Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστινου Καντιώτου

Νὰ ὁμολογοῦμε τὸν Χριστὸ

«Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς…» (Ματθ. 10, 32)

ΤΟΝ λόγο αὐτὸν τοῦ εὐαγγελίου θὰ προσπαθήσω μὲ ἁπλᾶ λόγια νὰ ἑρμηνεύσω, ἀ­γαπητοί μου, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ὑπάρχουν αὐ­τιὰ ἕτοιμα νὰ δεχθοῦν τὸν οὐράνιο σπόρο.

* * *

Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Ἂν ἀγαπᾷς τὸ Χριστό, θὰ τὸν κηρύξῃς – θὰ τὸν ὁμολογή­σῃς. Καὶ ἂν τὸν ὁμολογῇς ἐσύ, θὰ σὲ ὁμολογήσῃ καὶ αὐτὸς μπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα του· δι­αφορετικά, θὰ σὲ ἀρνηθῇ καὶ αὐτός.
Πότε εἶπε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Χριστός; Τὰ εἶπε στοὺς ἀποστόλους προτοῦ νὰ τοὺς στείλῃ στὸ κήρυγμα. Ἀφῆστε τὰ δίκτυα, εἶπε, καὶ πηγαίνετε παντοῦ νὰ κηρύξετε τὸ εὐαγγέλιο. Θὰ σᾶς καταδιώξουν, θὰ ὑπο­στῆτε μαρτύρια, θὰ εἶστε σὰν πρόβατα ἀνάμε­σα σὲ λύκους… Γιά φανταστῆτε δώδεκα ἀρ­νάκια μέσα σ᾽ ἕνα κοπάδι λύκων! Ποιός θὰ νικήσῃ; Καὶ ὅμως τὰ ἀρνάκια αὐτὰ ὄχι μόνο νίκη­σαν τοὺς λύκους, ἀλλὰ καὶ ἔκαναν τοὺς λύκους ἀρνιά! Πῶς ἔγινε αὐτό; Οἱ ἀπόστολοι δὲν εἶχαν ὅπλα. Μονα­δικὸ ὅπλο τους ἦταν ὁ λόγος. Κήρυ­ξαν καὶ ὡ­μολόγησαν τὸ Χριστὸ μπροστὰ σὲ ὅλους.
Ὁμολογία τῆς πίστεως! χρέος καὶ κα­θῆκον κάθε Χριστιανοῦ. Ὁ ἀ­πόστολος Πέτρος δείλιασε καὶ ἀρνήθηκε τὸ Χριστό. Δὲν ἔχω, λέει, καμμιά σχέσι μαζί του. Ἀπὸ φόβο τὸν ἀρνήθη­κε· ἀλλ᾽ ὅταν λάλησε ὁ πετεινὸς μετανόησε, ἔκλαψε, καὶ κατόπιν τὸν ὡμολογοῦσε δι­αρκῶς. Νὰ ὁμολογοῦμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς τὸ Χριστὸ ὅ­πως οἱ ἀπόστολοι. Μὴ κρατοῦμε τὴν πίστι μας κρυμμένη στὴν καρδιά μας. Εἶμαι Χριστιανός, λές. Πῶς ὅμως θὰ σὲ καταλάβω ὅ­­τι εἶ­σαι Χριστιανός; Ἐὰν ὁμολογῇς τὸ Χριστό.
Ποῦ νὰ τὸν ὁ­μολογοῦμε; «Ἔμπροσθεν τῶν ἀν­­­θρώπων», μπρο­στὰ στοὺς ἀνθρώπους (Ματθ. 10,32). Συγκεκριμένα σὲ τρεῖς περιπτώσεις· Read more »

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ

νὰ παύση ἡ ἐξάρτηση τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ
ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο

Ἐκτὸς τῶν ἐθνικῶν λόγων, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς τῆς Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας πρέπει νὰ παύσῃ νὰ ἐξαρτᾶται ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὑπάρχουν καὶ θρησκευτικοὶ λόγοι, οἱ ἐξῆς:

