Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2608
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 2,1-12)
31 Μαρτίου 2024

Ν᾽ ἀγαπουμε τον θειο λογο!

«Καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (Μάρκ. 2,2)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακή, Δευ­τέρα Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Τὸ σημερινὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Μάρκ. 2,1-12) δείχνει πόσο πρέπει νὰ ἐκ­τιμοῦμε καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.

* * *

Ὁ Χριστὸς ἦταν στὴν Καπερναοὺμ σ᾽ ἕνα σπίτι. Ὅταν τό ᾽μαθαν οἱ ἄνθρωποι ἔ­τρεξαν ἐ­κεῖ καὶ τὸ σπίτι γέμισε μέχρι ἔξω· «πατεῖς με πατῶ σε», ῥόδι δὲν ἔ­πεφτε χάμω, τόσος ἦταν ὁ κόσμος. Καὶ κάνω τώρα τὴν ἑξῆς σκέψι.
Γιατί μαζεύτηκαν ὅλοι αὐτοί; θὰ μοίραζε λεφτὰ ὁ Χριστός; θὰ ἔδινε χρυσαφικά, ἀσημι­κά, πολύτιμα πετράδια; Ὄχι. Μιλοῦσε μόνο. Τὰ λόγια του ὅμως ἔχουν πολὺ πιὸ μεγάλη ἀ­ξία ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ὁ Διδάσκαλος, ἅμα εἶδε ἐ­κεῖνο τὸ πλῆθος, «ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (ἔ.ἀ. 2,2). Κι αὐτοὶ ἄκουγαν μὲ μεγάλο πόθο τὰ ἄχραντα λόγια τοῦ Θεοῦ.
Ὤ τὰ θεῖα λόγια! Ἄλλος εἶνε ὁ λόγος τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἄλλος ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Ὁ λόγος τοῦ ἀν­θρώπου εἶνε γήινος, μάταιος· ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶνε οὐράνιος, αἰώνιος. Εἶνε λόγος παντοδύναμος, κάνει θαύματα. Τὰ λόγια ποὺ γράφτηκαν στὴν ἁγία Γραφή, αὐτὰ ποὺ ἀ­κοῦμε στὴν θεία λειτουργία, αὐτὰ ποὺ διαβά­ζουμε στὰ συναξάρια, αὐτὰ ποὺ ψάλλουν οἱ ψαλτάδες καὶ οἱ παπᾶδες, αὐτὰ ποὺ διδάσκουν οἱ κήρυκες, αὐτὰ δὲν εἶνε λόγια φιλοσόφων καὶ ἐπιστημόνων· εἶνε λόγια τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε καταλάβει τὴ διαφορά; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ. 25,31-46]

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιος μπορεί να τα διηγηθεί; Ποια γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποια αυτιά μπορούν να τα ακούσουν;
Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από τον θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμείβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.
Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου, ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Αν μία δυνατή βροντή πολλές φορές μας τρομάζει και μας κόβει τα πόδια, για σκεφτείτε, πώς θ’ αντέξουμε ν’ ακούσουμε τον ήχο εκείνης της σάλπιγγας, που θα ηχήσει στα ουράνια δυνατότερα από κάθε βροντή, για να ξυπνήσει όλους τους νεκρούς, δίκαιους και άδικους; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ.25,31-46]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Υπομνηματισμός στο εδάφιο Ματθ.25,31

«Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ(:Όταν λοιπόν έλθει ο Υιός του ανθρώπου με τη δόξα Του και μαζί Του όλοι οι άγιοι άγγελοι, τότε θα καθίσει σε θρόνο ένδοξο και λαμπρό)» [Ματθ.25,31].
Πώς όμως θα έρθει, πώς θα εμφανιστεί; Όπως δήλωσε ο ίδιος αλλού, λέγοντας: «Καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς(:Και θα δουν τον υιό του ανθρώπου να έρχεται καθισμένος στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και συνοδεία αγγέλων και με δόξα πολλή)»[Ματθ.24,30]. Θα έρθει δηλαδή, όχι πια με ταπεινή όψη, ούτε με τη μικροπρέπεια τη δική μας, αλλά με δόξα και δύναμη θεϊκή. Θα ακούσεις και στα δύο ουσιαστικά το επίθετο «πολλή»· διότι με δύναμη πολλή και με δόξα πολλή θα κάνει τη δεύτερη θεϊκή παρουσία Του, γιατί την προηγούμενη την έκανε με αδύναμη και περιφρονημένη όψη, όση δηλαδή ήταν σε θέση να δουν οι πολλοί. Γιατί όμως επάνω σε σύννεφο; Επειδή έτσι εμφανίζεται πάντοτε ο Θεός: «Νέφη καὶ γνόφος κύκλῳ αὐτοῦ(:Απρόσιτη και ακατάληπτη είναι η τελειότητά Του, σαν μια νεφέλη και γνόφος να απλώνεται γύρω Του)»[Ψαλμ.96,2] και «Ἰδοὺ Κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης(:Ιδού,ο Κύριος κάθεται επάνω σε ελαφριά ταχυκίνητη νεφέλη)»[Ησ.19,1].

Read more »

 Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα

         Μελέτη ΙΑ΄: Περί της μελλούσης Κρίσεως

Η μέλλουσα κρίση πρόκειται να είναι μεγάλη:

•  α) για τα πρόσωπα, που πρόκειται να συγκεντρωθούν εκεί
•  β) για τα πράγματα, που πρόκειται εκεί να εξεταστούν
•  γ) για εκείνα, που θα αποφασιστούν.

Α΄

    Σκέψου, αγαπητέ, ότι μετά την συντέλεια του παρόντος κόσμου, πρόκειται να γίνει η τελευταία ημέρα της καθολικής και γενικής Κρίσεως, η οποία καλείται πολλές φορές από τις θείες Γραφές μεγάλη[Έτσι την ονομάζει ο προφήτης Ιωήλ: «Διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανὴς σφόδρα, καὶ τίς ἔσται ἱκανὸς αὐτῇ;(:Διότι μεγάλη είναι η ημέρα του Κυρίου, ένδοξη και φοβερή πολύ, και ποιος θα είναι ικανός να αντισταθεί σε αυτήν;)»(Ιωήλ 2,11) και πάλι: «Ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμαπρὶν ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:Ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι και η σελήνη θα πάρει το χρώμα του αίματος, προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και περίβλεπτος, κατά την οποία ο Κύριος θα έλθει ενδόξως για να κρίνει τον κόσμο)»[Ιωήλ 3,4], έτσι ο Σοφονίας: «Ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα Κυρίου ἡ μεγάλη, ἐγγὺς καὶ ταχεῖα σφόδρα(:Φοβηθείτε τον Κύριο, διότι η ημέρα της τιμωρίας η μεγάλη έχει πλησιάσει. Πλησιάζει και έρχεται με μεγάλη ταχύτητα)»[Σοφον.1,14], έτσι ο Μαλαχίας: «Πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και ένδοξη και φοβερή)» [ Μαλαχ. 4,4], Και θα είναι εξαιρετικά μεγάλη για τρεις λόγους: Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΚΕ΄, εδάφια 31-46

31 Ὃταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με,36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.
41 Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. 42 Ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, 43 ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. 44 Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; 45 Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. 46 Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2603

Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. 25,31-46)
10 Μαρτίου 2024

Το παγκοσμιο δικαστηριο

«Καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. 25,32)

