Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 180
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Μεσα μας υπαρχει ενας νεκρος!

...Ἀλλὰ στὸ τροπάριο τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα Κρήτης γίνεται μία διάκρισις. Δὲν ὁμιλεῖ ὁ ποιητὴς γιὰ τὸν θρῆνο ποὺ γίνεται σὲ κάθε σπίτι ὅταν ἔχουν φέρετρο. Ὁμιλεῖ περὶ ἄλλου εδους θρήνου, ποὺ εἶνε σπάνιος στὴν ἀνθρωπότητα. Εἶνε ὁ θρῆνος τῆς ψυχῆς, εἶνε ὁ θρῆνος ποὺ πρέπει κάθε ἄνθρωπος νὰ ἔχῃ στὸν κόσμο αὐτόν, διότι μέσα του ὑπάρχει ἕνας νεκρός!
―Νεκρός;
Μάλιστα, νεκρός. Μὴ σᾶς φανῇ παράξενο αὐτὸ ποὺ σᾶς λέγω. Ἂς φαίνεται ἔνας ἄνθρωπος ζωντανός, ἂς εἶνε ἀθλητής, ἂς εἶνε ἱκανὸς νὰ γυμνάζεται στὰ γήπεδα καὶ στὰ στάδια καὶ νὰ ἐκσφεδονίζͺη τὴ μπάλλα ψηλὰ στὸ ποδόσφαιρο, ἂς εἶνε ῥωμαλέος ὅπως ὁ Ἡρακλῆς καὶ ἂς εἶνε γενναῖος ὅπως ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος καὶ ἂς εἶνε δραστήριος δραστηριώτατος ὅπως οἱ πλούσιοι καὶ ἡγεμόνες τοῦ κόσμου. Παρ᾿ ὅλα ταῦτα ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁσοδήποτε δραστήριος καὶ νὰ εἶνε, ἐὰν εἶνε ἀμετανόητος ἁμαρτωλός, τότε αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶνε νεκρός· νεκρὸς ὄχι σωματικῶς, ἀλλὰ νεκρὸς ψυχικῶς. Καὶ ἀλλοίμονο ἐὰν δὲν θρηνήσῃ.
Θυμᾶστε τὴν ὡραία παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, ποὺ εἶπε ὁ Χριστός; Ἔφυγε ὁ ἄσωτος σὲ χώρα ξένη καὶ μακρινή. Ἦτο νέος, καὶ ἐκεῖ ἔζη μὲ γυναῖκες πόρνες καὶ ἁμαρτωλές. Γύριζε δεξιὰ κι ἀριστερὰ καὶ ῥουφοῦσε τὸ ποτήρι τῆς ἡδονῆς μὲ ὅλες τὶς αἰσθήσεις του. Ἀλλὰ τί λέει τὸ Εὐαγγέλιο, τί λέει ὁ Χριστός; «Νεκρὸς ἦν» (Λουκ. 15,24,32). Ναί, ἦτο νεκρός, καὶ ἀνέστη διὰ τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας.
Καὶ μέσα μας ὑπάρχει αὐτὴ ἡ νεκρότης, τὴν ὁποία δημιουργεῖ ἡ ποικίλη ἁμαρτία. Μέσα μας ὅλοι φέρουμε τὸν προπάτορα Ἀδὰμ ἢ μᾶλλον κάτι χειρότερο, ὅπως λέει ἐν συνεχείᾳ ὁ Μέγας Κανών (βλ. ζ΄ τροπ. «Ἐπαξίως τῆς Ἐδέμ…»). Ἐμεῖς, λέει, εἴμεθα χειρότεροι ἀπὸ τὸν Ἀδάμ. Διότι ὁ Ἀδὰμ μιὰ ἐντολὴ παρέβη, ἐνῷ ὁ ἄνθρωπος, ὁ κάθε ἄνθρωπος, δὲν παραβαίνει μία μόνο ἐντολή, ἀλλὰ πολλές. Παραβαίνει τὰ ἱερὰ λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ εἶνε παραβάτης. Καὶ ἂν ὁ Ἀδὰμ ἤτανε νεκρὸς γιὰ τὰ ἁμαρτήματά του, πολὺ περισσότερο εἴμεθα ἐμεῖς νεκροὶ πνευματικῶς. Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 178
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Γιατι θρηνει ο ανθρωπος;

Θρῆνος ψυχῆς! Πόθεν αὐτὸς ὁ θρῆνος τῆς ψυχῆς;
Ὁ Θεός, ὁ ἀγαθὸς καὶ φιλεύσπλαχνος πατέρας, ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ᾿ εἰκόνα καὶ καθ᾿ ὁμοίωσίν» του, ὅπως λέει ἡ Γραφή (Γέν. 1,26), καὶ ἔβαλε τὸ πρῶτο ζεῦγος, τοὺς πρωτοπλάστους, σὲ μία ὑπέροχη περιοχή, ποὺ βρισκόταν μεταξὺ τῶν δύο μεγάλων ποταμῶν τῆς Ἀνατολῆς, τοῦ Εὐφράτου καὶ τοῦ Τίγρεως, κάτω στὴ Μεσοποταμία. Ἔβαλε τὸν ἄνθρωπο στὸν παράδεισο· ἔτσι ὀνομάζεται ὁ τόπος ἐκεῖνος ὁ μοναδικός, ὅπου ὑπῆρχε νερὸ ἄφθονο καὶ κρυστάλλινο, ὅπου ὑπῆρχαν μελῳδικὰ πουλιὰ ποὺ ἔψαλλαν, ὅπου ὑπῆρχαν καρποὶ ἄφθονοι.
Γιὰ νὰ δοκιμάσῃ ὁ Θεὸς τὴν θέλησι τῶν πρωτοπλάστων, τοὺς ἔδωσε μία μικρὰ ἐντολή. Ἀλλὰ δυστυχῶς, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ ἄνθρωπος ὑπέκυψε στὸν πειρασμό, παρέβη τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ἁμάρτησε, καὶ ἄγγελος Κυρίου τὸν ἐξεδίωξε ἀπὸ τὸν παράδεισο. Ἀπὸ τότε ὁ κῆπος κλείστηκε καὶ πύρινη ῥομφαία φρουροῦσε τὴν πύλη τῆς Ἐδέμ. Καὶ ὁ Ἀδὰμ κάθησε ἀπέναντι τοῦ πα ραδείσου καὶ ἔκλαυσε πικρῶς. Ἀπὸ τότε, μὲ τὸ θρῆνο τοῦ Ἀδάμ, ἄρχισε ὁ θρῆνος τῆς ἀνθρωπότητος.
Ποία ἡ αἰτία ποὺ θρηνεῖ ὁ ἄνθρωπος; Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 177
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Δ΄. ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Ο θρηνος της ψυχης

Η ΕΛΠΙΔΑ τοῦ κόσμου εἶνε ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτής, τὸν ὁποῖον προσκυνοῦμε ἐν μετανοίᾳ καὶ κατανύξει, ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Ἀφοῦ ὑπάρχει Ἐκεῖνος, Χριστιανέ, μὴν ἀπελπίζεσαι. Μπορεῖ ὅλοι καὶ ὅλα νὰ μᾶς ἀπογοητεύουν· ἐκεῖνος ὄχι. Ἐκεῖνος μένει γιὰ μᾶς στήριγμα στὸν κόσμο αὐτόν.
Ὅσο πᾶμε, ἡ πίστις σβήνει, τὰ καντήλια σβήνουν, τὰ ἀστέρια σβήνουν. Ἕνας μένει καὶ λάμπει, ὁ Χριστός. Προτιμότερο καὶ ὁ ἥλιος ἀκόμη νὰ σβήσῃ, παρὰ νὰ σβήσῃ ἀπὸ τὴν καρδιά μας ἡ πίστις στὸ Χριστό.
Καὶ ἂν ἔρθῃ ἐποχὴ τέτοια καὶ μείνῃς μόνος στὴ γῆ ὁλόκληρη, μὴ φοβηθῇς. Νὰ μὴ προδώσῃς τὸ Χριστό, μὴ γίνῃς λιποτάκτης. Κλαῦσε γιὰ τ᾿ ἁμαρτήματά σου, καὶ πίστευε! Πίστευε, καὶ ὁ Θεὸς θὰ κάνῃ τὸ θαῦμα του καὶ σὺ ὁ ἕνας θὰ νικήσῃς. Θ᾿ ἀκούσῃς τὴν παρήγορο φωνὴ τοῦ Χριστοῦ· «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. 11,28)
Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει τὴν θεία αὐτὴ προτροπή, ποὺ τὴν ἀπηύθυνε ὁ Χριστὸς παγκοσμίως, καὶ ἀναλύων τὴν λέξι «πεφορτισμένοι», φορτωμένοι δηλαδή, διακρίνει δύο φορτία. Ἔχουμε, λέει, δύο εἰδῶν φορτία· φορτίο εἶνε τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, φορτίο εἶνε καὶ οἱ ἁμαρτίες. Καὶ τὸ μὲν πρῶτο φορτίο, τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, δὲν εἶνε εὔκολο κανεὶς νὰ τὸ ἀποβάλῃ καὶ νὰ ἐφαρμόσῃ τὸν ἄλλο λόγο τοῦ Χριστοῦ, «Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ὡρισμένοι μόνο τὸ πέτυχαν αὐτὸ καὶ ἐλάφρωσαν ἀπὸ τὸ ἕνα φορτίο. Τὸ ἄλλο ὅμως φορτίο ―ποὺ εἶνε τὸ βαρύτερο―, οὔτε αὐτοὶ κατώρθωσαν νὰ τὸ ἀποβάλουν. Τὸ δὲ ἄλλο, τὸ βαρύτερο φορτίο, εἶνε τὰ ἁμαρτήματά τους, τὰ ἐξωτερικὰ ἀλλὰ καὶ τὰ ἐσωτερικά. Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 228-232
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η Θεια Χαρις

Λοιπόν, μπορεῖ νὰ ἔρθῃ μιὰ μέρα νὰ στερεύσῃ τὸ ὑδραγωγεῖο καὶ νὰ μὴν ἔχῃς ἕνα ποτήρι νερό. Ἀλλὰ ἕνα ἄλλο ὑδραγωγεῖο δὲν θὰ στερεύσῃ ποτέ. Ποιό εἶνε αὐτὸ τὸ ὑδραγωγεῖον; Εἶνε χτισμένο ἐπάνω στὸ βράχον τοῦ Γολγοθᾶ. Αὐτὲς οἱ σταγόνες ποὺ ἔπεσαν ἀπὸ τὶς πληγὲς τοῦ Ἐσταυρωμένου τὴν ἡμέρα ἐκείνη, μαζευτήκανε ὅλες καὶ ἐγέμισαν τρόπον τινὰ ἕνα τεράστιο τεπόζιτο ποὺ λέγεται Θεία Χάρις. Ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου, ἀπὸ τὰς πληγὰς ποὺ ἐδημιούργησαν τὰ καρφιὰ τοῦ Σταυροῦ, ἀπὸ τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου, ἐβγῆκε αὐτὴ ἡ τεραστία δύναμις, ἡ ὁποία εἶνε ἐγκεκλεισμένη ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως μὲ σωλῆνες φεύγει τὸ νερὸ καὶ ἔρχεται στὸ σπίτι σου καὶ ἀνοίγεις τὴν κάνουλα καὶ παίρνεις νερὸ καὶ δροσίζεσαι, ἔτσι ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν οὐράνιον δεξαμενὴν τοῦ Γολγοθᾶ, ἀπὸ τὸν τίμιον Σταυρόν, ἔρχεται μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησία αὐτὸ τὸ μυστήριον, αὐτὴ ἡ θεία δύναμις, ἡ τεραστία δύναμις ποὺ λέγεται Χάρις. Καὶ ἡ Χάρις αὐτὴ τρέχει μὲ ἑπτὰ κάνουλες. Ἑπτὰ κάνουλες ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἑπτὰ κάνουλες εἶνε τὰ ἑπτὰ μυστήρια. Ὅπου νὰ πάρῃς ὅμως, ὅπου νὰ ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε στρόφιγγα κι ἂν ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε κάνουλα, τρέχει τὸ ἴδιο νερό, τρέχει ἡ Θεία Χάρις.
Ἄλλη στρόφιγγα τρέχει περισσότερο καὶ ἄλλη ὀλιγώτερο. Πάντως ἀπὸ ὅλες τὶς ἑπτὰ στρόφιγγες, ἀπὸ τὶς ἑπτὰ κάνουλες, τρέχει τὸ ἀθάνατο νερό, τρέχει ἡ τεραστία δύναμις τοῦ Θεοῦ.

Τὰ 7 Μυστήρια

Λοιπόν, ἡ μιὰ κάνουλα εἶνε τὸ πρῶτον μυστήριον, τὸ Βάπτισμα. Ἡ δεύτερη κάνουλα εἶνε τὸ Χρίσμα. Ἡ τρίτη κάνουλα εἶνε ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ἡ τετάρτη εἶνε ἡ Μετάνοια. Ἡ πέμπτη εἶνε ἡ Ἱερωσύνη. Ἡ ἕκτη εἶνε ὁ Γάμος. Τελευταία εἶνε τὸ Εὐχέλαιον.
Μὲ τὴν πρώτη, ὅταν ἀνοίξῃς τὴν πρώτη στρόφιγγα τῆς Θείας Χάριτος, τότε ἐκεῖ μέσα ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴ δεύτερη στρόφιγγα πλουτίζεσαι ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴν ἄλλη κάνουλα, τῆς Θείας Εὐχαριστίας, παίρνεις μέσα σου τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ γίνεσαι ἕνα μὲ τὸ Χριστό, ἑνώνεσαι μὲ τὸ Χριστό.
Μὲ τὴν ἄλλη στρόφιγγα πλύνεσαι ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων.
Μὲ τὴν ἄλλη κάποιος χριστιανὸς γίνεται ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου, παίρνει δύναμη γιὰ νὰ διοικήσῃ τὸν λαό.
Μὲ τὴν ἄλλη, ἄνδρας καὶ γυναίκα ἑνώνονται γιὰ νὰ δημιουργήσουν τὴν οἰκογένεια.
Καὶ μὲ τὴν τελευταία ὁ ἀσθενὴς παίρνει δύναμι διὰ τοῦ Εὐχελαίου.

Τὸ ἅγιο Βάπτισμα

Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 247-248
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Να εξομολογηθητε, και μετα να κοινωνησετε

Δόξα τῷ Θεῷ, στὴ πόλι σας ὑπάρχουν πνευματικοὶ πατέρες. Νὰ μεταβῆτε, νὰ ἐξομολογηθῆτε τὰ ἁμαρτήματά σας καὶ νὰ πλησιάσετε τὸ μέγα μυστῆριο τῆς Θείας κοινωνίας. Καὶ ὄχι μόνον ᾿σεῖς νὰ κοινωνήσετε τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἶμα τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλά καὶ ὅλη ἡ οἰκογένεια. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια ―τὰ πρόλαβα ἐγὼ τὰ χρόνια αὐτά― τέτοιες μέρες ὅλοι, ὅλη ἡ οἰκογένεια πήγαινε στὴν Ἐκκλησία. Ὅπως τώρα τρέχουν ὅλοι στὰ ντισκοτέκς, ὅπως τρέχουν στοὺς κινηματογράφους, ὅπως στὰ θέατρα, στὰ παλιὰ τὰ χρόνια ὅλη ἡ οἰκογένεια πήγαινε στὴν ἐκκλησία. Μπροστὰ πήγαινε ὁ πατέρας, πίσω ἡ μάνα, μετὰ τὰ 4, 5, 6, 7, 8 παιδιά. Ὅλοι κοινωνούσανε καὶ φεύγανε σὰν ἄγγελοι· Καὶ μέσ᾿ τὸ σπίτι παράδεισος ἤτανε. Διότι ὅπου εἶνε ὁ Χριστὸς ἐκεῖ εἶνε ἡ χαρὰ. Ὅπου εἶνε ὁ Χριστὸς ἐκεῖ εἶνε ἡ ἀγάπη. Ὅπου εἶνε ὁ Χριστὸς ἐκεῖ εἶνε ὁ παράδεισος. Δὲν ᾿νε ψέματα αὐτά, εἶνε ἀλήθεια. Ζωντανὴ ἀλήθεια.
Ὤ, Θεέ μου! ποῦ πῆγε αὐτὴ ἡ κοινωνία; Μᾶς ἔφαγε ὁ διάβολος. Φύγαμε ἀπὸ τὸ Θεό καὶ κτήνη γινήκαμε.
Ἀδελφοί μου, Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 5-12
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η αποστασια των καιρων μας

«Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία» (Σ. Σολ. 5,23)

ΟΜΟΙΑΖΟΜΕΝ, ἀγαπητοί μου, μὲ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ πιάνει στὰ χέρια του ἕνα ὄμορφο βιβλίο, κ᾿ ἐπειδὴ δὲν ξέρει γράμματα, τὸ ξεφυλλίζει τὸ ξεφυλλίζει, ἀλλὰ δὲν γνωρίζει τί λέει μέσα.
Εἶδα κάποτε σ᾿ ἕνα βουνὸ ἕναν ἄνθρωπο, ποὺ εἶχε στὰ χέρια του ἕνα βιβλίο καὶ τὸ κοιτοῦσε.
―Μπαρμπα-Γιῶργο, τοῦ λέω, τί λέει τὸ βιβλίο;
―Ποῦ νὰ ξέρω, παιδάκι μου; μοῦ ἀπαντᾷ· κάτι βλέπω μέσα, ἀλλὰ δὲν καταλαβαίνω τίποτα.
Ἀκριβῶς τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μ᾿ ἐμᾶς. Ἡ Ἐκκλησία μας, οἱ ἀκολουθίες, ὁ ὄρθρος, ὁ ἑσπερινός, ἡ θεία λειτουργία, εἶνε ἕνα βιβλίο, τὸ ὡραιότερο βιβλίο ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο. Ἀλλὰ πᾶμε στὴν ἐκκλησία καὶ δὲν καταλαβαίνουμε τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε. Τί συμβαίνει; Ποιά νά ᾿νε ἡ αἰτία; Μήπως εἶνε ἡ γλῶσσα; Ἔ, κατά τι, συντελεῖ καὶ ἡ γλῶσσα. Δὲν εἶνε ὅμως ἡ γλῶσσα. Γνώρισα στὴ ζωή μου τσοπαναραίους καὶ γεωργοὺς καὶ ἀγραμμάτους ἀνθρώπους, ποὺ ξέρανε ἀπ᾿ ἔξω τὸν ἑξάψαλμο· γνώρισα καὶ δικηγόρους καὶ γιατροὺς καὶ μεγάλους ἐπιστήμονας καὶ καθηγητὰς πανεπιστημίου, ποὺ οὔτε τὸ «Πάτερ ἡμῶν» δὲν γνωρίζανε.
Ἄρα λοιπὸν δὲν εἶνε τόσο ἡ δυσκολία τῆς γλώσσης· εἶνε ἡ ἔλλειψις ἀγάπης στὸ Θεό. Δὲν ἔχομε αἰσθανθῆ τὸ μεγαλεῖον αὐτὸ τῆς ποιήσεως, τὸ μεγαλεῖον τῶν ἀκολουθιῶν μας· καὶ οἱ σκέψεις μας καὶ τὰ αἰσθήματά μας εἶνε ξένα πρὸς τὰ μεγαλεῖα τῆς ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν. Read more »

Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;» σελ. 177-178
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Ὁ θρῆνος τῆς ψυχῆς

