Αυγουστίνος Καντιώτης



ΚΑΤΑΝΤΙΑ! ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ 2) Η επιστολη του Οσιου Θεοφανους για την αντιμετωπιση ενος αιρετικο.

date Ιούν 15th, 2022 | filed Filed under: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ

Καταντια! ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

https://www.enoriako.info/index.php/kirygma-katixisi-eorton/pentikosti/1395a-tis-ekklisias

 

589345584235671765gogba

Η επιστολή του Οσίου Θεοφάνους για την αντιμετώπιση ενός αιρετικού.

«Με πολλή ευχαρίστηση αναλαμβάνω να σάς απαντήσω, ή σωστότερα, να συζητήσω μαζί σας τα όσα αναφέρετε στην αξιόλογη επιστολή σας. Κι εγώ, πριν μου γράψετε, κάτι είχα ακούσει, αλλά δεν είχα δώσει ανάλογη προσοχή. Τώρα όμως βλέπω ότι στην περιοχή σας αρχίζει ν’ ανάβει μια πυρκαγιά και γι’ αυτό σπεύδω να σάς απαντήσω ό,τι ο Θεός με φωτίσει.

Γράφετε:

«Μας εμφανίσθηκε κάποιος κήρυκας της πίστεως που φαίνεται ευγενής και περιέρχεται τα σπίτια όχι μόνο των πλουσίων, αλλά και των φτωχών, διαβάζει το ευαγγέλιο, το ερμηνεύει, διδάσκει την πίστη στον Χριστό και παρακινεί στην μετάνοια. Κοντά μου κατοικεί ένας φτωχός βιβλιοδέτης. Στο σπίτι του έρχεται αυτός ο κήρυκας και συγκεντρώνει αρκετό κόσμο. Πήγα κι εγώ δύο φορές εκεί. Ακούγεται μάλιστα ότι και σε άλλα μέρη κηρύττει και συγκεντρώνει πολύ κόσμο».

Ας σταματήσουμε το γράμμα σας στο σημείο αυτό. Καθαρά φαίνεται εδώ ότι ο νέος αυτός κήρυκας της πίστεως, δεν είναι κήρυκας της Εκκλησίας. Πώς διδάσκει την πίστη στον Χριστό χωρίς να έχει αναγνωρισθεί σαν Ιεροκήρυκας από την Εκκλησία; Αυτό είναι γεγονός πρωτάκουστο! Έπρεπε να συλλογισθείτε ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει εδώ και να τηρήσετε τον εαυτό σας σε επιφυλακή. Συμπεριφερθήκατε έτσι; Δούλεψε καθόλου η κρίσις σας ερευνώντας, εάν είναι σωστά αυτά που ακούτε, ή εάν οδηγούν σε καλό; Να τί έπρεπε εξ’ αρχής να κάνετε.

Λέτε στην συνέχεια ότι διδάσκει πίστη στον Χριστό και ομιλεί διαρκώς από τα Ευαγγέλια. Αυτό ακριβώς θα έπρεπε να σας κάνη πιο προσεκτικό. Γιατί σας διδάσκει πίστη στον Χριστό; Μήπως είσθε Τάταρος ή Μογγόλος; Εσείς από παιδί πιστεύετε στον Χριστό και ζείτε μέσα στους κόλπους της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά το παράδειγμα όλων των Αγίων, που δοξάσθηκαν από τον Θεό. Όταν λοιπόν άρχισε να διδάσκει περί πίστεως στον Χριστό σε σάς που ήδη πιστεύετε, θα έπρεπε να σκεφθείτε ότι η δική του πίστις πιθανόν να είναι διαφορετική από την δική σας, την πίστη δηλαδή της Εκκλησίας μας.

Όταν άρχισε να σάς προτρέπει να πιστεύετε στον Χριστό, έπρεπε να τον ρωτούσατε:

Γιατί μας το λες αυτό; Μήπως είμαστε αβάπτιστοι;

Και όμως κανένας σας δεν διαμαρτυρήθηκε. Λέγοντάς σας να πιστεύετε στον Χριστό, σας θεώρησε απίστους. Και σεις το ακούσατε με απάθεια, σαν να ήσασταν πραγματικά άπιστοι.