Ἡ ἀνομία, ἀγαπητοί μου, πάντοτε καὶ ἰδί­ως στὰ ἔσχατα τ0οῦτα χρόνια σηκώνει μὲ θράσος τὸ κεφάλι. Ποιός δὲν τὸ βλέπει; Ἀμέτρητες ἀσύστολες παραβάσεις τῶν θείων καὶ αἰωνίων νόμων γίνονται κάθε μέρα. Ὁ σεισμο­γράφος τῆς ἁγνῆς συνειδήσεως δονεῖται ἀ­κατάπαυστα. Κατάρες, ψέματα, διαβολές, συκοφαντίες, ὅρκοι, βλασφημίες, κλοπές, πορνεῖες, μοιχεῖες, φόνοι καὶ ἄλλα ἐγκλήματα διαπράττονται· καὶ μυριάδες θύματα ἀναστενάζουν, ζητοῦν τὴν τιμωρία τῶν σαδιστῶν κακούργων, τὸν θρίαμβο τοῦ δικαίου. Ἀλλὰ ποῦ ἡ ἰδεώδης δικαιοσύνη;
Εἶνε ἀλήθεια ὅτι, γιὰ νὰ τιμωρῆται ἡ ἀδικία, ἡ πολιτισμένη ἀνθρωπότητα ψήφισε νόμους, συν­έταξε ποινικοὺς κώδικες, ἵδρυσε δικαστήρια, ἔχτισε φυλακὲς καὶ σωφρονιστήρια καὶ μὲ θυσίες εὐ­γενῶν ὑπηρετῶν της καταβάλλει προσπάθειες γιὰ τὴν ἀπονομὴ τοῦ δικαίου. Ἀλλὰ ἆραγε τὰ δίχτυα της συλλαμβάνουν ὅλους τοὺς ἐγκληματίες, τιμωροῦν ὅλα τὰ ἐγκλήματα; Ὄχι ἀσφαλῶς. Πολλοὶ εἶνε ἐκεῖνοι ποὺ διαφεύγουν τὴν ἁρπάγη τῆς δικαιο­σύνης· καὶ κάποιοι μεγάλοι ἀπατε­ῶνες σκεπάζουν τὰ κακουργήματά τους, βγαίνουν ἀθῷοι ἢ καὶ εὐεργέ­τες τοῦ κόσμου! Ποιός θὰ τοὺς ἀ­φαιρέσῃ τὶς μάσκες, θὰ κάνῃ τὰ ἀ­ποκαλυπτήριά τους καὶ θὰ τοὺς πῇ· Κύριοι, εἶστε ἀπατεῶνες;
Καὶ μόνο αὐτό; Σ᾽ αὐτὸ τὸν ἀλλόκοτο κόσμο συμβαίνει συχνά, ἀντὶ αὐτῶν, νὰ καταδικάζωνται ἀπὸ τὰ ἀτελῆ ἀνθρώπινα δικαστήρια ἄνθρωποι ἀ­θῷοι, ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ στὸ ἑδώλιο τοῦ κατηγορου­μένου ἡ ὠργανωμένη κακία. Ὤ ἡ κακία τῶν ἀν­θρώ­πων τοῦ αἰῶνος τούτου! Read more »

  Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

     Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στον μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία, ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.

Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Όποιος πιστεύει ότι το σώμα του θα αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. Είναι λοιπόν πολύ σπουδαίο παράγγελμα και τρισμέγιστη διδασκαλία και δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, η πίστη στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2602

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκ. 15,11-32)
3 Μαρτίου 2024
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος π. Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Σαν το νεωτερο, ἢ σαν τον πρεσβυτερο;

«Ἦν δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ πρεσβύτερος ἐν ἀγρῷ…» (Λουκ. 15,25)

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἀγαπητοί μου, ἡ δεύτερη τοῦ Τριῳδίου, ὀνομάζεται Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, ἀπὸ τὴν περίφημη παραβολή τοῦ ἀσώτου υἱοῦ (βλ.Λουκ. 15,11-32). Εἶνε τὸ διαμάντι, τὸ εὐ­αγγέλιο τῶν εὐ­αγ­γελίων, ἡ καρδιὰ τῆς Και­νῆς Διαθήκης, τὸ σωσίβιο ποὺ ὅποιος ἁ­μαρτωλὸς τὸ πιάσῃ θὰ σωθῇ. Καὶ ἂν τίποτε ἄλ­λο δὲν ἐδίδασκε ὁ Κύριος ἡ­μῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἔφτανε καὶ μόνη ἡ παραβολὴ αὐτὴ νὰ βεβαιώσῃ, ὅ­τι αὐτὸς ποὺ τὴν εἶπε δὲν εἶνε ἕνας κοι­νὸς ἄν­­θρω­πος· εἶνε ὁ Πλάστης τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ξέρει τόσο καλὰ τὴν ἀνθρώπινη καρδιά.
Τί μᾶς λέει; Βλέπουμε ἕνα πατέρα μὲ δυὸ παιδιά, ἕνα μεγαλύτερο – ἕνα μικρότερο. Ὁ μικρὸς φεύ­γει μακριὰ στὰ ξένα, ζῇ ἀσώτως, ἀλλὰ τέλος μετανοεῖ καὶ ἐ­πιστρέφει. Ὁ ἄλλος, ὁ μεγάλος, μένει πάντα κοντὰ στὸν πατέρα.
Οἱ ἱεροκήρυκες μιλοῦν συνήθως γιὰ τὸ μικρό, τὸν ἄσωτο υἱό· ἐγὼ σήμερα θέλω νὰ σᾶς πῶ γιὰ τὸν πρεσβύτερο υἱό. Γιατί; Διότι νομίζω, ὅτι ὅσοι βρισκόμαστε στὴν ἐκκλησία συγγενεύουμε – μοιά­ζουμε μᾶλλον μ᾽ αὐτόν. Ἂς προσπαθήσω νὰ ζωγρα­­φίσω τὴν εἰκόνα του.

Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-14

10 Ἂνθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς τὸ ἱερὸν προσεύξασθαι, ὁ εἷς Φαρισαῖος καὶ ὁ ἕτερος τελώνης. 11 Ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· 12 νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου, ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι. 13 Καὶ ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. 14 Λέγω ὑμῖν, κατέβη οὗτος δεδικαιωμένος εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ ἢ γὰρ ἐκεῖνος· ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

Read more »

Κυριακὴ ΙΣΤ΄ (ΙΣΤ΄ Ματθ.) (Β΄ Κορ. 6,1-10)
11 Φεβρουαρίου 2024

Ν᾽ ἀποφευγουμε το σκανδαλο

«Μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία» (Β΄ Κορ. 6,3)

Μεγάλη προσοχὴ στὸ ζήτημα τοῦ σκανδάλου ἔδειχνε, ἀγαπητοί μου, ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Εἶχε λεπτότητα ὑποδειγματική.
Γενικά, ἐνδιαφερόταν καὶ φρόντιζε πάντα γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀσφάλεια καὶ τὴν εἰρηνι­κὴ ζωὴ τῶν πνευματικῶν του τέκνων. Ἀγωνι­οῦσε καὶ προσευχόταν γιὰ τὶς παγί­δες ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς στήσῃ ὁ πονηρός. Ἔ­στελ­νε συνεργά­τες του νὰ φροντίσουν τοὺς νεοφωτίστους ὅταν ὁ ἴδιος ἀδυνατοῦσε νὰ βρεθῇ κοντά τους. Ζη­τοῦσε νὰ μαθαίνῃ τὴν ψυχική τους κατάστασι. Συμβούλευε πατρικὰ καὶ ἤ­λεγχε μὲ ἀγάπη γράφοντας ἐπιστολές. Χαιρόταν ὅταν προώδευαν, πενθοῦσε ὅταν παραστρατοῦσαν. Ὅσο ἦταν στὸ χέρι του προσπαθοῦσε ν᾽ ἀποτρέψῃ καὶ ν᾽ ἀποσοβήσῃ κάθε ἐνόχλησι, ἐμπόδιο, κίνδυνο, ἀπειλή.
Καὶ ἀσφαλῶς οὔτε ὁ ἴ­διος προσωπικὰ ἤθελε νὰ γίνῃ ποτὲ ἀφορ­μὴ κάποιος ἀπὸ τὰ παι­διά του νὰ σκανδαλισθῇ ἐξ αἰτίας του. Ἡ ζωή του ἔλαμ­πε, δὲν ἔδινε ὁ­ποιαδήποτε λαβὴ ὑ­ποψίας λόγῳ ἀσυνεπείας. Ζοῦσε μὲ μεγά­λη προ­σοχή. Ἐπέβαλλε στὸν ἑαυτό του πε­ριορισμοὺς καὶ στερήσεις. Θυσίαζε πολλὲς φορὲς καὶ νόμιμα δικαιώματά του. Ὑπέτασσε τὸ δικό του θέλημα καὶ συμφέρον στὸ γενικὸ καλό, στὴν πρόοδο καὶ τὴ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅλα αὐτὰ γιατί; Διότι εἶχε βαθειὰ συναίσθησι ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν τῆς ἀξίας τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πιὸ ταπεινοῦ ἀνθρώπου, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ τῆς δικῆς του ἀποστολῆς, ἡ ὁποία εἶνε ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 842(3)

Κυριακὴ ΙΕ΄ Λουκᾶ Ζακχαίου (Λουκ. 19,1-10)
28 Ἰανουαρίου 2024 (2002)

Ἀναγκη μετανοιας

«Ἰδού τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν» (Λουκ. 19,8)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 19,1-10) διηγεῖται ἕνα θαῦμα.
–Θαῦμα; Λάθος κάνεις, θὰ πῆτε. Ἐμεῖς δὲν ἀκούσαμε διήγησι κάποιου θαύματος.
Καὶ ὅμως ἐπιμένω, ὅτι σήμερα τὸ εὐαγγέλιο διηγεῖται ἕνα θαῦμα. Θαῦμα ὄχι ἀπὸ ᾿κεῖ­να ποὺ μὲ τόση περιέργεια ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ θαῦμα, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθῇ σὲ κάθε τόπο καὶ σὲ κάθε χρόνο· θαῦμα, ποὺ κ᾿ ἐμεῖς μποροῦμε νὰ τὸ ἀπολαύσουμε.
–Καὶ ποιό εἶνε τὸ θαῦμα αὐτό; Ποῦ ἔγινε;
Ἔγινε στὴν Ἰεριχώ, πόλι τῆς Ἰουδαίας. Ἦ­ταν ἡ δευτέρα πόλις μετὰ τὰ Ἰεροσόλυμα, πό­λις ἱερατική. Ἐκεῖ ὑποδέχονται σήμερα τὸ Χριστό. Read more »

Περίοδος Γ΄- Ἔτος ΙΖ΄
Ἀριθμ. φύλλου 707(2)

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα (Ματθ. 4,12-17)
14 Ἰανουαρίου 2024 (2000)

«Μετανοειτε»

«Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 4,17)

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα (βλ. Ματθ. 4,12-17), ἀδελφοί μου, ἀλλὰ καὶ ὁ­λόκληρο τὸ Εὐ­αγγέλιο εἶνε σοφία. Δὲν ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἄστρα ἄλλο βιβλίο μὲ μεγαλυτέρα ἀξία ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Τὰ λόγια του εἶνε ἡ ὑψίστη φιλοσοφία.
Ὁ τελευταῖος λόγος τοῦ Χριστοῦ ἦταν τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30), λόγος μὲ βαθειὰ σημασία. Ἀλλ᾿ ὅπως ὁ τελευταῖος, ἔτσι καὶ ὁ πρῶτος λό­­γος ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη του, ἔχει μεγάλη ση­μασία. Καὶ ὁ πρῶτος λόγος εἶνε τὸ «Μετανοεῖ­τε» (Ματθ. 4,17). Ἂς ἀναλύσουμε τὴν ἔννοια τῆς μετα­­νοίας, τὸ κορυφαῖο κήρυγμα τοῦ Θεανθρώπου.

* * *

Ἡ ἀνθρωπότης, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἀσθενής. Νοσεῖ ποικιλοτρόπως. Καὶ ποιά ἡ αἰτία; Ἐπῆλθε διαταραχὴ στὸ σύμπαν, στὸ ἠθικὸ σύμ­παν, λόγῳ παραβάσεως τοῦ ἠθικοῦ νόμου. Ὁ ἠ­θικὸς νόμος συνοψίζεται στὸ Δεκάλογο, ποὺ ἔ­λαβε ὁ Μωϋσῆς, καὶ πρὸ παντὸς στὴν Ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία τοῦ Κυρίου. Δυστυχῶς τὸ νόμο αὐτὸ τὸν καταπατοῦμε. Οὐδέποτε ἄλλοτε ἡ ἀν­θρωπότης καταπάτησε τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ τόσο ὅσο ἡ σύγχρονη γενεά. Ἀμέτρητα τὰ ἁμαρ­τήματά μας. Ὁ αἰώνας αὐτός, ὁ αἰώνας τῶν πυραύλων, θὰ ὀνομασθῇ καὶ αἰώνας τοῦ ἐγ­κλήματος. Ἔχουμε παραβάσεις τοῦ ἠθικοῦ νό­μου, παραβάσεις μικρὲς καὶ μεγάλες. Στὴν ἀν­θρωπότητα σήμερα ἁρμόζει αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Δαυΐδ, ὅτι «αἱ ἀνομίαι μου ὑπερῆραν τὴν κεφα­λήν μου, ὡσεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύνθησαν ἐπ᾿ ἐμέ» (Ψαλμ. 37,5)· ἢ ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ προφήτης Ὠ­σηέ, ὅτι «ἀρὰ καὶ ψεῦδος καὶ φόνος καὶ κλο­πὴ καὶ μοιχεία κέχυται ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ αἵματα ἐφ᾿ αἵμασι μίσγουσι» (Ὠσ. 4,2)· ἢ ἐκεῖνο ποὺ εἶ­πε ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὅτι ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα ἀπὸ τὴν κορυφὴ μέχρι τὰ νύχια εἶνε γεμά­­τη ἀπὸ ἕλκη, γεμάτη ἀπὸ ἁμαρτήματα (Ἠσ. 1,6).
Νοσεῖ λοιπὸν ἡ ἀνθρωπότης· τὸ φωνάζουν καὶ οἱ πέτρες. Ποιός θὰ τὴν θεραπεύσῃ; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2597

Σύναξις Ἰωάννου Βαπτιστοῦ (Ἰω. 1,29-34)
Κυριακὴ 7 Ἰανουαρίου 2024

Ἡ μαρτυρια του Ἰωαννου

«Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29,36)

Γεννᾶται, ἀγαπητοί μου, τὸ ἑξῆς ἐρώτημα. Οἱ πρῶ­τοι μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὁ Ἀνδρέας καὶ ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ὅ­ταν ὁ Ἰησοῦς τοὺς κάλε­σε στὸ ἀποστολικὸ ἔρ­γο τὸν ἔβλεπαν καὶ τὸν ἄκουγαν τότε γιὰ πρώτη φορά; Ὄχι. Εἶχε γίνει κάποια γνωριμία μὲ τὸν Ἰησοῦ πρὶν ἀπὸ τὴν κλῆσι τους.
Ἡ γνωριμία αὐτὴ ἔγινε διὰ μέσου τοῦ Ἰωάν­­νου τοῦ Προδρόμου, τοῦ ὁποίου αὐτοί, ὅ­πως καὶ πολλοὶ ἄλλοι, ἦταν μαθηταί.
Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 1-12

• 1 Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾿Ιουδαίας 2 καὶ λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.3 οὗτος γάρ ἐστιν ὁ ρηθεὶς ὑπὸ ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ.4 Αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Ιωάννης εἶχε τὸ ἔνδυμα αὐτοῦ ἀπὸ τριχῶν καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, ἡ δὲ τροφὴ αὐτοῦ ἦν ἀκρίδες καὶ μέλι ἄγριον. 5 Τότε ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν ῾Ιεροσόλυμα καὶ πᾶσα ἡ ᾿Ιουδαία καὶ πᾶσα ἡ περίχωρος τοῦ ᾿Ιορδάνου, 6 καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ ᾿Ιορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.
  7 ἰδὼν δὲ πολλοὺς τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων ἐρχομένους ἐπὶ τὸ βάπτισμα αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· γεννήματα ἐχιδνῶν, τίς ὑπέδειξεν ὑμῖν φυγεῖν ἀπὸ τῆς μελλούσης ὀργῆς; 8 ποιήσατε οὖν καρπὸν ἄξιον τῆς μετανοίας, 9 καὶ μὴ δόξητε λέγειν ἐν ἑαυτοῖς, πατέρα ἔχομεν τὸν ᾿Αβραάμ· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι δύναται ὁ Θεὸς ἐκ τῶν λίθων τούτων ἐγεῖραι τέκνα τῷ ᾿Αβραάμ. 10 ἤδη δὲ καὶ ἡ ἀξίνη πρὸς τὴν ρίζαν τῶν δένδρων κεῖται· πᾶν οὖν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται. 11 ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μου ἐστίν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ καὶ πυρί. 12 οὗ τὸ πτύον ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ διακαθαριεῖ τὴν ἅλωνα αὐτοῦ, καὶ συνάξει τὸν σῖτον αὐτοῦ εἰς τὴν ἀποθήκην, τὸ δὲ ἄχυρον κατακαύσει πυρὶ ἀσβέστῳ.

Read more »