« Ἡ Ἐνεργεια της Πλανης Σημερα»

Φίλοι μου, ἀδελφοὶ στὴν πίστη,

Στέκομαι σήμερα μπροστά σας, καὶ ἡ ψυχή μου εἶναι σὰν φλόγα ποὺ καίει ἀλλὰ δὲν φωτίζει. Γιατί βλέπω τὴν πλάνη νὰ περπατάει μὲ μίτρα καὶ ράσο, καὶ τὴν ἀλήθεια νὰ κρύβεται στὶς σπηλιὲς τῆς καρδιᾶς σας.

Μὴν κοιτᾶτε τὰ χρυσᾶ σκῆπτρα! Ὁ Σωτῆρας μπῆκε στὴν Ἱερουσαλὴμ πάνω σὲ γαϊδουράκι, ὄχι σὲ ἅρμα θριάμβου. «Ἰδού, ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται σοι, πραΰς καὶ ἐπικαθήμενος ἐπὶ ὄνον» (Ματθαῖος 21:5).

Καὶ τώρα, ἀκοῦστε τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ποὺ μιλάει ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων γιὰ τὴν ἡμέρα μας:

«καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ᾿ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς· καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ᾿ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.» (Β’ Θεσσαλονικεῖς 2:10-12).

Ἀδελφοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια δὲν εἶναι γιὰ τοὺς εἰδωλολάτρες τῆς ἀρχαιότητας! Εἶναι γραμμένα γιὰ ἐμᾶς, γιὰ τὴ σημερινὴ Ἐκκλησία!

Δεῖτε τὸ ξεκάθαρα:

«Τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο» – Ποιοί δὲν δέχτηκαν τὴν ἀγάπη τῆς ἀληθείας; Ὄχι οἱ ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ οἱ «ἐπίσημοι»! Ὅσοι προτιμοῦν τὰ ψηφίσματα ἀπὸ τὸ μαρτύριο, τὶς συμβιβάσεις ἀπὸ τὴν ὁμολογία.
«Πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης» – Μὴν νομίζετε ὅτι ἡ πλάνη ἔρχεται ἀπὸ τὸν Σατανᾶ μόνο! Ὅταν μιὰ Ἐκκλησία ἀρνεῖται συνεχῶς τὴν ἀλήθεια, ὁ ἴδιος ὁ Θεός της στέλνει ἐνέργεια πλάνης! Τῆς ἐπιτρέπει νὰ πιστέψει στὰ δικά της ψέματα!
«Εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει» – Αὐτὸ εἶναι τὸ τρομερό! Ὅταν ὁ ἱερέας, ὁ ἐπίσκοπος, ὁ «ἐπίσημος» ἀρχίζει νὰ πιστεύει στὰ ψέματα ποὺ λέει! Νὰ νομίζει ὅτι ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς εἶναι «ἀδιάφορο πρᾶγμα», ὅτι ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα εἶναι «προσφορὰ στὴν ἐποχή», ὅτι ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία εἶναι «νομικὸ ζήτημα»!

Καὶ τότε ἔρχεται ἡ κρίση: «ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ» (Β’ Θεσσαλονικεῖς 2:12). Δὲν θὰ κριθοῦμε μόνο ἐμεῖς οἱ ἁπλοῖ πιστοί, ἀλλὰ ΚΑΙ οἱ ἱεράρχες ποὺ δὲν πίστεψαν στὴν ἀλήθεια! ΚΑΙ οἱ θεολόγοι ποὺ εὐδόκησαν στὴν ἀδικία!

Γι’ αὐτὸ ὁ Προφήτης Ἰερεμίας μᾶς προειδοποιεῖ μὲ φωνὴ ποὺ ἠχεῖ σὰν σήμερα γραμμένη:

«οὕτως λέγει Κύριος παντοκράτωρ· μὴ ἀκούετε τοὺς λόγους τῶν προφητῶν, ὅτι ματαιοῦσιν ἑαυτοῖς ὅρασιν, ἀπὸ καρδίας αὐτῶν λαλοῦσι καὶ οὐκ ἀπὸ στόματος Κυρίου.» (Ἱερεμίας 23:16).

Ἀκοῦτε το, ἀδελφοί μου; «Σᾶς πλανάνε· ὅραση τῆς καρδιᾶς τους μιλοῦν, καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου». Αὐτοὶ οἱ σημερινοὶ «προφῆτες» μὲ τὶς μίτρες καὶ τὰ ἀξιώματα, ποὺ λένε «ὅλα εἶναι ἀδιάφορα», «ὑπακοῦστε στὶς ἀρχές», «ὁ ἀριθμὸς δὲν πειράζει» – δὲν μιλοῦν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου! Μιλοῦν τὴν ὅραση τῆς δικῆς τους σκληρυμένης καρδιᾶς, ποὺ ἔπαψε νὰ ἀγαπᾶ τὴν ἀλήθεια καὶ εὐδοκεῖ στὴν ἀδικία!

Μὴν περιμένετε λοιπὸν νὰ σᾶς σώσει ἡ «ἐπίσημη» θέση! Οὔτε ἡ «ἐπίσημη» χειροτονία! Μόνο ἡ ἀγάπη τῆς ἀληθείας μπορεῖ νὰ σᾶς σώσει!

Στὸν κῆπο της Γεθσημανή, ὁ Χριστὸς δὲν εἶπε «Ἐγὼ εἶμι ἡ πραγματικότητα καὶ οἱ τακτικὲς ὑποχωρήσεις». Εἶπε «Ἐγὼ εἶμι ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ»!