Εάν κηρύττει διαφορετική πίστη και σεις συνεχίζετε να τον ακούτε, τότε μαζί μ’ αυτόν μειώνετε την προηγούμενη πίστη σας, κατακρίνετε την αγία μας Εκκλησία και όλους όσους σώθηκαν και σώζονται στους κόλπους της. Αυτό είναι το δεύτερο λάθος σας, μεγαλύτερο από το πρώτο!

Ενώ ζούσατε ήσυχα και ειρηνικά και φροντίζατε για την σωτηρία σας, έρχεται κάποιος και αρχίζει να σας κηρύττει:

Γνωρίζετε κάτι; Ο Χριστός πέθανε για την σωτηρία μας. Να πιστεύετε σ’ Αυτόν, να μετανοείτε και έτσι θα σωθείτε.

Και σεις σαν ν’ ακούτε κάτι το πρωτάκουστο και ασυνήθιστο, προσκολλάσθε σ’ αυτόν, έτοιμος ν’ αφήσετε την Εκκλησία σας, τους ποιμένες σας και όλα όσα προηγουμένως τιμούσατε σαν μέσα αγιασμού.

Πολύ περίεργο αυτό! Μήπως δεν βαπτισθήκατε και δεν αγωνιζόσασταν για την σωτηρία σας εν ονόματι του Ιησού Χριστού; Μήπως δεν παίρνατε άφεση αμαρτιών με το μυστήριο της εξομολογήσεως; Μήπως δεν κοινωνούσατε το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Κυρίου; Μήπως στον Χριστό δεν καταφεύγατε με τις προσευχές σας και σ’ Αυτόν και μόνο δεν στηρίζατε την ελπίδα της σωτηρίας σας; Λοιπόν τί το ιδιαίτερο, τί το νέο, που να μην το έχετε στον νου και στην καρδιά σας, σάς αναγγέλλει αυτός ο άγνωστος ξένος;

Σας λέει:

«Ο Χριστός σταυρώθηκε για σάς. Πρέπει να πιστεύετε σ’ Αυτόν για να σωθείτε». Μήπως αυτό δεν ομολογείτε κάθε μέρα στο σύμβολο της πίστεως; «Πιστεύω… Και εις ένα Κύριον, Ιησούν Χριστόν… Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών… ».

Το ίδιο ομολογείτε ψάλλοντας στην Εκκλησία: «Ο μονογενής Υιός… Σταυρωθείς τε, Χριστέ ο Θεός… Σώσον ημάς», ή: «Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών», ή: «Σώσον ημάς. Υιέ Θεού… », ή: «Φως ιλαρόν Αγίας δόξης… Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς… », ή: «Νυν απολύεις… Ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου… ».

Η Θ. Λειτουργία ολόκληρη, τί άλλο είναι παρά μια ανάμνησις ή επανάληψις με την αναίμακτη θυσία, της αιματηρής θυσίας που έγινε στον Γολγοθά για την σωτηρία μας;

Εάν συμφωνείτε μ’ αυτά, τότε τί το νέο ακούτε από τα χείλη του ξένου και είσθε έτοιμος ν’ αφήσετε όλα τα προηγούμενα και ν’ ακολουθήσετε τα ίχνη του, χωρίς καλά – καλά να ξέρετε πού θα σας οδηγήσει, γνωρίζοντας ωστόσο ασφαλώς ότι ο δρόμος που ακολουθήσατε ως τώρα είναι ο πραγματικός;

Αυτό είναι ακατανόητο! Μοιάζετε σαν να ψάλλετε έναν ύμνο σε μια αρμονική χορωδία και ξαφνικά να σταματάτε, προσέχοντας την ξεχωριστή φωνή ενός άγνωστου που μπήκε απρόσκλητος στην χορωδία σας. Καθόλου δεν σάς απασχολεί, εάν έκανε καλά αυτός ο ξένος που άρχισε να ψάλλει, ούτε εάν κάνατε καλά εσείς που σιωπήσατε.

