Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΙΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 811(2)
Σύλληψις τοῦ τιμίου Προδρόμου
Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2025 (2001)

———————

ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ:

 Three Miracles. pdf

Τρiα θαυματα

«Εὐφράνθητι, στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα,
ῥῆξον καὶ βόησον, ἡ οὐκ ὠδίνουσα·
ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον
ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα»(Γαλ. 4,27=Ἠσ. 54,1)

Ζοῦμε, ἀγαπητοί μου, σὲ ἐποχὴ ἀπιστίας. Ἀπὸ τοὺς ἑκατὸ ἀνθρώπους ζήτημα εἶνε σήμερα ἐὰν ἕνας πιστεύῃ εἰλικρινὰ στὸ Θεό. Οἱ ἄλλοι, ἐὰν δὲν εἶνε τελείως ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ὀλιγοπιστία τους, λένε· Γιὰ νὰ πιστέψω, θέλω νὰ δῶ θαῦ­μα· ἂν δῶ ἕνα θαῦμα, τότε θὰ πιστέψω.
Ἀλλ᾿ ἐὰν ὑπάρχει στὸν κόσμο μιὰ θρησκεία μὲ θαύματα, αὐτὴ εἶνε ἡ θρησκεία ποὺ ἵδρυσε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ τοῦ τιμίου του αἵματος. Τὸ θαῦμα σ᾿ αὐτὴν δὲν εἶνε κάτι σπάνιο. Ἡ θρησκεία μας εἶνε ζυμωμένη μὲ τὸ θαῦμα, εἶνε γεμάτη θαύματα. Ποιός μπορεῖ νὰ μετρήσῃ τὰ θαύματα τῆς θρησκείας μας; Εἶνε ἀναρίθμητα.
Ἀπ᾿ ὅλα τὰ θαύματα θὰ ποῦμε μερικὰ μόνο μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς ἑορτῆς.

