«ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΤΕ ΜΕΤΑ ΔΑΚΡΥΩΝ
ΤΟ ΜΑΥΡΟ, ΤΟ ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ ΝΑ
ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ…»
ΑΘΗΝΑ 5.5.1974 Δεκαπέντε ἡμέρες πριν ἀπό την εισβολή του Αττιλα στὴν Κύπρο, Παρουσία τοῦ Πάφου Γεναδίου, ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντίωτης, στὸ τέλος τῆς ὁμιλίας στὴν αἴθουσα Ζωοδόχου Πηγῆς 44, μὲ θέμα τα: ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ, παρακαλεῖ τοὺς πιστούς, νὰ προσευχηθοῦν μετὰ δακρύων γιὰ τὴν Κύπρο, ἀκοῦστε τον:
——
VIDEO
———-
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΔ΄, Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2009
Κυριακὴ Πάσχα (Ἰω. 1,1-17)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
Εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ;
«Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ» (Ἰω. 1,12)
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἀγαπητοί μου, ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ τρία πρόσωπα τῆς Θεότητος, ὁ ἕνας τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Βασιλεὺς οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁ Δημιουργὸς τῶν πάντων, ἀπὸ τὴν ἄπειρη ἀγάπη του γιὰ μᾶς, φόρεσε τὴν ἀνθρώπινη σάρκα –ντύθηκε δηλαδὴ τὰ κουρέλια τοῦ ζητιάνου ἀνθρώπου– καὶ κατέβηκε ἐδῶ στὴ Γῆ. Ἦλθε σὰν Φῶς, σὰν Ζωή, σὰν Εὐεργέτης, γιὰ νὰ φωτίσῃ, γιὰ νὰ ζωοποιήσῃ, γιὰ νὰ εὐεργετήσῃ τὸν ἄνθρωπο.
Τὸν μεγάλο αὐτὸν Ἐπισκέπτη θὰ ἔπρεπε νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ γενικὰ οἱ ἄνθρωποι μὲ τὸν μεγαλύτερο ἐνθουσιασμὸ καὶ μὲ τὶς μεγαλύτερες τιμές. Ἀλλοίμονο ὅμως! Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἱστορία καὶ τυράννους ἀκόμη ὑποδέχθηκαν καὶ ὑποδέχονται σὰν θεούς, τὸν Ἰησοῦ, τὸν μεγάλο Εὐεργέτη τῆς ἀνθρωπότητος, ὄχι μόνο τὸν ἀγνόησαν, ὄχι μόνο δὲν τὸν τίμησαν, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς πῆραν καὶ παίρνουν ἐχθρικὴ στάσι ἀπέναντί του. Ὤ τί ἀχαριστία καὶ τί μοχθηρότητα δείχνουν οἱ ψυχές τους! Γράφοντας γιὰ τὴν ἀχαρακτήριστη αὐτὴ συμπεριφορά τους στὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου του ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέει· «Ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον»· ὁ κόσμος δὲν τὸν ἀναγνώρισε, ἦρθε στὸ σπίτι του καὶ οἱ δικοί του δὲν τὸν δέχτηκαν (Ἰω. 1,10-11).
Ὁ Χριστὸς ἦρθε, ἀλλ᾿ αὐτοὶ δὲν πίστεψαν σ᾽ αὐτόν. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ὅμως, μὲ τὴν ἐλεεινὴ συμπεριφορὰ ποὺ ἔδειξαν, δὲν ἔβλαψαν τὸ Χριστό –δὲν ἔχει ὁ Χριστὸς ἀνάγκη ἀπὸ αὐτούς, αὐτοὶ ἔχουν ἀνάγκη τὸ Χριστό–, τὸν ἑαυτό τους ἔβλαψαν προξενώντας του μάλιστα βλάβη ἀφάνταστη. Γιατὶ ἔμειναν μακριὰ ἀπὸ τὴ χάρι του καὶ στέρησαν τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τὰ ὕψιστα ἐκεῖνα δῶρα καὶ τὰ μοναδικὰ προνόμια, ποὺ ὁ Χριστὸς προσέφερε καὶ προσφέρει σὲ ὅλους ἀδιακρίτως ὅσους πιστεύουν σ᾽ αὐτόν.
Ποιά εἶνε αὐτὰ τὰ δῶρα καὶ προνόμια ποὺ χαρίζει ὁ Χριστός, τὸ λέει ἐν συνεχείᾳ ὁ εὐαγγελιστής· «Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν (=ὅσοι δέχτηκαν καὶ πίστεψαν στὸ Χριστό), ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι (=τοὺς ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ γίνουν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ)» (ἔ.ἀ. 1,12). Ἀκοῦς, ἄνθρωπε, τί μεγάλο δῶρο, τί προνόμιο ἀνεκτίμητο; «Τέκνα Θεοῦ»! Αὐτὸ τὸ χάνουν οἱ ἄπιστοι, τὸ κερδίζουν οἱ πιστοί. Read more »