Ἀνοῖξτε λοιπὸν τὰ μάτια σας! Ὅταν ἀκοῦτε «ἐπίσημες» ἀνακοινώσεις ποὺ συμβιβάζονται μὲ τὸ σύστημα τοῦ Ἀντιχρίστου, νὰ ξέρετε – αὐτὸ εἶναι ἡ «ἐνέργεια πλάνης» ποὺ ἔστειλε ὁ Θεὸς σὲ ὅσους δὲν ἀγάπησαν τὴν ἀλήθεια! Ἀκριβῶς ὅπως στοὺς προφῆτες του Ἰερεμία, ποὺ μιλοῦσαν ὅραση καρδιᾶς καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου, ἔτσι καὶ σήμερα ὅσοι ἔχουν ἐγκαταλείψει τὴν ἀλήθεια, ἔχουν παραδοθεῖ σὲ πνεῦμα πλάνης.

Ἡ κρίση δὲν ἔρχεται μόνο ἀπὸ ἔξω, ἀδελφοί μου. Ξεκινᾶ ἀπὸ μέσα – ἀπὸ ὅσους, ἔχοντας ἀξίωμα, ἐγκατέλειψαν τὴν ἀλήθεια καὶ τώρα, χωρὶς νὰ τὸ ξέρουν, ἔχουν γίνει ἡ φωνὴ τῆς πλάνης, μιλῶντας ὅραση καρδιᾶς καὶ ὄχι ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Κυρίου.

Ἀδελφοί μου, ἡ πλάνη δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα λάθος. Εἶναι μὶὰ δαιμονικὴ πνευματικὴ πραγματικότητα πού παίρνει σάρκα καὶ οστά καὶ μᾶς μιλάει μὲ φαινόμενα λογικὰ καὶ «ἐπίσημα» λόγια.

Γι’ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος λέει γιὰ «ἐνέργειαν πλάνης» – ὅχι ἀπλῶς γιὰ λάθος, ἀλλὰ γιὰ μιὰ ἐνεργητικὴ, δαιμονικὴ δύναμη ποὺ δουλεύει μὲσα στὴν ἱστορία, καὶ ποὺ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει σὲ ὅσους ἐγκατέλειψαν τὴν ἀναζήτηση τῆς ἀληθείας.

Καὶ τώρα, νὰ ἑτοιμαστοῦμε νὰ καταλάβουμε τὸ βάθος τῆς πλάνης, μὲ τὸ μεγαλειῶδες παράδειγμα τοῦ Προφήτη Μιχαία.

Ἡ Σκὴνὴ τῆς Πλάνης: 3 Βασιλειῶν κεφ. 22

Φανταστῆτε τὴν σκηνή:

· 400 «ἐπίσημοι» προφῆτες – ὅλοι μιὰ φωνή, ὅλοι μὲ τὴ «χειροτονία» καὶ τὴν «ἀποστολικὴ παράδοση» τοῦ Ἰσραήλ.
· Ὁ βασιλιὰς Ἀχαάβ – ὁ «χριστιανὸς ἡγέτης» ποὺ ζητά «τὴν ἕνωση τῶν δυὸ βασιλείων» (Ἰούδα καὶ Ἰσραήλ), καὶ «τὴν ὁμαδικὴ ἀπόφαση».
· Ὁ Μιχαίας – ὁ μόνος ἀντιφωνητής, ὁ «σχισματικὸς» κατ’ αὐτούς, ὁ «ἀνυπότακτος» ποὺ «δὲν σέβεται τὴν ἱεραρχία».

Καὶ τώρα ἀκούστε τὴν θεϊκὴ ἀποκάλυψη ποὺ δίνεται μόνο στὸν Μιχαία, καὶ ποὺ οἱ 400 «ἐπίσημοι» προφῆτες τὴν ἀγνοοῦν:

«εἶδον Θεὸν Ἰσραὴλ καθήμενον ἐπὶ θρόνου αὐτοῦ…καὶ εἶπε Κύριος· τίς ἀπατήσει τὸν Ἀχαὰβ βασιλέα Ἰσραὴλ καὶ ἀναβήσεται καὶ πεσεῖται ἐν Ῥεμμὰθ Γαλαάδ;…καὶ ἐξῆλθε τὸ πνεῦμα καὶ ἔστη ἐνώπιον Κυρίου, καὶ εἶπεν: Ἐγὼ ἀπατήσω αὐτόν. Καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος: Ἐν τίνι; Καὶ εἶπεν: Ἐξελεύσομαι, καὶ ἔσομαι πνεῦμα ψευδὲς εἰς τὸ στόμα πάντων τῶν προφητῶν αὐτοῦ». (3 Βασ. 22:19-22)

Ἡ Σύγχρονη Ἐφαρμογή

Τὸ κρίσιμο σημεῖο εἶναι ὅτι αὐτοὶ δὲν ἦταν ἀπλῶς «ψευδοπροφῆτες» μὲ ξένη θρησκεία, ἀλλὰ πραγματικοὶ προφῆτες τοῦ Ἰσραὴλ ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Θὲὸς ἐπέτρεψε νὰ πλανηθοῦν! Αὐτὴ εἶναι ἡ τρομακτικὴ διάσταση τῆς πλάνης!

Ἀκοῦστε πάλι τὸ χωρίο μὲ προσοχή:

«Καὶ νῦν ἰδοὺ ἔδωκε Κύριος πνεῦμα ψεὺδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν σου τούτων» (Γ’ Βασιλειῶν 22:23).

