Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΙΗ΄, εδάφια 10-20

10 ῾Ορᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός.12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων.
15 ᾿Εὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ρῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 ᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ.

Read more »

Αγιου Ιωαννου, αρχιεπισκoπου Κωνσταντινουπoλεως,

του Χρυσοστoμου ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Είναι μεγάλα, αγαπητοί, και ξεπερνούν κάθε ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μας δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αυτό λοιπόν ας χαιρόμαστε όλοι μαζί και χορεύοντας από χαρά ας υμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μας εορτή και πανήγυρη. Όπως δηλαδή η μία εποχή διαδέχεται την άλλη και το ένα ηλιοστάσιο το άλλο, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και μας πηγαίνουν από τη μία στην άλλη. Πριν από λίγες ημέρες λοιπόν εορτάσαμε τον Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω,ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς (:σας συμφέρει να φύγω εγώ· διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στον σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτόν για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7].
Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα; Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και, γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή, και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε τους πολλούς ιερείς και έχουμε τα τάγματα των διδασκάλων. Από την πηγή αυτή βγήκε και το προφητικό χάρισμα και η δύναμη να θεραπεύουν ασθένειες. Και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία στολίζουν συνήθως την Εκκλησία του Θεού, από εκεί έχουν την προέλευση. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 876

Τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου
Τρίτη 15 Ἰουνίου 2021 (2002)

Μην απελπιζεσθε

(σελίδες ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου)

Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος, ἀγαπητοί μου, εἶνε μιὰ σάλπιγγα τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ὁ ἦ­χος της φτάνει στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Εἶνε ἕνας μεγάλος ποταμός, ποὺ ἀρδεύει τὸ γεώρ­γιον τοῦ Θεοῦ, τὴν Ἐκκλησία. Εἶνε ἕνας κῆπος μὲ ποικίλα ἔγχρωμα ἄνθη, ποὺ ἀποπνέουν ἄ­ρωμα Ὀρθοδοξίας. Εἶνε ἕνα ἀπὸ τὰ δέκα μεγάλα πνεύματα ποὺ ἀνέδειξε ἡ ἀνθρωπότης.
Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι· «Ἐξ ὄνυχος τὸν λέον­τα». Ἔτσι καὶ ἀπὸ λίγες σελίδες τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Αὐγουστίνου μποροῦμε νὰ ἀναλογισθοῦ­με τὴν τεραστία φυσιογνωμία του.
Θὰ σταθοῦμε σὲ τρία σημεῖα τῆς ζωῆς του.

* * *

⃝ Στὰ παιδικά του χρόνια ἦταν πολὺ ζωηρός. Τὸ σχολεῖο τὸ ἀπέφευγε. Γύριζε στοὺς δρόμους. Ἔκανε παιχνίδια μὲ τοὺς συμμαθητάς του. Πηδοῦσε φράχτες, ἀνέβαινε βουνά. Πῆ­γε κάποτε στὸν κῆπο ἑνὸς γείτονα καὶ ῥήμαξε τὴν ἀχλαδιά του…
Ζωηρὸ παιδί. Ἀλλ᾿ εὐτύχησε νὰ ἔχῃ γονεῖς. Διότι πολλὰ παιδιὰ φαίνεται ὅτι ἔχουν γονεῖς μὰ δὲν ἔχουν. Τὸ νὰ γεννήσῃ κανεὶς παιδὶ εἶ­νε εὔκολο· εἶνε φυσικὸ φαινόμενο καὶ συναν­τᾶται σὲ ὅλη τὴν φυσιολογικὴ κλίμακα τῶν ζῴ­ων. Ὄχι λοιπὸν τὸ γεννᾶν ἀλλὰ τὸ ἀνατρέφειν, αὐτό εἶνε τὸ δυσκολώτερο. Ἡ ἀνατροφὴ εἶνε «τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν». Read more »

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1078
Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Ποιος ειν᾿ αυτος που ανεβαινει τοσο ψηλα;

ΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε δεσποτικὴ ἑορτή. Γιατί ὀνομάζεται δεσποτική; Διότι ἑορτάζει ὁ Δεσπότης. Ποιός δεσπότης, ἡ ἀφεντιά μου; Κ᾿ ἐγὼ δεσπότης λέγομαι, ἀλλὰ ἡ ἐξουσία μου εἶνε μικρά. Ἔχω κάποια ἐξουσία ἀπὸ τὸ Θεό· καὶ πρέπει κλῆρος καὶ λαὸς νὰ ὑπακούῃ στὰ λόγια μας, ὅταν αὐτὰ εἶνε λόγια τοῦ Χριστοῦ μας. Μικρὰ ὅμως εἶνε ἡ ἐξουσία μας· σήμερα εἶμαι δεσπότης, αὔριο δὲν εἶμαι. Αἰώνιος δεσπότης εἶνε ὁ Χριστός, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, καὶ ἡ βασιλεία του εἶνε αἰώνιος· «καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκ. 1,33· Σύμβ. πίστ.). Εἶνε βασιλεὺς τῶν «ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» (Φιλ. 2,10). Ὁ Χριστὸς λοιπὸν ἀξίζει νὰ λέγεται Δεσπότης. Καὶ ἡ σημερινὴ ἑορτὴ εἶνε πρὸς τιμήν του.
Δεσποτικὲς ἑορτὲς ὑπάρχουν ἀρκετές, ὅπως λόγου χάριν τὰ Χριστούγεννα, τὰ Θεοφάνεια, ἡ Μεταμόρφωσις, ἡ Σταύρωσις, ἡ Ἀνάστασις ποὺ ἑωρτάσαμε σαράντα ἡμέρες – χθὲς τὸ βράδυ σταμάτησε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη». Σήμερα εἶνε ἡ Ἀνάληψις, δεσποτικὴ κι αὐτὴ ἑορτή, ἡ τελευταία ἀπὸ τὰ γεγονότα τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ.
Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, μιλώντας στὴν ἑορτὴ αὐτή, εἶπε ὅτι δὲ᾿ βρίσκει λέξεις νὰ ἐκφράσῃ τὸ μεγαλεῖο της. Ἐμεῖς τί νὰ ποῦμε; Ἂς προσπαθήσουμε νὰ δώσουμε τὸ νόημά της. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΔ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1346

Τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου & Ἑλένης
21 Μαΐου
Του Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Η μεγαλη ιδεα

«Οὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος» (Δευτ. 8,3· Ματθ. 4,4· Λουκ. 4,4)

    ΟΜΙΛΩ, ἀγαπητοί μου, πολὺ ἁπλᾶ. Καὶ αὐ­τό, γιατὶ θέλω νὰ μὲ καταλαβαίνῃ καὶ ὁ πιὸ ἀ­γράμματος. Ἀλλὰ σήμερα, ἑορτὴ τοῦ ἁ­γίου Κωνσταντίνου καὶ τῆς ἁγίας Ἑλένης, θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ μιλήσω λίγο ὑψηλότερα, καὶ παρακαλῶ νὰ ἔχω τὴν προσοχή σας.
Ὁ λόγος εἶνε περὶ τοῦ ἀνθρώπου.

* * *

   Ὁ ἄνθρωπος εἶνε τὸ τελειότερο πλάσμα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ γῆς, ἔμψυχο ἄγαλμα, «κατ’ εἰ­κόνα καὶ ὁμοίωσιν» (Γέν. 1,26) τοῦ Πλάστου.
Εἶνε σύνθετος· ὕλη ὁρατὴ καὶ πνεῦ­μα ἀόρατο. Ὕλη εἶ­νε τὸ σῶμα. Ἀποτελεῖ­ται ἀπὸ στοι­χεῖα, ποὺ διαρκῶς φθείρονται κα­τὰ τὸ «Γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (ἔ.ἀ. 3,19). Ἀλλὰ τί σοφία στὴν σύνθεσί τους! Ὅλα τὰ ὄργανα λειτουργοῦν μὲ θαυμαστὸ συντονισμό. Καὶ τὸ τελευταῖο κύτταρο, ἀπὸ τὰ δισεκατομμύρια ποὺ ἔ­χει τὸ σῶμα, εἶνε ἕνα τέλειο ἐργοστάσιο. Read more »

Εορτη Αγίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ
Πράξ. 26, 1 & 12-20

Toυ Mητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου

Ενα θαυμα

«Σαοὺλ Σαούλ, τί μὲ διώκεις; Σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Πράξ. 26, 14)