α´) Ἀτομα ἀνίκανα & ἐπικίνδυνα χειροτονοῦνται ἱερεῖς & ἀρχιερεῖς

Ἄτομα γνωστὰ εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ τὴν φαυλότητα καὶ ἀνικανότητά των, ποὺ δὲν μποροῦν νὰ χειροτονηθοῦν ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, καταφεύγουν εἰς τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμό, ἀνεξελέγκτως χειροτονοῦνται καὶ ἐγκαθίστανται εἰς Ἐνορίας καὶ Ἐπισκοπάς, καὶ ἔκπληκτοι οἱ ἐδῶ Ἕλληνες πληροφοροῦνται τὴν τοποθέτησί των ἐκεῖ ὅπου θὰ ἔπρεπε νὰ τοποθετηθοῦν οἱ ἄριστοι τῶν κληρικῶν. Ἐνορίες μὲ χιλιάδες ἀποδήμων Ἑλλήνων διοικοῦνται πνευματικῶς ἀπὸ ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὄχι ἐπίσκοποι, ὄχι πρεσβύτεροι, ὄχι διάκονοι, ἀλλὰ προσκλαίοντες εἰς τὰ προπύλαια τῶν Ναῶν θὰ ἔπρεπε νὰ στέκωνται. Ὄχι λίγοι ἀπὸ αὐτοὺς σὲ ἡμέρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ἡ Πατρίδα μας διεξῆγε τὸν ὑπὲρ πάντων ἀγῶνα, αὐτοὶ βρῆκαν ἀσφαλὲς καταφύγιο τῆς ἀνανδρίας των στὶς ξένες χῶρες καὶ ἀφοῦ ἔγιναν φυγάδες καὶ λιποτάκτες παρουσιάζονται τώρα ἀπὸ τῆς ὡραίας πύλης νὰ εὐλογοῦν τοὺς Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι καὶ ἐπιστρατεύθησαν καὶ ἐπολέμησαν καὶ προεκινδύνευσαν ὑπὲρ Πατρίδος. Δὲν ἀποκλείεται δὲ οἱ ἀπάτριδες αὐτοὶ νʼ ἀποκαλοῦν… ἀναρχικοὺς τοὺς ᾕρωες τῆς Πατρίδος. Ὁποία θρασύτης βραβευμένη μὲ καλυμμαύχια, μὲ σταυροὺς καὶ ἐγκόλπια! Ἀνάξια πρόσωπα ἔχουν εἰσχωρήσει στὶς τάξεις τοῦ ἀποδήμου κλήρου. Καὶ τοῦτο διότι διαφεύγουν τὸν ἔλεγχο τῆς Ἑλλάδος.

β´) Ἡ Μασονία ὀργιάζει στὶς ἑλληνικὲς κοινότητες καὶ ὁ πατριάρχης καὶ οἱ ἐπίσκοποι ἔχουν στενὲς σχέσεις μ᾽ αὐτήν!

Τούτων ἐπίσημοι ἐκπρόσωποι διατελοῦν εἰς τρυφερὰς σχέσεις μὲ ἐπισκόπους καὶ ἀρχιεπισκόπους καὶ καταλαμβάνουν θέσεις ἐπιτρόπων καὶ ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν ὑπηρεσιῶν. Μασόνοι σύμβουλοι Ἐκκλησίας! Ὑπὸ τὴν ἐπήρειαν τούτων ναοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχουν ἐκκοσμικευθῆ. Ἐντὸς αὐτῶν ἀκούονται ψαλμωδίαι καὶ ὕμνοι πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεό, ταυτοχρόνως ὅμως εἰς τὶς αἴθουσες κάτω ἀπὸ τοὺς ναούς ἤ παραπλεύρως αὐτῶν ζεύγη ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν ὑπὸ τοὺς ἤχους ἐξωφρενικῆς μουσικῆς χορεύουν τοὺς πλέον ἀνηθίκους χοροὺς τῇ ἀνοχῇ καὶ τῇ εὐλογίᾳ τῶν ἱερατικῶν προϊσταμένων των. Τί δὲ νὰ πῇ κανεὶς περὶ τῆς ἀθλίας ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως τῆς Αὐστραλίας; Ἀλλὰ περὶ τοῦ ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ τῆς Αὐστραλίας, ὁ ὁποῖος πλησιάζει τὶς διακόσιες χιλιάδες, πρέπει νʼ ἀσχοληθοῦμε σὲ ἰδιαίτερο ἄρθρο καὶ μὲ στοιχεῖα νʼ ἀποδείξωμε, ὅτι ἡ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικὴ διοίκησις ἀπέτυχε οἰκτρῶς. Εἰς μάτην Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πονοῦντες τὴν Ἐκκλησία ἀπευθύνονται στὴν Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλὰς ἀδυνατεῖ νὰ ἐπέμβῃ ἐκεῖ ἐκκλησιαστικῶς καὶ νὰ προβῇ εἰς χειρουργικὴν ἐπέμβασιν. Ἕνα εὐχάριστο ταξίδι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας εἰς Κων\πολι καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐπιστρέφει κατάφορτος πατριαρχικῶν εὐλογιῶν διὰ τὸ συντελούμενον ἐκεῖ θαυμάσιον ἔργον του(!). Ἡ Ἑλλὰς ὡς Ἔθνος παραμένει ἁπλὸς θεατὴς τῆς ἐκεῖ καταστάσεως. Ἴσως, ὅταν πλέον τὸ κακὸ προχωρήσῃ εἰς τὰ μὴ περαιτέρω, νʼ ἀποσταλῇ πατριαρχικὸς ἔξαρχος διὰ νὰ εἰσηγηθῇ τὴν λαμπρά(!) λύσι· ὁ ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας ὡς ἀμοιβὴ τῶν κόπων του νὰ λάβῃ τὴν μετάθεσι σὲ κάποια πλούσια Μητρόπολι τῆς Ἑλλάδος!

Νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς καὶ κάθε σπιθαμὴ τῆς Ἑλληνικῆς γῆς

Μέγα μέρος τοῦ κακοῦ, ποὺ λυμαίνεται ἐκκλησιαστικῶς τὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμὸ τῆς Εὐρώπης, Ἀμερικῆς καὶ Αὐστραλίας, θὰ ἐκλείψῃ, ἐὰν οἱ Ἐκκλησίες τῶν ἑλληνικῶν κοινοτήτων τοῦ ἐξωτερικοῦ ἐξαρτῶνται ἐκ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς. Ἀλλὰ καὶ οἱ Μητροπόλεις καὶ Ἐπισκοπὲς Δωδεκανήσου καὶ Κρήτης, οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν ἐδαφικῶς τμήματα τῆς ἑλληνικῆς πατρίδος, πρέπει συμφώνως πρὸς τὸν ΛΔ΄ Ἀποστολικὸν Κανόνα νʼ ἀνήκουν εἰς τὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἔθνους καὶ ὡς κεφαλὴ τῆς Ἱεραρχίας νὰ ἔχουν τὸν προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς. Ἔτσι οἱ Μητροπολῖται Δωδεκανήσου καὶ Κρήτης θὰ συμμετέχουν εἰς τὴν διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Θὰ ὑπάρχῃ δὲ δυνατότητα καὶ ἀπὸ αὐτοὺς νὰ ἐκλεγῆ καὶ ὁ πρῶτος· καὶ κάθε εὐεργετικὸ μέτρο, τὸ ὁποῖο χάριν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος θὰ λαμβάνεται, θὰ ἐπεκτείνεται καὶ μέχρις αὐτῶν