Δὲν λέει «τοὺς ψευδοπροφῆτες σου». Λέει «τοὺς προφῆτες σου»! Αὐτοὶ ἦσαν οἱ ἐγκεκριμένοι, οἱ ἀναγνωρισμένοι, οἱ «ἐπίσημοι» προφῆτες τῆς αὐλῆς! Εἶχαν τὴ χειροτονία, τὴ θέση, τὴν ἱεραρχικὴ ὑποστήριξη. Ἀκριβῶς ὅπως σήμερα – ἡ μεγαλύτερη πλάνη δὲν ἔρχεται ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς ἐχθρούς, ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ἐσωτερικοὺς «ἐπίσημους» ποὺ, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουν, ἐγκαταλείπουν τὴν ἀλήθεια.

Ὁ Θεὸς, σὲ μιὰ πράξη δικαιοκρισίας, τοὺς παρέδωσε στὸ πνεῦμα τῆς πλάνης ἐπειδὴ πρῶτοι ἀπέρριψαν τὴν ἀγάπη τῆς ἀληθείας. Αὐτὸ ἀκριβῶς περιγράφει καὶ ὁ Ἀπόστολος: «διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης» (Β’ Θεσσαλονικεῖς 2:11).

Δὲν ἦταν ψευδοπροφῆτες, γιατὶ τελικὰ ἐκπλήρωσαν τὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ! Ἀλλὰ τὸ ἐκπλήρωσαν ὡς κρίση, ὄχι ὡς ἀλήθεια.

Ἀκοῦστε πῶς τὸ λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

«Ὁ Θεὸς πολλάκις ἐᾷ τοὺς πονηροὺς νὰ πράττωσι κακά, οὐχ ὡς αὐτὸς βουλόμενος τὰ κακά, ἀλλ’ ἐκείνων τὴν πονηρὰν προαίρεσιν εἰς δικαίαν τιμωρίαν χρώμενος».

Δηλαδή: Ὁ Θεὸς συχνὰ ἀφήνει τοὺς πονηροὺς νὰ κάνουν κακὰ ὄχι γιατὶ αὐτὸς τὰ θέλει, ἀλλὰ χρησιμοποιώντας τὴν πονηρὰ βούλησή τους γιὰ νὰ ἐκτελέσει δίκαιη κρίση.

Αὐτὸ ἀκριβῶς βλέπουμε καὶ σήμερα: Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει σὲ ἱεράρχες καὶ θεολόγους ποὺ ἐγκατέλειψαν τὴν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας νὰ διδάσκουν πλάνη, ὄχι ἐπειδὴ εὐχαριστιέται μὲ τὸ ψεῦδος, ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὴ ἡ πλάνη γίνεται τὸ μέσο τῆς δικαίας τους κρίσης!

Καὶ γι’ αὐτὸ αὐτὰ τὰ ψευδῆ λόγια, ποὺ προφητεύουν ἀπὸ τὴν πονηρία τῆς καρδιᾶς τους, δὲν εἶναι ἁπλὰ ψέματα· εἶναι ἀληθινὲς προφητείες ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴ διαφθορὰ τῆς δικῆς τους καρδιᾶς — προφητείες ποὺ ἐκπληρώνονται ὡς κρίση, γιατὶ αὐτὴ ἀκριβῶς τὴ κρίση τοὺς ἔδωσε ὁ Θεὸς νὰ προφητεύσουν.

Οἱ 400 προφῆτες ἦσαν ἁμαρτωλοί, ποὺ ἐπιθυμοῦσαν νὰ εὐαρεστήσουν τὸν βασιλιὰ ἀντὶ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς ἀπλώς ἐπέτρεψε τὴν ἁμαρτία τους νὰ γίνει αὐτὴ ἡ πρακτικὴ ἐκτέλεση τῆς κρίσης Του.

Εἶναι σὰν τὸν Φαραὼ: Ὁ Θεὸς ἐσκλήρυνε τὴν καρδιὰ του (Ἔξ. 9:12), ἀλλ’ αὐτὸ ἐγένετο μετὰ που ὁ Φαραὼ πρώτος ἐσκλήρυνε τὴν δική του καρδιά (Ἔξ. 8:15).

Οὕτως καὶ ἐδῶ: Οἱ 400 ἤθελαν νὰ προφητεύσουν ψέματα. Ὁ Θεὸς τοὺς εἶπε «Ναί, νὰ τὰ πράξετε αὐτὰ τὰ ψέματα, γιατὶ αὐτὰ θὰ γίνουν τὸ ἐργαλεῖο τῆς δικῆς Μου δικαιοσύνης».

Αὐτοὶ προφήτεψαν ψεύδη ἀπὸ τὴν πονηριὰ τῆς καρδιᾶς τους. Ὁ Θεὸς μετέτρεψε αὐτὸ τὸ ψεῦδος σε ἀλήθεια τῆς κρίσης Του.

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Μιχαίας, ὁ ἀληθινὸς προφήτης, προφητεύει αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν κρίση: «ἰδοὺ ἔδωκε Κύριος πνεῦμα ψευδὲς ἐν στόματι πάντων τῶν προφητῶν σου» (Γ΄ Βασ. 22:23). Ὁ Μιχαίας δὲν τοὺς λέει «ψευδοπροφῆτες», ἀλλὰ «προφῆτες σου» ποὺ ὁ Κύριος ἔδωσε νὰ λένε ψέμμα!

Αὐτὸ εἶναι ἡ τρομερὴ διάσταση: Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ λέει ψέματα ἀπὸ ἁμαρτία, καὶ ὁ Θεὸς νὰ χρησιμοποιεῖ αὐτὰ τὰ ἴδια ψέματα γιὰ νὰ ἐκτελέσει τὴν ἀλήθεια Του. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν πονηρὰ του πρόθεση, ὁ Θεὸς εἶναι κυρίαρχος στὸ ἀποτέλεσμα.

Φανταστεῖτε τὴν τραγωδία: Προφήτες ποὺ κάποτε μιλοῦσαν γιὰ τὸν Θεό, τώρα μιλοῦν γιὰ τὸ ψέμα καὶ πιστεύουν ὅτι λένε ἀλήθεια! Αὐτὴ εἶναι ἡ τελικὴ μορφὴ τῆς πλάνης – νὰ μὴν μπορεῖς πλέον νὰ διακρίνεις τὸ ἀληθινὸ ἀπὸ τὸ ψεύτικο, γιατί ἡ καρδιά σου ἔχει σκληρύνει.

Καὶ σήμερα, ἀδελφοί μου, βλέπουμε τὸ ἴδιο μοτίβο: «Ἐπίσημοι» ἱεράρχες καὶ θεολόγοι, μὲ χειροτονίες καὶ ἀξιώματα, διδάσκουν πράγματα ποὺ ἀντιτίθενται στὸ Εὐαγγέλιο – καθὼς γράφτηκε: «Ἔρχονται καιρoὶ ὅτε οἱ ἄνθρωποι τῆς επονομαζομένης πίστεως ἀποστρέψονται τὴν ἀκοὴν τῆς ἀληθείας καὶ στραφοῦν πρὸς μύθους» (Β’ Τιμοθέῳ 4:3-4) – νὰ λένε γιὰ παράδειγμα ὅτι ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς εἶναι «ἀδιάφορο πρᾶγμα» – καὶ νὰ πιστεύουν πραγματικὰ ὅτι λένε ἀλήθεια! Αὐτοὶ εἶναι οἱ σημερινοὶ «πρόφητες τοῦ Ἀχαάβ» – ἐγκεκριμένοι, «ἐπίσημοι», ἀλλὰ παραδομένοι σὲ πνεῦμα πλάνης.

Καὶ νά, ἀδελφοί μου, τὰ καρποφόρα δέντρα τῆς ἴδιας πλάνης:

Τὸ παράδειγμα τῶν ἰατρικῶν πράξεων εἶναι ἀκόμα πιὸ τρομερὸ ἀπὸ ὅ,τι φανταζόμαστε. Διότι ἐδῶ δὲν βλέπουμε μόνο «ἐπίσημους» ἰατροὺς ἀλλὰ καὶ τὴν «ἐπίσημη» Ἐκκλησία νὰ συμμετέχει στὴν πλάνη!

Νά, πῶς συμπληρώνεται ἡ πραγματικότητα:

Ἡ τραγωδία, εἶναι ὅτι ἡ «ἐπίσημη» Ἐκκλησία τους ἔκανε νὰ ἀκουστοῦν! Παρεῖχε τὸ «ἄμφιο» τῆς αὐθεντίας της σὲ ἰατροὺς ποὺ κήρυτταν σὰν ἀπόλυτες ἀλήθειες γνῶμες ποὺ σήμερα ἀνατρέπονται.

Καὶ τὸ βασικό: Δὲν σεβάσθηκε τὴν ἐλευθερία ποὺ ἔχει τὸ κάθε πλάσμα τοῦ Θεοῦ — ἐκείνη τὴν θεία δωρεά — νὰ ἐπιλέξει, νὰ ἀρνηθεῖ, καὶ νὰ δεχθεῖ τὶς συνέπειες τῆς ἐπιλογής του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ἀντὶ νὰ εἶναι ἡ σκέπη ποὺ σέβεται τὴν συνείδηση, ἐγίνη ὁ κῆρυκας μιᾶς νέας ἀνάγκης: Ἡ ἀγάπη, λένε, εἶναι νὰ ὑπακούσεις. Ἡ ἀγάπη, λένε, εἶναι νὰ δεχθεῖς. Ποῦ εἶναι τώρα ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν πλησίον ποὺ «δὲν ἀναγκάζεται» (Φιλήμονα. 1:14); Ποῦ εἶναι ἡ σεβαστὴ «ἀγάπη τῆς ἀληθείας» (Β’ Θεσ. 2:10) ποὺ μόνη σώζει;

Καὶ ἔτσι, ἔκλεψαν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο τὸ μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ: τὸ δικαίωμα νὰ πει «Ὄχι» μὲ συνέπεια, χωρὶς νὰ τὸν χαρακτηρίζουν ἐχθρὸ τῆς ἀγάπης. Αὐτὴ εἶναι ἡ ὑπέρτατη πλάνη: νὰ μετατρέπεις τὸν ἄνθρωπο σὲ δοῦλο, καὶ νὰ τὸ παρουσιάζεις ὡς ἀγάπη.

· Παραχώρησαν τοὺς ναοὺς γιὰ κέντρα εμβολιασμῶν
· Εὐλόγησαν τὰ ἐμβόλια σὰν πράξη ἀγάπης
· Ἀπέρριψαν τοὺς διστακτικούς σὰν «ἀνθρώπους τῆς ἀπιστίας»

Καὶ ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἡ τελευταία πύλη τῆς ἀληθείας, ἐγινε ἡ πρώτη ὑπηρέτρια τῆς πλάνης! Ἐδῶ βλέπουμε τὴν «ἐνέργειαν πλάνης» τοῦ (Β’ Θεσσαλονικεῖς 2:11) νὰ ἐνεργεῖ μὲς στὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία!

Αὐτοὶ ποὺ ἐπρεπε νὰ διδάσκουν πῶς «πείθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξεις 5:29), ἐδίδασκαν τώρα νὰ «πείθαρχεῖν δεῖ τοῖς ἐπιστημόνων». Αὐτοὶ ποὺ ἐπρεπε νὰ ὑπενθυμίζουν τὸ «μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα» (Ματθ. 10:28), προέτρεπαν τώρα νὰ φοβόμαστε ἕναν ἰὸν περισσότερο ἀπὸ τὴν κρίση τοῦ Θεοῦ!

Καὶ ἡ μεγαλύτερη προδοσία; Ὅτι ἔκαμαν τὸν πιστὸ νὰ αἰσθάνεται ἐνοχὴ ἂν προτιμοῦσε τὴ Θεία Θεραπεία ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη πρᾶξη! Παρέσυραν τὸ ποίμνιο νὰ πιστεύῃ πιὸ πολὺ στὴν ἐπιστήμη τῶν ἀνθρώπων παρὰ στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Καὶ τώρα, ἀδελφοί μου, βλέπουμε τοὺς καρποὺς αὐτῆς τῆς πλάνης: Ἡ «ἐπίσημη» ἰατρικὴ γνώμη, ἀφοῦ ἔκαμε τὴν ζημιὰ καὶ καταστρέφοντας ἀνεπανόρθωτα τὴν πίστη ἀπλῶν ψυχῶν, σωπαίνει ἢ ἀλλάζει γνώμη. Ἀλλὰ ἐκεῖνες οἱ ψυχὲς ποὺ σκανδαλίσθηκαν, ἐκεῖνα τὰ πνεύματα ποὺ τραυματίστηκαν, πῶς θὰ γυρίσουν πίσω;

Αὐτὴ εἶναι ἡ πλάνη τῶν 400 προφητῶν, ὅταν οἱ «ἐπίσημοι» τῆς Ἐκκλησίας εὐθυγραμμίζονται μὲ τὸ ψεῦδος τοῦ κόσμου, καὶ μὲ τὴν ὑπερηφάνεια τῆς «ἀγάπης» καὶ τῆς «ὑπακοῆς», ὁδηγοῦν τὸ ποίμνιο στὴν πνευματικὴ καταστροφή.

Καὶ τότε ἦρθε ἡ μεγαλύτερη προδοσία ἀπὸ ὅλες: Ἡ Ἁγία Ἀνάσταση, ἡ βασιλικὴ ἑορτὴ τοῦ Χριστοῦ, ὁ θρίαμβος τῆς ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου, παραδόθηκε στὶς ὁδηγίες τοῦ Καίσαρα! Ἡ «ἐπίσημη» Ἐκκλησία, ἀντὶ νὰ κηρύξει ἀνυποχώρητα ὅτι «Πάσχα Κυρίου – βασιλεύει ὁ Χριστὸς καὶ ὄχι οἱ ἀρχές», ἔσκυψε τὸ κεφάλι καὶ ἔκανε τὴ θεία λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως τὴ δεύτερη μέρα, παρὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἀπολύτως τὴ μετατόπιση τῆς Ἀναστάσεως. Μάλιστα, παρέβη καὶ τὸ χωρίο τῆς Α’ Πέτρου (2:13), ποὺ λέει «Ὑποταγῆτε σὲ κάθε ἀνθρώπινη ἀρχὴ γιὰ τὸν Κύριο». Νὰ σημειωθεῖ: γιὰ τὸν Κύριο — δηλαδὴ ὅταν ἡ ὑποταγὴ δοξάζει τὸν Θεό — καὶ ὄχι ἀντὶ τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ ὄχι μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἐντολὲς νὰ ἀντικαθιστοῦμε τὴν θέλησή Του!»

Αὐτά, ἀδελφοί μου, δὲν εἶναι ἁπλᾶ λάθη ἀκριβολογίας. Εἶναι σύμπτωμα – σημάδια ὅτι τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης, ποὺ ἐνήργησε μέσα στοὺς προφῆτες τοῦ Ἀχαάβ, ἐνεργεῖ σήμερα μέσα στοὺς «ἐπίσημους» ἱεράρχες καὶ θεολόγους. Εἶναι ἡ «ἐνέργεια πλάνης» ποὺ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει, ὅταν ἡ Ἱεραρχία χάσει τὴν «ἀγάπη τῆς ἀλήθειας» γιὰ νὰ σωθεῖ (Β’ Θεσσαλονικεῖς 2:10).

Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου, μὴν κοιτᾶτε πλέον τὶς μίτρες καὶ τὶς θέσεις. Κοιτᾶτε τοὺς καρπούς. Κοιτᾶτε ἂν ἡ διδασκαλία ὁδηγεῖ στὴν εὐλάβεια ἢ στὴν ὑπακοὴ στὸν κόσμο. Ἂν ὁ λόγος δικαιολογεῖ τὴ συμβίωση μὲ τὴ βαβυλωνιακὴ πλάνη ἀντὶ νὰ τὴν ἀποκρούεται.

Ὁ Μιχαίας ἦταν μόνος του ἀπέναντι στοὺς 400, ἀλλὰ εἶχε τὸν Θεό. Κι ἐσεῖς, ἂν βρεθεῖτε μόνοι σας ἀπέναντι σὲ ὅλη τὴν «ἐπίσημη» πλάνη, νὰ ξέρετε – ἔχετε τὸν ἴδιο Θεό, ποὺ μιλάει μέσα στὴν καρδιὰ ἐκείνων ποὺ προτιμοῦν νὰ ὑπακούουν στὸν Θεὸ παρὰ στοὺς ἀνθρώπους (Πράξεις 5:29).

