ΠΑΛΙΝΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΣΥΝΕΠΕΙΑ ΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

__________________

Προσευχόμαστε για το αντίθετο αλλά αν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Διόδωρος και ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ΔΕΝ διαχωρίσουν δημόσια τη θέση τους ο μεν πρώτος από τις οικουμενιστικές ασχημίες του Μητροπολίτη Βόστρων Τιμόθεου, που ανήκει στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, και ο δεύτερος από τη συμμετοχή και συμπροσευχή με τον Πάπα του πνευματικού του υιού Νεαπόλεως Πορφύριου τότε και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Διόδωρος και ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο των ανάξιων αρχιερέων που υποδέχθηκαν και συμπροσεύχηθηκαν, έμμεσα έστω, με τον Πάπα. Εμείς πάντως αναμένουμε να τους χειροκροτήσουμε αν διαχωρίσουν τη θέση τους με δημόσια καταδίκη των δημόσια παρεκτραπέντων Αρχιερέων Βόστρων Τιμοθέου και Νεαπόλεως Πορφυρίου.

ΓΙΑΤΙ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΣΤΟ ΠΣΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ;

_____________

Να προσθέσουμε και ένα τελευταίο. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είχε αποχωρήσει από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως ΠΣΕ επί της πατριαρχίας των δύο προκατόχων του Μακαριότατου κ. Διόδωρου. Γιατί ο σημερινός Πατριάρχης Ιεροσολύμων οδήγησε το Πατριαρχείο ξανά στην αγκάλη του ΠΣΕ; Δεν συνειδητοποιεί ότι η ισότιμη συμμετοχή των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών στο ΠΣΕ καταργεί στην πράξη την πίστη εις την Μίαν Εκκλησία; Αλίμονον αν η “Μήτηρ πασών του Θεού Εκκλησιών” δίνει αυτό το παράδειγμα στους πιστούς ή δίνει το παρόν της με τον τρόπο που το έδωσε ο Μητροπολίτης Βόστρων Τιμόθεος.

Με τις σημερινές οικουμενιστικές ασχημίες στην Αρχιεπισκοπή ο Πάπας έγινε δεκτός από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και άλλους έντεκα Κυπρίους Ιεράρχες ως ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου και ως ο επίσκοπος της πρεσβυτέρας Ρώμης. Οι πιστοί κοντεύουν κυριολεκτικά να χάσουν τα λογικά τους με τη συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των πνευματικών τους πατέρων. Πρόκειται για εντελώς αλλόκοτη συμπεριφορά που μόνο τιμή δεν περιποιεί στους ιδίους ή στην Εκκλησία μας.

“ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ”

______________

Οι πλείστοι ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου ούτε συνειδητοί οικουμενιστές είναι, ούτε συνειδητοί αντιοικουμενιστές. Ούτε παραδοσιακοί, ούτε νεωτεριστές. Τη μια μέρα εξαπολύουν εγκύκλιο με την οποία χαρακτηρίζουν τον Παπισμό αίρεση. Την επομένη, όμως, ο Αρχιεπίσκοπος δίνει συνέντευξη και ισχυρίζεται ότι όλοι οι Πρωθιεράρχες της Ορθοδοξίας δήθεν αναγνωρίζουν τον Πάπα επίσκοπο!!! της “πρεσβυτέρας Ρώμης” και διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου!!! και αποκαλεί τον ΠαπισμόΕκκλησία!!!

ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΤΕΙ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

___________________

Ξαφνικά, όμως, τη μεθεπομένη αποφασίζουν συνοδικά ότι η εγκύκλιος που αναφέρει ότι ο Παπισμός είναι αίρεσηπρέπει να ξαναδιαβαστεί στους ιερούς ναούς της μεγαλονήσου!!! Και αυτή η εγκύκλιος υπογράφεται από ΟΛΟΥΣ ανεξαίρετα τους συνοδικούς. Και όποιος αντέχει να μη χάσει τα λογικά του!

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ

___________

Αλλά δεν τελειώνει εδώ η κυριολεκτικά τραγελαφική ιστορία. Ο Αρχιεπίσκοπος που έστειλε εγκύκλιο με τους άλλους συνοδικούς και είπε στους πιστούς ότι ο Πάπας είναι αιρετικός έστειλε στον Πάπα επιστολή και τον προσκαλεί στην Κύπρο ως “επίσκοπο της πρεσβυτέρας Ρώμης” και ως “διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου”!!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

__________

Ο Αγιος Πάφου δηλώνει ότι οι διαφορές μας με τουςαιρετικούς, όπως ορθά τους αποκαλεί Παπικούς, είναι μεγάλες και ο Θεός ξέρει πότε και αν θα προχωρήσουν οι διάλογοι. Δεν είχε, όμως, καμιά δυσκολία να υποδεχθεί και να συμπροσευχηθεί με τον Πάπα παρόλον ότι ο Πάπας Βενέδικτος δεν δίστασε να διευκρινίσει, άμα τη αφίξει του στην Κύπρο, ότι επισκέπτεται την Κύπρο ως ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου!!! (Προσέξτε! Οχι ως αρχηγός του κράτους του Βατικανού που δέχτηκε πρόσκληση από τον πρόεδρο Χριστόφια, όπως ορισμένοι μας παραμύθιαζαν).

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΙΤΙΟΥ

____________

Ο Αγιος Κιτίου πρωτοστάτησε στην καταδίκη της συμφωνίας του Μπαλαμάντ. Απολύτως προς τιμή του φυσικά. Τώρα, όμως, συμπροσεύχεται με τον Πάπα λες και είναι ο επίσκοπος της πρεσβυτέρας Ρώμης και ως εάν ο Παπισμός είναι αδελφή Εκκλησία και όχι αίρεση. Με άλλα λόγια: Συμπεριφέρθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της συμφωνίας του Μπαλαμάντ!!! την οποία ο ίδιος πρωτοστάτησε για να καταδικαστεί!!!

Ο ΜΟΡΦΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ

__________

Πώς μπόρεσε ο Αγιος Μόρφου όχι απλά να υποδεχθεί τον Πάπα στην Αρχιεπισκοπή αλλά και να παρακαθήσει όπως και οι υπόλοιποι έντεκα αρχιερείς σε τράπεζα που ευλόγησε (γράφε μαγάρισε) ο αιρεσιάρχης της Ρώμης; Λησμόνησε ότι ο Πάπας ισχυρίζεται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει έλλειμμα πίστεως επειδή δεν αποδέχεται τις κακοδοξίες του; Δεν σκέφτηκε, αν μη τι άλλο, την άφατη θλίψη του Γέροντά του π. Ιάκωβου Τσαλίκη που έβλεπε, από τα θεωρεία της αιωνιότητας, με αποτροπιασμό τον Πάπα να “ευλογεί” την τράπεζαν της Ιεζάβελ, που παρεκάθησε;

Ο ΚΑΡΠΑΣΙΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

____________

Τον Πάπα, δυστυχώς υπεδέχθη, και ο επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, κληρικός με πλουσιότατη αντιαιρετική δράση. Δεν συνειδητοποιεί ότι με το δουλικό φρόνημα που έδειξε προς τον αιρεσιάρχη της Ρώμης εξευτέλισε το επισκοπικό του αξίωμα, ότι εξανέμισε την αξιοπιστία του και ότι αμαύρωσε τους αγώνες του εναντίον των αιρέσεων; Αδικα πήρε τα εύσημα του Αγίου Πειραιώς που ήλπιζε ότι θα τηρούσε ορθόδοξη στάση;

Ο ΛΕΜΕΣΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΚΑΙ Ο ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

__________

Ο Αγιος Λεμεσού διακήρυξε urbi et orbi, με την πολύκροτή του συνέντευξη, ότι ο Πάπας είναι αιρετικός. Δήλωσε μάλιστα, σε ιερατικό συνέδριο, ότι προτιμά να χάσει το θρόνο του παρά να παρευρεθεί στην υποδοχή του Πάπα. Σπεύσαμε όλοι (ο συντάκτης του άρθρου πρώτος και καλύτερος) να τον επαινέσουμε με τα πιο κολακευτικά λόγια. Ο ίδιος, όμως, επέλεξε να μας απογοητεύσει οικτρά! Ο πνευματικός αυτού υιός, “ον εφίλει”, επίσκοπος Νεαπόλεως Πορφύριος, παρά τις επισημάνσεις και τις προειδοποιήσεις που έγινε αποδέκτης, όχι μόνονυποδέχθηκε και συμπροσευχήθηκε με τον αιρεσιάρχη στην Αρχιεπισκοπή αλλά έσπευσε αγαλλομένω ποδί στηνΠάφο για να καλωσορίσει και να συμπροσευχηθεί με τον Πάπα.

Δύο τινά συμβαίνουν: Είτε ο Αγιος Νεαπόλεως ενήργησεΑΝΤΙΘΕΤΑ με τις εντολές του Γέροντά του, είτε υπάρχει συμπαιγνία οι μεν να το παίξουν Μάρκοι Εφέσου Ευγενικοί και ο άλλος Βησσαρίωνας! Αν υπάρχει συμπαιγνία εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για τα παιγνίδια “εν ου παικτοίς”. Αν, όμως, πρόκειται για ανυπακοή του Νεαπόλεως Πορφύριου, τότε στον Αγιο Λεμεσού εναπόκειται να δώσει δημόσιες διευκρινήσεις, επειδή έχουμε να κάνουμε με ανυπακοή σε θέμα πίστεως που εκδηλώθηκε δημόσια και όχι για κάτι που αφορά τηνπροσωπική ζωή του Θεοφιλέστατου.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

______________

Είναι η ώρα να ομολογήσουμε μια πικρή αλήθεια. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των Εκκλησιών Ελλάδας και Κύπρου. Στην Εκκλησία της Ελλάδας γνωρίζουμε λίγο-πολύ πού ανήκει ο καθένας. Οι άνθρωποι διακρίνονται από μια συνέπεια. Αν είναι παραδοσιακοί το ξέρεις. Οταν γράφει ο Ναυπάκτου, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο π. Σαράντης, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ο π. Γεώργιος Καψάνης, ο κ. Τσελεγγίδης, ο Ρωμανίδης, ο Καρμίρης, ο Φλωρίνης Αυγουστίνος, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος κτλ. ξέρεις ότι πιστεύουν και εννοούν ΑΠΟΛΥΤΑ αυτό που λένε.Δεν είναι απρόβλεπτοι.

ΟΥΤΕ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΙ

__________________

Οι νεωτεριστές πάλιν είναι συνεπείς νεωτεριστές. Ούτε και αυτοί είναι απρόβλεπτοι. Και αν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα της συνέπειας στην Ελλάδα (και υπάρχουν ασφαλώς) είναι ελάχιστες. Ολοι γνωρίζουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από τον Θερμό, τον Μπέη, τον Πέτρο Βασιλειάδη, τον Γιαγκάζογλου, τον Αγουρίδη, το Νησιώτη, τον Ευάγγελο Αντωνιάδη.

Ο ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

__________

Ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος λ.χ. είπε στη σύνοδο της Ιεραρχίας ότι η Εκκλησία είναι χωρισμένη!!!. Ο Σεβασμιότατος πιστεύει απόλυτα και εννοεί αυτό που είπε.Είναι συνειδητός οικουμενιστής. Δείχνει καθημερινά, με αποφευκτέα συνέπεια, το οικουμενιστικό, Νεοβαρλααμικό και νεωτεριστικό του πρόσωπο και στους διαλόγους και στις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας και στα θέματα παιδείας και στις λειτουργικές καινοτομίες. Δεν επικροτούμε τις θέσεις του φυσικά αλλά δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε για παλινωδίες.

ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ…

__________________

Στην Εκκλησία της Κύπρου, όμως, χάνεις τον μπούσουλα. Στην αρχή σχηματίστηκε η εντύπωση ότι η αλλόκοτη συμπεριφορά αφορούσε τον Αρχιεπίσκοπο ο οποίος τέλος πάντων (πώς να το πει κανείς χωρίς να στενοχωρέσει;) δεν έχει ιδιαίτερη έφεση στη θεολογία. Το κακό, όμως, έχει πάρει διαστάσεις πανδημίας μεταξύ των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Κύπρου. Δεν προφθαίνουμε να συνέλθουμε από το ένα χτύπημα και δεχόμαστε δεύτερο. Και ύστερα τρίτο και τέταρτο και η ιστορία δεν έχει τελειωμό. Οχι μόνον από το Μακαριότατο, αλλά από τους πλείστους συνοδικούς. Παλινωδίες και ατέλειωτα παιγνίδια μεταξύ των δελφίνων του Αρχιεπισκοπικού θρόνου, στο βωμό των οποίων θυσιάζεται πολλές φορές ακόμη και η καλή ομολογία της πίστεως, όπως δυστυχώς έγινε, με τα οικουμενιστικά παρατράγουδα στην Αρχιεπισκοπή και στην Πάφο.