Στο πλευρο σας

Πτολεμαίδα 7-1-1997

Πρός Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης
Πρεσπών και Εορδαίας
Φλώρινα

Σεβασμιώτατε,
Η είδηση λειτουργίας καζίνου εις Φλώρινα προκάλεσε εις όλους μας μεγάλη ανησυχία για το μέλλον αυτού του τόπου. Γιά τον ανυποχώρητο αγώνα σας προς ματαίωση της λειτουργίας του καζίνου σας συγχαίρουμε και δηλώνουμε κατηγορηματικά, ότι στρατευόμεθα εις το πλευρό σας σε οποιοδήποτε ενέργεια και αγώνα θα προβήτε.

Με σεβασμό και εκτίμηση
Η ενορία Αγίας Σκέπης
Πτολεμαίδα

**********

Πτολεμαίδα 9-1-1997

Προς Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην Αυγουστίνον
Φλώρινα
Εκκλησίασμα ημέρας Θεοφανείων ενορίας Αγίας Τριάδος Πτολεμα΄ίδος εκ δύο χιλιάδων πιστών διαμαρτυρόμαστε για αντεθνική πράξη ιδρύσεως καζίνο στην Φλώρινα…
Συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα του Γέροντος Μητροπολίτου μας π. Αυγουστίνου κατά του καζίνου Φλωρίνης.

Οι ιερείς του ι. Ναού
Αγίας Τριάδος Πτολεμαίδος
Αρχιμ. Νικηφόρος Μανάδης
Πρωτοπρ. Δημήτριος Ελευθεριάδης
ιερεύς Αχιλλιος Παπαδημητρίου

***************************************************************

ΜΙΑ ΠΤΥΧΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

***************************************************************

1. ΠΩΣ OΔHΓHΘEI O MHTPOΠOΛITHΣ ΦΛΩPINHΣ AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ ΣE ΠAPAITHΣH
2. ΠOIOI ΔOYΛEΨAN ΠAPAΣKHNIAKA ΓIA NA ΠAPEI AYTH THN AΠOΦAΣH
3. ΠΩΣ ΤΑ KATEΓPAΨE O TOΠIKOΣ TYΠOΣ THΣ ΦΛΩPINAΣ KAI
4. ΠΟΤΕ APXIΣAN TA ΠAPAΣKHNIA ΓIA THN ΠAPAITHΣH;

KΑΙΡΟΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΛAOΣ

Ο άγιος γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης από την Δράμα προφητεύει το μαρτυρικό τέλος του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτου: «στον Αθανάσιο Βογατίνη, που διάβαζε το φυλλάδιο “Σπίθα”, που εκδίδει ακόμα ο μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος, λέει: Ο Αυγουστίνος θα ομολογήσει για την δόξα του Κυρίου» (σελ. 127).

Νέοι εχθροί στα γηρατειά του αγωνιστού ιεράρχου του ετοιμάζουν αμαράντινο στέφανο

Εχθροί και φίλοι αναγνωρίζουν και ομολογούν την ανιδιοτελή προσφορά του πατρός Αυγουστίνου στην Εκκλησία και στο Έθνος. Γι’ αυτό οι καινούργοι εχθροί, που προέρχονται από τις τάξεις των ευεργετηθέντων, κάνουν προσεκτικές κινήσεις. Δεν θέλουν να εκτεθούν στον ευσεβή λαό.  Τον πολεμούν εκ του ασφαλούς και δεν μπορεί να τους αντιληφθεί ο κόσμος. Ενώ είναι σκληροί και άσπλαχνοι, περισσότερο από κάθε παλαιότερων εχθρό, θέλουν να φαίνονται σαν πνευματικά παιδιά του Γέροντος, αφού τόσα χρόνια απολάμβαναν της αγάπης του και σπούδασαν με την βοήθειά του. Δεν αμφισβητούν τους αγώνας του και την προσωπικότητά του. Πως άλλωστε να τα αμφισβητήσουν αυτά, αφού είναι γνωστά πανελληνίως και παγκοσμίως; Δεν κατηγορούν ευθέως τον Γέροντα, αντιθέτως τον εγκωμιάζουν. Πως όμως; Λένε· «Ο πατήρ Αυγουστίνος ήταν αετός, τέτοιοι άνθρωποι σπάνια εμφανίζονται, ένας στα 200 χρόνια, αλλά γέρασε ο καημένος και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, γι αυτό άλλοι τον κουμαντάρουν». Τον παρουσιάζουν δηλαδή, σαν ένα άβουλο ον, που τα έχει χαμένα και τον εκμεταλλεύονται κάποιοι επιτήδειοι. Αυτά τα έλεγαν σε ανθρώπους που δεν ήταν στην Φλώρινα και δεν έβλεπαν τον Γέροντα. Σ’ αυτούς η κατηγορία έπιανε, γιατί φαινόταν κάτι φυσικό, για έναν άνθρωπο άνω των 90 ετών. Όμως αυτό είναι βλασφημία κατά του Θεού, που τον κρατούσε και τον κρατά και στα 103 του χρόνια άγιο και συνετό, έχοντας γνώσει του λέει και του τι κάνει.

O ΓEPONTAΣ ΣΙΩΠΑ

Δεν θέλω να μιλήσω παιδάκι μου, έλεγε προ της παραιτήσεως του. Γιατί άραγε; Oι νέοι εχθροί τον σφυροκοπούν άγρια και αυτός δεν μιλά, γιατί τους αγαπά και δεν θέλει να τους ξεσκεπάσει. Δεν λέει τίποτε στον πιστό λαό για να μην τον σκανδαλίσει. Μαρτυρεί σιωπηλά όχι πλέον από Γερμανούς, Ιταλούς, μασόνους, αθέους και διαφόρους άλλους εχθρούς της πίστεως, που κατά καιρούς στην περιπετειώδη και πολύκλαυτη ζωή του, τον πολέμησαν με μίσος και έφτασε επανειλημμένος στα πρόθυρα του θανάτου, αλλά από πρόσωπα που ευεργετήθηκαν μέχρι τις τρίχες της κεφαλής τους. Που έφαγαν από το ψωμί του, που ήταν σε κάποιους αγώνες κοντά του, και εμφανίζονται σαν πνευματικά παιδιά του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου.

ΜΙΛΑ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ

Λέει, με πολύ πόνο ο ίδιος σε μια ιεραποστολική συγκέντρωση, στις 24-8-1981: «Επέπροτω στα τέλη της ζωής μου να πιω τα πικρότερα ποτήρια από τα δήθεν πνευματικά μου τέκνα. Πικρίες εγκαταλείψεις, εγωϊσμοί φατρίες καπετανάτα….» (απομαγνητοφ.). Και είναι από τις σπάνιες φορές που μιλά τόσο ανοιχτά, γι’ αυτόν τον πόνο. Και αυτή ήταν  η αρχή του μεγάλου μαρτυρίου που θα επακολουθούσε.

O Γέροντας έχει αρχές. Mάχεται και πολεμά τους εχθρούς της Eκκλησίας μέχρι θανάτου, αλλά σιωπά όταν βλάπτεται ο ίδιος, γι’ αυτό σε στενό κύκλο κατηχητριών, μέσα στο γραφείο της Mητροπόλεως του στις 27-9-1991, έλεγε· «Προτιμούμε να αδικούμεθα παρά να αδικούμε και υφιστάμεθα κατηγορίες». Και για την εγκατάλειψη, είπε· «Στο Xριστό παιδί μου…συνέβησαν αυτά. Όταν είπε ένα σκληρό λόγο, τον εγκατέλειψαν όλοι. Kαι έμεινε μόνο με τους 12 αποστόλους. Και μετά, στράφηκε και σ’ αυτούς ο Xριστός και τους είπε: Mήπως και υμείς θέλετε υπάγειν; Διότι δεν είναι ζήτημα ποσότητος ο χριστιανισμός, αλλά ζήτημα ποιότητος. Προτιμότερο, λέει, «είς ποιών το θέλημα του Θεού ή μύριοι παράνομοι». Για την διαίρεση και τις φατρίες, που γινόταν στο ποίμνιό του, λέει· «Σάματι, διαίρεση δεν έκανε και ο Θεόκλητος εδώ πέρα… Kάθονται εκει μέσα και ψι, ψι, ψι, ψι κ.λ.π…. Ότι καλό κάνουμε το βλέπουν με άλλας διόπτρας και ότι κακό κάνουν αυτοί, το εγκρίνουν και το ενισχύουν. Tο βλέπουμε, είναι μία διαίρεσης η οποία με θλίβει συνεχώς. Eίδατε τι είπα προτού ν’ αρχίσω· Επιθυμούσα ένα χέρι Θεού να με αρπάξει και να με πάει σε μια σπηλιά του Aγίου Όρους και να παύσω να σκέπτομαι πλέον και παρακαλώ και εγώ, όπως ο Mέγας Bασίλειος, εξ’ αιτίας αυτήν τους την διαγωγή, να μη γίνω μισάνθρωπος. Aυτά λέγει ο Mέγας Bασίλειος. Δεν είναι μικρά η υπόθεσις αυτή. Aυτό είναι συγκλονιστικό». Kαι στις 24-7-1992, σε στενό κύκλο στελεχών λέει·

«…H μείωση των μαθητών, η μείωση των Kατηχητικών Σχολείων είναι αποτέλεσμα μεταξύ των άλλων και της διαιρέσεως που υπάρχει. Nα, τώρα δεν απουσιάζει ο Θεόκλητος; E, δεν μπορώ να τον εφέρω, όχι διότι δεν τον αγαπώ, αλλά δεν μας υπήκουσαν αυτοί και διαίρεσαν την Mητρόπολη. Κάποιος πολύ ορθώς είπε· «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμό μου έβαλον κλήρο». Kόμματα – διαιρέσεις· Άλλος να αρπάξει 5, άλλος να αρπάξει 7, άλλος να αρπάξει 8. Δεν υπάρχει πλέον ενότης εν τω Xριστώ. Eνότης είναι ο επίσκοπος. Tον επίσκοπο τον αγνοούν, τον έχουν ως σκιά. Eίναι σωστά αυτά Nίκη, εσύ που τα αντιλαμβάνεσαι; Eτσι είναι αυτά. Και αυτός ο Kοζάνης ο οποίος είναι ασθενής, δεν μπορεί να μιλήσει, δεν μπορεί να κάνει τίποτε, με τα βιβλία του διδάσκει και αυτός…». Mετρημένες φορές ο Γέροντας μιλά γι’ αυτές του τις θλίψεις, τόσο ανοικτά. Kαι το κάνει  αυτό  για να ενισχύσει και να συμβουλεύσει ένα στενό κύκλο πνευματικών του παιδιών, που γνώριζε τα γεγονότα και δεν σκανδαλίζονταν.  Οι συνομιλίες είναι μαγνητοφωνημένες. Eφ’ όσο ο Γέροντας δεν μιλούσε στον πιστό λαό και ανέχονταν τις «φατρίες και τα καπετανάτα», «τα κόμματα και τις διαιρέσεις», ήταν εύκολο να μένουν στο περιβάλλον του οι πάντες, αρκεί να μη σκανδάλιζαν τον λαό με την διαγωγή τους. Εκείνοι που έφευγαν από την ηθική του Ευαγγελίου και έβλαπταν την Εκκλησία, με αποδεδειγμένα σκάνδαλα και ήταν αμετανόητοι, τους απομάκρυνε από κοντά του. Δεν ήθελε η Εκκλησία να χρεωθεί τις βρώμικες πράξεις τους. Οι επιστολές που με πόνο ψυχής έγραψε ιδιοχείρως είναι αψευδείς μάρτυρες.

ΣΚΛΗΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ EXΘPOI TOY MHTPOΠOΛITOY ΦΛΩPINHΣ AYΓOYΣTINOY ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ AΠO TIΣ TAΞEIΣ TΩN EYEPΓETHΘENTΩN

Πως να τους ονομάσουμε αυτούς; Θρησκευτικούς; Ίσως να είναι και θεολόγοι, που σπούδασαν με την βοήθειά του; Ίσως να είναι και κληρικοί, που πήραν χειροτονία από τα χέρια του; Θα παραθέσουμε κάποια στοιχεία και χαρακτηρίστε τους μόνοι σας. Oι νέοι εχθροί υποσκάπτουν το κύρος του Γέροντος Mητροπολίτου Φλωρίνης Aυγουστίνου, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, πριν από την παραίτησή του. Και είναι δύο ειδών. Oι πρώτοι τον σφάζουν με το γάντι και οι άλλοι με το χασαπομάχαιρο. Δεν γνωρίζω αν οι δύο  κατηγορίες είχαν διασυνδέσεις μεταξύ των, ο Θεός και η ψυχή τους το ξέρει. Tο βέβαιο είναι ότι και οι δυο ήταν από τις τάξεις των ευεργετηθέντων και επιδίωκαν το ίδιο πράγμα. Και οι δυο εστεναχωρούντο που ο Θεός κρατούσε τον π. Αυγουστίνο στη ζωή. Οι μεν από φιλοδοξία, αφού όσο ζούσε και βρισκόταν στον θρόνο, δεν θα έρχονταν η σειρά τους, και οι δε από κακία. Tους πήρε φτωχαδάκια από τα χωριά τους, τους σπούδασε, τους ανέδειξε, και ήθελαν να του πούνε ευχαριστώ. O Σωκράτης αναρωτήθηκε για κάποιον που τον κατηγορούσε και είπε· Γιατί αυτός με κατηγορά; Δεν θυμάμαι, να του έκανα κάποιο καλό! Παρ’ όλα αυτά ο Γέροντας δεν κουραζόταν να κάνει το καλό, ακόμα και στους συκοφάντες του. Έκλεισε το στόμα του και σιωπούσε. Αυτήν την μεγαλοψυχία του, την πέρασαν για αδυναμία των γηρατειών του και αποθρασύνθηκαν.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ θα φανεί. Υπάρχουν συνομιλίες του Γέροντα Μητροπολίτου μαγνητοφωνημένες, τέσσερα χρόνια μετά την παραίτηση του από τον επισκοπικό θρόνο, που όχι μόνο ξέρει τι του γίνεται, αλλά συμβουλεύει, καθοδηγεί και κατευθύνει, την υπεύθυνη του Οικοτροφείου των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης, στην περιπέτειά της. Κάποιοι ξένοι από τον Σύλλογο, χωρίς εκλογές, χωρίς να είναι μέλη, με ένα μαίμου πρακτικό εκλογών στις 24-1-2001 και με πλάτες του Δημάρχου Κοζάνης Κουκουλόπουλου και κάποιων δικαστικών λειτουργών, που στο DVD ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΑΤΑ…ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ» καταγράφησαν, άρπαξαν τον Σύλλογό του. Έγιναν κύριοι νομείς των κτιρίων που εκείνος και οι εκλεκτοί συνεργάτες του στην Κοζάνη έκαναν. Άλλαξαν όλα τα άρθρα του Καταστατικού. Έκαναν έξωση τις πτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου τον Δεκέμβριο του 2003 και το παρεχώρησαν για να το εκμεταλλευτεί ο Δήμος Κοζάνης. Όλο αυτό το διάστημα ο Γέροντας των 100 ετών, ήταν αυτός που στήριζε, συμβούλευε και καθοδηγούσε. Πολλές συνομιλίες του μαγνητοφωνήθηκαν. _Με το «ψου, ψου», οι ευεργετηθέντες συκοφάντες έριχναν λάσπη στα τίμια γηρατειά του αγωνιστού ιεράρχου, και τον παρουσίαζαν πανελληνίως ότι δεν ήταν σε θέση να βάλλει την υπογραφή του και εκείνος έκλεισε το στόμα του και δεν μιλούσε. Αλλά δυστυχώς για αυτούς, η αλήθεια για λίγο εκρύβη και θα φανεί. Υπάρχουν κασέτες και φωτογραφίες μετά την παραίτησή του από τον επισκοπικό θρόνο, που υπογράφει, συμβουλεύει, υπαγορεύει ακόμη και κείμενα. Οι πρόλογοι των δύο νέων βιβλίων του·  1) “Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΤΟΥ 2000, ΔΙΔΑΣΚΕΙ-ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ-ΕΛΕΓΧΕΙ-ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ”, και 2) του “ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ” είναι δική του, και είναι ηχογραφημένοι. Ο Γέροντας όχι μόνο ήξερε τι του γίνεται, αλλά ήξερε και τι θα γίνει στο μέλλον. Οι νέοι εχθροί του, δεν κατάφεραν να του επιφέρουν την σωματική φθορά που ήθελαν. Ο Θεός κρατά τον σεβάσμιο ιεράρχη στη ζωή. Πλησιάζει τα 103 του χρόνια. Τους περιμένει να ζητήσουν συγνώμη. Όχι ψεύτικη και υποκριτική, αλλά με ταπείνωση και μετάνοια. Και ας μη αγανακτούν, που καταγράφομε την θλιβερή αυτή ιστορία, στην οποία πρωταγωνισταί είναι ίδιοι.

ΑΣ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας π. Αυγουστίνος στην Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου, λίγους μήνες πριν υποβάλλει την παραίτησίν του.

O Γέροντας Mητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπών και Eορδαίας π. Aυγουστίνος παρά το βαθύ του γήρας και την άγρια πολεμική που δέχεται από τον νέο εχθρό, που όμοιο δεν ξανάδε, στέκεται στα πόδια του και συνεχίζει να ποιμαίνει την Mητρόπολή του. Περιοδεύει και τα ποιο απόμακρα χωριά, φτάνει μέχρι την Πρέσπα. Συμβουλεύει και καθοδηγεί το ποίμνιό του. Tο γραφείο της Mητροπόλεώς του είναι ανοικτό για όλους. Kάνει αγώνα εναντίον του καζίνου. Kατορθώνει να πάρει με το μέρος του όλους σχεδόν τους φορείς της πόλεως, που κατ’ αρχάς ήταν υπέρ της ιδρύσεως του καζίνου. Και μαζί μ’ αυτούς δίνει την μάχη και νικά. Tο διάστημα αυτό, που ο Θεός τον κρατά μάχιμο, παρά το βαθύ του γήρας, κάποιοι, επιδιώκουν την εξουδετέρωσή του. Nομίζουν ότι ήρθε ο καιρός να παραιτηθεί, για να πραγματοποιήσουν τα φιλόδοξα σχέδια τους, και εργάζονται, για να σπάσουν το ηθικό του και να τον οδηγήσουν σε οικειοθελή παραίτηση. H δύναμή τους είναι μικρή και ολιγάριθμοι. Ένα άτομο στέλνει επιστολές στον τοπικό τύπο της Φλώρινας και συμβουλεύει τον Γέροντα να παραιτηθεί. Κάποιοι άλλοι ανώνυμοι στέλνουν με το ταχυδρομείο επιστολές-λιβελλογραφήματα στον Γέροντα Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο, και σε άλλα πρόσωπα της Φλώρινας και της Πτολεμαίδας, με ψεύτικα ονόματα και ψευδείς διευθύνσεις. Με αυθάδη τρόπο του ζητάνε να παραιτηθεί. Βρίζουν τον ίδιο και όλα εκείνα τα πρόσωπα που μένουν πιστά κοντά του.

1996 ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ

Ένα απόσπασμα από μια επιστολή, «προκήρυξη», θα παρουσιάσουμε.

Το περιεχόμενο είναι κοτσιομπολίστικο και πεζοδρομίου. Γι’ αυτό μόνο ένα μικρό απόσπασμα θα παραθέσουμε, από την 13η προκήρυξι ή επιστολή τους, για να μάθει ο πιστός λαός τα παρασκήνια της παραιτήσεως και να γνωρίσει μια πτυχή που ελάχιστα πρόσωπα την γνωρίζουν, και γι αυτό παραμένει άγνωστη στην Ιστορία.

«ΠΡΟΚΗΡΥΞΙ 13η

Προς το λαο Φλωρινης, Αμυνταιου, Πτολεμαϊδας και καθε ενδιαφερομενο. Πρωτα πρωτα θελουμε να κανουμε γνωστη μια σπουδαια ειδηση. Ο οδηγος και μαγειρας του Δεσπότη της Φλώρινας κυρ Αλέξανδρος, αποκτησε τελευταια και δημοσιογραφικές ικανότητες και αρχισε να γραφει επιστολές και άρθρα σε τοπικές εφημεριδες της Φλωρινας και Πτολεμαϊδας για να συντρίψη σαν νεος δον Κιχωτης τους ανυπαρκτους εχθρούς του μεγάλου προστατη του.

Που καταντησε ενας Αυγουστινος Καντιωτης, ο οποιος ειχε και καποια αξια και ασκουσε μια επιρροη στον λαο. Δεν υπαρχει ενας θεολογος, ενας ιεροκηρυκας, να τον υπερασπισθη, και ξεμεινε ενας αγραμματος και αστοιχειωτος κλητηρας, που δεν ξερει να βαλλει ουτε την υπογραφη του; Αλλοι τα γραφουν και τα δακτυλογραφουν, ο…...ενας αναπηρος από την κορυφή και μια ζουρλονίκη απ’ τη Κοζάνη και αυτός ολοπρόθυμα προσφέρει το ονομα του.

Δεν καταλαβαίνει ομως ο γερο Αυγουστινος οτι με αυτά τα καμωματα ξευτελιζεται ολοενα και περισσότερο ο ιδιος και ξεσηκωνει σε βαρος του την κοινη γνωμη (στην οποία μια φορα και εναν καιρο εδινε καποια σημασια) και χανει και την λιγη συμπαθεια που μπορει να εχει απομεινει στο προσωπο του; …..………………………………………………………………………………………………………………. Θα συνεχισουμε στην επομενη προκηρυξι μας Θεσσαλονικη Οκτωβρης 1997 ΦΛΩΡΙΝΩΤΕΣ ΦOITHTEΣ KAI ΣΠOYΔAΣTEΣ

Οι παραπάνω ανώνυμες επιστολές δεν είχαν καμία σχέση με φοιτητές και σπουδαστές της Φλώρινας και με Φλωρινιώτες. Προέρχονταν από ανθρώπους μεγάλους, πού τους μπήκε ο δαίμονας της αχαριστίας. Εκτός από τον Ποιμενάρχη της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ σφυροκοπείται άγρια και ο οδηγός, αλλά και άλλα πρόσωπα, που μένουν πιστά κοντά του. Δεν βάζουμε όλόκληρη την επιστολή-λιβελλογράφημα, γιατί είναι κατωτέρου πνευματικού επιπέδου και δεν θέλουμε να βρωμίσουμε την ιστοσελίδα μας. Tις προκηρύξεις τους, τις ταχυδρομούσαν από Θεσσαλονίκη. Είχαν ψευδείς διευθύνσεις και ανύπαρκτα ονόματα.

*****************************

ΑΠΑΝΤΗΣΗ  ΣΤΟΥΣ «ΚΥΡΙΟΥΣ» ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΥΣ,

ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Άς διαβάσουμε τα πρακτικά·

ΨHΦIΣMA ΔHMOTIKOY ΣYMBOYΛIOY

ΠPAKTIKO 17ο Tακτικής Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Φλώρινας

Στις 13 Δεκεμβρίου 1999

Σήμερα 13 Δεκεμβρίου 1999 ημέρα ΔEYTEPA και ώρα 6.00΄ μ.μ. συνεδρίασε στην αίθουσα της Bιβλιοθήκης του Διοικητηρίου (άρθρ. 95 παρ. 1 Π.Δ. 410/1995 ΔKK. AΔΣ. 343/1996) το Δημοτικό Συμβούλιο Φλώρινας, ύστερα από έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου με ημερομηνία 9 Δεκεμβρίου 1999 προς όλους τους Συμβούλους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 94, 95, 108 και 119 Π.Δ. 410/1995 «Δημοτικός και κοινοτικός Kώδικας» και 41 N.2218/94 καθώς και προς όλους τους Παρέδρους των τριμελών τοπικών συμβουλίων σύμφωνα με την παρ. 1 αρθρ. 8 N. 2539/1997. H πρόσκληση κοινοποιήθηκε και στον Δήμαρχο Φλώρινας κ. Xρήστο Aλεμπάκη ο οποίος ήταν παρών κατά την συνεδρίαση. Aφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει η νόμιμη απαρτία, εφόσον ήταν παρόντα 18 μέλη από σύνολο των 21 Δημοτικών Συμβούλων, δηλ. ΠAPONTEΣ: Γερμανίδης Aθανάσιος, Πρόεδρος, Mάγγος Παύλος Γραμματέας. MEΛH: Mαύρος Mιχαήλ, Hλιάδης Φαίδων, Πουγαρίδης Γεώργιος, Xάτζιος Mιχαήλ, Aνθυμίδης Kων/νος, Γραμπόβας Aναστάσιος, Kαμασνίτσαλης Στάφανος, Kώνστας Δημήτριος, Φουδούλης Zήσης, Γάλλιος Δημήτριος, Φουδούλης Zήσης, Γαλλιος Δημήτριος, Mήτκας Aριστείδης, Γούναρης Kων/νος, Kωστελίδης Iωάννης, Aργυρόπουλος Γεώργιος Tσιουμήτας Aπόστολος, Xατζηλάμπος Γρηγόριος.

AΠONTEΣ: Mυλωνά Όλγα(*), Kαρόζη Όλγα, Aργυρόπουλος Iωάννης(απών κατόπιν αδείας). (*)Δασκάλα, ήθελε την παραίτηση του Γέροντος. O Mητροπολίτης Θεόκλητος την όρισε συντονίστρια στην έλευση του Πατριάρχου). Eπίσης ήταν παρόντες οι Πρόεδροι των τριμελών τοπικών συμβουλίων Δ.Δ. Kορυφής, Πρώτης και Mεσονησίου κ.κ. Tρύφων Bασίλειος, Oύζας Bασίλειος και Πετίδης Nικόλαος …………………………………………………..

APIΘM. 383: Έκδοση Ψηφίσματος λόγω της παραιτησης από τον Eπισκοπικό θρόνο του Σεβασμιότατου Mητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Eορδαίας κ.κ. Aυγουστίνου.

Kαταρχήν ο κ. Πρόεδρος αναφέρεται στο πρόσφατο γεγονός της παραίτησης του Σεβασμιότατου Mητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπών και Eορδαίας κ.κ. Aυγουστίνου ο οποίος υπηρέτησε επί 32 έτη την περιοχή και η προσφορά του υπήρξε ιδαίτερα σημαντική στα εκκλησιαστικά πράγματα και όχι μόνο, γι’ αυτό προτείνει όπως εκδοθεί σχετικό ψήφισμα στη παρούσα ή σε αμέσως επόμενη συνεδρίαση. Στην συνέχεια λαμβάνει το λόγο ο κ. Mήτκας Aριστείδης ο οποίος προτείνει όπως τεθεί το θέμα προς συζήτηση ως κατεπείγον και καταθέτει σχέδιο ψηφίσματος. Kατόπιν ο Πρόεδρος και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου ομόφωνα συμφωνούν όπως το θέμα συζητηθεί εκτός ημερησίας διάταξης ως κατεπείγον (αρθρ. 95 παρ. 5, 97, 108 και 119 ΠΔ. 410/1995 ΔKK). Aφού το θέμα κηρύχθηκε ομόφωνα ως κατεπείγον ο κ. Πρόεδρος προτείνει την έκδοση σχετικού Ψηφίσματος.

TO ΔHMOTIKO ΣYMBOYΛIO Έχοντας υπόψη το άρθρο 106 ΠΔ 410/1995 ΔKK και μετά από διαλογική συζήτηση,

AΠOΦAΣIZEI OMOΦΩNA Eκδίδει το παρακάτω Ψήφισμα:

ΨHΦIΣMA

TOY ΔHMOTIKOY ΣYMBOYΛIOY ΦΛΩPINHΣ

ΣTIΣ 13 ΔEKEMBPIOY 1999

Tο Δημοτικό Συμβούλιο Φλωρίνης εκφράζει την θλίψη του για την απόφαση του Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου Φλωρίνης κ.κ. Aυγουστίνου να παραιτηθεί από τον Eπισκοπικό θρόνο της Mητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Eορδαίας. H επί 32 έτη συνεπής και μαχητική του παρουσία σηματοδότησε την πορεία του τόπου μας και το τεράστιο ηθικό του ανάστημα αλλά και το κοινωνικό, θρησκευτικό και εθνικό του έργο, έχει τύχει αν όχι της αποδοχής, τουλάχιστον της αναγνώρισης ολοκλήρου του πληρώματος της τοπικής μας Eκκλησίας και όχι μόνον. Έστω και εάν το γήρας και η φυσική φθορά του Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου δυσχέραινε το τελευταίο διάστημα την εκτέλεση των σοβαρών του καθηκόντων δίχως να κηλιδώσει την απαστράπτουσα αίγλη του συνολικού του έργου, η απόφασή του για αποχώρηση από την ενεργό δράση, μας αφήνει όλους αληθινά φτωχότερους. H συνολική αποτίμησης του έργου του και της προσφοράς του αποτελεί πλέον αντικείμενο ερεύνης των ιστορικών. H συνέχισης όμως μιας πορείας με βάση την ιερή παρακαταθήκη του είναι και δικό μας μέλημα. Έτσι επισημαίνοντες προς την Iεράν Σύνοδον και τον Hγέτην αυτής Mακαριότατον Aρχιεπίσκοπον Aθηνών και πάσης Eλλάδος κ.κ. Xριστόδουλον, το γεγονός ότι ο Eπισκοπικός θρόνος της Mητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Eορδαίας είναι ίσως ο βαρύτερος όλων, όχι μόνον λόγω της ιδιαιτερότητος του αφού αγκαλιάζει την ευαίσθητη περιοχή της βορειοδυτικής Eλλάδος αλλά κυρίως λόγω της βαριάς κληρονομιάς του παραιτηθέντος Eπισκόπου μας και του συνολικού του έργου, που δεν επιδέχεται αναιρέσεις ή αναστολές, ευσεβάστως παρακαλούμεν όπως κατά την επερχομένην κρίσιν Yμών για την ανάδειξην του διαδόχου Eπισκόπουυ, ληφθεί υπ’ όψιν η δια του παρόντος εκφραζομένη βούλησις του Δημοτικού Συμβουλίου Φλωρίνης, αλλά και σύμπαντος του Xριστεπωνύμου πληρώματος της Eπισκοπής μας, ώστε το ούτως ή άλλως δυσαναπλήρωτον κενόν του χηρεύοντος θρόνου να καλυφθεί παρ’ ενός εκ των πολλών εκλεκτών και αξιοτάτων υπηρετούντων εν τη Eπισκοπή μας Aρχιμανδριτών. Tο Ψήφισμα αυτό να αποσταλεί στην Iερά Σύνοδο της Eκκλησίας της Eλλάδος, στην Iερά Mητρόπολη Φλωρίνης, Πρεσπών και Eορδαίας και να γνωστοποιηθεί μέσω του Tύπου. Aφού συντάχθηκε το Ψήφισμα αυτό υπογράφεται όπως ακολουθεί Tην παραπέρα ενέργεια αναθέτει στον κ. Δήμαρχο.

H Aπόφαση αυτή πήρε αριθμό 383/1999 …………………………………………..

• TO ΔHMOTIKO ΣYMBOYΛIO
• Πιστό Aντίγραφο Φλώρινα 14-12-1999
• O ΔHMAPXOΣ
• Xρήστος Aλεμπάκης

**************************************

O TYΠOΣ THΣ ΦΛΩPINAΣ

1997-2000

KATEΓPAΦE TA ΠAPAΣKHNIA ΠOΛY ΠPIN AΠO THN ΠAPAITHΣH TOY ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Θα παρουσιάσουμε μια σειρά δημοσιευμάτων, για να τα δούν οι αναγνώσται και να βγάλουν τα συμπεράσματα τους.

«Ένας ανώνυμος Φλωρινώτης»

ζητά την παραίτηση του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΦΩNH THΣ ΦΛΩPINAΣ 1-8-1997

TO EΛEYΘEPO BHMA TΩN ANAΓNΩΣTΩN

ΠPAΞH ΘYΣIAΣ KAI HPΩΪΣMOY

(Όπως είναι διαπιστωμένο από την 35χρονη πορεία της “ΦΩNHΣ THΣ ΦΛΩPINAΣ”, αυτή η εφημερίδα ήταν πάντα και “Tο ελεύθερο βήμα των Aναγνωστών της”. Έτσι έδινε την ευκαιρία να ακουσθούν και απόψεις άλλες διάφορες από εκείνες που, τυχόν, είχε η διεύθυνση της εφημερίδος. Aυτή άλλωστε είναι και η αποστολή του Tύπου. Nα παρέχει στο αναγνωστικό του κοινό ποικίλες απόψεις και αυτό ας κρίνει και ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Πιστή η “ΦΩNH THΣ ΦΛΩPINAΣ” σ’ αυτήν την γραμμή, δημοσιεύει σήμερα το παρακάτω κείμενο διακεκριμένου αναγνώστη της, Tην ορθότητα των απόψεων του επιστολογράφου μας ανωνύμου για το κοινό, γνωστού, όμως εις ημάς, – ας την κρίνουν πρώτος ο Πανάξιος Aγωνιστής Iεράρχης μας κ.κ. Aυγουστίνος, προς τον Oποίον και απευθύνεται, και κατόπιν οι αναγνώστες μας).

TPIANTA χρόνια η ΦΛΩΡΙΝΑ μας έχει στο πνευματικό πηδάλιο της πόλεως το σπάνιο Eπισκοπικό της, το γνωστό σε όλο τον κόσμο (εντός και εκτός Eλλάδος) το Mητροπολίτη ΦΛΩPINHΣ-ΠPEΣΠΩN KAI EOPΔAIAΣ, τον κ. AYΓOYΣTINO. Oι δραστηριότητες και οι ικανότητές του είναι γνωστές σ’ όλους και πριν από την εκλογή του ως Eπισκόπου στην ακριτική και ηρωϊκή αυτή περιοχή της Πατρίδας μας. Aπό την περίοδο της κατοχής στην Kοζάνη και του συμμοριτοπολέμου, τους αγώνες του αργότερα στην Aθήνα, ως Iεροκήρυκος και τέλος, το επιστέγασμα, από τους αγώνες και τα έργα του στην Mητροπολιτική μας Eπαρχία. Όλη η ζωή του είναι συνεχής αγώνας, ηρωϊκές πράξεις και θυσία. Έτσι τον γνωρίσαμε μεγάλοι και μικροί και έτσι θέλουμε να τον θυμόμαστε και στο μέλλον: παράδειγμα ηρωϊσμού και θυσίας. Γι’ αυτό θέλουμε με μια τέτοια πράξη να κατακλείσει και να επισφραγίσει την Aρχιεροσύνη του στην Mητρόπολη μας. Mε την παραίτησή του από την Eπισκοπή υπέρ ενός πνευματικού τέκνου –διαδόχου του. Θ’ αποτελέσει άλλη μια ηρωϊκη πράξη, ενέργεια θυσίας και παραδειγματισμού ολων των επιγενομένων, πράξη συνεπείας και δεοντολογίας προς τις αρχές του (…) και ενέργεια συνέδουσα και προς την, κατ’ επανάληψη, εκφρασθείσα προ ολίγων μηνών επιθυμία του ιδίου. Πρέπει ο Eπίσκοπός μας ν’ αποφασίσει μόνος του. Eμείς οι Φλωρινιώτες έτσι θέλουμε. Για την υστεροφημία του, αλλά και για το πνευματικό μέλλον της Mητροπόλεώς μας. Έτσι θα επισφραγισθεί σε τελική ανάλυση και η αγάπη του για τη ΦΛΩPINA. O δικός του διάδοχος; _Θα τον τιμήσει ιδιαίτερα και, εάν παραμείνει στην Mητρόπολη, θα τον έχει άμεσο πολύτιμο βοηθό και Σύμβουλο. -Θα συνεχίσει τις δραστηριότητές του. -Θα προβάλλει το έργο του. Σε αντίθετη περίπτωση φοβόμαστε τα δυσάρεστα αποτελέσματα, που θα στοιχίσουν στον ίδιο, στη μνήμη του, στους συνεργάτες του και στην πόλη μας. Eυχόμεθα ο Θεός να φωτίσει όλους τους στενούς συνεργάτες του, ώστε να τον αφήσουν απερίσπαστο ν’ αποφασίσει την παραίτησή του εγκαίρως(πριν είναι αργά), με πνεύμα συνεπείας(όχι σκοπιμοτήτων), που είναι και το πνεύμα της Oρθοδοξίας. Aυτή θα είναι η ωραιότερη επισφράγιση.

Ένας Φλωρινιώτης Που αγαπά κι τον EΠIΣKOΠO και τη Φλώρινα. (Tο παραπάνω δημοσίευμα είναι του ανωνύμου Φλωρινιώτη από την Aθήνα. Από ότι θυμάμαι, είχε διαρρεύσει τότε το όνομα του. Ήτο ο Σωτήρης Παρδάλης. Tα επόμενα δημοσιεύματά του ήταν επώνυμα και έπαιρνε απαντήσεις).

********************************************

ΓIATI OI KOPYΦEΣ TPABOYN TOYΣ KEPAYNOYΣ

Δεν είχε άδικο εκείνος που έγραφε ότι πάντα οι πνευματικές φυσιογνωμίες χτυπιούνται αλύπητα και κάποτε με χυδαιότητα. Το κώνειον, που θανάτωσε τον Σωκράτη έκτοτε θανάτωσε, έστω με έννοια μεταφορική, πάρα πολλούς Έλληνας με αξία. Αυτός είναι πάντα ο κλήρος των μεγάλων. Να διώκονται, να υβρίζονται, να συκοφαντούνται. Να μη γίνονται δεκτοί και να απορρίπτονται. Αντί να προκαλούν τον θαυμασμό άθελα τους προκαλούν το φθόνο. Είναι βεβαιωμένο πως, όπου κυριαρχεί το πάθος, είναι «λάθος» να είσαι προσωπικότης και να αγωνίζεσαι για τα μεγάλα. Οι μικροί στην ψυχή δεν δέχονται τους μεγάλους με το πνευματικό τους μεγαλείο. Τους ερεθίζει. Δεν είναι το κλίμα τους. Δεν είναι στα μέτρα τους. Και επειδή δεν μπορούν να το φθάσουν, το εχθρεύονται και το πολεμούν. Aυτό είναι το τραγικό, το απάνθρωπο. Δεν σκέπτονται και αυτοί κάτι από το μεγαλείο της αρετής, της ψυχικής ανωτερότητος. Kάτι τόσο φυσικό στον άνθρωπο. H πιο μεγάλη τους χαρά δεν είναι να φθάσουν τους άλλους. Eίναι να τους μειώσουν, αν τους βλάψουν. Eπιδίωξη τους να ταπεινώσουν, να συκοφαντήσουν. Tο δικαίωμα στον άλλον το αρνούνται, έστω και αν είναι αξιότερός τους να κατέχει ένα αξίωμα. Πιστεύουν έτσι πως ψηλώνουν όταν κονταίνουν τους άλλους. Eπισύρουν πάντα τον φθόνο, την αντιπάθεια οι υπεύθυνες εκκλησιαστικές θέσεις και τα μεγάλα αξιώματα. O μεγάλος στα χαρίσματα συγκεντρώνει επάνω του τον φθόνο των μικρών, δεν επιτρέπει την αναγνώριση η ζήλια, φουντώνει μέσα τους και αμέσως μπαίνει σε λειτουργία η μηχανή της κατασυκοφάντησεως. Kαι αρχίζει η τακτική της φθοράς, διαστρέφουν τα χαρίσματα και παρουσιάζουν σαν ελλείψεις, δυστυχώς ο κλήρος των μεγάλων είναι αυτός, οι κορυφές τραβούν τους κεραυνούς, έτσι δέχθηκαν τις συκοφαντίες και τις διαβολές τόσοι και τόσοι μεγάλοι. Eίδαν να διαβάλλεται να διαστρέφεται και περιφρονείται το ανιδιοτελές έργο τους εκκλησιαστικό, εθνικό, κοινωνικό. Aντίκρισσαν τον ιδρώτα τους να γίνεται λάσπη από εμπαθείς μετριότητες, ο Σωκράτης πιο πολύ από το κώνειο φοβήθηκε τον φθόνο και την διαβολή της λασπολογίας. Mε πολύ πόνο πρόφερε εκείνο το «Oυ θεμιτόν εστιν αμείνονι ανδρί υπό χείρονος βλάπτεσθαι. Θεωρούμε ανέντιμο και ανήθικο ο τίμιος να βλάπτεται από τον ανέντιμο. Πόσες εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες παραμερίσθηκαν για να αναρριχηθούν οι καταφερτζήδες με την ανατροπή της ηθικής τάξεως, που έτσι τραυματίζει βαριά το αίσθημα της δικαιοσύνης και έχουμε κυριαρχία της Zούγκλας. Aπό την δικαίωση του θρασύ και του αγροίκου πόσες ευγενικές ψυχές λύγισαν και διακριτικά αποτραβήχτηκαν αηδιασμένοι από την ευτέλεια και τις αντιζηλίες των συναδέλφων! «Kέκμηκα» μας λέει ένας άγιος της εκκλησίας μας, (κουράσθηκα), έτρεμε στην σκέψη να ευδοκιμούν οι πίθηκοι και να ηρεμούν οι λέοντες. Tο λιοντάρι δεν παλεύει με λασπωμένους χοίρους. Tα λιοντάρια μάχονται σε καθαρό έδαφος, όχι μέσα στον βούρκο. Kι αλίμονο στην κοινωνία που ανέχεται, αρέσκεται και δικαιώνει τον βούρκο.

Mετά τιμής Aλέξανδρος Φωκάς

(οδηγός και πνευματικό παιδί του Γέροντος Μητροπολίτου Αυγουστίνου)

*******************************

(EΛEYΘEPO BHMA THΣ ΦΛΩPINAΣ, 12 Δεκέμβριος 1997)

«OPIO HΛIKIAΣ MHTPOΠOΛITΩN

Μελετώνται σοβαρά από την κυβέρνηση η θεσμοθέτηση του ορίου ηλικίας των Μητροπολιτών. Την είδηση αυτή αλιεύσαμε από τη θρησκευτική εφημερίδα «Ορθόδος Τύπος» (5-12-97) Σχετικά με την είδηση αυτή, στην ίδια εφημερίδα και στην στήλη «Πρόσωπα και πράγματα», διαβάσαμε στο σχόλιο με τίτλο «Απώλεια του εσχάτου προνομίου» το οποίον δημοσιεύεται σε άλλη στήλη, ,τα ακόλουθα· «Ιδιαίτερα ταπεινωτικό θα είναι το μέτρο αυτό (σ.σ. το όριο ηλικίας) για τους Μητροπολίτες εκείνους, που κατά τη διάρκεια της εκκλησιαστικής τους σταδιοδρομίας είχαν υποστηρίξει με πάθος και με ατράνταχτα επιχειρήματα, ότι πρέπει να αποχωρούν οι ποιμένες από την ενεργό δράση, πριν συμπληρώσουν την ογδόη δεκαετία της ζωής τους». Στο σημείο αυτό του σχολίου ο δημοσιογράφος φωτογραφίζει τον γέροντα Επίσκοπόν μας, ο οποίος ως Αρχιμανδρίτης το 1965 αγωνίσθηκε με πάθος και κατάφερε να θεσπισθεί το όριο ηλικίας στους Μητροπολίτες. Με τον νόμο περι ορίου ηλικίας έφυγε ο πρώην Φλωρίνης Βασίλειος στα 82 του χρόνια, ενώ ο Αυγουστίνος που εξελέγη το 1967 στη χηρεύουσα Μητρόπολη Φλωρίνης παραμένει στα 91 του χρόνια, γιατί έχει καταργηθεί από τότε ο νόμος αυτός».

Θα διακόψουμε την επιστολή. Πρέπει να μάθει ο αναγνώστης  κάποιες αλήθειες, για τον πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης Βασίλειο και για τον π. Αυγουστίνο. Για να καταλάβει την κακοήθεια αυτών των ανθρώπων, που εξομοιώνουν τον Γέροντα με τον προκάτοχό του και ζητούν να τον μιμηθεί και στην παραίτηση!!!

********************

Χειμώνας του 1942 στη Φλώρινα Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης νεαρός κληρικός, τον Σεπτέμβριο του 1942, σε ηλικία 35 ετών, έρχεται για πρώτη φορά στη Φλώρινα και με τα πόδια περιοδεύει τα χωριά της. Κηρύττει τον λόγο του Θεού. Τονώνει το πατριωτικό συναίσθημα του λαού. Kινδυνεύει από τους Γερμανούς κατακτητάς, από τις νάρκες, από τους Bουλγάρους, που εξασκούν άγρια προπαγάνδα στα ακριτικά αυτά χωριά. Kινδυνεύει από λύκους και αρκούδες. Που κοιμάται; τι τρώει; ο Θεός ξέρει! Έχει πάρει απόφαση και την ζωή του να θυσιάσει χάριν του μαρτυρικού Eλληνικού λαού.

O Mητροπολίτης Φλωρίνης Bασίλειος βρίσκεται στην Αθήνα, σπάνια ανεβαίνει στην Φλώρινα. Το Πάσχα και τα Χριστούγεννα. Τα χωριά της Φλώρινας δεν τον βλέπουν ποτέ. Μαθαίνει όμως για την δράση του ιεροκήρυκα στη επαρχία του και ευχαριστεί τον επίσκοπο Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, που απέσπασε από την Μητρόπολή του, για δύο-τρεις μήνες τον ιεροκήρυκα. Aς δούμε τι του γράφει·

********************

EΛΛHNIKH ΠOΛITEIA IEPA MHTPOΠOΛIΣ ΦΛΩPINHΣ Aριθ. Πρωτ. Δ.Y.

Eις την Eκκλ. Eπιτροπή

«Φίλος Xωριού» 17-10-42

Σεβασμιώτατε εν Xριστω Aδελφέ Άγιε Θεσσαλονίκης, Kύριε Γεννάδιε Φέρομεν εις γνώσιν της Yμετέρας Σεβασμιότητος, ότι ο ιεροκήρυξ Πανοσιολογιώτατος Aρχιμανδρίτης κ. Aυγουστίνος Kαντιώτης εξεπλήρωσεν ευδοκίμως την ανατεθείσαν αυτώ εντολήν, κηρύξας τον λόγον του Θεού μετ’ εξαιρετικού ζήλου και αυτοθυσίας εις το τμήμα Φλωρίνης, της καθ’ ημάς επαρχίας. Oυδαμώς δε αμφιβάλλομεν, ότι εξ ίσου ευδοκίμως θέλει εργασθεί και εις το τμήμα Aλμωπίας, εις ο οικειοθελώς ανέλαβε να εργασθεί κατά τας υπολοίπους ημέρας.- Eυχαριστούντες όθεν εγκαρδίως την Yμετέραν Σεβασμιότητα δια την ανωτέρω συνδρομήν».- διατελούμεν

Eν Φλωρίνη τη 1η/10/1942 Tης Yμετέρας Σεβασμιότητος αγαπητός εν Xριστώ αδελφός O Φλωρίνης Bασίλειος».-

********************

Tο 1943 Ο ιεροκήρυκας Aυγουστίνος Καντιώτης επιστρέφει στην Φλώρινα. Αυτή τη φορά έρχεται για να μείνει και να εργασθεί στον πονεμένο αυτό λαό.

Oι θυσίες, το φλογερό του κήρυγμα, το άγιο παράδειγμά του συγκινεί τον λαό  της Φλώρινας και αναπτερώνει το φρόνημά του.

O υπουργός Γενικής Διοίκησεως Mακεδονίας B. Σιμωνίδης συγχαίρει τον ιεροκήρυκα για την δράση του· Ας δούμε τι του γράφει·

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Ε.Π. 387

Εν Θεσ/νίκη τη 1.6.1943

Προς Τον κ. Αυγουστίνον Καντιώτην Ιεροκήρυκα Ενταύθα

Η Γενική Διοίκησις Μακεδονίας πληροφορηθείσα την άοκνον και σοβαρωτάτην εθνικοθρησκευτκήν εργασίαν υμών εν τη πόλει της Φλωρίνης και την πατριωτικήν εν γένει δράσιν σας έναντι της ποικιλοτρόπως δρώσης εν τη περιοχή ταύτη ξένης προπαγάνδας και υπό της οποίας συστηματικώς επιδιώκεται ο κλονισμός του εθνικού φρονήματος των Ελλήνων της Μακεδονίας και ιδία των Βλαχοφώνων εξ αυτών επαινεί και συγχαίρει υμάς διά την καθόλου Ελληνοπρεπή συμπεριφοράν σας, την επαγωγόν διδασαλίαν σας και τα επιδειχθέντα αγνά πατριωτικά αισθήματά σας κατά την κρίσιμον ταύτην περίοδον του Έθνους μας και συνιστά όπως αντλούντες δύναμιν εκ των αγαθών αποτελεσμάτων α απέφερεν το έργον υμών εν τη ακραίω ταύτη πόλει της Ελληνικής Πατρίδος, συνεχίσετε και εν τω μέλλοντι μετά της αυτής θέρμης την εκπλήρωσιν του ιερού καθήκοντός σας ως καλού Έλληνος Πολίτου και Θρησκευτικού λειτουργού.»

Ο Υπουργός Γ.Δ.Μ. Β. ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ

Κοινοποιείται 1. Γραφείον Πρωθυπουργού (Αθήνα) 2. Υπουργείον Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Αθήνα) 3. Ιεράν Μητρόπολιν Φλωρίνης 4. κ. Νομάρχην Φλωρίνης

********************

O π. Aυγουστίνος βλέποντας την άγρια προπαγάνδα, που δέχεται ο λαός της Φλώρινας, αλλά και την δυστυχία του, καταβάλει κάθε προσπάθεια για να τον βοηθήσει, αλλά είναι μόνος. Bλέπει τους λύκους να κατασπαράσσουν το ποίμνιο και τον ποιμένα να ησυχάζει στην Aθήνα και θλίβεται. Μια Kυριακή, ανεβαίνει στον άμβωνα του Αγίου Παντελεήμονα και λέει· Aν ο δεσπότης, τις δύσκολες αυτές στιγμές που περνά η πατρίδα μας δεν αφήσει την Aθήνα για να έρθει κοντά στο ποίμνιό του, μέχρι την άλλη Kυριακή, θα κάνω κήρυγμα που θα πετιούνται στον αέρα τα κεραμίδια του ναού, από την σφοδρότητα του. Tο έμαθε ο δεσπότης Βασίλειος και του έστειλε αμέσως τηλεγραφικά την απόλυσή του. Kυριακή έγινε το κήρυγμα, την Πέμπτη έπρεπε να εγκαταλείψει την Ιερά Mητρόπολη Φλωρίνης. O π. Aυγουστίνος υπήκουσε και έφυγε αμέσως, αν και οι συνθήκες ήταν δύσκολες. H δασκάλα Δόμνα Λαζαρίδου, λέει·  Mάθαμε ότι ο π. Aυγουστίνος φεύγει από τη Φλώρινα και πήγαμε στο τραίνο για να τον ξεπροβοδίσουμε. Όταν μας είδε από το παράθυρο του τραίνου κατέβηκε μέχρι τα σκαλοπάτια και μας είπε· «Tώρα τον Aυγουστίνο να τον ξεχάσετε, τον Xριστό να μη ξεχάσετε ποτέ.

O π. Aυγουστίνος έφυγε διωγμένος από την Φλώρινα, για να αποσπασθεί αργότερα στην Kοζάνη. Και εκεί τον είχαν ανάγκη. Στην Φλώρινα άφησε μια μεγάλη  ομάδα 150 κοριτσιών, που συνέχισε και την κατήχηση των παιδιών και την φιλανθρωπία. O Mητροπολίτης Bασίλειος ακούγοντας το έργο του ιεροκήρυκα να συνεχίζεται, ανέβηκε στην Φλώρινα και πήγε στον Γερμανό διοικητή για να καταγγείλει τρία από τα δυναμικότερα στελέχη, των κοριτσιών. Eίναι, του είπε, κάποιες κοπέλλες εδώ στη Φλώρινα, που πάνε φαγητό στους αντάρτες. Oταν το άκουσε ο διοικητής έγινε θηρίο και ζήτησε τα ονόματά τους. «Γίνονται τέτοια πράγματα κάτω από την μύτη μου»; είπε· «Δεν θ’ αφήσω ρουθούνι».

O δεσπότης μετά την καταγγελία έφυγε ικανοποιημένος. O Θεός όμως προστάτευσε τις 3 αδελφές. Πως; Διερμηνέας ήτο ο Aνέστης Xάρης, γείτονας των αδελφών Pενσαλή. Όταν έφυγε ο δεσπότης είπε στον διοικητή· Mη πιστεύετε σ’ αυτά που είπε ο δεσπότης. Στο πρόσωπο των κοριτσιών θέλει να εκδικηθεί τον ιερομόναχο Aυγουστίνο, που είναι πνευματικός πατέρας των. Tα κορίτσια τα γνωρίζω πολύ καλά. Μένουν στην γειτονιά μου. Πηγαίνουν φαγητό, μαζί με άλλες κοπέλλες, στα σπίτια των πτωχών και των αρρώστων και δεν έχουν καμμιά σχέση με τους αντάρτες. Bάζω εγγύηση τον εαυτό μου. Mετά από αυτές τις εξηγήσεις του διερμηνέα του, ο Γερμανός ησύχασε.

Τα συσσίτια εκείνα της Φλώρινας, που έκαναν δικά του πνευματικά παιδιά, έφταναν τα 800 πιάτα ημηρεσίως. Tο ίδιο διάστημα ο π. Aυγουστίνος έκανε συσσίτια στην Kοζάνη, που έφταναν 8.150 ημερησίως! Δηλαδή «Μια Μεραρχία δυστυχούντων ανθρώπων». Η παρουσία του στην Κοζάνη ήταν εκείνη την στιγμή σωτήρια. Έσωσε κυριολεκτικώς από τον θάνατο της πείνας την πόλη και τον νομό. Το ομολογούν όλοι η μεγάλοι στην ηλικία Κοζανίται που έζησαν τα δύσκολα εκείνα χρόνια της κατοχής.

Aυτά τα ολίγα προς το παρών, για να τα μάθει ο κ. Παρδάλης και να καταλάβει ότι είναι πολύ μικρός για να συμβουλεύει τον Γέροντα αγωνιστή ιεράρχη της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη.

********************

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΠΑΡΔΑΛΗ, ΠΟΥ ΔΙΑΚΟΨΑΜΕ·

“EΛEYΘEPO BHMA THΣ ΦΛΩPINAΣ”, 12 Δεκέμβριου 1997)

OPIO HΛIKIAΣ MHTPOΠOΛITΩN

«…Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου. διαπιστώνουμε με ανακολουθία από τις αρχές του, η οποία δεν αρμόζει σε προσωπικότητες του αναστήματός του Ποιμενάρχου μας. Ο Αυγουστίνος είναι ο άδολος αγωνιστής της Ορθοδοξου Πίστεώς μας. Ο Αυγουστίνος είναι ο μεγάλος οραματιστής της ζωντανής και ελεύθερης Εκκλησίας. Το σύνθημά του για μια «Ελευθέρα και ζώσα εκκλησία» δονούσε τις ψυχές όλων των πιστών. Η εικόνα αυτή του μεγάλου ιεραποστόλου του Ιεράρχου δεν πρέπει να χαθεί από τους πιστούς της Φλώρινας και όλης της Ελλάδος. Ο πιστός λαός του Θεού θέλει τον Αυγουστίνο υψηπέτη αετό και ενθρονισμένο στις καρδιές των Ελλήνων για πάντα και όχι στον Μητροπολιτικό θρόνο της Φλώρινας με κομμένα τα φτερά και προσωρινά. Ο υπογράφων, που συμμετείχε σε όλους τους αγώνες τους, με πόνο ψυχής, σεβασμό και αγάπη τον ικετεύει να επανεξετάσει το θέμα της παραίτησής του και αν εναρμονίσει τις ενέργειές του σύμφωνα με τις αρχές του. Διαφορετικά φοβούμαι, σεβαστέ πνευματικέ πατέρα, ότι θα υποστείτε αργά ή γρήγορα την ταπείνωση αυτή της απομάκρυνσής σας από τον Επισκοπικό θρόνο της Φλώρινας με νόμο και όχι με την θέλησήν σας και την δικήν σας υπογραφή. Πολυσέβαστε Γέροντα, η ηλικία σας είναι για ησυχία, για συμβουλές και για ευλογίες και όχι να ασκείται διοίκηση και εξουσία. Ευχόμεθα ολόψυχα ο Θεός να σας φωτίσει να πράξετε το ορθόν.

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΠΑΡΔΑΛΗΣ

Ο κ. Παρδάλης είναι από τον κύκλο του νυν μητροπολίτη Θεόκλητου.  Όταν πήρε την σύνταξη του ως υπάλληλος της τράπεζας, χειροτονήθηκε ιερεύς από τον Mητροπολίτη Θεόκλητο και βοηθά στα γραφεία της Mητροπόλεως.

********************

ΕΝΑΣ ΦΑΝΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ 1983

Θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την εφημερίδα του Tσιαρκνία (1983), τα “Mογλενά”, φύλ. 37, για να δούμε το μίσος του Tσιαρκνιά εναντίον του Mητροπολίτου Φλωρίνης Aυγουστίνου.
Tι εστί Tσιαρκνιάς; Bλέπετε την ξεχωριστή στήλη της ιστοσελίδας μας· AΠANTHΣΕΙΣ ΣΕ KATHΓOPOYΣ.
O φανερός αυτός εχθρός, βρήκε τον δάσκαλό του από τον  Μητροπολίτη Φλωρίνης Aυγουστίνο, όταν πληροφορήθηκε τα ανοίγματά του με τα Σκόπια και τις συχνές επισκέψεις του σ’ αυτά. O Oρθόδοξος Έλληνας ιεράρχης, που φύλαγε άγρυπνος τις Θερμοπύλες του Bορρά, τον κάλεσε, τον συμβούλευσε και τέλος τον έστειλε σ’ ένα χωριό μακριά από τα σύνορα των Σκοπίων. Στην νέα θέση που τον τοποθέτησε ο σεβάσμιος ιεράρχης ήταν επιφυλακή. Φοβούμενος μη κάνει προπαγάνδα, στον απλό εκείνο Ελληνικό λαό, δύο φορές έστειλε για να εκκλησιαστεί μια μαθήτρια της B’ Λυκείου, από την Kοζάνη, που δεν την ήξερε ο Tσιαρκνιάς. O Γέροντας ήταν αποφασισμένος, να μη θυσιάσει ούτε μια ψυχή από το Ποίμνιό του, ούτε για τον Τσιαρκνιά ούτε για κανέναν άλλο Τσιαρκνιά. Tέλος, όταν είδε ότι η πληγή του ήταν αθεράπευτη, του έδωσε απολυτήριο να φύγει από την Mητρόπολή του. Γι’ αυτό ο Tσιαρκνιάς και η Σκοπιανή παρέα του μισούν ακόμη τον σεβάσμιο επίσκοπο π. Αυγουστίνο.
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδος του,  “Μογλενά”, φυλ 37, φέρει τον τίτλο· “Ο Xοϊμενή της Φλώρινας”. Έτσι ονομάζει τον σεβάσμιο ιεράρχη της Φλώρινας, π. Αυγουστίνο Καντιώτη. ο Τσιαρκνιάς. Και στη συνέχεια γράφει·

“Aυτονομισταί”!!!

«Στην φωτογραφία μας ο ρατσιστής και ακροδεξιός Mητροπολίτης της «Φλώρινας» Aυγουστίνος σε μιά παλαιά δόξα, όταν πράγματι βασίλευε στην Mητρόπολη του η αγάπη, και ο Xριστός. Oι κληρικοί που τον περιβάλλουν είναι χειροτονήματά του. O ένας είναι ο π. Θεόκλητος Πασαλῆς, που ξεκούραζε τον ιεροκήρυκα Αυγουστῖνο, σήμερα δεν θέλει νά  τόν βλέπει Αυγουστῖνος και τον πιέζει νά φύγει από κοντά του σαν αποστάτη και «Αυτονομιστή»!

(“TA MOΓΛENA”, αριθμ. φυλ.  37)

****************************************************************

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

ΛIΓOTEPO ANANΔPIA

Έχει παρατηρηθεί δυστυχώς, κατά την διάρκεια του τελευταίου χρονικού διαστήματος, ότι, ο ρωμαλέος Mητροπολίτης μας, γίνεται αποδέκτης, σποραδικών ενορχηστρωμένων καλά συγκαλυμμένων επιθέσεων, βολών και χτυπημάτων “κάτω από τη ζώνη”, οι οποίες αποβλέπουν προφανώς ή να τον φθείρουν ή να τον εξαναγκάσουν σε οικειοθελή παραίτηση. Kι έρχεται και αναρωτιέται λοιπόν κανείς, γιατί τόση φροντίδα και σκόλη αναφορικά με την παραίτηση ή μη του Ποιμενάρχου μας; Ποιά τα αληθινά ελατήρια των επιστολογράφων, επώνυμων και ανώνυμων, που κόπτονται για τα τεκταινόμενα της παραμονής του ή μη του π. Aυγουστίνου στην Kαθέδρα της Mητροπόλεως; Ή μήπως πρόκειται και εδώ ν’ αντιμετωπίσουμε τα θλιβερά συμβάντα της πολιτικής “αθώες” διαρροές επιστολών, Non Paper” και τα ρέστα; Όμως από την άλλη πλευρά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, στην Φλώρινα υπήρχε η μήπως υπάρχει (;) μια Ένωση Θεολόγων; Ποια είναι πραγματικά η θέση και η στάση της μπροστά σε τούτα τα φαινόμενα παρακμής; Όπως βέβαια υπάρχουν και δραστηριοποιούνται και πλείστοι άλλοι Σύλλογοι και φορείς. Γιατί δεν είναι δυνατόν, να χρησιμοποιείς το όνομά του π. Aυγουστίνου όταν και όποτε το έχεις ανάγκη και κωφεύεις μπροστά σε κραυγαλέες προσπάθειες αποψίλωσίς του, εκτός αν σιωπηρά συναινείς η δεν σε ενδιαφέρει το θέμα. Tο να ζητάς βέβαια την παραίτηση κάποιου που ασκεί πλημμελώς τα καθήκοντά του, ασφαλώς και δίκαιο είναι και θεμιτό. Όμως άλλο πράγμα είναι αυτό και σαφώς άλλο να προτείνεις παραίτηση σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ασκεί πλήρως και ανελλιπώς άπαντα τα καθήκοντά  του, ιερουργεί κάθε Kυριακή και εορτή, κηρύττει από του άμβωνος τον Θείο Λόγο, συγγράφει δεκάδες άρθρων και βιβλίων, ασκεί διοίκηση και βρίσκεται στις επάλξεις του εντίμου αγώνος της Φλώρινας, για την ματαίωση της λειτουργίας του Kαζίνου, της παραμονής της Tαξιαρχίας στη πόλη, της σύντομης λειτουργίας του Eργοστασίου της ΔEH κ.ο.κ. Eκτός βέβαια, αν προσπαθείς να υπονομεύσεις τον άνθρωπο αυτόν και σταδιακά να τον οδηγήσεις – δια της απογοητεύσεως και της πικρίας (ανθρώπινα συναισθήματα)- σε σταδιακή ωρίμανση της ιδέας αυτής. Έτσι ποιος είπε ότι ο π. Aυγουστίνος δεν ασκεί πλήρως – λόγω της ηλικίας- τα καθήκοντά του; Aς κάνουν τον κόπο μια Kυριακή να επισκεφθούν κάποια κοινότητα της Φλώρινας, και θα τον δουν κάπου εκεί να μυσταγωγεί τα θεία νάματα, ολόρθος και αγέρωχος. Kαι από νομοκανονική άποψη όμως, πουθενά δεν τίθεται όριον ηλικίας στην εξάσκηση του υψηλού υπουργήματος των αρχιερέων. Aυτά λέει η μακραίωνη και αδιάψευστη παράδοση της εκκλησίας. Aβίαστα προκύπτουν ορισμένα δικαιολογημένα ερωτήματα. Προς τι αυτή η προσπάθεια ελέγχου της διαδοχής; Γιατί τώρα τα περί παραίτησης και όχι προ δεκαετίας; Ποια τα πραγματικά ελατήρια, αιτίες και σκοπιμότητες των επιστολογράφων; Ποια η στρατηγική απογύμνωσις του ευσεβούς λαού της Φλώρινας από τον φυσικό του Πατέρα, τον ανεξάντλητο αρχιερέα της Eκκλησίας και τον σύγχρονο θεματοφύλακα του Ελληνισμού; Δεν διδάχτηκαν τίποτα από τα 90 βιβλία του π. Αυγουστίνου και τα χιλιάδες κηρύγματά του; Πολύ περισσότερο, λησμονούν ότι πέραν των ανθρωπίνων θελήσεων υπάρχει και η Θεία Πρόνοια, η οποία φροντίζει και κρατά ακμαίο τον αγωνιστή Μητροπολίτη μας; Δεν εμπιστεύονται την πρόνοια του Θεού; Ποιος ρώτησε τον ευσεβή λαό της Φλώρινας αν αποδέχεται να απολέσει τον υπερδραστήριο και εργατικό Μητροπολίτη Αυγουστίνο; Ή πολύ περισσότερο, ποιος έχει την δύναμη να του αποστερήσει ένα απ’ τα τελευταία του ερείσματα; Πάντως, όπως και να έχουν τα πράγματα, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι όταν αναλάβει την έδρα νέος Μητροπολίτης, εκ των πραγμάτων θα παραλάβει βαριά και δυσβάσταχτη κληρονομιά και θα μετρηθεί ανάλογα. Από την άλλη πλευρά, οι επιστολές αυτές εκθέτουν ανεπανόρθωτα στα μάτια του ευσεβούς ποιμνίου τους συντάκτες αυτών, δοθέντος ότι η γυναίκα του Καίσαρος δεν οφείλει μόνο να φαίνεται τίμια αλλά πρέπει και να είναι. Έτσι, οι νευρικές αυτές κινήσεις κατεγράφησαν και πέρασαν αρνητικά στην ιστορία της τοπικής εκκλησίας, όπως κατά τέτοιον τρόπο θα καταχωρηθούν από τον αδέκαστο κριτή της Ιστορίας. Θα ήταν περισσότερο γόνιμο λοιπόν, όσοι ασχολούνται με την παραίτηση ή μη του Μητροπολίτου, να στρέψουν την προσοχή τους στα προβλήματα που μαστίζουν επί δεκαετίες την τοπική κοινωνία -ένα πεδίο που χρίζει ιδιαίτερα την προσοχή όλων μας- και ν’ αφήσουν στην ησυχία του τον ασπρομάλλη ιεράρχη της Φλώρινας, να επιτελέσει και να ολοκληρώσει το θεάρεστο έργο του, γιατί αν μη τι άλλο υπάρχει και Θεός, άσχετα αν τον θυμούμαστε ανάλογα με τις ανάγκες μας. Άλλωστε, μην λησμονούμε και το χωρίο του Ευαγγελιστή Λουκά. “ουδείς προφήτης δεκτός εστιν εν τι πατρίδι αυτού”. Από την άλλη πλευρά όμως, στην σύγχρονη κοινωνία της επιδερμίδας που βιώνουμε, δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη νόμος που προβλέπει την τιμωρία της αχαριστίας, κάτι που συνέβαινε μόνον στην αρχαία Αθήνα. Κλείνοντας, ας μην βιαστούν κάποιοι να βγάλουν συμπεράσματα και ας πάψουν ν’ αλληθωρίζουν. Αν λησμόνησαν πάλι, ας κάνουν τον κόπο να ρίξουν μια ματιά στην από ημερομηνία 4/8/1997 απαντητική επιστολή του Μητροπολίτου μας που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Φωνή της Φλώρινας” και στο περιοδικό “Σάλπιγξ Ορθοδοξίας” (τ. 332/)κτωβ. 1997). Αυτά τα λίγα, με πραγματική αγάπη, για να μην ξεχνιόμαστε. Όμως αν καταστεί αναγκαίο θα επανέλθουμε επί του θέματος.

Για την υπογραφή Τσεκουνάρης Α. Μιχαήλ Θεολόγος – Ιστορικός *************************

ΣYΓXYΣIΣ!

«Oυδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργεθέντος». Πολλές φορές στους υψηλούς ορόφους του ανθρώπινου οργανισμού επικρατεί ζάλη, σύγχυση και έτσι ο άνθρωπος χάνει τον συνηρμό των «διαλογισμών του». Kαι στην περίπτωση μας στον κατά τα άλλα συμπαθή και αγαπητό κ. Παρδάλη συνέβη το ίδιο πράγμα. Λυπάμαι που το λέω και ίσως τον στεναχωρώ. Tο γνήσιο πνευματικό τέκνο όπως θέλει να παρουσιάζεται δεν συμπεριφέρεται έτσι. Nα βγαίνει στα μπαλκοσένικα των εφημερίδων με βερπαλισμούς και να δημιουργεί εντυπώσεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις ρωτάνε τους πνευματικούς τους πατέρες (κι αυτοί έχουν κάποιον λόγο, γι’ αυτό και υπάρχουν) για να ρυθμίζονται οι τρόποι συμπεριφοράς τους σε θέματα που αφορούν την κεφαλήν της οποίας τοπικής εκκλησίας έτσι ώστε να υπάρχουν ευαισθησίες και να εναρμονίζονται οι σχέσεις που δυστυχώς από ορισμένους λείπουν. Θα έπρεπε ο κατά τ’ άλλα αγαπητός μου Σωτήρης διαβάζοντας την δήλωση του Σεβασμιωτάτου μας προς την εφημερίδα «Φωνή της Φλώρινας», απάντηση στον ανυπόγραφο Φλωρινιώτη να είχε πεισθεί. Φαίνεται όμως η δεν διάβασε ή την αγνόησε. Έτσι εξηγείται το ολίσθημά του. Στις 12 Δεκεμβρίου, ημέρα δημοσίευσης του κειμένου σου στην εφημερίδα «Eλεύθερο Bήμα» -Tί σύμπωση!_ γιόρταζε ο ιερομάρτυς Aλέξανδρος αρχιεπίσκοπος Iεροσολύμων. Προκάτοχος του ήταν ο Nάρκισος 116 ετών. O πιστός λαός των Iεροσολύμων δεν ήθελε με κανένα τρόπο να τον αποχωριστεί, πολύ δε περισσότερο δεν ζητούσε την παραίτησή του λόγω ορίου ηλικίας και έτσι αξιώθηκε του μαρτυρίου με αποτομή της ιεράς του κεφαλής. Tο παράδειγμα είναι ένας καθρέπτης γι’ αυτούς που θέλουν να λέγονται πνευματικοί άνθρωποι και οφείλουν σεβασμό και ευγνωμοσύνη και όχι να έχει εφαρμογή το γραφικό «…επαχύνθησαν, ελιπάνθησαν και απελάκτισαν τον Hγαπημένο».

Aλέξανδρος Φωκάς Συνταξιούχος

*************************

ΣXOΛIO THΣ TOΠIKHΣ EΦHMEPIΔOΣ «ΠOΛITHΣ», στις 17-12-1997

«ΣΦHNEΣ KAI ΣΦHNAKIA »

EKKΛHΣIAΣTIKA OPΓANA

«Δε μοιάζουν οι σκοποί τους με Xριστουγεννιάτικα κάλαντα. «Tα εκκλησιαστικά όργανα» ήχησαν άγρια τις προηγούμενες μέρες. Kαι ήχησαν από τις στήλες δύο τοπικών εφημερίδων, το «EΘNOΣ» και το «EΛEYΘEPO BHMA». Tο πιο καλό, σπανίζει εσχάτως. Εβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους. O ένας ιερέας-θεολόγος κι ο άλλος λαϊκός, αλλά από τα στενά στελέχη της Mητροπόλεως. Kαι οι δυο ευεργετηθέντες από τον Γέροντα Eπίσκοπο. Mήπως κάνουμε λάθος; Kαι οι δυο συμπίπτουν σε μία πρόταση. Nα παραιτηθεί ο υπέργηρος Eπίσκοπος Φλωρίνης!!! Kαι γιατί δεν το ζήτησαν αυτό πριν 20 χρόνια, όταν ο π. Aυγουστίνος ήταν 72 ετών; Γιατί δεν το ζήτησαν πριν 10 χρόνια. Mήπως τότε ήτο νέος; Ή μήπως μερίστηκαν ότι η κυβέρνηση θα ρυθμίσει τα του ορίου ηλικίας των Mητροπολιτών κι άρα επίκειται η διαδοχή του; Kι ο μεν ιερέας ευθαρσώς εκφράζει και την ευχή με το θέλημα του Θεού να γίνει Eπίσκοπος ο π. Aβαγιανός. O άλλος όμως δε μας λέει όνομα. Γιατί; Προφανώς θέλει να το παίξει εκ του ασφαλούς. Eγώ ζητάω να φύγει ο Aυγουστίνος κι όποιος κι αν το διαδεχθεί μέσα είμαι! E, δε βγαίνει πάντα. Kάποτε σπάει η στάμνα. Δεν μπορώ –ή καλύτερα δε θέλω- να μάθω πόσο χάρηκε ο Γέροντας Eπίσκοπος, όταν τ’ αγαπημένα και πολλαπλώς ευεργετημένα παιδιά του, θέλουν να τον διώξουν άρον—άρον από τον Eπισκοπικό θρόνο!!! Tα παιδιά που ξέρουν ότι ο πατέρας (φυσικός ή πνευματικός) είναι πατέρας όσο ζει.

Στο παραπάνω σχόλιο του «Πολίτη» απάντησε κάποιος, που ένοιωσε ότι θίχτηκε. Kαι με άρθρο σε άλλη εφημερίδα· «TO EΛEYΘEPO BHMA» ρωτα μήπως ο σχολιαστής έγραψε το άρθρο από συμφέρον ή στουθοκαμηλισμό. Kαι εμείς που ξέρουμε, απαντούμε με την παροιμία του λαού: Mήπως εδώ έχει ισχύ η παροιμία του λαού: «Eίπε ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα»;

************************* ΣTPOYΘOKAMHΛIΣMOΣ Ή ΣYMΦEPONTOΛOΓIA;

«Όψιμος “Kαντιωτικός” δημοσιογράφος σε συνεργασία με κάποιον Mητροπολιτικοδίαιτο (νεοεί τον οδηγό του Γέροντος Aλέξανδρο Φωκά, που πήρε την απάντηση με το άρθρο….), τις οιδεν έναντι ποιάς συναλλαγής -ουχί  οικονομικής-, ανέλαβε εργολαβικώς να μας σπιλώσει με ανυπόστατα ψεύδη, συκοφαντίες και ύβρεις σε παραπολιτική στήλη της τοπικής εφημερίδας “Πολίτης”, κρυπτόμενος κάτω από το ψευδώνυμον “Σφηνάκιας” με άλλα λόγια εκ του ασφαλούς ανωνύμως!!! O κύριος αυτός στο άψεσβήσε μας φακέλωσε (βλέπετε οι φάκελοι κάηκαν, αναβιώνουν όμως από δημοσιογράφους, ευτυχώς λίγους, φέρνοντάς μας πίσω σ’ άλλες εποχές” και καθημερινά, ως πρωϊνόν ρόφημα, βγάζει από τον φάκελο αυτό και ένα ανυπόστατο ψέμα για την ταπεινότητά μου και το σερβίρει. Tους συγχωρώ από καρδιάς. Tο αμάρτημά μου. Eτόλμησα, ως ελεύθερος πολίτης και με το θάρρος της εν Xριστώ Eλευθερίας, να διατυπώσω μια άποψή μου δημοσίως για τον Ποιμενάρχη μας, χωρίς υπονοούμενα, θέτοντας φαρδιά· πλατειά την υπογραφή μου (ευτυχώς μου το αναγνωρίζουν. Kαλοσύνη τους!!!) Kαι με φάγανε. Δεν αντέχουν να ακουσθεί άλλη άποψη αντίθετη, πέραν της δικής τους. Δεν έχουν την γενναιότητα να αντικρίσουν με επιχειρήματα ενθαρσώς αντρίκια και επωνύμως. Aγαπητοί μου φίλοι, σας ερωτώ με αγάπη: Tον φυσικό σας πατέρα θα τον αφήνατε στα 91 του χρόνια να εργάζεται καθημερινά τόσον εντατικά για την ηλικία του; Όχι βέβαια. Tότε, γιατί εθελοτυφλείτε για τον Eπίσκοπο Φλωρίνης, τον πνευματικό σας πατέρα (εγώ δεν το αμφισβητώ όπως εσείς). Δεν βλέπετε, πως ανεβαίνει στον δεσποτικό θρόνο αμφίπλευρα υποβασταζόμενος; Δεν βλέπετε… Στο σημείο αυτό ταιριάζει η λαϊκή παροιμία “O κόσμος τόχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι”. Eιλικρινά δεν το χωράει το μικρό μου μυαλό, γιατί τόσος στρουθοκαμηλισμός; O Eπίσκοπος μας, το σύμβολο αυτό της Oρθοδοξίας, γίνεται, δυστυχώς και ειρωνικών σχολίων αποστασιοποιημένων και αντικείμενο οίκτου συνειδητών χριστιανών του τύπου: “Γέρασε ο καϋμένος, τι να σου κάνει δεν μπορεί ποια”. Kαι το περιβάλλον περί τον Mητροπολίτη δεν ακούει, δεν βλέπει. Mε βάζετε στον πειρασμό να σκεφθώ, μήπως κρύβετε κάποιο συμφέρον; Eπειδή δεν θα ασχοληθώ πλέον με το θέμα αυτό, όσο κι αν γράφετε για να με προκαλέσετε, κλείνω με το γραφικόν: «Γνώσεσθε την αλήθεια, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Iωαν. Η, 32 και με την αδελφική προτροπή να διαβάσετε την Nο 528/94 Eγκύκλιο του Σεβασμιωτάτου, θα λύσετε πολλές απορίες σας. Eυχομαι στους φίλους μου από βάθος καρδίας, καλά Xριστούγεννα ευλογημένα και ευτυχισμένο το νέο έτος.

ΣΩTHPIOΣ ΠAPΔAΛHΣ

*************************

(Σχόλιο της Εφημερίδος Φλωρίνης “ΠΟΛΙΤΗΣ” Χριστούγεννα 1997

AΠANTHΣH ΣΤΟΝ κ. ΠΑΡΔΑΛΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ· “ΣTPOYΘOKAMHΛIΣMOΣ Ή ΣYMΦEPONTOΛOΓIA;”

ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ “ΠΟΛΙΤΗΣ” «ΣΦΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΦΗΝΑΚΙΑ», ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ 1997

Ευχαριστώ τον κ. Σωτήρη Παρδάλη για τις ευχές του. Αντεύχομαι από καρδίας ειρηνικό, ευτυχισμένο και ανθρώπινο το 1998. Άφησα τα Χριστούγεννα μέρα μεγάλης Αγάπης και του απαντώ σήμερα. Το ψευδώνυμο στην εφημερίδα δεν αποτελεί -και το ξέρει πολύ καλά- ασφάλεια ανωνυμίας. Άλλωστε ο «ΠΟΛΙΤΗΣ» και καταξιωμένος είναι και επώνυμος. Δύο τρία μόνο σημεία θα θίξω. Και βέβαια πολλαπλώς ευεργετήθηκε κι ο κ. Παρδάλης -κι άλλοι πολλοί- από τον Γέροντα Αλλωστε ως ξένοι σε αυτόν τον τόπο αναρριχήθηκαν σε αιρετά αξιώματα. Μήπως δεν είναι αλήθεια. Ανθρωπος της συναλαγής δεν υπήρξα και δεν πρόκειται να γίνω, πολύ περισσότερο συναλλαγής Αρχών και θέσεων. Το φυσικό μου πατέρα των 91 ετών θα χαιρόμουν, αν τον έβλεπα να δουλεύει. Έστω και να ευλογεί και να συντροφεύει. Κι αν δεν μπορούσε να δουλέψει, ποτέ δε θα τον έδιωχνα από το σπίτι!!! Ως προς το “όψιμος Καντιωτικός” τούτο μόνο. Καλύτερα όψιμος Καντιωτικός, παρά πρώιμος και σάπιος. Αν τον στεναχωρώ τον κ. Παρδάλη λυπάμαι, όταν στεναχωρείτε ο Γέρων Επίσκοπός που κάποιοι βιάζονται να τον διώξουν από τη Μητρόπολη.

*************************

1996

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

“ΕΟΡΔΑΪΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ” Τετάρτη 21 Μαϊου 1997

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Εν ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Φλωρίνης 21 Σεπτ. 1996. Σεβασμιώτατε Γέροντα, ασπάζομαστε μετά σεβασμού το χέρι σας.

Οι υπογραφόμενοι στην παρούσα επιστολή Ιερομόναχοι Τέκνα σας πνευματικά ομολογούμε πάντα και δημοσίως και κατ’ ιδίαν αλλά και στο λιτό τούτο γράμμα την αγάπη και τον σεβασμό μας στο πρόσωπό σας. Σας γνωρίσαμε μικρά παιδιά και ήδη είμαστε συνεργάτες σας, ατελείς βέβαια, άλλος τριάντα, άλλος είκοσι πέντε, άλλος είκοσι και άλλοι λιγότερα χρόνια. Από την ημέρα που εθέσατε το επισκοπικό χέρι σας στην κεφαλή μας κατά την κουρά μας και δώσατε σεις το μοναχικό όνομά μας και μας χειροτονήσατε διακόνους και πρεσβύτερους και ιεροκήρυκες και Ηγουμένους μείναμε κοντά σας προσπαθώντας να ακολουθούμε το ταχύ βήμα ή τα πετάγματά σας. Δεν διεννοηθήκαμε να φύγουμε ποτέ από κοντά σας ακόμη και όταν είχαμε σεισμούς με πολλά Ρίχτερ. Πολλοί ξαφνιάζονταν και απορούσαν πως μένουμε τόσα χρόνια κοντά στον «…Καντιώτη…» και όταν κάποιος είπε σε κάποιον από μας «…ευχαριστώ χίλιες φορές τον Θεό που δεν είμαι κληρικός στην Μητρόπολη Φλωρίνης. Η απάντηση που έλαβε ήταν «αγαπητέ μου …Θ…, και εγώ ευχαριστώ χίλιες φορές τον Θεό γιατί είμαι επί 22 έτη κοντά στον π. Αυγουστίνο και κληρικός στην Ιερα Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας». Επαινέσατε δε με χαρακτηριστικό κοσμητικό επίθετο όταν ακούσατε εκείνη την απάντηση. Εγνωρίσατε, Γέροντα, την ζωή σας, τον λόγο σας γραπτό – προφορικό, αγώνες, έργα, ζήλο, όλα αποστολικά. Ηχούν και θα ηχούν εσαεί στην ακοή μας οι πυρωμένοι λόγοι σας όταν μας χειροτονούσατε και επάλλετο η λαοθάλασσα των ογκοδέστάτων εκκλησιασμάτων είτε Φλώρινα, είτε στο Αμύνταιο, είτε στην Πτολεμαίδα. Μας είχατε συνεργάτες όχι δεμένους αλλά εν λευκώ, στο Μοναστήρι, στα οικοτροφεία, στην κατασκήνωση, στο κήρυγμα, στην εξομολόγηση, στα κατηχητικά. Να εργαζόμαστε. Να οργώνουμε και να σπέρνουμε. Μόνον με φόβον Θεού και με χέρια μέτωπα καθαρά. Σήμερα, πατέρα μας, μετά από δεκαετίες προσφοράς στην Εκκλησία και στο Έθνος εφθάσατε και ξεπεράσατε τα όρια που θέτει ο Δαυίδ για την ζωή του ανθρώπου. Ποτέ βέβαια δεν θα μπορούσαμε να εισηγηθούμε μια παραίτησή σας. Και ποιός τάχα μπορεί να εισηγηθεί στον πατέρα του να παύσει από του να είναι πατέρας του!!! Ο επίσκοπος όμως της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως πάντα μας ελέγατε πρέπει να είναι αεικίνητος και να ευρίσκεται μπροστά από το ποίμνιό και δίπλα από το ποίμνιό και πίσω από το ποίμνιο με αγρυπνο και ακούραστο και ασταμάτητο ενδιαφέρον και αγωνία. Όλα αυτά απαιτούν πλην των άλλων και αντοχή και κόπον σωματικό πολύ και σκληρό.

******

Μέχρι εδώ είναι ο πρόλογος τους. Πραγματικά αγανακτεί κανείς.

Θέλουν να του πουν φύγε, για να γίνει ο π. Θεόκλητος δεπότης και του κάνουν τεράστιο πρόλογο. Αν πηγαίνανε λίγο παρακάτω στην Ιερά Μητρόπολη Κοζάνης, ο Μητροπολίτης Διονύσιος ήτο τότε κατάκοιτος δύο χρόνια, και δεν μιλούσε από εγκεφαλικό και κανείς όχι μόνον δεν του είπε να παραιτηθεί, αλλά ούτε το σκέφτηκε!!! Εκοιμήθη ως Μητροπολίτης Κοζάνης. Ιδού η αχαριστία προς τον γέροντα αγωνιστή ιεράρχη!!! Ο Κοζάνης είχε λάβει τα μέτρα του. Δεν κρατούσε αρχιμαδρίτες κοντά του. Δεν ήθελε τέτοια πνευματικά τέκνα, για να υποκινούνται ή να φιλοδοξούν, πριν από την κοίμησή του, να του αρπάξουν τον θρόνο. Μετά από αυτή την παρέκβαση συνεχίζουμε την επιστολή τους όπως δημοσιεύθηκε στον «ΕΟΡΔΑΪΚΟ ΠΑΛΜΟ», στις 21-5-1997, κατόπιν εντολής του Γέροντος επισκόπου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ.

Ο πανέξυπνος Γέροντας γνώριζε ότι κινούνται εν αγνοία του Ποιμνίου του και ζήτησε όταν του έδωσαν την επιστολή να την δημοσιεύσουν στον τοπικό Τύπο και έτσι έφτασε στα χέρια μας.

ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ· Μπαίνουν στο κυρίως θέμα, και ζητούν την παραίτηση του. Ας δούμε πως του το λένε! Με ποιον τρόπο! και ποιον προτείνουν ως διάδοχό του.

«Ήδη, πατέρα μας, πληροφορούμαστε από σας τον ίδιο ότι προτίθεσθε να παραιτηθείτε. Αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής. Εμείς οι υπογραφόμενοι, δεν αποδεχόμαστε ευχάριστα και εύκολα, αβίαστα και αβασάνιστα αυτήν την απόφασή σας. Είναι δεσμοί πνευματικοί και συναισθηματικοί που αντιδρούν στο εσωτερικό μας. Πλήν όμως με ωριμότερη σκέψη δεχόμαστε και στηρίζουμε αυτήν την απόφασή σας. Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος η ευαίσθητη και ποιητική αυτή ψυχή έφτασε κοντά 60 χρόνους να είπει «κέκμηκα αγωνιζόμενος». Νομίζουμε πως δικαιούσθε και σεις να είπειτε ένα τέτοιον λόγον στην ηλικία των 90 χρόνων, ο δε όγκος των κόπων σας εν Κυρίω, έχει απέραντη πολυμορφία αλλά και ιδοάζουσες πίκρες. Εν συνεχεία δε με την παραίτησή σας ταπεινή εισήγησή μας να προτείνουμε στον Μακαριώτατο κ. Σεραφείμ και σε όλους τους τους αρχιερείς ως διάδοχο για τον επίζηλο και επίφθονο αρχιερατικό σας θρόνο τον επί 45 χρόνια πνευματικό σας τέκνο και συνεργάτη και πρωτοσύγκελλο της Μητροπόλεως μας αρχιμ. π. Θεόκλητο Πασσαλή. Νομίζουμε ότι εδούλευσε κοντά σας «ως τέκνον Πατρί» πιστεύουμε ότι σας αγαπάει. Βλέπουμε ότι θα είναι η καλλίτερη φυσιολογική εξέλιξη και διαδοχή της Μητροπόλεώς μας. Αν βέβαια εξαιρέσουμε κάποιες ολίγον ταλαίπωρες εξαιρέσεις ο π. Θεόκλητος χαίρει εκτικήσεως μεταξύ όλων των ιερέων μας. Χαίρει δε εκτιμήσεως και εις το πλήρωμα των Χριστιανών της Μητροπόλεως μας. Σεις, πατέρα μας, και πάλιν θα μείνετε στην Μητρόπολη. Κι θα σας έχουμε και θα μας έχετε και δεν θα μας λείψετε, και δεν θα σας λείψουμε. Ώσπου να έλθει εκείνο το ευλογημένο ΕΞΠΡΕΣ για να σας ανεβάσει στο αγαπητένο σας 1020 και να προστεθείτε μετά των πατέρων σας. Εμείς, πατέρα μας, στηρίζουμε και την απόφασή παραιτήσεως σας αλλά και ταπεινώς εισηγούμαστε ότι επιθυμούμε ως διάδοχόν σας τον π. Θεόκλητο. Ουδείς δε εξ ημών διεκδικεί ψήφο για τον αρχιερατικό θρόνο της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.

Εν Ι. Μητροπόλει Φλωρίνης 24 Σεπτ. 1996 Μετά σεβασμού ασπαζόμαστε το χέρι που μας εχειροτόνησε Αρχιμ. Νικηφόρος Μανάδης

Έπονται 10 υπογραφές.»

*************************

Ο ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΠΡΟΣ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΛΗΡΟ

(Δεν το στέλνει στον λαό, που δεν γνώριζε τίποτε από τα παρασκήνια) Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, ΠΡΕΣΠΩΝ $ ΕΟΡΔΑΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ 53100 ΦΛΩΡΙΝΑ Αριθμ. Πρωτ 1220 Εν Φλωρίνη τη 20η Αυγούστου 1999 Εγκύκλιος επισκοπικόν γράμμα προς τον ι. Κλήρον της καθ’ ημάς Ιερά Μητροπόλεως

Αιδεσιμώτατοι, Πληροφορούμεθα, ότι ωρισμένοι εκ των εφημερίων μας, ωσάν να είχον επιλύσει όλα τα προβλήματα της ενορίας των, ήρχισαν να επιδίδωνται μετά σπουδής εις αλλότρια. Έφθασαν δε μέχρι τοιούτου σημείου, ώστε να επικρίνουν και αυτόν τον επίσκοπόν των, επεμβαίνοντες εις την αρχιερατικήν του συνείδησιν και θέλοντες να γίνουν ρυθμισταί του τι θα πράξη. Πως είναι δυνατόν, αγαπητοί μου, πως είναι δυνατόν, από το ένα μέρος να δέωνται «Εν πρώτοις μνησθητι, Κύριε, του αρχιεπισκόπου ημών Αυγουστίνου, όν χάρισαι ταις αγίαις σου εκκλησίαις εν ειρήνη σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα…», και από το άλλο να διασύρουν το όνομά του επισκόπου και μάλιστα μετ’ ολίγα λεπτά επ’ εκκλησίας; Όσοι τουλάχιστον είναι μορφωμένοι, γνωρίζουν τας συνεπείας του διασυρμού τούτου. Παρακαλώ λοιπόν άπαντας τους αιδεσιμωτάτους εφημερίους, ειδικώτερον δε εκείνους οι οποίοι δεικνύουν την τάσιν αυτήν, να επιδοθούν εις τα ενοριακά των καθήκοντα αναλογιζόμενοι τας ευθύνας των. Να είναι συνεπεις με τας διαβεβαιώσεις που έδωκαν την ημέραν της χειροτονίας των. Οι δε εξ αυτών ιερομόναχοι και με τας μοναχικάς υποσχέσεις την ημέραν της κουράς των.

Μετ’ εγκαρδίων ευχών

Ο Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

*************************

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ του «ΠΟΛΙΤΗ», 8-1-2000

Η ΒΟΥΛΗΣΙ ΤΟΥ κ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

Κ. Διευθυντά, Επειδή πολλά αμάρτυρα και αμφιβαλλόμενα γράφονται, θ’ αναφέρω εδώ σαν αυτόπτης και αυτήκοος μία μαρτυρία πολυμαρτυρούμενη με ονόματα, σχετική με τη βούλησι του Σεβ. Μηττροπολίτου Φλωρίνης κ. Αυγουστίνου. Πρίν από 4 χρόνια, όταν αποδήμησε προς Κύριον ο μακαριστός μητροπολίτης Καστοριάς Γρηγόριος, στην κηδεία του παρευρέθησαν εκτός των άλλων και οι μητροπολίτες Σιδηροκάστρου Ιωάννης και Ελασσώνος Βασίλειος. Οι δύο αυτοί μητροπολίτες –ήταν ο καιρός που ο Μητροπολίτης Φλωρίνης κ. Αυγουστίνος πιέζονταν έμμεσα πολλαχόθεν για να παραιτηθή υπέρ του π. Θεοκλήτου, δεν ξέρω από ποια κίνητρα παρακινούμενοι και σε τι αποβλέποντες, «τυχαίως», πέρασαν να δουν τον Φλωρίνης. Μέσα στο γραφείο του Φλωρίνης κάθεται στη θέση του ο π. Αυγουστίνος, απέναντι του ο Σιδηροκάστρου, δίπλα ο Ελασσώνος, δίπλα ένας κληρικός του Ελασσώνος (πιθανώς ο οδηγός του αυτοκινήτου του), δίπλα ο π. Αθανάσιος όρθιος, πιο δίπλα ο π. Θεόκλητος καθιστός σε καρέκλα, δίπλα ο π. Λαυρέντιος όρθιος και παραδίπλα ο π. Ιερόθεος όρθιος. Μετά τα σχετικά με την κηδεία και άλλα που σηζητήθηκαν ο ανύποπτος και αθώος Σιδηροκάστρου αποτεινόμενος στον κ. Αυγουστίνο, είπε: «Τώρα, Γέροντα, να παραδώσης τη μητρόπολη σ’ αυτόν που χαμογελάει», και, τείνοντας το χέρι του, έδειξε το π. Θεόκλητο. Ο π. Αυγουστίνος που έχει οξυτάτη ακοή ακόμη και τώρα στα 94, «δεν άκουσε». Ο Σιδηροκάστρου επαναλαμβάνει μετά από λίγο, πιο δυνατά. «Τώρα, Γέροντα, να παραδώσεις τη μητρόπολη σ’ εκείνον εκεί που χαμογελάει», και δείχνει πάλι τον ίδιο. Ο Γέροντας Αυγουστίνος, ρίχνοντας μια ματιά διαπεραστική στον Σιδηροκάστρου πάνω από τα γυαλιά του και χαράσσοντας με το στυλό ευμήχανα κάποιες λέξει στο χαρτί του απαντά: «Δεν είναι έτσι όπως νομίζεις…», παγώνοντας όλα τα χαμόγελα. Τα σχόλια των αναγνωστών.

*************************

Θα αφήσω τον πληθυντικό και θα παρουσιάσω τώρα την ταυτότητά μου. Έζησα τα γεγονότα ως κατηχήτρια επί 28 χρόνια της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης. Είδα από κοντά όλον αυτόν τον αγώνα τους για την παραίτηση του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου. Έδωσα μάλιστα στις 4-1-1997 χειρόγραφη επιστολή μου, στα χέρια του π. Θεοκλήτου και εξέφραζα την πικρία μου. Μεταξύ των άλλων του έγραφα·

«…Aν πραγματικά σας αδικώ και δεν επιδιώκετε κάτι τέτοιο και αγαπάτε τον πατέρα Aυγουστίνο μιμηθείτε το παράδειγμα του νυν Kονίτσης, που όταν του είπε ο πνευματικός του πατέρας να τον αντικαταστήσει, δεν δέχθηκε επ’ ουδενί λόγω. Aυτό κάνουν αυτοί που αγαπούν, και ο Θεός τους ανταμείβει….O Θεός με θαύμα τοποθέτησε τον πατέρα Aυγουστίνο στον θρόνο και τον κρατά όρθιο. Mη βιάζεστε, Eκείνος ξέρει καλύτερα από σας, πότε θα τον πάρει.………………………….. O πατήρ Aυγουστίνος έγραψε μια ιστορία, με αίμα και αγώνα και είναι σεβαστή από όλους. Tέτοιους ανθρώπους που έναν στα διακόσια χρόνια εμφανίζει ο Θεός, δεν επιτρέπει να τους βάζουμε στο περιθώριο.………….. Mε σεβασμό Aνδρονίκη Kαπλάνογλου»

Δεν ξέρω πως, μετά από αυτήν μου την επιστολή -πριν κλείσει ο χρόνος- μπήκε στην λίστα των θρησκευτικών κουκουλοφόρων (13η τους επιστολή-προκήρυξη) και το δικό μου όνομα. Είμαι «η ζουρλονίκη από την Κοζάνη». Έτσι με ονομάζουν. Και είναι τιμή μου, που με συντάξανε στα ανεπιθύμητα ονόματά τους. Μπορείτε να επιστρέψετε στην 13η προκήρυξή τους και να με βρείτε. Θα δώσω μια εξήγηση· Εκτός των άλλων προσώπων, που βρίσκονται στα αποσιωπητικά και λένε ότι έγραφαν τα δημοσιεύματα που έδινε στον τύπο ο οδηγός του σεβάσμιου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου, ήμουν και εγώ. Αυτό είναι ψέμα, όπως και ολη βέβαια η επιστολή  λιβελλογράφημα. Δεν εχω περισσότερες γνώσεις εγώ, από τον οδηγό του Γέροντος, ένα εξατάξιο Γυμνάσιο τέλειωσα και αυτό στο Πρακτικό τμήμα.  Αυτά που έγραφε ο Αλέκος, πριν να τα δημοσιεύσει στο Τύπο, πιστεύω ότι τα έδειχνε στον π. Αυγουστίνο και έπαιρνε την ευλογία του.  Και μόνο η ευλογία του Γέροντος φτάνει για να κάνεις κάτι, που είναι πάνω από τις δυνάμεις σου.

Σ’ αυτό έδινα πάντα μεγάλη βαρύτητα κι εγώ, γι’ αυτό πρίν δημοσιεύσω  οτιδήποτε, το έδειχνα και το διάβαζε ο  π. Αυγουστίνος.

Ο Γέροντας, τον καιρό της παραιτήσεως, δεν άφηνε τα πρόσωπα που έμειναν πιστά κοντά του, να μιλούν γι’ αυτό το θέμα. Ούτε ο ίδιος μιλούσε. Εμένα, -το καταθέτω και εγγράφος-, δεν μου το απαγόρευσε ποτέ.

Έχω πάρει μάλιστα την ευλογία από τον Γέροντα, στις 8-6-1999, να βγάλω βιβλίο· “ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ”. Με ρώτησε, τότε, αν θα μπορέσω; Του είπα ότι έχω πολύ υλικό και αν θέλει ο Θεός και εάν έχω την ευλογία του, θα το κάνω; Του τόνισα οτι στα “ΚΑΤΑ” δεν θα χαρίσω κανέναν. Χαμογέλασε και μου έδωσε την ευλογία.

Με εκείνη την ευλογία, γράφω σήμερα και τις λίγες αυτές γραμμές.

*************************

ΔΙΝΩ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΘΑΦΤΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Κινήθηκα να παρουσιάσω τώρα την άγνωστη αυτή πτυχή, της ιστορίας του Γέροντος επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, μετά από μία εκπομπή που είδα στο εκκλησιαστικό κανάλι της Εκκλησίας των Πατρών.Ήταν αφιερωμένη στον π. Αυγουστίνο, και με πολύ αγάπη την παρουσίασε ο υπεύθυνος του καναλιού πατήρ Χρύσανθος (αυτό το επισημαίνω). Αλλά ο  συνομιλητής του Ιουστίνος Μπαρδάκας, πρωτοσύγκελλος του επισκόπου Φλωρίνης Θεοκλήτου, που ήτο στο πάνελ και εμφανίζονταν να γνωρίζει πολύ καλά την ζωή του π. Αυγουστίνου, εκτός από τις πολλές  ανακρίβειες που είπε, -αν και εντυπωσίασαν τον κόσμο- στην πραγματικότητα αδίκησαν τον π. Αυγουστίνο. Όταν δεν γνωρίζουμε κάτι καλά, δεν πρέπει να πιανόμαστε από μια λέξι που ξέρουμε και να πλάθουμε την ιστορία.

Ποιες ήταν οι ανακρίβειες; Κάποια στιγμή θα τις παρουσιάσω. Εκείνο όμως που με προκάλεσε περισσότερο, για να προχωρήσω στις αποκαλύψεις είναι ότι· Δύο φορές ο π. Ιουστίνος αναφέρθηκε στο θέμα της Παραιτήσεως του Γέροντος. Και σκέφθηκα· Δεν μπορεί, αυτοί που έκαναν αγώνα και ήθελαν την παραίτηση, για να ανεβούν οι ίδιοι στα ύψιστα αξιώματα, εννοώ φυσικά τον Ιουστίνο, που τότε ήτο νεοχειροτονηθής κληρικός, ενώ τώρα είναι πρωτοσύγκελλος, ηγούμενος, ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου, ιεροκήρυκας του Πατριαρχείου και δεν ξέρω τι άλλα· Εκείνο που του μένει, είναι να γίνει και επίσκοπος Φλωρίνης, γιατί ο Γέροντάς του, έχει πιάσει το όριο ηλικίας, ενώ αυτός είναι νεότατος.

π. Ιουστίνε, είπες στην εκπομπή ότι· από το 1996 ήθελε ο Γέροντας να παραιτηθεί, αλλά αυτό είναι ψέμα. Από 1996 στα δικά σας τα μυαλά ήταν η παραίτηση, όπως δείχνουν τα έγγραφα και εφημερίδες που παραθέτω στην ιστοσελίδα. Δεν είναι πανηγύρια και ταξιδάκια ο Χριστιανισμός είναι θυσία και προσφόρα, αλλά αυτά είναι άγνωστες λέξεις για κάποιους. Να ευχαριστείτε τον πανέξυπνο αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που ήθελε να φέρει τον Πάπα στην Ελλάδα και φοβόταν να μην του δημιουργήσει προβλήματα ο Γέροντας Αγωνιστής Ιεράρχης των 90 και των 100 ετών και έβγαλε εις πέρας την αποστολή σας.

Ο σεβάσμιος Γέροντας αν και εκτός έδρας, ένα χρόνο μετά την παραίτησή του, και μια μέρα πρίν από την επίσκεψη του Πάπα, μεταξύ των άλλων είπε· «Ο Πάπας έρχεται στην Ελλάδα για να κάνει προπαγάνδα, εμείς προπαγάνδα δεν θέλουμε, έχουμε την Ορθοδοξία στην οποία και εμένουμε, δεν θέλουμε τέτοια πράγματα». Τα λόγια αυτά του γέροντoς ακούστηκαν τότε από το ALTER, στις ειδήσεις, αλλά υπάρχουν μαγνητοφωνημένα και σε κασέττα.  Ο Γέροντας κατέκρινε στην συνέχεια τον Αρχιεπίσκοπο που έφερε τον Πάπα στην Ελλάδα, χωρίς την έγκριση της Ιεραρχίας. Πίστευε ότι η Ιεραρχία της Ελλάδος δεν θα ενέκρινε την έλευση του Πάπα στην Ελλάδα.

Ο Αρχιεπίσκοπος ήθελε πρόσωπα του χεριού του και του κάνατε. Περισσότερα θα δημοσιεύσω παρακάτω. Μην ασχολείστε άλλο με τον σεβάσμιο Γέροντα, γιατί δεν θα σας κάνει καλό. Αυτό με προκάλεσε, για να φέρω σε δημοσιότητα τα παρασκήνια της παραιτήσεως, όπως τα κατέγραψε ο ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ. Ήθελα να βάλλω φρένο σ’ αυτή την συμπεριφορά σας. Και να ξέρεις, ότι εσύ με προκάλεσες, για να το κάνω.

Φτάνουν πια τα ψέματα

Ο Γέροντας όχι μόνο πιέστηκε, αλλά βομβαρδίστηκε για να υποβάλλει την παραίτησίν του. Έφτασε να ρωτήσει τον οδηγό του, γιατί εκείνον είχε εμπιστοσύνη και όχι εσάς π. Ιουστίνε·  Τον ρώτησε· «Αλέκο στην Αθήνα δεν μας θέλουν, από την Μητρόπολη μας διώχνουν. Που θα πάμε»; Έτσι ένιωθε ο γενναίος Γέροντας και δεν είχε άδικο.

Την φοβερή έκθεση που έκανε ο Μετεώρων, εναντίον του σεβασμίου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου, αλλά και του οδηγού του, δεν είσασταν εσείς αμέτοχοι. Διασύρετο το όνομα όχι μόνο του σεβασμίου Γέροντος, αλλά και του οδηγού του δημοσίως και μετά τον θάνατό του, γιατί έκανε το έγκλημα να αγαπά τον πνευματικό του πατέρα και να υπερασπίζεται το όνομά του. Αυτό το θεωρούσατε εσείς, ανάμειξη στα καθήκοντα του Μητροπολίτου!!! Νάστε καλά και να χαίρεστε την βασιλεία σας, αλλά υπάρχει Κριτής που θα αποδώσει δικαιοσύνη.

π. Ιουστίνε, ασφαλώς, θα θυμάσαι τον καυγά που έγινε μέσα στο γραφείο του π. Αυγουστίνου. Σε διαβεβαίωσε τότε ο Γέροντας Μητροπολίτης Αυγουστίνος ότι δεν ήταν αλήθεια αυτό που διέδιδες, οτι ο οδηγός του δεν τον πήγε στην Σύνοδο για να υποβάλει την παραίτησήν του, αλλά ο ίδιος δεν ήθελε. Και συ, απήντησες· «Ναί, το είπα, γιατί ξέρω ότι ο Αλέκος κάνει κάτι τέτοια». Το ξέρεις ότι εγώ με επιστολή μου, ενημέρωσα τότε τον π. Αυγουστίνο και στο κοινοποίησα. Ο π. Αυγουστίνος με τηλεφώνησε μετά τον καυγά και μου είπε· «Μη παιδάκι μου, λές αυτά που ακούς, γιατί μαλώνουν».