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀμφιβάλλουν ἄν ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινή. Ἀμφιβάλλουν ἄν ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς Θεός, ποὺ σταυρώθηκε, ἀναστήθηκε καὶ ἀναλήφθηκε στοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐξακολυθεῖ νὰ ζῆ καὶ νὰ βασιλεύη εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴν Ἐκκλησία ποὺ ἵδρυσε ὁ Χριστός. Ἀμφιβάλλουν γιὰ τὴ διδασκαλία του, ἀμφιβάλλουν γιὰ ὅλα ὅσα ἔχουν σχέσι μὲ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἁγία του Ἐκκλησία. Γιὰ νὰ πιστέψουν, λένε, θέλουν ἀποδείξεις. Θέλουν θαύματα.

* * *

Σʼ αὐτοὺς ποὺ ἀμφιβάλλουν θὰ μποροῦσε κανεὶς νʼ ἀναφέρη πολλὲς ἀποδείξεις καὶ ἐπιχειρήματα. Θὰ μποροῦσε ἀκόμη νʼ ἀναφέρη καὶ θαύματα παλαιότερα καὶ νεώτερα, ποὺ γίνονται ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλʼ ἐμεῖς θὰ παραλείψουμε ὅλα τὰ ἄλλα καὶ θʼ ἀναφέρουμε ἕνα καὶ μόνο θαῦμα, ποὺ φτάνει νὰ πείση ἕναν καλοπροαίρετο ἄνθρωπο ὅτι ἡ θρησκεία μας εἶνε ἀληθινἠ. Καὶ τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶνε ὁ Παῦλος. Φτάνει αὐτὸς καὶ μόνο νʼ ἀποδείξη ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός, ποὺ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας. Γιατί σᾶς ρωτῶ; Τί ἦταν ὁ Παῦλος προτοῦ νὰ πιστέψη στὸ Χριστό; Read more »

• Πρωτη κατηγορία οἱ τρομοκράτες μὲ τὰ βαρελότα, δεύτερη αὐτοὶ ποὺ φεύγουν & πέφτουν στὰ φαγητά· τρίτη κατηγορία εἶνε ὅ­σοι ταξιδεύουν· & οὔτε κἂν στὴν τελετὴ τῆς Ἀ­ναστάσεως πηγαίνουν & ἀκοῦνε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη» στὸ δρόμο. Τέταρτη κατηγορία ειναι ἐκεῖνοι ποὺ βρίσκουν τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἀφορμὴ νὰ μεθύσουν, νὰ χορέψουν, νὰ ξενυχτήσουν σὲ νυκτερινὰ κέν­τρα. «Ἁμαρτήσαμε, ἀνομήσαμε…, δὲν τηρήσαμε τὶς ἐντολὲς» τοῦ Κυρίου (Δαν. 3 προσ., 5). Τὸ μόνο ποὺ θὰ μᾶς σώση ειναι η μετανοια.
  

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1947

Τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Πως εωρταζετο το Πασχα αλλοτε και πως τωρα
«Τας εορτας υμων μισει η ψυχη μου» (Ἠσ. 1,14)

Θὰ ἤθελα, ἀγαπητοί μου, νὰ μιλήσω ἐπάνω σ᾿ ἕνα ῥητὸ τῶν προφητῶν. Ἐμεῖς βέβαια δὲν εἴμαστε προφῆτες οὔτε ἄξιοι νὰ φιλήσου­με τὰ πόδια τῶν προφητῶν, ἀλλὰ τὰ λό­για τῶν προφητῶν πρέπει νὰ τὰ προσέξουμε. Λέει λοιπὸν κάπου ὁ προφήτης Ἠσαΐας· «Τὰς ἑορτὰς ὑμῶν μισεῖ ἡ ψυχή μου» (Ἠσ. 1,14), ὅτι δηλαδὴ ὁ Θεὸς μισεῖ τὶς ἑορτὲς καὶ τὶς πανηγύρεις μας.
Περίεργο αὐτό. Κ᾽ ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι ἔ­χου­με πολλὲς ἑορτές, ἀπ᾿ ὅλες δὲ τὶς ἑορτές μας ξεχωρίζει τὸ Πάσχα – ἡ Λαμπρή· εἶνε τρόπον τινὰ ἡ βασίλισσα τῶν ἑορτῶν, ἡ «ἑορτῶν ἑορτὴ καὶ πανήγυρις πανηγύρεων» (στιχηρ. Πάσχ.), ποὺ ἑορτάζουμε ὅλη τὴ Διακαινήσιμο ἑ­βδομάδα. Οἱ καμπάνες χτυποῦν, οἱ Χριστιανοὶ χαίρονται· λαμπάδες κρατοῦν, ἀβγὰ τσουγ­κρίζουν, ἀρνιὰ ἔχουν στὶς σοῦβλες. Ἀλλὰ φτάνουν μόνο αὐ­τὰ γιὰ νὰ ποῦμε ὅτι ἑ­ορτάζουμε σωστὰ τὸ Πάσχα; Ὄχι, ἀδελφοί μου. Πρέπει νὰ ἑορτάζουμε ὅπως θέλει ὁ Θεός. Ἐὰν δὲν ἑορ­τάζουμε ὅπως θέλει ὁ Θεός, εἶνε προτιμότερο νὰ μὴν ἑορτάζουμε, νὰ μὴν ἔχουμε ἑορτές. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2379

Τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Εἰρήνης
Τετάρτη τῆς Διακαινησίμου 5 Μαΐου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Υποδειγμα Χριστιανης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας ἑ­ορ­­τάζει τὴ μνήμη τῆς μεγαλομάρτυρος ἁ­γί­ας Εἰρήνης. Μαζί της ἑορτάζουν καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά της. Ἡ ἁγία Εἰρήνη ἀρχικὰ λεγόταν Πηνελόπη. Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγά­λου Κωνσταντίνου, τὸν τέταρτο (Δ΄) μετὰ Χριστὸν αἰῶνα, στὴν Περσία. Καταγόταν ἀπὸ ἀρχοντικὴ οἰκογένεια τῆς Μα­γεδῶνος, ἦταν μονάκριβη κόρη τοῦ σπιτιοῦ καὶ ξεχώριζε γιὰ τὴν ὀμορφιά της. Ὁ πατέρας της λεγόταν Λικίνιος καὶ ἦταν βασιλίσκος, μικρὸς βασιλεύς, καὶ ἡ μητέρα της Λικινία.
Μὲ τὸν πλοῦτο ποὺ διέθεταν οἱ γονεῖς της, φρόν­τισαν νὰ μὴν τῆς λείψῃ τίποτε. Καὶ γιὰ ν᾽ ἀποτρέψουν κάθε ἀνεπιθύμητη ἐ­πιρροὴ ἐπάνω στὴν διάπλασι τῆς μονογενοῦς θυγατέρας τους, ἀπὸ 6 ἐτῶν τὴν ἀ­σφάλισαν κλείνον­­τάς την σὲ ἕναν ἀπρόσιτο πύργο μὲ μεγάλη πο­λυτέλεια μαζὶ μὲ 13 ὑπηρέτριές της. Τὴν διαπαιδαγώγησι καὶ μόρφωσί της εἶχαν ἀναθέσει σὲ ἕνα σοφὸ γέροντα διδάσκαλο ποὺ λεγόταν Ἀπελλιανός· εἶνε αὐτὸς ποὺ στὸ τέλος συνέγραψε καὶ τὸν βίο της. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 951
Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυνάριον)

25 Μαρτίου. Ἡμέρα ἔνδοξος. Διπλῆ ἑορτή, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική. Ὡς Ἕλληνες ἑορτάζουμε τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασι τῆς πατρίδος, ὡς ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἑορτάζουμε τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου.
Θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ δώσετε προσοχὴ στὴ λέξι ποὺ δίδει καὶ τὸ χρῶμα στὴ σημερινὴ ἑορτή. Εἶνε ἡ λέξις εὐαγγέλιο. Ἀπὸ τὸ εὐαγγέ­λιο ὠνομάστηκε καὶ ἡ ἑορτὴ Εὐαγγελισμός. Ἂς ἀναλύσουμε μὲ συντομία τὸ νόημά της.

* * *

Εὐαγγέλιο εἶνε λέξι τῆς ὡραίας καὶ ἀθανάτου ἑλληνικῆς γλώσσης. Εὐαγγέλιο σημαίνει «καλὴ εἴδησις», εἴδησις ποὺ μὲ ἀνυπομονησία περιμένει ὁ ἄνθρωπος, κι ὅταν τὴν ἀκούσῃ χαίρεται καὶ ἀμείβει ἐκεῖνον ποὺ πρῶτος τοῦ τὴν μεταδίδει. Εὐαγγέλιο λοιπὸν ἴσον «καλὴ εἴδησις». Εὐαγγελισμὸς λέγεται ἡ μετάδοσι τῆς εἰδήσεως αὐτῆς, καὶ εὐαγγελιστὴς ἐκεῖ­νος ποὺ φέρνει τὴν εὐχάριστη είδησι. Read more »

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ & ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

AΣ XAPEI H ΓH

«Eυαγγελίζου, γη, χαράν μεγάλην»  (μεγαλυνάριον)

Συγκινημένος, αγαπητοί μου, κάτω από το κράτος δύο χειροτονιών, δεν θα έπρεπε να ομιλήσω. Aλλά θεωρώ παράλειψη αρχιερατικού καθήκοντος το να λειτουργώ και να μην ομιλώ. Θεωρώ την θεία λειτουργία αναποσπάστως ηνωμένην με το θείον κήρυγμα. Διά τούτο θα μου επιτρέψετε να ερμηνεύσωμεν μόνον πρακτικώς το μεγαλυνάριο της σημερινής ημέρας.

AΣ ακούσει, λέει το θαυμάσιο αυτό μεγαλυνάριο ας ακούσει η γη το χαρμόσυνο μήνυμα. Aς χαρει και ας γιορτάσει. Aς βγάλει ―σαν την πονεμένη χήρα που φοράει τα μαύρα―, ας βγάλει η γη την πένθιμη στολή του χειμώνος και ας φορέσει την ανοιξιάτικη στολή του θέρους. Aς λειώσουν τα χιόνια επάνω στα ψηλά βουνά, ας τρέξουν γάργαρα τα νερά, ας ανθήσουν τα δέντρα, ας πετάξουν τα πουλιά, ας κελαϊδήσουν τα αηδόνια. Aνοιξις, ημέρα λαμπρά. «Eυαγγελίζου, γη, χαράν μεγάλην». Aς χαρεί η γη.
Mα ποια γη; Tι είναι η γη; Aν ερωτήσετε έναν αστρονόμο, θα σας πει, ότι η γη αυτή είναι ένα από τα αναρίθμητα αστέρια που στροβιλίζονται στο άπειρο. Eίναι δηλαδή ένας κόκκος άμμου, μια σταγόνα, ένα τίποτα μέσ’ στο σύμπαν. Kαι όμως επάνω σ’ αυτό το τίποτα κατοικεί ο άνθρωπος. Σε κανένα άλλο αστέρι του κόσμου δεν υπάρχει ζωή. Mόνο στο αστέρι αυτό ώρισε ο Θεός να είναι η κατοικία του ανθρώπου.
Tι πλεονέκτημα έχει ο άνθρωπος; Eίναι ένας μικρόκοσμος. Tι χάρισμα έχει ο άνθρωπος; Eίναι εικόνα του Θεού. Tι έχει ο άνθρωπος; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2361

Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστινου

Χαρητε, σκλαβοι, ηρθε ο Ελευθερωτης!

«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυν. θ´ ᾠδ.)

Σὲ μιὰ ἐποχή, ἀγαπητοί μου, ὅπως ἡ δική μας, ποὺ ἐπικρατεῖ ὑλισμὸς μὲ τὸ σύνθημα «Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνῄσκομεν» (Ἠσ. 22,13 = Α΄ Κορ. 15,32), σὲ τέτοια ἐποχὴ ἑορτὲς ὅπως αὐτὴ δὲν ἔχουν τὴν ἀνάλογη ἀπήχησι στὶς καρδιές. Γι᾽ αὐτὸ καὶ οἱ λόγοι ποὺ ἐκφωνοῦνται σήμερα, εἴτε μέσα στὴν ἐκκλησία εἴτε ἔξω, ἀποστρακίζονται, σὰν σφαῖρες ποὺ πέφτουν σὲ ἐπιφάνεια γρανίτου.
Θὰ ἤθελα νὰ μπορῶ ν᾽ ἀκούσω τί θὰ συζητοῦν σήμερα στὰ σπίτια· θὰ συζητοῦν τὸ μήνυμα τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τὸ μήνυμα τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ; Ἀλλοίμονο! ὅλα θὰ τὰ συζητήσουν πλὴν τοῦ μεγάλου μηνύματος ποὺ κάποτε δονοῦσε τὴν ἀγαπητή μας πατρίδα. Γι᾽ αὐτό, ὡς καλύτερο μνημόσυνο τῶν ἡρώων τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ἁρμόζει μᾶλλον σιωπὴ παρὰ λόγοι πατριωτικοὶ ποὺ ἀπὸ πολλοὺς ἀκούγονται μὲ κάποια δυσφορία. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, σὲ ὁποιαδήποτε ἐποχή, δὲν θὰ παύσῃ νὰ σαλπίζῃ τὸ σάλπισμα τῆς αἰωνιότητος, τῆς ἐλευθερίας, τῆς δικαιοσύνης, καὶ νὰ ψάλλῃ· «Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλυν. θ´ ᾠδ.).

