόγω ἀρχιμανδρίτου, ὡς ἐπὶ παραδείγματι τὸ ἀκόλουθον:
  «… Ὡς Δήμαρχος ἀκριτικῆς πολέως Φλωρίνης μεταφέρων φωνὴν χιλιάδων λαοῦ μαρτυρικῆς ἐπαρχίας παρακαλῶ ὑμετέραν περισπούδαστον Μακαριότητα ὅπως ἰδιαιτέρως ἐνδιαφερθῆ καὶ φροντίση διὰ τὴν πλήρωσιν τῆς χηρευούσης ἡμῶν Μητροπόλεως. Στόπ. Λόγοι ἐθνικοὶ καὶ ἐκκλησισαστικοὶ ἐπιβάλλουν ὅπως εἰς τὸ ἀκραῖον τοῦτο σημεῖον τῆς πατρίδος τοποθετηθῆ ἀνὴρ κατὰ πάντα ἂξιος. Στόπ. Καὶ ὡς τοιοῦτον ἐγνωρίσαμε κατὰ τὰς πικρὰς ἡμέρας τῆς Κατοχῆς τὸν πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην Αὐγουστῖνον Καντιώτην. Στόπ. Οὓτος τὰς ἡμέρας τῆς δουλείας συνεκακουχήθη μὲ τον λαόν μας τὸν ἐπαρηγόρησε μὲ τὴν εὐαγγελικὴν ἀλήθειαν τὸν ἐνεκαρδίωσε, τὸν ἐστήριξε. Στόπ. Ἡ δεέλευσίς του ἀπὸ τὰς πόλεις καὶ τὰ χωριά μας ἒμεινε θρύλος. Στόπ. Ἀκόμη εἰς τὰς ψυχὰς ὅλων ἡχοῦν τὰ φλογερά του κηρύγματα Στόπ. Μακαριώτατε θὰ προσφέρετε ὑψίστην θρησκευτικὴν καὶ ἐθνικὴν ὑπηρεσίαν ἐὰν ἑκόντα ἂκοντα μᾶς χαρίσητε ὡς ἱεράρχην τὸν ἀρχιμανδρίτην Αὐγουστῖνον Καντιώτην Στόπ. Ὀ Θρησκευτικὸς λαὸς τῆς Μακεδονίας θὰ σᾶς εὐγνωμονή. Στόπ.
• Μετὰ σεβασμοῦ βαθυτάτου.
  Aναστάσιος Σούλας Δήμαρχος Φλωρίνης».

Read more »

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΟ!

ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ! Ο ΕΝ ΦΥΛΑΚΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ, ΕΛΑΒΕ ΑΔΕΙΑΝ ΕΞΟΔΟΥ!
ΕΥΧΟΜΕΘΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

Διαβάστε στὴν ιστοσελίδα:

http://mkka.blogspot.gr/2015/12/blog-post_3.html_

• ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΟΙ, ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑ.
• Γι᾽ αὐτὸ ἐρωτοῦμε:
• Μήπως δὲν πρέπει νὰ χαίρεται τόσο πολύ ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων; Μήπως οἱ ἐχθροί τοῦ πατριάρχη Εἰρηναίου διαπίστωσαν ὅτι δὲν ἔχει πολὺ ζωή, γι᾽αὐτὸ τὸν ἔδωσαν ἄδεια ἐξόδου; Μήπως τὸν φύτευσαν καὶ κανέναν καρκίνο καὶ δὲν τὸν φοβοῦνται πλέον;

Ὑποθέσεις κάνουμε, μακάρι νὰ  μὴν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ὁ χρόνος θὰ τὸ δείξη.

 ΠΡΙΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΑ ΜΑΣΟΝΟΔΟΥΛΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ

ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ -ΑΝΕΥ ΠΟΛΕΜΟΥ- ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΥΣΑΝ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΑΙΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ

Δεν δέχτηκε να μιλήσει αλβανικά, υποχρεώνοντας το δικαστήριο να του βάλει διερμηνέα…

http://himarablog.blogspot.gr/2013/12/2-1945.html

2 Δεκεμβρίου 1945:

Μια αλησμόνητη ηρωική αντίσταση στη Χιμάρα Στις 2 Δεκεμβρίου 1945, 68 χρόνια πριν, μια ξεχασμένη στους παλιούς και σχεδόν εντελώς άγνωστη στους νεότερους εποποιία εκτυλίχθηκε στην Χιμάρα. Μια σφριγηλή ένδειξη Ελληνικότητας και Εθνικής Συνείδησης στην ανατολή της στυγνής κομμουνιστικής δικτατορίας που μόλις είχε εγκαθιδρύσει ο αιμοσταγής δικτάτορας Ενβέρ Χότζα.

ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

Στις 29 Νοεμβρίου 1944, με την αποχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτη από την Αλβανία, μια νέα ακόμη πιο σκληρή σκλαβιά άρχιζε για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Οι προσπάθειες ενσωμάτωσης της Βορείου Ηπείρου που είχαν γίνει κατά τη διάρκεια του πολέμου μέσω του ΜΑ.Β.Η. (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου) απέτυχαν, ενώ ο ηγέτης του ΜΑΒΗ Βασίλης Σαχίνης θα δολοφονηθεί από τους αλβανούς. Την ίδια τύχη θα έχουν και άλλοι Έλληνες Πατριώτες (όπως ο Θεοδόσης Λαζάκης), οι οποίοι μάλιστα ανακρίθηκαν και βασανίστηκαν από προδότες βορειοηπειρώτες κομμουνιστικών πεποιθήσεων, που ανεδείχθησαν στα πιο πειθήνια όργανα του χοτζικού καθεστώτος.

Μια νέα σκλαβιά ανέτειλε από τον Χότζα και τους ελληνόφωνους λακέδες του στο όνομα της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Διαδεχόμενος το επίσης ανθελληνικό καθεστώς του πρώην Βασιλιά Ζώγκου, ο Χότζα και οι συνεργάτες του εξελίχθηκαν στα επόμενα 45 χρόνια στους μεγαλύτερους εγκληματίες για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Για να επιβάλει την απάνθρωπη κομμουνιστική ιδεολογία άρχισε να σπέρνει παντού τον φόβο και τον τρόμο. Ο «προλεταριακός διεθνισμός» πήγε περίπατο, οι δήθεν υποσχέσεις για αυτονομία που είχε δώσει σε όσους αφελείς βορειοηπειρώτες τον πίστεψαν αποδείχθηκαν ψευδείς και έτσι το ανθρωπόμορφο κτήνος που λεγόταν Ενβέρ Χότζα τρεφόταν καθημερινά με τη σάρκα και την ψυχή των βορειοηπειρωτών. Το τυραννικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο Χότζα το αποτελούσαν μικρόψυχοι άνθρωποι, αδύναμοι χαρακτήρες και εγκληματικά μυαλά. Ανάμεσά τους δυστυχώς και «έλληνες», πρόθυμοι για βαθμούς και καρέκλες να βασανίζουν, να δικάζουν και να εξοντώνουν ανελέητα τους πραγματικούς Έλληνες στην Ψυχή και την Καρδιά βορειοηπειρώτες. Read more »

Κυριακὴ Ι΄ (Λουκ. 13,10-17)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Ἕνα βιβλίο, ποὺ διαφέρει ἀπ’ ὅλα τὰ ἄλλα βιβλία ὅσο τὸ διαμάντι ἀπὸ τὰ χαλίκια. Περιέχει τὴ σοφία τοῦ Θεοῦ, τὴ συνταγὴ τῆς εὐτυχίας τῆς ἀνθρωπότητος. Ἂν οἱ ἄνθρωποι ἄκουγαν τὸ Εὐαγγέλιο, εἰρήνη, δικαιοσύνη καὶ ἀγάπη θὰ βασίλευαν στὸν κόσμο. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ σὲ κάθε σπίτι, καὶ νὰ τὸ διαβάζουν ὅλοι. Ὅπου εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο, ἐκεῖ διάβολος δὲ᾿ μπορεῖ νὰ σταθῇ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Τί λέει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο; Περιγράφει ἕνα θαῦμα τοῦ Χριστοῦ. Ποιό εἶνε τὸ θαῦμα;

