ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ π. ΜΑΞΙΜΟΥ ΚΑΡΑΒΑ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΟΣ, ΠΕΡΙ ΥΠΑΚΟΗΣ : «ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΥΠΑΚΟΥΗ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ. ΑΛΛΑ ΑΝ ΤΟ ΒΑΛΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ ΑΛΤ! ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΗΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΠΑΤΗΤΗΡΙΑ!» (Μητροπολιτης Φλωρινης Αυγουστινος)



ΠΕΡΙ ΥΠΑΚΟΗΣ
Τοῦ γέροντος ἡγουμένου Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου Πτολεμαΐδος
Ὁ Δεσπότης τῆς Φλώρινας ὡμίλησε περί “ὑπακοῆς εἰς τούς δεσποτάδες”, λησμονώντας τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου πρός τούς “δεσποτάδες” τῆς ἐποχῆς του: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις» (Πράξ. ε΄29), δηλαδή πρέπει νά πειθαρχοῦμε πρῶτα εἰς τόν Θεόν καί μετά στούς ἀνθρώπους. Λησμόνησε, ἐπίσης, καί τούς λόγους τοῦ πατρός Αὐγουστίνου, τοῦ ἁγίου Γέροντα εἰς τόν ὁποῖον μαθήτευσε: «Θὰ ὑπακούῃς στὸν ἐπίσκοπό σου ἐὰν κι ἐκεῖνος ὑπακούῃ στὸ Χριστό, ἐὰν ἔχῃ τὸ Εὐαγγέλιο στὸ κεφάλι του. Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸ βάλῃ κάτω ἀπ᾽ τὰ πόδια, τότε ἄλτ! Δὲν θὰ ἐπιτρέψῃς ποτέ νὰ κάνῃ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ Πηδάλιο πατητήρια! Χριστιανέ μου, εἶσαι ζωντανὸ ψάρι ἢ ψόφιο; Ἐὰν εἶσαι ζωντανός, τότε κόντρα στὸ ῥεῦμα! Κάνε ἔργα. Καὶ ποιό εἶνε τὸ μεγαλύτερο ἔργο; Ἡ Ὁμολογία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως!»1.
Ἐρώτησε, λοιπόν, ὁ Φλωρίνης κάποιον ἀξιωματικόν τοῦ στρατοῦ εὑρισκόμενον εἰς τήν ἐκκλησίαν λέγοντάς του: «Ὅταν οἱ στρατιῶτες σας δέν ὑπακούουν στούς ἀξιωματικούς των, τί τούς κάμνετε;» Καί ὁ ἀξιωματικός τοῦ ἀπήντησε: «Τούς τιμωροῦμε». Καί ὁ Δεσπότης, πλήρης χαρᾶς πού πῆρε τήν ἀπάντηση πού ἐπιθυμοῦσε, εἶπε: «Αὐτό κάμνω καί ἐγώ!»
Ἡ ἐρώτηση ὅμως τοῦ Δεσπότη δέν ἦτο ὀρθή, ἀλλά τέτοια πού θά ἔπαιρνε τήν ἀπάντηση πού ἤθελε. Ἡ ὀρθή ἐρώτηση ἔπρεπε νά εἶναι κατ’ αὐτόν τόν τρόπον: «Ὅταν οἱ στρατιῶτες σας δέν ὑπακούουν ἕναν προδότη ἀξιωματικό, τί τούς κάμνετε;» Καί τότε θά ἔπαιρνε τήν ὀρθή ἀπάντηση: «Τούς παρασημοφοροῦμε»!
Αὐτό ἀκριβῶς ἐπιτάσσει καί ὁ 15ος Ἱερός Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας (ΑΒ΄) Συνόδου: «…Ἐκεῖνοι ὅμως [οἱ κληρικοί] πού ἐξ αἰτίας κάποιας αἱρέσεως καταδικασμένης ἀπό Ἃγιες Συνόδους ἤ Πατέρες, διέκοψαν τήν [ἐκκλησιαστική] κοινωνία μέ τόν ἐπίσκοπό τους, ἐπειδή ἐκεῖνος κήρυττε τήν αἵρεση δημόσια καί ἀπροκάλυπτα, αὐτοί λοιπόν ὄχι μόνο δέν ὑπόκεινται σέ Κανονικό ἐπιτίμιο ―ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τόν, κατ’ ὄνομα, ἐπίσκοπο καί πρίν ἀπό τή συνοδική ἀπόφαση [πού θά τόν καταδικάσει]―, ἀλλά καί πρέπει νά τούς ἀποδοθεῖ ἡ τιμή πού τούς ἀξίζει! Διότι δέν ἐναντιώθηκαν σέ ἐπισκόπους [ὅπως τούς θέλει ὁ Χριστός] ἀλλά σέ ψευδεπισκόπους καί σέ ψευδοδιδασκάλους! [Κι ὄχι μόνο] δέν κατατεμάχισαν μέ σχίσμα τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά, [ἀντιθέτως], προφύλαξαν τήν Ἐκκλησία ἀπό σχίσματα»2 (ἀπόδοσις εἰς τήν δημοτική). Read more »