«Πρὸς
Τὴν Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
(διὰ μέσου τοῦ Παναγ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Γενναδίου). – ΑΘΗΝΑΣ

ΑΙΤΗΣΙΣ

ΑΡΧΙΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ
Ἐν Θεσ/νίκῃ τῇ 2ᾳ Νοεμβρίου 1943

Μακαριώτατε Πάτερ,
Βασιζόμενος εἰς ὡρισμένον ἄρθρον τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Διοικήσεως τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (καθ᾿ ὃ πᾶς κληρικὸς ἔχων παράπονον κατὰ τῆς διοικήσεως Ἱ. Μητροπόλεως δύναται διὰ μέσου τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου νὰ ἀναφερθῇ εἰς τὴν Ἱ. Σύνοδον, ὁ δὲ οἰκεῖος Μητροπολίτης ὑποχρεοῦται ὅπως ἐντὸς τριῶν ἡμερῶν ἀπὸ τῆς ὑποβολῆς τῆς ἀναφορᾶς διαβιβάσῃ ταύτην εἰς τὴν Ἱ. Σύνοδον) τολμῶ κ᾿ ἐγώ, ὅπως διὰ τῆς παρούσης μου ἀναφορᾶς ἐκθέσω τὰ παράπονά μου κατὰ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. –
Μακαριώτατε, Ἅγιοι Συνοδικοὶ Πατέρες, ἀπὸ δύο μηνῶν περίπου ὁ ὑποφαινόμενος διατελεῖ ὑπὸ διωγμὸν ἐκ μέρους τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Παρασυρομένη αὕτη ἀπὸ συκοφάντας ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας μὲ διώκει ἀπηνῶς. Μοῦ ἀφῄρεσε τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ὅλως αὐθαιρέτως καθ᾿ ὃν χρόνον βάσει τῆς ὑπ᾿ ἀριθ. 1774/1943 ἀποφάσεως τῆς Ἱ. Συνόδου ἤμην νομίμως ἀπεσπασμένος παρὰ τῇ Ἱ. Μητροπόλει Θεσσαλονίκης καὶ ταῖς γειτονικαῖς Μητροπόλεσι.

Διενήργησε ἐνόρκους ἀνακρίσεις κατ᾿ ἐμοῦ, χωρὶς νὰ μὲ καλέσῃ εἰς ἀπολογίαν… Διὰ τὴν συμπεριφορὰν αὐτὴν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, εὐλαβῶς δὲ θέτω ὑπ᾿ ὄψει αὐτῆς καὶ τὰ κάτωθι στοιχεῖα λίαν πειστικά, ἵνα ἀντιληφθῇ σαφῶς τὴν κατάστασιν.-
Α) Ὁ Ἅγιος Θεσσαλονίκης μὲ ἀποκαλεῖ «Ἀντάρτην» τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλὰ εὐλαβῶς ἐρωτῶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον: Πότε παρήκουσα ἐντολὴν τῆς Ἐκκλησίας; Πρῶτον: Μὲ διέταξε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὸν Φεβρουάριον τοῦ 1942 νὰ πορευθῶ εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ ἐνῶ ὁ ΟΔΕΠ δὲν μοὶ ἐχορήγει τὰ ὁδοιπορικὰ ἐγὼ ἀνεχώρησα δι᾿ ἰδίων ἐξόδων, ἅτινα ἐδανείσθην παρὰ φίλων μου. Δεύτερον: Ἐργασθεὶς ἐν Φλωρίνῃ ἐπὶ τετράμηνον διετάχθην