Αυγουστίνος Καντιώτης



ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ

date Νοέ 4th, 2010 | filed Filed under: ΜΗΝΥΜ. ΠΑΡΑΛ. ΠΡΟΩΘ.

ΓΙΑΤΙ ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ;

ΓΙΑΤΙ ΟΛΗ Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ Σ’ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ ΕΥΛΑΒΗ ΙΕΡΕΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΟΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ;

Πως η συνείδηση του Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου του επέτρεψε να κάνει μια τέτοια πράξη;

diaxor.

Καθαίρεσε γέροντα παπά και αφήνει ατιμώρητο το Γιοσάκη!

Η διπλοπρόσωπη δικαιοσύνη της Ιεράς Συνόδου

Στις χθεσινές ειδήσεις ακούσαμε, πως ο Ιάκωβος Γιοσάκης επέστρεψε και πάλι στη φυλακή στις 17.11.2010, αφού καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 9 ετών και 11 μηνών(!), παρά ταύτα δεν έχει τιμωρηθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία έχει άλλα «ιερά και όσια» κριτήρια για το Γιοσάκη που μπαινόβγαινε στα γραφεία του Χριστόδουλου και του Αρχιεπίσκοπου (τότε Θηβών) Ιερώνυμου και άλλα για ένα φτωχό και άρρωστο παπά.
Όπως διαβάσαμε, δηλ. σε θρησκευτικές ιστοσελίδες, «aktines.blogspot.com» και «apotixisi.blogspot.com» η Ι. Σύνοδος καθαίρεσε τον ιερέα π. Σταύρο Βάϊο, ο οποίος, ναι μεν ήταν άψογος στα καθήκοντά του και γι’ αυτό (όπως πιστοποιεί ο Μητροπολίτης του Νικόλαος Φθιώτιδος) «οι πιστοὶ σας εκτιμούσαν και σας εσέβοντο», αλλά έπραξε το έγκλημα να μην αναφέρει το όνομά του κατά την Θ. Λειτουργία! Τι άλλο να πούμε; Αιδώς, «Άγιοι» Ιεράρχες.

Λεόντιος Διονυσίου

diaxor.

«Μητροπολίτης Φθιώτιδος πρὸς π. Σταῦρο Βάϊο:
Γι’ αὐτὸ ἀρρώστησες, ἐπειδὴ δὲν μὲ μνημονεύεις σὲ τιμώρησε ὁ Θεός!

Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἀποτείχιση τοῦ π. Σταύρου καὶ τὴν ἀντικανονικὴ καθαίρεσή του  μὲ πρόταση τοῦ Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου.

Εἰς μνημόσυνον τοῦ ἀείμνηστου ἀδελφοῦ μας Ἀποστόλου ἐκλεγμένου στὸ Δ. Σ. τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»
Τὸ τελευταῖο διάστημα συναντηθήκαμε μερικὲς φορὲς μὲ τὸν π. Σταῦρο Βάϊο καὶ συζητήσαμε τὸ ἄγνωστο στοὺς πολλοὺς θέμα τῆς καθαιρέσεώς του, εὐθύνῃ τοῦ Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου. Ἀπὸ τὴ συζήτηση βγάλαμε κάποια συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα παρουσιάζουμε μαζί μὲ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν ἀλληλογραφία τοῦ π. Σταύρου Βαΐου μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Φθιώτιδος κ. Νικόλαο, ἐλπίζοντας ὅτι δίνουμε τὶς ἀληθινὲς διαστάσεις τοῦ θέματος, γιατὶ πολλὰ συγκεχυμένα ἀκούγονται καὶ λέγονται.
Ὁ π. Σταῦρος Βάϊος δηλώνει ὅτι καμία προσωπικὴ διαφορὰ δὲν εἶχε μὲ τὸν τοπικὸ Ἐπίσκοπο, οὔτε ἤθελε νὰ τὸν θίξει ἢ καθ’ οἱονδήποτε τρόπο νὰ τὸν προσβάλει, ἡ δὲ συμπεριφορά του ἀπέναντι στὸν Ἐπίσκοπό του ἦταν πάντοτε ἄψογη.
Ὡς ὀρθόδοξος ἱερέας, ὅμως, ποὺ ἐνδιαφερόταν γιὰ τὰ πράγματα τῆς Ἐκκλησίας, ἔβλεπε μὲ ἀνησυχία ὅτι οἱ εὐαγγελικοὶ νόμοι, ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη, ἡ Ἱερὰ Παράδοση, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες παρεβιάζοντο ἀσυστόλως ἀπὸ Πατριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες καὶ ἱερεῖς· ἀπὸ αὐτοὺς δηλαδή, ποὺ εἶναι ταγμένοι νὰ τὰ τηροῦν πρῶτοι καὶ νὰ διαφυλάττουν τὴν ἀκρίβαια, τὴν αὐθεντικότητα καὶ τὴν ἀκεραιότητά τους. Ἄρχισε νὰ ἀντιλαμβάνεται τὴν προδοσία τῆς Πίστεως ποὺ συνετελεῖτο μὲ τοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους, τὶς συμπροσευχὲς καὶ κάθε εἴδους ἐπικοινωνίες καὶ χαριεντισμοὺς τῶν ἡγετῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μὲ τοὺς «κάθε καρυδιᾶς καρύδι» αἱρετικούς. Μέχρι τότε, ὅλα αὐτὰ παρουσιάζονταν ὡς προσπάθειες νὰ κερδίσουμε τοὺς ἑτερόδοξους καὶ κάθε τόσο οἱ οἰκουμενιστὲς καὶ φιλοπαπικοὶ Ἐπίσκοποι διαβεβαίωναν ὅτι «τίποτα δὲν προδίδουμε» καὶ «ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες».
Μετὰ ὅμως ἀπὸ τὴν ἔλευση τοῦ Πάπα στὴν Ἀθήνα (2001) καὶ χάρη στὰ Μ.Μ.Ε. καὶ τὸ Διαδίκτυο (Internet), παρουσιάστηκε ἀνάγλυφα καὶ στὶς πραγματικές του διαστάσεις ὅλο αὐτὸ τὸ σχέδιο ἁλώσεως τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὸν παποκεντρικὸ καὶ προτεσταντικὸ Οἰκουμενισμό. Μὲ εἰδήσεις, δηλώσεις, κείμενα, φωτογραφίες καὶ βίντεο, ἀποκαλύφθηκε χειροπιαστὰ τί πραγματικὰ εἶναι αὐτὸ ποὺ λεγόταν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖο μέχρι τότε παρουσιαζόταν σὰν κάτι ἀόριστο, φευγαλέο καὶ ἄσαρκο, ὅπως ἐπίσης φάνηκε ξεκάθαρα ποιοί εἶναι οἱ ἡγέτες του καὶ οἱ συνοδοιπόροι τους ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ἐπίσης ὁ π. Σταῦρος Βάϊος, ὡς πνευματικὸς πατέρας, δεχόταν ἀδιάκοπα ἐρωτήματα σχετικὰ μὲ αὐτὰ τὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα —μετὰ καὶ τὰ νέα δεδομένα καὶ ἐξετάζοντάς τα στὸ φῶς τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν Ἁγίων— μόνον μία θεολογικὴ καὶ πατερικὴ ἀπάντηση ἐπιδέχονταν: ἀποτελοῦσαν προδοσία τῆς Ὀρθόδοξης Πίστης καὶ ἄρα ἔπρεπε —κατὰ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων— νὰ γίνει ἄμεσα ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ ὅσους τὴν διακινοῦσαν καὶ τὴν κάλυπταν.
Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ ὥριμη σκέψη καὶ προσευχή, κατέληξε στὴν μόνη ἔντιμη καὶ ἁγιοπατερικὴ ἀπόφαση, ποὺ συνταίριαζε τὴν Πίστη μὲ τὴν Πράξη καὶ στηριζόταν στοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας: τὴν διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου του καὶ ἀποτείχιση, ἀφοῦ: α) ὁ ἐπίσκοπος ἐπικοινωνοῦσε μὲ τὴν αἵρεση, β) δὲν τὴν κατήγγειλε, γ) δὲν λάμβανε τὰ ἀναγκαῖα μέτρα κατὰ τῆς αἱρέσεως (τὰ ὁποῖα ὑποχρεοῦτο νὰ λάβει ὡς ἐντολοδόχος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐφ’ ὅσον ἐπέλεξε νὰ εἶναι ἐπίσκοπος εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ) καὶ δ) ὡς ἐκ τούτου δὲν ἀσφάλιζε τοὺς πιστούς ἀπέναντι στὴν αἵρεση, οὔτε κατονόμαζε τοὺς αἱρετικούς, ἀπὸ φόβο μὴν πέσει στὴν δυσμένεια ἐκείνων ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐξηρτᾶτο ἡ θέση του .
Τὴν ἀπόφασή του αὐτὴ ἔκανε γνωστὴ στὸν ἐπίσκοπό του, παρουσιάζοντας σὲ δεκάδες σελίδες καὶ μὲ πατερικὰ ἐπιχειρήματα τὶς ὀρθόδοξες θέσεις, χωρὶς δυστυχῶς νὰ λάβει οὐδεμία γραπτὴ θεολογικὴ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο κ. Νικόλαο. Στὶς κατ’ ἰδίαν συζητήσεις τους (ὅπως γράφει στὴν β΄ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Φθιώτιδος), ὁ κ. Νικόλαος τοῦ εἶπε νὰ συμβουλευθεῖ τὸ Ἅγιο Ὄρος, ἰδίως τὸν π. Γεώργιο Καψάνη. Ἡ ἀπάντηση τοῦ π. Σταύρου Βαΐου ἦταν: Μὰ ἐναντίον τοῦ παπισμοῦ καὶ τοῦ οἰκουμενισμοῦ γράφει ἐπὶ δεκαετίες ὁ π. Γεώργιος Καψάνης. Εἶναι δυνατὸν τώρα νὰ ἀρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ ἀλλάξει τοποθετήσεις;
Σὲ ἄλλη συζήτηση καὶ στὴν σταθερὴ ἀπόφαση τοῦ π. Σταύρου Βαΐου νὰ μὴν μνημονεύει τὸ ὄνομα τοῦ κ. Νικολάου, ὅσο ἐπικοινωνεῖ μὲ τοὺς οἰκουμενιστές, ἡ «θεολογικὴ» ἀπάντηση τοῦ Φθιώτιδος ἦταν: Γι’ αὐτὸ ἀρρώστησες, ἐπειδὴ δὲν μὲ μνημονεύεις σὲ τιμώρησε ὁ Θεός!
Ἐπίσης, ὁ π. Σταῦρος Βάϊος μνημονεύει περιπτώσεις σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ἀποδεικνύεται, ὅτι ὄχι μόνον δὲν προβληματίστηκε ὁ Φθιώτιδος, ἀλλὰ κάθε φορὰ ποὺ ἐτίθετο τὸ θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ τὸν ἴδιο ἢ ἄλλους κληρικούς, δὲν ἔπαιρνε θέση ἀλλὰ σιωποῦσε.
Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα: Σὲ ἱερατικὴ σύναξη στὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο Λαμίας, ὁ ἀρχιμανδρίτης π. Σεραφείμ Ζ. πρότεινε νὰ συνταχθεῖ ψήφισμα διαμαρτυρίας κατὰ τῶν προδοτικῶν ἐνεργειῶν τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος, ἀντὶ νὰ θέσει πρὸς συζήτηση τὴν πρόταση, τὴν παρέκαμψε καὶ ἔδωσε τὸν λόγο σὲ ἄλλον κληρικό. Καὶ ὁ π. Σεραφείμ «ἔμεινε ἐπὶ ἱκανὸν χρόνον ὄρθιος, ἄφωνος, ἐμβρόντητος, ἀμήχανος καὶ σύξυλος………………………………………………….

Γιὰ τὴν Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσµᾶς Φλαµιᾶτος”

Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Ὁ Γραµµατέας Παναγιώτης Σηµάτης»

Περισσότερα στην ιστοσελίδα

ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

sxed. 1

Ἡ μεταστροφη ἑνὸς ἄθεου!

Αναρτήθηκε από Συνοδοιπόρος 10 Νοε 2010 ἐκπληκτικά περιστατικά

Τὸν περάσμενο Ἀπρίλιο ἀπεβίωσε σὲ ἡλικία 87 ἐτῶν ὁ διάσημος Ἀγγλος φιλόσοφος Antony Flew. Ο Flew, γιὸς μεθοδιστὴ ἱερέα, καθιερώθηκε σὰν ἄθεος διανοητὴς μετὰ ἀπὸ μία σύντομη ὁμιλία του στὴ Σωκρατικὴ λέσχη τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀξφορδης κατὰ τὰ μέσα τοῦ 1950 μὲ τίτλο «Θεολογία καὶ ἔλεγχος τοῦ ἐσφαλμένου» (Theology and Falsification). Πολλοὶ εἶπαν ὅτι ἡ ὁμιλία τοῦ αὐτὴ ἦταν ἀκατανίκητη ἀπόδειξη περὶ τῆς μὴ ὑπάρξης Θεοῦ. Ἔκτοτε ἔγραψε πολλὰ βιβλία, ὅπως ἡ ἠθική της ἐξέλιξης, ψυχικὰ φαινόμενα κ.α.

Ἐπιβλήθηκε ὡστόσο κυρίως μὲ τὰ βιβλία τοῦ περὶ τῆς μὴ ὑπάρξης τοῦ Θεοῦ.

Τὸ 2004, ἔπειτα ἀπὸ 50 χρόνια ἔντονης ἀθειστικης δράσης, ἄφησε ἄναυδούς τους πάντες, κυκλοφωροντας ἕνα DVD μὲ τίτλο « Ἔχει ἀνακαλύψει ἡ ἐπιστήμη τὸν Θεό;». Σὲ αὐτὸ ἀνακοίνωσε ὅτι οἱ σύγχρονες ἀνακαλύψεις καὶ οἱ ἀσυνέπειες στὴν θεωρία τῆς ἐξέλιξης τὸν ἀνάγκασαν νὰ ἐπανεξετάσει τὶς ἀπόψεις του. « Ἡ ἀπίστευτη πολυπλοκότητα τῶν διατάξεων, ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ νὰ δημιουργηθεῖ ζωή, δείχνει ὅτι ἔχει ἀναμριχθει μία ἄπειρη νοημοσύνη στὴ δημιουργία τῆς ζωῆς».
Ζητοῦσε ἐπὶ πλέον συγγνώμη γιὰ τὴν παραπλάνηση τόσων ψυχῶν. Τρία χρόνια ἀργότερα, τὸ 2007, κυκλοφόρησε τὸ τελευταῖο του βιβλίο: «Ὑπάρχει Θεός:Πὼς ὁ πιὸ διάσημος ἄθεος ἄλλαξε γνώμη».
Ἡ μεταστροφὴ τοῦ Flew προκάλεσε ὄχι μόνο…

σὸκ ἀλλὰ καὶ τὴν μήνη τῶν ἄθεων διανοητῶν. Οἱ Times τῆς Ν. Ὑορκης δημοσίευσαν ἕνα καυστικὸ ἄρθρο, στὸ ὁποῖο ἀπέδιδαν τὴ μεταστροφή του σὲ γεροντικὴ ἄνοια, ἄγνοιά του πὼς λειτούργει ἡ ἐπιστήμη κ.ο.κ Καὶ ἡ ἀπάντηση τοῦ Flew: «Ὅταν δὲν μπορεῖς νὰ ἀντικρούσεις τὰ ἐπιχειρήματα, τότε προσπάθησε νὰ ἀπαξιώσεις αὐτὸν ποὺ τὰ λέει».
Ο Flew εἶχε δηλώσει ὅτι πάντοτε ἀκολουθοῦσε τὴν ἀρχὴ τοῦ Σώκρατη: «Πηγαίνω ὁπού μὲ ὁδήγει ἡ ἀλήθεια».

ab84bb1

Πατριώτες «γιαλαντζί»

gialatziΗ επικράτηση του Γιάννη Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη αλλά και του Γιώργου Καμίνη στην Αθήνα, σηματοδοτεί την επικράτηση νέων ηθών και εθίμων στην πολιτική ζωή του τόπου. Η φιλολογία περί αποχής, που «πιπιλίστηκε» πολύ από τα ΜΜΕ και στην ουσία με τη διαδικασία του conditioning, καθήλωσε τους Αθηναίους και τους Θεσσαλονικείς (αλλά και όλους τους Έλληνες) στον καναπέ τους, έκανε τη δουλειά της. Το σύστημα δεν θέλει τον κόσμο στα πόδια του και η αποχή το βολεύει. Και οι πολίτες πίστεψαν αφελώς ότι έτσι διαμαρτύρονται. Φευ!

Έτσι, ενισχύουν το σύστημα, το βοηθούν να εμπεδώσει τον απόλυτο έλεγχό του επί των εξελίξεων. Οι πολίτες έκαναν οι ίδιοι τη ζωή τους πάρα πολύ δύσκολη και μάλιστα θα βιώσουν τις συνέπειες της αποχής βραχυπρόθεσμα. Ξέρετε τι θα συμβεί; Εκεί που θα μπορούσαν μέσω της κάλπης, να μπλοκάρουν εύκολα και ανέξοδα τη μετατροπή της Αθήνας σε πολυπολιτισμικό βούρκο και τριτοκοσμικό κολαστήριο, τώρα θα αναγκαστούν αργά ή γρήγορα εκ των πραγμάτων, να προσφύγουν σε πρωτογενείς μορφές δράσεις, ήτοι εστί πεζοδρόμιο. Για να σώσουν τις γειτονιές τους και τα σπίτια τους και να προφυλάξουν τα παιδιά, τις γυναίκες και τις περιουσίες τους από τις τριτοκοσμικές ορδές της Νέας Τάξης.

Πριν λίγες ημέρες, μια φίλη δέχθηκε επίθεση από αλλοδαπούς κακοποιούς, βράδυ, έξω από την πόρτα του σπιτιού της, στην Καλλιθέα. Τη χτύπησαν άσχημα, έπαθε διάσειση, γέμισε αιματώματα και μάλιστα την… δάγκωσαν (!) στο χέρι, γιατί δεν άφηνε την τσάντα της. Όχι, σύμφωνα με τα όσα μου είπε, δεν ψήφισε κάποιον εκλογικό συνδυασμό της Νέας Τάξης για τη δημαρχία ή για την περιφέρεια. Όμως, πέρασε δύσκολα. Πολύ δύσκολα. Είδε την ποιότητα ζωής της να καταρρακώνεται. Και φυσικά γνωρίζει ότι για αυτά τα ζητήματα δεν θα τοποθετηθεί κανείς εκ των Καμίνη & Μπουτάρη. Η έννομη τάξη δεν αποτελεί «προοδευτική» προτεραιότητα, ενώ η «καταστολή» προκαλεί αλλεργία ως έννοια στους «φωταδιστές».

Ήδη, με το καλημέρα, άρχισαν οι «ομαδικές προσευχές» και η απόπειρα αλλοίωσης της ελληνοχριστιανικής φυσιογνωμίας της πόλης μας και από φανατικούς μουσουλμάνους, με την αρωγή των «προοδευτικών» των καταγωγίων της άκρας αριστεράς. Που δεν αντιλαμβάνονται ότι μια μέρα θα γίνουν αυτοί οι πρώτοι δέκτες των παράλογων αιτημάτων των μουλάδων που αποθρασύνονται. Και θα ζητούν από εδώ και πέρα συνέχεια και θα προσπαθήσουν να επιβάλλουν κώδικες συμπεριφοράς, εμφάνισης, επικοινωνίας και βάλτε.

Ήττα λοιπόν των ευρωπαϊκών-ελληνοχριστιανικών προτύπων και νίκη της ελευθεριότητας και της παρακμής. Και αν όλα τα παραπάνω δεν σηματοδοτούν την ηθική κατάρρευση της κοινωνίας μας, πείτε μου εσείς τι σηματοδοτούν.

Νίκος Χιδίρογλου

ab84bb1

«Τα οψώνια τής αμαρτίας θάνατος»

Μιά γάτα, διηγείται ο Αίσωπος, βρήκε σε σιδηρουργείο μιά λίμα πού μύριζε ψάρι.  Άρχισε νά τήν γλείφει μέ ευχαρίστηση, ώσπου μάτωσε τήν γλώσσα τής καθώς τριβόταν στίς αίχμες της λίμας.  Γλυκασμένη από τήν γεύση τού αίματός της, όλο καί μέ μεγαλύτερη βουλιμία έγλειφε, ώσπου έπεσε λιπόθυμη.

Κάπως έτσι παθαίνουμε καί εμείς.  Μάς εξαπτά ή αμαρτία μέ μιά ψεύτικη γλυκύτητα, πού όμως προέρχεται από τήν φθορά τής δικής μας ψυχής καί χάνουμε κάθε πνευματική ικμάδα καί τραυματίζουμε, ανεπανόρθωτα κάποτε, τήν ψυχική μας ακεραιότητα.

Γιά αυτό ή Αγ. Γραφή υπογραμμίζει: «Τα οψώνια τής αμαρτίας θάνατος, τό δέ χάρισμα τού Θεού ζωή αιώνιος έν Χριστώ Ιησού τώ Κυρίω ημών» (Ρωμ. στ’ 23).

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.