Γι’ αὐτὸ, ἀγαπητοί μου, ἡ μάχη δὲν εἶναι μόνο ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἐντὸς της. Ὅπὼς τότε ὁ Μιχαίας ἔπρεπε νὰ ἐναντιωθεῖ στοὺς 400 «ἐπίσημους» συναδέλφους του, ἔτσι καὶ σήμερα ὁ πιστὸς χριστιανὸς πρέπει νὰ ἔχει τὴ διακριτικὴ δύναμη νὰ ξεχωρίζει τὴν πλάνη, ἀκόμα κι ἂν αὐτὴ ἔρχεται ἀπὸ «ἐπίσημα» στόματα.

Ἡ πλάνη τῶν 400 προφητῶν μᾶς διδάσκει τὸ πιὸ σοβαρὸ μάθημα: Ἡ θεϊκὴ χειροτονία δὲν εἶναι ἐγγύηση ἀληθείας, ὅταν λείψει ἡ ἀγάπη γι’ αὐτὴν.

Τὸ Τέλος τῆς Πλάνης

Καὶ τί ἐγίνε τελικά; Ὁ Ἀχὰὰβ πιστεύει στὸὺς 400 «ἐπίσημους» προφῆτες, ἀνέβαινε εἰς Ῥεμμὰθ Γαλαὰδ, καὶ πέθανε.

Αὐτὸ εἶναι τὸ μήνυμα: Ἡ πλάνη σκοτώνει. Ὅποιός ἀκολουθεῖ μὶὰ «ἐπίσημη» πλάνη, ἀκόμα κι ἂν φαίνεται νὰ ἔχει ὅλη τὴ δύναμη καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ κόσμου, θὰ καταλήξει στὴν πνευματικὴ καὶ σωματικὴ καταστροφή.

Ἡ Πρόσκληση

Γι’ αὐτὸ σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί μου:

«Μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν» (Α΄ Ἰὠάν. 4:1)

Ἡ πλάνη τοῦ Μιχαία εἶχε 400 «ἐπίσημους» προφῆτες. Ἡ πλάνη σήμερα ἔχει «ἐπίσημες» συνόδους, «θεολογικὲς ἐπιτροπὲς» καὶ «ἐκκλησιαστικὰ πρακτορεῖα».

Ἀδελφοί μου, ἀς κάνουμε τὴν κρίσιμη ἐρώτηση ποὺ ἀποκαλύπτει ὅλη τὴν πλάνη: Πότε ἀκούγαμε τὴ φωνὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί πότε ἀκούμε τὴ «φωνὴ τῆς πλάνης»;

Τότε, τὸ 1997, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὸν τότε Πρόεδρο Σεραφεὶμ Μητροπολίτη Πειραιῶς, διεκήρυσσεν σαφῶς μέσω τῆς Ἐγκυκλίου 2626 (7 Απριλίου 1997) πῶς:
«ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς κινδυνεύει νὰ ὁδηγήσει σὲ σύστημα ἐλέγχου καὶ ἀριθμοποίησης τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ἀντίκειται στὸ χριστιανικὸ ἀνθρωποκεντρισμό».

Καὶ ζητοῦσε ἀπὸ τὸ κράτος νὰ μὴν τὸν ἐφαρμόσει!

Ἐκεῖ, ἀδελφοί μου, μιλοῦσε τὸ Ἅγιο Πνεύμα — ἡ Ἐκκλησία ὡς προφητικὴ φωνή, ὡς φύλακας τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας καὶ τῆς εἰκόνος τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο!

Σήμερα, ὅμως, οἱ «ἐπίσημοι» τῆς Ἐκκλησίας λένε:

«Εἶναι ἀδιάφορο», «δὲν κρύβει κίνδυνο», «πρέπει νὰ ὑπακούσουμε».

Ἐδῶ, ἀδελφοί μου, δὲν μιλάει πλέον τὸ Ἅγιο Πνεύμα — μιλάει ἡ «ἐνέργεια τῆς πλάνης» (Β΄ Θεσσαλονικεῖς 2:11) ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεός, ὅταν ἡ Ἱεραρχία χάσει τὴν ἀγάπη τῆς ἀληθείας!

Γι’ αὐτὸ ὁ Γέροντας Πορφύριος προεῖπε: «Θὰ φτάσουμε ἀκόμα καὶ στὴν ἀποστασία τοῦ κλήρου». Καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε: «Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ οἱ ἱερεῖς θὰ κάνουνε χειροτονίες μὲ τὸ ζόρι, γιατὶ δὲν θὰ βρίσκονται ἄνθρωποι ἄξιοι».

Ἡ ἀπάντηση εἶναι μία: Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων εἶναι ἕνα, ἡ «ἐπίσημη» Ἱεραρχία εἶναι ἄλλο. Ὅταν ἡ Ἱεραρχία συμφωνῆσει μὲ τὸν Καίσαρα κατὰ τῆς συνειδήσεως, εἶναι σαφὴς ἡ πλάνη.

Πότε μιλοῦσε τὸ Ἅγιο Πνεύμα; Τότε ποὺ ἡ Ἐκκλησία σήκωνε φωνὴ γιὰ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου! Πότε μιλεῖ ἡ πλάνη; Τώρα ποὺ ἡ «ἐπίσημη» Ἐκκλησία δικαιολογεῖ τὴν ὑποδούλωση!