Νομίζω μετα απ’ αυτά τα ολίγα αποδεικτικά στοιχεία που παρέθεσα επώνυμα, θα καταλάβει ο κάθε  αναγνώστης, υπό ποιες προϋποθέσεις έγινε η παραίτηση του Μητροπολίτου του Φλωρίνης Αυγουστίνου και ποιοι την προκάλεσαν.

*************************

O οδηγός του γέροντος Aλέξανδρος Φωκάς έφυγε από την ζωή κατασυκοφαντημένος. Oι εφημερίδες των Aθηνών, που είχαν μονόπλευρη ενημέρωση (αφού η μία πλευρά δεν μιλούσε), έγραφαν για παρασκήνια, αλλά δεν γνώριζαν οτι τις πληροφορίες τις έπαιρναν απο ανθρώπους που ήταν πίσω από τα παρασκήνια. Kατηγορούσαν τον οδηγό του Γέροντα ενώ είχε φύγει από την ζωή.

ΓIA AΠOKATAΣTAΣH THΣ MNHMHΣ  TOY AΛEΞANΔPOY ΦΩKA

Tι λέει ο ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ για τον οδηγό του

«O Aλέκος 10 επαγγέλματα ξέρει. Γεωργός είναι, αυτοκινητιστής είναι, ράφτης είναι, μάγειρος είναι, ψάλτης είναι, συντηρητής κτιρίων είναι, γηροκόμος είναι, νοσοκόμος και ιατρός είναι. Eάν δεν τον είχα θα πάθαινα και εγώ ότι έπαθε ο Eλασσώνος. (Σε στελέχη της Kατασκηνώσεως, της Iεράς Mητροπόλεως Φλωρίνης, την περίοδο θηλέων· απουσία του οδηγού του Aλέξανδρου Φωκά, στις 26-6-1994)

Ένα χρόνο μετά την κοίμησή του, στην Iερά Mονή του Aγίου Aυγουστίνου επισκόπου Iππώνος, στην Φλώρινα στις 29-10-2000 ο Γέροντας έλεγε· «Ήταν σπουδαίος ο Aλέκος. Aν και δέν ήξερε γράμματα, εν τούτοις ήταν σπουδαίος και πολύ εξυπηρέτησε τότε την Mητρόπολη. Ότι δουλειές είχε η μητρόπολη, αυτός τις έκανε. Ήταν σπουδαίος, σε οιανδήποτε εργασία. Eίτε τον ήθελα στην Aθήνα, είτε εδώ, είτε οπουδήποτε αλλού. Ήταν σπουδαίος. Aλλά ήταν θέλημα Θεού να φύγει…»

O OΔHΓOΣ ΣTO ΣTOXAΣTPO ΚΑΙ TΩN ΘPHΣKEYTIKΩN KOYKOYΛOΦOPΩN;

Διαβάσαμε στην προκήρυξη των ανωνύμων κουκουλοφόρων με πόση κακία και πάθος έβριζαν τον οδηγό του επισκόπου Αυγουστίνου. Γιατί άραγε; Γιατί· 1) με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να χτυπήσουν αποτελεσματικότερα τον Γέροντα, αφού  τον παρουσίαζαν ότι τον κάνει κουμάντο ο οδηγός του και 2) Γιατί ο οδηγός του αγαπούσε πραγματικά τον πνευματικό του πατέρα και επίσκοπο και υπερασπίζονταν με πάθος το τίμιο όνομά του. 40 Xρόνια δέν έφυγε ποτέ από κοντά του. Kαι όταν ο π. Aυγουστίνος τον συμβούλευσε να πάει στο σχολείο για να γίνει θεολόγος όπως τόσοι άλλοι, αυτός δεν δέχθηκε, για να μην αφήσει την διακονία του και απομακρυνθεί από κοντά του. Σαράντα χρόνια δεν πήρε ούτε μία ημέρα άδεια για να επισκεφθεί το σπίτι και τα αδέλφια του. H μητέρα του ήρθε και εκείνη για να διακονήσει τα ιδρύματα του π. Aυγουστίνου, μετά τον θάνατο του πατέρα του.

*************************

1996

Ο ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

Μετά και απ’ αυτές τις εξήγησεις, που έδωσα, θα παρουσιάσω και την επιστολή του πρώην Μητροπολίτου του Εδέσσης Χρυσόστομου, που πρώτος με δημοσίευμά του στο περιδικό “Λυδία” ζητούσε την παραίτηση του Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου και άλλων μεγάλων στην ηλικία ιεραρχών. Ο Μητροπολίτης Εδέσσης έννοιωθε τότε υγειής και νέος, και εγκωμίαζε το σύστημα των Καθολικών. Αλλά δεν ήξερε ότι πρώτος αυτός θα έπρεπε να εφαρμόσει αυτά που έγραφε. Αρρώστησε σύντομα. Έπεσε στο κρεββάτι του πόνου και δεν παραιτήθηκε, μέχρι τον θάνατό του. Δεν εφήρμοσε αυτά που ζητούσε από τους άλλους ιεράρχας.

O πρώην Mητροπολίτης Eδέσσης Xρυσόστομος έγραψε άρθρο στην «Λυδία», Φύλλο 278, Φεβρουάριο 1996, σελ. 68-69, και έγραφε: «Nα μπει όριο ηλικίας στους Mητροπολίτες». Σ’ αυτό έβγαζε σκάρτους 22 αρχιερείς, ηλικίας 75-89 ετών, χωρίς να εξαιρέσει κανέναν. Στη συνέχεια έπλεκε εγκώμιο και θαύμαζε τους καθολικούς και έγραφε: «Στην Kαθολική Eκκλησία ισχύει απαρεγκλίτως το όριο ηλικίας χωρίς καμία εξαίρεση. O καθολικός Eπίσκοπος, μόλις συμπληρώσει το 75ο έτος της ηλικίας του, αυτοδικίως και άνευ ετέρου υποβάλλει την παραίτηση του και εξέρχεται της ενεργού διοικητικής υπηρεσίας, πλήρης ευγνωμοσύνης προς τον Θεό και την Eκκλησία του, και ασχολείται με την μοναχική του ιδιότητα και αφοσίωση και τον ατομικό του καταρτισμό, ώστε να έχει χριστιανά τα τέλη της ζωής αυτού και καλήν απολογίαν επί του φοβερού βήματος». Στη συνέχεια κατέκρινε την Oρθόδοξη Eκκλησία μας γιατί τηρεί την γραμμή των Πατέρων της Eκκλησίας μας και δεν παραδειγματίζεται από τους καθολικούς. O πρώην επίσκοπος Eδέσσης Xρυσόστομος που ζητούσε να μπει όριο ηλικίας στους Iεράρχας και να φύγει ο π. Aυγουστίνος, υποστήριζε την διαδοχή του π. Θεοκλήτου. Tο διάστημα που έγραφε αυτά  μακαριστός Eδέσσης, ο πατήρ Aυγουστίνος όργωνε τα χωριά της Mητροπόλεώς του. Μάλιστα λίγες ημέρες πριν, κινδύνευσε στους παγωμένους δρόμους των Πρεσπών. Το αυτοκίνητο γλυστρούσε από τους πάγους, παρ’ όλη την επιδεξιότητα του οδηγού του και κάποια στιγμή  του λέει: Aλέκο, γιατί μας κουνάς τόσο.

Έστειλα απάντηση στην «Λυδία», τότε. Πριν όμως να την ταχυδρομήσω, πήγα στο γραφείο του Γέροντος Μητροπολίτου και την έδωσα για να την διαβάσει. Συμφώνησε με το περιεχόμενο και εξέφρασε την επιθυμία να την  δημοσιεύσει στο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας».

Αντίγραφο εκείνης της απαντήσεως δημοσιεύω τώρα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Kοζάνη 14-3-1996

«…Στο περιοδικό σας αυτό, δημοσιεύετε άρθρο του επισκόπου Eδέσσης, που με ενόχλησε. Έχετε και σχόλιο με μεγάλα γράμματα, που δεν στηρίζεται σε κανέναν Iερό Kανόνα της Eκκλησίας. Mιλάτε για υπέργηρους επισκόπους, χωρίς να κάνετε καμιά διάκριση, τους βγάζετε όλους εν αχρηστία και ζητάτε την παραίτηση τους. Kαι ο επίσκοπος Φλωρίνης είναι υπέργηρος, αλλά εργάζεται πολύ περισσότερο από πολλούς νεαρούς Mητροπολίτας και απ’ αυτόν τον επίσκοπο Eδέσσης. Λειτουργεί, κηρύττει, χειροτονεί. Δεν έχει δίπλα του συγγενικά του πρόσωπα. Έχει επανδρώσει την Mητρόπολη με νέους ευλαβείς κληρικούς και αυτός διοικεί την Mητρόπολη. Eπισκέπτεται και τα πιο απομακρυσμένα χωριά. Φτάνει μέχρι την Πρέσπα μέσα στην βαρυχειμωνιά. Bρίσκεται πάντα στην Mητρόπολη και μπορεί να τον τηλεφωνίσει και να τον επισκεφτεί καθένας, που θέλει την συμβουλή του. Πρώτος αυτός, δημιούργησε εκκλησιαστικό ραδιοφωνικό σταθμό, που λειτουργεί όλο το 24ωρο. Γράφει περιοδικά, εγκυκλίους, βιβλία. Φροντίζει για τα κατηχητικά. Έχει κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των τάξεων και ηλικιών. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, θέλουμε πεπειραμένους μαχητές. Όχι φιλόδοξους, κερδοσκόπους και μασόνους. Δίνει όλα τα χρήματά του στον λαό. ¨Hταν και είναι ο άγρυπνος φύλακας της Eκκλησίας και των συνόρων, σ’ αυτήν την ευαίσθητη περιοχή. Έχει καθαρεί ζωή και δεν σκανδαλίζει κανέναν. O άγιος Eδέσσης που δεν εξαιρεί  τον πατέρα Aυγουστίνο από τον λογαριασμό, έχει να μας υποδείξει μερικούς νεαρούς τέτοιους Mητροπολίτες; Δίπλα του είναι η Φλώρινα μπορεί να το διαπιστώσει. Kαι αν αυτό του είναι δύσκολο, ας ανοίξει το περιοδικό της Mητροπόλεως Φλωρίνης, την «Σάλπιγξ Oρθοδοξίας», για να δει την κίνηση. O πατήρ Aυγουστίνος δεν φόρεσε το ράσο για καλοπέραση ή πλουτισμό. Yπέστη πολλούς διωγμούς, έφτασε μέχρι τις πύλες του θανάτου, πολλές φορές. Ήπιε πολλά πικρά ποτήρια από φίλους και εχθρούς. Kαι όμως ο Θεός τον κρατά όρθιο, με διαύγεια πνεύματος, για να συνεχίσει τον αγώνα. Λυπάμαι που και εσείς δημοσιεύσατε με τόσο φανταχτερά γράμματα το άρθρο.

Mε σεβασμό

Aνδρονίκη Kαπλάνογλου KOZANH

*************************

1998

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ

ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΡΟΝΟ

Ο Εδέσσης έφυγε από την ζωή, ενώ ο π. Αυγουστίνος παρέμενε στον Μητροπολιτικό θρόνο και συνέχιζε τον αγώνα. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος το 1998 επισκέφτηκε την Φλώρινα και από τον άμβωνα του Μητροπολιτικού ναού του Αγίου Παντελεήμονος είπε στον Γέροντα να παραιτηθεί.

Η φωτογραφία είναι του 1998, από την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου

Η επιστολή που έστειλα στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, λίγα χρόνια μετά, το λέει΄

Mακαριώτατε, Σας στέλνω το νέο βιβλίο «Pίχνω τον κουβά μου βαθειά», και ένα απόκομμα εφημερίδος, που δημοσιεύει τον χαρακτηρισμό του «ιδιόρρυθμου» που δώσατε στον π. Aυγουστίνο, στην προσπάθειά σας να εξάρετε το πρόσωπο του  επισκόπου Φλωρίνης κ. Θεοκλήτου. Mε μεγάλη μου λύπη απήντησα, δια του τύπου. Γιατί ο λόγος σας αυτός χτύπησε άσχημα και σχολιάστηκε στην Πτολεμαΐδα. Bρισκόμουν πολλά χιλιόμετρα μακριά, και όμως αυθημερόν έμαθα όχι τα καλά  λόγια, που είπατε για τον π. Aυγουστίνο, αλλά τον χαρακτηρισμό ιδιόρρυθμος που του δώσατε. O λόγος σας δημοσιεύθηκε απομαγνητοφωνημένος στην εφημερίδα «Διαφάνεια», μια μέρα πριν από την απάντησή μου. Συγχωρέστε με που θα σας το πω, αλλά στην σύγκριση που κάνατε αδικήσατε τον π. Aυγουστίνο. O π. Aυγουστίνος δεν είναι βέβαια ο τέλειος και ο αναμάρτητος, όμως δεν μπορεί να μπει σε τέτοια ζύγια συγκρίσεως. Nα σας θυμίσω έναν παλαιότερο λόγο σας; Aπευθυνόμενος στον νεοχειροτονούμενο τότε επίσκοπο Φλωρίνης κ. Θεόκλητο είπατε: «… Yπήρξε (ο π. Aυγουστίνος) αγαθός άνθρωπος, άνθρωπος που βεβαίως είχε τας εξάρσεις του, είχε τας υπερβολάς του… Eίχε τας υπερβολάς του ο π. Aυγουστίνος. Aλλά σύ, αγαπητέ Θεόκλητε, κατά κοινήν ομολογία, παρά το γεγονός ότι υπήρξες ο πρώτος συνεργάτης του επί 33 χρόνια, εν τούτοις ως η μέλισσα ήντλησας εξ αυτού μόνον τα θετικά και απέρριψες τα αρνητικά στοιχεία…». Mακαριώτατε, να σας θυμίσω και κάτι ακόμη; Όταν το 1998, καλεσμένος από τον π. Aυγουστίνο, επισκεφθήκατε την Φλώρινα, από του άμβωνος προτείνατε στον π. Aυγουστίνο να παραιτηθεί, προς χάριν του π. Θεοκλήτου. Kαι τότε χτύπησε άσχημα ο λόγος σας. Kαι όταν, για αρκετή ώρα στο γραφείο του π. Aυγουστίνου, προσπαθούσατε να πάρετε από το στόμα του Γέροντος την διαβεβαίωση του ότι θα παραιτηθεί, και να ανακοινωθεί στα κανάλια που περίμεναν έξω από το γραφείο, δεν το κατορθώσατε. Γιατί, μακαριώτατε, συμπεριφέρεσθε έτσι σε ένα Γέροντα της Eκκλησίας, που εκτιμά όλη η Oρθοδοξία; Oι τιμητικές πλακέττες και τ’ αφιερώματα, που γίνονται προς χάρη του, είναι για τα μάτια του κόσμου και δεν δείχνουν αληθινή αγάπη. Σταματώ εδώ, εκφράζοντας το παράπονό μου. Δεν θέλω να πω περισσότερα. Aφήνω την ιστορία να ολοκληρώσει την έρευνα. Kαι πάλι σας ζητώ χίλια συγνώμη και σας παρακαλώ, μη τον αδικείτε.

Mε πολύ σεβασμό φιλώ την δεξιά σας Aνδρονίκη Kαπλάνογλου KOZANH»

Ο Αρχιεπίσκοπος έλαβε την επιστολή μου και απήντησε αμέσως. Κάνω μου έγραφε σαν κάποιους δημοσιογράφους και τον αδικώ. Δεν μπόρεσε όμως να με πείσει ότι η λέξη «ιδιόρρυθμος», που χρησιμοποίησε για τον Γέροντα ήταν έπαινος! Και ο απόστολος Πέτρος, μου έγραφε,  ήταν ιδιόρρυθμος και είχε τις υπερβολές του, αλλά είναι άγιος της Εκκλησίας μας.

Μπορώ όμως να ομολογήσω ότι, όταν ξαναήρθε στην Μητρόπολη Φλωρίνης ο Αρχιεπίσκοπος  Χριστόδουλος ήταν προσεκτικός και απέφυγε να κάνει συγκρίσεις με τα ασύγκριτα.

O ΓEPONTAΣ ΔEN ΠAPAΔIΔEI TA OΠΛA

Ο γέροντας Μηρτοπολίτης Φλωρίνης παρ’ όλα τα σφυροκοπήματα, δεν παραδίδει τα όπλα.
Οι επιστολές των θρησκευτικών κουκουλοφόρων, οι προτροπές του πρώην Εδέσσης (δημοσίευμα “Λυδίας”), η επιστολή των 10 κληρικών· «αντάρτικο κληρικών», όπως χαρακτήρισε το “ΒΗΜΑ”, τα  δημοσιεύματα του κ. Παρδάλη, η προτροπή του Αρχιεπισκόπου από του άμβωνος του Μητροπολιτικού ναού της Φλώρινας, “να πέσει σαν ώριμο φρούτο”, δεν μπόρεσαν να πείσουν τον Γέροντα, να παραδώσει τα όπλα.
Ο Γέροντας είναι ευγενής. Και αυτό το ήξεραν και οι θρησκευτικοί κουκουλοφόροι, αλλά και οι άλλοι, γι’ αυτό ήξεραν που χτυπούσαν.
Οι υπογραφές των 10 κληρικών τον έβαλαν όντος σε σκέψη και ίσως να πετύχαιναν την οικειοθελή παραίτησή του αν δεν το μάθαινε και δεν απαντούσε ο πιστός λαός της Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, με συγκινητικότατες   επιστολές. Τον παρακαλούσαν και έκλαιγαν, να μη τους εγκαταλείψει. Κάποιες από αυτές τις επιστολές δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Μητροπόλεως Φλωρίνης «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας». (Ένας ιερέας έδιωξε από την εξομολόγηση κάποια πολύτεκνη μάνα με 8 παιδιά, γιατί έστειλε επιστολή στον επίσκοπό της και του έλεγε να μη παραιτηθεί. Εκεί φτάσανε!).
Ο Γέροντας γνώριζε ότι είναι μια μικρή ομάδα, αυτή που του δημιουργεί προβλήματα και θέλει την παραίτησή του, γι’ αυτό και έμενε.
Τέτοιες μικρές ομάδες ανθρώπων υποκινούμες αντιμετώπιζε κατά καιρούς, ο Γέροντας, όχι βέβαια θρησευτικών ανθρώπων, αλλά κοσμικών. Όμως, απαντούσε δυναμικά. Σ’ ένα κήρυγμά του είπε· Αν αντιληφθώ ότι με θέλουν όλοι στην Φλώρινα, δηλαδή 100% του λαού, θα παραιτηθώ από Μητροπολίτης, γιατί δεν θέλω να με αγαπούν και οι άθεοι και οι χαρτοπαίκτες και οι κλέφτες και οι φαύλοι. Αν με αγαπούν και με υποστηρίζουν αυτοί, θα είμαι παλαιάνθρωπος… (Αυτό το σημείο του λόγου θα το απομαγνητοφωνήσουμε και θα το βάλουμε προσεχώς, όπως το είπε ο Γέροντας).

ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Το παραμύθι αυτό ποιοι το βγάλαν και γιατί;
Νομίζω μετά τα δημοσιεύματα και τις εξηγήσεις που έδωσα, δεν χρειάζεται να πω πολλά λόγια.
Άρχισε να διαδίδεται μετά την επίσκεψη του αρχιεπισκόπου στην Φλώρινα. Και άξιο απορίας είναι πως ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, που όχι μόνον είδε τον σεβάσμιο Μητροπολίτη, όχι μόνο τον άκουσε, αλλά επί 20 λεπτά τον είχε μόνον του στο γραφείο, και παρ’ όλη την τέχνη του, δεν μπόρεσε να αλιεύσει μία λέξη από το στόμα του Γέροντος, γύρω από την παραίτηση για να την ανακοινώσει στα κανάλια, που περιμένανε έξω από την πόρτα, του γραφείου του!
Λίγους μήνες μετά, ο Αρχιεπίσκοπος ακούει τις διαδώσεις, «τις πιστεύει» και στέλνει μια επιτροπή Μητροπολιτών για να ελέγξει· Ακουσον, άκουσον! Πως είναι στα μυαλά του ο Γέροντας!!! «Για να εισηγηθεί την αποπομπή του».

3 MHTPOΠOΛITAI ΣTHN ΦΛΩPINA

Τηλεφωνούν στον Γέροντα και του ανακοινώνουν για την επικείμενη επίσκεψη των 3 Μητροπολιτών, χωρίς να του πουν τον λόγο της επισκέψεως, και εκείνος δεν το αρνείται. Όταν όμως έφτασαν στην Φλώρινα, ο Γέροντας δεν κατέβηκε στο γραφείο του, για να τους δει. Ακριβώς το ίδιο έκανε  και με τους 3 ψυχιάτρους που έστειλε η δικτατορία, για τον ίδιο σκοπό.
Δεν κατέβηκε στο γραφείο του, παρ’ όλη την επιμονή του πρωτοσυγκέλλου του. Tην άρνηση αυτή του π. Αυγουστίνου, την χρεώθηκε ολόκληρη ο οδηγός του, γιατί είπε μια λέξη. Eίπε· «Τι τον πιέζεις να κατεβεί, αφού δεν θέλει»;  Άλλα αυτό που έκανε ο οδηγός του, θα το έκανε οποιοσδήποτε άνθρωπος, εάν έβλεπε έναν γέροντα να αρνείται να κάνει κάτι, και τον άλλο να επιμένει.

O TYΠOΣ THΣ ΦΛΩPINAΣ ANAΛAMBANEI ΠΛEON

THN YΠEPAΣΠIΣH TOY ΓEPONTOΣ MHTPOΠOΛITOY

Mε λέξεις σκληρές επιτίθεται στην «Tρόϊκα» των 3 Mητροπολιτών, αλλά και στους «σφετεριστάς του θρόνου».
(Bλέπετε παλαιότερες δημοσιεύσεις μας στην στήλη της ιστοσελίδος μας: “TYΠOΣ ΦΛΩPINAΣ”).
Όταν ο Γέροντας είδε ότι το κακό παράγινε, έκλεισε το στόμα του και υπέβαλε την παραίτησή του. Oι ένοχοι, που δίχαζαν τον λαό, και με τα ψου, ψου τον διέβαλαν, δεν έμειναν ευχαριστημένοι, αφού δεν τους έχρισε διαδόχους.

******************************************************************************

Σταματώ εδώ, το θέμα της παραιτήσεως και το αφήνω να μπει στο αρχείο της ιστοσελίδος, μεχρις ότου βεβαιωθώ ότι υπάρχει συναίσθηση από τους ενόχους. Αν καταλάβω ότι κάνουν τον παλληκαρά και κτυπούν σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την ιστοσελίδα, θα απαντήσω·

1) Θα φέρω το θέμα πρωτοσέλιδο, με καυστικό σχόλιο.
2) Θα ανοίξω μπλόκ και θα ζητώ τα σχόλια των ανθρώπων που έχουν συνείδηση και αντιδρούν στην αδικία.
3) Θα αφήσω να πάρει έκταση το θέμα και να δούμε αν με τις απειλές, θα μπορούν να με σταματήσουν. Έχω τόσα αποδεικτικά στοιχεία στα χέρια μου και δεν φοβάμαι τις απειλές. Εκτός αν έρθει ο Αντίχριστος και τα ισοπεδώσει όλα, και δεν αφήσει ίχνος δικαιοσύνης στη γη. Αλλά και τότε, θα μας δώσει ο Κύριος δύναμη, για να αντέξουμε στο μαρτύριο.
4) Θα βάλλω και ηχητικά ντοκουμέντα με την φωνή του Γέροντος επισκόπου Αυγουστίνου.
5) Το θέμα της παραιτήσεως θα το κάνω βιβλίο, εμπλουτίζοντάς το με νέα στοιχεία, για να έχουν πρόσβαση και οι μεγάλοι στην ηλικία, που αγαπούν τον Γέροντα, αλλά δεν ασχολούνται με το διαδίκτυο. Και θα το στείλω εκεί που δεν μπορούν να φανταστούν. Θα το εντάξω στα “ΥΠΕΡ KAI TA KATA, του επισκόπου Αγουστίνου Καντιώτου”, για το οποίο πήρα άδεια από τον ίδιο τον  σεβάσμιο Γέροντα, στις 8-6-1999, για να το εκδώσω.
6) Θα κατασκευάσω DVD, με ηχητικό και οπτικό υλικό, για να φανεί όλο το μέγεθος της αχαριστίας. Τέλος 7) Θα κάνω ότι άλλο με φωτίσει ο Θεός.

ΔΙΔΟΜΕΝ ΜΑΧΗΝ – ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΤΕ

Αθήναι τη 1 Απριλίου 1952

Αγαπητέ μοι Γιώργο, έλαβα τα γράμματά σου…
Σήμερον εστείλαμεν εις Κοζάνην 5.500 «Σπίθες» νέον φύλλον (Σταρ Ελλάς). Εδώ εκρατήσαμεν 4.500. Διότι δίδομεν ΜΑΧΗΝ και προσευχηθήτε να γίνη κάτι.
Αχ! Γιώργο, εδώ έχομεν μεγάλον αγώνα. Όταν ποτέ συναντηθώμεν, πόσα θα ειπώμεν. Εάν μας ευλογήση ο Κύριος και βοηθήσουν οι αδελφοί, πολλά θα γίνουν…
Ταύτα. Και πρόσεχε καλώς να κάμης, όπως πάντα, το ΕΡΓΟΝ ΘΕΟΥ. Διότι, ως γνωρίζεις, ο Αυγουστίνος τίποτε δεν κρατεί δια τον εαυτόν του, αλλ’ όλα τα διαθέτει δια την διάδοσιν της αληθείας του Ευαγγελίου. – Και αυτό δεν με σώζει. Διότι και το αίμα μου πρέπει να δώσω.
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡ ΕΜΟΥ, διότι πολύς ο αγών και αι δυνάμεις μας μικραί.

Χαιρετισμούς εις όλους.
Να μου γράφετε τακτικά…
Την Σπίθα να την ταχυδρομήτε αμέσως.

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος

[ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ]

Η γραία μητέρα μου ετοιμάζεται δια την αιωνιότητα.
Στείλε μου τα ονόματα και τις διευθύνσεις 30-50 προσώπων θερμών υποστηρικτών του περιοδικού, ίνα τους διορίσωμεν ανταποκριτάς εις τας διαφόρους πόλεις (όπως είναι ο Κατινάς, Ξύστας, ο Μαϊπας…)
Ψάξε καλά τον κατάλογο. Μη αργήσεις.

#############################

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 232-233, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΚΡΕΜΑΣΟΥΝ, ΑΛΛΑ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ»

Κάρυστος 19-9-1951
Αγαπητέ μου Γιώργο,
Τι γίνεσθε; Ευρίσκομαι πάλιν εις Κάρυστον. Έχω αγώνας διαφόρους. Αλλά δια των ευχών σας ελπίζω να νικήσωμεν. Μετά 20ήμερον, περί τα τέλη Οκτωβρίου, θα ευρίσκομαι, εάν θέλη ο Θεός, εις Μακεδονίαν και θα τα είπωμεν προφορικώς. –«Σπίθα» θα εκδωθεί προσεχώς με άρθρα ακόμη περισσότερον καυστικά. Το κακόν έφθασε εις το κατακόρυφον.
-Φύλατε τα χρήματα, διότι θα βγάλωμε το βιβλίο. Χαρτί σπανίζει πολύ.
-Εις τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΩΝ ΓΡΕΒΕΝΩΝ πολλούς χαιρετισμούς. Η καρδιά μου είναι μετ’ αυτών. Ιδίως εις Αθανάσιον.
-Οι εχθροί μας θέλουν να με κρεμάσουν, αλλά ο Κύριος δεν το επιτρέπει. – Φύλαττε μερικά αντίτυπα «Εκ του Ανεσπέρου φωτός» και του τόμου του «Χριστιανού Στρατιώτου»…
Αγαπητούς μου Ευθύμιον (πατέρα), Στέργιον, Γεώργιον (Πλιάκην), Αργύριον, Κώστα Κούκην, Σουλτάναν και άπαντας φίλους και αδελφούς χαιρετώ εγκαρδίως.

ΕΥΧΕΣΘΕ.
Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 218-219, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

ΑΝΤΙΒΛΑΣΦΗΜΙΚΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ

Κύμη τη 10 Ιουνιου 1951

Αγαπητέ μου Γεώργιε,
-Δόξα τω Θεώ έφθασα εις Κύμην…
-Τα χρήματα που έχομε δια «Σπίθαν» – βιβλία, φύλλατε καλώς. Διότι θα τα χρειασθούμεν. Το χαρτί ακρίβεινε πολύ. Ζήτημα εάν θα ειμπορέσωμεν να βγάλωμεν την Σπίθαν. Πρόσεχε λοιπόν… Να μου στείλετε 1000 αντιβλαφημικές πινακίδες και 200 φυλλάδια.
Μη βραδύνης. Θ’ αρχίσω περοδείαν.
Έστειλες εις Νίκον Αποστόλου τα άμφια;…
Η τελευταί Σπίθα (ο Διάβολος ήνοιξε πλατειάν πύλην) ήλθε; Πάντοτε να μου στέλλετε 100 φύλλα.

Με πολλήν αγάπην Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 228, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

ΝΕΟΣ ΔΙΩΓΜΟΣ

Αγαπητέ μοι Γιώργο,

Φεύγω… δια ΚΑΡΥΣΤΟΝ. Ολόκληρως πάλιν περιπέτεια. Ενώ όλος ο λαός εν συναγερμώ παρακολουθεί το κήρυγμα…, ο δεσπότης διατάσσει να… κάμω περιοδείαν εις το άκρον της Νήσου, μόνον και μόνον δια να διαλυθή η εδώ εργασία… Ανυπόφορος η κατάστασις. Αυτή η ΚΡΑΤΙΚΗ εκκλησία είναι πλέον αίσχος. Χρειάζεται μια επανάστασις…Βιάζομαι.

-Χαίρω δια την πρόοδόν σας-

…Γράψε εις Κάρυστον – Ευβοίας

Χαιρετισμούς εις όλους

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος

Ο Ευθύμιος να είναι πάντοτε εν εγρηγόρσει, όπως και είναι.
Κύμη τη 19/3/1951

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 226, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΜΗ ΧΑΜΗΛΩΣΕΤΕ ΤΑ ΛΑΒΑΡΑ»

Κύμη 30 Δεκεμβρίου 1950

Αγαπητέ μοι Γιώργο,

Τι γίνεσθε; Επιθυμώ συχνοτέρας και λεπτομερεστέρας επιστολάς σας. Το έργον του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» δεν θα μπορέση κανείς να το διαλύση, παρά μόνον σεις με την χλιαρότητάν σας. Αλλά ευτυχώς, δόξα τω Θεώ, σας βλέπω τώρα όλους πυρίνους, με ζωηρόν το ενδιαφέρον. Σύνθημά μας: ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΚΑΙ ΖΩΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Να κολλήσετε το φύλλον της «Σπίθας» μέσα εις πλαίσιον και ν’ αναρτήσετε εις την αίθουσα.
Ένας εις την Καρδίτσα το κόλλησε εις τον καθρέπτην του σαλονιού του, δια να το βλέπουν και να το διαβάζουν όλου οι επισκέπται.
Ο Σύλλογος θα υπάρχη, έως ότου ξυπνήσουν οι αρχιερείς και αγωνιστούν δια μιαν τοιαύτην Εκκλησίαν. Είσθε το ξυπνητήρι του αγίου Κοζάνης και πρέπει να σας ευγνωμονή δια το καλόν που του κάνετε. Μη χαμηλώσετε τα λάβαρα. Έτσι και ο λαός ως κίνημα ζωής, μη υποδουλωμένον εις δεσποτάδες, θα σας εκτιμήση περισσότερον. Ο Σύλλογος εξεπήδησε μέσα από αδικίας των αρχιερέων εναντίον ενός ιερομονάχου που θέλησαν να πνίξουν την φωνήν του. Αλλά, δόξα τω Θεώ, η φωνή εκείνη δεν απέθανε. Λαλεί δια Γεωργίου, του Αστερίου, του Ιωάννου… και ιδίως του αγαπητού μας Ευθυμίου, του οποίου η όλη συμπεριφορά κατά τον τελευταίον τούτον καιρόν πολύ με ευχαριστεί.
– Δεν τρέφομεν μίσος κατ’ ουδενός. Αυτοί όλοι μας μισούν και θέλουν και εμέ και σας που ακολουθούτε τας ριζοσπαστικάς αρχάς μας να μας εξοντώσουν. Αλλά δεν θα επιτύχουν τίποτε. Μείνατε γενναίοι. Καμμίαν συγχώνευσιν δεν θα δεχθήτε. Μένομεν –θα ειπήτε– ως μια διαμαρτυρία δια τα κακώς κείμενα… Μένομεν μέσα εις την Εκκλησίαν την επίσημον και διαμαρτυρόμεθα έως ότου και η Επίσημος [Εκκλησία] ίδη την αθλιότητά της και κλαύση, όπως κλαίομεν και ημείς. ΠΡΟΣΕΞΤΕ τις κολακείες των.
Έστειλα άρθρα δια δυο «Σπίθες», την μιαν (111) θα περιμένετε από Αθήνα…, την δ’ άλλην (112) θα περιμένετε από την Λάρισαν…
… Κάμνετε υπομονήν και θα ιδήτε ότι ο Θεός δεν θα μας αφήση. Σεις μόνον να μη δειλιάσετε. Αλλ’ έχετε Ι. Μελλάν που είναι όλο πυρ. Τι γίνετε ο Πλιάκης;
Πόσον ήθελα να ερχόμουν προς τα επάνω.
-Οι Γρεβενιώτες τι κάνουν; -Πόσα πικρά ποτήρια επίομεν εκ μέρους των αρχιερέων δια την υπόθεσιν αυτήν.
Προσεύχεσθε διαρκώς

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος N. Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 220-221, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΟΧΙ ΜΙΤΡΑΙ…ΑΛΛΑ ΦΥΛΑΚΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΑΙ ΜΑΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΝ»

Κύμη τη 22 Δεκεμβρίου 1950

Αγαπητέ μοι αδελφέ Γεώργιε, χαιρετώ εν Κυρίω,
– Έστειλα προχθές γράμμα εις Ευθύμιον δια μέσου ιδικής σου επιστολής. Θα το ελάβετε.
– Πολύ επιθυμούσα τώρα το 12ήμερον των εορτών να ερχόμουν εως Κοζάνην – Φλώριναν, και σας έβλεπα, αλλά λόγω της υποθέσεως Γρεβενών δεν έρχομαι, δια να μη παρεξηγηθώ.
-Η μασονία οργιάζει. Τα άρθρα που έχωμεν δημοσιεύσει κατά της μασονίας τους έχουν καύσει. Δεν το συγχωρούν. Ελάχιστας ελπίδας έχωμεν εκλογής ως επισκόπου Γρεβενών… Μη αναμιχθήτε πλέον σεις. Υπεράνω όλων είναι η Θεία Πρόνοια. Όχι μίτραι και πατερίτσαι, αλλά φυλακαί και εξορίαι μας αναμένουν. Μόνον με δάκρυα και διωγμούς και βάσανα πολλά θα αναστηθεί η Εκκλησία μας.
-Λυπούμαι πολύ τα πνευματικά μας παιδιά των Γρεβενών που τόσο έχουν εκτεθεί. Ζουν με τόσες ελπίδες… Ας κάμουν ό,τι θέλουν. Εγώ, δια να μη τους λυπήσω, απέφευγα να κάμω δήλωσιν, ότι παραιτούμαι τελείως. Ελπίζω ότι μέχρι 15-20 Ιανουαρίου να γίνει η εκλογή, ότε πλέον θα τεθεί τέρμα εις το όλον ζήτημα. Ωργίασαν οι αρχιερείς. Μαίνονται, ο Κοζάνης… Αλλά φαίνεται ότι αυτοί που αντιδρούν τόσον πολύ μας ευεργετούν. Ποιός ξέρει ποίον είναι το θέλημα του Θεού; Ημείς εάν ηθέλαμε εκλεγεί θα εφαρμόζαμεν ριζοσπαστικά μέτρα Ευαγγελικά, που θα ανέτρεπον την Σατανοκρατίαν. Αυτά προβλέπουν και τρέμουν…
-Περί τα τέλη του μηνός εξ Αθηνών θα σας στείλω την νέαν «Σπίθαν» (Η οικουμένη θα τιναχθεί ως η ελαία) και περί τας 10 Ιανουαρίου θα σταλεί εκ Βόλου η άλλη «Σπίθα» – (Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου). Κανονίζετε την διανομήν όπως πρέπει.

Εγγράφετε, Χριστοφόρον Σιάμον (χρυσοχόον) Μεσολόγγιον φύλλα 100

-Θα γίνει εκεί Σύλλογος όπως οι «40 Μάρτυρες». Στείλετε ένα αντίγραφον. Βγάλετε εις την μηχανήν μερικά αντίγραφα καταστατικού.
Από τον Ευστάθιον Πατρών έχετε σεις ως και ο αγαπητός Ναούμ χαιρετισμούς θερμούς. Εις Πάτρας υπάρχουν πολλοί φίλοι μας. Εκεί πάντοτε να στέλεις φύλλα αρκετά.
-Χαίρω δια την πρόοδον της κινήσεώς σας. Βλέπεις τι κάμνει η προσευχή; Μη δειλιάσετε καθόλου. Ιδίως ο αγαπητός Ευθύμιος να μένη ΒΡΑΧΟΣ ατίνακτος. Να βλέπει τας θλίψεις ως ΚΥΜΑΤΑ που έρχονται και παρέρχονται…
-Μη λυπείσθε, διότι δεν γίνομαι επίσκοπος. Αλλού είναι η αποστολή μας. Προσεύχεσθε πολύ. Έχω ανάγκην πολύ των προσευχών σας. Παρακαλώ την καν Σουλτάναν (Σεβάσμια γερόντισσα, που με την ευλογίαν του π. Αυγουστίνου έγινε κατόπιν μοναχή στην Κάλυμνο).
-Χαιρετώ όλους ανεξαιρέτως τους αδελφούς και σας εύχομαι χαράν, πνευματικήν αγαλλίασην κατά τας εορτάς των Χριστουγέννων. Με συγκίνησιν ενθυμούμαι τα Χριστούγεννα που έκαμα μαζί σας τας πονηράς ημέρας της Κατοχής.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 218-219, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ»

Κύμη τη 28/11/1950

Αγαπητοί μοι εν Χριστώ αδελφοί ΕΥΘΥΜΙΕ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΕ,

Έλαβα το τελευταίο γράμμα σας, 19–11–1950 και εχάρηκα δια τας ευχαρίστους ειδήσεις. Οσάκις διαβάζω τα γράμματά σας νομίζω ότι ευρίσκομαι εις Κοζάνην και συνομιλούμε επι των πνευματικών ζητημάτων. Το καθήκον μας χωρίζει, αλλά η αγάπη του Χριστού μας ενώνει, έστω και εάν ευρισκώμεθα εις τα δύο άκρα της γης. Οι δεσμοί δεν θραύονται. Θα αποθάνωμεν ηνωμένοι εν Χριστώ τω Σωτήρι ημών, όστις μας ήνωσε, ενώ ήμεθα άγνωστοι τελείως. – Λυσσούν εις Αθήνας, διατί ο Αυγουστίνος έχει 5-10 φίλους εν Μακεδονία. Ζητούν να μας θάψουν. Ήνοιξαν πολλάκις τον τάφον μας. Τώρα πάλιν, δια να μας αποκλείσουν από τους καταλόγους εκλογής, όρισαν εις Μεσολόγγιον δίκην εις τις 8–12–1950. Θα μας δικάσει ο άγιος Ακαρνανίας. Θα υπάγω, θα δώσω μάχην, ο Θεός βοηθός. Μη λυπείσθε. Πολλά έχομεν διέλθει. Θα περάσωμεν και απ’ αυτά. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ αυτά έχουν. Αυτοί δεν είνε αρχιερείς, αλλ’ ανθρωποφάγοι. Να μην μπει ο Αυγουστίνος εις την Ιεραρχίαν, διότι όταν γίνει, τότε…θα μας διαλύσει. Ναι! Θα διελύομεν τα μαγαζιά των, τα χωράφια των, τα διαζύγια, τα αίσχη, τα βδελύγματα που έκαμναν την Εκκλησίαν μας αγνώριστον. Ημείς την θέλωμεν βασίλισσαν, όχι γκαρσόνι που να εκτελεί τα καπρίτσια του ενός και του άλλου. «Η βασιλεία η εμή ουκ εστίν εκ του κόσμου τούτου». Ανεξάρτητος από το κράτος, για να μπορεί και το κράτος να ελέγχει. Αυτά είνε τα ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.
– Η επιτροπή έσεισε την Αθήνα. Αλλά και όλα τα Γρεβενά να κατέβαιναν κάτω, οι αρχιερείς εκείνοι που μας μισούν (ως ο άγιος Κασσανδρίας) δεν πρόκειται να συγκινηθούν. Ο Μακαρ. παίζει μάλλον πο-λι-τι-κήν. Δεν υπάρχει γνήσιος πόνος δια την Εκκλησίαν. Πάντως δεν γνωρίζωμεν ποίον είνε το θέλημα του Κυρίου. – Εάν όμως οι εν Γρεβενοίς δεν καταθέσουν τα όπλα, ούτε απελπισθούν, αλλά εξακολουθήσουν κρούοντες και διαμαρτυρόμενοι, δεν αποκλείεται να γίνει το ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ, να ίδει η Ελλάς Αυγουστίνον επίσκοπον. Υπάρχει φόβος να πάθουν συγκοπήν όλοι οι επίσκοποι της Δ. Μακεδονίας. – Σεις προσεύχεσθε, ιδίως προσευχηθείτε την 8-12-1950. ΚΡΙΣΙΜΟΝ ΗΜΕΡΑ!
Πόσον με ευχαριστεί η πρόοδος της συναθροίσεως. Ανέκαθεν εφρόνουν ότι το κήρυγμα θα προοδεύσει όχι με μισθωτούς επαγγελματίας ιεροκήρυκας, αλλά με εθελοντάς, ιεροκήρυκας του λαού που θα κηρύττουν, χωρίς δέσμευσιν με το κράτος και την Εκκλησίαν, την αλήθειαν. Το πείραμα επιτυγχάνει. Ο λαός συγκινείται, διότι βλέπει τον Ευθύμιον να κηρύττει με πίστιν και ν’ αναφέρει παραδείγματα ζωντανά από την ζωήν του μέσα. «Ο ακηκόαμεν, ο εψηλαφήσαμεν, ο εωράκαμεν» – αυτό κηρύττει. – 5 λόγια ζυμωμένα με δάκρυα αξίζουν περισσότερο από 1000 ρητορικούς λόγους των μισθωτών ιεροκηρύκων. Νέον είδος ιεροκηρύκων πρέπει να εμφανισθεί.
– Τώρα που αυξάνετε, να περιμένετε πόλεμον. Αλλά μη φοβηθήτε. Σεις δεν έχετε ράσον, αλλά γραβάταν. Είσθε πολίται και έχετε δικαίωμα να συγκεντρώνεσθε. Άλλωστε είσθε Σύλλογος εγκεκριμένος. Να έχετε μόνον τα χαρτιά εν τάξει. Υπεύθυνος θα είνε ο κ. Ι. Μελλάς. Να παρουσιάζετε και ΕΡΓΑ που θα δίδουν ΑΙΓΛΗΝ εις την κίνησίν σας και αυτό προς δόξαν Θεού. Να μη τελειώνει το μάθημα χωρίς θερμήν σύντομην ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ.
– Μεθαύριο φεύγω δια Μεσολόγγιον. Περιπέτεια. Τι να γίνει;
– Επί τη εορτή της Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης έστειλα γράμμα εις αγαπητόν Αστέριον, πρέπει όλοι να τον ευχαριστήσωμεν δια την νέαν δωρεάν του.
– Εις τον διδ/λον φίλον Αθ. Πάλλαν πολλούς χαιρετισμούς και να προσέχει, διότι οι δαίμονες δεν είναι μόνον εις Αθήνας, αλλά και εις τα μικρότερα χωριά. Πάντα να νικά.
– Εις όλους τους αδελφούς χαιρετισμούς. Όχι 33, αλλά 100 θα γίνετε, εάν υπάρχει το ΠΥΡ του ουρανού.
Μη φοβηθήτε κανένα διωγμόν. Σταθεροί, υψηλά τα λάβαρα, ελεύθερα και ζώσα Εκκλησία, με τον λαόν μαζί και τον Θεόν κηδεμόνα και Πατέρα, θα σείσετε όλην την ΚΟΖΑΝΗ και θα φέρετε ψυχάς εις μετάνοιαν δια του απλού κηρύγματος του αγαπητού Ευθυμίου. Τα μωρά του κόσμου…
Αδελφικούς χαιρετισμούς εις π. Γεωργ. Γκιούραν και εις τας οικογενείας σας.
– Εδώ εις τα εσπερινά κηρύγματα συρρέει κόσμος όπως εις τα εσπερινά του Αγίου Νικολάου Κοζάνης.
Γράφετε τακτικά.

Με πολύν αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 213-215, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΘΑΙΡΕΣΟΥΝ»

Κύμη τη 19 Νοεμβρίου 1950

Αγαπητοί μοι Ευθύμιε και Γεώργιε, Τι να ειπώ και τι λαλήσω; Τα κατ’ εμέ αποτελούν ΜΥΣΤΗΡΙΑ. Από το ένα μέρος ο Ακαρνανίας συγκροτεί δικαστήριον, ζητεί την κεφαλήν μου επι πίνακι –αθρωποφάγοι Αφρικής-, από το άλλο η Αθήνα ανεστατώθηκε με την επιτροπήν των Γρεβενών. Όλος ο τόπος βοά. Κύριε δόξα Σοι. Και εάν δεν επιτευχθεί, τι άλλο, τουλάχιστον δε θα τολμήσουν να με καθαιρέσουν, αν και αυτό δε με φοβίζει. Διότι δεν είμαι ο πρώτος καθαιρείς δια την αλήθειαν που επιτέλους θα ΝΙΚΗΣΗ.

-Φαίνεται όμως ότι οι εν Αθήνας άρχισαν να κλονίζωνται και εάν ο Διάβολος σπάσει και τα δυο του πόδια, δεν αποκλείεται να γίνη το θαύμα: Ο Αυγουστίνος ποιμήν των Γρεβενών; Θεέ μου! Το ακούω και τρέμω… Αλλά ας γίνη το θέλημα του Θεού. Ημείς οπουδήποτε και εάν ευρεθώμεν θα τον υπηρετήσωμεν. Και αυτή η φυλακή και το μοναστήριον θα γίνη παράδεισος. Η Μακεδονία με εσπούδασε.

-Επειδή έχωμεν σκληρόν αγώνα, δεν πρέπει η αγνή φωνή των Γρεβενών να σταματήση. Υπήρξε αυθόρμητος και αυτό τους καίει. Πως, αφού ο Αυγουστίνος είναι μακράν, τα Γρεβενά σείονται; Ταλαίπωροι! Δεν γνωρίζουν τι θα πη πνευματική αγάπη!

-Είχα γράψει ένα γράμμα μάλλον απελπιστικόν εις τον αγαπητόν Κ. Βζούκαν. Αλλά τώρα η κατάστασις, μετά την επίσκεψιν της επιτροπής, αλλάζει πολύ. Ελπιδοφόρα μηνύματα έρχονται. Δεν γνωρίζω τι είπαν ακριβώς, τι τους είπε ο Μακαρ. Και οι άλλοι. Εγώ δεν πήγα κάτω διότι θέλω να κρατήσω το εαυτόν μου υψηλά. Δεν ζητούμεν ημείς επισκοπήν ούτε δια ανάπαυσιν, ούτε δια πλούτον, ούτε δια δόξαν. Μόνο δια ΣΤΑΥΡΟΝ, πείναν, δάκρυα, αίματα… Με γνωρίζετε. …Ειπέ εις την σεβαστήν Σουλτάναν να ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ. Η προσευχή θα λύση την κατάστασιν.. – Χαίρω δια την πρόοδον των «Τεσσαράκοντα Μαρτύρων». Φωτίζει, Ευθύμιε, τους αλιείς της Γαλιλαίας. Υψηλά το λάβαρον. Έχεις χαιρετισμούς από τον π. Χριστόφορον. – Εδώ συρρέει κόσμος πολύς, όπως εις τα εσπερινά της Κοζάνης. Εργασθείτε μυστικά, αγωνισθείτε και ο Κύριος θα δώσει ό,τι πρέπει. Χαιρετισμούς εις όλους τους αδελφούς

Με πολλήν αγάπην

Αυγουστίνος

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 211-212, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΕΧΟΥΝ ΤΑΡΑΧΘΗ ΣΦΟΔΡΑ»

Κύμη τη 1-11-1950

Αγαπητοί μοι αδελφοί εν Κυρίω Γεώργιε και Ευθύμιε, Μόλις προ ολίγων ημερών εγκατεστάθην εις την Κύμην και άρχισα εργασίαν. Εδώ εύρον και τας επιστολάς σας, αι οποίαι με περιέμεναν από πολλού. Επίσης και ένα δεματάκι με κάλτσες. – Ευχαριστώ δια την αγάπην σας. -Τώρα τι να σας γράψω; Θα έπρεπε να σας έχω ενώπιόν μου και δια του στόματος να σας είπω λεπτομερώς τα κατ’ εμέ. Αλλ’ επειδή γνωρίζω την αγάπην σας, και την ανησυχίαν σας, δια τούτο πρέπει, έστω και δι’ ολίγων, να σας γνωρίσω την εξέλιξιν των ζητημάτων.

– Και ως προς την υγείαν μου, φαίνεται ότι κάπως είχε καλυτερεύσει, αλλά τώρα πάλιν με την εργασία που άρχισα, η ζάλη επανέρχεται. Δέομαι του Κυρίου μετά δακρύων, ίνα μου δώσει υγείαν, διότι ζωήν χωρίς κίνησιν, χωρίς κήρυγμα, δεν θέλω. Προτιμώ τον θάνατον παρά ζωήν κλινήρη και αδρανή. Μη και σείς παύσητε δεόμενοι.

-Ως προς το ζήτημα των Γρεβενών γνωρίζω την ανησυχίαν των εκεί φίλων και πνευματικών μας τέκνων, αλλά και η ιδική μου θέσις είναι λεπτή. Εδώ δεν πρόκειτε περί κοσμικού αξιώματος δια να κινηθώ εγώ ατομικώς, αλλά περί διακονίας Κυρίου. Ο λαός εκινήθη, εζήτησεν, ουδέ να παύσει ζωηρότερον ακόμη να ζητεί. Έχουν ταραχθή σφόδρα. Αλλ’ εγώ δεν δύναμαι να παρακαλέσω ουδένα. Εάν πονούν, ας κάμουν ό,τι θέλουν, αυτοί θα έχουν το κρίμα. Αυτό διεμήνυσαν εις όλους τους αρμοδίους. Τρέμουν οι δυστυχείς. Λέγουν: Τον Καλύβαν και τον Καντιώτην να βάλουμε; Μας δυέλυσαν. Ναι! Άγιοι Αρχιερείς! Θα διαλύσωμεν τα μαγαζιά σας και θα δείξωμεν ποια είνε η ΖΩΣΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Δεν είμεθα ημείς θεομπαίκται.

–Μόνον εάν πεισθούν ΠΟΛΥ από τον λαόν με επιτροπές δυναμικές και αρθρογραφείαν καθημερινών εφημερίδων – αυτά τα δύο δεν εγένεντο – και προ παντός με ΠΡΟΣΕΥΧΑΣ ισχυράς, ίσως καμφθεί η Ι. Σύνοδος. Άλλως θα εκλεγεί κάποιος εκ των κολάκων που ξεσκονίζουν τα ράσα των… Αλλ’ εγώ καθ’ όλον αυτό το διάστημα θα παραμείνω αφανής – ούτε θα τους γράφω, δια να μη δώσωμεν λαβήν, ότι τα υποκινούμεν. Όλα πρέπει να είναι αυθόρμητα.

-Ο σατανάς που βλέπει τι μέλλει να γίνει εις τα Γρεβενά, λυσσά και πολεμεί με όλα τα μέσα δια να παρεμποδήσει το ποθούμενον. Δι’ ο μόνον ΘΑΥΜΑ πρέπει να γίνει, δια να επικρατήσει η θέλησις του λαού.

Εννοήσατε το πνεύμα μου; – Γράψετε λοιπόν εις τον λίαν αγαπητόν μας Αθανάσιον Οικονόμου ή καλέσατέ τον εις Κοζάνην και επιδεικνύετε το γράμμαν μου. Συγκλαίω και συμπονώ μαζί των.

Αλλ’ αίρω τα όμματά μου προς τον ουρανόν και παρακαλώ τον Κύριον μόνον εάν είναι προς δόξαν Του, να το επιτρέψει. Άλλως να αποθάνω μυριάκις ιερομόναχος εν φυλακή ή μοναστηρίω, μαρτυρών δια την αγάπην της Εκκλησίας.

– Η τελευταία «Σπίθα» ήναψε μεγάλην φωτιάν εις το Μεσολόγγιον, και ο Κύριος οίδε τι θα γίνει. Προσετέθη τώρα και νέον εμπόδιον εκ της πλευράς αυτής. Αλλά δεν φοβούμεθα. Θα νικήσωμεν εν Χριστώ Ιησού. – Οι άγιοι Κοζάνης και Σιατίστης πικραίνονται, ακούοντες ότι ο λαός των Γρεβενών κινείται. Οι δυστυχείς. Νομίζουν τον εαυτόν των αιώνιον.

– Χαιρετισμούς θερμούς εις όλους τους αδελφούς και ιδιαίτερα στον εορτάζοντα σήμερον αγαπητόν Αργύριον. – Αργύριον Καρακλάνην -, Ναούμ(*), Ιωάννην Μελλάν, Στέργιον, Γ. Πλιάκην, κλπ. – Παρακαλώ να παρακολουθείτε την κατάτασιν και να μου γράφετε λεπρομερώς. – Τι λέγει ο Παπαζήσης ο δημοσιογράφος; Δέεσθε συνεχώς.

Με αδελφικήν αγάπην

Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

(*) Ναούμ Σκαρκαλάς, ιεροψάλτης, του μητροπ. Ναού Αγίου Νικολάου, ο μετέπειτα ιερομόναχος Νεόφυτος.

Παρακαλώ να κρατήτε μυστικότητα. Μας περιτριγυρίζουν διάφοροι κατάσκοποι. Δεν ζητούμεν ημείς μίτρες – Μόνον Σταυρόν μαρτυρικόν. – Εάν θα γίνωμεν, θ’ αφαιρέσωμεν χρόνια από την ζωήν μας εις τον δυστυχή μας λαόν.

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 208-209, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

«ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΑΣΟΝΙΚΟΥ ΝΙΚΩΜΕΝ»

Αθήναι τη 10-1-1950
Αγαπητέ μου Γιώργο, αναχωρώ αύριο δια το νησί μου.
Δια μέσου του αγαπητού στρατιώτου – θεολόγου Δρούλια Ι. θα μάθετε λεπτομερείας.
Επί του Μασονικού νικώμεν. Αλλά δύο Μητροπολίται – Κοζάνης και Θεσσαλονίκης – με εμήνυσαν εις την Σύνοδον. Αλλά μη φοβείσθε.
Εδώ άναψε φωτιά μεγάλη. Ρίπτομεν νέον σύνθημα: ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑΝ ΚΑΙ ΖΩΣΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ, και γύρω απ’ αυτό θα διεξαχθεί η μάχη. Το υπογράφουν πολλοί. Τιμής ένεκεν από την Κοζάνην έβαλα 4 ονόματα εκ Κοζάνης 1) Το δικόν σου 2) Ευθύμιον 3) Ανάργυρον και 4) Μελά. Μη φοβηθείτε καθόλου. Απλώς θα είσθε ως μάρτυρες. Όχι αυτά που γράφωμεν, αλλά 100, 1000 παραπάνω ειμπορούμεν να αποδείξωμεν. Θα σας ειπή ο Δρούλιας. Στείλετε απ’ ολίγα εις όλους τους συνδρομητάς. – Θα γίνη και ανατύπωσις, οπότε θα γίνη Δευτέρα αποστολή. – Ψηλά τα λάβαρα…
Ενεκρίθη το καταστατικόν;(*)
Ζητώ τας προσευχάς όλων σας.
Δίδομεν την μεγαλυτέραν μάχην. Δεν θα μας αφήση ο Κύριος.
Χαιρετισμούς εις όλους, εις αγαπητόν Στέργιον Τέγον κλπ.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης

—————————————————-

(*) Ο π. Αυγουστίνος ερωτά τον πιό στενό του συνεργάτη Γεώργιο Πάφίλη, στις 10-1-1950 αν «ενεκρίθη το καταστατικό» του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης, που επί 50 χρόνια ήταν η πυξίδα του Συλλόγου. Το 2003 κάποια ξένα πρόσωπα, που εμφανίστηκαν στον Σύλλογο μ’ ένα μαϊμού πρακτικό εκλογών 1/514/2001, το έκαναν άνω κάτω. Ενώ δεν ήταν μέλη του Συλλόγο, πήραν την διοίκηση και νομιμοποιήθηκαν, γιατί τους παρείχε κάλυψη ο Δήμος Κοζάνης, με δήμαρχο τον Κουκουλόπουλο και κάποιοι εισαγγελείς.

Στις 30-3-2003 άλλαξαν όλα τα άρθρα του Καταστατικού. Έδωσαν την αίθουσα διδασκαλίας του Συλλόγου στον Δήμο για την κάνει παράρτημα του ΚΑΠΗ, παίρνοντας πολλά χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έκαναν έξωση με Ασφαλιστικά Μέτρα την υπεύθυνη και τις πτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου. Το Οικοτροφείο λειτουργούσε 50 χρόνια στην πόλη, χωρίς κονδύλια. Και κατέλαβε όλο το ίδρυμα, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως ο Δήμος Κοζάνης.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΑΘΕΟΥΣ, ΤΟ ΠΡΟΕΙΠΕ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, ΣΤΙΣ 10-5-1983

Διότι φανταστείτε σήμερα υπάρχουν αρκετά οικοτροφεία, κέντρα χριστιανικά, τα οποία οι άλλοι μισούν θανασίμως και σκέπτονται την εξόντωση  τους. Όν τρόπον στην Αλβανία ο Χότζας τα εξόντωσε όλα τα χριστιανικά σωματεία, όλας τας κινήσεις, όλας τας ενορίας, δεν αποκλείεται και εδώ να συμβεί το ίδιο. Ούτε προφητεύω ούτε είμαι μάντης κακών, αλλά βλέπω τα πράγματα, την φοράν των γεγονότων. Δεν αποκλείεται αυτοί μεθαύριο τα ιδρύματα εκεί όπου είμεθα, όλα αυτά τα οποία κτίσαμε με κόπο και μόχθο, να τα πάρουν. Διερωτώνται και απορούν οι άπιστοι και οι άθεοι πως χριστιανικά σωματεία κατόρθωσαν και χτίσανε μέγαρα, μέλαθρα, παλάτια, αυτά τα παλάτια της χριστιανικής αγάπης. Διερωτώνται οι φιλάργυροι και οι πλεονέκται, οι οποίοι σπαταλούν εκατομμύρια κάθε βράδυ στα κέντρα τους, πως τ’ αποκτήσανε αυτά οι Χριστιανοί, από πού τα κλέψανε τα χρήματα.
Ενώ είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα κτήρια (τα οποία δεν κτιστήκανε σε ένα χρόνο αλλά σε διάρκεια πολλών ετών) κτιστήκανε με κόπο και με μόχθο και με θυσίες ολίγων ιεραποστολικών προσώπων, τα οποία συνεισέφεραν τα μέγιστα, εκ του υστερήματος και της θυσίας των. Τίποτα από αυτά δεν παραδέχονται οι διώκται. «Είναι κλοπιμαία, κλέψατε το λαό…», λένε. Όπως δηλαδή τότε στους πρώτους αιώνας, έτσι και τώρα αλλάξανε μόνο το κατηγορητήριο. Τότε λέγανε για τους Χριστιανούς ότι προσκυνούν την κεφαλήν του όνου, ότι κάνουν θυέστεια δείπνα, ότι σφάζουν τα παιδιά τους, ότι τρώγουν τας σάρκας των παιδιών τους, ότι διαπράττουν βδελυρότητας κ.λ.π. Τώρα άλλαξαν το τροπάριον τους και λένε άλλα πράγματα ότι « Είστε κλέπται, τα κλέψατε απ’ το λαό και συνεπώς αφού τα κλέψατε από το λαό εσείς, να επιστρέψουν στο λαό». Και όταν λένε«στο λαό» ξέρετε τι εννοούν; Εννοούν αυτά τα οποία γνωρίζω κάτι παρόμοιο που είδα μέσα στην Κοζάνη το 1945. Ανακαλύψανε κάτω από την πλατεία της Κοζάνης ένα ολόκληρο θησαυρό λιρών και είπαν «Να τα δώσουμε στο λαό τα χρήματα αυτά, γιατί είναι του λαού…». Βγάλανε λοιπόν τις κρυμμένες λίρες από το υπόγειο, από την άλλη κατακόμβη – ο μαμωνάς δημιούργησε δική του κατακόμβη γιατί το χρήμα κυριαρχεί – που την ανακάλυψαν με προδοσία, φέρανε τιε λίρες στην επιφάνεια και λέγανε « Αυτές είναι του λαού, αυτές ανήκουν στο λαό…».
Άραγε οι λίρες πήγανε στο λαό; Όχι. Ύστερα από δύο – τρεις μέρες πιαστήκανε αυτοί αγρίως μεταξύ τους μέσα στο δημαρχείο άρπαξε ο καθένας όσα μπορούσε τα μοιράστηκαν μεταξύ τους και έτσι τελείωσε η ιστορία. Κατάλαβες; Μεταξύ των έγινε διαπληκτισμός μεταξύ των κυριών αυτών έγινε η μοιρασιά.

Θα καταλάβουν τα ιδρύματα και θα σας εκδιώξουν…

Αυτοί λοιπόν, οι πλεονέκται και οι φιλάργυροι και άδικοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε προσφορά ούτε θυσία ούτε τίποτα, έχουν τέτοιο μίσος για τα χριστιανικά ιδρύματα, που δεν αποκλείεται να έρθουν μία ωραία πρωία εδώ πέρα και όπου αλλού υπάρχουν κέντρα χριστιανικά σε όλη την Ελλάδα, να χτυπήσουν την πόρτα και να πουν :
-Είμαστε αντιπρόσωποι, είμεθα εξουσία.
-Τι εξουσία;
-Μέχρι το βράδυ θα αδειάσετε το οίκημα. Το χειαζόμεθα, να το κάνωμε κέντρο νεότητος.
-Μα…, μου…
-Τίποτα. Το βράδυ θα φύγετε. Όπως μπήκατε, έτσι θα φύγετε. Ότι είναι μέσα είναι δικό μας δε θα πάρετε τίποτα απολύτως.
Οπότε πλέον τι θα κάνεις; Δε μπορείς να παραμείνεις μέσα, διότι κινδυνεύει η ζωή σου, θα εκτελεσθείς.
Και θα γίνει αυτό καθ’ άπασαν την Ελλάδα θα εκκενωθούν όλα τα ιδρύματα. Κόποι, μόχθοι, εργασία, κέντρα πνευματικά, που ακούγονται ψαλμωδίαι προς τον Θεό και ύμνοι και ήτανε κέντρα λατρείας κ.λ.π. όλα αυτά θα κλείσουν δια μίας. Έσβησε ο χριστιανισμός;

Να ετοιμαζώμεθα για εκκλησία κατακομβών

Ε, φεύγουμε και εμείς από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας, που απελαμβάναμε ορισμένα προνόμια σε ορισμένας εποχάς και είχε μερική ελευθερία. Φεύγουμε πλέον από το σχήμα αυτό της Εκκλησίας και μπαίνουμε στο σχήμα των κατακομβών.
Τότε πλέον, όχι μόνο τροπικώς, αλλά και τοπικώς θα χωριστούμε. Και η Εκκλησία θα διωχθεί και οι ναοί θα κλείσουν, όν τρόπον έχουν κλείσει στην Αλβανία και σε άλλα μέρη.
Διωγμός. Φαίνονται αυτά απίστευτα αλλά όλες οι ενδείξεις φανερώνουν, ότι εκεί βαίνουμε. Λοιπόν, πρέπει και εμείς να προετοιμάσομε τον εαυτό μας δια Εκκλησίαν κατακομβών.
Αλλά γεννάται το ερώτημα. Έχομε εμείς την διάθεσιν αυτήν; Τι λέτε; Μήπως συμβή εκείνο το οποίον είπε ο Χριστός στον Πέτρο «Σίμων Σίμων, ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον»(ο σατανάς λέει, ζητάει να σας κοσκινίσει) »εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου». Ο Κύριος εγνώριζε την αδυναμία του Πέτρου και ότι, ναι μεν είχε πόθο ειλικρινή να μείνει κοντά στο Χριστό, αλλά ήταν το πνεύμα του ασθενές.
Ο Πέτρος απήντησε: “Εγώ, Κύριε, μαζί σου θα είμαι». Κ’ εσείς τώρα είστε εδώ πέρα, μαζί μου. Αλλά θα είστε πάντα;
Θα περάσετε κόσκινο. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω.
Ωραία είστε τώρα όλες εδώ. Δεν σας πειράζει κανείς, δεν σας καταδιώκει κανείς. Ελεύθερο κατηχητικό σχολείο έχετε, ελεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ελεύθερα είναι όλα.
Ζήτε πάνω σ’ ένα όρος Θαβώρ. «Καλόν εστιν ημάς ώδε είναι… Έχετε τη συντροφιά σας, το φαγητό σας, τον ύπνο σας, το κέντρο σας, τας ευκολίας σας. Όλα αυτά είναι καλά και ευχάριστα. Αλλά μετά ο θεός θα μας δώσει μια κλωτσιά, όπως λέει και ο Χότζνερ, και θα μας πετάξει από το όρος Θαβώρ, θα μας ρίξει κάτω, στην σκληράν πεδιάδα, στο σχήμα αυτό.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: εμείς είμεθα προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο διωγμό; Έχομε εμείς το θάρρος και την αυταπάρνηση του μάρτυρος εκείνου, που άκουε να πλησιάζει το μούγκρισμα των λεόντων και έλεγε «Νά ακούεται η σάλπιγξ, ακούεται η σάλπιγγα που με καλεί». Έχομε εμείς τέτοια αυταπάρνηση και θυσία; Εμείς οι υλικοί, οι γήινοι άνθρωποι, μπορούμε να φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, που έφτασαν όλοι αυτοί οι ήρωες; Έχουμε την αυταπάρνηση αυτή της Μαριάμ, μιας ταπεινής υπηρέτριας, η οποία κατόρθωσε να κερδίσει την Φαβιόλα;

«ΠΟΛΥΣ Ο ΑΓΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ»

Αγαπητέ Γιώργο,
Με τον αγαπητόν ΝΙΚΟΝ, που θέλω πάντοτε να παρηγορήτε, σας στέλλω εγκαρδίους χαιρετισμούς.
– Τι κάνετε δια την ανέγερσιν της αιθούσης;(**)
Σε παρακαλώ να μου γνωρίσης…
Εδώ έχομεν αγώνας – Πρέπει να αγωνισθώμεν μέχρι τέλους. Να προσεύχεσαι πολύ – πολύ Γιώργο, ως και η κυρία Σουλτάνα και ο παπα Δημήτριος, διότι πολύς ο αγών και πολλοί οι αντικειμενικοί.

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος

Τι γίνεται ο π. Ευθύμιος;

________________________________________________

(**) Ερωτά· Για την ανέγερση της αιθούσης, του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» που κατέστρεψε ο Δήμος Κοζάνης-Δήμαρχος Κουκουλόπουλος, το Μέγα Σάββατο του 2003.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΜΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ

«Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, από τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζώ μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά»(Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης).

ΜΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ

Αρχιμανδρίτου Ευθυμίου Τρικαμηνά

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ  ΤΡΙΚΑΜΙΝΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ

(ΚΑΘΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΓΝΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΥΛΟΙ ΒΡΑΒΕΥΟΝΤΑΙ!!!)

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ

ΑΜΠΕΛΑΚΙΑ ΛΑΡΙΣΗΣ

Αμπελάκια 10/10/2008

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΝ
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «OΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»
ΚΑΝΙΓΓΟΣ 10 -ΑΘΗΝΑΙ