τηλεγραφικῶς ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ ἐγκαταλείψω τὴν Φλώριναν καὶ νὰ σπεύσω εἰς Γρεβενά. Καὶ ἐνῷ ἦτο χειμὼν ἀκόμη ἐν Φλωρίνῃ καὶ ἐνῷ δὲν εἶχον οὔτε ὀβολὸν εἰς τὰ θυλάκιά μου καὶ ἐνῷ ὁ Γ. Διοικητὴς Χωρ/κῆς Μακεδονίας ἦτο πρόθυμος νὰ μοὶ χορηγήσῃ ἔγγραφον περὶ τοῦ ἀδυνάτου τῆς μεταβάσεώς μου εἰς Γρεβενὰ καὶ ἐνῷ τὸ κυριώτερον εἶχον ὄπισθέν μου ὁλόκληρον τὸν εὐλαβῆ λαὸν τῆς Φλωρίνης κατασυγκεκινημένον διὰ τὴν ἀπότομον διακοπὴν τῆς ἐργασίας, ἐγὼ ὑπήκοους εἰς τὴν φωνὴν τῆς Ἐκκλησίας, δανεισθεὶς χρήματα παρὰ τῶν φίλων μου, ἀνεχώρησα τὴν ἑπομένην εἰς Θεσσαλονίκην. Τρίτον: Ἐργασθεὶς ἐπὶ τετράμηνον ἐν Βερροίᾳ διετάχθην ὑπὸ τοῦ Παναγιωτάτου Θεσσαλονίκης, ὅπως διακόψω τὴν ἐκεῖ ἐργασίαν μου. Καὶ ἐγὼ πάλιν ὑπήκοους εἰς τὴν φωνὴν τῆς Ἐκκλησίας, ἐν μέσῳ συγκινητικωτάτων ἐκδηλώσεων τοῦ λαοῦ Βερροίας, ἐγκατέλειψα τὴν ἐργασίαν καὶ τὴν ἑπομένην τῆς κοινοποιήσεως τῆς διαταγῆς ἀνεχώρησα. Τέταρτον: Ἐργασθεὶς ἐπὶ ἕνα μῆνα εἰς Κιλκὶς ἔλαβον ἐντολὴν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὅπως ἀναχωρήσω εἰς Πολύγυρον. Ἔχων τὴν φορὰν αὐτὴν ὅλην τὴν συμπάθειαν τῆς πόλεως Κιλκίς, θὰ ἠδυνάμην νὰ μὴ ἀναχωρήσω. Καὶ ὅμως ἀμέσως ἀνεχώρησα… Καὶ ἔπειτα «Ἀντάρτης»!
Β) Ὁ Ἅγιος Θεσσαλονίκης μὲ κατηγορεῖ δεύτερον ὅτι ὑβρίζω τὴν Ἱεραρχίαν. Παρακαλῶ καὶ ἐπιμένω ὅπως παρουσιάσῃ αὐτηκόους μάρτυρας οἱ ὁποῖοι νὰ μὲ ἤκουσαν ὑβρίζοντα τὴν Ἱεραρχίαν. Δόξα τῷ Θεῷ εἶνε τόσαι αἱ χιλιάδες τῶν ἀκροατῶν μου ἐν Γιαννιτσοῖς, Φλωρίνῃ, Βερροίᾳ, Ναούσῃ, Θεσσαλονίκῃ καὶ Κιλκίς, ὥστε ὁ Ἅγιος Θεσσαλονίκης εὐχερῶς νὰ δυνηθῇ νὰ ἀνεύρῃ τοὐλάχιστον μίαν δωδεκάδα… Καὶ ἡ δωδεκὰς αὕτη, ἐὰν εὑρεθῇ, θὰ εἶναι ἢ μασόνοι ἢ πλούσιοι φιλάργυροι, ἢ ἔκφυλοι διανοούμενοι, τοὺς ὁποίους ἐλέγχω ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος καὶ τοὺς ὁποίους δὲν θὰ παύσω νὰ ἐλέγχω, ἀρυόμενος τὰ ἐπιχειρήματά μου ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ ἀπὸ τοὺς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὴ τὸν ἀθάνατον Χρυσόστομον.-
Γ) Ὁ Ἅγιος Θεσσαλονίκης μὲ κατηγορεῖ τρίτον, ὅτι ἀνεστάτωσα ὁλόκληρον τὴν Μακεδονίαν. Ἀλλ᾿ ἀντὶ πάσης ἄλλης ἀπαντήσεως παραθέτω ὧδε τὰ κείμενα ἐπισήμων ἐγγράφων, ἅτινα ἔχω εἰς τὰς χεῖράς μου.-
Ι.- Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐδέσσης.- Ὁ Ἅγιος Ἐδέσσης, παρὰ τῇ Ἱ. Μητροπόλει τοῦ ὁποίου εἰργάσθην ἐπὶ ἑξάμηνον καὶ τοῦ ὁποίου ἡ φήμη ὡς ἀρίστου Μητροπολίτου εἶναι ἡπλωμένη εἰς ὁλόκληρον τὴν Μακεδονίαν, γράφει: α) ἐν τῷ ὑπ. ἀριθ. 731/1342 ἐγγράφῳ του τὰ ἑξῆς…
2.-Ἱ. Μητροπόλεως Φλωρίνης: Ὁ Σεβ. Ἅγιος Φλωρίνης διὰ τοῦ ἀπὸ 17-10-43 ἐγγράφου του πρὸς τὸν Σεβ. Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης γράφει τὰ ἑξῆς…
3) Ἱ. Μητροπόλεως Βερροίας…
4.- Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης…
5 Ἱ. Μητροπόλεως Κιλκίς…
6) Τέλος Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας ἔχον οὕτω:…
Μακαριώτατε, Ἅγιοι Σνοδικοί. Δὲν σχολιάζω τὰ ἔγγραφα ταῦτα. Λαλοῦν μόνα των. Δὲν μνημονεύω τὴν σωρείαν τῶν τηλεγραφημάτων, τῶν ὑπομνημάτων, τῶν ἐπιστολῶν, τῶν ἀναφορῶν τῶν Χριστιανῶν τῶν πόλεων Βερροίας, Φλωρίνης, Κιλκίς, οἱ ὁποῖοι μετὰ δακρύων εἶδον τὸν Ἱεροκήρυκα νὰ ἀπέρχεται… Ἐὰν ἠδυνάμην νὰ λάβω ἀντίγραφα τοῦ Γραφείου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, θὰ ἐκάλυπτον σελίδας πολλάς.
Κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον ἀναστάτωσε τὴν Μακεδονίαν ὁ ἱεροκῆρυξ…;
Ἀλλ᾿ αἱ διαμαρτυρίαι τοῦ λαοῦ; Ἀλλ᾿ αὗται ὑπῆρξαν αὐθόρμητοι….
Καὶ εὐλαβῶς ἐρωτῶ: Εἶνε εἰς βάρος τοῦ ἱεροκήρυκος ὅτι ὁ λαός, αἰσθανόμενος τὴν ἔλλειψιν τοῦ κηρύγματος, ζητεῖ τὸν ἱεροκήρυκα;….
Ἀλλὰ ἡ παράδοξος καὶ ἀδικαιολόγητος αὐτὴ στάσις τοῦ Σεβ. ἀπέναντι ἑνὸς ἱεροκήρυκος κοπιάζοντος ἐπὶ διετίαν ἐν μέσῳ κινδύνων, ἕνα μόνο θὰ ἔχῃ τὸ ἐλαφρυντικόν. Καὶ τὸ ἐλαφρυντικὸν εἶνε… ὁ Σεβ. Μητροπολίτης, προσβληθεὶς ἀπὸ μηνὸς περίπου ἀπὸ σοβαρὰν ἀσθένειαν, κατέκειτο ἀσθενὴς εἰς τὸν κοιτῶνα, ἀπρόσιτος εἰς τὰ πνευματικά του τέκνα. Οὕτω εἰς τὸ βαθύτατον γῆρας του προσετέθη καὶ ἡ ἀσθένεια, ἥτις μαστίζουσα αὐτὸν δὲν ἀφήνει νὰ συλλάβῃ καθαρὰν εἰκόνα τῶν προσώπων καὶ πραγμάτων τῆς μεγάλης ταύτης Μητροπόλεως. Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὅστις θὰ κηρύξω τὴν ἀνεπάρκειαν τοῦ Μητροπολίτου διὰ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν βαρυτάτων του ὑποχρεώσεων. Ἡ Ἁγ. Σύνοδος πληροφορουμένη ταῦτα ἔχει τὸ δικαίωμα καὶ τὰ μέσα νὰ ἐξετάσῃ ἐὰν ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δύναται πλέον λόγῳ ἀσθενείας καὶ γήρατος νὰ ἐπαρκῇ….
Ἕν μόνον, ὡς ἀδικούμενος κληρικός, θέλω νὰ διατυπώσω μετὰ πάσης εὐλαβείας παράπονον, παράπονον ποὺ μοῦ σφίγγει τὴν καρδίαν καὶ μὲ κάμνει νὰ ἀναλύωμαι εἰς δάκρυα.
Καὶ τὸ παράπονον εἶναι:
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι Σύνεδροι,
Καθ᾿ ἣν στιγμὴν κληρικοὶ καὶ μοναχοὶ τοῦ Ἁγ. Ὄρους ἀδέσποτοι περιφέρονται εἰς τοὺς δρόμους καὶ εἰς τὰ κοσμικὰ κέντρα τῆς Θεσσαλονίκης, καθημερινῶς δημιουργοῦντες σκάνδαλα, μερικὰ τῶν ὁποίων προκαλοῦν τὴν φρίκην τοῦ κόσμου. Καθ᾿ ἣν στιγμὴν τεράστιον σκάνδαλον ἐξέσπασεν ἐν τῷ κεντρικωτάτῳ Ναῷ τῆς πόλεως μὲ δράστην τὸν ἱεροδιάκονον τοῦ ναοῦ καὶ συνεργάτην τοῦ ἐγκλήματος τὸν Γραμματέα τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου καὶ ἱεροκήρυκα τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ. Καθ᾿ ἣν στιγμὴν ἡ χαλαρότης περὶ τὴν Διοίκησιν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἔχει φθάσει μέχρι τοιούτου σημείου, ὥστε κατὰ τὴν Μ. Τρίτην ἐν κεντρικωτάτῳ Ναῷ ψάλται τῆς χορῳδίας νὰ καπνίζουν ἀναιδέστατα εἰς τὸν γυναικωνίτην τοῦ Ναοῦ… Καθ᾿ ἣν στιγμὴν ἀρχιμανδρίτης μεγαλόσχημος ἐξ Εὐρώπης μόλις κατελθὼν αἰσχύνεται νὰ φορέσῃ τὸ τίμιον ράσον καὶ περιφέρεται εἰς τοὺς δρόμους μὲ πολιτικὴν ἐνδυμασίαν, ἔχει δικαίωμα εἰσόδου εἰς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν καὶ ἔχει δικαίωμα ἀκόμη τοῦ ὁμιλεῖν ἀπὸ ἐπισήμων ἐκκλ. βημάτων χωρὶς νὰ προκαλῇ τοῦτο οὐδὲ τὴν παραμικροτέραν ἐπέμβασιν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως… Καθ᾿ ἣν στιγμὴν ταῦτα ὅπως καὶ πλεῖστα ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμὸς γίνονται, ἐκδηλωτικὰ μιᾶς ἀνεπαρκείας τῶν κυβερνώντων τὴν Ἱερὰν ταύτην Μητρόπολιν, φεῦ ἡ προσοχὴ ὁλόκληρος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐστράφη κατὰ τοῦ ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου, ὃν ὁ θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος ἐκ κακίας καὶ φθόνου μόνον ζητεῖ νὰ θέσῃ ἐκποδὼν ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Μακαριώτατε Δέσποτα, Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί,
Ἐν ἐπιγνώσει τῆς ἀθῳότητός μου, τῶν κόπων μου καὶ τῶν θυσιῶν μου εἰς τὰς ὁποίας ἐπὶ μίαν διετίαν ὅσον οὐδεὶς ἄλλος ἱεροκῆρυξ ὑποβάλλομαι ἐν τῇ μαρτυρικῇ γῇ τῆς Μακεδονίας, πολικὸν ἀστέρα τῶν ἐνεργειῶν μου ἔχων τὴν δόξαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὴν δόξαν τῆς Πατρίδος καὶ τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν, τολμῶ νὰ παρακαλέσω τὴν Ἁγίαν Σύνοδον, ἵνα ἀνακρίνουσά με ἀπὸ πάσης πλευρᾶς, τὴν ψυχήν μου καὶ τὸ ἔργον μου ὡς ἱεροκήρυκος Μακεδονίας, μοὶ ἀποδώσῃ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ καὶ μόνον ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ. Ἐπιφυλασσόμενος ἐν καιρῷ νὰ ὑποβάλω ἐμπεριστατωμένην ἔκθεσιν περὶ τῆς ἐν Μακεδονίᾳ ἐργασίας μου παρακαλῶ τὴν Ἁγίαν Σύνοδον, ἵνα ἐπὶ τοῦ παρόντος ῥίψῃ ἕνα καὶ μόνον βλέμμα εἰς τὰ ἐπισυναπτόμενα ἔγγραφα καὶ ἔντυπα, ἵνα συλλάβῃ ἔννοιάν τινα τῆς ταπεινῆς μου ἐργασίας.
Τέλος προτείνω ὡς μάρτυρας δυναμένους νὰ μαρτυρήσουν περὶ τῆς ἐν γένει ζωῆς μου καὶ ἐκκλησιαστικῆς καὶ ἐθνικῆς μου δράσεως, ἐν Μακεδονία τοὺς κατωτέρω:
1) Τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ἐδέσσης κ.κ. Παντελεήμονα, Ἀρχιερέα ἀπολαύοντα παγκοίνου σεβασμοῦ ὄχι μόνον παρὰ τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του, ἀλλὰ καὶ παρ᾿ ὅλων τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν τῆς Μακεδονίας.
2) Τὸν Γενικὸν Ἐπιθεωρητὴν Νομαρχιῶν Ἐπιτελάρχην κ. Ἀθανάσιον Χρυσοχόου.
3) Τὸν Γενικὸν Ἐπιθεωρητὴν Θρησκευμάτων Μακεδονίας κ. Ἀθανάσιον Παπαευγενίου.
4) Τοὺς Ἱεροκήρυκας Μακεδονίας Ἀρχιμανδρίτας Κ. Πλατῆν, Νικ. Καλλορίζον καὶ Λεωνίδαν Παρασκευόπουλον, καὶ Ἀθαν. Φραγκόπουλον.
5) Τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Συμβούλια τῶν Ἱερῶν Ναῶν τοῦ Ἁγ. Θεράποντος, Προφήτου Ἠλία, Ἁγίων Πάντων Θεσσαλονίκης.
6) Τὸν Διευθυντὴν τῶν Φυλακῶν Ἑπταπυργίου.»
7) Τὸ Διοικητικὸν Συμβούλιον τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας Θεσ/νίκης.
8) Καὶ ὅλας τὰς χιλιάδας τῶν ἀκροατῶν τῶν πόλεων Θεσσαλονίκης, Φλωρίνης, Βερροίας, Ναούσης, Γιαννιτσῶν, Κιλκίς, οἱ ὁποῖοι μὲ ἱερὸν ἐνθουσιασμὸν παρηκολούθησαν τὰ κηρύγματα καὶ τὴν ποικίλην δρᾶσιν.-

Μετ᾿ ἀπείρου σεβασμοῦ
Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης»