ΜΑΘΗΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ, ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΗ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΜΕΣΩ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Για να ἐμπεδώσω καλά τὸ μάθημα, πῶς νὰ ἀντιμετωπίζω τὰ κύματα τῆς ζωῆς, μοῦ ζήτησε νὰ ζωγραφίσω τὸν Κύριο ἐπι τῶν κυμάτων & τὸν ἀπόστολο Πέτρο νὰ φωνάζει τό: «Κύριε σῶσον με!». Τό ζωγράφισα καὶ τὸ ἔδωσα.

Μέ τὴν πρώτη ματιά ὁ σεβάσμιος Γέροντας τὸ ἀπέρριψε καὶ ζήτησε νὰ τὸ ξαναζωγραφίσω σωστά. Ὁ  ἀπόστολος Πέτρο, μοῦ εἶπε, ὅταν εἶχε στραμμένα τὰ μάτια του στο Χριστὸ περπατοῦσε μὲ ἐνθουσιασμό στα μεγάλα κύματα. Βούλιαξε, ὅταν πῆρε τὰ μάτια του ἀπό τὸ ΧΡΙΣΤΟ καὶ τὰ ἔστρεψε στὸ μεγάλο  κύμα.

Αὐτὴ τὴν ζωγραφια ἀνανεωμένη καὶ διορθωμένη τὴν παρουσιάζω ἐδῶ. Σύντομα θὰ ἀνεβῆ ζωντανό κήρυγμα τοῦ ἀγωνιστοῦ ἱεραρχου μὲ θέμα; «Τρικυμισμένη θάλασσα ἡ ζωή μας. Πῶς θὰ σωθοῦμε»

Γιατι Βυθιστηκε ο Αποστολος Πετρος;

Μια Θεολογική Ανάλυση της Πίστης, της Αγάπης και της Θεώσεως

«Κύριε, σῶσόν με!» (Ματθ. 14:30)

Ο Απόστολος Πέτρος, ο μόνος από τους μαθητές που τολμά να βγει από το πλοίο για να περπατήσει προς τον Χριστό, αρχίζει με θάρρος αλλά καταλήγει να βυθίζεται. Αυτή η πτώση δεν είναι απλά μια ιστορική λεπτομέρεια, αλλά μια βαθιά πνευματική αλληγορία για την ψυχή που επιχειρεί να φτάσει στον Κύριο χωρίς την πλήρη χάρη της Αγάπης.

Το Πλοίο ως Εκκλησία: Ασφαλής Χώρος Χωρίς Φόβο
Το πλοίο συμβολίζει την Ορθόδοξη Εκκλησία, όπου οι πιστοί προστατεύονται από:
– Τα κύματα (πειρασμοί, αμαρτία, κόσμος).
– Τους ανέμους (διάβολος, αιρέσεις).
Όσο μένουμε μέσα, δηλαδή υποτάσσομαι στη ζωή των Μυστηρίων, στη διδασκαλία των Πατέρων και στη συνοδικότητα, έχουμε ασφάλεια.
«Η Εκκλησία είναι η Κιβωτός: μέσα της σώζεσαι, έξω της κατακλύζεσαι» (Άγιος Ιππόλυτος).
Ο Απόστολος Πέτρος Βγαίνει Έξω: Η Πίστη Χωρίς Αγάπη Δεν Αρκεί

Ο Απόστολος Πέτρος έχει πίστη (Ματθ. 14:28: «Εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με ἐλθεῖν πρὸς σέ»), αλλά:
– Δεν έχει ακόμη την τελειότητα της Αγάπης (η οποία «ἐκβάλλει τὸν φόβον» – Α Ιωάν. 4:18).
– Επικεντρώνεται στον εαυτό του («Εγώ θα περπατήσω!») αντί στον Χριστό.

Αυτός είναι ο κίνδυνος κάθε πνευματικού αγωνιστή: Να νομίζει ότι μπορεί να «συναντήσει τον Κύριο» με τις δικές του δυνάμεις, χωρίς να έχει ωριμάσει στην ταπείνωση και την αγάπη.

«Ο Πέτρος πιστεύει, αλλά η πίστη του δεν έχει ακόμη τη ρίζα της αγάπης – γι’ αυτό φοβάται» (Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος).

Η Αγάπη ως «Ναυαρχίδα των Χαρισμάτων»

Για να περπατήσει κανείς πάνω από τον κόσμο (όπως οι Άγιοι), χρειάζεται όχι μόνο πίστη, αλλά την τελειότητα της Αγάπης:
– Η Αγάπη νικά τον φόβο (Α Ιωάν. 4:18).
– Η Αγάπη ενώνει με τον Θεό (Ιωάν. 17:21 – «ἵνα πάντες ἓν ὦσιν»).

Χωρίς Αγάπη, η πίστη γίνεται ξηρή και ευάλωτη – όπως ο Απόστολος Πέτρος, που κοιτάζει τα κύματα (τους πειρασμούς) και χάνει την εστίασή του στον Χριστό.

«Οι μάρτυρες περπάτησαν επί των θαλασσών του μίσους, γιατί είχαν Αγάπη, όχι απλώς πίστη» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής).

Η Θεώση: Ο Στόχος της Πίστης και της Αγάπης
Ο τέλειος συνδυασμός Πίστης και Αγάπης (που ο Απόστολος Πέτρος απέκτησε μετά την Πεντηκοστή) οδηγεί:
– Στην απελευθέρωση από τον φόβο (Απ. 1:17 – «Μὴ φοβοῦ!»).
– Στην θέωση (θέωσις): Η ένωση με τον Θεό, όπου ο άνθρωπος, χωρίς να παύει να είναι κτίσμα, γίνεται «θεὸς ἐκ χάριτος» (Β Πέτρ. 1:4).
Ο Απόστολος Πέτρος αργότερα έγραψε:
«Ἡ πίστις ὑμῶν πολυτιμωτέρα χρυσίου […] δοκιμαζομένου» (Α Πέτρ. 1:7).
Αυτή η δοκιμασμένη πίστη, γεμάτη Αγάπη, είναι που τον έκανε λίθο (Πέτρο) της Εκκλησίας.

Πώς Να Μην Βυθιστούμε;
– Μένουμε στην Εκκλησία (πλοίο), όπου μαθαίνουμε την Αγάπη μέσα από τα Μυστήρια.
– Όταν βγούμε στον κόσμο (όπως οι μοναχοί ή οι μάρτυρες), το κάνουμε μόνο με ταπείνωση και αγάπη, όχι με αυτοπεποίθηση.
– Επικαλούμαστε τον Χριστό («Κύριε, σῶσόν με!»), γιατί μόνο η χάρη Του μας κρατάει πάνω από τα νερά.

«Ο Πέτρος βυθίστηκε για να μάθει ότι η σωτηρία δεν έρχεται από το θάρρος του, αλλά από την παιδεία της ταπείνωσης» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος).

Αμήν.

(Ο Απόστολος Πέτρος μας δίδαξε ότι η πίστη χωρίς αγάπη βυθίζει, αλλά η πίστη με αγάπη μετατρέπει τον κόσμο!)
Κωφίδης Ευάγγελος