Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2513(2)

Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2024 (2022)

«Μπηκαν αγγελοι στην πολι!»

8 Νοεμβρίου, ἀγαπητοί μου! Εἶνε ἡ ἑορτὴ τῶν ἀσωμάτων δυνάμεων, τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Στὴ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας ἡ ἑ­ορτὴ αὐτὴ ὀνομάζεται καὶ Σύναξις τῶν Ἀ­σωμά­των Δυνάμεων. Γιατί ὀνομάζεται Σύναξις, θὰ τὸ ποῦμε στὸ τέλος. Τώρα θέλω ν᾽ ἀ­παν­τήσω σὲ ἕνα ἐρώτημα ποὺ θέτουν κάποιοι.

* * *

Ὑπάρχουν ἄγγελοι; μᾶς ρωτοῦν. Τί λέτε σεῖς, ὅσοι εἶστε σήμερα στὴν ἐκκλησία· νὰ πιστεύουμε στὴν ὕπαρξι τῶν ἀγγέλων; Οἱ πρόγονοί μας οἱ ἀγράμματοι πίστευαν· μέσ᾿ στὴν καρδιά τους εἶχαν ἕναν ἥλιο πίστεως· καὶ μάθαιναν στὰ παιδιά τους νὰ λένε κάθε βράδυ
«Πέφτω, κάνω τὸ σταυρό μου
καὶ ἄγγελος εἶνε στὸ πλευρό μου…».
Ἐμεῖς πιστεύουμε; Ὑπάρχουν ἄυλα πνεύματα; Read more »

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

ΣΤΟΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΚΑΙ ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟ

«Ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου, ὁ Θεός, λίαν ἐκραταιώθησαν αἱ ἀρχαὶ αὐτῶν(:Από εμένα με μεγαλοπρέπεια τιμήθηκαν οι φίλοι Σου, Θεέ μου, και οι αρχές της καταβολής και της ύπαρξής τους και εν γένει η δύναμη και επιρροή τους κάτω από το προστατευτικό Σου χέρι υπήρξαν εξόχως ισχυρές και αδιάσειστες)»[Ψαλμ.138,14], λέγει εκείνος ο Δαβίδ, ο πιο θεόπνευστος από τους ψαλμωδούς που υπήρξαν ποτέ. Αρχές του χορού των Αποστόλων είναι οι κορυφαίοι, του καταλόγου των προφητών όσοι κατονομάστηκαν ότι είχαν αξιωθεί την θεοπτία, των δε ιερών διδασκάλων και όλης της ομηγύρεως των οσίων όσοι ονομάστηκαν μεγάλοι σύμφωνα με την υπόσχεση του κοινού Σωτήρος όλων μας[ βλ. Ματθ.5,19: «Ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν(: Αφού λοιπόν οι εντολές έχουν κύρος και ισχύ ακατάλυτη, οποιοσδήποτε παραβεί μία κι από εκείνες ακόμη τις εντολές μου που φαίνονται πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, να τις θεωρούν δηλαδή μικρές κι ασήμαντες, θα κηρυχθεί ελάχιστος και τελευταίος στην Βασιλεία των ουρανών. Εκείνος όμως που θα εφαρμόσει όλες ανεξαιρέτως τις εντολές και θα διδάξει και τους άλλους να τις τηρούν, αυτός θα ανακηρυχθεί μεγάλος στην Βασιλεία των ουρανών. Κι αυτές λοιπόν τις εντολές που οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι παραμερίζουν με τις ανθρώπινες παραδόσεις τους, πρέπει να τις προσέχετε και να τις εφαρμόζετε)»], όπως και των μαρτύρων του Χριστού οπωσδήποτε οι μεγαλομάρτυρες. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2635

Τοῦ ἁγίου Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου
Σάββατο 26 Ὀκτωβρίου 2024

Κρατα την πιστι και ζησε την!

Ἅγιε Δημήτριε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρ­τωλῶν.
Τὴ νύχτα, ἀγαπητοί μου, ὁ οὐρανὸς εἶνε γε­μᾶ­τος ἀπὸ ἀναρίθμητα ἄστρα, ποὺ σὰν καν­τηλάκια τῆς Παναγίας φωτίζουν τὸ στερέωμα. «Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάν­τα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας» (Ψαλμ. 103, 24), καὶ «Οἱ οὐ­ρα­νοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίη­σιν δὲ χει­ρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα» (ἔ.ἀ. 18,2). Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ αὐτὰ ὑπάρχουν καὶ ἄλλα ἄ­στρα, ἀ­νώτερα ἀπὸ τὰ φυσικά· εἶνε «ἀστέρες πολύφωτοι», ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας (δοξαστ. ἁγ. Πατ.). Τὰ φυσικὰ ἄ­στρα μιὰ μέρα θὰ σβήσουν· τὰ πνευματικὰ ὅμως ἄστρα, οἱ ἅγιοι, θὰ λάμπουν αἰωνί­ως μὲ τὴ ζωή, τὰ ἔρ­­γα, τὶς διδα­χές, τὰ συγγράμματα, τὰ θαύματά τους.
Ἕνα ἀπὸ τὰ ἀστέρια αὐτὰ εἶνε καὶ ὁ ἅγιος ποὺ ἑ­ορτάζει σήμερα, ὁ μεγαλομάρτυς ἅγιος Δημήτριος ὁ μυροβλήτης. Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ σᾶς παρουσι­άσω μὲ συντομία τὴν φυσι­ογνωμία του, ποιός ἦταν ὁ ἅγιος καὶ πῶς ἐ­μεῖς μποροῦμε νὰ τὸν μιμηθοῦμε.

* * *

Ὁ ἅγιος Δημήτριος ἔζησε στὰ ἑλ­ληνικὰ χώ­ματα, εἶνε ἄνθος ποὺ φύτρωσε στὴ γλάστρα τῆς ὀρ­θοδόξου χριστιανικῆς Μακεδονί­ας μας. Γεννήθηκε στὴ Θεσσαλονίκη. Οἱ γονεῖς του, λαμπροὶ κατὰ κόσμον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο εἶχαν καὶ πλοῦ­το πνευματι­κό· ἦταν Χριστιανοί, καὶ τὴν πίστι αὐτὴ κα­τώρ­θωσαν νὰ τὴ μεταφυτεύσουν στὸ παι­δί τους, ποὺ ἀπὸ μικρὸς διακρινόταν γιὰ τὰ φυσικά του χαρί­σματα· ὡραῖο παράστημα, φωτεινὸ πρόσωπο, σῶ­μα ἀθλητικό· πρὸ παντὸς ὅμως ὁ μικρὸς Δημήτρι­ος διακρινόταν γιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν πλησίον καὶ τὴν εὐλάβειά του στὴν Ἐκκλησία. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2634

Τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου
Τετάρτη 23 Ὀκτωβρίου 2024
Ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιωτου

Ὁ ἅγιος Ἰακωβος και ἡ Ἐπιστολη του

Κάθε μέρα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή· κάποιος ἅγιος ἢ ἅγιοι ἑορτάζουν. Σήμερα ἑ­ορτάζει ὁ ἅ­γιος Ἰάκωβος. Ἀλλὰ ποιός Ἰάκωβος; διότι ἅγιοι μὲ τὸ ὄνομα Ἰάκωβος εἶνε δεκαεφτά (17). Ἀπ᾽ ὅλα τὰ πνευματι­κὰ αὐτὰ ἀ­στέ­ρια ἐκεῖνο ποὺ λάμπει περισσότερο εἶ­νε τὸ σημερινό· καὶ πρὸς δι­άκρισιν ἀπὸ τοὺς ἄλ­λους ὀνομάζεται Ἰάκωβος ὁ ἀδελ­φόθεος. Στὰ Εὐαγγέλια ἀναφέρον­­ται τέσσερις ἀδελφοὶ τοῦ Χριστοῦ (βλ. Ματθ. 13,55. Μάρκ. 6,3)· ἕνας λοιπὸν ἀπὸ αὐτοὺς εἶνε ὁ Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος.
–Περίεργο πρᾶγμα· εἶχε ἀδέρφια ὁ Χριστός;
Μόνο προτεστάντες καὶ χιλιασταί (ἰεχωβῖ­τες) λένε, ὅτι ἡ Παναγία εἶχε κι ἄλλα παιδιὰ ἀπὸ τὸν Ἰωσήφ. Ὄχι· εἶνε ὕβρις αὐτό. Ἡ Παν­α­­γία ἔμεινε παρθένος πάντοτε· καὶ προτοῦ νὰ γεννήσῃ, καὶ κατὰ τὴ γέννησι, καὶ μετὰ τὴ γέν­νησι· γι᾽ αὐτὸ λέγεται ἀειπάρθενος. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτό.
–Μὰ τότε γιατί λέει ἔτσι τὸ Εὐαγγέλιο; Read more »

ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

Μικρο ἀπόσπασμα ὁμιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Ν. Καντιώτου

—–

—-

Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
14 Σεπτεμβρίου

H ΔYNAMIΣ TOY ΣTAYΡOY

ΕΙΜΑΣΤΕ, ἀγαπητοί μου, βαπτισμένοι «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος». Μέγα μυστήριο τὸ βάπτισμα. Οἱ γονεῖς ἂς προσέχουν νὰ βαπτίζουν τὰ παιδιά τους νωρίς. Καὶ ἂν κάποιο ἀ­βάπτιστο παιδὶ ἀρρωστήσῃ καὶ κινδυνεύῃ τὴ νύχτα νὰ πεθάνῃ καὶ παπᾶς δὲν βρίσκεται, μπορεῖ νὰ τὸ βαπτίσῃ ἡ μάνα. Νὰ τὸ σηκώσῃ τρεῖς φορὲς στὸν ἀέρα καὶ νὰ πῇ «Βαπτίζεται ὁ δοῦλος (ἢ ἡ δούλη) τοῦ Θεοῦ (τάδε) εἰς τὸ ὄ­νομα τοῦ Πα­τρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁ­γίου Πνεύματος», καὶ τὸ παιδὶ ἔχει βαπτι­σθῆ. Εἶνε μεγά­λη ἁμαρτία νὰ πε­θά­νῃ παιδὶ ἀβάπτιστο. Μὴν ἀρ­γεῖ­­τε νὰ βα­πτίσετε τὰ παιδιά. Κι ὅταν παι­δάκια πεθαίνουν σὲ μικρὴ ἡλικία, οἱ μανάδες νὰ μὴν τὰ κλαῖνε. Μακάρι κ᾽ ἐμεῖς νὰ πεθαίναμε ἔτσι.
Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ πήραμε τὸ βάπτισμα εἴ­μαστε Χριστιανοί. Ὄχι ἁπλῶς Χριστιανοί, ἀλ­λὰ ὀρθόδοξοι. Διότι χριστιανοὶ λέγον­ται κι αὐ­­τοὶ ποὺ εἶνε στὴν Εὐρώπη καὶ στὴν Ἀμερική, ἀλλὰ δὲν εἶνε ὀρθόδοξοι. Ἀνήκουν σὲ ἄλλα δό­­γματα· ἄλλοι εἶνε προτεστάν­τες, ἄλλοι παπικοί. Οἱ ὀρθόδοξοι νὰ εὐχαριστοῦμε τὸ Θεό, διότι ἀ­νήκου­με στὴν Ἐκκλη­σία, ποὺ δὲν ἄλλαξε τίπο­τα. Ὅσα δίδαξε ὁ Χριστός, ὅσα παρέδωσαν οἱ ἀπόστολοι, ὅσα κήρυξαν οἱ πατέρες καὶ οἱ διδάσκαλοι, ὅλα τὰ κρατοῦμε σὰν πολύτιμο θησαυρό. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶνε λεπτὸ πρᾶγμα, κα­θαρὸ καὶ δι­αυγές. Εἶνε ὅπως τὸ μάτι, ποὺ δὲν δέχεται τίπο­τα, οὔτε τρίχα οὔτε σκόνη. Σ᾽ αὐ­τὴν ἀνήκουμε, στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία.

Καὶ ποιό εἶνε τὸ γνώρισμα τῶν ὀρθοδόξων; πῶς ξεχωρίζουν οἱ ὀρθόδοξοι ἀπὸ τοὺς φράγ­κους, τοὺς προτεστάντες καὶ τ᾽ ἄλλα δόγμα­τα;

Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Α΄προς Κορινθίους, κεφάλαιο Α΄, εδάφια 18-25

18 ῾Ο λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. 19 Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. 20 Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; 21 Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας. 22 Ἐπειδὴ καὶ ᾿Ιουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καὶ ῞Ελληνες σοφίαν ζητοῦσιν, 23 ἡμεῖς δὲ κηρύσσομεν Χριστὸν ἐσταυρωμένον, ᾿Ιουδαίοις μὲν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δὲ μωρίαν, 24 αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, ᾿Ιουδαίοις τε καὶ ῞Ελλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν· 25 ὅτι τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2629

Ἀποτομὴ κεφαλῆς Προδρόμου (Μᾶρκ. 6,14-30)
Πέμπτη 29 Αὐγούστου 2024
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Ἀναγκαιος ὁ ἔλεγχος

«Ἔλεγε γὰρ ὁ Ἰωάννης τῷ Ἡρῴδῃ ὅτι Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» (Μάρκ. 6,18)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ἑορτὲς μὲ πένθιμο χα­ρακτῆρα καὶ σ᾽ αὐτὲς ἐ­πι­βάλλεται αὐστηρὴ νη­στεία. Πρώτη τέτοια ἑ­ορτή, κορυφαία τῶν πενθίμων, εἶνε ἀναμφισβητήτως ἡ Μεγάλη Παρασκευή.
Δεύτερη πένθιμη ἑορτὴ εἶνε ἡ σημερινή. Τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχουμε τὸ μαρτυρικὸ τέλος τοῦ Θεανθρώπου, σήμερα 29 Αὐγούστου ἔχουμε τὸ βίαιο τέλος τοῦ Προδρόμου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτι­στοῦ. Καὶ ὅπως τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχουμε νηστεία αὐστηρή, ἔτσι καὶ σήμερα πρέπει νὰ νηστέψουμε αὐ­στηρά· οὔτε γάλα, οὔτε βούτυρο, οὔτε ἀ­βγά, οὔτε κρέας, οὔτε ψάρια· ξηροφαγία σήμερα.
Αὐστηρὴ νηστεία. Τηρεῖται αὐτὴ σήμερα; Ἄλλοτε στὸν Πόντο, στὴ Μικρὰ Ἀσία, σὲ ὅλα τ᾽ ἁγιασμέ­να ἐκεῖνα μέρη, τὴν 29η Αὐγούστου τὴν τηροῦσαν. Ἄθεος χαρακτηριζόταν ὅποιος θὰ τὴ μαγάριζε. Σήμερα δυστυχῶς ὑπὸ τὴν ἐπιρροὴ ἀντιθρησκευτικῶν ἰδεῶν τὸ αἴσθημα τῶν ἀνθρώπων ψυχράνθηκε, πολὺ λίγοι νηστεύουν τώρα. Οἱ ἄλλοι; δὲν βλέπετε; Ἔξω ἀπὸ τὴν ἐκκλησία εἶνε ἐγκατεστημένα μαγαζάκια ποὺ ψήνουν σουβλάκια, καὶ ἡ κνίσσα ἀναμειγνύεται μὲ τὸ λιβάνι τῆς λατρείας. Τί ἁμαρτία, τί βεβήλωσις! Μικρὰ θεωροῦνται αὐτά, ἀλλὰ ἔ­χουν σημασία. Τί θὰ ἔ­λεγες ἐσύ, ἐὰν εἶχες θά­νατο, πενθοῦσες τὸν πατέ­ρα ἢ τὴ μητέρα σου, κ᾽ ἐρχόταν ἕνας ἔ­ξω ἀπ᾽ τὸ σπίτι κ᾽ ἔ­κανε συμπόσια καὶ γεύματα καὶ χόρευε μὲ βιολιά; Θὰ πληρώσουμε τὴν ἁμαρτία αὐτή. Δὲν εἶ­μαι προφήτης, ἀλλὰ βλέπω ὅτι ἔρχεται πεῖνα, κρέας οὔτε τὸ Πάσχα δὲν θὰ ὑπάρχῃ, θὰ ποῦμε καὶ τὸ ψωμὶ ψωμάκι· γιὰ νὰ μάθουμε. Ἀπ᾽ ὅλα τὰ Βαλκάνια εἴμαστε οἱ πιὸ κρεοφάγοι· καὶ τὰ χορτάρια νὰ γίνονταν μοσχάρια, πάλι δὲν θὰ μᾶς ἔφταναν. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 38-42 και κεφάλαιο ΙΑ΄, εδάφια 27-28

Κεφ.Ι΄ 38᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. Γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; Εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
Κεφ.ΙΑ΄ 27 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 Αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2627

Κοίμησις Θεοτόκου (Λκ. 10,38-42· 11,27-28)
Πέμπτη 15 Αὐγούστου 2024
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ν᾽ ἀκουμε, μα και να ὑπακουμε (τεκνογονια)

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. 11,28)

Δίδασκε, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ποῦ δίδασκε; Παντοῦ· στὸ ναό, στὴ συναγωγή, σὲ σπίτια, στὸ ἀκρογιάλι, στὴν ἔ­ρη­μο. Τί δίδασκε; Λόγια θεϊκά.
Μιὰ φορὰ δίδασκε τοὺς ἀνθρώπους ν᾽ ἀγαποῦν τὴν προσ­ευχή. Εἶνε ἀναγκαία. Ἄν­θρωπος ποὺ δὲν προσ­εύχεται εἶνε σὰν ζῷο, ἀγριεύει σὰν τὰ θηρία. Τοὺς ἔλεγε, ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε πατέρας, ἀγαπᾷ κι ἀκούει τὰ παιδιά του. Καὶ γιὰ νὰ μάθουν πῶς νὰ τοῦ μιλοῦν, πῶς νὰ προσ­εύχων­ται, δίδαξε τὸ «Πάτερ ἡμῶν…» (Λουκ. 11,2-4). Αὐτὴ εἶνε ἡ τέλεια προσευχή· περιέ­χει ἑπτὰ αἰτήματα καὶ μία ὑπόσχεσι· μ᾽ αὐτὸ ζητοῦμε ἑ­πτὰ πράγματα καὶ ὑποσχόμαστε νὰ ἀ­γαποῦ­με καὶ νὰ συγχωροῦμε τοὺς ἄλλους.
Τὴν ὥρα λοιπὸν ποὺ ἔλεγε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Χριστός, μιὰ γυναίκα ποὺ τὸν ἄκουγε τόσο ἐν­­θουσιάστηκε ὥστε φώνα­ξε· «Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βα­­στάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας» (ἔ.ἀ. 11,27)· δηλαδή, εὐτυχισμένη – καλότυχη ἡ μάνα ποὺ σὲ γέννησε! Μ᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἡ ἀν­ώνυμη ἐκείνη γυναίκα μακάρισε τὴν Παναγία, τῆς ὁ­ποίας σήμερα ἑορτάζουμε τὴν θεία Κοίμησι· ἔτσι τε­λειώνει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 10,38-42· 11,27-28). Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Φιλιππησίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 5-11

5 Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 Διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. Διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός(:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1604

Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Ὑπακοη στο Χριστο

«Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε»

ΕΟΡΤΗ, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ δεσποτική. Καὶ ὀνομάζεται δεσποτική, διότι σή­μερα ἑορτάζει ὁ Δεσπότης. Ὁ κόσμος, ὅταν ἀκούῃ «δεσπότης», ἐννοεῖ τὸν ἐπίσκοπο, τὸ μητροπο­λίτη, τὸν ἀρχιεπίσκοπο, τὸν πατριάρχη. Κα­κῶς αὐτοὶ λέγονται ἔτσι. Δεσπότης εἶνε ἕνας καὶ μό­νο, ὁ Χριστός, ὄχι ἄλλος· αὐτὸς εἶνε ὁ Ἀ­φέν­της, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
Δεσπότης εἶνε αὐτὸς ποὺ ἐξουσιάζει. Καὶ ὁ Χριστὸς ἐξουσιάζει ὅ,τι βλέπου­με καὶ δὲ βλέ­πουμε· ξηρὰ καὶ θάλασσα, γῆ καὶ οὐρανό, ἥλιο καὶ ἄστρα, ἀνθρώπους καὶ ἀγγέλους. Ἀλλ᾽ ἐν­ῷ εἶνε «ὁ βα­σιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων» (Α΄ Τιμ. 6,15), ἐν τούτοις στὴ γῆ δὲν παρουσιάστηκε μὲ τὰ ἐμβλήματα τῆς ἐξουσί­ας, ὡς δυνατός, πλούσιος, ἔνδοξος· παρουσι­άστη­κε ὡς ὁ πλέον ταπεινὸς καὶ φτωχὸς ἄν­θρωπος. Γεννήθηκε σὲ μιὰ σπηλιά. Ἔζησε μὲ σύντροφο τὴ φτώχεια. Δούλευε σὰν τελευταῖ­­ος ἐργάτης. Ἦταν γνωστὸς σὰν υἱὸς τῆς Μα­ρίας καὶ τοῦ τέκτονος. Κι ὅταν κάποτε τὸν ρώ­τησαν «Ποῦ μέ­νεις;» ἀπήντησε· «Ἐλᾶτε νὰ δῆ­τε» (Ἰω. 1,38). Καὶ σὲ κάποιον ποὺ ἤθελε νὰ γίνῃ ἀ­κόλουθός του εἶπε· «Τὰ κοράκια ἔχουν φωλιές, ἀλ­λὰ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφα­λὴν κλί­νῃ» ( Ματθ. 8,20). Καὶ πράγματι στὸ τέλος ἔκλινε τὴν κε­φα­λὴ στὸ σταυρὸ τοῦ Γολγο­θᾶ. Καν­είς ἄλλος δὲν ἔ­ζησε τόσο φτωχικά. Γι᾽ αὐ­τό, ἐν­ῷ ἄλ­λοι παρου­σιάζον­ται ὡς προστάτες τῶν ἀδυ­νάτων ἀλ­λὰ ζοῦν σὲ παλάτια καὶ κρεμλῖνα, αὐ­τὸς εἶνε ὁ ἀληθινὸς προστάτης τῶν φτω­χῶν.
Κάτω ὅμως ἀπὸ τὸ ταπεινὸ σχῆμα τοῦ Ναζωραίου κρυβόταν τὸ μεγαλεῖο τῆς Θεότητος. Ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἁπλὸς ἄνθρωπος· ἦταν Θεός. Τὸ φωνάζουν ἡ διδασκα­λία του, τὰ θαύματά του, ἡ ἁγία ζωή του· εἶνε ὁ μόνος ἐπὶ τῆς γῆς ποὺ μπορεῖ νὰ πῇ «Τίς ἐξ ὑ­μῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;», ποιός ἀπὸ σᾶς μπορεῖ νὰ μὲ ἐλέγξῃ γιὰ ἁμαρτία; (Ἰω. 8,46).
Ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεὸς τὸ φωνάζει καὶ τὸ θαῦμα ποὺ περιγράφει τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2626

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος (Ματθ. 17,1-9)
Τρίτη 6 Αὐγούστου 2024
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου

Τι σημαινει για μας ἡ Μεταμορφωσις;

«Καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν» (Ματθ. 17, 2)

Ἑορτή, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ μεγάλη, δεσποτική· ἑορτὴ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ Ἕλληνες τιμοῦμε τὴν ἑορτὴ αὐτὴ ἰδιαιτέρως μὲ ναοὺς σὲ ὑψώματα καὶ κορυφές, ὅπως καὶ στὸ Ἅγιο Ὄρος.
Ἀξίωσε κ᾽ ἐμᾶς ὁ Θεὸς νὰ χτίσουμε ναὸ τῆς Με­­ταμορφώσεως καὶ πάνω στὴν κορυφὴ τοῦ ὑ­ψώ­ματος 1020 τῆς Φλωρίνης. Συγκινοῦ­μαι βα­θειὰ ὅταν τὸ σκέπτωμαι αὐτό. Ἦταν ἡ­μέρες τοῦ 1946 – ᾽47, ἡμέρες ἐμφυλίου σπαρα­­γμοῦ, ὅταν χυ­νόταν αἷμα ἀδελφικό· ἡμέρες ποὺ ἐπὶ τοῦ ὑψώματος αὐτοῦ μιὰ φούχτα ἡρώων ὑ­περασπιζόταν τὸν τόπο ἐν­αντί­ον ἐπιδρομέων, οἱ ὁ­ποῖοι ἦρθαν νὰ καταλύσουν τὴν ἀνεξαρ­τησία τῆς χώ­ρας. Ἐδῶ ἤμουν τότε κ᾽ ἐγώ. Καὶ μὲ ἀ­ξί­ωσε κα­τόπιν ὁ Θεὸς νὰ χτίσουμε τὸ ναό. Καὶ χτίστηκε ἐν μέσῳ μεγάλης ἀν­τιδράσεως. Ὅ­ταν μά­λιστα στήσαμε τὸν τίμιο σταυ­­­ρὸ ὕ­ψους τρι­αν­τριῶν περίπου μέτρων, βρέθη­καν κάποιοι ποὺ ἤθελαν νὰ τὸν γκρεμίσουν καὶ στὴ θέσι του νὰ στήσουν τὸ σύμβολο τῆς ἀ­­θεΐας καὶ ἀ­­πιστίας. Ἀλ­λὰ ὁ Θεὸς δὲν ἐπέτρεψε, καὶ ἔ­τσι συνεχίζεται ἀκόμη ἡ λατρεία του.
Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἱστορικὸ τῆς ἀ­νεγέρσεως τοῦ ναοῦ ἔρχομαι στὸ πιὸ οὐσιαστικό, ποὺ ἐκ­φράζει τὸ ἐρώτημα· Τί σημαίνει γιὰ μᾶς ἡ Μεταμόρφωσις; τί μᾶς λέει σήμερα; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2625

Τοῦ ἁγ. μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος
Σάββατο 27 Ἰουλίου 2024
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Χριστιανος επιστημονας

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἑορτὴ καὶ πανήγυρις· σήμερα πάλι ἑορτὴ καὶ πανήγυρις. Χθὲς ἡ ἁγία Παρασκευή, σήμερα ὁ ἅγιος Παντελεήμονας. Χθὲς γυναίκα ἁγία, σήμερα ἄνδρας ἅγιος· τὸ φῦλο δὲν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο στὴν ἁγιότητα καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶπε, ὅτι «Οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3,28).
Τί ἦταν ὁ σημερινὸς ἅγιος; Οὔτε καλόγερος ἦταν, οὔτε ἱερεύς, οὔτε ἐπίσκοπος, οὔτε πατρι­άρχης. Ἦταν ἕνας ἐπιστήμονας, ἀλλὰ ἐ­πι­στή­­μονας Χριστιανός. Καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀπὸ αὐ­τῆς τῆς ἀπόψεως θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ ἐξετάσω τώρα σύντομα τὸν ἅγιο Παντελεήμονα.

* * *

Πατρίδα του ἦταν ἡ Νικοδήμεια, ἀ­ξιόλογο κέντρο τοῦ ἀρ­χαίου ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς ἀκμαί­ας ἐκεῖ ζωῆς. Ἀγάπησε τὴν εὐσέβεια τῆς μητέ­ρας του, καὶ μίσησε τὴν ἀ­θεΐα τοῦ πατέρα του.
Μαθήτευσε στὰ σχολεῖα τῆς Νικοδημείας, ποὺ ἦταν τρίτη σὲ ἐκπαιδευτήρια μετὰ τὴν Κωνσταντινούπολι καὶ τὴν Ἀλεξάνδρεια. Παρακολούθησε μαθήματα ἰατρι­κῆς, ποὺ ἤ­­κμαζε τότε στὴ Νικοδήμεια· ὑπῆρχε ἐκεῖ μία τρόπον τινὰ ἰατρικὴ ἀκαδημία. Μαθήτευσε κοντὰ σὲ ἔξοχους ἰατρούς, εὐδοκίμησε στὰ μαθήματα καὶ ἔγινε καλὸς ἐπιστήμονας γιατρός. Read more »

«ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ»

Ὁμιλια τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση

———-

————-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2624

Τῆς ἁγίας ὀσιομάρτυρος Παρασκευῆς
Παρασκευὴ 26 Ἰουλίου 2024
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἀναπαυλα· θυμησου τ0 Θεο!

«Σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός· ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ» (Ψαλμ. 45,11)

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶνε μόνο ὕλη, σάρκες καὶ κόκκαλα· δὲν εἶνε ἕ­να ζῷο, μία βελτιωμένη ἔκδοσι τοῦ πιθήκου, τῆς μαϊμοῦς, ὅ­πως θέλουν οἱ ἄθεοι ὑλισταί. Εἶνε ἡ κορυφὴ τῆς θείας δημιουργίας, τὸ ἀριστούργημα τοῦ Θεοῦ· ἔχει ψυχὴ ἀθάνατη· μεσολαβεῖ μεταξὺ δύο κόσμων, τῶν ἀγ­­γέ­λων καὶ τῆς ὑπόλοιπης ὑλικῆς δημιουργίας.
Πλάστηκε γιὰ ἕνα μεγάλο σκοπό. Ποιός ὁ προορισμός του πάνω στὴ γῆ; Ὁ Ὅμηρος ἔ­χει τὴ λέξι «θεοείκελος» (Ἰλ. Α131κ.ἀ.· Ὀδ. Γ416), ὅμοιος μὲ θεὸ δηλαδή. Ἡ Γραφὴ λέει, ὅτι καλεῖται νὰ ὁμοιά­σῃ μὲ τὸ Θεό. Σὲ τί; Στὴ σκέψι, στὸ συν­αίσθη­μα, στὴ βούλησι, σὲ ὅλες του τὶς δυνατό­τητες. Σοφὸς εἶνε ὁ Θεός; σοφὸς νὰ γίνῃ κι ὁ ἄν­θρωπος· δίκαιος ὁ Θεός; δίκαιος νὰ γίνῃ κι ὁ ἄνθρωπος· ἐλεήμων ὁ Θεός; ἐλεήμων καὶ ὁ ἄνθρωπος· σπλαχνικὸς ὁ Θεός; σπλαχνικὸς κι ὁ ἄνθρωπος. Τέλειος εἶ­νε ὁ Θεός; τέλειος νὰ γίνῃ κι ὁ ἄνθρωπος. «Γίνεσθε τέλειοι» εἶ­νε ἡ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ (Λευϊτ. 11,44· 19,2· 20,7,26. Ματθ. 5,48. Α΄ Κορ. 14,20. Κολ. 1,28· 4,12. Ἰακ. 1,4) καὶ «Γίνεσθε ἅγιοι, ὅτι ἐγὼ ἅ­γιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26. Α΄ Πέτρ. 1,15). Μολονότι ὅσο κι ἂν κοπιάσουμε ποτέ δὲν θὰ φτάσουμε στὴν τελειότητα τοῦ Θεοῦ γιατὶ ἡ τελειότης τοῦ Θεοῦ εἶνε ἄφθαστη, ἐν τούτοις μέσα μας ὑπάρχει μιὰ ὁρμὴ ἀκατανίκη­τη ποὺ ἕλκει πρὸς τὸ ὕψος, πάν­τα πρὸς τὰ ἄ­νω. Ἔχει βαθὺ νόημα αὐτὸ ποὺ λέει ὁ ἱερεὺς στὴ θεία λειτουργία ὑψώνοντας τὰ χέρια· «Ἄνω σχῶ­μεν τὰς καρδίας», τὴν ὥ­ρα αὐ­τὴ δηλαδὴ μὴ σκεπτώμαστε τίποτα τὸ γήινο, οἱ καρδιὲς νὰ φτερουγίζουν στὸν θεῖο θρόνο. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2623

Προφήτου Ἠλιοὺ τοῦ Θεσβίτου
Σάββατο 20 Ἰουλίου 2024
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Πιστευω, Κυριε!

Μεγάλος ἅγιος ἑορτάζει, ἀδελφοί μου, σή­μερα. Τὴν ἡμέρα αὐτή, 20 Ἰουλίου, ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία τιμᾷ τὸν προφήτη Ἠλία τὸν Θεσβίτη, ποὺ ἔζησε καὶ ἔδρασε στὰ χρόνια τῆς παλαιᾶς διαθήκης, τὸν 9ο π.Χ. αἰῶνα. Ἡ ἱ­ε­ρὰ μνήμη του ζων­τανεύει μπροστά μας τὴν πολυτάραχη ζωή του. Τί πρῶτο καὶ τί δεύτερο νὰ θυμηθοῦμε ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες του;
Ἦταν τὰ χρόνια ποὺ ὁ μεγάλος αὐτὸς κήρυκας τῶν βουλῶν τοῦ Θεοῦ ἦλθε, κατ᾽ ἐν­το­λὴν τοῦ Κυρίου, σὲ σφοδρὴ σύγκρουσι μὲ τὸν ἀσεβῆ βασιλιᾶ Ἀχαὰβ γιὰ τὴν ἀποστασία του ἀπὸ τὴν πίστι στὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ τὴν κατάπτωσι στὴ λατρεία τοῦ Βάαλ.
Τί ἦταν ὁ Βαάλ; Ὁ πιὸ αἰσχρὸς θεὸς τοῦ ἀρ­χαίου κόσμου. Τοὺς ἔβαλε ὁ βασιλιᾶς καὶ μάζεψαν μπροῦτζο, ποὺ τότε εἶχε μεγάλη ἀξία. Τὸν ἔ­λειωσαν κ᾽ ἔ­κα­ναν ἕνα ἄγαλμα δεκαπέντε μέτρα ὕ­ψος, μὲ χέρια ἕτοιμα νὰ δεχτοῦν θυσία σὲ ἀ­νοι­χτὲς παλάμες. Τὸ ἐσωτερικὸ τοῦ ξοάνου αὐ­τοῦ ἦταν κούφιο, σὰν φοῦρνος, μέσα στὸν ὁ­­ποῖο ἔρριχναν ξύλα, κλαδιά, πίσσα, εὔφλε­κτες ὗλες. Ἔβαζαν φωτιά, ὁ μπροῦτζος γινό­ταν κόκκινος, κι ἀπὸ τὸ στόμα καὶ τὰ μάτια τοῦ εἰδώλου ἔβγαιναν φλόγες. Καὶ τότε συν­έβαινε κάτι ἀ­πίστευτο· τὴν ὥρα ἐκείνη μανάδες ἔφερναν μικρὰ παιδιὰ ποὺ κρατοῦσαν στὴν ἀγ­καλιά, τ᾽ ἄφηναν ἐπάνω στὶς πυρακτω­μένες παλάμες καὶ τὰ παιδάκια κλαίγον­τας – σπα­ράζοντας καίγονταν σὰν τὸ λιβάνι. Read more »