Αὐστηρο μήνυμα τοῦ π. Αυγουστῖνου Καντιωτη σε πνευματικα του τέκνα:

«ΕΙΜΑΙ ΝΥΜΦΑΓΩΓΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΝΥΜΦΙΟ»

Υποδειγμα ἀληθινου πνευματικοῦ πατερα, ποὺ ἡθελε να συνδέει

τις ψυχές μὲ τὸ Χριστό και ὄχι μὲ τὸ πρόσωπό του. 

Φευγοντας ἀπό τη Φλώρινα τὸ 1943, διωγμένος με τηλεγραφική ἐπιστολή ἀπό τον δεσπότη Βασίλειο, γιατί τον ηλεγξε, ποὺ ηταν μόνιμος κάτοικος τῶν Ἀθηνῶν και εἶπε ἀπό τὸν ἄμβωνα τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης: «Ἄν ὁ δεσπότης δεν ἔρθη ὡς τὴν ἄλλη Κυριακή στή Φλώρινα, θὰ κάνω κήρυγμα, ποὺ θὰ πετιουνται τὰ κεραμίδια τοῦ ναοῦ εις τον ἀερα από την σφοδρότητά του». Ἐνημέρωσε ὁ ἀρχιερατικός τηλεγραφικά το δεσπότη για το κήρυγμα, στον κατάμεστο ναό του Ἁγίου Παντελεήμονα και την Πέμπτη τοῦ ἦρθε το τηλεγραφικά ἡ ἀπόλυση ἀπό τον δεσπότη: «Να ἐγκαταλείψεις πάραυτα τη Μητρόπολή μου» και ὁ π. Αυγουστῖνος ὑπάκουσε, πῆρε το τραῖνο και ἔφυγε. Ξεσηκώθηκε ὅλη ἡ πόλη και ὅλες οἱ Ἑλληνικές ἀρχες για να μή φυγη, εκεῖνες τις δυσκολες στιγμες που περνοῦσε ὁ φλωρινιώτικος λαός με τους Γερμανους και την ἄγρια προπαγανδα τῶν Βουλγάρων συνεργατῶν τους.  Ὁ φάκελος τις Ἀσφάλειας, που δεν πωλτοποιηθηκε και ἦρθε στα χέρια μας, τα λέει ὅλα. Κάποιες κοπέλλες που το ἔμαθα, ἔτρεξαν να τον ξεπροβοδίσουν στο τραινο κλαιγοντας. Ἐκεῖνος κατέβηκε και τὶς εἶπε: «Ἐμένα ξεχάστε με, τὸ Χριστό νὰ μη ξεχάσετε ποτέ» και τις ἔδωσε την εὐχή του.

Ἑνα ἄλλο περιστατικό θα ἀναφέρουμε που συνέβη στην Κοζάνη. Ἡ Ἱερα Συνοδος, μετὰ τὴ Φλωρινα τό 1943, ἐκανε ἱεροκήρυκα τῆς Κοζανης τὸν π. Αυγουστῖνο και τὸν ἔστειλε ἐκεῖ, σώζοντας κυριολεκτικά την πόλη με τα φλογερά κηρύγματα του και τα συσσίτια τῆς Κατοχῆς, που ἔφτασαν τα 8.150 πιατα την ἡμέρα! Ὅταν ἔφυγαν οἱ Γερμανοί ἐστάλη στα Γρεβανα το 1945, στη Λαρισα ως στρατιωτικός  ἱερέας 1947-1949, στην Κύμη το 1950, και τέλος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Σπυρίδωνας Βλάχος, ποὺ ἤξερε την ἀγάπη του στον Χριστό και στην πατρίδα, τον ἔκανε ἱεροκήρυκα Ἀθηνῶν

Ως ἱεροκήρυκας τῶν Ἀθηνῶν ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης δὲν ξεχασε τὰ πνευματικά του τέκνα καὶ τοὺς συνεργάτες του, στην Κοζανη, στὰ Γρεβενα, στη Φλώρινα. Εἶχε ἀλληλογραφία μαζί τους, ἔκανε οἰκοτροφεια στις δύο πόλεις Κοζανη – Φλωρινα, για τα φτωχά παιδια που δεν μποροῦσαν να σπουδάσουν, σπούδαζε ἀρκετους θεολόγους στη Θεσσαλονίκη καὶ συνέχισε το ιεραποστολικο και φιλανθρωπικό του ἔργο. Φρόντιζε τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, ν᾽ἀνέβαινε στην Κοζάνη και στη Φλώρινα, παρ᾽ὅλο ποὺ ἧταν ἀνεπιθύμιτος στην ἐκκλησιαστική ἀρχή, να βλέπει ἀπό κοντά, τους πολύ στενούς του συνεργάτες, νὰ τους συμβουλεύη, νὰ ἐξομολογῆ κάποιους ἀπό αυτούς καὶ τις ἀφιερωμένες κοπέλλες νὰ τὶς ἐξομολογῆ ὁμαδικά, ὅπως τὰ πρωτα χριστιανικά χρόνια. Ἂν κάποιες ἤθελαν να ποῦν κάποιες ἁμαρτίες ἱδιαιτέρως, ἔμεναν στο τέλος και τις διάβαζε ὅλες μαζί την συγχωρετική εὐχή.

Μετὰ ἀπὸ μία τέτοια συνάντιση οἱ κοπέλλες, που εἶχαν ἀφιερωθη στο Χριστο, ἧταν δηλαδή μοναχές ἐν τῳ κόσμω, ὅταν τὸν εἶδαν να φεύγη συγκινήθηκαν. Ὁ ἴδιος δεν τις εἶδε, ἀλλα του το εἶπε ὁ στενότερος και πιο ἔμπιστος συνεργάτης του της Κατοχῆς ὁ Γεώργιος Παφίλης, νομίζοντας ὅτι θα χαρῆ. Ἀλλα συνέβη το ἀντίθετο καί ἔδωσε στις κοπέλλες ἕνα γερό μάθημα. Ἔπαυσε να τις στέλνει γράμματα ἕνα διάστημα. Αὐτες παραπονέθηκαν και πῆρα αὐστηρή ἀπάντηση: «Ἐγώ εἶμαι νυμφαγωγος, δὲν θὰ με καταστήσετε ἐσεῖς νυμφίο! Νυφίος σας εἶναι ὁ Χριστός, ἐκεῖνον να ἀγαπᾶτε! Ἐκεῖνες πῆραν το μαθημά τους και τις συγχώρεσε. Και ἐρωτοῦμε: Ποιός τώρα πνευματικος σκέπτεται ἔτσι;

ΝΥΜΦΑΓΩΓΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

(Τραγουδι που ἕγραψαν και τραγουδισαν φοιτητριες της Φλωρινας, οχι φυσικα μεσα στον ἱερό ναο,  ἀλλα στο αρχονταρίκη του Μοναστηριου, του Αγίου Αυγουστίνου, αφιερωμενο στον ἀειμνηστο Μητροπολιτη Φλωρινης Αυγουστινο Καντιωτη, για το 15 εταετες μνημοσυνο, χωρίς νὰ ξέρω τὰ παραπάνω περιστατικά)

Τό κήρυγμα πύρινο
Τὰ λόγια σου στάζουν φωτιὰ
μὲ πόνο καὶ δάκρυα
ποτίζεις μάθε μιὰ καρδιά (Χ2)

Χριστό καὶ Ἑλλάδα πάντα ἔλεγες
νὰ μην ξεχάσουμε ποτὲ
οἱ απανταχοῦ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες
τοῦ Χριστοῦ ἐσύ πιστὲ νυμφαγωγέ

Μακεδονία, μία Ἑλληνική
κράζεις, φωνάζεις, λέγεις καὶ ζητᾶς
Τοὺς ισχυρούς ποτέ σου δέν φοβήθηκες
Θάρρος Θεοῦ ανδρεία κουβαλᾶς.
Τους ἱσχυρούς ποτέ σου δεν φοβήθηκες
Γέροντα πάντα πρέσβευε γιὰ ᾽μας.

Χριστό καὶ Ἑλλάδα πάντα ἔλεγες
να μήν ξεχάσουμε ποτέ
οἱ απανταχοῦ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες
τοῦ Χριστοῦ ἐσύ πιστέ νυμφαγωγέ

Τοῦ πατρο Κοσμᾶ τ᾽ἅγια βήματα ἀκολουθεῖς
ΤΟΛΜΗ!
Μαχητής Χριστοῦ.
Η Ἁλήθεια γιὰ ν᾽ἀκουστεῖ
στάθηκες μπροστά στης Ἑλλάδας ὅλα τὰ δεινά
Φτωχεια, πείνα ἄντεξες πολλά

Ζωσα Ἐλευθέρα Εκκλησία
διαλαλεῖς γιὰ ν᾽᾽ἀκουστεῖ παντοῦ
«Ἕως θανάτου ἀγώνισθαι ὑπέρ τῆς ἀληθείας.
καὶ Κύριος πολεμήσει ὑπέρ σοῦ».

Χριστὸς καὶ Ἑλλάδα πάντα ἔλεγες
να μὴν ξεχάσουμε ποτέ
οἱ απανταχοῦ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες
τοῦ Χρισρτοῦ πιστὲ νυμφαγωγέ