«ΜΑΧΗ»  ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΟΣ
(Ἐβδομαδιαία ἐφημερίδα Κοζάνης)

Πτολεμαΐς 2-8-1964

«ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ»

«Ἐφέτος κλείνουν 20 χρόνια ἀφ’ ὅτου κυκλοφόρησε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Κοζάνη τὸ γνωστὸ ἀνὰ τὸ πανελλήνιον φύλλο τοῦ διαπρεποῦς ἱεροκήρυκος ἀρχιμανδρίτου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτη «Ἡ Χριστιανικὴ Σπίθα». Πρόκειται γιὰ μιὰ μικρὴ ἐφημερίδα, μὲ τὴν ὁποίαν ὁ σύγχρονος Χρυσόστομος τῆς Ἐκκλησίας ὑψώνει τὴν φωνή του, φωνὴ χριστιανική, εὐαγγελική, ὀρθόδοξο, πατερικὴ καὶ κηρύττει τὴν ἀλήθεια, τὴν δικαιοσύνη, τὴν εὐσέβεια, κηρύττει αὐτὸν τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν πρὸν ὅλους τοὺς χριστιανοὺς καὶ πρὸς κάθε κατεύθυνσι, ἀνεξαρτήτως μορφώσεως, ἀξιώματος, θέσεως οἰκονομικῆς, πολιτικῆς, ἐκκλησιαστικῆς. Ὅσοι τὸν ἄκουσαν νὰ κηρύττῃ, ρίγη θρησκευτικῆς συγκινήσεως αἰσθάνθηκαν νὰ διαπεροῦν τὸ εἶναι῍ τους, διότι ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος εἶναι ἀπὸ τοὺς ὀλίγους ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἐκκλησιαστικοὺς ρήτορας, τοὺς ὁποίους ἀνέδειξε ἡ Ἐκκλησία μας, καὶ οἱ ὁποῖοι ζῶντες τὸ Εὐαγγέλιο κηρύττουν τὸν Χριστὸν «ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας των», συναρπάζοντες τὰς ψυχὰς τῶν ἀκροατῶν καὶ προσεγγίζοντες αὐτὰς εἰς τὴν σφαῖραν τοῦ θείου. Ἠξιώθην κηρύττοντα νὰ ἀκούσω ἐπανειλημμένως εἰς Ναὸν τῆς Κοζάνης καὶ ἐγεύθην τὸν χριστιανικὸν λόγον τοῦ χρυσορρήμονος καὶ μελιρρύτου ἱεροκήρυκος, τοῦ φωτίζοντος καὶ γοητεύοντος τὰς καρδίας τῶν χριστιανῶν καὶ ἀνελογιζόμην ὅτι κάπως ἔτσι ἔπρεπε νὰ κηρύττῃ καὶ ὁ μαρτυρικὸς ἐκεῖνος ἱεράρχης τῆς Κωσταντινουπόλεως, ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.
Ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ ἀναδεικνύει τὸν π. Αὐγουστῖνο σπάνιο ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας ἱεροκήρυκα καὶ συγγραφέα εἶναι κυρίως τὸ περιεχόμενο τοῦ κηρύγματός του, ποὺ παρουσιάζει τὴν ἀλήθειαν χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ ὑποχωρήσεις, θαρραλέα καὶ σθεναρά, χωρὶς ὑποκρισία καὶ κολακεία, πραγματικήν, ἔστω καὶ πικρὰν πολλάκις, ὡσὰν ἐκεῖνον τὸν «μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», τὸν Βαπτιστὴν Ἰωάννην τὸν Πρόδρομον. Ἀκολουθῶν τὸ θεῖον λόγον: «Ἀγώνισαι ὑπὲρ ἀληθείας ἕως θανάτου, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ», ἀνεδείχθη ὁ π. Αὐγουστῖνος ὁ ὑπέρμαχος ἀγωνιστὴς τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου, προσφέρων ἀνεκτικήτους ὑπηρεσίας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὸ Ἔθνος, τὴν Κοινωνίαν.
Ἡ «Σπίθα» μὲ τὰ 272 μέχρι τοῦδε φύλλα της, διανύει τὸ 20ὸν ἔτος ἀπὸ τῆς κυκλοφορίας της. Ἀξιζει νὰ ἴδωμεν τὴν ἀρχήν της, ὅπως τὴν περιγράφει ὁ ἱδρυτὴς καὶ συντάκτης της π. Αὐγουστῖνος.
Ἦσαν αἱ φρικταὶ ἡμέραι τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς, ὅταν οἱ κατακτηταὶ ἐπίεζον καὶ περιέσφιγγον τὸν βρόχον τῆς δουλείας εἰς τὸν τράχηλον τῶν Μακεδόνων. «Ἐν μέσῳ βαρείας ἀτμοσφαίρας, ἐγκυμονούσης καθημερινῶς κινδύνους, συμφορὰς καὶ θανάτους, ἤρχισεν ἐν τῇ πόλει τῆς Κοζάνης τὸ κήρυγμα. Ἐκήρυττον, καὶ ὁσάκις ἐκήρυττον ἠγνόουν ἐὰν θὰ κατηρχόμην ζῶν ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος… Πόθος μαρτυρίου διὰ τὸ Ἔθνος μου ἔφλέγε τὴν καρδίαν μου. Ἀλλ’ ὁ Κύριος, μολονότι ἐπλησίασα τὰς πύλας τοῦ Ἅδου, δὲν μὲ ἔκρινεν ἄξιον τοῦ μαρτυρίου… Ἄλλο εἶδος μαρτυρίου ἐπεφυλάσσετο εἰς ἐμέ». Ὡς μαρτύριον χαρακτηρίζει τὴν ὑπὸ τοῦ Τοποτηρητοῦ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως ἀπαγόρευσιν τοῦ κηρύγματος. «Τὸ κήρυγμα ποὺ παρηγόρει καὶ ἐνεψύχωνε κατὰ τας τραγικὰς ἐκείνας ἡμέρας τὸν λαὸν τῆς Κοζάνης, ὅστις καθ’ ἑκάστην ἑσπέρας ἐν καιρῷ χειμῶνος μέχρις ἀσφυξίας ἐπλημμύρει τὸν εὐρύχωρον Μητροπολιτικὸν Ναὸν τῆς πόλεως Κοζάνης, τὸ κήρυγμα τοῦτο ἀπηγορεύθη». Τότε ἀκριβῶς «φίλος δικαστικὸς… μοῦ ὑπέδειξε ὅτι δύναμαι νὰ ἐπικοινωνήσω μετὰ τοῦ λαοῦ καὶ δι’ ἄλλου τρόπου. Διὰ χάρτου καὶ μέλανος». Ἀλλὰ ποῦ τότε δημοσιογραφικὸς χάρτης; Ἐπὶ τέλους εὑρέθην «τοῦ Δήμου Κοζάνης μεταχειρισμένα ἄχρηστα διπλότυπα εἰσπράξεων, τῶν ὁποίων ἡ ὀπισθία πλευρὰ ἦτο λευκή, κατάλληλος… δι’ ἐκτύπωσιν. Τὸν χάρτην τοῦτον ἐχρησιμοποίησα διὰ νὰ γραφοῦν σύντομα φυλλάδια… Ἰδού, ἀγαπητοί, ἡ πρώτη ἀρχὴ τῆς «Σπίθας».
Καὶ ὁ Θεὸς εὐλόγησε τὸ ἔργο τοῦ ἱεραποστόλου του, ὥστε σήμερον εἰς δεκάδας χιλιάδων νὰ κυκλοφορῇ τὸ φύλλο τοῦτο καθὼς καὶ τὰ πολλὰ καὶ ἐκλεκτὰ συγγράμματα τοῦ γλαφυροῦ συγγραφέως του. Ἂς εὐχηθοῦμε εἰς τὸν Θεὸν νὰ διαφυλάττῃ ὑγιῆ καὶ μακροημερεύῃ τὸν ζηλητὴν καὶ ἀκούραστον ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου Του, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας Του καὶ τοῦ φιλοχρίστου Ἑλληνικοῦ Ἔθνους».

«ΧΡΟΝΟΣ» (Καθημερινὴ ἐφημερίδα Κοζάνης)
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2001

ΝΑ ΤΙΜΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Ἀπὸ τὸ συμπολίτη Νικ. Κόμπο, λάβαμε τὴν ἀκόλουθη ἐπιστολή:

    «Τὸ ὄνομα αὐτὸ εἶναι γνωστὸ καὶ γιὰ πολλούς, ποὺ ἔζησαν ἐπὶ κατοχῆς, σημαίνει πολλὰ, διότι ὁ ἅγιος αὐτὸς ἄνθρωπος μὲ τὶς γνωστὲς τοῦ δραστηριότητες ἄφησε ἐποχὴ στὴν πόλη μας.
Ἑγὼ δὲ θὰ ἀναφερθῶ στὸ ἱστορικό του, ἀλλὰ μόνο θὰ σταθῶ στὴ δημιουργία τῶν γνωστῶν συσσιτίων τῆς δεκαετίας τοῦ 1940 ποὺ μάστιζε τὸν κόσμο ἡ φτώχεια καὶ ἡ πείνα λόγῳ τῶν γνωστῶν Ἐθνικῶν γεγονότων.
Ὁ ἅγιος αὐτὸς ἄνθρωπος ἔσωσε ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν πείνα προσφέροντάς φαγητὸ καὶ ζεστασιὰ καὶ μὲ τὰ γνωστὰ τοῦ κηρύγματα δίνοντας κουράγιο καὶ ἠθικὴ ὑποστήριξη νὰ ξεπεράσουν τὶς δύσκολες ἡμέρες, ποὺ περνούσαμε ὅλοι ἐκείνη τὴν ἐποχή.
Ἐπειδὴ ἔζησα ἀπὸ κοντὰ ὅλη τὴ δραστηριότητά του, χωρὶς νὰ φοβᾶται καὶ νὰ ὑπολογίζῃ σὲ ὑλικὰ ὀφέλη καὶ βλέποντας τὴν τοπικὴ ἄρχουσα κοινωνία νὰ ἀναγνωρίζει καὶ νὰ προβάλλει πολλοὺς καὶ ἀξίους Κοζανίτες, ἔχει δώσει τὸ ὄνομά τους σὲ διάφορες ὁδούς, ἔχει τοποθετήσει σὲ ἐπίκαιρα σημεία προτομὲς καὶ συγχαίρω αὐτοὺς ποὺ τόλμησαν νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν προσφορά τους εἴτε αὐτὴ εἶνε ὑλικὴ ἤ κοινωνική.
Τώρα, πλέον, ἦρθε καὶ ἡ σειρὰ τῆς ἀναγνώρισης τοῦ Αὐγουστίνου, πῶς θὰ γίνῃ ἡ ὀνομασία μιᾶς ὁδοῦ, ἡ προτομή του στὸν καινούργιο κόμβο, στὴ συμβολὴ τῶν ὁδῶν Μητροπολίτου Φωτίου – Ξενοφώντος Τριανταφυλλίδη – Μουράτη – ἀπέναντι ἀπὸ τὸ σούπερ μάρκετ Λαδά – νὰ τοποθετηθῇ ἡ προτομή του εἰς ἀναγνώριση αὐτοῦ τοῦ ἀγωνιστῆ γιὰ τὴν προσφορὰ του στὴν πόλη μας στὴν πείνα καὶ στὰ δύσκολα χρόνια τῆς κατοχῆς.
Τελειώνοντας, θέλω νὰ παρακαλέσω τὸν κ. Δήμαρχο ὡς καὶ τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο, ποὺ εἶνε ἀρμόδιοι γιὰ τὰ θέματα αὐτά, νὰ δείξουν εὐαισθησία γιὰ τὸ θέμα καὶ νὰ ἀσχοληθοῦν γύρω ἀπὸ τὸ ὄνομα αὐτό, ὤστε νὰ γίνῃ ἡ ἀναγνώριση τῆς προσφορᾶς του τώρα ποὺ αὐτὸς ἀκόμη ζεῖ καὶ νὰ μὴ φύγῃ πικραμένος καὶ ἄλλο τόσο ἐμεῖς.
Θέλω νὰ πιστεύω πὼς ὁ κ. Δήμαρχος μὲ τὶς γνωστὲς του εὐαισθησίες καὶ τὶς ἀπέραντες ἰκανότητές του, ὡς καὶ τὶς κοινωνικὲς του ἀντιλήψεις, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ νὰ δείξῃ τὴν ἰκαντότητα του πάνω σὲ τέτοια ζητήματα.

Εὐχαριστῶ
γιὰ τὴν φιλοξενία
Κόμπος Νικόλαος
Π.Μελὰ 10»

Ακούστε συνεντεύξεις και ἄλλων Κοζανιτῶν  (ΕΔΩ)

——————————-
Το δημοτικό Συμβούλιο με δήμαρχο τον Πάρη Κουκουλόπουλο, αρχιμάγειρα της υποθέσεως, ὄχι μόνο δεν τίμησε τον ευεργέτη της πόλεως Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη για την προσφορά του, αλλά ἄρπαξε και κατέστρεψε την αἴθουσα διδασκαλίας που ἔκανε και μιλούσε ἐκείνος· την μετέτρεψε σε ΚΑΠΗ!!! Αφήρεσε και τ’ όνομά του από τους ευεργέτες της πόλεως!!!!!!!  Προσέφερε κάλυψη και προστασία σε κάποια πρόσωπα που εμφανίστηκαν από το πουθενά ως διοίκηση του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων και πέταξαν με ασφαλιστικά μέτρα τις πτωχές μαθήτριες του Οικοτροφείου, που 50 χρόνια λειτουργούσε στην πόλη!!!
Για ὅλα αυτά θα δώσουμε στοιχεία, για να μάθουν οι Έλληνες πως λειτουργεί το μασονικό σύστημα στην Ελλάδα, ὅταν θέλει να σβήσει την ιστορία ενός λαού· Γελιούνται, αν νομίζουν ὅτι θα την σβήσουν, με τα λεφτά της Ευρωπαϊκής Ἔνωσης. Υπάρχουν Ἕλληνες που δεν ξεχνούν και δεν αφήνουν τον οδοστρωτήρα της διαφθοράς να τα ισοπεδώσει όλα.

ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΜΑΣ

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΟΖΑΝΙΤΩΝ

ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ Τ᾽ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ!

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ Τ᾽ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ!!!

Κυκλοφόρησε βιβλίο με χρήματα του Ελληνικού δημοσίου και της Ευρωπαϊκης ένωσης. Φέρει τον τίτλο “ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ”. Αναφέρει πολλά ονόματα ευεργετών ακόμη και του Μητροπολίτου Κοζάνης Ιωακείμ Αποστολίδη, που έφυγε στα βουνά, για να σώσει την ζωή του· Αν έμενε στην πόλη, θα τον σκότωναν οι Γερμανοί. Αλλά δεν αναφέρει καθόλου και πουθενά τ” όνομα του μεγαλυτέρου ευεργέτου της Κοζάνης, που ήρθε εκείνες τις δύσκολες μέρες (του 1943), στην θέση του αρχιμανδρίτου Ιωακείμ Λούλια που σφαγιάστηκε από τους Γερμανούς.

Η προσφορά του ιεροκήρυκα της Κατοχής π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην πόλη και σε όλη την γύρω περιοχή ήταν τεράστια. Τα συσσίτια της Κοζάνης ήταν εξ” ολοκλήρου καρπός των κηρυγμάτων του. Εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι σώθηκαν από τον θάνατο της πείνας. Ήταν ένα θαύμα το οποίο απέδιδε ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στον πολιούχο Άγιο Νικόλαο της Κοζάνης, αλλά οι Κοζανίτες το απέδιδαν στην αυτοθυσία και στην αγιότητα του ιεροκήρυκα, που κατόρθωνε εκείνες τις δύσκολες στιγμές μόνο με ένα του λόγο να συγκεντρώνει τρόφιμα και ξύλα για 8150 πιάτα ημηρεσίως!!!

ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ Ή ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;

Το βιβλίο “Οι ευεργέτες της Κοζάνης” αποσιωπά τελείως το όνομα του ιεροκήρυκα της Κατοχής π. Αυγουστίνου Καντιώτου!!!
Δεν το γνώριζε ο συγγραφέας;
Οι Κοζανίτες που σώθηκαν από τον θάνατο της πείνας ακόμα ζουν· ας τους ρωτούσε. Πόσο εμπιστοσύνη μπορεί κανείς να δώσει στο βιβλίο αυτού, που δεν γνωρίζει πρόσφατα γεγονότα;
Μήπως δεν το γνώριζαν εκείνοι που προλόγισαν και εγκωμιάσαν το βιβλίο;
Ποιοι είναι αυτοί; Ο Κωσταντίνος Βίκας οπτικός και ο δήμαρχος Κοζάνης Π. Κουκουλόπουλος.
Το γνώριζαν, αλλά ήταν ένοχοι. Με πλαστογραφημένο πρακτικό εγγραφής μελών (3/511/2000) ο πρώτος έγινε μέλος του Συλλόγου. Στο ίδιο ψεύτικο και πλαστογραφημένο πρακτικό εμφανίζονται ως μέλη του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων»· η γυναίκα του, η μάνα του, ο αδελφός του, η νύφη του και 5-6 άγνωστα στο Σύλλογο άτομα. Στην συνέχεια μ” ένα μαϊμού πρακτικό εκλογών (1/514/2001), τα άγνωστα αυτά άτομα παίρνουν την διοίκηση του Συλλόγου και γίνονται κύριοι νομείς της περιουσίας του Συλλόγου!!! Κάνουν έξωση την υπεύθυνη του Οικοτροφείου και τις φτωχές μαθήτριες, εν καιρώ χειμώνος, για να εκμεταλλευτεί ο Δήμος Κοζάνης την περιουσία του Συλλόγου, παίρνοντας μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαίκή Ένωση και το Ελληνικό Δημόσιο

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

+EΣTIA+

Χριστιανικόν φυλλάδιον– Κοζάνη, τη 24 Σεπτεμβρίου1944 – αριθμός 16

ΣYΣΣITIOY XPIΣTIANIKHΣ MOPΦΩTIKHΣ ΣXOΛHΣ EPΓAZOMENΩN NEΩN KOZANHΣ

Διευθυντής του φυλλαδίου Aρχιμ. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης ιεροκήρυξ

Μια Μεραρχία δυστυχούντων!

8.150 ΠΙΑΤΑ ΚΑΘ’ ΗΜΕΡΑΝ

Εις τας 2 Φεβρουαρίου 1944 η Εστία ήρχισε με 50 πιάτα. Σήμερον έφθασε τα 8.150 πιάτα – μερίδες. Έχει διοργανώσει τα εξής συσσίτια.

1. Συσσίτιον ασθενικών παιδιών ώρα 7,30 π. μ. αριθ. συσσιτούντων 70
2. Συσσίτιον μεσημβρινόν ώραν 11,30 π. μ. Παιδικόν αριθ. συσσιτούντων 1.330
3. Συσσίτιον μεσημβρινόν ώραν 11,30 π. μ. Γερόντων – ασθενών  750
4. Συσσίτιον μεσημβρινόν ώραν 1 μ. μ. Προσφύγων συσσιτούντων  2.700
5. Συσσίτιον απογευματινόν ώραν 4,30 μ. μ. παιδικόν συσσιτούντων  500
6. Συσσίτιον απογευματινόν ώραν 4,30 μ. μ. Προσφύγων συσσιτούντων  2.700
7. Φυλακισμένων (μεσημβρινόν και απογευματινόν) 100
          Σύνολον συσσιτούντων 8.150

Η μεγαλυτέρα προς την Εστίαν δωρεά

ΤΟ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ 1 ΑΚΑΡΠΟΝ ΔΕΝΔΡΟΝ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

ΞΕΡΡΙΖΩΘΗΚΕ!

«Πάν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται» (Ιησούς Χριστός). Ξύλα! Καυσόξυλα! Δεν υπάρχουν εις την αγορά. Κάθε ξυλαράκι έγινε ράβδος χρυσού. Και αυτά τα τρόφιμα του Ερυθρού Σταυρού γίνονται δώρον άδωρον, εφ’ όσον δια να αγοράσει η πτωχή οικογένεια δύο οκάδες καυσόξυλα πρέπει να πωλήσει μια οκά ρεβίθια που επήρεν από τον Ε.Σ. Τα ξύλα, λοιπόν, έγιναν και αυτά εις την πλήρη δυσχερειών ζωήν μας πρόβλημα, πρόβλημα δια τας πτωχάς οικογενείας, πρόβλημα κυρίως όμως δια την Εστίαν μας, εις την οποίαν βράζουν καθημερινώς 12 καζάνια των 600-800 μερίδων. Τα πεινασμένα στομάχια θέλουν τρόφιμα. Αλλά και τα 12 καζάνια θέλουν ξύλα. Θέλουν κάθε ημέραν 500-600 οκ. ξύλα, ένα μήνα 12.000 οκάδες, δηλαδή χρειαζόμεθα ένα δάσος, από το οποίον με ένα αυτοκίνητον τοννάζ 3 τόννων να μεταφέρωμεν κάθε τρεις ημέρας ξύλα. Η ανάγκη των ξύλων είναι μεγίστη, το δε πρόβλημα των ξύλων προς στιγμήν εφαίνετο άλυτον και το κλείσιμον της Εστίας βέβαιον, εάν ο καλός Θεός δεν μας ελυπείτο, δεν ελυπείτο τους πτωχούς μας. Αφ’ ενός ένας έρανος εις ξύλα, που εις τας 15 Σεπτεμβρίου έγινε εις όλην την πόλιν της Κοζάνης κατόπιν σχετικής ομιλίας του ιεροκήρυκος, απέδωκε περί τας 5 χιλιάδες καυσόξυλα, αφ’ ετέρου δε μια δωρεά, η μεγαλυτέρα προς την Εστίαν δωρεά, που ισοδυναμεί 10 χρυσά «κοκκοράκια», έρχεται να ανακουφίσει την Εστίαν και να λύσει δια ένα τουλάχιστον εικοσαήμερον το πρόβλημα των ξύλων. Ποία η δωρεά;  Άς την γράψωμεν, με την ελπίδα ότι και άλλοι θα ευρεθούν μιμηταί: Οι ιδιοκτήται του παρά το γήπεδον της πόλεως γηραιού πλατάνου παρουσιάσθησαν εις την Εστίαν και εδήλωσαν, ότι προσφέρουν δωρεά όλον το δένδρον, δια να γίνει καυσόξυλα του φτωχοκόσμου. Αυτή είναι η μεγαλυτέρα προς την Εστίαν δωρεάν, η οποία έγινε μέχρι σήμερον. Εύγε εις τους ευγενείς δωρητάς. Με την δωρεάν θα ανάψουν τεράστιον πολυέλαιον εις την εικόνα του Εσταυρωμένου, του μοναδικού φίλου των πτωχών. Έτσι το υπ’ αριθ. 1 άκαρπον δένδρον ξερριζώθηκε. Ύστερον από ζωήν 200 και πλέον ετών απέθανε – σκληρός ο θάνατος, ας κλαίει δι’ αυτόν η μούσα του Παπασχάλη. Απέθανε όμως, δια να ζήσουν οι πτωχοί. Όσοι έχουν τέτοια παρόμοια άκαρπα δένδρα, ας δηλώσουν εις την Εστίαν, δια να τα έχωμεν υπ’ όψιν, όσοι δε δεν έχουν δένδρα, αλλά έχουν εις τα σεντούκια των θαμμένα χρυσά «κοκκοράκια», με τα οποία ημπορούμε να αγοράσωμεν πλατάνια ολόκληρα, ας τα δώσουν εις την ελεημοσύνην, έστω και την τελευταίαν ώραν, διότι άλλως, εάν συνεχίσουν την ίδιαν σκληρότητα απέναντι των συνανθρώπων των, τότε σύμφωνα όχι με τα ιδικά μου λόγια, αλλά με τα λόγια του Θεανθρώπου, θα ομοιάσουν με τα άκαρπα δένδρα. Περί δε των τοιούτων είπεν ο Κύριος: «Παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πύρ βάλλεται».  Δια το πρωϊνόν συσσίτιον των ασθενικών παιδιών.

ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ

Ένας μικρός ηλικίας 10 ετών, είχε ένα αρνάκι. Το αγαπούσε πολύ. Το βοσκούσε κάθε μέρα. Αλλά κάποτε, ένα πρωΐ, επεσκέφθη την Εστίαν την ώραν που 70 χλωμά ασθενικά παιδάκια έπαιρναν το πρωϊνόν συσσίτιον (ένα ρόφημα, μια φέτα ψωμί με βούτυρον και μέλι). Ήκουσε τον ιεροκήρυκα που έλεγεν εις τα παιδιά, ότι ο καλός Θεός θα μας στείλει και ένα αρνάκι, δια να φάνε και τα πτωχά παιδιά κρέας. Ο μικρός συγκινήθηκε, επήγε εις το σπίτι, παρακάλεσε τους γονείς δια να προσφέρει το αρνάκι εις την Εστίαν, και την περασμένην Τρίτην τα παιδιά εκάθησαν εις ένα πασχαλινό τραπέζι. Είχαν κρέας με πατάτες και σταφύλλια. Ο μικρός που προσέφερε το αρνάκι ονομάζεται Read more »

H MEΓAΛYTEΡH EΣTIA ΣΥΣΣΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΑΡΧΙΣΕ ΩΣ ΡΥΑΚΙ, ΑΠΟ 50 ΠΙΑΤΑ ΗΜΗΡΕΣΙΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΑΜΟΣ, 8150 ΠΙΑΤΑ. ΠΩΣ;

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄
ὁ π. Αὐγουστῖνος στην Κοζανη» σελ. 16-20
Της Ανδρ. Καπλάνογλου

Από του άμβωνος αυτού του ναού [τοῦ Ἁγιου  Νικολάου Κοζάνης] ως ιεροκήρυξ απηύθυνα δραματικήν έκκλησιν προς τους κατοίκους της πόλεως. Έρριψα το σύνθημα… Κανείς να μη αποθάνει εκ πείνης. Εάν θέλετε, είπα να έχετε την ευλογία του ουρανού και την προστασία του αγίου Νικολάου, να πάτε εις τα σπίτια σας και από ό,τι έχετε εις τρόφιμα, τα μισά να τα φέρετε εις το γκαράζ, όπου θα αρχίσει να λειτουργεί συσσίτιο. Να τα φέρετε αύριο το πρωΐ.
Η επομένη ημέρα ήτο μια από τις πλέον συγκινητικές ημέρες τις οποίες έζησα ως ιεροκήρυκας. Μια μεγάλη ουρά λαού εσχηματίσθη έξω από το γκαράζ. Καθένας έφερε προθύμως την μερίδα της αγάπης του. Εκλεκτοί νέοι μέχρι της δύσεως του ηλίου παρελάμβαναν και εζύγιζαν τα τρόφιμα.
Έτσι άρχισε η Εστία των συσσιτίων. Εκ του μηδενός. Με την πρόθυμον προσφοράν του λαού, η Εστία άρχισε, ηύξανε τις μερίδες του συσσιτίου και έφθασε τις 8.000 μερίδες. Επισκεφθείς την πόλι Ελβετός εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού έμεινε κατάπληκτος δια την ευγένεια και τον πλούτο των αισθημάτων του λαού της Κοζάνης. Η Κοζάνη απεδεικνύετο αξία της χριστιανικής της παραδόσεως και εδικαίωνε τον έπαινον, τον οποίον έπλεξε δι’ αυτήν ο αείμνηστος ιεράρχης αυτής Φώτιος, ο οποίος, προσφωνών κατά την ημέραν της απελευθερώσεως της πόλεως τον αείμνηστον στρατηλάτην Κωνσταντίνο, είπε…
-«Εφθάσατε, υψηλότατε, εις Κοζάνη, τον καθαρόν τούτο και αμιγή ελληνικό παράδεισο της Μακεδονίας».

Το ρυάκι έγινε ποταμός

Ο προφορικός λόγος του π. Αυγουστίνου, που έβγαινε πύρινος από τον άμβωνα, το γραπτό του κήρυγμα, «Το Σπίτι του Φτωχού», που κυκλοφορούσε τότε παρ’ όλη την έλλειψη χάρτου, και το άγιο παράδειγμά του ήταν οι βασικότεροι παράγοντες που δημιούργησαν αυτό το θαύμα.

Οι τίτλοι των φυλλαδίων της Εστίας Συσσιτίων, στο πέρασμα των ετών, ως αψευδείς μάρτυρες μιλούν για το θαύμα.

Ποιοι οι πόροι της Εστίας Read more »

Πρώτη Δημοσίευση 18-4-1965
Aναδημοσιεύθη στiς 19-4-1981

(Ἄρθρον τοῦ κ. Ν. Ἀλευρᾶ)

Ἡ δικη του Αδεκαστου

«ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ»

«Κόσμος πολὺς μαζεμένος γύρω. Καὶ στὴν μέση ἕνα παιδάκι, ὄχι πάνω ἀπὸ δέκα χρονῶν, μελανιασμένο, τουμπανιασμένο, καὶ νὰ βγάζῃ ἀφροὺς ἀπὸ τὸ στόμα. Ψυχορραγοῦσε. Τὸ συνηθισμένο καθημερινὸ θέαμα, στὰ μαῦρα χρόνια τῆς ἀπαίσιας κατοχῆς. Ποὺ ὅσοι τὴν ἔζησαν καὶ τὴν ἀναθυμοῦνται, ἀκόμα ριγοῦν σύγκορμα. Καὶ οἱ ἄλλοι ποὺ ἀκοῦν νὰ τὰ διηγοῦνται, τὰ δέχονται μὲ συγκατάβαση, ὅπως ἕνα καλὸ παραμύθι μὲ μακάβρια ὑπόθεση. Πῶς νὰ πιστέψουν, ὅτι οἱ ἄνθρωποι πέθαιναν ἀπ’ τὴν πεῖνα; Καὶ μήπως ποιός πιστεύει καὶ σήμερα, πὼς ὑπάρχουν ἄνθρωποι σ’ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, ποὺ πεθαίνουν ἀπ’ τὴν πεῖνα;
Τὸ παιδάκι ἔκανε ἀκόμα δύο-τρεῖς ἐπιθανάτιους σπασμοὺς καὶ στήλωσε τὰ γυάλινα μάτια του στὸ ἄπειρο τ’ οὐρανοῦ, σὰ νὰ παρακολουθοῦσε τὴν ψυχοῦλα του, ποὺ πετοῦσε ἀνάμεσα στ’ ἀγγελούδια.
Μιὰ γυναῖκα, ἀποσκελετωμένη κι’ αὐτὴ ἀπ’ τὴν πεῖνα, ἔσκυψε πάνω ἀπ’ τὸ ἄψυχο κορμάκι καὶ τοὔκλεισε τὰ μάτια μὲ ἄπειρη τρυφερότητα. Λίγο ἀργότερα, πέρασε τὸ κάρρο τῆς καθαριότητος, τὸ φόρτωσε ἀνάμεσα στὰ σκουπίδια καὶ τὸ πῆγε στὸ νεκροταφεῖο νὰ τὸ θάψουν. Ποιά ἦταν κι’ ἀπὸ ποῦ ἐρχόταν, κανένας ποτὲ δὲν ἔμαθε…
Οἱ περίεργοι σκόρπισαν. Καὶ μόνο τῆς γυναίκας τ’ ἀχνὰ χείλη ψέλλισαν: «Ὡς πότε, Θεέ μου, θὰ κρατήσῃ αὐτὸ τὸ πανηγύρι; Ὁ θάνατος μὲ τὸ χάρο, νὰ στήνουν χορὸ γύρω μας;». Μιὰ φωνή, σὰν ἀπόκοσμη τῆς ἀπάντησε: «Ἔχε πίστιν εἰς Ἐμὲ καὶ προσεύχου. Ἀντιπρόσωπός μου ἐπὶ τῆς γῆς ἔρχεται πρὸς βοήθειαν σας. Βοηθήσατε αὐτόν, ἵνα καὶ αὐτὸς βοηθήσῃ ὑμᾶς…»
Σὰν ἄνοιξε τὰ μάτια, κόσμος πάλι ἦταν γύρω της τούτη τὴ φορά, καὶ κάποιος στάλαξε λίγες σταγόνες νερὸ στὰ πανιασμένα χείλη της. «Εὐχαριστῶ», ψυθύρισε. «Ἔρχεται. Μοῦ τὸ βεβαίωσε ὁ Κύριος!». «Ποιός, γυναῖκα, καὶ πῆρε τὸ δρόμο ποὺ ἔβγαζε στὴν ἐκκλησία, μουρμουρίζοντας ἀνάμεσα στὰ δόντια της: «Ἔρχεται, ἔρχεται!…». Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου!».
Καὶ ἦρθε. Ἦταν ἕνας κοντούλης, κάτισχνος ἱερωμένος, μὲ γυαλάκια στὰ μυωπικά του μάτια καὶ, παρὰ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας του, φαινόταν πρόωρα γερασμένος. Τὸ ράσο του παλιό- δεύτερο δὲν εἶχε-καὶ φοροῦσε κάτι τεράστια ἄρβυλα, ποὺ μὲ κόπο ἔσερνε τὰ πόδια του, ἀπὸ τὸ βάρος τους, κι’ ἀπὸ τὸ βάρος τῆς πείνας καὶ τοῦ ἄγχους, ποὺ πίεζε τὰ στήθη του, ἀντικρύζοντας τόση δυστυχία γύρω του, ψυχῶν τε καὶ σωμά των. Τὸ γλίσχρο μισθὸ ποὺ ἔπαιρνε σὰν ἱεροκήρυκας, τὸν μοίραζε στοὺς πονεμένους ἀδελφούς του. Ὁ διος ἱκανοποιοῦνταν μὲ τὶς νερόβραστες μελιτσάνες τῆς Λέσχης τῶν Δημοσίων Ὑπαλλήλων-ἂν, κι’ ὅταν ὑπῆρχαν.
«Πόση δυστυχία, Κύριε!», ξέφυγε ἀπὸ τὰ χείλη του μιὰ μέρα. «Ἰδοὺ τὸ ἔργο σου, τέκνον μου. Ἀνακούφισον αὐτοὺς».
«Ἀδύνατος εἰμι, Κύριε! Ποῦ πορεύσομαι;». «Πορεύου τὴν ὁδὸν τῆς ἀληθείας καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας. Μὴ φοβοῦ. Ὁ Κύριος μετὰ σοῦ!». «Συγχώρησόν με ὁ Θεός μου καὶ Κύριός μου, ὅτι ἐλάχιστος ἐγὼ ἠγνόησα τὴν δύναμιν τοῦ Παμμεγίστου! Γένοιτο, Κύριε!».
Καὶ ἄρχισε νὰ κηρύττη ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τῆς Ἐκκλησίας τὸν λόγον τῆς Ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον.
«Ἀδελφοί μου! Συνάνθρωποί μας, χριστιανοὶ ἀδελφοί, πεθαἰνουν στοὺς δρόμους ἀπὸ τὴν πείνα. Μικρὰ ἁγνὰ παιδάκια, εὐλογημένα ἀπὸ τὸν Κύριον, ὑποσιτίζονται, κατατρώγει τὰ σωθηκά τους ἡ φυματίωσις, ἡ ἀποβιταμίνωσις, ὁ βρυκόλακας τῆς πείνας. Νὰ τὰ σώσωμεν. Προσφέροντας ὁ καθείς μας ὅ, τι προαιρεῖται. Ὁ πλούσιος ἀπὸ τὸ περίσσευμά του. Ὁ πτωχὸς ἀπὸ τὸ ὑστέρημά του. Φέρτε μας ὀλίγα τρόφιμα, ἐκεῖ στὸ γκαράζ, στὸ δρόμο τοῦ γυμνασίου ὅπου ἔχομε στήσει τὸ στρατηγεῖο τῶν ἐπιχειρήσεων κατὰ τῆς πείνης. Ὅσα δένδρα εἶνε ἄκαρπα, κόψατέ τα ἀπὸ τὴν ρίζα νὰ πιάσουν καὶ αὐτὰ τόπο. Νὰ ἀνάψωμε τὸ καζάνι, νὰ μαγειρεύσουν οἱ γυναῖκες, ποὺ προσφέρθησαν γιὰ τὸν σκοπὸ ἐθελοντικῶς, τὸ φαγητὸ τῶν πεινώντων. Ὅσοι πιστεύετεεἰς Ἕνα καὶ Ἀληθινὸν Θεόν, εἰς τὴν Ἀγάπην τοῦ πλησίον, προσέλθετε!».
Καὶ προσῆλθαν καὶ προσέρχονταν πολλοί. Καὶ προσέφερναν ὅ,τι εἶχαν, ὅ,τι τοὺς περίσσευε, ὅ,τι ἴσως τὸ στεροῦνταν.
Πολλοὶ ἐχόρτασαν, πολλὰ παιδάκια σώθηκαν, ἀλλὰ καὶ πολλοὶ ἐμίσησαν τὸν ἐμπνευστὴ καὶ τὸ ἔργον του. Καὶ ἄρχισαν οἱ συκοφαντίες ἐναντίον του, κυρίως ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εὐλογοῦν τὸ ἔργο του. Εἶχαν τὴν ταπεινὴ ἐντύπωση πὼς καταπατοῦσε τὰ δικά τους οἰκόπεδα, τὸ μονοπώλιον τῆς καλωσύνης καὶ τῆς φιλαλληλίας. Καὶ ἄρχισε ὁ διωγμός. Ποὺ ἐξακολουθεῖ μέχρι σήμερα. Καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης».

ΤΟ ΔΙΛΕΠΤΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ

ENΑΣ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΜΕ ΜΙΑ ΓΡΗΟΥΛΑ ΚΟΖΑΝΙΤΙΣΣΑ, ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΗΣ, ΣΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

100 ΔΡΑΜΙΑ ΦΑΚΗ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΤΩΧΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ!

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
«ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»
(Ἐβδομαδιαία ἐφημερίδα Κοζάνης 1965)

ΕΚΑΤΟ ΔΡΑΜΙΑ ΦΑΚΕΣ

Ἕνα πρωϊ ἔκανε τὴν ἐμφάνισή της στὴν Ἑστία Συσσιτίων, ποὺ εἶχε δημιουργήσει ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον τοῦ πατέρα Αὐγουστίνου, μιὰ γριούλα, διπλωμένη στὰ δυὸ ἀπ’ τὸ βάρος ποὺ τῆς ἔδιναν τὰ χρόνια ποὺ σήκωνε στὴν καμπουριασμένη ράχη της, ἀργοσέρνοντας τὰ πόδια της καὶ κρατώντας στὰ χέρια της ἕνα σακουλάκι, ἐνῶ μὲ τ’ ἄλλο στηρίζονταν στὸν τοῖχο, νὰ μὴ γονατίση ἀπ’ τὴν πεῖνα. Πλησίασε ἕνα νεαρὸ ποὺ στεκόταν στὴν εἴσοδο τῆς Ἑστίας καὶ τὸν ρώτησε:
―Ἀμπρέ, πιδόπλουμ’, ἰδῶ εἶνι οὐ παπα-Βγαστίνους; (Βρε παιδάκι μου, εδώ είναι ο παπα-Βγαστίνος;)
―Πατέρα Αὐγουστῖνο τὸν λένε, διώρθωσε ὁ νεαρός.

―Μὴ μὶ συνιρίζισι, γιέ μ’ ! Ἀγράμματ’ γυναῖκα εἶμι κι δὲν τὰ κλώθου καλά. Κι ἄν κάμνου κι κάναν ἀλάθους, ἂς μὶ σχουρέσ’ οὐ Θός!
(Μη με συνερίζεσαι, γιέ μου! Αγράμματη γυναίκα είμαι κι δεν μπορῶ να τα πω καλά. Κι αν κάμνω κανένα λάθος, ας με συγχωρέσει ο Θεός!)

―Δὲν πειράζει… Μέσα εἶναι. Τί τὸν θέλεις, γιαγιά;
―Χαλέβου νὰ τοὺν γ’ ἰδῶ ψίχα, κὶ νὰ τοὺν δώσου κὰτ’ ἀπ’ τοὺν φιρα… (Θέλω να τον δω λίγω και να τον δώσω κάτι που του ἔφερα).
―Ἔλα μαζί μου…
Τὴν ἔπιασε ἁπαλὰ ἀπ’ τὸ μπράτσο καὶ τὴν ὡδήγησε στὸ γραφειάκι, ποὺ βρισκόταν στὴν ἄκρη τῆς αὐλῆς. Πλησίασε τὴ θύρα καὶ φώναξε στὸν πατέρα Αὐγουστῖνο.
―Γέροντα! Μιὰ γριούλα ζητάει νὰ σὲ δῇ.
―Ἂς περάση, ἀκούστηκε ἡ φωνὴ του ἀπὸ μέσα.
―Ἔλα, γιαγιά! Καὶ τὴν πέρασε στὸ γραφειάκι.
Μόλις ἡ γριούλα εἶδε τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο, αὐθόρμητα ἔσκυψε νὰ τοῦ φιλήσῃ τὸ χέρι. Ἐκεῖνος τὸ ἀποτράβηξε μαλακὰ καὶ πιάνοντας τὸ δικό της χέρι, τῆς τὸ φίλησε μὲ σεβασμό. Ξαφνιάστηκε ἡ γριούλα ἀπὸ τούτη τὴ χειρονομία του. Τὰ ‘χασε γιὰ μιὰ στιγμὴ καὶ σὰν συνῆλθε λιγάκι, εἶπε:
―Μπᾶ, γιέ μ’! Τ’ ἦταν ἰτούτου πάλι! Παπᾶς νὰ φ’λάῃ τοῦ χέρ’! Ποιὸς τούειδιν κὶ πῶς νὰ τ’ ἀκούσ’ν οἱ ἄλλοι; (Μπά, γιέ μου! Τί ήταν ετούτο πάλι! Παπάς να φιλάη το χέρι! Ποιός το εἶδε και πως να το ακούσουν οι άλλοι;)
―Τὸ δικό σου χέρι ἀξίζει νὰ φιλήσω, μητέρα, ἀπάντησε μὲ ἤρεμη φωνὴ ὁ πατέρας Αὐγουστῖνος.  Κ’ εἶναι σὰ νὰ φιλῶ τὰ χέρια ὅλων τῶν μανάδων, ποὺ ὑποφέρουν στὶς σημερινὲς δύσκολες στιγμές ποὺ περνάει τὸ Ἔθνος μας, καὶ Read more »

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΤΩΝ 40 ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΕ ΚΑΠΗ

          Διαβάστε το τετρασέλιδο ἔντυπο που κυκλοφόρησε στην πόλη της Κοζάνης, στις 3-11-2003 και κατετέθει στον εισαγγελέα Αγγελο Καμηλάρη. ΠΑΤΗΣΤΕ (ΕΔΩ)

ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ

ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

* * *

Ἀναδρομὴ στὸ παρελθὸν

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου ποὺ ἔγινε στην αἴθουσα των 40 Μαρτύρων στην Κοζάνη, στὶς 8- 2-1959.

…Ἀνατρέχομε πλέον στὸ παρελθόν. Ἡ διάνοιά μας, ἡ μνήμη μας, ἡ φαντασία μας, πετάει στὸ παρελθὸν καὶ φτάνει σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς χειροτέρους χειμῶνας ποὺ βρῆκε τὴν Ἑλληνικὴ φυλή. Χειμῶνας πού, κοντὰ στὸν φοβερὸ παγετῶνα τῆς σκλαβιᾶς, προσετίθεντο οἱ παγετῶνες τῆς ψυχῆς, ποὺ εἶνε χειρότεροι ἀπὸ τοὺς παγετῶνας τοῦ Βορρᾶ, καὶ προσετίθεντο στὸ μαρτύριο τῆς πατρίδος ἡμῶν. Τότε, τὸν χειμῶνα ἐκεῖνον τοῦ ᾿42, ὡς ἕνας ἄγνωστος νεαρὸς ῥασοφόρος, μὲ ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ πατήσω τὰ εὐλογημένα χώματα τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας. Κάθε βράδυ τὰ γύρω χωριὰ ἐκαίγοντο. Ἦταν ἕνα φρικτὸ θέαμα. Ἔβγαινες τὴ νύχτα ἔξω, ἀνέβαινες ψηλὰ στοὺς λόφους, καὶ ἔβλεπες νὰ καίγωνται ὅλα τὰ μαρτυρικά μας χωριά, γύρω ἀπὸ τὸν Ἁλιάκμονα καὶ τὰ εὐλογημένα μας βουνά. Τὸ πρωῒ ἑκατοντάδες γυναικόπαιδα, γυμνά, ξυπόλητα, μὲ τὴν ψυχὴ στὰ δόντια, ἤρχοντο μέσα στὴν πτωχομάνα αὐτή, τὴν Κοζάνη. Τάφοι, σπίτια, προαύλια ναῶν, τὰ πάντα ἦταν κατειλημμένα.

1ος καρπὸς τοῦ κηρύγματος τοῦ ἱεροκήρυκα τῆς Κατοχῆς π. Αὐγουστίνου Καντιώτου στὴν Κοζανη

Ἡ Ἑστία συσσιτίων

(ποὺ ἄρχισε ἀπὸ 50 πιάτα και ἔφθασε στα 8.500 ημηρεσίως)

Τότε, μιὰ νύχτα, ἀνεβήκαμε καὶ ἡμεῖς στὸν ἄμβωνα τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ εἴπαμε, ὅτι· Ἡ πατρὶς εἶνε ἐν κινδύνῳ· ὀφείλομεν ἅπαντες, μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ λάβωμεν μίαν θέσιν συγκεκριμένη ἀπέναντι τοῦ προβλήματος ποὺ ἐδημιουργήθηκε. Μὲ καθαρὴ γλῶσσα, ποὺ δὲν θέλει ῥητορισμούς, εἴπαμε·

Ἀδέρφια Κοζανῖτες! ἀπόψε θὰ πᾶτε στὰ σπίτια σας καὶ δὲν θὰ κοιμηθῆτε μέχρι τὰ μεσάνυχτα. Θὰ κάνετε προσευχὴ πρὸς τὸν Κύριον καὶ ἀγρυπνίαν, γιὰ νὰ τὸν παρακαλέσετε νὰ ἐλεήσῃ ὅλους ἐμᾶς. Ἀλλὰ μὴν ἀρκεσθῆτε τὶς ἡμέρες αὐτὲς μόνο σὲ προσευχὲς καὶ κομποσχοίνια καὶ πολυελέους. Σὲ τέτοιες ἐποχὲς χρειάζεται καὶ κάτι ἄλλο ἀνώτερο· χρειάζονται δάκρυα. Καὶ παραπάνω ἀπὸ τὰ δάκρυα χρειάζεται αἷμα, χρειάζονται θυσίες μεγάλες. Τὸ πρωΐ, προτοῦ ν᾿ ἀνατείλῃ ὁ ἥλιος, νὰ ψάξετε ―ἐλέγαμε―, Κοζανῖτες, τὰ συρτάρια σας, τὶς ἀποθῆκες σας, καὶ ὅ,τι βρῆτε μέσα σ᾿ αὐτά, νὰ τὰ μοιράσετε στὰ δυό. Ἂν ἔχετε μιὰ ὀκᾶ τρόφιμα, ἡ μισὴ δὲν εἶνε δική σας· εἶνε τοῦ πτωχοῦ, εἶνε τοῦ δυστυχισμένου ἀδελφοῦ μας·καὶ τὸ πρωῒ σᾶς περιμένω νὰ τὸ φέρετε στὸ γκαράζ… Αὐτὰ εἴπαμε τὴ νύχτα ἐκείνη στὸν Ἅγιο Νικόλαο. Ὁμολογῶ, ὅτι αὐτὸ ποὺ ἠκολούθησε ὑπερέβη τὰς προσδοκίας μου. Θὰ μείνῃ, ὅσο ζῶ στὸν κόσμο, ἀλησμόνητη ἡ εἰκόνα ἐκείνη, ποὺ παρουσίασε τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἡ Κοζάνη. Ὅλος ὁ δρόμος, ἀπὸ τὴν πλατεῖα μέχρι τὸ γκαράζ, εἶχε σχηματίσει μιὰ οὐρὰ ἀφάνταστη. Μικροὶ – μεγάλοι κρατοῦσαν στὰ χέρια τους τὰ τρόφιμα ποὺ εἶχαν πάρει ἀπὸ τὰ σπίτια τους. Κανείς δὲν ἦρθε ἀδειανός. Ἀπὸ τὸ πρωῒ ὡς τὸ βράδυ, παιδιὰ Read more »

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ «40 ΜΑΡΤΥΡΩΝ» ΚΟΖΑΝΗΣ

Παλαιά επιστολή του πατρός Αυγουστίνου, στον πρόεδρο του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων» Ευθύμιο Καρμαζή
Από το βιβλίο «TO EPΓO ENOΣ ΠNEYMATIKOY HΓETOY KAI OI ΣYNEPΓATEΣ TOY»

Kύμη τῇ 4-9-1950
Ἡ Μακεδονία ἔφαγε τὰ ὡραιότερά μου χρόνια. Χαλάλι. Καὶ ἄλλας νεότητας ἐὰν εἶχα, εὐχαρίστως θὰ τὰς ἐθυσίαζα. Τώρα μένουν τὰ τσόφλια τῆς ζωῆς μου. Ἀλλὰ καὶ αὐτὰ θὰ τὰ προσφέρω εἰς τὸν Κύριον. Μέχρι τελευταίας πνοῆς μου δὲν θὰ παύσω κηρύττων καὶ γράφων. ―Εὔχεσθε διαρκῶς―
―Ἐπιθυμῶ νὰ πληροφορηθῶ τί κάμνετε σχετικῶς μὲ τὴν κίνησιν τοῦ Συλλόγου τῶν 40 Μαρτύρων;
 Ὁ Εὐθύμιος εἶναι ὁ κύριος ὑπεύθυνος διὰ τὸν Συλλόγον. Νὰ γίνῃ τὸ δωμάτιον τὸ μικρὸν ἕνα κλουβὶ τοῦ Χριστοῦ ποὺ ν’ ἀκούωνται τὰ γλυκύτερα ᾄσματα. Ὅπως εἴπωμεν…
Βάλε τὸν ἀγαπητὸν Εὐθύμιον νὰ μοῦ γράψη λεπτομερῶς-
Θέλω νὰ γονατίζῃς καὶ νὰ προσεύχεσαι δι’ ἐμέ, ἵνα εὕρω ἔλεος―
Προσέχετε εἰς ὅλα.
Χαιρετισμοὺς εἰς ὅλους ἀνεξαιρέτως.

Μὲ ἀδελφικὴν ἀγάπην
Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτη

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ Ο ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΙ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΜΑΛΟΥΤΑΣ

που θα ξαναγίνει δήμαρχος Κοζάνης!

ΠΩΣ ΠΗΓΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ;

Ο Σύλλογος είχε 50 χρόνια νόμιμο καταστατικό και ο Δήμος Κοζάνης δεν μπορούσε να αγγίξει λιθαράκι απ’ αυτό.

Μπορεί να μας πεί ο Κουκουλόπουλος, που κουκούλωνε τα πρόσωπα τα οποία με ψεύτικα και πλασταγραφημένα πρακτικά κατέλαβαν τον ιστορικό Σύλλογο των «40 Μαρτύρων» και παρέδωσαν στο Δήμο Κοζάνης το Οικοτροφείο Θηλέων και την ιστορική αίθουσα για να την κάνει ΚΑΠΗ! και να πάρουν χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ενωση!

Μπορεί να μας πεί ποιος κατέστρεψε την ιστορική αίθουσα των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης, που έκανε και μιλούσε ο ευεργέτης της πόλεως π. Αυγουστίνος Καντιώτης και γινόταν γιορτές των σχολείων;

Μπορεί να μας πει ποιός σχεδίασε όλο αυτό το σκηνικό της κατάληψης του ιδρύματος, με τόσο άτιμο τρόπο;

Μπορεί να μας πεί πως εκδιώχθηκαν οι μαθήτριες του Οικοτροφείου εν καιρώ χειμώνος, από τον δικό τους τόπο;

Επειδή δεν πρόκειται να απαντήσει ο Κουκουλόπουλος και ούτε ο συνεργάτης του Μαλούτας που εμφανίζονταν ως μάρτυρας υπερασπίσως των, θα απαντήσω εγώ και θα δώσω μια σειρά εγγράφων, για να μείνουν στην ιστορία. Να δουν οι Έλληνες ποιούς ψηφίζαν και γιατί οδηγήθηκε η χώρα μας στην καταστροφή!

 Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΑΡΠΑKΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

___

______

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ· ΠΩΣ Ο  Π. ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ,  ΑΡΠΑΖΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ, ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ,  ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΘΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΟΖΑΝΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 28-31

Αμεσος διωγμoς – Πρεπει να αντισταθουμε

Έτσι παρουσιάζεται ο διωγμός. Έν τούτοις όμως μέσα στο λαό μας, υπάρχει μία μερίς λαού που αγωνίζεται. Υπάρχει, είναι γεγονός. Με την καλλιέργεια, με το κήρυγμα, με την κατήχηση, με την εξομολόγηση, με προσπάθειες πολλάς και διαφόρους, με τα βιβλία, με τα περιοδικά που είχαμε την ελευθερία και τα κυκλοφορήσαμε, κ.λ.π., έχει δημιουργηθεί μία γενιά φοβουμένων τον Κύριον. Πόσοι είναι; Ο αριθμός των είναι άγνωστος, ο Θεός τους ξέρει. Δε μπορούμε να τους μετρήσουμε, δεν μπορούμε να τους αριθμήσουμε πόσοι είναι.

Πάντως δεν είναι πολλοί. Και όχι μόνο δεν είναι πολλοί, αλλά και δεν είναι ζωντανοί. Δεν έχουν τη ζωντάνια που είχαν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων. Και συνεπώς, όπως πηγαίνουμε τώρα μεν τροπικώς είμεθα χωρισμένοι από τους άλλους, τροπικώς δεν έχουμε σχέσεις. Δηλαδή ναι μεν ζούμε μέσα στην ίδια κοινωνία αλλά μεθαύριο θα δημιουργηθούν τοιαύται συνθήκαι, τοιαύτα γεγονότα, ένεκα των οποίον δεν θα μπορούμε πλέον να μένωμεν μαζί τους όχι μόνο τροπικώς αλλά και τοπικώς θα χωρίσωμεν, και τοπικός θα γίνει ο χωρισμός. Αυτοί θα μας αναγκάσουν σε ένα τοιούτον τοπικόν χωρισμό.

«Τα κλέψατε από το λαό…»

Διότι φανταστείτε σήμερα υπάρχουν αρκετά οικοτροφεία, κέντρα χριστιανικά, τα οποία οι άλλοι μισούν θανασίμως και σκέπτονται την εξόντωση  τους. Όν τρόπον στην Αλβανία ο Χότζας τα εξόντωσε όλα τα χριστιανικά σωματεία, όλας τας κινήσεις, όλας τας ενορίας, δεν αποκλείεται και εδώ να συμβεί το ίδιο. Ούτε προφητεύω ούτε μάντης κακών, αλλά βλέπω τα πράγματα, την φοράν των γεγονότων. Δεν αποκλείεται αυτοί μεθαύριο τα ιδρύματα εκεί όπου είμεθα, όλα αυτά τα οποία κτίσαμε με κόπο και μόχθο, να τα πάρουν. Διερωτώνται και απορούν οι άπιστοι και οι άθεοι πως χριστιανικά σωματεία κατόρθωσαν και χτίσανε μέγαρα, μέλαθρα, παλάτια, αυτά τα παλάτια της χριστιανικής αγάπης. Διερωτώνται οι φιλάργυροι και οι πλεονέκται, οι οποίοι σπαταλούν εκατομμύρια κάθε βράδυ στα κέντρα τους, πως τα’ αποκτήσανε αυτά οι Χριστιανοί, από πού τα κλέψανε τα χρήματα.

Ενώ είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα κτήρια (τα οποία δεν κτιστήκανε σε ένα χρόνο αλλά σε διάρκεια πολλών ετών) κτιστήκανε με κόπο και με μόχθο και με θυσίες ολίγων ιεραποστολικών προσώπων, τα οποία συνεισέφεραν τα μέγιστα, εκ του υστερήματος και της θυσίας των. Τίποτα από αυτά δεν παραδέχονται οι διώκται. «Είναι κλοπιμαία, κλέψατε το λαό…», λένε. Όπως δηλαδή τότε στους πρώτους αιώνας, έτσι και τώρα αλλάξανε μόνο το κατηγορητήριο. Τότε λέγανε για τους Χριστιανούς ότι προσκυνούν την κεφαλήν του όνου, ότι κάνουν θυέστεια δείπνα, ότι σφάζουν τα παιδιά τους, ότι τρώγουν τας σάρκας των παιδιών τους, ότι διαπράττουν βδελυρότητας κ.λ.π. Τώρα άλλαξαν το τροπάριον τους και λένε άλλα πράγματα ότι « Είστε κλέπται, τα κλέψατε απ’ το λαό και συνεπώς αφού τα κλέψατε από το λαό εσείς, να επιστρέψουν στο λαό». Και όταν λένε«στο λαό» ξέρετε τι εννοούν; Εννοούν αυτά τα οποία γνωρίζω κάτι παρόμοιο που είδα μέσα στην Κοζάνη το 1945. Ανακαλύψανε κάτω από την πλατεία της Κοζάνης ένα ολόκληρο θησαυρό λιρών και είπαν «Να τα δώσουμε στο λαό τα χρήματα αυτά, γιατί είναι του λαού…». Βγάλανε λοιπόν τις κρυμμένες λίρες από το υπόγειο, από την άλλη κατακόμβη – ο μαμωνάς δημιούργησε δική του κατακόμβη γιατί το χρήμα κυριαρχεί – που την ανακάλυψαν με προδοσία, φέρανε τιε λίρες στην επιφάνεια και λέγανε « Αυτές είναι του λαού, αυτές ανήκουν στο λαό…».

Άραγε οι λίρες πήγανε στο λαό; Όχι. Ύστερα από δύο – τρεις μέρες πιαστήκανε αυτοί αγρίως μεταξύ τους μέσα στο δημαρχείο άρπαξε ο καθένας όσα μπορούσε τα μοιράστηκαν μεταξύ τους και έτσι τελείωσε η ιστορία. Κατάλαβες; Μεταξύ των έγινε διαπληκτισμός μεταξύ των κυριών αυτών έγινε η μοιρασιά.

Θα καταλάβουν τα ιδρύματα και θα σας εκδιώξουν…

Αυτοί λοιπόν, οι πλεονέκται και οι φιλάργυροι και άδικοι οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε προσφορά ούτε θυσία ούτε τίποτα, έχουν τέτοιο μίσος για τα χριστιανικά ιδρύματα, που δεν αποκλείεται να έρθουν μία ωραία πρωία εδώ πέρα και όπου αλλού υπάρχουν κέντρα χριστιανικά σε όλη την Ελλάδα, να χτυπήσουν την πόρτα και να πουν :

• -Είμαστε αντιπρόσωποι, είμεθα εξουσία.
• -Τι εξουσία;
• -Μέχρι το βράδυ θα αδειάσετε το οίκημα. Το χειαζόμεθα, να το κάνωμε κέντρο νεότητος.
• -Μα…, μου…
• -Τίποτα. Το βράδυ θα φύγετε. Όπως μπήκατε, έτσι θα φύγετε. Ότι είναι μέσα είναι δικό μας δε θα πάρετε τίποτα απολύτως.

Οπότε πλέον τι θα κάνεις; Δε μπορείς να παραμείνεις μέσα, διότι κινδυνεύει η ζωή σου, θα εκτελεσθείς.

Και θα γίνει αυτό καθ’ άπασαν την Ελλάδα θα εκκενωθούν όλα τα ιδρύματα. Κόποι, μόχθοι, εργασία, κέντρα πνευματικά, που ακούγονται ψαλμωδίαι προς τον Θεό και ύμνοι και ήτανε κέντρα λατρείας κ.λ.π. όλα αυτά θα κλείσουν δια μίας. Έσβησε ο χριστιανισμός;

• Tα λόγια αυτά λέχθηκαν στις 10-5-1983. Είκοσι χρόνια μετά στις 4-12-2003 το μαθητικό οικοτροφείο του συλλόγου «40 Μάρτυρες» Κοζάνης, -έργο του Γέροντος επισκόπου-, που προστάτευσε εκατοντάδες πτωχά παιδιά και τα βοήθησε να σπουδάσουν, έκλεισε βιαίως, με την πρόχειρη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, για να καταλάβει τις εγκαταστάσεις του ο Δήμος Κοζάνης!!! Οι πτωχές μαθήτριες και η υπέυθυνη του οικοτροφείου πετάχτηκαν στο δρόμο!!!..

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

_____

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ

ΠΩΣ ΣΑΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ Ο ΠΑΡΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΔΥΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ ΑΡΠΑΖΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

__

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ENA ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ.pdf

_

Εκτος από το ενημερωτικό δελτίο που παραθέτουμε σε  .pdf  το οποίο κυκλοφόρησε στις 3-11-2003, κατά χιλιάδες στην πόλη της Κοζάνης, το οποίο κατατέθη και στον τότε εισαγγελέα Κοζάνης·

• Μπορείτε να δείτε και το βιντεο· ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ – Π. ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΤΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ. Μικρά αποσπάσματα της ταινίας ανέβηκαν στο  YouTube  στις 13 Μαρτίου  2009 (http://www.youtube.com/watch?v=Z5iRb3kWIGo) και στις 14 Σεπτεμβρίου του 2009 (http://www.youtube.com/watch?v=w0_RJUqSpjU). Στις 27 Ιούνιου 2013 ανεβάσαμε όλη σχεδόν την ταινία.

ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ KAΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Ο  πρωην δήμαρχος Κοζάνης κ. Πάρης Κουκουλόπουλος

ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΡΕΖΙΛΕΥΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ!!!

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΧΕΙ

ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ!

• (ΤΟ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ ΤΩΝ «40 ΜΑΡΤΥΡΩΝ» ΚΟΖΑΝΗΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟ ΚΑΤΕΛΑΒΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΜΕ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ ΠΑΡΗ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟ!!!)

Διάβασα σε ιστοσελίδες την είδηση

Θετικος ο Δημαρχος Κοζανης στους λαθρομεταναστες αλλα με προϋποθεσεις

• «Δεν είμαι αρνητικός στην φιλοξενία αυτών των ανθρώπων δήλωσε χαρακτηριστικά, είμαι δημοκρατικός άνθρωπος δεν διακατέχομαι από ακροδεξιά σύνδρομα, αλλά κινδυνεύουμε να ρεζιλευτούμε στην διεθνή κοινότητα αν προκύψει περιστατικό με αυτούς τους ανθρώπους και έχουμε νεκρό, είμαι θετικός ακόμα και με την μεταφορά τους σε εδώ εγκαταστάσεις αλλά όχι έτσι, όχι με αυτές τις υποδομές»

Ποιες εγκαταστάσεις κ. Κουκουλόπουλε εννοείτε; Τα οικοτροφεία του π. Αυγουστίνου, που αρπάξατε;

Με προκάλεσε με  τα λόγια του ο πρώην δήμαρχος Κοζάνης και νυν βολευτής του ΠΑΣΟΚ (βολευτής=βουλευτής) και θα μιλήσω. Όσο για την συνέπεια του κ. Κουκουλόπουλου, δεν γίνεται λόγος! Κατηγορούσε δια του ΤΥΠΟΥ και σε ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ μέσα, τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ· τον παρουσίαζε επιβλαβή για το κόμμα και ανίκανο να κυβερνήση την χώρα, και μετά…, έγινε βουλευτής του!!!

ΤΕΤΟΙΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

Για τα δημοκρατικά αισθήματά του Κουκουλόπουλου και για την συμπόνια του στους αλλοδαπούς και στους πτωχούς δεν αμφιβάλουμε!

Όσο για το τι θα πει η διεθνής κοινότητα και αν κινδυνεύουμε να ρεζιλευτούμε κ. Κουκουλόπουλε, ποσώς μας ενδιαφέρει. Είμαστε Έλληνες και μας ενδιαφέρει η Ελλάδα. Αν εσένα σε ενδιαφέρει μόνο η Διεθνής Κοινότητα, ώρα καλή στο καλό σου. Πάρε και την παρέα σου, που με το μαϊμού πρακτικό εκλογών 1/514/2001 κατέλαβε τον Σύλλογο των «40 Μαρτύρων» Κοζάνης και την περιουσία του και αφήστε ήσυχη την δημοκρατία.

Αν είναι δημοκράτες αυτοί που δεν σέβονται την ιστορία ενός τόπου και  βάζουν χέρι σε ξένη περιουσία για να ενισχύσουν τον Δήμο, που πετά τα λεφτά του στα καρναβάλια, να χαίρεσαι τη δημοκρατία σου!

Αν σ’ ένα τόπο τα παραδικαστικά κυκλώματα, με πρωταγωνιστάς κάποιους σούπερ δημοκράτες  λειτουργούν θαυμάσια και κουκουλώνουν πλαστογραφίες και απάτες, για να μεταβιβαστούν ιερές περιουσίες σε ξενα χέρια,  σας την χαρίζουμε αυτήν την δημοκρατία!

Από τέτοιου είδους δημοκράτες μπουχτίσαμε.

Καυχάσθε ότι δεν διακατέχεσθε από ακροδεξιά σύνδρομα! Μήπως διακατέχεστε από μασονικά ή αθεϊστικά σύνδρομα; Γιατί δεν εξηγήται η άθλια συμπεριφορά σας στα ιδρύματα του π. Αυγουστίνου Καντιώτου, του μεγαλυτέρου ευεργέτου της πόλεως Κοζάνης που καταλάβατε!

κ. Κουκουλόπουλε αν η Διεθνής Κοινότητα ενδιαφέρεται για τους αλλοδαπούς, μπορεί να τους πάρει στα μέρη της και να μην κάνει το αφεντικό στον τόπο μας.

Όσο  για σας και τον Δήμο σας  φροντίστε να καταλάβετε και κανένα ακόμη χριστιανικό ίδρυμα, με την μέθοδο που ξέρετε, για να φιλοξενήσετε τους αλλοδαπούς, παίρνοντας φυσικά, μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Μάθατε καλά το μάθημα με το ίδρυμα του Γέροντος π. Αυγουστίνου που αρπάξατε, βοηθούμενος από τον Κωνσταντίνο Βίκα και την παρέα του, που με το μαϊμού πρακτικό εκλογών 1/514/2001 κατέλαβαν τα ιδρύματα του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου!!! Ξέρετε τον τρόπο! Έχετε και  κάποιους εισαγγελείς που σας βοηθάνε! Τα καταφέρνετε θαυμάσια και όταν ακόμα το κατηγορητήριο για τους προστατευόμενούς σας είναι βαρύ·

• «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ». Ορίστηκε δικάσημος στο τριμελές, στις 20-5-2008, δηλαδή αρκετά χρόνια μετά τις πρώτες πλαστογραφίες που παραγράφηκαν. Η δίκη ανετράπη μια εβδομάδα πριν την δικάσιμο· Πως; Ο δημοκράτης κ. Κουκουλόπουλος και οι εισαγγελείς του το γνωρίζουν!!! Και όταν παρ’ όλη την  υψηλή προστασία που παρείχαν στους πλαστογράφους, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Κοζάνης αποτελούμενο από τρείς έντιμους δικαστές, τους παρέπεμψε με βούλευμα στο Tριμελές στις 4-11-2008, με την ίδια κατηγορία· «Πλαστογραφία μετὰ χρήσεως, κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ»· καὶ «Χρήση νοθευμένου ἔγγραφου μετὰ χρήσεως κατ’ ἐξακολούθηση ἀπὸ κοινοῦ», βρήκαν πάλι τον τρόπο. Δεν είχε ένομο συμφέρον, λόγω των παραγραφών, το μέλος εκείνο του Συλλόγου που αγωνίζονταν 8 χρόνια εναντίον των αρπακτικών, ενώ οι πλαστογράφοι είχαν ένομο συμφέρον και είχαν δύο δικηγόρους και τον εισαγγελέα που ευθύνονταν για τις παραγραφές στην έδρα!!! Ωραία δημοκρατία!!!

Αν νομίζει ο κ. Παπανδρέου ότι με τέτοιους δημοκράτες θα ανορθώσει την οικονομία της χώρας, κάνει μεγάλο λάθος.

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η Διεθνής Κοινότητα να κοιτάξει να αποκαταστήσει τους αλλοδαπούς στον τόπο τους και όχι να κάνει και τους Έλληνες αλλοδαπούς! Αλλά υπάρχει Θεός που θα αποδώσει δικαιοσύνη είτε Τον πιστεύετε είτε όχι.

Από την δικαιοσύνη του Θεού, δεν θα ξεφύγει κανείς· Τ’ ακούτε κ. Κουκουλόπουλε! και ΣΙΑ; Υπάρχει και θάνατος. Δεν θα μείνετε αιώνια επι της γης.

• «Οι φονιάδες των πτωχών και των μικρών Εθνών, οι διεθνείς εγκληματίαι, που σαν σφήκες και καρχαρίες σχίζουν το αραχνόπανο της ανθρώπινης δικαιοσύνης, θα πληρώσουν με τόκο και επιτόκιο τα εγκλήματά των…» (απόσπασμα ομιλίας του επίσκοπου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου).
  

Ο κ. Κουκουλόπουλος, όπως διαβάσαμε σε κάποιες ιστοσελίδες, ζήτησε να αποκτήσουν Ελληνική ιθαγένεια 40 αλλοδαποί  από την Κοζάνη. Θα είναι ασφαλώς της επιλογής του και θα έχει σίγουρους τους ψήφους τους! Ή θα πάρουν μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να «αξιοποιήσουν» τα οικοτροφεία του Γέροντος που κατέλαβαν! Έτσι δυστυχώς ενεργούν κάποιοι άνθρωποι! Με γνώμονα μόνο το δικό τους συμφέρον.

Αυτά προς το παρών για μη ξεχνιόμαστε

Ανδρονίκη Π. Καπλάνογλου

ΚΟΖΑΝΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ

ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ

π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΕΙ ΤΟ 104 ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ

«ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΚΑΤΑ»

Διαπιστώνουμε ότι υπάρχει μια τάση από Οικουμενιστάς, από ανθέλληνας και αθέους, να διαγράψουν από την ιστορία όχι μόνο τους αγώνες και την προσφορά του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου,  αλλά να σβήσουν ακόμη και το όνομά του.

Θα αναφέρουμε δύο παραδείγματα.

1) Η Ελληνική βικιπαιδεία. Ρίξετε μια ματιά και θα το διαπιστώσετε.

Η Ελληνική βικιπαιδεία δεν έχει στο βιογραφικό τίποτε για την ζωή του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Γράφει μόνο κάποιες χρονολογίες. Αναφέρει τον προκάτοχό του και τον διάδοχό του. Έχει πολλούς συνδέσμους, που σε οδηγούν στο τίποτε και στο πουθενά. Πατάς τους συνδέσμους και βγαίνει η γραμματική  ή συντακτική ανάλυση των λέξεων!!! Αυτό το ονόμασαν βιογραφικό και έσβησαν το παλιό μικρό βιογραφικό, που υπήρχε, κι ήταν γραμμένο με σεβασμό!

Είναι φανερό ότι εκείνοι που το έκαναν ήθελαν να αλλοιώσουν και να διαγράψουν από την ιστορία την προσφορά της μεγάλης αυτής εκκλησιαστικής και εθνικής προσωπικότητος.

Προσπαθήσαμε να ανατρέψουμε το γελοίο περιεχόμενο  της Ελληνικής βικιπαιδείας, γράψαμε ένα πολύ σύντομο βιογραφικό και το ανεβάσαμε. Την ίδια μέρα το κατέβασε κάποιος Τζιαβάρας και άφησε πάλι το παλιό. Όπως φαίνεται δεν είναι  τόσο ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια, όπως την ονομάζουν!

ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑΣ!

Γράφουν το έτος της γεννήσεως του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου. Γράφουν το έτος της παραιτήσεως του. Κρατούν την στήλη κενή για τον θανάτου του! Γράφουν το όνομα του διαδόχου του, αλλά και του προκάτοχο του Βασιλείου. Στην συνέχεια γράφουν ακόμα 2-3 σειρές ως βιογραφικό. Διαβάστέ το·

• «Κατά καιρούς ως Μητροπολίτης, ο Καντιώτης πολέμησε το καρναβάλι ως θεσμό και τάχτηκε κατά εκπροσώπων του πολιτισμού. Χαρακτηριστικά, το 1991 αφόρισε το σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο με αφορμή την ταινία του Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού, ^[1]της οποίας την προβολή προσπάθησε να απαγορεύσε».

Απ’ όλη την ζωή και την δράση του μεγάλου αυτού ανδρός της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του Ελληνικού έθνους, μόνο αυτό βρήκαν να γράψουν!!! Αφόρισε τον θεατρίνο Αγγελόπουλο το 1991, γιατί από την Φλώρινα φώναξε· «κάτω τα σύνορα της Ελλάδος». Και το θεώρησαν οπισθοδρομικό, γι’ αυτό και το έγραψαν!

Ελεύθερη, λένε, εγκυκλοπαίδια είναι η Ελληνική Βικιπαιδεία και μπορεί ο καθένας να γράφει ότι του κατέβει, αλλά όπως φαίνεται την έχουν παγιδεύσει οι διαστρεβλωτές της Ιστορίας!

2) Και το άλλο παράδειγμα από την Κοζάνη.

Τα χρόνια της Κατοχής 1943-1946 έφτασε στην Κοζάνη ο πατήρ Αυγουστίνος  Καντιώτης ως άγγελος Θεού, το μαρτυρούν όσοι Κοζανίτες έζησαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια και βρίσκονται στην ζωή. Η προσφορά του στην πόλη και στην γύρω περιοχή είναι τεράστια. Τα φλογερά κηρύγματά του και η αγία ζωή του εξύψωσε το πεσμένο ηθικό του λαού, δυνάμωσαν την πίστη του, και έσωσαν την ζωή του. Πώς;

Με τους καρπούς της αγάπης του, με τα συσσίτια των 8150 πιάτων ημερησίως. Συναγερμός γίνονταν σ’ όποιον ναό λειτουργούσε και ομιλούσε ο π. Αυγουστίνος. Στον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Κοζάνης έκανε προτροπή στον λαό· Να χωρίσουν τα τρόφιμα που κρατούν για τον εαυτό τους στο σπίτι στα δύο και να φέρουν τα μισά στην “Εστία” των πτωχών. Κανείς δεν φανταζόταν ότι θα είχε τόσο μεγάλη απήχηση ο λόγος  του ιεροκήρυκα στις καρδιές των Κοζανιτών. Την άλλη μέρα έγινε ουρά πολλών μέτρων έξω από την Εστία. Μικροί και μεγάλοι  κρατούσαν τα τρόφιμα της αγάπης. Μέχρι το βράδυ γέμισαν μια αποθήκη από τρόφιμα. Και έτσι άρχισε να λειτουργεί την Κατοχή στην Κοζάνη η μεγαλυτερη εστία των Βαλκανίων. Ξεκίνησε από 50 πιάτα, για να φτάσει σύντομα στα 8150 πιάτα ημηρεσίως!!! Τα μικρά προφυματικά και καχεκτικά παιδιά είχαν ιδιαίτερη φροντίδα στα συσσίτια του π. Αυγουστίνου. Έτρωγαν πολλές φορές την ημέρα ότι εκλεκτότερο υπήρχε (γάλα, βούτυρο κρέας απαραιτήτως. κ.λ.π.). Τα παρακολουθούσαν γιατροί μέχρι να ξεπεράσουν τον κίνδυνο. Πολλά  παιδιά σώθηκαν χάρη στην δική του φροντίδα. Ένα μικρό μέρος της ιστορίας εκείνων των δύσκολων χρόνων βρίσκεται σε δύο τόμους και φέρει τον τίτλο· “ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη, Μέρος Α΄ και Β΄.

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΙΑΣ ΜΙΚΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΟΖΑΝΙΤΩΝ

ΝΑ ΣΒΗΣΟΥΝ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ!

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ Τ’ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ!!!

Κυκλοφόρησε βιβλίο με χρήματα του Ελληνικού δημοσίου και της Ευρωπαϊκης ένωσης. Φέρει τον τίτλο “ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ”. Αναφέρει πολλά ονόματα ευεργετών ακόμη και του Μητροπολίτου Κοζάνης Ιωακείμ Αποστολίδη, που έφυγε στα βουνά, για να σώσει την ζωή του· Αν έμενε στην πόλη, θα τον σκότωναν οι Γερμανοί. Αλλά δεν αναφέρει καθόλου και πουθενά τ’ όνομα του μεγαλυτέρου ευεργέτου της Κοζάνης, που ήρθε εκείνες τις δύσκολες μέρες (του 1943), στην θέση του αρχιμανδρίτου Ιωακείμ Λούλια που σφαγιάστηκε από τους Γερμανούς.

Η προσφορά του ιεροκήρυκα της Κατοχής π. Αυγουστίνου Καντιώτου στην πόλη και σε όλη την γύρω περιοχή ήταν τεράστια. Τα συσσίτια της Κοζάνης ήταν εξ’ ολοκλήρου καρπός των κηρυγμάτων του. Εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι σώθηκαν από τον θάνατο της πείνας. Ήταν ένα θαύμα το οποίο απέδιδε  ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στον πολιούχο Άγιο Νικόλαο της Κοζάνης, αλλά οι Κοζανίτες το απέδιδαν στην αυτοθυσία και στην αγιότητα του ιεροκήρυκα, που κατόρθωνε εκείνες τις δύσκολες στιγμές μόνο με ένα του λόγο να συγκεντρώνει τρόφιμα και ξύλα για 8150 πιάτα ημηρεσίως!!!

ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ Ή ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;

Το βιβλίο “Οι ευεργέτες της Κοζάνης” αποσιωπά τελείως το όνομα του ιεροκήρυκα της Κατοχής π. Αυγουστίνου Καντιώτου!!!

Δεν το γνώριζε ο συγγραφέας;

Οι Κοζανίτες που σώθηκαν από τον θάνατο της πείνας ακόμα ζουν· ας τους ρωτούσε. Πόσο εμπιστοσύνη μπορεί κανείς να δώσει στο βιβλίο αυτού, που δεν γνωρίζει πρόσφατα γεγονότα;

Μήπως δεν το γνώριζαν εκείνοι που προλόγισαν και εγκωμιάσαν το βιβλίο;

Ποιοι είναι αυτοί; Ο Κωσταντίνος Βίκας οπτικός και ο δήμαρχος Κοζάνης Π. Κουκουλόπουλος.

Το γνώριζαν, αλλά ήταν ένοχοι. Με πλαστογραφημένο πρακτικό εγγραφής μελών (3/511/2000) ο πρώτος έγινε μέλος του Συλλόγου. Στο ίδιο ψεύτικο και πλαστογραφημένο πρακτικό εμφανίζονται ως μέλη του Συλλόγου των «40 Μαρτύρων»· η γυναίκα του, η μάνα του, ο αδελφός του, η νύφη του και 5-6 άγνωστα στο Σύλλογο άτομα. Στην συνέχεια μ’ ένα μαϊμού πρακτικό εκλογών (1/514/2001), τα άγνωστα αυτά άτομα παίρνουν την διοίκηση του Συλλόγου και γίνονται κύριοι νομείς της περιουσίας του Συλλόγου!!! Κάνουν έξωση την υπεύθυνη του Οικοτροφείου και τις φτωχές μαθήτριες, εν καιρώ χειμώνος, για να εκμεταλλευτεί ο Δήμος Κοζάνης την περιουσία του Συλλόγου, παίρνοντας μεγάλα κονδύλια από την Ευρωπαίκή Ένωση και το Ελληνικό Δημόσιο!!!

Ο δήμαρχος Π. Κουκουλόπουλος με την βοήθεια δύο εισαγγελέων κουκούλωνε όλες τις παρανομίες τους.  Ο τότε αντιδήμαρχος  και νυν δήμαρχος Λ. Μαλούτας πήγε δύο φορές στα δικαστήρια για να πεί ψέματα. Έτσι η περιουσία του Συλλόγου άλλαξε χέρια.

Περισσότερα θα τα ακούσετε στο βίντεο που ακολουθεί.

_______________________

____________________________

Γιατί τέτοια αχαριστία από τον δήμαρχο  Πάρη Κουκουλόπουλο στον σωτήρα της πόλεως π. Αυγουστίνο Καντιώτη και στα ιδρύματά του; Γιατί τόσο μεγάλος αγώνας για να αρπάξει ο Δήμος Κοζάνης την περιουσία του Συλλόγου; Αν ο ιδρυτής του Συλλόγου Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης και τα μέλη των «40 Μαρτύρων» ήθελαν να πάει η περιουσία του  Συλλόγου στο Δήμο Κοζάνης δεν θα υπήρχε επί 50 χρόνια το 39 άρθρο του Κατασταστικού  που την προστάτευε από τα αρπακτικά παντώς είδους.

Οι σκοποί τους είναι ολοφάνεροι. Οι σκοτεινές δυνάμεις κτυπούν τα καρποφόρα δένδρα, γιατί θέλουν να πεθάνει από ασιτία ο κόσμος. Το βιβλίο «Οι Ευεργέται της Κοζάνης», που αποσιωπά την μεγάλη προσφορά του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου την κατοχή στην Κοζάνη και η αρπαγή του ιδρύματός του, τους ξεσκεπάζει. Θέλουν να σβήσουν από την ιστορία αυτού του τόπου, όσα ονόματα ενοχλούν τους αθέους.  Όμως να ξέρουν· ότι αυτοί θα πεθάνουν και τα ονόματά τους θα εξαφανιστούν, αλλά οι άνθρωποι του Θεού θα φωτίζουν τον κόσμο, γιατί ο Χριστός ζει και η ιστορία των μεγάλων ανδρών δεν διαγράφεται.

___________________________________________________________________

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

• 1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και
  Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.
  1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».
  1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
  1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».
  1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.
  1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες.
  Η έκπληξί του είνε μεγάλη όταν βλέπη ότι ο φάκελλος είνε γι’ αυτόν (έπεσε προφανώς κατά λάθος από τα χέρια του γέροντος ταχυδρόμου της νήσου).
  Ανοίγει και διαβάζει. Ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος τον καλεί να πάη στο Μεσολόγγι και ν᾽ αναλάβη τη θέσι του γραμματέως της μητροπόλεως. Βλέπει το πράγμα ως κλήσι Θεού καὶ υπακούει αμέσως.
  1934 (Χριστούγεννα): Ο Ανδρέας Καντιώτης του Νικολάου είνε ο μοναδικός ταξιδιώτης προς Πειραιά, μέσα στό πλοίο της άγονης γραμμής, και ο πλοίαρχος απορεί.
  1934-1941: Αναλαμβάνει τη θέσι του πρωτοσυγκέλλου στη μητρόπολι Αιτωλοακαρνανίας. Κάνει το πρώτο κήρυγμά του στο Μεσολόγγι.
  1935: Γίνεται μοναχὸς καὶ παίρνει το όνομα Αυγουστίνος. Χειροτονείται διάκονος από τον μητροπολίτη Ακαρνανίας Ιερόθεο.
  1941: Μετατίθεται στη μητρόπολι Ιωαννίνων και υπηρετεί ως ιεροκήρυξ.
  1941 (Χριστούγεννα): Μπροστὰ στούς Ιταλούς κατακτητάς και χοροστατούντος του μητροπολίτου Ιωαννίνων Σπυρίδωνος Βλάχου, μετέπειτα αρχιεπισκόπου Αθηνών, κηρύττει από τον άμβωνα πατριωτικά.
  Οι Ιταλοί, ἐνωχλημένοι, εκδίδουν ένταλμα συλλήψεώς του. Ο δεσπότης, για να τον προστατεύση, δεν του επιτρέπει να κηρύττη. Τότε ο ιεροκήρυκας, βλέποντας ότι η παραμονή του στα Ιωάννινα περιττεύει, αφήνει εκεί τη μητέρα του και εν καιρώ χειμώνος φεύγει. Οι Ιταλοί σε έφοδο, που κάνουν στο σπίτι του, δεν τον βρίσκουν και συλλαμβάνουν τη γερόντισσα μητέρα του.
  1942: Έρχεται στη Μακεδονία. Στα Γιαννιτσά μαθαίνει, από Έλληνα αστυνομικό, για το ένταλμα συλλήψεώς του που έχουν εκδώσει οι Ιταλοί.
  1942: Στα Γιαννιτσά ο μητροπολίτης Εδέσσης και Πέλλης Παντελεήμων τον χειροτονεί πρεσβύτερο.
  1942: Μετατίθεται στη μητρόπολι Θεσσαλονίκης και από κεί παίρνει διαδοχικές αποσπάσεις στο Κιλκίς, στη Βέροια, στην Έδεσσα και στη Φλώρινα.
  Στη Φλώρινα ελέγχει από του άμβωνος το μητροπολίτη του Βασίλειο, διότι έμενε στην Αθήνα και πήγαινε εκεί μόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, ενώ η προπαγάνδα στην επισκοπή του ωργίαζε. Ο μητροπολίτης ενημερώνεται τηλεφωνικώς και τοῦ στέλνει την απόλυσί του τηλεγραφικώς.
  Με την απομάκρυνσι όμως από τη Φλώρινα ο Θεός σώζει τον ιεροκήρυκα Αυγουστίνο από άλλο μεγαλύτερο κακό. Οι Γερμανοί κατακτηταί συλλαμβάνουν 10 πατριώτες και τους κρεμούν έξω από το χωριό Πρώτη – Φλωρίνης· θα ήταν μεταξύ των απαγχονισθέντων.
  1943-1945: Μετατίθεται στην Κοζάνη. Ο επίσκοπος Κοζάνης Ιωακείμ Αποστολίδης έχει βγει στα βουνά. Τα χωριά καίγονται απο τους Γερμανούς και ο λαός καταφεύγει στην πόλι. Η πείνα και ο θάνατος παραμονεύουν. Ο ιεροκήρυκας Αυγουστίνος, τη δύσκολη εκείνη ώρα, εμφανίζεται ως άγγελος Θεού και σώζει την πόλι.
  Κάνει συσσίτια, που φτάνουν μέχρι και 8.150 πιάτα την ημέρα. Είνε ένα θαύμα, που ο ίδιος το αποδίδει στον άγιο Νικόλαο, πολιούχο της Κοζάνης. Οι Γερμανοί πολλές φορές τον δικάζουν για να τον εκτελέσουν, ο Θεός όμως τον προστατεύει.
  1945-1947: Μετατίθεται στη μητρόπολι Γρεβενών.
  1947-1950: Επιστρατεύεται ως στρατιωτικός ιερεύς και ιεροκήρυξ, και υπηρετεί το Β΄ Σώμα Στρατού που εδρεύει στην Κοζάνη.
  1949: Από τὸν άμβωνα του στρατιωτικού ναού Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, απαγορεύει να ψαλή το Πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου, που ήταν τότε παντοδύναμος.
  Στο κήρυγμά του τον ονομάζει όχι «ευσεβέστατον», όπως έλεγε το Πολυχρόνιον, αλλά ασεβέστατον, και τον ελέγχει, γιατί υπέγραψε διάταγμα, με το οποίο η μασονία εμφανιζόταν ως φιλανθρωπικό ίδρυμα και θα έπρεπε να ενισχύεται ακόμα και από τους ιερούς ναούς και τις ιερές μονές. Η θαρραλέα αυτή φωνή, από τη θέσι μάλιστα του στρατιωτικού ιερέως, εσήμαινε αρχή νέων διωγμών και περιπετειών για τον   ιεροκήρυκα Αυγουστίνο. Τελικά ο βασιλεύς αναγνωρίζει το λάθος και ανακαλεί την υπογραφή του από το φιλομασονικό διάταγμα και παύει κάθε διωγμός του ιεροκήρυκος.
  1950 1951: Μετατίθεται στη μητρόπολι Καρυστίας με έδρα την Κύμη – Ευβοίας.
  1951-1967: Ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος τον διορίζει ιεροκήρυκα της αρχιεπισκοπής Αθηνών. Η περίοδος αυτή είναι καιρός μεγάλης πνευματικής δράσεως καί αγώνων, αλλά και διωγμών και περιπετειών του ιεροκήρυκος.
  1964: Εισάγεται στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» των Αθηνών για μία εγχείρησι. Παθαίνει μόλυνσι και φτάνει στα πρόθυρα του θανάτου.
  Κλήρος, μοναστήρια και πιστός λαός προσεύχονται. Οι γιατροί, παρ’ όλες τις προσπάθειες, σηκώνουν τα χέρια και λένε, ότι μόνο ένα θαύμα μπορεί να τον επαναφέρη. Προβλέπουν μάλιστα την  ώρα του θανάτου και την κρίσιμη «τελευταία» νύχτα στέλνουν ένα νεαρό γιατρό να μείνη δίπλα του μεχρι το επερχόμενο τέλος. Το θαύμα γίνεται. Η ώρα, που από τους γιατρούς ωρίστηκε ως ώρα θανάτου, ήταν η ώρα που ο υψηλός πυρετός έπεσε απότομα και άρχισε η βελτίωσις. Μετά απο 60 μέρες νοσηλείας βγαίνει από το νοσοκομείο. Ο ίδιος απορεί με δέος· Γιατί, Θεέ μου, μου παρατείνεις τη ζωή; τι μου επιφυλάσσεις;
  1965: Η Ιερά Σύνοδος του απαγορεύει το κήρυγμα σε όλη τη χώρα, γιατί ελέγχει κάποιους μητροπολίτες για σκάνδαλα και κάνει αγώνα εναντίον του μεταθετού των επισκόπων που οι ιεροί κανόνες απαγορεύουν. Ξεσηκώνεται ο λαός και σύσσωμος ο τύπος, συμπολιτεύσεως και αντιπολιτεύσεως, τάσσονται στο πλευρό του.
  Η Ιεραρχία, βλέποντας τις αντιδράσεις, αναγκάζεται να ανακαλέση εσπευσμένως την απαγόρευσι.
  1967 (Μάιος): Γίνεται το απροσδόκητο· ὁ ήλιος ανατέλλει ―όπως ο ίδιος λέει― από τη δύσι! Ο δυσάρεστος ιεροκήρυκας, που ήταν συνεχώς υπό διωγμόν λόγω του ελέγχου που ασκούσε, προάγεται σε επίσκοπο και εκλέγεται μητροπολίτης Φλωρίνης.
  1967-2000: Υπηρετεί 33 χρόνια την ακριτική μητρόπολι Φλωρίνης με κάθε θυσία, και παραιτείται το 2000.
  2010: Συμπληρώνει 10 έτη μετά τήν έξοδο από την ενεργό διακονία. Διανύει σήμερα το 104ο έτος της ηλικίας του.
  Εκκλησιάζεται στην ιερά μονή Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος Φλωρίνης, που είνε το τελευταίο έργο της αρχιερατείας του, και δίδει την ευλογία του στους πιστούς.