Φλώρινα 13-3-1971
(Ἀπόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνου Kαντιώτου)

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΛΑΘΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όσο η γυναίκα στέκεται στο ύψος της, τόσο και η κοινωνία στέκεται στο ύψος της. Άμα αρχίζει η γυναίκα να κατρακυλάει, θα κατρακυλά και ο άνδρας. Eίναι μυστηριώδης, είναι τεράστια η επίδραση της γυναίκας στον άνδρα.
Θέμε δε θέμε η γυναίκα είναι εκείνη που πλάθει την κοινωνία. H γυναίκα είναι εκείνη που παίρνει τον άνδρα και τον ανεβάζει στ’ άστρα του ουρανού. H γυναίκα παίρνει τον άνδρα από τ’ άστρα και τον κατεβάζει στον Άδη.

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΕ, ΔΕΝ Σ’ ΑΛΛΑΖΩ
ΣΑΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ !

Ποιημα τoῦ σεβάσμιου ἱερέως Ιωάννου Νικολοπούλου

Αφού μ’ εγκαταλείψανε Παπάδες και Δεσπότες,
πού από Γκεσέμια* γίνανε πανάθλιες, γκιόσες* κότες,
τού Αυγουστίνου έτρεξα τον τάφο να φιλήσω,
με τη δική του την ευχή, προβλήματα να λύσω.

Πρωτόειπα. Τίμιε Γέροντα, για πές μου, τί είχες κάνει
στή Ρούμελη, στα Γρεβενά, Φλώρινα και Κοζάνη
κι’ ή Μάνα μας ή Εκκλησιά, «Άγιο» δεν σ’ έχει κάνει;

Κι’ από το μνήμα ένιωσα μία φωνή να βγαίνη
και μέχρι τά μεσούρανα ψηλά να ανεβαίνη.

Παπά μου, δόξες και τιμές στον κόσμο δεν εζήτησα.
Γι’ αδικημένους και φτωχούς πάντοτε εξαγρύπνησα.
Ωσάν το φίδι απέφευγα πάντα κάθ’ αμαρτία*.
Την τυραννία απόδιωχνα, σκόρπαγα ελευθερία.
Δε συμβιβάστηκα ποτέ με την παρανομία,
Παρέμεινα αδιάλλακτος μέσα στην Κοινωνία.
Στα ιερά καθήκοντα ήμουν έν μετανοία.
Άρτον οκνόν δεν έφαγα*. Μακράν ή ακηδία*.

Ό Άρχοντας τής Πίστης μου, «φωτιά ήρθε ν’ ανάψη»*,
Γι’ αυτό κι’ εγώ δε δίστασα, πλάϊ να έχω κάψει
ό,τι σαπρό εφύτρωνε, αντίθετο απ’ την τάξη,
το ήθος, τήν ευπρέπεια.
Έμπρακτα κάθε αρετή να είν’ έν παρατάξει.

Κανόνες κι’ Ευαγγέλιο είχα στην αγκαλιά μου.
Μ’ αυτά τά δυό -πνευματικά- έθρεψα «τά παιδιά μου»*.
Ποτέ δεν εκατάντησαν στα πόδια «πατητήρι»! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1595

Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,1-8)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Τι κανει η αμαρτια!

«Εἶπε (ὁ Κύριος) τῷ παραλυτικῷ· Θάρσει, τέκνον· ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Δι­η­γεῖται σήμερα ἕνα θαῦμα. Ἕνα; λάθος κά­νω· δύο θαύματα διηγεῖται. Τὸ ἕνα φαίνεται, τὸ ἄλλο δὲν φαίνεται· γιατὶ ὑπάρχουν θαύ­ματα φα­νερὰ καὶ θαύματα κρυμμένα. Ποιό ἀπὸ τὰ δύο εἶνε τὸ μεγαλύ­τερο, θὰ συμπεράνετε μόνοι σας.
Τὸ ἕνα θαῦμα· ἕνα κορμὶ ἀκίνητο. Εἶχε γίνει σὰν μάρμαρο· δὲν διέφερε ἀπὸ νεκρό, ἀφοῦ τὸ σήκωναν τέσσερις, σὰν τὸ φέρετρο. Αὐτὸ λοι­πὸν τὸ κορμί, ὅταν πλησίασε στὸ Χρι­στὸ κι ἄκου­σε τὴ φωνή του «Ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου» (Ματθ. 9,6), ἀμέσως, σὰ νὰ τὸ διαπέρασε ἠλεκτρι­σμός, τινάχτηκε ὄρ­θιο, στάθηκε στὰ πόδια του, πῆρε στὴν πλάτη τὸ κρεβάτι καὶ πῆγε στὸ σπίτι του. Αὐτὸ εἶνε τὸ ἕνα θαῦμα, ποὺ τὸ εἶ­δαν ὅλοι καὶ δόξασαν τὸ Θεό.
Τὸ ἄλλο θαῦμα· μιὰ ψυχὴ φορτωμένη ἁμαρ­τήματα, μαύρη σὰν τὰ φτερὰ τοῦ κόρακα καὶ παράλυτη, μόλις πλησίασε τὸ Χριστὸ κ᾽ ἐκεῖνος εἶ­πε «Θάρσει, τέκνον, ἀ­φέων­ταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (ἔ.ἀ. 9,2), ἔνιωσε νὰ φεύγῃ ἀπὸ πάνω της ὅλο τὸ βάρος, νὰ παίρνῃ φτερά· καὶ τότε, ὄχι πλέον ἄνθρωποι ὅπως προηγου­μένως, ἀλλ᾽ αὐτὴ τὴ φο­ρὰ ἄγγελοι καὶ ἀρχάγγελοι, ποὺ εἶ­δαν ἕνα κορά­κι νὰ γίνε­ται περιστέρι, δοξολόγησαν τὸ Θεό.
Δυὸ θαύματα συγχρόνως. Τὴν ἴδια ὥρα ὁ πα­ράλυτος εἶδε τὴ δύ­ναμι τοῦ Χριστοῦ καὶ στὸ κορμί του καὶ στὴν ψυχή του. Ἀλλ᾽ ἐγὼ θέλω τώρα νὰ σᾶς δείξω, ὅτι ἡ ἁμαρτία, ἀπὸ τὴν ὁ­ποία θεραπεύθηκε ἡ ψυχή του, εἶνε χειρότερη ἀπὸ τὴν ἀσθένεια ποὺ εἶχε τὸ σῶμα του. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2210

Κυριακὴ ΣΤ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,1-8)
28 Ἰουλίου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Φρουρα λογισμων

«Ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν· Ἵνα τί ὑ­μεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;…» (Ματθ. 9,4)

Ἕνα θῦμα τῆς ἁμαρτίας μᾶς παρουσιάζει, ἀγαπητοί μου, τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, θῦμα ἀπὸ τὰ πιὸ ἀξιολύπητα. Εἶνε παράλυτος· ὄχι ἁπλῶς στὸ χέρι ἢ στὸ πόδι, ἀλλὰ σὲ ὁ­λόκληρο τὸ σῶμα. Ἀκίνητος, καρφωμένος ἐ­πάνω στὸ κρεββάτι τοῦ πόνου του. Ὅλοι οἱ ἄλ­λοι κινοῦνται ὅπου θέλουν, αὐτὸς ὅμως ὁ ταλαίπωρος μένει ἐκεῖ ἀκίνητος· εἶ­νε σὰν νεκρὸς ἄταφος. Ἡ ἀσθένειά του ἀνίατη, ἀθερά­πευτη. Κανένα γιατρικό, κανένας γιατρὸς δὲν μπόρεσε νὰ τὸν θεραπεύσῃ.
Ἀλλὰ νά τώρα ὁ Ἰησοῦς· ἔρχεται ἐκεῖ, στὴν πόλι τους τὴν Καπερναούμ, γιὰ νὰ διδάξῃ ὅ­πως συνήθως. Καὶ κάποιοι σπλαχνικοὶ ἄνθρωποι, κινούμενοι ἀπὸ συμπάθεια καὶ ἀγάπη, σκέπτονται πῶς μποροῦν νὰ βοηθήσουν τὸν ἀ­βοήθητο αὐτὸν ἀσθενῆ. Συμφωνοῦν κι ἀναλαμβάνουν τὸν κόπο νὰ τὸν σηκώσουν στὰ χέρια καὶ τὸν φέρνουν στὸ Χριστό, ποὺ εἶ­νε ἡ μόνη ἐλπίδα κάθε ἀπελπισμένου. Χωρὶς ἀ­ναβολὴ λοιπὸν γίνεται ἡ μεταφορὰ καὶ σὲ λίγο νάτος ὁ παράλυτος ἐμπρὸς στὸν Ἰησοῦ.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὸν βλέπει τώρα. Τὸν βλέπουν βέβαια καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι· τὸν κοιτάζουν μὲ οἶ­κτο καὶ συμπόνια, ὡς ἕναν ἀσθενῆ ποὺ πά­σχει στὸ σῶμα. Ὁ Χριστὸς ὅμως δὲν τὸν βλέπει μόνο ἔτσι, ἐξωτερικὰ ὅπως οἱ ἄλ­λοι· τὸν βλέπει καὶ ἐσωτερικά. Δὲν βλέπει μόνο τὸ παρόν, βλέπει καὶ τὸ παρελθόν του. Τὸν βλέπει βαθειά· καὶ διακρίνει ὅτι, ἐκτὸς ἀ­πὸ τὸ σῶ­μα καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ σῶμα, πάσχει ἡ ψυχή του. Ἔχει βέβαια ἀνάγκη νὰ θεραπευ­θῇ τὸ σῶμα του, ἀλλὰ προηγουμένως πρέπει νὰ θεραπευ­θῇ ἡ ψυχή του. Γι᾽ αὐτὸ τοῦ λέει· «Ἔχε θάρρος, παιδί μου, σοῦ συγχωροῦνται οἱ ἁ­μαρτίες σου» (Ματθ. 9,2).
Αὐτὸ εἶνε ἡ πρώτη καὶ μεγαλύτερη βοήθεια καὶ παρηγοριὰ στὸ δυστυχισμένο παρά­λυτο. Ἐνῷ ὅμως τὰ λόγια αὐτὰ γιὰ τὸν παράλυτο εἶνε βάλσαμο, γιὰ κάποιους ἄλλους ποὺ παρευρίσκονται ἐκεῖ γίνονται σκάνδαλο.
Μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν τοῦ Χριστοῦ τὴν ὥ­ρα ἐκείνη ἦταν καὶ κάποιοι γραμματεῖς, ποὺ δὲν εἶχαν σεβασμὸ στὸ πρόσωπό του· εἶχαν ἐχθρικὴ διάθεσι καὶ ζη­τοῦσαν ἀφορμὴ νὰ τὸν κατηγορήσουν. Τὰ λόγια αὐτὰ τοὺς προκαλοῦν ἀγανάκτησι. Τὸ συγχωρεῖν ἁμαρτίες εἶ­νε δικαίωμα μόνο τοῦ Θεοῦ· πῶς λοιπὸν αὐ­τὸς ἐδῶ ὁ Ἰησοῦς οἰκειοποιεῖται ξένο δικαίωμα;… Αὐτὰ ἄρχισαν νὰ συλλογίζωνται μέσα τους. Δὲν τολμοῦν ὡστόσο νὰ ἐκστομίσουν τίποτα, γιατὶ ξέρουν ὅτι ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ τοὺς ἀποστομώσῃ. Φοβοῦνται βέβαια καὶ τὸν ὄχλο, τὸ λαὸ ποὺ τοὺς παρακολουθεῖ· ξέρουν ὅτι ὅλοι αὐτοὶ εἶνε μὲ τὸ μέρος του καὶ τὸν σέβονται. Περισσότερο ὅμως ὑπολογίζουν τὸν ἴδιο τὸν Ἰ­η­σοῦ, ποὺ μὲ τὴ δύναμι τοῦ λόγου του μπορεῖ νὰ συντρίψῃ τὰ ἐπιχει­ρήματα ὅ­ποιου θελήσῃ νὰ τὸν ἀντιστρατευθῇ. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1092

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
27 Ἰουλίου
Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Οι πιστοι εν διωγμω

«Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου…» (Λουκ. 21,17)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια; Εἶνε προφητεία, ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅ,τι εἶπε ἐκεῖνος, ἔγινε, καὶ γίνεται, καὶ θὰ γίνεται μέχρι κεραίας. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Ἀκοῦμε λοιπὸν τὸν Κύριο νὰ λέῃ· «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. 21,17).
Σὲ ποιούς λέει τὰ λόγια αὐτά; Τὰ λέει στοὺς μαθητάς του στὴν ἀρχὴ τῆς δημοσίας δράσεώς του. Τί ἀντίθεσι μὲ τὸ Μωάμεθ, τὸν ἱδρυτὴ τῆς θρησκείας τῶν μουσουλμάνων! Αὐτὸς μὲ ἄλλο τρόπο μάζεψε ὀπαδούς. Ἐλᾶτε κοντά μου, λέει, καὶ θά ᾿χετε πλούτη, θά ᾿χετε ἀργύριον καὶ χρυσίον, θά ᾿χετε ἠδονὰς καὶ ἀπολαύσεις, θά ᾿χετε χαρέμια, θά ᾿χετε ὅλα τὰ ἐπίγεια ἀγαθά. Ἀντιθέτως ὁ Κύριος· δὲν ὑπεσχέθη οὔτε δόξες, οὔτε χρῆμα, οὔτε ἡδονάς, ἀλλὰ τί; Διωγμό! Θὰ διωχθῆτε, εἶπε, ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους, ἀπὸ ἐχθροὺς καὶ φίλους, «καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου». Καὶ πράγματι εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὴ γέννησί του, ὁ χριστιανισμὸς ἐγνώρισε τὸν διωγμό.
Αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος, τὸ βλέπουμε νὰ ἐκπληρώνεται μέσα στὴν ἱστορία. Τὸ βλέπουμε ἐν πρώτοις στὴν ἱστορία τῶν δώδεκα ἀποστόλων. Ποιός ἀπ᾿ αὐτοὺς εἶχε τέλος εἰρηνικό; Ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰωάννη κανείς ἄλλος· ὅλοι μαρτύρησαν. Ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ Χριστοῦ· οἱ κορυφαῖοι Πέτρος καὶ Παῦλος μαρτύρησαν ἐπὶ Νέρωνος στὴ Ῥώμη. Ὁ Ἀνδρέας σταυρώθηκε ἀνάποδα στὴν Πάτρα. Ὁ Ἰάκωβος ἐσφάγη σὰν ἀρνὶ στὰ Ἰεροσόλυμα… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1601

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

H Πατριδα, τo ονομα και το επαγγελμα

τοῦ αγιου Παντελεημονος

ΔΕΝ ΕΙΝΕ, ἀγαπητοί μου, ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ὁμιλῶ στὴν ἑορτὴ τοῦ ἁγίου Παντελεήμο­νος· πολλὲς χρονιὲς ἔχω μιλήσει. Τί νὰ πῶ σή­μερα; νὰ ἐπαναλάβω τὰ ἴδια; Δὲν τὸ συνηθίζω. Προσπαθῶ ὅπως ἡ κλῶσ­σα νὰ σκαλίζω τὸ ἱερὸ ἔδαφος, νὰ ἐ­ρευνῶ δηλαδὴ Πα­λαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη καὶ τοὺς βίους τῶν ἁ­γίων, γιὰ νὰ προσ­φέρω κάποια νέα πνευματικὴ τρο­φή, ἔστω καὶ πενιχρά, στὰ πνευματικά μου τέκνα.
Καὶ ὁ βίος τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, ποὺ ἑορτάζουμε, εἶνε πλούσιος σὲ διδάγματα. Ὁ ἅγιος Παντελεήμων εἶνε πολύεδρο διαμάντι, ποὺ ἀκτινοβολεῖ ἀπὸ κάθε πλευρά. Θὰ ἐξετά­σουμε λοιπὸν ἐδῶ τὸν βίο του ἀπὸ τρεῖς πλευ­ρές. Θὰ δοῦμε ποιά εἶνε ἡ πατρίδα του, ποιό εἶ­νε τὸ ὄνομά του, καὶ ποιό τὸ ἐπάγγελμά του.

* * *

⃝ Καὶ πρῶτα, ἀγαπητοί μου, ἡ πατρίδα του, ὅπου γεννήθηκε καὶ ἔζησε τὸν 4ο (Δ΄) αἰῶνα.
Κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο κάπου γεννιέται. Καὶ ὁ τόπος ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ εἶδε τὸ φῶς τοῦ ἥλιου ἢ μεγάλωσε τοῦ εἶνε ἀγαπη­τός, εἶνε ἡ ἰδιαίτερη πατρίδα του. Ἀπὸ τὸν κανόνα αὐτὸν δὲν ἐξαιρέθηκε οὔτε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Γεννήθηκε στὴ Βη­θλεὲμ καὶ μεγάλωσε στὴ Ναζαρέτ· ἔτσι ἔγινε γνωστὸς ὡς Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖ­ος. Καὶ ἡ ἐπι­γραφὴ ποὺ ἔ­βαλε ὁ Πιλᾶτος στὸ σταυρό του ἦ­ταν «Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰου­δαί­ων» (Ἰω. 19,19). Ἀπ᾽ ἐδῶ ἡ Ναζαρέτ, τὸ μικρὸ αὐ­τὸ χωριό, ἔχει σήμερα δόξα καὶ τιμὴ μεγαλύτερη ἀπὸ τὴ Νέα Ὑόρκη καὶ κάθε μεγαλούπολι.
Ὁ ἄνθρωπος εἶνε ἢ ἡ τιμὴ ἢ ἡ ντροπὴ τῆς πατρίδος του. Καὶ ὁ ἅγιος ποὺ ἑορτάζουμε εἶχε πατρίδα, τὴν ὁποία τίμησε. Ποιά ἦ­ταν ἡ πατρίδα τοῦ ἁγίου Παντελε­ήμονος; Ἡ Νικομήδεια. Τὸ ὄ­νομά της μᾶς φέρνει δάκρυα. Μαχηταὶ τῆς στρατιᾶς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἀξιώθηκαν νὰ φθά­σουν ἐκεῖ καὶ νὰ προσκυνήσουν στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, ποὺ ὑπῆρχε κάποτε καὶ τώρα ἔχει μεταβληθῆ σὲ ἀχυρῶνα…
Ἡ Νικομήδεια εἶνε μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες πόλεις τοῦ ἑλ­ληνισμοῦ, μὲ πολλὰ μνημεῖα. Γιὰ μικρὸ διάστημα, δέκα περίπου χρόνια, ὑπῆρ­ξε καὶ ἕδρα τῆς ῾Ρωμαϊκῆς αὐτοκρατο­ρίας. Τότε ἔζησε ἐκεῖ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀ­γριωτέ­ρους διώκτας τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Διοκλη­τιανός (284-305 μ.Χ.)· ἐκεῖ ὑπεγράφη τὸ δι­άτα­γμα τοῦ τε­λευ­ταίου καὶ σκληροτέρου διωγμοῦ κατὰ τῶν Χριστιανῶν. Read more »

Τι λέει για τους κακούς ὲπισκόπους ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστινος
Διαβαστε: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=73574

«ΧΡΙΣΤΟ Η ΒΕΛΙΑΛ;»(Β´ Κορινθιους 6,15)

«Παρεθηκε σοι πυρ και υδωρ·
ου εαν θελης, εκτενεις την χειρα σου»(Σοφ. Σειρ. 15,16).

—- . —-

Τού Συνεργάτου μας Κ.Θ.

Αν αυτό το λέν λατρεία. Αν αυτό είν’ προσευχή,
Και ‘γώ τά «Πρωτόκιά» μου τά πουλώ για μια φακή!
Δεν αντέχουνε τά μάτια. Δεν αντέχει ή ακοή,
Γιατί μέσα στους ναούς μας διάολος πλέον κατοικεί.

Παντού έχει εισχωρήσει ή ΤV με το γυαλί.
Για επίδειξη και σόου πλέον όλους προκαλεί.

Είν’ ή μίτρα στο κεφάλι ίσια και φανταχτερή;
Μην είναι στραβό το γένι; Διόρθωσέ το με το χτένι
Διάκε μου, τί καρτερείς;
Το ωμόφορο στο σβέρκο να το φτιάξης δε μπορείς;
Το μαντήλι στη ματσούκα ξέχασες για να το βάλης. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2209

Τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος
Σάββατο 27 Ἰουλίου 2019
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Μαθημα αγαπης

«Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 15,17)

«Ἑορτὴ μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος». Δὲν ἔχει μόνο ὁ οὐρανός, ἀγαπητοί μου, ἀστέρια· ἔχει καὶ ἡ Ἐκκλησία τὰ δικά της· καὶ ἀ­στέρια τῆς Ἐκκλησίας εἶνε οἱ ἅγιοι (μάρτυρες, ὁμολογηταί, ὅσιοι, διδάσκαλοι καὶ πα­τέρες). Λάμπουν στὸν οὐρανὸ τ᾽ ἀστέρια, ἀλλὰ λάμπουν καὶ στὸ νοητὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλη­σί­­­ας οἱ νοητοὶ ἀστέρες, οἱ ἅγιοι· λάμπουν μὲ τὴ ζωή, τὶς ἀρετές, τὰ θαύματά τους. Καὶ ὅ­πως στὸν οὐρανὸ «ἀστέρι ἀπὸ ἀστέρι διαφέρει στὴ λάμψι» (Α΄ Κορ. 15,41), ἔτσι καὶ μεταξὺ τῶν ἁ­γίων ὑπάρχει διαφορά. Καὶ ἕνα ἀστέρι «πρώτου μεγέθους» εἶνε ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ μεγα­λομάρτυς καὶ ἰαματικὸς Παντελεήμων. Ἂς τολμήσω νὰ ψελλίσω λίγες λέξεις πλέκον­τας ταπεινὸ ἐγκώμιο στὴ μνήμη του.

* * *

Ὁ ἅγιος Παντελεήμων γεννήθηκε τὴν ἐπο­χὴ τῶν φρικτῶν διωγμῶν τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐ­πὶ αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ (286-305 μ.Χ.), σὲ μία χώρα ποὺ τὸ ὄνομά της προκαλεῖ δάκρυα, στὴ χώρα ποὺ γέννησε τοὺς περισσοτέρους ἁγίους καὶ μάρτυρες, στὴ Μικρὰ Ἀσία. Ἰδιαίτερη πατρίδα του ἦταν ἡ Νικομήδεια τῆς Βιθυνίας. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ναός του, ἀλλὰ μιὰ ἀποφράδα ἡ­μέρα τοῦ Αὐγούστου 1922 τὰ παιδιὰ τῆς Ἄγαρ τὸν μετέτρεψαν σὲ ἀχυρῶνα. Σήμερα στὴ Νικομήδεια δὲν χτυπᾶνε καμπάνες. Πιστεύω ὅ­μως, ὅτι μιὰ μέρα θὰ χτυπήσουν πάλι ἐκεῖ!… Read more »

Η Διοικηση της Εκκλησιας. Χμ! Επροδοθη και προδιδει

π. Αθανασιου Μυτιληναίου

«…Ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Χμ! Ἐπροδόθη καὶ προδίδει. Ναί. Ἐπροδόθη καὶ προδίδει. Βλέπει κανεὶς μία κατάσταση ποὺ λυπᾶται κατάβαθα.
Ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἦσαν φύσει-θέσει οἱ ἁρμόδιοι νὰ βοηθήσουν τὸν σύγχρονον κόσμο καὶ τὴ νέα γενεά, δὲν κάνουν τίποτα, ἔξω ἀπὸ κάποιες, ἴσως, ἐξαιρέσεις. Γιατί; Ὅταν ἀκοῦτε ἐπὶ παραδείγματι τὸ τάδε στέλεχος τῆς Ἐκκλησίας…, ὅτι εἶναι μασῶνος, ὅτι εἶναι ἄνθρωπος τῆς «ντόλτσε βίτα», τῆς γλυκειᾶς ζωῆς… Τέτοιοι ἄνθρωποι πῶς θὰ ποδηγετήσουν τὴν ἀνθρωπότητα; Ναί, κατ’ ὄνομα εἶναι ὀρθόδοξοι, χριστιανοί, ἐπίσκοποι, εἶναι Ἐκκλησία. Ἀλλὰ ἔχουν ἐγκλωβιστεῖ. Ἔχουν δεθεῖ. Ἔχουν ἀπομονωθεῖ. Φρόντισαν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις νὰ τοὺς βάλουν ν’ ἀγαπᾶνε αὐτὰ τὰ πράγματα, νὰ ἐπιθυμοῦν αὐτὰ τὰ πράγματα ἤ, ἄν θέλετε καλύτερα, νὰ ἀναδεικνύουν μὲς στὴν Ἐκκλησία ἀνθρώπους ποὺ ἁλώνονται ἀπὸ τὶς ἡδονὲς καὶ τὸ χρῆμα. Αὐτοὺς προβάλλουν. Καὶ ἔτσι δὲν ὑπάρχουν τὰ πνευματικὰ ἀντισταθμίσματα…»
Tην συνέχεια: https://agonasax.blogspot.com/2019/07/blog-post_2.html

