«Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΪΑ»

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Εορδαίας Αυγουστινου Ν.Καντιώτου

———

————

2) Απόψεις και σχόλια σε άρθρο του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με τίτλο «»Ποιος ευθύνεται για τον ευτελισμό του Ιερατικού Σχήματος»

Κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο άρθρο του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ με τίτλο «»Ποιος ευθύνεται για τον ευτελισμό του Ιερατικού Σχήματος», με αφορμή τα σχετικά με τον Βεζυρέα.( https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/73074-peiraios-serafeim-poios-efthynetai-gia-ton-eftelismo-tou-ieratikoy-sximatos)

Με τρόπο, δυστυχώς, παραπλανητικό, αποκρύπτοντας ιστορικά στοιχεία, προσπαθεί ο Μητροπολίτης να εξάγει το δικό του τελικό  συμπέρασμα, ότι «…δια την περίπτωση του κ. Βεζυρέα και των «ομοηθών» υπάρχει ένοχος. Είναι η Ελληνική Πολιτεία». Σχολιάζοντας τις απόψεις του Μητροπολίτη σημειώνουμε τα εξής;

Α. Ξεχνάει ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σεραφείμ κάτι πολύ βασικό. Ότι, δηλαδή, το «Παλαιοημερολογίτικο ζήτημα» δημιουργήθηκε από τις αδιάκριτες εκκλησιαστικές πρακτικές του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη (1923), του  Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου και των  Συνόδων τους και της Ελληνικής Πολιτείας το 1924 με τη λεγόμενη «ημερολογιακή μεταρρύθμιση». Έτσι, λοιπόν, ο πρώτος ένοχος για τέτοια φαινόμενα εκκλησιαστικού τσαρλατανισμού είναι οι παραπάνω. Τότε,  Σεβασμιότατε,  η ελληνική πολιτεία, που δίωκε μαζί με την κρατική εκκλησία τους παλαιοημερολογίτες ήταν καλή και τώρα είναι κακή;; Δηλαδή, θα πρέπει να εφαρμόσει την ίδια πρακτική στον 21^ο αιώνα και να καθιερώσει επίσημα έναν ιδιότυπο εκκλησιαστικό ρατσισμό, όπως η Γερμανία, που τόσο θαυμάζετε;;;

Β. Ακολουθούμε το νέο ημερολόγιο και όσο να θεωρούμε τη διόρθωση του εκκλησιαστικού ημερολογίου κάτι τα αναγκαίο, λόγω των συσσωρευμένων αστρονομικών λαθών, άλλο τόσο σεβόμαστε την ελευθερία εκείνων των Ελλήνων πολιτών που θέλουν (για δικούς τους λόγους) να ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο. Διαφωνίες υπάρχουν πολλές, αλλά καλό θα είναι το «Παλαιοημερολογιτικό ζήτημα» με όλες τις πτυχές του να εξετασθεί από Πανορθόδοξη Σύνοδο Ορθοδόξων  επισκόπων, που μέχρι τώρα δεν έγινε. Αυτό πρέπει να ζητάτε σεβασμιότατε, και όχι να προτείνετε εμμέσως πλην σαφώς την αστυνόμευση δια νόμων της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων πολιτών δηλ.την καθιέρωση της σεργιανιστικής Εκκλησίας με άλλη μορφή.

Γ. Σας ενοχλεί η κατοχύρωση της νομιμότητας της  εκκλησιαστικής  κοινότητας  των παλαιοημερολογιτών και δεν σας ενοχλεί η νομιμότητα της Μουφτείας της Θράκης και  νομιμότητα όλων των χριστιανικών, αλλά αιρετικών ομολογιών και άλλων ετεροδόξων κοινοτήτων;; Μην ξεχνάτε σεβασμιότατε, ότι το λεγόμενο αντι-οικουμενιστικό κίνημα από τον χώρο του παλαιού ημερολογίου ξεκίνησε. Επίσης τιμούμε αγίους που είχαν σχέση με τον χώρο του παλαιού ημερολογίου.

Αναφέρω επιγραμματικά την Οσία Σοφία της Κλεισούρας (που είχε ως πνευματικό της  τον παλαιοημερολογίτη επίσκοπο Κυπριανό και ο οποίος την έκειρε μοναχή με το όνομα Μυρτιδιώτισσα), τον Όσιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, ο οποίος χειροτονήθηκε από τον παλαιοημερολογίτη επίσκοπο Γερμανό Βαρυκόπουλο, (και ο οποίος είχε καθαιρεθεί από την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος μαζί με τους χειροτονήσαντας αυτόν «αρχιερείς») , και ΔΕΝ ΑΝΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΗΚΕ. Κάποιοι όμως Πατέρες αμφέβαλλαν για την κανονικότητα της χειροτονίας του, γι’ αυτό κι εκείνος απευθύνθηκε στον προϊστάμενο της κυρίαρχης Μονής Μεγίστης Λαύρας, όπου ανήκε και η Σκήτη της Αγίας Άννης, γέροντα Πλάτωνα, για να πληροφορηθεί τι έπρεπε να κάνει.

Εκείνος απευθύνθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο Πατριάρχης Αθηναγόρας (!!!!!!!) απάντησε σε αυτόν: «Δεχόμεθα τον αδελφόν ως έχει». Τα ανωτέρα διηγούνταν ο ίδιος ο Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.

 Επίσης ο  όσιος  Ιωσήφ ο Ησυχαστής είχε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκκλησιαστική κοινωνία με ζηλωτικούς κύκλους των παλαιοημερολογιτών.

Η μητέρα του Αγίου Ιωσήφ, καθώς και οι δύο αδελφές του, εκάρησαν μοναχές από παλαιοημερολογίτη ιερέα και εκοιμήθησαν, μονάζοντας κατ’ οίκον με το παλαιό ημερολόγιο.

Η ανιψιά του, Βαρβάρα, κόρη της αδελφής του Εργίνας, εκάρη μοναχή με το όνομα Βρυαίνη στο παλαιοημερολογίτικο Μοναστήρι Κοιμήσεως της Θεοτόκου Θρακομακεδόνων. Τον γέροντά της Παρθένιο Σκουρλή (μετά ταύτα «επίσκοπο Κυκλάδων» του Παλαιού Ημερολογίου) και την Ηγουμένη Ευθυμία σεβόταν υπερβαλλόντως μέχρι το τέλος της ζωής του ο Άγιος. Η Βρυαίνη, μετά ταύτα, έχτισε δικό της μοναστήρι της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης στη Σταμάτα Δροσιάς Αττικής, όπου εκοιμήθη και υπάρχει μέχρι σήμερα και το οποίο ανήκει σε παλαιοημερολογητική παράταξη.

Επομένως, στον χώρο του παλιού ημερολογίου υπάρχουν και σήμερα αξιόλογα πρόσωπα και ηθικότατοι κληρικοί.

Δ. Ποιοι χειροτονούν σεσβασμιότατε;; Οι εκάστοτε πολιτικοί ή οι Αρχιερείς; Εσείς ως επίσκοποι δεν μπορείτε να περιφρουρήσετε το ιερατικό αξίωμα και ζητάτε βοηθό το κράτος; Το φαινόμενο της ποικίλης ανηθικότητας στον εκκλησιαστικό χώρο, που, δυστυχώς, έχει γίνει πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες και ΜΜΕ, αποδεικνύει ότι οι ιεροί κανόνες που αφορούν την ιερωσύνη καταπατούνται ασύστολα. Και όποιοι καταπατούν αυτούς τους κανόνες είτε ανήκουν στους παλαιοημερολογίτες, είτε στους νέο-ημερολογίτες,  αυτοί ευτελίζουν το ιερατικό αξίωμα.

Ε. Δεν ευδοκιμεί ο εκκλησιαστικός τσαρλατανισμός μόνο στον χώρο του παλαιού ημερολογίου, αλλά και στον χώρο του νέου. Είναι νωπές ακόμα οι ειδήσεις που φέρουν κληρικούς να είναι μπλεγμένοι με κυκλώματα αρχαιοκαπηλείας. Αποκρύπτετε,  σεβασμιότατε, ότι τα φαινόμενα Βεζυρέα και Τσάκου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην κρατική Εκκλησία, παραβιάζοντας πλήθος ιερών κανόνων που έχουν σχέση με την ιερωσύνη. Ο Βασίλης Βεζυρέας φοίτησε στο Μέσο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Καλαμάτας και στη συνέχεια στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και μεγαλόσχημος υπό Καρθαγένης Χρυσοστόμου Παπαδόπουλου. Μπορείτε να μας πείτε Σεβασμιότατε, σε ποια ηλικία έγινε η χειροτονία, ποιος έδωσε τη συμμαρτυρία της χειροτονίας και σε ποια μονή ζούσε ως άγαμος κληρικός;; Έγιναν όλα, όπως προβλέπουν οι ιεροί κανόνες;; Οι δικές μας  πληροφορίες λένε, ότι τίποτα από τα οριζόμενα δεν τηρήθηκαν και  τα αποτελέσματα είναι αυτά που βλέπουμε. Οι ιεροί κανόνες, όταν ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ, ΤΙΜΩΡΟΥΝ ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΩΣ. Ούτε καν το ηλικιακό όριο δεν τηρήθηκε, που θεσπίζουν οι εκκλησιαστικοί κανόνες για τη χειροτονία σε διάκονο (το εικοστό πέμπτο) και σε πρεσβύτερο (το τριακοστό), ώστε η απόφαση για ιεροσύνη να είναι, όσο γίνεται περισσότερο, ώριμη, στερεή και δοκιμασμένη. Αυτοί οι κανόνες εφαρμόζονται σήμερα;;;;

Επίσης, ο Δωρόθεος Τσάκος ήταν νεοημερολογίτης Αρχιμανδρίτης (της Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου), ο οποίος, αφού καταδικάστηκε και καθαιρέθηκε για κιναιδισμό το 1968, «χειροτονήθηκε επίσκοπος», από τον Νικόλαο Κατσουνάκη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, τον οποίο είχαν «χειροτονήσει» ψευδεπίσκοπο Βενεζουέλας αυτοχειροτόνητοι Ουκρανοί!!!!!!!!!!!!!!! Αυτά γιατί δεν τα γράφετε;;;

Ο Σεραφείμ Μίχας ήταν  Ιερομόναχος (της Μητροπόλεως Κυθήρων), ο οποίος είχε καθαιρεθεί το 1981, επειδή αυτοαποσχηματίστηκε.

Δ. Την κατάφωρη παραβίαση των ιερών κανόνων, την καθιέρωση του Αρχιμανδριτισμού και την ανάπτυξη του φαινομένου του Γεροντισμού, που είναι παθολογικές καταστάσεις και ταλανίζουν το σώμα της Εκκλησίας, Σεβασμιότατε, δεν τα βλέπετε;;

 Στις 27-2-2005  αλήθειες για το φαινόμενο του Αρχιμανδριτισμού τις δημοσίευσε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή..

«Τι είναι οι αρχιμανδρίτες; Είναι άγαμοι ιερείς εν τω κόσμω, χωρίς όμως να είναι μοναχοί – είναι απλώς εγγεγραμμένοι για τυπικούς λόγους στο μοναχολόγιο μιας μονής. Το τρίτον τούτο γένος, πέραν των εγγάμων παπάδων και των μοναχών, είναι κληρικοί καριέρας. Φόρεσαν τα ράσα, σε νεαρότατη συνήθως ηλικία, ορεγόμενοι εκκλησιαστικών αξιωμάτων και κυρίως βέβαια επισκοπής. Γίνονται αρχιμανδρίτες, για να γίνουν δεσποτάδες. Άγαμοι ιερείς στον κόσμο υπήρχαν πάντοτε στην Εκκλησία, μόνο σήμερα όμως και κυρίως στα όρια της Εκκλησίας της Ελλάδος έχουν συγκροτήσει χωριστό σώμα και έχουν αποκτήσει τόση δύναμη. Η ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία κυβερνιέται  –διάβαζε: δυναστεύεται– από τους αρχιμανδρίτες, από αυτό το σώμα φιλόδοξων, αθεολόγητων, απαίδευτων, αυταρχικών και ψυχολογικά προβληματικών –ίνα μη τι χείρον είπωμεν– ανθρώπων. Όταν ένα χριστιανόπουλο, δεκαεφτά ή δεκαοχτώ χρόνων, θέλει να βάλει τα ράσα, όχι για να γίνει παπάς ή καλόγερος, αλλά αρχιμανδρίτης, κάτι δεν πάει καλά εξαρχής με την ψυχική ισορροπία του. Οι αρχιμανδρίτες ξέρουν καλά ένα μόνο πράγμα, αυτό ακριβώς που ξέρει κάθε καριερίστας, την τέχνη των συμμαχιών: σε ποιον να προσκολληθούν, με ποιον και πότε να συμμαχήσουν, με ποιους να συνάψουν σχέσεις δοσοληψίας, οι οποίες, όπως έδειξε η παρούσα κρίση, μπορεί να φτάσουν και πολύ μακριά».

Επίσης, το αξιόλογο βιβλίο  της Σταυρούλας Ζιαζοπούλου – Ζάχου Η δική μου Σοφία (εκδόσεις Εστία, 2010), που διαπραγματεύεται το φαινόμενο του γεροντισμού με πραγματικά γεγονότα , καταλήγει ως εξής:
«Κατάλαβα μέσα από την επαφή μου με ρασοφόρους, γι’ αυτό το φοράνε πολλές φορές, γιατί το ράσο τους δίνει εξουσία, άσυλο, άλλοθι, εύνοια. Αχ, κατακαημένη Εκκλησία, τι σχέση έχεις εσύ μ’ όλους αυτούς που σε αντιπροσωπεύουν… Μακριά, μακριά τους, νιώθω πως μόνο μακριά τους μπορώ να ανασάνω τον αγέρα του Θεού μου, την πηγή της αλήθειας… Δε θέλω να ασπάζομαι χέρι ιερέα που από τη μία μυρίζει λιβάνι κι από την άλλη το χέρι έχει «αρπάξει»χρήματα, αισθήματα, συνειδήσεις… Μισώ αυτά τα πεντακάθαρα παχουλά χέρια των ιερωμένων και μαζί και τη μυρωδιά του ράσου τους, όταν χλευάζει ό,τι ιερότερο έχει η ψυχή του κάθε ανθρώπου από τη φύση της από καταβολής κόσμου: το σεβασμό στο θείο. Ουαί και πάλι ουαί, υποκριτές».

Ε. Απο τα επίσημα περιοδικά της Εκκλησίας της Ελλάδος πληροφορούμαστε ότι και σήμερα υπάρχουν καθαιρέσεις κληρικών για «κανονικά πραπτώματα». Σε αυτά τα παραπτώματα ανήκουν και οι ηθικές παρεκτροπές. Δεν είδαμε όμως, σεβασμιότατε, να ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, που προέβησαν στις χειροτονίες τέτοιων κληρικών. Μην μας πείτε ότι αυτοί έγιναν απότομα ΑΝΗΘΙΚΟΙ οι καθαιρεθέντες, ενώ ήταν ΗΘΙΚΟΤΑΤΟΙ ΠΡΙΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΘΟΥΝ!!!

ΣΤ. Τα Συνοδικά δικαστήρια θεωρούν όμως και κανονικό παράπτωμα την αποτείχιση και όσοι κληρικοί παραπέμφθηκαν σε Συνοδικό δικαστήριο για τη διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας, ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ  ΚΑΘΑΙΡΕΘΗΚΑΝ πανηγυρικά. Αποτελεί αυτό ναι ή όχι παραβίαση εκκλησιαστικών κανόνων;; Μήπως και σε αυτό η Πολιτεία φταίει;;Υπενθυμίζουμε τα εξής;

Ο μαθητής του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, μοναχός Ιωσήφ ο Καλόθετος, ακολουθώντας την εκκλησιολογική διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και των προγενεστέρων του Αγίων Πατέρων: α) ∆ιακρίνει την Εκκλησία του Χριστού, των Αποστόλων και των Μαρτύρων από την νέα λεγόμενη εκκλησία που ιδρύεται, εξαιτίας της αποστασίας τους, από τους επισκόπους που ασπάζονται αίρεση, οι οποίοι θεωρούν εσφαλμένα ότι η δική τους είναι η Εκκλησία. Αυτή η νέα λεγόμενη εκκλησία της αιρέσεως είναι πλανεμένη και αποκόπτει τους κοινωνούντες με αυτήν από τον Θεό. ∆ηλαδή, η θεσμική εκκλησία (ή αυτοκέφαλη εκκλησία), όταν ελέγχεται από αιρετικούς επισκόπους, αποσχίζεται αιρετικά από την Εκκλησία του Χριστού, των Αποστόλων και των Μαρτύρων. β) Σημειώνει ότι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Εκκλησίας είναι α) η ανυπαρξία οποιασδήποτε αιρετικής διδασκαλίας και β) η καθαρότητα των δογμάτων των θεοφόρων Αγίων. γ) ∆ιευκρινίζει ότι η διακοπή της κοινωνίας με τους αιρετικούς επισκόπους (ή ψευδο επισκόπους) αποσκοπεί α) στην αποτροπή της κοινωνίας με τη νέα λεγόμενη εκκλησία που ιδρύεται, εξαιτίας της αποστασίας τους, από αυτούς, και β) στην παραμονή των πιστών στην Εκκλησία του Χριστού, των Αποστόλων και των Μαρτύρων. δ) Τονίζει ότι αίρεται η υποχρέωση εν Κυρίω υπακοής των Ορθοδόξων πιστών σε επισκόπους που υιοθέτησαν αίρεση, και στους κοινωνούντες με αυτούς κληρικούς. ε) Αναφέρει ότι όποιος Ορθόδοξος συγχωρήσει αιρετικό πριν αυτός μετανοήσει και επιστρέψει από τη αίρεση στην ορθή πίστη, δεν συγχωρείται από τον Θεό και αμαρτάνει διπλά. Πρώτον, διότι τον συγχωρεί πριν μετανοήσει και επιστρέψει στον Θεό. Και δεύτερον, διότι παριστάνει ότι είναι φιλανθρωπότερος από τον Θεό.

Ζ. Στο άρθρο του ο Σεβασμιότατος Πειραιώς  θέτει και το θέμα της κανονικότητας της ιερωσύνης των ΓΟΧ. Για το θέμα αυτό αρμόδιοι να απαντήσουν είναι οι Σύνοδοι των ΓΟΧ. Επειδή, όμως, ο Σεβασμιότατος πιστεύει ότι η κρατική Εκκλησία είναι άσπιλη και αμόλυντη ως προς την κανονικότητα, του υπενθυμίζουμε το έγγραφο που απέστειλε στη Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος (12 Ιανουαρίου 1974) ο μακαριστός Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, που έγραφε τα εξής;

«…σας ερωτώ, άγιοι αδελφοί· Είμεθα όντως και απολύτως κανονικοί ημείς; Έχομεν άσπιλον κανονικότητα; Απαντώ στεντορείως: ΟΧΙ! ΟΧΙ! ΟΧΙ! Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, πρώτον, διότι ως και εις πρόσφατα τηλεγραφήματά μου ετόνισα, όλοι φέρομεν εν εαυτοίς προπατορικόν αμάρτημα αντικανονικότητος, αμέσως ή εμμέσως, εκ της Ιεραρχίας, την οποίαν εδημιούργησεν η αντικανονική πενταμελής αριστίνδην σύνοδος του 1922, η οποία ανέδειξεν Αρχιεπίσκοπον τον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, και μάλιστα διά τριών μόνον ψήφων. Υπό της Συνόδου αυτής εξελέγησαν και οι Μητροπολίται Χαλκίδος Γρηγόριος, Κορινθίας και είτα Αθηνών Δαμασκηνός, Ακαρνανίας Κωνσταντίνος, Ηλείας Αντώνιος, Κυθήρων και είτα Λαρίσης και είτα Αθηνών Δωρόθεος, Κερκύρας και είτα Αμερικής και Κων/λεως Αθηναγόρας και τέλος Καρυστίας και είτα Χίου Παντελεήμων, οίτινες εχειροτόνησαν άλλους, εκείνοι άλλους κ.ο.κ. Όλοι, λοιπόν, λόγω προελεύσεως έχομεν εν εαυτοίς το προπατορικόν αμάρτημα της αντικανονικότητος. «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» κατά των άλλων. Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, δεύτερον, διότι εις την παρούσαν Σύνοδον παρακάθηνται Ιεράρχαι, εκλεγέντες υπό της Αριστίνδην Συνόδου του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τρίτον, διότι οι ημίσεις περίπου εκ των Συνέδρων της παρούσης Συνόδου είναι συναυτουργοί των μετά το 1967 γενομένων. Είμεθα και ημείς αντικανονικοί, τέταρτον, διότι το σύνολον των μελών της παρούσης Συνόδου ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειονότης, έλαβον χειροτονίαν Διακόνου ή Πρεσβυτέρου ή και αμφοτέρας εις ηλικίαν κατωτέραν της υπό των Ιερών Κανόνων οριζομένης και κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η απόλυτος κανονική ακρίβεια, την οποίαν εν τούτοις ζητούμεν μετά λυσσώδους επιμονής προκειμένου περί της εκλογής των μετά το 1967 Ιεραρχών, κινδυνεύουν, αν εφαρμοσθή η κανονική ακρίβεια, όχι μόνον να αποκλεισθούν εκ της παρούσης Συνόδου, όχι μόνον να χάσουν την επισκοπήν των, αλλά να καθαιρεθούν τελείως από πάσης ιερατικής εξουσίας, δεδομένου ότι ποινήν καθαιρέσεως επιβάλλουν οι Ιεροί Κανόνες διά την τοιαύτην παράβασιν. Επαναλαμβάνω τους λόγους των τηλεγραφημάτων μου: «Εν τη Εκκλησία της Ελλάδος ουδείς Ιεράρχης ευρεθήσεται κανονικός από ρύπου αντικανονικότητος». Και: «Εάν αντικανονικότητος παρατηρήσεις εν ημίν, Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται;»…Προσφυέστατα εγράφη προχθές εις ημερησίαν εφημερίδα των Αθηνών, ότι αν θέλη η Πολιτεία να εύρη Επισκόπους ανεπιλήπτου κανονικότητος, ίνα αυτοί και μόνοι αναδείξουν τον νέον Αρχιεπίσκοπον, μίαν λύσιν έχει: Να ζητήση παρά του Θεού όπως στείλη και πάλιν εις την γην τους 12 Αποστόλους!» (Σπ. Καρατζαφέρη, Φάκελλος Εκκλησία, σελ. 137, 139).

Επίσης, η έρευνά μας έδειξε ότι  ο Δωρόθεος Τσάκος «χειροτονήθηκε» ξανά, ως δήθεν «Μητροπολίτης Πατρών», από τους Παλαιοημερολογίτες Επισκόπους (με Διαδοχή από τη ΡΟΕΔ) Κεφαλληνίας Μάξιμο Βαλλιανάτο και Θηβών Γεράσιμο Βράκα (και ΟΧΙ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ ΒΡΑΚΑ). .

Η. Γράφει ο σεβασμιότατος:

Επί της οδού Αχαρνών, υπάρχει ένας πετρόκτιστος βυζαντινός Ναός της Αγίας Τριάδος, που όμως δεν είναι Ορθόδοξος Ναός, αλλά Ρωμαιοκαθολικός και μέσα εκεί λειτουργεί με πλήρη Ορθόδοξη Αρχιερατική αμφίεση ένας Ισπανός Βενεδικτίνος παπάς, ο κ. Εμμανουήλ Νιν, μέλος της Ρωμαιοκαθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος, ο οποίος σε μία νύχτα έβγαλε τα Ρωμαιοκαθολικά άμφια του Ισπανού Βενεδικτίνου παπά και έβαλε τα Ορθόδοξα Αρχιερατικά άμφια του «Επισκόπου Καρακοβίας» και λειτουργεί χρησιμοποιώντας τη λειτουργική πράξη της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό είναι ή δεν είναι αντιποίησις Αρχής και παραπλάνησις του Λαού μας; Ο κύριος Νιν δεν είναι Ορθόδοξος Ιεράρχης και δεν είναι και Έλληνας, που δήθεν προσεχώρησε στον Ρωμαιοκαθολικισμό, ως δήθεν ελληνόρρυθμος.

ΣΧΟΛΙΟ: Να ρωτήσουμε τον σεβασμιότατο και τα εξής. Η λεγόμενη «Ελληνόρρυθμη Καθολική Εκκλησία» (Ουνίτες), μήπως ανήκει στις χριστιανικές ομολογίες που τις χαρακτήρισε ως Εκκλησίες η Σύνοδος της Κρήτης; Ο Εμμανουήλ Νιν είναι Ρωμαιοκαθολικός Βενεδεκτίνος παπάς δηλ. προέρχεται από την ΑΔΕΛΦΗ ΠΑΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, που σύμφωνα με την Κολυμπάριο Σύνοδο έχει Ιερωσύνη και Μυστήρια. Γιατί τότε η διαμαρτυρία του σεβασμιοτάτου για αντιποίηση αρχής;;

Κλείνοντας, θα επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά. Για τον ευτελισμό του Ιερατικού Σχήματος, την ευθύνη την έχουν αποκλειστικά ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ και αυτοί είναι πρώτα οι επίσκοποι και όσοι με δόλιο τρόπο το υποκλέπτουν.. Ας μην κοροϊδεύουμε το χριστεπώνυμο πλήρωμα μεταθέτοντας τις ευθύνες. Αν τιμωρούνταν οι επίσκοποι και για τις αποτυχημένες χειροτονίες, τότε, δεν θα υπήρχαν φαινόμενα αγυρτείας και τσαρλατανισμού.