Στρατηγος Γεωργιος Αυφαντης 15-2-2018
Η αληθεια για την Προδοσια Τσιπρα στο Μακεδονικο
——————-

——————

Η ανορθωσις της Εκκλησιας, η αναγεννησις του Εθνους μας επειγουν, εαν εις το προσεχες μελλον δεν θελωμε να θρηνησωμε μεγαλυτερας συμφορας

Ἀπὸ νέο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«ΜΗΝΥΜΑ SOS, ΠΟΥ ΘΑ ΕΣΩΖΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Ἡ ἀνόρθωσις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἀναγέννησις τοῦ Ἔθνους μας ἐπείγουν, ἐὰν εἰς τὸ προσεχὲς μέλλον δὲν θέλωμε νὰ θρηνήσωμε μεγαλυτέρας συμφοράς. Ποιός θὰ σώσῃ τὸ Ἔθνος; Ποιός θʼ ἀνορθώσῃ τὴν Ἐκκλησία; Ποιός τὰ ὄνειρα εἰς πραγματικότητα θὰ μεταβάλῃ; Ποιός εἰς τὴν ἀρχαίαν δόξα τὴν Ἐκκλησία θὰ ἐπαναγάγῃ; Ἡ Ἑλληνικὴ κυβέρνησις τοῦ Ὀρθοδόξου Βασιλείου; Ἀλλʼ οἱ ἑκάστοτε πολιτικοὶ ἄνδρες τῆς Ἑλλάδος, πλὴν τοῦ ἀειμνήστου Καποδίστρια, δὲν πιστεύουν εἰς τὴν θείαν ἀποστολὴν τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ θεωροῦν ταύτην ὡς μέσον πρὸς πραγματοποίησιν πολιτικῶν σκοπῶν, μερικοὶ δὲ ἐξ αὐτῶν ἀνήκοντες εἰς Μασονικὰς στοὰς, ἐπιθυμοῦν νὰ βλέπουν τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ἐν μαρασμῷ ὑπὸ φαύλων καὶ ἀνικάνων στοιχείων ἐκπροσωπουμένη. Ἐὰν οἱ πολιτικοὶ ἄνδρες τῆς Ἑλλάδος ἐπίστευον εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, θὰ ἐχάρασσον ὑγιᾶ ἐκκλησιαστικὴν πολιτικὴν καὶ πάσῃ θυσίᾳ ὡς πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας θὰ ἐπεδίωκον τὴν ἀνόρθωσιν αὐτῆς. Ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν πιστεύουν. Διὰ τοῦτο ὰό τήν ἑλληνική πολιτεία ὲμεῖς τοὐλάχιστον τίποτε τὸ καλὸ ἀναμένομε. Ποιός λοιπὸν τὰ ὄνειρα εἰς πραγματικότητας θὰ μεταβάλῃ; Ἡ μόνη ἐλπὶς ἀνορθώσεως τῆς Ἐκκλησίας εἶνε οἱ Ἱεράρχαι. Ὄχι ὅλοι οἱ Ἱεράρχαι, ἀλλʼ οἱ ὀλίγοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ὄχι περὶ μισθῶν, ὄχι περὶ ἀπολαυῶν, ὄχι περὶ συγγενῶν καὶ φίλων, ὄχι περὶ μεταθέσεως ἐκ πτωχοτέρων ἐπισκοπῶν εἰς πλουσιωτέρας, ὄχι περὶ ἐγκοσμίων ἀγαθῶν μεριμνῶντες, ἀλλὰ τὴν Ἐκκλησίαν ὄντως πονοῦντες εἶνε ἕτοιμοι ὑπὲρ αὐτῆς πᾶσαν θυσίαν νὰ ὑποστοῦν. Ὑπάρχουν τοιοῦτοι;

Αὐτοί, ὅσον ὀλίγοι καὶ ἐὰν εἶνε, συνεπικουρούμενοι ἀπὸ εὐσεβεῖς κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς καὶ ὑπὸ τῆς πανσθενουργοῦ Χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐνισχυόμενοι, δύνανται νʼ ἀποτελέσουν τὴν ζύμην τῆς ἀνορθώσεως καὶ ἀναγεννήσεως τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Αὐτοὶ οἱ ὀλίγοι, ἄς καταστήσουν ἀντικείμενον τῶν προσευχῶν, τῶν συναντήσεων καὶ τῶν μεριμνῶν των τὴν δόξαν τῆς Ἐκκλησίας. Εἰς τοὺς ὀλίγους αὐτοὺς αἱ γραμμαὶ τοῦ παρόντος ἄρθρου, θέλομεν νὰ πιστεύωμεν, ὅτι δὲν θʼ ἀποβοῦν ἄχρηστοι. Θὰ δώσουν ἀφορμήν, ἵνα μεταξὺ τῶν ἄλλων μελετήσουν καὶ τὸ πρόβλημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας διοργανώσεως καὶ εὕρουν τὸν τρόπον τῆς ταχυτέρας ἐξόδου ἐκ τῆς συγχύσεως καὶ ἀταξίας. Πάντως ἡ σημερινὴ τραγελαφικὴ κατάστασις τῆς πνευματικῆς διαποιμάνσεως τοῦ Ελληνισμοῦ πρέπει νὰ παύσῃ.