Ἀλλὰ ἐσείς, ὡς ὁ Μιχαίας, ἔχετε τὴ χάρη νὰ διακρίνετε τὴν πλάνη – ὄχι μὲ τὴ δική σας σοφία, ἀλλὰ μὲ τὴν ὁδηγία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ μιλάει στὴν καρδιὰ ὅσων ἐτοιμάζονται νὰ ὑπομείνουν γιὰ τὴν ἀλήθεια.

Κοιτᾶξτε γύρω σας! Τί βλέπετε; Βλέπω «ἐπίσημους» ποὺ μιλοῦν γιὰ «εὐκαιρίες» καὶ «στρατηγικές». Ποὺ συζητοῦν μὲ ψυχροὺς ἀριθμοὺς καὶ νομολογίας, ἐνῷ ἡ Παναγία κλαίει καὶ οἱ Ἅγιοι τρέμουν. Ἀκούω λόγια ποὺ δὲν τὰ βρίσκω οὔτε στὰ Πρακτικὰ τῶν Ἀποστόλων, οὔτε στοὺς Βίους τῶν Ἁγίων. Σᾶς θυμίζει τίποτα;

Ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ ἔρθει μὲ τὴ μορφὴ φανταστικοῦ τέρατος, ἀλλὰ μὲ τὸ προσωπεῖο τῆς λογικῆς καὶ τῆς τάξης. Δὲν θὰ κραυγάζει ἀπειλές, ἀλλὰ θὰ μιλάει γιὰ ἀσφάλεια καὶ πρόοδο, ἐνῷ θὰ σφραγίζει τὴν ἀπώλεια. «Καὶ τὸ θηρίον ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ νικῆσαι αὐτοὺς» (Ἀποκάλυψη 13:7)..

Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀπάτη – ἡ πλάνη ποὺ φαίνεται λογική, ἡ κακία ποὺ προσφέρεται ὡς λύση. Ὁ διάβολος δὲν εἶναι βωμολόγος, ἀλλὰ «ἄγγελος φωτός» (Β΄ Κορ. 11:14). Ὁ Ἀντίχριστος δὲν θὰ εἶναι τρομακτικός, ἀλλὰ πειστικός· δὲν θὰ εἶναι παράλογος, ἀλλὰ ὑπερβολικὰ λογικός.

Γι’ αὐτὸ προσεκτικὰ στὶς «λογικὲς λύσεις» ποὺ σφραγίζουν τὴν ἀπώλεια, καὶ στὶς «προτάσεις προόδου» ποὺ ἐξαγοράζουν τὴν ψυχή μας. Ὁ Χριστὸς εἶπε: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀλήθεια» – ὄχι «ἡ πρακτικότητα». Καὶ ἡ πλάνη τοῦ τελευταίου καιροῦ θὰ εἶναι ἡ πιὸ πρακτικὴ ἀπ’ ὅλες, ἡ πιὸ λογική, ἡ πιὸ «ἐπίσημη».

Ἡμέρες ἐρχονται, ἀδελφοί μου, ποὺ ἡ πίστη θὰ κατηγορηθεῖ ὡς μιὰ «ἀπραξία» καὶ ἡ ἀντίσταση στὸ ψεῦδος ὡς «προβληματισμός». Ἡ ἀλήθεια θὰ παρουσιαστεί ὡς ἐμπόδιο τῆς «ἑνότητας» καὶ τῆς «προόδου». Αὐτὸ εἶναι τὸ πνεῦμα τοῦ Ἀντιχρίστου, νὰ πείθει τὸν κόσμο ὅτι τὸ κακὸ εἶναι καλό, καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ἐμπόδιο.

Καὶ ἐσεῖς, λαὲ τοῦ Θεοῦ, ποὺ κουβαλᾶτε τὴν ἁγιότητα στὰ ὀστᾶ σας, μὴν κοιτᾶτε τὰ χρυσᾶ ἐπιθέματα! Μὴν ἐντυπωσιάζεστε ἀπὸ τοὺς θρόνους καὶ τὶς πομπές! Ὁ Σωτῆρας δὲν γεννήθηκε σὲ παλάτι, καὶ ὁ Πρόδρομος δὲν κήρυξε στὸ Συνέδριο. «Τί ἐξήλθετε εἰς τὴν ἔρημον θεάσασθαι; Ἄνθρωπον ἐν μαλακοῖς ἱματίοις ἠμφιεσμένον; Ἰδού, οἱ τὰ μαλακὰ φοροῦντες, ἐν τοῖς οἴκοις τῶν βασιλέων εἰσὶν» (Ματθαῖος 11:7-8).

«Μὴ φοβεῖσθε αὐτοὺς ἀποκτείνοντας τὸ σῶμα… φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψὺχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεὲννῃ» (Μάτθ. 10:28)

Ὁ Μιχαίας δὲν φοβήθηκε. Ὁ Πρόδρομος δὲν φοβήθηκε. Καὶ ἐσείς, μὴν φοβηθῆτε!
«Νὰ πιαστεῖτε ἀπὸ τὴν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κρατιέστε ἐκεῖ — ἀπὸ τὴν πίστη σας, ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ Ἐκκλησία». Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη σωτηρία στὴν ἀποστασία τῶν τελευταίων καιρῶν.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι μιὰ, καὶ θὰ νικήσει. Ἀκόμα κι ἂν πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ τὸ Σταυρὸ πρῶτα.

Καθὼς ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ὑποσχέθηκε:
«Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ’ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ.
Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν»(Ματθαῖον 5:10-12).

Ὁ Θεὸς νὰ ἐλέγχει τὶς καρδιές μας καὶ νὰ μᾶς δώσει τὸ θάρρος τῆς ἀληθείας!

Ἀμήν.

Κωφίδης Ευάγγελος

Ὑποσημείωση

• Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴ συνέντευξη τοῦ γιατροῦ τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καθηγητῆ μικροβιολογίας κύριο Γεώργιο Πιπεράκι
  «Ὅτὰν κάναμε κουβέντα γιὰ τὴν κατάπτωση τοῦ κόσμου καὶ ὅτι πηγαίνει πρὸς τὸ κακὸ ἔλεγε ὅτι «ὅλα χαλᾶνε, θὰ πηγαίνουμε πρὸς τὸ χειρότερο, πρὸς τὸ κακό», ἐνῶ τόνιζε ὅτι θὰ φτάσουμε ἀκόμα καὶ στὴν ἀποστασία τοῦ κλήρου.
  Τὸν ρώτησα μὲ ἀγωνία, ἐμεῖς τί θὰ κάνουμε;
  Μοῦ εἶπε ὅτι θὰ πιαστεῖτε ἀπὸ τὴν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας καὶ θὰ κρατιέστε ἐκεῖ. Καλά του εἶπα, ποιά θὰ εἶναι ἡ Ἐκκλησία, τί σημαίνει νὰ κρατηθοῦμε ἀπὸ τὴν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας; Ἐκεῖνος ἐπέμεινε, ἀπὸ τὴν πίστη σας, ἀπὸ τὴν ἀληθινή Ἐκκλησία».
• —–
  .
  Μαρτυρία κ. Ἰωάννου Κ., ἐργοστασιάρχη, Ἀθήνα.
  –Γέροντα, ὁ Ὅσιος Νεῖλος προφητεύει ὅτι μετὰ τὸ 1900 θὰ ἀρχίσει νὰ σκοτίζεται ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴ πορνεία, τὴ μοιχεία, τὴν ὁμοφυλοφιλία καὶ τὴν ἀσέβεια. Ὁ κόσμος θὰ γίνει ἀγνώριστος καὶ δὲν θὰ μποροῦμε νὰ ξεχωρίσουμε τοὺς ἄντρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες, λόγῳ τῆς ξετσίπωτης ἐνδυμασίας καὶ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς.
  Οἱ ποιμένες τῆς ἐκκλησίας θὰ γίνουν κενόδοξοι καὶ ἀσεβεῖς. Θὰ ἀλλάξουν τὰ ἤθη καὶ οἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν.
  Οἱ ἐπιστῆμες θὰ προοδεύσουν κατὰ φαντασία καὶ οἱ ἄνθρωποι στὸ τέλος θὰ στερηθοῦν τὴ Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅλα αὐτὰ τὰ συζητήσαμε καὶ συμφώνησε πὼς ὅλα θὰ πραγματοποιηθοῦν ἐπακριβῶς. Μοῦ εἶπε πὼς θὰ ἔρθουνε δύσκολα χρόνια, θὰ ἔρθει πεῖνα καὶ ἀποστασία τοῦ κλήρου.
  Ἀλλὰ νὰ μὴν ἀπελπιζόμαστε, διότι ὅλα εἶναι στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ.
• Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἡ τελεία ἐμπιστοσύνη στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ -αὐτὴ εἶναι ἡ ἁγία ταπείνωση. Ἡ τέλεια ὑπακοὴ στὸ Θεὸ χωρὶς ἀντίρρηση, χωρὶς ἀντίδραση, ἔστω κι ἂν ὁρισμένα πράγματα φαίνονται δύσκολα καὶ παράλογα. Τὸ ἄφημα στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ποὺ λέμε στὴν Θεία Λειτουργία τὰ λέγει ὅλα: «πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». Σ’ ἐσένα Κύριε, τὰ ἀφήνομε ὅλα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεό. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἁγία ταπείνωση. Αὐτὴ μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο. Τὸν καθιστᾶ θεάνθρωπο. Ὁ ταπεινὸς πιστεύει ὅτι ὅλα ἐξαρτῶνται ἀπ’ τὸν Χριστὸ κι ὅτι ὁ Χριστὸς τοῦ δίδει την χάρι Του κι ἔτσι προχωράει. Ὅποιος ἔχει τὴν ἁγία ταπείνωση, ζεῖ ἀπὸ τώρα στὴν ἐπίγεια ἄκτιστη Ἐκκλησία.
  Αὐτὸ ἔχει μεγάλη ἀξία νὰ ὁδηγεῖσαι ἀπ’ τὸν Θεό, νὰ μὴν ἔχεις κανένα θέλημα. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ἐλευθερία. Νὰ καίγεσαι γιὰ τὸν Θεό. Νὰ καίγεσαι γιὰ τὸν Θεὸ· αὐτὸ εἶναι τὸ πᾶν.
• ——
• Ἐνῷ τόσο ὁλοκάθαρα ἐνεργεῖται τὸ μυστήριο αὐτό, γιὰ τὸ ὁποῖο μᾶς ἔχει ἐνημερώσει (ἐδῶ καὶ 2.000 χρόνια ) ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως…
• Στενοχωριέμαι γιατί πολλοὶ ἀκόμη ἱερεῖς καὶ ἐπίσκοποι, δὲν βλέπουν τὸ θέμα πνευματικά, ἀλλὰ καθαρὰ κοσμικά. Λένε στὸν κόσμο πῶς δὲν συμβαίνει τίποτα κι΄ούτε πειράζει νὰ πάρουμε ταυτότητες καὶ κάρτες…
• ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ Παϊσιου
  »ΛΟΓΟΙ Β’- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ»