Αυγουστίνος Καντιώτης

ΕΝΑΣ ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 2. «ΕΠΙΣΚΟΠΕ ΛΕΥΚΑΔΟΣ & ΙΘΑΚΗΣ κ. ΘΕΟΦΙΛΕ, ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ, ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΠΕΝΘΙΜΑ ΤΙΣ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΤΟΝ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΟ ΑΘΕΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΤΙΠΟΤΕ ΟΡΘΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

date Αυγ 24th, 2018 | filed Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΒΕΡΥΚΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ALPHA TV

ΕΝΑΣ ΑΣΕΒΕΣΤΑΤΟΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

«ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΑΡΟΥΡΑΙΑ!»

Ζούμε στην Ελλάδα του Πρωθυπουργού Τσίπρα, στη Χώρα της αυξανόμενης ἀθεΐας! Καθημερινώς εμφανίζονται και νέα κρούσματα ασεβείας προς τον Φιλάνθρωπο Θεό! Κάποια ανθρωπάκια σηκώνουν το ανάστημά τους για να ευτελίσουν την αγία Ορθοδοξία μας!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: http://mkka.blogspot.com/2018/08/blog-post_23.html

090634b9b49e9b3e4c9bc943

Ἀπὸ συνεργάτη τῆς ἰστοσελίδος

ΘΕΜΑ: «ΕΠΙΣΚΟΠΕ ΛΕΥΚΑΔΟΣ & ΙΘΑΚΗΣ κ. ΘΕΟΦΙΛΕ, ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΑΣ, ΜΕ 10 ΗΜΕΡΕΣ ΕΣΩΚΛΕΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΚΕΛΛΙ ΣΑΣ, ΜΕ ΜΟΝΟΝ ΑΡΤΟΝ ΚΑΙ ΥΔΩΡ».

προδοτεσ

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑ-ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ, ΚΑΙ ΘΑΨΕΤΕ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΥ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΟΥΝ ΒΑΝΑΥΣΑ ΜΕ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΜΑΣ (ΟΠΩΣ: ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΥΝ ΤΑΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΚΙΝΑΙΔΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ).
ΜΗΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΝ ΣΑΣ ΑΥΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ; ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΕ ΛΗΘΑΡΓΟ; ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΕΣΑΣ;
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΕΣΩ ΚΑΠΟΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΠΕΝΘΙΜΑ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ, ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΕΚΤΡΕΠΟΜΕΝΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΜΑΣ (ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ κου ΤΣΙΠΡΑ).
ΕΛΕΓΧΟΥ, ΟΠΩΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΝΑΝ ΠΕΝΘΙΜΑ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ ΜΑΣ.
Σημαίνω σημαίνει ἀφυπνίζω, κρούω σέ ἀφύπνιση τήν ψυχή, καί στήν προκειμένω περίπτωση ὅταν σήμαναν οἱ καμπάνες στήν Ἰθάκη ἦταν σήμανση = ἀφύπνιση συνειδήσεων. Ἦταν ἐγρήγορση λαοῦ, γιά νά μήν κοιμηθοῦν καί πιστέψουν γιά ἄλλη μία φορά τά ψέματα τοῦ πρωθυπουργοῦ πού πρόδωσε καί ξεπούλησε τήν Μακεδονία μας, καί ἔφερε σατανικά ἤθη στήν πατρίδα μας μέσα ἀπό τήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων διά βδελυρῶν νομοθετημάτων.
Σημαίνει πένθιμα ἡ καμπάνα (σημαίνει, τό λέει ἡ ἴδια ἡ λέξη) : ΚΡΟΥΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΛΕΓΕΙ: ΙΔΟΥ ΚΟΣΜΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ἀλλά μήν δειλιάσεις , ὑπάρχει μετά θάνατον ἡ ΖΩΗ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟ ΜΑΣ.
Σήμαινε ἡ σήμανση τῶν καμπάνων στήν Ἰθάκη: ΔΕΝ ΕΦΕΡΕΣ ΕΣΥ κε ΤΣΙΠΡΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕΣ, ἀλλά ΗΡΘΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΜΗΝΥΣΕΙΣ ΨΕΥΔΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ, ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΣ, ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΑΝΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΕΣ, ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΧΑΤΕΣ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΑΤΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΕΚΥΨΕΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ.

Read more »

Τιμη στoν αγιο Κοσμα – «Θαυμαστος ο Θεος εν τοις αγιοις αυτου» (Ψαλμ. 67,36)

date Αυγ 23rd, 2018 | filed Filed under: εορτολογιο

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2117

Τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
Παρασκευὴ 24 Αὐγούστου 2018
Τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Τιμη στον αγιο Κοσμα

«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 67,36)

Αγιος-ΚοσμαςΣήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει τὴ μνήμη ἑνὸς ἀ­πὸ τοὺς μεγα­­λυτέρους ἁγίους καὶ μάρτυρες τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, τοῦ νέου ἱερομάρτυ­ρος καὶ ἰ­σαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Σήμε­ρα πρέ­πει νὰ ἑορτάζῃ ὁλόκληρη ἡ πατρίδα μας.
Ποιός εἶνε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς; Γιὰ νὰ ἐκτιμη­θῇ ἡ ἀξία του, πρέπει νὰ πᾶμε πίσω, νὰ δοῦμε ποιά ἦταν ἡ κατάστασι στὰ χρόνια ποὺ γεννή­θηκε, ἔδρασε καὶ μαρτύρησε ὁ ἅγιος.

* * *

Ἦταν χρόνια πολὺ σκληρότερα ἀπὸ τὰ δικά μας, χρόνια σκλαβιᾶς, ποὺ τὴ Μακεδονία, τὴν Ἤπειρο, τὴ Θρᾴκη καὶ ὅλη τὴν Ἑλλάδα πατοῦσε ἕνα θηρίο, γιὰ τὸ ὁποῖο ἡ Ἀποκάλυψις λέει ὅτι ἀπὸ τὴν ἄβυσσο θὰ βγῇ καὶ στὴν ἄ­βυσσο θὰ πέσῃ (βλ. Ἀπ. 17,8), θηρίο αἱμοβόρο ποὺ πίνει αἵματα ἁγίων (πρβλ. ἔ.ἀ. 16,6)· καὶ αὐτὸ εἶνε ἡ Τουρκία. Τέτοιο ἦταν καὶ εἶνε μέχρι σήμερα. Ποιός μπορεῖ νὰ διηγηθῇ τί ὑπέφεραν οἱ πρόγονοί μας κάτω ἀπὸ τὴν ἡμισέληνο;
Ποιά εἶνε τὰ σπουδαιότερα ἀγαθὰ στὴν ἀν­θρώπινη ζωή· ἡ περιουσία, παραπάνω ἀπ᾽ τὴν περιουσία ἡ ζωή, παραπάνω ἀπ᾽ τὴ ζωὴ ἡ τιμή, καὶ παραπάνω κι ἀπὸ τὴν τιμὴ γιὰ μᾶς ἡ λευτεριά. Καὶ ὅλα καταπατοῦνταν.
Ὡς πρὸς τὴν περιουσία, οἱ σκλάβοι δὲν ἐξ­ουσίαζαν τίποτα. Ὁ Τοῦρκος τοὺς εἶχε ρημάξει στὴ φορολογία. Κάποιος ἄνοιξε κατάστιχα στὴ βιβλιοθήκη τῆς Κοζάνης καὶ μέτρησε 100 εἰδῶν φόρους· γιὰ τὰ χωράφια, τὰ γίδια, τὰ πρό­βατα, τὰ γελάδια, τὶς κόττες, τὰ παράθυρα, τὶς πόρτες, τὰ ταξίδια, τὰ πανηγύ­ρια, τὶς γιορ­τές, τοὺς γάμους, τὰ βαφτίσια, τοὺς τάφους… Γιὰ νὰ μπορῇ νὰ ἔχῃ τὸ κεφά­λι του στὸν ὦμο ὁ ῥαγιᾶς, πλήρωνε τὸν «κεφαλικὸ φόρο». Ἂν ὁ ἀγᾶς ἐρχόταν σὲ χωριὸ καὶ τοῦ ἔστρωναν νὰ καλοφάῃ, ἔπρεπε νὰ τὸν πληρώσουν – γιατί; γιατὶ …κούρασαν τὰ σαγό­νια του· ἦταν ὁ «φό­ρος τῶν ὀδόν­των» τοῦ ἀ­γᾶ. Μέχρι τέτοιου σημείου! Οἱ Ἕλληνες καλ­λιεργοῦσαν, ἔ­βοσκαν, φύτευαν, οἱ Τοῦρκοι θέριζαν, ἔ­τρωγαν γάλα καὶ βούτυρο, μάζευαν καρπούς.
Οἱ Ἕλληνες δὲν ἐξουσίαζαν σπίτι καὶ οἰκογένεια. Σκέπαζαν τὰ κορίτσια μὲ μαῦρες μαν­­­τῆ­λες, μὴν τὰ δῇ Τοῦρκος καὶ τὰ πάρῃ στὰ χα­ρέμια, ἐνῷ τὰ ἀγόρια τὰ ἔκαναν γενιτσάρους. Ἕνα ἑκατομμύριο Ἑλληνόπουλα ἅρπαξαν. Read more »

ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ Νa παυση η εξαρτησι του αποδημου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΛΟΓΟΥΣ·

date Αυγ 22nd, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ.10-11

ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ
Να παυση η εξαρτησι του αποδημου ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΗΣ ΛΟΓΟΥΣ·

ΚΕΜΑΛ-...1) Ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης δὲν μιλᾷ τὴν γλῶσσα τῆς ἀληθείας καὶ δὲν συγκινεῖ τὶς καρδιὲς τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων (*).

