«(…) Η επικλησις της Αγιας Τριαδος ειναι δυνατη μονο απο Ορθοδοξο (…) οπου βαπτιζει (…)» {Πηδάλιο, 46ος Κανών, σελ. 52 (άνω αριστερά)}
Οκτ 17th, 2025 | 
Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.
«(…) Η επίκλησις της Αγίας Τριάδος είναι δυνατή μόνο από Ορθόδοξο (…) οπού βαπτίζει (…)»
{Πηδάλιο, 46ος Κανών, σελ. 52 (άνω αριστερά)}
(Αγαπητοί αδερφοί και αγαπητέ αδερφέ Κωνσταντίνε Φοντούλη, συγχωρέστε με για την καθυστέρηση του άρθρου, που είχα υποσχεθεί)
Οι απαντήσεις και οι διευκρινίσεις που θα ακολουθήσουν –πάντα κατά τας Γραφάς- αναφέρονται στα σχόλια του προηγούμενου άρθρου (βλ.:
https://www.triklopodia.gr%ce%b3%ce%b5%cf%8e%c3%ce%bc%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b1%cf%86%ce%b1%ce%b9/ ) του αδερφού Κωνσταντίνου Φοντούλη και αφορούν όλους τους ορθοδόξους χριστιανούς αδερφούς, γνωστούς και αγνώστους.
Θεώρησα συμφερότερο να απαντήσω με άρθρο προς δόξα Θεού, καταθέτοντας τη φωνή της Αλήθειας , στηριζόμενη στις Προσταγές και Εντολές του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια των Αποστόλων και Αγίων Του.
………………………………….
Σημείωση (για να προλάβω).
Να πω εκ των προτέρων πως δικαίως κάποιος θα ρωτήσει…ποιος είσαι εσύ που αποφαίνεσαι για το αν έχουν ή όχι Μυστήρια και διάφορα άλλα; Γι’ αυτό θα σάς παραπέμπω στις Γραφές , δηλαδή στον θεόσταλτο Λόγο των Αγίων του Θεού που ήταν και είναι σίγουροι για όσα έλεγαν, αφού είναι καρποί Αγίου Πνεύματος και με τη βοήθεια του Θεού είθε να αποκομίσουμε άπαντες,κάτι ωφέλιμο.
Η Αλήθεια του Χριστού πάντα ενοχλούσε τους πολλούς, ποτέ όμως δεν σιώπησε. Ο καθένας αποφασίζει κατά την Πίστη του, που και πότε θα καθορίσει τη θέση του (ΑΝ προλάβει),με την Αλήθεια ή το ψεύδος.
Γι’ αυτό ενδέχεται κάποιοι να δυσαρεστηθούν και κάποιοι άλλοι «αλλεργικοί» στον Λόγο του Ιησού Χριστού, να βγάλουν εξανθήματα ή ακόμα και να μαυρίσει το στόμα τους. Δεν είναι αστείο, έχω ιδίαν εμπειρία επ’ αυτού. Αυτοί ας μη διαβάσουν το άρθρο, ειδικά αν έχουν εμβολιαστεί.
………………………Τέλος σημείωσης………..
Επέλεξα τον τίτλο του άρθρου, ως πρωτεύον θέμα και θα μού επιτρέψετε να ακολουθήσω διαφορετική σειρά προτεραιότητας στις απαντήσεις, ξεκινώντας από την
β/ ερώτηση:
…δηλαδή τα μυστήρια τους είναι έγκυρα , άκυρα ή υπάρχει μολυσμός και κατάκριμα ;
Με τη βοήθεια της Αγίας Τριάδος, ας αρχίσουμε.
Δεν ενεργούν Μυστήρια εις αυτούς (τους παναιρετικούς οικουμενιστές, πανθρησκειαστές, προδρόμους του αντιχρίστου), που αποκαλούνται και αυτοί αντίχριστοι υπό του Ιωάννου και μάχονται κατά του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Είναι εχθροί του Θεού και του ανθρώπου διότι σπέρνουν ήρα εκεί που σπάρθηκε σίτος, με σκοπό να καταστρέψουν, να πνίξουν τον σίτον (τον Λόγο του Θεού).
«(…) εχθρός άνθρωπος το έκαμε(…)», δηλαδή «(…) πύλαι άδου (…) διεστραμμένοι άνθρωποι(…)», που δεν εννοούν ότι η Εκκλησία του Χριστού δεν κατισχύνεται και ότι οι ίδιοι απολύονται, ενώ θα μπορούσαν εμπρόθεσμα να μετανοήσουν. Ίδια τακτική με τον διδάσκαλό τους, τον πατέρα τους, το δι@βολο.
Ίδια επίσης τακτική με τον Ιούδα που δεν επωφελήθηκε από τις αλλεπάλληλες προσπάθειες του Θεού προς συμμόρφωση.
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
Δια τούτο ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ προς τον Άγιον Κυπριανόν:
«(…)ταύτα λέγει, «αλλά ποίος αν και να έφθασεν εις το άκρον της τελειότητος και σοφίας, εμπορεί να διισχυρισθή ή να πιστεύση ότι μοναχή ή των τριών ονομάτων της Αγίας Τριάδος επίκλησις είναι αρκετή προς άφεσιν των πλημμελημάτων , και προς τον αγιασμόν του βαπτίσματος, αν δεν είναι δηλαδή Ορθόδοξος και εκείνος οπού βαπτίζει;»
«Ανάγνωθι την Επιστολήν όλην αυτού κειμένην εν τω περί των εν Ιεροσολύμοις Πατριαρχευσάντων (βιβλ.α’ κεφ. ις’.παραγραφ. δ’) αναγκαίαν ούσαν προς ταύτην την υπόθεσιν.»
(Πηδάλ. ΜΣΤ’(46ος)Κανών των Αγίων Αποστόλων, ερμηνεία, συμφωνία σελ. 52,εκ της ερμηνείας του Κανόνος, (άνω αριστερά).
Όποιος δεν είναι Ορθόδοξος χριστιανός, Μυστήριον βάπτισης ΔΕΝ ΤΕΛΕΙ. Κι αν παρανόμως τελέσει, το Μυστήριον δεν έχει ενεργήσει. Κατ’ επέκτασιν το ίδιο ισχύει για όλα τα Μυστήρια, ελλείψει ικανότητας επίκλησης της Αγίας Τριάδος.
Και πάλι μάς λέει:
«Πώς ημπορεί να ήναι αληθές βάπτισμα το των αιρετικών και σχισματικών, εις καιρόν οπού αυτοί δεν είναι εις την Καθολικήν Εκκλησίαν, αλλ’ εξεκόπησαν από Αυτήν δια της αιρέσεως;(…)»
Και αλλού, στην ερμηνεία του παρόντος Κανόνα:
«(…)λέγει δε και ο Θείος Χρυσόστομος (ομιλ. Εις το εν αρχή ην ο Λόγος) ας μη σε γελάσουν, ω ακροατά, τα των αιρετικών συστήματα. Βάπτισμα γαρ έχουσιν, αλλ’ ου φώτισμα, και βαπτίζονται μεν κατά το σώμα, κατά δε την ψυχήν δεν φωτίζονται. (…)»
Μας λέει με άλλα λόγια ότι «βάπτισμα» ως πράξη ,ως παράσταση (θα το λέγαμε και ως σόου),έχουν, αλλά ως Μυστήριο που ενεργεί κατόπιν επίκλησης της Αγίας Τριάδας, δεν έχουν, γι’ αυτό και δεν φωτίζονται.
Η επίκληση της Αγίας Τριάδος δεν εισακούγεται από αιρετικούς. Πώς είναι δυνατόν να ενεργήσει Μυστήριο όταν το ένα πρόσωπο της Αγίας Τριάδος έχει διαχωρίσει τον εαυτό Του, από τους εχθρούς Του, πρώτους και δεύτερους καταστροφείς; Τότε και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος απέχουν και βρίσκονται σε άλλο χώρο, μακράν των αιρετικών.
Μυστήριο τελείται και είναι έγκυρο όταν πληροί τις ορθόδοξες προϋποθέσεις και δεν μπορεί να ακυρωθεί (βλέπε: κανών Α’ της Γ’ Οικουμενικής Αγίας Συνόδου της εν Εφέσω ,σελ.171 Πηδάλιο & κανών Γ’ της Γ’ οικουμ/ής Συνόδου, σελ 172) παρά μόνο να ξεντυθεί κάποιος ή αλλιώς να αποξενώσει ο ίδιος τον εαυτόν του αυτεξουσίως από την Αγία Μήτρα του θείου βαπτίσματος, λόγω επιστροφής του στον πολέμιο και εχθρό μας δι@βολο, ως αμετανόητος.
Ως προς τον μολυσμό και κατάκριμα που ακούγεται, η Εκκλησία μας μάς πληροφορεί ότι τα Μυστήρια δεν έχουν μολυσματικές ιδιότητες αλλά μόνο ευεργετικές καθώς λαμπρύνουν και φωτίζουν τον πιστό.
Πλην όμως:
«Ός αν εσθίη τον Άρτον, ή το ποτήριον του Κυρίου, πίνη αναξίως, ένοχος έσται του σώματος και αίματος του Κυρίου.
(Και) τίποτε από εκείνο δεν μετέχει. (…)
Διότι αύτη η τράπεζα του Κυρίου είναι γεμάτη πύρ πνευματικόν. Και καθώς η βρύσες φυσικώς αναβλύζουν το νερόν, ούτο και αύτη έχει φλόγα τινά άρρητον. Λοιπόν εάν βαστάς καλάμιν, ξύλα, χόρτον, μη πλησιάσεις, δια να μη ανάψης χειρότερα, και κατακαύσης την μεταλαμβάνουσαν ψυχήν.
(«ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΙ» ερμηνείαι του Χρυσοστόμου περί του «ός αν εσθίη τον Άρτον, (…) και περί κοινωνίας,σελ 215 &217)
Αυτό συμβαίνει όταν η ψυχή πλησιάζει τα Μυστήρια ανάξια, απροετοίμαστη και αμετανόητη, χωρίς επίγνωση του τί πάει να κάνει…, βάπτιση, γάμο, θεία κοινωνία, ιεροσύνη κοκ.
Αυτός είναι ο λόγος που στο πρόσωπο κάποιων διαχέεται πραότητα , ειρήνη και λάμψη, ενώ σε άλλους σκότος και ταραχή, μολονότι νομίζουν ότι συμμετέχουν!
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ταπεινά, ότι ναι η ψυχή αυτή είναι αυτοκατάκριτη, «και πολλάς δαρήσεται διότι γνωρίζει και δεν τηρεί τις Εντολές» (πόσο μάλλον να εμπαίζει). «Για την ψυχή όμως που δεν γνωρίζει και πλησιάζει τα φρικτά Μυστήρια, βεβαίως τιμωρείται και αυτή, αλλά λιγότερο. Τη μεγάλη ευθύνη όμως, στην περίπτωση αυτή, την φέρει ο ιερέας» μάς λέει ο Ι. Χρυσόστομος.
Όλα αυτά ισχύουν όταν το Μυστήριο ενεργεί.
Αν όμως το Μυστήριο δεν ενεργεί, για τους λόγους που προαναφέραμε, δεν υφίσταται. Συνεπώς δε συντρέχει λόγος περί έγκυρου-άκυρου -μολυσμού και κατακρίματος μη υφισταμένου Μυστηρίου.
Ο μολυσμός που συντελείται αφορά μόνο στην Πίστη, κατά τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης «η κοινωνία με αυτόν (τον αιρετικό) μολύνει την Πίστη με τις ευθύνες που αυτό συνεπάγεται.»
Εδώ κρίνω ωφέλιμο να παραθέσω προσωπική μου εμπειρία σχετιζόμενη με τα προαναφερθέντα ως ξεχωριστή περίπτωση. Σε διάλογο με γνωστό μου πρόσωπο, έλαβα την ακόλουθη τοποθέτηση:
«Αν σε κοινωνήσει αιρετικός δεν παθαίνεις τίποτα!!» (δεν μάς ενδιαφέρει η συνέχεια της συζήτησης) αλλά το γεγονός ότι ποιος Ορθόδοξος χριστιανός θα τολμήσει να κοινωνήσει από αυτούς που δεν έχουν Μυστήρια, έχουν καταδικαστεί από Οικουμενικές Συνόδους και χαρακτηρίζονται αντίχριστοι και εχθροί του Θεού; Αυτόν τον άνθρωπο δεν τον μολύνουν τα ανύπαρκτα Μυστήρια των αιρετικών, αλλά τον αποξενώνουν από την Ορθοδοξία τα διεστραμμένα μυαλά του που του τα κατήχησε ο προβατόσχημος λύκος. Κατά τη διεστραμμένη γνώμη του ήξερε τί έλεγε, πέρναγε (έτσι νόμιζε τουλάχιστον) το μήνυμα ότι στους αιρετικούς ενεργούν τα Μυστήρια. Βεβαίως για όλες αυτές τις «υπηρεσίες» ο προβατόσχημος και όχι ο Ιησούς Χριστός τον χειροτόνησε … «ιερέα». Όλα αυτά και πολλά άλλα έγιναν μετά την ψευδοσύνοδο Κολυμπαρίου το 2016.
Θέλουν κάποιοι να πείσουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα ότι οι προδότες του Χριστού και των φρικτών Αγίων Μυστηρίων Του ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού. Όμως τίποτα δεν ενεργεί εκ των Αγίων Μυστηρίων εις αυτούς, αφού οι ίδιοι αποξένωσαν τον εαυτόν τους από την Εκκλησία του Χριστού -κατά συνέπεια-και τα Άγια Μυστήρια Του, μη δυνάμενοι να κάνουν επίκληση της Αγίας Τριάδος. «Έχουν ΗΔΗ ΞΕΝΤΥΘΕΙ και αποξενώσει τον εαυτό τους από την αγία Μήτρα του θείου βαπτίσματος».
Να μην ξεχνάμε ότι αιρετικός δεν είναι και αποκαλείται μόνο αυτός που καταδικάστηκε από Σύνοδο για τις αιρετικές δοξασίες του, αλλά
«Αιρετικός είναι, λέγει, κάθε ένας όπου ή κατ’ ευθείαν, ή πλαγίως πλανάται περί τι των άρθρων της Πίστεως».
Και πάλι:
«Αιρετικός εστί, και τοις των αιρετικών υπόκειται νόμοις ο μικρόν γουν τι της ορθής Πίστεως παρεκκλήνων»,
(Α’ Κανών του Μεγ. Βασιλείου,Πηδάλιο,σελ.588) και μάλιστα προτού να γίνει Σύνοδος προς καταδίκη του (15ος της Α&Β’ επί Μεγ. Φωτίου και 31ος των Αγίων Αποστόλων).
Έτσι σού απονέμουν τιμές όταν ΧΩΡΙΖΕΣΑΙ από τους αποκαλούμενους ψευδεπισκόπους και ψευδοδιδασκάλους, επαναλαμβάνω προτού γίνει Σύνοδος για να τούς καταδικάσει.
Τούτο διότι ως αιρετικοί στερούνται επίκληση της Αγίας Τριάδος. Κατ’ αυτόν τον τρόπο προστατεύεται η Εκκλησία από σχίσμα και αίρεση και οι πιστοί λαμβάνουν πληροφορία του αιρετικού και της επικίνδυνης αίρεσης που τείνει να εξαπλωθεί. Αυτό εννοεί ο Απόστολος Παύλος λέγοντας:
« (…) Σημαδέψατέ τους και φύγετε μακράν από αυτούς».
Βλέπουμε εδώ πόσο δύσκολο είναι να κατανοηθεί ,αφού και έγκριτοι επιστήμονες δεν αντιλαμβάνονται τον τρόπο αντιμετώπισης της αίρεσης, όπως (μάς) υποδεικνύεται, μολονότι οι Ι. Κανόνες και οι Εντολές (μάς) ενημερώνουν ξεκάθαρα για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιδράσουμε.
Εάν με ρωτήσετε γιατί συμβαίνει αυτό ,η μόνη απάντηση που ταπεινά μπορώ να δώσω είναι ότι το θέμα αφορά στην Πίστη και όχι στην κοσμική γνώση (στα «πτυχία»).
Η δε Πίστη είναι και αυτή ένα Μυστήριο που οικοδομείται χαριστικά, με αγώνες και δεν… αγοράζεται!
Σας παρακαλώ να κάνετε θερμή προσευχή προς κατανόηση των Κανόνων του Πηδαλίου μαζί και των ερμηνειών και συμφωνιών (ΜΣΤ’ (46ος) &ΜΖ’ (47ος) από σελ. 51-58,Πηδαλίου)
Θα κατανοηθεί μετά για ποιο λόγο τούς ενοχλούν οι Κανόνες των Αγίων Αποστόλων και Αγίων θεοφόρων Πατέρων. Ταυτόχρονα θα διαπιστωθεί το μέγα λάθος των παρατάξεων των ΓΟΧ που απαιτούν πάλι να βαπτισθούμε και να παντρευτούμε. Τα θέματα αυτά είναι πολύ σοβαρά, δεν λύνονται με πνεύμα οξύτητας, άγνοιας και εγωισμού. Χρειάζεται αγνή προαίρεση, προσευχή και πνεύμα Θεού.
Επίσης, θα θαυμάσουμε τη φώτιση του Αγίου Νικοδήμου που συνέταξε (ολοκλήρωσε) το θεόπνευστο έργο του Ι. Πηδαλίου και «χαίρων δια την ολοκλήρωσιν της προσπαθείας, γράφει μετ’ ενθουσιασμού»:
«Αύτη η Βίβλος είναι η μετά τας Αγίας Γραφάς, Αγία Γραφή, η μετά την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, Διαθήκη. Τα μετά τα πρώτα και θεόπνευστα λόγια, δεύτερα και θεόπνευστα λόγια», απευθυνόμενον (το Ι. Πηδάλιο) «τοις απανταχού γης εντευξομένοις Ορθοδόξοις».
Αυτή λοιπόν τη δεύτερη Διαθήκη και τα δεύτερα θεόπνευστα λόγια που στηρίζουν τη δογματική ακρίβεια και επιλύουν εκκλησιαστικές εκτροπές επιφέροντας ευταξία στην Εκκλησία του Ιησού Χριστού, οι αντίχριστοι -αιρετικοί τα ονομάζουν «τοίχος του αίσχους». Το αίσχος χαρακτηρίζει αυτούς και δικαίως!
Συνεπώς, κατήργησαν το Ι. Πηδάλιο, δεν το δέχονται και πορεύονται πλέον άνευ Πηδαλίου. Οι δε «χριστιανοί» τούς φιλάνε ακόμα τα χέρια μνημονεύοντάς τους. Δεν υπάρχει πίστη ,ούτε λογική σε όσα κάνουν.
Το Ι.Πηδάλιο -επιπροσθέτως- μάς κάνει πιο φειδωλούς και προσεκτικούς στα λόγια ώστε να μην ερμηνεύουμε το Ευαγγέλιο κατά το δοκούν.
Εάν ο Πανάγαθος Θεός βλέπει διάθεση ομοφροσύνης ,εν Αληθεία και αγάπης ,τότε θα κάνει αυτά που εμείς αδυνατούμε να κάνουμε. Όταν όμως βλέπει φρόνημα διάσπασης, γκρίνιας και εγωπάθειας, τότε θα μάς αφήσει μόνους, αφού δεν τηρούμε τις Εντολές Του. Μη γένοιτο!
Έχουμε πολλά να πούμε σχετικά, που με τη βοήθεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σιγά -σιγά και με διάκριση θα προσεγγίζουμε τις Γραφές, και όχι τη γνώμη του καθενός, προς δόξα Θεού και δικό μας ψυχικό όφελος.
Αυτά προς το παρόν ως απάντηση στην β/ ερώτηση.
γ/ερώτηση:
γιατί λέτε απομάκρυνση από τους αιρετικούς ποιμένες και δεν χρησιμοποιείτε τη λέξη ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ;
Τη λέξη αποτείχιση την χρησιμοποιούμε διαρκώς γιατί είναι η ενδεδειγμένη πράξη που αρμόζει εις τους Ορθοδόξους χριστιανούς προκειμένου να διώξουν τους επίδοξους αλλαχόθεν εισερχόμενους και αμετανόητους αιρετικούς από την Εκκλησία του Χριστού, κατά τον Λόγο Του:
«Έξω και μακράν από την πόλιν οι αδιάντροποι σαν τα σκυλιά και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και καθένας, που αγαπά και πράττει την πλάνην και το ψεύδος της αμαρτίας». (Αποκ.ΚΒ’15,σελ. 1041 Τρεμπ.)
Μάς πληροφορεί ότι στην Αγίαν πόλιν δεν έχουν θέση οι προαναφερόμενοι, δίδοντάς μας τη δυνατότητα ως Εντολή να τους βγάλουμε εμείς έξω (να τούς αποτειχίσουμε) γιατί πρώτος ο Κύριος τούς αποτειχίζει με το «έξω και μακράν της πόλης της Αγίας».
Στο προηγούμενο άρθρο ήταν αναγκαία η αναφορά στο ακόλουθο χωρίο «Φύγετε μακράν από αυτούς» δίνοντας έμφαση στη λέξη απομάκρυνση και όχι στη λέξη αποτείχιση.
Ας το δούμε λίγο προσεκτικά. Ο Κύριός μας και Θεός μας Ιησούς Χριστός, ο καλός Ποιμήν μάς λέει:
«(…) τα δικά Μου πρόβατα θα φύγουν μακράν από οποιονδήποτε ξένον και δεν θα παραπλανηθούν από τους απατεώνας (…)». (Ιωαν. Ι’5.σελ. 419,Τρεμπ.)
Ο δε Απόστολος των εθνών Θείος Παύλος μάς λέει αυτό που τού είπε ο Θεός:
« (…) σημαδεύσατέ τους και φεύγετε μακράν από αυτούς.»
(Ρωμ. ΙΣΤ’ 17 σελ 659,Τρεμπ.)
Και ο Μ. Φώτιος το αυτό λέγει:
«Από αυτούς (τους αιρετικούς) πρέπει να πεταγόμαστε μακριά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, (…)»
Τί νόημα έχει εν προκειμένω ,το «φεύγετε μακράν» που ο Κύριος μάς εντέλει; Ο Κύριος προκειμένου να μένουμε ασφαλείς ,μάς υποδεικνύει, τον καταλληλότερο τρόπο για να μην κινδυνεύουμε. Το «ΜΑΚΡΑΝ» προϋποθέτει ενδιάμεσο χώρο μεταξύ του κακού και του ατόμου μας, ικανό για να διασφαλίσει την πνευματική και σωματική μας ασφάλεια.
Όσο μακριά φύγει κανείς από το κακό, την αίρεση και φυσικά από την κάθε αμαρτία, τόσο το καλύτερο (είναι) γι’ αυτόν.
Αν δεν ήταν έτσι ο Ιησούς Χριστός θα χρησιμοποιούσε άλλη λέξη, αλλά, τί κάνει ο Ίδιος; ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ, λέει ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ !
Βρίσκεται δηλαδή εις άλλον χώρον από αυτούς, αφού ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟΝ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΝ ! (Πνευματικός διαχωρισμός για τον Κύριο, ενώ για εμάς και πνευματικός και σωματικός (ο διαχωρισμός μας).
Το αυτό μάς λέει ο 15ος της Α’& Β’ Συνόδου καθώς και ο 31ος των Αγίων Αποστόλων:
« (…) και δια τούτο ΧΩΡΙΖΟΝΤΑΙ οι εις αυτούς υποκείμενοι (…)»
Στην αποτείχιση είσαι σε διαδικασία να διώχνεις τους αυθαιρέτως εισερχομένους στην Εκκλησία του Χριστού.
Αυτήν την εγρήγορση και αντίδραση ,ο Ορθόδοξος Χριστιανός οφείλει να την εφαρμόζει πάντοτε!
Σε κάθε περίπτωση, προηγείται η επιβαλλόμενη διαμαρτυρία προς τους αποστατούντες προεστώτες ,με γλυκάδα και ημερότητα.
Στη συνέχεια, αν δεν επανέλθουν, επιβάλλεται η διακοπή μνημόνευσης αυτών (και δεν είναι…δυνητική!, αλλά επιβεβλημένη).
Τέλος, αν και πάλι δε συνέλθουν, απομακρύνεσαι από αυτούς, σηκώνοντας μάλιστα -ενδιάμεσα- τείχος.
Όλες αυτές οι ενέργειες γίνονται ευελπιστώντας στην επαναφορά του αποστατούντος και ταυτόχρονα στην ασφάλεια τη δική σου και των αδελφών σου, κατά τον Απόστολο:
«Σημαδέψατέ τους και φύγετε μακράν από αυτούς».
Στους χρόνους που διάγουμε, η διαμαρτυρία πλέον ΑΠΕΤΥΧΕ και απέδειξε ότι επέφερε χειρότερα αποτελέσματα.
Συνεπώς, η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ από αυτούς και η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ είναι επιβεβλημένη. Εμείς τούς αποτειχίζουμε τους αιρετικούς, ευρισκόμενοι εντός της Εκκλησίας, αφού απομακρυνθήκαμε από αυτούς και δεν τούς επιτρέπουμε να εισέλθουν εις Αυτήν. Αυτοί κρατούν τα ντουβάρια και εμείς τον Ένοικο.
Πιο καλά δεν είναι η διπλή ασφάλεια από τη μονή;
Ε..! Αυτό να κάνουμε με ΜΕΤΑΝΟΙΑ και ΠΡΟΣΕΥΧΗ για να ενισχύει ο Ιησούς Χριστός τον αγώνα μας που είναι δύσκολος, όχι όμως και ακατόρθωτος.
Μετά την ψευδοσύνοδο Κολυμπαρίου (2016), όπου οι προδότες της πίστεως κατέλυσαν την Ορθοδοξία, το ένα κακό πλέον, διαδέχεται το άλλο και τελειωμό δεν έχουν …
«Ο Θεός ο Οποίος έκαμε τον κόσμον (…) δεν κατοικεί εις ναούς, που τους κατασκευάζουν τα χέρια των ανθρώπων» (Πραξ. Αποστ. Ιζ’24,σελ. 487, Κολιτς.)
Οι αντίχριστοι- αιρετικοί επιδιώκουν μόνο να γεμίζουν οι ναοί, αδιαφορώντας για το αν λατρεύεται Ορθόδοξα ο Θεός! Μα …αν ο Θεός δεν κατοικεί σε ναούς που τους κατασκευάζουν τα χέρια των ανθρώπων, πόσο μάλλον δε θα κατοικήσει σε ναούς που έχουν μεταβληθεί -από τους εχθρούς Του- σε σπήλαια ληστών. Γι’ αυτό στους ναούς των αιρετικών η επίκληση της Αγίας Τριάδος είναι ανέφικτη.
« (…) Αυτός (ο Κύριός μας και Θεός μας) (…) έκαμε από ένα αίμα, όλα τα έθνη των ανθρώπων, να κατοικούν εις το πρόσωπον της γης και όρισε (…), τα σύνορα της κατοικίας των» (Πραξ.Αποστ. Ιζ’26.,σελ.488,Κολιτς.)
Οι αντίχριστοι αιρετικοί ανακατεύουν τα έθνη για να επιφέρουν το χάος. Θέλουν να βλέπουν το αίμα των ανθρώπων (που έκαμε ο Θεός) να χύνεται.
Απ’ όπου κι αν τους προσεγγίσεις ΒΡΩΜΑΝΕ ΚΟΛΑΣΗ!
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης χάριτος !!!
Συνεπώς δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για κανέναν ορθόδοξο χριστιανό. Η κάθε καθυστέρηση έχει ως αποτέλεσμα να παρασύρονται ψυχές στην απώλεια και καθιστά αυτόν που γνωρίζει και δεν καθορίζει τη θέση του Ορθόδοξα, «υπεύθυνο του αίματος των ψυχών των πλανομένων».
Γιατί;
Διότι λέει ο κάθε απλός που δεν γνωρίζει:
«Για να κάθεται ο …τάδε «επώνυμος» μαζί τους και να μην κάνει αποτείχιση, κάτι θα…ξέρει».
Έτσι λοιπόν «επώνυμοι και ανώνυμοι» υπεύθυνοι χαρακτηρίζονται υπό του Ιωάννου Χρυσοστόμου,
«του αίματος της σφαγής των ψυχών των πλανομένων».
Κατά δε τον Ιησού Χριστό «επώνυμοι, ανώνυμοι και ευλαβείς» που βλέπουν, γνωρίζουν και δεν στρέφονται κατά των πρώτων καταστροφέων ,ούτε τούς εμποδίζουν στο καταστροφικό τους έργο, χαρακτηρίζονται δεύτεροι καταστροφείς. Δια τούτο ο Ιησούς Χριστός διαχωρίζει τον εαυτόν Του και από τους δύο αυτούς (καταστροφείς). Για όσους δεν το έχουν διαβάσει ,ας δουν:
«ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ» :
https://www.triklopodia.gr/%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%86%CE%BB%CF%8E%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CF%85%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%B9%CF%83/
Τώρα πού στηρίζονται θεολογικά κάποιοι που λένε ότι μέσω των καταστροφέων (εκ των οποίων ο Ιησούς Χριστός έχει ήδη διαχωρίσει τον εαυτόν Του) δύναται να γίνει επίκληση της Αγίας Τριάδος ενεργούντων των Μυστηρίων, να μας εξηγήσουν οι θεολόγοι και κανονολόγοι, γιατί κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν επιεικώς ..άσχετοι!
Επίσης να ληφθεί υπόψιν το ακόλουθο του Ευαγγελίου:
«ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ», όσοι «..σάς ταράττουν και θέλουν να μεταβάλουν και να αλλοιώσουν το αληθές περί Χριστού κήρυγμα». (Γαλ. Α’ 8-9,σελ 748,Τρεμπέλα)
Θα πει κάποιος…μα… αν τα τέκνα του Θεού είναι μακριά από τον κόσμο ,πώς θα λάμψει το Φως έμπροσθεν των ανθρώπων του κόσμου;
Δεν μάς είπε ότι «Ο λύχνος δεν κρύβεται κάτω από το μόδιον, αλλά πρέπει να βρίσκεται κρεμασμένος ψηλά για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους;»
Ναι σωστά…αλλά ….μάς λέει ο Ιερεμίας:
« (…) ποτέ δεν κάθισα μαζί με αυτούς που χλευάζουν τη γνώση Σου,….και έμενα μόνος μου, καθώς πικράθηκα πολύ από τον φθόνο τους»286 ( Φιλοκ. Δ’ Όσιος Νικήτας Στηθάτος,σελ. 129)
Και πάλι μάς λέει:
«Εβγάτε έξω της Βαβυλώνος όσοι αποτελείτε τον λαόν Εμού του Θεού».
Φαίνονται αντικρουόμενα;
Όχι, καθόλου, μικρή φυσική διάκριση χρειάζεται και γίνεται αντιληπτό ότι ο Ιησούς Χριστός μάς λέει να φεύγουμε μακριά από την αμαρτία, τη διαφθορά, την αποστασία, την αίρεση και από κάθε διεστραμμένο άνθρωπο που τα αντιπροσωπεύει και όχι από τον κόσμο.
Μέσα στον κόσμο ,έξω και μακράν από την αμαρτία του κόσμου, πολλώ δε μάλλον από την αμαρτία της αίρεσης την οποία μαζί με όσους τη διδάσκουν, κατά τους Αγίους Αποστόλους «πρέπει να μισούμε και να αποστρεφόμεθα» (ΜΕ’Κανών των Αγ.Αποστ. Πηδ. σελ.51) γιατί μάς κλείνει την οδό την οδηγούσα εις την Ουράνιο Βασιλείαν εις την Οποίαν μάς καλεί ο Πατέρας μας ως συγκληρονόμους.
Μας λέει μάλιστα ο Κύριος, ότι «τα δικά Του πρόβατα δεν αναγνωρίζουν την φωνήν των ξένων», κατ’ επέκταση δεν αναγνωρίζουν ούτε τους ξένους, που σημαίνει στις ημέρες μας, ότι δεν αναγνωρίζουμε ως Πατριάρχη τον Βαρθολομαίο, ως αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο και όλους τους ιεράρχες και ακόλουθους που η φωνή και η στάση τους είναι ξένη της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού.
Δεν τούς αναγνωρίζουμε και φεύγουμε μακριά από αυτούς σηκώνοντας ταυτόχρονα τείχος για πρόσθετη ασφάλεια γιατί είναι λίαν επικίνδυνοι ,ως αντίχριστοι πλέον.
Κρίνοντας ταπεινά ότι όλα τα κακά προκύπτουν λόγω της αποστασίας- απομακρύνσεώς μας από τον Θεό, αισθάνομαι ιερή υποχρέωση να προστατεύσω τον εαυτόν μου και όχι μόνο, κάνοντας αποτείχιση και ταυτόχρονα ευρισκόμενος μακριά από τους αποστάτες-αιρετικούς- αντίχριστους. Αν υπήρχε και τρίτος τρόπος ασφάλισης θα τον εφάρμοζα.
Σχετικό άρθρο που αναφέρεται και στην αποτείχιση:
«Ο λέγων, έγνωκα Αυτόν, και τας Εντολάς Αυτού μη τηρών, ψεύστης εστί, και εν τούτω η Αλήθεια ουκ έστιν.»
(Α’Ιωαν.β’4)
Είναι Εντολή Κυρίου προς όλους μας η απομάκρυνσή μας από τους εχθρούς Του, εις τον Οποίον Κύριον ανήκει όλη η δόξα στους αιώνες. Η κάθε εργασία μας δε, αποσκοπεί πάντα στη δική Του δόξα!
(-Τέλος απάντησης στη γ’ ερώτηση-)
δ/ ερώτηση- διευκρίνιση σχετικά
με τη σύγχυση που έχει επικρατήσει για το …..
….ποιοι παραμένουν μέσα στην εκκλησία (στους ναούς) και όχι μέσα στην Αλήθεια (που συγκροτεί την Εκκλησία του Χριστού):
Έχει αναφερθεί στο παρελθόν -κατ’ επανάληψη- ότι ακούραστα θα επαναλαμβάνουμε το ποια είναι η Εκκλησία του Χριστού, πού στηρίζεται και ποιος ο σκοπός Αυτής. Επειδή όμως ό,τι κι αν πούμε είναι φτωχό, καλό θα είναι για άλλη μια φορά, ειδικά για όσους δεν το έχουν διαβάσει, να γνωρίσουμε ποια είναι η Εκκλησία του Χριστού ,κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή και όχι κατά τη γνώμη του καθενός.
(βλέπε:
Όσοι εισέρχονται στην Αγία Εκκλησία του Χριστού συνειδητοποιημένοι, έχουν μεγάλες πιθανότητες ίασης.
(«Κάλιον εντός της Εκκλησίας του Χριστού (Τη ΜΙΑ και ΑΛΗΘΙΝΗ), έστω και (αν είμαστε) πλανεμένοι διότι μόνο τότε υπάρχει ελπίδα επαναφοράς, παρά έξω από Αυτήν, ακριβολογούντες και δεινοί γνώστες του Ευαγγελίου»). Αυτοί που δαιμονίζονται (γιατί περί αυτού πρόκειται) ή δεν εισήλθαν στην Αληθινή Εκκλησία ή εισήλθαν ιδιοτελώς και αμετανόητοι.
Επειδή όμως ο Χριστός δεν εμπαίζεται «ο άνθρακας» τούς κατακαίει, «διότι Αύτη η Τράπεζα του Κυρίου είναι γεμάτη πυρ πνευματικόν…»
Και «αντί ευλογίας κατάραν παίρνουν και σκότος κερδήζουν αντί φωτός και κόλασιν απέραντον, αντί ευλογίας και μακαριότητος.» Η Εκκλησία του Χριστού δεν κατισχύνεται ούτε καταισχύνεται, όσοι μάλιστα βάλλουν εναντίον Της, παραμορφώνονται από τη σύνθλιψη της πρόσκρουσης πάνω στην Αλήθεια, στην οποία στηρίζεται η Ηγιασμένη του Χριστού Εκκλησία, γιατί η Αλήθεια είναι ο Ίδιος ο γλυκύτατος Ιησούς Χριστός. «Εγώ είμαι η Αλήθεια και το Φως, ο Άρτος και η Ζωή, η Οδός, το Α και το Ω».
Προσέχουμε λοιπόν αυτούς που δολίως και μονίμως χρησιμοποιούν τη μετάνοια μόνο για τα περί βίου αμαρτήματα, αποσιωπώντας τη μετάνοια σε θέματα Πίστεως που είναι σοβαρότερα.
Προσέχουμε και εξετάζουμε την ειλικρινή μετάνοια αυτών που ενώ χθες κυλιούνταν στο βόρβορο της αμαρτίας, σήμερα θυμήθηκαν ξαφνικά να διδάσκουν και μάλιστα πνεύμα …θεολογίας.
Κατά τη σπορά του καλού σπορέα ο σπόρος έπεσε εξίσου καλός παντού. Φύτρωσε όμως, «εκεί που είχαν καλλιεργηθεί με μεγάλη επιμέλεια τα χωράφιά τους, αφού προηγουμένως έκοψαν τα αγκάθια και έκαψαν τα τριβόλια με τη φωτιά της μετάνοιας, (…) και «έβρεξε» πάνω σ’ αυτά ο Θεός βροχή Πνεύματος Αγίου με την κατάνυξη (…) και θέρισαν εκατονταπλάσια».
Ποιο το όφελος της κατάνυξης;
(βλ: «Είναι χειρότερη αυτή η αίρεσις από όλαις ταις αίρεσες …»
Αυτή είναι η Εκκλησία του Ιησού Χριστού. Όσοι είναι εκτός και θέλουν ,ας σπεύσουν να ενταχθούν εις Αυτήν εμπρόθεσμα και όσοι είναι μέσα, ας προσέχουν τους αιώνιους προδότες και σπιούνους που εισέρχονται αλλαχόθεν, προς αλλοίωση και μεταβολή του αληθούς κηρύγματος του Ιησού Χριστού στον Οποίον ανήκει όλη η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων.
ΤΕΛΟΣ της δ/ ερώτησης
α/ & ε/ ερώτηση- διευκρίνιση
α/ μα για «μικρό ποίμνιο» δεν μας λέει ο Κύριος επομένως ότι δεν θα έχουμε μετάνοια των πολλών ;
ε/ «οι περισσότεροι, αρχι-«ποιμένες», κλήρος και λαός έχουν πέσει και στις τρεις μορφές αθεΐας {στη δια λόγου άρνηση, δια των πράξεων (έργων) και δια της σιωπής»
γιατι οι περισσότεροι ποιμένες και όχι ΟΛΟΙ ; ποιος Επίσκοπος διαχώρισε δημόσια τη θέση του στον αντίχριστο Βαρθολομαίο μετα το κολυμπάρι , το Ουκρανικό , την πανδημία ,τον ΠΑ κλπ ;
Η α/ και η ε/ ερωτήσεις έχουν πολλά κοινά. Ταυτόχρονα κρίνοντάς τες εξίσου ευαίσθητες, θεώρησα ταπεινά να τις συνδέσω παραθέτοντας λόγους των Γραφών καθότι αποκαλύπτουν την εσωτερική διάθεση προς τον πλησίον. Θα μού επιτρέψετε να ξεκινήσω από αυτό που με συγκινεί, γι’ αυτό και θα σταθώ λίγο περισσότερο, αναφέροντας αρχικά τον στίχο του Ευαγγελίου:
«Εάν επαναφέρεις έναν πλανεμένο εις τον δρόμον της Αλήθειας θα σώσεις μίαν ψυχήν…» (Ιακώβου Ε’20, Κολιτσάρα, σελ.838)
Δοχείο πλήρους χάριτος ο Όσιος Νικήτας επαναλαμβάνει και συμπληρώνει:
- «(…)Αν όμως επιστρέψεις κάποιον πλανεμένο από την πλάνη του θα σε συναριθμήσω με τους φίλους μου και θα σταθείς μπροστά μου. Και αν μετατρέψεις κάποιον ανάξιο σε άξιο, θα είσαι σαν στόμα μου. Θα σε λυτρώσω από τα χέρια των φθονερών κακούργων, λέει ο Κύριος ο Θεός του Ισραήλ.» 287 (Φιλοκ.Δ’, Όσιος Νικήτας Στηθάτος, Γ’εκατόντ., κεφ. 65,σελ.129)
Εάν αξιωθείς αυτό, θα είσαι πρόξενος μεγάλης χαράς εις τον Ουρανό (θριαμβεύουσα).
Εάν αυτή η μεγάλη τιμή που κυριολεκτικά χαρίζεται, μάς αφήνει αδιάφορους, εε…τότε αποδεικνύουμε οι ίδιοι ότι οι βλέψεις μας περιορίζονται στα γήινα, αυτοπροσδιοριζόμενοι γήινοι και όχι ουράνιοι πολίτες. Να πώς και με άλλον τρόπο αποδεικνύεται ότι η αδιαφορία μας στη δεύτερη μεγάλη Εντολή «Αγάπα τον πλησίον σου…» κλπ δηλώνει σαφώς ότι ούτε τον Ιησού Χριστό αγαπάμε, κατά τον Άγιο Μάξιμο:
«13. Όποιος αγαπά το Θεό, δεν μπορεί να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του, αν και τον δυσαρεστούν τα πάθη εκείνων που δεν έχουν ακόμη καθαριστεί. Γι’ αυτό και χαίρεται με αμέτρητη και ανέκφραστη χαρά για τη διόρθωσή τους.»
«16. «Όποιος Με αγαπά – λέει ο Κύριος – θα τηρήσει τις Εντολές Μου. (Ιω.14,23) Και η δική Μου Εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. (Ιω.15,12)».
Άρα λοιπόν εκείνος που δεν αγαπά τον πλησίον του, δεν τηρεί την Εντολή του Κυρίου. Εκείνος που δεν τηρεί την Εντολή, ούτε τον Κύριο μπορεί να αγαπήσει.»
Και πάλι
«23.Όποιος αγαπά το Θεό, αγαπά δίχως άλλο και τον πλησίον του. (…)» (Φιλοκ. Β’ Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Α’εκατοντάδα κεφαλαίων περί αγάπης, κεφ. 13.16,23,σελ. 50)
Και δεν αντιφάσκει ο Λόγος όταν για τους αμετανόητους αιρετικούς μάς λέγει:
« (…) Πρέπει γαρ τους αιρετικούς να μισούμεν και να αποστρεφώμεθα, (…)» (ΜΕ’(45ος) Κανών των Αγ. Αποστόλων, Πηδάλιο, σελ.51) ,διευκρινίζοντάς μας τον λόγο της στάσης αυτής, διότι αμετανόητοι όντες επιφέρουν πνευματικούς θανάτους, παρασύροντας τις ψυχές εις αλλότριες διδασκαλίες. Μας συμβουλεύει μάλιστα να μην προσευχόμαστε για αυτούς.
(Α’Ιωαν.ε’16,σελ.965 Τρεμπ.)
Όχι αδερφούς ,αλλά ούτε «χαίρειν» να λέμε σ’ αυτούς. Οι αμετανόητοι αιρετικοί δεν είναι οι πλησίον μας, είναι όργανα του αντιχρίστου, αντίχριστοι και αυτοί αποκαλούνται υπό του Ιωάννου, με σκοπό την προπαρασκευή της οδού (την καλλιέργεια των συνθηκών θα λέγαμε) για την προσωπική έλευση του βδελύγματος της ερημώσεως.
Είπαμε για τους αιρετικούς.
Μα ποιοι είναι οι αιρετικοί στην εποχή μας ,αφού οι οικουμενιστές- αντίχριστοι έπαψαν να αναφέρουν τη λέξη αιρετικός(/οί), αντικαθιστώντας την με τη λέξη «άλλες ομολογίες»; Τολμούν ωστόσο να χαρακτηρίσουν αιρετικούς όσους ορθοτομούν τον Λόγο της Αληθείας.
Το άκρον άωτον της πνευματικής νόσου. Αποκαλούν αιρετικούς αυτούς που αποτειχίζουν τους αιρετικούς.
Τρικυμία επικρατεί στη διάνοιά τους, χριστιανοί κατ’ όνομα που ερμηνεύουν μονίμως συγκεκριμένα χωρία του Ευαγγελίου, προσαρμοσμένα στις επιθυμίες τους. Και το τραγελαφικό; Ενώ ομολογούν ότι η ιεραρχία έχει προδώσει, συνεχίζουν να είναι…κοντά της, τάχα προσευχόμενοι να επανέλθουν. Ποιοι…; Αυτοί που δεν υπακούν στον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων, αλλά υπακούν στον εχθρό και καταστροφέα των ψυχών και των σωμάτων. Αυτοί κάνουν τις αλλαγές, αυτοί δημιουργούν σκάνδαλα και διαιρέσεις και άλλους κατηγορούν για σχίσματα.
Επιθυμούν να κυβερνώνται ηλεκτρονικά και όχι από τον Εξαγοράσαντά τους Ιησού Χριστό. Στις 09.02.1998 (βλ.: https://norfid.wordpress.com/2010/12/04/%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-1998-%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC/)
είπαν όχι στην ηλεκτρονική ταυτότητα-έξυπνη κάρτα, ενώ το 2016 ψήφισαν υπέρ της κάρτας, στην ψευδοσύνοδο Κολυμπαρίου, διαφημίζοντας μάλιστα (με πινάκιο στη μάντρα της αρχιεπισκοπής Αθηνών) την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Πότε, άνθρωποι χαμένοι στο διάστημα, λέγατε την αλήθεια; Τότε ή τώρα; Έτσι έχετε εννοήσει την Εκκλησία; Να φάσκει και να αντιφάσκει;
Αδελφοί μου, περιμένετε σωτηρία ψυχής μέσω μίας εκ των 348 εκκλησιών του ΠΣΕ που διοικούνται από σατανιστές; Πόσο πιο απλά και αναλυτικά να σας ενημερώσουν;
Η δε σύγχυση στους ακατήχητους πρωτοφανής, αλλά αναμενόμενη. Είναι όμως απλά και προ πολλού τακτοποιημένα. Εξηγούνται βάσει των λόγων των Αγίων.
Αιρετικό δεν σε καθιστά η απόφαση εκάστης συνόδου, αλλά το διεστραμμένο φρόνημά σου.
Η δε σύνοδος αν είναι οικουμενιστική, πανθρησκειακή, αντίχριστη, θα αποφανθεί -όπως έχει ήδη λεχθεί- ότι ο «αποτειχισμός» (όπως λένε ο παπισμός ή ο προτεσταντισμός) είναι αίρεση. Φρίξον ήλιε!
Εκτός του ότι οι αντίχριστοι εφευρίσκουν λέξεις όπως τούς συμφέρει, με θράσος αποκαλούν αιρετικούς, τους Ορθοδόξους χριστιανούς, ενώ θεωρούν ορθόδοξους και αδερφούς τους, τους βλάσφημους, παναιρετικούς, αντίχριστους ,εχθρούς του Θεού που όπως λένε σώζονται και μέσω άλλων θρησκειών. Το άσπρο- μαύρο δηλαδή. Μήπως κι αυτό δεν είναι γραμμένο ότι θα συμβεί στους έσχατους καιρούς;
Εάν όμως η Σύνοδος είναι Ορθόδοξη, αποτελούμενη από θεόπνευστους Πατέρες, θα εξετάσει τον αποστατούντα (πράγμα που δυστυχώς δεν γίνεται στις μέρες μας!) και θα καταδικάσει αυτόν εάν πράγματι εκπίπτει των Εντολών και θα τον καθαιρέσει προς διαφύλαξη των μελών της Εκκλησίας του Χριστού και προς διαφύλαξη της δογματικής ακρίβειας, χωρίς να παραλείπεται η Εκκλησιαστική ευταξία.
Περιμένετε οι αλλαχόθεν εισερχόμενοι ή οι αποστατούντες αμετανόητοι προδότες να δεχθούν ότι διέκοψαν την αποστολική διαδοχή; (αφού πρόδωσαν τον Ιησού Χριστό και ταυτόχρονα δεν εκπληρώνουν τις προσταγές των Αποστόλων, διαφοροποιούμενοι δογματικά ,λέγοντας οι βλάσφημοι «τείχος του αίσχους τους ιερούς Κανόνες των Αγίων Αποστόλων μη έχοντες ομοδοξία μετ΄ Αυτών;)
Σας παρακαλώ ας μην προσπερνάμε επιπόλαια τα πλέον διαφωτιστικά χωρία του Ευαγγελίου.
Προσέξτε ιδιαιτέρως πότε αποκατέστησε τον Πέτρο εις το αποστολικό αξίωμα ο Ιησούς Χριστός:
« (…) έπειτα από την τριπλήν αυτήν ομολογίαν (που έσβησε οριστικά πλέον την τριπλήν του άρνησιν και τον αποκατέστησε εις το αποστολικόν αξίωμα), ο Κύριος του λέγει: «Βόσκε τα (λογικά μου) πρόβατά μου (…)» (Ιωαν. ΚΑ’17,σελ 418,Κολιτς.)
Και ο Τρεμπέλας:
«(…) με την τριπλήν αυτήν βεβαίωσιν του ο Πέτρος επανόρθωσε το αμάρτημα της τριπλής αρνήσεώς του, και αποκατεστάθη εις το αποστολικόν αξίωμα, (…)» (σελ.473)
Πλέον κατανοήθηκε πλήρως ότι ο Πέτρος είχε χάσει το αποστολικό αξίωμα, την εξουσία επί των δαιμόνων και κάθε δύναμη να θαυματουργεί. Έπρεπε να μετανοήσει πικρά όπως μετανόησε κλαίγοντας (και κάθε φορά που άκουγε πετεινό έκλαιγε), αλλά και να ομολογήσει πίστη, να εξομολογηθεί με ταπείνωση την τριπλή αμαρτία του, ομολογώντας:
«(…) Κύριε Συ τα γνωρίζεις όλα, Συ ηξεύρεις ότι Σε αγαπώ.»
Τότε και μόνο τότε ο Ιησούς Χριστός τον αποκατέστησε εις το αποστολικό αξίωμα δια να συνεχίσει την αποστολική διαδοχή!
Τότε και μόνον τότε τού επέτρεψε ο Κύριος να:
« (…) βόσκει τα λογικά αρνιά της πνευματικής Του ποίμνης φροντίζοντάς τα να τρέφονται και να οικοδομούνται ταύτα με την διδασκαλίαν της Αλήθειας και με κάθε μέσον πνευματικής παιδαγωγίας.» (Ιωαν. ΚΑ’ 15,σελ.473 Τρεμπ.)
Εάν ο Πέτρος υπέστη αυτό, τότε πρέπει να νοσούν βαριά όσοι πιστεύουν ότι οι αμετανόητοι προδότες, οι καταλύοντες την Ορθοδοξία, οι διδάσκοντες το ψεύδος και την πλάνη, έχουν ιερατικό αξίωμα και είναι ικανοί να μεταδίδουν την αποστολική διαδοχή κάνοντας επίκληση της Αγίας Τριάδος.
Και μην παρασύρεστε αγαπητοί μου αδερφοί, ερμηνεύοντας εσφαλμένα τον Β’ Κανόνα των Αγίων Αποστόλων (2) Πηδάλιον σελ.4 κάτω δεξιά έως σελ. 5 κάτω αριστερά όπου αναφέρει ότι:
«Η προσταγή των Κανόνων χωρίς την έμπρακτον ενέργειαν του Β προσώπου, ήτοι της Συνόδου, είναι ατέλεστος, αμέσως και προ κρίσεως μη ενεργούσα καθ’ εαυτήν.»
Εδώ και πολλά έτη δεν γίνεται Σύνοδος -παρόλες τις προσταγές των Αποστόλων- προς επίλυση εκκλησιαστικών, δογματικών εκτροπών, ελλείψει β’ προσώπου, ήτοι Ορθοδόξου Συνόδου, αλλά έγινε σύνοδος ψευδής και ληστρική όπου ενώθηκαν όλες οι αντίχριστες αιρέσεις και όλες οι θρησκείες. Έγινε δηλαδή σύνοδος ελεεινών, εχθρών του Θεού προς εξαφάνιση της Ορθοδοξίας. «Τούς έφεραν, έσπειραν την ήρα στο σιτάρι και έφυγαν.» Το κακό όμως έγινε. Πλήθος ψυχών τούς ακολούθησαν και τούς ακολουθούν. Αποδεικνύουν οι ίδιοι ότι δεν είχαν σχέση με την Ορθοδοξία, παρόλ’ αυτά δεν γίνεται αντιληπτό από τους πολλούς γιατί «μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι».
Πλάνη μη αναστρέψιμη οδηγούσα με ακρίβεια στην αιώνια απώλεια.
Περιμένετε μήπως να δεχτούν (οι τοιούτοι) ότι είναι αιρετικοί και κατά συνέπεια ότι στερούνται δυνατότητας επίκλησης της Αγίας Τριάδος; Αφού οι αναίσχυντοι, άλλοι ενεργά, μεθοδικά και άλλοι δια της σιωπής επέτρεψαν τόσα χρόνια να γίνουν διαιρέσεις στο Σώμα της ηγιασμένης Εκκλησίας του Χριστού.
Έχουν ταράξει και κατασκανδαλίσει τους πιστούς, ορθοδόξους χριστιανούς και έχουν ήδη αλλοιώσει και μεταβάλλει το αληθές περί Χριστού κήρυγμα. Επομένως είναι «αφορισμένοι και δια παντός χωρισμένοι από τον Ιησού Χριστό» (Γαλ. Α’ 7-8-9,σελ748.Τρεμπ.) αφού μόνοι τους έφυγαν από την Εκκλησία, έχοντας ήδη απωλέσει ακόμα και το ίχνος της χάριτος, της πνευματικής δυνάμεως και ζωής. Αυτά είναι τα κύμβαλα, τα μονίμως αλαλάζοντα περί ψεύτικης αγάπης που αδυνατούν οι δύσπιστοι να εννοήσουν ,ευρισκόμενοι ανάμεσά τους.
Κατ’ αυτούς μάλιστα, όσοι δεν εμβολιάστηκαν είναι εκτός Εκκλησίας. Τη λέξη «συγγνώμη» δεν την γνωρίζουν, ούτε μετανοούν. Ενδιαφέρονται μόνο για τη θέση που κατέχουν, τη δόξα, τον μισθό και προπάντων για την εκπλήρωση της αποστολής εις την οποία είναι εντεταλμένοι.
«Καθοδηγούμενοι» όπως εκστόμισε (λανθασμένα ; ) γλώσσα ακατανόμαστου και αφορισμένου. Γι’ αυτό και οι καθοδηγούμενοι φίλησαν το χέρι του αφορισμένου ως ένδειξη υποταγής ,σεβασμού και υπακοής. Αναφέρομαι σε όλους τους παρόντες διότι όφειλαν οι υπόλοιποι να αντιδράσουν. Η σιωπή τους όμως δηλώνει συνέργεια και συνενοχή.
Τον Ορθόδοξο χριστιανό δεν τον κάνουν οι σκήτες, τα βουνά, οι μετάνοιες , τα κομποσκοίνια, οι νηστείες και ό,τι άλλο ΘΕΜΙΤΟ ΜΕΣΟ χρησιμοποιείται προς επίτευξη του Ιερού σκοπού, αλλά τον κάνει το ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΦΡΟΝΗΜΑ που είναι ταυτισμένο απόλυτα με την ΑΛΗΘΕΙΑ, τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ,την ΟΜΟΦΡΟΣΥΝΗ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ και την ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗ. Γι’ αυτό προσευχήθηκε ο Κύριος στην Αρχιερατική προσευχή ώστε να επιτευχθεί το : «ἵνα ὦσιν ἕν» μεταξύ των Αποστόλων και όσων πιστέψουν δια του λόγου Αυτών (των Αποστόλων) εις Αυτόν (τον Ιησού Χριστό). Και όχι «ἵνα ὦσιν ἕν» με τον κόσμο της αμαρτίας και αποστασίας. «Ού ερωτώ περί του κόσμου» ξεκάθαρα το αναφέρει.
Οι αιρετικοί όμως επικαλούμενοι το «ἵνα ὦσιν ἕν» παραπληροφορούν τον κόσμο ωραιοποιώντας την παγκοσμιοποίηση, προπαρασκευάζοντας το έδαφος (γεγονός που έκαναν και υπέγραψαν στην ψευδοσύνοδο Κρήτης) για την προσωπική έλευση του παγκόσμιου κυβερνήτη τους (τον αντίχριστο). Γι’ αυτό…ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟΥΣ!
Τα τελευταία που γράφτηκαν αφορούσαν στη β’ ερώτηση, θέλοντας όμως να αποδειχθεί η γύμνια και η επικινδυνότητα των αιρετικών αντιχρίστων παρέθεσα πρόσθετα θεολογικά πειστήρια για να κατανοηθεί σε βάθος ποιοι θέλουν βοήθεια (που θα δούμε αμέσως μετά) και ποιοι θέλουν φτύσιμο τρις, όπως αποδείχτηκε δια των γραφομένων, έως τώρα.
Τί θέλει λοιπόν ο Θεός από εμάς;
Γιατί μάς δημιούργησε;
Η ανυπέρβλητη αγάπη Του θέλει πρωτίστως την κάθαρση της ψυχής μας, για να έρθει και να σκηνώσει εις το εσωτερικό της καρδιάς μας και να την κάνει μόνιμην μονήν. Θέλει να γίνουμε όμοιοί Του, συνεργάτες Του. Τότε μόνο μερικώς θα κατανοήσουμε ότι υπάρχουν ψυχές εγκλωβισμένες μέσα στους ναούς των σατανιστών, οικουμενιστών, που σηκώνουν τα χέρια προς βοήθεια προσευχόμενοι. Ποιος θα τούς βοηθήσει αυτούς; «…οι δυνατοί θα βαστάξουν τα ασθενήματα των αδυνάτων» μάς λέει, και θα τραβήξουν από τον καρπό του χεριού, αυτόν που «βουλιάζει» και θα περιποιηθούν τους «πληγωμένους» φέρνοντάς τους στο αληθινό «πανδοχείο» και θα «ψαρέψουν» με τέχνη και διάκριση την ψυχή εφαρπάζοντάς την από τα χέρια του μισάνθρωπου δι@βόλου και θα χτυπούν το θηρίο (δι@βολο) καθώς και τα όργανά του και όχι αντί του θηρίου να χτυπούν τον αδερφό για να τον αποτελειώσουν. Με άλλα λόγια δεν χτυπάμε τους αιχμαλώτους, αλλά τους κακούς καταστροφείς που τους αιχμαλώτισαν.
Προσευχηθείτε επομένως να μετανοήσουν -αν δεν το έχουν ήδη κάνει- οι παρασυρόμενοι από τη «γλώσσα» …λέω από τη γλώσσα και όχι από το ξεχύλισμα της ψυχής τους, (ο Θεός ξέρει), που ανάγκασαν πριν λίγα χρόνια την αγαπητή «τρικλοποδιά» να διακόψει τα σχόλια. (Για να μην ξεχνάμε…αν και ο γραπτός λόγος εγγυάται την ενθύμηση).
Την πόρτα δεν την κλείνουμε σε κανέναν, ελπίδα και αλήθεια προσπαθούμε να μοιραστούμε, θωρακιζόμενοι ταυτόχρονα για την ασφάλειά μας. Ο Κύριος δεν επιθυμεί να χάσουμε τη δική μας ψυχή στην προσπάθεια να σώσουμε κάποια άλλη, που ενδεχομένως να μην επιθυμεί την ίασή της.
(Άλλο εννοεί με το: «(…) να δώσεις τη ζωή σου για τον φίλο σου.»)
Θέλει όμως το ενδιαφέρον μας για το συνάνθρωπο και μάς το λέει με τη σπορά που έπεσε παντού μολονότι γνώριζε ότι μόνο εκεί που υπάρχει «καλλιέργεια» θα «φυτρώσει». Ωστόσο οι ευκαιρίες δίνονται σε όλους, για να μην υπάρχει καμία δικαιολογία για τυχόν παραπλάνησή μας.
Κατά την επίσημη προδοσία της διοικούσας «εκκλησίας» στην ψευδοσύνοδο Κολυμπαρίου το 2016,λίγοι από τον κλήρο και τον λαό αντέδρασαν. Σιγά -σιγά όμως άλλοι ενημερώθηκαν, άλλοι κατάλαβαν και άλλοι πήραν τις αποφάσεις τους καθορίζοντας τη θέση τους ερχόμενοι σε σύγκρουση με την αποστατούσα διοικούσα «εκκλησία» του ΠΣΕ και έπεται η συνέχεια.
Βεβαίως υπάρχουν και άλλοι, που ενώ έκαναν αποτείχιση, στη συνέχεια κατόπιν πιέσεων και εκβιασμών, επανήλθαν οι ταλαίπωροι στη μνημόνευση των αιρετικών -καταστροφέων επιστρέφοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στο …ξέρασμά τους και προδίδοντας έτσι τον Κύριο και τους αδερφούς που μαζί αγωνίζονταν άνω των 20 ετών, για την Αλήθεια του Χριστού.
Θέλω να πω ότι κάθε επιπόλαιη απόφαση είναι επικίνδυνη έως καταστροφική.
Θα πρέπει με απόλυτη γνώση και καρδιακή προσευχή να παίρνουμε τις αποφάσεις μας, χωρίς να απαιτούμε ταυτόχρονη αντίδραση των πιστών, (χρέος έχουμε να ενημερώνουμε και να παρακαλούμε, όχι όμως να απαιτούμε) γιατί η οικοδόμηση της Πίστεως ποτέ δεν είναι ίδιας πνευματικής «ηλικίας» -ταυτόχρονα- σε όλους.
Μπορεί μάλιστα ένας που καθυστέρησε ή ακόμα και πρόδωσε, να επανέλθει, να αντιδράσει (τού παρέχεται το δικαίωμα και η δυνατότητα) να γίνει πιο ζεστός στην Πίστη και το αντίθετο:
«…το καλό δεν είναι αμετάβλητο…» (μάς λέει ο Ιερός Χρυσόστομος)
Γιατί…ποιος θα πίστευε ότι Αυτός που πρόδωσε τρεις φορές το Δάσκαλό Του θα ονομαζόταν μαζί με Αυτόν που έχασε την ελπίδα, βοανεργές; Και θα καθίσταντο πρότυπα Πίστεως ο Πέτρος και επαναφοράς της Ελπίδας ο Ιάκωβος;
Ποιος θα πίστευε την εποχή της Μαρίας της Αιγυπτίας, ότι αυτή η γυναίκα θα αγίαζε;
Το συγκλονιστικότερο δε; Ποιος θα πίστευε ότι άνθρωπος ληστής επάνω στον Σταυρό, λίγο πριν πεθάνει θα εισήρχετο πρώτος στον παράδεισο;
Άναυδους μάς αφήνει και ο εκπεσών Ιάκωβος που έπεσε σε πορνεία και φόνο σε μεγάλη μάλιστα ηλικία. Παρόλα ταύτα και ενώ έχασε όλες τις χάρες κατάφερε να επανέλθει δια της μετανοίας (συγκλονιστικής),λαμβάνοντας εκ νέου ό,τι απώλεσε. Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου μακράν του Θεού. Καθημερινά βλέπουμε αμαρτωλούς (ων πρώτος ειμί εγώ) να μετανοούν και εκλεκτούς να επιστρέφουν στο ξέρασμά τους. Τί λοιπόν; Εμείς θα δικάσουμε και θα καθορίσουμε τη θέση των άλλων; Μη γένοιτο. Αλλά τί πρέπει να κάνουμε; Να προσέχουμε εξετάζοντας τους λόγους, αν είναι του Θεού και μάλιστα «ως σε καθρέφτη», μάς λέει ο Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος και στη συνέχεια να φεύγουμε μακριά -αν είναι αντίθετα του Ευαγγελίου- μάς λέει ο Απόστολος των Εθνών. Ταυτόχρονα αποτειχίζουμε όσους παράνομους προσπαθούν να εισέλθουν εις την Αγία ποίμνη του Χριστού, «έξω και μακράν» τούς κρατάμε «τούς πονηρούς κρυπτοαιρετικούς και φανερούς άνδρας που τούς εισήγαγαν εντός των Εκκλησιών και που παρέχουν μεγάλην ευκολίαν εις τα επίβουλα σχέδια του δι@βόλου.»
Είναι πολύ λεπτά θέματα και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και διάκρισης. Οι χριστιανοί έχουν ανοικτούς τους πνευματικούς οφθαλμούς και ευχαριστούν τον Δημιουργόν τους που τούς προσκαλεί να γίνουν συνεργάτες Του (συνδημιουργοί). Οι χριστιανοί πρόθυμα συνεχίζουν το σωτήριο έργο του Κυρίου, ενώ οι αιρετικοί καταστρέφουν. Για να επιτευχθεί δημιουργία χρειάζονται γνώση και φώτιση. Η γνώση της Αλήθειας προκύπτει από την κάθαρση και το ενδιαφέρον μας -συν Θεώ- δια της εφαρμογής του:
«Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, κρούετε και ανοιγήσεται» και δια του:
«Ερευνάτε τας γραφάς».
Η δε φώτιση όση κρίνει ο Θεός, κατά το μέτρο της Πίστεως του ενδιαφερομένου. «(…) ας γίνει κατά την πίστη σου(…)».
Έχεις πίστη; Θα γίνει αυτό που ζητάς. Δεν έχεις; Δεν θα γίνει!
«(…) Διότι εις εκείνον, που ακούει προθύμως την Αλήθειαν και κατέχει Αυτήν, θα τού δοθεί μεγαλυτέρα και πλουσιοτέρα γνώσις και φωτισμός της Αλήθειας.
Και από εκείνον, που δεν κατέχει την Αλήθειαν, θα αφαιρεθή και εκείνος ο βαθμός της γνώσεως ,που τού φαίνεται ότι κατέχει.»(Λουκ. η’18.,σελ 264 ,Τρεμπ.)
Για την Πίστη ως κόκκο σιναπιού ντρέπομαι να μιλήσω. Να χρειάζεται τόσο λίγη Πίστη και να μην έχουμε ούτε Αυτήν. Και αυτό μόνο ή που κάποιοι θέλουν να στερήσουν και την ελάχιστη των άλλων; Ποιοι είναι αυτοί οι…κάποιοι; Είναι οι αιρετικοί! Καταλάβετέ το!
«(…) Δεν εισέρχονται αυτοί, δεν αφήνουν ούτε τους άλλους να εισέλθουν».
Δε δημιουργηθήκαμε τυχαία. Η αποστολή μας είναι ιερή. «Άγιοι γίνεσθε» μάς προτρέπει. Ταυτόχρονα με το:
«(…) Φως και άλας του κόσμου» και με τη δεύτερη Εντολή: «…Αγάπα τον πλησίον σου …», ευθέως μάς παραγγέλλει να βοηθήσουμε για τη σωτηρία του πλησίον ως συνεργάτες πλέον, για να συνεχιστεί το σωτήριον έργο του Ιησού Χριστού ως «(…)τελευταίαν προσπάθειαν να σάς(μάς) σώσω(σώσει).» (Ματθ. κγ’ 34)
ΣΧΟΛΙΟ:
Παρεμπιπτόντως να πούμε ότι το προαναφερθέν αναιρεί τα λεγόμενα όσων ευελπιστούν ότι «θα έρθει μία πνευματική γαλήνη σε όλη την οικουμένη».
Λυπάμαι βαθύτατα που δεν εννοούν αυτά που γράφουν. Οι πλάνοι καθησυχάζουν τους ανθρώπους, λέγοντας ότι:
«πρώτα θα μάς αφήσει (ο Θεός) να πέσουμε στις πλάνες του δι@βόλου, στα χέρια του, στη δολιότητά του, στην απόλυτη κακία του (….) και ..μετά θα επέμβει, θα παρουσιαστεί στο αδιέξοδο των ανθρώπων για να τούς σώσει απ’ τα χέρια του αντιχρίστου.»
Οι ίδιοι λένε αλλού:
«Θα επιτρέψει στο δι@βολο ο ίδιος ο άνθρωπος (…)».Κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι «μέσα» και στις δύο περιπτώσεις έχοντας άλλοθι δικαιολογίας και αυτοδικαίωσης. Αλίμονο στον κόσμο που δε θυμάται τί διαβάζει.
Πλάνη και εωσφορισμός είναι να γνωρίζεις τις Γραφές και να τις ερμηνεύεις κατά το δοκούν, και αν αυτό πολυκαιρίσει ,τότε μεταβάλλεται σε αίρεση (που απεύχομαι)!
Μάθετε λοιπόν εσείς της παραπληροφόρησης, ότι όλο το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού αποσκοπεί ακριβώς στο να μην πέσουμε στις πλάνες του δι@βόλου γιατί τότε είναι πολύ δύσκολο να επανέλθουμε. Σε καμία περίπτωση δεν μας αφήνει ο Ίδιος ο Θεός να «πέσουμε», για αυτό μάς είπε: «Σεις όμως προσέχετε. Ιδού σας τα έχω προείπει όλα, ώστε να μη χωρή δικαιολογία δια την τυχόν αποπλάνησίν σας». (Μαρκ.ιγ’23, σελ. 197,Τρεμπ.)
Ο Κύριος έχυσε το αίμα Του πάνω στον Σταυρό ακριβώς για αυτόν τον λόγο, για να μην πέσουμε δηλαδή στα χέρια του δι@βόλου.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ πού είναι η μεγάλη πλάνη. Θα περιμένουν οι αφελείς ,που έχουν πέσει και είναι σε αδιέξοδο , να παρουσιαστεί ο Θεός για να τους σώσει απ’ τα χέρια του αντιχρίστου. Δεν είναι έτσι όμως. Γιατί δεν θα προλάβουν…Θα τούς προλάβει ο θάνατος.
«(…) και κατά τον θάνατο του καθενός» και τότε (εσείς) παραπληροφοριοδότες, εγγυάσθε τη σωτηρία τους; Μάλλον γράφετε για να καλύπτετε τους υπεύθυνους της αποστασίας και να παραπλανάτε τους χριστιανούς από το μείζον θέμα της κάθαρσης (έξω και μακράν οι προδότες!) αυτών που (εσείς) μνημονεύετε!
Τέλος σχολίου…………………………………..
Προσέχουμε όμως ιδιαιτέρως το νόημα της παραβολής που θα επακολουθήσει ώστε να μην συγχέουμε αυτούς που θέλουν βοήθεια , με αυτούς τους πονηρούς, τους διαφθορείς που εδέχθησαν και αυτοί τη διδασκαλία του Κυρίου, αλλά με σκοπό να την καταστρέψουν.
Αυτοί είναι οι εχθροί του Θεού και του ανθρώπου και χαρακτηρίζονται όργανα του δι@βόλου και αντίχριστοι. Είναι άνθρωποι ανάμεσά μας ,αποκαλούμενοι «καταστροφείς», στις υπηρεσίες του μισάνθρωπου δι@βόλου. Αυτοί είναι που εξυπηρετούν την προσωπική έλευση του αντιχρίστου και ονομάζονται αιρετικοί.
Ας δούμε πώς ο Ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύει την παραβολή της σποράς των ζιζανίων που σπάνια διδάσκεται.
ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ,ΕΠΕ ,ΕΡΓΑ 11, ΟΜΙΛΙΑ ΜΣΤ’,σελ. 215-223
Αποσπάσματα ομιλίας
«(…) Τότε οι δούλοι του Κυρίου (Οικοδεσπότου)…είπαν προς Αυτόν. Από πού λοιπόν έχει το χωράφι που έσπειρες καλόν σπόρον, ήραν (ζιζάνια); Εκείνος δε τούς είπεν: Εχθρός άνθρωπος το έκαμε (δηλαδή διεστραμμένοι αιρετικοί όργανα του δι@βόλου, εχθροί το έκαναν, θέλοντας να καταστρέψουν και να πνίξουν το αληθές κήρυγμα του Χριστού).
Και Τού είπαν οι δούλοι: Θέλεις να πάμε και να τα μαζεύσωμεν (δηλαδή να τα ξεριζώσουμε, να φύγουν από τη μέση απαλλάσσοντας τον σίτον; ) Και τί τούς είπε ο Κύριος;
Όχι διότι είναι μπλεγμένες οι ρίζες τους και κινδυνεύει να ξεριζωθεί και ο σίτος μαζί με την ήρα. Αφήστε τα μέχρι τον καιρό του θερισμού και τότε θα γίνει το ξεχώρισμα των πονηρών ανθρώπων (…), οι οποίοι καίτοι βλέπουν καθημερινά θαύματα, δεν θέλουν να πιστέψουν. Και δεν αρκούνται σ’ αυτό, θέλουν μάλιστα να καταστρέψουν -δια των αιρέσεων- ό,τι έσπειρε ο Ιησούς Χριστός.
Και η κακία τους πηγαίνει πιο πέρα, θέλουν ταυτόχρονα την καταστροφή, την απώλεια σωμάτων και ψυχών των συνανθρώπων τους, παραπλανώντας τους λέγοντας: «από εδώ το εμβόλιο, από εκεί ο τάφος» παραβλέποντας τον Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων. Λένε επίσης ότι σωζόμαστε και μέσω άλλων θρησκειών, όπως και ότι οι ανεμβολίαστοι βρίσκονται εκτός Εκκλησίας! ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ!
Ερμηνεύοντας ο Ιερός Χρυσόστομος την ανωτέρω παραβολή, αξίζει να προσέξουμε τον τρόπο προσέγγισης:
«(…) Αναφέρεται εις τα συστήματα των αιρετικών» αποκαλώντας τους εχθρούς του Θεού:
«Κάποιος άνθρωπος εχθρός Μου το έκανεν αυτό» και πότε έγινε αυτό; Ενώ εκοιμούντο οι άνθρωποί Του, ήλθεν ο εχθρός Του και έσπειρε ζιζάνια ανάμεσα εις τον σίτον.
Όπως ακριβώς δηλαδή εκεί η καταστροφή γίνεται με την οδό, την πέτραν και τας ακάνθας, έτσι και εδώ η ζημία επέρχεται δια του ύπνου. Επομένως απαιτείται διαρκής επαγρύπνησις. Δια τούτο και έλεγεν: Εκείνος που θα υπομείνη μέχρι τέλος, αυτός θα σωθή. (…). Πολλοί δηλαδή από τους προεστώτας εισάγοντες εντός των εκκλησιών πονηρούς άνδρας, που ήσαν κρυπτοαιρετικοί, παρείχαν μεγάλην ευκολίαν εις τα επίβουλα σχέδια του (του δι@βόλου). Διότι δεν απαιτείται πλέον κόπος δια τον δι@βολον, όταν φυτεύση αυτούς μεταξύ των πιστών. (…) Δια τούτο και ο Παύλος έλεγεν:
Επαγρυπνείτε και παραμένετε αμετακίνητοι εις την πίστιν» (Α’Κορ. 16-15)
«(…) Διότι μετά την καλλιέργειαν του χωραφιού και όταν πλέον δεν υπάρχη καμία ανάγκη, τότε έρχεται ο δι@βολος και σπέρνει τον ιδικόν του σπόρον. Και ακριβώς αυτό κάνουν και οι αιρετικοί, οι οποίοι μόνον από κενοδοξίαν και όχι δια τίποτε άλλο ρίπτουν το δηλητήριόν των. (…) εις την συνέχειαν περιγράφει με ακρίβεια ολόκληρον την υποκρισίαν του (του δι@βόλου). Διότι λέγει, «όταν εβλάστησεν ο σίτος και έκανε καρπόν, τότε εφάνησαν και τα ζιζάνια», πράγμα που κάνουν και αυτοί (οι αιρετικοί).Εις την αρχήν δηλαδή αποκρύπτουν τους πραγματικούς εαυτούς των, όμως όταν αποκτήσουν περισσότερον θάρρος και τους παραχωρήση κανείς τον λόγον, τότε χύνουν το δηλητήριόν των.
«Το νόημα της παραβολής είναι ότι άλλοι δεν εδέχθησαν την διδασκαλίαν Του, απομακρύνθησαν και απέρριψαν τον σπόρον (παραβολή του καλού σπορέως, εννοώντας τον δρόμο ,την πέτρα και τας ακάνθας.) Στην παραβολή όμως των ζιζανίων ,εννοεί ότι εδέχθησαν την διδασκαλίαν του Κυρίου και διαφθορείς. Καθόσον και αυτό είναι μέθοδος του δι@βόλου, το να εισάγη δηλαδή πάντοτε κατά τρόπον απατηλόν την πλάνην μαζί με την αλήθειαν και να την επικαλύπτη με τα ομοιώματα της αληθείας, ώστε να προσελκύη εύκολα αυτούς που εξαπατώνται εύκολα. Δια τούτο και δεν τα αποκαλεί κάποιο άλλο σπέρμα, αλλά ζιζάνια, που εξωτερικώς ομοιάζουν κάπως με τον σίτον.»
Και ποίος ο λόγος δια τον οποίον παρουσιάζει ο Κύριος τους δούλους να αναφέρουν αυτό που συνέβη; Δια να ειπή, ότι δεν πρέπει να τους φονεύουν. Παρουσιάζει δε τον ίδιον τον άνθρωπον ως εχθρόν, εξαιτίας της βλάβης που προξενεί εις τους ανθρώπους.(…)Διότι δεν έσπειρε πριν από Αυτόν (τον Κύριον), επειδή δεν θα είχε τίποτε να καταστρέψει, (αφού τίποτα καλό δεν σπέρνει),αλλ΄ όταν πλέον είχεν ολοκληρωθή η όλη η εργασία της σποράς δια να καταστρέψη τους κόπουςκαι τας φροντίδας του γεωργού(…).»
Αυτός είναι ο λόγος που αλλού ο Ιωάννης τούς ονομάζει πρώτους και δεύτερους καταστροφείς τούς οποίους θεωρεί ο Κύριος εχθρούς Του και εχθρούς του ανθρώπου, διαχωρίζοντας τον Εαυτόν Του και από τους δύο. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι οι Απόστολοι μάς παραγγέλλουν να μισούμεν και να αποστρεφόμεθα τους αιρετικούς, καταστροφείς της σποράς του λόγου του Θεού.
«Αυτό το έλεγε δια να εμποδίση να γίνονται πόλεμοι, αιματωχυσίαι και σφαγαί (διότι δεν πρέπει να φονεύη κανείς τους αιρετικούς, επειδή επρόκειτο να κηρυχθή φοβερός πόλεμος εις την οικουμένην.
Άρα λοιπόν εάν θέλεις και αυτοί να τιμωρηθούν, εφόσον είναι αθεράπευτα ασθενείς, και ό σίτος να μην υποστή βλάβην ,περίμενε την κατάλληλον ώραν.»
«Τί σημαίνει όμως, «μη τυχόν ξερριζώσετε μαζί με αυτά και τον σίτον»; Ή εννοεί αυτό, ότι δηλαδή εφ΄όσον συμβή να πάρετε τα όπλα και να κατασφάζετε τους αιρετικούς, αναγκαστικά μαζί με αυτούς θα φονεύωνται και πολλοί από τους Αγίους, ή ότι ενδέχεται πολλοί από αυτά τα ζιζάνια να μεταβληθούν και να γίνουν σίτος. Αν λοιπόν βιασθήτε και τους ξερριζώσετε θα καταστρέψετε αυτό που πρόκειται να γίνη σίτος, και οι οποίοι ενδεχομένως να μεταβληθούν και να γίνουν καλύτεροι αν δεν τούς φονεύσετε.
Επομένως, ο Κύριος δεν απαγορεύει να παρεμποδίζονται οι αιρετικοί, να αποστομώνωνται, να αποκόπτεται η θρασύτης των και να διαλύωνται τα συνέδριά των και αι συγκεντρώσεις των, αλλ’ απαγορεύει να φονεύωνται και να κατασφάζωνται.»
………..ΤΕΛΟΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ………….Ιερού Χρυσοστόμου.
Πλην όμως, μάς λέει ο Μέγας Αθανάσιος εις την Α’ Επιστολή (σελ. 579,Πηδάλιον) προς Αμμούν μονάζοντα:
«Ο φόνος δεν είναι συγκεχωρημένος, αμή όταν γίνεται εν καιρώ πολέμου εναντίον εις εχθρούς Πίστεως, τότε είναι και συγκεχωρημένος και επαινετός, και δια τούτο οι νικήσαντες εις πόλεμον μεγάλας τιμάς λαμβάνουσι και ανδριάντες στήνονται εις το όνομά των, οίτινες κηρύττουσι τας νίκας των (περί τούτων όρα τον ιγ’ του Μεγάλου Βασιλείου)»
Κανών ιγ΄του Μεγάλου Βασιλείου σελ.599,ΠΗΔΑΛΙΟ
-ΕΡΜΗΝΕΙΑ-
«Πατέρας εννοεί εδώ ο Μέγας Βασίλειος τον Μέγα Αθανάσιον και τους κατ’ αυτόν. Λέγει γαρ εκείνος εν τη προς Αμμούν επιστολή,ότι το να φονεύη τινάς τους εχθρούς εις τον πόλεμον, είναι νόμιμον και επαίνου άξιον.
Ο δε Μέγας Βασίλειος εξηγεί και την αιτίαν, δια την οποίαν οι αρχαιότεροι Πατέρες εσυγχώρησαν εις αυτούς, ήτις είναι, δια τι οι εν πολέμω φονεύοντες ούτοι, υπερμαχούσι δια την πίστιν και την της σωφροσύνης φύλαξιν. Διότι, εάν μίαν φοράν οι βάρβαροι και άπιστοι κυριεύσουσιν, ούτε ευσέβεια θέλει μείνει, με το να αθετούν αυτήν εκείνοι και την εδικήν των κακοπιστίαν στερεώνουσιν, ούτε σωφροσύνη και φύλαξις της τιμής, με το να ακολουθούν από αυτούς πολλαί βίαι και φθοραί εις νέας και νέους. Επιφέρει δε ο Άγιος καθ’ εξής από λόγου του όχι κανόνα αποφασιστικόν, αλλά συμβουλευτικόν και διστακτικόν, (…)».
……………………………
Τώρα γνωρίζουμε ακόμα καλύτερα ότι οι εχθροί του Θεού-αιρετικοί, διαφθορείς, καταστροφείς, όργανα του σατανά, αντίχριστοι και αυτοί αποκαλούμενοι είναι ταυτόχρονα και εχθροί του ανθρώπου, και δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία και τα Άγια Μυστήρια Της. Ούτε επίκληση της Αγίας Τριάδας μπορούν να κάνουν. Άλλος τούς εξουσιάζει και αν δεν κατορθώσουν αυτεξουσίως, και με «εισφορά άλλων» -συν Θεώ- να ξεγλιστρήσουν εμπρόθεσμα από τα χέρια του δι@βόλου, γενόμενοι από ..ήρα… σίτος, τότε θα είναι οι πρώτοι απολυμένοι αφού ο δι@βολος στους απολυμένους έχει τη δύναμη. Σε αυτούς δηλαδή που τον υπηρετούν.
Αν εκλείψουν οι Ορθόδοξοι χριστιανοί, το μικρό ποίμνιο, με άλλα λόγια αν χαθεί η πίστη, τότε λίγο πριν χαθεί, θα έρθει μετά δόξης και τιμής να στεφανώσει τους τελευταίους εναπομείναντες ακόλουθούς Του, που αγωνίζονταν με πίστη και υπομονή για την Αλήθεια, διωκόμενοι «…δια την Πίστην Μου» λέγει. Όχι την πίστη μας διότι η δική μας τελεί υπό οικοδόμηση, αλλά τη δική Του που είναι πάνσοφη, ολοκληρωμένη και τέλεια.
Τότε…λέγει, αν χαθεί η πίστη δεν υπάρχει κανένας λόγος ύπαρξης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αλλά μέχρι να έρθει το τέλος ,στον ενδιάμεσο χρόνο και κατά τον θάνατο του καθενός, αρχομένης από τη δημιουργία του κόσμου, προσμετρώνται οι ουράνιοι πολίτες ονομαστικά ως ομολογητές με το όνομα που τούς έδωσε -κατά τη βάπτιση- ο Ιησούς Χριστός και όχι δια αριθμού! Διότι τα δικά Του πρόβατα τα αναγνωρίζει ένα προς ένα με το όνομά τους. Μας καλεί όλους:
«Δεύτε προς Εμέ πάντες» και αλλού: «Πάντες προς επίγνωση αληθείας να έρθουμε». Παρόλα ταύτα ,υπάρχουν χριστιανοί που μετά από όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν, συνεχίζουν να θεωρούν εκκλησία ,τη διεστραμμένη συναγωγή του Βαρθολομαίου, την ενταγμένη ανάμεσα στις 348 ψευτο-εκκλησίες που καθοδηγούνται από το ΠΣΕ. Και δεν θέλουν να εννοήσουν οι ταλαίπωροι ότι την ένωση των «εκκλησιών» την έχουν ήδη κάνει και ότι αυτοί βρίσκονται ακόμα ανάμεσά τους, παρόλες τις επιστημονικές και θεολογικές γνώσεις τους. Ας προσέξουν πριν να είναι αργά για αυτούς και ας εμπεδώσουν ότι η Εκκλησία του Ιησού Χριστού είναι ΜΙΑ, είναι ΑΓΙΑ, είναι ΚΑΘΟΛΙΚΗ, είναι η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ, είναι Αυτή που δεν αλλάζει ούτε (ι) ιώτα, ούτε (,) κόμμα εξ ‘αυτών που δίδαξε ο Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου. Όσοι ανυπότακτοι κάνουν αλλαγές διακόπτουν αυτόματα ,οι ίδιοι, την Αποστολική διαδοχή. Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να προειδοποιεί ότι:
«Ο Ουρανός και η Γη (…) θα περάσουν και θα εκλείψουν, οι Λόγοι Μου όμως δεν θα περάσουν, (…)» (Ματθ. κδ’35,σελ.108,Τρεμπ.) και οι νεωτεριστές να αλλάζουν ακόμα και το Σύμβολο της Πίστεως. Τούς έχει πείσει ο δι@βολος ότι αποτελούν Διαρκή Ιερά Σύνοδο, ενώ αποδεδειγμένα αποτελούν διαρκή ιεροκατάκριτη σύνοδο. Είναι να τούς λυπάται κανείς.
Όσοι μηχανεύονται πονηριές ας κάνουν ό,τι θέλουν και όσοι θεραπεύουν «αρρώστους» ας θεραπεύσουν περισσότερους και όσοι θέλουν να αγιάσουν ,ας αγιάσουν πιο πολύ.
Εύχομαι ο Φιλεύσπλαχνος Θεός να μάς συγκαταλέξει μεταξύ των εργατών Του για να πούμε και εμείς οι ταλαίπωροι αμαρτωλοί ότι κάτι Τού προσφέραμε ευάρεστο «τρώγοντας ολίγον και εκ του δικού μας κόπου».
Ευχαριστούμε τον Κύριο που μάς τα έχει προείπει όλα, αλλά και εμείς όχι μόνο ακροατές, αλλά και ποιητές του Λόγου να γινόμαστε «μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον και φυλάσσοντες αυτόν.» Να θυμόμαστε πάντα ότι η ΜΙΑ,ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ του γλυκύτατου Ιησού Χριστού μας δεν διαπραγματεύεται αλλά μόνο διδάσκει…εις όποιον θέλει.
Ας λάβουν τα ανωτέρω υπόψιν οι επαΐοντες και ας ενεργήσουν κατά τους Νόμους της Εκκλησίας για να μη δεθούν με τα αναθέματα που δέχονται.
Εύχομαι να βοήθησα λίγο, ο ελάχιστος ,προς δόξα Θεού και προσεύχομαι να γίνουμε πιστοί και υπάκουοι στις Εντολές του Κυρίου και Θεού μας, γνωρίζοντας μετά βεβαιότητας ότι ο Ζων Ιησούς Χριστός είναι ανάμεσά μας προστατεύοντας τα δικά Του πρόβατα. Τα ..άλλα δέχονται τη «βοήθεια» από αυτόν που υπηρετούν, διότι σε αυτά, τα άλλα πρόβατα, τα τέκνα του δι@βόλου, ο τρισκατάρατος έχει τη δύναμη να τα κάνει ό,τι θέλει (να τα απωλέσει).
Λυπούμαστε πολύ ,πλην όμως οι ίδιοι αποφασίζουν ποιανού τη φωνή ακολουθούν, καθορίζοντας τη θέση τους μακράν του Θεού.
Το Ευαγγέλιο είναι ήδη ερμηνευμένο από τους Αγίους του Θεού. Αυτούς ακολουθούμε στην πεπατημένη οδό που (μάς) χάραξαν. Αυτό εννοεί λέγοντας «Μετά την καλλιέργεια του χωραφιού (…) δεν υπάρχει καμία ανάγκη (…)» εκτός τη διαφύλαξη. Έχουμε ιερή υποχρέωση αυτά που παραλάβαμε, αυτά με ακρίβεια να παραδώσουμε στους επόμενους, με τη βοήθεια ,φυσικά, του Εξαγοράσαντός μας Ιησού Χριστού εις τον Οποίον ανήκει η δόξα στους αιώνας των αιώνων, ΑΜΗΝ!
Τέλος και τω Θεώ δόξα!
Εύχομαι κάθε ευλογία σε εσάς και στις οικογένειές σας.
Βρείτε αποτειχισμένους ιερείς που θέτουν το στήθος τους υπέρ των προβάτων.
Κάντε τους οίκους σας Εκκλησίες.
Ακολουθούμε τις Εντολές του γλυκύτατου Ιησού Χριστού, λατρεύοντάς Τον απ’ όπου κι αν βρισκόμαστε και αν «πέσουμε» σηκωνόμαστε.
Δίνουμε τις μάχες Ορθόδοξα, σε ανοικτό πεδίο(από τις ταράτσες), διότι δεν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας.
Ο Θεός μεθ’ ημών. Είμαστε με το αρνίον. Η νίκη είναι του αρνίου.
Προσευχηθείτε και για την αναξιότητά μου, αδερφοί.
Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον
Γεώργιος Φλώρος
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.