Οι δόκιμοι ψάλτες λένε ότι το να ξεχωρίζει μια φωνή σε μια χορωδία είναι κάτι το αντικανονικό. Και όσοι θαυμάζουν την φωνή αυτή καταδικάζουν τον εαυτό τους αποδεικνύοντας ότι δεν έχουν καλλιτεχνική ευαισθησία. Μ’ αυτούς μοιάζετε τώρα και σεις όσον αφορά το θέμα της σωτηρίας σας.

Μέχρι τώρα φροντίζατε με επιμέλεια την σωτηρία σας, ειρηνικά και ήσυχα, μαζί με τους άλλους αδελφούς. Ξαφνικά εμφανίσθηκε αυτός ο ξένος και άρχισε να τονίζει και να επαναλαμβάνει μία από τις τόσες διδασκαλίες της Εκκλησίας μας. Και σεις, στρέψατε την προσοχή σας σ’ αυτόν. Εντυπωσιασθήκατε και φαίνεσθε έτοιμος να τα εγκαταλείψετε όλα και να τον ακολουθήσετε. Καθόλου δεν σκεφθήκατε εάν φέρεται σωστά αυτός και εάν φέρεσθε σωστά και σεις. Όσοι εκτιμούν το έργο της σωτηρίας θα σας χαρακτηρίσουν σαν άγευστο της πνευματικής ζωής.

Θα έπρεπε ακούγοντας τα πρώτα του λόγια ν’ απομακρυνθείτε αμέσως από κοντά του, ενώ σεις συνδεθήκατε μαζί του και συνδέεσθε ολοένα και περισσότερο.Γράφετε:

«Ομιλεί διαρκώς για τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και για την σωτήρια θυσία Του. Ομιλεί μ’ ενθουσιασμό. Τον ακούμε ευχάριστα και ολοένα μας ελκύει».

Άραγε ξεχωρίσατε αν είναι Ορθόδοξος ή ετερόδοξος; Ή σκεφθήκατε ότι αφού ομιλεί ρωσικά, Ρώσος θα είναι; Αφού ομιλεί για τον Σωτήρα Χριστό, και μάλιστα μ’ ενθουσιασμό, ασφαλώς δικός μας θα είναι, στην αλήθεια θα βρίσκεται και την αλήθεια θα κηρύττει. Ελκυσθήκατε με όλα αυτά και πέσατε στην απάτη.

Μπορεί να είναι Ρώσος, αλλά δεν έχει την ρωσική πίστη. Ήταν Ορθόδοξος, αλλά ξέπεσε από την Ορθοδοξία. Είναι αιρετικός! Μπορεί να κηρύττει την εν Χριστώ σωτηρία, αλλά όχι όπως μας την δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός και οι Άγιοι Απόστολοι. Μπορεί να ομιλεί μ’ ενθουσιασμό, αλλά αυτό δεν μαρτυρεί για την αλήθεια των λόγων του. Μάλλον αποδεικνύει ότι είναι ολόψυχα δοσμένος στην κακοδοξία του και αγωνίζεται γι’ αυτή, σαν να είναι η μόνη αλήθεια ένα συνονθύλευμα από αιρέσεις και πλάνες.

Άραγε όλα αυτά είναι άγνωστα σε σάς; Και μήπως σεις δεν γνωρίζετε τίνος μαθητής είναι; Σύμφωνα με τον δάσκαλο, κρίνετε και τον μαθητή. Ασφαλώς θα γνωρίζετε ότι ήλθε κάποτε ένας Αγγλικανός και άρχισε να περιοδεύει από σπίτι σε σπίτι και να εξαπατά με τα κηρύγματα του μερικούς δικούς μας, κυρίους και κυρίες, που δεν βάδιζαν σταθερά στον δρόμο της αληθείας.

Απ’ αυτούς τους απατημένους ξεπρόβαλε και ο σημερινός κήρυκάς σας, που τώρα συνεχίζει το έργο της άπατης του Αγγλικανού. Πηγαίνει παντού και προσπαθεί να οδηγήσει στην πλάνη και άλλους. Ό,τι λοιπόν πίστευε ο Αγγλικανός, το ίδιο πιστεύει κι αυτός. Έχουν κι οι δύο ξεπέσει από την κρυστάλλινη αλήθεια του Θεού και βρίσκονται στον τέταρτο βαθμό της πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι, στην κακοδοξία και στην αίρεση.