Οἱ ἄξιοι πατριάρχαι ὡμολογοῦσαν τὴν Ἑλληνικὴ καταγωγή τους καὶ ὑπερασπίζονταν τὰ δικαιώματα τοῦ ποιμνίου τους. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὅπως εἶνε σήμερα, δὲν μπορεῖ δυστυχῶς νὰ λαλήσῃ τὴν φωνὴ ἐκείνη, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ συγκινήσῃ τὶς καρδιὲς τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Οἱ ἐπὶ σειρὰ αἰώνων σκληρῆς δουλείας ἀοίδιμοι Πατριάρχαι, ὅσες φορὲς ἐνεφανίζοντο ἐνώπιον τῶν πλέον ἀπολυταρχικῶν Σουλτάνων, εἶχαν τὸ θάρρος νὰ λέγουν˙ «Εἴμεθα Ἕλληνες στὴν καταγωγὴ καὶ ὡς πνευματικοὶ αὐτῶν ἀρχηγοὶ ὑποστηρίζομε τὰ ὑπὸ τῆς ἐξουσίας καταπατούμενα δίκαιά των. Ὑπεραμυνόμεθα αὐτῶν μέχρι θανάτου…». Ἔτσι μιλοῦσαν ἐνώπιον τῶν Σουλτάνων οἱ ἄξιοι Πατριάρχαι.
2) Ὁ σημερινὸς πατριάρχης, ἂν καὶ Ἕλληνας, εὐκαίρως ἀκαίρως ἀκούγεται νὰ λέῃ, ὅτι εἶναι Τοῦρκος!

Τὸ νὰ ὁμολογῇ κάποιος τὴν ἐθνική του καταγωγὴ δὲν ἀποτελεῖ ἔγκλημα, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς ὁ κορυφαῖος Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, ὁ ὁποῖος διεκήρυττε, ὅτι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ˙ πάντες γὰρ ὑμεῖς εἶς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3, 28), δὲν ἀρνεῖτο τὴν προγονική του καταγωγή, ἀλλʼ ἐνώπιον ἀρχόντων διεκήρυττε «ἀνὴρ Ἰουδαῖος εἰμι» (Πράξ. 21, 39 καὶ 22, 3). Read more »

ΤΑΛΑΙΠΩΡΗ ΕΛΛΑΣ

date Αυγ 22nd, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 8-9

Ταλαίπωρη Ἑλλάς!

Ὄχι ἕνα, ἀλλὰ τέσσερα κέντρα ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως ἔχει ἡ ταλαίπωρη Ἑλλάς.

ΕΛΛΑΣ ΣΚΛ.Ἔτσι οἱ Ἐπισκοπὲς, ποὺ εὑρίσκονται στὸ ἔδαφος τῆς λεγομένης Παλαιᾶς Ἑλλάδος ἀποτελοῦν τὴν Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, συσταθεῖσα διὰ τοῦ Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ 1850, τῆς ὁποίας οἱ Μητροπολῖται ὅταν λειτουργοῦν μνημονεύουν τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου, διοικητικῶς καὶ πνευματικῶς ἐξαρτώμενες ἐκ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν.
Οἱ Ἐπισκοπὲς τῶν ἐπαρχιῶν τῶν νέων μερῶν Μακεδονίας, Θράκης, Ἠπείρου καὶ τὰ νησιὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀρχιπελάγους ὑπάγονται μὲν διοικητικῶς εἰς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ οἱ Ἱεράρχαι τῶν ἐπαρχιῶν αὐτῶν συμμετέχουν στὴν διοίκησι τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ λειτουργοῦντες μνημονεύουν ὄχι μόνο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα.

Οἱ Ἐπισκοπὲς τῆς μεγαλονήσου Κρήτης οὐδεμία ἐκκλησιαστικὴ ἐξάρτησι ἔχουν ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ ἀποτελοῦν δική τους αὐτόνομη Ἐκκλησία, ποὺ διοικεῖται ὑπὸ τοῦ μητροπολίτου Κρήτης, ὁ ὁποῖος ἐκλέγεται καὶ ἐγκαθίσταται ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ὁ δὲ τρόπος τῆς ἐκλογῆς τῶν Ἐπισκόπων εἶνε διαφορετικὸς ἀπὸ τὴν ἐκλογὴ τῶν Ἐπισκόπων τῆς ὑπολοίπου Ἑλλάδος.

Οἱ Ἐπισκοπὲς τῶν Δωδεκανήσων ἐξαρτῶνται ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ δὲν μπορεῖ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ ἐπεμβῇ οὔτε καὶ στὴν περίπτωσι τοῦ μεγαλυτέρου οἰκονομικοῦ σκανδάλου, ποὺ συνταράσσει τὶς συνειδήσεις τῶν Δωδεκανησίων, καθʼ ὅσον οἱ Ἱεράρχες αὐτῆς διατελοῦν ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ ἐν Κων)πόλει κέντρου, τὸ ὁποῖο βλέπει μὲ ἄλλο βλέμμα δυστυχῶς τὰ ἐν Ἑλλάδι πράγματα. Ἔτσι σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ νησιὰ τῶν Δωδεκανήσων βρῆκε τελευταῖα ἀσφαλὲς καταφύγιο μὲ τὶς εὐλογίες τοῦ Ἀθηναγόρα χειροτονηθεὶς δίγαμος κληρικός!

Ἡ νῆσος Πάτμος ἀποτελεῖ ἐκκλησιαστικὸ «καπετανᾶτο», ἀσχέτως τοῦ ὅτι ὁ νῦν ἐκεῖ ἐκκλησιαστικῶς ἡγουμενεύων εἶνε ἄνδρας πιστὸς καὶ ἐνάρετος.
Εἰς δὲ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολι Ἱερισσοῦ ἔχει ἐνσφηνωθῆ ἡ Ἱερὰ Μονὴ τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας, ἡ ὁποῖα ἔχει τὴν διοικητική της ἐξάρτησι ἐκ τοῦ Φαναρίου καὶ δημιουργεῖ πολλὰ προβλήματα στὸν καλὸν ἐπίσκοπο Ἱερισσοῦ Παῦλο. Ἡ Ἑλλὰδα εἶνε πραγματικὰ τραγέλαφος ἐκκλησιαστικῆς διοικήσεως!

Ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς τῶν 2.000.000 ἀποσπᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ παραδίδεται στὸν πατριάρχη! Read more »

ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΠΑ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; Υπολογοι οσοι μεταβουν στο Φαναρι! 2. Ο ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ! ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΝ ΕΡΤΟΓΑΝ; Ή ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΗ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, προ του συνεδριου ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΤΩΝ «ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ»;

ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΠΑ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Υπολογοι οσοι μεταβουν στο Φαναρι

http://orthodoxostypos.gr/%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%8C%CF%83%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9/

ΠροειδοποιησηΕΚΚΛ. ΔΙΑΣΠ.. ΕΛΛ.

____________________________________________________________________

  • ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ, ΨΑΞΤΕ ΤΟ. 1) ΔΙΕΣΠΑΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΛΟ ΤΙΤΛΟ· «ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ»! ΛΕΣ & ΤΟΤΕ THN ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ!!! 2) ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΤΥΧΑΙΟ; 3) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ! ΤΥΧΑΙΟ; Ο ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΔΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΙΜΒΡΟ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ! ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΗ ΤΟΝ ΕΡΤΟΓΑΝ; Ή ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΗ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ, προ του συνεδριου ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΤΩΝ «ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Ὁ Καλαμαριᾶς Ἰουστῖνος Μπαρδάκας στὴν Ἰμβρο, γιὰ διακοπές; Δὲν τὸν φτάνει ἡ ἐλεύθερη Ἑλλάδα γιὰ νὰ κάνει τὶς διακοπές του, τοῦ χρειάζεται καί ἡ Τουρκία; Μήπως πῆγε νὰ παρασημοφορήση καὶ τὸν Ἐρτογαν; Ἰσχυρὸς ἄνδρας εἶναι! Ἤ μήπως ἐκλήθη γιὰ κάποιο «ἀνώτερο» σκοπό; Νὰ προσφέρει τὶς ὑπηρεσίες του στὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ νὰ βοηθήση τὰ σχέδια του γιὰ τὴν ἄλωση «τῶν νεων χωρῶν», μετὰ τὴν προδοσία τῆς Μακεδονίας στὶς Πρέσπες;;;!!!
Τὴν Μακεδονία ποὺ ἀγωνίζονταν ἡ προπαγάνδα, πάνω ἀπὸ 100 χρόνια νὰ τὴν χαρίση στοὺς Βουλγάρους, τώρα τὴν χαρίζει στὸ μέχρι χθές ἀνύπαρκτο Κράτος τῶν Σκοπίων! καὶ ἴσως αὔριο βοηθήση γιὰ νὰ γίνει ἡ μεγάλη Ἀλβανία, με την μεγάλη μουσουλμανικη μαφία. Θὰ ἀφήσουμε τὸν πατριάρχη, ποὺ δὲν σεβάστηκε τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΝΑ ΞΕΠΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ;
Ο πατριάρχης Βαρθολομαῖος θεωρεῖ την Μακεδονία μας τσιφλίκη τοῦ πατέρα του, και προσπαθεῖ να ξεχωρίσει τους ἐπισκόπους της ἀπὸ τὴν Ὲκκλησία τῆς Ἑλλάδος! Αὺτο κάνει και στην Θράκη και στῃν Κρήτη καί σε όλα τα Ελληνικᾳ εδάφη που θέλουν να τα αποσπάσουν και να τα αυτονομίσουν από την Ελλάδα!!!

Ὰς διαβάσουμε ένα απόσπασμα από το νέο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου:
«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης».

 

  • «Τοὺς Ἐπισκόπους ἑκάστου ΕΘΝΟΥΣ εἰδέναι χρὴ τὸν ἐν αὐτοῖς πρῶτον
    καὶ ἡγεῖσθαι αὐτὸν ὡς κεφαλήν, καὶ μηδέν τι πράττειν περιττὸν ἄνευ τῆς
    ἐκείνου γνώμης» (ΛΔ΄ Ἀποστολικὸς Κανών).

Ἐκκλησιαστικὰ θέματα

Ἡ Ἑλλάς, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἡ Ἑλλάς, ὑπόδουλη ἐπὶ αἰῶνας εἰς τὴν Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία, κατόπιν ποταμῶν αἱμάτων ἀπετίναξε τὸν ζυγὸ τῆς σκληρᾶς δουλείας καὶ ἀνέκτησε τὴν πολιτική της ἀνεξαρτησία. Τὸ Ἔθνος ἀπέκτησε χῶρο, στὸν ὁποῖο οἱ Ἕλληνες μποροῦσαν νὰ κινηθοῦν τώρα ἐλεύθερα καὶ νʼ ἀναπτύξουν τὸν πολιτισμό τους.
Μικρὴ ἦτο ἡ ἐδαφικὴ ἔκτασι τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος, περιορισμένη εἰς τὴν Πελοπόννησο, Στερεὰ Ἑλλάδα καὶ Νήσους τῶν Κυκλάδων.
Εἰς αὐτὴν τὸ 1864 προσετέθησαν τὰ Ἑπτάνησα,
τὸ 1881 ἡ Θεσσαλία,
τὸ 1913 ἡ Μακεδονία, ἡ Ἤπειρος, ἡ Κρήτη καὶ τὰ Νησιὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀρχιπελάγους,
Τὸ 1922 ἡ Δ. Θράκη καὶ τὸ 1947 τὰ Δωδεκάνησα.
Ἐκτὸς δὲ τούτων ἡ Ἑλλὰς ἐδέχθη εἰς τοὺς κόλπους της ἕνα καὶ πλέον ἑκατομμύριο ἀδελφῶν προσφύγων, οἱ ὁποῖοι, «κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος», ἐξεδιώχθησαν ἀπὸ τῶν υἱῶν τῆς Ἄγαρ ἀπὸ τὶς πανάρχαιες κοιτίδες τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μ. Ἀσίας.
Ἔτσι, ὅπως ἔλεγε ἐπιφανὴς Ἕλληνας πολιτικὸς τῶν νεωτέρων χρόνων, κατόπιν πολλῶν δραματικῶν περιπετειῶν ἡ Ἑλλὰς γιὰ πρώτη φορὰ ἀποκτοῦσε ἐθνικὴ ὁμοιογένεια, συνεκροτεῖτο εἰς Κράτος, στὸ ὁποῖο ἐστέγαζε τοὺς περισσοτέρους Ἕλληνας.
Ἀλλʼ ἐνῷ ἡ Ἑλλὰς πολιτικῶς παρουσιάζετο ἑνωμένη, ἀπὸ ἕνα κέντρο διοικούμενη καὶ κατευθυνομένη, ἐκκλησιαστικῶς ὅμως παρουσιάζει οἰκτρὸ θέαμα, εἰκόνα συγχύσεως καὶ ἀταξίας.
Ὁ λαὸς δὲν γνώριζε γιὰ τὴν ἀταξία, καὶ τὰ ἀνώτερα στελέχη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ γνωρίζαν, δὲν μιλοῦσαν!
Τὸ δὲ θλιβερώτερο εἶνε, ὅτι οἱ περισσότεροι Ἕλληνες δὲν ἔχουν γνῶσι τῆς φοβερᾶς ἀταξίας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χάους ἐν μέσῳ τοῦ ὁποίου εὑρίσκετο τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος. Ὅσοι πάλι γνωρίζουν τὴν κατάστασι, ὅπως εἶνε τὰ ἀνώτερα τῆς Ἐκκλησίας στελέχη καὶ οἱ Θεολόγοι ἐπιστήμονες, δὲν συγκινοῦνται καὶ δὲν ἐξανίστανται γιὰ τὴν ἀταξία.

Ἡ Ἑλλάδα ἑνωμένη μὲν πολιτικῶς, μὲ διεσπασμένη ὅμως ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι. Γιατί;

Θέλετε νὰ λάβετε μία ἰδέα τῆς ἐκκλησιαστικῆς συγχύσεως καὶ ἀναρχίας μας; Ρῖξτε ἕνα βλέμμα εἰς τὸν πολιτικὸ χάρτη τῆς Ἑλλάδος. Μπορεῖτε νὰ φαντασθῆτε νομοὺς τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι νὰ μὴ διοικοῦνται ἐξ Ἀθηνῶν, ἀλλʼ ἀπὸ κάποια ἄλλη ἀρχὴ ἐντὸς ἤ ἐκτὸς τῆς Ἑλλάδος εὑρισκομένης; Ἀσφαλῶς ὄχι. Μόνο κατὰ τὴν κατηραμένη περίοδο τοῦ ἐθνικοῦ διχασμοῦ τὸ 1917 τὸ μὲν ἥμισυ τῆς Ἑλλάδος διοικεῖτο ἐξ Ἀθηνῶν, τὸ δὲ ἄλλο ἥμισυ ἐκ Θεσσαλονίκης·δύο κέντρα διοικήσεως εἰς ἕνα καὶ τὸ αὐτὸ κράτος. Ἀλλʼ αὐτὸ ποὺ ὡς κάποια προσωρινὴ ἀνωμαλία ἐχαρακτηρίσθη κατὰ τὴν περίοδο ἐκείνη στὴ διοίκησι τοῦ κράτους, τείνει νὰ γίνῃ καθεστὼς στὴ διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Ταλαίπωρη Ἑλλάς! (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΕΚΚΛΗΣΙ ΠΡΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ (Δημοσιευμα εφημεριδος «ΜΕΛΛΟΝ», 9.2.1967)

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΦΛΕΓΕΤΑΙ, ΕΚΚΛΗΣΙ ΠΡΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
«ΜΕΛΛΟΝ» Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 1967

Ὁ Γολγοθᾶς ἑνὸς ταπεινοῦ, τοῦ συνεργάτου της εφημερίδος κ. Νάση Ἀλευρᾶ

-Dιαβάς.προσκ..

Χειμώνας τοῦ 42. Ὁ βαρύτερος χειμώνας ποὺ εἶχε νὰ δῇ ἡ Ἑλλάδα πάνω ἀπὸ πενῆντα χρόνια κι 120 χρόνια, ποὺ εἶχε νὰ ὑποφέρῃ τέτοια ἀβάσταχτη σκλαβιά.
Ἰταλοί, Γερμανοί, Βούλγαροι κι οἱ συνεργάτες τους, εἶχαν βρῇ τὴν εὐκαιρία νὰ σκυλεύουν πάνω στὸ πτῶμα μιᾶς χῶρας κι ἑνὸς περήφανου λαοῦ, ποὺ πάλαιψε παλληκαρίσια ἐνάντια σὲ πολλαπλάσιους ἐχθρούς καὶ κάμφτηκε τότε μόνον, ὅταν τοῦ κατάφεραν τὸ τελειωτικὸ χτύπημα, χτυπώντας τὸν ἄτιμα καὶ ὕπουλα, πισώπλατα, κι ἐνῷ οἱ πληγές του αἱμμορραοῦσαν καὶ τ’ ἀκροτηριασμένα μέλη του κρέμονταν πρὸς τὰ κάτω μαζὶ μὲ τὰ ράκη τῆς ἀνύπαρκτης φορεσιᾶς του.
Μὰ ἡ ψυχὴ ἐξακολουθοῦσε νἆναι ἀτσαλωμένη, κι ἂς ἦταν τὸ σῶμα, ὀστᾶ περιβεβλημένα μὲ τὸ κιτρινισμένο καὶ σουφρωμένο δέρμα, ἀπ’ τὴν πεῖνα, τὶς κακουχίες καὶ τὰ βασανιστήρια. Ἕνα ζωντανὸ πτῶμα, ποὺ εἶχε ἀκόμα τὴ δύναμη νὰ φωνάζῃ: «Λευτεριὰ ἤ θάνατος»!
Τότε βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ οἱ ἄσπονδοι … φίλοι μας στὰ Βαλκάνια, οἱ Βούλγαροι κομιτατζῆδες ν’ ἀρχίσουν πάλι τὸ ἐξοντωτικό τους ἔργο ἐναντία σὲ κάθε τι τὸ ἑλληνικό, μὲ τὸν ἀπώτερο σκοπό, ὅτι δὲν κατώρθωσαν παλιότερα, νὰ τὸ πετύχουν τώρα.
Μάταιες οἱ προσπάθειές τους. Οἱ Ἕλληνες ἀντέδρασαν πάλι, ὅπως στὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα, ὅπως τὸ 13. Καὶ τὰ σχέδιά τους ματαιώθηκαν γιὰ μιὰν ἀκόμη φορά.
νάμεσα στὶς τόσες ἀντιδράσεις τους, μιά, ἡ σπουδαιότερη, ἦταν ν’ ἀνατρέψουν τὰ σχέδια τῆς σχισματικῆς βουλγαρικῆς ἐξαρχίας, ποὺ μὲ δόλια καὶ ὕπουλα μέσα, προσπαθοῦσε νὰ παρασύρῃ, πιότερο, τὶς πεινασμένες μάζες τῶν μεγαλουπόλεων, καὶ πιὸ πολύ τοὺς πληθυσμοὺς τῶν παραμεθώριων περιοχῶν, μοιράζοντας μ’ ἁπλοχεριὰ σιτάρι, καλαμπόκι κι ἄλλα τρόφιμα, καθὼς καὶ χρήματα καὶ διάφορα εἴδη ρουχισμοῦ. Καὶ εἶχαν ἐπιτυχία. Καὶ σὲ μερικὰ χωριά, μεγαλύτερη κι ἀπὸ κείνην ἀκόμα, ποὺ ἀρχικὰ προσδοκοῦσαν.
Σ’ ἕνα τέτοιο χωριό, στὰ Ἑλληνοσερβικὰ σύνορα τὸ κακὸ εἶχε παραγίνει. Καὶ ὅσοι ἔμειναν πιστοὶ στὴν Πατρίδα, μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη Ἑλλάδα, ἔβλεπαν μὲ πόνο ψυχῆς, πὼς πολὺ σύντομα, θὰ ἔρχονταν ὁ τελειωτικὸς ἀφανισμὸς τοῦ κάθε τι, ποὺ θύμιζε Ἑλληνικὸν Ἔθνος, Ἑλληνικὴ φυλή!
Πῆραν τὴν ἀπόφαση, λοιπόν, σὲ συνεννόηση καὶ μὲ τὸν παπᾶ τοῦ χωριοῦ, νὰ προσκαλέσουν ἕναν ἱερικήρυκα, καὶ μὲ τὸ χριστιανικὸ κι ἐθνικὸ κήρυγμά του, ἴσως συγκινοῦσε τοὺς παρασυρμένους, ἀπ᾿ τὴ βουλγαροκομιτατζίδικη προπαγάνδα, χωριανούς τους καὶ τοὺς ξανάφερνε στὸ δρόμο τῆς τιμῆς καὶ τοῦ καθήκοντος, στὸ δρόμο ποὺ ὁδήγοῦσε στὴν πραγματικὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν ἀληθινὴ Πατρίδα!
Ἔγραψαν στὴν Ἀρχιεπισκοπή, στὴν Ἀθήνα, ζητώντας νὰ τοὺς βοηθήση στὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνοῦσαν στὸ χωριό τους στέλνοντας ἕναν ἱεροκήρυκα. Ἐκεῖ εἶχαν μαζευτεῖ οἱ περισσότεροι ἱεροκήρυκες, καὶ πάσκιζαν ποιὸς ἀπὸ ποιός, νὰ γίνῃ «Δεσπότης». Κι ὅταν ζήτησε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ πᾶνε στὴ Μακεδονικὴ ὕπαιθρο, νὰ ποιμάνουν τὸ ἀποφαρνισμένο καὶ χειμαζόμενο ἀπ’ τὶς ξένες προπαγάνδες, ποίμνιο, ὅλοι ἀρνούνταν μὲ διάφορα γελοῖα προσχήματα καὶ κάμνοντας ἐδαφιαίους τεμενάδες, σιγοψιθύριζαν μὲ δέος τὴ θεϊκὴ ἐπίκληση: «Εἰ δυνατόν, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο!».
Καὶ μόνον ἕνας δέχτηκε καὶ πρόθυμα ξεκίνησε, σὰν ἄλλος Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ν’ ἀνεβῇ ἀπάνου: «στὸ Ἑλληνικό, μὲς στὴ Μακεδονία, νὰ σώσῃ ἀδέρφια ἀπ’ τὴ σκλαβιά, ἀδέλφια σκλαβωμένα…», μὲ τὸ φλογερὸ καὶ πατριωτικό του κήρυγμα: ὁ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΔΥΟ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ – «Διδασκαλε αγαθε, τι αγαθον ποιησω ινα εχω ζωην αιωνιον;» (Ματθ. 19,16)

date Αυγ 18th, 2018 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

1. Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου τὴν πρωτοχρονιά, στὶς 1.1.1975

————

————-

Κυριακὴ ΙΒ΄ Ματθαίου (Ματθ. 19,16-26)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

2. Αἰωνιότης!

«Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Ματθ. 19,16)

Κάποιος, ἀγαπητοί μου, πλησιάζει τὸ Χριστό. Δὲν εἶνε γέρος, εἶνε νέος. Φαίνεται συγ­κι­νημένος. Γονατίζει. Τί ἔχει, τί τοῦ συνέ­βη; Εἶ­νε ἀσθενὴς ὁ ἴδιος ἢ κάποιος δι­κός του καὶ ἔρ­χεται νὰ ζητήσῃ βοήθεια; Ὄ­χι, δὲν ἔχει προβλήματα ὑγείας. Οὔτε οἰ­κονομικὸ ζήτη­μα τὸν ἀ­πασχολεῖ· εἶνε πλούσι­ος καὶ ἀπὸ τοὺς ἄρχον­τες τοῦ τόπου. Καὶ ὅ­μως αὐτὰ δὲν τὸν ἀναπαύ­ουν. Ἔ­χει ἄλ­λες ἀνησυχίες. Ἡ καρδιά του νιώθει ὑπεργή­ινους ἔ­ρωτες! Ἐρωτηματικὰ με­γάλα προβάλ­λουν ἐμ­πρός του καὶ ζητοῦν λύσι. Μέσα σὲ τόσα ὑλι­κὰ ἀγαθά, αὐτὸς πεινᾷ καὶ διψᾷ. Τί; Τὴν αἰώνιο ζωή! Αὐτὴν ποθεῖ καὶ γι᾿ αὐτὴν ἐ­ρω­τᾷ τὸ Ναζωραῖο· «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀ­γα­θὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Ματθ. 19,16).
Αἰώνιος ζωή, αἰωνιότης! Ἐκεῖ ἂς στρέψουμε κ᾽ ἐμεῖς τὸν λόγο καὶ εἴθε κάποια ψυχὴ νὰ ὑ­­ψωθῇ ἀπὸ τὸν κόσμο τῆς ὕλης καὶ νὰ αἰ­σθανθῇ ἐκεῖνο ποὺ διεκήρυξε ὁ ἀπόστολος Παῦλος· «Οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. 13,14).

* * *

Τί ὑπάρχει πέρα ἀπ᾽ τὸν τάφο; Ἰδού, ἀγαπη­τοί μου, ἐρώτημα ποὺ τίθεται σὲ κάθε ἄν­θρωπο. Γιατὶ ὁ θάνατος εἶνε διαρκῶς μπροστά μας! Κοιμᾶσαι καὶ μεσάνυχτα σὲ ξυπνάει μιὰ σειρήνα· κάποιος στὴ γειτονιὰ πέθανε. Σηκώνεσαι τὸ πρωί, ἀγοράζεις ἐ­φημερίδα καὶ διαβάζεις ἀγγελτήρια κηδειῶν. Περπατᾷς στὸ δρόμο καὶ βλέπεις νεκροφόρες ποὺ μεταφέρουν σώ­ματα γιὰ νὰ καταλάβουν κάπου ἐκεῖ μιὰ στενὴ λουρίδα γῆς· σώμα­τα ποιῶν; ἐκείνων ποὺ ὅ­ταν ζοῦσαν ἀγόραζαν τετράγωνα οἰκοπέδων καὶ ἔ­χτιζαν πολυκα­τοι­κίες. Βγαίνεις στὴν ὕπαιθρο κι ἀκοῦς πένθιμο σήμαν­τρο ἀπὸ ἐξωκκλήσι ποὺ μεταδίδει στὰ βουνὰ καὶ τὰ λαγκάδια τὴν εἴδησι τοῦ θανάτου ἑνὸς ἀθῴου βοσκοῦ. Ταξιδεύεις μὲ ὑπερωκεάνιο κ᾽ οἱ ναῦ­τες ῥίχνουν στὴ θάλασσα πτῶμα ἐ­­πιβάτου, ποὺ ὁ θάνατος διέκοψε τὸ ταξίδι γιὰ τὶς νέες χῶ­ρες γιὰ νὰ τοῦ δώσῃ εἰσιτήριο γιὰ τὸν ἄλλο κόσμο. Μπαίνεις σὲ ἀεροπλάνο κι ὅ­ταν προσ­γειώνεται κι ἀνοίγει ἡ πόρτα κατε­βάζουν νεκρὸ κάποιον ποὺ πέθανε τὴν ὥρα τῆς πτήσεως…
Στὴν ξηρά, στὴ θάλασσα, στὸν ἀέρα, παν­τοῦ παραμονεύει ὁ θάνατος. Παντοῦ μνήματα, ἀ­πὸ δυστυχήματα ἢ ἐγκλήματα ἢ πολέμους, καὶ πάνω στοὺς τάφους κλαῖνε χῆρες καὶ ὀρ­φα­νά. Καὶ τότε κι ὁ πιὸ σκληρὸς ἄνθρωπος δι­ε­ρω­τᾶται· Λοιπὸν τί ὑπάρχει πέρα ἀπ᾽ τὸν τάφο; Read more »

H KATAΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

date Αυγ 17th, 2018 | filed Filed under: ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2116

Κυριακὴ ΙΒ΄ Ματθαίου (Ματθ. 19,16-26)
19 Αὐγούστου 2018
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

H KATAΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

«Πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου» (Ματθ. 19,20)

ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣἈκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Θά ᾽πρεπε νὰ τ᾽ ἀκούσουν ὅλοι· νέοι, ἐκπαιδευτικοί, καὶ προπαντὸς γο­νεῖς. Τεντώνουν τ᾽ αὐτιά τους σὲ διαφόρους σταθμούς· ἂς ἀκούσουν τὴν Ἐκκλησία μας ποὺ κελεύει «Σοφία· ὀρθοὶ ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐ­αγγελίου». Ὅταν διαβάζεται τὸ Εὐ­αγγέλιο, ὁ ἄν­θρω­πος δὲν πατάει στὴ γῆ, εἶνε στὰ οὐρά­νια, ἀκούει τὴ φωνὴ τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου!

* * *

Ἦρθε, λέει σήμερα τὸ εὐ­αγγέλιο, κά­ποιος στὸ Χριστὸ καὶ πα­ρακαλοῦσε. Τί ἤθελε ἆραγε; Ἦταν φτωχὸς καὶ ζητοῦσε ἐλεημοσύνη; Ὄχι, ἦταν πλούσιος μὲ μεγάλη περιουσία. Μήπως ἦταν ἄρρωστος καὶ ζητοῦσε θεραπεία; Ὄχι, ἦ­ταν νέος καὶ ὑγιής. Μήπως ἦταν ἄσημος, παραγκωνισμένος; Ὄχι· κοντὰ στὰ ἄλλα εἶχε καὶ ἀξιώματα. Τίποτε ὅμως ἀπ᾽ αὐτὰ δὲν τὸν ἱκανο­ποιοῦσε. Διψοῦ­­σε κάτι ἄλλο. Ἡ ψυχὴ διψάει τὸ Θεό. Ὅπως τὸ ψάρι δὲν ζῇ ἔξω ἀπ᾽ τὴ θάλασσα καὶ τὸ πουλὶ ἔξω ἀ­π᾽ τὸν ἀέρα, ἔτσι κι ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ μακριὰ ἀπ᾽ τὸ Θεό. Ἦρθε λοι­πὸν στὸ Χριστὸ καὶ ρωτοῦσε μὲ πόθο· –Τί νὰ κά­νω γιὰ νὰ βρῶ τὴν αἰώνιο ζωή; (Ματθ. 19,16).
Ὁ Χριστὸς τοῦ ἔδειξε ἢ μᾶλλον τοῦ ἄνοιξε τὸ δρόμο, ποὺ εἶνε ἡ τήρησι τῶν ἐντο­λῶν· «οὐ κλέψεις», «οὐ μοιχεύσεις», «οὐ φο­νεύσεις», «οὐ ψευδομαρτυρήσεις», «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου» καὶ «ἀγαπή­σεις τὸν πλησί­ον σου ὡς σεαυτόν» (Ἔξ. 20,12-16. Δευτ. 5,16-21. Λευϊτ. 19,18. Ματθ. 19,18-19). Ὁ νέος λέει· –Αὐτὰ ἐγὼ τὰ φύλαξα ἀπὸ μικρός. Ζητάει κάτι ἀκόμα ὑ­ψηλότερο, δὲν ἱ­κανοποιεῖ­ται. Θέλει νὰ πλησι­ά­σῃ τὸ Θεὸ περισ­σότερο. Ὅ­πως ἕ­νας ποὺ ἔ­χει μιὰ ἀγάπη – ἕ­­ναν ἔρωτα ζητά­ει νὰ βρεθῇ κον­τὰ στὸ πρόσω­πο ποὺ ἀγαπάει, ἔτσι αὐτὸς ζητοῦσε νὰ πλησιάσῃ περισσότερο τὸ Θεό. Τότε ὁ Χριστὸς τοῦ λέει· –Ἂν θέ᾽ς τὴν τελειότητα, ἕνας εἶν᾽ ὁ δρόμος· «Ὕπαγε πώ­λησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς» (Ματθ. 19,21). Ἀλλὰ δυστυχῶς τὰ «κότσια» του δὲν βαστοῦ­σαν· δὲν εἶχε ὁ καημένος φτερὰ γιὰ παραπάνω.
Πάντως ὁ νέος αὐτὸς εἶνε συμπαθὴς καὶ ἄ­ξι­ος ἐκτιμήσεως. Ὁ Χριστὸς εἶδε ὅτι εἶχε μέσα του αἰσθήματα· ἀγαποῦσε – φο­βόταν τὸ Θεό, καὶ εἶχε τηρήσει τὶς ἐντολές του ἀπὸ μικρός· δὲν λέρωσε τὰ χέρια του μὲ κλεψιές, τὸ κορμί του μὲ μοιχεῖες καὶ πορνεῖες, τὴ γλῶσσα του μὲ ψέματα καὶ ψευδορκίες· δὲν στενοχώρησε τοὺς γονεῖς, δὲν ἀδίκησε καὶ δὲν ἐκμεταλλεύτη­κε τὸν ἀδύναμο, δὲν ἔ­βαψε τὰ χέρια του στὸ αἷ­μα.
Καὶ ἐρωτῶ τώρα. Read more »

ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

date Αυγ 17th, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

 

1) https://prayer.enavasi.gr/

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ;

date Αυγ 16th, 2018 | filed Filed under: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ;

Μάρθας Καπλάνογλου-Τεχνολόγου Γεωπόνου

pyrofyta

Η πρόσφατη τραγωδία στην Αττική δημιούργησε πολλά ερωτήματα, για τα αίτια της,αλλά και για τους λόγους της τόσο γρήγορης εξάπλωσης της. Η πύρινη λαίλαπα κατάφερε να αφανίσει σε ελάχιστο χρόνο μια ολόκληρη περιοχή, παίρνοντας μαζί της πολλές αθώες ψυχές. Πολλοί υποστήριξαν ότι ένα από τα αίτια της γρήγορης εξάπλωσής της ήταν και η ύπαρξη των πεύκων, τόσο μέσα στον αστικό ιστό, όσο και περιμετρικά της Λεωφόρου Μαραθώνος, αλλά και στα δάση που περικλείουν την περιοχή.

Υφέρπει, λοιπόν, το ερώτημα, αν η ύπαρξη διαφορετικών φυτών θα μπορούσε να περιορίσει την καταστροφή.
Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε, λέγοντας ότι δεν υπάρχουν φυτά, τα οποία είναι άκαυστα. Μπορούν και αυτά να καούν με τη φωτιά. Υπάρχουν «πυρίμαχα» φυτά, που έχουν περισσότερη ή λιγότερη ανθεκτικότητα στη φωτιά, φυτά τα οποία είναι πιο βραδύκαυστα από ότι άλλα και φυτά τα οποία, λόγω της ικανότητας του να διατηρούν νερό, για τις ανάγκες επιβίωσής τους, στα διάφορα στελέχη τους(ρίζες, φύλλα κτλ) μπορούν να ελαττώσουν το ρυθμό καύσης τους. Αυτά δεν συμβάλλουν στην αύξηση της έντασης της φωτιάς. Άν ένα φυτό μπορεί να καεί πιο γρήγορα ή πιο αργά, εξαρτάται από την περιεκτικότητα του σε υγρασία, από την ηλικία του, τον ολικό όγκο του, το τυχόν νεκρό υλικό, αλλά και το χημικό του περιεχόμενο.

ΠΥΡΟΦΥΤΑ Read more »

Ικετηριος κανονας εις τον Ιησουν Χριστον

date Αυγ 16th, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

Ικετήριος κανόνας εις τον Ιησού Χριστό

(Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχού του Στουδίτου)

Ωδή α΄

  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε, τά της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα, Ιησού, καί γλύκανον τήν καρδίαν μου, πολυέλεε, δέομαι, Ιησού σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος.
  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού, διάνοιξον της μετανοίας μοι πύλας, φιλάνθρωπε Ιησού, καί δέξαι με σοί προσπίπτοντα καί θερμώς εξαιτούμενον, Ιησού σωτήρ μου, τών πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν.
  • Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού, εξάρπασον έκ της χειρός τού δολίου Βελίαρ με, Ιησού, καί ποίησον δεξιόν καμέ παραστάτην της δόξης σου, Ιησού Χριστέ μου, μοίρας ευωνύμου λυτρωσάμενος.
  • Θεοτοκίον.
  • Ιησούν γεννήσασα Θεόν, Δέσποινα, δυσώπησον υπέρ αχρείων ικετών, πανάχραντε, όπως της κολάσεως ταίς πρεσβείαις σου λυτρωθώμεν, αμόλυντε, οί μεμολυσμένοι, δόξης αϊδίου απολαύσαντες.

Ωδή γ΄

Εισάκουσον, φιλάνθρωπε Ιησού μου, τού δούλου σου βοώντος έν κατανύξει, καί ρύσαι, Ιησού με, της καταδίκης καί της κολάσεως, μόνε μακρόθυμε, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.

Υπόδεξαι τόν δούλον σου, Ιησού μου, προσπίπτοντα σύν δάκρυσιν, Ιησού μου, καί σώσον, Ιησού μου, μετανοούντα καί της γεέννης με, Δέσποτα, λύτρωσαι, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.

Τόν χρόνον, Ιησού μου, όν δέδωκάς μοι, είς πάθη εδαπάνησα, Ιησού μου, διό με, Ιησού μου, μή απορρίψης, άλλ΄ ανακάλεσαι, δέομαι, Δέσποτα Ιησού γλυκύτατε, καί διάσωσον.

Θεοτοκίον.

  • Παρθένε, ή τεκούσα τόν Ιησούν μου, ικέτευε ρυσθήναί με της γεέννης, ή μόνη προστασία τών θλιβομένων, θεοχαρίτωτε, καί καταξίωσον της ζωής, πανάμωμε, της αγήρω με.

Κάθισμα. 

Σωτήρ μου Ιησού, ό τόν άσωτον σώσας, σωτήρ μου Ιησού, ό δεξάμενος πόρνην, καμέ νύν ελέησον, Ιησού πολυέλεε, σώσον, οίκτειρον, ώ Ιησού ευεργέτα, ώσπερ ώκτειρας τόν Μανασσήν, Ιησού μου, ώς μόνος φιλάνθρωπος.

Ωδή δ΄

  • Θεράπευσον, Ιησού μου, ψυχής μου τά τραύματα, Ιησού μου, δέομαι, καί της χειρός με εξάρπασον, Ιησού μου εύσπλαγχνε, τού ψυχοφθόρου Βελίαρ καί διάσωσον.
  • Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαγχνε, Ιησού μου, σώσον με τόν προσφυγόντα τή σκέπῃ σου, Ιησού μακρόθυμε, καί βασιλείας της σής με καταξίωσον.
  • Ούχ ήμαρτεν, Ιησού μου, ουδείς, ώσπερ ήμαρτον εγώ ό ταλαίπωρος, νύν δέ προσπίπτω δεόμενος, Ιησού μου, σώσον με καί τήν ζωήν, Ιησού μου, κληροδότησον.

Θεοτοκίον.

Πανύμνητε, Ιησούν ή γεννήσασα Κύριον, αυτόν καθικέτευε τού λυτρωθήναι κολάσεως πάντας τούς υμνούντάς σε καί Θεοτόκον κυρίως ονομάζοντας.

Ωδή ε΄

  • Σύ φωτισμός, Ιησού μου, νοός μου, σύ σωτηρία της απεγνωσμένης ψυχής μου, Σώτερ, σύ, Ιησού μου, της κολάσεως ρύσαι καί γεέννης εμέ κραυγάζοντα, Σώσον, Ιησού μου Χριστέ με τόν άθλιον.
  • Ολοσχερώς, Ιησού μου, πρός πάθη της ατιμίας καταβεβλημένος, ήδη κραυγάζω, Σύ, Ιησού μου, βοηθείας μοι χείρα καταπέμψας έκσπασον κράζοντα, Σώσον, Ιησού μου Χριστέ με τον άθλιον.
  • Βέβηλον νούν, Ιησού, περιφέρων αναβοώ σοι, Κάθαρον τού ρύπου με τών πταισμάτων καί λύτρωσαί με τόν είς βάθη κακίας έξ αγνωσίας κατολισθήσαντα, Σώτερ Ιησού μου, καί σώσον με δέομαι.
  • Θεοτοκίον.

Τόν Ιησούν ή γεννήσασα, Κόρη Θεογεννήτορ, τούτον εκδυσώπει σωθήναι πάντας τούς ορθοδόξους, μοναστάς καί μιγάδας, καί γεέννης ρυσθήναι κράζοντας, Πλήν σου προστασίαν βεβαίαν ούκ έγνωμεν.

Ωδή ς΄

  • Ιησού μου Χριστέ πολυέλεε, εξομολογούμενον δέξαι με, Δέσποτα, ώ Ιησού, καί σώσον με καί φθοράς, Ιησού με, εξάρπασον.
  • Ιησού μου, ού γέγονεν έτερος άσωτος ουδείς, ώς εγώ ό ταλαίπωρος, ώ Ιησού φιλάνθρωπε, αλλά σύ Ιησού με διάσωσον.
  • Ιησού μου, καί πόρνην καί άσωτον καί τόν Μανασσήν καί τελώνην νενίκηκα, ώ Ιησού μου, πάθεσι, καί λῃστήν, Ιησού, Νινευΐτας τε.

Θεοτοκίον.

Ιησούν τόν Χριστόν μου κυήσασα, άχραντε Παρθένε, ή μόνη αμόλυντος, μεμολυσμένον όντα με, πρεσβειών σου υσσώπω νύν κάθαρον.

Κοντάκιον.

Ιησού γλυκύτατε, τό φώς τού κόσμου, της ψυχής μου φώτισον τούς οφθαλμούς, Υιέ Θεού, τή θεαυγεί σου λαμπρότητι, ίνα υμνώ σε τό φώς τό ανέσπερον.

Ωδή ζ΄

  • Χριστέ Ιησού, ουδείς ήμαρτεν έν γή έκ τού αιώνος, ώ Ιησού μου, ώσπερ ήμαρτον εγώ ό τάλας και άσωτος, όθεν, Ιησού μου, βοώ σοι, Μελωδούντά με οίκτειρον, Ευλογητός εί ό Θεός ό τών πατέρων ημών.
  • Χριστέ Ιησού, έν τώ φόβω σου, βοώ, καθήλωσόν με, ώ Ιησού μου, καί κυβέρνησον νύν πρός λιμένα τόν εύδιον, όπως, Ιησού μου οικτίρμον, μελωδώ σοι σωζόμενος, Ευλογητός εί ό Θεός ό τών πατέρων ημών.
  • Χριστέ Ιησού, μυριάκις υπεσχέθην σοι ό τάλας, ώ Ιησού μου, τήν μετάνοιαν, άλλ΄ εψευσάμην ό άθλιος, όθεν, Ιησού μου, βοώ σοι, Τήν αναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον, Χριστέ, ό τών πατέρων Θεός.

Θεοτοκίον.

Χριστόν Ιησούν ή γεννήσασα φρικτώς καί υπέρ φύσιν, αυτόν δυσώπει, παναμώμητε, τά παρά φύσιν μου πταίσματα πάντα συγχωρήσαί μοι, Κόρη, ίνα κράζω σωζόμενος, Ευλογημένη ή Θεόν σαρκί κυήσασα.

Ωδή η΄

  • Σε, Ιησού μου, δυσωπώ, ώς τήν πόρνην, Ιησού μου, ελυτρώσω τών πολλών εγκλημάτων, ούτω καμέ, Ιησού Χριστέ μου, λύτρωσαι καί κάθαρον τήν ρερυπωμένην ψυχήν μου, Ιησού μου.
  • Καθυποκύψας, Ιησού, ταίς αλόγοις ηδοναίς άλογος ώφθην καί τοίς κτήνεσιν όντως, ώ Ιησού μου, οικτρώς ό τάλας, Σώτερ, αφωμοίωμαι, όθεν Ιησού με της αλογίας ρύσαι.
  • Περιπεσών, ώ Ιησού, φυχοφθόροις έν λῃσταίς απεγυμνώθην τήν στολήν, Ιησού μου, τήν θεοΰφαντον νύν, καί κείμαι μώλωψι κατάστικτος, έλαιον, Χριστέ μου, επίχεε καί οίνον.

Θεοτοκίον. 

Τόν Ιησούν μου καί Θεόν ή βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως, Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί κινδύνων σώζεσθαι τούς δούλους σου καί τούς υμνητάς σου, απείρανδρε Παρθένε.

Ωδή θ΄

  • Τόν Μανασσήν, Ιησού μου, τόν τελώνην, τήν πόρνην, τόν άσωτον, οικτίρμον Ιησού, καί τόν λῃστήν υπερβέβηκα, Ιησού μου, έν έργοις αισχίστοις καί ατόποις, Ιησού, αλλά σύ, Ιησού μου, προφθάσας με διάσωσον.
  • Τούς έξ Αδάμ, Ιησού μου, αμαρτήσαντας πάντας, πρό νόμου καί έν νόμῳ, Ιησού, καί μετά νόμον ό άθλιος, Ιησού μου, καί χάριν, νενίκηκα τοίς πάθεσιν οικτρώς, αλλά σύ, Ιησού μου, τοίς κρίμασί σου σώσον με.
  • Μή χωρισθώ, Ιησού μου, της αφράστου σου δόξης, μή τύχω της μερίδος, Ιησού, της ευωνύμου, γλυκύτατε Ιησού, αλλά σύ με τοίς δεξιοίς προβάτοις σου, Χριστέ Ιησού μου, συντάξας, ανάπαυσον ώς εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον.

Τόν Ιησούν, Θεοτόκε, όν εβάστασας μόνη, απείρανδρε Παρθένε Μαριάμ, τούτον, αγνή, εξιλέωσαι, ώς Υιόν σου καί Κτίστην, ρυσθήναι τούς προστρέχοντας είς σέ πειρασμών καί κινδύνων καί τού πυρός τού μέλλοντος.

Στιχηρά προσόμοια. 

Ιησού γλυκύτατε, ψυχής εμής θυμηδία, Ιησού, ή κάθαρσις τού νοός μου, Δέσποτα πολυέλεε, Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου παντοδύναμε, μή καταλίπης με, Σώτερ Ιησού με ελέησον καί λύτρωσαι κολάσεως πάσης, Ιησού, καί αξίωσον της τών σῳζομένων μερίδος, Ιησού, καί τώ χορώ τών εκλεκτών σού με σύνταξον, Ιησού φιλάνθρωπε.

Ιησού γλυκύτατε, τών αποστόλων ή δόξα, Ιησού μου, καύχημα τών μαρτύρων, Δέσποτα παντοδύναμε Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου ωραιότατε, τόν σοί προστρέχοντα, Σώτερ Ιησού με ελέησον, πρεσβείαις της τεκούσης σε, πάντων, Ιησού, τών αγίων σου, προφητών τε πάντων, σωτήρ μου Ιησού, καί της τρυφής τού παραδείσου αξίωσον, Ιησού φιλάνθρωπε.

Δόξα.

Ιησού γλυκύτατε, τών μοναζόντων τό κλέος, Ιησού μακρόθυμε, ασκητών εντρύφημα καί καλλώπισμα, Ιησού, σώσον με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου υπεράγαθε, χειρός εξάρπασον, Σώτερ Ιησού μου, τού δράκοντος, καί τούτου τών παγίδων νύν, Σώτερ Ιησού, ελευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ μου Ιησού, αναγαγών, καί δεξιοίς συναρίθμησον, Ιησού, προβάτοις με.

Καί νύν.

Θεοτοκίον.

Μή καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν τού ικέτου σου, θλίψις γάρ έχει με, φέρειν ού δύναμαι τών δαιμόνων τά τοξεύματα, σκέπην ού κέκτημαι, ουδέ πού προσφύγω ό άθλιος πάντοθεν πολεμούμενος, καί παραμυθίαν ούκ έχω πλήν σου. Δέσποινα τού κόσμου, ελπίς καί προστασία τών πιστών, μή μου παρίδης τήν δέησιν, το συμφέρον ποίησον.

Ευχή είς τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. 

Δέσποτα Χριστέ ό Θεός, ό τοίς πάθεσί σου τά πάθη μου θεραπεύσας καί τοίς τραύμασί σου τά τραύματά μου ιατρεύσας, χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως, συγκέρασόν μου τό σώμα από οσμής τού ζωοποιού Σώματός σου, καί γλύκανόν μου τήν ψυχήν τώ σώ τιμίω Αίματι από τής πικρίας, ήν με ό αντίδικος επότισεν.

Ύψωσον τόν νούν μου πρός σέ, κάτω ελκυσθέντα, καί ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας, ότι ούκ έχω μετάνοιαν, ούκ έχω κατάνυξιν, ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν, τά επανάγοντα τά τέκνα πρός τήν ιδίαν κληρονομίαν. 

Εσκότισμαι τόν νούν έν τοίς βιωτικοίς πάθεσι καί ούκ ισχύω ατενίσαι πρός σέ έν οδύνη, ού δύναμαι θερμανθήναι τοίς δάκρυσι τής πρός σε αγάπης.

Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον καί καρδίαν επίπονον είς αναζήτησίν σου, χάρισαί μοι τήν χάριν σου καί ανακαίνισον εν εμοί τάς μορφάς τής σής εικόνος.

Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης, έξελθε είς αναζήτησίν μου, επανάγαγέ με πρός τήν νομήν σου, συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης καί διάθρεψόν με σύν αυτοίς έκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων, πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου καί πάντων των αγίων σου.

Αμήν.

 

ΟΡΙΟΝ ΕΘΟΥ: 1) ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ _ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΑΘΜΟ (ΑΡΤ) ΤΑ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΩΡΟΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥΣ. 2) ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ (Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου)

date Αυγ 16th, 2018 | filed Filed under: ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΑΘΜΟ (ΑΡΤ)

ΤΑ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ  ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΩΡΟΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥΣ

‘Απο συνεργάτη της ιστοσελίδος

ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΑΘΜΟ (ΑΡΤ) ΤΑ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ  ΑΣΤΡΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΩΡΟΣΚΟΠΙΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΣΟΥ ΒΓΕΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΜΑΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙΣ ΤΟΝ  «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ» ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΟΥ (ΒΛΕΠΕ: ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ), ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙΣ !!!  ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΛΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙΣ , ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ. ΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΣΩΣΕΙΣ ; ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΟΥ  ΣΤΑΘΜΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙΣ ; ΚΑΙ ΔΙΝΕΙΣ ΒΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ; ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΣ, Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΜΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΜΒΕΛΕΙΑ ΟΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΗΘΟΣ ; ΚΑΙ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΜΑΣ ;   ΕΧΑΣΕΣ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΜΒΕΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΟΡΕΙΑ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ  ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ, ΔΙΚΑΙΩΣ.  ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΩΡΟΣΚΟΠΙΑ ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ  ΩΣ ΛΙΘΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΣΟΥ. ΚΑΝΕ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΛΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘHΘΗ. ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ, ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ. ΜΕΤΑΝΟΗΣΕ ΤΩΡΑ, ΟΣΟ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣ. ΤΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ», ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΞΕΒΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΑΡΓΑ η ΓΡΗΓΟΡΑ.
ΚΥΡΙΕ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ , ΟΙ ΝΕΟΙ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ, ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕ »ΠΑΛΑΙΟ»,   ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΝΕΟΤΕΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ . . . ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥΝ,  ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΑ.  ΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ  ΣΤΟ ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΟΥΝ ΤΗΝ  ΠΑΛΙΟΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ= ΤΩΝ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΚΑ  ΠΟΥ ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ  ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ  ΜΑΣ. ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΣΤΟ »ΜΑΤΙ» ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΤΙΠΟΤΕ ; –

090634b9b49e9b3e4c9bc943

 ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

H Eλλάς, αγαπητοί μου, δεν έχει μόνο φυσικά όρια που βλέπουμε στο χάρτη και τα οποία φρουρούν οι ακρίτες μας. Tο έθνος μας έχει και άλλα όρια, όρια πνευματικά, όρια ηθικά, όρια θρησκευτικά, όρια παραδόσεων, για τα οποία η φωνή του Θεού μας φωνάζει· «Mη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» (Παρ. 22,28). Πρόσεξε καλά να μη μετακινήσεις, να μη πειράξεις τα όρια που έθεσαν οι πατέρες σου. Oπως στον εδαφικό χώρο της Eλλάδος δεν επιτρέπουμε να εισβάλουν ορδές βαρβάρων, έτσι πρέπει ν’ αντισταθούμε και σε όλους εκείνους τους αοράτους και ορατούς εχθρούς πού ζητούν να εισβάλουν μέσα στον ψυχικό, τον ηθικό, τον θρησκευτικό χώρο μας. Read more »

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

date Αυγ 15th, 2018 | filed Filed under: εορτολογιο, Η ΠΑΝΑΓΙΑ

Κοίμησις τῆς Θεοτόκου
15 Αὐγουστίνου
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΠαναγΠοιά διδάγματα, ἀγαπητοί μου, ἀποκομίζου­με ἀπὸ τὴν ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως; Ὅσα θὰ σᾶς πῶ, τὰ ἀντλοῦμε ὄχι ἀπὸ τὴν Καινὴ Δι­αθήκη, ἀλλ᾿ ἀπὸ τὴν ἄλλη πηγὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὴν ἱερὰ παράδοσι. Τί λέει λοι­πὸν ἡ ἱερὰ παράδοσις γιὰ τὴν Κοίμησι τῆς Θεοτόκου;

* * *

Μετὰ τὴν ἀνάληψι τοῦ Χριστοῦ ἡ Παναγία ζοῦσε μὲ τὶς ἀναμνήσεις τοῦ μονογενοῦς Υἱ­οῦ της, καὶ εἶχε συνήθεια νὰ ἐπισκέπτεται τὸν τόπο τῆς προσευχῆς του, τὴ Γεθσημανῆ.
Πολλὲς φορὲς πῆγε ἐκεῖ. Ἀλλὰ κάποια μέρα πῆγε γιὰ τελευταία φορά. Τότε συνέβη κά­­τι ἔκτακτο. Ἂς μὴν πιστεύουν οἱ ἄπιστοι, ἐ­μεῖς πιστεύουμε. Στὸ πέρασμα τῆς Θεοτόκου, καὶ μάλιστα ὅταν γονάτισε νὰ προσευχη­θῇ, τὰ δέντρα ἔγειραν, λύγισαν τὶς κορυφές τους πρὸς τὰ κάτω. Σὰν νὰ ἔκαναν μετάνοια νὰ τὴν προσκυνήσουν. Καί, ὅπως στὸν Εὐαγγελισμό, ἦρθε πάλι ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ. Κρατοῦσε κλάδο φοίνικος, σύμβολο νίκης κα­­τὰ τοῦ θανάτου. Χαιρέτισε τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ τὴν εἰδοποίησε, ὅτι σὲ λίγο φεύγει πλέον ἀπὸ τὴ γῆ γιὰ νὰ συναντήσῃ τὸν Υἱό της.
Γεμάτη ἱερὰ συγκίνησι ἡ Θεοτόκος κατέβηκε ἀπὸ τὸ λόφο τῆς Γεθσημανῆ καὶ ἦλθε στὸ φτωχικό της. Γνωρίζοντας ὅτι ἔφτασε τὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς της σκούπισε, ὅπως λέει ἡ παράδοσις, καὶ εὐτρέπισε μὲ τὰ χέρια της τὸν οἰκίσκο, ἕτοιμη νὰ ὑποδεχθῇ τὸν Κύριο, ποὺ ἐρχόταν νὰ τὴν παραλάβῃ. Κάλεσε δύο γειτόνισσες, χῆρες μὲ ὀρφανά, καὶ τοὺς μοίρασε τὸν φτωχικό της ἱματισμό. Μετὰ ἀ­νήγγειλε στὸ περιβάλλον της, ὅτι σὲ τρεῖς ἡ­μέρες ἀπέρχεται ἀπὸ τὴ γῆ. Τέλος ξάπλωσε στὴν κλίνη της, σταύρωσε τὰ ἅγια χέρια της, καὶ βυθίστηκε σὲ προσευχή.

* * *

Τὸ ὅτι ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος προετοιμάστηκε γιὰ τὸν θάνατό της πόσο μᾶς διδάσκει!
Εἶνε εὐλογία τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ νὰ εἰ­­δοποιοῦνται γιὰ τὸ θάνατό τους. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν μὲ ἀφοσίωσι στὸ Θεό, προαισθάνονταν τὸ θάνατό τους. Καὶ ὅπως αὐ­τὸς ποὺ πρόκειται νὰ ταξιδέψῃ ἑτοιμάζεται ἀπὸ μέρες, ἔτσι καὶ οἱ εὐλαβεῖς ψυχὲς προετοιμάζονται γιὰ τὸ αἰώνιο ταξίδι.
Εἶνε κακὸ ὁ αἰφνίδιος θάνατος. Ἀκούσατε τί λέει ἡ Ἐκκλησία; Νὰ μᾶς φυλάξῃ ὁ Θεὸς ἀπὸ πολλὰ δεινά. Ποιά δεινά; «Ἀπὸ λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ…» καὶ «…καὶ αἰφνιδίου θανάτου». Γιατί εἶνε κακό; Διότι δὲν δίνει στὸν ἄν­θρωπο οὔτε λεπτό. Μοιάζει μὲ τὸ γεράκι… Οἱ κόττες βοσκοῦν στὸ γρασίδι, καὶ νομίζουν ὅτι θὰ ἐπιστρέψουν στὸ κοττέτσι. Ἀμ᾿ δὲν θὰ ἐ­πιστρέψουν. Ἀπὸ πάνω, ξαφνικά, τὸ γεράκι πέ­φτει μὲ ὁρμὴ κι ἁρπάζει τὴν ὄρνιθα. Σὰν γεράκι καὶ ὁ θάνατος φτερουγίζει ὁρμητικὸς καὶ πέφτει· στὸ δρόμο, στὸ πεζοδρόμιο, στὸ ἀ­εροπλάνο, στὸ γραφεῖο…, ὅπου νά ᾿νε. Ἁρ­πά­ζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τοῦ λέει, Ἔλα ᾿δῶ!… Δὲν τὸν ἀφήνει νὰ πῇ τὸ «Μνήσθητί μου…».
Ἀλλὰ προσέξτε κάτι ἀκόμη. Read more »

Η τιμη, η ευθυνη και ο πονος της Θεοτoκου

date Αυγ 14th, 2018 | filed Filed under: εορτολογιο, Η ΠΑΝΑΓΙΑ

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2115

Κοίμησις Θεοτόκου (Λκ. 10,38-42· 11,27-28)
Τετάρτη 15 Αὐγούστου 2018
Τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η τιμη, η ευθυνη και ο πονος της ΘεοτoκουΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ καὶ πανή­γυρις· εἶνε ἑορτὴ θεομητορική, πρὸς τι­­μὴν δηλαδὴ τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Θὰ ποῦ­με λίγες λέξεις γύρω ἀπὸ τὴν πάνσεπτη Κοίμησί της, ἡ ὁποία εἶνε καὶ τὸ ἐπιστέγασμα ὅ­λων τῶν θεομητορικῶν ἑορτῶν τοῦ ἔτους.

* * *

Ἡ Παναγία γιὰ τὶς δύο μεγάλες ἀρετές της, τὴν παρθενία καὶ τὴν ταπείνωσι, ἀξιώθηκε νὰ γίνῃ ἡ «καθέδρα» τοῦ «Βασιλέως» (Ἀκάθ. ὕμν. Α4), τὸ «δοχεῖον» καὶ «σκεῦος» ποὺ δέχθηκε μέσα του τὸ «μύρον τὸ ἀκένωτον» (ἔ.ἀ. καν. α΄1, θ΄3), τὸν Κύριον ἡ­μῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ποὺ εὐωδίασε τὰ πάντα.
Ὅση ὅμως ἦταν ἡ τιμὴ ποὺ ἀξιώθη­­κε, τόση ἦταν καὶ ἡ εὐθύνη ποὺ ἐ­πωμίσθηκε καὶ ὁ πόνος ποὺ δοκίμασε. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ γεννήθηκε τὸ Θεῖο Βρέφος, ἐκείνη δὲν γνώρισε ἀ­νά­­παυσι· ἂν κάθε μάνα ἄξια τῆς ἀποστολῆς της στερῆ­ται ἀνέσεις καὶ διασκεδάσεις καὶ κάνῃ θυσίες γιὰ νὰ μείνῃ προσηλωμένη στὴν ἀγάπη τοῦ παιδιοῦ της, πόσο μᾶλλον ἡ Παναγία!
Καμμιά μάνα δὲν ὑπέφερε μαζὶ μὲ τὸ παιδί της ὅσο αὐτή. Γέννησε μέσα σ᾽ ἕνα σπήλαιο, σ᾽ ἕνα ἀχυ­ρῶ­να. Δὲν πέρασαν πολλὲς μέρες κι ὁ Ἡρῴδης ἀκόνισε τὸ μα­χαίρι του νὰ σφά­ξῃ τὸν Υἱό της. Νύχτα ἀ­ναγκάστηκε νὰ πάρῃ στὴν ἀγ­καλιὰ τὸν Νεογέννητο καὶ μαζὶ μὲ τὸν δίκαιο Ἰω­σὴφ κατέφυγε στὴν Αἴγυπτο (ὅ­σες μανάδες ἦρθαν πρόσφυγες ἀπ᾽ τὴ Μικρὰ Ἀσία μὲ μωρὰ στὴν ἀγκαλιὰ γιὰ ν᾽ ἀποφύγουν τὸν Κεμάλ, τὸ νέο Ἡρῴδη τῆς φυλῆς μας, μποροῦν κά­πως νὰ αἰσθανθοῦν τὸν πόνο τῆς Παν­­αγί­ας). Ὅταν γύρισαν ἀπ᾽ τὴν Αἴγυπτο, ὁ μικρὸς Ἰησοῦς δὲν πῆγε στὸ σχολεῖο· ἐργαζόταν ὡς ξυ­λουργὸς καί, κα­θὼς μεγάλωνε, ἡ Παναγία τὸν ἔβλεπε σὰν ἀστέρι ποὺ ἀνατέλλει· γιὰ τὴ μάνα δὲν ὑπάρχει ὡραιότερο ἀπ᾽ τὸ νὰ βλέ­πῃ τὸ παιδί της ν᾽ ἀνθίζῃ στὴν ἄνοιξι τῆς ζωῆς.
Μεγάλωνε ὁ Ἰησοῦς, κ᾽ ἡ Παναγία τὸν πρόσεχε. Ἀλλ᾽ ὅπως οἱ ἡμέρες δὲν εἶνε ὅλες ἡ­λι­όλουστες, ἔτσι καὶ στὴ ζωὴ τῆς Θεομήτορος ἦρθαν πάλι σύννεφα καὶ καταιγίδες. Ὁ Ἰησοῦς μεγάλωσε, βγῆκε στὸ δημόσιο βίο καὶ ἄρχισε τὸ κήρυγμα· ἀλλ᾽ ἐνῷ οἱ μικροὶ καὶ ταπεινοὶ τὸν ἄκουγαν, οἱ μεγάλοι, ἡ πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία, τάχθηκαν ἐναντίον του. Read more »

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Ναρκη στη διοικησι της Ελλαδικης Εκκλησιας & στον Αποδημο Ελληνισμο, την πυροδοτει ο πατριαρχης». – Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΣΕ ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ Ή ΗΜΙΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΕ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΟΥΣ

date Αυγ 13th, 2018 | filed Filed under: ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ

Ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο: «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ, Νάρκη στὴ διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
& στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης».
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

«ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ»

Ναρκη στη διοικησι της Ελλαδικης Εκκλησιας
& στον Αποδημο Ελληνισμο, την πυροδοτει ο πατριαρχης

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΠροειδοποιησηΕΚΚΛ. ΔΙΑΣΠ.. ΕΛΛ.

Μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ τὸν Τουρκικό ζυγό ἡ ἐκκλησιαστικὴ διοίκησι τῆς Ἑλλάδος παρουσιάζει οἰκτρὸ θέαμα· εἰκόνα συγχύσεως, ἀταξίας καὶ χάους.
Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης βλέποντας τὴν ἐκκλησιαστικὴ διάσπασι τῆς Πατρίδος μας σὲ Παλαιά Ἑλλάδα, Νέες χῶρες, ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, Μητροπόλεις Δωδεκανήσου, Ἅγιον Ὄρος μὲ ἐξάρτηση ἀπὸ τὸν πατριάρχη, θλίβεται καὶ φοβᾶται· φοβᾶται τους τελευταίους πατριάρχες που συμπορεύονται μὲ τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος καὶ ἀκροβατοῦν(*) μεταξὺ πίστεως καὶ ἀπιστίας, ἀληθείας καὶ ψεύδους, Ὀρθοδοξίας, μασονίας, αἱρέσεων καὶ πανθρησκείας.
Τὰ Ἑλληνικὰ ἐδάφη, ποὺ σήμερα διεκδικοῦν οἱ Τοῦρκοι, οἱ Ἀλβανοί, οἱ Σκοπιανοί καί θέλουν νὰ αὐτονομήσουν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις, παραδόθηκαν στήν ἄμεση ἢ ἔμμεση ἐποπτεία τοῦ πατριάρχου! Γιατί ἦταν εὔκολος στόχος.
Ἡ λάμψι τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ τοὺς ἔκαιγε, τὰ ἰδανικὰ καὶ ἡ ἰστορία τῶν Ἑλλήνων τοὺς ἐνοχλοῦσαν.
Τὸ συνοδικὸ σύστημα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἀπόρθητο τεῖχος καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ περάσουν τὴν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γι᾽αὐτὸ τὸ παρέκαμψαν. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, μὲ τὴν βοήθεια τῶν Τούρκων, ὅπως ἀποδείχθηκε, ἦταν χρήσιμο ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ὑλοποίηση τῶν σκοτεινῶν τους σχεδίων, γι᾽ αὐτὸ τὸ ἀξιοποίησαν.
Ρασοφόροι Ἰοῦδες πάντοτε ὑπῆρχαν στὸ γένος μας. Ἕνας ἀπ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἔφτανε. Ἔκανε τοῦμπα στὴ μασονικὴ στοά καὶ τὸν ἀνέβαζαν στὸν πατριαρχικὸ θρόνο.
Ὁ οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ πανθρησκεία βρῆκαν στέγη μέσα στο Πατριαρχεῖο καὶ ἀπό ἐκεῖ διοχέτευαν τὰ αἰρετικὰ μηνύματά τους σὲ κάθε γωνία τῆς Ὀρθόδοξης Ἑλληνικῆς γῆς. Ὁ ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς βρέθηκε ἐγκλωβισμένος.
Ἡ ἀνωμαλία καὶ τὸ χάος ποὺ ὑπέβαλαν στὴν ἐκκλησιαστική διοίκησι τῆς Ἑλλάδος ἐξυπηρετοῦσε τὰ σχέδια τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος καὶ εὐνοοῦσε τὴν ἀνεξέλεγκτη πορεῖα μασόνων πατριαρχῶν. Ποιός θὰ τοὺς ἔκοβε τὴν πορεία; Ποιός θὰ κινητοποιοῦσε τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνας ἐπισκόπους, γιὰ νὰ ἐμποδίσουν τὴν ξέφρενη πορεία τοῦ κακοῦ πατριάρχου;
Τό προορατικὸ καὶ ἔμπειρο μάτι τοῦ ἡρωϊκοῦ ἱεροκήρυκα τῆς κατοχῆς π. Αὐγουστίνου Καντιώτου συνέλαβε ἐγκαίρως τὸν κίνδυνο. Εἶδε τὴν ὑποδούλωσι τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, πού δρομολογοῦσαν οἱ ἐμπνευσταί τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀνωμαλίας στὴν Ἑλλάδα. Εἶδε τὸ μαῦρο χέρι ποὺ θὰ ξερρίζωνε τὴν καρδιὰ τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ὀρθόδοξη πίστι, κήρυξε συναγερμὸ καὶ βροντοφώναξε: «Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ». Διαβάζουμε τὸ ἄρθρο του στὴ «Χριστιανικὴ Σπίθα», φυλ. 251, Αὔγουστος 1962. Σ᾽αὐτὸ ἐξηγεῖ τοὺς λόγους καὶ προσπάθησε νὰ ἐνεργοποιήσῃ τοὺς παραδοσιακοὺς ἐπισκόπους, ποὺ δὲν ἀνέχονταν τὴν προδοσία τῆς πίστεως ἀπὸ τὸν πατριάρχη καὶ τὰ «τσιράκια του» καὶ διαμαρτύρονταν γιὰ τὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματά του. Δυστυχῶς, δὲν τὰ κατάφερε. Ἡ νάρκη στὰ θεμέλεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ δὲν ἐξουδετερώθηκε. Ἡ δραματικὴ ἐπαλήθευση τῶν λόγων τοῦ Γέροντος σὲ συνδιασμό μὲ τοὺς πατριάρχες ποὺ ἀκολούθησαν, δικαίωσαν τοὺς φόβους του! Ἄν ρίξουμε μιὰ ματιὰ στὰ βιογραφικὰ τῶν τελευταίων πατριαρχῶν, θὰ τρομάξουμε. Συλλέξαμε στοιχεῖα ἀπό φιλικές πρὸς αὐτοὺς ἱστοσελίδες·ἀπό τὴν μεγάλη μασονική στοὰ τῶν Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὴν βικιπαίδεια καὶ ἄλλες πηγές.
Θὰ ἀναφέρουμε ὁνόματα πατριαρχῶν τῶν τελευταίων 100 ἐτῶν, γιὰ νὰ ἐρευνήση καὶ νὰ διαπιστώσῃ μόνος του καὶ ὁ πιὸ δύσπιστος ἀναγνώστης ποιοί καὶ με ποιό τρόπο γίνονταν πατριάρχες.
Ὁκτώ χρόνια μετὰ τὴν προειδοποίησι, τό 1970, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διαπίστωσε καὶ μόνη της, πόσο ἐπικίνδυνοι εἶναι οἱ μητροπολῖται τοῦ Πατριαρχείου καὶ τοὺς ἀπαγόρευσε νὰ μιλοῦν στὸν Μητροπολιτικό ναὸ τῶν Ἀθηνῶν (εἶδε σελ. 62). Read more »