«ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ» (ΕΠΕ, ομιλια (Ξ΄) Χρυστοστομου)



«ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ»
(ΕΠΕ, ομιλια (Ξ΄) Χρυστοστόμου)
«Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός και γνωρίζω τα ιδικά μου πρόβατα και γνωρίζομαι από αυτά. Όπως ακριβώς με γνωρίζει ο πατήρ μου, έτσι και εγώ γνωρίζω τον πατέρα μου και θυσιάζω την ζωήν μου υπέρ των προβάτων.»
1.Είναι μεγάλο πράγμα, αγαπητοί μου, μεγάλο πράγμα η προστασία της Εκκλησίας και έχει ανάγκην πολλής ευσεβείας και τόσον μεγάλης ανδρείας, όσην είπεν ο Χριστός ώστε να θυσιάζη κανείς την ψυχήν του υπέρ των προβάτων, ώστε ποτέ να μη εγκαταλείπη αυτά έρημα και γυμνά, ώστε να ίσταται με γενναιότητα προ του λύκου, διότι ως προς αυτό διαφέρει ο ποιμήν από τον μισθωτόν. καθόσον ο μεν μισθωτός φροντίζει πάντοτε δια την σωτηρίαν του και παραμελεί τα πρόβατα, ενώ ο ποιμήν φροντίζει πάντοτε δια την σωτηρίαν των προβάτων και παραμελεί την ιδικήν του. ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΠΕ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ.
ΕΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΠΤΗΝ, ΠΟΥ ΣΦΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΑΛΛΟΝ ΔΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΜΝΕΙ ΜΕΝ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ, ΒΛΕΠΩΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΙΝΩΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΩΣ, ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ, και δια μεν των κλεπτών υπονοεί τους περί των Θευδάν, δια δε των άλλων, των αδιαφόρων κατηγορεί τους δασκάλους των Ιουδαίων, που δεν προσέχουν ούτε φροντίζουν τα πρόβατα που τους έχουν εμπιστευτεί, πράγμα λοιπόν δια το οποίον παλαιότερον τους κατηγορεί και ο Ιεζεκιήλ, λέγων «Ω ποιμένες του Ιεζεκιήλ! μήπως άραγε βόσκουν τους εαυτούς των οι ποιμένες;». Read more »