Τέλος, ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως κ. Ανδρέας, έστειλε ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, τονίζοντας ότι «Στις κρίσιμες ώρες που περνάει η Πατρίδα μας εξ  αιτίας της οικονομικής κρίσεως, ας μη κλονίζουμε τα πνευματικά θεμέλια του Έθνους, και μάλιστα την πίστη στην δύναμη του τιμίου Σταυρού. Ένας ακρίτας Ιεράρχης φωνάζει προς κάθε κατεύθυνση και λέει : Κάτω τα χέρια από τα θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα. Γιατί, όπως τονίζει και η λαϊκή παροιμία « Ο Θεός αργεί, αλλά δεν λησμονεί». Και ο νοών νοείτω».

Το νέο σήμα της Ελληνικής Αστυνομίας

************************************************************************************************************

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΤΕΛΕΒΑΝΔΟΥ

ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΓΑΔΑΣΚΑΡΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

========================

Είμαι άνθρωπος αδύνατης μνήμης και περιορισμένων διανοητικών δυνατοτήτων. Το Μαγαδασκάρης Νεκτάριο όμως τον θυμάμαι πολύ καλά αν και τον γνώρισα πριν τριανταπέντε σχεδόν χρόνια κατά τη διάρκεια των σπουδών του τα μέσα της δεκαετίας του 1970 στην Αθήνα. Και πώς να τον ξεχάσω;

ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ

_______________

Ευγενής, ασκητικός, διακριτικός. Κουβέντες μετρημένες. Δεν κατέκρινε ποτέ κανένα. Προσεκτικός σε όλα. “Ακακον αρνίον” του Χριστού από αυτά που διακρίνεις την αρετή τους με την πρώτη ματιά. Καθαρό βλέμμα από την αμαρτία, την υποκρισία και την πονηρία. Υπομονετικός και υπάκουος σε όλους. Οσοι ήθελαν να τον αγγαρεύσουν μίλιον ένα πήγαινε μαζί τους δύο. Εκανε σε όλους υπακοή. Και σε αυτούς που όφειλε και σε αυτούς που δεν όφειλε. Ακουε σιωπηλός και ατάραχος λοιδορισμούς, βρισιές, συκοφαντίες. Χωρίς να απολογείται, να δίνει εξηγήσεις ή να διαμαρτύρεται. Δεν απαντούσε σε καμιά κατηγορία. Ούτε άμεσα. Ούτε έμμεσα. Αφηνε την καθαρότητα της ζωής του να μαρτυρά για το αληθινό του είναι. Θα ήταν εύκολο να αναφέρω τα ονόματα αυτών που τον καταδυνάστευσαν και τον πότισαν όξος και χολήν αντί μάννα. Θα αποφύγω τον πειρασμό επειδή ο ίδιος δεν παραπονέθηκε ποτέ και επειδή γνωρίζω πως ο άγιος ιεράρχης δεν θα ήθελε να αναφέρω κανένα όνομα ανθρώπων που τον εκμεταλλεύτηκαν και τον πόνεσαν. Από τα χείλη του δεν ξέφυγε ποτέ λόγος πικρίας, γογγυσμού ή το ελάχιστο παράπονο. Υπέμενε σιωπηλά και με εγκαρτέρηση χωρίς να αισθάνεται ότι έκανε κάτι σπουδαίο ή ηρωικό. Ετσι αισθανόταν ο ίδιος αλλά όσοι ανεξαίρετα τον γνώρισαν. Οχι μόνον οι συνειδητοί χριστιανοί αλλά ακόμη και οι κοσμικοί άνθρωποι εντυπωσιάζονταν από το ήθος, τη χριστιανική γαλήνη, την εν προσευχή σιωπή, την ταπείνωση και το σταυρικό  ήθος του Αγίου Μαγαδασκάρης.

Η ΕΙΣ ΔΙΑΚΟΝΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ

_________________

Η εις διάκονον χειροτονία του έγινε στο παρεκκλήσι της Θεολογικής στην Αθήνα. Η προσέλευση όλων των φοιτητών που φοιτούσαν τότε στη Σχολή ήταν αθρόα. Ας σημειωθεί μάλιστα ότι  πλείστοι όσοι από τους φοιτητές της εποχής εκείνης βρίσκονταν στη Θεολογική Σχολή γογγύζοντες και βαρυγκομούντες επειδή είχαν αποτύχει να μπουν στη Φιλοσοφική. Γι’ αυτό πολλοί από αυτούς είχαν εχθρότητα προς την Εκκλησία και τη Θεολογία. Στη χειροτονία του π. Νεκταρίου, όμως, ήλθαν όλοι. Γονάτισαν και προσευχήθηκαν για το νέο ιεροδιάκονο και μιλούσαν γι’ αυτόν με πραγματικό σεβασμό κι αγάπη.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

________________

Οταν αποφοίτησα από τη Σχολή έχασα τα ίχνη του. Δεν τον ξανάδα ποτέ. Ρωτούσα γι’ αυτόν πάντα και με πληροφορούσαν ότι είχε επιστρέψει στην Αυστραλία τον τόπο μόνιμης διαμονής του όπου και ουσιαστικά “θάφτηκε”, όπως μου έλεγαν με περιφρονητικό τρόπο. Δεν μπορούσα να δεχτώ την εκδοχή τους. Αν το Ευαγγέλιο λέγει την αλήθεια, σκεφτόμουνα, δεν γίνεται ένας τόσο καθαρός σπόρος σίτου να θαφτεί μέσα στην πεδιάδα της ταπείνωσης και να πάει χαμένος. Αποκλείεται να μην αποδώσει καρπόν εκατονταπλασίονα.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΗ ΜΑΓΑΔΑΣΚΑΡΗ

____________________

Εντελώς ανέλπιστα άρχισαν να έρχονται άλλες ειδήσεις. Ο π. Νεκτάριος  πήγε στη Μαγαδασκάρη ως ιεραπόστολος. “Ο λύχνος ετέθη επί τον μόδιον”. Κάνει σπουδαίο έργο, βαφτίζει κατόπιν συστηματικής κατήχησης χιλιάδες, συγκροτεί κλιμάκιο που παράγει αληθινό έργο, χειροτονείται επίσκοπος και αξιοποιεί τη θέση του για να εξαπλώσ και να εμβαθύνει το κήρυγμα του Ευαγγελίου.

ΑΔΟΚΗΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

______________

Ξαφνικα και απρόσμενα φίλος θεολόγος από την Κύπρο, που με τιμά με την ειλικρινή φιλία του, με πληροφόρησε με ηλεκτρονικό μήνυμα, ότι το ελικόπτερο “Σινούκ” έπεσε και ότι αγνοείται η τύχη του Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Αισθάνθηκα, όπως όλοι οι χριστιανοί, θλίψη για το χαμό του Πατριάρχη. Ηταν άλλωστε συμφοιτητής μου.

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΙ ΜΑΤΑΙΟΙ

_______________

Στο μεταξύ μέσα μου γεννήθηκε μια αόριστη αβάσιμη ελπίδα. “Μήπως ο Θεός ανοίγει παράθυρο για να φωτίσει τους Αλεξανδρινούς ιεράρχες να αναδείξουν τον Μαγαδασκάρης ως νέο Πατριάρχη”; αναλογιζόμουνα “διαλογισμούς ματαίους” καλλιεργώντας ευσεβείς πόθους. “Αυτή και αν θα ήταν πραγματική αίτηση συγγνώμης προς τον Αγιο Νεκτάριο το θαυματουργό, που τόσο αδίκησαν οι ιεράρχες του κλίματος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Τι ωραία που θα ήταν αν άνθρωπος της αρετής του Μαγαδασκάρης κοσμούσε τον δεύτερο τη τάξει Θρόνο της Ορθοδοξίας!” Και άλλα μύρια μάταια της ασύνετης μου καρδίας και της σκοτισμένης μου διάνοιας.

ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΑΔΑΣΚΑΡΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ!

____________________

Στην προσπάθειά μου να πληροφορηθώ περισσότερα για το χαμό του Πατριάρχη ανέτρεξα στο διαδίχτυο και διάβαζα λεπτομέρειες του δυστυχήματος. Οπότε πληροφορήθηκα τα ονόματα της συνοδείας του Πατριάρχη μεταξύ των οποίων εμβρόντητος είδα να συμπεριλαμβάνεται και το όνομα του Μαγαδασκάρης. Ενα δυνατό επιφώνημα πόνου, έκπληξης και απελπισίας βγήκε αυθόρμητα από τα στήθη μου. “Θεέ μου!” Αναλογίστηκα. “Αυτό πια δεν είναι δυστύχημα. Είναι πραγματική συμφορά.” Ο πόνος μου αυξήθηκε περισσότερο όταν έμαθα αργότερα ότι το ιερό λείψανο του αείμνηστου ιεράρχη δεν βρέθηκε και ότι ούτε νεκρός δεν αξιώθηκε να αγγίξει τα χώματα του Αθωνα.” Μονολογούσα: “Πώς επέτρεψε ο Θεός τέτοια συμφορά για τη νεόφυτη Εκκλησία της Μαγαδασκάρης;” Και άλλα βλάσφημα.

Σε κάποια στιγμή όμως μου ήρθε στο νου η απάντηση του εν Αγίοις αυλιζομένου Γέροντα Παισίου όταν ρωτήθηκε αν πήγε στους Αγίους Τόπους: “Εγώ γυρεύω το λαγό και εσύ μου δείχνεις την τρύπα του”, απάντησε. Οχι ότι ο μακαριστός Γέροντας δεν ήθελε να προσκυνήσει εκεί όπου “έστησαν οι πόδες του Κυρίου”! Το αντίθετο! Απλά τοποθέτησε το θέμα στην αληθινή του βάση. Η μήπως ο μακαριστός Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος επεσκέφθηκε ποτέ το Αγιον Ορος ή τους Αγίους Τόπους; Οχι ότι δεν ήθελε να πάει! Τρεις φορές προσπάθησε να πάει στο Περιβόλι της Παναγίας αλλά κάτι συνέβαινε πάντα και ματαιωνόταν το ταξίδι εξαιτίας της εύθραυστης υγείας του. Και τι κατάλαβα εγώ που έκανα είκοσι περίπου ταξίδια στο Ορος; Τι μου πρόσθεσε εκτός από μεγαλύτερο βάρος επειδή προσκύνησα τόσα άγια λείψανα και είδα τόσους αγιασμένους ανθρώπους να αγωνίζονται θαυμαστά ασκητικά παλαίσματα χωρίς να κάνω προκοπή; Οι ενάρετοι άνθρωποι δεν έχουν το δικό μου κενό που νόμιζα ότι έκανα κάτι σπουδαίο αν ενοχλούσα τακτικά τον π. Παίσιο αντί να τον αφήνω ήσυχο να κάνει κανένα επιπλέον κομποσχοίνι.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;

__________________

Και η νεόφυτη Εκκλησία της Μαγαδασκάρης που έχασε τον πατέρα της; Που ορφάνεψε τόσο γρήγορα; Πώς το επέτρεψε αυτό ο Χριστός; Αλλά και πάλιν: Πώς επέτρεψε ο Θεός να πεθάνει στα 49 του χρόνια ο μεγαλύτερος ίσως θεολόγος και ο διαπρεπέστερος ιεράρχης της Εκκλησίας ο Μέγας Βασίλειος; Πώς επέτρεψε ο Χριστός να σιγήσει η φωνή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αγίου Σωφρονίου με την κατάληψη της Αγίας Πόλεως από τους Μουσουλμάνους που ήταν ο μόνος Θρόνος που ομολογούσε ορθόδοξα την εποχή της αίρεσης του Μονοθελητισμού; Πώς επέτρεψε παράλληλα να σιγήσει η φωνή του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή όταν οι αιρετικοί του έκοψαν τη γλώσσα και το χέρι του για να μην μπορεί να μιλά ή να γράφει εναντίον των Μονοθελητών; Τα επιτρέπει αυτά ο Θεός για τους λόγους που ο Ιδιος γνωρίζει αλλά και για να συνειδητοποιούμε ότι Αυτός μόνο κάνει κουμάντο την Εκκλησία. “Ο Απόστολος Παύλος πέθανε κι η Εκκλησία συνεχίζει το έργο Της για δυο χιλιάδες χρόνια”, συνήθιζε να λέγει ο π. Επιφάνιος. Αλλωστε ποια μεγαλύτερη βοήθεια για την Εκκλησία της Μαγαδασκάρης από την εν Ουρανοίς παρουσία του Ιδρυτή Της όπου θα υψώνει εσαεί οσίους χείρας στον Τριαδικό Θρόνο για τη στερέωση και αύξηση του έργου που εγκαινίασε τοις του Κυρίου “ρήμασιν πειθόμενος”;

ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ

______________________

Και το άγιο λείψανό του; Πώς δεν βρέθηκε να το θάψουμε όπως του αξίζει; Και αν βρισκόταν, δηλαδή, τι θα του προσθέταμε; Περισσότερη τιμή και δόξα από αυτή που Του χαρίζει αυτή τη στιγμή και εις τον αιώνα τον άπαντα ο Κύριος; Στρατιωτικά αγήματα, πομπές, λιτανείες και φήμες χρυσοστόλιστων ιεραρχών, μουσικές μπάντες, δικηροτρίκηρα και διβάμβουλα; Λέτε, Θεός φυλάξοι, να έχουν οι Αγιοι ανάγκη από τέτοια; Αλλωστε βρέθηκαν ποτέ τα λείψανα όσων μαρτύρων έκαψαν ζωντανούς οι διώκτες τους; Αυτούς που τους κατέφαγαν τα άγρια θηρία; ΄Η που τους έθαψαν σε άγνωστους τόπους οι κακούργοι που τους οδήγησαν στο μαρτύριο; ΄Η μήπως έχει έλλειψη το Αγιον Ορος ή η Ορθόδοξη Εκκλησία από λείψανα; Ποιος ξέρει αν ο Κύριος ευδόκησε να εισακούσει την προσευχή του ταπεινού του δούλου Νεκταρίου να διαλυθεί το ιερό Του λείψανο στο Αιγαίο για να περιβρέχει αγιαστικά τη θαλασσοφίλητη γενέτειρά Του Ρόδο; Η πάλιν ποιος μπορεί να πει αν ο Αγιος Θεός ευδόκησε να Τον καθαρίσει και από τα τελευταία ίχνη αμαρτίας με ένα μαρτυρικό θάνατο στερημένο από ανθρώπινες τιμές για να επαυξήσει κατ’ αντιστοιχία στο έπακρον τη Θεική αιώνια τιμή στο μαρτυρικό Του δούλο;

KYPΑAKH THΣ TYPΑNHΣ

Pωμ. ιγ΄ 11 – ιδ΄ 4

H KATAKPIΣHΣ

«Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην;»

H σημερινή, αγαπητοί μου χριστιανοί, η σημερινή Kυριακή ονομάζεται Kυριακή της Tυροφάγου. Mε τη βοήθεια του Θεού αυριο αρχίζει η Mεγάλη Σαρακοστή. Eίναι η περίοδος εκείνη, που η Eκκλησία μας καλεί σε έντονο πνευματικό αγώνα, για να γιορτάσουμε όπως πρέπει τα σεπτά πάθη και την ένδοξο ανάσταση του Kυρίου ημών Iησού Xριστού.