* * *

Σὲ μιὰ πόλι ζοῦσε μιὰ νέα γυναίκα. Ἦταν ὑγιής. Ἀλλὰ μιὰ μέρα κάτι αἰσθάνθηκε στὸ κορμί της κι ἀνατρίχιασε. Κάποια ἀσθένεια παρουσιάστηκε. Ἀσθένεια, ποὺ προερχόταν ὄχι ἀπὸ φυσικὰ ατια, ὅπως λένε οἱ γιατροί, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀόρατη ὑπερφυσικὴ πονηρὰ δύναμι ποὺ λέγεται σατανᾶς (ἐπιτρέπει μερικὲς φορὲς ὁ Θεὸς καὶ στὸ σατανᾶ νὰ πειράζῃ τὸν ἄνθρωπο, ὅπως βλέπουμε καὶ στὸ βιβλίο τοῦ Ἰώβ). Ὅπως λοιπὸν παίρνεις μιὰ βέργα καὶ τὴ λυγίζεις, ἔτσι ὁ σατανᾶς λύγισε τὴ σπονδυλική της στήλη. Κι ἀπὸ τότε ἡ γυναίκα κυρτώθηκε, καμπούριασε, καὶ περπατοῦσε πλέον πολὺ δύσκολα, ἔχοντας τὸ κεφάλι στραμμένο πρὸς τὰ κάτω. Ἀπὸ μακριὰ ἔμοιαζε μὲ ζῷο ποὺ περπατάει μὲ τὰ τέσσερα.
Ἀλλὰ ἡ γυναίκα αὐτή, μολονότι ἦταν σὲ τέτοια κατάστασι, ἤλπιζε στὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Καὶ νά ἦρθε ἡ εὐκαιρία. Ἦταν Σάββατο, ἡμέρα ἀργίας γιὰ τοὺς Ἑβραίους, κ᾿ ἦταν ὅλοι στὴ συναγωγή. Κοντὰ στοὺς ἄλλους ἦταν ἐκεῖ καὶ ἡ γυναίκα αὐτή, ἡ συγκύπτουσα. Ἔσυρε τὰ βήματά της καὶ πῆγε, μολονότι λόγῳ τῆς καταστάσεώς της μποροῦσε νὰ ἀπουσιάσῃ. Ἄλλοι, μὲ πόδια γερά, δὲν πατοῦνε στὴν ἐκκλησία· αὐτή, σακάτισσα, θεωροῦσε καθῆκον της νὰ πάῃ νὰ λατρεύσῃ τὸ Θεό. Ἀλλὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη νά καὶ ἦρθε στὴ συναγωγὴ ὁ Χριστός. Ἄρχισε νὰ διδάσκῃ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, κι ὅλοι ἄκουγαν. Ἰδιαιτέρως ἄκουγε ἡ συγκύπτουσα. Κι ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὠκεανὸς ἀγάπης καὶ εὐσπλαχνίας, τὴν εἶδε, τὴ λυπήθηκε, καὶ ἀποφάσισε νὰ τὴν κάνῃ καλά. Καὶ τὴν ἔκανε. Πῶς; Ὤ τῶν θαυμάτων σου Χριστέ! Ἂς μὴ σὲ πιστεύουν οἱ ἄπιστοι· ἐμεῖς πιστεύουμε, ὅτι ἐσὺ κάνεις τὰ μεγαλύτερα θαύματα. Ὁ Χριστὸς εἶπε ἕνα λόγο, καὶ ἡ γυναίκα θεραπεύθηκε· τὸ κορμί της ἔγινε ἴσιο σὰν κυπαρίσσι, τὸ κεφάλι της ὑψώθηκε, καὶ δόξαζε τὸ Θεό.

* * *

Αὐτὴ μὲ λίγα λόγια εἶνε ἡ περικοπή. Τί θέλει νὰ μᾶς διδάξῃ; γιατί γράφονται τέτοια περιστατικὰ στὸ Εὐαγγέλιο; Ἡ ἱστορία αὐτή, θὰ πῇ κάποιος, μπορεῖ νὰ ἐνδιαφέρῃ ἀνθρώπους ἀῤῥώστους καὶ σακάτηδες· τί μ᾿ ἐνδιαφέρει ἐμένα ποὺ εἶμαι γερός;… Σωματικῶς εἶσαι γερός· ψυχικῶς ὅμως εἶσαι; ἔχεις τὴν ψυχικὴ ὑγεία, ποὺ εἶνε ἀνώτερη ἀπὸ τὴ σωματική; Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶνε ἕνας καθρέφτης, μέσα στὸν ὁποῖο μποροῦμε νὰ δοῦμε τὸν ἑαυτό μας. Διότι αὐτὴ ἡ συγκύπτουσα γυναίκα εἶνε εἰκόνα ὅλων μας, ὅλων τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων. Καὶ νὰ σᾶς τὸ ἐξηγήσω αὐτό. Read more »