Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Θ΄, εδάφια 1-38

1 Καί παράγων εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. 2 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; 3 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. 4 ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. 5 ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ᾦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου. 6 ταῦτα εἰπὼν ἔπτυσε χαμαὶ καὶ ἐποίησε πηλὸν ἐκ τοῦ πτύσματος, καὶ ἐπέχρισε τὸν πηλὸν ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ 7 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὕπαγε νίψαι εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωάμ, ὃ ἑρμηνεύεται ἀπεσταλμένος. ἀπῆλθεν οὖν καὶ ἐνίψατο, καὶ ἦλθε βλέπων.
8 Οἱ οὖν γείτονες καὶ οἱ θεωροῦντες αὐτὸν τὸ πρότερον ὅτι τυφλὸς ἦν, ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ καθήμενος καὶ προσαιτῶν; 9 ἄλλοι ἔλεγον ὅτι οὗτός ἐστιν· ἄλλοι δὲ ὅτι ὅμοιος αὐτῷ ἐστιν. ἐκεῖνος ἔλεγεν ὅτι ἐγώ εἰμι. 10 ἔλεγον οὖν αὐτῷ· πῶς ἀνεῴχθησάν σου οἱ ὀφθαλμοί; 11 ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν· ἄνθρωπος λεγόμενος ᾿Ιησοῦς πηλὸν ἐποίησε καὶ ἐπέχρισέ μου τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ εἶπέ μοι· ὕπαγε εἰς τὴν κολυμβήθραν τοῦ Σιλωὰμ καὶ νίψαι· ἀπελθὼν δὲ καὶ νιψάμενος ἀνέβλεψα. 12 εἶπον οὖν αὐτῷ· ποῦ ἐστιν ἐκεῖνος; λέγει· οὐκ οἶδα. Read more »

Περίοδος Δ΄- Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 783(2)

Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ (Ἰω. 9,1-38)
21 Μαΐου 2023 (2001)

Γιατι πασχουμε;

«Ῥαββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ;» (Ἰω. 9,2)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακή. Εἶνε ἡ ἕκτη Κυριακὴ ἀπὸ τὸ Πάσχα.
Ἀκούσατε τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ἰω. 9,1-38). Ὁμιλεῖ γιὰ ἕνα θαῦμα. Μὲ τὴ δύναμι τοῦ Χριστοῦ τὰ μάτια τοῦ τυφλοῦ ἄνοιξαν καὶ εἶδε τὸ φῶς του.
Θέλω νὰ προσέξουμε ἕνα σημεῖο. Ποιό; Ὅ­ταν οἱ μαθηταὶ εἶδαν τὸν τυφλό, τὸν λυπήθηκαν καὶ ρώτησαν· Διδάσκαλε, γιατί αὐτὸς ὁ ἄν­θρωπος νὰ γεννηθῇ τυφλός; ἔκανε ὁ ἴδιος ἁμαρτίες, ἢ ἔκαναν οἱ γονεῖς του; (ἔ.ἀ. 9,2).
Αὐτὸ τὸ «γιατί;» θὰ ἐξηγήσουμε. Διότι καὶ σήμερα ὑπάρχει στὸν κόσμο αὐτὸ τὸ «γιατί;». Καὶ σήμερα ὑπάρχουν δυστυχισμένοι· ἔρχον­ται συμφορές, ἀρρώστιες καὶ θάνατος· καὶ σή­μερα ὑπάρχει φτώχεια καὶ συκοφαντία, δι­αβολές, διωγμοὶ καὶ τόσα ἄλλα κακά. Καὶ πῶς τ᾿ ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι; Ἡ ψυχὴ ἀρχίζει ν᾿ ἀγανακτῇ καὶ νὰ λέῃ· Θεέ μου, γιατί; Ἐ­γὼ λοιπὸν εἶμαι ὁ πιὸ ἁμαρτωλὸς στὸν κόσμο; Γιατί σ᾿ ἐμένα τόσα κακὰ καὶ τόσες συμφορές;… Τί μᾶς ἀπαντᾷ τὸ Εὐαγγέλιο;
Τὰ κακὰ ποὺ μᾶς βρίσκουν, χωρίζονται σὲ τρεῖς κατηγορίες. Ἄλλα προέρχονται ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας. Ἄλλα προέρχονται ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους. Καὶ ἄλλα τέλος τὰ ἐπιτρέπει ὁ Θεός. Θὰ τὸ κάνω λιανὰ αὐτό. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Κατά Ιωάννην, κεφ. Δ΄, εδάφια 5-42

5 Ἒρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν ᾿Ιακὼβ ᾿Ιωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· 6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ ᾿Ιακώβ. Ὁ οὖν ᾿Ιησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη.
7 Ἒρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. Λέγει αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· δός μοι πιεῖν. 8 Οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι. 9 λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· πῶς σὺ ᾿Ιουδαῖος ὢν παρ’ ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; Οὐ γὰρ συγχρῶνται ᾿Ιουδαῖοι Σαμαρείταις. 10 Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. 11 Λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; 12 Μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾿Ιακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; 13 Ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· 14 ὃς δι’ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. Read more »

Περίοδος Γ΄- Ἔτος ΙΣΤ΄
Ἀριθμ. φύλλου 680(2)

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
14 Μαΐου 2023 (1999)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Μiλα για τo Χριστo

«Ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα» (Ἰω. 4,28-29)

Κάτω στοὺς Ἁγίους Τόπους, ἀγαπητοί μου, ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὸν Ἰορδάνη ποταμό, ἦ­ταν μία πόλι ποὺ ὠνομαζόταν Σιχάρ. Κατοικοῦνταν ἀπὸ Σαμαρεῖτες.
Οἱ Ἰουδαῖοι μισοῦσαν τοὺς Σαμαρεῖτες. Τοὺς θεωροῦσαν νόθα παιδιά. Οὔτε στὰ σπίτια τους πήγαιναν, οὔτε τὰ κορίτσια τους ἔ­παιρναν νύφες, οὔτε ἕνα ποτήρι νερὸ δὲν δέχον­ταν ἀπ᾿ αὐτούς, οὔτε καλημέρα ἢ καλησπέρα δὲν τοὺς ἔλεγαν. Δὲν περνοῦσαν οὔτε ἀπὸ τὰ χωράφια τους. Καὶ ἂν τύχαινε νὰ περάσῃ κανείς, τίναζε τὰ παπούτσια του.
Ὁ Χριστὸς ὅμως, νάτος, μπῆκε στὴ Σαμάρεια. Οἱ κάτοικοι αὐτῆς τῆς πόλεως δὲν εἶχαν ἀκούσει τίποτα γι᾽ αὐτόν· δὲν ἤξεραν τίποτα γιὰ τὸ Χριστό. Ποιός τοὺς ἔφερε κοντά Του; Οὔτε παπᾶς, οὔτε δεσπότης, οὔτε ἱεροκήρυκας, ἀλλὰ μιὰ γυναίκα. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Ε΄, εδάφια 1-15

1 Μετά ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν ᾿Ιουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα. 2 Ἔστι δὲ ἐν τοῖς ῾Ιεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. 3 Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν. 4 Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. 5 Ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. Read more »

Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
04. Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰω. 5,1-15)
1990(2) Ὑποδείγματα ὑπομονῆς στὶς θλίψεις – στ. 6

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 780(2)

Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰω. 5,1-15)
7 Μαΐου 2023 (2001)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὑποδειγματα ὑπομονης στις θλιψεις

«Τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει…» (Ἰω. 5,6)

Πῶς, ἀγαπητοί μου, πῶς ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι στὴ ζωή τους τὰ διάφορα θλιβερὰ περιστατικά;
Τὰ βλέπουν ἀπαισιόδοξα. Ὁ ἕνας γογγύζει. Ὁ ἄλλος κλαίει καὶ χτυπιέται. Ὁ ἄλλος βλαστημάει. Ὁ ἄλλος καταριέται τὴ μάνα καὶ τὸν πατέρα ποὺ τὸν γέννησαν· στὸ τέλος τὰ βάζει καὶ μὲ τὸ Θεό. Φταίει, λέει, ὁ Θεός. Ἐνῷ δὲν φταίει ὁ Θεός· οἱ αἴτιοι τῆς συμφορᾶς εἴ­μαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μὲ τ᾿ ἁμαρτήματά μας, μὲ τὶς σφαλερὲς ἐπιλογές μας.
Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα· Δὲν ὑπάρχει θεραπεία τοῦ κακοῦ;
Ὑπάρχει. Μπορεῖ καὶ πάλι ὁ ἄνθρωπος νὰ ζήσῃ μιὰ ζωὴ εὐλογημένη καὶ εὐτυχισμένη, καὶ νὰ δοξάσῃ τὸ Θεό.
Καὶ ποιό εἶνε αὐτὸ ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο εὐτυχισμένο; Τί κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ βλέπῃ τὰ ἐγκόσμια μὲ αἰσιοδοξία; Read more »

Εὐαγγέλια νέα σειρὰ
03 Τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
1961 Μυροφόρες τῶν ἡμερῶν μας – στ. 16,7

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1070(2)

Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων (Μᾶρκ. 15,43 – 16,8)
30 Ἀπριλίου 2023 (2004)
Ομιλια του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου

Μυροφορες των ἡμερων μας

«Ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προ­άγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε» (Μᾶρκ. 16,7)

Ἀκούγεται καὶ θ᾿ ἀκούγεται, ἀγαπητοί μου, ὄχι μόνο σήμερα, ἀλλὰ καὶ αὔριο καὶ μεθαύ­ριο καὶ πάντα μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα «Χριστὸς ἀνέστη».
Ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶνε ἕνα γεγονὸς ποὺ μαρτυρεῖται ἀπὸ μυριάδες φωνὲς καὶ ἔχει τὶς μεγαλύτερες ἀποδείξεις. Ἀνέστη ὁ Κύρι­ος· τὸ φωνάζουν ἄνθρωποι, ἄγγελοι καὶ ἀρ­χάγγε­λοι, τὸ φωνάζουν καὶ οἱ νεκροὶ ποὺ ἀναστή­θηκαν ἀπὸ τὰ μνήματα καὶ «ἐνεφανίσθησαν πολλοῖς» (Ματθ. 27,53). Τὸ φωνάζει τώρα καὶ ἡ ἄνοιξις, τὰ ποταμάκια ποὺ τρέχουν, τὸ χορτάρι ποὺ ἀναστήθηκε ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς γῆς καὶ ἔ­στρωσε τὴν ἐπιφάνειά της μὲ τάπητα, τὰ ἀρ­νάκια ποὺ παίζουν, τὰ πουλιὰ ποὺ κελαϊδοῦν, ὅλα. Τὴν περίοδο αὐτή, ὅταν ἑορτάζεται ὁ ἅ­γιος Γεώργιος, ἀκούγεται ἕνα δοξαστικὸ ποὺ λέει· «Ἀνέτειλε τὸ ἔαρ (δηλαδὴ ἡ ἄνοιξι), δεῦ­τε εὐωχηθῶμεν· ἐξέλαμψεν ἡ ἀνάστασις Χριστοῦ, δεῦτε εὐφρανθῶμεν…». Ποιό ἄλλο γεγο­νὸς ἔχει τόσες ἀποδείξεις; Κάποιος σοφός, ποὺ ἀμφέβαλλε στὴν ἀρχὴ ὅπως ὁ Θωμᾶς, πῆ­ρε τὰ εὐαγγέλια, τὰ κοσκίνισε, καὶ στὸ τέλος εἶπε· Δὲν βρῆκα ἄλλο γεγονὸς ποὺ νὰ μαρτυρῆται τόσο πολύ· ὅποιος δὲν πιστεύει στὴν ἀνάστασι τοῦ Χριστοῦ, αὐτὸς εἶνε γιὰ τὸ φρενοκομεῖο… Διότι κανένα γεγονὸς δὲν βεβαιώνεται ὅπως αὐτό. Καὶ πράγματι· ἐὰν αὐτὸς ποὺ λέει ὅτι «δὲν ὑπάρχει Θεὸς» εἶνε «ἄφρων» (Ψαλμ. 13,1), ἄφρων εἶνε κι αὐτὸς ποὺ θὰ ἰσχυρισθῇ ὅτι δὲν ἀνέστη ὁ Κύριος.
Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Κ΄, εδάφια 19-31

19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. 21 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1068(2)

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. 20,19-31)
23 Ἀπριλίου 2023 (2004)
Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ἔλα στην ἐκκλησια

Ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐκκλησία ἕ­να ἱερὸ βιβλίο ποὺ ὀνομάζεται Πεντηκοστάριο. Ἀπ᾿ αὐτὸ διαβάζει ἡ Ἐκκλησία πενήν­τα μέρες· ἀπὸ τὴ νύχτα τῆς Ἀναστάσεως ἕ­ως τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς (ἑπτὰ ἑβδομά­δες, πενήντα μέρες)· τὸ ἀνοίγουμε καὶ διαβάζουμε τὰ ὡραῖα ποιήματα, τὰ ὁλόγλυκα τρα­γούδια, ποὺ εἶνε φτειαγμένα γιὰ τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἀναστήθηκε.
Ἀπὸ τὸ Πεντηκοστάριο θὰ μιλήσω κ᾿ ἐγὼ σήμερα. Ἡ Κυριακὴ αὐτὴ εἶνε ἀφιερωμένη σ᾿ ἕναν ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ, τὸ Θωμᾶ. Τὸ ἱ­στορικὸ τοῦ εὐαγγελίου ποιό εἶνε; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2548

Κυριακὴ τῶν Βαΐων (Ἰω. 12,1-18)
9 Ἀπριλίου 2023 πρωὶ
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τα δικα μας «ὡσαννα»

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόμα­τι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰω. 12,13)
Ὁ Χριστός, ἀγαπητοί μου, –τὸ εἶπα, τὸ ξαναλέω καὶ δὲν θὰ πάψω νὰ τὸ λέω– εἶνε τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα, ἡ ῥίζα καὶ τὸ θεμέλιο τῆς πίστεώς μας. Διότι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός. Δὲν εἶνε ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος, μία μεγαλοφυΐα, ἕνας σπουδαῖος φιλόσοφος, ἕνας μεγά­­λος κοινωνιολόγος. Ὄχι· εἶνε Θε­ός. Ὅσοι τὸ πιστεύουν αὐτὸ εἶνε Χριστιανοί· οἱ ἄλ­λοι δὲν εἶνε, δὲν μποροῦν νὰ λογίζωνται ὡς Χριστιανοί. Ὅτι εἶνε Θεὸς τὸ φωνάζουν τὰ θαύματά του· τὸ φωνάζει ἡ σημερινὴ ἡμέρα· τὸ φωνάζει τὸ μεγαλύτερο ἀπ᾽ ὅλα τὰ θαύμα­τά του, ἡ ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Κατά Μάρκον, κεφ. Ι΄, εδάφια 32-45

32 ῏Ησαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς ῾Ιεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. Καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, 33 ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, 34 καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται.
35 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. 36 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; 37 Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. 38 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; 39 Οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνάμεθα. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· 40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται.
41 Καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου. 42 Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· 43 οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 44 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· 45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ματθ.20,20-28]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ

Σε τόσο μεγάλο βαθμό έφθασε η αδυναμία των μαθητών να αντιληφθούν καθαρά τα λόγια του Κυρίου για το επικείμενο Πάθος και την Ανάστασή Του, ώστε ευθύς αμέσως να Τον πλησιάσουν οι υιοί του Ζεβεδαίου και να συζητήσουν μαζί Του για την πρωτοκαθεδρία που θα ήθελαν να τους παραχωρήσει στο μέλλον· Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2547

Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 10,32-45)
2 Ἀπριλίου 2023
Toυ Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἐγερτηριο ἐν οψει του Πασχα

«Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Πέμπτη Κυρι­ακὴ τῶν Νηστειῶν· εἶνε ἀκόμη μνήμη τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ποὺ 47 ὁ­λόκληρα χρόνια ἔζησε μὲ αὐστηρὴ ἄσκησι πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ εἶχε πνευματικὸ πατέρα τὸν ἅ­γιο Ζωσιμᾶ, στὸν ὁποῖον ἄφησε τὴν ἐν­το­λὴ «Θάψε, ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, τὸ λείψανο τῆς ταπεινῆς Μαρίας» (Σωφρον. Ἰερ., Βίος Μαρ. Αἰγ., λη΄· P.G. 87Γ΄,3724c).
Σήμερα ἐπίσης εἶνε τὸ προοίμιο τῶν σεπτῶν παθῶν τοῦ Κυρίου, τὸ προανάκρουσμα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, καθὼς ἀκοῦμε «Ἰ­δοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33). Ἐμπρός, λέει, νὰ πᾶμε στὰ Ἰεροσόλυμα.
–Μά, θὰ πῇ κανείς, ἐγὼ εἶμαι φτωχός, δὲν ἔ­χω λεφτὰ οὔτε γιὰ εἰσιτήριο ἐντὸς τῆς πόλεως· πῶς νὰ πάω στὰ Ἰεροσόλυμα;
Μπορεῖ κάποιος νά ᾽νε πλούσιος καὶ νὰ πάῃ στὰ Ἰεροσόλυμα, καὶ ὅμως νὰ εἶνε μακριὰ ἀ­πὸ τὰ Ἰ­εροσόλυμα· κ᾽ ἐσὺ μπορεῖ νά ᾽σαι φτωχαδάκι χωρὶς φράγκο στὴν τσέπη, καὶ ὅμως νὰ βρεθῇς πολὺ κοντὰ στὰ Ἰεροσόλυμα· νὰ ἔχῃς κάνει τὴν καρδιά σου Ἰεροσόλυμα.
Πῶς γίνεται αὐ­τό; Δῶστε λίγη προσοχὴ στὴν ἑρμηνεία τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου (βλ. Μᾶρκ. 10,32-45). Read more »

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Κατά Μάρκον, κεφ. Θ΄, εδάφια 14-29

14 Καὶ ἐλθὼν πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶδεν ὄχλον πολὺν περὶ αὐτούς, καὶ γραμματεῖς συζητοῦντας αὐτοῖς. 15 καὶ εὐθέως πᾶς ὁ ὄχλος ἰδόντες αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν, καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν. 16 καὶ ἐπηρώτησε τοὺς γραμματεῖς· τί συζητεῖτε πρὸς ἑαυτούς; 17 καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε· διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. 18 καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. 19 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. 20 καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων. 21 καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· παιδιόθεν. 22 καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. 23 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. 24 καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· πιστεύω, κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Μ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2544

Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 9,17-31)
26 Μαρτίου 2023
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

Πεντε κατηγοριες γονεων

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Τετάρτη (Δ΄) Κυ­­ριακὴ τῶν Νηστειῶν. Θέλω νὰ στρέψω τὴν προσοχή σας στὸ εὐαγγέλιο τῆς ἡμέρας (βλ. Μᾶρκ. 9,17-31), διότι ἔχει μεγάλη παιδαγωγικὴ σπουδαιότητα· εἶνε ἡ ἱστορία ἑνὸς πατέρα, καὶ συγ­χρό­νως ἡ ἱστορία ὅλων τῶν οἰκογενειαρχῶν κάθε ἐποχῆς, καὶ ἰδίως τῆς δικῆς μας.
Τί λέει τὸ εὐαγγέλιο; Ἕνας πατέρας εἶχε παιδὶ ἄρρωστο ὄχι ἀπὸ φυσικὰ ἀλλὰ ἀπὸ ὑ­περφυσικὰ αἴτια· ἡ ἀσθένειά του ἦταν δαι­μονισμός. Ὁ Ντοστογιέφσκυ περιγράφει τέτοιες καταστάσεις στὸ ἔργο του «Οἱ δαιμονισμένοι». Μερικὰ παιδιὰ τὰ πιάνει δαιμόνιο. Ὅ­ταν ἀκούω πράγματα, ποὺ συμβαίνουν σὲ σπίτια ὅ­που οἱ γονεῖς ἀγωνίζωνται μὲ πίστι, πείθομαι ὅ­τι ἐκεῖ ὑπάρχει δαιμόνιο· δὲν ἐξηγοῦνται ἀλ­λιῶς. Τὸ παιδὶ λοιπὸν αὐτὸ ἦταν δαιμονισμένο· ὅταν τό ᾽πιανε ἡ κρίσι, ἔπεφτε χάμω, χτυπιόταν, ἔ­βγαζε ἀφροὺς ἀπ᾽ τὸ στόμα. Ὁ πατέρας τὸ πῆγε παντοῦ. Κανείς δὲν μπόρεσε νὰ τὸ θεραπεύση. Ἀπελπισμένος τό ᾽φερε στὸ Χριστό. –Διδάσκαλε, σῶσε μας! Ὁ Χριστὸς τὸν ῥώτησε· –Ἀπὸ πότε τοῦ συμβαίνουν αὐτά; Κι ὁ πατέρας ἀπαντᾷ· –«Παιδιόθεν», ἀπὸ παιδί δηλαδή (Μᾶρκ. 9, 21).
–Μὰ δὲν ἤξερε ὁ Χριστός, θὰ πῆτε, καὶ ῥωτάει; Θεὸς παν­τογνώστης εἶνε, μᾶς ξέρει προτοῦ νὰ γεννηθοῦμε, ξέρει ὅλη τὴ ζωή μας· εἶχε λοιπὸν ἀνάγκη νὰ ῥωτήσῃ;…
Ὄχι βέβαια. ῾Ρωτάει ἐπίτηδες, ὅπως κάνει ὁ δάσκαλος γιὰ νὰ ὁ­δηγήσῃ στὴ γνῶσι τὸ μαθητή. ῾Ρωτάει, γιατὶ μὲ τὴν ἐρώτησί του καὶ τὴν ἀπάντησι τοῦ πατέρα θέλει νὰ διδάξῃ κάτι σημαντικό. Τί· Read more »