* * *

Διπλῆ ἡ χαρὰ σήμερα, ἀγαπητοί μου. Πρῶτον, διότι «ἄγγελος πρωτοστάτης οὐρανόθεν ἐπέμφθη εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τὸ χαῖρε» (Ἀκάθ. ὕμν. Α). Εἶνε χαρὰ πανανθρώπινη· ἀφορᾷ ὄχι μόνο ἕνα ἔθνος, τὸ δικό μας, ἀλλὰ ὅλα τὰ ἔθνη, τὰ πλήθη τῶν Χριστιανῶν σὲ ὁποιοδήποτε μέρος τῆς Γῆς. Καὶ δεύτερον ἡ χαρὰ πηγάζει ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος, ῥασοφόρος, ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ἀπεσταλμένος τοῦ Θεανθρώπου, μετέδωσε στὴν Ἑλλάδα τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐλευθερίας. Τὸ ἕνα εἶνε χαρὰ μερική, χαρὰ τῆς Ἑλλάδος, τὸ ἄλλο εἶνε χαρὰ ὅλου τοῦ κόσμου. Στὴν εὐγενῆ ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων συνδυάζονται καὶ τὰ δύο.
⃝ Χαίρεται ἡ Ἑλλάδα. Γιατί; Read more »

Read more »

Απο το βιβλίο «ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ»
του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μό-
νον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑ-
πὲρ αὐτοῦ πάσχειν». (Φιλιπ. 1,29)

Ἀσφαλῶς ἡ ἁγιότης δὲν εἶνε μονοπώλιον ἑνὸς ἔθνους. Ἡ ἁγιότης εἶνε οὐράνιον φυτὸν ποὺ δύναται νὰ ἐγκλιματισθῇ καὶ νὰ εὐδοκιμήσῃ εἰς ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τοῦ πλανήτου. Ὅπου ἐξηπλώθη ὁ Χριστιανισμός, ἔχει νὰ μᾶς παρουσιάσῃ ἁγίους, τοὺς ὁποῖους ἔπλασεν ἀπ’ ὅλας τὰς φυλὰς καὶ τὰ ἔθνη καὶ ἀπ’ ὅλα τὰ στρώματα τῆς κοινωνίας. Καννίβαλοι ποὺ ἔσφαζον ἀνθρώπους καὶ ἔθραυον κρανία διὰ νὰ φάγουν τὸν μυελόν, ὅταν ἤκουσαν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἐκατηχήθησαν ὑπὸ τῶν ἱεραποστόλων μετεβλήθησαν ριζικῶς καὶ οἱ βράχοι, οἰ ὁποῖοι εἶχον βαφῆ κόκκινοι μὲ τὸ αἷμα τῶν θυμάτων, ἐλαξεύθησαν καὶ ἔγιναν κολυμβῆθραι μέσα εἰς τὰς ὁποίας ἐβαπτίσθησαν οἱ ἄγριοι.
Οἱ ἅγιοι δὲν θὰ ἐκλείψουν ποτέ. Ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν παντοῦ καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν εἶνε γνωστὸς εἰς τὸν Κύριον, ὅστις, ὡς καλὸς ποιμήν, γνωρίζει τὰ πρόβατά Του, τοὺς πιστοὺς ἐκείνους οἰ ὀποῖοι ἔργῳ καὶ λόγῳ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν εὑρίσκωνται, ἀγωνίονται διὰ νὰ ἐξαπλωθῆ ἡ Βασιλεία Του ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀλλ’ ἐὰν ὑπάρχη μία χώρα εἰς τὴν ὁποίαν περισσότερον πάσης ἄλλης ὁ Χριστιανισμὸς ἔρριψε βαθείας ρίζας, ἤνθησε καὶ ἐκαρποφόρησε καρπὸν πολύν, πλήθος ἁγίων, εἶνε ἡ Ἑλλάς.
«Πόσον λαμπρὰ εἶνε ἡ Ἑλλὰς ἐκ τοῦ πλήθους τῶν ἁγίων της» ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη πρῶτος ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, ὁ Παῦλος, καὶ ἵδρυσε τὰς πρώτας Ἐκκλησίας τῆς Εὐρώπης, τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Φιλίππων (ἀρχαίας πόλεως παρὰ τὴν σημερινὴν πόλιν τῆς Καβάλλας), τήν Ἐκκλησίαν τῆς Θεσσαλονίκης, τῆς Βερροίας, τῶν Ἀθηνῶν, τῆς Κορίνθου καὶ τῆς Κρήτης. Τὴν Ἑλλάδα ἐπεσκέφθη ἐπίσης ὀ Ἀπόστολος Ανδρέας μαρτυρήσας ἐν Πάτραις. Εἰς τὴν νῆσον Πάτμον ἔγραψε τὴν ἀποκάλυψίν Του ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης.

