Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Να ληφθουν δρακοντεια μετρα

Η Ελλας πρεπει να ζηση καὶ για νὰ ζήσῃ πρέπει νὰ ληφθοῦν ἐπειγόντως
Ἐναντίον τοῦ κινδύνου τῆς ἐθνικῆς αὐτοκτονίας ἀνάγκη νὰ ληφθοῦν μέτρα δρακόντεια. Καὶ δὴ:
1) Νὰ τιμωρηθοῦν παραδειγματικῶς οἱ φονεῖς τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἱ ἱατροὶ ποὺ διέπραξαν καὶ διαπράττουν τὰ στυγερὰ αὐτὰ ἐγκλήματα, τὰ ὁποῖα μὲ ὄμματα Κερβέρου πρέπει νὰ παρακολουθοῦν ὄργανα εἰδικῆς ὑπηρεσίας ἀδεκάστου χαρακτῆρος, ποὺ δὲν θὰ θαμπώνονται ἀπὸ τὴν λάμψιν τοῦ χρυσοῦ.
2) Nὰ δημευθοῦν αἱ περιουσίαι τῶν δολοφόνων ἰατρῶν καὶ τὰ ποσὰ τῆς δημεύσεως νὰ διατεθοῦν ἐξ ὁλοκλήρου ὑπὲρ τῶν Παιδοπόλεών μας,ἔξωθεν δὲ τῆς κλινικῆς ἤ τοῦ ἰατρείου τῶν ἰατρῶν αὐτῶν ν’ ἀναρτηθῇ μαύρη πινακὶς μὲ τὴν ἐπιγραφήν: «EΔΩ EΛEITOYPΓEI EΠI ΔEKAΠENTE ETH ΣΦΑΓEIO TOY EΛΛHNIKOY ΛAOY. EΣΦΑΓHΣAN ΠEPI TA 200 ΠΑΙΔΙA…»
3) Tὴν ἰδίαν τύχη μὲ τὰ ἀνωτέρω ἰατρεῖα νὰ ὑποστοῦν καὶ τα φαρμακεῖα ἐκεῖνα διὰ τῶν ὁποίων φονεύεται ἡ ζωὴ ἐν τῇ γενέσει αὐτῆς.
4) Nὰ καλέσουν οἱ Ἀρχιερεῖς τοὺς ἰατροὺς ἐκείνους, ἐναντίον τῶν ὁποίων βοᾷ ἡ κοινὴ γνώμη ὡς διενεργούντων τὰς ἐκτρώσεις, καὶ νὰ τοὺς πείσουν νὰ ὑπογράψουν δήλωσιν ὅτι θὰ ἀπέχουν τοῦ ἐγκλήματος κατὰ τῆς ζωῆς τῶν παιδιῶν ἐπαναλαμβάνοτες τὸν Ἱππoκράτειον ὅρκον «οὐ δώσω πεσσὸν φθόριον γυναικὶ» (δὲν θὰ δώσω φάρμακον πρὸς ἔκτρωσιν) ἢ νὰ τοὺς ἀφορίσουν καὶ ν’ ἀπαγορεύσουν εἰς τὰ πιστὰ τῆς ἐκκλησίας τέκνα οὐδὲ τὸν χαιρετισμὸν ν’ ἀξιώνουν τοὺς αἰσχροὺς καὶ ἀμετανοήτους αὐτοὺς δολοφόνους τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
5) Νὰ ἐνισχυθῇ ὑπὸ τοῦ Κράτους ὁ θεσμὸς τῆς οἰκογενείας διὰ σειρᾶς εὐεργετικῶν μέτρων ὑπὲρ τῶν πολυτέκνων οἰκογενειαρχῶν καὶ νὰ θεσπισθῇ ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τῆς Μητρὸς κατὰ τὴν ὁποίαν νὰ ὑποχρεωθοῦν αἰ ἔκφυλισμέναι Ἀτθίδες νὰ παρακαλέσουν πρὸ τῶν σεβασμίων ἐκ Πίνδου μητέρων, αἱ ὁποῖαι ἔφερον εἰς τὸν κόσμο τὰ περισσότερα τέκνα, ποὺ τὴν στιγμὴ αὐτὴν μὲ ρωμαλέον σῶμα καὶ ὑγιᾳ τὴν ψυχήν κρατοῦν τὴν Ἑλλάδα μας ὀρθίαν ἐν μέσῳ τῶν Βαλκανίων. Read more »

Gianna Jessen, επιζησα απο εκτρωση

https://agiapisti.blogspot.com/2019/07/gianna-jessen.html

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΟΙ ΗΡΩΔΑΙ 

Τὸ τέλος τοῦ Ἡρῴδη…

O HPΩΔΗΣ ἔσφαξε 14.000 νήπια. Ἀ

νατριχιάζει καὶ φρίττει ὁ ἄν­θρωπος ὅταν τ᾿ ἀκούῃ. Ἀλλά, ἀδελφοί μου, νὰ μὴν εἴμεθα ὑποκριταί. Αὐτὸ τὸ ἔγκλημα τοῦ Ἡρώδη γίνεται καὶ σήμερα.
Στὴν Ἑλλάδα δὲν εἶνε ἕνας ἢ δύο οἱ Ἡρῶδαι ποὺ ἐκτελοῦν τὸ ἀπαίσιο ἔργο τῆς παιδοκτονίας. Δολοφόνοι ἀθῴων νηπίων εἶνε οἱ ἰατροί. Δὲν λέγω ὅλοι. Ὑπάρχουν ἰατροὶ σεβαστοί, ποὺ τιμοῦν τὸ ἐπάγγελμά τους. Μοιάζουν μὲ τοὺς ἁγίους Ἀναργύρους, τὸν ἅγιο Παντελεήμονα καὶ τοὺς ἄλλους ἁγίους. Ὑπάρχουν ἰατροὶ ποὺ τηροῦν τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ λέει· «Ποτέ μὰ ποτέ δὲν θὰ δώσω φάρμακο σὲ γυναῖκα γιὰ νὰ κάνῃ ἔκτρωσι». Τὸν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ εἶνε ἀρχηγὸς τῶν ἰατρῶν καὶ πατὴρ τῆς ἰατρικῆς, τὸν ἐπαναλαμβάνουν οἱ ἰατροί μας, ὅταν λαμβάνουν τὰ διπλώματά τους. Καὶ ὅμως ὑπάρχουν ἰατροὶ Ἡρῶδαι, ποὺ σφάζουν συνεχῶς νήπια. Οἱ κακοῦργοι αὐτοὶ ἵδρυσαν τὶς λεγόμενες κατ᾿ εὐφημισμὸν γυναικολογικὲς κλινικὲς, οἱ ὁποῖες ἐν ἐσχάτῃ ἀναλύσει εἶνε σφαγεῖα μικρῶν παιδιῶν.
Πρέπει νὰ κλαύσωμε, ἀδελφοί μου. Πρέπει ν᾿ ἀνοίξῃ ἡ γῆ νὰ μᾶς καταπιῇ καὶ ὁ ἥλιος νὰ στείλῃ τὶς ἀκτῖνες του καυστικὲς καὶ νὰ μᾶς κάνῃ κάρβουνο. Πρέπει νὰ σειστοῦν οἱ κορυφὲς τῶν ὀρέων καὶ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ νὰ γίνουν ἀστροπελέκια στὶς κεφαλές μας. Διότι ὅλος ὁ κόσμος, ἰδιαιτέρως ἡ μικρή μας πατρίδα, διαπράττει τὸ μεγάλο αὐτὸ ἔγκλημα, τὸ μεγαλύτερο τῶν ἐγκλημάτων.
Πόσες ἐκτρώσεις γίνονται; Ἂν σᾶς βάλω νὰ μετρᾶτε, θὰ φτάσῃ μεσημέρι. Φρῖξον ἥλιε, ἀναστέναξον γῆ. Πάνω ἀπὸ 400.000 ἔμβρυα τὸ χρόνο σκοτώνονται στὴν πατρίδα μας καὶ ῥίχνονται στοὺς ὑπονόμους. Ὅταν ἔγινε σεισμὸς κάτω στὴ Θεσσαλονίκη, πολλοὶ κάτοικοι ἔντρομοι ἄφησαν τὴν πόλι τοῦ ἁγίου Δημητρίου καὶ καμμιὰ διακοσαριὰ ἦρθαν στὴ Φλώρινα. Πέρασαν ἀπὸ τὸ γραφεῖο μου. Ἦταν φοβισμένοι. Προσπάθησα νὰ τοὺς παρηγορήσω καὶ νὰ τοὺς ἐνισχύσω. Κάποιος μοῦ εἶπε· «Δίκαια μᾶς τιμωρεῖ ὁ Θεός». Καὶ μοῦ διηγήθηκε τὸ ἑξῆς περιστατικό. Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Πως θα τα ζησουμε;»