* * *

1. Θαῦμα εἶνε ἡ σημερινὴ ἑορτή. Ποιός ἑορτάζει σήμερα; Ἦταν, κοντὰ στὰ χρόνια τοῦ Χριστοῦ, ἕνα ἀντρόγυνο· ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ Ἐλισάβετ. Ἀντρόγυνο εὐσεβὲς καὶ ἀγαπημένο. Ἀλλὰ κάτι τοὺς ἔλειπε· καὶ ἅμα λείπῃ αὐτὸ ἀπὸ τὸ σπίτι, τὸ σπίτι δὲν εἶνε εὐτυχισμένο. Ἔλειπε τὸ παιδί! Δὲν ἦταν τὰ χρόνια ἐκεῖνα σὰν τὰ σημερινά, τὰ μοντέρνα χρόνια, ποὺ τὸ παιδὶ πιὰ δὲν θεωρεῖται στὸ σπίτι μιὰ εὐλογία, ἀλλὰ τὸ παιδὶ καὶ ἰδίως τὰ πολλὰ παιδιὰ θεωροῦνται συμφορά.
Σήμερα οἱ μανάδες καὶ οἱ πατεράδες, μὲ μέσα φοβερὰ καὶ τρομερά, μὲ σατανικὰ μέσα, ποὺ ντρέπεται καὶ νὰ τὰ πῇ κανείς, προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν μέσα ἀπὸ τὰ σπλάχνα τους τὴ ζωή. Κάθε παιδάκι, ποὺ φυτρώνει μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας, εἶνε κρίνο τοῦ οὐ­ρανοῦ. Δὲν εἶνε οὔτε τοῦ ἀντρός, οὔτε τῆς γυναικός. Ἅμα δὲν θέλῃ ὁ Θεός, δὲν γεννιοῦνται παιδιά. Λοιπὸν κάθε παιδάκι, ποὺ πιάνεται μέσ᾿ στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας, εἶνε κρίνο τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ αὐτὸ τὸ κρίνο πάει ἡ μάνα, μὲ τοὺς γιατροὺς τοὺς ἀθέους καὶ ἀπίστους καὶ μὲ τοῦ ἀντρός της τὴ συνενοχή, καὶ τὸ ξερριζώνει ἀπὸ μέσα της. Ἂν πᾷς καὶ ξερριζώσῃς ἕνα βασιλικό, ἡ νοικοκυρὰ θὰ σοῦ σπάσῃ τὸ κεφάλι. Ἄντε νὰ βγάλῃς ἕνα βασιλικὸ ἀπὸ τὴ γλάστρα τῆς γειτόνισσας… Δὲν τολμᾷς. Ἡ ἴδια ὅμως ἐκείνη γυναίκα, ποὺ δὲν τολμάει ὁ ἄλλος νὰ πειράξῃ τὸ βασιλικό της, πάει μὲ τὰ χέρια της καὶ ξερριζώνει μέσα ἀπὸ τὰ σπλάχνα της βασιλικὸ καὶ κρίνο οὐ­ράνιο, τὸ παιδί της. Ποιά; Ἡ μάνα!
Ἐγὼ δὲν ξέρω πιὸ μεγάλο ἁμάρτημα ἀπ᾿ αὐτὸ στὴ γενεά μας. Καὶ ἂν θὰ καταστρέψῃ ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἁμάρτημα θὰ τὸν καταστρέψῃ. Ἂν ἔρθῃ ἕνας καὶ μοῦ πῇ, Γκρέμισα μιὰ ἐκκλησία, θὰ τὸν συγχωρήσω· γιατὶ θὰ τοῦ πῶ, Πήγαινε νὰ ξαναφτειάξῃς τὴν ἐκκλησία, πάρε πέτρες καὶ φτειάξ᾿ την. Ἂν πῇ ὅμως μιὰ γυναίκα ὅτι, Ἐγὼ πῆγα στοὺς γιατροὺς καὶ πῆρα φάρμακα καὶ ξερρίζωσα τὸ παιδὶ ἀπὸ μέσα μου, ἐγὼ δὲν ξέρω ἂν βρίσκεται μετάνοια γι᾿ αὐτό. Ποῦ πρέπει νὰ πάῃ αὐτὴ ἡ γυναίκα; ποιόν πνευματικὸ νὰ βρῇ; τί κομποσχοίνια καὶ τί νηστεῖες πρέπει νὰ κά­νῃ;… Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο ἁμάρτημα.
Καὶ ὅμως τώρα αὐτὸ ἔγινε μόδα! Προτοῦ νὰ παντρευτοῦν, συμφωνοῦν· Θὰ γεννήσουμε ἕνα, θὰ γεννήσουμε δύο, καὶ μετὰ στόπ! Καὶ ὄχι μόνο σὲ φτωχικὲς οἰκογένειες, ἀλλὰ καὶ στὶς οἰκογένειες ἐκείνων ποὺ ἔχουν παραδάκι, ποὺ ἔχουν λεφτά, καὶ μποροῦν νὰ τρέφουν καὶ δυὸ ντουζίνες παιδιὰ ἀλλὰ τρέφουν, ἀντὶ γιὰ παιδιά, σκυλιά. Οἱ φτωχὲς οἰ­κογένειες, μέχρι πρό τινος τοὐλάχιστον, γεννοῦσαν παιδιά. Τώρα κι αὐτὲς παρασύρονται ἀπὸ τὴ μόδα· τώρα ὄχι μόνο στὸ Κολωνάκι, ἀλλὰ καὶ στὸ Περιστέρι, παντοῦ πῆγε ἡ ψώρα.
Θὰ μοῦ πῇς· Ἐσὺ εἶσαι ἀνύπαντρος καὶ καλόγερος, δὲν ξέρεις ἀπὸ παιδιά.
Βέβαια τὸ θέμα εἶνε μεγάλο. Ἀλλὰ θὰ μποροῦσα νὰ σᾶς ἀποδείξω, ὅτι κάποτε, ποὺ ἡ πα­τρίδα μας ἦταν πολὺ φτωχότερη, ἔτρεφαν τότε καὶ πέντε καὶ δέκα παιδιά. Ἅμα δὲν ἔχῃς τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἕνα παιδὶ νά ᾿χῃς, δὲν θὰ τὸ χαρῇς· ἂν ἔχῃς τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, καὶ πέντε καὶ δέκα καὶ δεκαπέντε καὶ εἴκοσι παιδιά, θὰ τ᾿ ἀναστήσῃς· δὲν εἶνε αὐτὰ παραμύθια. Ἀλλὰ τώρα ἡ ἀπιστία διατάζει· ἕνα παιδὶ ἐδῶ, ἕνα ἐκεῖ, δύο κάπου – κάπου· τὰ ἄλλα πᾶνε τώρα νὰ τὰ ἐξοντώσουν.
Δὲν σκέπτοταν ὅμως ἔτσι ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ Ἐλισάβετ. Αὐτοὶ παρακαλοῦσαν τὸ Θεό, νὰ τοὺς δώσῃ παιδί. Καὶ ὁ Μεγαλοδύναμος, σὲ μιὰ ἡλικία ποὺ ἦταν πιὰ περασμένα τὰ χρόνια τους, τοὺς ἔδωσε παιδί. Καὶ τὸ παιδὶ αὐτὸ εἶνε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ μεγαλύτερος ἄνδρας τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Τὸ γεγονὸς αὐτό, τὴν σύλληψι, τὸ ὅτι δηλαδὴ πιάστηκε τὸ παιδὶ μέσα στὴν ἁγία κοιλία τῆς Ἐλισάβετ, αὐτὸ τὸ θαῦμα τῆς συλλήψεως, ἑορτάζει σήμερα 23 Σεπτεμβρίου ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία.
2. Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνο τὸ θαῦμα αὐτό. Ἕνα ἄλλο παρόμοιο θαῦμα ἔγινε καὶ πρὶν δυόμισυ χιλιάδες χρόνια κοντὰ στὸν Εὐφράτη ποταμό. Ἐκεῖ κατοικοῦσε ἕνα ἄλλο εὐλογημένο ἀντρόγυνο, ὁ Ἀβραὰμ καὶ ἡ Σάρρα. Ἦταν κι αὐτοὶ ἄτεκνοι, δὲν εἶχαν παιδί. Παρακαλοῦ­σαν τὸ Θεὸ νὰ τοὺς δώσῃ. Καὶ πότε τοὺς ἔ­δωσε παιδί; – τί κάνει ἡ προσευχή! Ὅταν πλέον ὁ Ἀβραὰμ ἦταν ἑκατὸ χρονῶν καὶ ἡ Σάρρα ὀγδόντα χρονῶν γριά, ὅταν ἤτανε πλέον ἕνα στεῖρο κούτσουρο. Καὶ ἂν ἕνα κούτσουρο μπορῇ νὰ βγάλῃ λουλούδι, καὶ ἂν ἀπὸ ἕνα μάρμαρο μπορῇ νὰ φυτρώσῃ κυπαρίσσι, τότε καὶ ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ γριὰ μποροῦσε νὰ γεννηθῇ παιδί. Εἶνε ποτὲ δυνατὸν μιὰ γριὰ ὀγδόντα χρονῶν, ποὺ περιμένει τὸ θάνατό της, νὰ βυζάνῃ παιδί; Καὶ ὅμως αὐτὸ τὸ ἀδύνατο ἔγινε δυνατό. Ἔτσι ἡ Σάρρα ἀπέκτησε παιδὶ στὰ ὀ­γδόντα της χρόνια, ἕνα παιδὶ ἐκλεκτό, τὸν Ἰσαάκ. Καὶ αὐτὸς ὁ Ἰσαὰκ –τὸ λέει σήμερα ὁ ἀπόστολος (βλ. Γαλ. 4,22-27)– εἶνε τὸ σύμβολο τοῦ χριστιανικοῦ λαοῦ· γιατὶ ὁ χριστιανικὸς λαός, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἔγινε ἀπὸ εἰδωλολάτρες· πολλοὶ Χριστιανοὶ προηγουμένως ἤτανε εἰδωλολάτρες. Καὶ σὰν εἰδωλολάτρες δὲν πίστευαν τότε στὸ Θεό· ἤτανε στεῖροι καὶ ἄγονοι. Κατόπιν ὅμως, ἀπὸ αὐ­τοὺς τοὺς στείρους καὶ ἀγόνους, βγῆκαν πλήθη Χριστιανῶν.

* * *

Ἀλλὰ θὰ μοῦ πῆτε τώρα·
–Αὐτὰ ποὺ εἶπες ἦταν «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ». Ἐμεῖς θέλουμε θαῦμα τώρα, στὶς μέρες μας.
3. Ἄχ, ἀδέρφια μου! Γίνονται καὶ σήμερα θαύματα. Ἀλλὰ ὅλα τὰ θαύματα νὰ δοῦμε, ἅμα δὲν δοῦμε ἕνα θαῦμα, θὰ πᾶμε στὴν κόλασι. Καὶ ποιό εἶνε αὐτό; Τὸ μεγαλύτερο θαῦ­μα, ποὺ πρέπει ὁ καθένας νὰ τὸ ἀπολαύσῃ, εἶνε νὰ ἀλλάξῃ ἡ καρδιά μας. Ἄχ αὐτὲς οἱ καρδιές, ποὺ εἶνε γεμᾶτες μῖσος καὶ κακία, ποὺ εἶνε γεμᾶτες φίδια καὶ ὀχιὲς καὶ σκορπιούς, ποὺ ἔχουν μέσα ἀκολασία καὶ διαφθορά, ποὺ ἔχουν φιλαργυρία καὶ πλεονεξία! Αὐτὲς οἱ καρδιὲς πῶς θὰ ἀλλάξουν; «Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐ­θὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου» (Ψαλμ. 50,12). Πῶς αὐτὴ ἡ καρδιὰ θὰ ἀλλάξῃ; Εἶνε πολὺ ἁ­πλό. Νὰ πιστέψουμε, ἀδέρφια μου, ὄχι πέντε τοῖς ἑκατὸ ἀλλὰ ἑκατὸ τοῖς ἑκατό, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός, εἶνε «ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ Κύριος τῶν κυριευόντων» (Β΄ Τιμ. …), εἶνε τὸ ἄλφα καὶ τὸ ὠμέγα, εἶνε ἡ ζωὴ τοῦ κόσμου. Σ᾿ αὐτὸν νὰ πιστέψουμε μὲ ὅλη μας τὴν ψυχή.
Καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμα. Νὰ παραδεχτοῦμε ὅλοι μας, ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοὶ καὶ ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ μετάνοια. Καὶ μετὰ τί νὰ κάνουμε· νὰ ἐξομολογηθοῦμε. Ὑπάρχουν Χριστιανοὶ ποὺ ἔχουν χρόνια νὰ ἐξομολογηθοῦν. Ἀπὸ τοὺς χίλιους Χριστιανούς, πέντε μόνο ἐξομολογοῦνται. Οἱ ἄλλοι δὲν ἐξομολογοῦν­ται, καὶ κοινωνοῦν τὰ ἄχραντα μυστήρια ἔτσι ἀπροετοίμαστοι. Θὰ κολαστοῦμε…
Ναί, ἀδελφοί μου! Νὰ πιστέψουμε ὅπως ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ Ἐλισάβετ, ὅπως ὁ Ἀβραὰμ καὶ ἡ Σάρρα, ὅπως πίστεψαν ὅλοι οἱ ἅγιοι.
Εἴθε ὅλοι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ἄντρες καὶ γυναῖκες, νὰ πιστέψουμε στὸ Χριστό. Βουλῶ­στε τὰ αὐτιά σας μὲ βουλοκέρι, νὰ μὴν ἀκοῦ­τε τί λένε οἱ ἄπιστοι, οἱ ἄθεοι, οἱ μασόνοι… Κρατῆστε μέσ᾿ στὴν καρδιά σας τὴν πίστι. Καὶ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὁ Θεός, ὅταν φτάσουμε στὴν τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς μας, νὰ κάνουμε τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ καὶ νὰ ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς· «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42)· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ταξιαρχῶν Λόφου Ἀξιωματικῶν – Περιστερίου – Ἀθηνῶν πρωί τὴν 23-9-1962. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 23-9-2001, ἐπανέκδοσις μὲ νέο τώρα τίτλο 20-8-2025.

Τὴν ὁμιλία αὐτὴ μπορεῖτε νὰ τὴν ἀκούσετε χωρὶς συντομεύσεις στὸ cd 62α΄Α τῆς σειρᾶς «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (πληροφορίες στὸ τηλέφωνο 23850-28868)