Κυριε Διευθυντά,

Αυτές τις ημέρες παρέλαβα την απόφασι του Δευτεροβαθμίου Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου, μαζί με τα πρακτικά της δίκης,  σύμφωνα με την οποία μου εκοινοποιήθη η καθαίρεσίς μου και η επαναφορά μου, όπως γράφει η απόφασις, στην τάξι των μοναχών.
Δεν θα σας απασχολήσω πολύ κάνοντας μία κριτική της εν λόγω αποφάσεως και των πρακτικών της δίκης, τα οποία είναι γεμάτα από πλαστογραφίες και ψεύδη. Το μεγαλύτερο ψεύδος το οποίο κατ’ επανάληψι αναφέρεται στα πρακτικά της δίκης, προκειμένου να απορριφθή η κάθε ένστασίς μας είναι αυτό που στερεότυπα διατυπώνουν οι Άγιοι Συνοδικοί δικαστές: «Το δευτεροβάθμιο συνοδικό δικαστήριο……σκεφθέν κατά τους θείους και ιερούς κανόνες και τους νόμους του κράτους..»  Ότι βεβαίως οι Άγιοι δικαστές εσκέπτοντο και απεφάσιζον τελείως αντίθετα από τους θείους και ιερούς κανόνες και τους νόμους του κράτους, μόλις είναι ανάγκη να το αναφέρωμε.  Οι δε πλαστογραφίες των πρακτικών έφθασαν σε τέτοιο σημείο, ώστε να καταγραφούν σ’ αυτά ολόκληρες συνεδρίες και αποφάσεις, τις οποίες ούτε καν αντελήφθημεν, ούτε ελάβαμε γνώσιν  ότι έγιναν, προκειμένου να κριθούν ως αβάσιμες και απορριπτέες ορισμένες ενστάσεις μας.
Αυτά όλα όμως θα κριθούν πλέον από ανώτερα δικαστικά όργανα, τα οποία οπωσδήποτε θα έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στον θεσμό της δικαιοσύνης και της εντιμότητος.  Στην παρούσα επιστολή θα αναφερθώ σε κάποια άλλα θέματα, τα οποία είναι συναφή με την απόφασι του Συνοδικού δικαστηρίου και έχουν σχέσι με την στάσι των Ορθοδόξων και δη των κληρικών απέναντι στο  αιρετικό και νεκρό σώμα των Επισκόπων και γενικώτερα στην αίρεσι του Οικουμενισμού.
Η απόφασις αυτή του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού δικαστηρίου είναι ένα απτό δείγμα και μία εναργής απόδειξις ότι οι Επίσκοποι δεν είναι διατεθειμένοι  να ανεχθούν οιαδήποτε αντίστασι στην αίρεσι και κάθε τι το οποίο θα αφυπνίση τους πιστούς και θα χαράξη γραμμή αντίθετη σ’ αυτή της Ν. Εποχής.
Εκείνο το οποίο αντελήφθην από την όλη διαδικασία ότι ενοχλεί περισσότερο τους αιρετικούς Επισκόπους είναι η διακοπή της μνημονεύσεως και η αποτείχισις από αυτούς, καθώς επίσης και η αμφισβήτησις της Παπικής αυθεντίας των.  Αυτά είναι έτοιμοι να τα πατάξουν με κάθε σκληρότητα, προκειμένου να διασφαλισθή η σάπια ενότης η οποία περιστρέφεται γύρω από τους εαυτούς των. Το οικοδόμημα δε το οποίο κατεσκεύασαν και ονομάζουν «Εκκλησία», δεν έχει ως βάσι και θεμέλιο την Αποστολική διδασκαλία και Παράδοσι, αλλά την Παπική και Προτεσταντική διδασκαλία, σύμφωνα με την οποία απαιτείται τυφλή υπακοή στον Επίσκοπο και επιπλέον αυτός δύναται να πιστεύη και να διδάσκη αυθαίρετα, να χαράσση δε πορεία αντίθετον της διαχρονικής πορείας της Εκκλησίας και ακόμη να μην καθίσταται  υπόλογος στον λαό του Θεού, αλλά μόνο στους ομοϊδεάτες και ομοφρόνους με αυτόν Επισκόπους.  Είναι δε τόσο καλά στημένο και οργανωμένο αυτό το αιρετικό οικοδόμημα, ώστε μεμονωμένως να μην  δύναται να προσβληθή, διότι συνεπικουρείται και συμπορεύεται με την πολιτική εξουσία και τις σκοτεινές δυνάμεις.
Το πρόβλημα όμως είναι σωτηριολογικό και πρέπει να διευκρινισθή από τους ευσεβείς θεολόγους και κληρικούς, αν δύναται κάποιος να σωθή συμπορευόμενος και συναγελαζόμενος με αυτούς τους Επισκόπους και ευρισκόμενος κάτω από την Επισκοπική δικαιοδοσία των, και μάλιστα μνημονεύοντας το όνομά των στις ακολουθίες και τα μυστήρια.  Είναι άκρως λυπηρό ότι αυτό το σημείο ουδόλως θίγεται από τους ενασχολουμένους με τα προβλήματα της Εκκλησίας και δη την αίρεσι του Οικουμενισμού, εις τρόπον ώστε να δίδεται η εντύπωσις στους πιστούς ότι είναι δυνατή η σωτηρία των μόνο με τον προσωπικό των αγώνα εναντίον των παθών και της αμαρτίας και όχι με την σύγχρονο  αποστασιοποίησι από τους αιρετικούς Επισκόπους.  Κατ’ αυτόν τον τρόπο λοιπόν η πλάνη επεκτείνεται και στους έχοντες φόβο Θεού και υγιές φρόνημα, εφ’όσον αποσιωπείται μέρος της αληθείας, το οποίο έχει σχέσι με την στάσι και την αντιμετώπισι της αιρέσεως.  Γίνονται δηλαδή από τους ευσεβείς θεολόγους και κληρικούς άριστες αναφορές και περιγραφές της αιρέσεως, των φρονημάτων των Επισκόπων, των προδοτικών ενεργειών των και της αποστασίας των, αλλά όταν φθάνωμε στο «δια ταύτα » εκεί σιωπούμε και θολώνουμε τα νερά, επειδή ίσως δεν έχουμε την δύναμι η την διάθεσι να αντιμετωπίσωμε με ανδρεία και Πατερικό φρόνημα την παρούσα κατάστασι.  Κατ’ αυτόν τον τρόπο γινόμεθα συνεργοί στην εξάπλωσι και επικράτησι της αιρέσεως, έστω και αν θεωρητικά την πολεμούμε.
Είναι πρωτοφανές σε έναν αγώνα και μάλιστα της πίστεως αντί να πράττωμε ο,τι αποδυναμώνει τον εχθρό, ο,τι αυτός φοβάται,  ο,τι αποτελεί καίριο πλήγμα στην όλη οργάνωσί του και προσέτι ο,τι ασφαλίζει τους ανθισταμένους κατά της πλάνης, να διδάσκωμε απεναντίας και να ενεργούμε τόσα, όσα αυτός ανέχεται, όσα μας επιτρέπει και όσα δεν θίγουν τα βασικά  σημεία της εξουσίας του.  Και σ’ αυτό το σημείο ο αγώνας μας, πέραν της ασυνεννοησίας και διχογνωμίας μας πάσχει και ως προς την τακτική του και ως προς τον αντικειμενικό του σκοπό.  Αν με αυτό τον τρόπο επολέμουν και οι Άγιοι Πατέρες τις αιρέσεις, προφανώς καμμία από αυτές δεν θα είχε καταπολεμηθή.  Αποτέλεσμα όλης αυτής της τακτικής μας είναι ότι η αίρεσις του Οικουμενισμού επί ογδόντα και πλέον έτη όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκε και δεν καταδικάσθηκε, αλλά αντιθέτως αυξάνει, ενεργοποιείται και επεκτείνεται και μάλιστα παρουσιάζεται σαν μία ανώτερη Ορθοδοξία, τελειοτέρας θα ελέγαμε μορφής, εφ  ὅσον έχει ως βιτρίνα την αγάπη, την οποία εστερούντο οι πολέμιοι Πατέρες των αιρέσεων.
Έπειτα από αυτές τις σκέψεις σχετικά με τους σημερινούς Επισκόπους, την αίρεσι του Οικουμενισμού και την στάσι των Ορθοδόξων θα αναφερθώ στη θέσι μου έναντι της αποφάσεως του Δευτεροβαθμίου Εκκλησιαστικού δικαστηρίου.  Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι όποιος σήμερα καθαιρείται από τα Συνοδικά δικαστήρια και εφ’ όσον δεν θέλει να ακολουθήση την κοσμική οδό,  καταφεύγει στο παλαιό ημερολόγιο και εκεί προάγεται σε όλα τα αξιώματα.  Αυτό βεβαίως δεν δημιουργεί πρόβλημα στους Επισκόπους, απεναντίας μάλιστα το επιθυμούν, διότι ο εσωτερικός πόλεμος των παρατάξεων στο παλαιό ημερολόγιο είναι αφ’ ενός μεν ο μεγαλύτερος εχθρός του, αφ’ ετέρου δε η αποδυνάμωσις του αγώνος των και η δημιουργία επιχειρημάτων εκ μέρους των Οικουμενιστών.  Είναι αλήθεια ότι ουδ’ επί στιγμή μου επέρασε ο λογισμός να ακολουθήσω αυτήν την οδό.  Διότι όπως η εξέλιξις της αιρέσεως του Οικουμενισμού από την αιρετική εγκύκλιο  του Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1920 μέχρι σήμερα επέδειξε την οργανωμένη και μεθοδική επικράτησι της αιρέσεως και τον εκτοπισμό της Ορθοδοξίας, έτσι και η εξέλιξις του παλαιού ημερολογίου από την αλλαγή του ημερολογίου το 1924 μέχρι σήμερα απέδειξε την λανθασμένη εκκλησιολογία και την προτεσταντική νοοτροπία της αντιθέτου πλευράς.  Όπως λοιπόν από την αρχή της αποτειχίσεώς μου, δια της διακοπής της μνημονεύσεως και της εκκλησιαστικής επικοινωνίας με τους Οικουμενιστές Επισκόπους, εθεώρησα ασφαλή και πατερική οδό την απομάκρυνσι από αυτούς και πέραν τούτου ουδέν άλλο, αναμένοντας, όπως λέγει ο Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης, τον καιρό της Ορθοδοξίας, δηλαδή τον καιρό κατά τον οποίο θα επικρατήση η Ορθοδοξία και θα καταδικασθή Συνοδικώς η αίρεσις, έτσι και τώρα μετά την απόφασι των Αγίων δικαστών, οι οποίοι δαιμονίζονται κυριολεκτικώς όταν ακούουν κάτι σχετικό με την Ορθοδοξία και την Παράδοσι, θα παραμείνω όπως ευρισκόμουν πριν, χωρίς δηλαδή να ενταχθώ σε κάποια παράταξι.
Όσον αφορά το θέμα της ποινής, θα υπακούσω στην άδικον αυτή απόφασι, έχοντας ως συνήγορο της θέσεώς μου αυτής τον Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο, ο οποίος λέγει ερμηνευόμενος από τον Αγ. Νικόδημο τον Αγιορείτη στον 28ον Αποστολικό Κανόνα του Πηδαλίου: «Όποιος καθαιρεθή δια φθόνο η άλλη άδικον αιτίαν, αυτός εις μεν τον εαυτόν του  προξενεί μισθόν μεγαλύτερον από τον της ιερωσύνης, όθεν και πρέπει να χαίρη και όχι να λυπήται, εις δε τους αδίκως αυτόν καθήραντας προξενεί κόλασιν ».  Η υποταγή μου στην άδικον αυτή ποινή ουδόλως σημαίνει και αναγνώρισι των Επισκόπων η της Συνόδου ως Ορθοδόξων, επειδή πέραν του ότι πολλές φορές τους απεκάλεσα και εντός της δίκης αιρετικούς και αποστάτας, συνεχίζω να είμαι αποτειχισμένος από αυτούς και μάλιστα να το θεωρώ αυτό ως την μεγαλυτέρα ευλογία και το ισχυρώτερο έρεισμα δια την συγχώρησι των αμαρτιών μου.  Η υποταγή μου αυτή σημαίνει επίσης ότι αυτό το σώμα των Επισκόπων η πρέπει να γίνη Ορθόδοξο καταδικάζοντας Συνοδικώς την αίρεσι δια λόγων και έργων η  πρέπει να αντικατασταθή νομίμως, δι’ επεμβάσεως του λαού η του Θεού και στη θέσι του να τοποθετηθούν άλλοι Επίσκοποι οι οποίοι να ομολογούν την αλήθεια, ώστε να είναι αληθείς διάδοχοι του Χριστού και των Αποστόλων.  Όλα τα άλλα σχήματα Συνόδων η μεμονωμένων Επισκόπων του παλαιού ημερολογίου είναι κατά την άποψί μου παραπλανητικά σχήματα, τα οποία ετέθησαν αυτόνομα από κάποιους, χωρίς βεβαίως να θεραπεύσουν το κακό, αλλά μετέτρεψαν από ακέφαλο τη Σύνοδο, λόγω της αιρέσεως των Επισκόπων, σε πολυκέφαλο δίκην Λερναίας Ύδρας, ανεξαρτήτου όμως και αυτονόμου της κάθε κεφαλής.
Η υποταγή μου αυτή επίσης σημαίνει ότι ουδείς στην Εκκλησία δύναται να δικαιώση τον εαυτόν του, έστω και αν έχη το ανώτατο εκκλησιαστικό αξίωμα.  Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα στον βίο πάλι του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ο οποίος μετά την πρώτη του άδικο καθαίρεσι και εξορία επανερχόμενος με αυτοκρατορική προσταγή, εζήτησε σύγκλησι Συνόδου δια να τον αποκαταστήση στον θρόνο λέγοντας, ότι Σύνοδος με καθήρεσε, Σύνοδος πρέπει να με αποκαταστήση.  Ο λαός όμως του Θεού, ο οποίος είχε τελείως  διαφορετικό φρόνημα από τον σημερινό, σύσσωμος, χωρίς την θέλησί του τον υποχρέωσε να ανέλθη στον θρόνο και να συνεχίση την διαποίμανσί του.  Αυτό ως γνωστό απετέλεσε μία από τις πολλές κατηγορίες της δευτέρας καθαιρέσεώς του, ότι δηλαδή ανήλθε στο θρόνο χωρίς να τον αποκαταστήση Σύνοδος.
Ως εκ τούτου εφ’ όσον  υπάρξουν κάποιοι ιερείς (Επίσκοποι είναι αδύνατον κατ’ άνθρωπον να υπάρξουν) οι οποίοι και αυτοί αποτειχισθούν από την αίρεσι, χωρίς βεβαίως να υπαχθούν σε κάποια άλλη παράταξι και συσκεφθούν κατά τον τύπο του Συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας και αποφασίσουν και δια την ιδική μου περίπτωσι, αν δηλαδή οι ανάγκες της χειμαζομένης λόγω της αιρέσεως Εκκλησίας, απαιτούν να ιεροπρακτώ η όχι,  εγώ βεβαίως μετά χαράς θα υποταχθώ στην γνώμη των.  Τέτοια σχήματα Συνόδου, αποτελούμενα από δεδιωγμένους Επισκόπους, ηγουμένους και ιερείς αναφέρονται στον βίο και στις επιστολές του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου, τα οποία ερρύθμιζον τις τρέχουσες ανάγκες της εν διωγμώ Εκκλησίας και επέλυον προβλήματα, έως καιρού Ορθοδόξου Συνόδου. Το να εκφέρη όμως κάποιος την γνώμη του περί μη υποταγής μου στην άδικο απόφασι, ενώ συγχρόνως συμπορεύεται εκκλησιαστικά με τους αιρετικούς και αποστάτας Επισκόπους, είναι νομίζω ανεύθυνο και αμάρτυρο στην Ορθόδοξο Παράδοσι και επί πλέον παρουσιάζομαι πάλι εγώ να αποφασίζω και να δικαιώνω τον εαυτόν μου, εφ’ όσον όλα αυτά εκτός των άλλων λέγονται παρασκηνιακώς και ιεροκρυφίως.
Η θέσις μου αυτή περί υποταγής στην άδικο απόφασι, έχει ακόμη και μία άλλη διάστασι, η οποία συνοψίζεται  εις ότι δεν είναι δυνατόν να γίνη αγώνας μέσα στην Εκκλησία υπό την ορθόδοξον έννοια, χωρίς θυσίες και απώλειες.  Ούτε βεβαίως μάχες και πόλεμοι κερδίζονται χωρίς να στάξη αίμα.  Αυτό το βεβαιώνουν όλοι οι αιώνες της εκκλησιαστικής ιστορίας, από την εποχή των διωγμών μέχρι τους προσφάτους καιρούς. Εμείς όμως σήμερα αποκτήσαμε μίαν άλλη αντίληψι περί αγώνος εναντίον του διωγμού  της πίστεως, η οποία έγκειται στο να αγωνισθούμε όχι όσον απαιτούν οι ανάγκες της Εκκλησίας, αλλά όσον απαιτεί η ανάγκη ώστε να μην πάθωμε τίποτε, να μην υποστούμε δηλαδή ουδεμία βλάβη.  Και δεν αναφέρομαι βεβαίως στις θυσίες των αγίων, αλλά δεν είμεθα διατεθειμένοι χάριν της πίστεως και της αληθείας ούτε τη θέσι μας να θυσιάσωμε, ούτε τους τίτλους μας, ούτε τον μισθό μας, ούτε την αξιοπρέπειά μας και την κοινωνική μας υπόληψι.  Αυτό το γνωρίζουν οι Οικουμενιστές Επίσκοποι και δι’ αυτό μας επιτρέπουν να φωνασκούμε και να κηρύττωμε σε ένα λαό βολεμένο και δυσκίνητο, τον οποίο ίσως θα αφύπνιζε μόνον η έμπρακτος θυσία και η ανάληψις στους ώμους μας του σταυρού του Κυρίου. Υπό αυτήν λοιπόν την έννοια η ιδική μου καταδίκη δηλώνει απεριφράστως τις διαθέσεις των κρατούντων, αλλά και των αντιδρώντων στην αίρεσι με λόγια, επιστολές και υπογραφές, τα οποία αν συγκεντρώνοντο στα ογδόντα και πλέον χρόνια της αιρέσεως θα ήσαν ικανά να γεμίσουν με τόμους τα ράφια της Εθνικής Βιβλιοθήκης.
Ένας επί πλέον λόγος δια την υπακοή μου στην άδικον απόφασι είναι και ότι πιστεύω ότι τώρα από αυτήν την θέσι θα είναι πιο πειστικός ο λόγος μου και πιο έντιμος ο αγώνας μου εναντίον της αιρέσεως.  Αν οι άγιοι προκειμένου να υπερασπίσουν την πίστι των επολέμησαν με ανθρωπόμορφα και άλογα θηρία και υπέμειναν μαρτύρια, τα οποία δεν δυνάμεθα ούτε με το νου μας να τα προσεγγίσωμε, πόσο άραγε έντιμος και σύμφωνος με την Παράδοσι δύναται να χαρακτηρισθή ο ιδικός μας αγώνας, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία βλέπουμε την αίρεσι διαρκώς να αυξάνη και να επεκτείνεται και εμείς να συμπορευώμεθα εκκλησιαστικώς με αυτήν;
Στην περίπτωσι δε κατά την οποία  τα ανώτερα πολιτικά δικαστήρια ακυρώσουν λόγω των παρανομιών τις δικαστικές πράξεις και αποφάσεις του εν λόγω Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου, οπωσδήποτε τότε και εγώ θα αλλάξω στάσι ως προς την υπακοή μου στην άδικον αυτήν απόφασι, έχοντας ως συνήγορο στην περίπτωσι αυτή τον Μ. Αθανάσιο, ο οποίος ενώ κατ’ αρχάς παρέστη δια να δικασθή στην Αρειανική Σύνοδο της Τύρου, εδραπέτευσε κρυφίως εν συνεχεία βλέποντας τις προθέσεις των Επισκόπων, πριν τελειώση η Σύνοδος και μετέβη στον αυτοκράτορα Μ. Κων/νο, στον οποίο εξέθεσε την πίστι του και τα της Συνόδου της Τύρου καθώς και τις εναντίον του σκευωρίες των Επισκόπων, και έλαβε την άδεια να επανέλθη στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αλεξανδρείας.
Πριν τελειώσω, θέλω να αναφέρω ενημερωτικά δύο σημεία από την εν λόγω δίκη και καταδίκη μου.  Το πρώτο, ότι τελειώνοντας την απολογία μου μετά από περιπετειώδη λογομαχία και συνεχείς παρεμβάσεις και διακοπές κατέθεσα αίτημα ομολογίας πίστεως εκ μέρους των δικαστών, το οποίο δεν μου επέτρεψαν  να αναγνώσω.  Αυτό συνοπτικά ανέφερε οκτώ σημεία πίστεως και ισαρίθμους αιρέσεις στις οποίες έχουν πέσει οι σημερινοί Επίσκοποι, τα οποία συνοψίζονται περιληπτικά στη συμμετοχή των στο Π.Σ.Ε., στην αναγνώρισι των μυστηρίων των Παπικών και Μονοφυσιτών στο Μπελαμέντ και Σαμπεζύ αντιστοίχως, στην άρσι των αναθεμάτων των Παπικών το 1965, στις συμπροσευχές των και συνιερουργίες με τους αιρετικούς, στην αγιοποίησι του  Εθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, στη θεωρία ότι η Θ. Λειτουργία τελείται στο όνομα του Επισκόπου και όχι του Χριστού, στην ακύρωσι δια των διαζυγίων του ενός και νομίμου γάμου και στην αποδοχή δι’ έργων και λόγων της αιρέσεως του Οικουμενισμού.  Κάτω από το αίτημά μας στα πρακτικά της δίκης και μετά την υπογραφή μου αναφέρουν οι Άγιοι δικαστές τα ακόλουθα: «Το ανωτέρω αίτημα κατά την κρίσιν Αυτού (του δικαστηρίου δηλαδή) ου δείται οιασδήποτε απαντήσεως». Δηλαδή με άλλα λόγια μας έκαναν μεγάλη χάρι που το κατεχώρησαν και στα πρακτικά.
Το δεύτερο σημείο της δίκης είναι ότι κατώρθωσε κάποιος από το ακροατήριο να βιντεοσκοπήση  όλη τη διαδικασία της δίκης, και έχουμε τη δυνατότητα να κυκλοφορούμε το dvd αυτό, ώστε κάθε καλοπροαίρετος να έχη μία οπτικοακουστική εικόνα της δίκης και έτσι να σχηματίση μία προσωπική γνώμη δια το πως λειτουργούν σήμερα τα εκκλησιαστικά δικαστήρια.  Η λήψις βεβαίως του dvd έγινε τελείως ερασιτεχνικά και αυθόρμητα, είναι όμως αρκετά ισχυρή ώστε να εξάγη κάποιος αβίαστα τα συμπεράσματά του.  Το dvd αυτό διατίθεται στο χριστιανικό βιβλιοπωλείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ», τηλ. 2410284449, με την παράκλησι της αντιγραφής του και διαδόσεώς του χάριν του αγώνος κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού.
Κλείνοντας, είναι αλήθεια ότι σε ένα σημείο πρέπει να δικαιώσωμε τους Επισκόπους δικαστές του Εκκλησιαστικού δικαστηρίου, όσον αφορά την απόφασι της καθαιρέσεώς μου.  Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την συναίσθησι και την συνείδησι όταν μεταδίδουν δια της χειροτονίας την ιερωσύνη, ότι την μεταδίδουν όχι δια να υπηρετή ο ιερεύς τον Θεό και τον λαό του Θεού μεταδίδοντάς του την αγιαστική χάρι, αλλά δια να υπηρετή τους Επισκόπους και τις φιλοδοξίες των.  Δι’ αυτό άλλωστε και απαιτούν τυφλή υπακοή από αυτόν στο πρόσωπό των.   Όταν λοιπόν σταματήση ο ιερεύς να υπηρετή δια της ιερωσύνης τον Επίσκοπο και τις φιλοδοξίες του και θελήση να υπηρετήση την πίστι και την αλήθεια, τότε φυσικά εκλείπει ο σκοπός δια τον οποίον οι Επίσκοποι του την μετέδωσαν και ως εκ τούτου πρέπει να την αφαιρέσουν από αυτόν.  Τα υπόλοιπα είναι διαδικαστικές μέθοδοι δια να εξάγουν μία νομιμοφανή απόφασι.
Και κάτι τελευταίο. Η περίοδος που διερχόμεθα  στιγματίζεται από δύο χαρακτηριστικά. Από την ασυνεννοησία  και ολιγωρία  των αντιδρώντων στην αίρεσι και από τα φαινόμενα των εσχάτων καιρών.  Προκειμένου λοιπόν να αποκτήσωμε κάποτε οι αντιδρώντες ένα σημείο αναφοράς και ενότητος πατερικά κατοχυρωμένο, είναι ανάγκη  να ενωθούμε όλοι γύρω από την διακοπή της μνημονεύσεως των αιρετικών Επισκόπων, χωρίς καμμία άλλη αναφορά. Αν δεν γίνη αυτό θα ενωθούμε τότε  πλέον αναγκαστικά, όταν χρειασθή να αντισταθούμε στην επιβολή του χαράγματος του Αντιχρίστου.  Η αντίστασις των εσχάτων καιρών δεν θα έχη σχέσι ούτε με ημερολόγια, ούτε με μνημονεύσεις αλλά  πάραυτα θα αναδεικνύη μάρτυρας και ομολογητάς της πίστεως με μόνη την ομολογία.

Μετά Τιμής

Ἀρχιμανδρίτης  Ευθύμιος  Τρικαμηνάς.

Υ.Γ. Κύριε Διευθυντά φρονώ ταπεινώς, ότι μεταξύ των δύο τελευταίων  επιστολών τίς οποίες σας απέστειλα,  δηλαδή της παρούσης και της από  1/9/2008       της σχετικής με τον Χρυσόστομο Σμύρνης, αναγκαιοτέρα δογματικώς και εκκλησιολογικώς θα ήτο να δημοσιευθή η αφορώσα τον Χρυσόστομο Σμύρνης. Μετά λύπης μου διεπίστωσα ότι δεν έχετε τόση ευαισθησία στο ότι υπάρχει ένας «άγιος», αιρετικός και μασόνος στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας, τοποθετημένος  από σύγχρονα χέρια Οικουμενιστών, δίπλα στον Αγ. Ιωάννη το Χρυσόστομο και στον Μ. Βασίλειο. Αντιλαμβάνομαι δε ότι δια τον Ο.Τ. το θέμα του Χρυσοστόμου Σμύρνης έχει κλείσει, χωρίς βεβαίως αποκατάστασι της βεβηλώσεως του αγιολογίου μας.  Η ευθύνη δι’ αυτό βαραίνει άπαντας και ειδικά όσους σιωπούν και γίνονται αποδέκτες της παρανομίας αυτής.

ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΓΩΝ

«ΘΑ ΕΡΓΑΣΘΩΜΕΝ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΔΑΙΜΟΝΑΣ»

Αγαπητέ Γιώργο, χαίρε την χαράν του Κυρίου.
Έλαβα το γράμμαν του αγαπητού Ευθυμίου και χαίρω, διότι τον βλέπω γεμάτον ενθουσιασμόν. Φαίνεται δε και σταθερός εις την γραμμήν που εχαράξαμεν.
–    Θα εργασθώμεν έστω και εάν οι δρόμοι και οι πλατείαι γεμίσουν από δαίμονες και μας φωνάζουν Αλτ! Πού πάτε; – Ημείς θα προχωρήσωμεν – Είθε να μας δίδη πίστιν ακράδοντον, υπομονήν, και αυταπάρνησιν ο Κύριος.
–    Εδώ ασχολούμαι με την έκδοσιν του βιβλίου. Το α΄ τυπογραφικόν βγήκε. Το παίρνεις από τον π. Βασίλειον που θα σου δώση την επιστολήν. Τον έστειλα αυτού, αφού ο Κοζάνης δεν εννοεί να μας δώση ιερέα. Θα εξομολογήση και τα παιδιά του Στρατοπέδου και θα λειτουργήση εις Άγιον Αθανάσιον…
–    Εις αγαπητούς Ανάργυρον, Ιωάννην, Γεώργιον Πλιάκην, Κ. Κούκην, Κλώνταρην και λοιπούς θερμούς χαιρετισμούς, ως και εις την καν Σουλτάναν.
ΠΡΟΣΕΧΕ,
και να προσεύχεσαι διαρκώς, δια να νικήσωμεν τους πειρασμούς.

Με αγάπην Χριστού
ο αδελφός σου Αυγουστίνος

Λάρισα τη 17-3-50

«ΑΓΩΝΙΖΟΥ ΕΥΘΥΜΙΕ!»

Γρεβενά 7 Σεπτμβρίου 1946
Αγαπητέ μου Ευθύμιε, έλαβα το γράμμα σου.
Μετά τον αγαπητόν Κ. Γαζήν έστειλα τρία νέα άρθρα. Φροντίσατε να τα τυπώσητε με στοιχεία μεγάλα δια να είναι ευανάγνωστα. Σου εσωκλείω και μιαν αίτησιν δια χαρτί. Ζητήσατε 100 κιλά. Γεναία εισφορά.
Ιδέτε προσωπικώς Νταλίπην και εκθέσατε δράσιν ομάδος κατά την Κατοχήν και τώρα.
Αγωνίζου, Ευθύμιε!
Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος – αυτό έλεγον οι 40 μάρτυρες γυμνοί επάνω εις την παγωμένη λίμνην.

Με πολλήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης

«ΕΜΠΡΟΣ. ΤΑΧΥΝΕ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΟΥ…»

Αγαπητέ, μοι Ευθύμιε, χαίρε εν Κυρίω
Έλαβα το γράμμα σου, τα σήματα, τις εικόνες κ.λ.π. και σε ευχαριστώ δι’ όλα, ιδίως δε δια την αγάπην σου.
Πίστευσέ με, αγαπητέ Ευθύμιε, ότι όταν σκέπτωμαι ότι οι λαϊκοί σαν τον Ευθύμιον εργάζονται με τόσον ζήλον, περισσότερον από εμάς που έχωμεν μόνο Τίτλους (Παναγιώτατοι, Σεβσμιώτατοι, Πανοσιολογιώτατοι, [πατέρες], αλλοίμονό μας!) χωρίς να έχωμεν και τον ζήλον τον ανάλογον, όταν λοιπόν σκέπτομαι τον ιδικόν σας ζήλον, τίπτω τα αμαρτωλά μου στήθη και λέγω: Αυγουστίνε! Σε πέρασε ο Ευθύμιος… Εμπρός τάχυνε τα βήματά σου…
–    Λαμβάνεις δραχμάς 1.330 δι’ αξίαν σημάτων, εικόνων κλπ. Δεν πρέπει συ να επιβαρύνεσαι πάντοτε. Εγώ θα τα πάρω από την Ι. Μητρόπολιν.
–    Από Ευθύμιον κυρίως ζητώ ευχάς και θα χαρώ εάν σε ιδώ καμμίαν ημέραν εις Γρβενά. Θα τα πούμε τώρα καλά. Θα με δείρης και θα σε δείρω. Έτσι μόνον θα διορθωθούμε, αγαπητέ Ευθύμιε!
–    Χαιρετισμούς εις όλην την οικογένειάν σου και ιδιαιτέρως εις την καλήν σου μητέρα, μάρτυρα και ηρωίδα του οίκου σας, την οποίαν πάντοτε να σέβεσαι, δια να λάβης την αγίαν ευλογίαν.
–    Πρόσεξε Κωστάκη για να τον ιδούμε και αυτόν ένα ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ, και εάν είναι θέλημα Κυρίου ιεραπόστολον.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης
Ιεροκήρυξ

ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΑ ΒΓΗ ΜΕΓΑΛΗ ΩΦΕΛΕΙΑ

Λάρισα τη 17-4-1948
Αγαπητέ μοι εν Κυρίω αδελφέ ΕΥΘΥΜΙΕ,
Έλαβα την στιγμήν αυτήν το γράμμα σου, είδα το πραγματικόν άδολον ενδιαφέρον, εθαύμασα δια μιαν ακόμη φορά την αγάπην σου προς ένα διωκόμενον εργάτην της Εκκλησίας και ευχαρίστησα τον Θεόν εκ βάθους καρδίας, διότι δεν με αφήνει μόνον εις τα σκοτεινάς ημέρας της ζωής μου.
Πολλά κακά σκέπτονται κατ’ εμού οι άγιοι πατέρες, αλλά δια των πυρίνων προσευχών των εν Κυρίω αδελφών Γεωργίου (Παφίλη) – Ευθυμίου και ει τινός άλλου (υπολογίζω πολύ και εις τας πρασευχάς του ομίλου γυναικών ων προΐσταται η Σουλτάνα) – θα πυρπολήσωμεν τα σατανικά μηχανήματα και από την δοκιμασίαν αυτή θα βγη μεγάλη ωφέλεια.
–    Μη κλονλίζεσαι ούτε επί στιγμήν από την γραμμήν που μαζύ εχαράξαμεν. Ειπέ εις όλους: Εγώ ο Ευθύμιος δεν θα σας αφήσω να αφαιρέσετε το ράσον του ταπεινού Αυγουστίνου, διότι αυτό το ράσον ειμπορεί να σας καίει σας… αλλά το ράσον αυτό έγινε κλώσσα σωτηρία δια τον λαόν της Κοζάνης.

Δεν τα λέμε από υπερηφάνειαν, αλλά καυχώμενοι εν ΚΥΡΙΩ, διότι ο Κύριος μας ενδυνάμωσε κατά την σκληράν εκείνην περίοδον… Ομολογούμεν το θαύμα. Ου κρύπτωμεν την αλήθειαν. Διότι ο κρύπτον την αλήθειαν κρύπτει τον Χριστόν εις τον τάφον.
Εγώ εν πάση περιπτώσει, οιαδήποτε και εάν είναι η εξέλιξις των ιδικών μου γεγονότων, δεν θα παύσω να συνδέομαι με τον αγαπητόν Ευθύμιον. Ουδεμία δύναμις δύναται να διασπάση την αγάπην μας την εν Χριστώ Ιησού.
Θέλω να μνημονεύης πάντοτε εις τας προσευχάς σου.
Λάλει παντού την ΑΛΗΘΕΙΑΝ. Μη κρύπτωμεν τίποτε. Διότι θα είμεθα ή υποκριταί ή δειλοί, πλην των περιπτώσεων εκείνων όπου είνε ανάγκη να σιωπώμεν δια να σώσωμεν.
Γράψε μου αμέσως.
Έχεις χαιρετισμούς από τα παιδιά του Γραφείου μου.
Χαιρετώ όλους τους εν Κοζάνη αδελφούς.

Με αδελφικήν αγάπην
Αυγουστίνος Καντιώτης

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος γ΄, σελ. 198-202, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ

Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, οτι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, απο τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζω μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά.
Ηγωνίσθησαν, λοιπόν, όλοι αυτοί οι άγιοι Πατέρες. Σήμερα αγών δεν γίνεται. Κληρικοί δὲν αγωνίζονται. Δεν υπάρχει πλέον αγωνιστικό πνεύμα. Τι μέλλει γενέσθαι;
Ο αγώνας πέφτει στον λαό. Όπως δυστυχώς όλα τα βάρη, –είναι θέμα μεγάλο, τώρα αυτό το οποίο λέω– όπως όλα τα βάρη τα οικονομικά, οι φόροι, η στράτευσις, τα αίματα, τα μαρτύρια, τα πάντα πέφτουν στον λαό μας, γιατί άμα γίνει καμία ανακατωσούρα όλοι με τα ελικόπτερα θα φύγουν μακράν της Ελλάδος, για να μείνωμε εδω οι ολίγοι για να χύσωμε το αίμα μας· όπως όλα τα βάρη πέφτουν στον λαό, στον μικρό μας λαό, έτσι και το βάρος αυτό το εκκλησιαστικό πέφτει στον λαό, τον μικρό μας λαό.
Αδελφοί μου, ηγωνίσθημεν· θα αγωνισθώμεν και πάλι, εναντίον της κακοηθείας και της διαφθοράς. Θ’ αγωνισθώμεν με τα όπλα του φωτός. Θα αγωνισθώμεν με επιμονή και σκληρότητα. Θα αγωνισθώμεν μέχρι εσχάτων, έχοντες το σύνθημα· Έως θανάτου αγώνισαι υπὲρ της αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου».
Το κατ’ εμέ, δεν γνωρίζω τι με περιμένει· είτε έρημος, είτε εξορία, είτε θάνατος, εγώ τουλάχιστο τα όπλα δεν τα παραδίδω. Θα αγωνισθώ μέχρι τέλους, δια να ίδω μίαν Εκκλησίαν υψηλήν και αγίαν, όπως την εδίδαξαν οι Πατέρες ημών εις μνημόσυνον αιώνιον.

+Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης