Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ, ΠΟΥ ΦΥΛΑΓΑΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ



1) Ὁμιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης, Πρεσπων & Εορδαιας Αυγουστινου,
στον Αγιο Στεφανο Πτολεμαϊδος, στις 23.4.1970. (Πάντα επίκαιρος ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ)
————
————
Ὅταν σὲ βλέπω στὸν Σταυρὸ ἐπάνω, καρφωμένον,
γυμνόν, μὰ καὶ αἱμόφυρτον καὶ ὅλον πληγιασμένον
Αἰσθάνομαι ὅτι ἐγὼ σὲ κάρφωσα, Χριστέ μου·
ναί, μὲ τὶς ἁμαρτίες μου, φιλάνθρωπε Θεέ μου.
Πώς κάθε ἁμαρτία μου εἶναι καὶ μία πληγή Σου,
ὅπου τὴν ἔκαμα ἐγὼ στὸ Πάντιμο κορμί Σου. Read more »
Νικ. Ε. Σακαλάκη
Βόλος 17/04/25
κ. Διευθυντά
Αν δούμε το συνολικό θεολογικό – ιστορικό και κοινωνικό αποτέλεσμα της σειράς «Άγιος Παΐσιος – από τα Φάρασα στον ουρανό», με δεδομένο την κεντρομόλο έλξη της, που περιέλαβε πλήθος συνειδήσεων, με δείκτη τον υψηλό βαθμό πυκνότητας της τηλεθέασης της σειράς, δίνουμε συγχαρητήρια στην πρωτοβουλία του σταθμού, εκφράζοντας (έτσι) την αισθητή – θετική επίδρασή της στην ψυχή εκάστου, στην ομαδική κοινωνική διάρθρωση και στο χώρο των κοινωνικών σχέσεων. Απόδειξη ότι η Ελληνική ψυχή αποδέχεται τις Ορθόδοξες αξίες ως πραγματοποιήσιμους σκοπούς…..
Πατηστε τον τίτλο & διαβᾶστε τη συνέχεια. Εἶναι σε pdf
«(…) Ήτο εις το τραπέζι με τους δώδεκα μαθητάς Του»
«Είχε και αυτός λάβει εξουσίες και επί των δαιμόνων»
«Αναιδής, θρασύς, χειρότερος από θηρίον, αδιόρθωτος, ανάλγητος»
«Η αναίδειά του ήτο αξία μεγάλης αγανακτήσεως»
«Διότι μετά από αυτόν τον έλεγχον ερωτά:
«Μήπως είμαι εγώ Κύριε;»
Πόση αναισθησία; Ετόλμησε πάλιν να ερωτήση, βασιζόμενος εις την καλοσύνην του διδασκάλου με την ελπίδα ότι δεν θα τον ελέγξη (…)». Πόση τύφλωσις! Πού τον οδήγησε;
«Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του, για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1]. Read more »
[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ. 26,47-56]
«Καὶ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ Ἰούδας εἷς τῶν δώδεκα ἦλθε, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ὄχλος πολὺς μετὰ μαχαιρῶν καὶ ξύλων ἀπὸ τῶν ἀρχιερέων καὶ πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ(:και ενώ ο Ιησούς τους μιλούσε ακόμη, ιδού, ήλθε ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα. Και μαζί του ήλθε κι ένα μεγάλο πλήθος από ανθρώπους οπλισμένους με μαχαίρια και με ρόπαλα, τους οποίους είχαν στείλει οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού)»[Ματθ.26,47]. Read more »
ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ [:Α΄Κορ.11, 23-32]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 1-5-1986]
Σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, αγαπητοί μου, εις τον εσπερινόν -διότι η Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου συνδυάζεται μετά Εσπερινού, η Εκκλησία μας παραθέτει την αποστολικήν εκείνη περικοπή, η οποία αναφέρεται εις την παράδοσιν του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Διότι η Μεγάλη Πέμπτη είναι η ημέρα κατά την οποίαν παρεδόθη το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας. Δηλαδή το μυστήριον της ενώσεως του Χριστού μετά των ανθρώπων. Διότι πρόκειται περί της μετοχής του ανθρώπου εις το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ώστε ο άνθρωπος να γίνεται σύσσωμος, ένα σώμα, και σύναιμος, ένα αίμα με τον Χριστόν. Read more »
[Υπομνηματισμός στα εδάφια: Ματθ.26,26-30]
«᾿Εσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου(:Και ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς στα χέρια Του τον άρτο, κι αφού ευχαρίστησε, τον έκοψε σε κομμάτια κι άρχισε να τον μοιράζει στους μαθητές λέγοντας: ‘’Λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου’’). καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες(:και αφού πήρε το ποτήριο και ευχαρίστησε, το έδωσε σε αυτούς και είπε: ‘’Πιείτε απ’ αυτό όλοι)˙τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν(:διότι αυτό είναι το Αίμα μου, που επικυρώνει τη νέα Διαθήκη και χύνεται για τη σωτηρία πολλών, για να τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους)»[Ματθ.26,26-28]. Read more »
«Τότε ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησε τοῖς ὄχλοις καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ λέγων· ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι (:Τότε ο Ιησούς μίλησε προς τα πλήθη του λαού και τους μαθητές Του και είπε: ‘’Πάνω στη διδασκαλική έδρα του Μωυσή κάθισαν οι νομοδιδάσκαλοι και οι Φαρισαίοι. Όλα λοιπόν όσα με βάση τον νόμο θα σας πουν αυτοί να τα τηρείτε, να τα τηρείτε και να τα κάνετε. Μην κάνετε όμως σύμφωνα με τα έργα τους και το παράδειγμά τους. Διότι λένε βέβαια και διδάσκουν την αλήθεια του νόμου, δεν πράττουν όμως σύμφωνα με αυτήν’’)»[Ματθ.23,1-3]. Read more »
Μεγαλη Τριτη
Ελεγχος στους σημερινους ἐπισκόπους που καταντουν τους ὀρθόδοξους ναους ως κοσμικά κεντρα, για να ευχαρισήσουν τα αυτία των ἀνθρωπων και ὄχι να τους ἀνυψώσουν σε πνευματικα υψη
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Ν. Καντιωτου
—-
——-
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπῶν & Εορδαιας π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου.
Ἡ ὁμιλία ἔγινε στον ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης την Μεγάλη Τρίτη στις 21.4.1970
Ελεγχος για τους επισκόπους που καταντουν τους ορθοδοξους ναους κοσμικά κέντρα & ἀλλαζουν τον πνευματικο σκοπο των τροπαρίων
Ὁ ὀρθόδοξος Μητροπολίτης ελέγχει τους χριστιανους που πᾶνε στην ἐκκλησία, για να ἀκούσουν το τροπάριο ὄχι για προσευχή, ὄχι για να θρηνήσουν τα αμαρτήματα τους, ἀλλα για να ευχαριστήσουν τα αυτιά τους.
«…Αγαπητοί μου τα τροπάρια δεν ἔγιναν για κοσμικές (ἐκδηλώσεις), δεν ἔγιναν για καλλιτεχνικούς σκοπούς, δεν ἔγιναν για να ἀρέσουν στα μουσικά αυτία τῶν ἀνθρώπων. Τα τροπάρια ἔγιναν κάποιο ἄλλο σκοπό. Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ δεν εἶναι ωδεῖο. Ὁ Ὀρθόδοξος ναός ἐν ἀντιθέση με τους παπικους, πού ἔχουν ἀρμόνια, ἐν ἀντιθέση με τους προτεστάντες, που τα ἔχουν για καλλιτεχνική ἐμφάνιση. Ἐν ἀντιθέση, λέγω με τους προτεστάντας και τις ἄλλες αιρέσεις ὀρθόδοξος ναος δεν εἶναι καλλιτεχνικο συγκρότημα. Ὁ δε ψάλτης δεν εἶναι ἀοιδός, ἀπό ἐκείνους πού ψάλλουν στα καφενεία & στα κοσμικά κέντρα. Ὁ ψάλτης πρέπει να αισθάνεται, πρέπει να κλαίει. Ἐάν δεν τα αισθάνεται, ἐάν δεν τα πιστεύει εἶναι ἀνάξιος να λέγεται ψάλτης…
Σκοπός τῶν τροπαρίων, σκοπός τῶν υμνων εἶναι μεγάλος. Αὐτοί που κάναν τα τροπάρια, ἅγιοι ἄνθρωποι σκοπό εἶχαν να κεντήσουν την συνείδηση τοῦ ἐνόχου. Να προκαλέσουν ιδέες μεγάλες και υψηλές. Νά προκαλέσουν αισθήματα μεγάλα και υπέροχα…
Ποιό εἶναι το ποιημα της Κασσιανης;…
Εἶναι διαμάντι…..
(H παραβολή των δέκα παρθένων)
ΔIANYOYME, αγαπητοί μου, την αγία και Mεγάλη Eβδομάδα. Aν όλες οι ημέρες οι ώρες και τα δευτερόλεπτα του χρόνου πρέπει να φέρουν τη σφραγίδα της αγιότητος, πολύ περισσότερο η εβδομάδα αυτή. Όλα τώρα πρέπει να είναι άγια. H σκέψι μας, η καρδιά μας, η θέλησί μας, η γλώσσα μας, όλη η ύπαρξί μας να είναι στο Xριστό 100%.
Aυτή την εβδομάδα δεν επιτρέπεται καμμιά αμαρτία. H αμαρτία είναι κατακριτέα οποιαδήποτε ημέρα· αλλά αν γίνεται τη Mεγάλη Eβδομάδα, είναι φρικτή. Aλλο ν’ αμαρτάνει κανεdς την καθημερινή, και άλλο την Kυριακή και τη Mεγάλη Παρασκευή. δεν είναι πολύς καιρός που κάποιος Xριστιανός ήρθε και μου είπε· «Πάτερ, εξωμολογήθηκα· είπα τ’ αμαρτήματά μου. Aλλά ένα αμάρτημα με τρώει, δε’ μπορώ να ησυχάσω», κι άρχισε να κλαίει. «Eίναι μια αμαρτία που την έκανα Mεγάλη Παρασκευή…». Eίδα κ’ έπαθα να τον ησυχάσω. Eίναι φοβερό ν’ αμαρτάνει κανείς την ημέρα που σείεται η γη, που κτυπούν πένθιμα οι καμπάνες, που κλαίνε οι μοναχοί, που ψάλλουν οι ψάλτες το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου …ο Yιός της Παρθένου». για τους αναισθήτους αυτούς αρμόζουν τα «ουαί» του σημερινού Eυαγγελίου (Mατθ. 23,13-39). O Kύριος είπε οκτώ «ουαί» στους πωρωμένους γραμματείς και φαρισαίους, αλλά εκατόν οκτώ «ουαί» αρμόζουν σε όσους δεν σέβονται τη Mεγάλη Eβδομάδα και αμαρτάνουν.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
Ἡ ὑμνολογία τῆς Μεγάλης Τρίτης ἐλέγχει τούς παναιρέτες οἰκουμενιστές, πού θέλουν νά ἑνωθοῦν μέ τούς πλανεμένους αἱρετικούς καί συμπροσεύχονται μαζί τους.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔλεγε: «Οὐδέν ὄφελος βίου καθαροῦ, δογμάτων διεφθαρμένων». Δηλαδή, σέ τίποτε δέν ὠφελεῖ τόν άνθρωπο ἡ ἐνάρετη ζωή, ἐάν τά δόγματά του εἶναι διεφθαρμένα. Ἐάν, δηλαδή, ἡ πίστη του εἶναι νοθευμένη.
Καί ὁ ὑμνογράφος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τρίτης, ἑπόμενος μέ ἀκρίβεια τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, γνωμοδοτεῖ μελωδικῶς:
«Τόν Νυμφίον ἀδελφοί ἀγαπήσωμεν, τάς λαμπάδας ἑαυτῶν εὐτρεπίσωμεν…».
Ἐμπρός, ἀδελφοί μου, νά ἀγαπήσουμε τόν Νυμφίο Χριστό καί νά συγυρίσουμε τίς λαμπάδες μας, τίς ψυχές μας.
Πῶς; Μέ ποιόν τρόπο; Read more »
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.25,14-30]
Εάν στον ευαγγελιστή Λουκά εκτίθεται με άλλον τρόπο η παραβολή των ταλάντων[Λουκ. 19,12-21], πρέπει να λεχθεί ως απάντηση το εξής, ότι άλλη είναι η παραβολή αυτή και άλλη εκείνη· διότι σε εκείνη μεν από το ίδιο κεφάλαιο προήλθαν διάφορα έσοδα· διότι από ένα χρυσό νόμισμα των εκατό δραχμών(μία «μνᾶ») ο μεν ένας παρουσίασε πέντε, ενώ ο άλλος δέκα, και γι’ αυτό και δεν αμείφτηκαν κατά τον ίδιο τρόπο. Εδώ όμως συνέβη το αντίθετο, γι’ αυτό και η βράβευση ήταν ίση· διότι εκείνος που έλαβε δύο τάλαντα, έδωσε δύο, και εκείνος που έλαβε τα πέντε τάλαντα πάλι το ίδιο. Ενώ εκεί, επειδή υπό τις ίδιες προϋποθέσεις ο μεν ένας παρουσίασε περισσότερα, ενώ ο άλλος λιγότερα έσοδα, ορθώς και στα έπαθλα δεν τιμώνται και οι δύο εξίσου. Read more »
[Υπομνηματισμός των εδαφίων: Ματθ.25,1-13]
«Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου(:Τότε, όταν δηλαδή έλθει ο Μεσσίας κατά τη δευτέρα Του παρουσία, η έλευση αυτής της ουράνιας βασιλείας Του και όσα θα συμβούν τότε, θα μοιάζουν με ό,τι έγινε σε δέκα παρθένες. Αυτές λοιπόν, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να υποδεχτούν τον γαμπρό, που θα ερχόταν τη νύχτα να παραλάβει τη νύφη)».πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ πέντε μωραί(:πέντε όμως απ’ αυτές ήταν φρόνιμες και μυαλωμένες, ενώ οι πέντε άλλες ήταν ασυλλόγιστες και ανόητες),αἵτινες μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον(:και οι ανόητες αυτές, όταν πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους και λάδι)·αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν(:οι φρόνιμες όμως μαζί με τα αναμμένα λυχνάρια τους πήραν και λάδι στα ειδικά δοχεία τους)». Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον(:επειδή όμως αργούσε τη νύχτα να έλθει ο γαμπρός, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν)»[Ματθ.25,1-5]. Read more »
(Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ὁ Κύριός μας δέν ἀπέφυγε νά χρησιμοποιήσει σκληρή γλῶσσα ἐναντίον τῶν Γραμματαίων καί τῶν Φαρισαίων. Καί εἶπε ἐκεῖνα τά φοβερά «οὐαί».
Αὐτά τά «οὐαί» ἀφοροῦν ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μία ἐξωτερική, πλαστή, ψεύτικη εὐσέβεια καί ὑποκρισία. Προσποιοῦνται τούς εὐσεβεῖς μόνο πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις. Διδάσκουν, ἀλλά δέν ἐφαρμόζουν αὐτά πού διδάσκουν. Read more »
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΗΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΩΝ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.22,23-33]
Όταν άκουσαν οι Φαρισαίοι την απάντηση του Κυρίου σχετικά με την καταβολή των φόρων στον Καίσαρα και την απόδοση τιμών στον Θεό, αποστομώθηκαν και θαύμασαν την σοφία Του[βλ. Ματθ. 22,22:«Καὶ ἀκούσαντες, ἐθαύμασαν(:και όταν άκουσαν την απάντηση, θαύμασαν)»]. Βέβαια έπρεπε να πιστέψουν και να εκπλαγούν από τα λόγια Του, καθόσον τους έδωσε δείγματα της θεότητάς Του και με το ότι τους απεκάλυψε τα μυστικά σχέδιά τους και με το ότι τους αποστόμωσε με επιείκεια. Τι λοιπόν; Πίστεψαν; Καθόλου· αλλά «ἀφέντες αὐτὸν, ἀπῆλθον(:Τον άφησαν τότε κι έφυγαν)»· και μετά από αυτούς Τον πλησίασαν οι Σαδουκκαίοι. Read more »