27 Ιουνίου 2021

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ:

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

http://www.eordaia.org/index.php/54-2020-martios/35870-mitropolitis-theoklitos-xairomai-pou-vlepo-na-forate-maskes-mesa-stin-ekklisia

https://youtu.be/BALOp8KT2i8

Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

OMOΛOΓIA ΠΙΣΤΕΩΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ἀγαπητοί μου, ἄπιστοι καὶ ἄ­θεοι, ποὺ ἀ­νοίγουν τὰ στόματά τους καὶ χλευάζουν τὰ ὅσια καὶ ἱερά, καὶ προσπαθοῦν νὰ ξερριζώσουν ἀπ’ τὶς καρδιὲς τῶν ἀν­θρώ­­πων τὴν πίστι στὸ Θεό. Μερικοὶ ἀπὸ αὐτοὺς λένε μὲ τρόπο δόλιο· Καλὰ εἶν’ αὐτὰ ποὺ λέει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ κηρύττει ἡ ᾿Εκκλησία, ἀλλὰ ποιός τὰ κάνει;… Ὁ λόγος αὐτὸς σπέρνει ἀ­πιστία. «Ποιός τὰ κάνει;…»· θέ­λουν δηλαδὴ νὰ ποῦν, ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο πάλιωσε πλέ­ον. Ἀλλὰ ὁ ἥλιος μπορεῖ νὰ παλιώσῃ, τὸ Εὐ­αγ­γέ­λιο δὲν παλιώνει. Αὐτοὶ δὲν πιστεύουν, γι᾿ αὐ­τὸ θέ­λουν ἕνα καινούργιο «εὐ­αγγέλιο», ἀντιευαγγέ­λιο, «εὐαγγέλιο» τοῦ ἀντιχρίστου. Τί ἔ­χουμε ν’ ἀπαντήσουμε σ᾿ αὐτούς; Ὅτι, καὶ ἕνας ἀκόμη μέσ᾿ στὰ δισεκα­τομ­μύρια ἂν παρουσι­αστῇ νὰ ἐ­φαρμόζῃ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀρκεῖ αὐ­τὸς ν’ ἀ­ποδείξῃ, ὅτι ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Εὐαγγε­λίου εἶ­νε δυνατή. Ἐφ’ ὅσον ἕνας τὸ ἐφήρμοσε, μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν καὶ οἱ ἄλλοι· διό­τι ὅ­λοι οἱ ἄνθρωποι εἶνε τοῦ αὐτοῦ φυράματος….
Την συνέχεια : http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?m=201106&paged=2

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2388
Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
27 Ἰουνίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Αν θελης αγιοτητα, εμποδιο δεν υπαρχει

«Τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων…» (Ἑβρ. 12,1)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Ὄχι μία, δύο ἑορτὲς ἔχουμε· ἡ μία εἶνε ἡ Κυριακὴ καὶ ἡ ἄλλη ἡ μνήμη τῶν ἁγίων Πάντων.
Τί θὰ πῇ Κυριακή; Θὰ πῇ, ὅτι ἡ ἡμέρα αὐτὴ ξεχωρίζει ἀπὸ τὶς ἄλλες τῆς ἑ­βδομάδος. Γι᾽ αὐτὸ νὰ ξυπνᾶμε καὶ νὰ ἐρχώμαστε νωρὶς τὸ πρωὶ στὴν ἐκκλησία. Τὸ εἴπαμε καὶ ἄλλοτε· ὅ­ταν λέγεται τὸ «Εὐλογημένη ἡ βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος…», πρέπει νὰ εἴμαστε ὅλοι μέσα. Στὰ παλιὰ τὰ χρόνια ἡ ἐξώθυ­ρα τοῦ ναοῦ ἔκλεινε. Κι ὅταν ἀκουγόταν τὸ «Ὅσοι πιστοί…» (θ. Λειτ.), ἀ­πο­χωροῦσαν οἱ κατηχούμενοι καὶ στὴ λειτουργία ἔμε­ναν μόνο οἱ βαπτισμέ­νοι. Αὐτὸ ποὺ συμβαί­νει τώρα, πολλοὶ νὰ ἔρ­χων­ται μετὰ τὸν ἀπόστολο ἢ καὶ μετὰ τὸ εὐαγγέλιο, εἶνε ἁμαρτία. Read more »

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ
ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

_________

______

Θαύμα στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός! Λίγες ώρες μετά το θαύμα, στις 7-10-1964, μίλησε στο ναό του Νοσοκομείο. Ιερεύς του νοσοκομείου ήτο ο π Ηλίας. Θέμα της ομιλίας ήτο· ΤΙ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩΜΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ ΩΝ ΑΝΤΑΠΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ; Η ομιλία διασώθη, ακούστέ την· Το θαύμα θα το θυμούνται ακόμα, όχι μόνο ευλαβείς χριστιανοί, που είναι άνω των 60 ετών, αλλά και κάποιοι σημερινοί επίσκοποι που παρακολουθούσαν τότε τα κηρύγματά του και συμμετείχαν στους αγώνες του...

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης το 1964 ήτο ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των κακών επισκόπων και των κακών αρχόντων με τους αγώνες του.
Στις αρχές Αυγούστου το 1964 μπήκε επειγόντως στο Νοσοκομείο του Ευαγγελισμού για μια απλή επέμβαση. Έπαθε μόλυνση κατά την εγχείρηση και έμεινε 65 ημέρες στον Ευαγγελισμό με υψηλό πυρετό, που έφτανε στους 40 βαθμούς κελσίου. Έπαθε σηψαιμία….

Την συνέχεια διαβάστέ την: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=38151

• Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε μετὰ τὴν θαυμαστὴ θεραπεία του π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγ. Μαρίνης Ἡλιουπόλεως – Ἀθηνῶν, ὅπου ἐφημέρευε ὁ ἀείμνηστος φίλος του εὐλαβὴς καὶ πολύτεκνος ἱερεὺς π. Δημήτριος Παπαντώνης. Εἶνε Κυριακὴ 1η Νοεμβρίου 1964 καὶ ἑορτὴ τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Θὰ μιλήσῃ ἐπὶ τῆς ἑορτῆς· καί, παρὰ τὴν περιπέτεια ποὺ πέρασε, φαίνεται ὅτι δὲν ἔχει ἐγκαταλείψει τὴν προσπάθεια ποὺ ἔχει ἀρχίσει ἀπὸ καιρό, νὰ καταπιάνεται δηλαδὴ μὲ τὰ ἀποστολικὰ ἀναγνώσματα.

Των Αγίων Αναργύρων
1 Νοεμβρίου
Η ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ;

«Η αγαπη ου περπερευεται, ου φυσιουται»(Α΄ Κορ. 13,4)

Ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, μία ἀσθένεια σοβαρὰ – τρομερά, μία ἀσθένεια ποὺ κάνει θραῦσι, ποὺ σαρώνει τὸν κόσμο. Ποιά εἶνε αὐτή; εἶνε ἡ φθίσις, εἶνε ὁ καρκίνος; Δὲν θέλω νὰ ὁμιλήσω γιὰ τὶς ἀσθένειες αὐτές. Γιατὶ ξέρω πόσο ὁ καθένας ἀπὸ ἡμᾶς ἀγαπάει τὴν ζωή του καὶ πόσο ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν σωματικήν του ὑγεία· ξέρω πολὺ καλά, ὅτι μόλις παρουσιασθῇ κάποιο σπυράκι, κάποιος πυρετός, ἀμέσως ἀνησυχοῦμε καὶ τρέχουμε στὸ γιατρὸ καὶ ἀγοράζουμε φάρμακα καὶ ὑποβαλλόμεθα στὴν πιὸ αὐστηρὰ δίαιτα, γιὰ νὰ γίνωμε καλά.
Δὲν ὁμιλῶ λοιπὸν γιὰ ἀσθένεια σωματική, ὁμιλῶ γιὰ κάποια ἄλλη ἀσθένεια· κάποια ἀσθένεια ἡ ὁποία, ὅπως εἶπα, κάνει μεγάλη καταστροφὴ στὸν κόσμο. Εἶνε ψυχικὴ ἀσθένεια, εἶνε νόσημα πνευματικό. Θὰ ἔπρεπε ν᾽ ἀκοῦμε τὴν ἀσθένεια αὐτὴ καὶ νὰ τρέμουμε περισσότερο ἀπ᾿ ὅ,τι τρέμουμε γιὰ σωματικὲς ἀσθένειες· καὶ ὅμως θὰ πῶ τ᾿ ὄνομά της καὶ κανεὶς ἀπὸ ἐμᾶς δὲν θὰ ταραχθῇ. Τὸ ὄνομα τῆς ἀσθενείας αὐτῆς εἶνε ὑπερηφάνεια. Δὲν εἶνε ἀσθένεια αὐτή, δὲν εἶνε νόσος αὐτή, δὲν εἶνε καταστροφὴ αὐτή;
Περὶ αὐτῆς τῆς ἀσθενείας ὁμιλεῖ ἡ ἁγία Γραφή, περὶ αὐτῆς τῆς ἀσθενείας ὁμιλεῖ ὁ σημερινὸς ἀπόστολος, περὶ αὐτῆς ὁμιλεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος δίδει καὶ τὸ κατάλληλο φάρμακο διὰ τὴν θεραπείαν τῆς ἀσθενείας αὐτῆς. Read more »

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Α΄προς Κορινθίους, κεφ. ΙΓ΄, εδάφια 1-8
1 Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. 2 καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. 3 καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι. 4 ῾Η ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, 5 οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, 6 οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 8 ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Α΄προς Κορινθίους, 13,1-8]

Και πρόσεξε από πού αρχίζει· πρώτα από αυτό που θεωρούνταν από αυτούς θαυμαστό και μέγα, το χάρισμα των γλωσσών. Και αφού παρουσίασε το χάρισμα, δεν δείχνει τόσο όσο είχαν αυτοί, αλλά πολύ περισσότερο. Διότι δεν είπε: «Εάν ομιλώ γλώσσα», αλλά «Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ (:εάν υποτεθεί ότι έχω τέτοια ικανότητα, ώστε να εννοώ και να ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων)»[Α΄Κορ.13,1]. Τι σημαίνει «των ανθρώπων»; Όλων των εθνών της οικουμένης. Και ούτε σε αυτήν την υπερβολή αρκέστηκε, αλλά θέτει και άλλη πολύ μεγαλύτερη, καθώς συνεχίζει και λέγει: «καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον(:και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχολογάει ή κύμβαλο που αλαλάζει χωρίς να αναδίδει κανένα μουσικό φθόγγο)». Είδες πού ανύψωσε το χάρισμα και πού το γκρέμισε και το καταβίβασε; Διότι δεν είπε απλώς, ότι δεν είμαι τίποτε, αλλά ότι «έγινα χαλκός που ηχεί», κάτι αναίσθητο και άψυχο. Read more »

Aν θελετε όσοι δεν ξερετε Αγγλικα πατηστε τους παρακάτω συνδεσμους και βαλτε τα στην μεταφραση το κειμενα και διαβαστε τα παρακάτω αρθρα ισως να σας ενδιαφέρουν:

97. Εβραίος-Αμερικανός προειδοποιεί: Τα εμβόλια είναι οι νέοι θάλαμοι αερίων και 150 εκατομμύρια Αμερικανοί περπατούν δεξιά μέσα, παρακινούμενοι από τον φόβο του Covid-19
98. CDC, FDA προετοιμάζει τη μαζική διανομή ενός εμβολίου Merck/Sanofi έξι σε ένα για τα παιδιά, που κάνει τα στραβά μάτια στα σήματα ασφάλειας

ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ Νο 6

Αγαπητοί μου, Συνημμένως σας διαβιβάζω μία νέα δημοσίευση στη σειρά:

«Κραυγή αγωνίας» και ζητώ την εκ μέρους σας κατανόησιν
Το θέμα μας: Οι αγιασμένοι Μοναχοί, οι Πατέρες της ερήμου, οι «κελλιώτες», ανησυχούν και αντι τάσσονται στο Εμβόλιο κατά του Κορω- νοϊού, καλούν δε σέ εγρήγορση τούς Μοναχούς των Κοινοβίων, δηλ. των μεγάλων Μοναστηρίων του Αγίου Όρους!
+ Ο Μητροπολίτης πρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος
Αίγιον, 30.06.2021
*************************

ΑΝΟΙΚΤΗ   ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ, ΚΕΛΛΙΩΤΩΝ   ΠΑΤΕΡΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ   ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΪΟΥ
******

ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ                            

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει 10 Φεβρουαρίου 2021 π.ἡμ.
Μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος  Χαραλάμπους

Πρὸς τὴν Σεβαστὴν Ἱεράν Κοινότητα Ἁγίου Ὄρους Ἄθω,Πανοσιολογιώτατοι, σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἀδελφοί,
Μὲ πλήρη συνείδηση τῶν πνευματικῶν μας ὑποχρεώσεων πρὸς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ ἀγωνιζομένους ἀδελφούς προαγόμεθα διὰ τοῦ παρόντος Γράμματος νὰ ἐκφράσωμεν τὴν ἀγωνία μας διὰ τὰ τεκταινόμενα στὴν ὑφήλιο καὶ, ἰδιαιτέρως, στὴν Πατρίδα μας, ἀφ’ ὅτου ἐνέσκηψεν ἀπό ἔτους καὶ πλέον ὁ διαβόητος κορώνα-ἰός καὶ, ἐν συνεχείᾳ, τὸ κατ’ αὐτοῦ ἐπιβαλλόμενον, ‘’ὅσον τάχος’’, ἐμβόλιο ἐκ μέρους τῶν Κρατικῶν ἐξουσιῶν. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2390

Τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων
Τετάρτη 30 Ἰουνίου 2021
Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

«Εως εσχατου της γης»

«Λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς» (Πράξ. 1,8)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, στὴ ζωὴ τῶν ἀν­θρώπων κρίσιμες στιγμές, ζυγίζουν αἰωνι­ότητα· λαμβάνονται τότε ἀποφάσεις σὲ μεγάλα ζητήματα. Σὲ πρόσωπα ποὺ κλήθησαν νὰ παίξουν εὐρύτερα ῥόλο, στὸ ἔθνος ἢ στὴν ἀν­θρωπότητα, οἱ στιγμὲς αὐτὲς γίνονται γνω­στές· πῶς ὁ ὑπηρέτης ἔγινε ἄρχοντας, ὁ στρα­τιώτης στρατάρχης, ὁ βοσκὸς βασιλιᾶς…
Μελετώντας ὅμως τὴν παγκόσμιο ἱστορία δὲν θὰ βροῦμε στιγμὲς σπουδαιότερες ἀπὸ ἐ­κεῖνες ποὺ σημειώνει ἡ Βίβλος. Εἶνε αὐτὲς ποὺ ὁ Θεὸς ἐπεμβαίνει καὶ συντελοῦνται κοσμογονικὲς μεταβολές· ἐκεῖ ἰσχύει τὸ «Αὕ­τη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου» (Ψαλμ. 76,11).
Θέλετε νὰ δῆτε μιὰ τέτοια στιγμή; Εἶνε τότε, ποὺ ὁ ὅμιλος δώδεκα ἀνδρῶν σ᾽ ἕνα ὑ­πε­ρῷο τῆς Ἰερουσαλὴμ ἑτοιμάζεται νὰ βγῇ γιατί; Γιὰ νὰ κατακτήσῃ τὴν οἰκουμένη καὶ νὰ στήσῃ παντοῦ τὴ σημαία τοῦ σταυροῦ· ἡ στιγμὴ τῆς ἀποστολικῆς ἐξορμήσεως! Εἶνε ἄνθρωποι ἄγνωστοι, ποὺ θὰ γίνουν πασίγνωστοι. Τὰ ὀ­νόματά τους εἶνε στὸ Εὐαγγέλιο καὶ πρὸ παν­τὸς στὶς καρδιὲς ἐκείνων ποὺ δι᾽ αὐτῶν πίστεψαν στὸ Χριστό. Τί μεγάλη μεταβολή!
Ὅποιος θ᾽ ἄκουγε τὸ σκοπό τους, θὰ προεξωφλοῦσε τὴν ἀποτυχία. Ἐκεῖ ὅπου ἀπέτυχαν Σωκράτες καὶ Πλάτωνες κ.ἄ., θὰ ἐπιτύγχαναν αὐτοί, οἱ ἁλιεῖς τῆς Γαλιλαίας; Μὲ μηδαμινὰ μέσα, ὕψιστα καὶ αἰώνια ἀποτελέσματα; Πῶς; Ἡ ἱστορία περιγράφει τὸ θαῦμα. Ἡ λογικὴ ἀπορεῖ. Ἡ πίστις μόνο ἐξηγεῖ. Read more »

Περίοδος Δ΄ –
Ἔτος ΛΗ΄Φλώρινα ἀριθμ. φύλλου 2389
Τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου
Τρίτη 29 Ἰουνίου 2021
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

«Aγαπας με;

«Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς· Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων;…» (Ἰω. 21,15-18)

Θυμᾶστε, ἀγαπητοί μου, τὸν Πέτρο τὴ νύ­χτα τῆς Μεγάλης Πέμπτης ὅταν ὁ Κύρι­ος δικαζόταν; Στὴν αὐλὴ Ἄννα καὶ Κα­ϊάφα στεκό­ταν σὰν ἄγνωστος· ἀλλ᾽ ἀ­ναγνωρίστηκε, καὶ ἀρνήθηκε τὸν Διδάσκαλο· τρεῖς φορές! ἔπεσε, καὶ ἡ πτῶσι του ἦταν μεγάλη.

Ποιά νὰ ἦταν ἡ ψυχολογική του κατά­στασι; τί διαλογισμοὶ τὸν τάραξαν ἕως τὴν Ἀ­νάστασι; Βρῆκε παρηγοριά, ἢ ἄκουσε λόγια αὐστηρά; Δὲν λένε τὰ Εὐαγγέλια. Σίγουρα ἡ ψυ­χή του θὰ καλύφθη­κε ἀπὸ μελαγχο­λί­α. Αὐτὸς ν᾿ ἀρνηθῇ τὸν Διδά­σκαλο; Πολὺ βα­ρύ! Κινδύνευσε ν᾽ ἀ­πελπιστῇ. Ἡ θεία χάρις τὸν κράτησε. Σώ­­θηκε, γιὰ νὰ διαλαλῇ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ! Ἂν ἦταν ἄλλος θὰ ψυχραινόταν, θὰ διέκοπτε κάθε δεσμό. Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος δὲν ἀρ­νήθηκε τὸν Πέτρο, δὲν τὸν δι­έγραψε. Ἀπόδειξις ἐ­κεῖ­νο τὸ βλέμμα, μὲ παρά­πονο καὶ στοργή, ποὺ τοῦ ἔρριξε ἀμέσως τότε καὶ τὸν ἔκανε ν᾽ ἀ­­ναλυθῇ σὲ δάκρυα· ἀπό­δειξις κι ὅτι στὸ ἀ­ναστάσιμο μήνυμα τοῦ ἀγγέλου στὶς μυροφό­ρες γίνεται μνεία σ᾽ αὐτόν· «Ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ…» (Μᾶρκ. 16,7)· ἀπόδειξις καὶ ὁ διάλογος μετα­ξὺ Ἰησοῦ καὶ Πέτρου στὸ γιαλὸ τῆς Τιβεριάδος.

Ὁ Κύριος τὸν ρωτάει· –Σίμων γυιὲ τοῦ Ἰω­νᾶ, μὲ ἀγαπᾷς περισσότερο ἀπὸ τοὺς συμμαθητάς σου; –Ναί, Κύριε, λέει ὁ Πέτρος, σὺ γνωρίζεις ὅτι σὲ ἀγαπῶ. Ὁ Κύριος ὅμως ἐ­παναλαμβάνει δύο ἀκόμη φο­ρὲς τὴν ἐρώτησι «Ἀ­γα­πᾷς με;». Τὴν τρίτη ὁ Πέτρος, βλέπον­τας ὅ­τι ἡ ἀ­γάπη του ἀμφισβη­τεῖται, λυπήθηκε καὶ εἶ­πε· Κύριε, σὺ τὰ ξέρεις ὅλα· ξέρεις σὲ ἀγαπῶ. Read more »

Ομιλια Α΄ του Ιερου Χρυσοστομου προς τιμην του αποστολου Παυλου

Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου[:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γέν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.
Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες….

Για την συνεχεια πατηστε τον τιτλο

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ Β΄

Τι τέλος πάντων είναι ο άνθρωπος και πόση είναι η ευγένεια της δικής μας φύσης και πόσο ικανό στην αρετή είναι αυτό το ον, μας το έδειξε περισσότερο από όλους τους ανθρώπους ο Παύλος. Και τώρα σηκώνεται από εκεί που έχει φτάσει και με καθαρή φωνή προς όλους εκείνους που κατηγορούν τη φύση μας απολογείται για χάρη του Κυρίου, προτρέπει την αρετή, κλείνει τα αναίσχυντα στόματα των βλάσφημων και αποδεικνύει ότι δεν είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στους αγγέλους και στους ανθρώπους αν θέλουμε να προσέχουμε τον εαυτό μας· γιατί χωρίς να έχει άλλη φύση, ούτε να έχει λάβει άλλη ψυχή, ούτε να κατοικήσει σε άλλο κόσμο, αλλά αν και ανατράφηκε στην ίδια γη και τόπο με τους ίδιους νόμους και συνήθειες ξεπέρασε όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έζησαν από τότε που έγιναν οι άνθρωποι. Read more »

«ΠΑΥΛΟΣ… » (Α´ Θεσ. 1,1) Σκετο.

Ουτε αγιωτατος, ουτε παναγιωτατος

Του Μητροπολιτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

__________

____

2. Η «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ

ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

«Πραξεις των Αποστολων».
Ένα θεοπνευστο, ιστορικο αλλα και ναυτικο κειμενο

Οι «Πράξεις των Αποστόλων», ένα από τα 27 θεόπνευστα βιβλία της Καινής Διαθήκης, ιστορικά περιλαμβάνει γεγονότα της περιόδου 30 – 63 μ.Χ. Μελετώντας το, μεταξύ των άλλων χαρακτηριστικών του, διακρίνεις και ένα που αβίαστα μπορείς να το χαρακτηρίσεις ναυτικό.
Ο Άγγλος πλοίαρχος James Bryan Smith (1782 – 1867), στο έργο του «Voyage and Shipwreck of St Paul» «Το ταξίδι και το ναυάγιο του Αποστόλου Παύλου» (1848), αναπτύσσει από ναυτικής απόψεως με λεπτομέρειες τη διήγηση του ταξιδίου και αναφέρει : «Το πολυτιμότερο ναυτικό έγγραφο της αρχαιότητας είναι η περιγραφή του ταξιδίου και του ναυαγίου του Αποστόλου Παύλου στις Πράξεις των Αποστόλων. Κάθε ναυτικός με την πρώτη ματιά διακρίνει ότι η περιγραφή του ταξιδίου και του ναυαγίου τούτου μόνον υπό αυτόπτου μάρτυρος ήταν δυνατόν να γραφτεί».
Ο Γερμανός Γεωγράφος και καθηγητής Ναυτιλίας στη Ναυτική Ακαδημία της Βέρνης, Arthur Breusing (1818 – 1892) στο έργο του «Die Nautik der Alten» «Η Ναυτιλία των Αρχαίων» (Βέρνη 1886) το οποίο επανεκδόθηκε το 2013 και το 2018 αναφέρει σχεδόν τα ίδια.
Ο Γερμανός ιστορικός Eduard Meyer (1855 – 1930), ο οποίος χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη σύγχρονη αυθεντία σε θέματα ιστορίας του 1ου μΧ αιώνα αναφέρει ότι το κατά Λουκά Ευαγγέλιο και οι ‘Πράξεις των Αποστόλων’ είναι «μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εργασίες που κατέχουμε από την αρχαιότητα». Read more »

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Πραγματικά είναι θαυμαστός ο Θεός μέσα στους αγίους Του. Διότι, όταν κανείς θυμηθεί τους υπερφυείς αγώνες των μαρτύρων, πώς με ασθένεια σαρκός κατήσχυναν τον ισχυρό στην κακία, πώς μένουν αναίσθητοι στις οδύνες και στα τραύματα, καθώς αγωνίζονται με σώματα προς το πυρ, προς το ξίφος, προς ποικίλα και θανατηφόρα είδη βασάνων, αντιπαρατασσόμενοι με την καρτερία και, ενώ τέμνονται οι σάρκες, διαλύονται οι αρμοί και συντρίβονται τα οστά, όμως διαφυλάττουν την ομολογία της πίστεως στον Χριστό, σώα και αδιάσπαστη, ακεραία και ακράδαντη, που γι’αυτό τους χαρίστηκε και η αναντίρρητη σοφία του Πνεύματος και η δύναμη των θαυμάτων· Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Εβρ. 11, 32-40 και 12,1-2]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν (:και τι ακόμη να λέω και να διηγούμαι; Πρέπει να σταματήσω, διότι δεν θα μου φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για τον Γεδεών και τον Βαράκ, τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, για τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες)»[Εβρ.11,32].

Κατηγορούν μερικοί τον Παύλο, γιατί αναφέρει σε αυτό το σημείο τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε. Τι λες; Αυτός που ανέφερε την πόρνη Ραάβ, δεν θα αναφέρει αυτούς; Μη μου αναφέρεις την άλλη ζωή τους, παρά μόνο το αν πίστεψαν ή έλαμψαν ως προς την πίστη. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ.10.32-33, 37-38 και Ματθ.19,27-30]]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

ΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-6-1994]  – (Β300)

Ο Χριστός, αγαπητοί μου, είπε εις τους μαθητάς Του και δι’ αυτών προς όλους τους πιστούς όλων των αιώνων και εποχών, έναν βαρυσήμαντο λόγο. Τους είπε: «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»· που σημαίνει ότι ο Χριστός ζητά την ομολογία μας υπέρ του προσώπου Του ενώπιον των ανθρώπων.

Πώς όμως αυτή η ομολογία του Χριστού μπορεί να εκφραστεί; Με τρεις τρόπους. Ο πρώτος τρόπος, με την ορθόδοξη πίστη. Ο δεύτερος τρόπος, με την ορθόδοξη ευαγγελική ζωή, με το ευαγγελικό ήθος. Και ο τρίτος τρόπος, ως ιεραποστολή. Με αυτούς τους τρόπους μπορούμε να ομολογήσουμε τον Χριστό. Όχι με ένα μόνο, ερήμην των άλλων δύο. Αλλά και με τους τρεις τρόπους. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Ματθ. 10, 32-33, 37-38 & 19 27-30

ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

«Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ
οὐκ ἔστι μου ἄξιος˙ καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν
ἤ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»
(Ματθ. 10, 37)

ΥΠΑΡΧΕΙ, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχει μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ἕνα αἴσθημα, ποὺ εἶνε τὸ πιὸ βαθὺ ἀπʼ ὅλα τὰ αἰσθήματα. Προκαλεῖ θύελλες καὶ καταιγίδες, ἀλλὰ καὶ μεγάλες ἡρωικὲς πράξεις. Τὸ αἴσθημα, ἤ μᾶλλον συναίσθημα, αὐτὸ ὀνομάζεται ἀγάπη.
Μερικοὶ ἀνόητοι, ποὺ πιστεύουν ὅτι τὰ πάντα προῆλθαν ἀπὸ τὴν ὕλη, ὑποστηρίζουν, ὅτι τὸ συναίσθημα αὐτὸ δὲν ὑπῆρχε ἐξ ἀρχῆς στὸν ἄνθρωπο. Ἐξ ἀρχῆς, λένε, ὑπῆρχαν μόνο ἔνστικτα, ὅπως τὰ ἔνστικτα τῶν ζώων, τὰ ὁποῖα στὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἐξέλιξι τῶν αἰώνων μεταβλήθηκαν καὶ ἔγιναν συναισθήματα! Ὁ ἄνθρωπος, λένε, ζοῦσε σὲ μιὰ ἄγρια κατάστασι, ποὺ δὲν διέφερε ἀπὸ τὰ ζῶα. Ἀλλὰ μιὰ προσεκτικὴ ἔρευνα ἀπὸ διασήμους ψυχολόγους καὶ φιλοσόφους ἀπέδειξε, ὅτι τὸ συναίσθημα αὐτὸ τῆς ἀγάπης εἶνε ἔμφυτο. Τὸ φύτεψε μέσα στὰ στήθη τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός.
Read more »

ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

https://youtu.be/SlUgQGDqUfE

«Ομολογιακες και Εκκλησιολογικες αποκρισεις»

(Αγ. Μαξίμου του Ομολογητού)

ΜΕΡΟΣ Α΄

Του Νικου Ε. Σακαλάκη

Ο Αγ. Μάξιμος ο Ομολογητής (7ος αιώνας) έχει ιδιαίτερο βάρος μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι συγκρότησε – συγκράτησε το Πιστεύω της στην εποχή της αιρέσεως των «Μονοθελητών – Μονοενεργητών» και ανήλθε στο υψηλό και έσχατο επίπεδο της Μαρτυρικής ομολογίας. Αντιστάθηκε στη φθοροποιό δυναμική της αιρέσεως, που είχε γίνει το χαρακτηριστικό της Εκκλησιαστικής και κοινωνικής – κρατικής ζωής. Όλα τα Πατριαρχεία και οι τοπικές εκκλησίες είχαν ασπασθεί την αίρεση, εκτός (για σημαντικό χρονικό διάστημα) του Πατριαρχείου Ρώμης με πάπα τον Άγιο Μαρτίνο.
Να υπενθυμίσουμε, ότι:
Α) Η αίρεση ήτο ο Μονοφυσιτισμός, που εκλόνησε – ταρακούνησε την Εκκλησία για εξήντα (60) ολόκληρα χρόνια.
Πίστευαν ότι ο Χριστός μας είχε μόνο μία θέληση και μόνο μία ενέργεια.
Β) Ο Αγ. Μάξιμος διατύπωσε την Ορθόδοξη (ορθή) θέση, ότι ο Χριστός έχει δύο φύσεις, την Θεία και την Ανθρώπινη, επομένως είχε και δύο θελήσεις και δύο ενέργειες (Θεία και Ανθρωπίνη), ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Προς Εβραίους, κεφ. ΙΑ΄, εδάφια 32-40 και ΙΒ΄, εδάφια 1-2

Κεφ.ΙΑ΄³² Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, ³³ οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ³⁴ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ³⁵ ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ³⁶ ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ³⁷ ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ³⁸ ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. ³⁹ Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, ⁴⁰τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Κεφ.ΙΒ΄ ¹Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι᾿ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα. ² ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν

  *   *   *

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Ἑβρ. 11,33 – 12,
Toυ Mητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Νικηται

«Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, διʼ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν περικείμενον ἡμῖν ἀγῶνα»(Ἑβρ. 12, 1)

ΕΝΙΚΗΣΑΝ! Ποιοί; Ἄν ἀκούσουν τὴν λέξι αὐτὴ οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχουν τρελλαθῆ μὲ τὴν μπάλλα, ἡ σκέψι τους θὰ πάη σὲ καμμιὰ ποδοσφαιρικὴ συνάντησι καὶ μὲ ἀνυπομονησία θὰ περιμένουν νʼ ἀκούσουν ἐὰν νίκησε ἡ δική τους ὁμάδα. Νίκησε; Ὤ, τότε θὰ ἐκδηλώσουν τὴ χαρά τους, θὰ κάνουν καὶ διαδήλωσι ἀκόμα καὶ θὰ τρέχουν στοὺς δρόμους καὶ θὰ φωνάζουν καὶ θὰ ταράξουν ὅλη τὴν πόλι… Τί μανία, τί τρέλλα! Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1755

Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου

Μεγαλοι αυτοι, μικρος ο Χριστος!…

«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φι­λῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. 10,37)

Οποιος, ἀγαπητοί μου, ἀκούσῃ τὰ λόγια αὐ­­τὰ τοῦ εὐαγγελίου, μπορεῖ νὰ σκανδαλισθῇ, νὰ νομίσῃ ὅτι ἡ πίστι μας εἶνε ἐναν­τί­ον τοῦ γάμου, τῆς οἰκογενείας, τῶν γονέων, τῶν παιδιῶν. Ἀλλὰ τὸ νόημα τῶν λόγων αὐ­τῶν τοῦ Κυρίου εἶνε πολὺ διαφορετικό. Θὰ προσπαθή­σω νὰ δώσω τὴν ὀρθὴ ἔννοιά τους σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

* * *

Ἂν ἀνοίξουμε, ἀγαπητοί μου, τὴν ἁγία Γρα­φή, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ Κύριος εἶνε ἐκεῖνος ποὺ θέσπισε τὸ θεσμὸ τῆς οἰκογενείας. Αὐ­τὸς ἔ­φτειαξε τὰ δύο φῦλα, «ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίη­σεν αὐτούς» (Ματθ. 19,4. Μᾶρκ. 10,6), δημιούργησε τὸν ἄν­τρα καὶ τὴ γυναῖκα. Αὐτὸς ἕνωσε τὸ πρῶτο ἀν­τρόγυνο καὶ εἶπε «Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς» (Γέν. 1,28· 9,1,7). Αὐτὸς ἔδωσε τὴν ἐντολὴ νὰ σέβωνται οἱ ἄνθρωποι τοὺς γονεῖς· «Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου…» (Ἔξ. 20,12. Δευτ. 5,16).
Κι ὅταν ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος ἐδῶ στὴ γῆ, πολλὲς φορὲς τίμησε τὴν οἰκογένεια. Γεννήθηκε ἀπὸ κόρη παρθένο γιὰ νὰ τιμή­σῃ τὴν παρθενικὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ ἀρραβωνιασμέ­νη γιὰ νὰ τιμήσῃ τὸ γάμο· γεννήθηκε ὡς βρέφος γιὰ νὰ εὐλογήσῃ τὴ γέννησι τῶν παιδιῶν. Καὶ ὅ­ταν κατόπιν βγῆκε στὸ δημόσιο βίο, τὸ πρῶτο θαῦ­μα του τὸ ἔκανε στὸ γάμο τῆς Κανᾶ, ὅπου ἔ­κανε τὸ νερὸ κρασί. Ὁ Χριστὸς εἶνε ἐκεῖνος ποὺ πῆρε στὴν ἀγκαλιά του τὰ παιδιά, τὰ εὐ­λό­γησε καὶ εἶπε· «Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με…» (Μᾶρκ. 10,14). Καὶ ὅταν πάνω στὸ σταυρὸ μέσα σὲ φρικτοὺς πόνους ἔσβηνε ὅπως σβήνει τὸ καν­τήλι, δὲν λησμόνησε τὴ Μη­τέρα του, ἀλ­λὰ φρόντισε γι᾽ αὐτὴν καὶ εἶπε στὸν Ἰωάν­νη «Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου»· κι ἀπὸ τὴν ὥρα ἐ­κείνη ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης παρέλαβε τὴν Παν­αγία ὑπὸ τὴν προστασία του (Ἰω. 19,27).
Δὲν εἶνε ἑπομένως ὁ Χριστός μας ἐναντίον τῆς οἰκογενείας. Τότε λοιπὸν τί νόημα ἔχουν τὰ λόγια του «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐ­μὲ οὐκ ἔ­στι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑ­πὲρ ἐ­μὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος» (Ματθ. 10,37); Σημαίνουν τὸ ἑξ­ῆς. Ὅτι παραπάνω ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἀγαπητά μας πρόσω­πα πρέπει νὰ ἔχουμε αὐτόν.
Read more »