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1140

Τῆς ἁγ. Φωτεινῆς καὶ τοῦ ἁγ. Θεοκλήτου
26 Φεβρουαρίου
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

«Σωσε μας, Κυριε,

απο την “προοδο” του αιωνος τουτου»

Παίρνω, ἀγαπητοί μου, ἀφορμὴ ἀπὸ τὴ σημερινὴ ἑορτὴ γιὰ νὰ πῶ λίγα λόγια.
Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἁγίους. Καὶ οἱ ἅγιοι –ἐ­δῶ εἶνε ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ– δὲν εἶνε μόνο καλόγεροι, ποὺ ζοῦν σὲ σπηλιὲς καὶ κρατοῦν κομποσχοίνι καὶ προσεύχονται ὅλη τὴ νύχτα σὰν ἄγγελοι – τοὺς τιμοῦμε πρεπόν­τως. Ἅγιοι δὲν εἶνε μόνο κληρικοί, παπᾶδες καὶ δεσποτάδες καὶ πατριάρχες. Ἂν ἀνοίξουμε τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας, θὰ δοῦμε ἁ­γίους ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα. Ἔχω γράψει κ᾿ ἐγὼ ἕνα βιβλίο μὲ τίτλο «Ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα»· φαίνεται ἐκεῖ, ὅτι ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα τὰ ἁγιάζει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Οἱ ἅγιοι δὲν εἶνε μόνο ἄντρες· εἶνε καὶ γυναῖκες εἶνε καὶ παιδιά, εἶνε καὶ γέροντες ἀ­σπρομάλληδες, ὅπως εἴδαμε στὶς 23 τοῦ μηνός, στὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου, ὁ ὁ­ποῖος σὲ βαθύτατο γῆρας μαρτύρησε γιὰ τὸ Χριστό. Ἡ Ἐκκλησία μας, δηλαδή, ἔχει ἰσοτιμία καὶ δὲν κάνει διακρίσεις. Μπορεῖ ν᾿ ἁγι­άσῃ καὶ ὁ ἄντρας καὶ ἡ γυναίκα καὶ τὸ παιδὶ καὶ ὁ γέρος, κάθε ἡλικία καὶ τάξις· καὶ ὁ ἄ­σπρος καὶ ὁ μαῦρος καὶ ὁ κόκκινος καὶ ὁ κίτρινος καὶ ὁ θνητὸς παντὸς γένους. Ἡ ἁγιότης εἶνε ἕνα λουλούδι ποὺ φυτρώνει σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τῆς γῆς.

* * *

Σήμερα ἑορτάζει ἡ ἁγία Φωτεινή, ποὺ ἔζησε καὶ μαρτύρησε τὴν ἐποχὴ τοῦ Νέρωνος, τοῦ ἄσπονδου αὐτοῦ ἐχθροῦ τοῦ χριστιανισμοῦ.

Read more »