Δεν θα σάς εξηγήσω αναλυτικά αυτή την πτώση, αλλά συνοπτικά θα εκθέσω την ιστορική πορεία της.

Ήταν στην αρχή μια Εκκλησία με μια, αληθινή, πίστη. Ήλθε όμως ο πειρασμός. Ο Πάπας με τις σοφιστείες του ξέπεσε από την Εκκλησία και την πίστη. Αυτός είναι ο πρώτος βαθμός της πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι.

Από τους Ρωμαιοκαθολικούς ή Παπικούς γεννήθηκαν οι Διαμαρτυρόμενοι ή Προτεστάντες, οι οποίοι με άλλες σοφιστείες πλανήθηκαν και ξέπεσαν από τον Παπισμό. Αυτός είναι ο δεύτερος βαθμός της πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι.

Από τους Προτεστάντες γεννήθηκε η Αγγλικανική σοφιστεία. Είναι ο τρίτος βαθμός της πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι.

Από την Αγγλικανική σοφιστεία γεννήθηκε επί τέλους και αυτός που παρέσυρε τον κήρυκά σας μαζί με άλλους και κατάφερε να τους οδηγήσει στην πλάνη. Όλοι αυτοί βρίσκονται στον τέταρτο βαθμό της πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι.

Στον βαθμό αυτό βρίσκεται λοιπόν ο αιρετικός κήρυκάς σας και γυρίζει από σπίτι σε σπίτι και αποπλανά τους Ορθοδόξους. Είναι γνήσιος μαθητής του Αγγλικανού που μας ήλθε προηγουμένως, εάν φυσικά δεν πρόσθεσε και νέες σοφιστείες δικές του, οπότε θα βρίσκεται σε κάποιον πέμπτο βαθμό πτώσεως στο ψέμα και στο σκοτάδι. Αυτός είναι ο κήρυκας που τόσο εκτιμάτε! Να τον χαίρεσθε!»

*** ΤΕΛΟΣ επιστολής ***

Ο,τιδήποτε διδάσκεται διαφορετικό του Ευαγγελίου, είναι αιρετικό. Και ο,τιδήποτε αλλάζει το νόημα των Γραφών είναι διεστραμμένο. Αυτός δε, που το κάνει αυτό με εμμονή και πείσμα, παρόλες τις συμβουλές είναι αιρετικός και διεστραμμένος. O τοιούτος, αν συνεχίσει έτσι θα χαθεί, όσο καλός κι αν είναι, όσο κι αν προσπαθεί την κάθαρση. Κάθαρση δεν θα πετύχει αφού αναπαύεται στο δικό του θέλημα αγνοώντας ή περιφρονώντας του Θεού τη διδασκαλία.

Ως Ορθόδοξοι οφείλουμε να αγρυπνούμε και να εξετάζουμε τους λόγους αν είναι από τον Θεό. Δεν χρειαζόμαστε τίποτα το καινούργιο, μάς αρκούν για τη σωτηρία της ψυχής ,ό,τι μας δίδαξε ο Κύριος, ό,τι μάς δίδαξαν οι Απόστολοι, ό,τι μας δίδαξαν οι Άγιοι και οι προφήτες. Σας διαβεβαιώ ,είναι μάλιστα τόσα πολλά που δεν θα προλάβουμε να τα ερευνήσουμε όλα. Μας αρκούν επομένως, όσα με τη Χάρη του Θεού μας βοηθούν να βρούμε και να διανύσουμε το δρόμο που οδηγεί στη Σωτηρία.

Μακριά λοιπόν από κάθε καινούργιο που αποσκοπεί στην ευαρέστηση του σύγχρονου ανθρώπου που μάλλον δαιμονοκινούμενος είναι όταν αρνείται την πεπατημένη οδό των Αγίων μας.

Σας μεταφέρω λόγια Αγίων,

με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.