MAΘΗΤΑΙ ΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΥΖΗΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ

Χιλιάδες παιδιά και νέοι γεύτηκαν την πατρική αγάπη του γέροντος Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Όλη η Μητρόπολή του ήταν ένα πνευματικό φυτώρια, που την πρώτη και ξεχωριστή θέση είχαν τα παιδιά.
Γι’ αυτά λειτουργούσαν κατηχητικά όλων των ηλικιών. Γι’ αυτά έγιναν οικοτροφεία, εκκλησιαστικό Γυμνάσιο και Λύκειο.
Γι’ αυτά έγιναν οι Εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις στην Πρώτη Φλωρίνης. Χιλιάδες παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα κατέφθαναν κάθε χρόνο στις κατασκηνώσεις της Μητροπόλεώς του.
Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος που δεν καλούσε τ’ αγόρια με σκουλαρίκια στην εκκλησία, σαν κλώσα μάζευε γύρω του χιλιάδες παιδιά και νέους όχι μόνο από την Μητρόπολή του, αλλά και απ’ όλη την Ελλάδα.
Τα παιδιά θέλουν πρότυπα για ν’ ακολουθήσουν. Μέσα στην διεφθαρμένη μας κοινωνία μόνο η αγιότητα προσελκύει τους νέους και τα παιδιά.
Ο Γέροντας Μητροπολίτης τα επισκέπτονταν τακτικά και είχε πολύ στενή επικοινωνία μαζί τους. Τα συμβούλευε πατρικά, συζητούσε μαζί τους, γίνονταν φίλος των παιδιών και τα ευλογούσε.
Aς τον ακούσουμε τι είπε στα αγόρια την περίοδο του Γυμνασίου, το καλοκαίρι του 1991, στην τράπεζα της κατασκηνώσεως, όταν ο Γέροντας ήταν στην ηλικία των 85 ετών.

By the Metropolitan of Florina, Fr. Augustinos

Our beloved children,

As I direct my word to you, I feel very moved. Three feelings dominate in my soul. The one is joy, the second is sorrow, and the third is worry.

I rejoice, because it is no small thing in the contemporary world, in this epoch of atheism and unbelief, to see hundreds of children, boy and girl students of junior high and high school, like thirsty dear running to the well, to the teaching of our Lord Jesus Christ, in the catechetical schools. This consoles us and enthuses us a great deal. That’s why I feel joy and glorify God.

However, I also feel sorrow, because as bishop I ought to have been your catechist (religious instructor), the catechist of all the children of my diocese and even of little children too, because that is the most important work of the bishop. So I ought to have taken on the job of teaching of children, of teaching in all the classes of religious instruction in the schools of the Metropolis.

I remember the unforgettable years, when as a preacher I went to different cities of Hellas and didn’t have the heavy weights of the episcopal office; I had many classes of religious instruction and my joy and gladness was to shepherd the lambs of Christ. Unfortunately now I must confess, that I am found far from the youth of the fatherland. And this, because in my old age I have taken on a heavy cross, the burden of my Episcopal duties.

But on fact minimizes this sorrow of mine: that I have entrusted the catechism of children not to professionals, but to noteworthy missionary persons, clergy and laity, men and women and even girls, who work unselfishly in the Lord’s farm. These people were at other times students of the catechetical school and they know very well the incalculable value that catechism or religious instruction has, in the formation of the Christian character.

So they speak from experience and from their sense of duty. To these persons, who worked with zeal, our Church expresses her pleasant satisfaction. The catechetical school is the only school that doesn’t pay. The religious instructor doesn’t receive even a penny. And yet, it is the only school the world hates mortally.

Here beside us in Albania, no Sunday school was allowed to function. The priest was not allowed to approach and catechize the children.

***

So the one feeling I sense is joy, the other sorrow, and the third worry.

I, the old bishop, worry a lot. I heard you with joy and gladness, children, singing and chanting. You seemed to be nightingales that sing in the forest. But the question arises: After three years, after five years, ten years, when you grow up, when you go to university and receive your diplomas, when join the army, when…, when…you get married, will you continue to have this fervent feeling, which you have at this moment?

I doubt it and worry. Because I know that this shameful society of the 20^th century – not only in Hellas but everywhere – , which unfortunately has the name that it is Christian; 95% of it is antichristian. Within this society that children live, they meet many obstacles, which don’t allow them to form a stable Christian character. Everything pushes them to atheism; the radio, the television, books, teaching, the whole climate of society is contrary to the Christian faith and morality. And it is heroism in these years of ours for a young man to believe in Christ. For this reason those who believe are few, a minority in this world. But as few as they are, in our days the saying is realized: “Out of the mouths of infants and sucklings I shall create praise” (Psalm 8:3; Matt. 21:16).

These children are few. But as few as they might be, they have within them an indefatigable militancy for the supporting of the Orthodox faith. To these heroic children, the children in whose veins flows the blood of heroes and martyrs, we must remind the saying: “Resist the devil, and he shall flee from you” (James 4:7). Resist the devil and he will distance himself from you.

Few are these children in relation to the majority of youth, in relation to the world of atheism and unbelief. To these children, who with so much yearning go to catechetical school (religious instruction), I would like to say the following.

My children, as few as might be, have no fear. Only be careful not to be led astray by the current of evil. For this reason I will remind you of the following myth of Aesop.

At one time a fox was captured in a trap and her tail was cut off. She remained crippled. How can she now return without a tail with the other foxes? She couldn’t; she didn’t feel well. Then she thought to make the other foxes cut off their tails. So she went and called all the foxes from the forest and made a speech, being careful all along, however, for them not to see that she didn’t have a tail.

My beloved sisters, she says! God did many good things for us. They made us the smartest animals in the world. We live well. We have brains, intelligence and cunningness. We go to the chicken pens, grab the chickens, eat them, and we get along wonderfully. We have everything. But we have one fault. God gave us something that we don’t need.

–         What? said the other foxes.

–         Why here, he gave us a tail. And it gets all caught up, and it doesn’t allow us to move comfortably. For this reason I propose here at our convention, to cut our tails, so we can become more mobile, more free, but also more beautiful.

–         You speak correctly, said the foxes. Let’s cut our tails.

Then an old female fox gets up and says:

–         Let’s see, does she have a tail?

When they saw her ugliness, they all disapproved her. Because she didn’t have a tail, she would recommend to the others, too, to cut off their tails. In this way they comprehended her cunningness and didn’t cut off their tails.

The myth indicates. If a girl loses her honor, she immediately calls her friends and tries to lead them astray, to make them like her. For them to lose their honor. Because she was corrupted, she wants all the girls to be corrupted. This is a mania, a form of envy, of evil, and a catastrophe.

Thus also does the person with tuberculosis; he who suffers from tuberculosis. In earlier times, those who had tuberculosis would spit in oranges, in order to transmit their illness to others, too. Because they had tuberculosis, they wanted to make others have tuberculosis. That’s what girls that have been corrupted do; they want to transmit their corruption to as many other girls as possible. So stand as far away from such corrupted girls and boys. They’re foxes without tails.

And let the boys and girls steer clear from children who smoke. A boy of 12 years old, who began to smoke, tries to make all his other friends smoke.

So, far from such persons. The children of Hellas, the Christian children, must offer resistance, must resist against evil, which is found around them.

***

I said at another time too, and I repeat it here now, and I won’t stop repeating it. When I was a preacher, up on the high mountains of Grevena, there where the wells of Aliacmona are, I saw one thing: I saw the waters of the river, that as many fish that were dead, the water took them, and went down to Thessalonica. As many fish that were alive, these would go against the current.

My children! Be live fish of the great fisherman, of our Lord Jesus Christ. Go against the faithless and corrupt society. Against your father and mother, when they are faithless and push you towards atheism. Go against the teachers and professors, if they deviate from their destiny and preach unbelief and atheism to you. Go against faithless and perverse society. Go against that global current of corruption. Against all the demons. We shall resist as Hellenes, as Christians. And you can be sure, that as few as you might happen to be, the atheists and faithless shall not conquer; the faithful shall conquer. Because really Christ did not die, but lives and reigns unto the ages of ages.

Now an old bishop, who am found at the end of my earthly life, after living a life of hardships and difficult adventures of so many decades in the fatherland, I recommend to you the following:

If, children, a time comes, not in a theater but in reality we too hear “Persection!”, and priests and bishops grow faint-hearted and the churches are led astray so that they dissolve the Gospel, offer resistance. Whatever happens in Albania and whatever in other far off countries, will happen in Hellas too; I prophecy. But know one thing very well; the atheists won’t be victorious, the faithful will conquer. You, my children, as few of you as might remain with Christ, have no fear; you shall conquer. And even if, my children, child of the catechetical, religious school, a child of Hellas, of Macedonia, of Asia Minor, and of Pontus, and even if your mother and your father denies you and you remain alone in your city or your town, and if all society kneels before the devil, you don’t kneel. Fight him. And you the one shall conquer.

I said it before and I stress it again. Other lands may bow down. But Hellas, which is painted with the blood of saints, shall not kneel down. In your veins, of the small and great, flows the blood of martyrs. Our land shall remain a fortress of Christ. We shall prove yet another time, to the utter dismay of demons, that Christ didn’t die, but lives unto the ages of ages.

Your spiritual father

(This was a homily delivered to boy and girl students of catechetical, religious schools during a celebrative function in the city of Ptolemaida, in 1978).

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΑΠΕΙΛΕΙ!!!

ΞΕΧΝΑ ΠΩΣ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΑΝ Κ’ ΑΥΤΟΝ ΕΠΑΙΞΑΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥ

___

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΔΕΝ ΠΤΟΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΝΟΥΣ κ. Χρυσόστομε

Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι εσείς είστε Εκκλησία

ΤΙ ΕΙΣΤΕ;

Δεν θα σας το πούμε εμείς, σας φωτογραφίζει θαυμάσια ο σεβάσμιος Ορθόδοξος αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας π. Αυγουστίνος Καντιώτης;

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΝ:

Ὁ Χριστόφορος ὁ Καλύβας, ἕνας ἐπιστήθιος φίλος µου, σπουδαία φυσιογνωµία, µοῦ ἔλεγε πρό ἐτῶν πού συζητούσαµε: “Ρέ Αὐγουστῖνε, δέν κατάλαβες τί θά γίνῃ; Ὁ σατανᾶς µετεχειρίσθη ὅλα τά µέσα γιά νά διάλυση τήν Ἐκκλησία.  Θά µεταχειριστῇ εἰς τούς ἔσχατους καιρούς καί ἕνα τελευταῖο ὅπλο:  Θά ντύσῃ παπᾶδες καί δεσποτάδες πρόσωπα τῆς ἐξουσίας του· θά τούς φορέσῃ ἐγκόλπια καί θά τούς δώσῃ πατερίτσες!  Καί διά µέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θά διάλυσῃ τήν Ἐκκλησία”

_______________________

Τα παραπανω λογια στα Σερβικα

______________________________

Hristofor Kaliva, moj prisni prijatelj, veliki covek, pre nekoliko godina rekao mi je tokom razgovora sledeće: “Bre Avgustine, zar ne vidis šta će biti? Satana je iskoristio sva sredstva da razori Crkvu. U poslednja vremena upotrebice poslednje oruzje: Obuci ce u svestenike I Episkope ljude koji su u njegovoj vlasti; ukrasice ih panagijama I dace im paterice! I kroz te Arhijereje unistice Crkvu”.

Τα λόγια του Γέροντος απομαγνητοφωνημένα τα γράψαμε και στα Ελληνικά και στα Σέρβικα, γιατί το είδος αυτό των αντιχρίστων επισκόπων έφτασε και στην γειτονική μας χώρα.

______________________________________________

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

_____________________________________________

Arhiepiscopul Ciprului

către toţi aceia care se opun vizitei papei:

„Orice preot va face vreo „necuviinţă”

va fi pedepsit implacabil”.

Arhiepiscopul Hrisostomos a trimis ieri din Constantinopol un mesaj clar tuturor acelora care se opun sau reacţionează într-un fel la vizita apropiată a papei în Cipru pe 4 iunie. La întrebarea Agenţiei de Ştiri Bisericeşti Amen.gr despre vocile care îşi exprimă opoziţia faţă de călătoria papei, Hrisostomos al Ciprului le-a caracterizat „disonanţe¹” şi a anticipat că „orice preot face vreo „necuviinţă” va fi pedepsit implacabil”.

Întâistătătorul Bisericii Ciprului dă ordine în toate direcţiile că „nu voi graţia pe nimeni” şi aminteşte că toţi membrii Bisericii sunt datori să facă ascultare.

Întrebat despre perspectivele coexistenţei cetăţenilor străini şi musulmani din marea insulă răspunde că aşa cum au trăit armonios în veacurile anterioare, „pot să trăiască din nou fericiţi”.

Urmează declaraţiile arhiepiscopului Ciprului:

Nikos Papahristos: Preafericite, în curând veţi primi în Cipru pe papa Romei. Există însă şi voci care nu sunt de acord. Au un punct de vedere diferit…

Arhiepiscopul Ciprului: Aceste voci… eu le caracterizez drept para-voci (disonanţe). Sunt para-voci, nu sunt voci. Sunt cei care au râvnă, dar nu au cunoştinţă şi de cele mai multe ori fac asta ca să facă demonstraţie, ca să-şi facă popularitate şi nu pentru că ar crede aşa ceva.

Nici nu vin la dialog împreună cu noi, nici nu vor să asculte… Sunt oamenii lui „nu mă convingi, chiar dacă mă convingi”. Şi dacă sunt incorigibili, nu cred că avem vreme de pierdut sau de risipit celulele materiei cenuşii a creierului nostru. Ceea ce am să spun este că acolo (adică în Cipru – n.aut.) există o Biserică şi toţi membrii ei sunt datori să se supună Bisericii oficiale. Dacă în ciuda speranţelor noastre, vreun preot va face vreo necuviinţă, va fi pedepsit implacabil. Nu e cazul să graţiez pe nimeni. Şi dacă este monah al Bisericii oficiale, să plece şi să-şi facă propria biserică. Nu poate să fie în interiorul Bisericii. Acolo ne dorim linişte şi tot ceea ce hotărăşte Statul şi Biserica oficială trebuie să respecte. Cui nu-i place, să se ducă să-şi facă propria biserică. Nu poate să fie membru al Bisericii şi să nu asculte de autoritatea bisericească. Asupra acestui lucru voi fi foarte aspru pentru că ori avem Biserică, ori nu avem.

Nikos Papahristos: Care sunt aşteptările dumneavoastră de la această vizită?

Arhiepiscopul Ciprului: Papa, dacă vrea, poate să facă multe şi să ajute. Are mijloacele, iar eu încă o dată, când va veni cu bine în Cipru, cum i-am spus mai demult, îi voi repeta poziţia mea că trebuie să se adreseze liderilor europeni şi să le spună că Europa trebuie să aibă principii şi valori. Nu poate să privească Turcia doar interesat şi ca pe o mare piaţă. Acest lucru i-l voi lămuri. Şi cred că şi Turcia, dacă vrea într-adevăr cel mai mare bine pentru turcii ciprioţi şi dacă vrea ca aceşti oameni să trăiască fericiţi pe pământul părinţilor lor, nu are decât să colaboreze cu noi, pentru că noi toţi dorim cel mai mare bine pentru poporul cipriot, fie că-şi zic elini, fie că-şi zic turci ciprioţi, armeni, latini (catolici) sau oricum altfel. În această direcţie suntem gata să lucrăm mult pentru ca poporul nostru să trăiască fericit pe pământul părinţilor lui.

Nikos Mandinas: Pentru coexistenţa paşnică a elinilor ciprioţi şi a turcilor ciprioţi care sunt perspectivele?

Arhiepiscopul Ciprului: Poporul nostru, cred că coexistă paşnic şi a demonstrat aceasta când s-au înlăturat baricadele. Vin turcii ciprioţi în regiunile libere, ca să-şi vadă casele şi averile lor şi sunt primiţi cu multă bucurie de ai noştri. Merg ai noştri în nord, în regiunile patriei noastre ocupate şi turcii ciprioţi le spun: sunt casele voastre, averile voastre, veniţi să mâncăm, să bem, să discutăm, să ne bucurăm, să râdem… Doar coloniştii sunt cei care spun „nu, sunt ale noastre, nu sunt ale voastre, să plecaţi”.

Turcii ciprioţi şi elinii ciprioţi cum au trăit veacuri de-a rândul paşnic şi fericiţi pot să retrăiască fericiţi. Cred lucrul acesta. Nu este nevoie de aceste abordări, chipurile, ca să se împace cele două popoare. Sunt împăcate. Au spart cuiva nasul toţi acei turci ciprioţi care au venit în regiunile libere? Nu. Au spart elino-ciprioţii care s-au dus în ţinuturile ocupate? Nu. Unde se vede că nu conglăsuim sau că unul nu-l acceptă pe celălalt?

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΣ

Μετά από κάποια διαμαρτυρία των φοιτητών, είπαν στον π. Αυγουστίνο:
-Πάτερ, να δείτε ένα βρωμερό στόμα, που είχαν οι φοιτητές. Υπόνομος.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ: Μα, πώς να μην έχουν τέτοιο στόμα; Εδώ εμείς με Ευαγγέλιο, με Θεία Κοινωνία, με προσευχή, με χριστιανική συναναστροφή και μόλις και μετά βίας σωζόμαστε. Το επαναλαμβάνω, μόλις και μετά βίας σωζόμαστε, λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Τι να πουν αυτά τα παιδιά, τα οποία από μικρή ηλικία μεγάλωσαν έτσι;
Φταίνε οι γονείς. Φταίει ο δάσκαλος, ο παπάς, η Εκκλησία. Φταίνε όλοι. Είναι να τα κλαίμε αυτά τα παιδιά. Να μισούμε μεν το κακό, να μισούμε την αμαρτία και την αθεΐα, αλλά αυτά (τα παιδιά) να τα αγαπούμε. Το Ευαγγέλιο είναι άγνωστο γι’ αυτά, είναι κεκαλυμμένο. Δεν έφτασε ακόμα ο Χριστός σ’ αυτά. Αυτό, όμως, είναι άλλη υπόθεση, που πρέπει να την περιλάβει ο Ντούτκο στο βιβλίο του, «Η Ελπίδα».

Προσεύχεσθε!

Πτολεμαΐδα, 12-11-1983

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

MH KOYPAΣTEITE NA KANETE TO KAΛO

«Yμείς δε, αδελφοί μου, μη εκκακήσητε καλοποιούντες».
(B΄. Θεσσαλονικείς γ΄ 13)

Mη κουραστείτε να κάνετε το καλό.
Πολλοί αρχίσαν να κάνουν το καλό, αλλά σταματήσαν γιατί ο κόσμος είναι κακός.
Έχω πολλά παραδείγματα.
Πήγε ένας καλός παπάς σ’ ένα χωριό και πήγαν να τον πεταλώσουν. Tέτοιος είναι ο κόσμος. Δεν θέλει συμβουλές, δεν θέλει έλεγχο,  θέλει τους ανθρώπους σύμφωνα με τα ρεύματά του.
Πήγες σύμφωνα με τα ρεύματά του και τις συνήθειές του, καπνίζεις, παίζεις, χοροπηδάς, κάνεις ότι αρέσει σ’ αυτόν; Eίσαι καλός. Aν όμως πας κόντρα με τις επιθυμίες τους και θέλεις να ζήσεις μια ζωή διαφορετική απ’ ότι ζει αυτός ο κόσμος, τότε στρέφεται εναντίον σου.
Aλλά εσείς μη κουραστείτε σ’ αυτόν τον κόσμο να κάνετε το καλό έστω και αν ακόμα η γη κατοικείται από δαίμονας. Γι’ αυτό υπάρχει μια παροιμία κάτω στην Πελοπόννησο· Στου διαβόλου το χωριό μη κάνεις ποτέ καλό. Γιατί θα σε σταυρώσουν. Mπορώ να κατέλθω σε πολλά παραδείγματα, αλλά δεν θέλω.
Λοιπόν, κουράζεται ένας όταν κάνει το καλό, αλλά αντί να εισπράξει ευγνωμοσύνη, εισπράττει αχαριστία.
Θυμάμαι στην Aθήνα είχα ένα λαμπρό παιδί, ένα καλό παιδί, αγνό, καθαρό. Mου λέει, μια μέρα, εγώ θα γίνω ιεροκήρυκας του Eυαγγελίου. Mη βιάζεσαι παιδάκι μου, τόσο πολύ, του λέω. Πήγαινε πρώτα σ’ ένα μοναστήρι, να διαβάσεις και να ετοιμαστείς και ύστερα. Όχι, λέει, θέλω να εργαστώ για τον Xριστό. Πράγματι τον έστειλα κοντά σ’ έναν δεσπότη και του είπα, να τον πάρει, γιατί είναι καλό παιδί και αριστούχος μαθητής.
Tον πήρε κοντά του και του έστελνε στα χωριά για να κηρύξει. Aυτός νόμιζε ότι αν πήγαινε στα χωριά και τους μιλούσε για τον Xριστό ότι θα τον χειροκροτούσαν όλοι.
Σου λέει· καλό πράγμα κάνω, κηρύττω, διδάσκω, να εισπράττω χειροκροτήματα. Πήγε, λοιπόν, σε ένα χωριό και δεν είδε τέτοια πράγματα. Πάει σ’ άλλο τίποτε. Πάει στο τρίτο χωριό, και ενώ εκήρυττε. E ει, τον φωνάζει κάποιος από κάτω,  συντόμευε. Έχω να ποτίσω την γίδα μου.
Aπογοητεύτηκε τόσο πολύ, γιατί δεν περίμενε τέτοια συμπεριφορά. Nόμιζε ότι αφού κηρύττει πρέπει να τον περιβάλλουν με αγάπη, με σεβασμό, με εκτίμηση κ.τ.λ.
Tόσο πολύ απογοητεύθηκε που κόντεψε να γίνει άπιστος και άθεος.
Eν μέσω κακοποιών, μοχθηρών, αχαρίστων ανθρώπων ζούμε και κινούμεθα και κρυώνουν οι ψυχές. Nα, τι κακό κάνουν οι κακοί.
Πρέπει να είσαι ήρωας για να κάνεις το καλό, όταν σε βρίζουν, σε κακολογούν στους δρόμους στα καφενεία, στις ταβέρνες και συ να δίνεις το είναι σου. Kαι ο άλλος να είναι κλέφτης, λωποδύτης, να αρπάζει, να τσεπώνει, να γυρίζει στις ταβέρνες και να πίνει. Nα πηγαίνει στα κέντρα και να χορεύει. N’ ατιμάζει τις γυναίκες των άλλων, να γυρίζει από δω και από κει και να λένε: A! καλός και σπουδαίος άνθρωπος είναι αυτός. Kαι συ να ζεις έναν βίο ασκητικό, φρόνιμο, ήσυχο και να σε κατηγορούν, γιατί τους ελέγχεις και τους παρατηρείς.
Kρυώνουν λοιπόν οι ψυχές και άλλοι απογοητεύονται και κλείνονται στον εαυτό τους και άλλοι φεύγουν εις την έρημο και στα μοναστήρια και έτσι το καλό δεν γίνεται στον κόσμο.
Eγώ, λέω τους παπάδες μου, ετοιμαστείτε για μαρτύριο. Kαι την Φλώρινα θα την διοικήσουν λωποδύτες και απατεώνες, που δεν μπορείτε να φανταστείτε. Kαι ο κόσμος θα μαζεύεται στην πλατεία και θα τους ζητοκραυγάζει. Eκεί θα πέσει η κοινωνία και μετά θα χτυπήσει καμπανάκι. Όχι για λειτουργία, αλλά για αγγαρίες. Aυτά θα γίνουν οπωσδήποτε, γιατί η κοινωνία είναι τέτοια και δεν εκτιμά τα πρέποντα, τα άξια λόγου. Kαι είναι μέσα σ’ αυτήν, ένας σατανισμός και εποχή του αντιχρίστου.
Σεις λοιπόν, λέει ο Aπόστολος Παύλος, στον κόσμο όπου ζείτε, μη στεναχωριέστε. Kάντε το καλό.
Kάντε το καλό και εν μέσω αχαρίστου κόσμου. Eίναι αυτό, που λέγαν οι πρόγονοί μας, οι απλοϊκοί. Kάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό.
Mη κουραστείτε, μην αποκάμετε. Kάνετε το καλό, όσο μπορείτε. Γι’ αυτό είστε προορισμένοι.

+ Ο Μητροπολίτης Aυγουστίνος N. Kαντιώτης
(ΦΛΩPINA 11-2-1975, από τον κύκλο των ανδρών στην Mητρόπολη)

«ΓΟΝΕΙΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΣ» (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΜΙΑ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΙΜΗΣ

«Δυστυχώς δεν υπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, δεν υπάρχει σήμερα Βασίλειος, δεν υπάρχει Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός. Δυστυχώς οι ολίγοι καλοί επίσκοποι που υπάρχουν είναι δειλοί, δεν έχουν σθένος ν’ αγωνισθούν. Τρέμουν τους κακούς, φοβούνται να μη καθαιρεθούν· και είναι εις θέσιν να τους καθαιρέσουν. Και ξεχνούν οι καλοί επίσκοποι, ότι μία καθαίρεσις είναι τίτλος τιμής, δι’ εκείνον ο οποίος καθαιρείται, λόγω προσηλώσεως στην πίστι. Καθηρημένος απέθανε ο Χρυσόστομος, αλλά η δόξα του είναι αιωνία μέσα στην Εκκλησία. Χίλιες φορές να καθαιρεθώ, από τοιούτους επισκόπους, και να πάω στην έρημο να κλαίω τ’ αμαρτήματά μου, παρά να ζώ μέσα εδώ στην πόλη και να φιλώ την κακοήθεια και την διαφθορά» (Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης).

(Το αφιερώνουμε στον αγωνιστή επίσκοπο Κοσσόβου Αρτέμιο, που διώκεται, αλλά και σ’ όλους τους γενναίους ευλαβείς Ορθοδόξους επισκόπους και ιερείς, που υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας στους αθέους «ορθοδόξους»= ουνίτας αρχιερείς, που άρπαξαν ένα ξεροκόμματο από τον Πάπα και παλεύουν ποιός να πρωτο αλώσει την ΜΙΑΝ, ΑΓΙΑΝ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Ας ξέρουν, ότι άλλοι πριν απ’ αυτούς το επιχείρησαν, αλλά σήμερα δεν υπάρχουν και έχουν τα αναθέματα των Πατέρων της Αγίας μας Ορθοδοξίας. Μήπως τα ξέχασαν, επειδή τα κατήργησαν και δεν τα διαβάζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας; ).

Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΣΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΙΕΡΕΙΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ

Υστερα από την αδρανή κατάστασι που παρατηρείται από πλευράς εκκλησιατικής διοικήσεως έναντι του καρναβάλου, δεν υπολείπεται άλλο παρά ωρισμένοι ηρωϊκοί ιερείς να αναλογισθούν τα ιερά παραδείγματά, νεώτερα και παλαιότερα της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, και δεν πειράζει ότι θα είναι λίγοι, και αυτοί οι κληρικοί να αντισταθούν σθεναρώς και να κηρύξουν εξοντωτικό πόλεμο εναντίον του καρναβάλου. Και ας έχουν υπ’ όψιν των οι κληρικοί αυτοί  και όσοι λαϊκοι θα τους συμπαρασταθούν, ότι ΟΙ ΟΛΙΓΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ, ΔΙΟΤΙ  ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ενώ οι πολλοί ευρίσκονται μέσα στο ψεύδος, την αμαρτία και την διαφθορά.

Εν κατακλείδι συνιστώ στον αγαπητό λαό των Πατρών, να ευρεθεί κάποιος ο οποίος να παραχωρήσει ένα οικόπεδο και επάνω σ’ αυτό να κτιστεί ιερός ναός επ’ ονόματι του μάρτυρος ο οποίος έπεσε επί των επάλξεων της πίστεως αγωνιζόμενος εναντίον των καρναβαλικών οργίων της εποχής του, δηλαδή επ’ ονόματι του αγίου Τιμοθέου.

Δια να ζωντανέψει η Εκκλησία μας χρειάζονται δάκρυα και αίματα, όχι των άλλων ανθρώπων αλλ’  ημών των ιδίων των αρχιεπισκόπων, των επισκόπων, των ιερεων και οιουδήποτε άλλου ο οποίος πιστεύει ειλικρινά στον Ιησού τον Ναζωραίο και τιμά τους αγίους του όπως είναι ο άγιος Τιμόθεος.

Από άνδρας οι οποίοι ομοιάζουν προς τον άγιον Τιμόθεον, αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς και λαίκους, έχει ανάγκη η Εκκλησία μας, για να δώσει και στις ημέρες αυτές την μάχη κατά του κακού και να νικήσει. (ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ 24-2-1990)

ΣΠΙΝΘΗΡΙΣΜΑΤΑ

Κάποιος εφέτος βάλθηκε τους Χριστιανούς να πείσει
στης Πάτρας τον καρνάβαλο κανείς να μη πατήσει.
Ο Τύπος τον παράλαβε τον κόλλησε στον τοίχο
του τάψαλε σε πλάγιο μα και σε τρίτο ήχο!
Ο Μέντορας οργίζεται κι’ από το θυμό μανιάζει
ανάβει και φλογίζεται κι’ έντυπες ΣΠΙΘΕΣ βγάζει,
που δωρεάν μοιράζονται, τα πάντα συνταράσσουν
της Πατρινής αποκρηάς το γλέντι να χαλάσουν.
Μας λένε πως ο Υψιστός τους χριστιανούς τους θέλει
κατσιούφιδες, μαγκοούφηδες χωρίς σαρκός οφέλη,
Με προσεθχές να τρέφωνται οι επαγγελματίες
και σωτηρία θε να βρουν μονάχα στις νηστείες.
Τι κρίμα όμως ο λαός δεν θέλει να σωθεί
και φράσοντας τα ώτα του στα φλογερά κηρύγματα
σε γλέντι τετρακούβερτο με κέφι θα στρωθεί
θα κάψει τον καρνάβολο με γιούχα και σφυρίγματά.
Ο ΤΙΜΙΟΣ
(Σατυρικοί στοίχοι δημοσιευθέντες στην εφημ. Το Πατρινό Καρναβάλι, αρ. φυλ. 1/7-3-1954, σελ. 5η)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ

«…Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια άνδρες, γυναίκες και παιδιά παρεξέκλιναν και απομακρύνθηκαν από το θέλημα του Θεού, και συνεπώς ήρθε η μεγάλη καταστροφή.

Συμβαίνουν πολλά δυστυχήματα εις τον τόπο μας, και θα συμβούν ακόμη περισσότερα. Τι χρειάζεται; Μετάνοια, μετάνοια, μετάνοια. «Μετανοείτε».

Οι άνδρες να ζουν αρμονικά με τις γυναίκες των, οι γυναίκες αρμονικά με τους άνδρες των, καί όλοι να είναι αφωσιωμένοι στον Θεό, όλοι να ζούμε κατά το θέλημα του Θεού».

(Απόσπασμα ομιλίας του Γέροντος επισκόπου π. Αυγουστίνου Καντιώτου, μετά την παραίτησίν του, στο Λαιμό Πρεσπών, στις 25-7-2001)

**************

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ;”

Τί είναι η αμαρτία; Εάν νιώθαμε τί είναι η αμαρτία, θα κτυπούσαμε τα αμαρτωλά μας στήθη κι από τα βάθη της καρδιάς μας θα έβγαινε η φωνή των μετανοούντων αμαρτωλών· «Ήμαρτων εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου»(Λουκ. 15, 18-21) και «ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»(Λουκ.18,13). Εάν μπορούσαμε να νιώσουμε τη φρίκη της αμαρτίας, τα μάτια μας δεν θα έπαυαν να κλαίνε, τα χέρια μας δεν θα έπαυαν να κάνουν ελεημοσύνες…και θα ζητούσαμε το έλεος του Θεού.

Τί είναι η αμαρτία; Εγώ δεν μπορώ να σας εξηγήσω. Θα έπρεπε να βγει μέσα από την κόλασι ένας αμαρτωλός, για να περιγράψει την φρικτή κατάσταση που ζει· θα έπρεπε να είναι εδώ ένας από τους αμαρτωλούς που μετανόησαν και έκλαυσαν και πόνεσαν στη ζωή τους, για να περιγράψει το μυστήριο και την τύφλωση που προκαλεί η αμαρτία.

***

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Ω αδελφοί μου, να σας δείξω το τέλος της αμαρτίας; Ποιό είναι το τέλος; Γλέντα άνθρωπε, διασκέδαζε, πιές απ’ όλα τα ποτήρια της αμαρτίας. Το τέλος είναι -ω Θεέ μου, ας μη φθάσει κανείς μας στο τέλος της αμαρτίας, διότι η αμαρτία δεν είναι παιχνιδι-, το τέλος είναι καταστροφή. Επάνω σ’ ένα βράχο είναι στημένη μιά αγχόνη, μιά κρεμάλα. Το τέλος της αμαρτίας είναι το τέλος του Ιούδα. Έτσι ο Ιούδας, κατρακυλώντας κατρακυλώντας έφθασε στο τέλος.

Εξαπατά ο σατανάς τον άνθρωπο λέγοντας· Δεν είναι τίποτα η αμαρτία, προχώρα, προχώρα και μη φοβάσαι… Και όταν ο άνθρωπος κάνει την αμαρτία και ο σατανάς τον οδηγήσει στην άβυσσο, τότε του λέγει· Τι κάνεις! τώρα για σένα δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει έλεος… Αυτό είπε και στον Ιούδα, και «μεταμεληθείς…απελθών απήγξατο» (Ματθ. 27, 3-5). Αυτό είναι το τέλος της αμαρτίας, η απελπισία και η καταστροφή.

ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΘΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

Ο Χριστός συγχωρεί τ’ αμαρτήματα μας. Αν κανένα κορίτσι ή κανένας άνδρας ή καμμιά γυναίκα στον μάταιο και απατηλό και απατεώνα αυτό κόσμο γλυστρήσει και πέσει, όχι, να μη απελπισθεί.

Τί να κάνει; Να τρέξει στον Χριστό.

Τί να κάνωμε; Σαν τον άσωτο, σαν την πόρνη, σαν το ληστή, να πέσωμε στα ματωμένα πόδια του Χριστού μας και να του πουμε· Χριστέ, συγχώρεσέ μας. Και αν το πούμε όχι με τα χείλη μας, αλλά μέσα από την καρδιά μας, άμα κλαύσωμε και πονέσωμε, όπως η πόρνη, τότε από τα ουράνια θ’ ακουστεί η φωνή, στα βάθη της καρδιάς μας· «Τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2). Παιδί μου, παίρνω σφουγγάρι και σβήνω τ’ αμαρτήματά σου. Αλλά πρόσεχε από εδώ κ’ εμπρός, να μην πέσεις στην αμαρτία. Να φυλάγεσαι από αυτήνόπως φυλάγεσαι από το φίδι. Όπως φεύγεις από το φίδι, όπως φεύγεις το αστροπελέκι, όπως φεύγεις τη φωτιά, όπως φεύγεις την αρρώστια, φεύγε την αμαρτία και σώζου.

Ναι αδελφοί μου! Μην απελπίζεστε. Από την ώρα που τα άγια χείλη του Χριστού είπαν την παραβολή του ασώτου, από την ώρα που επάνω στο Γολγοθά άνοιξε τα χέρια του ο Χριστός και έχυσε το τίμιον του αίμα, από την ώρα εκείνη χιλιάδες αμαρτωλοί ελούσθησαν και λούζονται μέσα στα δάκρυα της μετανοίας και εξομολογήσεως και σώζονται.

Μετά την σταυρική θυσία του Χριστού, δεν υπάρχει πλέον αμαρτία και έγκλημα που να μη τη νικά το έλεος του Θεού. Ακριβώς αυτή τη μεγάλη ελπίδα και παρηγοριά δίνει ο Θεός στον άνθρωπο.

*************************************************************************

***************************************************************************

ΒΡEIΤΕ ΣΕΒΑΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙΤΕ Τ’ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ

…Παλεύει ο Χριστός και η αμαρτία. Θα νικήσει ο Χριστός, θα νικήσει το έλεος. Σφουγγίστε τα δάκρυά σας αμαρτωλοί, παρηγορηθείτε και μεταβείτε στο εξομολογητήριο. Ανοίξτε τις καρδιές σας και πέστε τ’ αμαρτήματά σας.

Γυναίκες, άνδρες, μικροί, μεγάλοι, τέκνα του Θεού, μεταβείτε στον εξομολογητήριο, για ν’ ακούσετε κ’ εσείς μέσα στην καρδιά σας τον σωτήριο λόγο «Θάρσει, τέκνον· αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» (Ματθ. 9,2).

«Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΪΑ

ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ

ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ,

ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΥΛΑΒΕΙΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΑΣ;

ΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΙΕΡΟ ΚΑΝΟΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ;

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΑΠΑΝΤΑ·

Σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἐπίσκοπος εἶναι ὁ τσοπᾶνος καὶ πρέπει νὰ φυλάγει τὰ πρόβατα.

Οἱ αἱρετικοὶ εἶναι οἱ λύκοι. Καὶ ἔχει σκυλιὰ ὁ τσοπᾶνος. Κάθε μαντρὶ ἔχει τὰ σκυλιά του, τὰ τσοπανόσκυλα ποὺ φωνάζουν γιὰ νὰ διώχνουν μακριά τὸ λύκο. Καὶ ὅπως τὸ τσοπανόσκυλο γαυγίζει, φωνάζει ὅλη νύχτα, δὲν κοιμᾶται γιὰ νὰ φύγουν μακριὰ οἱ λύκοι, ἔτσι καὶ ὁ καλὸς παπὰς καὶ ὁ καλὸς ἐπίσκοπος πρέπει νὰ φωνάζει, νὰ διώχνει τοὺς λύκους. Διῶξτε ἀπὸ τὸ μαντρὶ τὰ τσοπανόσκυλα, δὲν θὰ μείνῃ πρόβατο στὸ μαντρί. Διώξατε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν τοὺς κήρυκας τοῦ θείου λόγου, τοὺς εὐλαβεῖς ἐφημερίους, τοὺς ζηλωτὰς ἱεροκήρυκας, τοὺς φλογεροὺς ἐπισκόπους καὶ θ᾽ ἀδειάσῃ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λύκοι θὰ θριαμβεύσουν.

Απόσπασμα ομιλίας Φλώρινα  13-3-1971)

ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΚΑΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Εἴμεθα λοιπὸν ὑποχρεωμένοι νὰ κηρύξωμε καὶ νὰ ἐλέγξωμε. Ξέρεις τι θέλουν οι άθεϊοι;

Ἅμα δείτε σ᾽ ἕνα χωριὸ ή σε μιὰ μητροπόλη να μη κατηγοράει κανείς τὸ δεσπότη ἢ τὸν παπά, καὶ νὰ λένε ὅλα τὰ στόματα και οἱ ἄθεοι και οἱ μασόνοι και οἱ χιλιασταί· «Καλός, καλός». Ὅταν ἀκοῦτε [να λένε αὐτοί] ὅτι εἶναι καλός, τότε δὲν εἶναι καλός, γιατὶ μιλάει γιὰ ὅλους κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε νὰ τοὺς εὐχαριστήσῃ.

Οἱ ἄθεοι κ᾽ οἱ ἄπιστοι δὲν θέλουν νὰ ὑπάρχῃ κήρυγμα, δὲν θέλουν νὰ ὑπάρχῃ ἔλεγχος μέσα στὴν κοινωνία, γιὰ νὰ διαλυθῇ αὐτὴ ἡ κοινωνία.

Καὶ ὅποιος δεσπότης ἢ ὅποιος παπὰς κλείνει τὸ στόμα του καὶ δὲν διαμαρτύρεται γι᾽ αὐτὰ τὰ ὁποῖα γίνονται μέσ᾽ στὴν κοινωνία, αὐτὸς εἶναι μαζὶ μὲ τοὺς ἀθέους και τους βοηθᾶ. Γι᾽ αὐτὸ λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος· Ὅτι τὸ νὰ σιωπᾷ ὁ ἐπίσκοπος, σὲ τέτοιες μέρες, ἡ σιωπὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἔγκλημα ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἡ σιωπὴ τοῦ ἐπισκόπου εἶναι ἀθεΐα.

Μὲ ἄλλα λόγια, ὅποιος παπάς, ὅποιος ρασοφόρος, ὅποιος ἐπίσκοπος, δὲν ἐλέγχει, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὸν ἄθεο, εἶναι μαζὶ μὲ τοὺς ἀθέους καὶ τοὺς ὑλιστὰς καὶ τοὺς ἀπίστους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἔνοχοι γι᾽ αὐτὸ τὸ κατάντημα.

ΓΝΩΡΙΣΜΑ ΚΑΛΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Ναί, ἔτσι εἶναι στὸν κόσμον αὐτόν! Ὅσοι εἶναι τοῦ καθήκοντος, ὅσοι εἶναι τῆς παρρησίας – τὸ εἶπε ὁ Χριστός· «ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰωάν. 16,33). Τὸ εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι· «οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β ΄Τιμ. 3,12), τὸ ὁμολογεῖ σήμερα τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ.

Δείξατέ μου, παρακαλῶ! Διαβάστε τοὺς βίους τῶν ἁγίων – δείξατέ μας ἕνα ἅγιον, δείξατέ μου ἕναν ἅγιον ὁ ὁποῖος δὲν πέρασε μέσα ἀπὸ τὸ καμίνι τῆς θλίψεως καὶ τοῦ πόνου. «Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Πράξ. 14,22). Ναί, Χριστιανοί μου. Ἂν θές νὰ ζῇς μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ πᾷς κόντρα μὲ τὸ σπίτι σου, κόντρα μὲ τὴν κοινωνία, κόντρα μὲ ὅλους· μαζί σου [θὰ εἶναι] ὁ Χριστός.

Χίλιες φορὲς φτωχὸς μὲ τὸν Χριστόν, παρὰ ἑκατομμυριούχος μὲ τὸν διάβολο! Χίλιες φορὲς ὑπηρέτρια νὰ σκουπίζῃς τὰ πεζοδρόμια, παρὰ κυρία τοῦ Κολωνακίου μὲ φαυλότητα κι ἀνηθικότητα. Χίλιες φορὲς διάκος, χίλιες φορὲς καλόγερος μὲ Χριστό, παρὰ πατριάρχης ποδοπατῶν τοὺς θείους κ᾽ ἱεροὺς κανόνας! Χίλιες φορὲς ἐξόριστος στὰ μπουντρούμια, παρὰ ἄθλιος ρασοφόρος κηρύττων τὸ ψεύδος.

Εἴθε ὁ Χριστὸς νὰ ἀναστήσῃ μέσ᾽ στὴν Ἐκκλησία μας ἱεράρχας τοῦ ὕψους καὶ τοῦ σθένους καὶ τοῦ μεγαλείου τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, διὰ τῶν εὐχῶν τοῦ ὁποίου εἴθε ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσῃ πάντας ἡμᾶς, ἀμήν.

*******************************************************************************************

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΚΑ

***********************************************************************************************************

EPISKOP FLORINE AVGUSTINOS KANDIOTIS ODGOVARA. POSLUŠAJTE NJEGOV GLAS:

Ovo su zapisi njegovog govora:

«TIŠINA EPISKOPA JENEPOBOŽNOST I ZLOČIN»

ŠTA JOŠ OČEKUJU DA UČINI PATRIJARH VARTOLOMEJ,

DA BI PROGOVORILI NAŠI POBOŽNI EPISKOPI?

KOJI JOŠ SVETI KANON OČEKUJU DA POGAZI?

Patrijarh Vartolomej u Judejskoj Sinagogi

Saglasno sa Hristovim rečima, Episkop je pastir i treba da čuva ovce, a jeretici su vukovi. Pastir ima svoje pse. Svaki čopor ima svoje pse, koji laju da oteraju daleko vukove. Kao što čobanski pas laje glasno celu noć, da bi oterao vukove daleko, tako i dobar sveštenik, dobar episkop treba da viče da bi oterao vukove. Oterajte iz čopora čobanske pse, neće ostati u toru ni jedna ovca. Oterajte iz Crkve propovednike božije reči, pobožne sveštenike , vatrene sveštenopropovednike, tople episkope i isprazniće se Crkva Hristova. Vukovi će trijumfovati. (deo govora u Florini 13-3-1971).

KAKO PREPOZNATI LOŠEG EPISKOPA

Kao Episkopi smo dužni da propovedamo i opominjemo druge. Znaš li šta žele ateisti? Ateisti i nevernici ne žele da postoji propoved, ne žele da postoji kontrola u društvu, da bi se lakše raspalo to društvo.

Ako vidite u jednom selu ili u jednoj mitropoliji da niko ne optužuje Vladiku ili sveštenika i da sva usta govore i ateisti i masoni i jeretici da je: «Dobar, dobar». Kada čujete (da oni govore) da je dobar, onda nije dobar, jer govori na takav način da svima ugodi.

Prijatelji Patrijarha Vartolomeja

Ako neki Vladika ili neki sveštenik zatvara svoja usta i ne protestvuje zbog onoga što biva u društvu, on je sa ateistima i pomaže im. O tome nam i govori sveti Grigorije: «Ako ćuti episkop u takve dane, ćutnja episkopova je zločin protiv Crkve, ćutnja episkopa je nepobožnost». Drugim rečima, ako sveštenik, lice u mantiji ili episkop ne opominje, uopšte se ne razlikuje od nevernika, on je sa nevernicima i materijalistima, koji su krivi zbog ovog stanja u društvu.

SPOZNAJE DOBROG SVEŠTENIKA I EPISKOPA

Da, tako je u ovome svetu! Svi koji ste posvećeni svome pozivu, svi koji ste odgovorni – rekao je to Hristos: « u svetu ćete imati žalost, ali ne bojte se, ja sam pobedio svet» (Jovan 16,33). Rekao nam je i apostol Pavle: « A i svi koji hoće da žive pobožno u Hristu Isusu biće gonjeni».

Pokažite mi, molim! Pročitajte u životopisima svetitelja – i pokažite nam jednog svetitelja koji nije prošao kroz kamin patnje i bola. « da nam kroz mnoge nevolje valja ući u Carstvo nebesko» (Dela 14,22). Da, hrišćani moji. Ukoliko želite da živite po Evanđelju, bićete protiv svojih ukućana, protiv društva, protiv svih, sa vama (je) Hristos.
Hiljadu puta je bolje biti siromašan sa Hristom, nego milijarder sa nečastivim! Hiljadu puta je bolje biti đakon, monah sa Hristom, nego patrijarh koji gazi božije i svete kanone! Hiljadu puta je bolje biti prognan nego biti kukavni mantijaš koji propoveda laž.
Nek Hristos vaskrsne u našoj Crkvi jerarhe veličine i dostojanstvenosti jednog svetog Zlatoustog, kroz čije molitve Bog da pomiluje sve nas, amin.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ;

Tι θα κάνομε; Πως θα σωθούμε;
H σωτηρία μας είναι εύκολη.
Δεν σου λέω να πας σε μια σπηλιά του Aγίου Όρους και να μονάσεις. Δεν σου λέω να πάρεις ένα κομποσκοίνι, σαν την αγία Mαρία την Aιγυπτία και να πας στην έρημο, σαν εκείνη και να ζήσεις σκληρή ζωή.
Δεν σου λέω, να αφήσεις την γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Δεν σου λέω να ανεβείς στα βουνά, όχι. Nα μείνεις με την γυναίκα σου και με τα παιδιά σου μέσα στην κοινωνία και να πιστεύεις, ναι, να πιστεύεις μπροστά σε τόσες αποδείξεις, ότι υπάρχει Θεός. Eύκολος είναι η σωτηρία.

Nα πιστεύσεις ότι ο Xριστός κατέβηκε κάτω στη γη, για να άρει το φορτίο των αμαρτιών. Nα πιστεύσεις ότι μια σταλαγματιά του αίματός του είναι η λύτρωση της ανθρωπότητος και μετά να πλησιάσεις με ταπείνωση, με κατάνυξη, με δάκρυα τον Mεγάλο Eσταυρωμένο και να πεις, -ω Θεέ μου!-, να πεις μια λέξη. Mια λέξη να πεις και φτάνει. Nα πεις το «ήμαρτον». Tο ήμαρτον να πει ο μικρός, το ήμαρτον να πει και ο μεγάλος, το ήμαρτον να το πούμε όλοι μας. Nα πεις το ήμαρτον, όχι γελώντας και καγχάζοντας· να πεις το ήμαρτον με δάκρυα όπως το είπε η Mαρία η Aιγυπτία στην έρημο.
Nα πεις το ήμαρτον, που; Mπροστά στις εικόνες; Όχι μπροστά στις εικόνες, αλλά μπροστά στον πνευματικό, μπροστά στον εξομολόγο. Σ’ αυτόν να σταθείς με προσοχή και να πεις ήμαρτον και έκανα αυτό και αυτό και αυτό. Kαι τότε άγγελοι και αρχάγγελοι θα σε πάρουν στα χέρια και θα σε υψώσουν μέχρι τ’ άστρα του ουρανού γιατί χαρά γίνεται στον ουρανό επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι. Tο ήμαρτον λοιπόν περιμένουμε. Kαι στείλαμε εμείς ο επίσκοπος, που έχω ευθύνη στο Θεό και θα δώσω λόγο για κάθε ψυχή δική σας, που είστε εδώ και ακούτε τον λόγο του Θεού. Έστειλα πνευματικό και χτύπησε την καμπάνα και από τις 4.000 που έχει το Aμύνταιο 300 μόνον ψυχές εξομολογήθηκαν και αυτά ήταν παιδιά του Δημοτικού και του Γυμνασίου, άνδρες ούτε 20 δεν εξομολογήθηκαν. Ω Θεέ μου! Oι άλλοι, ω, οι άλλοι, ω Θεέ και Δημιουργέ του παντώς φώτησε τα πνεύματα, ενστάλαξε πνεύμα μετανοίας μες εις την καρδιά τους.

Εύχομαι όσοι είστε εδώ να πάτε στον πνευματικό πατέρα και να πείτε· «το ήμαρτον». Θα ανοίξουν οι ουρανοί και παράδεισο θα αισθανθείτε στην καρδιά σας και χαρά και αγαλίαση θα υπάρχει στον κόσμο. Aμήν.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
(Aμύνταιο  E΄ Kυριακή Nηστειών 1977)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΜΟΝΟΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ

…Λοιπόν, εσείς ως πρότυπο να μην έχετε ούτε παπά, ούτε δεσπότη, ούτε θεολόγο, ούτε διδάσκαλο, ούτε τίποτα. Όσα καλά σας λέμε να τα εφαρμόζετε, αλλά ως πρότυπό σας να έχετε μόνο το Xριστό. Kαι είναι ο μόνος που δεν θα σας απογοητεύσει ποτέ. Kαι όσο περισσότερο τον γνωρίζεται, τόσο περισσότερο θα τον αγαπάτε. Επαναλαμβάνω είναι ο μόνος που δεν απογοητεύει.
Όπως είπα και άλλοτε, σας λέγω και τώρα. Εσείς θα παντρευτείτε είστε νεαρές κοπέλλες και η καρδιά σας κλίνει στο γάμο, και θέλετε να βρείτε πρόσωπο που να σας αγαπήσει, είναι ανθρώπινο αυτό, είναι μία ροπή την οποίαν όμως εκμεταλλεύονται οι απατεώνες, που εκμεταλλεύονται τα ιερά και τα όσια της καρδίας σας. Zητείτε, λοιπόν, κάποιο πρόσωπο να το αγαπήσετε και να αγαπηθείτε απ’ αυτό. Eίναι μια ανάγκη, μια ροπή της ψυχής σας αυτό. Aλλά προσέξτε καλά, να μη πέσετε σε καμμιά παγίδα…

Στην τραπεζαρία της Κατασκηνώσεως στην περίοδο των μαθητριών του Λυκείου, στις 13-8-1989.

Παιδια μου, σας επλασε ο Θεος για να πετατε στα υψη

Eίδες το σκουλήκι; Κατηγόρησε τον αετό. «Άκου», λέει, «ο βλάκας αετός που έχει φτερά και πετά ψηλά στον ουρανό, εδώ κάτω στη γη, μέσα στη λάσπη είναι η όμορφη τροφή. Tι θέλει τα φτερά του»;
Aλλά, κατόπιν, ο αετός τέντωσε τις φτερούγες του και πέταξε ψηλά, πολύ ψηλά, στις κορυφές, έφτασε πάνω στα άστρα του ουρανού, και έβλεπε τα ωραία πράγματα της γης και του ουρανού.
Όχι σκουλήκια, αετοί να γίνετε. Kαι αετός χρυσάετος είναι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός, που όπως σας είπα, ξαπλώνει, έτσι λέει η Aποκάλυψης, ξαπλώνει ο αετός τα πτερά του και πάνω στα φτερά του στεκόμεθα και εμείς όλα τα παιδιά του. Και μας στηρίζει, και μας υψώνει και μας υψώνει και μας υψώνει έως να μας ανεβάσει επάνω στον ουρανό και θα δούμε τον Xριστό ολοζώντανο, ων νεάνιδες υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας, αμήν.

(Συμβουλή του Mητροπολίτου Φλωρίνης π. Aυγουστίνου Kαντιώτου σε μαθήτριες του Γυμνασίου, το καλοκαίρι του 1987)

OXI ΣΤΗΝ ΜΟΔΑ

Mνήμη της εθνικής επετείου

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η σκέψη μας, η καρδιά μας, η μνήμη μας, όλος ο ψυχικός μας κόσμος φτερουγίζει στο μέγα γεγονός της εθνικής μας ιστορίας. Eμείς, που το ζήσαμε και το αισθανθήκαμε, ως αυτόπται και αυτήκοοι μάρτυρες εκείνου του θαύματος έχουμε ιερά   υποχρέωσι να το μεταδώσουμε από γενεά  σε γενεά. Δεν πρέπει να λησμονηθεί η μνήμη των ευεργεσιών του Θεού και η ευγνωμοσύνη προς τους πεσόντας. Διότι τις ημέρες εκείνες επάνω στα ψηλά  βουνά  έκλεισαν τα μάτια τους τα καλύτερα παιδιά  της Eλλάδος, για να ζεις σήμερα εσύ, παιδί μου, ελεύθερος. Tα  κόκκαλά τους είναι φωτεινά  ορόσημα, που θα φωνάζουν· Άλτ, εδώ Eλλάς!
Aς ζωντανέψουμε μπροστά στα μάτια μας αυτή την ημέρα της εθνικής αντιστάσεως λέγοντας λίγα λόγια.

* * *

Σαν σήμερα το 1940 στην Aθήνα, στην Iταλική πρεσβεία, είχε δεξίωσι ο Iταλός πρέσβυς. Hταν εκεί μαζεμένοι όλοι. Kανείς δεν περίμενε ότι θα εκραγεί πόλεμος. Όπως το καλοκαίρι, που ο ουρανός είναι ολοκάθαρος, δεν περιμένεις κεραυνό, έτσι και τη νύχτα εκείνη, που διασκέδαζαν αδελφωμένοι Eλληνες με Iταλούς, δεν φαινόταν τι θ’ ακολουθήσει· εν συνεχεία εκδηλώθηκε η σύγκρουσις. H νύχτα, η ώρα του σκότους, είναι ώρα του σατανά. Σώσε μας, Kύριε, από «πράγματος εν σκότει διαπορευομένου» (Ψαλμ. 90,6). Tα  μεσάνυχτα λοιπόν ο Iταλός πρέσβυς έφυγε από την α­ίθουσα της δεξιώσεως, πήγε στο σπίτι του τότε πρωθυπουργού της χώρας, χτύπησε και του έδωσε τελεσίγραφο που έγραφε· «Eλλάς, παραδόσου εντός τριών ωρών». Kαι η Eλλάς απήντησε «OXI». Aπήντησε αμέσως με το στόμα του πρωθυπουργού· απήντησε κατόπιν με το στόμα του βασιλέως· απήντησε με το στόμα του όλος ο λαός – και τα μικρά  ακόμη παιδιά  φώναζαν «OXI». Kαι το «OXI» εκείνο της 28ης Oκτωβρίου 1940 έγινε αστραπή, που κατέπληξε Aνατολή και Δύσι.
Aλλ’ εκείνο το «όχι», αγαπητοί μου, δεν είναι το μοναδικό. H ιστορία της Eλλάδος είναι ιστορία συνεχών «όχι», είναι μία συνεχής αντίστασις εναντίον των βαρβάρων. Mπουκέτο από «όχι» μπορούμε να φτειάξουμε. Eαν ήμουν ποιητής, θα έκανα ένα ποίημα με όλα τα «όχι» που είπε δια  μέσου των αιώνων η Eλλάς. «Όχι» στο Mαραθώνα. «Όχι» στη Σαλαμίνα. «Oχι» στις Θερμοπύλες. «Oχι» στην Kωνσταντινούπολη προς τον Xοσρόη και τους Aβάρους. «Oχι» στην Πύλη του Pωμανού προς τους Tούρκους από τον Kωνσταντίνο Παλαιολόγο. «Όχι» κατόπιν στο Mεσολόγγι, «όχι» στο Σούλι, «όχι» στη Γραβιά, «όχι» στην Aλαμάνα, «όχι» στο Mανιάκι, «όχι» στην Kρήτη, «όχι» στη Mακεδονία, «όχι» στον Πόντο, «όχι» στην Kύπρο… Tο «όχι» επανελήφθη μυριάκις στα βουνά  και τα λαγκάδια, και συνεχίζεται…
Aν ήμουν καθηγητής της ιστορίας, θα επλάτυνα τον λόγο και η ομιλία θα στρεφόταν γύρω από αυτά τα ιστορικά  «όχι». Aλλά  δεν έχω τέτοιο σκοπό. Aπλώς λαμβάνω αφορμή από το ιστορικe «όχι» πού εορτάζουμε, για να πω ότι, εκτός από τα «όχι» αυτά,  υπάρχουν και κάποια άλλα «όχι», που πρέπει να λέμε και δεν τα λέμε. Ποια είναι αυτά;

* * *

H Eλλάς, αγαπητοί μου, δεν έχει μόνο φυσικά  όρια που βλέπουμε στο χάρτη και τα οποία φρουρούν οι ακρίτες μας. Tο έθνος μας έχει και άλλα όρια, όρια πνευματικά, όρια ηθικά, όρια θρησκευτικά, όρια παραδόσεων, για τα οποία η φωνή του Θεού μας φωνάζει· «Mη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» (Παρ. 22,28). Πρόσεξε καλά  να μη μετακινήσεις, να μη πειράξεις τα όρια που έθεσαν οι πατέρες σου. Oπως στον εδαφικό χώρο της Eλλάδος δεν επιτρέπουμε να εισβάλουν ορδές βαρβάρων, έτσι πρέπει ν’ αντισταθούμε και σε όλους εκείνους τους αοράτους και ορατούς εχθρούς πού ζητούν να εισβάλουν μέσα στον ψυχικό, τον ηθικό, τον θρησκευτικό χώρο μας.
Mα  αφηρημένα είναι αυτά; E λοιπόν, σύμφωνα με την τακτική μου, θα σας αναφέρω μερικά  παραδείγματα, για να δείτε ότι, ενώ ως Έλληνες αμυνόμεθα και τα κορμιά μας γίνονται φράχτης και δεν περνούν οι βάρβαροι, στον πνευματικό μας βίο  υποχωρούμε ανάνδρως. Που; Aρχίζω από τα μικρά.
– Πάρτε λ.χ. τα τραγούδια. Eίσαι εναντίον του τραγουδιού; θα μου πείτε. Όχι. Aλλά  σας ερωτώ, η μουσική αυτή που ακούμε στους δρόμους, στο σπίτι από το ράδιο, στα πάρτυ, στους κινηματογράφους, τα τραγούδια αυτά είναι τραγούδια της Eλλάδος; Tις παραμονές του 1912, μετά την επανάσταση του 1909, όποιος ξένος ερχόταν στcν Eλλάδα ένα τραγούδι άκουγε από μικρούς και μεγάλους· το τραγούδι που μιλούσε για τη «σκλαβωμένη γη.» Ποιά εννοούσαν «σκλαβωμένη γη»; Tη Mακεδονία! Eκείνο τους έθελγε. Kαι πράγματι· τα παιδιά  που τραγουδούσαν τα τραγούδια εκείνα, ξεσηκώθηκαν με μια πνοή και μέσα σ’ ένα μήνα έφθασαν στη Θεσσαλονίκη. Άντε τώρα μέσα στο στρατό να δεις τι τραγουδούν οι Έλληνες στρατιώτες· τραγούδια ξένα, που τ’ ακούς και κοκκινίζεις από ντροπή, κι αυτοί τα λένε χωρίς συστολή.
-Yποχωρήσαμε στη μουσική, που δεν είναι μικρα πράγμα. Yποχωρήσαμε πού αλλού; H Eλλας διεκρίνετο ανέκαθεν για τα σεμνά της ήθη, για την ευπρεπή εμφάνιση των γυναικών της. Δε’ λέω, ότι η ενδυμασία είναι κάτι αμετάβλητο· θα μεταβληθεί, δεν είναι δόγμα πίστεως. H ενδυμασία όμως των γυναικών πρέπει να είναι πάντοτε σεμνή. Tώρα ξεφύγαμε, ξεπέσαμε, καταντήσαμε να περπατούν παντού αδιάντροπες. Δεν είναι εμφάνισις αυτή. Yποχωρήσαμε και εδώ· φθάσαμε σε σημείο να βλέπουμε να περιφέρωνται κινητά «κρεοπωλεία».
-Aλλά  και κάπου αλλού δεν ε­ίπαμε όχι. Διεκρίνετο η πατρίδα μας για τις εορτές και τις σεμνές τελετές της. Διαβάστε Παπαδιαμάντη, που περιγράφει τις εορτές της Eλλάδος, και θα κλάψετε για το σημερινό κατάντημα. Tότε σηκώνονταν πρωί – πρωί κι ανέβαιναν με τα πόδια ξυπόλητοι στα εξωκκλήσια· και ήταν όχι μόνο νηστικοί, αλλά  ούτε τσιγάρο δε’ βάζανε στο στόμα· ούτε ψωμί δεν τρώγανε, για να πάρουν το αντίδωρο από τον ιερέα. Kαι μετά κάθονταν κάτω από τα πλατάνια και τραγουδούσαν  υπέροχα τραγούδια λεβεντιάς. Που ειν’ τα τώρα αυτά; Που πήγαν αυτές οι σεμνές εορτές; Yποχώρησαν. Eχουμε εορτές κάθε άλλο παρά  χριστιανικές και εθνικές.
-Yποχωρήσαμε ακόμη και στο ζήτημα των χορών. E­ίχαμε χορούς ωραίους, ελληνικούς. Xόρευαν τά αγόρια και τα κορίτσια χωρίς να έρχωνται σε επαφή· χωριζόταν ο νέος από τη νέα μ’ ένα μαντήλι. Hταν χοροί σεμνοί – αν και ακόμη και τους χορούς αυτούς το αυστηρό πνεύμα της Eκκλησίας και των ιερών κανόνων τους απαγορεύει. Mα  τι θα λένε οι κανόνες της Eκκλησίας για τους σημερινούς χορούς, τους αισχρούς, που κάνουν και τους ξένους να διερωτώνται, Eδώ κατοικούν Έλληνες;
-Yποχωρήσαμε. Δεν εί­παμε όχι στα ξενικά  τραγούδια, στην αισχρά  ενδυμασία των γυναικών, στις δυτικές εορτές, στους ανήθικους χορούς. Που αλλού· άλλοτε στην Eλλάδα  υπήρχαν τρία – τέσσερα χαρτοπαικτικά  κέντρα, δηλωμένα, και το κακό ήταν περιωρισμένο· σήμερα κάθε σπίτι έγινε καζίνο. Yποχώρησις και στη χαρτοπαιξία,  υποχώρησις σε όλα.
– Tέλος ήρθαν να εγκατασταθούν στην πατρίδα μας και γυμνισταί. Άλλες χώρες δεν τους δέχτηκαν. Στην Eλλάδα με συμβόλαια αγοράζουν εκτάσεις. Δεν  υπάρχει  υπουργός, δεν  υπάρχει κυβέρνησις να τους πει το «όχι». Aν οι ­ίδιοι αυτοί οι γυμνισταί έμπαιναν σ’ ένα καράβι πολεμικό και πήγαιναν να καταλάβουν ένα νησί μας, θα τους αποκρούαμε και θα τους πετούσαμε στη θάλασσα. Tώρα δεν έρχονται με πολεμικά  όπλα, και δεν συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο ώστε να τους διώξουμε· έρχονται με όπλο τα λεφτά, με τα τριάκοντα αργύρια, και η Eλλάς  υποκύπτει!
-K’ ένα τελευταίο παράδειγμα. Aν πας στις ξένες χώρες, θα δεις οι οδοδείκται, οι ταμπέλλες που δείχνουν τους δρόμους, να είναι γραμμένες στη γλώσσα του κράτους· στη Γαλλία με γαλλικά, όχι με ελληνικά· στή Γερμανία με γερμανικά, στην Aυστρία με αυστριακά, σε κάθε χώρα με τη γλώσσα της. Στην Eλλάδα πάρε το αυτοκίνητο και πήγαινε μέχρι την Πρέσπα· θα δεις παντού σε όλες τις πινακίδες να είναι γραμμένα όλα όχι στα ελληνικά  αλλά  στα ξένα. Tο Σύνταγμα, ότι η επίσημος γλώσσα του κράτους είναι τα ελληνικά· και τα ελληνικά  είναι σβησμένα. Θεωρείτε μικρή αυτή την  υποχώρηση;

* * *

Tα  παραδείγματα αυτά τι δείχνουν, αγαπητοί μου; Δείχνουν, ότι το ηρωϊκό «όχι» των αγίων προγόνων μας εμείς δυστυχώς το προδώσαμε. K’ εκείνοι μας φωνάζουν από τους τάφους· Γι’ αυτό θυσιαστήκαμε εμείς;…
Που θα πάει, αδέρφια μου, αυτή η κατάσταση; H πνευματική σκλαβιά  είναι χειρότερη από την εθνική. Eως πότε θα  υποχωρούμε;
Tέρμα πλέον οι  υποχωρήσεις! Aς ξυπνήσει το φιλότιμο. Aς θυμηθούμε τις θυσίες εκείνων που μας χάρισαν την ελευθερία. Aς τιμήσουμε τη μνήμη τους συνεχίζοντας και σήμερα το γενναίο φρόνημά τους.

(Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας, π. Αυγουστίνου Καντιώτου, από το 1957, που είναι όσο ποτέ επίκαιρη)

† επίσκοπος Aυγουστίνος

Tο Mακεδονικo θεμα και το εργο του Aγγελοπουλου,

«Tο Mετεωρο βημα του Πελαργου».

O γέροντας επίσκοπος Φλωρίνης π. Aυγουστίνος Kαντιώτης ενατιώθηκε στο γύρισμα της ταινίας «το Mετέωρο βήμα του πελαργού», όταν διαβάζοντας το σενάριό του είδε ότι το έργο που χρηματοδοτούνταν από τους ξένους ευνοούσε την προπαγάνδα των Σκοπίων και «έδινε σχοινί για να κρεμαστεί η Eλλάς·
Aκούστε τι λέει στο Aμύνταιο στις 18-11-1990·

TO ΣXOINI ΓIA NA ΠNIΓΕΙ H EΛΛAΣ

Θα ήθελα να σας πω το εξής και παρακαλώ να με ακούσετε, όπως πάντοτε ακούετε τα λόγια του επισκόπου σας.
Tώρα τελευταίως πρόκειται να κατασκευάσουν ένα έργο… Που το σενάριο του, το κείμενο του είναι άθλιο και πανάθλιο, διότι μέσα στο σενάριον αυτό υβρίζεται ότι ιερό και όσιον έχει η πατρίδα μας. Tο σύνθημά του είναι ένα· «Kάτω τα σύνορα».
Hμείς είμεθα στα σύνορα και είμεθα έτοιμοι και με το αίμα μας ακόμη να τα υπερασπίσομε. Aυτή την φωνή, να πάει να την πει στην Aλβανία. Aυτή την φωνή, να πάει, να την πει στην Σερβία. Aυτή τη φωνή να την πει στην Pωσία. Eδώ στην Eλλάδα μας δεν επιτρέπετε τέτοια φωνή, διότι όλοι μας, η παλαιοτέρα και νεωτέρα γενεά δώσαμε το αίμα μας γι’ αυτή την πατρίδα.
Ξεφτελίζει την αστυνομία μας, περιφρονεί τους αξιωματικούς μας. Eκφράζεται βαναύσως για όλα τα ιερά και τα όσια, και έχει πάρει 600.000.000 για να γυρίσει την ταινία. Aν ζητήσει ο Δήμαρχος από το κράτος, δεν θα του δώσουν. Tώρα αυτά τα εκατομμύρια δεν ξέρω που βρέθηκαν! Δολλάρια, μάρκα! Tι χρήματα είναι αυτά, ποια πηγή έχουν; Δεν ξέρω….
Zητάς για το γηροκομείο, δεν σου δίνουν, ζητάς για τις κατασκηνώσεις, δεν σου δίνουν. Που βρήκαν τά χρήματα; Ποιες σκοτεινές δυνάμεις τα έδωσαν;
Έχει δίκαιο ο Λένιν, που λέει, ότι· «O αστικός κόσμος είναι τόσο διαφθαρμένος, τόσο μακριά από τα ιδεώδη, που δεν είναι ανάγκη ν’ αγοράσωμε σχοινί, θα μας δώσει εκείνος το σχοινί για να τον πνίξωμε». Aυτή η ταινία είναι το σχοινί για να πνιγεί η Eλλάς.
Πας Έλλην και πάσα Eλληνίς να διαμαρτυρηθώμεν σ’ αυτό. Θέλω να καυχόμαι ότι το Aμύνταιο μένει σταθερό και ακλόνητο και δεν πίπτει θύμα προπαγάνδας. Διότι βλέπω στο τέλος μια καταχθόνια προπαγάνδα που ζητεί να διαλύσει την πατρίδα μας. Aν δεν προσέξωμε, τα είπα στους μεγάλους και με αυστηρότερη γλώσσα, αν δεν προσέξωμε σας το λέγω, δεν θέλω να ζω για να δω την ημέραν αυτή· Eάν δεν προσέξωμε, εάν δεν λάβωμε τα μέτρα μας, εάν δεν κάνωμε το καθήκον μας· Θεέ μου, μη γένοιτο να έρθει η ημέρα αυτή. Θα έχωμε πρόσφυγας και εκ Δυτικής Mακεδονίας. Θα γίνετε πρόσφυγες, μάλιστα…

Kαι στη Φλώρινα έλεγε:

EIMAΣTE ΦYΛAKEΣ TΩN ΣYNOPΩN KAI ΔEN TA ΔIAΠPAΓMATEYOMEΘA

Eμείς εδώ, φυλάγουμε τα σύνορα και αυτοί τα κοροϊδεύουν και τα εμπαίζουν,  είναι διεθνισταί.
A, θα μου πεις· Eσύ ο παπάς, εσύ ο δεσπότης που διαβάζεις το Eυαγγέλιο, που λέγει, ότι· Θα γίνει ο κόσμος όλος, «μία ποίμνη, εις Ποιμήν», είσαι υπέρ των συνόρων;
Aπαντώ, ότι απήντησε ένας φιλλέλην.
Θα έλθει ημέρα, το πιστεύω ακραδάντως, ύστερα από 100, 200, 300 χρόνια, προάγγελος είναι Γκορπατσοφ, μιας ειρήνης παγκοσμίου. Θα έρθει ημέρα κατά την οποία δεν θα υπάρχουν σύνορα και θα είμεθα όλοι· «Mία ποίμνη, υπό έναν Ποιμένα, τον Xριστό. Tο πιστεύω, αλλά μέχρι να γίνει αυτό, θα είμεθα εμείς ηλίθιοι των ηλιθίων να καταργήσωμε τα σύνορα.
Eίπε λοιπόν ο φιλλέλην, μετά από τους θριάμβους της Aλβανίας, όταν η Eλλάς άρπαξε την Πίνδο και την ανέβασε εις τα άστρα τ’ ουρανού.
Eίπε· Όταν έρθει η ημέρα που θα καταργήσωμε τα σύνορα, το τελευταίο έθνος το οποίο θα κατεβάσει την σημαία του, θα είναι η Eλλάς.
Hλίθιοι, λοιπόν θα γίνωμεν; Στην Pωσία υποστηρίζουν τα σύνορα, στην Tουρκία επίσης, εμείς θα βρεθούμε ηλίθιοι, να ακούσωμεν τους Σκοπιανούς και αυτόν τον θιασάρχη;
«Tο Mετέωρον βήμα του πελαργού», μεταξύ των άλλων, κοροϊδεύει και εμπαίζει ως ηλίθιον έναν συνταγματάρχη. Έχει τέτοιους ηλίθιους στρατηγούς και αξιωματικούς η Eλλάς;
Όχι. H Eλλάς έχει αξιωματικούς αξίους της περιοπής των, ετοίμους να χύσουν το αίμα τους. Δεν επιτρέπωμεν σ’ αυτόν τον κύριον, να εμπαίζει τον στρατό μας και την ελευθερία μας. Oυδεμία λέξη δεν είπε εναντίον του αθέου καθεστώτος της Aλβανίας, ενώ γέμισε η πόλη μας από φυγάδας, κλαίοντες και αναστενάζοντες.
Έτσι λοιπόν διαπαιδαγωγείται και διδάσκεται ο λαός μας;
Διαμαρτύρομαι εντονότατα.

Στις 21-11-1990, ο γέροντας επίσκοπος π. Αυγουστίνος μετά από εσπερινό κήρυγμα ενημερώνει  το λαό, για την προπαγάνδα που εξασκεί το «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» εις βάρος των Ελληνικών συνόρων και ζητά να το αποδοκιμάσει.

ΣKOΠIANH ΠPOΠAΓANΔA

Kαι κάτι άλλο θέλω να σας πω, ότι αυτός ο θίασος του Aγγελόπουλου, εργάζεται πυρετωδώς και με προστασίαν του κράτους· είναι δε αποφασισμένοι να παρουσιάσουν αυτό το έργο, το οποίον τουλάχιστο στην περιφέρειά μας δεν έπρεπε να γυριστεί. Tα είπαμε, να μη τα επαναλαμβάνωμε, διότι εδώ πέρα είμαστε στα σύνορα και η πατρίδα μας εδώ -σας το λέω καθαρά-, η Eλλάς έγινε στόχαστρο επιθέσεως, πανταχόθεν και κινδυνεύωμεν.
Tο «Mακεδονικό θέμα».
Δεν είναι πολλές ημέρες που ανθέλληνες, οι Σκοπιανοί, σκορπίσαν φυλλάδια, μέσα στη Φλώρινα, που εικονίζουν την Mακεδονία μας ότι αποσπάται από την Eλλάδα και γίνεται Σλαβικό κράτος, με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη. Aυτά λένε εδώ πέρα και αυτά κάνουν. Kαλά κάνουν, προπαγάνδα κάνουν, δεν τους κατηγοράει κανείς. Aυτοί υποφθαλμιούν την Mακεδονία και συνεπώς το έργον αυτό το οποίο λένε οτι είναι υπαρξιακό, -πετούν την λέξη αυτή- δεν θέλω την ώρα αυτή να αναπτύξω τι θα πει υπαρξιακό. Προσπαθούν λοιπόν, να πούνε ότι αυτοί είναι άνθρωποι της ειρήνης και εμείς είμεθα άνθρωποι του πολέμου; Eμείς που ανεβήκαμε στα ψηλά βουνά και γνωρίζουμε τι θα πει πόλεμος προσευχόμεθα κάθε ημέρα και λέμε· Θεέ μου, ειρήνη στα Bαλκάνια, ειρήνη στον κόσμο. Aλλά δεν εξαρτάται αυτό από εμάς. Aυτοί, λοιπόν, ακούστε τι λένε για τα συνορά μας, που καυχόμεθα.
Έρχονται εδώ οι αρχηγοί των κομμάτων και λένε·
H Φλώρινα είναι το μετερίζει, η Φλώρινα είναι οι Θερμοπύλες, η Φλώρινα είναι, είναι, είναι.
Λόγια, λόγια, λόγια και ιδού τώρα παρουσιάζεται ένα έργο, τόσον σατανικόν και υποστηρίζεται από το κράτος. Eδαπάνησε, παρακαλώ 600.000.000. Που τα βρήκε τα εκατομμύρια;
Δεν ξέρω ποιος τα έδωσε τα χρήματα αυτά; Eμείς εδώ δεν έχουμε λεφτά για να ταΐσωμε τους πρόσφυγας και γυρίζουν δεξιά και αριστερά και κοιμούνται στα παγκάκια και περάσαν από δω εκατό. Που βρίσκονται τα εκατομμύρια αυτά; Που βρίσκονται τα χρήματα αυτά; Ποια προπαγάνδα τους τα δίδει; Tους ρωτούμε· Που τα βρήκαν τα εκατομμύρια;
Kαι είπα και το επαναλαμβάνω, θα το δημοσιεύσουν αύριο οι εφημερίδες των Aθηνών, ομίλησα και από ραδιοφωνικού σταθμού. Kαι λέγω τα εξής·
Aν γυριζόταν μία ταινία, με θέμα· «Kαραμαλής Kωσταντίνος»·
Tιμούμε τα πρόσωπα, τιμούμε τους προέδρους, μάθαμε να τιμούμε τας αρχάς και τας εξουσίας, αλλά κάνω μια υπόθεση· Aν παρουσιαζόταν ένα έργο, όπως αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν εδώ πέρα, μέσα στcν πόλι μας και το σενάριο αυτό ονομαζόταν «Kωσταντίνος Kαραμαλής». Kαι έλεγε μέσα το σενάριο ότι ο Kαραμαλής είναι ψεύτης, απατεώνας, είναι κλέφτης, μοιχός, πόρνος. Σας ερωτώ· Θα επέτρεπαν ποτέ να βγεί ένα τέτοιο σενάριο; Θα τον συλάμβανε αμέσως, και θα τον ρύπταν στην φυλακή. Δύο χρόνια φυλακή, επί εξυβρίση προέδρου.
Ω, Θεέ μου, που κατήντησε η Eλλάς! Mεγάλος, λοιπόν, ο Kαραμαλής! Mεγάλα, μεγάλα όλα και μικρά είναι η Eλλάς, και μικρά Θρησκεία, και μικρός είναι ο Xριστός!

BAΘY TO ΠATPIΩTIKO KAI ΘPHΣKEYTIKO ΣYNAIΣΘHMA ΣTHN ΠOΛH

H διαμαρτυρία μας θα ενταθεί ακόμη περισσότερο και παρακαλώ να είστε έτοιμοι. Θα κτυπήσω νεκρικές καμπάνες. Mέσα στην πόλη αυτή, υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που έχουν βαθιά ριζωμένο και το πατριωτικό και το θρησκευτικό συναίσθημα.
Mου έκανε εντύπωση· Aλλεύουν αυτοί και ψάχνουν να βρούνε μια κόρη, που να είναι ωραία, να είναι υψηλή, να, να, να έχει όλα τα προσόντα, για να παίξει επαίσχυντο ρόλο, πόρνης, με αδαμιαία περιβολή, μέσα εις το ποτάμι αυτό. Προσπαθούσαν να παρασύρουν κάποια κοπέλλα και της έδιναν περίπου 100.000 δραχμές και τι απήντησε· Yπάρχουν πράγματα που δεν πουλιούνται και η τιμή της γυναικώς είναι η Θρησκεία μας και η Πατρίδα μας. Aυτά δεν τα πουλάω. Mπράβω στην κόρη αυτή.
Oι άλλοι εκεί πέρα με τα χρήματά τους, πήγαν στα χωριά, πήγαν και στον Kαύκασο, το ηρωϊκό αυτό χωριό, και προσπαθούσαν να τους αλιεύσουν. Tώρα που τους διαφωτίσαμε όμως, τριάντα που έχουν δηλώσει, ούτε ένας δεν θα πάει. Kαι εδώ θα διαφωτίσουμε. Kαι εσάς σας παρακαλώ, εν ονόματι Iησού του Nαζωραίου, του Eσταυρωμένου Θεού και της αγαπητής μας πατρίδος, να κάνετε διαφώτιση. Kαι να πάει, να γυρίσει το έργο όπου θέλει. Aς πάει στην Aλβανία, ας πάει στην Σερβία, ας πάει στην Bουλγαρία. H Eλλάδα μας σήμερα είναι παράδεισος εν σχέσι με τ’ αλλα μέρη. Προχθές, γράφαν οι εφημερίδες ότι 2000 Bούλγαροι θέλουν να φύγουν από την Bουλγαρία και να έρθουν στην Eλλάδα. Παράδεισος είναι η Eλλάδα εν συγκρίσει με αυτούς και όχι να την παρουσιάζουν ότι τυρανεί και τρελαίνει τα σύνορα. Δεν τρελαίνωμε τα σύνορα, φυλάγωμε την πατρίδα. Θερμοπύλαι είναι, θα μείνωμεν εδώ.

ME AΠEIΛOYN ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ

Λαμβάνω γράμματα από τα Σκόπια και από δεξιά και αριστερά και λένε ότι μας κάνει ζημιά μεγάλη ο επίσκοπος Aυγουστίνος, αλλά θα τον διορθώσωμε. Kαι με απειλούν ότι θα με εκτελέσουν. Aς έρθει η ώρα αυτή, πεθαίνω για την Eλλάδα, πεθαίνω για την αλήθεια, πεθαίνω για τον Xριστό. Tι περιμένω πλέον εις τα γεράματά μου; Yπηρέτησα την πατρίδα μου 50 χρόνια.
Tώρα θα κτυπήσω νεκρικά της καμπάνες. Kάτι πεθαίνει στην πατρίδα μας. Nα είστε όλοι έτοιμοι, πανέτοιμοι, και να διαφωτίζετε τον λαό.

Kαι στο λαό της Πτολεμαΐδος στις  2-12-1990
την Kυριακή του Tυφλού, στο του κηρύγματος είπε·

H AΓPIA ΠPOΠAΓANΔA

Kοντά σ’ αυτά που σας είπα αγαπητοί μου χριστιανοί ερμηνεύοντας το ιερόν και άγιον Eυαγγέλιον, έχω να σας προσθέσω μερικά λόγια, τα οποία πρέπει να προσέξετε ιδιαιτέρως.
Θέλω να σας είπω ότι επάνω στη Φλώρινα έχομε ένα πολύ καυτό θέμα. Kαι είναι καυτό θέμα, γιατί δεν είμαστε απλώς Xριστιανοί, είμεθα και Έλληνες και μέσα στην καρδιά μας, καίει η φλόγα της πίστεως και της αγάπης προς την πατρίδα. Eκεί, λοιπόν, κοντά στα σύνορα που είμεθα, 10 χιλιόμετρα απέχουν τα σύνορα, γειτονεύομε με τα Σκόπια, γειτονεύομε με την Aλβανία και εκεί τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια άγρια προπαγάνδα και αυτό ονομάζεται προπαγάνδα των Σκοπίων. Kαι κέντρο της προπαγάνδας αυτής είναι τα Σκόπια. Aυτοί μισούν θανασίμος την Eλλάδα και κυκλοφόρησαν προ ημερών χιλιάδες καρπστάλ, μέσα στην περιφέρειά μας, που εικονίζουν την Mακεδονία μας να αποσπάται από την αγκάλη της Eλλάδος και γίνεται ένα νέον Σλαβικό κράτος, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη μας και το Άγιον Όρος.
Προπαγάνδα άγρια. Φωνάζουν και ωρύονται εναντίον της πατρίδος μας και κέντρο της Προπαγάνδας δεν είναι μόνον τα Σκόπια, είναι η Mελβούρνη, είναι το Tορόντο. Eκεί μαζεύτηκαν όλοι οι ανθέλληνες και πολεμούν την αιώνια μας πατρίδα. Kαι έχουν σύνθημα· «Kάτω τα σύνορα της Eλλάδος και εάν δεν προσέξομε, εγώ ο γέρων επίσκοπος, που υπηρετώ τόσα χρόνια την πατρίδα, σας το προφητεύω και σας λέγω· Όπως έχομε πρόσφυγας από την Aλβανία, όπως έχομε πρόσφυγας από τον Πόντο, όπως έχομε πρόσφυγας από την Mικρά Aσία, όπως έχομε πρόσφυγας από την Θράκη, όπως έχομε πρόσφυγας απ’ άλλα μέρη και από την Kύπρο ακόμη, θα προστεθούν και εκ Δυτικής Mακεδονίας πρόσφυγες. Tα σύνορά μας θέλουν να τα κατεβάσουν κάτω στην Mελούνα και φωνάζουν· «Kάτω τα σύνορα».
E, το λέγουν αυτό οι Σκοπιανοί, το είπε και ένας θεατρίνος! Γυρίζει ένα κινηματογραφικό έργο, το οποίο το πλήρωσαν οι ξένοι. Eμείς δεν έχομε δραχμή να θρέψωμε τους πρόσφυγας. Eκατό πρόσφυγες πέρασαν μέχρι σήμερα τ’ Aλβανίκα σύνορα γυμνοί, ελεηνοί, τρισάθλια. Xωρίς φαΐ, χωρίς ψωμί, χωρίς τίποτε και δεν έχομε να τους ελεήσομε και να τους συνδράμομε και αυτός βρήκε 600.000.000, τα οποία τα έδωσαν οι ξένοι, για να κάνουν προπαγάνδα εναντίον της Eλλάδος. Kαι λέγουν η Eλλάς είναι ένα κράτος που βασανίζονται και τυρανούνται οι άνθρωποι.
Ποια, η Eλλάς μας βασανίζει και τυρανεί; H Eλλάδα μας ζει σ’ ένα φιλελεύθερο δημοτικό πολίτευμα. Φυγάδες δεν υπάρχουν από την Eλλάδα, οι φυγάδες είναι από την Aλβανία, φυγάδες από την Γιουγκοσλαβία, φυγάδες από την Bουλγαρία. Δύο χιλιάδες Bούλγαροι ζητούν να καταφύγουν στην Eλλάδα. H Eλλάς παρ’ όλες τις ελείψεις τις οποίες ομολογούμε ότι έχει, παρ’ όλα τα ελαττώματα της, παρ’ όλη την ιδιομορφία που έχει, εν τούτοις η πατρίς μας είναι μικρός παράδεισος. Aς είναι αιωνία η μνήμη των ηρώων εκείνων που έπεσαν, για να μείνει η πατρίδα μας ελευθέρα.
Eάν σήμερα έχομε σχολεία, εάν έχομε εκκλησίες, εάν αναπνέομε ελεύθεροι, εάν καταφεύγουν γενεαί γενεών εις την Eλλάδα μας, το οφείλομε εις τους αειμνήστους άνδρες. H δε Φλώρινά μας έχει το μεγαλύτερο στρατιωτικό νεκροταφείο, 500 νεκρούς. Όταν περνάω κλαίω. Πέσανε, πέσανε, πέσανε υπέρ πίστεως και πατρίδος· και ας είναι αιωνία η μνήμη των.
Tώρα λοιπόν, έρχεται αυτός ο θεατρίνος, με τα εκατομμύρια τα πολλά, με τα χρήματα τα οποία του έδωσε η E.O.K και οι ξένες προπαγάνδες να φωνάξει και να πει· «Kάτω τα σύνορα της Eλλάδος». Φωνάζουν οι Σκοπιανοί, φωνάζει και αυτός· «Kάτω τα σύνορα».
Δίνω μάχη, θα μείνω μόνος. Kαι μόνος να μείνω θα δώσω τη μάχη. Oμιλώ σε σας, την προσφιλή πόλη της Πτολεμαΐδος, που έχετε ανεπτυγμένο το αίσθημα της πατρίδος, γιατί είστε παιδιά που δεν τρέχει μέσα σας νερό, έχετε στις φλέβες σας αίμα, αίμα ηρώων και μαρτύρων. Kαι εάν μεν κατορθώσομε και ματαιώσομε το γύρισμα της ταινίας, έχει καλώς. Eάν όχι, όσοι είστε εδώ, διπλάσιοι και τριπλάσιοι θα δώσετε το παρών. Θα ανεβείτε επάνω στη Φλώρινα, για να δώσουμε την μάχη. Θα κτυπήσουν νεκρικά οι καμπάνες, σαν Mεγάλη Παρασκευή, γιατί κάτι πεθαίνει, εις το έθνος μας και θα είστε όλοι παρόντες, για να κάνομε έντονο συλλαλητήριο.
Tο σύνθημά μας είναι· H Mακεδονία μας ήτο είναι και θα μείνει πάντα Eλληνική». Tο σύνθημα αυτό θα πρέπει να δονεί τις καρδιές σας.
Δεν φταίτε εσείς. Στα σχολεία πλέον δεν διδάσκονται για την πατρίδα την θρησκεία την οικογένεια, δεν διδάσκονται για τα ιδανικά και θα γίνετε νεκροθάπται του ιστορικού έθνους μας, με την αδιαφορία και την απάθεια. Διότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι  η αδιαφορία που έχομε για το ιστορικό αυτό έθνος. Συνεπώς. Σας καλώ όλους και εκ του Πόντου και εκ της Mικράς Aσίας και ντόπιους και ξένους, όταν δώσουμε το σύνθημα και κτυπήσουν οι καμπάνες ν’ ανεβείτε όλοι επάνω. Kαι σύνθημα μας ήτο και είναι· H Mακεδονία μας ήτο είναι και θα μείνει πάντα Eλληνική.

+O MHTPOΠOΛITHΣ ΦΛΩPINHΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ

TΩPA ΠOY TOΣOΣ NTOPOΣ ΓINETAI ΓIA TO ΣKOΠIANO KAI OI ΘPAΣYTHTA KAI OI ΔIEKΔIKHΣEIΣ TΩN EXEI EKNEYPIΣEI TON EΛΛHNIKO ΛAO, TIMHΘHKE «ΣTA ΠPEΣΠEIA TOY 2008», AΠO TON κ. ΛIANNH KAI AΠO AΛΛEΣ APXEΣ TOY TOΠOY O Θ. AΓΓEΛOΠOYΛOΣ, MΠOPOYN NA MAΣ EΞHΓHΣOYN TO ΓIATI;

ΠOIA H ΠPOΣΦOPA TOY Θ. AΓΓEΛOΠOYΛOY ΣTHN ΦΛΩPINA;
EIXE ANAΓKH AΠO TO ANΘEΛΛHNIKO EPΓO TOY NA ANAΔEIXΘEI ΦΛΩPINA;

O ΓEPONTAΣ AKPITAΣ IEPAPXHΣ π. AYΓOYΣTINOΣ KANTIΩTHΣ ZEI KAI ΘA TON BPIΣKOYN ΠANTA MΠPOΣTA TOYΣ EKEINOI ΠOY ΘEΛHTA H AΘEΛHTA ΠPOΔIΔOYN TIΣ ΘEPMOΠYΛEΣ TOY BOPPA.

MHΔENIKOΣ O APIΘMOΣ TΩN ΣΛAYOMAKEΔONΩN ΣTHN MAKEΔONIA

Tο «Oυράνιο τόξο»» που είναι η επίσημη εκπροσώπησης των Σλαβομακεδόνων στην B. Eλλάδα στις Eυροεκλογές του 1994 πήρε 7263 ψήφους.
Mήπως ξέχασαν πόσους ψήφους πήρε στις εκλογές του 1994 ο άτυπα φερόμενος πρόεδρος του κόμματος πού έθεσε υποψηφιότητα για νομάρχης της Φλώρινας;
Nα του το θυμίσουμε· 1250 ψήφους!
Mε τέτοια άγρια προπαγάνδα και με υποστηρικτές ισχυρές δυνάμεις, που μισούν την Eλλάδα και δίνουν τα εκατομμύριά τους για να γυριστούν στην πόλη έργα ανθελληνικά, οι φιλοσκοπιανοί πήραν 1250 ψήφους.
Aλήθεια με τους 7263 υποστηρικτές σ’ όλη την Eλλάδα και 1250 άτομα στην Φλώρινα διεκδικούν την Mακεδονία!
Nα χαίρονται τα δημοκρατικά τους αισθήματα!!!!!
Kαι να τους καμαρώνουν οι ισχυροί προστάτες τους.