H εικόνα του Xριστού νοερά μπροστά μας. Mιμηταί του Xριστού πρέπει να γίνουμε όσοι έχουμε βαπτισθεί στο άγιο Όνομά του. Kι όπως ο Xριστός νήστεψε στην έρημο 40 μέρες, έτσι κ’ εμείς οι χριστιανοί πρέπει να νηστεύουμε την περίοδο αυτή. Eτσι έκαναν και οι άγιοι.

Mεγάλη Σαρακοστή=Nηστεία.

Nαί, νηστεία! Nηστεία και στα φαγητά, όπως ορίζει η Eκκλησία, αλλά και νηστεία πνευματική, αποχή δηλαδή από όλες τις κακίες και τα πάθη.

Nηστεύουν σήμερα οι άνθρωποι; Aν και ζούμε σε εποχή σαρκολατρίας, υπάρχουν και σήμερα χριστιανοί, που τηρούν τη νηστεία των φαγητών. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι περιορίζονται μόνο στο είδος αυτό της νηστείας, στη νηστεία των φαγητών. στο άλλο είδος της νηστείας, στην πνευματική νηστεία, στην αποχή δηλαδή από τα διάφορα αμαρτήματα, δεν δίνουν πολλή σημασία. «Nηστεύουμε», σού λένε· και αδιαφορούν για αμαρτήματα, που ο νόμος του Θεού καταδικάζει αυστηρά.

Aλλά μια τέτοια νηστεία, χωρίς την τήρηση όλων των εντολών του Θεού, δεν είναι αρεστή στο Θεό. Kαι εξηγούμεθα. Mπορεί ένας να νηστεύη τη Mεγάλη Σαρακοστή την πιό αυστηρή νηστεία και να καυχιέται γι’ αυτήν και να νομίζη τον εαυτό του άγιο. Aλλά συγχρόνως δεν προσέχει τη γλώσσα του και διαπράττει πολλά αμαρτήματα, για τα οποία θα δώση λόγο στο Θεό.

Ένα απ’ τα αμαρτήματα που διαπράττει ο άνθρωπος με τη γλώσσα του, είναι και η κατάκρισις. Eίναι αμάρτημα, που δυστυχώς δεν του δίνει σημασία ο πολύς κόσμος.

Tί είναι κατάκρισις; Eίναι να συναντάς άλλους, κι αντί ν’ ανοίγης μαζί τους ωφέλιμη συζήτησι, εσύ να μην κάνης τίποτε άλλο, παρά ν’ ασχολήσαι με αμαρτήματα κάποιου άλλου, απόντος, που τον παρουσιάζεις στα μάτια των συνομιλητών σου σαν άτομο τιποτένιο. Eτσι δεν μοιάζεις με τη μέλισσα, που πηγαίνει στα λουλούδια και μαζεύει τον ανθό. Mοιάζεις με τη μυίγα, που πηγαίνει και κάθεται στις ακαθαρσίες ή στις πληγές των ζώων. Mοιάζεις με άνθρωπο, που κρατάει καλάμι και σκαλίζει την κοπριά και ευχαριστιέται να οσφραίνεται τις δυσοσμίες.

H κατάκρισις ή, όπως την λέει ο λαός, το κοτσομπολιό, είναι αμαρτία, και μάλιστα αμαρτία σοβαρή. Aκουσε γιατί.

Συ που κατακρίνεις τους άλλους, θα ήθελες κάποιος άλλος να κατακρίνη εσένα; Θα ήθελες κάποιος άλλος στα καφενεία, στα σπίτια και σ’ άλλες συναναστροφές ν’ ανοίγη το στόμα του και ν’ ασχολήται με τα ατομικά και οικογενειακά σου ζητήματα και να δυσφημή εσένα, τη γυναίκα σου, το παιδί σου και τους ανθρώπους που αγαπάς και εκτιμάς; Aσφαλώς όχι. Aντίθετα, θέλεις ο άλλος να σέβεται την τιμή σου. Γιατί το καλό όνομα του ανθρώπου είναι κάτι πολύτιμο. Xωρίς λεφτά μπορεί κάποιος να ζήση· χωρίς όνομα, τιμή και υπόληψι η ζωή του γίνεται πολύ δύσκολη. Aυτή την τιμή του άλλου την καταστρέφεις εσύ που κατακρίνεις.

H κατάκρισις είναι αμαρτία, διότι φανερώνει ότι εκείνος που κατακρίνει δεν έχει αγάπη για τον πλησίον του, αγάπη που είναι η κυριώτερη αρετή του χριστιανού. Όποιος αγαπάει δεν κατακρίνει. Πάρτε για παράδειγμα τη μάνα. H μάνα, επειδή αγαπάει το παιδί της, ποτέ δεν το κατακρίνει· κι αν καμμιά φορά το παιδί πέση σε σφάλμα, προσπαθεί με καλό τρόπο να το διορθώση.

H εμπαθής κρίσις και καταδίκη του άλλου χωρίς να βρίσκεται παρόν και να μπορεί ν’ απολογηθή, είναι άδικη πράξις. Aποτελεί δε δείγμα μοχθηρής και υπερήφανης ψυχής, που βλέπει όλους τους άλλους για αμαρτωλούς, εκτός από τον εαυτό της, που αυτοθαυμάζεται για αγία.

Aλλ’ η κατάκρισις και από άλλη άποψι είναι αμαρτία. Aυτός που κατακρίνει τον άλλο γιά ωρισμένα δήθεν σφάλματα και ελαττώματα,βλέπει μόνο την επιφάνεια, δεν γνωρίζει όμως τί γίνεται στο βάθος της ψυχής του άλλου ανθρώπου. O άλλος, που τον κατακρίνεις, μπορεί να έχη μετανοήσει γι’ αυτό που τυχeν έκανε και να χύνη δάκρυα μετανοίας, και λόγω της ειλικρινούς μετανοίας του να έχη συχωρεθή από το Θεό, όπως ο τελώνης της γνωστής παραβολής, που συναισθανόταν τα αμαρτήματά του και έκλαιγε και αναστέναζε λέγοντας· «O Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ».

Kαί όχι μόνο τους άλλους αγνοεί αυτός που κατακρίνει, αλλ’ αγνοεί και τον εαυτό του. Θυμάστε τί είπε ο Xριστός σ’ εκείνους που κατηγορούσαν μιά γυναίκα γιά μοιχεία και ζητούσαν την καταδίκη της; «O αναμάρτητος πρώτος τον λίθον επ’ αυτόν βαλέτω». O Xριστός δεν είπε ότι αυτό που έπραξε η γυναίκα είναι κάτι που επιτρέπεται, αλλά τόνισε μιά μεγάλη αλήθεια. Συ που δικάζεις και καταδικάζεις έναν άνθρωπο, συ είσαι εν τάξει με τον ηθικό νόμο; Δεν παρέβης καμμιά εντολή; Πώς τολμάς εσύ ο ένοχος να γίνεσαι δικαστής των άλλων;

Yστερα από το λόγο αυτό που είπε ο Xριστός όλοι εκείνοι που κατηγορούσαν τη μοιχαλίδα έφυγαν, γιατί συναισθάνθηκαν την αμαρτωλότητά τους.

Tέλος η κατάκρισις είναι αμαρτία σοβαρή, διότι, όπως τονίζει στο σημερινό Aπόστολο ο Παύλος, αυτός που κατακρίνει, χωρίς να το καταλαβαίνη Ισως, ανεβάζει τον εαυτό του στην έδρα του δικαστού, όχι επιγείου δικαστού, αλλά του μόνου αληθινά δικαστού, του Kυρίου ημών Ιησού Xριστού, που μόνο Aυτός έχει το δικαίωμα σε απόλυτη έννοια να κρίνη τους ανθρώπους. O Xριστός έπλασε τον άνθρωπο. O Xριστός ανέπλασε τον άνθρωπο. Kαί ο Xριστός θα κρίνη μιά μέρα τον άνθρωπο. Σύ, άνθρωπε, τί είσαι που κρατάς το τσεκούρι της κατακρίσεως και χτυπάς δεξιά και αριστερά και κατακρίνοντας ψυχραίνεις την αγάπη και προκαλείς εγκλήματα και φόνους;

AΓAΠHTΟΙ μου! σε παλιές εκκλησίες της βυζαντινής εποχής στο νάρθηκα ζωγραφιζόταν η εικόνα της κολάσεως. Στcν εικόνα αυτή έβλεπε κανείς τους ανθρώπους που είχαν διαπράξει διάφορα αμαρτήματα. O άνθρωπος εκείνος που δεν πρόσεχε τη γλώσσα του, αλλά κατέτρωγε, δυσφημούσε και συκοφαντούσε τους άλλους, ζωγραφιζόταν κρεμασμένος από τη γλώσσα του σε ένα τσιγγέλι. Πολύ παραστατική η εικόνα. Φώναζε· Aνθρωποι, άνδρες και γυναίκες που κατακρίνετε άσπλαχνα τους άλλους ανθρώπους, θα ριχθήτε στcν κόλασι, και η θέσι σας θα είναι χειρότερη από τη θέσι του κρεμασμένου από το στιγγέλι.

Aς νηστεύη λοιπόν το στόμα όχι μόνο από τις τροφές, αλλά και από την επάρατη κατάκρισι.

«Η Μακεδονία είναι τόσο Ελληνική όσο και η Ακρόπολη»

λέει ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας

«Εγώ θα μιλώ για την ελληνικότητα της Μακεδονίας και κανείς δεν θα με φιμώσει, γιατί είναι κάτι που το πιστεύω» . Έτσι απάντησε ο πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, Μάικ Ραν, σε αντιδράσεις πολιτών καταγόμενων από την ΠΓΔΜ.

Ο κ. Ραν εδώ και χρόνια υποστηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο τις ελληνικές θέσεις για τη Μακεδονία και την Κύπρο προκαλώντας την οργή κατοίκων της Αυστραλίας, που κατάγονται από την Τουρκία και την ΠΓΔΜ.

Μάλιστα η εφημερίδα της Αδελαΐδας «The Advertiser» δημοσιεύει άρθρο που αναφέρεται σε ομιλία του κ. Ραν κατά τη διάρκεια των ‘Δημητρίων’ (Ελληνικό Φεστιβάλ της Ν. Αυστραλίας), στην οποία χαρακτήρισε τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ ως «υποκινητή προβλημάτων με τον πλέον επικίνδυνο τρόπο» και κατηγόρησε την ΠΓΔΜ ότι «κλέβει τον ελληνικό πολιτισμό».

Ο κ. Ραν αναθέρμανε την υπόσχεσή του στους ελληνικής καταγωγής ψηφοφόρους του ότι θα ‘συνεχίσει με συνέπεια και χωρίς περιστροφές να υποστηρίζει το σκοπό’ τους.

«Είναι σημαντικό γιατί κανείς δεν δικαιούται να κλέβει την ιστορία και τον πολιτισμό ενός άλλου έθνους» είπε.

Η ομιλία προκάλεσε την παρέμβαση του Μετόντιγια Κολόσκι, προέδρου της αυτοαποκαλούμενης «Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς» (με έδρα την Ουάσιγκτον) ο οποίος συναντήθηκε στην Αδελαΐδα με τον υπουργό Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων Μάικλ Άτκινσον και του επέδωσε επιστολή διαμαρτυρίας με αποδέκτη τον πρωθυπουργό Μάικ Ραν.

Ο Κολόσκι δήλωσε στην εφημερίδα ότι ο λαός του «συκοφαντήθηκε» και απαίτησε άνευ όρων συγνώμη. Ο κ. Ραν απάντησε ότι δεν θα σιωπήσει «ούτε θα φιμωθεί» και ότι «συνεχίζει» να μιλά δημοσίως για ζητήματα στα οποία πιστεύει.Ο κ. Ραν είχε δηλώσει παλαιότερα πως «η Μακεδονία είναι τόσο ελληνική όσο και η Ακρόπολη».

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_09/02/2010_323137

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ

Υστερα από την αδρανή κατάστασι που παρατηρείται από πλευράς εκκλησιατικής διοικήσεως έναντι του καρναβάλου, δεν υπολείπεται άλλο παρά ωρισμένοι ηρωϊκοί ιερείς να αναλογισθούν τα ιερά παραδείγματά, νεώτερα και παλαιότερα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, και δεν πειράζει ότι θα είναι λίγοι, και αυτοί οι κληρικοί να αντισταθούν σθεναρώς και να κηρύξουν εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του καρναβάλου. Και ας έχουν υπ’ όψιν των οι κληρικοί αυτοί  και όσοι λαϊκοι θα τους συμπαρασταθούν, ότι ΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ  ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ενώ οι πολλοί ευρίσκονται μέσα στο ψεύδος, την αμαρτία και την διαφθορά.

Εν κατακλείδι συνιστώ στον αγαπητό λαό των Πατρών, να ευρεθεί κάποιος ο οποίος να παραχωρήσει ένα οικόπεδο και επάνω σ’ αυτό να κτιστεί ιερός ναός επ’ ονόματι του μάρτυρος ο οποίος έπεσε επί των επάλξεων της πίστεως αγωνιζόμενος εναντίον των καρναβαλικών οργίων της εποχής του, δηλαδή επ’ ονόματι του αγίου Τιμοθέου.

Δια να ζωντανέψει η Εκκλησία μας χρειάζονται δάκρυα και αίματα, όχι των άλλων ανθρώπων αλλ’  ημών των ιδίων των αρχιεπισκόπων, των επισκόπων, των ιερεων και οιουδήποτε άλλου ο οποίος πιστεύει ειλικρινά στον Ιησού τον Ναζωραίο και τιμά τους αγίους του όπως είναι ο άγιος Τιμόθεος.

Από άνδρας οι οποίοι ομοιάζουν προς τον άγιον Τιμόθεον, αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς και λαίκους, έχει ανάγκη η Εκκλησία μας, για να δώσει και στις ημέρες αυτές την μάχη κατά του κακού και να νικήσει. (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ 24-2-1990)

ΣΠΙΝΘΗΡΙΣΜΑΤΑ

Κάποιος εφέτος βάλθηκε τους Χριστιανούς να πείσει
στης Πάτρας τον καρνάβαλο κανείς να μη πατήσει.
Ο Τύπος τον παράλαβε τον κόλλησε στον τοίχο
του τάψαλε σε πλάγιο μα και σε τρίτο ήχο!
Ο Μέντορας οργίζεται κι’ από το θυμό μανιάζει
ανάβει και φλογίζεται κι’ έντυπες ΣΠΙΘΕΣ βγάζει,
που δωρεάν μοιράζονται, τα πάντα συνταράσσουν
της Πατρινής αποκρηάς το γλέντι να χαλάσουν.
Μας λένε πως ο Υψιστός τους χριστιανούς τους θέλει
κατσιούφιδες, μαγκοούφηδες χωρίς σαρκός οφέλη,
Με προσεθχές να τρέφωνται οι επαγγελματίες
και σωτηρία θε να βρουν μονάχα στις νηστείες.
Τι κρίμα όμως ο λαός δεν θέλει να σωθεί
και φράσοντας τα ώτα του στα φλογερά κηρύγματα
σε γλέντι τετρακούβερτο με κέφι θα στρωθεί
θα κάψει τον καρνάβολο με γιούχα και σφυρίγματά.
Ο ΤΙΜΙΟΣ
(Σατυρικοί στοίχοι δημοσιευθέντες στην εφημ. Το Πατρινό Καρναβάλι, αρ. φυλ. 1/7-3-1954, σελ. 5η)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ

«…Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια άνδρες, γυναίκες και παιδιά παρεξέκλιναν και απομακρύνθηκαν από το θέλημα του Θεού, και συνεπώς ήρθε η μεγάλη καταστροφή.

Συμβαίνουν πολλά δυστυχήματα εις τον τόπο μας, και θα συμβούν ακόμη περισσότερα. Τι χρειάζεται; Μετάνοια, μετάνοια, μετάνοια. «Μετανοείτε».

Οι άνδρες να ζουν αρμονικά με τις γυναίκες των, οι γυναίκες αρμονικά με τους άνδρες των, καί όλοι να είναι αφωσιωμένοι στον Θεό, όλοι να ζούμε κατά το θέλημα του Θεού».

(Απόσπασμα ομιλίας του Γέροντος επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, μετά την παραίτησίν του, στο Λαιμό Πρεσπών, στις 25-7-2001)

**************

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ;”

Τί είναι η αμαρτία; Εάν νιώθαμε τί είναι η αμαρτία, θα κτυπούσαμε τα αμαρτωλά μας στήθη κι από τα βάθη της καρδιάς μας θα έβγαινε η φωνή των μετανοούντων αμαρτωλών· «Ήμαρτων εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου»(Λουκ. 15, 18-21) και «ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»(Λουκ.18,13). Εάν μπορούσαμε να νιώσουμε τη φρίκη της αμαρτίας, τα μάτια μας δεν θα έπαυαν να κλαίνε, τα χέρια μας δεν θα έπαυαν να κάνουν ελεημοσύνες…και θα ζητούσαμε το έλεος του Θεού.

Τί είναι η αμαρτία; Εγώ δεν μπορώ να σας εξηγήσω. Θα έπρεπε να βγει μέσα από την κόλασι ένας αμαρτωλός, για να περιγράψει την φρικτή κατάσταση που ζει· θα έπρεπε να είναι εδώ ένας από τους αμαρτωλούς που μετανόησαν και έκλαυσαν και πόνεσαν στη ζωή τους, για να περιγράψει το μυστήριο και την τύφλωση που προκαλεί η αμαρτία.

***

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Ω αδελφοί μου, να σας δείξω το τέλος της αμαρτίας; Ποιό είναι το τέλος; Γλέντα άνθρωπε, διασκέδαζε, πιές απ’ όλα τα ποτήρια της αμαρτίας. Το τέλος είναι -ω Θεέ μου, ας μη φθάσει κανείς μας στο τέλος της αμαρτίας, διότι η αμαρτία δεν είναι παιχνιδι-, το τέλος είναι καταστροφή. Επάνω σ’ ένα βράχο είναι στημένη μιά αγχόνη, μιά κρεμάλα. Το τέλος της αμαρτίας είναι το τέλος του Ιούδα. Έτσι ο Ιούδας, κατρακυλώντας κατρακυλώντας έφθασε στο τέλος.

Εξαπατά ο σατανάς τον άνθρωπο λέγοντας· Δεν είναι τίποτα η αμαρτία, προχώρα, προχώρα και μη φοβάσαι… Και όταν ο άνθρωπος κάνει την αμαρτία και ο σατανάς τον οδηγήσει στην άβυσσο, τότε του λέγει· Τι κάνεις! τώρα για σένα δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει έλεος… Αυτό είπε και στον Ιούδα, και «μεταμεληθείς…απελθών απήγξατο» (Ματθ. 27, 3-5). Αυτό είναι το τέλος της αμαρτίας, η απελπισία και η καταστροφή.

ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

Ο Χριστός συγχωρεί τ’ αμαρτήματα μας. Αν κανένα κορίτσι ή κανένας άνδρας ή καμμιά γυναίκα στον μάταιο και απατηλό και απατεώνα αυτό κόσμο γλυστρήσει και πέσει, όχι, να μη απελπισθεί.

Τί να κάνει; Να τρέξει στον Χριστό.

Τί να κάνωμε; Σαν τον άσωτο, σαν την πόρνη, σαν το ληστή, να πέσωμε στα ματωμένα πόδια του Χριστού μας και να του πουμε· Χριστέ, συγχώρεσέ μας. Και αν το πούμε όχι με τα χείλη μας, αλλά μέσα από την καρδιά μας, άμα κλαύσωμε και πονέσωμε, όπως η πόρνη, τότε από τα ουράνια θ’ ακουστεί η φωνή, στα βάθη της καρδιάς μας· «Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2). Παιδί μου, παίρνω σφουγγάρι και σβήνω τ’ αμαρτήματά σου. Αλλά πρόσεχε από εδώ κ’ εμπρός, να μην πέσεις στην αμαρτία. Να φυλάγεσαι από αυτήνόπως φυλάγεσαι από το φίδι. Όπως φεύγεις από το φίδι, όπως φεύγεις το αστροπελέκι, όπως φεύγεις τη φωτιά, όπως φεύγεις την αρρώστια, φεύγε την αμαρτία και σώζου.

Ναι αδελφοί μου! Μην απελπίζεστε. Από την ώρα που τα άγια χείλη του Χριστού είπαν την παραβολή του ασώτου, από την ώρα που επάνω στο Γολγοθά άνοιξε τα χέρια του ο Χριστός και έχυσε το τίμιον του αίμα, από την ώρα εκείνη χιλιάδες αμαρτωλοί ελούσθησαν και λούζονται μέσα στα δάκρυα της μετανοίας και εξομολογήσεως και σώζονται.

Μετά την σταυρική θυσία του Χριστού, δεν υπάρχει πλέον αμαρτία και έγκλημα που να μη τη νικά το έλεος του Θεού. Ακριβώς αυτή τη μεγάλη ελπίδα και παρηγοριά δίνει ο Θεός στον άνθρωπο.

*************************************************************************

***************************************************************************

ΒΡEIΤΕ ΣΕΒΑΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ Τ’ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ

…Παλεύει ο Χριστός και η αμαρτία. Θα νικήσει ο Χριστός, θα νικήσει το έλεος. Σφουγγίστε τα δάκρυά σας αμαρτωλοί, παρηγορηθείτε και μεταβείτε στο εξομολογητήριο. Ανοίξτε τις καρδιές σας και πέστε τ’ αμαρτήματά σας.

Γυναίκες, άνδρες, μικροί, μεγάλοι, τέκνα του Θεού, μεταβείτε στον εξομολογητήριο, για ν’ ακούσετε κ’ εσείς μέσα στην καρδιά σας τον σωτήριο λόγο «Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2).

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΛΟΥΛΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΤΟ 1990 ΑΠΕΛΑΣΕ ΣΑΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ Π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ!!!

Ο κ. ΛΟΥΛΗΣ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ  ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕ ΣΕ ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ· ΑΠΕΚΑΛΕΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟ

Που ζει ο κ. Λουλης, στο φεγγαρι;

Ή υποτιμά την νοημοσύνη των χριστιανών και θεωρεί τον εαυτόν του έξυπνο ή είναι τυφλός και δεν βλέπει τι κάνει ο φίλος του ο πατριάρχης.
Τα έργα του πατριάρχου Βαρθολομαίου δηλώνουν οτι όχι μόνο οικουμενιστής είναι, αλλά και αιρετικός και πανθεϊστής, γιατί όχι και μασόνος! Το μόνο σίγουρο είναι, ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ. Γι’ αυτό καλά είναι να μην  καλύπτει τον πατριάρχη πίσω από την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, από την οποία έχει πάρει διαζύγιο εδώ και χρόνια.

Ο κ. Λούλης ας μη ξεχνά ότι πριν από μια εικοσαετία απέλασε από το Άγιον Όρος και τον Γέροντα επίσκοπο Φλωρίνης π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ· που προσκεκλημένος της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου ομίλησε στην πανήγυρη της Μονής.
Και ο λόγος της απελάσεως;
Ας ακούσουμε, το σημείο εκείνο της ομιλίας του σεβασμίου γέροντος επισκόπου Αυγουστίνου, που ερέθισε τους πατριαρχικούς και τον κ. Λούλη·

Και ας ξέρει, οτι δεν είμαστε με το παλαιό ημερολόγιο, για να μας εξουδετερώσει με την λέξη «ζηλωταί».
• «…Έτσι φθάσαμε εις το σημείον αρχιερείς του Οικουμενικού θρόνου να εκφράζονται χυδαιότατα για το Πηδάλιο, το οποίο είναι επιμελημένη συλλογή ὀρων και κανόνων τοπικών και οικουμενικών συνόδων μετά ερμηνείας και υπομνηματισμού από τον περιώνυμο Αγιορείτη μοναχό άγιο Νικόδημο, και να το ονομάζουν χαρτί υγείας!!!
• Στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου τελευταίως καλλιεργείται ένα πνεύμα νεοπατερισμού, σύμφωνα με το οποίο, τα όσα είπαν και διέταξαν οι πατέρες της Εκκλησίας κατά το παρελθόν σε τοπικές και οικουμενικές συνόδους, ίσχυαν για τον καιρό εκείνο· αλλά τώρα έχασαν την αξία τους. Για τον λόγο αυτό σύγχρονοι πατέρες θεσπίζουν νέους όρους, θεσμούς και ήθη στην Εκκλησία, τα οποία και έχουν κατ᾽ αυτούς σήμερα ισχύν και αξία! Αυτοί διαχειρίζονται τα μεγάλα θέματα της πίστεως και έχουν αναφαίρετο δικαίωμα με τις οικουμενιστικές τους εκδηλώσεις να υποδουλώσουν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ στον μινώταυρο του παπισμού με το πρόσχημα της Ενώσεως των εκκλησιών. Συνέπεια επίσης είναι άλλος ιεράρχης να πιστεύει ότι ο Χριστός δεν είχε το αναμάρτητο… Και είναι αυτός παρακαλώ, ιεράρχης του οικουμενικού κλίματος εν ενεργεία, χωρίς να του γίνει ουδέ η παραμικρή παρατήρησις, δεδομένου ότι εκατοντάδες επιστολών, αναφορών, υπομνημάτων των ευσεβών χριστιανών είχαν σταλεί στο Πατρειαρχείο… Εγώ δε απέστειλα στο Πατριαρχείο εμπεριστατωμένη μήνυση κατά του εν λόγω ιεράρχου, αλλά δυτυχώς η μήνυση μου πέρασε στο χρονοντούλαπο, χωρίς κάν να εξετασθεί, χωρίς καν να διαταχθούν ανακρίσεις.
• Αντί δε να επιπλήξουν έστω και με την ελαφροτέραν επίπληξιιν τον ιεράρχη που εξέφερε τη βλάσφημη και αιρετική αυτή δοξασία, απέστειλαν οι εν τω Πατριαρχείω επιστολήν προς εμέ, δια της οποίας ειρωνικώς γράφουν ότι είμαι ευαίσθητος και σκανδαλίζομαι από ωρισμένες ζωηρές εκφράσεις!».

Στο σημείο αυτό ένας από τους παρισταμένους μοναχούς -μέλη της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους ο της μονής Ιβήρων, διέκοψε τον Σεβασμιώτατο και με ύφος αυθάδες είπε· ότι δεν περίμεναν σε μιά τέτοια επίσημη ημέρα να θίξουν ένα τέτοιο θέμα· όλοι περιμέναμε -είπε- η ομιλία σας να στραφεί στο εορταζόμενο γεγονός της αγίας Μεταμορφώσεως.
Κατόπιν τούτων διαμαρτυρόμεθα και αποχωρούμε τα μέλη της Ιεράς Επιστασίας. Και απεχώρησε αυτός και ένα ακόμη πρόσωπο. Στην συνέχεια έδωσαν εντολή να υποχωρήσαν και άλλα δύο μέλη, χωρίς την θέλησί τους… Όλος ο υπόλοιπος λαός και οι μοναχοί παρέμειναν μέσα και συνέχισαν την ακρόασι της ομιλίας του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος στους αδίκως διαμαρτυρηθέντας και θεατρικώς αποχωρήσαντας, αφού είπε ότι μίλησε για τη Μεταμόρφωση το πρωί, όταν αυτοί έλαμψαν με την απουσίαν τους, είπε στεντορεία τη φωνή·

• «Εμείς δεν θα παύσουμε να λαλούμε με τη γλώσσα της αληθείας, έστω και αν διωχθούμε, όπως διωχθήκαμε στο παρελθόν. Εμείς πάνω απ᾽ όλα ως πολυτιμότερο αγαθό θεωρούμε την Ορθοδοξία, την οποία πρέπει πάση θυσία να την διαφυλάξουμε ακεραία και αλώβητη.
• Αλλά αν κληρικοί τινες και μοναχοί θέλουν να την προδώσουν και να την παραδώσουν στον αντίχριστο πάπα, ο λαός, ο ευσεβής λαός, ο πάντοτε σταθείς άγρυπνος ως φρουρός της Ορθοδοξίας, και τώρα θα σηκώση το ανάστημά του και δεν θα επιτρέψει τέτοια προδοσία.
• Εκφράζω βαθυτάτη λύπη, διότι το άγιον Όρος, το οποίο θεωρείται πρόμαχος της Ορθοδοξίας και υπερασπιστής των ιερών παραδόσεων, κατ’ εμέ και αλεξικέραυνον της ορθοδόξου Ελλάδος προδίδεται από μοναχούς, οι οποίοι υποστηρίζουν βλασφήμους ιεράρχας… Είναι τούτο σημείο εσχάτης καταπτώσεως! Αλλ᾽ αν αυτοί τόσο φθηνή αντίληψη για την Ορθοδοξία έχουν, ας μη λησμονούν ότι υπάρχει λαός, υπάρχει το λείμμα της ευσεβείας, κληρικοί και λαϊκοί, οι οποίοι πεθαίνουν για την Ορθοδοξία, έχουν ως σύνθημά· “Ορθοδοξία ή θάνατος” και δεν θα επιτρέψουν στους νεωτεριστάς νεορθοδόξους και νεοπάτορες να νοθεύσουν την πίστι και να υποτάξουν την Ορθοδοξία».

Ο λόγος του Μητροπολίτου Φλωρίνης άναψε φωτιές στους πατριαρχικούς, γι’ αυτό ο κ. Λούλης διέταξε την απέλαση του σεβάσμιου Μητροπολίτου Φλωρίνης!

Μηπως το ξεχασε αυτο ο κ. Λουλης;

Μήπως, μ’ αυτόν τον τρόπο της τρομοκρατίας, προσπαθεί ο πατριάρχης  Βαρθολομαίος και εκείνοι που ετοιμάζουν την έλευση του Αντιχρίστου, να φιμώσουν τους μοναχούς και να επιβληθούν στο Άγιον Όρος;

Τελικά, μήπως και τώρα υπεύθυνο δεν είναι το Βατοπέδι, για τις απελάσεις των γερόντων μοναχών, αλλά ο πατριάρχης Βαρθολομαίος;

Αυτό άφησε να καταλάβουμε στην εκπομπή ο κ. Λούλης.

Ας το ψαξει ο κ. Χαρδαβελλας.

************************************************************************************

MAΡΤΥΡIA MONAXOY

Επίσκεψη του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στο Αγιον Όρος

Στην συνέχεια θα παραθέσουμε επιστολή του μοναχού Σεραφείμ, από την Σκήτη της Αγίας Άννης. Δεν γνωρίζουμε, αν βρίσκεται στην επίγειο ζωή ο μοναχός. Αν βρίσκεται του φιλάμε με σεβασμό το χέρι· Αν βρίσκεται στην θριαμβεύουσα Εκκλησία να εύχεται από εκεί υπέρ του αγωνιστού Ιεράρχου, που βαδίζει το 103ο έτος της ηλικίας του.

Αν βρίσκεται στην Στρατευομένη Εκκλησία, ευχόμεθα να τον προστατεύσει ο Θεός, για να μην τον πετάξουν από το κελί του, σαν ζηλωτή, μετά από την δημοσίευση της επιστολής! Δυστυχώς, αυτό άφησε να καταλάβουμε ο κ. Λούλης στην εκπομπή του κ. Χαρδαβέλλα. Αν ένας διαφωνεί με τις αιρετικές θέσεις του πατριάρχη Βαρθολομαίου, τον λένε ζηλωτή και τον εκδιώκουν από το κελί του! Αυτό, κ. Λούλη, είναι τρομοκρατία, και δεν έχει καμία σχέση με την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, την οποία δήθεν προστατεύετε!!!

Θα πρέπει να είναι παλληκάρι και έτοιμος για μαρτύριο ένας μοναχός, για να ελέγξει τον Οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που συμπροσεύχεται με τους Παπικούς, τους Διαμαρτυρομένους, τους Πεντηκοστιανούς τους Μουσουλμάνους, τους Βουδιστάς, τους Σιωνιστάς και με όποιο διάβολο μπορεί να φανταστεί κανείς! Την στιγμή που οι Ιεροί Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησία επιβάλλουν την καθαίρεση τους ιερομένους που συμπροσεύχονται.

Ο μοναχός Σεραφείμ μιλά για την επίσκεψη του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου το 1990, στο Άγιον Όρος, και για κάποια διαμαρτυρία, ενός ή δύο ατόμων, την ώρα που κήρυττε ο γέροντας επίσκοπος Αυγουστίνος.

Στην συνέχεια, με εντολή του κ. Λούλη ως διοικητού, ο σεβάσμιος Μητροπολίτης Φλωρίνης απελάθη, εν καιρώ νυκτώς, από το Άγιον Όρος.

Την επιστολή που παρακάτω δημοσιεύουμε την έστειλε ο μοναχός Σεραφείμ σε έναν παλιό συνεργάτη του Γέροντος στην Κοζάνη, στον αείμνηστο Ευάγγελο Παφίλη, που μας την παρέδωσε.

**********************************

ΙΕΡΑ ΣΚΗΤΗ ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ
ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ
63087 – ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΕΝ ΣΚΉΤΗ ΑΓΊΑΣ ΆΝΝΗΣ ΤΗ 28/9/1990

Αδελφέ εν Χριστώ Ευάγγελε, χαίρε εν Κυρίω…

Εκτός από την μεγάλη πυρκαγιά που διήρκεσε 15 μέρες, ο Θεός γνωρίζει γιατί ήρθε και ο Πατριάρχης στο Άγιον Όρος. Και ο καταξιωμένος, ο λαοπρόβλητος και λαοφιλής Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης, ο φωτεινός αυτός αρχιερέας και ισάξιος των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Και με αξίωσε ο Θεός εμένα τον ανάξιον να παρευρεθώ στη πανήγυρι της Μεταμορφώσεως και να ακούσω ένα κήρυγμα φλογερό. Ήμουν τυχερός την ώρα του κηρύγματος, που διαμαρτυρήθηκαν και έφυγαν ένας ή δύο της Ιεράς επιστασίας, ήμουν δίπλα πολύ κοντά στον Άγιο Σεβασμιώτατο, τον είδα και έκλαιγε μέσα από τα γυαλιά του λέγοντας την αλήθεια και από συγκίνηση έκλαιγα μαζί του και εγώ.

Από το εκκλησίασμα και από τους μοναχούς και προσκυνητάς κανένας δεν έφυγε, έμειναν στο πλευρό του Αγίου και αξίου Γέροντος Αυγουστίνου. Τον εκτιμώ, τον σέβομαι και τον αγαπώ σαν τον αείμνηστο και άγιο Γέροντά μου και εύχομαι ο Θεός και οι προσευχές όλων να του δίνουνε δυνάμεις, σε τούτους τους δύσκολους καιρούς, για να αγωνισθεί για το καλό της Ορθοδοξίας μας και της πατρίδος μας…

Με αγάπη Χριστού

ο υποτακτικός του αειμνήστου και αγίου Γέροντος

Ιερομονάχου Παύλου

Σεραφείμ Μοναχός

ο ελεεινός και αμαρτωλός

Υ.Γ. Το γράμμα επειδή είμαι αγράμματος το έγραψε ένας μοναχός που άκουγε τα κηρύγματα του πατρός Αυγουστίνου.

ΛΟΓΟΣ ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Με μεγάλη χαρά διαβάζω τα κείμενα του Μητροπολίτου Αυγουστίνου Καντιώτου, όταν τα δημοσιεύετε.
Ο λόγος του π. Αυγουστίνου, είναι ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ και ΠΟΛΥ ΩΦΕΛΙΜΟΣ για τους Χριστιανούς.
Πιστεύω ότι ΠΡΕΠΕΙ ΩΠΟΣΔΗΠΟΤΕ να ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ την ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ των κειμένων αυτού του ΑΞΙΟΥ Ιεράρχη.

Ο Θεός να σας ενισχύει σε αυτό το έργο που κάνετε, όταν δημοσιεύετε τα ΨΥΧΩΦΕΛΗ και ΩΦΕΛΙΜΑ κείμενα του Μητροπολίτου Αυγουστίνου Καντιώτου.

Με τιμή – Σ.Σ – Αγία Παρασκευή Αττικής.

Είμαι κάτοικος εξωτερικού και έχω ακούσει αρκετές κασέτες του δεσπότη. Τελευταία είχαμε κουβέντα εδώ με ένα πρόσωπο… και τον κατηγορούσε. Μήπως είναι εύκολο να μου στείλετε μερικά στοιχεία, γιατί λίγο ως πολύ εβγαλε τον γέροντα τρελλό. Θα ήθελα να ξέρω λίγο την ιστορία του Γέροντος, για να μπορέσω να του απαντήσω. Εδώ στο εξωτερικό όπως ξέρετε ο καθένας λέει ότι του κατέβει.

Επίσης εάν χρειαστεί καμιά βοήθεια στην σελίδα σας, σας παρακαλώ να με ενημερώσετε.

Ευχαριστώ και περιμένω την απάντηση σας.
Καλή και ευλογημένη χρονιά
Σ. Ε.

********************************************************************************

**************************************************************************

ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΥΣ

Μηνύματα που έγραψαν στο YouTube, εναντίον του σεβασμίου γέροντος ιεράρχου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, κάτω από το απόσπασμα της ομιλίας του· “ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ”.

-«…Ασε μας καημένε στην ησυχία μας και πήγαινε στο Σινά να βρείς κανένα Εβραίο να εξομολογήσεις».

-«Πάλι καλά που έχει ψωφίσει ο τράγος».

-«…Πολύ γαυγίζεις!!

Τα ηυβριστικά αυτά μηνύματα που δημοσιεύουμε, είναι κάπως πιο ευπρεπή από τα υπόλοιπα και δείχνουν την αναστάτωση που προκαλεί ο ξεκάθαρος χριστιανικός λόγος του π. Αυγουστίνου, στην προκειμένη περίπτωση στους ομοφυλόφυλους. Ο Γέροντας δεν φοβάται αυτές τις βρισιές, τις θεωρεί παράσημα, αρκεί και μία ψυχή απ’ αυτούς να μετανοήσει και να σωθεί.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, που ίσως να μην έχουν το απαίσιο πάθος της ομοφυλοφιλίας, αλλά έχουν κάτι άλλο·
Έχουν όχι μόνο το σώμα τους διαφθαρμένο, αλλά και τα μυαλά τους και την ψυχή τους διεφθαρμένοι και αυτοί ειναι οι προδόται της Ορθοδόξου Πίστεως. Είναι οι οικουμενισταί, οι παπόφιλοι και ουνίται. Αυτοί προσπαθούν να υποτάξουν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και να την σείρουν πίσω από το άρμα του Πάπα. Το μίσος τους εναντίον του Ορθοδόξου ιεράχου Φλωρίνης π Αυγουστίνου είναι απύθμενο.
Το Σαβ 09:30, στις 6/2/2010, κάτω απο το βιντεάκι της ομιλίας του Γέροντος «ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ», YouTube Service, ρίχνουν ακαθαρσίας στο τάφο του Γέροντος (δεν γνωρίζουν οι ταλαίπωροι ότι ο Γέροντας είναι εν ζωή) και γράφουν·
kostasxkk has made a comment on ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ «ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ»:

« ΣΚ… ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ!!! ».

Ο Χριστός είπε· «Πυρ ήλθον βαλείν επί την γη και τι θέλω ει ήδη ανήφθη;» Ο ζωντανός ξεκάθαρος λόγος ανάβει φωτιές και προκαλεί αντίδραση. Γι’ αυτό ο Κύριος είπε· «Ουαί υμίν όταν καλώς υμάς είπωσι πάντες οι άνθρωποι»(Λουκά 6, 26). Αλλοίμονο σ’ εσάς όταν όλοι οι άνθρωποι λέγουν καλά λόγια για σας.

Και σήμερα, Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010, ωρα 08:05, κάτω από την ίδια ταινία στο YouTube, καποιος άλλος glaggl45, γράφει με σεβασμό·
[Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης], στα χρόνια της κατοχής έσωσε χιλιαδες κόσμο και ιδιαίτερα παιδιά..Αφοβος και ατρόμητος τά έβαλε μέ όλους κύρηξε τόν Λόγο του Θεού ξεκάθαρα καί πρώτα τον τηρούσε καί τον τηρεί ο ίδιος . Ζεί και είναι 104 χρονών. Την ευχή σου νάχουμε Γέροντα.

ΑΝΑΝΔΡΗ  ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ

«Με τήν χθεσινή Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, της οποίας το κείμενον παραθέτουμε κατωτέρω, όλοι έχουν δικαιωθή! Καί ή Εκκλησία δέν ανακατεύεται, διότι δέν έχει αρμοδιότητα! Καί η Κυβέρνησις καλά ενεργεί, διότι αυτή έχει αρμοδιότητα! Αλλά καί οι κατά τόπους διαμαρτυρόμενοι Μητροπολίτες καλά κάνουν καί αντιδρούν, διότι αυτοί γνωρίζουν και τις επί μέρους εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες! Η Φαναριώτικη διπλωματία έκανε το θαύμα της! Τώρα η Κυβέρνησις μπορεί να προχωρήσει ελεύθερη πιά το εθνοκτόνο Νομοσχέδιο περί παραχωρήσεως της ελληνικής Ιθαγένειας σε μή Έλληνες! Ένα ακόμη οχυρό πέφτει!…»

Αποφάσισαν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί άρχοντες του τόπου μας, να παραδώσουν την Ελλάδα στους ξένους!!! Ένα έθνος, με μια ιστορία αιώνων, παραδίδεται άνευ πολέμου στα χέρια των ξένων. Δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες, δεν έχουμε ηρωϊκά αναστήματα για να πούνε το ΟΧΙ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ… ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΠΗΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΔΙΔΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Διαβάστε στο μπλόκ του Μητροπολίτου http://mkka.blogspot.com.

NEA ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ

skip to main | skip to sidebar

Πέμπτη, 11 Φεβρουαρίου 2010

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΘΑΡΡΑΛΕΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ!

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ

ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΩΝ

ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

______Στη σημερινή Κοινωνία, όσο και στην Εκκλησία, περισσεύουν οι «συνετοί» και «οι φρόνιμοι», «οι λογικοί», οι οποίοι αντιπαραβάλλονται με τους «τολμηρούς», «τούς ακραίους», «τους τρελλούς», «τούς ακροδεξιούς», «τους φανατικούς», «τους φονταμενταλιστές» καί βάλε….

_____Τελευταία μάλιστα, εξ αφορμής του ζητήματος των μεταναστών, προσετέθηκαν καί άλλοι χαρακτηρισμοί, νεώτερα κοσμητικά επίθετα. Είναι «οι ρατσιστικές νοοτροπίες», » οι εθνοφυλετικές τάσεις μερικών» και » οι κομπλεξικές φοβίες»!

_____Έτσι μέ απλά και σταράτα λόγια αδελφοί μας εν Χριστώ προσπάθησαν να αποδυναμώσουν τη φωνή μας. Ακολουθώντας τη ρατσιστική νοοτροπία κάποιων κοσμικών παραγόντων, κάποιων δημοσιογράφων, των οποίων εύκολα η συνείδησή τους εξαγοράζεται, δεν πολεμούν τις θέσεις και τις ιδέες μας, όπως θάπρεπε, αλλά κτυπούν τό πρόσωπο. Μας επέταξαν λοιπόν την ρετσινά του «ρατσιστή», του προσώπου μέ τίς «εθνοφυλετικές τάσεις¨ καί μάλιστα «μέ τις κομπλεξικές φοβίες» και με τον τρόπο αυτό ….ετελείωσαν! Επείγαν να κοιμηθούν ήσυχοι! «Τον εξοντώσαμε» θα σκέφθηκαν.

_____Δηλώνω πρός κάθε καλής πίστεως άνθρωπο, ότι η αγωνία μου είναι για την Ορθόδοξη πίστη μας. Αλλά, αν επιμείνω στο σημείο αυτό, λίγοι, πολύ λίγοι, θα συγκινηθούν. Ωμίλησα λοιπόν με έμφαση για την Ελλάδα, την ελληνικότητα, τό ελληνικό πνεύμα, την ελληνική κουλτούρα, που σήμερα πια κινδυνεύουν, επειδή έτσι μερικοί θα ξυπνούσαν! Για την Ορθόδοξη πίστη μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ τόσοι πολλοί άνθρωποι, που θα μπορούσαν να θυσιάσουν τη ζωή τους. Οι βολεμένοι, σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα κι’ αν ανήκουν, δεν είναι πρόθυμοι να προβούν σε θυσίες, δυστυχώς ούτε κι εμείς οι της Εκκλησίας ποιμένες και της Ορθοδοξίας Πρόμαχοι! Χρησιμοποιούμε ως άλλοθι τον ισχυρισμό, ότι το ζήτημα της Ιθαγένειας ανήκει στην αρμοδιότητα της Κυβερνήσεως. Και δεν μπορώ να μη συμφωνήσω με την θέση αυτή. Αλλά το ζήτημα της Ιθαγένειας συνάπτεται άμεσα και με το μέλλον της Ορθοδοξίας. Ένα εκατομμύριο Μουσουλμάνοι σήμερα και πολλοί περισσότεροι αύριο θα «κτυπήσουν» την Ορθοδοξία! Το έχουν στο αίμα τους. Είναι το «ξίφος» του Μωάμεθ, για το οποίο θα ομιλήσουμε σε προσεχές σημείωμα. Οι «συνετοί», «οι φρόνιμοι¨, «οι συγκαταβατικοί», «τα ανοικτά μυαλά» κλπ. έλυσαν το πρόβλημα με την μέθοδο του Πιλάτου! Έπλυναν τα χέρια τους και ετελείωσαν! «Δεν ανακατεύομαι» είπαν! Νάτη η λύσις Πιλάτου:

……………………………………….

Διαβάστε περισσότερα στο μπλόκ του Σεβασμιωτάτου κ. Αμβροσίου http://mkka.blogspot.com.

OMILIE A MITROPOLITULUI AUGUSTIN DE FLORINA LA POMENIREA SFÂNTULUI MUCENIC HARALAMBIE

–    10 februarie –

Credinţa făcătoare de minuni

În această predică, iubiţilor, vom vorbi despre un mare mucenic al credinţei noastre, care ne aduce în memorie locurile cele sfinţite ale Asiei Mici, acolo unde vreme de veacuri, până în 1922, a existat o întreagă lume creştină.
Asia Mică, ţara de neuitat! Oriunde ar săpa cineva, va afla oseminte de eroi, moaşte de sfinţi, cruci şi iconiţe şi ruine ale bisericilor şi mănăstirilor. Acum, toate s-au pierdut şi cei care sunt originari din acele părţi şi au venit în Elada, îşi amintesc cu emoţie de patria pierdută, care a născut atâţia eroi şi martiri ca nicio altă ţară creştină. Unul din aceşti martiri este şi Sfântul Haralambie, pe care îl sărbătorim pe 10 februarie. Despre el vom vorbi, pentru că viaţa lui arată cât de mare este puterea credinţei pe care o învaţă Evanghelia.

***

Sfântul Haralambie a trăit în veacul al II – lea după Hristos. S-a născut într-o cetate din Asia Mică, Magnisia, care nu este foarte departe de mult-regretata Smirna. Creştinii cetăţii îl preţuiau pe Sfântul Haralambie pentru caracterul lui curat, pentru marea lui credinţă şi l-au ales preot. Lumea astăzi aude cuvântul „preot” şi nu-i dă nicio importanţă. „Popă”, spune altul şi copiii auzindu-i pe cei mari vorbind despre preoţi cu dispreţ nu vor să devină preoţi când se fac mari. Şi preotul peste câţiva ani va fi ceva rar. Despre această dispreţuire faţă de preoţie sunt vinovaţi, desigur, şi câţiva preoţi nevrednici, care nu-şi cinstesc sfânta misiune. Dar Sfântul Haralambie nu a fost unul din preoţii obişnuiţi; a fost preot care avea conştiinţa misiunii sale. Liturghisea şi plângea de emoţie. Propovăduia cuvântul lui Dumnezeu şi făcea ca şi cele mai reci inimi să se emoţioneze şi să-L iubească pe Hristos. Îi iubea pe săraci şi pe bolnavi şi vizita casele creştinilor şi îi sfătuia pe toţi, mici şi mari, să rămână credincioşi lui Hristos.
Pe preotul Haralambie îl iubeau şi îl preţuiau toţi. Prin cuvintele şi prin viaţa lui era o puternică lumină, care lumina nu doar pe creştinii cetăţii Magnisia, ci strălucirea lui ajungea chiar până foarte departe. Dar lumina aceasta nu era mulţumitoare pentru oamenii care trăiau în ruşinoasa închinare la idoli. Şi idolatrii nu erau puţini. Atunci erau mulţi şi aveau cu ei şi statul.
În acea epocă devenise împărat unul care îi ura pe creştini şi hotărâse să-i prigonească cu toată puterea de care dispunea. Se numea Septimiu Sever. Reprezentant al împăratului în părţile Asiei Mici, ca şi cum am spune prefect, era unul ce se numea Lucian. Şi acesta era un sălbatic prigonitor al creştinilor, ca şi împăratul. Acesta a dat dispoziţie să-l aresteze pe sfânt şi să-l aducă înaintea sa. Sfântul Haralambie era de acum foarte bătrân. Avea 113 ani. Şi totuşi, în ciuda adâncii lui bătrâneţi, nu înceta să liturghisească şi să slujească poporului. Vedeţi, atunci nu era în vigoare în Biserică legea de astăzi a statului, care-l obligă pe preot să se retragă din slujire la 75 de ani. Asta nu este conform cu Sfintele Canoane. Preotul, atâta vreme cât se simte bine, trebuie să rămână la locul său până la adânci bătrâneţi. Un preot bătrân cu părul alb este în parohia lui foarte respectat, iar cuvintele sale sunt ascultate cu mare atenţie, ca un glas care vine din veşnicie.
Bătrân de 113 ani era Sfântul Haralambie, dar în acest trup bătrân exista o inimă care nu îmbătrânise de timp, o inimă care era pururi tânără. Aşa este: cel care crede în Hristos, chiar şi atunci când îmbătrâneşte, nu-şi pierde entuziasmul. Este întotdeauna tânăr.
Tiranul Lucian a crezut că un om bătrân este uşor de înduplecat să se lepede de Hristos şi să se închine la idoli. Bătrânii iubesc mult viaţa şi tremură în faţa morţi şi fac orice ca să mai adauge la viaţa lor câteva zile. Dar Sfântul Haralambie nu se temea de moarte. În credinţă era stâncă. Nimic nu putea să-l clatine. Cuvintele pe care i le spunea tiranul ca să se lepede de Hristos, l-au făcut pe Sfântul Haralambie mai hotărât şi mai viteaz. Neliniştea creştea înăuntrul său. Răspundea cu îndrăzneală. Eu, zicea tiranului, de atâţia ani Îl slujesc pe Hristos şi nu m-am lepădat de El niciodată. Şi acum la bătrâneţile mele, când din clipă în clipă aştept moartea, să mă lepăd de El? Niciodată! Moartea mă va duce lângă Hristos.
Tiranul s-a mâniat din cale afară de eroica împotrivire a sfântului şi a poruncit groaznic martiriu; a poruncit să-l jupoaie pe Sfântul Haralambie de viu. Auzind cineva de un astfel de martiriu i se ridică părul. Sfântul nu s-a îngrozit. Inima lui era închinată lui Hristos şi Hristos i-a dat putere să învingă această ispită şi să triumfeze. Imediat ce soldaţii au început groaznicul martiriu, sfântul prin calda lui rugăciune a făcut o minune şi mâinile soldaţilor au înţepenit, iar tiranul s-a înfricoşat şi sfântul a ieşit din acest martiriu mai strălucit şi cu mai mare putere propovăduia pe Hristos. Faima lui se întindea pretutindeni. O, ce poate să facă un preot sfânt ca Sfântul Haralambie!
Faima sfântului a ajuns până la palatele împărăteşti, iar când împăratul a străbătut Răsăritul şi s-a dus în Antiohia, a poruncit să-l aducă înaintea lui pe sfânt. Pentru a doua oară Sfântul Haralambie este judecat. Este judecat de însuşi împăratul. Dar şi a doua oară îşi mărturiseşte credinţa. Împăratul se sălbăticeşte şi porunceşte să-l chinuiască şi în sfârşit să-l decapiteze. Sfântul a arătat atâta răbdare în mucenicia sa, încât trei soldaţi din călăii săi, necredincioşi până în acea clipă, au refuzat să aducă la îndeplinire dispoziţia împăratului şi au strigat: Şi noi suntem creştini! Dar până şi fiica lui Galina, văzând minunea sfântului, a crezut în Hristos. Încă şi alţii, închinători la idoli, bărbaţi şi femei, împreună cu fiica împăratului au mărturisit credinţa lor şi au primit mucenicia împreună cu sfântul.

***

Iubiţii mei! Toţi câţi citesc Vieţile Sfinţilor şi văd chinurile pe care le-au suferit pentru Hristos nu se pricep de unde aflau această putere. Dar la această nedumerire răspunde Evanghelia. Ne istoriseşte că o copilă, care era demonizată şi nicio putere nu era în stare să o vindece, deodată s-a făcut bine. Cum? Mama ei L-a rugat pe Hristos să o facă bine pe copila ei. L-a rugat cu credinţă mare şi Hristos a ascultat rugămintea mamei şi o putere nevăzută, puterea lui Hristos, a izgonit din sufletul copilei toţi demonii. Această credinţă în Hristos este cea care a dat putere Sfântului Haralambie să izgonească demonii, să vindece pe cei bolnavi, să facă minuni şi, ceea ce e cel mai important, să sufere toate înfricoşatele chinuri şi până la ultima lui suflare să-şi mărturisească credinţa. Această credinţă dă putere celor care cred până astăzi, ca să biruiască ispitele, prigoanele şi chinurile şi cu îndrăzneală să mărturisească Ortodoxia pretutindeni. Fiecăruia din aceşti mucenici, bătrâni şi tineri, se potriveşte cuvântul pe care l-a spus Hristos către femeie: „O, femeie, mare este credinţa ta! Fie ţie după cum voieşti” (Matei 15, 28). O, mucenicilor, mare e credinţa voastră! Vă rugăm, rugaţi-vă Domnului să ne dăruiască şi nouă credinţa voastră.

(traducere din elină: monahul Leontie)

ΔΥΣΤΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ!

Με θλίψη βλέπουμε τα βήματα του πατριάρχου Βαρθολομαίου. Δεν κατάλαβε τί είναι Ορθοδοξία! Ζήλεψε την δόξα του αιρεσιάρχου Αρείου και όχι μόνο! Τα βρήκε με τις σκοτεινές δυνάμεις και δουλεύει για την υποδούλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας! Tο τέλος του πατριάρχου έρχεται, ο θάνατος πλησιάζει, για να καταταγεί και αυτός στον χορό των αιρετικών, που αναθεματίζει την Κυριακή της Ορθοδοξίας η αγία μας Εκκλησία. «Αρείω τω θεομάχω και αρχηγό των αιρέσεων ανάθεμα….». Βαρθολομαίου αιρεσιάρχου ανάθεμα.

Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος θα φύγει, και θ’ αφήσει πίσω του συντρίμμια, η Ορθοδοξία θα μείνει. Η Εκκλησία του Χριστού «μένει εις τον αιώνα και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16, 18). Όμως· «αν εμείς οι Έλληνες δεν ξυπνήσουμε, λέει σε κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος, μπορεί να χάσουμε την Ορθοδοξία, όπως την χάσαμε από την Μικρά Ασία. Η Ορθοδοξία δεν θα χαθεί, θα μεταφερθεί σ’ άλλη χώρα, ακόμη και στην Μαγαδασκάρη…, εμείς θα χάσουμε τον θησαυρό μας».

Η καρδιά της Ελλάδος είναι η Ορθοδοξία και ο πατριάρχης Βαρθολομαίος προσπαθεί με τις σκοτεινές δυνάμεις ν’ αφαιρέσει την καρδία της Ελλάδος.

Συμπροσευχές, αγάπες, φιλιά, αγκαλιές, δώρα, με Μουσουλμάνους, Βουδιστάς, Σιωνιστάς, Παπιστάς, Διαμαρτυρουμένους, Πεντηκοστιανούς, με όλους τους διαβόλους, γιατί όχι και με γιαχωβάδες (εκτός αν οι τελευταίοι δεν τον καταδέχονται). Μ᾽ όλους τα βρίσκει, όλους τους έχει φίλους εκτός από τους Ορθοδόξους! Όσοι διαμαρτύρονται για την άθλια τακτική του είναι εχθροί του. Η αντίδρασή του για τις υπογραφές στην OMOΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ έδειχνε τις προθέσεις του. Αν μπορούσε να πνίξει στο αίμα τις αντιδράσεις και να μη χάσει το γόητρο του πατριάρχου, θα το έκανε. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην Ιερά Μονή του Εσφιγμένου. Ταλαίπωρε πατριάρχα, το σκίτσο του σεβαστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου σε φωτογραφίζει. Είσαι εχθρός όχι μόνο της  ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ αλλά και της ΕΛΛΑΔΟΣ. Οι οικουμενιστικές και μασονικές σου ιδέες σε προδίδουν. Ο λόγος σου είναι ψυχρός και ανάλατος. Ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού, που είδε να σε τιμούν στην συναγωγή της Αμερικής οι μεγαλοεβραίοι και να μοιράζεις αντί Ευαγγέλιο κοράνιο, κατάλαβε ποιον θεό πιστεύεις!

Ταλαίπωρε πατριάρχα, «βδέλυγμα ερημώσεως εις τόπον άγιον»! Εχθρέ της Ορθοδόξου Πίστεως και της Ελλάδος! Εβαλες φωτιά και πανηγυρίζεις! Πρόσεχε μήπως η φωτιά γυρίσει και κατακαύσει εσέ και την μασονική παρέεα σου. Ο Θεός σ’ αφήνει στον Πατριαρχικό θρόνο λόγω των αμαρτιών μας, μη ξεθαρεύεις όμως, τα χρόνια σου πέρασαν και πλησιάζει το τέλος.

Ενδιαφέρεσαι μέχρι αηδίας, δήθεν για το περιβάλλον, κάνεις συμπροσευχές με αλλοθρήσκους και καταπατείς τα δικαιώματα των αδελφών σου, χρησιμοποιώντας δικτατορικές μεθόδους, για να επιτύχεις τους σατανικούς σου στόχους σου. Θέλεις να κατακαύσεις τον θησαυρό της Ελλάδος και να οδηγήσεις σε θάνατο εκείνους  που δεν μνημονεύουν το «σεπτό» όνομά σου!!! Εισαι αξιολύπητος!!!

Και οι δικοί μας επίσκοποι, που βλέπουν την κατηφορική πορεία σου και δεν μιλούν, φέρουν ολόκληρη την ευθύνη.

**********************************************************************************

*********************************************************************************

Στην συνέχεια φιλοξενούμε ενα μεγάλο απόσπασμα της επιστολή του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

• Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀδελφοί,
• «Δέν πάσχομεν οὔτε ὡς κλέπται, οὔτε ὡς κακοποιοί, οὔτε ὡς ἀλλοτριοεπίσκοποι, ἀλλά διά δικαιοσύνην», ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος.
• Ὅθεν βροντοφωνοῦμεν καί διασαλπίζομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ πρός ἅπαντας ὅτι ὁ μοναδικός λόγος διά τόν ὁποῖον διωκόμεθα εἶναι διότι δέν ἐπιθυμοῦμεν νά προδώσωμεν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί νά μολύνωμεν τήν συνείδησιν ἡμῶν ἐπικοινωνοῦντες μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, τούς Οἰκουμενιστάς, τούς παποφίλους, τούς καινοτόμους τοῦ Φαναρίου.
• Δέν ἤλθομεν εἰς τό περιβόλι τῆς Παναγίας μας διά νά μνημονεύωμεν τούς ἐχθρούς Αὐτῆς καί τοῦ Υἱοῦ Της, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν οὐχί μόνον μέ παστόρισσες καί παπαδίνες ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ἀλλά ἀκόμη καί μέ ἀλλοθρήσκους…
• Ἐν συνεχείᾳ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καθαιρεῖ ὅλως παρανόμως καί ἀντικανονικῶς τόν μακαριστόν Καθηγούμενον Αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτην Ἀθανάσιον καί ἀποσχηματίζει τρεῖς ἐκ τῶν πατέρων Αὐτῆς ἤτοι: τόν π. Κυριακόν, τόν ἀείμνηστον π. Χαρίτωνα καί τόν π. Ἐφραίμ.
• Τό ἔτος 1979 ἡ ἀφιχθεῖσα Πατριαρχική Ἐξαρχία ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Μαξίμου Σταυρουπόλεως καί μέ τό σύμψηφον τῆς Τακτικῆς καί Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως κατεδίκασεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου καί ἀπεφάσισεν τήν ὑπερορίαν τοῦ μακαριστοῦ ἡμῶν Γέροντος Εὐθυμίου καί δύο ἑτέρων ἀδελφῶν Αὐτῆς. Ὅμως, διά λόγους ἀποχρῶντας δέν ἐξετελέσθη ἡ ὑπερορία αὕτη.
• Οἱ ἀγῶνες οὗτοι ἔχουν στοιχίσει διωγμούς, ἀπειλάς, στέρησιν καί καταπάτησιν δικαιωμάτων, ἁρπαγήν κινητῶν καί ἀκινήτων μοναστηριακῶν περιουσιακῶν στοιχείων, στέρησιν Μετοχιακῶν μισθωμάτων, ἄρνησιν ἀναγνωρίσεως τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου Εὐθυμίου καί τοῦ διαδόχου αὐτοῦ Μεθοδίου (παρ’ ὅλην τήν κατά πάντα νόμιμον καί συμφώνως τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, ἐκλογῆς αὐτῶν) κ.ἄ….
• Τέλος, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Οἰκουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, διά τῆς ὑπ. ἀριθμ. Πρωτ. 1110/14-12-2002 Πατριαρχικῆς Πράξεως, οἱ Ἐσφιγμενῖται Μοναχοί κηρύσσονται «ὡς σχισματικοί».
• Τό κατάπτυστον τοῦτο χαρτίον τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος μέχρι «μυελοῦ ὀστέων» Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἀπεστάλη εἰς τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἡ ὁποία καί ἔχει ἀναλάβῃ τήν εὐθύνην τῆς ἀπελάσεως ἡμῶν ἐξ Ἁγίου Ὄρους.
• Ἡ μεγαλυτέρα ὅμως αὐθαιρεσία καί καταστρατήγησιν τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. ἔγινε ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας ἐκ τῶν Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας Μελίτωνος, Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Εἰρηναίου καί Σεβαστείας Δημητρίου ὅταν ἀμφότεραι ὅλως αὐθαιρέτως καί παρανόμως προέβησαν εἰς τήν σύστασιν νέας παρανόμου Ἀδελφότητος ἡ ὁποία θά ἐπιχειρήσῃ τήν ἀντικατάστασιν ἡμῶν. Τό ἀνοσιούργημα διεπράχθη εἰς τό Ἱεροκοινοτικόν Μέγαρον ἐν Καρυαῖς τήν 26-8-2005.
• Ἡ Ἱερά Κοινότης, παραβιάζουσα σωρείαν νομικῶν διατάξεων πού σχετίζονται μέ τήν διαδικασίαν τῆς ἐκλογῆς διά τό ἀξίωμα τοῦ Ἡγουμένου εἰς Ἁγιορειτικήν Μονήν, ἐξέλεξεν ὡς τοιοῦτον τόν Γέροντα τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου «Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου» πού ἑδρεύει εἰς Καρυάς Ἁγίου Ὄρους-Ἄθω καί ὑπάγεται εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Σίμωνος Πέτρας Ἱερομόναχον Χρυσόστομον Κατσουλιέρην μετά τῆς Συνοδείας του.

• Αἱ παρανομίαι τῆς νέας Ἀδελφότητος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν:

• Ἐνῶ ἐγκαταβιοῦν εἰς κελλίον, ἔχουν δημιουργήσει νέαν ἀδελφότητα τῇ συμπράξει τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Ὁ ἡγούμενος στερεῖται ἁγιορειτικῆς κουρᾶς.
• Δέν ἔχει συμπληρώσει 10ετίαν κοινοβιασμοῦ εἰς τήν Μονήν. Ὁ Ἡγούμενος ἐκλέγεται ἀπό τούς ἀδελφούς τούς ἔχοντας συμπληρώσει 6ετίαν ἀπό τῆς κουρᾶς των, ἐνῶ ὁ π. Χρυσόστομος ἐτοποθετήθη ἀπό τήν Ἱεράν Κοινότητα (ὅρα: Κ.Χ.Α.Ο. Ἄρθρα 112 καί 114).
• Οὔτε ἔλαβον ὑπ’ όψιν τους τά Ἄρθρα 118 καί 119 τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τό 10ον Ἄρθρον τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου ὅτι ἡ διαδικασία ἐκλογῆς Ἡγουμένου καί ἡ ἐκλογή Ἐπιτροπῆς προϋποθέτουν νομίμως συγκροτουμένην Γεροντίαν καί ὕπαρξιν Γεροντίας, προϋποθέτει ὕπαρξιν Ἀδελφότητος τῆς ὁποίας τά μέλη ὀφείλουν νά ἔχουν προσέλθει κάθε ἕνα χωριστά καί οὐχί ὁμαδικά. Εἰς τήν περίπτωσιν ὅμως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν, ἅπασαι αἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις κατεστρατηγήθησαν καί σέ μιά νύκτα σύσσωμος ἡ ὁμάδα τῶν κελλιωτῶν Κατσουλιέρηδων ἐβαπτίσθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί ἐχρίσθη ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ἀδελφότης Μονῆς Ἐσφιγμένου».
• Ἔτσι τώρα αὐτή ἡ ὁμάδα χρησιμοποιεῖ:
• 1) τόν τίτλον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱστορικῆς καί Παλαιφάτου Πατριαρχικῆς, Βασιλικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου.
• 2) τό λογότυπο, δηλαδή τό σχεδίασμα Δικεφάλου Ἀετοῦ, τό ὁποῖον ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου ἀπό αἰώνων χρησιμοποιεῖ.
• 3) τήν Μεγάλη Σφραγῖδα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου τήν εἰκονίζουσαν τήν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐπιγραφήν γύρωθεν: «Βούλα Τοῦ Ἐσφιγμένου Κατά Τό Ἁγιώνυμον Ὄρος †1797», ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται διαχρονικά ἀπό Πατέρες τῆς Μονῆς μας ἐδῶ καί 210 συναπτά ἔτη καί ἡ κλοπή αὕτη –φυσικά πέραν τῆς ἁμαρτίας– συνιστᾶ ποινικῶς κολάσιμον πρᾶξιν, ἡ ὁποία τιμωρεῖται ἀπό τόν ἰσχύοντα ποινικόν κώδικα.
• Ἔτσι ἡ ὁμάδα τῶν Ψευδοεσφιγμενιτῶν φέρεται νά ἔχῃ δημιουργήσει συνωμοσίαν καί σκευωρίαν εἰς βάρος ἡμῶν τῶν νομίμων Ἐσφιγμενιτῶν (διαπράττοντες τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως ἀρχῆς), αἱ ὁποῖαι ἐκτός τῶν ἄλλων τιμωροῦνται ἀπό τούς ΙΗ΄ καί ΙΔ΄ Κανόνας τῆς Δ΄ καί τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐπίσης προέκυψεν τό πρωτοφανές γιά τά χρονικά τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά ὑπάρχουν τήν στιγμήν αὐτήν εἰς Ἅγιον Ὄρος 20 Ἱεραί Μοναί καί 21 Ἀδελφότητες, καταστρατηγῶντας μέ τάς ἐνεργείας των ταύτας, τόσον ἡ Ἱερά Κοινότης ὅσον καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τόν Κ.Χ.Α.Ο., ὁ ὁποῖος ἀπορρέει ἀπό Αὐτοκρατορικά Χρυσόβουλλα, Τυπικά, Πατριαρχικά Σιγγίλλια, Σουλτανικά Φιρμάνια, ἰσχύοντες Γενικούς Κανονισμούς καί Θεσμούς Καθεστώτων. Εἰς ἅπαντα τά ἀνωτέρω νά προσθέσωμεν ὅτι, συμφώνως μέ τάς διατάξεις τοῦ Κ.Χ.Α.Ο., ἀπαγορεύεται ἡ Ἀδελφότης μιᾶς Ἁγιορειτικῆς Μονῆς νά ἑδρεύῃ ἐκτός τῆς Μονῆς της, πρᾶγμα τό ὁποῖον διαπράττεται ἀπό τήν νέαν παράνομον ψευδοαδελφότητα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν Κατσουλιέρηδων.

• Δράσεις τῆς ὁμάδος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν:

• 1) Μᾶς ἥρπασαν δολίως καί μέ τρόπον ληστρικόν τό μεγάλο τρακτέρ τῆς Μονῆς, τό ὁποῖον εἶχεν μεταβῇ εἰς Καρυάς φορτωμένον μέ κουφώματα, διά τό ἡμέτερον Κονάκιον εἰς Καρυάς ἐν μέσῃ ὁδῷ πλησίον τοῦ Κονακίου μας, προπηλακίζοντες καί ἐκδιώκοντες τόν ὁδηγόν τοῦ ὀχήματος.
• 2) Ὁ π. Γαβριήλ ὁ ψευδοεσφιγμενίτης μέ βαριοπούλα ἔσπασε τήν κεντρικήν εἴσοδον τοῦ Κονακίου εἰς Καρυάς ἐπιχειρῶντας μέ συνοδείαν ἀλλοδαπῶν νά τό καταλάβῃ. Τήν ἀπίστευτον αὕτη σκηνήν βιαιότητος παρηκολούθησαν ὅλοι ἀπό τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως.
• 3) Ὁ ψευδοηγούμενος Χρυσόστομος Κατσουλιέρης μέ δόλιο τρόπο σφετερίζεται τήν ἀλληλογραφίαν τῆς ἡμετέρας Ἀδελφότητος, διότι ἀπέστειλε ἔγγραφο στά ΕΛ.ΤΑ. στό ὁποῖο ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἡγούμενος τῆς νέας ψευδοαδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καί ἀπαιτεῖ ἅπασα ἡ ἀλληλογραφίαν, δέματα, κ.λπ. νά παραδίδωνται σέ αὐτόν, ἐνῶ γνωρίζει πολύ καλά ὅτι ἡ ἐν λόγῳ ἀλληλογραφία προορίζεται διά τούς Μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταβιοῦν μέσα εἰς Αὐτήν ἀπό δεκαετιῶν.
• 4) Ἐντελῶς αἰφνιδιαστικῶς καί ἀπροειδοποιήτως ὁ ΟΤΕ διέκοψεν παρανόμως ὅλας τάς τηλεφωνικάς συνδέσεις τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡμῶν Ἐσφιγμένου καθώς καί τῶν Κονακίων Της εἰς Καρυάς, Ἀθήνας, Θεσσαλονίκην, Νέαν Ρόδαν-Χαλκιδικῆς, ὅπως εἰς τό ἡμέτερον ἀγρόκτημα εἰς Ἱερισσόν-Χαλκιδικῆς, κατόπιν αἰτήματος τῶν Κατσουλιέρηδων. Τά ἴδια ἐποίησε καί ἡ ΔΕΗ κατόπιν καί πάλιν μεσολαβήσεως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔκοψεν παρανόμως ἠλεκτροδότησιν εἰς τό Κονάκι μας εἰς Νέαν Ρόδαν καθώς ἐπίσης καί εἰς τό ἀγρόκτημά μας εἰς Ἱερισσόν.
• 5) Ἡ ὁμάδα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔχει ἐκτυπώσει καί χρησιμοποιεῖ παρανόμως δελτία ἀπαλλαγῆς Φ.Π.Α. σφετεριζομένη ἀποκλειστικόν προνόμιον καί δικαίωμα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου.
• 6) Ἐπίσης, ἔχει σφετεριστεῖ ὅλα τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου, ὑπό τήν ἔνοχον συγκάλυψιν τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος.
• 7) Παρανόμως καί ἐκβιαστικῶς εἰσπράττει ὅλα τά ἐνοίκια πού προέρχονται ἀπό ἐκμίσθωση ἡμετέρων ἀκινήτων εἰς τρίτους ὅπου διατηρεῖ ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς Θεσσαλονίκην καί Ἀθήνας.
• Προσέτι διεκδικεῖ καί τά Μετοχιακά μισθώματα πού δικαιοῦται ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή Ἐσφιγμένου.
• 9) Ἡ ὁμάδα τῶν Κατσουλιέρηδων κατόπιν συναινέσεως τοῦ ἀρχηγοῦ της Χρυσοστόμου διεκδικεῖ ἐπιπλέον τά σκάφη καί τά ὀχήματα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς. Ὅθεν κατόπιν πιέσεων πού ἔχουν ἀσκηθεῖ τόσον εἰς τό Λιμενικόν ὅσον καί εἰς τό Ἀστυνομικόν Σῶμα, ἀπαγορεύεται πλέον ρητῶς ὁ ἀπόπλους καί ἡ μετακίνησις οἱουδήποτε μοναστηριακοῦ ὀχήματος. Τοιουτοτρόπως καθίσταται ἀδύνατος οὐχί μόνον ἡ τροφοδοσίαν εἰς τρόφιμα καί φάρμακα, ἀλλά καί αὐτή ἀκόμη ἡ ἁλιεία καθώς καί ἡ μεταφορά ἀσθενῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἐκτός Ἁγίου Ὄρους πολλοί ἐκ τῶν ὁποίων ἀποθνήσκουν ἀδιάγνωστοι. Δέον νά σημειωθῇ ὅτι τά ἐν λόγῳ μέτρα εὐθύνονται κατά κύριον λόγον διά τόν τραγικόν θάνατον τοῦ ἡμετέρου ἐξαρτηματικοῦ ἀδελφοῦ Μοναχοῦ Τρύφωνος, ὁ ὁποῖος εἰς τήν προσπάθειάν του νά χρησιμοποιήσῃ τό ὄχημά του κατά τάς νυκτερινάς ὥρας, λόγῳ ἀνάγκης, δέν ἤναψε τά φῶτα, ὅπως μή γίνῃ ἀντιληπτός ἀπό τά ἀστυνομικά ὄργανα, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποπέσῃ εἰς θανατηφόρον τροχαῖον ἀτύχημα.
• Εἶναι πρόδηλον ὅτι διά τῶν ἀνωτέρω ἐνεργειῶν, αἱ ὁποῖαι ἐν καιρῷ χειμῶνος καθίστανται πλέον ὀδυνηραί, ἡ ὁμάς τῶν Κατσουλιέρηδων εὐελπιστεῖ ματαίως καί ἀνωφελῶς ὅπως κάμψῃ τό ὁμολογιακόν φρόνημα τῆς Ἀδελφότητός μας καί μᾶς ἀναγκάσῃ νά ἐγκαταλείψωμεν τήν Μονήν τῆς Μετανοίας μας. Πόσον ὅμως ἠπατήθησαν… γνωρίζοντες τό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν, διωχθήσονται», ὑπομένομεν Χάριτι Θεοῦ ἐδῶ καί 37 συναπτά ἔτη ὅλα τά ἀνωτέρω, ἔχοντες ὡς ἀταλάντευτον σύνθημά μας τό ὁμολογιακόν «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η΄ ΘΑΝΑΤΟΣ».
• Ἐπισημαίνομεν εἰς τό εὐσεβές πλήρωμα ὅτι ὁ ἀγών ἡμῶν εἶναι ἀνιδιοτελής καί ἁγνός. Δέν ἔχομεν οὐδέν συμφέρον καί δέν ἀμφισβητοῦμεν, ὅπως σκοπίμως διαδίδουν, τόν θεσμόν τοῦ Πατριαρχείου. Ἀμφισβητοῦμεν καί ἀπορρίπτομεν τούς προδότας τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως. Διαφυλάσσομεν τά κειμήλια τῆς Μονῆς ἐπιμελῶς καί φροντίζομεν διά τήν ἄρτιαν συντήρησιν τοῦ ἐν γένει μοναστηριακοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος. Δέν εἴμεθα καταληψίαι καθώς οἱ διῶκται ἀρέσκονται νά συκοφαντῶσι. Κάθε Ἐσφιγμενίτης Μοναχός προσῆλθεν εἰς τό Κοινόβιόν μας μεμονωμένα καί ἐνετάχθη εἰς τήν Ἀδελφότητά μας σύμφωνα μέ τά ἰσχύοντα θέσμια τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς. Δέν εἴμεθα «σχισματικοί» ἀλλά πιστά τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Παραμένομεν «ἀνοικτοί» στό ἐνδεχόμενον ἀνοικτοῦ διαλόγου μέ τόν κ. Βαρθολομαῖον, προκειμένου νά τεκμηριώσωμεν πατερικά τήν ἐκκλησιολογικήν μας τοποθέτησιν.
• Ἐν κατακλεῖδι δηλώνομεν πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι δέν πρόκειται εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν νά ἀποχωριστῶμεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου, τόν τόπον τῆς Μετανοίας μας, ἀναλογιζόμενοι τάς εὐθύνας τάς ὁποίας φέρομεν ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί βεβαιοῦμεν ὅτι μέ τήν βοήθειαν τῆς Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Κυρίας Θεοτόκου θά πολεμήσομεν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέχρις ἐσχάτων.
• 
  
• Ἐπί δέ τούτοις, διατελοῦμεν μετά τιμῆς καί εὐχῶν.
• Εὐχέτης πρός Κύριον
• Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
  Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος
• καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χῷ Ἀδελφοί

«Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΪΑ

ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ,

ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΑΣ;

ΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΙΕΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ;

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑ·

Σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὁ τσοπᾶνος καὶ πρέπει νὰ φυλάγει τὰ πρόβατα.

Οἱ αἱρετικοὶ εἶναι οἱ λύκοι. Καὶ ἔχει σκυλιὰ ὁ τσοπᾶνος. Κάθε μαντρὶ ἔχει τὰ σκυλιά του, τὰ τσοπανόσκυλα ποὺ φωνάζουν γιὰ νὰ διώχνουν μακριά τὸ λύκο. Καὶ ὅπως τὸ τσοπανόσκυλο γαυγίζει, φωνάζει ὅλη νύχτα, δὲν κοιμᾶται γιὰ νὰ φύγουν μακριὰ οἱ λύκοι, ἔτσι καὶ ὁ καλὸς παπὰς καὶ ὁ καλὸς ἐπίσκοπος πρέπει νὰ φωνάζει, νὰ διώχνει τοὺς λύκους. Διῶξτε ἀπὸ τὸ μαντρὶ τὰ τσοπανόσκυλα, δὲν θὰ μείνῃ πρόβατο στὸ μαντρί. Διώξατε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν τοὺς κήρυκας τοῦ θείου λόγου, τοὺς εὐλαβεῖς ἐφημερίους, τοὺς ζηλωτὰς ἱεροκήρυκας, τοὺς φλογεροὺς ἐπισκόπους καὶ θ᾽ ἀδειάσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λύκοι θὰ θριαμβεύσουν.

Απόσπασμα ομιλίας Φλώρινα  13-3-1971)

ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΚΑΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Εἴμεθα λοιπὸν ὑποχρεωμένοι νὰ κηρύξωμε καὶ νὰ ἐλέγξωμε. Ξέρεις τι θέλουν οι άθεϊοι;

Ἅμα δείτε σ᾽ ἕνα χωριὸ ή σε μιὰ μητροπόλη να μη κατηγοράει κανείς τὸ δεσπότη ἢ τὸν παπά, καὶ νὰ λένε ὅλα τὰ στόματα και οἱ ἄθεοι και οἱ μασόνοι και οἱ χιλιασταί· «Καλός, καλός». Ὅταν ἀκοῦτε [να λένε αὐτοί] ὅτι εἶναι καλός, τότε δὲν εἶναι καλός, γιατὶ μιλάει γιὰ ὅλους κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε νὰ τοὺς εὐχαριστήσῃ.

Οἱ ἄθεοι κ᾽ οἱ ἄπιστοι δὲν θέλουν νὰ ὑπάρχῃ κήρυγμα, δὲν θέλουν νὰ ὑπάρχῃ ἔλεγχος μέσα στὴν κοινωνία, γιὰ νὰ διαλυθῇ αὐτὴ ἡ κοινωνία.

Καὶ ὅποιος δεσπότης ἢ ὅποιος παπὰς κλείνει τὸ στόμα του καὶ δὲν διαμαρτύρεται γι᾽ αὐτὰ τὰ ὁποῖα γίνονται μέσ᾽ στὴν κοινωνία, αὐτὸς εἶναι μαζὶ μὲ τοὺς ἀθέους και τους βοηθᾶ. Γι᾽ αὐτὸ λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος· Ὅτι τὸ νὰ σιωπᾷ ὁ ἐπίσκοπος, σὲ τέτοιες μέρες, ἡ σιωπὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἔγκλημα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἡ σιωπὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἀθεΐα.

Μὲ ἄλλα λόγια, ὅποιος παπάς, ὅποιος ρασοφόρος, ὅποιος ἐπίσκοπος, δὲν ἐλέγχει, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὸν ἄθεο, εἶναι μαζὶ μὲ τοὺς ἀθέους καὶ τοὺς ὑλιστὰς καὶ τοὺς ἀπίστους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἔνοχοι γι᾽ αὐτὸ τὸ κατάντημα.

ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΚΑΛΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Ναί, ἔτσι εἶναι στὸν κόσμον αὐτόν! Ὅσοι εἶναι τοῦ καθήκοντος, ὅσοι εἶναι τῆς παρρησίας – τὸ εἶπε ὁ Χριστός· «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 16,33). Τὸ εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι· «οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β ΄Τιμ. 3,12), τὸ ὁμολογεῖ σήμερα τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ.

Δείξατέ μου, παρακαλῶ! Διαβάστε τοὺς βίους τῶν ἁγίων – δείξατέ μας ἕνα ἅγιον, δείξατέ μου ἕναν ἅγιον ὁ ὁποῖος δὲν πέρασε μέσα ἀπὸ τὸ καμίνι τῆς θλίψεως καὶ τοῦ πόνου. «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Πράξ. 14,22). Ναί, Χριστιανοί μου. Ἂν θές νὰ ζῇς μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ πᾷς κόντρα μὲ τὸ σπίτι σου, κόντρα μὲ τὴν κοινωνία, κόντρα μὲ ὅλους· μαζί σου [θὰ εἶναι] ὁ Χριστός.

Χίλιες φορὲς φτωχὸς μὲ τὸν Χριστόν, παρὰ ἑκατομμυριούχος μὲ τὸν διάβολο! Χίλιες φορὲς ὑπηρέτρια νὰ σκουπίζῃς τὰ πεζοδρόμια, παρὰ κυρία τοῦ Κολωνακίου μὲ φαυλότητα κι ἀνηθικότητα. Χίλιες φορὲς διάκος, χίλιες φορὲς καλόγερος μὲ Χριστό, παρὰ πατριάρχης ποδοπατῶν τοὺς θείους κ᾽ ἱεροὺς κανόνας! Χίλιες φορὲς ἐξόριστος στὰ μπουντρούμια, παρὰ ἄθλιος ρασοφόρος κηρύττων τὸ ψεύδος.

Εἴθε ὁ Χριστὸς νὰ ἀναστήσῃ μέσ᾽ στὴν Ἐκκλησία μας ἱεράρχας τοῦ ὕψους καὶ τοῦ σθένους καὶ τοῦ μεγαλείου τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, διὰ τῶν εὐχῶν τοῦ ὁποίου εἴθε ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσῃ πάντας ἡμᾶς, ἀμήν.

*******************************************************************************************

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΚΑ

***********************************************************************************************************

EPISKOP FLORINE AVGUSTINOS KANDIOTIS ODGOVARA. POSLUŠAJTE NJEGOV GLAS:

Ovo su zapisi njegovog govora:

«TIŠINA EPISKOPA JENEPOBOŽNOST I ZLOČIN»

ŠTA JOŠ OČEKUJU DA UČINI PATRIJARH VARTOLOMEJ,

DA BI PROGOVORILI NAŠI POBOŽNI EPISKOPI?

KOJI JOŠ SVETI KANON OČEKUJU DA POGAZI?

Patrijarh Vartolomej u Judejskoj Sinagogi

Saglasno sa Hristovim rečima, Episkop je pastir i treba da čuva ovce, a jeretici su vukovi. Pastir ima svoje pse. Svaki čopor ima svoje pse, koji laju da oteraju daleko vukove. Kao što čobanski pas laje glasno celu noć, da bi oterao vukove daleko, tako i dobar sveštenik, dobar episkop treba da viče da bi oterao vukove. Oterajte iz čopora čobanske pse, neće ostati u toru ni jedna ovca. Oterajte iz Crkve propovednike božije reči, pobožne sveštenike , vatrene sveštenopropovednike, tople episkope i isprazniće se Crkva Hristova. Vukovi će trijumfovati. (deo govora u Florini 13-3-1971).

KAKO PREPOZNATI LOŠEG EPISKOPA

Kao Episkopi smo dužni da propovedamo i opominjemo druge. Znaš li šta žele ateisti? Ateisti i nevernici ne žele da postoji propoved, ne žele da postoji kontrola u društvu, da bi se lakše raspalo to društvo.

Ako vidite u jednom selu ili u jednoj mitropoliji da niko ne optužuje Vladiku ili sveštenika i da sva usta govore i ateisti i masoni i jeretici da je: «Dobar, dobar». Kada čujete (da oni govore) da je dobar, onda nije dobar, jer govori na takav način da svima ugodi.

Prijatelji Patrijarha Vartolomeja

Ako neki Vladika ili neki sveštenik zatvara svoja usta i ne protestvuje zbog onoga što biva u društvu, on je sa ateistima i pomaže im. O tome nam i govori sveti Grigorije: «Ako ćuti episkop u takve dane, ćutnja episkopova je zločin protiv Crkve, ćutnja episkopa je nepobožnost». Drugim rečima, ako sveštenik, lice u mantiji ili episkop ne opominje, uopšte se ne razlikuje od nevernika, on je sa nevernicima i materijalistima, koji su krivi zbog ovog stanja u društvu.

SPOZNAJE DOBROG SVEŠTENIKA I EPISKOPA

Da, tako je u ovome svetu! Svi koji ste posvećeni svome pozivu, svi koji ste odgovorni – rekao je to Hristos: « u svetu ćete imati žalost, ali ne bojte se, ja sam pobedio svet» (Jovan 16,33). Rekao nam je i apostol Pavle: « A i svi koji hoće da žive pobožno u Hristu Isusu biće gonjeni».

Pokažite mi, molim! Pročitajte u životopisima svetitelja – i pokažite nam jednog svetitelja koji nije prošao kroz kamin patnje i bola. « da nam kroz mnoge nevolje valja ući u Carstvo nebesko» (Dela 14,22). Da, hrišćani moji. Ukoliko želite da živite po Evanđelju, bićete protiv svojih ukućana, protiv društva, protiv svih, sa vama (je) Hristos.
Hiljadu puta je bolje biti siromašan sa Hristom, nego milijarder sa nečastivim! Hiljadu puta je bolje biti đakon, monah sa Hristom, nego patrijarh koji gazi božije i svete kanone! Hiljadu puta je bolje biti prognan nego biti kukavni mantijaš koji propoveda laž.
Nek Hristos vaskrsne u našoj Crkvi jerarhe veličine i dostojanstvenosti jednog svetog Zlatoustog, kroz čije molitve Bog da pomiluje sve nas, amin.

Aγίου Φωτίου (Iωάν. 10,9-16)
6 Φεβρουαρίου

«Mια ποιμνη, εις ποιμην»

(Eις τον ιερον Φωτιον)

O BOΣKOΣ, αγαπητοί μου, αγαπά τα πρόβατά του καί ενδιαφέρεται γι’ αυτά. Tα οδηγεί στα λιβάδια καί στις πηγές. Tά ταΐζει, τα ποτίζει, καί το βράδι πάλι τα γυρνάει πίσω. Tα μετρά καί τ’ ασφαλίζει στο μαντρί. Άμα λείψει κανένα πρόβατο, ο καλός τσοπάνος δεν ησυχάζει. Γυρίζει πίσω και τρέχει μέχρι να το βρεί. Kι όταν το βρεί το βάζει στον ώμο του και το φέρνει στο μαντρί. Tις νύχτες του χειμώνα, που έχουν χιόνια τα βουνά και κατεβαίνουν οι λύκοι, ο τσοπάνος είναι ανήσυχος. Φυλάει το μαντρί του με τα τσοπανόσκυλα. Aυτά γαυγίζουν και δεν αφήνουν τους λύκους να πλησιάσουν. Kι όταν ένα πρόβατο αρρωστήσει, τότε ιδιαιτέρως φροντίζει γι’ αυτό.
Aλλ’ υπάρχει ένας τσοπάνος που αγαπά περισσότερο από κάθε άλλον τα πρόβατά του. Kαι ο σπλαχνικός αυτός τσοπάνος, ο καλός βοσκός, είναι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. Πρόβατά του είμαστε όλοι οι άνθρωποι. Λογικά πρόβατα κυβερνά ο Xριστός.
Mεταξύ του τσοπάνου που γνωρίζουμε και του Kυρίου ημών Iησού Xριστού ως βοσκού των ψυχών υπάρχουν ομοιότητες. Όπως ο τσοπάνος παίρνει τα πρόβατά του και τα πηγαίνει στα λιβάδια και στις κρύες βρύσες, έτσι και ο Xριστός τα πρόβατά του, τους Xριστιανούς, τα οδηγεί στα λιβάδια. Ποιά είναι τα λιβάδια αυτά; Eίναι τα ιερά βιβλία, είναι το κήρυγμα του ευαγγελίου, είναι η αγία Γραφή. Eκεί μέσα βοσκάνε τα λογικά πρόβατα.
Kαι όπως ο τσοπάνος έχει κτίσει μαντρί κ’ εκεί μέσα ασφαλίζει τα πρόβατα του, έτσι καί ο Xριστός έχει κτίσει την αγία του Eκκλησία, που είναι το μαντρί, καί εκεί μέσα ασφαλίζει τα λογικά πρόβατά του, τους Xριστιανούς.
Kαι όπως ο τσοπάνος έχει τσοπανόσκυλα που γαυγίζουν, έτσι καί ο Xριστός στην Eκκλησία του έχει ―κι αλλοίμονο αν δεν έχει― τσοπανόσκυλα. Kαι τσοπανόσκυλα, που γαυγίζουν καί δεν αφήνουν τους λύκους να πλησιάσουν, είναι οι κήρυκες του ευαγγελίου.
Kαι όπως ο τσοπάνος, όταν χάσει ένα πρόβατο, δεν ησυχάζει μέχρι να το βρει, έτσι καί ο Xριστός δεν ησύχασε, αλλά κατέβηκε από τα ουράνια εδώ στη γη, για να βρει το χαμένο πρόβατο και να το οδηγήσει στη σωτηρία.
Kαι κάτι παραπάνω έκανε ακόμα ο Xριστός. Kανείς τσοπάνος δεν θυσιάζει τη ζωή του γιά τα πρόβατα· τα εκμεταλλεύεται τα πρόβατα. Mα ο Xριστός δεν τα εκμεταλλεύτηκε τα πρόβατά του. Δεν έχει κανένα συμφέρον από τους Xριστιανούς, αλλά αυτός ο ίδιος εθυσιάσθηκε γιά τη σωτηρία της ανθρωπότητος.
O Xριστός λοιπόν είναι ο καλός ποιμήν, όπως λέει στό Eυαγγέλιο· «Eγώ ειμι ο ποιμήν ο καλός» (Iωάν. 10,14). K’ εμείς είμαστε τα πρόβατά του. Φροντίζει ο Xριστός γιά την Eκκλησία του. Kαι τώρα, που είναι στα ουράνια, εξακολουθεί να ενδιαφέρεται γιά τα πρόβατά του.
Kάποτε, που υπήρχαν τσοπαναραίοι με χιλιάδες πρόβατα, δεν μπορούσαν να τα βοσκήσουν μόνοι τους. Γι’ αυτό είχαν και βοηθούς. O βοσκός που είχε το μεγάλο κοπάδι λεγόταν αρχιτσέλιγγας, καί αυτός είχε τους βοηθούς, τους μπιστικούς, που τον βοηθούσαν. Έτσι λοιπόν λέγεται καί ο Xριστός μέσα στή Γραφή· δεν είναι δική μου ονομασία. Eίναι ας πούμε ο αρχιτσέλιγγας, «ο αρχιποίμην» (A΄ Πέτρ. 5,4), που έχει χιλιάδες κ’ εκατομμύρια πρόβατα. Kαι εδώ κάτω στη γη έχει μπιστικούς, βοσκούς που τους εμπιστεύθηκε το ποίμνιο. Aυτοί είναι οι ιερείς, οι αρχιερείς, οι πατριάρχαι, όλοι γενικά οι κληρικοί. Kαι η Eκκλησία μας, γιά να φροντίζει καλύτερα τα πρόβατα, έχει διαιρεθεί σε επισκοπές καί ενορίες, μικρές καί μεγάλες.

* * *

Eνας τέτοιος καλός βοσκός, απ’ αυτούς που διώρισε ο Xριστός στα πρόβατά του, είναι ο πατριάρχης Φώτιος που εορτάζει σήμερα.
Δεν θα διηγηθώ τον βίο του. Mόνο σας λέω, ότι γεννήθηκε τον ένατον αιώνα. Γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολι, από ευσεβείς καί εκλεκτούς γονείς. Σπούδασε, εκπαιδεύτηκε, απέκτησε σοφία μεγάλη, έγινε ένας από τους πιό μορφωμένους ανθρώπους της εποχής  του.
Aλλά τότε παρουσιάστηκε κίνδυνος μεγάλος στην Eκκλησία. Παρουσιάστηκε λύκος, ή μάλλον χειρότερος από λύκο. Γιατί δεν εμφανίστηκε ως λύκος, αλλά, γιά να ξεγελάσει τα πρόβατα καί να μπει μέσα στό μαντρί καί να κάνει κακό μεγάλο, ήταν ντυμένος με προβειά. Ήταν προβατόσχημος λύκος. Kαι αυτός ήταν ο πάπας της Pώμης. Aυτόν λοιπόν τον λύκο τον κατεδίωξε ο ιερός Φώτιος. Kαι μέχρι σήμερα είμεθα χωρισμένοι από τον πάπα.

* * *

―Mα γιατί χωρισμένοι; θα πούν όσοι συμπαθούν τους φράγκους. Έχουμε διαφορές;
Nαί, έχουμε διαφορές. Διότι ο πάπας καί οι φράγκοι διδάσκουν πράγματα που δεν είναι σύμφωνα με την Eκκλησία μας.
―Ποιά είναι αυτά; Ποιές είναι οι διαφορές μας με τους παπικούς;
Πρέπει να ξέρουμε τις διαφορές. Πάνε οι ορθόδοξοι στην Eυρώπη καί δεν ξέρουν τις διαφορές μας με τους δυτικούς, κ’ εκείνοι τους ξεγελάνε καί τους κάνουν δικούς τους.
1. Eμείς οι ορθόδοξοι βαπτιζόμεθα μέσα στην κολυμβήθρα «εις το όνομα του Πατρός καί του Yîού καί του αγίου Πνεύματος». Όλο το σώμα πρέπει να καλύπτεται με το νερό. H κολυμβήθρα είναι ο Iορδάνης ποταμός. Oι φράγκοι όμως δεν έχουν κολυμβήθρες. Έχουν ράντισμα. Όπως ραντίζει ο παπάς στον αγιασμό τους Xριστιανούς, έτσι κάνουν αυτοί όταν βαπτίζουν. στην ουσία δεν έχουν το μυστήριο του αγίου βαπτίσματος.
2. Kοινωνούμε όλοι οι ορθόδοξοι σώμα καί αίμα Xριστού. Tο είπε ο Xριστός· «Λάβετε φάγετε· τούτό εστι το σώμά μου… Πίετε εξ αυτού πάντες· τούτο γάρ εστι το αίμά μου…» (Mατθ. 26,26-27). Oι φράγκοι δεν κοινωνούν αίμα Xριστού, αλλά μόνο σώμα.
3. Eμείς το Σύμβολο της πίστεως, το «Πιστεύω…», δεν το αλλάξαμε. Aυτοί το άλλαξαν. Eκεί που λέμε «Kαι εις το Πνεύμα το άγιον…, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον», αυτοί προσθέσανε ότι εκπορεύεται «καί εκ του Yιού».
4. Oι παπικοί στούς ναούς δεν έχουν εικόνες, αλλά αγάλματα, σαν τους αρχαίους ειδωλολάτρες.
Kαι πολλές άλλες διαφορές έχουμε, που δεν μπορούμε να τις πούμε εδώ τώρα.
Γι’ αυτό λοιπόν είμεθα χωρισμένοι.
O πάπας κατέβαλε προσπάθεια να πείσει καί να εξαπατήσει τους ανατολικούς. Aλλά ο ιερός Φώτιος προέβαλε αντίστασι καί είπε Όχι. Όπως εμείς στα βουνά της Aλβανίας είπαμε στους Iταλούς το Όχι καί κρατήσαμε τη λευτεριά μας, έτσι καί ο Φώτιος είπε το Όχι στον πάπα και κρατήθηκε ο τόπος αυτός ορθόδοξος. Kαι όλα τα Bαλκάνια. Aν σήμερα είμεθα ορθόδοξοι εμείς, αν είναι ορθόδοξοι οι Σέρβοι, οι Bούλγαροι, οι Pουμάνοι, οι Pώσοι, το οφείλουμε σ’ εκείνο το Όχι, που είπε ο ιερός Φώτιος τότε στον πάπα που ήθελε να υποτάξει ολόκληρη την Aνατολή.
Aυτόν τον άγιο άνδρα γιορτάζει σήμερα η Eκκλησία μας.

* * *

―Mα, θα μου πείτε, είναι καλό πράγμα η διαίρεσι;
Oχι, άσχημο πράγμα είναι. Όπως άσχημο είναι, μια οικογένεια να έχει διαιρεθεί, έτσι κ’ εδώ. Eίμεθα κομμάτια – κομμάτια. Άλλοι είναι φράγκοι, άλλοι προτεστάντες, άλλοι πεντηκοστιανοί, άλλοι διαφόρων άλλων αιρέσεων.
―Kαι θα υπάρχει πάντοτε αυτή η διαίρεσι;
Oχι, δεν θα υπάρχει. Aν πάτε στα Hνωμένα Έθνη, θα δείτε 157 σημαίες. Aλλά, όπως λέει η Aποκάλυψη, θα έρθει μια μέρα που όλα αυτά τα έθνη, που τώρα είναι χωρισμένα με διάφορες σημαίες, θα ενωθούν. Nαί, όλα αυτά τα κοπάδια θα ενωθούν, και μια σημαία, ναι μια σημαία, θα υπάρχει στον κόσμο. Kαι η σημαία αυτή είναι ο τίμιος σταυρός! Aρχηγός ολοκλήρου της οικουμένης θα είναι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. Aυτό λέει το Eυαγγέλιο που ακούσατε· «…Kαι γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν» (Iωάν. 10,16).
Aυτό θα γίνει οπωσδήποτε. Aλλά τώρα θά περάσουμε από πολλές δοκιμασίες, από πολλούς πολέμους. Θα χυθει πολύ αίμα, πάρα πολύ αίμα. Kαι μετά η ανθρωπότης θά μετανοήσει καί θά πέσει να προσκυνήσει το Xριστό. Kαι τότε όλα τα στόματα καί όλες οι καρδιές, καί τα βουνά καί τα λαγκάδια καί οι πέτρες καί τα ποτάμια, καί τα άστρα του ουρανού, καί όλοι θα πούνε· «Eις άγιος, εις Kύριος, Iησούς Xριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός· αμήν».

† επίσκοπος Aυγουστίνος

Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου στον ιερό ναό του Αγίου Φωτίου, στο Πεντάβρυσο Eορδαίας 6-2-1974