Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2263

Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου (Λουκ. 15,11-32)
16 Φεβρουαρίου 2020
Ομιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Η πεινα του ασωτου

«Ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι» (Λουκ. 15,14)

Δύο, ἀγαπητοί μου, δύο δρόμοι ὑπάρχουν στὴ ζω­ή, κι ὁ καθένας καλεῖται νὰ δια­λέ­ξῃ ποιόν ἀπὸ τοὺς δυὸ θ᾽ ἀκολουθήσῃ.
Οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας τό ᾽λεγαν μὲ ἕ­να μῦθο. Ὁ Ἡρακλῆς, λέει, βρέθηκε στὸ σταυρο­δρόμι τῆς ζωῆς. Ἐκεῖ δύο γυναῖ­κες, ἡ Ἀρετὴ καὶ ἡ Κακία, τὸν καλοῦσαν καθεμιὰ στὸ δικό της δρόμο. Ὁ Ἡρακλῆς στὸ δίλημμα, ποιόν ἀ­πὸ τοὺς δύο δρόμους ν᾽ ἀ­κολουθήσῃ, ἀπήν­τησε διαλέγοντας τὸ δρόμο τῆς Ἀρετῆς.
Τὸ Εὐαγγέλιο ὅμως δὲν λέει μύθους. Ἐκεῖ ὁ Χριστὸς ἀκοῦμε νὰ μᾶς λέῃ καθαρά· «Εἰσ­έλθετε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι᾽ αὐ­τῆς. Τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑ­ρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. 7,13-14).
Ἀπὸ τοὺς δύο δρόμους ποὺ ὑπάρχουν στὴ ζωὴ ὁ ἕ­νας εἶνε ὁ ἀγαθὸς καὶ ὀρθός, ὁ δρόμος τοῦ Χριστοῦ· ὁ ἄλλος εἶνε τοῦ σατανᾶ, ὁ δρόμος τοῦ κακοῦ. Ὁ δρόμος τῆς κακίας εἶνε εὔ­κολος, εὐχάριστος, πλατύς, κατηφορικός· εἶ­νε στολισμένος μὲ γαρύφαλλα καὶ τριαντάφυλλα καὶ σ᾽ ὅλο τὸ μῆ­κος του ἀντηχοῦν μου­σικὲς καὶ τραγούδια· πολλοὶ φί­λοι εἶνε πρόθυμοι καὶ ἕτοιμοι νὰ σὲ συν­οδεύσουν σ᾽ αὐ­τόν· καὶ σοῦ ὑπόσχονται, ὅτι ὁ δρόμος αὐτὸς θὰ σὲ βγάλῃ στὸ περι­βόλι τῆς χαρᾶς. Read more »

Εκδηλωση «ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΜΕ»

Τήν Κυριακή 16 Φεβρουαρίου στίς 5 μ.μ. στό Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλονίκης, μέ θέμα τίς ἀνησυχητικές ἐξελίξεις πού λαμβάνουν χώρα στήν πατρίδα μας ἐρήμην τῆς βούλησης τοῦ κυριάρχου ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης, ἀπό τήν καρδιά τῆς Μίας καί ἑλληνικῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

1. Για την ἐκχώρηση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» καθώς καί ὁποιουδήποτε παράγωγού του στό γειτονικό κράτος τῶν Σκοπίων και την συνέχιση τῆς προδοσίας ἀπό τὴν σημερινὴ κυβέρνηση
2. Στό φλέγον ζήτημα τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν, πού κατακλύζουν τήν πατρίδα μας καί ἔχουν δημιουργήσει ἤδη συνθῆκες ἀσφυξίας στά νησιά τοῦ ἀνατολικοῦ Αἰγαίου, βλέπουμε, ἀντί νά γίνεται προσπάθεια θωράκισης τῆς χώρας μας, νά ἐπιχειρεῖται μεταφορά τοῦ προβλήματος καί στήν ἠπειρωτική χώρα, χωρίς νά ὑπολογίζουν οἱ θιασῶτες αὐτῶν τῶν λύσεων τούς κινδύνους γιά τήν κοινωνική καί ἐθνική συνοχή ἀπό τήν ἀνεξέλεγκτη, καί χωρίς σχέδιο καί προοπτική, ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος τῆς παράνομης μετανάστευσης.
Ὁλόκληρη ἡ ἀνακοινωση εδῶ:
https://www.tideon.org/ethnika/361-2012-03-18-23-23-16/15268-ekdilosi-emeis-den-symfonisame

ΚΟΝΑΝΙΣMΟΣ – ΓΙΑΝΝΑΡΙΣΜΟΣ

Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΝΑΝΙΣΜΟΥ

Εἶναι πολλοὶ αὐτοί, ποὺ δὲν ξαφνιάστηκαν ἀπὸ τὸ πρωτοσέλιδο δημοσίευμα τοῦ «Ο.Τ.» γιὰ συγκεκριμένο κληρικὸ ‘πλανώμενο καὶ πλανῶντα’ πολὺ νεαρὸ κοσμάκη καὶ ὁδηγοῦντα πολλοὺς στὸν ἐφησυχασμό τοῦ ‘δὲν συμβαίνει τίποτε μὲ μία σχέση τεσσάρων χρόνων’. Γιὰ ὅσους γνωρίζουν πρόσωπο καὶ καταστάσεις ὁ κληρικὸς αὐτὸς ἀποτελεῖ – δυστυχῶς – κλασσικὸ παράδειγμα κληρικοῦ πρὸς ἀποφυγήν. Ἡ ἱκανότητά του νὰ παράγει ἀπερίσκεπτη κενολογία καὶ ἀγαπολογικὴ ἀδολεσχία, ποὺ γαργαλάει αὐτιὰ – καὶ ὄχι μόνο – ὁδηγεῖ νέους κυρίως σὲ ἀπώλεια ψυχῆς καὶ θέτει ἕνα πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία: Ὥς πότε ἀκατάρτιστοι κληρικοὶ θὰ ἁρπάζουν ἕνα πετραχήλι, θὰ φοροῦν τὰ ‘διάσημα’ τοῦ Ἀρχιμανδρίτη – Ἀρχιμανδρίτης, καλέ, ὁ ‘πάτερ’ – καὶ θὰ παρουσιάζονται ὡς Στάρετς ὁλκῆς, ποὺ ξέρουν νὰ παίζουν τὴν ἁγιότητα στὰ δάχτυλα; Ὥς πότε ἄμοιροι θεολογικῆς παιδείας καὶ παντελῶς ἀμέτοχοι ἁγιοπνευματικὴς ἐμπειρίας θὰ ἐμφανίζονται μπροστὰ σὲ νέους κολακεύοντας τὰ πάθη τους καὶ ἀνάβοντας φωτιὲς στὶς ψυχές τους; Πότε οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔκαναν ὑπακοὴ σὲ Γέροντα καὶ ἔγιναν καὶ δάσκαλοι τῆς ὑπακοῆς; Γνώρισαν ποτὲ τί σημαίνει πτωχεία Μοναχοῦ αὐτοί, ποὺ εἰσπράττουν μισθοὺς ἀπὸ καθηγητηλίκια καὶ ἐφημεριακὴ θέση καὶ τυχερά;
http://orthodoxostypos.gr/%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83m%CE%BF%CF%83-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83/

Το ελλειμμα της Δημοκρατιας εις την Χωραν μας

Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ τῆς διαφημιστικῆς ἀφίσας (για τις εκτρώσεις), ἡ ὁποία εἶχε ὡς σκοπὸ νὰ εὐαισθητοποιήσει τὶς γυναῖκες, γιὰ νὰ ἀναχαιτιστεῖ ἡ σιωπηρὴ γενοκτονία τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων ἀγέννητων παιδιῶν κάθε χρόνο, φανερώνει, μὲ τὸν πλέον κατηγορηματικὸ τρόπο, τὴν ἔλλειψη δημοκρατίας στὴ χώρα μας, τὴν ὁποία στραγγαλίζει ἡ «πολιτικὴ ὀρθότητα». Ὁ βουλευτὴς τῆς Ν.Δ. κ. Κ. Μπογδάνος διαφώνησε μὲ τὴν ἐπιλογὴ τῆς κυβέρνησης καὶ δήλωσε: «Θὰ ἔπρεπε νὰ κατέβουν (σ.σ. οἱ ἀφίσες) ἐὰν διέδιδαν ψέματα, ἐὰν παρανομοῦσαν ἢ προέτρεπαν σὲ παρανομία, ἐὰν τὸ περιεχόμενό τους ἦταν ὑπερβολικὰ γραφικὸ ἢ ἐὰν ἡ ἑταιρεία ἐπικαλεῖτο πολιτικὴ ἐνάντια στὴ φιλοξενία κοινωνικῶν μηνυμάτων, ποὺ ἴσως κρίνονται ἀμφιλεγόμενα. Read more »

TA OΛEΘΡIA AΠOTEΛEΣMATA THΣ AMAΡTIAΣ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;» σελ. 35
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ εἶνε ὁ μεγαλύτερος διαφημιστὴς τῆς ἁμαρτίας. Δὲν ὑπάρχει ἄλλος ποὺ νὰ τὴν διαφημίζῃ τόσο πολύ. Διότι αὐτὸς εἶνε ὁ καταστηματάρχης, αὐτὸς εἶνε ἡ βιομηχανία, αὐτὸς εἶνε ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐγέννησε τὴν ἁμαρτία, καὶ ἑπομένως αὐτὸς ἔχει συμφέρον νὰ τὴν διαφημίζῃ.
Ρεκλαμάρει τὴν ἁμαρτία ὁ σατανᾶς. Τὴν χρωματίζει. Ἀποκρύπτει τὶς καταστροφικές της συνέπειες καὶ τὴν παρουσιάζει μὲ τὰ πλέον ἑλκυστικὰ χρώματα καὶ μὲ τὰ μεγαλύτερα θέλγητρα. Τὴν παρουσιάζει μέσα σ᾿ ἕνα κάνιστρο μὲ ὡραῖα λουλούδια καὶ ἔτσι ἐξαπατᾶ τοὺς ἀνθρώπους.
Τὴν ἀρωματίζει καὶ φωνάζει· «Δεῦτε πρός με…». Ἐλάτε κοντά μου, μικροὶ καὶ μεγάλοι, γιὰ ν᾿ ἀπολαύσετε τὶς ἡδονές, τὶς διασκεδάσεις καὶ τὰ θέλγητρα τῆς ζωῆς.

Ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου

Ἀλλά, ἀδελφοί μου, ὅποιος θέλει νὰ δῇ τί εἶνε ἡ ἁμαρτία, ἂς μὴν ἀκούσῃ τὸν ἄλφα ἢ τὸν βῆτα· ἂς βουλώσῃ τ᾿ αὐτιά του στὸν διάβολο. Διότι, δυστυχῶς, στὰ χρόνια αὐτὰ ποὺ ζοῦμε ἐκπληρώνεται ἡ προφητεία ἑνὸς ἐκ τῶν μεγαλυτέρων προφητῶν τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ποὺ ἔλεγε· Θὰ ἔρθουν χρόνια τέτοια, ποὺ ἡ ἁμαρτία πλέον δὲν θὰ προκαλῇ τὴν φρίκη· οἱ ἄνθρωποι θὰ συνηθίσουν μ᾿ αὐτὴν καὶ θὰ παίζουν μαζί της.
Ἔτσι σήμερα παίζουμε μὲ τὴν ἁμαρτία. Πίνουμε τὴν ἁμαρτία ὅπως πίνουμε ἕνα ποτήρι νερό. Ἀλλ᾿ ἂν θέλουμε νὰ δοῦμε τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχουμε ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἀπὸ τὸ μικρότερο ψέμα ἕως τὴν μεγαλυτέρα προδοσία τοῦ χριστιανισμοῦ, δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ δοῦμε ἕνα κρυστάλλινο καθρέπτη ποὺ μᾶς παρουσιάζει ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ. Εἶνε ἡ παραβολὴ τοῦ ἀσώτου (βλ. Λουκ. 15,11-32).
Θὰ ἤθελα νὰ ἐπιστήσω τὴν προσοχή σας ἐπάνω στὶς καταστροφικὲς συνέπειες, ποὺ δημιουργεῖ στὸν ἄνθρωπο ἡ ἁμαρτία, ὅπως φαίνονται στὴν περίπτωσι τοῦ ἀσώτου υἱοῦ.

Ἡ ἁμαρτία καταστρέφει
τὴν περιουσία τοῦ ἀνθρώπου

Ὁ ἄσωτος κληρονόμησε ἀπὸ τὸν πατέρα του μία τεραστία περιουσία, καὶ αὐτὴ τὴν κατεσπατάλησε «ζῶν ἀσώτως» (Λουκ. 15,13). Κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς δύο λέξεις καθένας ἀπὸ μᾶς μπορεῖ νὰ φαντασθῇ, ποιά ζωὴ ὀργίων, διασκεδάσεων καὶ σπατάλης ἔζησε ὁ ἄσωτος υἱός. Read more »

[Έγινε στην Ιερά Μονή του οσίου Γερασίμου στην Κεφαλονιά. Ο διάκονος που χαστουκίζεται είναι ο αγωνιστής, σεβάσμιος γέροντας τώρα, ἀρχιμανδρίτης τῶν Πατρῶν Νικόδημος Πετρόπουλος και ο λαϊκός που διαμαρτύρεται είναι ο Γεώργιος Σαβόπουλος από την Κεφαλονιά]

Read more »

Επιτιμον το ατιμον;

ΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΘ!

ΘΑΥΜΑΣΙΟ, ΜΥΡΙΑΚΙΣ ΘΑΥΜΑΣΙΟ, το κείμενο του κ.Πολυχρονιάδη, πρέπει να το διαδώσουμε παντού.
Αποκαλύπτει την κατάντια του τμήματος Θεολογίας, που φημολογείται ότι πρόκειται να επιτιμοποιήση τον ποιητή, του οποίου τα κατάπτυστα ποιήματα που μας παρέθεσε ο κ,Πολυχρονιάδης, κάνουν και αυτόν τον ηλεκτρονικό χάρτη, να ερυθριά από ντροπή!
Αυτή η ντροπή, δεν φαίνεται, να σχηματίζεται στις παρειές κάποιων προφεσσόρων, που σκέπτονται να προβούν στη βδελυκτή αυτή πράξη…
Αντιθέτως είδαμε, το γνωστό και μη εξαιρετέο «ερωτοθεολόγο» Σταμούλη, να εκθειάζει τα προιόντα της γραφίδος του εν λόγω ποιητή. Και πιθανότατα, με πρωτοβουλία του Σταμούλη, να επίκειται και η επιτιμοποίηση του ποιητή…, προς καταισχύνη του τμήματος Θεολογίας…

Διαβᾶστε Εδῶ: https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/35217-epitimon-to-atimon

ΠΕΘ: Ερωτηματα προς τον

Μακαριωτατο Αρχιεπισκοπο κ. Ιερωνυμο

Με μεγάλη θλίψη, ακούμε, επισήμως και δημοσίως λεχθείσες αναφορές υψηλά ιστάμενων προσώπων της Εκκλησιαστικής Διοίκησης της Εκκλησίας μας περί των εκκλησιαστικών αντιλήψεων της ορθοδόξου πίστεως αλλά και περί του πολύπαθου μαθήματος των Θρησκευτικών. Στα λεχθέντα αυτά μπορεί κανείς να εστιάσει σε επίμαχα σημεία, τα οποία προκαλούν έντονο προβληματισμό, αν όχι βαθιά ανησυχία, για το τι μέλλει γενέσθαι και πώς σκέπτονται να ενεργήσουν οι καθ΄ ύλην περί των εκκλησιαστικών αρμόδιοι. Η αβεβαιότητα αυτή οδηγεί σε έμμεσα ερωτήματα, στα οποία θα ήταν φρόνιμο η πιστεύουσα ορθόδοξη ελληνική κοινότητα να λάβει απαντήσεις. Η μη ύπαρξη απαντήσεων, οπωσδήποτε, αυξάνει τον προβληματισμό και εγείρει έτι περαιτέρω την ανησυχία και τις αμφιβολίες.

Ειδικότερα:
1) Πρόσφατα, στην επίσημη εκκλησιαστική εκδήλωση προς τιμήν του Αγίου Φωτίου, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «είμαστε κολλημένοι στο παρελθόν». Τα προκύπτοντα ερωτήματα που αφορούν στη θέση αυτή είναι τα παρακάτω: Το παρελθόν στον χώρο του Ορθόδοξου χριστιανισμού, θεωρείται μια στείρα κατάσταση και όχι μια ουσιαστική βάση προόδου και συνέχειας για το παρόν και το μέλλον; Οι σύγχρονοι Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν καλούνται να είναι «ακόλουθοι τοις αγίοις πατράσι», της Αποστολικής παραδόσεως και του διαχρονικά επίκαιρου σωτηρίου μηνύματος του Ευαγγελίου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού;

Επομένως, η ορθόδοξη παράδοση δεν είναι μουσείο κέρινων ομοιωμάτων, αλλά όντας μετοχή στο σώμα του Χριστού, δείχνει τον δρόμο της πραγματικής προόδου. Αν κάποιοι θεωρούν παρωχημένη αυτή τη μετοχή, ας εκφραστούν ευθαρσώς και δημοσίως, για να γνωρίζει ο πιστός λαός με ποιούς έχουν να κάνουν και πού πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια. Επειδή όμως οι αφιλόχριστοι ποτέ δεν εμφανίζουν το πραγματικό τους πρόσωπο, αλλά φθείρουν ύπουλα την αλήθεια εξαργυρώνοντας τη φθορά, έχουν χρέος οι φιλόχριστοι να αναλάβουν την ευθύνη ομολογίας της Αλήθειας. Read more »

ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΩΣ

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ & ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

«Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἢ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι» (Κανων ΛΚ´)

Ἐὰν δέ τις ἀναγινώσκων τοὺς ἱεροὺς τούτους κανόνας μᾶς εἴπῃ ὅτι οὗτοι ἀφοροῦν τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὄχι τοὺς χριστιανοὺς οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν εἰς τὴν Δυτικὴν Ἐκκλησίαν καὶ εἶνε ὀπαδοὶ τοῦ πάπα, ἡμεῖς ἔχομεν ν᾿ ἀπαντήσωμεν, ὅτι δυστυχῶς οἱ παπικοί, οἱ αὐτοκαλούμενοι «καθολικοί», εἶνε καὶ σχισματικοὶ καὶ αἱρετικοί. Αὐτὴ εἶνε ἡ ὑγιὴς κρίσις τῶν ὀρθοδόξων.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ & ΠΙΣΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΔΑΝ
ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΝΑ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ

Ἀπόσπασμα «Χριστιανικῆς Σπίθας»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὡς γνωστόν, εἰς τὴν νῆσον τῆς Κεφαλληνίας ὑπάρχει ἡ ἱ. μονὴ τοῦ Ἁγίου Γερασίμου, ὅπου εὑρίσκεται τὸ λείψανον τοῦ ἁγίου. Ἡ μονὴ ἔχει γίνει ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα προσκυνήματα τῆς Ἑλλάδος. Μυριάδες εὐσεβοῦς ὀρθοδόξου λαοῦ καὶ ἐκ τῶν νήσων καὶ ἐκ τῆς ἠπειρωτικῆς Ἑλλάδος κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ ἁγίου συρρέουν διὰ νὰ προσκυνήσουν. Ὅπως δὲ πάντοτε, οὕτω καὶ ἐφέτος, τὴν 20ὴν Ὀκτωβρίου καθ᾿ ἣν ἑορτάζεται ὁ ἅγιος, ἐν τῷ καθεδρικῷ ναῷ τῆς μονῆς ἐτελέσθη μεγαλοπρεπῶς ἀρχιερατικὴ λειτουργία. Λειτουργῶν ἀρχιερεὺς ἦτο ὁ σεβασμ. μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Ἀλέξιος, τοποτηρητὴς τῆς χειρευούσης Μητροπόλεως Κεφαλληνίας. Κύματα εὐσεβοῦς λαοῦ ἐπλημμύρουν τὸν ναὸν καὶ παρηκολούθουν μετὰ κατανύξεως τὴν θείαν λειτουργίαν. Ἀλλ᾿ αίφνης ἡ γαλήνη τοῦ ἐκκλησιάσματος ἐταράχθη ἐκ θλιβεροῦ γεγονότος ἢ μᾶλλον σειρᾶς-ἁλύσεως γεγονότων, τῶν ὁποίων τὸ ἓν θλιβερώτερον τοῦ προηγουμένου. Καὶ ἐξηγούμεθα.
Εἰς τὸ πυκνὸν ἐκκλησίασμα, τὸ ὁποῖον ἀπετελεῖτο ἀποκλειστικῶς ἀπὸ ὀρθοδόξους, παρεισέδυσε καὶ ἕνας ἱερεὺς τῆς Παπικῆς Ἐκκλησίας. Κακῶς ἐπετράπη εἰς τὸν παπικὸν ἱερέα ἡ είσοδος εἰς τὸν ναόν. Διότι, συμφώνως πρὸς τοὺς ἱ. κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀπαγορεύεται ἡ είσοδος αἱρετικῶν εἰς τοὺς ἱ. ναοὺς τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀλλὰ δὲν ἦτο τοῦτο ἡ μόνη κανονικὴ παράβασις. Ἐπηκολούθησε καὶ ἄλλη, σοβαρωτέρα. Ὁ παπικὸς ἱερεὺς δὲν ἔμεινε καθ᾿ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς θείας λειτουργίας μεταξὺ τοῦ πλήθους τῶν πιστῶν. Μετὰ τὸν καθαγιασμὸν τῶν τιμίων δώρων ὁ λειτουργῶν ἀρχιερεὺς ἐκάλεσε τὸν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου ἱστάμενον παπικὸν ἱερέα νὰ εἰσέλθῃ ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ. Οὗτος, δεχθεὶς μίαν τοιαύτην τιμητικὴν πρόσκλησιν, εἰσῆλθεν εἰς τὸ ἱερὸν βῆμα καὶ ἐπλησίασε πρὸς τὴν ἁγίαν τράπεζαν διὰ νὰ λάβῃ ἀντίδωρον παρὰ τοῦ ἀρχιερέως. Ἀλλ᾿ ἐκείνην τὴν στιγμήν, καθ᾿ ἣν ὁ παπικὸς ἱερεὺς ἡτοιμάζετο νὰ λάβῃ τὸ ἀντίδωρον, πίπτει κεραυνὸς ποὺ ἐτάραξε τοὺς πάντας. Read more »

«ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΣΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ»

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, ἀπό τὰ εγκαίνεια του ιερού ναού Aγίου Aυγουστίνου επισκόπου Iππῶνος στη Φλώρινα, στις 9.11.1997, στην γυναικεία Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου, επισκόπου Ιππῶνος.
Στην δευτερολογία, πριν ὰπό το: «δι` ευχῶν», ο σεβάσμιος Γέροντας ἐκφράζει τὴν ἐπιθυμία του, νὰ γίνη ὁ τάφος του στην Ἱερά Μονή: «Εγώ δὲν θὰ περάση πολύς καιρός και ἀναχωρῶ για το ὑπερπέραν και θα θυμᾶμαι πάντοτε τὴν πόλη τῆς Φλωρίνης, ἡ ὁποια φυλάττει Θερμοπύλας. Ὁρίζω, ὅταν θὰ κλείσω τὰ μάτια μου -και δὲν εἶναι μακράν αὐτὴ ἡ ἡμέρα-, οἱ ζώντες τότε συνεργάτες μου, μεταξύ τῶν ὁποῖον πρῶτος εἶναι ὁ π. Ἱερόθεος, νὰ γίνη ὁ τάφος μου ἐδῶ, ὥστε νὰ προσεύχονται οἱ χριστιανοί, ὑπέρ τῆς ἀναπαύσεώς μου…» Άκοῦστε την ομιλία στο βίντεο

—-

—

2. ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ

του αγωνιστου Ιεράρχου π. Αυγουστίνου. Πατῆστε τον παρακάτω σύνδεσμο και ακοῦστε το βίντεο. Ὁμιλεῖ ο ίδιος ο Γέροντας

https://www.youtube.com/watch?v=eosToYaJ2ag&t=9s

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ,

ΓΙΑ ΛΑΘΟΣ ΕΓΚΩΜΙΟ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥ

Ὁ νεκρος δεδικαιωται, αλλα οχι παντα αδελφε Οδυσσεα.

Δὲν γνωρίζουμε αν ὁ ἀποθανὼν Σωτηρης Εὐσταθίου «ἀνεχώρησε για τὴν Βασιλεια τῶν Οὐρανῶν» ἤ για τὸν φρικτό τὸν Ἀδη. Ὁ Θεὸς εἶναι ο Κριτής. Ἐκεῖνος μόνο γνωρίζει τὰ τελευταία λεπτά τῆς ζωῆς κάθε ἀνθρώπου, ἂν εἶναι ἐν μετανοία ἢ εάν όχι.

Για τὴν ἱστορία ὅμως, θὰ ἀναφέρω ἐπιγραμματικά μερικά ἀπό τὰ κατορθώματά του κεκοιμημένου, γιὰ νὰ εἴμεθα ἐπιφυλακτικοί στὰ ἐγκώμια, ἐὰν δὲν γνωρίζουμε κάποια πράγματα. Μακάρι τα εγκώμιά μας, να πήγαιναν μια ψυχή στον Παράδεισο, ἀλλ᾽ αὐτο δεν γίνεται.

Θὰ ἀνασύρω ἕνα παλιό δημοσίευμα τῆς ιστοσελίδος μας, μὲ ἡμερομηνία 13.8.2010, δεκαπέντε ἡμέρες πριν ἀπό τὴν κοίμηση τοῦ π. Αὐγουστῖνου, για να παρουσιάσω μια φοβερή πλαστογραφία που ἔκανε εις βάρος, τοῦ ὄντως ἀγωνιστοῦ θεολόγου Νικόλαου Σωτηρόπουλου καὶ τὴν ἀσέβεια ποὺ ἔδειξε στον π. Αὐγουστῖνο, ὁ ὁποῖος τον συμμάζεψε από το ορφανοτροφεῖο και τον σπούδασε (Γι` αυτή την πλαστογραφία & την συνομιλία που εἶχα με τον αδελφό Νικόλαο και τον Ευσταθίου διαβαστε στο τέλος του δημοσιεύματος). Ἔκανε και το εξῆς φοβερό: Έστειλε ἐξώδικο στον  π. Αὐγουστῖνο, ὅταν τοῦ ζήτησε να παραδώση τα βιβλία τῆς ἀδελφότητος.

Υπογραμμίζω δύο λέξεις του δημοσιεύματος τοῦ αγωνιστικοῦ μπλόκ: Ο «ἀγωνιστής» καὶ «πνευματικό παιδί του Γέροντα Αυγουστίνου» Σωτήρης Εὐσταθίου….
Δυστυχῶς, την τελευταῖα 30ετία ακύρωσε και τα δυό. Γιατί κατόρθωσε να κλείση το βιβλιοπωλεῖο τῆς ἀδελφότητος και τὸ οἰκοτροφεῖο στην Αθηνα, διώχνοντας τους υπευθύνους! Καταχράστηκε τὰ χρήματα της ἀδελφότητος, ἔδιωξε τους ἐφοριακούς ὅταν πήγαν να κάνουν ἔλεγχο τα βιβλία τοῦ Συλλόγου και στην συνέχεια ἐξαφάνισε και τα βιβλία και τα χρήματα, χωρὶς νὰ ἐνημερώση κανέναν. Κανεὶς μέχρι σήμερα δὲν ξέρει, ποὺ πῆγαν τα λεφτὰ τῆς ἀδελφότητος, παρά μόνον ο κεκοιμημένος.
Παραπέμφθηκε για κακούργημα ἀπο την ἐφορία και εἶχε ὡς μάρτυρα ὑπερασπίσεως τον Μητροπολίτη Φλωρίνης Θεόκλητο.
Κυκλοφόρησε δεκάδες ἐπιστολές εὶς βάρος του Γέροντος ἐπισκόπου, ἀπό το 1995-2000, μέχρι της παραιτήσεως του, με ψευδώνυμα φοιτητῶν τῆς Φλώρινας και μὲ ψεύτικες διευθύνσεις. Διαβᾶστε ενα μικρό απόσπασμα: «Παραιτήσου γέρο, γιατί δεν σε θέλει ο λαός της Φλώρινας». Μ` αὐτὸν τὸν αἰσχρό και ψεύτικο τρόπο, ήθελε νὰ κάμψη το ηθικὸ τοῦ σεβάσμιου ἱεράρχου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, γιὰ νὰ τον οδηγήση σε παραιτηση και να γίνη ο φίλος του δεσπότης!
Διαβᾶστε παλαιό μας δημοσίευμα, ἐδῶ:
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=25413

Βέβαια δὲν τα έκανε όλα μόνος του, εἶχε και κάποιους ἐκτὸς ἀδελφότητος συνεργούς, που τους βόλευε η παραίτηση τοῦ π. Αὐγουστίνου. Εκεῖνοι  μετέφεραν τὶς ἐπιστολές στη Θεσσαλονίκη και ἀπὸ ἐκεῖ ταχυδρομοῦνταν για την Φλώρινα. Read more »

ΨΗΦΩ, ΚΛΗΡΟΥ και ΛΑΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ! Γνωρίζεις πῶς ἐγίνετο ἡ ἐκλογὴ τῶν ἐπισκόπων ἐν τῆ ἀρχαία, τῆ Ἀποστολικῆ Ἐκκλησία; Ἀνοίξατε τὴν Καινήν σας Διαθήκην (Πράξ. 1, 15-26 καὶ 6, 1-7) καὶ θὰ ἴδητε, ὅτι κατὰ δημοκρατικὸν τρόπον ἐγίνετο ἡ ἐκλογή. Κλῆρος καὶ λαὸς ἐξέλεγον καὶ κατόπιν ἐγίνετο ἡ χειροτονία ἐκείνου, τὸν ὁποῖον ἐπρότεινεν ὅλη ἡ συνέλευσις τῶν πιστῶν. «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ ὅλης τῆς ἐπαρχίας». Αὐτὴ εἶνε ἡ κανονικὴ θύρα, διὰ τῆς ὁποίας εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν μάνδραν τῶν λογικῶν προβάτων, οἱ ἀληθεῖς ποιμένες, οἱ μεγάλοι Ἱεράρχαι καὶ Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ πολύφωτοι ἀστέρες. Ναί! «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ» ἐξελέγησαν ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὁ Μ. Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς καὶ ὁ Ἱερὸς Αὐγουστῖνος. «Ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ» ἐκλέγονται καὶ σήμερον οἱ ἐπίσκοποι καὶ ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῆς μαρτυρικῆς Ἑλληνικῆς μεγαλονήσου Κύπρου, ἡ ὁποία, ὅπως καὶ ἄλλαι ὀρθόδοξοι χῶραι, ἀκολουθεῖ μέχρι σήμερον τὸ κανονικόν, τὸ ἀποστολικὸν παράδειγμα τῆς ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων.

Δυστυχῶς εἰς τὴν Πατρίδα μας ἡ ἐκλογὴ τῶν ἐπισκόπων δὲν γίνεται πλέον «ψήφω κλήρου καὶ λαοῦ». Ἐν ἀγνοία τοῦ λαοῦ, οὐχὶ σπανίως καὶ ἐναντίον τῆς ἐπιθυμίας τοῦ λαοῦ, ἡ ὁποία ἐκφράζεται ζωηρῶς, μία ὀλιγομελὴς Σύνοδος ἐκλέγει ὄχι τὸν εὐλαβέστερον, ὄχι τὸν ἱκανώτερον, ἀλλʼἐκεῖνον ποὺ αὐτὴ καὶ μόνον θέλει καὶ ἔτσι εἰς τὴν ῥάχιν τοῦ δυστυχισμένου λαοῦ φορτώνεται διὰ πολλὰς δεκαετηρίδας ὡς ἐπίσκοπος ὁ εὐνοούμενος ὀλίγων τινῶν μητροπολιτῶν. Ἐὰν ὅμως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας ἐπεκράτει ὁ κανονικὸς τρόπος τῆς ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων, ἐρωτᾶται: πόσοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς Μητροπολίτας θὰ εὑρίσκοντο εἰς τοὺς ἀρχιερατικοὺς θρόνους;… Ἀντʼ αὐτῶν θὰ εὑρίσκοντο ἄλλοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐξελέγοντο μὲ τὴν πλειοψηφίαν, ἀπʼ εὐθείας ἀπὸ τὸν κλῆρον καὶ λαὸν τῶν ἐπαρχιῶν ποὺ τοὺς ἐγνώρισεν ἐκ τοῦ πλησίον ὡς ἄνδρας παρρησίας, αὐταπαρνήσεως, ἀρετῆς καὶ πίστεως, καὶ οἱ τοιοῦτοι ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ λαοῦ θὰ εἰργάζοντο μὲ ἱερὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ θὰ ἐθυσιάζοντο ὑπέρ τοῦ ποιμνίου.
Σήμερον ὄχι διὰ τῆς θύρας, ἀλλʼ ὡς δεικνύει ἡ ἀπέναντι εἰκών, «ἀλλαχόθεν» εἰσέρχονται εἰς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ οἱ ποιμένες. Read more »

 Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΙΣ ΑΓΓΛΙΑΝ

Ἐπιθυμεῖ νὰ τὴν ἐπισκεφθῆ μετά τὸ Πάσχα

ΛΟΝΔΙΝΟ 17 Ἰανουαρίου. Ἰδιαιτέρα Ὑπηρεσία. – Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐπιθυμεῖ μεγάλως νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν Ἀγγλία ἐφέτος μετὰ τὶς ἑορτές τοῦ Πάσχα. Τοῦτο ἐδήλωσε ὁ Μητροπολίτης Θυατείρων κ. Ἀθηναγόρας πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Καντέρμπουρυ δόκτορα Ράμσεϋ, τὸν ὁποῖον ἐπεσκέφθηκε σήμερα. Ὁ Πάπας Παῦλος Στ´ ἐν τῶ μεταξύ εἰς μήνυμά του πρὸς ὅλους τοὺς καθολικούς ἐπισκόπους ἐν ὄψει τῆς «Ἑβδομάδος τῆς Ἑνότητος», ὑπογραμμίζει ὅτι θεωρεῖ τὰς συναντήσεις  του μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου ὡς «πρῶτα βήματα διὰ πλήρη ῞Ἕνωσιν εἰς τὴν μοναδικὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, παρ᾽ὅτι ἡ Ἕνωσι αὐτὴ εὐρίσκεται εἰσέτι μακράν». Ἀπευθύνει δὲ ἔκκλησιν ὅπως προσευχηθοῦν διὰ τὴν χριστιανικήν ἑνότητα.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνων Χρυσόστομος διαψευδη τὰ διαδόσεις
τῶν Πατριαρχικῶν, ὅτι ὑποχώρησε στις ἀξιώσεις τοῦ Πατριάρχη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ

«Τὰ δημοσιεύματα ἑκάστοτε περὶ δῆθεν ὑποχωρήσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἰς τὶς ἀξιώσεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐπί τῶν σχέσεων μετὰ τῆς Καθολικῆς ἐκκλησίας, οὐδεμιᾶς πρέπει να ἀξιωθῶσι προσοχῆς ὡς προερχόμενα ἐξ ἀνευθύνων πηγῶν. Ὁ Μακαριώτατος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὑπεραμυνόμενος, ἐνεργεῖ καὶ πράττει πᾶν τὸ ἐπιβαλλόμενον αὐτῶ πρὸς τοῦτο, οὐδαμόθεν ἐπηρεαζόμενος καὶ οὐδένα φοβούμενος, εἰ μὴ τὸν δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ἐν Τριάδι Θεὸν ἡμῶν». Ἡ ἀνωτέρω ἀνακοίνωσις ἐδόθη χθὲς εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπό τὴν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καὶ εἶναι καὶ εἶναι σαφές ὅτι ἐκφράζει τὴν προσωπική θέσι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Χρυσοστόμου. Read more »

Κυρ. Τελώνου & Φαρισαίου (Β΄ Τιμ. 3,10-15)
ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο διωγμος των ευσεβων

«Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει τὸ Τριῴ­διο. Τί εἶνε Τριῴδιο; Ἂν ρωτήσουμε τοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους, θὰ μᾶς ποῦν· Τριῴδιο ἴ­σον χοροί, διασκεδάσεις, γλέντια, μάσκες, καρ­ναβάλια. Αὐτὸ ὅμως εἶνε πλάνη. Αὐτὸ δὲν εἶ­νε Τριῴδιο· εἶνε ἀντιτριῴδιο, ἀντίθετο μὲ τὸ Τριῴδιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Τρι­ῴ­διο εἶνε μία ἱερὰ περίοδος τοῦ ἐκκλησιαστι­κοῦ ἔτους, περίοδος ἐντατικωτέρας ἀσκήσε­ως. Ὅπως ὁ στρατὸς ἔχει περίοδο ἀσκήσεων, γιὰ νὰ εἶνε οἱ στρατιῶτες πανέτοιμοι διὰ πᾶν ἐνδεχόμενον, ἔτσι καὶ τὸ Τριῴδιο εἶνε περίοδος ἱερῶν ἀσκήσεων τῶν Χριστιανῶν. Τὸ Τρι­ῴ­­διο εἶνε δέκα ἑβδομάδες· πρώτη ἡμέρα εἶνε σήμερα, καὶ τελευταία ἡμέρα εἶνε τὸ Μέγα Σάββατο, ὅταν ὁ ἱερεὺς γεμᾶτος ἐνθουσιασμὸ σκορπάει μέσ᾽ στὸ ναὸ δεξιὰ – ἀριστερά, πάνω – κάτω, φύλλα δάφνης καὶ ψάλλει «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν» (Ψαλμ. 81,8).
Τὸ Τριῴδιο, γιὰ νὰ ἐκφρασθῶ ἁπλούστερα, εἶνε μία σκάλα, ποὺ μᾶς ὑψώνει ἀπὸ τὴ γῆ στὸν οὐρανό. Μοιάζει μὲ τὴ σκάλα ποὺ εἶδε ὁ Ἰακώβ, ποὺ τὸ κάτω ἄκρο της πατοῦσε στὴ γῆ καὶ τὸ ἄλλο ἔφτανε στὸν οὐρανό. Μιὰ σκάλα λοιπὸν βλέπουμε μπροστά μας, καὶ σήμερα εἶνε τὸ πρῶτο σκαλοπάτι. Ἐμπρός, πλη­σιάστε καὶ πατῆστε τὸ πρῶτο σκαλοπάτι.
Στὸ πρῶτο σκαλοπάτι στέκεται ὁ τελώνης, ποὺ λέει· «Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτω­λῷ» (Λουκ. 18,13). Καὶ κοντὰ στὸν τελώνη τοῦ εὐ­αγγελίου στέκεται ὁ ἀπόστολος. Στὸ ἀποστο­λικὸ ἀνάγνωσμα σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος λέει, ὅτι ἡ ζωὴ εἶνε ἀγώνας, καὶ μᾶς προειδο­ποιεῖ· «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12).
Θὰ πῶ λίγες λέξεις ἐ­πάνω στὸν λόγο αὐτόν. Read more »

Το ἀποκομμα ευρεθη στα αρχεια του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου. Οπως φαινεται, και ἀπό τὴν Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία μας στελνει υλικο για τον ἀγωνα.

Αι Ελληνορθοδοξαι εκκλησιαι

ΔΕΝ Θʼ ΑΠΟΣΤΕΙΛΟΥΝ

παρατηρητας εις την Συνοδον της Ρωμης

ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ ΕΙΣ ΡΟΔΟΝ

Παρασκευή 30 Αὐγουστου 1963

ΑΘΗΝΑΙ, 29. (Τοῦ συνεργάτου μας κ. Μ. Γεωργίου). – Αἱ Ἑλληνορθόδοξαι Ἐκκλησίαι, σταθμίσασαι τὰς νέας καὶ πάλιν ἐχθρικὰς ἐκδηλώσεις τῆς Ἁγίας Ἕδρας, καὶ συγκεκριμένως 1) τὴν προτροπὴν τοῦ Πάπα Παύλου πρὸς τοὺς Ἑλληνορθοδόξους Ἱεροσπουδαστὰς ὅπως «λαμβάνουν φῶς ἐκ τῶν ἀληθειῶν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας», 2) τὴν διοχέτευσιν καταλλήλως τῆς πληροφορίας περὶ προσκλήσεως τοῦ Πάπα Εὐθὺμ εἰς τὸ Βατικανὸν (πρὸς στάθμευσιν τῶν ἐπὶ τοῦ προκειμένου ἀντιδράσεων) καὶ 3) τὴν ἐμμονὴν ἐπὶ τῆς ἱστορικῶς ἀστηρίκτου ἐκδοχῆς ὅτι εἰς τὴν Ἔφεσον εὑρίσκεται ὁ «Οἶκος τῆς Παναγίας» (προκειμένου οὕτω νὰ δημιουργηθῆ εἰς Μικρὰν Ἀσίαν ἕν ἐλεγχόμενον ἀπʼ εὐθείας ὑπὸ τοῦ Βατικανοῦ Ρωμαιοκαθολικὸν προπαγανδιστικὸν κέντρον), ἀπεφάσισαν ὁμοφώνως ὄχι μόνον νὰ μὴ ἀποστείλουν εἰς τὴν συνερχομένην τὴν 29ην Σεπτεμβρίου Β΄ Σύνοδον τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν τοὺς ζητηθέντας «παρατηρητάς», ἀλλὰ οὔτε κὰν νὰ μετάσχουν μιᾶς εἰδικῆς συσκέψεως τὴν ὁποίαν ἀπεφάσισεν ὅλως αἰφνιδίως νὰ συγκροτήση πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτὸν εἰς τὴν Ρόδον, τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον.
Ἡ προαναφερθεῖσα σύσκεψις, ἡ ὁποία ἔχει ὁρισθῆ διὰ τὴν 15ην προσεχοῦς Σεπτεμβρίου, ἀπεφασίσθη, κατὰ πληροφορίας μας, ἀπὸ τὸ Φανάριον, ἐν συνεχεία τῆς γνωστῆς ἐπιστολῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Χρυσοστόμου πρὸς τὸν ἀντιπρόσωπον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν (τὴν ὁποίαν ἐδημοσίευσεν ἀποσπασματικῶς ὁ «Ἑλληνικὸς Βορρᾶς»). Ὡς γνωστόν, διὰ τῆς ἐπιστολῆς του ἐκείνης ὁ προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἀπεδοκίμασε δριμύτατα καὶ τὴν προαναφερθεῖσαν ἐνέργειαν τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῶν Ἑλληνορθοδόξων ἱεροσπουδαστῶν καὶ ἐξέφρασε τὴν πλήρη ἀντίθεσίν του πρὸς οἱανδήποτε ἀπὸ ἐλληνορθοδόξου πλευρᾶς προσπάθειαν, κατετείνουσαν τυχὸν εἰς τὴν συνέχισιν τῶν «ἐρωτοτροπιῶν» μετὰ τοῦ δυτικοῦ κόσμου.
Ἤδη, κατόπιν τῆς ὡς ἄνω ἀρνήσεως τῶν Ἑλληνορθοδόξων ὅπως μετάσχουν εἰς τὴν Πανορθόδοξον σύσκεψιν τῆς Ρόδου, ἀντιμετωπίζεται τὸ δίλημα: Ἤ νὰ ματαιωθῆ αὕτη ὀριστικῶς, ἤ νὰ πραγματοποιηθῆ μὲ τὴν συμμετοχὴν μόνον τῶν Σλαβοφώνων Ἐκκλησιῶν.

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 8482

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου
9 Φεβρουαρίου 2020 ἑσπέρας
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Βιβλιο προσευχης

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἀρχίζει τὸ Τριῴδιο. Μὰ τί εἶνε τὸ Τριῴδιο; θὰ ρωτήσῃ κάποιος. Σ᾿ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω μία σύντομη ἀπάν­τησι.
Ὁ καλὸς δάσκαλος δὲν ἀρχίζει ἀπὸ τὰ δύσ­κολα μαθήματα, ἀπὸ τὴν ἄλγεβρα καὶ τὸν Ὅ­μηρο· ἀρχίζει ἀπὸ τὰ εὐκολώτερα, ἀπὸ τὸ ἀλ­φάβητο. Αὐτὸ κάνει καὶ ἡ Ἐκκλησία μας, ποὺ εἶνε διδάσκαλος καὶ παιδαγωγὸς ἄριστος ὁλο­κλήρου τῆς ἀνθρωπότητος· αὐτὴ τὴν ὁδὸ βαδίζει, ἀπὸ τὰ εὐκολώτερα στὰ δυσκολώτερα.
Καὶ ποιό εἶνε τὸ δυσκολώτερο; Τὸ δυσκολώ­τερο εἶνε ἡ νηστεία τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ποὺ θὰ μποῦμε σὲ λίγο. Γι᾿ αὐτὸ λοιπὸν σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἀρχίζει νὰ μᾶς προετοιμάζῃ γιὰ τὸν δύσκολο αὐτὸν δρόμο τῶν σαράντα ἡμερῶν, ποὺ μετὰ τὸ τέλος τους, στὸ ἀποκορύφωμα, βρίσκεται ὁ τίμιος Σταυρὸς καὶ ἡ Ἀνάστασις.
Ἡ προετοιμασία αὐτή, ἡ πρὸ τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς, δι­αρκεῖ τρεῖς ἑβδομάδες, ἔχει δηλαδὴ τέσσερις Κυριακές. Ἡ πρώτη Κυρι­α­κὴ εἶνε ἡ σημερινή, τοῦ Τελώνου καὶ Φαρισαί­ου. Ἡ δεύτερη Κυριακὴ εἶνε τοῦ Ἀσώτου. Ἡ τρίτη ἀστράφτει καὶ βροντᾷ, εἶνε τῆς δευτέρας παρουσίας ἢ τῆς Ἀπόκρεω. Καὶ ἡ τελευ­ταία εἶνε ἡ Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς.
Μᾶς φωνάζει ἡ Ἐκκλησία, νὰ προετοιμαστοῦμε. Κ᾿ ἐμεῖς τί κάνουμε; προετοιμαζόμαστε; 

Ἀντιθέτως. Διότι προετοιμασία δὲν εἶνε οἱ χοροί, οἱ καρνάβαλοι, τὰ γλέντια. Προετοιμασία –ἀκούσατε;– εἶνε αὐτὰ ποὺ λένε τὰ ἱ­ε­ρὰ βιβλία. Αὐτὰ τὰ βιβλία, ἂν τὰ πατᾶτε ἐ­σεῖς, ἐγὼ δὲν τὰ πατῶ. Πέφτω ἀπὸ τὸ θρόνο, κομμάτια γίνομαι, ἀλλὰ δὲν τὰ πατῶ. Δὲν σᾶς διδάσκω τίποτε λιγώτερο τίποτε περισσότερο. Σαράντα χρόνια ποὺ φορῶ τὸ ῥάσο, ποτέ μου δὲν δίδαξα δικά μου πράγματα. Δίδαξα ὅ,τι περιέχουν τὰ ἅγια βιβλία, ποὺ εἶνε γραμμένα ὄχι μὲ μελάνι ἀλλὰ μὲ τὸ αἷμα τοῦ Θεανθρώπου καὶ τῶν μαρτύρων. Read more »

Τοῦ Τελώνου Και Φαρισαίου
Κήρυγμα τῆς Κατοχῆς στην Κοζάνη τοῦ 1944
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

(Ὰπό το βιβλίο «Μια Ζωντανη Ιστορία
ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη» Νο 2, σελ. 15-17, Κοζανη 2006

Νατος, νατος ο φαρισαιος!

• Ἕνας γέροντας Κοζανίτης, ὁ Νικόλαος Ἀραμπατζῆς, ποὺ ἡ μνήμη του τὸν ἐγκαταλείπει καὶ δὲν θυμᾶται, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος, «τί ἔφαγε χθές», θυμᾶται ὅμως πολὺ παραστατικὰ τὰ κηρύγματα ποὺ ἔκανε ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος τὴν Κατοχὴ στὴν Κοζάνη. Τὰ καταγράφουμε κοζανίτικα, ὅπως μας τὰ διηγήθηκε ὁ ἴδιος, καὶ δίπλα παραθέτουμε τὴν μεταγραφή.

«Δὲν θ᾿μᾶμι ντίπ’ κάν τίπουτας. Ἀστουχῶ τί ἔφαγα χτές. Τ᾿ λέου ᾿ν κυρά μ᾿ κι μ’ ἀπαντᾷ· “Ἀστουχνᾷς. Μούγκι τ’ Αὐγουστίνου τὰ λόϊα θ᾿μᾶσι”.
Θὰ σὶ πῶ δυὸ κηρύγματα τ᾿ Αὐγουστίνου, ποὺ σὰν νὰ τ’ ἄκ᾿σα ὑπιτώρια.
Στοὺν Ἅϊ – Δημήτρ’, ἰτότις, ἔβγαλιν λόγουν οὑ Αὐγουστίνους γιὰ τοὺν τιλών’ κι τοὺν φαρ’σαίου. Μᾶς μίλ’σιν γιὰ τοὺν τανστάρα τοὺν φαρ᾿σαίου, ποὺ ᾿πῃνιοῦνταν, γιατ’ νόμ’ζιν ὅτι ἔφκιανιν καλουσύνεις.
Μᾶς εἶπιν καὶ γιὰ τοὺν ταπ’νὸν τοὺν τιλώνην. Κι μιτὰ ἀρχίν’σιν νὰ δείχν’ κάποιους σ᾿ν ἰκκλησιὰ κι νὰ λέη δ’νατά·
―“Νάτους, νάτους οὑ φαρ’σαῖος. Τοὺν γλέπου, ἰάτους”. Ἰγὼ θάρρ’σα γιὰ τ’ μένα ἴλ’γιν, κὶ σκιάχτ᾿κα. Κι ἄλλοι θαρροῦσαν ὅτι γιὰ τ’ ᾿κείνους ἴλ᾿γιν. Κοιτιούμ’σταν οὗλοι, νὰ δοῦμι γιὰ ποιόν τὰ ἴλ’γιν.

• «Δὲν θυμᾶμαι τίποτα, τίποτα ἀπολύτως. Ξεχνῶ τί ἔφαγα χτές. Τὸ λέω στὴν γυναῖκα μου καὶ μοῦ ἀπαντᾷ· “Ξεχνᾷς. Μόνο τοῦ Αὐγουστίνου τὰ λόγια θυμᾶσαι”.
  Θὰ σοῦ πῶ δύο κηρύγματα τοῦ Αὐγουστίνου, ποὺ σὰν νὰ τ’ ἄκουσα πρὶν ἀπὸ λίγη ὥρα.
  Στὸν Ἅγιο Δημήτριο, ἐκεῖνο τὸν καιρό, ἔβγαλε λόγο ὁ Αὐγουστῖνος γιὰ τὸν τελώνη καὶ τὸν φαρισαῖο. Μᾶς μίλησε, γιὰ τὸν πολὺ ὑπερήφανο φαρισαῖο, ποὺ καυχόταν, γιατὶ νόμιζε ὅτι ἔκανε καλωσύνες. Μᾶς εἶπε καὶ γιὰ τὸν ταπεινὸ τὸν τελώνη. Καὶ μετὰ ἄρχισε νὰ δείχνῃ κάποιους στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ λέῃ δυνατά·
  ―“Νάτος, νάτος ὁ φαρισαῖος. Τὸν βλέπω, νάτος”. Ἐγὼ νόμιζα γιὰ μένα τὰ ἔλεγε καὶ τρόμαξα. Κι ἄλλοι νόμιζαν ὅτι γι’ αὐτοὺς τὰ ἔλεγε. Κοιτιόμασταν ὅλοι, νὰ δοῦμε γιὰ ποιούς τὰ ἔλεγε.

Κι ὕστ’ρα εἶπιν·
―“Νά, ἰκεῖ τσιουπίσ᾿ ἀπ’ ν’ κουλώνα τοὺν γλέπου τοὺν τ’λώνη· ταπ’νὸν κ᾿ ἥσ’χουν ν’ ἀναστ’νάζ᾿”. Γύρ’σαμι οὗλοι τσιουπίσ’ κι ἀραδούσαμι νὰ δοῦμι, ποιός εἶνι οὑ τ’λώνης τσιουπίσ᾿’ ἀπ’ ν’ κ’λώνα.
Μιὰν ἄλλη μέρα στοὺν Ἁϊ -Ν’κόλα, μ’λοῦσιν οὑ Αὐγουστίνους. Οὑ κόσμους ἦταν σκ’νί ἀπ’ κάτ’. Ἔφτανιν μέχρι τ᾿ν πλατέα.
Ἔβαλαν δυὸ μ’γάφ’να, ἕνα στ᾿ν οὐβρὼ τ’ς ἠκκλησίας κ᾿ ἕνα σ᾿ν πλατέα, γιὰ ν’ ἀκοῦν οὗλοι. Κι ἰτότις εἶχνιν οὑ Ἁϊ – Ν’κόλας μηγάφ’να. Κὶ οὑ Αὐγουστῖνος ἴλ᾿γιν·

Ἀγάπα τὸν πλησίον σου σὰν τὸν ἑαυτό σου

•  Καὶ ὕστερα εἶπε·
  ―“Νά, ἐκεῖ πίσω ἀπὸ τὴν κολώνα τὸν βλέπω τὸν τελώνη· ταπεινὸ καὶ ἥσυχο, ν’ ἀναστενάζῃ”. Γυρίσαμε ὅλοι πίσω καὶ ψάχναμε νὰ δοῦμε, ποιός εἶνε ὁ τελώνης πίσω ἀπὸ τὴν κολώνα.
• Μιὰ ἄλλη μέρα στὸν Ἅγιο Νικόλαο μιλοῦσε ὁ Αὐγουστῖνος. Ὁ κόσμος ἦταν σκοινί (=πάρα πολύς) ἀπὸ κάτω. Ἔφτανε μέχρι τὴν πλατεῖα. Ἔβαλαν δύο μεγάφωνα, ἕνα στὴν αὐλὴ τῆς ἐκκλησίας καὶ ἕνα στὴν πλατεῖα, γιὰ ν’ ἀκοῦνε ὅλοι. Καὶ τότε εἶχε ὁ Ἅγιος Νικόλαος μεγάφωνα. Καὶ ὁ Αὐγουστῖνος ἔλεγε· Ἀγάπα τὸν πλησίον σου σὰν τὸν ἑαυτό σου

Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2260

Κυρ. Τελώνου & Φαρισαίου (Λκ. 18,10-14)
9 Φεβρουαρίου 2020 πρωὶ
Τοῦ Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστινου

Ν᾽ αγαπησουμε την ταπεινωσι

«Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13)

Ὁ σκοπός, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ σκο­πὸς γιὰ τὸν ὁποῖον ἐρχόμαστε στὴν ἐκ­κλησία εἶνε νὰ προσευχηθοῦμε. Ὁ ναός μου – τὸ σπίτι μου, εἶπε ὁ Κύριος, θά ᾽χῃ τὸ ὄνομα σπίτι τῆς προσευχῆς· «ὁ οἶκός μου οἶ­κος προσ­ευ­χῆς κληθήσεται» (Ἠσ. 56,7=Ματθ. 21,13). Πρέπει λοιπὸν νὰ πηγαίνουμε στὴν ἐκκλησία ὄχι γιὰ κανένα ἄλλο σκο­πὸ ἀλλὰ γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε· νὰ δοξολογήσουμε τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ, νὰ τὸν εὐχαριστήσουμε γιὰ τὰ τόσα καὶ τόσα ἀγαθὰ ποὺ μᾶς χαρίζει καθημερινῶς, καὶ νὰ τὸν παρακαλέσουμε νὰ μᾶς συγχωρή­σῃ τὶς πολλὲς καὶ μεγάλες ἁμαρτίες μας.
Ἀλλοίμονο ὅμως· πόσο λίγοι Χριστιανοὶ τό ᾽­χουν καταλάβει αὐτὸ καὶ πηγαίνουν στὴν ἐκ­κλησία μὲ τέτοιο σκοπό! Πολλοὶ σήμερα –κι ἀ­πὸ μᾶς ποὺ μᾶς θεωροῦν πιστούς– μοιάζου­με μὲ τὸ φαρισαῖο τοῦ ση­μερινοῦ εὐαγγελίου· καὶ λί­γοι, πολὺ λίγοι, πηγαίνουμε νὰ λατρεύσουμε τὸ Θεὸ ὅπως πῆγε ὁ τελώνης.
Ἀλλ᾽ ἂς δοῦμε πρῶτα πῶς πῆγε στὸ ναὸ ὁ φαρισαῖ­ος, ἔπειτα πῶς πῆγε ἐκεῖ ὁ τελώνης, γιὰ νὰ καταλάβουμε τέλος κ᾽ ἐμεῖς, μόνοι μας, σὲ ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο πρέπει νὰ μοιάζουμε, σὲ ποιά ἀ­πὸ τὶς δύο τάξεις νὰ ἀνήκουμε.

* * *

⃝Ὁ φαρισαῖος φτάνει στὸ ναὸ τοῦ Σολο­μῶν­τος. Μπαίνει μέσα μ᾽ ἕνα ὕφος ἀγέρωχο, μὲ ἐ­­γωισμὸ μεγάλο. Προχωρεῖ, διασχίζει ὅλο τὸ πλῆθος, πάει καὶ στέκεται μπροστὰ – μπροστὰ ἀπ᾽ ὅ­λους· κ᾽ ἐκεῖ, σὲ μιὰ θέσι περίοπτη, ὥστε νὰ τὸν βλέπουν καὶ νὰ τὸν ἀκοῦνε ὅλοι, θ᾽ ἀρ­­χίσῃ τὴν προσ­ευχή του.
Ἀλλὰ δὲν εἶνε προσευχὴ αὐτή· εἶνε ἕνα λιβάνισμα τοῦ ἐγωισμοῦ του. Ἀντὶ νὰ δοξολογή­­σῃ τὸ Θεὸ γιὰ τὰ μεγαλεῖα του, αὐτὸς ἐκ­θειάζει τὸν ἑαυτό του. Ἀντὶ νὰ συναισθανθῇ τὴν ἁ­μαρτωλότητά του, νὰ θυμηθῇ καὶ νὰ μετρήσῃ τὰ ἁμαρτήματά του, αὐτὸς καυχᾶται καὶ προβάλλει κατορθώματά του. «Νηστεύω», λέει, «δὶς τοῦ σαββάτου», δύο μέρες τὴν ἑ­βδομάδα, μοιράζω στοὺς φτωχοὺς τὸ ἕ­να δέκατο (1/10) τῶν εἰσοδημάτων μου (Λουκ. 18,12).
Τὸ χειρότερο ποιό εἶνε· προτοῦ νὰ πῇ αὐ­τὰ καὶ νὰ ἐξυψώσῃ τόσο πολὺ τὸν ἑαυτό του, προηγουμένως (στ. 11) ταπείνωσε κ᾽ ἐξευτέλισε τοὺς συνανθρώπους του. Ὑποτίθεται ὅτι τὴν ὥρα αὐτὴ ἀπευ­θύ­­νεται στὸ Θεό· ἀντὶ λοιπὸν μπροστὰ στὸν Κύριο νὰ δείχνῃ λίγῃ συστολὴ γιὰ τὰ κρίματά του καὶ νὰ κατηγορῇ γι᾽ αὐ­τὰ τὸν ἑαυτό του, αὐτὸς ἀνοίγει τὸ στόμα καὶ κα­­τηγορεῖ τοὺς ἄλλους. Κατ᾽ αὐτὸν οἱ ἄν­θρω­ποι γύρω του εἶνε πολὺ κατώτεροί του· εἶνε ὅλοι «ἅρπαγες», ὅ­λοι «ἄδικοι», ὅλοι «μοιχοί»· ὅλοι μιὰ ἀκαθαρ­σία – ἕνας βοῦρκος, καὶ μόνο ἡ ἀ­φεντιά του εἶ­νε καθαρὸς καὶ ἅγιος. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2259

Τοῦ Μεγάλου Φωτίου
Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

«Πεθαινω για την πιστι!»

Μικρή, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ πατρίδα μας. Ἀλλὰ τί μὲ τοῦτο; Ἡ ἀξία ἑνὸς ἔθνους δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐδαφικὴ ἔκτασι· μὲ ἄλ­λο τρόπο ἐκτιμᾶται, ὅπως λέει ὁ ποιητής·
«Ἡ μεγαλωσύνη στοὺς λαοὺς
δὲν μετριέται μὲ τὸ στρέμμα·
μὲ τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα μετριέται
καὶ μὲ τὸ αἷμα» (Κωστῆς Παλαμᾶς).
Μικρὴ ἡ πατρίδα μας, ἀλλὰ ἔχει μεγαλεῖα καὶ χάρες καὶ κάλλη φυσικά, ποὺ δὲν ἔχουν ἄλλα κράτη μεγάλα καὶ ἰσχυρά. Ἔχει ἀκρογιάλια, πλῆθος νησάκια ποὺ ἀπ᾽ τὸ ἀεροπλάνο φαίνον­­ται σὰν κύ­κνοι ποὺ κολυμποῦν στὸ πέλαγος· ἔχει μικρὲς πεδιάδες, μικρὰ βουνά, εὔ­κρατο κλίμα, ἔναστρο οὐρανό, ἕνα μεγαλεῖο φυσικό. Γι᾽ αὐτὸ γίνεται μαγνήτης γιὰ πλῆθος του­ρῖστες ἀπὸ διάφορα μέρη τῆς γῆς.
Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὰ φυσικά της κάλλη ἡ πα­τρίδα μας ἔχει καὶ κάλλη πνευματικά· ἔχει μία ἔνδοξη ἱστορία, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλος λαός· ἔ­χει ἀρχαῖα μνημεῖα ἀ­θάνατα, ἔχει συγγραφεῖς πρωτοπόρους καὶ κλασσικούς· ἔχει ἀ­κόμα τὴν ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου.
Τελείωσα; Ὄχι. Παραπάνω ἀπ᾽ αὐτὰ ἔ­χει κάτι ἄλλο, ποὺ πρέπει νὰ τὸ ἐκτιμήσουμε περισσότερο καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο ἀξίζει νὰ καυχώμε­­θα ὅσοι κατοικοῦμε στὴ μικρὴ αὐτὴ γωνία τῆς γῆς· καὶ αὐτὸ εἶνε ἡ Ὀρθοδοξία μας. Τί θὰ πῇ Ὀρθοδοξία; Θὰ πῇ· ἡ ὀρθὴ – σωστὴ πίστις. Read more »