—Kαλά, βρὲ παππούλη, ἐσὺ εἶσαι καλόγερος καὶ παιδιὰ δὲν ἔχεις· δὲ ρωτᾶς ἐμᾶς, ποὺ εἴμαστε πτωχαδάκια, πῶς μεγαλώνουν τὰ παιδιά; Ξέρεις τί θὰ πῇ νὰ ἔχῃς τρία καὶ τέσσερα καὶ πέντε καὶ ἕξι στόματα μέσα στὸ σπίτι; Ξέρεις τί εἶνε νὰ βρίσκωνται στὴ φωλιὰ τὰ πουλιὰ καὶ νὰ ζητᾶνε τροφή; Μποροῦμε ἐμεῖς νὰ θρέψωμε πέντε καὶ ἕξι παιδιά; Χρειάζονται φαγητό, ροῦχα, φάρμακα· πῶς θὰ τὰ ζήσωμε;…
Θὰ σᾶς ἀπαντήσω, ἀλλὰ θὰ μὲ ἀκούσετε;
Ὁ διάβολος αὐτός, ποὺ σᾶς λέει «Πῶς θὰ θρέψετε τὸ παιδί;», σᾶς παραπλανᾷ καὶ σᾶς τρομάζει.
Πῶς θὰ θρέψῃς τὸ παιδί; Ἔχεις πίστι στὸ Θεό; Ἄφησέ με κ᾿ ἐμένα νὰ σοῦ πῶ, πῶς θὰ τὸ θρέψῃς.
Λές, πῶς θὰ θρέψῃς τὸ παιδί; Καὶ ἐγὼ σοῦ ἀπαντῶ· Πουλάκι εἶνε τὸ παιδί. Κι ἀφοῦ εἶνε πουλάκι, δὲ θὰ τ’ ἀφήσῃ ὁ Θεός. Τί λέει ὁ Χριστός· «Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά» (Ματθ. 6,26).
Θὰ μοῦ πῇ πάλι κάποιος· Καλά, παππούλη, ἐσὺ παιδιὰ δὲν ἔχεις, καὶ δὲν ξέρεις τί στοιχίζει ἕνα παιδί. Ποῦ νὰ βροῦμε τὰ χρήματα γιὰ νὰ τὸ μεγαλώσουμε;
Ψεῦτες καὶ ἀπατεῶνες! Δὲν ἔχετε χρήματα; Τὰ πορτοφόλια σας εἶνε γεμᾶτα. Ἡ Ἑλλὰς κατὰ τὸ μᾶλλον ἢ ἧττον εὐημερεῖ. Ἔχετε χρήματα γιὰ τὸ τσιγάρο, γιὰ τὸ οὖζο, γιὰ τὴν πολυτέλεια, γιὰ τὰ ρεβεγιόν, γιὰ τ᾿ αὐτοκίνητα, γιὰ τοὺς κινηματογράφους, γιὰ τὸν διάβολο· γιὰ τὰ παιδιὰ δὲν ἔχετε. Ὅλα τὰ ἑκατομμύρια αὐτά, ποὺ ξοδεύει ὁ κόσμος γιὰ περιττὰ πράγματα, θὰ μποροῦσαν νὰ συντηρήσουν ἑκατομμύρια παιδιῶν. Καὶ τώρα ἡ Ἑλλάδα παιδιὰ δὲν ἔχει.
Nὰ σᾶς πῶ κάτι φοβερό, ποὺ μοῦ τὸ ἔλεγε ἕνας στρατηγός; Τὸ 1912, ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἦταν δύο ἑκατομμύρια, οἱ κληρωτοὶ μιᾶς κλάσεως ἦταν περισσότεροι ἀπ᾿ ὅσους εἶνε σήμερα. Ἦταν τότε πολύτεκνοι, καὶ δὲν σκότωναν τὰ παιδιά τους. Ἀπὸ τὰ Βαλκάνια ἔχουμε τὰ λιγώτερα παιδιά. Ἂν πᾷς στὴν Ἀλβανία, στὴ Σερβία, στὴ Βουλγαρία, θὰ δῇς πολλὰ παιδιά. Ἂν πᾷς στὴν Τουρκία, πλῆθος· μὲ τὸ σάλιο θὰ μᾶς πνίξουν οἱ Τουρκαλᾶδες· σ᾿ ὅποιο μέρος νὰ πᾷς, βλέπεις κοπάδια παιδιῶν. Ἐδῶ, στὰ χωριά μας, δὲν ὑπάρχουν παιδιά, ἀλλὰ μόνο γέροι. Γηροκομεῖο κατήντησε ἡ πατρίδα μας.
Δὲν γεννοῦν παιδιά. Αὐτὴ εἶνε ἡ πιὸ μεγάλη ἁμαρτία τοῦ κόσμου τούτου.
Ἦρθε πρὶν δύο μῆνες στὸ γραφεῖο μου ἕνας στρατηγός. Τὸν ρώτησα πόσα παιδιὰ ἔχει.
―Δύο, μοῦ ἀπαντᾷ.
―Βρὲ στρατηγέ, τοῦ λέω, μὲ μεγάλο μισθό, μὲ αὐτοκίνητο, μὲ ὅλα τὰ μέσα ποὺ σοῦ δίνει ἡ πατρίδα, ἔκανες μόνο δύο παιδιά; Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το μεγαλυτερο θαυμα

Ἐγὼ θεωρῶ ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα θαύματα, τὴν γέννησι τοῦ παιδιοῦ. Πῶς εἴμασταν κάποτε ὅλοι μας, ποὺ τώρα εἴμαστε μεγάλοι καὶ ἡλικιωμένοι. Τί ἦταν κάθε παιδί καὶ κάθε ἄνθρωπος μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του; Ἕνα μικρό, μικρούτσικο πρᾶγμα, ὅπως τὸ κεφαλάκι μιᾶς καρφίτσας. Καὶ ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ κεφαλάκι μιᾶς καρφίτσας γεννιέται μιὰ γυναίκα, γεννιέται ἕνας ἄνδρας, γεννιέται ἕνας πελώριος ἄνθρωπος. Ὤ μυστήρια μεγάλα, ὤ θαύματα, ὤ Θεὲ τῶν πατέρων ἡμῶν!
Nὰ τὸ θαῦμα, τὸ μέγα θαῦμα ποὺ δημιουργὸς εἶνε ὁ Θεὸς καὶ συνεργὸς ὁ ἄνθρωπος.
Ὅταν μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας πάει νὰ φυτρώσῃ τὸ λουλούδι, ἄγρια χέρια τὸ ξερριζώνουν.
Σὲ πονεῖ λοιπὸν ὅταν σοῦ ξερριζώσουν ἕνα λουλούδι ἀπὸ τὴν γλάστρα καὶ δὲν σὲ πονεῖ ὅταν ξερριζώνουν τὸ λουλούδι αὐτὸ τῶν ἀγγέλων, ποὺ φύτευσε ὁ Θεὸς μέσα στὰ σπλάχνα τῆς γυναικός;
Mὴν πάει στὸ αἰσχρὸ τὸ μυαλό σας. Μὴ δεῖτε τὸ πρᾶγμα σεξουαλικὰ καὶ αἰσχρά, ἀλλὰ νὰ τὸ δῆτε μὲ μιὰ ἀνωτερότητα. Κι ὅταν δῆτε τὸ μέγα αὐτὸ θαῦμα τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, θὰ πεισθῆτε ὅτι εἶνε ἔγκλημα τοῦ χειρίστου εἴδους νὰ σκοτώνετε τὰ παιδιά σας. Εἶνε ἔγκλημα ἀνατριχιαστικό, οἱ μανάδες νὰ γίνονται συνεργοὶ στὸν φρικτό αὐτὸ φόνο τῶν ἀθώων νηπίων.

Η φοβεροτερη αμαρτια

Kαὶ πῶς νὰ ὀνομάσω τὴ γυναῖκα αὐτή; Τίγρι; Θηρίον; Σατανᾶ; Βεβαίως σατανᾶ. Ἐγὼ τοὐλάχιστον δὲν ξέρω μεγαλύτερον ἁμάρτημα ἀπὸ τὸ ἁμάρτημα τῆς δολοφονίας τῶν παιδιῶν.
Ἐὰν ἔρθουν δυὸ γυναῖκες καὶ μοῦ ποῦνε·
—Πάτερ μου, μοῦ πῇ ἡ πρώτη, πάτερ μου, δὲν ξέρω πῶς μοῦ ᾿ρθε, ἐπῆγα τὴ νύχτα στὸν Ἅγιο Νικάνορα, ἔβαλα φωτιὰ καὶ ἔκαψα τὶς εἰκόνες τοῦ Ἁγίου Νικάνορος· πῆρε φωτιὰ καὶ κάηκε καὶ ὁ ναὸς τοῦ Ἁγίου Νικάνορος.
Θὰ τὴν ἀκούσω καὶ θὰ φρικιάσω· μιὰ γυναίκα νὰ βάνῃ φωτιὰ μέσα στὸν Ἅγιο Νικάνορα καὶ νὰ καίῃ τὰ εἰκονοστάσια; Θὰ φρικιάσω, ὅπως θὰ φρικιάσετε κ᾿ ἐσεῖς.
Ἐὰν ἔρθῃ μιὰ ἄλλη καὶ μοῦ πῇ κάτι ἄλλο·
—Ἐγώ, πάτερ, ξέρεις παραπλανήθηκα· κι ἀφοῦ παραπλανήθηκα μοῦ εἶπε καὶ ὁ ἄντρας μου, πῆγα στὸ γιατρὸ καὶ ἔκανα ἔκτρωσι.
Tὴν πρώτη θὰ τὴν συγχωρήσω. Θὰ τὴν συγχωρήσω ὑπὸ ἕνα ὅρον· νὰ κάνῃ ἔρανο, νὰ μαζέψῃ καὶ νὰ χτίσῃ ἐκ νέου τὸν Ἅγιο Νικάνορα. Πέτρες εἶνε, ὑλικὰ εἶνε, νὰ τὸν χτίσῃ καλύτερο.
Tὴ δεύτερη ὅμως; Ἐκκλησία γκρεμίζεις καὶ χτίζεις, μοναστήρι γκρεμίζεις καὶ χτίζεις· ἀλλὰ τὸ παιδὶ ποὺ σκοτώνεις, δὲ μπορεῖς, δὲ μπορεῖς νὰ τὸ ἐπαναφέρῃς στὴ ζωή. Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

HΡΩΪΔΑ MANA

Ἐγνώρισα στὴν Ἀθήνα ἕναν διάσημο ἐπιστήμονα, καθηγητὴ πανεπιστημείου καὶ τὸν ῥώτησα:

Zεῖ ἡ μάνα σου; Καὶ αὐτὸς ἄρχισε νὰ κλαίῃ.
Mοῦ θίγεις τὴν πιὸ εὐαίσθητη χορδὴ τῆς ψυχῆς μου, μοῦ εἶπε. Ἡ μάνα μου πέθανε ἐπάνω στὴν γέννα. Τὴν εἶπαν οἱ γιατροί: Νὰ τὸ σκοτώσωμε, γιὰ νὰ γλυτώσῃς ἐσύ. Ὄχι εἶπε ἡ μητέρα μου. Νὰ γεννηθῆ τὸ παιδί μου καὶ ἐγὼ ἄς πεθάνω. Ὑπέκυψαν οἱ γιατροί, παρ᾿ ὅλες τὶς παρακλήσεις των καὶ τοῦ ἀνδρός της ἀκόμα.
Ὤ μάνες ἅγιες, ὤ ἡρωΐδες, ὤ μάρτυρες!
Γεννήθηκε τὸ ἀγοράκι καὶ πέθανε ἐπάνω στὴν γέννα ἡ μάνα. Ὅπως ὁ στρατιώτης πεθαίνει στὸ μέτωπο, γιὰ νὰ ὑπερασπίση τὴν πατρίδα, ἔτσι καὶ ἡ γυναίκα στὸν σκληρὸν αὐτὸν ἀγῶνα τῆς ζωῆς πεθαίνει, ἀλλὰ φέρνει στὴν ζωή τὸ παιδί της. Παραπάνω ἀπὸ τὴν ζωή της ἔχει τὴν συνείδησίν της, ἔχει τὸν Θεό, ἔχει τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος. Κρατᾷ ἡ μάνα στὰ ἅγιά της χέρια ὅ,τι πολύτιμο καὶ ἱερὸ ἔχει.
Ποῦ νὰ φανταζόταν αὐτὴ ἡ μάνα, ποὺ πέθανε μετὰ τὴν γέννα ἀπὸ τὴν αἱμορραγία, ὅτι τὸ παιδί της ἐκεῖνο θὰ γινόταν ἕνας τόσο λαμπρὸς ἐπιστήμονας;
Ἡ μάνα ἡ σημερινὴ μὲ τὴν νέα νοοτροπία ποὺ ἔχει, δὲν τὄχει σὲ τίποτα νὰ λερώσῃ τὰ χέρια της μὲ τὸ αἷμα τοῦ παιδιοῦ της.
Ἦρθε μιὰ γυναίκα στὸ γραφεῖο, ἀπὸ ἕνα χωριό – σᾶς μιλῶ μὲ παραδείγματα – καὶ πῶς τὸ ἔφερε ἡ κουβέντα καὶ μοῦ εἶπε, ὅτι ἔκανε τρεῖς ἐκτρώσεις καὶ ἐτοιμάζονταν γιὰ τὴν τέταρτη. Τὰ ἔλεγε αὐτὰ καὶ χαμογελοῦσε. Εἶνε φοβερὸ αὐτὸ τὸ πράγμα. Νὰ σκοτώνῃ ἡ μάνα τὸ παιδί της καὶ νὰ γελᾷ. Εἶνε ἀναισθησία καὶ πόρωσις.

Εθνικη αυτοκτονια

Ἀλλὰ ἡ παιδοκτονία αὐτὴ εἶναι διὰ τὴν Ἑλλάδα μας καὶ ἐθνικὴ αὐτοκτονία. Διότι ἡ Ἑλλὰς κατὰ τὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο ὑπέστη εἰς ἀνθρώπινα θύματα τρομακτικὰς ἀπωλείας, αἱ ὁποῖαι προσεγγίζουν τὸ ἕνα ἑκατομμύριο ψυχῶν. Καὶ τὰ μεγάλα αὐτὰ κενὰ θὰ ἔπρεπε νὰ συμπληρωθοῦν διὰ τῆς αὐξήσεως τῶν γεννήσεων νέων Ἑλληνοπαίδων. Καὶ ὅμως ὁ Ἑωσφόρος φθονῶν τὴν σωτηρία τῆς πατρίδος μας ἐργάζεται διὰ νὰ μείνουν τὰ λίκνα τῶν Ἑλληνικῶν οἰκογενειῶν κενὰ τέκνων.
AΣ MH MEINH KANENA ΠAIΔI EIΣ THN EΛΛAΔA! Aὐτὸ εἶναι τὸ σύνθημα ποὺ ἔρριψε ὁ Σατανᾶς. Καὶ διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τοῦ καταχθονίου αὐτοῦ σχεδίου συνεργάζονται ὄχι μόνον ἐξωτερικοὶ ἐχθροί μας, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες ἐκεῖνοι, ποὺ δὲν θέλουν μὲν ν’ ἀποθάνῃ ἡ Ἑλλὰς καὶ εἰς τὰς ἐθνικὰς ἑορτὰς τραγουδοῦν «ἡ Ἑλλὰς ποτὲ δὲν πεθαίνει», ἀλλὰ μὲ τὰ ἐγκλήματά των δὲν κάνουν τίποτε ἄλλο παρὰ ν’ ἀποδεικνύουν ἄριστοι σύμμαχοι τῶν πρώτων καὶ νεκροθάπται τῆς φυλῆς μας.
Αὐτοὶ ὁδηγοῦν τὴν Ἑλλάδα ὄχι πρὸς τὴν δόξαν, ἀλλὰ πρὸς φρικτὴν αὐτοκτονίαν.

Ξερριζωνεται το ωραιοτερο λουλουδι

Read more »

ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ

Το φρικτό έγκλημα των εκτρώσεων, απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Έκφωνήθηκε στις 13-11-1988

–

–

2. ΑΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΓΑΤΑ ΦΡΙΚΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!

ΠΑΣ ΦΥΛΑΚΗ & ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΠΡΟΣΤΙΜΟ.

ΑΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΕΜΒΡΥΟ

ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ, ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ & ΤΑ ΕΞΟΔΑ

«ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ & ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ»!!!

Ποινή φυλάκισης και βαρύ πρόστιμο σε Λυκειάρχη που πυροβόλησε αδέσποτη γάτα.
Σε 16 μήνες φυλάκιση και πρόστιμο 3.600 ευρώ καταδικάστηκε σήμερα εκπαιδευτικός, διευθυντής σε Λύκειο της Λαμίας, ο οποίος πυροβόλησε αδέσποτο γάτο.
https://www.in.gr/2019/07/12/greece/poini-fylakisis-kai-vary-prostimo-se-lykeiarxi-pou-pyrovolise-adespoti-gata/

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

3. Σφαγεια νηπiων

Οἱ γυναικολογικὲς κλινικές κατήντησαν τὰ νεότερα σφαγεῖα. Τὰ ζῶα τὰ σφάζουν στὰ σφαγεῖα καὶ τὰ παιδιὰ τὰ σφάζουν στὶς γυναικολογικὲς κλινικές.
Xιλιάδες ἔμβρυα ἐντὸς τῶν ἰατρείων ἐσφάγησαν καὶ ὡς πολτὸς αἵματος καὶ σαρκὸς ἐρρίφθησαν εἰς ἀκάθαρτους ὑπονόμους τῶν πόλεων καὶ ἀπ’ ἐκεῖ ἐξεχύθησαν καὶ ἐμόλυναν τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς θαλάσσας μας, καὶ χρειάζεται τώρα μέγας ἐξαγνισμός, διότι τὸ αἷμα αὐτὸ τῶν ἀθώων βοᾷ καὶ ἡ φωνὴ των φθάνει εἰς τὰ ὦτα τοῦ Κυρίου Παντοκράτορος. Οὐαὶ εἰς τὰς μητέρας αἱ ὁποῖαι ἔπνιξαν τὴν ζωὴ τῶν τέκνων των. Οὐαὶ εἰς τοὺς ἱατροὺς καὶ τὰς μαίας ποὺ συνήργησαν διὰ νὰ συντελεσθῇ τὸ ἔγκλημα τῆς παιδοκτονίας.
Κακουργοῦν οἱ γιατροὶ αὐτοί. Κακουργοῦν οἱ νοσοκόμοι. Κακουργοῦν οἱ μαῖες. Κακουργοῦν οἱ κλινικὲς αὐτές, ποὺ ἂν εἶχα δικαίωμα θὰ τὶς ἔκλεινα. Γιατὶ ξέρω πολὺ καλὰ τί ἐγκλήματα φοβερὰ γίνονται μέσα εἰς αὐτές, ποὺ τὰ πάντα τὰ ἐμολύνανε.
Διότι ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἐγκλήματα, τὸ μεγαλύτερον ἔγκλημα εἶνε ἐναντίον τοῦ παιδιοῦ, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ φωνάξῃ, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπερασπίσῃ τὸν ἑαυτόν του καὶ μένει ἀνυπεράσπιστο στὴν κακία τῶν κακούργων. Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Εγκληματιες αθωων παιδιων με φορμα επιστημονικη

Αὐτὸς ὁ διάβολος κηρύττει πόλεμον ἐναντίον τῶν παιδιῶν. Καὶ παρουσιάζεται ὄχι σὰν ἕνας ἀγροῖκος ἐγκληματίας, ποὺ κρατάει μαχαίρι ἢ χειροβομβίδα γιὰ νὰ τὰ ἐξολοθρεύσῃ. Παρουσιάζεται μὲ λευκὴ φόρμα. Γιατὶ ὁ διά᾿ολος συγχρονίζεται γιὰ νὰ κατακτήσῃ τὸν κόσμο, ἡμεῖς δὲν συγχρονιζόμεθα.
Ὁ διά᾿ολος αὐτός, ποὺ πάει κόντρα στὴ θεμελιώδη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζεται μὲ φόρμα ἐπιστημονική. Κρατάει στὰ χέρια του ἰατρικὰ ὄργανα, εἶνε ἐφοδιασμένος μὲ χάπια φαρμακείου – μάλιστα, κύριοι. Κρατάει ἰατρικὰ ἐργαλεῖα, εἶνε στολισμένος μὲ μπλού­ζα νοσοκόμου. Ἐπάνω στὶς μπλοῦζες εἶνε καὶ τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ, πρὸς αἶσχος καὶ ἐξευτελισμόν τοῦ χριστιανικοῦ μας πολιτισμοῦ.
Kαὶ τί κάνει αὐτός; Ὁ διά᾿ολος αὐτὸς δὲν κάθεται ἥσυχος. Ἀρχίζει δουλειὰ ἀμέσως μόλις τὸ ἀντρόγυνο βγῇ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία ποὺ ἔγινε τὸ μυστήριο τοῦ γάμου. Ἐκεῖ, μπροστὰ σὲ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους καὶ μπροστὰ στὴν ἁγία Τριάδα, οἱ νεόνυμφοι ὑπέγραψαν τὸ πιὸ ἱερὸ συμβόλαιο καὶ ὑποσχέθηκαν ὁ ἕνας στὸν ἄλλο «Σὲ καὶ μόνον καὶ αἰωνίως». Ἐκεῖ τοὺς εὐχήθηκε ἡ Ἐκκλησία καὶ οἱ συγγενεῖς νὰ εἶνε δένδρον κάρπιμον, δέντρον ποὺ νὰ φέρῃ καρπό. Ἐκεῖ παρακαλοῦμε ὅλοι μας μετὰ δακρύων, νὰ δῇ τὸ ἀνδρόγυνον υἱοὺς τῶν υἱῶν των καὶ θυγατέρας τῶν θυγατέρων των, καὶ νὰ εὐλογήσῃ αὐτοὺς ὁ Θεὸς ὅπως ηὐλόγησε τὸν Ἀβραὰμ, τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ, καὶ νὰ ἔχουν τὴν χαρὰν ποὺ εἶχε ἡ ἁγία Ἑλένη μὲ τὸν ἅγιον Κωνσταντῖνον. Καὶ ἐνῷ ὅλα τὰ τοῦ μυστηρίου εἶνε πνευματικὰ καὶ ἅγια καὶ ἀποβλέπουν πρὸς διαιώνισιν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, αὐτὸς λοιπὸν ὁ πονηρός, μόλις βγῇ ἔξω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τὸ νέο ἀνδρόγυνο καὶ προτοῦ ἀκόμα νὰ πάῃ στὸ σπίτι, τοὺς πλησιάζει ὁ διά᾿ολος μὲ τὴ φόρμα τὴν ἐπιστημονικὴ καὶ μὲ τὰ χάπια τῶν φαρμακείων καὶ μὲ τὰ ἐργαλεῖα τῶν ἰατρῶν καὶ μὲ τὶς μπλοῦζες τῶν νοσοκόμων καὶ λέγει·
«Μὴν ἀκοῦς τὸν παπᾶ· τὸν παπᾶ μὴν τὸν ἀκοῦς». Στέκεται πίσω τους αὐτὸς καὶ ψιθυρίζει· «Ἄκου πράγματα, νὰ γεννοβολᾶνε οἱ γυναῖκες! Ἐδῶ γλέντι, ἐδῶ διασκέδασι, ἐδῶ τὰ πάντα. Τίποτε ἀπ᾿ αὐτὰ ποὺ σᾶς λένε οἱ παπᾶδες. Καὶ μὴ ξεχνᾶτε· θὰ κάνετε μόνο ὅσα παιδιὰ θέλετε. Αὐτὸ ῥυθμίζεται, ὑπάρχουν μέσα. Ἔχω χάπια, ἔχω μεθόδους, ἔχω ἐκτρώσεις».

Οι εκτρωσεις

Προτείνει ὁ διάβολος πρὸς ἀποφυγὴν τῆς τεκνογονίας μέσα σατανικά, ποὺ ἀπαξιοῖ ἡ γλῶσσα τοῦ ἱεροκήρυκος νὰ ὀνομάσῃ ἐδῶ στὴν αἴθουσα.
Πρὶν δέκα χρόνια(*) ἤμουνα στὴν Κύμη. Ὅταν ἔφυγα ἀπὸ τὴν Κοζανη, ἡ ἁγία καὶ ἱερὰ Σύνοδος μὲ ἐκσφενδόνισε —γιὰ τὸ κακὸ ποὺ ἔκανα στὴν Κοζάνη!(**)―, μοῦ ᾿δωσε μιὰ κλωτσιὰ ἡ ἁγία καὶ ἱερὰ Σύνοδος καὶ μ᾿ ἔστειλε στὴν Κύμη. Ἡ Κύμη εἶνε μία μικρὰ ὡραιοτάτη κωμόπολις τῆς Εὐβοίας μὲ πληθυσμὸν 4.000 – 5.000.
Ὅταν πῆγα χτύπησα τὶς καμπάνες, γιὰ νὰ μαζέψω τὰ παιδιὰ νὰ κάνω κατώτερο κατηχητικό· γιατὶ μ᾿ ἀρέσει παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα νὰ κάνω κατηχητικὸ στὰ μικρὰ παιδιά. Εἶδα, ὅτι τὰ παιδιὰ ἤτανε πολὺ ἐλάχιστα. Στὴν ἀρχὴ κατηγόρησα τὸν ἑαυτό μου· «Αὐγουστῖνε, δὲν εἶσαι κλῶσσα καλή», εἶπα. Γιατὶ ἡ κλῶσσα, ἅμα εἶνε καλή, φωνάζει καὶ μαζεύονται ὅλα τὰ κλωσσόπουλα.
Βρῆκα ὅμως ἐν συνεχείᾳ ἕνα δάσκαλο. Τοῦ λέω·
—Ρὲ δάσκαλε, μιὰ πόλις μὲ τέσσερις χιλιάδες γιατί ἔχει τόσα λίγα παιδιά; Τόσα λίγα παιδιὰ ἔχει τὸ δημοτικό; Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Τεραστιος ταφος παιδιων

Kαλά, 200.000 Ἕλληνες φύγανε στὸ ἐξωτερικό· οἱ ἄλλοι ποῦ εἶνε; Ἐὰν πάρῃς ντεμπεσίρι καὶ ἀφαιρέσῃς ἀπὸ τὸ 1.700.000 τὶς 200.000, μένουν ὑπόλοιπο ἑνάμισυ ἑκατομμύριο (1.500.000) Ἕλληνες. Αὐτοὶ ποῦ εἶνε, ποιός τοὺς κατέπιε, ποιό σκοτάδι τοὺς ἔφαγε; Καλά, ἐκεῖνοι ἐπὶ τέλους φύγανε στὸ ἐξωτερικό· τὸ ἄλλο ἑνάμισυ ἑκατομμύριο Ἕλληνες, ποιός τοὺς ἔφαγε;
Ρωτᾶτε ποιός τοὺς ἔφαγε; Δὲν θὰ μπῶ ἀπότομα, γιατὶ θὰ διακρίνω καὶ μερικὰ μειδιάματα ὅταν θελήσω νὰ προχωρήσω εἰς τὸ βάθος καὶ νὰ ἀποκαλύψω ποιός εἶνε ὁ τεράστιος τάφος μέσα εἰς τὸν ὁποῖον ἐτάφησαν ἑνάμισυ ἑκατομμύριο (1.500.000) Ἕλληνες, νέοι Ἕλληνες.
Πρὶν ἀπὸ ἕνα μῆνα ὡμιλοῦσα σὲ ἕνα κεντρικὸ ναὸ τῆς Ἀθήνας, κεντρικώτατο ναό, ποὺ εἶνε κοντὰ στὰ ἀνάκτορα, στὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα. Ἐκεῖ μοῦ εἶπαν κάτι φοβερό.
Mοῦ εἶπαν ὅτι, Ἐδῶ κατοικεῖ ὅλη ἡ ἀριστοκρατία, κατοικοῦν οἱ πλούσιοι, οἱ πολλοὶ πλούσιοι. Ὅταν πᾶμε στὰ σπίτια τους, ντρεπόμεθα νὰ πατήσουμε. Ἡ πολυτέλεια τῶν σπιτιῶν εἶνε κάτι ἀπερίγραπτο. Δὲν μπορεῖς νὰ τὸ φανταστῇς πῶς εἶνε.
Ὅλα τὰ βλέπεις.
Βλέπεις χαλιά, ποὺ τὸ πόδι σου – ὁ ἀστράγαλός σου βυθίζεται μέσα στὸ πάχος τῶν χαλιῶν.
Βλέπεις ἔπιπλα, ὄχι πιὰ ἑλληνικὰ ἔπιπλα, ἀλλὰ ἔπιπλα παρμένα μέσα ἀπὸ τὴ Ῥώμη καὶ ἀπὸ τὸ Λονδῖνο καὶ ἀπὸ τὰ καλύτερα καταστήματα τῆς Εὐρώπης. Βλέπεις ὅλα νὰ εἶνε πολυτελέστατα.
Βλέπεις καὶ τὶς ὑπηρέτριες· ὄχι μιὰ καὶ δυό, ἀλλὰ ἕξι – ἑφτά. Ἄλλη νὰ εἶνε στὸ κουδούνι, ἄλλη νὰ εἶνε στὴν ὑποδοχή, ἄλλη νὰ εἶνε στὸ γεῦμα, ἄλλη νὰ ᾿νε ἀπὸ ᾿δῶ, ἄλλη ἀπὸ ᾿κεῖ. Ναί.
Βλέπεις γάτες, ποὺ εἶνε χτενισμένες καὶ περιποιημένες. Βλέπεις σκυλιὰ ράτσας.
Καὶ τί δὲ βλέπεις μέσα, πάτερ μου! Ἕνα πρᾶγμα δὲ βλέπεις· παιδιὰ δὲ βλέπεις! Μόνο κάπου – κάπου ὑπάρχουν ἕνα, δυό, τρία, σπανιώτατα. Ποῦ; Σὲ σπίτια ποὺ μπορούσανε νὰ θρέψουνε ντουζίνες ὁλόκληρες παιδιῶν.

Πριονιζεις την εντολη του Θεου

Ἀλλὰ ποῦ νὰ θρέψουν παιδιά!
Γιά πλησίασε τὴν κυρά. «Ἄ», σοῦ λέει, «παιδιά; Ὄχι παιδιά. Προτιμῶ ἕνα αὐτοκίνητο τελευταίας μάρκας ἀντὶ παιδί…». Μιὰ ἄλλη θὰ σοῦ πῇ· «Προτιμῶ ἕνα πάρτυ παρὰ παιδί…». Ἡ ἄλλη θὰ σοῦ πῇ· «Προτιμῶ τὸ ἕνα ἢ τὸ ἄλλο…».
Ἡ μόδα αὐτὴ ἡ σατανική, νὰ γεννοῦν παιδιὰ κατὰ παραγγελίαν, δὲν βρίσκεται μόνο μέσα στὰ σπίτια τῶν πλουσίων, τῶν ἐκφύλων, τῶν πλουτοκρατῶν ποὺ λατρεύουν τὸ μαμωνᾶ. Δυστυχῶς ἡ μόδα αὐτὴ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα καὶ ἅπλωσε μέσα σ’ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἔφτασε καὶ στὸ μικρότερο χωριουδάκι. Καὶ μέσα στὴ μικρότερη καλύβα ἐπῆγε καὶ σκόρπισε σὰν περονόσπορος. Read more »

• (ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΦΥΛΛΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ, ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ο ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΣ ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ.
  Σήμερα, 60 χρονια μετά την ομιλία του η ιστορία επαναλαμβάνεται σε χειρότερο βαθμό.
  Η ομιλία ειναι πολυ επίκαιρη. Εφυγαν τα καλύτερα παιδιά της Ελλαδος και οι καλύτεροι επιστήμονες, γιατί δεν εβρισκαν δουλειά στην Ελλάδα ούτε για σκουπιδιάρη και στη θέση τους μας κουβαλουν  όχι μονο κακομοίρηδες πρόσφυγες, ‘αλλα ολόκληρο στρατό επικίνδυνων αλλοδαπων! Για εκείνους έχουν λεφτα!!! Τους ταίζουν, τους ποτίζουν, τους δίνουν και μισθους! Τους πληρώνουν σπίτια για να μένουν, τους πληρώνουν το ρευμα και το νερό. Τους κάνουν και Ελληνες πολίτες, για να αντικαταστήσουν τα Ελληνόπουλα που έδιωξαν! Τους νοικιαζουν ξενοδοχεια! Εχουν ακριβα κινητά και όταν τους δώσουν σημα να ξεσηκωθουν εναντίον μας θα τους βρουμε αδίστακτους μπροστά μας).

Απόσπασμα ‘απομαγνητοφωνημένης ομιλίας του 1961, στην Κοζάνη
από το βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἡ μετανάστευσι

Πρῶτα – πρῶτα ἡ μετανάστευσι. Ναί, ἡ μετανάστευσι.
Τὰ δέκα τελευταῖα χρόνια, ἀπὸ τὸ ᾿50 μέχρι τὸ ᾿60, ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τὰ καλύτερα παιδιά της, τὸ ἄνθος τῆς Ἑλλάδος.
Δὲν ὑπάρχει μέριμνα ἐκ μέρους τοῦ κράτους καὶ φροντίδα ἐκ μέρους τῶν πολιτικῶν. M᾿ αὐτὰ ποὺ λέγω δὲν θέλω νὰ δώσω ἀφορμὴ σὲ καν­ένα νὰ πῇ ὅτι ἀναμειγνύομαι στὴν πολιτική. Δὲν ἀνήκω σὲ καμμιά πολιτικὴ παράταξι· κ᾿ ἐσεῖς οἱ Kοζανῖται τὸ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι μέσ᾿ στὴν καρδιά μου εἶνε μόνο τὸ γαλάζιο χρῶμα, ἡ πατρίδα μου, καὶ παραπάνω ὁ Xριστός μου, καὶ δὲ μὲ ἐνδιαφέρει τὸ πολιτικὸν μέρος. Μ᾿ ἐνδιαφέρει ἀσφαλῶς καὶ αὐτό, ἀλλὰ λόγῳ τοῦ ῥάσου μου δὲν ἀνακα­τεύομαι σὲ πολιτικὰς διενέξεις· γι᾿ αὐτὸ ἔχω καὶ τὸ θάρρος, ἀφοῦ μένω ἐκτὸς πολιτικῆς, νὰ ἐλέγχω ὅλους ἀνεξαιρέτως μὲ χριστιανικὰ κριτήρια.
Ἔφυγε λοιπὸν τὰ τελευταῖα δέκα χρόνια τὸ ἄνθος τῆς πατρίδος μας. Ἔφυγαν νέοι, ἄλκιμοι νέοι, θαυμάσιοι νέοι, ὑγιέστατοι. Τοὺς ἐξετάζουνε γιὰ νὰ τοὺς πάρουν στὴν Αὐστραλία, γιὰ νὰ τοὺς πάρουν στὸν Καναδᾶ· περνᾶνε ἀπὸ ἐπιτροπές, κόντρα ἐπιτροπές. Παίρνουν ἔτσι τὰ ὑγιέστερα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, καὶ μένουν ἐδῶ πέρα – τί μένουν;… Αὐτὰ τὰ ὑγιέστερα παιδιά, ποὺ μιὰ μέρα τὰ χρειάζεται ἡ χώρα τους ὡς ἀκρίτας καὶ φρουροὺς τῆς πατρίδος, φεύγουν.
Πόσα παιδιὰ φύγανε κατὰ τὰ δέκα αὐτὰ χρόνια; Ἔφυγε διπλάσιος ἀριθμὸς ἀπὸ τὸ στρατὸ τῆς μικρᾶς μας χώρας ὅταν ξεκίνησε ἡνωμένη ἡ πατρίδα μας καὶ πέρασε τὴ Mελούνα καὶ χύθηκε μέσ᾿ στοὺς κάμπους τῆς Μακεδονίας. Οἱ παλαιότεροι ἐνθυμεῖσθε τὸ στρατό μας καὶ τὸ ἱππικό μας καὶ τὸ πυροβολικό μας —ποὺ ἦταν τότε ἡνωμένη ἡ πατρίδα μας—, ὅταν περάσανε τὰ φανταράκια τὴ Μελούνα καὶ ῾ρίφθησαν μέσα εἰς τὴν Μακεδονία, καὶ ἄφησαν ἐκεῖ τὰ κόκκαλά τους. Εἶχαν ἕνα ἁγνὸ πατριωτισμό, ποὺ δὲν ξαναεῖδε ὁ κόσμος.

Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Λειπουν 1.700.000 νεοι Ελληνες!

https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=59733

Δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀπογραφὴ ποὺ ἔγινε διαπιστώνεται, ὅτι λείπουν 1.700.000 νέοι Ἕλληνες. Ἀκοῦτε; Ἀπὸ τὴν ἀπογραφὴ τῆς Ἑλλάδος βγαίνει, ὅτι λείπουν 1.700.000 Ἕλληνες. Μὲ ἀκοῦτε;
Mοῦ ἔρχεται νὰ κατεβῶ κάτω καὶ νὰ τελειώσω τὸ κήρυγμα. Γιατὶ εἶστε ὅλοι ἔξυπνοι, πιάνετε πουλιὰ στὸν ἀέρα, καὶ μπορεῖτε τὰ ὑπόλοιπα νὰ τὰ συμπληρώσετε, κύριοι καὶ κυρίες καὶ αἰδεσιμώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί. Ναί, εἶνε εὔκολο.
Nά τὸ ἔγκλημα τὸ τεράστιο. Δὲν λέγω πιὰ θρησκευτικὸ ἔγκλημα, γιὰ νὰ μὴ ταράζω τὰ νεῦρα μερικῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι νομίζουν ὅτι ἔχουν μοντέρνες ἰδέες μέσα στὰ κεφάλια τους, ἀλλὰ λέγω τὸ τεράστιον ἐθνικὸν ἔγκλημα, ἔγκλημα ἐναντίον τῆς μικρᾶς μας πατρίδος. Ἕνα ἑκατομμύριο ἑπτακόσες χιλιάδες Ἕλληνες λείπουν ἀπὸ τὴν ἀπογραφή.

Ποιός τοὺς ἔφαγε

Ποιός τοὺς ἔφαγε; Ποιός λάκκος, ποιό σκοτάδι τοὺς ἔφαγε; Τί λάκκο ἄνοιξε καὶ τοὺς κατέπιεν ἡ γῆ ἕνα ἑκατομμύριο ἑπτακόσιους; Κάναμε πολέμους, σκορπίσαμε τὰ κόκκαλά μας μέχρι τὸ Καλὲ-Γκρότο καὶ τὴν Ἄγκυρα. Φθάσαμε τὰ παιδιά μας καὶ οἱ πατέρες μας μέχρι τὰ στενὰ τῆς Κρέσνας. Βαδίσαμε μέσα στὰ ὀχυρὰ τῆς Ἀλβανίας. Διεσπάσαμε σὰν ἀετοὶ καὶ ἄλογα καὶ ἵπποι τῆς Ἀποκαλύψεως τὰ πέρατα τοῦ κόσμου, μὰ τέτοια ἀπώλεια δὲν ξαναεῖδε τὸ Ἑλληνικὸν κράτος.
Ἴσως μόνον ἡ ἀπώλεια αὐτὴ νὰ φτάνῃ τὴν ἀπώλεια τῆς Μικρᾶς Ἀ­σί­ας, ποὺ ἀπὸ ἕνα τέκνο τῆς Ἄγαρ —σατανᾶς καὶ «Ἀπολλύων» τῆς Ἀποκαλύψεως (Ἀπ. 9,11), ποὺ ἀπαξιῶ νὰ τὸν ὀνομάσω(*)—, ποὺ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας οἱ χωροφύλακές μας φυλάττουν τὸ σπίτι του κάτω στὴ Θεσσαλονίκη, ἀπὸ ἕνα τέτοιο τέρας τῆς Ἀποκαλύψεως σκορπίσανε 2.000.000 Ἕλληνες καὶ ἐτάφησαν μέσα στὰ βάθη τῆς Μικρᾶς Ἀ­σίας. Ἀλλὰ ἡ Ἑλλὰς ἦτο πεπρωμένο νὰ ταπεινωθῇ καὶ νὰ φυλάττῃ τὸ σπίτι – τὴ φωλιὰ ἑνὸς θηρίου, ποὺ ἐσκόρπισε καταστροφὴ στὴ Μικρὰ Ἀσία.
Mόνο ἡ καταστροφὴ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἰσοφαρίζει μὲ τὴ νεώτερη αὐτὴ καταστροφὴ τῆς πατρίδος μας. Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἡ δεξαμενη του εθνους μειωνεται

Ὁ ἕνας πίνακας δείχνει φανερά, μὲ νούμερα, ὅτι μειώνονται ὅλα τὰ χωριά μας, τὰ εὐλογημένα χωριά μας ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὅλοι μας ξεκινήσαμε μὲ τόσας ἱερὰς συγκινήσεις. Τὰ χωριά μας, ποὺ εἶνε ἡ μεγάλη δεξαμενὴ τοῦ ἔθνους, τὰ χωριά μας εἰς τὰ ὁποῖα ὀφείλομε ὅ,τι γλυκύτερον, ὅ,τι ἱερώτερον καὶ ὅ,τι ἡρω­ϊκώτερον ἔχει ἡ πατρίδα μας, τὰ χωριά μας αὐτὰ ὀλιγοστεύουν συ­νεχῶς. Kανένα χωριὸ στὴν Ἑλλάδα δὲν παρουσίασε αὔξησι πληθυ­σμοῦ.
Ἐνῷ λοιπὸν τὰ χωριά μας ὀλιγοστεύουν καὶ πατριαρχικὰ σπίτια κλείνουν μέσα εἰς τὰ ὁποῖα ἔζησαν γενεαὶ γενεῶν, διακόσα καὶ τριακόσα καὶ τετρακόσα χρόνια, ἐνῷ τὰ σπίτια τῶν χωριῶν κλείνουν καὶ γίνονται φωλιὲς γιὰ κουκουβάγιες, ἀντιθέτως μέσα εἰς τὰς μεγάλας πό­λεις, σὰν τὰ μανιτάρια ἐπάνω στὴν κοπριά, φυτρώνουν καθημερι­νῶς τεράστιαι πολυκατοικίαι. Τὰ καλύβια ἐρημώνονται, καὶ πολυκατοικίαι ἀνεγείρονται μέσα στὴν καρδιὰ τῶν μεγαλυτέρων πόλεων τῆς πατρίδος μας.

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἐπικινδυνες διαστασεις της αστυφιλιας

O πληθυσμὸς τῶν πόλεων αὐξάνει τρομακτικῶς. Τρομακτικὴ ἰδί­ως εἶνε ἡ αὔξησι ποὺ παρουσιάζει ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος μας. Ἡ Ἀθήνα, ὅπως γνωρίζετε, στὴν ἐποχὴ τοῦ ῎O­θωνος ἦτο μία μικρὰ πόλις. Ὅταν ὁ πρῶτος βασιλιᾶς, ὁ Ὄθων, ἦρθε στὴν Ἀθήνα, ἐπάνω σ᾿ ἕνα ταπεινὸ ἁμάξι, ἡ πρωτεύουσα εἶχε τότε μόλις 5.000 κατοίκους. Ἦταν σὰν τὰ Γρεβενά. Καὶ σήμερα, ἀπὸ τὶς 5.000 κατοίκους, ἡ Ἀθήνα ἔφθασε νὰ ἔχῃ 1.800.000(*), πληθυσμὸ δυσανάλογο πρὸς τὸν πληθυσμὸ τοῦ κράτους μας. Λάβετε ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι, ἂν ἐξαιρέσουμε τὴ Βιέννη, ἡ ὁποία καὶ αὐτὴ ἦτο μικρὰ ἐν σχέσει μὲ τὴν αὐτοκρατορία τῆς ὁποίας ἦτο πρωτεύουσα ἄλλοτε, ἐὰν λέγω ἐξαιρέσουμε τὴ Βιέννη, ἡ Ἀθήνα εἶνε ἡ μεγαλύτερη πόλι τῆς Εὐρώπης ἐν σχέσει μὲ τὸ μικρe πληθυσμὸ τῆς χώρας μας.
Ἡ Ἀθήνα φυσιολογικῶς ἔπρεπε νὰ ἔχῃ 300.000 ἕως 400.000, ὅπως ἔχει ἡ Ἄγκυρα. Καὶ ὅμως ἔφτασε ἡ Ἀθήνα 1.800.000, καὶ μαζὶ μὲ τὴν Ἀττικὴ πέρασε τὰ 2.000.000. Αὐτὸ εἶνε ἕνας τρομακτικὸς κίνδυνος διὰ τὸ ἔθνος. Εἶνε ἡ φοβερὰ νόσος τῆς ἀστυφιλίας, ἀπὸ τὴν ὁποίαν κατέχεται ἕνα μέγα μέρος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Θεωρεῖ τὴν Ἀθήνα – θεωρεῖ τὰς μεγάλας πόλεις ὁ λαός μας ὡς παράδεισον.
Δὲν θέλω νὰ εἰσέλθω σὲ κριτική, ἀλλὰ θυμηθῆτε τοὺς λόγους μου. Δὲν εἶμαι προφήτης οὔτε υἱὸς προφήτου, ἀλλὰ κρατῶ στὰ χέρια μου τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἰωάννου, κρατῶ τοὺς προφήτας, κρατῶ τὸν λόγον τὸν προφητικὸν «ὡς λύχνον φαίνοντα ἐν αὐχμηρῶ τόπῳ» (Β΄ Πέτρ. 1,19), καὶ σᾶς εἰδοποιῶ καὶ σᾶς λέγω, ὅτι· Ἂν δὲν βάλῃ ὁ Θεὸς τὸ χέρι του ἐπάνω εἰς τὸν κόσμο, αὐτὲς οἱ πόλεις οἱ ἁμαρτωλές, αὐ­τὲς οἱ μεγάλες πόλεις μὲ τοὺς οὐρανοξύστας καὶ μὲ τὰ παλάτια τους καὶ μὲ τὰ μέγαρά τους, αὐτὲς οἱ πόλεις μέσα σὲ μιὰ νύχτα, ἂν προλάβουνε, ἂν προλάβουνε, θὰ ἀδειάσουν, καὶ οἱ κάτοικοί τους, ἄνθρωποι μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ πτωχοί, δεξιοὶ καὶ ἀριστεροὶ καὶ ὅλων τῶν χρωμάτων, θὰ τρέχουν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν κόλασι, γιατὶ κόλασις θὰ γίνουν. Γιατὶ αὐτὲς οἱ βόμβες οἱ πυρηνικὲς δὲν θὰ πέσουν ἐπάνω στὰ χωριουδάκια μας· θὰ πέσουν μέσα στὶς μεγάλες πολιτεῖ­α, καὶ τότε φιάλαι Ἀποκαλύψεως θὰ καλύψουν μὲ φλόγες οὐρανομήκεις τὰς πόλεις τῆς ἀδικίας, τῆς ἁρπαγῆς καὶ πάσης ἀνηθικότητος. Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΗ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Επικινδυνη μειωσις του Ελληνικου πληθυσμου

Ἕνα, λοιπόν, σημεῖον πολὺ ἀπελπιστικὸ γιὰ τὸ μέλλον τῆς πατρίδος μας εἶνε ἡ ἐξόγκωσις τοῦ πληθυσμοῦ τῶν διαφόρων πόλεων καὶ ἰδίως τῆς πρωτευούσης. Ὁ δὲ ἄλλος πίνακας, ὁ ὁποῖος ἐδημοσιεύθη, εἶνε ἀκόμα ἀπελπιστικώτερος.
Ὁ ἄλλος πίνακας μᾶς δείχνει, ἀγαπητοί μου, ὄχι πλέον τὸν πληθυσμὸ τῶν πόλεων, ἀλλὰ δείχνει τὸν πληθυσμὸ τῆς Ἑλλαδος. Kαὶ ἡ ἀπογραφὴ λέγει, ὅτι ὅλοι οἱ Ἕλληνες ποὺ κατοικοῦμε στὸν χῶρον αὐτόν, ἀπὸ τὴν Κέρκυρα μέχρι τὴ Ῥόδο, καὶ ἀπὸ τὴν Γαῦδο μέχρι τὸν Ἕβρο ποταμὸ καὶ μέχρι τὴ Ῥοδόπη καὶ μέχρι τὴν Πρέσπα, ὅλος λέω ὁ χῶρος αὐτὸς ποὺ κατοικεῖται εἰς τὰ μέρη αὐτὰ ἔχει φτάσει 8.357.526. Γεννᾶται τὸ ἐρώτημα· ὁ πληθυσμὸς αὐτὸς εἶνε φυσιολογικός;
Ὄχι, ἀδελφοί. Ἐὰν ἡ πατρίς μας ἡ Ἑλλὰς ηὔξανε τὸν πληθυσμόν της φυσιολογικῶς, θὰ ἔπρεπε, ὅπως λέγουν αὐτοὶ ποὺ διαβάζουν τὰ στατιστικὰ στοιχεῖα καὶ τὰ μελετοῦνε, θὰ ἔπρεπε ἡ Ἑλλάδα μέσα στὰ τελευταῖα αὐτὰ δέκα χρόνια νὰ φθάσῃ καὶ νὰ περάσῃ τὰ 10.000.000.
Tὰ 10.000.000 ἔπρεπε νὰ περάσῃ ἡ Ἑλλάς· αὐτὴ θὰ ἦτο ἡ φυσιολογικὴ αὔξησις τοῦ πληθυσμοῦ μας.

Για να εινε ακμαιο το εθνος

Διότι τὸ ποσοστὸν ποὺ πρέπει νὰ αὐξάνῃ ἕνα ἔθνος, τὸ ποσοστὸν τῶν γεννήσεων ποὺ εἶνε ἀναγκαῖον γιὰ νὰ ὀνομάσωμεν ἕνα ἔθνος ἀκμαῖον καὶ ῥωμαλέον καὶ ἄξιον νὰ ζῇ, τὸ ποσοστὸν ―κατὰ τὴν κρίσιν τῶν ἐπιστημόνων ποὺ ἠρεύνησαν τὰ στοιχεῖα αὐτά― εἶνε, στοὺς ἑκατὸ ἀνθρώπους νὰ γεννιῶνται μέχρι δύο· ἑνάμισυ μὲ δύο τοῖς ἑκατὸ εἶνε ἡ φυσιολογικὴ αὔξησις ἑνὸς ἔθνους. Μὲ ἄλλα λόγια, ἐμεῖς θά ᾿πρεπε κάθε χρόνο στὴν Ἑλλάδα νὰ ἔχουμε πολλὲς νέες γεννήσεις· μέσα στὶς κούνιες τῶν σπιτιῶν μας ἔπρεπε νὰ κελαηδᾶνε τὰ ἀηδόνια τοῦ οὐρανοῦ. Γιατὶ κάθε παιδάκι εἶνε ἀηδόνι τοῦ οὐρανοῦ, εἶνε ἄγγελος, χερουβὶμ καὶ σεραφίμ, ἀθῷα πλάσματα, ποὺ γι᾿ αὐτὰ μᾶς ἀφήνει καὶ ὁ Θεὸς στὸν κόσμο. Ἀπὸ τὰ ἀθῷα αὐτὰ πλάσματα, ποὺ εἶνε μέσα στὶς κούνιες, ὁ Θεὸς γίνεται εὔσπλαγχνος στὸν κόσμο καὶ ἀναβάλλει τὴν τιμωρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.
Θά ᾿πρεπε, λοιπόν, μέσ᾿ στὶς κούνιες τὶς φτωχὲς τῆς πατρίδος μας, σ᾿ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, νὰ κελαηδᾶνε πάνω στὰ δέντρα τὰ οἰκογενειακὰ κάθε χρόνο – πόσα; Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΗ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η πατρις μας πιπτει

Ἐπιθυμία ζωηρὰ τῆς καρδίας μας, πόθος μας φλογερὸς καὶ καίων, εἶνε ἕνας· ὁ τόπος μας – ἡ πατρίδα μας νὰ γίνῃ ὑπόδειγμα λαοῦ ὀρθοδόξου. Διότι ἡ πατρίδα μας, γιὰ νὰ εἰσέλθω ἀπ᾿ εὐθείας στὸ κοινωνικὸ θέμα, ἡ πατρίδα μας πίπτει. Πέφτει χαμηλὰ συνεχῶς. Σὰν ἕνα ἀ­εροπλάνο ποὺ πετάει ἐπάνω ἀπὸ τὰ σύννεφα καὶ κατόπιν παθαίνει κάποια βλάβη στὰ μηχανήματά του καὶ τὸ βλέπεις μὲ τρόμο καὶ φόβο νὰ κατέρχεται πρὸς τὰ κάτω, γιὰ νὰ γίνῃ συντρίμμια ἐπάνω στὰ βουνὰ καὶ πάνω στὶς πέτρες, ἔτσι καὶ ἡ πατρίς μας πέφτει συνε­χῶς, στὰ μάτια ἐκείνων ποὺ ξέρουν νὰ κρίνουν· στὰ μάτια τῶν ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, στὰ μάτια τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων, καὶ στὰ μάτια ἐκείνων ποὺ κρατοῦν στὰ χέρια τους τὰ κριτήρια τὰ πνευματικὰ καὶ ἠθικά.
Ἡ πατρίδα μας, ἔξω ἀπὸ λόγους πανηγυρικοὺς καὶ κολακευτικούς, ἡ πατρίδα μας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, διὰ τὴν ὁποίαν ὅλοι μας ἐχύσαμεν δάκρυα καὶ πονέσαμε, ἡ πατρίδα μας αὐτὴ πέφτει. Πέφτει ἠθικῶς, πέφτει κοινωνικῶς, πέφτει θρησκευτικῶς, πέφτει ἐκκλησιαστικῶς.

Κρατω στα χερια μου καθρεπτη

Μία πτυχὴ τῆς πτώσεως τῆς πατρίδος μου, τὴν πτυχὴ τῆς κοινωνι­κῆς πτώσεως, θὰ παρουσιάσω ἐνώπιόν σας. Καὶ ἐπειδὴ δὲν θέλω νὰ πῇ κανεὶς ποὺ εἶνε ἐδῶ μέσα ὅτι λέγω ὑπερβολικὰ καὶ ὅτι ζωγραφίζω ἀπελπιστικῶς τὴν κατάστασι τῆς πατρίδος καὶ ὅτι ψάλλω ἰερεμιάδα, ἐπειδὴ δὲν θέλω κανεὶς νὰ μὲ κατηγορήσῃ γιὰ ὑπερβολικότητα κρίσεως, γι᾿ αὐτὸ θὰ παρουσιάσω μπροστά σας ἕνα καθρέφτη. Καὶ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι ὁ καθρέφτης δὲν λέει ψέματα. Εἶνε ἀληθινὸς ὁ καθρέφτης. Ἐὰν εἶνε κανεὶς πτωχὸς – πτωχότατος καὶ εἶνε ὄμορφος, ὁ καθρέφτης θὰ τὸν δείξῃ ὄμορφο· Read more »

Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η μειωσις του πληθυσμου της Ελλαδος

Θὰ μοῦ ἐπι­τρέψετε αἰδεσιμώτατοι ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, προσφιλεῖς ἀκροαταί, ἄνδρες καὶ γυναῖκες ν’ ἀφήσω τὸν ἀπόστολο καὶ τὸ εὐαγγέλιο, καὶ ἀπὸ τὴν κο­ρυφὴν τοῦ Ὀλύμπου ἢ μᾶλλον τοῦ Θαβωρίου ὄρους, ὅπου κανεὶς καὶ εὐκόλως καὶ ἀνέτως καὶ ἐπιχαρίτως φιλοσοφεῖ καὶ θεολογεῖ, νὰ κατέλθω χαμηλότερα. Ἀπὸ τὴν κορυφὴν αὐτὴν τῆς θεωρίας ἐγὼ θὰ κατεβῶ πολὺ χαμηλά, θὰ κατεβῶ μέχρι τὴν κοινωνία, ἐκεῖ κάτω εἰς τὴν πεδιάδα καὶ εἰς τὸν κάμπο, ὅπου τὸ χῶμα τῆς γῆς ζυμώνεται μὲ τὸν ἱδρῶτα τοῦ ἀνθρώπου. Θ᾿ ἀφήσω τὰ σύννεφα τὰ ὑψηλὰ καὶ θὰ κατέβω κάτω, λέγω, στὸν κάμπο ποὺ εἶνε ποτισμένος μὲ τὸν ἱδρῶτα τῶν παιδιῶν τοῦ λαοῦ, καὶ ἐκεῖ κάτω στὸν κάμπο θὰ προσπαθήσω νὰ βάλω τὸ αὐτί μου ν᾿ ἀκούσω τοὺς παλμοὺς τοῦ λαοῦ.

Δὲν εἶμαι ἄλλωστε ἄξιος νὰ εἶμαι ἐπάνω στὰ οὐράνια καὶ ν᾿ ἀκούω τοὺς ἀγγέλους. Κάτω ἐδῶ, μαζί σας, θὰ θελήσω νὰ ἀκούσω τί λέει ὁ λαός. Μὲ ἄλλα λόγια, θὰ κάνω κήρυγμα κοινωνικόν.
Κοινωνικὸν κήρυγμα; Ἀλλ᾿ ἀκούω ἐδῶ πέρα ἀντιλογίαν.

Ὄχι δημαγωγία

Τὸ ν᾿ ἀφήνῃ ὁ ἱεροκήρυκας τὸν ἀπόστολο καὶ τὸ εὐαγγέλιο καὶ νὰ καταπιάνεται μὲ τὰ ζωτικὰ προβλήματα τῆς κοινωνίας, αὐτὸ ―λένε μερικοὶ ποὺ κάθονται ἐπάνω στὴν κορυφὴ τοῦ Ὀλύμπου καὶ θεῶνται τὰ ἄστρα καὶ τοὺς οὐρανούς, καθ᾿ ἣν στιγμὴν κάτω εἰς τὰς ὑπωρείας σκληρὸς διεξάγεται ἀγὼν μὲ τὰς λεγεῶνας τῶν δαιμόνων, αὐτὸ λέγουν μερικοί, ὅτι― εἶνε μία εὔκολος δημαγωγία.
Εἶνε καὶ γραμμένο αὐτὸ κάπου, ὅτι τάχατες, ὅταν ἀφήνωμε τὰ συ­να­ξάρια, τοὺς βίους τῶν ἁγίων καὶ τοὺς ἀποστόλους καὶ τὰ εὐαγγέλια, καὶ ἀσχολούμεθα εἰς αὐτὰ τὰ θέματα τὰ κοινωνικά, τὰ φλέγοντα θέματα, ὅτι κάνουμε δημαγωγία ἐμεῖς.
Mὲ ὅλη τὴ δύναμι τῆς ψυχῆς μου ἀποκρούω τὴν κατηγορίαν αὐ­τήν, ὅτι κάνομε δημαγωγία. Δὲν κάνομε δημαγωγία, διότι δὲν ἀποβλέπουμε νὰ καταλάβουμε κάποια ἐξουσία στὸ ἔθνος μας, οὔτε πολιτικὴ ἐξουσία οὔτε ἐκκλησιαστικὴ ἐξουσία. Δὲν ἔχομε τέτοια ἐλατήρια. Ἔ­πει­τα —τὸ κυριώτερο— ἐμεῖς ὡς ἱεροκήρυκες δὲν προσφέρομε εὐχάριστα πράγματα. Προσφέρομε φάρμακα δυσάρεστα. Τόσο δυσάρεστα ὅσο δυσάρεστα εἶνε τὰ φάρμακα, τὰ πικρὰ φάρμακα, ποὺ προσ­φέρει ὁ γιατρὸς στὸν ἄρρωστο· καὶ ποὺ ὅσο πικρότερα εἶνε τὰ φάρμακα, τόσο καλύτερα καὶ ἀποτελεσματικώτερα εἶνε. Σὲ πολλὰ σημεῖα ὁμιλοῦ­με σκληρὰ καὶ πηγαίνουμε κόντρα μὲ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ ὄχλου, τοῦ λαοῦ.

«Μὴ τολμήσῃς καὶ πᾷς…»

Read more »