Αυγουστίνος Καντιώτης



ΣΚΛΗΡΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ, ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟ ΜΠΑΡΔΑΚΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, ΣΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΩΜΕΝΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ (Γραμμενο απο τον ΙΕΡΕΑ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ)

Δημοσιευσεις & σχολια

εδῶ: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=105348

και  εδω: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=105532

50751374unled13

ΣΚΛΗΡΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΜΠΑΡΔΑΚΑ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ

Του ιερέως Ιωάννου Νικολόπουλου
από Καλαμαριά Θεσσαλονίκης

Mana IoustinouΉ κ. Θώμη, η μάνα του Ιουστίνου του Μπαρδάκα του Δεσπότη, θεριακλού, χορεύει πρώτη στο Κυβερνείο-Παλατάκι Καλαμαριάς, σε εσπερινή εορταστική – φιλανθρωπική εκδήλωση της Μητροπόλεως, κι’ ό επίσκοπος γιόκας της, που φαγώθηκε να λαβή το αξίωμα να καλοπερνά με τον κολλητό του τόν Καραμαντάνα τον φίλο του και την κλίκα του καί να καλοβολέψη μάνα, αδελφό και σόι, αγνοώντας και παραθεωρών Ευαγγέλιο και Κανόνες,

Ιδού, την καμαρώνει και την προβάλλει ως παράδειγμα τρόπου ζωής και σωτηρίας ψυχής!

Αυτά μάθαινε στον π. Αυγουστίνο κοντά, που ισχυρίζεται, ότι υπήρξε πνευματικό παιδί του!… Μπορεί δα, να κάνη σύγκριση.
Του πως ζούσε, έστω κακοανατρεφόμενος στήν αγκαλιά, τού πραγματικού… Γέροντά του Θεόκλητου Πασαλή, σπαταλώντας ένα σωρό χρήματα αφειδώς καί γυρίζοντας όλο τον κόσμο, από τότε έχοντας «τόν ελαύνοντα» (Λουκ.8,29), όπως τού καταμαρτυρούσε ό Μακαριστός Αυγουστίνος, καί μέ πόση χλυδή καί σκανδαλώδη πρόκληση ζή σήμερα.

Εκμεταλλευόμενος την πίστη την ευσέβεια και την ευλάβεια του θρησκεύοντος λαού, τόν όποιον έχει στραγγίσει κυριολεκτικά χρηματικά ζών είς βάρος του, εκείνος δέ απολαμβάνων τήν ζωήν του εξακολουθητικά δια συνεχών ταξιδιών και διαρκούς απουσίας εκ της έδρας του.

Χθεσινέ μας «Κασσελάκη», εκ Μελίτης Φλωρίνης…
Και σημερινέ, δήθεν δεινέ «Μηρμυκολέοντα», ψευδοστρατιώτη Χριστού, επίσκοπε της νεας εποχης Μπαρδάκα, ανόσιε και ανίερε, εως πότε θα σε ανεχώμεθα;

Έως πότε θα «δουλεύης δυσί κυρίοις»;
Έως πότε θα έχης θρησκευτικόν και πολιτικόν λόγον αναμεμιγμένον;
Τις σε κατέστησεν πολιτειακόν σύμβουλον και εξουσιαστήν εφ’ ημάς, καί ρυθμιστήν της ελευθερίας και του παρά Θεού δοθέντος αυτεξουσίου ημών;
Πότε θα αναχωρήσης δια την Μόνην της μετανοίας σου, ίνα μετά δακρύων ικετεύων τον Θεόν διέλθης το επίλοιπον μέρος της ζωής, όπως γένηταί σοι ίλεως Κύριος, ανθ’ ων Αυτώ έσφαλες, καί τον πιστόν Του λαόν κατεσκανδάλισες;!

Ουκ ανεξώμεθά σου, πλέον!
Μη τελέσας, ούτε κάν στοιχειώδη στρατιωτικήν θητείαν (*), πως εξάγεις απωθών εκ του Ναού απόστρατον Στρατιωτικόν Αξιωματικόν, υποσχεθείς απ’ αρχής να είσαι πάντοτε ένας απλός ταπεινός στρατιώτης Χριστού;
Αν ποτέ σε είχε στρατιώτη ο νύν εκκλησιαζόμενος Αξιωματικός, αντιποιουμένου σου σήμερον Αρχήν -ως ψευτοεπισκόπου καταχρωμένου την θέσιν σου και εκδιώκοντος αυτόν-, θα τολμούσες έστω να σκεφθής να συμπεριφερθής κατ’ όμοιον τρόπον;
«Αρχή άνδρα δείκνυσει», εφθέγγξαντο οί την σοφίαν φιλούντες Πρόγονοι ημών Έλληνες, όχι Σκοπιανοί και άλλοι τσαρλατάνοι προδότες…
Μόλις ανέβηκες ένα σκαλοπάτι, έδειξες πόσο τα μυαλά σου πήραν αέρα, πόσο κούφιος ήσουν, μά καί πόσο παράγινες!
Και ως Δεκανέας να σε είχε, ως νεοσύλλεκτο «ψάρακα» και «γκαβάδι» υπηρετήσαντα στο στρατό, καί να σου είχε κόψει τον «τσαμπουκά» και να σου είχε «στρώσει τήν καμπούρα» με τα «καψόνια», με το «ένα, δύο, κάτω» μέχρι λιποθυμίας και πλήρους εξαντλήσεως, σήμερον θα ήσουν άλλος χαρακτήρας. Τουλάχιστον θα μπορούσες να ειπωθής και να ονομασθής κάπως «άνθρωπος»…

«Τους ερχομένους προς σε, δεν θα εξέβαλες πότε έξω» (Ιωάν.6,37).
Ούτε καί πρός την Φιλόλογο θα ασεβούσες στή συνέχεια. Ζητώντας, μάλιστα, βοήθεια παρά Φιλολόγων στο έργον σου άλλας στιγμάς, ως αγράμματος και ανεπαρκής.
Γενόμενος ρεζίλι με ‘κείνα τα «εν μαχαίρι…!!!» (αντί έν μαχαίρα), καί «εν εθνική εξάψει…!!!» (αντί έν εξάρσει)! Και ων ουκ έστιν αριθμός…

Σε ταπεινώνει, σε εξουδενώνει ο Θεός, σου χαμηλώνει την «επηρμένην οφρύν», ίνα «μη υπεραίρεσαι» (Β Κορ.12,7).
Σύ όμως, για να μη μειωθή και ελαττωθή η αίγλη και η λαμπρότης της δόξης και του μεγαλείου που πλέον, νομίζεις, ότι φέρεις και εκπροσωπείς, ισοπεδώνεις τους πάντας εν τω Ναώ ως Πλήρωμα, μη εκλαμβάνων αυτούς και ένα έκαστον, ως μέλος του Σώματος του Χριστού, όμοιον με σένα, που δεν είσαι τίποτε παραπάνω, αλλά μάλλον διάκονος αυτών τούτη την στιγμήν «έσχατος πάντων» (Μαρκ.9,35), καί όλου του Σώματος ως μελών, «Κεφαλή είναι ο Χριστός» (Κολ.1,18)!
Σε αφήνει ο Εωσφορικός σου εγωισμός να δής ταπεινά, ξάστερα και νηφάλια τις αλήθειες του Ευαγγελίου και ποια είναι η ευλογημένη, καί ιδιαιτέρως προσενεχθείσα σοι τιμητική διάκριση, καί το ξεχώρισμά σου από τον Θεό, για να επιτελέσης εν βαθυτάτη συναισθήσει και εσχάτη ταπεινώσει ως Εκείνος, τό Ύψηλό και τόσο υπεύθυνο επισκοπικό έργο;!
Τι κρίμα, δύστυχε, επιπόλαιε, υλόφρονα,… άφρονα Μπαρδάκα!………….

Όχι δε μόνος εγώ, αλλά πλήθος  ποικιλοτρόπως και ποικιλομόρφως σκανδαλισθέντων και αγανακτησάντων δια διάφορους λόγους πιστών, επιθυμούντων την απαλλαγήν των από σου, τλήμων (δύστυχε) και τραγικέ, Μπαρδάκα! Ως πότε νομίζεις ότι μπορείς να μας κοροιδεύης; Ό κόσμος δεν κοιμάται.
Και εν τούτοις, στην πράξη και το αποτέλεσμα, κοιμάται!!!!!!
Αφού ο Μπαρδάκας ζή και καλοπερνάει είς βάρος ημών, των ανεχομένων, των ιδιοτροπιών, τών εμπαιγμών και μυκτηρισμών του αδιαμαρτύρητα και μοιρολατρικά, τούτο συμβαίνει!
Προς εντροπήν μας, σημειώνω τούτο!
Έως πότε όμως;
Μας τιμά, ώς ελευθέρους αυτεξουσίους Χριστιανούς!
Αγορασθέντας τιμής, αίματος Χριστού»; (Α Κορ.6,20)
Να γινώμεθα «δούλοι ανθρώπων»; (Α Κορ.7,23)

Κοντολογίς:
Ας ταπεινωθούμε όλοι ανεξαιρέτως ενώπιον του νόμου του Θεού, των Ιερών Κανόνων και της Υγιούς Παραδόσεως της Μιας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και του Ιερού Ευαγγελίου.
Και ας εντείνουμε λίγο περισσότερο την προσοχή μας στη λεξούλα «ορχησαμένης» (Μαρκ.6,22).
Χορός, Γενέθλια, Γλεντοκόπι, ήταν η αιτία που η Τσακπίνα η Χορευτοῦ η «θυγάτηρ της Ηρωδιάδος, ήρεσε τώ Ηρώδη» (Μαρκ.6,22), καί «εδόθη επί πίνακι (σε πιάτο) η τίμια Κεφαλή Ιωάννου» (Μαρκ.6,25).
Που πήγε το, «ο Ηρώδης εφοβείτο (εσέβετο, είχε σε υπόληψη) τον Ιωάννην, ειδώς αυτόν άνδρα δικαίου και άγιον, καί συντηρεί αυτόν, καί ακούσας αυτού πολλά εποίει καί ηδέως αυτού ήκουε»; (Μαρκ.6,20).
Ό χορός, το γλέντι, οί όρκοι καί οί υποσχέσεις, αλλά κυρίως η φιληδονία της σαρκός, όλα τά βάλαν στήν πάντα!
Θέλεις;
Ακόμη και τα Γενέθλια των Αγίων -πλην των γνωστών καθωρισμένων τριών-, και τα κακώς και υπό της Αγίας μας Εκκλησίας, την Κυριακή της Ορθοδοξίας δια των Αναθεμάτων καταδικαζόμενα και αποβαλλλόμενα,
Ευγένεια, Παύλεια, Δημήτρια καί ο,τι άλλο τυχόν τοπικά αυθαιρέτως θεσπισθή, είναι εξοβελιστέα!

Αυτά έπαθε και, ο πάντοτε αυθαιρετών, αλαζονευόμενος, αδιάβαστος από Γραφή, η διαρκώς εναντιούμενος, αντιλέγων καί διαστρέφων αυτήν Μπαρδάκας, στόν Άγιο Ιωάννη, με τον Στρατιωτικό!

___

(*) Απο την ιστοσελιδα: Τον Ιουστινο δεν τον ειδαμε ποτε με στρατιωτικη στολή, αλλά ο αγωνιστης Μητροπολιτης Φλωρινης Αυγουστινος πριν να τους χειροτονηση, τους εστελνε ολους να υπηρετησουν την πατριδα. Αν δεν υπηρετησε ο Ιουστινος, θα εγινε για αλλο λογο, πιθανον να βιαζονταν ο γέροντάς του π. Θεοκλητος Πασαλης να μη χανει χρόνο με το στρατιωτικο το πνευματικό του τεκνο, για να τον δη γρηγορα δεσπότη. Εξαλλου για αυτό 5 χρονια αγωνιζονταν, να αναγκασουν τον φυλακα αγγελο της Φλωρινας Μητροπολιτη π. Αυγουστινο να υποβαλλλει οικειοθελή παραιτηση, για να προλαβουν αυτοι να γίνουν δεσποταδες!!! Μολις εγινε επισκοπος ο γεροντάς του Θεοκλητος, οτι τιτλοι υπηρχαν στην Μητρόπολη τους φορτωσε σε αυτόν! Εγινε Πρωτοσυγγελος, τον συνοδευε κάθε φορα στις συνεδρασεις της ιεραρχίας, εγινε ιεροκήρυκας της Συνόδου, εγινε ηγουμενος της Ιερας Μονης Κοιμησεως της Θεοτοκου στην Κλαδοραχη, βγαζοντας απο ηγουμενο τον π. Ιερόθεο Κοκκονο, που ειχε τοποθετηση πριν από το 1970 ηγουμενο ο π. Αυγουστινος…

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.