ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΨEΥΤΟΓΑΜΟ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ

Toυ ιατρου Λυκουργου Νανη

Σκέπτεται και αναρωτιέται κανείς εάν αξίζει τον κόπο να καθήσει να γράψει κάποιο σχόλιο αναφορικά με την εν προκειμένω στάση των τραγικών αυτών ανθρώπων που για τις πολλές και φρικτές μας αμαρτίες μας «ποιμαίνουν»….
Σήμερα ξεπέρασαν κάθε όριο υποχωρητικότητας και ηττοπάθειας.
Παρέθεσαν ενώπιον της κοινής γνώμης και κατέθεσαν στον εξώστη της δημοσιότητας για μία ακόμη φορά, επί το εκτενέστερον είναι αλήθεια, τις ούτως ή άλλως γνωστές και εκπεφρασμένες θέσεις της Εκκλησίας, επεκτάθηκαν και ανέλυσαν κάποιες όντως ουσιώδεις παραμέτρους, προεκτάσεις και συνέπειες του νομοσχεδίου που προώρισται να γίνει νόμος-υπόνομος του Κράτους,  προέβησαν σε ορθότατες παρατηρήσεις και επισημάνσεις σε σχέση με την επικείμενη ψήφιση του από το Κοινοβούλιο-νομοθετική χαβούζα, και πέραν τούτου ουδέν.

Αντί να εξαπολύσουν μύδρους κατά των πνευματικών εγκληματιών που συνέταξαν και προωθούν προς ψήφιση το φρικώδες νομοσχέδιο της απύθμενης αθλιότητας, της απόλυτης εξαχρείωσης και του διαστροφικού εκφυλισμού και να τους απαγγείλουν αφορισμό και να προειδοποιήσουν με αφορισμό όσους πρόκειται να υπερψηφίσουν ή απλώς να απέχουν από την ψηφοφορία αλλά και όσων πρόκειται να το εφαρμόσουν (βλέπε αυτοδιοικητικοί άρχοντες) αυτοί αρκέσθηκαν στα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν.
Αντί να συνεγείρουν και να κινητοποιήσουν κλήρο και λαό κατεβάζοντάς τον στο «άγιο πεζοδρόμιο», αυτοί περιορίσθηκαν σε διακηρύξεις θέσεων και σε ανώδυνες για το άνομο συστημικό κατεστημένο και ακίνδυνες για τους ίδιους πλατωνικές διαμαρτυρίες.
Όταν όμως το διαχρονικά διεπόμενο από ληστρικές διαθέσεις απέναντι στην εκκλησιαστική περιουσία «φιλόχριστο» Κράτος, την επιβουλεύθηκε εν έτει 1987, τότε η δοίκηση της Εκκλησίας διοργάνωσε συλλαλητήριο μαζικό (με τη συμμετοχή χιλιάδων λαού) και ενθουσιώδες.
Τώρα που δεν κινδυνεύουν τα κτήρια, τα οικόπεδα και τα χωράφια (και αυτά αναντιρρήτως χρειάζονται για την αποδοτικότερη και πληρέστερη διεξαγωγή του πολυσχιδούς έργου της Εκκλησίας) αλλά οι αθάνατες ψυχές των ανθρώπων , μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα τα αθώα και ανεύθυνα παιδιά, γιατί δεν ξεσηκώνουν τον κόσμο; Τα άψυχα είναι πάνω από τα έμψυχα;
Αλλά τι λέω;
Μετά από λίγες μέρες θα βλέπουμε τους «ποιμένες» μας, να χαριεντίζονται χαμογελαστοί και να συγχρωτίζονται με τους αφοριστέους, ενόχους ιδιαζόντως ειδεχθούς πνευματικού εγκλήματος, , τους οποίους θα δέχονται κανονικά στους ναούς (θα τους δίνουν να απαγγέλουν το «Πιστεύω» και το «Πάτερ Ημών»), παρισταμένους και ως αναδόχους και , φρικωδέστατον ειπείν!!!, μεταλαμβάνοντες, κάποιους εξ αυτών, και των Θείων και Ιερών Μυστηρίων….
Και αυτοί οι θλιβεροί άνθρωποι λογίζονται διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων, μιμητές της αγίας στάσεως του Τιμίου Προδρόμου απέναντι στον Ηρώδη, και συντονισμένοι με το ηρωικό πνεύμα των Αγίων Βασιλείου, Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Αμβροσίου Μεδιολάνων….
Έχω τη γνώμη ότι σήμερα δόθηκε στους ιεράρχες μας η πιο σπουδαία και κρίσιμη ευκαιρία των τελευταίων δεκαετιών προκειμένου να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην «αντινομοθετούσα τω αιωνίω Νομοθέτη Χριστώ», κατ επίφασιν και κατ όνομα χριστιανική, ουσία δε αντίχριστη Πολιτεία. Δυστυχώς την κλώτσησαν., κατά τρόπο ανεύθυνο και προκλητικό.
Πολύ φοβούμαι ότι τα περιθώρια της ανοχής του πιστού λαού μετά και τη σημερινή απευκταία εξέλιξη, εξαντλήθηκαν. Αυτό μπορεί να μην το σκέπτονται και να μην το υπολογίζουν οι σήμερον διοικούντες την Εκκλησία της Ελλάδος. Θα αναγκασθούν, όμως, από τα πράγματα να το υπολογίσουν.
Δεν τους συνέχει, όμως, ο φόβος, μήπως με τη διαχρονικά ενδοτική και προδοτική στάση τους, έχουν φθάσει στο σημείο να κινδυνεύουν να εξαντλήσουν και αυτήν την πολυύμνητη μακροθυμία του Θεού;
Τότε πού θα καταφύγουν για να γλυτώσουν από την οργή του;
Στον υπουργό, το βουλευτή ή το χωροφύλακα;;;