2) …Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ “BUILDERBERG” ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

Ελληνίδες και Έλληνες πατριώτες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Ελάτε να πούμε και κάποιες διαφορετικές κουβέντες από αυτά που λένε τα μέσα «ενημέρωσης» του λαού.
Αν όλη αυτή η εικόνα περί της πραγματικότητας όπως μας την παρουσιάζει σήμερα η Κυβέρνηση και τα ΜΜΕ,
ήταν η αληθινή και δεν υπήρχε κανένα σκοτεινό παρασκήνιο, τότε να είσαστε σίγουροι πως δεν θα είχαν κανένα λόγο ύπαρξης,
ούτε οι μυστικές υπηρεσίες,
ούτε οι Μασωνικές λέσχες των “Lions” και των “Rotary”,
ούτε οι μυστικές συνεδριάσεις της “Builderberg”, και των “Illouminati”
ούτε ο «Διεθνής Σιωνισμός», ούτε τα καρτέλ των Χρηματιστηρίων, ούτε η βιομηχανική κατασκοπία ούτε τίποτα.
Αυτά όμως υπάρχουν και δεν είναι της φαντασίας μας.
Και στην μυστική συνεδρίαση της “Builderberg” το 2018 συμμετείχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης που τώρα τον έκαναν Πρωθυπουργό της Ελλάδος, ἘΔΩ:
https://youtu.be/KcRf8sMPvo0
ενώ στην συνεδρίαση του 2019 συμμετείχε η Νίκη Κεραμέως. (Εβραϊκό όνομα εκ του “αγρού του Κεραμέως”) Την συνέχεια:
https://www.triklopodia.gr/%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80/

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΝΗΜΑΤΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Συνεργάτου μας Λ.Α.

Ὅταν ἔρχονται στήν πατρίδα μας τήν Ἑλλάδα οἱ συνάνθρωποι μας ἀλλοδαποί ἀπό τό ἐξωτερικό γιά νά παρουσιάσουν κάποιες καλές τέχνες γιά τήν πρόοδο καί τήν καλύτερη οἰκονομική μας ἀνάπτυξη, ὅπως τέχνες ἐπαγγελματικές, κατασκευαστικές, καί ἄλλες χρήσιμες τέχνες πρέπει νά εἶναι καλοδεχούμενοι, καί νά ἐνθαρρύνονται στό νά μᾶς διδάξουν κάτι πού δέν τό γνωρίζουμε. Νά τούς δεχόμεθα ὡς πρόνοια Τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ καλός Θεός μᾶς στέλνει τά πλάσματα του πρός βοήθεια δική μας σέ κάτι πού δέν κατέχουμε. Ὁ μακαριστός Αὐγουστίνος Καντιώτης ἔλεγε ὁ ἴδιος ὡς φωτισμένος ἱεράρχης νά παίρνουμε τά καλά τῶν ξένων, καί ὄχι τά κακά, ἐπίσης ἔγραψε δεκάδες σελίδες γιά τίς τέχνες στήν Ἑλλάδα πού θά πρέπει νά εἰσέλθουν στήν παιδεία μας.
βλέπετε τό συγγραφικό του ἔργο : ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ)
Ὅταν ὅμως ἔρχονται γιά νά μᾶς διδάξουν τέχνες πού κρύβονται μέσα τους τά πλανεμένα θρησκευτικά τους πιστεύω, ἤ ἀκόμα χειρότερα τήν μαγεία, καί τίς αἱρέσεις τοῦ χριστιανισμοῦ , ὅπως καί τά πεπλανημένα τους περί δῆθεν ἡ αὐτοδύναμη τοῦ νοῦ, καί τά τοιαῦτα, ὅπως τίς ἐκ Ἀσίας πολεμικές τέχνες, τότες ἐκεῖ νά τούς δεχόμεθα ὄχι ὡς δασκάλους ἀλλά ὡς πεπλανημένους, καί νά τό θεωροῦμε εὐκαιρία στό νά τούς διδάξουμε ἐμεῖς ὅτι εὑρίσκονται εἰς τήν πλάνη. Θά μᾶς εὐγνωμονοῦν ἐάν ἔχουν καθαρή καρδιά γιά τήν πλάνη πού τούς ἀπαλλάξαμε. Ἐνῶ ἐάν δέν ἔχουν καθαρά κίνητρα καί δέν εἶναι καλοπροαίρετοι θά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό κοντά μας, κάτι πού πάλι μᾶς συμφέρει. Οἱ Ἕλληνες ἔλεγε ὁ Ἅγιος  Νεκτάριος εἶναι προορισμένοι ἀπό τόν Θεο οἱ διδάσκαλοι τῶν Ἐθνῶν, καί δέν ἐννοοῦσε μόνον τίς ἐπιστῆμες, τίς τέχνες (διότι δέν τίς κατέχουμε ὅλες) , ἀλλά κυρίως τήν διδασκαλία τῆς ὀρθῆς πίστεως περί Θεοῦ (τήν ὀρθοδοξίαν μας), πού τήν κατέχουμε (κατά πρόνοια Θεοῦ) τουλάχιστον ὡς ἡ ἐπίσημη πίστη μας, διότι σέ ὀρθοπραξία εὑρισκόμεθα ἀκόμα σέ καχεκτικό στάδιο. Ἔτσι λοιπόν ὅταν ἦρθαν τό 2018 στήν Κρήτη οἱ γνωστοί Σαολίν (πού δέν γνωρίζουμε σίγουρα ἐάν τούς προσκάλεσαν οἱ συμπατριῶτες μας, ἤ ἐάν δήλωσαν τήν ἐπιθυμία των αὐτή ἀπό μόνοι τους- βλέπετε:

Οι Σαολίν μοναχοί έρχονται στα Χανιά! Η παράσταση που κόβει την …

https://www.zarpanews.gr/οι-σαολίν-μοναχοί-έρχονται-στα-χανιά-η/

τότες θά ἔπρεπε νά παραβρεθοῦν ἐκεῖ ἄξιοι δημοτικοί ἰθύνοντες, Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΔ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1360

Τῆς ἁγίας Παρασκευῆς
26 Ἰουλίου
Tοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Σεμνη ιεραποστολος με οπλο τη Γραφη

ΕΟΡΤΗ. Ἑορτάζουμε σήμερα, ἀγαπητοί μου, τὴν ἑορτὴ τῆς μεγαλομάρτυρος ἁγί­ας Παρασκευῆς. Ἀλλὰ πῶς ἑορτάζουμε; Αὐτὸ εἶνε τὸ μεγάλο θέμα. Διότι λέει κάπου στὴ Γραφὴ ὁ Θεός· «Μισῶ τὶς ἑορτὲς καὶ πανηγύ­ρεις σας» (βλ. Ἀμ. 5,21· Ἠσ. 1,14). Γιατί; Διότι ὑπάρχουν δύο τρόποι ἑορτασμοῦ· ὁ εὔκολος καὶ ὁ δύσκολος. Ὁ εὔκολος εἶνε, νὰ ’ρθοῦμε ν᾽ ἀ­νά­ψουμε τὸ κερί μας καὶ νὰ προσ­κυνήσουμε τὴν εἰκόνα. Κανείς δὲν τὰ κατηγορεῖ αὐτά· δὲν εἴμεθα προτεστάνται καὶ χιλιασταί. Δὲν πρέπει ὅμως νὰ περιοριστοῦμε σ᾽ αὐτὸ τὸν εὔκολο ἑορτασμό. Ὁ ἄλλος, ὁ δύσκολος ἑορτασμός, ποιός εἶνε; Γιατί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τοὺς ἁγίους; Τοὺς παρουσιάζει ἐνώπιόν μας ὡς πρότυπα, ὡς μοντέλλα. Διότι οἱ ἅγιοι ἀπέδειξαν, ὅτι αὐτὰ ποὺ διδάσκει ὁ Χριστός, δὲν εἶνε θεωρία, δὲν εἶνε οὐτοπία, δὲν εἶνε ἀπραγματοποίητα. «Καὶ ποιός τὰ κάνει!…», ἀκοῦμε συνήθως. Οἱ ἅγιοι διαψεύδουν αὐτὸ τὸν ἰσχυρισμό· διότι ἀπέδειξαν μὲ τὴ ζωή τους, μὲ τὸ κήρυγμά τους καὶ μὲ τὸ αἷ­μα τους, ὅτι αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐκτελεσθοῦν. Ἀπέδειξαν, ὅτι ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ βασιλεύει εἰς αἰῶνας αἰώνων στὸ πρόσωπο τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων.
Καὶ ὄχι μόνο στὴν παλαιὰ ἐποχή. Καὶ σήμε­ρα ὑπάρχουν ἅγιοι, στὸν αἰῶνα αὐτόν, ὅπως λ.χ. ὁ ἅγιος Νεκτάριος ποὺ ἔζησε στὶς ἡμέρες μας καὶ οἱ ἅγιοι τῶν χωρῶν ὅπου ὑπάρχει ἀθεΐα. Δὲν ὑπάρχει ἐποχὴ χωρὶς νὰ ἔχῃ τοὺς ἁγίους καὶ μάρτυράς της.
Δὲν εἶνε ἕνας καὶ δύο· εἶνε ἀναρίθμητοι, ἕνας ἀστερισμός, ἕ­νας γαλαξίας. Ἕνα ἀστέρι ἀπὸ τὸν γαλαξία αὐτόν, ἀ­στέρι πρώτου μεγέθους, εἶνε καὶ ἡ ἁγία Παρασκευή.
Δὲν θὰ διηγηθῶ τὸν βίο της. Θὰ σᾶς δώσω μὲ λίγες γραμμὲς μία εἰκόνα της. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2208

Τῆς ἁγίας Παρασκευῆς
Παρασκευὴ 26 Ἰουλίου 2019
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Θυσια εξ αγαπης

Ποιά, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ ἁγία Παρασκευή, ποὺ ἑορτάζουμε; ποιός εἶνε ὁ βίος της, τὰ ἔργα καὶ τὰ θαύματά της; Δὲν εἶνε εὔκολο νὰ τὰ διηγηθῇ κανεὶς λεπτομερῶς. Ἂς πλησι­άσουμε εὐλαβῶς τὴν ἱερὰ μορφή της.

* * *

Ἡ ἁγία Παρασκευὴ γεννήθηκε στὴν πρωτεύουσα τοῦ ἀρχαίου κόσμου, τὴ ῾Ρώμη, ἐπὶ αὐτοκράτορος Ἀντωνίνου (138-161 μ.Χ.). Οἱ εὐκατάστατοι γονεῖς της, ὁ Ἀγάθων καὶ ἡ Πολιτεία, ἦ­ταν Χριστιανοί, ἀλλὰ ἄτεκνοι. Ἔταξαν λοιπόν, ἂν ἀποκτήσουν παιδί, νὰ τὸ ἀφιερώσουν στὸν Κύριο. Ὁ Θεὸς τοὺς ἔδωσε πράγματι αὐ­τὴ τὴν κόρη· καὶ ἐπειδὴ γεννήθηκε ἡμέρα Πα­ρασκευὴ τῆς ἔδωσαν καὶ τὸ ὄνομα Παρασκευή. Τὴν ἀνέθρε­ψαν χριστιανικά. Ἀλλὰ τὸ κορίτσι αὐτὸ εἶχε τὸ δυσ­τύχημα νὰ πεθάνουν καὶ οἱ δύο γονεῖς της ὅ­ταν ἐκείνη ἦταν ἀκόμη μικρή. Εἶχε ὅμως τὴ μεγάλη εὐλογία, ὅτι ἡ πίστι στὸ Χριστὸ εἶχε ῥιζώσει ἐγκαίρως μέσα της.
Καθὼς μεγάλωνε, ἡ ἀγάπη στὸν Κύριο ἄναψε φωτιὰ στὴν ψυχή της. Ἡ ἁγία αὐ­τὴ φλόγα, ποὺ δὲν εἶνε ἀπὸ τὴ γῆ ἀλλ᾽ ἀνάβει ἀπὸ τὸν οὐρανό, εἶνε τό­σο δυνατή, ὥστε ὅλα τὰ ποτάμια δὲν μποροῦν νὰ τὴ σβήσουν (πρβλ. ᾎσμ. 8,7). Εὐτυχι­σμέ­νοι ὅσοι τὴν αἰσθάνον­ται. Read more »

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ.5

Χριστιανος, ονομα και πραγματικοτης

Ἡ ὀνομασία μας, τὸ ὅτι λεγόμεθα Χριστιανοί, δὲν εἶνε ἀρκετό. Ἡ ὀνομασία πρέπει ν᾿ ἀνταποκρίνεται καὶ σὲ μιὰ πραγματικότητα. Ὅπως τὸ χαρτονόμισμα· δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς νὰ γράφῃ ἕνα ποσό, ἀλλὰ τὸ ποσὸν αὐτὸ ποὺ εἶνε γραμμένο ἐπάνω στὸ χαρτονόμισμα πρέπει ν᾿ ἀνταποκρίνεται σὲ ἕνα ἀπόθεμα χρυσοῦ. Δηλαδή, τὴν ὥρα ποὺ θὰ τὸ πᾶμε στὴν τράπεζα, νὰ μπορῇ ἡ τράπεζα νὰ μᾶς δώσῃ ἑκατὸ χρυσᾶ φράγκα, ἐὰν γράφῃ ἑκατό, ἢ χίλια, ἐὰν γράφῃ χίλια. Διότι ἀλλιῶς, θὰ εἶνε ἕνα ἁπλὸ χαρτί. Κατὰ παρόμοιο τρόπο δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς ἡ ὀνομασία μας, ὅτι λεγόμεθα Χριστιανοί, γιὰ νὰ δικαιώσῃ τὴν ὕπαρξί μας στὸν κόσμο αὐτόν.
Ἡ ὀνομασία δημιουργεῖ ὑποχρεώσεις, συνοδεύεται ἀπὸ ὑποχρεώσεις καὶ καθήκοντα. Αὐτὸ ἰσχύει γιὰ κάθε ὀνομασία. Εἶσαι μηχανικός, ὀνομάζεσαι μηχανικός; πρέπει νὰ εἶσαι εἰς θέσιν νὰ χτίζῃς σπίτια γερὰ καὶ στερεά. Ὀνομάζεσαι δάσκαλος; πρέπει νὰ εἶσαι εἰς θέσιν νὰ μάθῃς τὰ παιδιὰ γράμματα. Ὀνομάζεσαι γιατρός; δὲν ἀρκεῖ αὐτό· πρέπει καὶ νὰ εἶσαι εἰς θέσιν νὰ κάνῃς διάγνωσι, νὰ βρίσκῃς τὰ κατάλληλα φάρμακα, νὰ ὁρίζῃς τὴν κατάλληλη δίαιτα· τότε θὰ εἶσαι γιατρός, δὲν ἀρκεῖ μόνο τὸ ὄνομα καὶ ἡ φίρμα «εἶμαι γιατρός». Ὀνομάζεσαι πλοίαρχος καὶ καπετάνιος; δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ ἔχῃς τὸ ὄνομα, ἀλλὰ καὶ νὰ εἶσαι κυβερνήτης ἐπάνω στὸ πλοῖο καὶ μέσα στοὺς ὠκεανούς. Ὀνομάζεσαι στρατιώτης καὶ ἀξιωματικός; δὲν φτάνουν τὰ κουμπιὰ καὶ τὰ γαλόνια, δὲν φτάνουν οἱ στολές, οἱ παρελάσεις, οἱ τρομπέττες καὶ τὰ γυμνάσια· χρειάζεται κάτι παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα αὐτά· ποιό; ἡ ἀνδρεία, ἡ ἀπόφασις ἐν ἀνάγκῃ νὰ θυσιάσῃς ὄχι μία ζωή, χίλιες ζωὲς γιὰ τὴν πατρίδα· αὐτό κάνει τὸν στρατιώτη. Read more »

ΚΡΑΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΨΗΛΑ

ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΕΙΛOYΜΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ

—

—–

Στο τέλος τῆς ὲκδηλώσεως πῆραν τον λόγο οι ακροαταί. Μίλησε ὁ π. Ελευθέριος, ιερέας τῆς Μητροπόλεως Φλωρίνης.

• Εἶπε: Πρέπει να δοῦμε ποιοι εἶναι προδότες και ποιοι εἶναι πραγματικοί πατριῶτες. Οι πολιτικοί μας παίρνουν χρήματα και γίνονται προδότες…
  Εἴμασταν σκλαβοι των Τουρκων, γίναμε σκλαβοι των Βαυαρῶν και τωρα εἴμαστε σκλαβοι των Ἀμερικανῶν… Μίλησε για τους προδότες πολιτικους και με πόνο κατέληξε στο θλιβερο συμπερασμα για τον άσχημο ρόλο τοῦ αρχιεπισκόπου, τοῦ πατριάρχου και των περισσότερων  ὲπισκόπων, που δεν διαμαρτύρονται και έχουν φιλικές σχέσεις με τους προδότες…  Είπε: Εἴδα με τα μάτια μου στην τηλεόραση τον Μητσιοτάκη να βγαίνει από την λέσχη Μπιλντερμπεργκ…

Ὁ δεύτερος ὁμιλητἠς με πολύ ευγένεια και πόνο ἐπισημανε την ἀπουσία των ἀρχων τοῦ τόπου και ζητησε να κανουν μια επόμενη ενέργεια κάτω στο προξενεῖο, που ονομάσθηκε επίσημα πλέον Βόρεια Μακεδονία. «Να κάνουμε κάποια δράση ὲκεῖ, δηλαδή να τους ενοχλήσουμε -δημοκρατικά-, να κάνουμε ενα ψήφισμα. Να μαζευτοῦμε εκεῖ και να γαυγίσουμε. Αυτό κάνουμε φυσικᾳ  και αὺτό τους φοβίζει. Κανέναν δεν πειράζουμε.

Αὺτον τον τρόπο τοῦ ὰγῶνος εφηρμοζε και συνιστοῦσε και ὁ αγωνιστής Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστῖνος Καντιώτης

Θα αναφέρουμε ένα παράδειγμα.

Ὅταν μετά ὰπο πολλές μεταθέσεις μητροπολιτῶν, ο ὰρχιεπίσκοπος Ὰθηνῶν Σπυρίδων Βλάχος, -που θαύμασε τον ιεροκήρυκα Αὺγουστίνο στα Γιάννενα, όταν τα πρῶτα Χριστούγεννα της Ιταλικῆς σκλαβιᾶς μίλησε από τοῦ αμβωνος τοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ  και αναστάτωσε τους Ιταλούς με το κήρυγμα του. Read more »

1. Αντιλογος της ΠΕΘ στον Μητροπολιτη Μεσσηνιας

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος κατά καιρούς έχει προβεί σε διάφορες δηλώσεις για το μάθημα των Θρησκευτικών, με τις οποίες η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) διαφωνεί. Η ΠΕΘ απέφυγε, έως σήμερα, να σχολιάσει τέτοιου είδους παρεμβάσεις. Ο Μητροπολίτης, όμως, συνεχίζει τις δηλώσεις του για το σοβαρό ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών…

Πατῆστε τὸν τίτλο (1) καὶ διαβάστε σε pdf τό ἄρθρο.

2. Σεμνον το της ιερωσυνης αξιωμα

Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

• Ἔχω τόν λογισμό, ὅτι ὅσο πιό βαθειά ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ δηλητηριάζει τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τόσο καί πιό πολύ καθίσταται ἀναγκαία ἡ ἀνάδειξη ἀξίων ἱερωμένων (διακόνων, ἱερέων, ἐπισκόπων).
  Δυστυχῶς, ἡ ἐκκοσμίκευση στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας μᾶς ἔφερε τά τελευταῖα χρόνια ἀντιμέτωπους μέ τό θλιβερό φαινόμενο ἀνάδειξης ὅλο καί περισσότερων ρασοφόρων, ἀναξίων κατά τούς Πατέρες τοῦ σεμνοῦ ἀξιώματος τῆς ἱερωσύνης.
  Καί τό πιό θλιβερο εἶναι, ὅτι οἱ ἁπλοί πιστοί, ἀλλά ἀκόμα καί ἀρκετοί ἱερωμένοι (παπάδες καί ἐπίσκοποι) ἀγνοοῦν τά θεοπνεύστως ὡρισθέντα παρά τῶν Ἁγίων μας Πατέρων »κωλύματα ἱερωσύνης» ἤ τά παραθεωροῦν ὑποτιμῶντας τα περιφρονητικά.
  Ἐάν διαβάσει κανείς τό τί γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τήν ἱερωσύνη, θά τρομάξει κυριολακτικά ἀπό τό βάρος τῆς εὐθύνης, πού ἀναλαμβάνουν οἱ καλοί μας ἱερεῖς καί ἐπίσκοποι. Γι’ αὐτό καί ὀφείλουμε ἀπεριόριστη τιμή σέ κάθε ἄξιο ἱερέα ἤ ἐπίσκοπο.
  Τό συνημμένο βραχύτατο κείμενο ἀναφέρεται ἀκροθιγῶς στό παραπάνω ἐξόχως σημαντικό καί εὐαίσθητο θέμα.

Σεμνον το της ιερωσυνης αξιωμα

(Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Στήν Ἐκκλησία μας ποτέ δέν μετροῦσαν τά κοσμικῆς τάξεως προσόντα τῶν ὑποψηφίων ἱερέων. Οἱ περισσότεροι Ἅγιοι ἱερεῖς τῶν ἡμερῶν μας ἦταν παπάδες ὀλιγογράμματοι ἤ τέλος πάντων χωρίς τίτλους ἀκαδημαϊκῶν σπουδῶν.
Συνεπῶς, γιά τίς σημερινές ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄς μή μιλᾶμε γιά παπάδες ‘’προσοντούχους’’ καί ‘’μή προσοντούχους’’. Γιά παπάδες πτυχιούχους ἀνωτάτων σχολῶν καί γιά παπάδες τοῦ δημοτικοῦ. Καλύτερα νά μιλᾶμε ἁπλά καί μόνον γιά ἱερεῖς ἀξίους τῆς ἱερωσύνης. Μέ λιγοστά γράμματα ἐνδεχομένως, ἀλλά ἀξίους. Νά πληροῦν, δηλαδή, ὅλες τίς ἱεροκανονικές προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί νά ἀγωνίζονται φιλότιμα στον στῖβο τῆς πνευματικῆς ζωῆς μιμούμενοι ἁγίους προκατόχους τους. Ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, νά εἶναι οἱ ἴδιοι θεραπευμένοι, ὥστε νά μποροῦν νά θεραπεύσουν καί τούς ἄλλους.
Στό ἐρώτημα, κατά πόσον ἐντελῶς ἀπροϋπόθετα μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε νά γίνει ἱερεύς, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπαντᾶ μονολεκτικά καί ἁπόλυτα: Ὄχι. Ἀπροϋπόθετα δέν μπορεῖ κανένας νά γίνει παπάς.
Συνοδικῶς οἱ ἅγιοι Πατέρες καί θεοπνεύστως ἑρμηνεύοντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ξεκαθάρισαν λεπτομερῶς τίς προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί ὥρισαν μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τά λεγόμενα ‘’κωλύματα ἱερωσύνης’’. Δηλαδή, ποιά ἁμαρτήματα, ἀκόμα καί μετά ἀπό εἰλικρινή μετάνοια, στέκονται ἀξεπέραστα ἐμπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος, δεύτερος γάμος κ.α.).
Τά κωλύματα αὐτά περιγράφονται σέ Ἱερούς Κανόνες, τοὐτέστιν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι Ἱεροί Κανόνες δέν ἐπιδέχονται καμμία ἁπολύτως οἰκονομία ἤ παραχώρηση. Μέ ἄλλα λόγια, ἐάν κάποιος ὑποψήφιος πρός ἱερωσύνη παρουσιάζει ἔστω καί ἕνα κώλυμα, δύναται μέν ἐν μετανοίᾳ νά γίνει τό πολύ-πολύ μοναχός, ἀλλά ἱερεύς δέν μπορεῖ νά γίνει. Read more »