The hallmark of a bishop and a priest is their fighting spirit, their outspokenness. It’s what the Apostle Paul said, that all who desire to lead a godly life in Christ Jesus will suffer persecution. (2 Tim. 3:12). If you see a priest, if you see a theologian, if you see a metropolitan or archbishop who is not being persecuted, but is enjoying the love and honour of all, then the following word of God is being applied: Woe to you when all men speak well of you (Lk. 6:26). You should know very well, that that person is not heading in the right direction. The same thing applies if he is called Orthodox but doesn’t want to go against the trend, the avalanche which is coming to demolish the world. An Orthodox priest goes against the trend. St. Athanasius the Great was one man, but like the mythological Atlas he carried all of Orthodoxy on his shoulders. St. Mark of Ephesus was one man, but he alone carried all of Orthodoxy. St. Photios was the same. There was only a few of them, but Orthodoxy is not won, it does not survive with numbers, but with faith. Because the worth of a faithful priest, the worth of a faithful bishop, the worth of a faithful archbishop, the worth of a faithful layman or woman, cannot be compared with the whole world. So we must not despair that this betrayal of faith is happening all around us.

I recommend one thing to you. Don’t tell me «He is good, he is an important theologian, he gives speeches, he opened an academy on Plato and if you hear him, he’s fantastic!…» Weigh him to see if he has a little of the spark of St. Mark of Ephesus, if he has a little of the spark of St. Photios, if he has a little of the spark of [the Patriarch of Constantinople Michael I] Cerularius, if he has a little of the spark of Papoulakos – that uneducated man stood up to the whole world.

I say these things knowing well my position as a Greek and a bishop – I have enormous responsibilities. I am always ready to be sacrificed. I dare to say, perhaps for the last time from this holy stand: Whoever loves God, whoever loves the Church, we have Panaghia with us. We have all those saints who fought and fight for our Orthodox faith. Whoever is with the devil, let them sit down and keep their mouth shut, because their cowardice is diabolical, their charm is diabolical, their reasonings and arguments are diabolical: those people who seek to alienate a handful of people who are tortured and terrorized and persecuted for the faith of Christ.

We always have the oath of the fearless youth of Athens as a motto. These brave young men of Ancient Greece, up at the Acropolis vowed: «Either on my own or with others, I will defend all things holy and sacred.» And I, a small soldier, state with courage: «Either on my own or with others, I will defend the holy and sacred things of our faith until the last drop of my blood is spilled.» And all of you, instead of clapping in vain, instead of praising me, I want you to pray hard. Because there are only a few Orthodox remaining, and the battle is prolonged, and we will see new things happening. Not only in our little Greece, but in all the breadth of the world, Satan has taken up arms and is raging to uproot the Orthodox faith from inside peoples’ hearts. I don’t know what will happen. I don’t know what persecutions those of us bishops who stopped the commemoration of Patriarch Athenagoras, and all the clergy supporting us, will face. I don’t know to what Mt. Athos we will seek refuge. One thing I know: that no matter what happens, even if the stars fall and the rivers dry up and the world is turned upside down, one thing I know—and I completely believe it—that in the end, Orthodoxy will be victorious.

Satan’s Last Weapon

My best friend, Fr. Christopher Kalyvas, who is an important person, a historical figure, said to me years ago when we were talking: «Hey Augoustinos, don’t you understand what will happen? The devil is using all the means he can to demolish the Church. In the end days he will use one last weapon: he will dress the priests and bishops, who will really be his own people. He’ll give them pectoral crosses and staffs, with the purpose of demolishing the Church through the bishops.

by (†) Metropolitan Augustinos Kantiotes of Florina

From «The Christian in the End Times», 2nd Edition, pp.39-41.

Ἐδημοσιευθη στα Ἀγγλικα ἀπό:

https://www.orthodoxethos.com/post/how-to-recognize-a-good-priest-or-bishop

Πώς να αναγνωρίσετε έναν καλό ιερέα ή επίσκοπο

Αγαπητοι μου, πρέπει να παραδεχτώ μια πικρή αλήθεια: αυτοί που είναι

που αγωνίζονται να διατηρήσουν την Ορθόδοξη πίστη, είναι λίγοι. Η τεράστια τάση είναι οι άνθρωποι να απομακρύνονται σιγά σιγά από το

Ορθόδοξη πίστη.

Θα πω κάτι που δεν έχω ξαναπεί. Θα πεις ότι είναι εγωιστικό, αλλά θα σου δώσω μια ζυγαριά για να ζυγίσεις τους ιερείς, τους επισκόπους και όλους τους κληρικούς και τους θεολόγους. Τι είναι αυτό το σύνολο ζυγαριών; Ποιο είναι το χαρακτηριστικό ενός ιερέα; Για να μαζέψουμε πρόσφορα; Να εκτελώ ωραίες υπηρεσίες; Να κηρύξει γλυκά και «χρήσιμα» από τον αμβό και να κάνει μερικές δεσποινίδες να ξεσκίζουν συναισθηματικά από τις στοχαστικές του σκέψεις; Ποιο είναι το χαρακτηριστικό ενός ιερέα και επισκόπου σε αυτά τα δύσκολα χρόνια;

Το χαρακτηριστικό ενός επισκόπου και ενός ιερέα είναι η αγωνιστικότητα, η ειλικρίνειά τους. Είναι αυτό που είπε ο Απόστολος Παύλος, ότι όλοι όσοι επιθυμούν να ζήσουν μια ευσεβή ζωή εν Χριστώ Ιησού θα υποστούν διωγμό. (2 Τιμ. 3:12). Αν δεις ιερέα, αν δεις θεολόγο, αν δεις μητροπολίτη ή αρχιεπίσκοπο που δεν διώκεται, αλλά χαίρει της αγάπης και της τιμής όλων, τότε εφαρμόζεται ο εξής λόγος του Θεού: Αλίμονο σε σένα όταν όλοι οι άνθρωποι μιλάνε καλά για σένα (Λκ. 6:26). Πρέπει να ξέρετε πολύ καλά, ότι αυτό το άτομο δεν οδεύει προς τη σωστή κατεύθυνση. Το ίδιο ισχύει αν τον λένε Ορθόδοξο αλλά δεν θέλει να πάει κόντρα στην τάση, τη χιονοστιβάδα που έρχεται να γκρεμίσει τον κόσμο. Ένας ορθόδοξος ιερέας πάει κόντρα στην τάση. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας ήταν ένας άνθρωπος, αλλά σαν τον μυθολογικό Άτλαντα κουβαλούσε όλη την Ορθοδοξία στους ώμους του. Ο Άγιος Μάρκος της Εφέσου ήταν ένας άνθρωπος, αλλά μόνος του έφερε όλη την Ορθοδοξία. Ο Άγιος Φώτιος ήταν το ίδιο. Ήταν λίγοι, αλλά η Ορθοδοξία δεν κερδίζεται, δεν επιβιώνει με αριθμούς, αλλά με πίστη. Διότι η αξία ενός πιστού ιερέα, η αξία ενός πιστού επισκόπου, η αξία ενός πιστού αρχιεπισκόπου, η αξία ενός πιστού λαϊκού ή μιας γυναίκας, δεν μπορεί να συγκριθεί με ολόκληρο τον κόσμο. Δεν πρέπει λοιπόν να απελπιζόμαστε που αυτή η προδοσία της πίστης συμβαίνει παντού γύρω μας.

Σας προτείνω ένα πράγμα. Μη μου πεις «καλός είναι, σπουδαίος θεολόγος, μιλάει, άνοιξε ακαδημία στον Πλάτωνα κι αν τον ακούσεις, είναι φανταστικός!…» Ζύγισε τον να δεις αν έχει λίγη από τη σπίθα του Αγίου Μάρκου του Εφέσου, αν έχει λίγη από τη σπίθα του Αγίου Φωτίου, αν έχει λίγη από τον Μιχαήλ του Πατρήπαρχου. Ο Κερουλάριος, αν έχει λίγη από τη σπίθα του Παπουλάκου – εκείνος ο αμόρφωτος στάθηκε απέναντι σε όλο τον κόσμο.

Αυτά τα λέω γνωρίζοντας καλά τη θέση μου ως Έλληνας και ως επίσκοπος – έχω τεράστιες ευθύνες. Είμαι πάντα έτοιμος να θυσιαστώ. Τολμώ να πω, ίσως για τελευταία φορά από αυτή την ιερή κερκίδα: Όποιος αγαπά τον Θεό, όποιος αγαπά την Εκκλησία, έχουμε την Παναγία μαζί μας. Έχουμε όλους εκείνους τους αγίους που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την Ορθόδοξη πίστη μας. Όποιος είναι με τον διάβολο, ας καθίσει να κρατήσει το στόμα του κλειστό, γιατί η δειλία τους είναι διαβολική, η γοητεία τους είναι διαβολική, οι συλλογισμοί και τα επιχειρήματά τους είναι διαβολικά: αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να αποξενώσουν μια χούφτα ανθρώπων που βασανίζονται και τρομοκρατούνται και διώκονται για την πίστη του Χριστού.

Έχουμε πάντα ως σύνθημα τον όρκο της ατρόμητης νεολαίας της Αθήνας. Αυτοί οι γενναίοι νέοι της Αρχαίας Ελλάδας, πάνω στην Ακρόπολη, ορκίστηκαν: «Είτε μόνος μου είτε με άλλους, θα υπερασπιστώ τα πάντα ιερά και ιερά. Κι εγώ, ένας μικρόσωμος στρατιώτης, δηλώνω με θάρρος: «Είτε μόνος μου είτε με άλλους, θα υπερασπιστώ τα ιερά και όσια της πίστης μας μέχρι να χυθεί και η τελευταία σταγόνα του αίματος μου. Και όλοι σας, αντί να παλαμάκια μάταια, αντί να με επαινείτε, θέλω να προσευχηθείτε σκληρά. Γιατί έχουν απομείνει λίγοι Ορθόδοξοι, και η μάχη παρατείνεται, και θα δούμε νέα πράγματα να συμβαίνουν. Όχι μόνο στη μικρή μας Ελλάδα, αλλά σε όλο το πλάτος του κόσμου, ο Σατανάς έχει πάρει τα όπλα και μαίνεται να ξεριζώσει την Ορθόδοξη πίστη μέσα από τις καρδιές των ανθρώπων. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν ξέρω τι διώξεις θα αντιμετωπίσουμε εμείς οι επίσκοποι που σταμάτησαν τη μνήμη του Πατριάρχη Αθηναγόρα και όλοι οι κληρικοί που μας στηρίζουν. Δεν ξέρω σε ποιο Άγιο Όρος θα καταφύγουμε. Ένα ξέρω: ότι ό,τι κι αν συμβεί, ακόμα κι αν πέσουν τα αστέρια και τα ποτάμια ξεραθούν και ο κόσμος ανατραπεί, ένα ξέρω —και το πιστεύω απόλυτα— ότι στο τέλος η Ορθοδοξία θα είναι νικητής.

Το τελευταίο όπλο του Σατανά

Ο καλύτερός μου φίλος, ο π. Ο Χριστόφορος Καλύβας, που είναι σημαντικό πρόσωπο, ιστορικό πρόσωπο, μου είπε πριν χρόνια όταν μιλούσαμε: «Ρε Αυγουστίνο, δεν καταλαβαίνεις τι θα γίνει; Ο διάβολος χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να γκρεμίσει την Εκκλησία. Στο τέλος θα χρησιμοποιήσει ένα τελευταίο όπλο: θα ντύσει τους ιερείς και τους επισκόπους, που θα είναι ο σταυρός του λαού του. κατεδαφίζοντας την Εκκλησία μέσω των επισκόπων.

από (†) Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτες
Από το «Ο χριστιανός στους έσχατους καιρούς», 2η Έκδοση, σσ.39-41.

https://www.orthodoxethos.com/post/how-to-recognize-a-good-priest-or-bishop