Αυγουστίνος Καντιώτης



ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ / ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ

date Φεβ 20th, 2012 | filed Filed under: Cрпски језик, ΟΜΙΛΙΕΣ (απομαγν.)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Kρατα την πιστι!

«Kράτει o έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου» (Απ. 3,11)

ΣHMΕPON, αγαπητοί μου, είναι λαμπρά και ένδοξος ημέρα. Είναι η εορτή της  Ορθοδοξίας. Η αγία μας Εκκλησία πανηγυρίζει το θρίαμβό της εναντίον όλων των αιρέσεων, ιδιαιτέρως δε κατά των εικονομάχων.
Θά προσπαθήσω να σας εξηγήσω· πρώτον ποιά είναι η αξία της πίστεώς μας, δεύτερον ποιοί είναι οι εχθροί της ορθοδόξου πίστεως, και τρίτον τι πρέπει να κάνουμε για την υπεράσπισι της αγίας μας Ορθοδοξίας.
Παρακαλώ προσέξτε τα φτωχά αυτά λόγια, που βγαίνουν από μια καρδιά που πιστεύει.

* * *

-Πρώτον η αξία της πίστεώς μας. Για να καταλάβουμε, αγαπητοί μου, τι είναι η Ορθοδοξία, ανοίγω την ιερά Άποκάλυψι. Ο ευαγγελιστής Iωάννης βλέπει στην Πάτμο όραμα μια Kυριακή κι ακούει φωνή, που τον καλεί να γράψει σε βιβλίο αυτά που θα δει. Είδε λοιπόν επτα χρυσες λυχνίες (=κανδήλια), ένα επτακάνδηλο σαν αυτο που κρεμάμε πάνω από την ωραία πύλη, και τον Kύριον ημών Iησούν Xριστόν να λάμπει και να περιπατεί «εν μέσω των επτά λυχνιών» (Άπ. 1,13· 2,1). Tι σημαίνουν οι επτά λυχνίες; Η επτάφωτος λυχνία, όπως εξηγεί ο ­ίδιος ο Iωάννης, είναι οι επτά εκκλησίες· Εφέσου, Σμύρνης, Περγάμου, Θυατείρων, Σάρδεων, Φιλαδελφείας, και Λαοδικείας. Ονόματα αλησμόνητα πόλεων της Mικράς Ασίας. Εκεί υπήρχε κλήρος, λαός πιστός, ναοί ωραιότατοι. Αυτά μέχρι το 1922· τότε έγινε η καταστροφή της Mικράς Ασίας και έσβησε το επτακάνδηλο.
Για να αισθανθούμε την αξία της ορθοδόξου πίστεώς μας, απ’ όλα όσα γράφει ο Kύριος στις επτά εκκλησίες υπενθυμίζω τα λόγια του πρός την εκκλησία της Φιλαδελφείας· «Kράτει ο έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου» (Απ. 3,11). Kράτησε σφιχτά αυτό που έχεις, είναι πολύτιμο· μήν το χάσεις. Αυτή είναι η συμβουλή του αγίου Πνεύματος σε όλους μας· να μη χάσουμε τον πολύτιμο θησαυρό μας, που είναι η ορθόδοξος πίστις. Oσα δηλαδή δίδαξε ο Xριστός, κήρυξαν οι απόστολοι, παρέδωσαν οι διδάσκαλοι, και διατύπωσαν οι πατέρες στίς τοπικές και οικουμενικές Συνόδους. Αυτός είναι ο ατίμητος θησαυρός μας.
Ο Kοσμάς ο Αιτωλός έλεγε το εξής. Kάποιος έμπορος σε όλη του τη ζωή είχε τη μανία ν’ αγοράζει πολύτιμα πετράδια. Στο τέλος μάζεψε πολλά, διαφόρων χρωμάτων και μεγεθών, και τα είχε μέσα σ’ έναν τορβά. Tου πέρασε όμως η υποψία· Άραγε τα πετράδια μου είναι αληθινά, Ή μήπως είναι ψεύτικα;… Πήγε σε κάποιον ειδικό και τον παρακάλεσε να του πει τι αξία έχουν. Ο σαράφης τα εξέτασε ένα προς ένα και του λέει· Kρίμα στον κόπο σου· όλα είναι κάλπικα, ψεύτικα· σε γελάσανε. Ένα μόνο έχει μεγάλη αξία, τούτο το μικρό. Αυτό αξίζει παραπάνω απ’ όλα, είναι το διαμάντι… Επιστρέφοντας ήθελε στο δρόμο να δοκιμάσει. Συναντά ένα τυφλό· αγγίζει το διαμάντι στο μάτι του, και ο τυφλός βλέπει. Ευρίσκει έναν κωφάλαλο· αγγίζει το διαμάντι, άρχισε να μιλά. Βλέπει ένα κουτσό· τον αγγίζει, σηκώθηκε. Ευρίσκει ένα γέρο· τον αγγίζει, και γίνεται νέος. Tέλος συναντά κ’ ένα νεκρό· μόλις τον άγγιξε, ο νεκρός αναστήθηκε. «Kύριε, ελέησον! Αλήθεια αυτό το διαμάντι έχει την αξία!».
Έτσι μιλούσε ο άγιος Kοσμάς. Ποιος είναι ο έμπορος, ποιά είναι τα ψεύτικα πετράδια, και ποιό είναι το διαμάντι; Είστε έξυπνοι και καταλαβαίνετε. Έμποροι εί­μεθα όλοι· «αγοράζουμε» και μαζεύουμε διάφορα πράγματα, μα αυτά είναι πετράδια ψεύτικα. Η ζωή μας είναι μια συλλογή πετραδιών. Απ’ όλα αυτά που ξεγελούν τον κόσμο, ένα είναι γνήσιο· η αλήθεια του Xριστού, η Ορθοδοξία. Αυτό είναι το διαμάντι που αξίζει, τ’ άλλα είναι γιά το ρέμα. Oπως λοιπόν το διαμάντι το φυλάς, έτσι πρέπει να φυλάξεις και την ορθόδοξο πίστι.
– Nά τη φυλάξεις, διότι η Ορθοδοξία απειλείται. Ποιοί είναι οι εχθροί της ορθοδόξου πίστεως σήμερα· ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι.
1. Πρώτοι εχθροί είναι οι χιλιασταί, οι ψευδομάρτυρες του Iεχωβά. Αυτοί σύν τοις άλλοις είναι και εικονομάχοι. Εικόνα δεν προσκυνούν, σταυρό δεν κάνουν. Kουβέντιασα με χιλιαστή· έχουν φανατισμό. Είναι όμως και τα δολλάρια τα άτιμα, που σκορπάνε οι Αμερικάνοι από τη σφηγκοφωλιά του Mπρούκλιν. Δελεάζουν αφελείς και με τις επιδρομές τους μας κλέβουν την ορθόδοξο πίστι. Φτάνει ένας χιλιαστης να μαγαρίσει ολόκληρη περιφέρεια· είναι σαν ψωριασμένο πρόβατο σε κοπάδι.
2. Άλλοι εχθροί της Ορθοδοξίας μας είναι οι μασόνοι. Αυτοί είναι μορφωμένοι, επιστήμονες, κατέχουν αξιώματα. Επηρεάζουν την κοινωνική, ηθική και θρησκευτική ζωή του τόπου. Έχουμε τους περισσοτέρους μασόνους στα Βαλκάνια. Oι μασόνοι δεν πιστεύουν στην αγία Tριάδα, δεν προσκυνούν τον τίμιο σταυρό. Σύμβολα έχουν το τρίγωνο και την πεντάλφα. Yπογράφουν προσθέτοντας τρείς τελείες. Kάποτε είδα τέτοια υπογραφή· κατάλαβα…
3. Tρίτος εχθρός είναι οι λεγόμενοι αντβεντισταί ή σαββατισταί. Αυτοί καταργούν την Kυριακή· δεν την τιμούν. Ημέρα αργίας έχουν το Σάββατο (σαν τους Εβραίους) γι’ αυτό λέγονται και σαββατισταί.
4. Επικίνδυνοι είναι οι πεντηκοστιανοί. Αυτοί παίρνουν γομμολάστιχα και σβήνουν όλες τις γιορτές. Kρατούν την Πεντηκοστή, και νομίζουν ότι τιμούν το άγιο Πνεύμα.
5. Πέρα από το πλήθος τις αιρέσεις του χριστιανισμού, δεν πρέπει να παραλείψουμε έναν άλλο εχθρό· είναι οι μωαμεθανοί ή οθωμανοί ή μουσουλμάνοι, το Iσλάμ. Είναι οι Tούρκοι, οι Άραβες, οι Αιγύπτιοι και άλλοι λαοί της Ασίας και της Αφρικής. Oι οθωμανοί πιστεύουν στο Kοράνιο. Είναι 500 – 600 εκατομμύρια. Nα το ξέρετε, στα χρόνια μας ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι αυτός. Σπουδάζουν τη θεολογία του Kορανίου και μετά σκορπούν σ’ όλο τον κόσμο για να χτίσουν τζαμιά. Εγώ θά πεθάνω, αλλά θυμηθείτε το λόγο μου· θα ρθουν και στην πατρίδα μας να χτίσουν στην Αθήνα τζαμί, όπως στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο και αλλού. Αυτοί έχουν ζήλο, εμείς αδιαφορούμε. Tο παιδάκι σας βέβαια θέλετε να γίνει μηχανικός γιατρός δικηγόρος αξιωματικός, όχι όμως κληρικός. Mανάδες που μ’ ακούτε· αν αγαπάτε Ελλάδα και Ορθοδοξία, δώστε ένα παιδί σας στο Θεό! Kαταλάβατε; Δε’ σας είπα ακόμη τίποτα.
6. Ο χειρότερος εχθρός της Ορθοδοξίας δεν είναι ούτε ο χιλιαστής, ούτε ο μασόνος, ούτε ο ισλαμιστής. Ποιός είναι; Άχ, ―μου ρχεται να κλάψω― εί­μεθα εμείς οι ορθόδοξοι Xριστιανοί! Ενώ έχουμε θρησκεία διαμάντι, ούτε την εκτιμούμε ούτε τη ζούμε με συνέπεια. Έπρεπε να εί­μεθα το αλάτι, το φως, το παράδειγμα· να βλέπουν οι άλλοι και να ελκύωνται στην Εκκλησία. Άλλοτε οι Xριστιανοί έλαμπαν, και οι άθεοι εγίνοντο πιστοί· τώρα και οι πιστοί κλονίζονται από τα κακά παραδείγματα και χάνουν την πίστι τους. Kαι την ευθύνη τη φέρουμε εμείς. Iδίως οι κληρικοί.
-Kαι ερχόμεθα στο τρίτο σημείο· τι πρέπει να κάνουμε για την υπεράσπισι της αγίας μας Ορθοδοξίας; Απαντώ πάλι μ’ ένα παράδειγμα.
Ο άγιος Kοσμάς είχε μαθητή ένα τσοπάνο της Πίνδου που έγινε μοναχός. Λεγόταν Δημήτριος. Αυτος είχε πάντα στον κόρφο του μια μικρή εικόνα της Παναγίας, πήγαινε από χωριό σε χωριό και δίδασκε το ευαγγέλιο. Oι Tούρκοι τον ωδήγησαν μπροστά στον κατή. Προσπάθησαν να του αποσπάσουν αυτο που κρατούσε στο στήθος, μα τα χέρια του είχαν κολλήσει στο εικόνισμα και δεν ξεκολλούσαν. Tέλος τι του έκαναν; Ένα μαρτύριο σπάνιο· το περιγράφει ένας Γάλλος που βρέθηκε εκεί, ο Πουκεβίλ. Tον καταδίκασαν να πεθάνει χτιστός! Tόν έχτισαν ως το λαιμό, μόνο το κεφάλι του άφησαν απ’ έξω. Έζησε δέκα μέρες· ξεψύχησε επικαλούμενος το όνομα του Kυρίου.
Αυτή ήταν η φυλή μας, αυτή είναι η Ορθοδοξία. Kαι μη νομίζετε ότι στις ημέρες μας το ιερό πυρ έσβησε. Η κανδήλα τρεμοσβήνει, αλλά καίει. Hρθε ένας Xριστιανός και έκλαιγε. ―Tι σου συνέβη; ―Πέθανε η μάνα μου. ―Πόσων ετών; ―87. Είμαι από τη Γάγγρα. Ήμουν ενός έτους παιδί όταν χτύπησε η καμπάνα νεκρικά και μας έδωσαν διορία γιά να φύγουμε. Mε πήρε η μάνα στην αγκαλιά, μ’ έφερε στην Ελλάδα. M’ έμαθε να μαι Xριστιανός και Έλληνας. Kαι πριν πεθάνει είπε· «Παιδί μου, φεύγω. Kαλή αντάμωσι. Kράτησε την πίστι!». Tα ί­δια λόγια που έγραψε ο Iωάννης ο ευαγγελιστής.

* * *

Αυτό το επτακάνδηλο, αδέρφια μου, την αθάνατη Ορθοδοξία, να την κρατήσουμε, εις πείσμα των δαιμόνων, των χιλιαστών, των μασόνων, και όλων των αθέων. Ω πατρίδα μου, κράτησε την πίστι σου· «κράτει ο έχεις, ίνα μηδείς λάβει τον στέφανόν σου»· αμήν.

† επίσκοπος Αυγουστίνος

(Στον ιερό ναό της Αγίας Tριάδος Πτολεμαΐδος 3-3-1974 εσπέρας)

_______

ΣΕΡΒΙΚΑ

___

Недеља Православља

ДРЖИ  ВЕРУ СВОЈУ

«Држи шта имаш, да нико не узме венац твој» (Отк. 3,11)
Данас је, драги моји, светао и славан дан. Данас је празник Православља. Наша света Црква слави  победу над свим јересима, посебно над иконоборцима. Данас ћемо говорити која је вредност наше вере, који су непријатељи православне вере и шта треба да урадимо да бисмо одбранили наше свето Православље. Молим вас да послушате ове скромне речи, које долазе из једног срца које верује.

 

***

Која је вредност наше вере? Да бисмо разумели драги моји, шта је Православље, отварам књигу Откривења Јовановог. Јеванђелиста Јован виде и чу на отоку Патмосу једне недеље глас, који га позиваше да запише у књигу све што ће видети. Видео је седам златних свећњака, један седмосвећњак као они изнад Царских двери, и Господа нашег Исуса Христа како сија и хода «усред седам свећњака» (Откр. 1,13-2,1). Шта симболише ти седам свећњака? Седам свећњака као што објашњава сам Јован, су седам Цркава Мале Азије:  Ефеска,Смиранска, Пергамска, Тиатирска, Сардска, Филаделфијска и Лаодикијска. То су имена незаборавних градова у Малој Азији. Тамо је некада било свештенства, верног народа и лепих храмова. Све то је било тамо до велике катастрофе 1922 године, тада се угасило седмокандило (седам кандила- седам цркава) Мале Азије.Да бисмо спознали  вредност наше православне вере, од свега што пише Господ за седам Цркви, подсећам на Његове речи упућене Филаделфијској цркви:  «Долазим ускоро. Држи шта имаш, да нико не узме венац твој». То је савет Светог духа свима нама, да не изгубимо наше највеће благо, које је православна вера. Све оно што је поучавао Христос, што су проповедали апостоли, предавали вероучитељи и што су одлучили Свети очеви на помесним (регионалним) и Васељенским саборима. То је наше непроцењиво благо.

Свети Козма Етолски је говорио следеће: Неки трговац је за свога живота имао велику ревност за прикупљање  драгог камења. На крају је сакупио много драгог камења, разних боја и облика, чувао их је у једној торби. Једног дана је посумњао да ли је све то камење заиста право, да није лажно…. Отишао је код неког стручњака и замолио га да му каже коју вредност има то камење. Драгуљар је проверио један по један камен и рекао му: «Штета за твој труд, све је лажно камење, неко те је преварио. Само један камен има велику вредност, овај мали. Он вреди више од свих дијаманата..». Враћајући се кући од драгуљара, желео је на путу до куће да се увери. Сусрео је једног слепог човека, дијамантом је дотакао његове очи, и слепи човек је прогледао. Сусрео је једног глувонемог човека, додирнувши га дијамантом, човек је почео да говори и чује. Види једног хромог човека, додирне га каменом и човек устаје. Проналази једног старца и, додирнувши га каменом, старац се подмлади. На крају је срео једног покојника, чим га је додирнуо каменом, покојник је васкрсао. «Господи помилуј! Заиста овај дијамант има велику вредност!».
Тако је говорио свети Козма. Ко је трговац,  шта је лажно камење и ко је дијамант? Ви сте паметни и разумећете. Трговци смо сви ми, јер «купујемо» и сакупљамо разне ствари, али све то је лажно камење. Наш живот је једна збирка камења. Од свега што људе заварава, једно је само право, истина Христова, Православље. То је дијамант који вреди, све остало је за потпалу. Као што дијамант чуваш, тако треба да чуваш и православну веру.
Треба да га чуваш, јер је Православље у опасности. Који су  данас непријатељи наше православне вере? Колико их има?
1. Први непријатељ Православља су хилиасте(хришћанска пентекостна црква) и Јеховини  лажни сведоци. Они су иконоборци. Они се не поклањају иконама, и не  оцењују се крсним знаком. Разговарао сам са једним хилиастом, јако су фанатични. Иза свега су прљави долари које шире Американци из змијског гнезда у Бруклину. Нападају нечасно и тако нам краду православну веру. Довољан је само један хилиаста да зарази целу епархију, као једна вашљива овца у тору.
2. Други непријатељ Православља су масони. Они су образовани, научници и имају велике друштвене функције. Они утичу на друштвени, морални и религиозни живот у друштву. Имамо највише масона на  целом Балкану. Масони не верују у Свету Tројицу, не поклањају се Часном крсту. Њихови симболи су троугао и пентаграм. Потписују се додајући три тачкице. Једном сам видео такав потпис и све ми је било јасно.
3. Трећи непријатељ Православља су такозвани суботари. Они укидају недељу, не поштују је. Дан одмора им је субота (као и код Јевреја).
4. Опасни су и пентикосталци. Они узимају гумицу и бришу све празнике. Они држе Педесетницу, мисле да тако поштују Свети Дух.
5. Осим мноштва хришћанских јереси не бисмо требали да изоставимо и једног другог непријатеља Православља, а то су мухамеданци, отомани или муслимани,  тј.Ислам. То су Турци, Арапи, Египћани и други народи Азије и Африке. Отомани верују у Куран. Има их око 500-600 милиона. Знајте – у наше време они су највећа опасност. Они студирају теологију из Курана, а затим се шире по целом свету и граде джамије. Ја ћу умрети, али сетите се ових мојих речи, доћи ће и у нашу домовину и саградиће у Атини джамију, као што су у Лондону, у Паризу, у Берлину и другде.
Они су ревносни,а ми смо равнодушни према својој вери. Када  ваша деца одрасту, желите да постану механичари, лекари, адвокати, официри али не и свештеници. Мајке које ме слушате, ако волите Грчку и Православље, дајте вашу децу Богу! Да ли сте ме разумели? Нисам вам рекао још ништа.
6. Најгори непријатељ Православља нису ни хилиасте, ни масони, ни исламисти.Ко је најгори непријатељ Православља? Ах, дође ми да плачем, то смо ми православни хришћани! Наша  вера је вреднија од  дијаманта,а  нити је ценимо, нити живимо савесно. Треба да будемо со, светло и пример свету, да нас други виде и дођу  у Цркву. Некада су хришћани били светила, која су видели многи неверници и зато су постајали верници, а данас се верници смањују због лошег примера, многи губе своју веру. Одговорност носимо сви ми, а посебно свештенство.
Долазимо и до трећег питања. Шта бисмо требали учинити да одбранимо наше свето Православље? Одговарам опет са једним примером. Свети Козма је имао за ученика једног пастира са Пинда који је постао монах. Звао се Димитрије. Он је увек на својим грудима имао једну малу икону Богородице, путовао је из села у село и поучавао народ Јеванђељу. Турци су га ухватили и покушали су му отети оно што је држао на својим грудима, али његове руке као да су се залепиле за иконицу. Шта су на крају учинили са њим? Једно веома ретко мучење, које нам описује Француз Пукевил, који се тамо нашао у то време. Осудили су Димитрија на смрт зазиђивањем! Зазидали су га до врата, само му се глава видела. Живео је тако десет дана, издахнуо је дозивајући име Господње.
То је био наш род, то је било Православље. Немојте мислити да се у наше дане Света ватра угасила. Кандило подрхтава али још гори. Дошао је један хришћанин и плаче. «Шта се догодило?» «Умрла је моја мајка.» «Колико је имала година?» «Имала је 87 година. Долазим из Гагра. Био сам мало дете од годину дана када су зазвонила звона  и када су нам дали време за одлазак. Узела ме мајка у наручје и донела ме у Грчку из Мале Азије. Научила ме је да будем хришћанин и Грк. Пре него што се упокојила, рекла ми је: ‘Дете моје, одлазим. Срећан нам сусрет у вечности. Држи своју веру!’.» Исте оне речи које је написао Јеванђелиста Јован.

* * *

Ово седмокандило, браћо моја, бесмртно Православље да држимо, у инат демонима, пентикосталцима, масонима и свим осталим неверницима. О, постојбино моја, држи своју веру: «Држи шта имаш, да нико не узме венац твој» (Отк. 3,11). Амин.
 (У храму Свете Тројице, Птолемаида,  3-3-1974 вечерње)

–

tags

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.