Ἑορτολόγιο
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1093(2)

Τῶν ἁγίων Ἑπτὰ Μακκαβαίων
Παρασκευὴ 1 Αὐγούστου 2025 (2004)

Ὑποδειγμα ἡρωικης και σταθερας ἀντιστασεως

Ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, σήμερα ἕνας ἀστε­ρισμὸς ἐννέα ἁγίων, ποὺ ἔζησαν καὶ μαρτύρησαν τὸν καιρὸ τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Εἶ­νε οἱ Μακκαβαῖοι· ἑπτὰ ἀδέρφια, ἡ μητέρα τους Σολομονὴ καὶ ὁ διδάσκαλός τους Ἐλεάζαρος. Διηγηθήκαμε ἄλλοτε τὸ φρικτὸ μαρτύριό τους, ποὺ δείχνει ὅτι ἡ πίστι μας εἶνε ἡ μόνη ἀληθινή.

* * *

Ἀλλὰ ἡ πίστι αὐτὴ ζητάει καὶ ἀπὸ μᾶς κάποιες ὑποχρεώσεις, κάποια ἱερὰ καθήκοντα. Μέσα ἀπὸ τὸ μαρτύριο καὶ τὴν τέφρα τῶν ἁγί­ων Μακκαβαίων ἀκούγεται καὶ φτάνει ἕως ἐ­μᾶς μιὰ φωνὴ δυνατὴ ποὺ λέει· «Ἀντίστητε τῷ δι­αβόλῳ» (Ἰακ. 4,7)! Ὅπως ἐκεῖνοι δὲν δείλιασαν, ἔ­γιναν ἥρωες ἀντιστάσεως, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς στὴ γε­νεὰ αὐτή. Ὅπως ἐκεῖνοι ἀντιστάθηκαν στὸν εἰδωλολάτρη βασιλέα Ἀντίοχο, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς ν᾿ ἀντισταθοῦμε σ᾿ ἕνα κόσμο γεμᾶτο πλάνες καὶ ἀσωτίες. Ὁ αἰώνας μας σημείωσε μὲν προ­όδους τεχνικὲς καὶ φτάσαμε μέχρι τὰ φεγγάρια, ἔχει ὅμως νὰ παρουσιάσῃ καὶ ἐγκλήματα φρικτὰ καὶ ἀπαίσια, ποὺ γίνονται κάτω ἀπὸ τὴν εὐλογία τῶν διαφόρων κρατῶν. Γι᾿ αὐτὸ ὅσοι πιστεύουμε στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ τὸ Ναζω­ραῖο καὶ λατρεύουμε τὸν Ἐσταυρωμένο, πρέπει νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι ἀντιστάσεως.
Οἱ Χριστιανοὶ βεβαίως δὲν εἴμαστε ἀναρχικοί. Ὑπακούουμε στὸ κράτος, στοὺς ἄρχον­τες καὶ κυβερνῆτες. Ἀλλ᾿ ὑπὸ ἕναν ὅρο· νὰ σέ­βωνται καὶ αὐτοὶ τὴ συνείδησί μας, τὶς ἱερὲς παραδόσεις μας, ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο ἔχουμε· νὰ μὴν πηγαίνουν κόντρα μὲ τὴ θρησκεία μας. Διαφορετικά, δημιουργεῖται μέσα μας μεγάλο δίλημμα· τί θὰ κάνουμε, θὰ ὑπακούσουμε στὸ κράτος ἢ δὲν θὰ ὑπακούσουμε; Ἐὰν ὑπακούσουμε, θὰ εἴμαστε προδότες· ἐὰν δὲν ὑ­πακούσουμε, τότε θὰ ὑποστοῦμε διωγμοὺς ἢ καὶ μαρτύρια, ὅπως οἱ ἑπτὰ Μακκαβαῖοι.
Τὰ τελευταῖα χρόνια τὸ κράτος, δυστυχῶς, ἔχει ψηφίσει νόμους ποὺ ἔρχονται σὲ ἀντίθε­σι μὲ τὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ οἱ Χριστιανοὶ δὲν ἔ­χουν δυστυχῶς διάθεσι ἀντιστάσεως. Ποιοί εἶνε οἱ νόμοι αὐτοί; Ἀναφέρω μερικούς.
⃝ Εἶπε ὁ Χριστός· «μὴ ὀμόσαι ὅλως» (Ματθ. 5,34), δὲν ἐπιτρέπεται ὁ ὅρκος. Μὴν ἁπλώσῃς λοι­πὸν στὰ δικαστήρια τὸ χέρι σου τὸ βρωμερὸ πάνω στὸ Εὐαγγέλιο καὶ πάρῃς ὅρκο, ἔστω καὶ ἀληθινό. Ὄχι· τὸ λέει ὁ Χριστός. Καὶ ὅμως, τὸ Ἑλληνικὸ κράτος, ἐνῷ ἔκανε τόσες ἀλλαγές, αὐτὸ τὸ νόμο δὲν τὸν καταργεῖ. Τί σατανικὴ ἐ­πιμονή! Ὑποχρεώνει ὅλους ὡς μάρτυρες νὰ παλαμίζουν τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, νὰ βάζουν τὸ χέρι τους στὴ φωτιά. Χιλιάδες ὅρκοι…Ἀλλὰ δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχουν καὶ ἄντρες καὶ γυναῖ­κες καὶ κληρικοὶ ποὺ δὲν ὁρκίζονται· καὶ τιμω­ροῦνται διότι δὲν ὁρκίζονται. Εἶσαι Χριστι­ανός; πιστεύεις; μὴ δώσῃς ὅρκο. Προτιμότερο νὰ πᾷς στὴ φυλακή, παρὰ νὰ πᾷς κόντρα μ᾿ αὐ­τὰ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας. Γιὰ τοὺς Χριστι­ανοὺς φτάνει τὸ ναὶ ναὶ καὶ τὸ ὄχι ὄχι (βλ. ἔ.ἀ. 5,37)· τὰ πέρα τούτου εἶνε ψεῦδος. Αὐτὸς ποὺ εἶνε εἰ­λικρινής, φτάνει νὰ πῇ τὸ ναί· ἐνῷ ὁ ἄλλος, ὁ ψεύ­της, χίλιους ὅρκους νὰ δώσῃ, ψέματα θὰ πῇ.
⃝ Τί ἄλλο λέει τὸ Εὐαγγέλιο· Παντρεύεσαι; Πά­ρε σὺ ὁ ἄντρας μία γυναῖκα, καὶ σὺ ἡ γυναί­κα ἕ­ναν ἄντρα· αὐτὸς καὶ μόνο θὰ εἶνε ὁ σύν­τροφός σου, ἰσοβίως θὰ εἶστε μαζί. Μόνο τὸ φτυά­ρι τοῦ νεκροθάφτη χωρίζει τὸ ἀντρόγυνο· αὐ­τὲς ἦταν οἱ ἅγιες παραδόσεις μας. Τὸ διαζύγιο ἦταν ἄγνωστο. Ἑκατὸ χρόνια περνοῦσαν, διαζύγιο δὲν ὑπῆρχε! Τώρα; Ἔφτεια­σαν νόμους σατανικούς, μὲ τοὺς ὁποίους εὐ­κολώτατα χωρί­ζουν. Καὶ συνεχῶς διαλύονται γάμοι. Συμφορὰ μεγάλη. Λοιπὸν εἶσαι Χριστι­α­νός; ὄχι διαζύγιο. Νὰ μείνῃς σταθερὸς στὴ γυναῖκα σου. Ἕνα μόνο λόγο διαζυγίου ἀναγνω­­ρίζει τὸ Εὐαγγέλιο· ἐὰν πιάσῃς τὴ γυναῖκα σου μὲ ἄλλον, καὶ ἂν ἐσὺ ἡ γυναίκα πιάσῃς τὸν ἄντρα σου μὲ ἄλλην, τότε ἔλα νὰ σοῦ δώσω διαζύγιο· ἄλλο λόγο δὲν ἀναγνωρίζει.
⃝ Ἕνας ἄλλος νόμος τοῦ Εὐαγγελίου εἶνε τὸ «Οὐ φονεύσεις» (Ἔξ. 20,15). Ἐδῶ μοῦ ᾿ρχεται νὰ κλάψω· δὲν θέλω νά ᾿μαι δεσπότης, σᾶς τὸ λέω. Θέλω νὰ πάω στὸ Ἅγιο Ὄρος, νὰ βρῶ μιὰ σπη­λιὰ νὰ κλαίω· νὰ κλαίω πρῶτα τὰ ἁμαρτήματα τὰ δικά μου, ἔπειτα τὰ ἁμαρτήματα τῆς ἐκ­κλησίας καὶ τοῦ γένους μας. «Οὐ φονεύσεις»· ἀπαγορεύεται ὁ φόνος. Τὰ παλιὰ χρόνια μυρμήγκι δὲν πατοῦσαν· τώρα φονεύουν. Τί φόνους κάνουν; Φονεύουν τὶς εὐγενέστερες ὑ­πάρξεις· φονεύουν παιδιὰ ποὺ εἶνε ἀκόμα μέσ᾿ στὴν κοιλιά! Τὸ ἔμβρυο εἶνε παιδὶ ἐν ἐξελίξει, ἄνθρωπος· καὶ σκοτώνοντας ἔμβρυο σκοτώνεις παιδί, σκοτώνεις ἕναν ἄνθρωπο. Καὶ ἂν ἦταν μεγάλος, κάποια δικαιολογία θὰ ἔφερνες· ἀλλ᾿ αὐτὸ τὸ ἀθῷο τί σοῦ ἔκανε, κακοῦργε; 400.000 παιδιὰ σκοτώνονται κάθε χρόνο στὰ σφαγεῖα ποὺ ὀνομάζονται ἰατρεῖα καὶ νοσοκομεῖα. Καὶ τώρα βγῆκε νόμος, μὲ τὸν ὁποῖον εἶνε πλέον ἐλεύθεροι οἱ γιατροί, οἱ νοσοκόμες, τὰ μαιευτήρια, ἡ μάνα κι ὁ πατέρας, ὅλοι ἐλεύθεροι νὰ σκοτώνουν! Καὶ πληρώνει – ποιός; Τὸ ἴδιο τὸ κράτος! Ὑπάρχουν ὅμως καὶ γιατροὶ ποὺ δὲν κάνουν ἐκτρώσεις, ὅσες λίρες κι ἂν τοὺς δώσῃς· δὲν μαγαρίζουν τὰ χέρια τους μὲ τὸ αἷμα. Ὑπάρχουν καὶ μητέρες ποὺ προτιμοῦν νὰ πεθάνουν. Γνώρισα μιὰ τέτοια μητέρα στὴ Φλώρινα. Τῆς εἶπε ὁ γιατρός· –Κάνε ἔκτρωσι, διαφορετικὰ πεθαίνεις. –Πεθαίνω, μὰ ἔκτρωσι δὲν κάνω… Καὶ γέννησε ἕνα χαριτωμένο ἀγοράκι, καὶ διαψεύσθηκε ὁ γιατρὸς ὁ ἄπιστος καὶ ἄθεος.
⃝ Νόμοι κόντρα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, κόντρα μὲ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ. Θέλετε κι ἄλλο νόμο; Μπή­καμε τώρα πλέον στὴν Εὐρώπη. Δηλαδή, χάνου­με τὴν ἐθνότητά μας. Ὅπως εἶπε κάποιος, θὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε Ἕλληνες καὶ θὰ γίνουμε Εὐρωπαῖοι! Ἀλλοίμονο ὅμως ἂν χάσουμε τὴν Ἑλληνική μας ταυτότητα καὶ γίνουμε ὅπως καὶ τὰ ἄλλα ἔθνη. Αὐτὸ θὰ εἶνε ἐκφυλισμός. Καὶ τώρα λοιπὸν ἡ Εὐρώπη διατάζει, νὰ σκίσου­με τὶς ταυτότητες τὶς Ἑλληνικές, ποὺ ἔ­χουμε βγάλει στὰ ἀστυνομικά μας τμήματα, καὶ νὰ πάρουμε ἄλλες ταυτότητες ὅλοι, ἀπὸ τὸ νήπιο μέχρι τὸν ἀσπρομάλλη γέροντα. Καὶ οἱ ταυτότητες θὰ ἔχουν πάνω τὴ σφραγῖδα τοῦ διαβόλου, τὸ 666 παρακαλῶ! Κανένας μὰ κανέ­νας δὲν πρέπει νὰ τὶς δεχθῇ. Τὸ ἔγραψα, ὅ­τι γιὰ θρησκευτικοὺς καὶ πολιτικοὺς λόγους ἄλλοι λαοὶ ἐπαναστάτησαν καὶ δὲν τὶς δέχον­ται. Καὶ ἐδῶ θέλω νὰ πιστεύω ὅτι δὲν θὰ γίνουν δεκτές. Ἂς σφραγίζωνται οἱ χιλιασταί, οἱ μασόνοι, οἱ ἄθεοι καὶ οἱ ἄπιστοι· ἐσὺ εἶσαι Χριστιανός; μιά σφραγῖδα ἔχεις, τὸ ἅγιο βάπτισμα. Καμμιά ἄλλη σφραγῖδα δὲν χρειάζεσαι. Σφραγίστηκες μὲ τὸ 666; παύεις πλέον νὰ εἶσαι Χριστιανός.

* * *

Μανάδες – πατεράδες, κρατῆστε ψηλὰ τὸ φρόνημα. Ἀντισταθῆτε, ἀντισταθῆτε!
Φτάνουμε σὲ χρόνια σατανικά. Φύγαμε ὅ­λοι, κλῆρος καὶ λαός, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄν­τρες καὶ γυναῖκες, ἀγράμματοι καὶ ἐπιστήμονες, ἄσπροι, μαῦροι, κίτρινοι, ὅλων τῶν χρωμάτων καὶ ἀποχρώσεων, φύγαμε ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ μας. Καὶ φεύγοντας ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ πηγαίνοντας κόντρα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ δεχτοῦμε τιμωρία. Δὲν εἶνε μικρὰ σημεῖα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, οἱ σει­σμοί, οἱ ἀνομβρίες, οἱ καταιγίδες, οἱ καύσωνες… Διαβάστε Ἀποκάλυψι· πουλῆστε τὸ που­κάμισό σας καὶ ἀγοράστε Ἀποκάλυψι. Τί λέει; Ἐμένα ρωτᾶτε; διαβάστε νὰ δῆτε. Μὴν τρῶ­τε ὧρες στὴν τηλεόρασι, ποὺ εἶνε ἡ πιὸ αἰσχρὴ τηλεόρασι στὸν κόσμο. Πάψτε νὰ τὴν ἀνοίγετε· ἀνοῖξτε τὴν ἁγία Γραφή, ἀνοῖξτε τὴν Ἀποκάλυψι, διαβάστε τὸ 16ο κεφάλαιο. Λέει ἐκεῖ, ὅτι θά ᾿ρθουν ἑπτὰ ἄγγελοι καὶ καθένας θὰ κρατάῃ μιὰ φιάλη (μιὰ μπουκάλα) γιὰ νὰ τὴ ῥί­ξῃ. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ῥίξῃ τὴ φιάλη του στὸν ἥλιο, καὶ θ᾿ ἀνεβῇ τὸ θερμόμετρο· θὰ γίνῃ καύ­σωνας. Οἱ ἄνθρωποι θὰ καίγωνται, ὅπως τὰ ποντίκια μέσ᾿ στὴ φάκα, καὶ θὰ πεθάνουν ἀπὸ τὸν καύσωνα. Κ᾿ ἐνῷ θὰ καίγωνται, δὲν θὰ λένε «Κύριε, ἐλέησον», ἀλλὰ θὰ ἐκστομίζουν βλαστήμιες ἐναντίον τοῦ Θεοῦ! Τὶς ἡμέρες ἐ­κεῖνες θὰ ἐμφανισθοῦν «σημεῖα ἐν ἡλίῳ καὶ σε­λήνῃ καὶ ἄστροις» (Λουκ. 21,25). Γιατὶ οἱ ἄνθρωποι θὰ πᾶμε κόντρα μὲ τὸ Θεό, κόντρα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, κόντρα μὲ τὶς ἱερὲς παραδόσεις.
Πιστεύω τὰ λόγια αὐτὰ νὰ μὴν πᾶνε χαμένα, ἀλλὰ νὰ βροῦν ἀπήχησι σὲ καρδιὲς ἑλληνικὲς καὶ χριστιανικές.
Παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, «ἀν­τίστητε τῷ διαβόλῳ». Μέσα μας ῥέει αἷμα ἡρώων. Οἱ πρόγονοί μας, ὑπὸ συνθῆκες πολὺ δυσκολώτερες, ἀντιστάθηκαν. Ἀντιστάθηκαν ὅπως οἱ Μακκαβαῖοι στὸ διάταγμα τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς, καὶ μαρτύρησαν. Ἔτσι κράτησαν τὴν πίστι. Ἂν δὲν ἀντιστέκονταν, σήμερα ἐμεῖς δὲν θὰ ἤμασταν Χριστιανοί. Ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς, τὰ παιδιὰ καὶ ἐγγόνια τους, ν᾿ ἀντιστα­θοῦμε. Σφραγῖδα τοῦ διαβόλου μὴν πάρουμε! Ὅλοι μαζί, μιὰ ψυχὴ ἕνας λαός, ν᾿ ἀντισταθοῦμε. Τότε θὰ ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ Κυρί­ου καὶ τὴν εὐχὴ τῶν ἁγίων Μακκαβαίων· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Β΄ μέρος ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Τριάδος Πτολεμαΐδος τὴν Κυριακὴ 2-8-1987. Καταγραφή, διαίρεσις καὶ σύντμησις 1-8-2004, ἐπανέκδοσις 4-7-2025.