Η ΕΛΠΙΔΑ τοῦ κόσμου εἶνε ὁ ἐσταυρωμένος Λυτρωτής, τὸν ὁποῖον προσκυνοῦμε ἐν μετανοίᾳ καὶ κατανύξει, ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. Ἀφοῦ ὑπάρχει ἐκεῖνος, Χριστιανέ, μὴν ἀπελπίζεσαι. Μπορεῖ ὅλοι καὶ ὅλα νὰ μᾶς ἀπογοητεύουν· ἐκεῖνος ὄχι. Ἐκεῖνος μένει γιὰ μᾶς στήριγμα στὸν κόσμο αὐτόν.
Ὅσο πᾶμε, ἡ πίστις σβήνει, τὰ καντήλια σβήνουν, τὰ ἀστέρια σβήνουν. Ἕνας μένει καὶ λάμπει, ὁ Χριστός. Προτιμότερο καὶ ὁ ἥλιος ἀκόμη νὰ σβήσῃ, παρὰ νὰ σβήσῃ ἀπὸ τὴν καρδιά μας ἡ πίστις στὸ Χριστό.
Καὶ ἂν ἔρθῃ ἐποχὴ τέτοια καὶ μείνῃς μόνος στὴ γῆ ὁλόκληρη, μὴ φοβηθῇς. Νὰ μὴ προδώσῃς τὸ Χριστό, μὴ γίνῃς λιποτάκτης. Κλαῦσε γιὰ τ᾿ ἁμαρτήματά σου, καὶ πίστευε! Πίστευε, καὶ ὁ Θεὸς θὰ κάνῃ τὸ θαῦμα του καὶ σὺ ὁ ἕνας θὰ νικήσῃς. Θ᾿ ἀκούσῃς τὴν παρήγορο φωνὴ τοῦ Χριστοῦ· «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. 11,28)
Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀναφέρει τὴν θεία αὐτὴ προτροπή, ποὺ τὴν ἀπηύθυνε ὁ Χριστὸς παγκοσμίως, καὶ ἀναλύων τὴν λέξι «πεφορτισμένοι», φορτωμένοι δηλαδή, διακρίνει δύο φορτία. Ἔχουμε, λέει, δύο εἰδῶν φορτία· φορτίο εἶνε τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, φορτίο εἶνε καὶ οἱ ἁμαρτίες. Καὶ τὸ μὲν πρῶτο φορτίο, τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, δὲν εἶνε εὔκολο κανεὶς νὰ τὸ ἀποβάλῃ καὶ νὰ ἐφαρμόσῃ τὸν ἄλλο λόγο τοῦ Χριστοῦ, «Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ὡρισμένοι μόνο τὸ πέτυχαν αὐτὸ καὶ ἐλάφρωσαν ἀπὸ τὸ ἕνα φορτίο. Τὸ ἄλλο ὅμως φορτίο ―ποὺ εἶνε τὸ βαρύτερο―, οὔτε αὐτοὶ κατώρθωσαν νὰ τὸ ἀποβάλουν. Τὸ δὲ ἄλλο, τὸ βαρύτερο φορτίο, εἶνε τὰ ἁμαρτήματά τους, τὰ ἐξωτερικὰ ἀλλὰ καὶ τὰ ἐσωτερικά.
Γιὰ τὰ ἁμαρτήματα αἰσθάνεται ὁ πιστὸς Χριστιανὸς τὴν ἀνάγκη νὰ κλαύσῃ καὶ νὰ θρηνήσῃ. Γι᾿ αὐτὸ ἕνας ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ἐπίσκοπος Κρήτης ἀρχίζει τὸν περίφημο Μέγα Κανόνα μὲ τὰ λόγια· «Πόθεν ἄρξομαι θρηνεῖν τὰς τοῦ ἀθλίου μου βίου πράξεις; ποίαν ἀπαρχὴν ἐπιθήσω, Χριστέ, τῇ νῦν θρηνῳδίᾳ;
ἀλλ᾿ ὡς εὔσπλαγχνός μοι δὸς παραπτωμάτων ἄφεσιν» (Μ. Κανών, ᾠδὴ α΄, τροπ. 1).

Ενας 56χρονος ανδρας συνεληφθη απο ανδρες της ΕΛ.ΑΣ στο Βολο, καθως καταδiωκε τον…κορονοϊo.

Το περιστατικό σημειώθηκε πριν λίγες μέρες στη θεσσαλική πόλη όπως αναφέρει η ιστοσελίδα taxydromos.gr.
Αφού του επιβλήθηκε πρόστιμο ο άνδρας αναχώρησε για την Αθήνα όπου εντοπίστηκε και οδηγήθηκε σε ψυχιατρείο.
www.pentapostagma.gr: 06.04.2020

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης ένα αυτοκίνητο κινούνταν με υψηλή ταχύτητα σε κεντρικό δρόμο της πόλης κάνοντας μάλιστα απότομους ελιγμούς. Μπροστά από το αυτοκίνητο προπορευόταν ένα δίκυκλο που έκανε delivery.
Αυτόπτης μάρτυρας κάλεσε την Αστυνομία και ανέφερε την ξέφρενη κούρσα του αυτοκινήτου. Άμεσα, Α.Τ. Βόλου και Τροχαία έσπευσαν στο σημείο. Ξεκίνησαν να καταδιώκουν το ΙΧ που ακολουθούσε τρελή κούρσα και το ακινητοποίησαν στο ύψος της οδού Γαλλίας.

Φορούσε στο κεφάλι φακό με led φωτάκια

Read more »

Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΠΑΝΔΗΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΔΙΩΧΝΕΙ ΑΚΑΡΙΑΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ

————-

————-

Ομιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, στὴν Πτολεμαϊδα, στις 17.6.1973

Είσερχόμεθα σε περιοδο Κατακομβῶν. Ἡ δυνατή προσευχή το ὅπλο μας.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΕΜΠΛΑΣΤΡΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ!
Κλείνει σαν Νέρωνας, ὅλους τοὺς ναούς, τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή! Απαγορεύει ἀκόμα καὶ τὴν Θεία Κοινωνία στοὺς πιστούς!!! Συνένοχοι οἱ δειλοί και ἄπιστοι δεσποτάδες!!!
ΤΑΛΑΙΠΩΡΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ, ΣΕ ΠΟΙΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΙΣΤΩΝ & ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΕΣΕΣ!!! Πολεμοῦν τὸν ΧΡΙΣΤΟ, τον Μεγάλο Ιατρό τῶν ψυχῶν και τῶν σωμάτων, ἐκτελῶντας ἐντολὲς τῆς λέσχης ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ, γιὰ νὰ ἐγκαταστήσουν τὴν παγκόσμια κυβέρνηση τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ στὴν Ἑλλάδα. Μὲ τὸ πρόσχημα τοῦ Κορωνοϊου, ποὺ ἴσως τὸ τέρας τῆς ἄλογης ἐπιστήμης να τὸ φύτευσε, νὰ μᾶς τσουβαλιάσουν ὅλους στὴν παγκόσμια ὑποδούλωση χωρίς ἀντίσταση.
ΤΟ «ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ», ΝΑ ΤΟ ΛΕΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΠΑΣΤΩΣ, Μ᾽ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΜΑΣ

Ακοῦστε την ὁμιλία τοῦ γενναίου ἀγωνιστοῦ ἱεράρχου, για να πάρετε δύναμη.
ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΗ ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΙ, ΕΙΤΕ ΑΡΕΣΕΙ, ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΕΑ ΗΓΕΣΙΑ. ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΒΓΑΙΝΗ ΣΑΝ ΠΥΡΑΥΛΟΣ ΤΟ· «ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ» ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

———-

——–

Nα κανεις κανονικα το σταυρο

Kαι κάτι άλλο. Nα κάνεις το σημείο του σταυρού κανονικά. Γιατί δυστυχώς στα άπιστα αυτά χρόνια που ζούμε όλα έγιναν μόδα. Mόδα στα μαλλιά, μόδα στα ρούχα, μόδα στα παπούτσια, μόδα παντού. Έγινε μόδα δυστυχώς και η εκκλησία. Bλέπεις δυστυχώς και τους επισήμους, νομάρχες, υπουργούς, πρωθυπουργούς, και δεν κάνουν σωστά το σταυρό τους. Aυτό που κάνουν δεν είναι σταυρός. Eίναι εμπαιγμός και κοροϊδία. Eίναι θεομπαιξία. Eσείς να μην είστε θεομπαίκτες. Πως θα σε καταλάβω ότι είσαι χριστιανός; Aπό το σταυρό. Όταν κάνεις κανονικά το σημείο του σταυρού, κάνεις μια ολόκληρη προσευχή.
Λοιπόν, εσείς να κάνετε το σταυρό σας σωστά.

Πως θ᾿ απαλλαγουμε;

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;» σελ. 46-49
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ὤ ἡ ἁμαρτία! ὤ ἡ ἁμαρτία μου, ἡ ἁμαρτία σας! Ὅλες αὐτὲς οἱ ἁμαρτίες εἶνε ἕνα φοβερὸ κακό, ῥιζωμένο βαθειὰ μέσ᾿ στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.

Λέει κάποιος φιλόσοφος· Δῶστε μου μιὰ λίμνη ποὺ νὰ εἶνε πεντακάθαρη, μιὰ λίμνη ποὺ τὰ νερά της νὰ εἶνε καθαρὰ καὶ γλυκὰ ὅπως τὰ νερὰ τῆς Πρέσπας. Καὶ μετά, μέσα στὰ γλυκὰ νερὰ τῆς λίμνης, νά ᾿ρθῇ κάποιος καὶ νὰ ῥίψῃ μιὰ σταγόνα δηλητήριο, καὶ αὐτὸ νά ᾿χῃ τέτοια πικράδα, ὥστε ὅλο τὸ νερὸ τῆς λίμνης νὰ γίνῃ φαρμάκι. Τί δύναμι θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχῃ αὐτὴ ἡ σταγόνα, ὥστε νὰ κατορθώσῃ νὰ φαρμακώσῃ τὰ νερὰ ὁλόκληρης τῆς λίμνης;
Τέτοια δύναμι ἔχει ἡ ἁμαρτία. Γλυκὰ ἤτανε τὰ νερὰ τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀλλὰ κατόπιν ἦρθε ἡ ἁμαρτία καὶ τάραξε ὁλόκληρο τὸ σύμπαν καὶ φαρμάκωσε τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων.
Ὅλοι ἀναστενάζουμε, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἀπὸ τὸ κακὸ ποὺ ὑπάρχει μέσα μας. Μέσα μας ὑπάρχει τὸ φίδι αὐτό, ὁ ἑπτακέφαλος δράκων.
Τί δὲ᾿ θά ᾿δινε ὁ κόσμος, τί δὲ᾿ θά ᾿δινε ἡ ἀνθρωπότης, τί δὲ᾿ θὰ δίναμε κ᾿ ἐμεῖς, γιὰ γιὰ νὰ βγῇ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας τὸ κακὸ αὐτό, ποὺ μᾶς βασανίζει! Καὶ τὸ κακὸ αὐτὸ εἶνε ἡ ἁμαρτία.
Καὶ ἂν ἔλεγε ὁ Χριστὸς ὅτι, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆτε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, πρέπει νὰ πᾶτε κάτω στὸν Ἰορδάνη ποταμό, νὰ γδυθῆτε καὶ νὰ περάσετε τὸν Ἰορδάνη ποταμὸ ἑκατὸ φορές, θὰ ἔπρεπε νὰ τὸ κάνουμε.
Καὶ ἂν ἀκόμα μᾶς ἔλεγε ὁ Χριστὸς ὅτι, γιὰ νὰ συγχωρεθοῦν τ᾿ ἁμαρτήματά μας, πρέπει νὰ ἀνεβοῦμε ψηλὰ στὰ Ἰμαλάϊα, νὰ γίνουμε ἀλπινισταὶ καὶ ὀρειβάται καὶ νὰ φτάσουμε ἐπάνω στὴν κορυφὴ τῶν Ἰμαλαΐων, καὶ ἐκεῖ ψηλά, μέσ᾿ στὸ κρύο, νὰ σταθοῦμε δέκα χρόνια, ἔπρεπε νὰ τὸ κάνουμε.
Καὶ ἂν μᾶς ἔλεγε ὁ Χριστός, νὰ πᾶμε μέσα σὲ μιὰ σπηλιὰ νὰ κρυφτοῦμε καὶ νὰ ἀσκητεύουμε καὶ νὰ νηστεύουμε σὰν τοὺς ἀσκητάδες ἑκατό χρόνια, ἔπρεπε νὰ τὸ κάνουμε.

Μία λέξις· «Ἥμαρτον»!

Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;» σελ. 205-206
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η ειρηνη του κοσμου κρεμεται απο μια κλωστη

Κόσμε, γλέντα, διασκέδαζε, ὀργίαζε, μοίχευε, μάζευε λεπτά. Ἄνθρωποι τοῦ κόσμου, Ἰοῦδαι τῆς ἀνθρωπότητος, κτίζετε κατοικίες, πολυκατοικίες καὶ διαμερίσματα· ἀγοράζετε αὐτοκίνητα, κόττερα καὶ ὅ,τι ἄλλο θέλετε. Μαζεύετε λοιπόν, γλεντᾶτε καὶ διασκεδάζετε· ἀλλὰ πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας κρέμεται ἡ σπάθη τοῦ Δαμοκλέους. Ἀπὸ μία κλωστὴ κρέμεται ἡ ζωὴ τοῦ κόσμου· καὶ ἐὰν αὐτὴ κοπῇ, οὐαί τῷ κόσμῳ.

Ξυπνᾶτε

Ξύπνα, κόσμε. Ξυπνᾶτε, πλούσιοι καὶ φτωχοί. Ξυπνᾶτε, ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Ξύπνα κ᾿ ἐσύ, Αὐγουστῖνε, διότι τὸ τέλος σου ἐγγίζει – ποιός ξέρει ἂν τὸ ἔτος αὐτὸ δὲν εἶνε τὸ τελευταῖο τῆς ζωῆς μου; Ξύπνα κ᾿ ἐσύ, Ἑλλάς, ποὺ κοιμᾶσαι ἐνῷ οἱ ἐχθροὶ ἑτοιμάζονται. Κλεῖσε τὰ κέντρα τῆς ἁμαρτίας, τὰ χαρτοπαίγνια, τὰ διαφθορεῖα. Εὑρισκόμεθα σὲ παραμονὲς φοβερῶν ἐξελίξεων. Τὸ «Ψυχή μου ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;…» μποροῦμε νὰ τὸ ἀλλάξουμε «Ἑλλάς μου Ἑλλάς μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;…».
Ἀλλ᾿ ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ συνεχίζουν νὰ κοιμῶνται. Τί νὰ πῶ γι᾿ αὐτούς; Ὑπάρχει στὴ φύσι ὁ ὕπνος ποὺ ξυπνᾷς· ἀλλ᾿ ὑπάρχει καὶ ὕπνος ποὺ δὲν ξυπνᾷς. Εἶνε μιὰ φοβερὰ ἀσθένεια. Τὴν προκαλεῖ ἕνα ἔντομο, ἡ μῦγα τσετσέ – ἔτσι λέγεται. Ὁ Θεὸς νὰ φυλάξῃ· ἅμα σὲ τσιμπήσῃ, σὲ πιάνει ὕπνος θανατηφόρος, μέχρι ποὺ πεθαίνεις πλέον. Ἀνατριχιάζετε ποὺ τ᾿ ἀκοῦτε; Ν᾿ ἀνατριχιάζετε ὅμως περισσότερο γιὰ τὸν θανατηφόρο ὕπνο ποὺ προξενεῖ ἡ ἁμαρτία. Γι᾿ αὐτὸν λέει ὁ προφήτης· Κύριε, «φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον…» (Ψαλμ. 12,4).
Εὔχομαι, μὲ τὸ κήρυγμα αὐτὸ κάποια ψυχὴ νὰ ξυπνήσῃ, νὰ πέσῃ στὰ πόδια τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ νὰ πῇ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42). Καὶ ἐλπίζω, τὰ λόγια αὐτὰ νὰ μποῦν στὴν καρδιά σας καὶ το ἔτος αὐτό  νὰ εἶνε ἔτος ἀφυπνίσεως, μετανοίας, ἐπιστροφῆς πρὸς τὸν Κύριο, γιὰ νὰ δοξάζωμε ὅλοι Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμον σου! Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς!

Θὰ σωθοῦμε διὰ τῆς μετανοίας

Αὐτὸ τὸ «Κύριε, ἐλέησον» νὰ τὸ ποῦμε ὅλοι. Νὰ τὸ ποῦνε τὰ μικρὰ παιδιά, ποὺ κρατοῦν στὴν ἀγκαλιά τους οἱ μητέρες. Νὰ τὸ ποῦν οἱ νέοι καὶ οἱ νεάνιδες. Νὰ τὸ ποῦν οἱ ἀσπρομάλληδες γέροντες. Νὰ τὸ ποῦν μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ τὸ πῇ ὅλος ὁ λαός.
«Κύριε, ἐλέησον». Νὰ τὸ ποῦμε μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά μας, καὶ θὰ μᾶς ἀκούσῃ ὁ Θεός. Read more »

Διαβαστε ολόκληρο ἄρθρο σε pdf,
πατὠντας τον παρακάτω τίτλο

Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Η ΥΓΕΙΑ.pdf

Πονημα ερευνητου Λ.Α.

Ὁ παρατηρητικός χριστιανός , ὁ ἔχων νοῦν, καθημερινά βλέπει, ἀκούει, καί διαισθάνεται ὅτι ὁ κόσμος μας δέν πηγαίνει καλά, ἡ ζωή στόν ὑποτίθεται πολιτισμένο ἄνθρωπο ὁλοένα καί παρεκκλίνει σέ κάτι νοσηρό, ἄσχημο, καί δαιμονικό θά λέγαμε χωρίς ὑπερβολή. Οἱ καθημερινές τραγικές εἰδήσεις τό ἐπιβεβαιώνουν δυστυχῶς μέ τά καθημερινά ὁλοένα αὐξανόμενα θλιβερά γεγονότα ἐγκληματικῶν πράξεων. Ὁ κόσμος μας φλέγεται. Ἡ κοινωνία μας τείνη νά γίνει ἕνα δραματικό θεατρικό ἔργο , ὅπως τοῦ Ντοστογιέφσκι, πού ἔγραψε τήν θεατρική ἐκείνη παράσταση: «οἱ δαιμονισμένοι». Τό ἐρώτημα λοιπόν ἀπό τόν γερμανικό τύπο ἦταν εὔλογο πρός τόν γερμανικό λαό: νά ἀνησυχοῦν οἱ γερμανοί γιά τήν σπουδαία πολιτικό τους ; (τήν Καγκελλάριο Μέρκελ) ἤ δέν πρέπει νά ἀνησυχοῦν;…

Τα ολεθρια αποτελεσματα της αμαρτιας

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 36-46
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου

Ἀλλά, ἀδελφοί μου, ὅποιος θέλει νὰ δῇ τί εἶνε ἡ ἁμαρτία, ἂς μὴν ἀκούσῃ τὸν ἄλφα ἢ τὸν βῆτα· ἂς βουλώσῃ τ᾿ αὐτιά του στὸν διάβολο. Διότι, δυστυχῶς, στὰ χρόνια αὐτὰ ποὺ ζοῦμε ἐκπληρώνεται ἡ προφητεία ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλυτέρων προφητῶν τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ποὺ ἔλεγε· Θὰ ἔρθουν χρόνια τέτοια, ποὺ ἡ ἁμαρτία πλέον δὲν θὰ προκαλῇ τὴν φρίκη· οἱ ἄνθρωποι θὰ συνηθίσουν μ᾿ αὐτὴν καὶ θὰ παίζουν μαζί της.
Ἔτσι σήμερα παίζουμε μὲ τὴν ἁμαρτία. Πίνουμε τὴν ἁμαρτία ὅπως πίνουμε ἕνα ποτήρι νερό. Ἀλλ᾿ ἂν θέλουμε νὰ δοῦμε τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχουμε ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἀπὸ τὸ μικρότερο ψέμα ἕως τὴν μεγαλυτέρα προδοσία τοῦ χριστιανισμοῦ, δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ δοῦμε ἕνα κρυστάλλινο καθρέπτη ποὺ μᾶς παρουσιάζει ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ. Εἶνε ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου (βλ. Λουκ. 15,11-32).
Θὰ ἤθελα νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας ἐπάνω στὶς καταστροφικὲς συνέπειες, ποὺ δημιουργεῖ στὸν ἄνθρωπο ἡ ἁμαρτία, ὅπως φαίνονται στὴν περίπτωσι τοῦ ἀσώτου υἱ

Ἡ ἁμαρτία καταστρέφει τὴν περιουσία τοῦ ἀνθρώπου

Ὁ ἄσωτος κληρονόμησε ἀπὸ τὸν πατέρα του μία τεραστία περιουσία, καὶ αὐτὴ τὴν κατεσπατάλησε «ζῶν ἀσώτως» (Λουκ. 15,13). Κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς δύο λέξεις καθένας ἀπὸ μᾶς μπορεῖ νὰ φαντασθῇ, ποιά ζωὴ ὀργίων, διασκεδάσεων καὶ σπατάλης ἔζησε ὁ ἄσωτος υἱός.
Ἀλλ᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ σὲ κάθε ἁμαρτωλό. Δὲν ξέρω στὸν κόσμο αὐτὸ νὰ ὑπάρχῃ ἄλλο πρᾶγμα περισσότερο πολυέξοδο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
Κάθε κράτος δημοσιεύει ἀπολογισμό, καὶ μέσα σ᾿ αὐτὸν σημειώνονται τὰ διάφορα κονδύλια ποὺ ξοδεύει γιὰ τὶς διάφορες ἀνάγκες του.
Ἐὰν μποροῦσε καὶ ὁ διάβολος νὰ μᾶς δημοσιεύσῃ τὸν ἀπολογισμὸ τῆς ἁμαρτίας, θὰ βλέπατε τεράστια ποσὰ νὰ ξοδεύωνται γι᾿ αὐτήν. Ἡ ἁμαρτία εἶνε ἡ μεγάλη φαγάνα τοῦ ἀτομικοῦ, οἰκογενειακοῦ καὶ ἐθνικοῦ προϋπολογισμοῦ.
Ἡ ἁμαρτία καταστρέφει τὴν περιουσία τοῦ ἀνθρώπου.
Καὶ ἐξηγοῦμαι. Ἐλάχιστα εἶνε τὰ χρήματα ποὺ δίδει ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν Θεό. Ἐλάχιστα εἶνε τὰ χρήματα ποὺ δίδει γιὰ νὰ βοηθήσῃ τὸν πλησίον. Ἀλλὰ ἐλάχιστα εἶνε καὶ τὰ χρήματα ἐκεῖνα ποὺ ξοδεύει γιὰ τὶς πραγματικές του ἀνάγκες· γιὰ τὸ ψωμί του, γιὰ τὸ ροῦχο του, γιὰ τὸ παπούτσι του, γιὰ τὰ φάρμακά του. Καὶ ἂς ἀνεβαίνῃ ὁ τιμάριθμος. Τὰ πολλὰ χρήματα τὰ ξοδεύει ὄχι στὰ ἀναγκαῖα πράγματα, ἀλλὰ στὰ περιττά, στὰ εἴδη πολυτελείας καὶ ἄλλα ἁμαρτωλὰ πράγματα.
Θέλετε ἀποδείξεις; Ἀνοῖξτε τὶς ἐφημερίδες, καὶ θὰ δῆτε. Πάρτε κιμωλία καὶ γράψτε. Read more »

ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ

Βοηθητικο φυλλαδιο ἐξομολογήσεως

ΟΛΟΙ είμεθα αμαρτωλοί. Δεν υπάρχει κάτω στη γη άνθρωπος, πού δεν άμαρτάνει. Όποιος λέει ότι δεν έχει αμαρτήματα, αυτός είνε μεγάλος ψεύτης. Όλοι έχουμε αμαρτήματα, και μάλιστα πολλά. Αμαρτάνουμε με όλες μας τις αισθήσεις. Αμαρτάνουμε με τα μάτια, με τα αυτιά, με τη γλώσσα, με τα χέρια, με τα πόδια, με το μυαλό, με την καρδιά. Κάθε μέρα πολλές φορές παραβαίνουμε το θέλημα του Θεού. Πολλά τα αμαρτήματα μας. Και καθώς τα σκεπτόμαστε, πολλές φορές μας πιάνει απελπισία. Ο διάβολος μας αποθαρρύνει. Νομίζουμε ότι δεν υπάρχει τρόπος να φυγή το βάρος τους από πάνω μας. Αλλ’ όσα κι αν εΐνε, δεν υπερβαίνουν την αγάπη του Θεού. Πόσο μας αγαπά ο Θεός! Συγχωρεί όλα τα αμαρτήματα μας, αρκεί να τα εξομολογηθούμε με ειλικρίνεια και με συντριβή. Γι’ αυτό μην απελπίζεσαι. Ό,τι κι αν έχης κάνει, συγχωρείται, αρκεί να πάς στον πνευματικό και να έξομολογηθής με αληθινή μετάνοια, με συντριβή, και με πίστι ότι το «Αίμα Ιησού Χρίστου καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας». Για να διευκολύνουμε τους χριστιανούς μας στο μυστήριο της Εξομολογήσεως, τυπώσαμε το μικρό αυτό φυλλάδιο. Αναφέρει τα σπουδαιότερα αμαρτήματα, πού συνήθως κάνουμε. Διάβασε το φυλλάδιο αυτό και σημείωσε ποιά από τα αμαρτήματα αυτά έχεις κάνει και εξομολογήσου τα με ειλικρίνεια. Σκέψου μήπως έχεις κάνει και τίποτε άλλο, πού δεν αναγράφεται εδώ.

Α’. Αμαρτήματα προς τον Θεό

1. Πιστεύεις στο Θεό, στην Άγια Τριάδα, στη Θεότητα του Χριστού, στην εκκλησία, στα μυστήρια της; Πιστεύεις ότι υπάρχει παράδεισος και κόλασι; Πιστεύεις ότι με το μυστήριο της Εξομολογήσεως δίδεται η άφεσι των αμαρτιών;
2. Μήπως βλασφήμησες το όνομα του Χριστού, της Παναγίας, του Σταυρού, των Αγίων;
3. Μήπως άκουσες άλλους να βλασφημούν και δεν διαμαρτυρήθηκες, αλλά στάθηκες απαθής;
4. Μήπως γόγγυσες εναντίον του Θεού για ωρισμένες θλίψεις πού σε βρήκανε και είπες λόγια ασεβή;
5. Μήπως μίλησες με ασέβεια για τα θέματα της θρησκείας ή κορόϊδεψες πρόσωπα και πράγματα της Εκκλησίας;
6. Μήπως ωρκίστηκες, και μάλιστα ψεύτικους όρκους, σε δικαστήριο ή οπουδήποτε άλλου;
7. Πηγαίνεις κάθε Κυριακή πρωί στην εκκλησία ή απουσιάζεις χωρίς να ύπάρχη σοβαρώτατος λόγος;
8. Μήπως εργάζεσαι την Κυριακή χωρίς να ύπάρχη σοβαρός λόγος, ή ταξιδεύεις το πρωί της Κυριακής;
9. Διαβάζεις καθημερινά την Άγια Γραφή, πού είνε ο λόγος του Θεού;
10. Προσεύχεσαι πρωί και βράδυ και στο τραπέζι όταν κάθεσαι να φας, ή μήπως τρως και κοιμάσαι χωρίς προσευχή;
11. Νηστεύεις τις μέρες πού ορίζει ή Εκκλησία μας (Τετάρτες, Παρασκευές, Σαρακοστές κ.τλ.);
12. Έχεις στο σπίτι σου εικονοστάσι ή ντρέπεσαι να κρέμασης εικόνα στο σπίτι ή να κάνης το σταυρό σου;
13. Μήπως κατέφυγες σε μέντιουμ, μάγισσες, χαρτορρίχτρες, καφετζοϋδες;
14. Προσπαθείς να κοινωνής τακτικά ή αμελείς και κοινωνείς 3-4 φορές το χρόνο, κι αυτές ανεξομολόγητος;
15. Μήπως έχεις προλήψεις και δεισιδαιμονίες;
16. Αγαπάς, ευγνωμονείς και δοξάζεις πάνω άπ’ όλα το Θεό;

«Πάτερ, ήμαρτον είς τον ούρανόν και ενώπιον σου»

Β’. Αμαρτήματα προς τον πλησίον

Read more »

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ; σελ. 228-232
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η Θεια Χαρις

Λοιπόν, μπορεῖ νὰ ἔρθῃ μιὰ μέρα νὰ στερεύσῃ τὸ ὑδραγωγεῖο καὶ νὰ μὴν ἔχῃς ἕνα ποτήρι νερό. Ἀλλὰ ἕνα ἄλλο ὑδραγωγεῖο δὲν θὰ στερεύσῃ ποτέ. Ποιό εἶνε αὐτὸ τὸ ὑδραγωγεῖον; Εἶνε χτισμένο ἐπάνω στὸ βράχον τοῦ Γολγοθᾶ. Αὐτὲς οἱ σταγόνες ποὺ ἔπεσαν ἀπὸ τὶς πληγὲς τοῦ Ἐσταυρωμένου τὴν ἡμέρα ἐκείνη, μαζευτήκανε ὅλες καὶ ἐγέμισαν τρόπον τινὰ ἕνα τεράστιο τεπόζιτο ποὺ λέγεται Θεία Χάρις. Ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου, ἀπὸ τὰς πληγὰς ποὺ ἐδημιούργησαν τὰ καρφιὰ τοῦ Σταυροῦ, ἀπὸ τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου, ἐβγῆκε αὐτὴ ἡ τεραστία δύναμις, ἡ ὁποία εἶνε ἐγκεκλεισμένη ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ὅπως μὲ σωλῆνες φεύγει τὸ νερὸ καὶ ἔρχεται στὸ σπίτι σου καὶ ἀνοίγεις τὴν κάνουλα καὶ παίρνεις νερὸ καὶ δροσίζεσαι, ἔτσι ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν οὐράνιον δεξαμενὴν τοῦ Γολγοθᾶ, ἀπὸ τὸν τίμιον Σταυρόν, ἔρχεται μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησία αὐτὸ τὸ μυστήριον, αὐτὴ ἡ θεία δύναμις, ἡ τεραστία δύναμις ποὺ λέγεται Χάρις. Καὶ ἡ Χάρις αὐτὴ τρέχει μὲ ἑπτὰ κάνουλες. Ἑπτὰ κάνουλες ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἑπτὰ κάνουλες εἶνε τὰ ἑπτὰ μυστήρια. Ὅπου νὰ πάρῃς ὅμως, ὅπου νὰ ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε στρόφιγγα κι ἂν ἀνοίξῃς, ἀπὸ ὁποιαδήποτε κάνουλα, τρέχει τὸ ἴδιο νερό, τρέχει ἡ Θεία Χάρις.
Ἄλλη στρόφιγγα τρέχει περισσότερο καὶ ἄλλη ὀλιγώτερο. Πάντως ἀπὸ ὅλες τὶς ἑπτὰ στρόφιγγες, ἀπὸ τὶς ἑπτὰ κάνουλες, τρέχει τὸ ἀθάνατο νερό, τρέχει ἡ τεραστία δύναμις τοῦ Θεοῦ.

Τὰ 7 Μυστήρια

Λοιπόν, ἡ μιὰ κάνουλα εἶνε τὸ πρῶτον μυστήριον, τὸ Βάπτισμα. Ἡ δεύτερη κάνουλα εἶνε τὸ Χρίσμα. Ἡ τρίτη κάνουλα εἶνε ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ἡ τετάρτη εἶνε ἡ Μετάνοια. Ἡ πέμπτη εἶνε ἡ Ἱερωσύνη. Ἡ ἕκτη εἶνε ὁ Γάμος. Τελευταία εἶνε τὸ Εὐχέλαιον.
Μὲ τὴν πρώτη, ὅταν ἀνοίξῃς τὴν πρώτη στρόφιγγα τῆς Θείας Χάριτος, τότε ἐκεῖ μέσα ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴ δεύτερη στρόφιγγα πλουτίζεσαι ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Μὲ τὴν ἄλλη κάνουλα, τῆς Θείας Εὐχαριστίας, παίρνεις μέσα σου τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ γίνεσαι ἕνα μὲ τὸ Χριστό, ἑνώνεσαι μὲ τὸ Χριστό.
Μὲ τὴν ἄλλη στρόφιγγα πλύνεσαι ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων.
Μὲ τὴν ἄλλη κάποιος χριστιανὸς γίνεται ἱερεὺς τοῦ Ὑψίστου, παίρνει δύναμη γιὰ νὰ διοικήσῃ τὸν λαό.
Μὲ τὴν ἄλλη, ἄνδρας καὶ γυναίκα ἑνώνονται γιὰ νὰ δημιουργήσουν τὴν οἰκογένεια.
Καὶ μὲ τὴν τελευταία ὁ ἀσθενὴς παίρνει δύναμι διὰ τοῦ Εὐχελαίου.

Τὸ ἅγιο Βάπτισμα

Τὸ Βάπτισμα εἶνε, ὅπως βλέπετε, πρῶτο.
«Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται»(….). Εἶνε ἀναγκαῖον τὸ Βάπτισμα. Read more »