«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Μαϊος 1960, ἀρ. φυλ.227
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«ΑΝΑΞΙΟΣ»

«Χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις»
(Ἀπ. Παῦλος – Α΄Τιμ. 5, 22)

Ἐκκλησιαστικὰ θέματα

Εἰς τὸν Μητροπολιτικὸν Ναὸν τῆς Ἑλληνικῆς Πρωτευούσης συνέβησαν θλιβερὰ γεγονότα, ὁποῖα ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς λειτουργίας τοῦ ναοῦ τούτου, πρὸ αἰῶνος περίπου, δὲν εἶχον συμβῆ. Σημεῖα καὶ ταῦτα τῶν καιρῶν! Κατὰ τὰς τελευταίας χειρονομίας ἐπισκόπων ἠκούσθησαν βροντώδεις φωναὶ ἀποδοκιμασίας «ΑΝΑΞΙΟΣ». Αἱ φωναὶ αὐταί, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, διὰ τοῦ Τύπου καὶ τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ μεταδοθεῖσαι, ἐγνώσθησαν εἰς εὐρύτατα στρώματα λαοῦ. Εἰς πόλεις καὶ χωρία, εἰς οἰκίας καὶ δημόσια καταστήματα, εἰς σχολεῖα καὶ στρατῶνας ζωηραὶ ἐγένοντο συζητήσεις πέριξ τοῦ θέματος τούτου. Οὕτω τὸ ἐκκλησιαστικὸν ἐνδιαφέρον ἀφυπνίσθη. Αἱ φωναὶ τῶν διαμαρτυρομένων ὡς λίθοι τινὲς αἰφνιδίως ἐκσφενδονισθέντες ἔπεσον εἰς τὸ τέλμα. Τὸ τέλμα ἐταράχθη. Οἱ βάτραχοι ἀνησύχησαν. Διέκοψαν τὴν μονότονον συναυλίαν των. Ἔπαυσαν τὸ κοάξ-κοάξ. Τὶ κρῖμα! Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν ἀνεπήδησαν, ἐξῆλθον ἐκ τῶν χλιαρῶν ὑδάτων, ἀνῆλθον εἰς τοὺς παρακειμένους βράχους, ἀνωρθώθησαν ἐπὶ τῶν ὀπισθίων ποδῶν των καὶ προσεπάθουν νὰ κατοπτεύσουν τὸν ὁρίζοντα. Περιδεεῖς διηρωτῶντο˙ Πόθεν οἱ λίθοι; Πόθεν αἱ φωναί; Εἶνε αὐθόρμητοι ἐκδηλώσεις ἤ ἑτερόρμητοι; Εἶνε τὰ ἐπεισόδια μεμονωμένα γεγονότα, ποὺ δὲν πρόκειται νὰ ἔχουν συνέχειαν, ἤ ἀποτελοῦν τὰ προμηνύματα ἐπερχομένης θυέλλης; Εἶνε ἀναμεμιγμένοι εἰς τὴν κίνησιν αὐτὴν ἀρχιερεῖς, ἱεροκήρυκες, θεολόγοι, θρησκευτικοὶ σύλλογοι; Τὰ περισκόπια ἐρευνοῦν. Ἡ Ἀστυνομία κατʼ ἀνωτέραν ἐντολὴν ἀνακρίνει. Καὶ ἐὰν ἐπικρατήσει ἡ ἀντίληψις ὅτι ἡ διαμαρτυρία τοῦ λαοῦ ἀποτελεῖ ἔγκλημα, τότε ἡ ὑπόθεσις θὰ ἀχθῆ εἰς τὸ Δικαστήριον, καὶ ἐκεῖ πλέον θὰ δοθῆ ἡ μάχη.
Ἀλλʼ ἄς ἀφήσωμεν τὸν περὶ βατράχων λόγον, ὑφʼ ὅν κατὰ τὴν Ἀποκάλυψιν νοοῦνται οἱ διαρκῶς φλυαροῦντες καὶ μηδὲν γενναῖον ἔργον, μηδὲν εἰς τὸ ὑγιὲς πράττοντες. Ἄς ἀφήσωμεν τὰς ἀστυνομικὰς καὶ δικαστικὰς ἀρχὰς νὰ ἐρευνοῦν. Ἀς ἀφήσωμεν τὴν Ἱεραρχίαν εἰς προσευχὴ αὐτῆς Σύναξιν νʼ ἀκούση τὸ ἐλεγκτικὸν ἔργον, ἐὰν ἐν ἑαυτὴ ἐγκλείη δύναμιν αὐτοελέγχου. Ἄς ἀφήσωμεν τὸν ἱστορικὸν τοῦ μέλλοντος νὰ κρίνη μὲ ἀμεροληψίαν τὰ σύγχρονα ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα, ποὺ συνταράσσουν τὸ πανελλήνιον. Ἡμεῖς ὡς ἱεροκήρυκες ἐν τῆ ἐπιθυμία μας ὅπως ἑκάστοτε κατὰ δύναμιν διαφωτίζωμεν τὸν λαὸν ἐπὶ φλεγόντων ἐκκλησιαστικῶν καὶ θρησκευτικῶν θεμάτων, θὰ προσπαθήσωμεν εἰς τὸ παρὸν φύλλον νʼ ἀπαντήσωμεν εἰς τὰ ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἐξ ἁφορμῆς τῶν ἐπεισοδίων μας ἀπευθύνουν οἱ ἀκροαταὶ καὶ ἀναγνῶσται μας. Καὶ τὰ ἐρωτήματα ταῦτα συγκεκριμένως εἶνε: Ὁ εὐσεβὴς λαὸς κατὰ τὴν χειροτονίαν αναξίου κληρικοῦ ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διαμαρτυρηθῆ; Ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ φωνάξη «ἀνάξιος»; Καὶ τὶ πρέπει νὰ πράξουν οἱ χειροτονοῦντες ὅταν εἰς τὰ ὦτά των φθάση φωνὴ «ἀνάξιος»; Καὶ ποίας συνεπείας διὰ τε τὸν χειροτονούμενον καὶ τοὺς χειροτονοῦντας ἔχει ἡ τυχὸν συνέχισις τῆς χειροτονίας κάτω ἀπὸ τὰς κραυγὰς «ἀνάξιος»; Ἰδοὺ τὰ ἐρωτήματα. Ἐπʼ αὐτῶν πᾶς πιστός, ἔστω καὶ ἄν δὲν εἶνε ἐπίσκοπος, δύναται νὰ ἐκφράση ἐλευθέρως τὴν γνώμην του. Καὶ ἡμεῖς ἐκφράζομεν ἐδῶ ἐλευθέρως τὴν γνώμην μας, ἔχοντες ὁδηγὸν τὰς Γραφὰς καὶ τοὺς Πατέρας, τὴν θεωρίαν καὶ τὴν πρᾶξιν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

* * *

Read more »

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ 1960, ἀρ. φυλ. 226
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστινου Καντιώτου

ΘΑ ΚΑΘΑΡΙΣΘΗ Η ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

«Καθαρίσατε τὴν Ἐκκλησίαν, τοὺς ἀναξίους αὐτῆς ἀπελαύνοντες» (Μ. Βασίλειος)

«Ἄ Βοσκέ, Βοσκὲ ὁπου ἔχυσες τὸ αἷμά Σου διὰ
τὰ πρόβατά Σου. Ἄ Βοσκὲ καλέ, ὁ τιθεῖς τὴν ψυχήν
Σου ὑπὲρ τῶν προβάτων, πῶς κοιμᾶσαι καὶ
Ἐσύ, πῶς ἀφήνεις τόσους καὶ κλέπτες καὶ λύκους
καὶ μισθωτοὺς καὶ χαλοῦσι τὰ πρόβατα! Ὁ σατανᾶς
ὁ δαίμων, ἐκεῖνος ποὺ γίνεται ἐπίσκοπος…»
(Μελέτιος Πηγᾶς Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας)

Ἐκκλησιαστικὰ προβλήματα

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, ἡ καλουμένη Ἐπίσημος Ἐκκλησία Ὀρθοδόξου Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος, διέρχεται κρίσιν μεγάλην, πρωτοφανῆ, θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμεν, ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς ἀνακηρύξεως αὐτῆς ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὡς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας (1850). Ἡ Ἐκκλησία μας νοσεῖ βαθύτατα. Ποῖα τὰ αἴτια; Ποῖαι αἱ νοσογόνοι ἐστίαι; Ποῖαι αἱ βαθύτεραι ρίζαι τοῦ κακοῦ; Ἡμεῖς διὰ τοῦ πρὸ ἑξαετίας ἐκδοθέντος βιβλίου μας «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ὡς καὶ ὁ συνάδελφος ἱεροκῆρυξ Χαλκίδος ἀρχιμ. Χριστοφόρος Καλύβας διὰ τοῦ κατὰ τὸ παρελθὸν ἔτος κυκλοφορήσαντος βιβλίου του «ΑΝΟΡΘΩΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ» συναισθανόμενοι τὴν εὐθύνην μας ὄχι μόνον λεπτομερῶς ἐξεθέσαμεν ὁποία εἶνε ἡ θρησκευτικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ κατάστασις τῆς Πατρίδος μας, ἀλλὰ καὶ τὰ αἴτια τῆς ἐξαθλιώσεως ἠρευνήσαμεν καὶ τὰ μέσα, διʼ ὦν ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν εἰς τὴν παλαιὰν δόξαν καὶ δύναμι θὰ ἐπανέλθη, δὲν ἐδιστάσαμεν νὰ ὑποδείξωμεν. Καὶ μόνον ἡμεῖς; Θὰ εἴμεθα πολὺ ἐγωϊσταί, ἐὰν τοιοῦτον τι εἴπωμεν. Καὶ ἄλλοι παλαιότεροι καὶ νεώτεροι ἡμῶν ἐπὶ τοῦ φλέγοντος τούτου θέματος ὡμίλησαν καὶ ἔγραψαν. Ἀλλὰ δυστυχῶς ὅλοι ἐλαλήσαμεν καὶ ἔγραψαμεν εἰς τὰ ὦτα μὴ ἀκουόντων ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν. Εἰς τὰς φωνάς μας, τὰς ἐκκλήσεις μας, τὰς διαμαρτυρίας μας, τὰ S.O.S. ἅττινα καὶ ἐξ ἄλλων σημείων τοῦ ἐθνικοῦ ὀρίζοντος ἐξαπεστέλλοντο πρὸς τὴν πνευματικὴν ἡγεσίαν τοῦ τόπου μας, οἱ ἐπὶ τῆς γεφύρας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ὁλκάδος ἐὰν δὲν ἐκοιμῶντο μακαριότατα, ὡς ὁ Ἰωνᾶς, ἀπήντων μειδιῶντες: «Καλέ! Τὶ ἐπάθατε; Τὶ φωνάζετε; Δὲν ὑπάρχει λόγος νʼ ἀνησυχῆτε! Μὴ ὑπερβάλλετε τὰ πράγματα. Δειλοὶ ποὺ εἶσθε! Ὁ μετεωρολογικός μας σταθμὸς τῆς ὁδοῦ Φιλοθέης λειτουργεῖ θαυμασίως. Οὔριοι ἄνεμοι ἐξ ἀνατολῶν πνέουν. Καλῶς πλέομεν…». Καὶ ἡ μουσικὴ τοῦ πλοίου ἐξηκολούθει νὰ παίζη εὐχάριστα ἄσματα ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων ἐν μέσω πριγκήπων τῆς Ἐκκλησίας, εὐφραινομένων καθʼ ἡμέραν λαμπρῶς. Καὶ ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας ἵνα κατὰ ἱερὸν Χρυσόστομον εἴπωμεν, ἐπλήσθη ναυαγίων πολλών, ψυχῶν καθημερινῶς σκανδαλιζομένων καὶ ἀπολλυμένων.
«Νῦν κρίσις ἐστὶ»
Ἡ κρίσις, ἡ ἠθικὴ κρίσις τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἤρχισε νὰ παρουσιάζη σοβαρὰ τὰ συμπτώματα αὐτῆς ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου (1923-1938). Ἐν άντιθέσει πρὸς τὸν προκάτοχόν του Θεόκλητον Α΄, ὅστις ὑπῆρξεν αὐστηρὸς διώκτης τῶν φαύλων στοιχείων καὶ δὲν ἐδίσταζε πατάσσων τοὺς σκανδαλοποιοὺς νὰ ἔλθη εἰς σφοδρὰν σύγκρουσιν πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς προστάτας των, πολιτικοὺς ἄρχοντας, Read more »

Μια εἰκόνα τοῦ χιμπατζῆ, σὲ μεγένθυση, ὁπωσδήποτε να ἀνεβῇ καὶ στὴν Βουλὴ

τῶν Ἑλλήνων, αφοῦ πολεμοῦν τὴν Χριστιανικὴ Παιδεία

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«…Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Κατὰ τὴν ἀπαισίας μνήμη περίοδο τῆς κατοχῆς ὡς ἱεροκήρυξ περιόδευσα τὴν παραμεθόριο περιοχὴ τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας καὶ ἔφθασα εἰς ἕνα χωριό, ἦτο θέρος. Πῆγα στὸ σχολεῖο, γιὰ νᾶ συγκεντρώσω τοὺς χωρικοὺς εἰς τὴν μικρὴ αἴθουσα. Ἐκεῖ κατάπληκτος εἶδα στὸν τοῖχο, στὸν ὁποῖο ἔπρεπε νὰ ὑπάρχει ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἦτο ἡ εἰκόνα ἑνὸς… χιμπατζῆ. Ὅπως πληροφορήθηκα, ὁ δάσκαλος, μὲ ὑλιστικὰς ἀντιλήψεις ἔδειχνε τὸν χιμπατζῆ καὶ ἔλεγε στοὺς μαθητάς· Ἀπ’ αὐτὸν καταγόμεθα. Ἀπορεῖτε; Ἀλλὰ τὰ ἴδια γράφει καὶ ὁ ἀρχηγὸς τῆς ἐκπαιδευτικῆς μεταρρύθμισις…

Ἄς κατεβεῖ, λοιπόν, ἡ εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὰ σχολεῖα τῆς Ἑλλάδος καὶ ἂς ἀνεβεῖ ἡ εἰκόνα τοῦ χιμπατζή γιὰ νὰ ἔχουν οἱ ἄθεοι συνέπεια μεταξὺ θεωρίας καὶ πράξεως. Θαυμάσιες ἐμπνεύσεις θὰ χαρίζει. Ὠραῖα πρότυπα θὰ ἔχουν καὶ διδάσκοντες καὶ οἱ μαθηταί…

Μιὰ εἰκόνα τοῦ χιμπατζῆ, σὲ μεγένθυση, ὁπωσδ ήποτε να ἀνεβῇ καὶ στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, γιατὶ ὄχι μόνον ἀνέχεται νὰ ἔχῃ ἐπικεφαλὴς στὴν ἐκπαίδευση ἕνα ὑλιστὴ, ὀρθολογιστὴ καὶ ἄπιστο, ὄχι μόνο γιατὶ ἐψήφισε νόμο ποὺ ὑποβιβάζει τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ ἕναν ἄλλο λόγο. Διότι ἡ πρότασις τοῦ εὐσεβοῦς τέκνου τῆςἘκκλησίας ὁ κ. Γεώργιος Βογιατζῆς, βουλευτὴς τῆς Εὐβοίας, ζήτησε εἰς τὴν αἴθουσα τῆς Βουλῆς νὰ ἀναρτηθῇ ἡ εἰκόνα τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ ἀπερρίφθη, ἐν μέσῳ εἰρωνειῶν καὶ ἐμπαιγμῶν.

Ἀλλὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Βουλή, ποὺ ἀπέρριψε αὐτὴ τὴν πρότασι, ὑπέγραψε τὴν καταδίκη της; Κάποιος Κρόμβελ θὰ κτυπήσῃ τὴν θύρα… Διότι ἀληθὴς δημοκρατία, ἀληθὴς ἀνθρωπισμὸς καὶ πολιτισμός δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρχουν ὅπου δὲν ὑπαρχει ΧΡΙΣΤΟΣ. Read more »

Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ἀπόσπασμα (δ) τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» αρ. φυλ. 195
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Πάνω ἀπὸ κάθε ἐξωτερικὴ πολιτικὴ μὲ ἀμφίβολη ὠφέλεια, γιὰ τὴν ὁποία κόπτονται οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί, μία εἶνε ἡ πολιτικὴ ποὺ θὰ ἀσφαλίσῃ 100% τὸ πολύπαθο ἔθνος μας(*). Καὶ ἡ πολιτικὴ αὐτὴ –μὴ γελᾶτε, ἄπιστοι καὶ ἀσεβεῖς– εἶνε Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΣΑΪΟΥ. Αὐτὴ συνιστᾷ, ἡ μικρὴ Ἑλλάδα στὶς πονηρὲς αὐτὲς ἡμέρες, πάνω ἀπὸ κάθε ἄλλη συμμαχία, νὰ ζητήσῃ τὴ συμμαχία μὲ τὴν κραταιά, τὴν πανίσχυρη, τὴν ἀήττητη δύναμι τοῦ Κυρίου.

Ἀλλὰ μιὰ τέτοια συμμαχία, γιὰ νὰ γίνῃ ζωντανὴ πραγματικότητα καὶ νὰ φέρῃ τὰ λαμπρά της ἀποτελέσματα, προϋποθέτει πίστι ἀκλόνητη τῶν Ἑλλήνων κατὰ τὸ λόγο τοῦ προφήτου «Ἐὰν μὴ πιστεύσητε, οὐδὲ μὴ συνιῆτε», ἂν δὲν πιστέψετε δὲν θὰ καταλάβετε (Ἠσ. 7,9). Προϋποθέτει νινευϊτικὴ μετάνοια στὴν Ἑλλάδα, καθαρμὸ τοῦ Γένους, κοινωνικὴ δικαιοσύνη. Γιατὶ ἡ ἠθική, κοινωνικὴ καὶ θρησκευτικὴ κατάστασι τῆς πατρίδας μας εἶνε χειρότερη ἀπὸ ἐκείνη ποὺ καυτηρίαζε ὁ προφήτης Ἠσαΐας μὲ τὸ ἑξαπλὸ «οὐαί». Ἡ πλεονεξία ὀργιάζει στὸ ἔθνος μας. Ἀμύθητα πλούτη συσσωρεύθηκαν στοὺς λίγους. Κατὰ τὴν ἐπίσημη ἔκθεσι ἑνὸς οἰκονομικοῦ συμβούλου μιᾶς ξένης πρεσβείας, 500 οἰκογένειες δεσπόζουν στὴν οἰκονομικὴ ζωὴ τῆς χώρας. Καὶ μιὰ φοβερὴ ἀνεργία πλήττει ἑκατοντάδες χιλιάδες Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταλείπουν τὴν πατρικὴ γῆ γιὰ νὰ βροῦν οἰκτρὸ θάνατο στὰ βάθη τῶν ἀνθρακωρυχείων τοῦ Βελγίου. Χθὲς γιὰ 20 θέσεις ὑπαλλήλων τοῦ Ι.Κ.Α. προσῆλθαν 1.800 ὑποψήφιοι. Read more »

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΑ ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ ΤΕΡΑΤΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ

ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠ’ ΑΥΤΑ;;;

Ἀπόσπασμα (γ) τῆς «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ» αρ. φυλ. 195
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Τὰ σύγχρονα πολιτικὰ συγκροτήματα. Ἀφήνουμε τὸ παρελθόν, ἐγκαταλείπουμε τὴν Παλαιστίνη καί, ὕστερα ἀπὸ τὸ νοερὸ ταξίδι ποὺ κάναμε στοὺς αἰῶνες ποὺ πέρασαν, νά τώρα προσγειωνόμαστε καὶ πάλι στὸ ἀγαπημένο ἔδαφος τῆς πατρίδος μας. Βρισκόμαστε στὴν Ἑλλάδα. Ἔχοντας μπροστά μας τὴν παλαιὰ εἰκόνα τῆς πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ Ἰσραήλ, ὅπως τὴ ζωγράφισε ὁ προφήτης Ἠσαΐας, βλέπουμε πόσες ὁμοιότητες ὑπάρχουν μεταξὺ τῆς εἰκόνας ἐκείνης καὶ τῆς ἄλλης, τῆς νέας εἰκόνας ποὺ παρουσιάζει σήμερα ἡ Ἑλλάδα. Εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς, ὅπως ὁ Ἰσραήλ, μικρὸ καὶ μεμονωμένο ἔθνος. Ἤθη, ἔθιμα, γλῶσσα, ἱστορικὸ παρελθὸν τριῶν καὶ πλέον χιλιάδων ἐτῶν, θυσίες παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων γενεῶν, θὰ ἔπρεπε νὰ κάνουν τὸ ἔθνος μας νὰ διακρίνεται καὶ ν᾽ ἀπολαμβάνῃ μιὰ ἰδιαίτερη ἐκτίμησι καὶ ἀγάπη ἀπὸ τὰ ἄλλα ἔθνη. Ἀλλὰ τὸ μικρὸ τοῦτο ἔθνος, ποὺ εἶνε «σημεῖον ἀντιλεγόμενον», προκαλεῖ μίση, φθόνους, διωγμούς· σὰν τὸ πλοῖο τοῦ Ὀδυσσέα κλυδωνίζεται καὶ πάλι μέσα σὲ ἄγρια θύελλα καὶ πλησιάζει στὸ ἀπαίσιο στόμιο τῶν Συμπληγάδων. Ποιές εἶνε οἱ Συμπληγάδες πέτρες; Εἶνε τὰ δύο ἀντίθετα πολιτικὰ ῥεύματα, τὰ δύο ἰσχυρὰ πολιτικο-στρατιωτικὰ συγκροτήματα τῶν ἡμερῶν μας, οἱ δύο τεράστιες αὐτοκρατορίες τῆς Ἀμερικῆς καὶ τῆς ῾Ρωσίας, στὶς ὁποῖες διαιρέθηκε ὁ σύγχρονος κόσμος. Ἀμερικανοὶ καὶ ῾Ρῶσοι εἶνε ὅπως ἦταν οἱ Αἰγύπτιοι καὶ οἱ Ἀσσύριοι γιὰ τὸν Ἰσραήλ. Καὶ ὅπως τότε ἄλλα μὲν ἀπὸ τὰ μικρὰ ἔθνη τάσσονταν μὲ τοὺς πρώτους, ἄλλα δὲ μὲ τοὺς δευτέρους, ἔτσι καὶ σήμερα· ἄλλα ἔθνη ἑλκύονται ἀπὸ τὰ λαμπερὰ πετράδια, τὰ ἐξωτερικὰ ἀγαθὰ ποὺ ἐκτίθενται στὶς βιτρίνες τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ, καὶ ἄλλα ἀπὸ τὰ θέλγητρα μιᾶς κοινωνικῆς ἰσότητος καὶ δικαιοσύνης ποὺ ὑπόσχεται ἀφειδῶς ὁ κόκκινος παράδεισος τῶν Σοβιέτ. Ἀλλὰ παρ᾽ ὅλες τὶς ἐξωτερικὲς διαφορὲς τῶν δύο λεγομένων πολιτισμῶν, στὸ βάθος κυριαρχεῖ μία ὁμοιότης· ὅλα τὰ κράτη, Ἀνατολὴ καὶ Δύσις, εἶνε στραμμένα πρὸς τὴν ὕλη. Ἀπὸ τὴν ὕλη, γιὰ τὴν ὕλη, χάριν τῆς ὕλης, νά τὸ πρόγραμμα τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων. Ἡ ἐπίσημη ἐφημερίδα τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, «Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας», σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταῖα φύλλα δημοσίευσε μία πολὺ καλὴ κριτικὴ τῶν δύο αὐτῶν πολιτισμῶν, κριτικὴ τὴν ὁποία ἐξέφρασε εὔγλωττα ὁ γνωστὸς πάστορας Μάρτιν Νιμέλερ μιλώντας στὴ Συνέλευσι τῶν κληρικῶν τῆς ἐπαρχίας Ἔσσεν τῆς Γερμανίας. Αὐτὸς καταφέρθηκε δριμύτατα ἐναντίον τοῦ συγχρόνου ἰδεώδους τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου, ποὺ δὲν εἶνε ἄλλο παρὰ ἡ βελτίωσι τοῦ βιωτικοῦ ἐπιπέδου. Καὶ πρόσθεσε· «Σὲ τί διαφέρει ὁ χριστιανικὸς κόσμος τῆς Δύσεως, ὅταν ὑλοποιῇ τὸ Θεό, ἀπὸ τὸν Κομμουνισμό, ποὺ θεοποιεῖ τὴν ὕλη;».
Ὑλισμὸς θεωρητικὸς καὶ πρακτικός, θρησκεύων καὶ ἄθεος, ἐπικρατεῖ στὸ σύγχρονο κόσμο.

Ἑλλάδα, θυμήσου… Ἡ Ἑλλάδα, ποὺ παρασύρεται ἀπὸ τὸ συναισθηματικό της κόσμο καὶ τείνει τὸ αὐτὶ ἕτοιμη νὰ δεχθῇ τὰ ὡραῖα συνθήματα ἐκείνων ποὺ ἀγωνίζονται δῆθεν ὑπὲρ ἐλευθερίας καὶ ὑπογράφει πρωτόκολλα φιλίας, κι ἀπὸ τὶς συμμαχίες αὐτὲς περιμένει τὴν ἀσφάλεια τῶν συνόρων, τὴν ὑποστήριξι τῶν δικαίων της, τὴν οἰκονομικὴ ἀνόρθωσι, ἡ Ἑλλάδα, ἕρμαιο τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τῶν μεγάλων ἐθνῶν, ἔχει δοκιμάσει πολλὲς πικρίες καὶ ἀπογοητεύσεις μέχρι τώρα, κ᾽ ἐν τούτοις δὲν ἐννοεῖ νὰ σωφρονισθῇ. Εὔκολα λησμονεῖ τὶς συμφορὲς ἀπὸ τὴν προδοσία καὶ ἀπιστία τῶν συμμάχων της. Read more »

ΤΑ 6 ΟΥΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΣΑΪΑ

ΣΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΥΣ ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣE ΜΑΣ

 Ἀπόσπασμα (β) τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ αρ. φυλ. 195
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

«…Μεταξὺ Ἀσσυρίων καὶ Αἰγυπτίων. Ἂς στραφοῦμε, ἀγαπητοί μου, πρὸς τὸ παρελθόν. Ἂς κάνουμε μιὰ ἱστορικὴ ἀναδρομή. 8ος αἰώνας π.Χ.. Πετώντας νοερὰ φτάνουμε στὴν Ἀνατολή – ἀπ᾽ τὴν ὁποία προέρχεται καὶ ἡ σημερινὴ ἀναταραχὴ τῶν ἐθνῶν. Βρισκόμαστε στὴν Παλαιστίνη, στὴν Ἱερὰ Γῆ, ἐκεῖ ποὺ φύτεψε ὁ Θεὸς τὸν περιούσιο λαό του τὸν Ἰσραὴλ σὰν ἀμπέλι θαλερὸ καὶ καρποφόρο. Ἀλλὰ ὁ λαὸς αὐτὸς ἦταν μεμονωμένος ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους. Ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἄλλα μικρὰ γειτονικὰ ἔθνη, ποὺ τὸν ἐνωχλοῦσαν κάθε τόσο μὲ ἐπιδρομές, τὸν πίεζαν δύο μεγάλα κράτη, δύο ἰσχυρὲς αὐτοκρατορίες, ἐχθρικὲς ἡ μία πρὸς τὴν ἄλλη· πρὸς βορρᾶν ἦταν οἱ Ἀσσύριοι, πρὸς νότον οἱ Αἰγύπτιοι. Οἱ στρατιὲς τῶν δύο αὐτῶν μεγάλων αὐτοκρατοριῶν ὁλοένα προχωροῦσαν· καὶ τὰ μικρὰ κράτη, γιὰ νὰ μὴν καταστραφοῦν, προσχωροῦσαν στὴ συμμαχία, στὸ πολιτικο-στρατιωτικὸ συγκρότημα τῆς μιᾶς ἀπὸ τὶς δύο αὐτὲς αὐτοκρατορίες. Ἀλλὰ ἡ προσ­χώρησι σὲ τούτη προκαλοῦσε τὴν ἔχθρα τῆς ἄλλης. Ἔτσι ὑπῆρχαν ἔθνη ποὺ εἶχαν ταχθῆ μὲ τοὺς Ἀσσυρίους, καὶ ἔθνη ποὺ εἶχαν ταχθῆ μὲ τοὺς Αἰγυπτίους. Ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὡς πρὸς τὸ δίλημμμα μὲ ποιόν ἀπὸ τοὺς δύο πρέπει νὰ συμμαχήσῃ, μὲ τοὺς Αἰγυπτίους ἢ μὲ τοὺς Ἀσσυρίους, διαιρέθηκε σὲ δύο παρατάξεις· ἡ μία ἤθελε τὸ ἔθνος νὰ ἔχῃ φιλοαιγυπτιακὴ πολιτική, ἡ ἄλλη ἤθελε φιλοασσυριακὴ πολιτική. Ἐν τῷ μεταξὺ πράκτορες τῶν μεγάλων αὐτῶν κρατῶν εἰσχωροῦσαν στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ Ἰσραήλ, προπαγάνδιζαν κ᾽ ἐξεθείαζαν καθένας τὰ ὀφέλη ποὺ θὰ εἶχε ὁ Ἰσραὴλ ἂν προσχωροῦσε στὴ δική τους πολιτική. Οἱ ξένοι αὐτοὶ πράκτορες, ἐνισχυόμενοι κι ἀπὸ ὁμόφρονές τους Ἰσραηλῖτες, ἔσπερναν ζιζάνια, διασποῦσαν τὴν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, τὸν ἐξωθοῦσαν σὲ συμμαχία πότε μὲ τὴ μία καὶ πότε μὲ τὴν ἄλλη κραταιὰ δύναμι, καὶ ὄχι σπάνια ξεσποῦσαν ἐπαναστάσεις καὶ οἱ δρόμοι καὶ οἱ πλατεῖες καὶ τὰ ἀνάκτορα βάφον­ταν μὲ αἷμα ἀδελφικό, μὲ τὸ σκοπὸ ν᾽ ἀνατραπῇ ὁ φιλοασσύριος ἢ ὁ φιλοαιγύπτιος βασιλιᾶς καὶ ν᾽ ἀνεβῇ κάποιος ἄλλος καὶ νὰ ἐφαρμόσῃ τὴν ἀντίθετη πολιτική. Διότι ἀπὸ τὶς συμμαχίες, ἀπὸ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτική, ἐξαρτοῦσαν τὴ σωτηρία τους οἱ Ἰσραηλῖτες αὐτοὶ τῆς παρακμῆς, λησμονώντας τὶς μεγάλες ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ στὸ ἱστορικό τους ἔθνος. Ἀπὸ τοὺς ἔξω λοιπόν, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ἡ σωτηρία! Read more »

H EΛΛΑΔΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΘΝΗ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Ἐγράφει στὴν «Χριστιανικὴ Σπίθα» αρ. φυλ. 195, Ἰούνιος 1957 καὶ ὅμως εἶναι πολὺ ἐπίκαιρο

• «Γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, ἰσχυκότες ἡττᾶσθε· ἐὰν γὰρ πάλιν ἰσχύσητε, πάλιν ἡττηθήσεσθε. Και ἣν ἂν βουλεύσησθε βουλήν, διασκεδάσει Κύριος, καὶ λόγον ὃν ἂν εἴπητε, οὐ μὴ ἐμμείνῃ ἐν ὑμῖν, ὅτι μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ἠσ. 8,9-10)

Ἀπειλὴ παγκόσμιος

. Δὲν πέρασαν, ἀγαπητοί μου, ἀκόμα δύο δεκαετίες, ἀφ᾽ ὅτου ξέσπασε ὁ δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ποὺ τόσες συμφορὲς καὶ ἐρείπια σκόρπισε στὸν κόσμο, καὶ νά νέα ἀπειλὴ βαρβαρικῆς καταστροφῆς φοβερώτερη ἀπὸ κάθε ἄλλη, σὰν μαῦρο, σκοτεινό, ἀπαίσιο σύννεφο ἁπλώνεται καθημερινὰ καὶ σκιάζει τὸν ἥλιο. Σὲ περιοχὲς τοῦ Ἀνταρκτικοῦ, τοῦ Βορείου Πόλου, σὲ ἀπομακρυσμένες νησῖδες τῶν μεγάλων ὠκεανῶν, στὶς ἀπέραντες ἐκτάσεις τῆς Σιβηρίας γίνονται πειράματα, δοκιμὲς νέων ὅπλων, νέων βομβῶν τῆς λεγομένης ἀτομικῆς ἐνεργείας. Τὸ σύννεφο, ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ τὴν ἔκρηξι τῆς τελευταίας ἀπὸ αὐτὲς τὶς βόμβες, πῆρε σχῆμα τεράστιου μανιταριοῦ, ἀνέβηκε ἀστραπιαῖα σὲ ὕψος 9.000 μέτρων καὶ κατόπιν διασκορπίσθηκε σὰν λεπτότατη στάχτη ῥαδιενεργείας. Κι ὅπου πέφτει ἡ ῥαδιενεργὸς στάχτη ἡ ἀτμόσφαιρα μολύνεται, ἡ θάλασσα δηλητηριάζεται, ἡ χλωρίδα τῆς γῆς μαραίνεται γιὰ νὰ μὴν ἀνθήσῃ πιά, τὰ ζῷα φαρμακώνονται, οἱ ἄνθρωποι καίγονται σὰν νὰ τοὺς χτύπησε κεραυνὸς καί, ἂν ἀκόμη ζήσουν, παθαίνουν ποικίλες ἀλλοιώσεις στὰ λεπτότερα ὄργανα, ἀλλοιώσεις ποὺ μερικὲς ἀπ᾽ αὐτὲς ὑπάρχει κίνδυνος νὰ ἐκδηλωθοῦν κι ἀφοῦ περάσουν δεκαετίες στοὺς ἀπογόνους ἐκείνων ποὺ προσβλήθηκαν. Στάχτη – σάβανο, συμφορὰ ποὺ ξεπερνᾷ κάθε φαντασία!
Σὰν ἕνα παιχνιδάκι, σὰν βέλη ποὺ θὰ ἔρριχναν νήπια, χαρακτηρίζονται τὰ παλαιὰ ὅπλα σὲ σύγκρισι μὲ τὰ νέα ὅπλα τοῦ ἀτομικοῦ πολέμου. Οἱ λαοί, ποὺ ἀκοῦνε ἀπὸ μακριὰ καὶ διαβάζουν τὶς φρικτὲς συνέπειες, τοὺς πιάνει φόβος καὶ ἀγωνία, καὶ μὲ ἐκλεκτοὺς ἀντιπροσώπους τους διαμαρτύρονται καὶ ζητοῦν νὰ σταματήσουν τὰ πειράματα, νὰ καταδικαστῇ ὁ πόλεμος, νὰ γίνῃ ἀφοπλισμός· Read more »

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ

Τὸ φύλλο 225 τῆς «Χριστιανικῆς Σπίθας» τοῦ 1960 τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου εἶναι ἐπίκαιρο, γιατί κοντά στὰ ἄλλα κακὰ ποὺ ἦρθαν στὸν τόπο μας εἶναι καὶ ἡ εἰδωλολατρία. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ θέλουν νὰ ἐπαναφέρουν την ἀρχαία εἰδωλολατρία στὴν πατρίδα μας! Μισοῦν τον Χριστό, τὸν Σωτήρα καὶ εὐεργέτη του κόσμου καὶ πιστεύουν στοὺς 12 θεοὺς τοῦ Ὀλύμπου!!!! Καμαρώνουν γιὰ τὸν Ποσειδώνα καὶ «τὰ τσουνάμια, ποὺ δημιουργεῖ μὲ τὴν τρίαινά του»!!! Δὲν βαπτίζουν στὴν ἐκκλησία τὰ παιδιά τους! Κάνουν ὀνοματοδοσίες στὰ κέντρα! Τὰ δίνουν ὁνόματα εἰδωλολατρικά! Αὐτὸ ἔκανε καὶ ὁ τέως πρωθυπουργός ποὺ τὸν ψήφισαν οἱ χριστιανοί γιὰ νὰ σώσῃ τὴν Πατρίδα!!! Καὶ εἴδαμε πῶς τὴν ἔσωσε! Μὲ ἕνα τρίτο φοβερὸ μνημόνιο! Ἄνθρωπος ποὺ δὲν πιστεύει στὸ Χριστό δὲν μπορεῖ νὰ τὰ βάλει μὲ τὰ τέρατα τῆς παγκοσμιοποίησις καὶ νὰ γίνει ἤρωας. Ἂς προσέξουμε σ᾽αὐτὲς τὶς ἐκλογές και νὰ μὴν ἐπαναλάβουμε τὰ σφάλματα τοῦ παρελθόντος, γιατὶ δὲν ἔχουμε ἄλλὰ περιθόρια. Ἡ Ἕλλάδα ποὺ ἔχυσε ποταμοὺς αἰμάτων για τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστι τὴν ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία δὲν θὰ πάει πίσω 2000 χρόνια καὶ δὲν θὰ ξεπουληθεῖ γιὰ τὰ εὐρὼ τῶν τοκογλύφων. Κόμματα ποὺ ψήφισαν μνημόνια καὶ παρέδωσαν τὴν χώρα ἀνευ πολέμου στὰ χέρια τῶν τοκογλύφων, θὰ εἶναι ἔγκλημα νὰ τὰ ξαναψηφίσουν οἱ Ἕλληνες. Ἂς βάλουμε μυαλό ἐπιτέλους. Τὸ χρήμα, ὁποιο καὶ ἐὰν εἶναι αὐτό, θὰ πέση καὶ ξεφτελιστῆ σύντομα, ἡ πατρίδα μας πρέπει νὰ ζήση καὶ θὰ ζήση μόνο με τὸν Χριστό.

• Ἀντι νὰ ψηφίζουν κάποιοι ἕλληνες χριστιανοί καὶ νὰ ἀνεβάζουν τὸ κόμμα τοῦ Λεβέντη (ποὺ ἐξυπηρετεῖ τοὺς τοκογλύφους) γιατί δὲν ψηφίζουν ἕνα ἄλλο μικρὸ κόμμα τὴν «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», ποὺ ἔχουν ὅπως μαθαίνουμε φόβο Θεοῦ τὰ μέλη του καὶ πιστεύουν στὸ Χριστό καὶ ἀγαποῦν τὴν Πατρίδα; Δίνουμε τα τηλέφωνα 210 36 37 442
  213 02 97 996, ὅπως τὰ βρήκαμε στὸ διαδίκτυο. Ας τὸ ἐρευνήσουμε πριν ψηφίσουμε, για νὰ μην νοιώθουμε συνένοχη για την καταστροφή της Πατρίδος..
• Τὰ παλιά κόμματα μὲ τὶς μίζες καὶ τὰ μνημόνια ποὺ μᾶς κατέστρεψαν, πρέπει νὰ ἐξαφανιστοῦν. ΓΙΑ ΤΑ ΕΥΡΩ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥΣ
  

«Χριστιανικὴ Σπίθα» αρ. φύλ. 225, τοῦ 1960
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΜΑΣ;

Σύγχρονος εἰδωλολατρία

Ἔκ τινος χωρίου τῆς Θεσσαλίας, ἐκ τοῦ ἡρωϊκοῦ χωρίου Σταγάδων-Καλαμπάκας ἠκούσθη ἔντονος φωνὴ διαμαρτυρίας. Διότι καὶ μέχρι τοῦ χωρίου τούτου διὰ τοῦ Ἐθνικοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἑλλάδος μετεδόθη ἡ εἴδησις, ὄτι τὸ Ὑπουργεῖο τῆς Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας ἀπεφάσισε νʼ ἀνεγείρη εἰς τὸν πρῶτον λιμένα τῆς Ἑλλάδος, εἰς τὸν Πειραιᾶ, ἐπὶ τοῦ λόφου τῆς Καστέλλας, τεράστιον ὀρειχάλκινον ἄγαλμα τοῦ ἀρχαίου θεοῦ τῆς θαλάσσης, τοῦ Ποσειδῶνος, ὅπερ φωταγωγούμενον βεβαίως τὴν νύκτα ἐν ἡμέραις ἐθνικῶν ἑορτῶν θὰ εἶνε μακρόθεν θεατὸν καὶ ἀπὸ τοὺς ἡμετέρους καὶ ξένους ναυτικοὺς ποὺ θὰ προσεγγίζουν εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἡ πρώτη αὐτῶν ἐντύπωσις θὰ εἶνε… ὁ Ποσειδὼν μὲ τὴν τρίαινάν του!
Ἡ ἀπόφασις αὐτὴ τοῦ Ὑπουργείου εἶνε ἐξωφρενική! Ποῦ εὑρισκόμεθα; Εὑρισκόμεθα εἰς τὸν 4ον ἤ 5ον αἰῶνα πρὸ Χριστοῦ, ὅτε αἱ εἰδωλολάτραι πρόγονοί μας κατεσκεύαζον τὰ χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ καὶ μαρμάρινα ἀγάλματα τῶν ψευδῶν θεῶν των καὶ κατεστόλιζον τὰς πόλεις των; Ἀνεστήθησαν λοιπὸν ἐν 20ῶ αἰῶνι μ.Χ. οἱ χρόνοι τῆς αἰσχρᾶς εἰδωλολατρίας; Read more »

Ἀπόσπασμα ἀπὸ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Φεβρουάριος 1960, αρ. φυλ. 224
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΑΞΙΟΝ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ

Τώρα που ξεπουλοῦν τὴν πατρίδα, τὰ στρατόπεδα, τὰ λιμάνια, τὰ ἀεροδρόμια και τις βραχονησίδες και αὐτοὺς τοὺς Ἕλληνες στὰ σκλαβοπάζαρα τῶν ξένων εἶναι πολύ ἐπίκαιρο, για κάθε Ἕλληνα.

Ἰδοὺ καὶ οἱ ξένοι, ἀνώνυμοι ἑταιρεῖαι, οἰκονομικοὶ ὀργανισμοί, κράτη πανίσχυρα ποὺ θέλουν παντοῦ νὰ ἐξαπλώσουν τὴν ἐπιρροήν των, ζητοῦν ἐπιμόνως νὰ συνάψουν συμβάσεις διὰ ζητήματα ὄχι μόνον ὑλικῆς φύσεως, ἀλλὰ καὶ ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς, ὡς εἶνε τὸ κονκορδάτον, ἵδρυσις ροταριανῶν ὁμίλων, ἰνστιτούτων, ἡ εἰσαγωγὴ πορνικῶν καὶ γκαγκστερικῶν ταινιῶν, θεατρικῶν θιάσων, καὶ ἄλλων σαπρῶν προϊόντων τοῦ ἐξωτερικοῦ, διʼ ὧν ἀπειλεῖται ἡ ἀλλοίωσις τῆς ὅλης ψυχοσυνθέσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ποῖοι ἐπὶ τοῦ προκειμένου εἶνε ἁρμόδιοι; Εἶνε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι εἰς τὸν πρῶτον κίνδυνον θὰ πάρουν τὸ ἀεροπλάνον καὶ θὰ φύγουν μακρὰν ἤ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ποὺ θὰ μείνη ἐδῶ ὑπερασπιζόμενος σπιθαμὴν πρὸς σπιθαμὴν τὸ πάτριον ἔδαφος; Ὁ λαὸς ἀσφαλῶς. Καὶ ὅμως πόσας φορὰς ἐν ὀνόματι τῆς Δημοκρατίας ἐλήφθησαν ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι δὲν ἐτύγχανον τῆς γενικῆς ἐπιδοκιμασίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ὅστις ὅμως νομικῶς ἀνέλαβε τὴν ὑποχρέωσιν τῆς ἐκπληρώσεως τῶν ὑποσχομένων καὶ ἐδέθη μὲ τὰς συμβάσεις τῶν ὀλίγων διὰ πολλὰς δεκαετηρίδας; Καὶ αὐτὸ λέγεται Δημοκρατία!
Τοιαύτας περιπτώσεις, ἀναφερόμενος εἰς οἰκονομικῆς μάλλον φύσεως ζητήματα ἔχων ὑπʼ ὅψιν ἔνδοξος στρατηγός, ὅστις ἐξ ἐφηβικῆς ἠλικίας διέτρεξε ὅλα τὰ πεδία τῶν μαχῶν τῆς Ἑλλάδος, ὀλίγον πρὸ τοῦ θανάτου του συνέγραψε καὶ ἐξέδωκεν ὡς κύκνειον ἄσμα τῆς πατριωτικῆς του ψυχῆς βιβλίον ὑπὸ τὸν τίτλον «Μελέτη ἐθνικοκαθεστωτικοῦ περιεχομένου – Ἡ ἑλληνικὴ κακοδαιμονία – ἐπείγει ἡ σοβαρὰ μεταρρύθμισις τοῦ Συντάγματος – Αθῆναι 1952». Εἰς αὐτὸ μὲ τὴν χαρακτηρίζουσαν τοὺς στρατιωτικοὺς λακωνικότητα έκφράσεως γράφει˙ Ἑλλὰς˙ «ὀνόματι δημοκρατία, πράγματι δʼ ὀλιγαρχία».
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω ἀποδεικνύεται πόσον ἀτελὲς εἶνε τὸ σημερινὸν Σύνταγμα διὰ νὰ ἐξασφαλίση τὸ δικαίωμα τοῦ λαοῦ, ἵνα ἐπὶ ζωτικῆς φύσεως ζητημάτων αὐτὸς ὁ ἴδιος, οὐχὶ ἐμμέσως διʼ ἀντιπροσώπων, ἀλλʼ ἀπʼ εὐθείας ἐκφέρη τὴν γνώμην του καὶ ἡ θέλησις του ἐπικρατῆ τῆς θελήσεως τῶν ὀλίγων. Διὰ τοῦτο φρονοῦμεν ὅτι εἰς τὸ ἑλληνικὸν Σύνταγμα, ἐὰν δὲν θέλωμεν τοῦτο κάτω ἀπὸ τοὺς πόδας των ὀλίγων ἰσχυρῶν νὰ γίνη συντρίμμι, κατὰ τὴν ζωηρὰν ἔκφρασιν τοῦ γέρου τοῦ Μωρηᾶ, πρέπει νὰ προστεθῆ διάταξις, ὁρίζουσα, ἵνα ἐπὶ τοιούτων θεμάτων καλῆται ὁ λαὸς μιᾶς πόλεως ἤ ἐπαρχίας ἤ νομοῦ ἤ καὶ τῆς χώρας ὁλοκλήρου καὶ ἀποφαίνηται διὰ δημοψηφίσματος.
Τοιαύτη διάταξις ὑπάρχει εἰς τὸ Ἑλβετικὸν Σύνταγμα. Οἱ Ἑλβετοὶ ἐπὶ φλεγόντων θεμάτων κοινωνικῆς ζωῆς καλοῦνται εἰς δημοψήφισμα κατὰ καντόνια καὶ ἀποφασίζουν, ὡς συνέβη μὲ τὸ ζήτημα τῆς παροχῆς δικαιώματος ψήφου εἰς τὰς γυναῖκας. Προχθὲς ἀκόμη εἰς καθημερινὴν ἐφημερίδα ἐδημοσιεύθη φωτογραφία, εἰς τὴν ὁποίαν ἐφαίνετο ὁ πρόεδρος τῆς Ἑλβετίας δρ Μὰξ Πετιπιὲρ καὶ ἡ σύζυγός του ψηφίζοντες ἐπὶ κομμουνιστικῆς προτάσεως δημοψηφίσματος, ὅπως καθιερωθοῦν τρεῖς ἑβδομάδες διακοπῶν μὲ πλήρεις ἀπολαυὰς διʼ ὅλους τοὺς ἐργαζομένους. Ἡ πρότασις ἀπερρίφθη.

* * *

Ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται! Τὸ θέμα ὅπερ θίγομεν εἰς τὴν παροῦσαν στήλην εἶνε ἄξιον προσοχῆς ἐκ μέρους παντὸς πατριώτου πονοῦντος τὸν τόπον. Πεῖρα πικρὰ αἰῶνος καὶ πλέον καθʼ ὅν λειτουργεῖ εἰς τὴν χώραν μας τὸ λεγόμενον κοινοβουλευτικὸν πολίτευμα, ἀπέδειξεν ὅτι οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Ἔθνους προερχόμενοι ἐκ τῶν ἐπιστημόνων οἱ πλεῖστοι τῶν ὁποίων καὶ χλιαρᾶς ζωῆς εἶναι καὶ ἀμφιβόλων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, τινὲς ἐξ αὐτῶν καὶ μασόνοι καὶ ὀρθολογισταὶ καὶ ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, οἱ τοιοῦτοι ἐπὶ ζητημάτων ἠθικῆς καὶ θρησκευτικῆς ζωῆς λαμβάνουν ἀποφάσεις ἀντιθέτους πρὸς ὅσα αἰσθάνεται καὶ πιστεύει ὁ εὐσεβὴς ἑλληνικὸς λαός. Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Φεβρουάριος 1960, αρ. φυλ. 224
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΜΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΙΣ

Ἐθνικὰ προβλήματα
Τάξις, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, τάξις καὶ ἁρμονία βασιλεύει εἰς τὸ Σύμπαν.
Οἱ ἥλιοι, οἱ πλανῆται, αἱ ούράνιαι σφαῖραι ποὺ στροβιλίζονται ἐπὶ αἰῶνας εἰς τὸ ἄπειρον, δὲν κινοῦνται ἀτάκτως, ἀλλὰ κινούνται ἐπὶ τροχιῶν, διαγράφουν κύκλους δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων πέριξ ὡρισμένου κέντρου, μὲ μαθηματικὴν ἀκρίβειαν συμπληρώνουν τὸν κύκλον των, καὶ πάλιν εἰς τὴν ὥραν των ἐκκινοῦν διὰ νέα δρομολόγια. Πῶς κατορθοῦται ἡ τάξις; Τὶς ὁ τροχονόμος, ὁ προλαμβάνων τὰς συγκρούσεις; Τὶς ὁ ἀνώτατος Ρυθμιστής; Ὑπάρχει ὁ Ρυθμιστής. Ὑπάρχει ὁ Νοῦς. Ὅλα τὰ ἀστρικὰ σώματα ὑποτάσσονται εἰς νόμους, τοὺς φυσικοὺς νόμους, τοὺς νόμους τῆς κινήσεως τῶν οὐρανίων σφαιρῶν, τοὺς ὁποίους ἔθεσεν ὁ Πάνσοφος Δημιουργός. Οὐδεμία παρέκκλησις ἐκ τῶν νόμων τούτων. Διʼ αὐτὸ τάξις καὶ ἁρμονία βασιλεύει εἰς τὸ Σύμπαν.
Τάξις καὶ ἁρμονία εἰς τὸν Οὐρανόν. Καὶ ἐδῶ εἰς τὴν γῆν; Ἐὰν ρίψωμεν ἕνα βλέμμα εἰς τὸν φυσικὸν κόσμον τῆς γῆς, ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἄψυχα καὶ ἔμψυχα, πλὴν τοῦ ἀνθρώπου, θὰ ἴδωμεν καὶ ἐδῶ τάξιν καὶ ἁρμονίαν. Ὕλη, ὀρυκτά, δένδρα, ζῶα, ἡ πλάσις ὅλη, ὡς ψάλλει ὁ προφητάναξ Δαυῒδ εἰς τὸν προοιμιακὸν ψαλμὸν 103ον, ὡς πιστὴ στρατιῶτις ἐκτελεῖ τὸ θέλημα τοῦ Δημιουργοῦ, ὑποτάσσεται εἰς τοὺς φυσικοὺς νόμους καὶ κινεῖται κανονικῶς καὶ εὐρύθμως. Ἰδίως δὲ εἱς ὡρισμένα εἴδη μικρῶν πτηνῶν καὶ ἐντόμων βλέπει τις τάξιν, ποὺ προκαλεῖ τὸν θαυμασμὸν. Ὑψώσατε, παρακαλῶ, ἐν καιρῶ ἕαρος τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὂν καὶ ἴδετε τὰ ἀποδημητικὰ ἐκεῖνα πτηνὰ πῶς συντεταγμένα ὡς εἰς στρατιωτικὰς φάλαγγας φθάνουν εἰς τὸν προορισμόν των! Ἴδετε τοὺς πελαργοὺς πῶς διασχίζουν τοὺς αἰθέρας σχηματίζοντες τὸ περίφημον τρίγωνόν των καὶ πῶς ὁ ἀρχηγός των μὲ τὰ ἰσχυρὰ κτυπήματα τοὺ ράμφους ἀνακαλεῖ τοὺς ταραξίας εἰς τὴν γραμμὴν των! Ἐπισκεφθῆτε τὰς φωλέας των μυρμήκων καὶ παρακολουθήσατε τὴν ζωήν των. Ὅλοι ἐκεῖ ἐργάζονται διὰ τὸ συμφέρον τῆς κοινότητός των, ὅλοι πειθαρχοῦν καὶ παρουσιάζουν μίαν ἐργατούπολιν, εἰς τὴν ὁποίαν ἀδικίαι, στάσεις, ἐμφύλιοι πόλεμοι εἶνε ἄγνωστοι. Ἐπισκεφθῆτε τὰς κυψέλας τῶν μελισσῶν καὶ ἐξετάσατε ἐπιμελῶς τὴν ζωὴν τοῦ σμήνους. Ὁποία τάξις! Ὅλαι αἱ μέλισσαι ὑποτάσσονται εἰς τὸ θέλημα τῆς βασιλίσσης καὶ ἐργάζονται ἀόκωνς διὰ τὸ συμφέρον τοῦ σμήνους.
Πτηνά, ἔντομα ἐν Ἁρμονία ζωῆς. Καὶ ὁ ἄνθρωπος; Ὤ! Ὁ ἄνθρωπος, ἡ κορωνὶς τῆς Δημιουργίας, ἐὰν ὑπετάσσετο εἰς τὸν ἄγραφον νόμον, τὸν ἠθικὸν νόμον, τὴν φωνὴν τῆς συνειδήσεως, ποὺ ἐνεφύτευσεν ὡς πυξίδα τῆς ζωῆς εἰς τὰ στέρνα του ὁ Θεός, δὲν θὰ εἶχεν ἀνάγκην ἄλλων νόμων. Θὰ ἔζη εὐτυχής. Θὰ εἶχε σχηματίσει ἰδεώδη κοινωνίαν, ἡ ὁποίαν τὴν ρίζαν της θὰ εἶχεν ἐντὸς τῆς καρδίας τὴν δὲ ἐπέκτασιν τῆς ἐσωτερικῆς αὐτῆς βασιλείας πρὸς τὰ ἐξω, πρὸς εὐρυτέρους κύκλους, ὅπως εἶνε ἡ οἰκογένεια, ἡ κοινότης, ὁ δῆμος, ἡ πατρίς, ἡ ἀνθρωπότης, θὰ ἐπεδίωκε νὰ ἐπιτύχη διὰ εἰρηνικῶν μέσων, διὰ τῶν καλῶν ἔργων, διὰ τῆς ἀκτινοβολίας τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία καὶ τὰ θηρία ἡρεμώνει. Ὤ! Καὶ ἐὰν ὁλόκληρος ἡ ἀνθρωπότης ὑπετάσσετο εἰς τὸ θεῖον θέλημα, ὡς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὑπετάχθη εἰς τὸ θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς λέγων «οὐχ ὡς ἐγὼ θέλω ἀλλʼ ὡς Σύ». Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», Ιανουάριος 1960, αρ. φυλ. 223
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΑ ΘΕΟΤΗΣ

Σύγχρονος εἰδωλολατρία
Γνωρίζομεν, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶσται, γνωρίζομεν ὅτι οἱ πρόγονοί μας, ἐνῶ εἶχον προχωρήσει πολὺ εἰς τὴν κοσμικὴν γνώσιν, τὴν τέχνην καὶ τὴν ἐπιστήμην, ἐν τούτοις εἶχον ἄγνοιαν τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἀντʼ αὐτοῦ ἐλάτρευον ἀναρίθμητον πλῆθος ψευδῶν θεῶν καὶ θεαινῶν, τῶν ὁποίων τὰ ἀγάλματα-εἴδωλα ἧσαν ἐγκατεσπαρμένα εἰς πᾶν σημεῖον τῆς Ἑλληνικῆς γῆς. Εἰς τὰς Ἀθήνας ἰδίως, ὡς βεβαιοῖ σύγχρονος περιηγητής, τὰ εἴδωλα ἧσαν περισσότερα τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὰ τὰ εἴδωλα ἧσαν οἱ θεοί των. Ἀπόλυτον σεβασμὸν ἀπήτουν διὰ τὰ ἄλαλα, κωφὰ καὶ ἀναίσθητα ξόανα. Εἰς τοὺς βωμούς των ὄχι μόνον ζῶα, ἀλλὰ καὶ παιδία, νέοι καὶ νεάνιδες ἐσφάζοντο διὰ νὰ ἐξευμενίσουν τοὺς ἐξωργισμένους θεούς των. Ὅποιος ἐτόλμα νὰ θίξη τὰ εἴδωλα καὶ νὰ ἐκφράση ἀμφιβολίαν περὶ τῆς πραγματικῆς ὑποστάσεως τῶν θεῶν, συνελαμβάνετο καὶ κατεδικάζετο εἰς τὴν ἐσχάτην τῶν ποινῶν.
Ἡ φοβερὰ αὕτη εἰδωλολατρία ἐκυριάρχει, καὶ ὑπὸ τὸ πέλαμ αὐτῆςἀναστέναζεν ἐπὶ χιλιετηρίδος ἡ ἀρχαία Ἑλλάς. Ἐπὶ τέλους ὅμως κατελύθη ὄχι μὲ τὴν φιλοσοφίαν τοῦ Πλάτωνος, καὶ ρητορείαν τοῦ Δημοσθένους, ἀλλὰ μὲ τὸ ἀπλοῦν ὅσον καὶ βαθὺ κήρυγμα τῶν ἀλιέων τῆς Γαλιλαίας. Ἡ θρησκεία τοῦ Ναζωραίου, ἡ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἀντικατέστησε τὴν λατρείαν τῶν εἰδώλων. Τῶ Εὐεργέτη Χριστῶ, τῶ καταλύσαντι τὸ κράτος τῶν εἰδώλων, τῶ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων, τιμὴ καὶ δίξα αἰώνιος!

* * *

Ἀλλʼ ἐνῶ τὰ ἀρχαία εἴδωλα κατεκρημνίσθησαν καὶ οὐδεὶς τολμᾶ σήμερον νʼ ἀνεγείρη ναὸν εἰς τὴν Ἀφροδίτην ἤ τὸν Βάκχον καὶ νὰ καλέση καὶ ἄλλους διὰ νὰ προσφέρουν θυσίας εἰς τοὺς βωμούς των, ἐν τούτοις νέα εἴδωλα καὶ θεότητες ἐν τῶ συγχρόνω κόσμω ἐνεφανίσθησαν, καὶ οἱ λάτρεις των φανατικοί, φανατικώτεροι ἐν πολλοῖς τῶν παλαιῶν, καὶ αἱ θυσίαι εἰς τοὺς βωμοὺς τῶν νέων εἰδώλων μεγάλαι καὶ σημαντικαί.
Ποῖα εἶνε τὰ νέα ταῦτα εἴδωλα; Εἶνε κάποιαι λέξεις ποὺ ἀποτόμως εἰσβάλλουν εἰς τὴν δημοσίαν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων, περιβάλλονται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς μʼ ἕνα πέπλον μαγείας, προσελκύουν ὁπαδούς, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ δὲν γνωρίζουν τὴν ἐννοιαν ποὺ περικλείουν αἱ λέξεις, αὐτοὶ γίνονται θιασῶται τῶν νέων θεοτήτων, πιπιλίζουν διαρκῶς τὰς λέξεις, ὅπως τὰ παιδιὰ τὶς καραμέλες, καὶ ἀλλοίμονον εἰς ἐκεῖνον, ὅστις θὰ θέση ὑπὸ ἐπίκρισιν ἐστω λεπτομερείας τινὰς ποὺ ἀφοροῦν τὴν λατρείαν τῆς νέας θρησκείας. Read more »

Απόσπασμα ἀπὸ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ, Ιανουάριος 1960, αρ. φυλ. 223
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΘΗ!

«Εἴ τις κληρικὸς ἤ λαϊκὸς εἰσέλθοι εἰς συναγωγὴν
Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ
καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω» (ΞΕ΄ Ἀποστολ. Κανὼν)

Ἐκκλησιαστικὰ
Ὅταν πρὸ μηνὸς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἀθηναγόρας μετὰ τῆς ἀκολουθίας αὐτοῦ περιώδευε τὰς χώρας τῆς Μ. Ἀνατολῆς πρὸς ἐπίσκεψιν τῶν ἱστορικῶν Πατριαρχείων Ἱεροσολύμων, Ἀντιοχείας καὶ Ἀλεξανδρείας, πολλαὶ εἰδήσεις ἐδημοσιεύοντο εἰς τὰς πολιτικὰς ἐφημερίδας σχετικῶς μὲ τὸ ταξείδιον αὐτὸ καὶ τὸν σκοπὸν τοῦ ταξειδίου. Ἀλλʼ ἐξ ὅλων τῶν εἰδήσεων μία εἴδησις ἀναστάτωσε κυριολεκτικῶς τὴν συνείδησιν τῶν ἀπανταχοῦ τῆς πιστῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.
Ποία ἡ εἴδησις; Τὴν ἀντιγράφομεν ὡς ἔχει ἐκ τῆς ἐπικεφαλίδος, ἡ ὁποία ἐτέθη ὑπεράνω μακρᾶς περιγραφῆς τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Οἰκουμ. Πατριάρχου εἰς Ἱερουσαλήμ˙ «Ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης εἰσῆλθε γυμνόπους εἰς τὸ τέμενος Ὀμὰρ καὶ ἐκεῖ προσηυχήθη ὑπὲρ τοῦ Χουσεΐν».
Εἰς τὸ τζαμὶ λοιπὸν τοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ Πατριάρχης προσευχόμενος; Κύριε ἐλέησον! Ἀλλὰ πρέπει νὰ καῆ τὸ Πηδάλιον, πρέπει νὰ ποδοπατηθοῦν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν ἐπὶ ἀπειλῆ ἀφορισμοῦ τῶν λαϊκῶν καὶ καθαιρέσεως τῶν κληρικῶν τὴν εἴσοδον καὶ τὴν προσευχὴν εἰς κέντρα λατρείας ἀλλοπίστων καὶ αἱρετικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία μετʼ ἀγανακτήσεως καὶ βδελυγμίας ἀποστρέφει τὸ πρόσωπόν της καὶ ἐκ τῆς φανταστικῆς ἀκόμη εἰκόνος κληρικοῦ, ὅστις μὲ γυμνοὺς τοὺς πόδας εἰσέρχεται καὶ προσεύχεται εἰς τζαμὶ τοῦ ψευδοπροφήτου. Τοιοῦτόν τι δὲν ἀναφέρει ἡ αἱματοπότιστος ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀναφέρει ἀντιθέτως ἱερεῖς καὶ ἐπισκόπους καὶ πατριάρχας ἀλλὰ καὶ ἀπλοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἐπροτίμησαν μαρτυρικὸν θάνατον ἤ νὰ εἰσέλθουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μετὰ τῶν Τούρκων εἰς τζαμί. Read more »

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ, ΔΕΚΕΝΒΡΙΟΣ 1959, αρ. φυλ. 222
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠEI!

Ἑλλάς, ¨Ελλάς, μεριμνᾶς καὶ τυρβάζη περὶ πολλά, ἑνὸς δέ ἐστι χρεῖα

Ἐθνικὰ προβλήματα
Εἴμεθα, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, εἴμεθα ἕνα μικρὸ καὶ πτωχὸ βασίλειο. Ἐνῶ εἰς τὴν γειτονικήν μας Τουρκία ἐπὶ ἐκτάσεως γῆς γονίμου ἑνὸς τετραγωνικοῦ χιλιομέτρου 25 «καλοί μας φίλοι» ροφοῦν μακαρίως τὸν ναργιλέν των, ἐπὶ ἵσης ἐκτάσεως γῆς, ἀγόνου ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰς τὴν Ἑλλάδα διπλάσιος καὶ τριπλάσιος ἀριθμὸς ἀνόμων βασανίζεται διὰ νὰ κερδίση τὸν ἐπιούσιον ἄρτον του. Ἐπὶ πλέον διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου μιᾶς τριπλῆς κατοχῆς καὶ εἴδομεν τὴν χώραν μας μεταβαλλομένην εἰς ράχιν Ψαρῶν, ἐπὶ τῆς ὁποίας, κατὰ τὸν ποιητήν, μόνον ὀλίγα ἄνθη δύναται νὰ συλλέξη ἡ ἐπʼ αὐτῆς περιπατοῦσα δόξα. Αἱ ἐλλείψεις μας λοιπὸν εἶνε πολλαί. Μᾶς λείπουν πολλά! Καὶ δρόμοι κατάλληλοι, ἰδίως δρόμοι, οἱ ὁποῖοι θὰ διευκολύνουν τὸν ἀγροτικὸν πληθυσμὸν εἰς τὴν μεταφορὰν τῶν προϊόντων των, τὰ ὁποῖα σήπονται εἰς τοὺς τόπους τῆς παραγωγῆς, καὶ σχολικὰ κτίρια εὐπρεπῆ, καὶ κατοικίαι πρὸς στέγασιν τῶν ἀστέγων, καὶ κλινικαί, καὶ νοσοκομεῖα, ποὺ θὰ ἐξυπηρετοῦν τὰς λαϊκὰς τάξεις χωρὶς νὰ καταρρακώνεται ἡ ἀνθρωπίνη ἀξιοπρέπεια, καὶ κέντρα-ἰνστιτοῦτα μελέτης πρὸς ἀνακάλυψιν καὶ ἀξιοποίησιν τοῦ πλοῦτου, ὁ ὁποῖος κρύπτεται κάτω ἀπὸ τὸ πτωχὸν ἔδαφός μας εἴτε ὡς μέταλλον εἴτε ὡς μαῦρος χρυσὸς (πετρέλαιον). Αὐταὶ καὶ ἄλλαι ἀκόμη εἶνε αἱ ἐλλείψεις μας ποὺ καθημερινῶς διεκτραγωδεῖ ὁ ἡμερήσιος τύπος. Οἱ ξένοι ἐπισκέπται, οἱ ὁποῖοι ζοῦν εἰς μεγάλας καὶ πλουσίας χώρας, θαυμάζουν τὸν καθαρὸν οὐρανόν, τὸ πλούσιον φῶς, τὸ ὑπέροχον κλῖμα, τὰ ὡραῖα τοπία καὶ τὰ ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα τῆς Πατρίδος μας, ἀλλὰ βλέποντες τὴν σύγχρονόν μας ζωὴν καὶ συγκρίνοντες αὐτὴν πρὸς τὴν ἰδικήν των μᾶς χαρακτηρίζουν ὡς ἕνα ὑποανάπτυκτον λαόν, ὅστις πολλὰς δεκαετηρίδας θὰ χρειασθῆ, διὰ νὰ φθάση εἰς τὸ ὑψηλὸν ἐπίπεδον τῆς ἰδικῆς των ὑλικῆς εὐημερίας. Πολλαὶ αἱ ἐλλείψεις μας! Ἐὰν αἱ ἐλλείψεις αὐταὶ ἤθελον πληρωθῆ, τότε ἡ μικρὰ καὶ πτωχή μας χώρα ἤθελε γίνει εὐτυχής.
Εὐτυχής; Δὲν ἀρνούμεθα ὅτι ὁ ὑλικός, ὁ οἰκονομικὸς παράγων συντελεῖ κατὰ σημαντικὸν ποσοστὸν εἰς τὴν εὐτυχίαν τοῦ ἀνθρώπου. Ἀλλὰ θὰ εἶνε πλάνη δεινὴ νὰ παραδεχθῶμεν ὅτι ὁ οἰκονομικὸς παράγων ἀποτελεῖ τὸν μοναδικὸν παράγοντα, ἐκ τοῦ ὁποῖου ἐξαρτᾶται ἡ εὐδαιμονία τοῦ ἀνθρώπου. Ὄχι! Ἡ πηγὴ τῆς ἀνθρωπίνης εὐτυχίας εὑρίσκεται βαθύτερον ἀπὸ ὅ,τι φαντάζονται οἱ πολλοί. Read more »

ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΓΙΝΗ ΑΓΝΩΡΙΣΤΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗΝ Ε.Ε.

ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΘΕΜΕΛΙΩΘΗ ΜΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΟΚ;

Απόσπασμα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΣΠΙΘΑΣ»φυλ. 386, Ιουνίου-Ιουλίου 1977
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«…Αντιληφθήκατε, παρακαλώ τον κίνδυνο; Είναι κίνδυνος που απειλεί αυτήν τούτην την υπόστασιν του Ελληνικού Έθνους, το οποίο διακρίνεται εν μέσω λαών δια τα ιδιάζοντα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εθνικής ταυτότητος του. Εκδιώκεται το θρησκευτικόν μάθημα από τα σχολεία των άλλων κρατών της Ε.Ο.Κ; Πρέπει να εκδιωχθεί και από το ιδικόν μας εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Εισάγεται εκεί ως μάθημα αναγκαίον η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας; Πρέπει να εισαχθεί και εδώ. Εγκρίνεται εκεί το αυτόματο διαζύγιο; Και εδώ πρέπει να εγκριθεί. Εψηφίσθη εκεί ως νόμιμος πράξη η αμβλωση; Και εδώ πρέπει να ψηφισθεί. Απαλλάσσονται πάσης ποινικής και ηθικής ευθύνης οι ομοφυλόφιλοι; Και εδώ πρέπει να γίνει το ίδιο. Εις όλα πρέπει να συμπορευώμεθα με την Ε.Ο.Κ. Η νομοθεσία πρέπει να εκσυγχρονισθεί συμφώνως προς τα πρότυπα της Ε.Ο.Κ. Έτσι η Ελλάς, δεμένη πλέον εις το άρμα της Ε.Ο.Κ., κινδυνεύει να χάσει την ηθική και θρησκευτική της ταυτότητα και να γίνει αγνώριστος. Όχι Έλλην, αλλὰ Ευρωπαίος, αυτό εἶναι το ιδανικό των νεωτέρων Ελλήνων, οι οποίοι έχουν θαμβωθεί από τα «κάλλη» της Ε.Ο.Κ.

Και μόνο δια τον κίνδυνο αυτό της αλλοιώσεως του χαρακτήρα της Ελλάδος έπρεπε ν᾽ αποκρουσθεί η ένταξις. Με την ἐλεύθερη είσοδο αισχρών εραστών του μαμωνά, ανθρώπων τυχοδιωκτών, αμοραλιστών, υλιστών και αθέων, η Ελλάς, η προσφιλής μας Πατρίς, κινδυνεύει να γίνει «Γαλιλαία των εθνών». Και να ομιλήσωμε σαφέστερα, θα γίνει ἡ Ελλάς διεθνές πορνείον Ποιός τίμιος άνθρωπος ενοικιάζει, και με υπέρογκα ακόμη μισθώματα, το πτωχικόν του σπίτι, δια να γίνει οίκος ανοχής; Και πως θα επιτρέψουμε, αυτός ο μικρός οίκος, ο οποίος εθεμελιώθη με τα αίματα των προγόνων μας, να γίνει διεθνής οίκος ανοχής; Και αν ακόμη η Ε.Ο.Κ. επρόκειτο να στρώσει τους δρόμους μας με χρυσόν και να ικανοποιήσει όλας τας υλικάς επιθυμίας και ανάγκας μας, και πάλι δεν θα επιτρέπετο να δεχθώμεν την ηθικήν κατάπτωση και το “ξεπούλημα”».
Προτιμότερο πτωχοί με τον Χριστό, παρά εκατομμυριούχοι με τον διάβολο!

Read more »

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ», φυλ. 221, Νοέμβριος του 1959
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτουυ

ΕΙΣ ΝΗΣΟΝ ΚΑΘΑΡΣΕΩΣ

«Οὐκ ἔσται πόρνη ἀπὸ θυγατέρων Ἰσραὴλ»(Δευτερ. 23, 18)
«Πόρνους καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός»(Ἑβρ. 13, 4)

Κοινωνικὰ προβλήματα
Δόξα Θεῶ! Ἰδοὺ καὶ πάλιν, ἀγαπητοί μας, ὁ ἱεροκῆρυξ εἰς τὸν ἄμβωνα τοῦτον. Διότι μήπως ἄμβων, καὶ μάλιστα ἄμβων πανελλήνιος, δὲν εἶνε αἱ στήλαι τῆς μικρᾶς ταύτης θρησκευτικῆς ἐφημερίδος, τὴν ὁποίαν μὲ τὴν μικρὰν ὑλικὴν βοήθειαν καὶ πρὸ παντὸς μὲ τὴν μεγάλην ἠθικὴν ὑποστήριξην καὶ συμπαράστασιν φίλων ἀναγνωστῶν ἐπὶ μίαν δεκαπενταετίαν συνεχῶς ἐκδίδομεν; Καὶ ὅμως καὶ ἐκ τοῦ ἄμβωνος τούτου σκοτειναὶ δυνάμεις ζητοῦν νὰ μᾶς καταβιβάσουν. Ἀλλʼ ἡμεῖς μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου θὰ ἀνερχώμεθα εἰς τὸν ἄμβωνα τοῦτον διὰ νὰ κηρύττωμεν κατὰ δύναμιν τὴν ἀλήθειαν, νὰ διδάσκωμεν καὶ παρηγορῶμεν τὸν λαόν, νὰ ἐλέγχομεν τὰ δημόσια σκάνδαλα καὶ καυτηριάζωμεν τὰς κοινωνικὰς πληγάς.
Ποῖον σήμερον τὸ θέμα μας; Ὑπάρχουν θέματα, τὰ ὁποῖα ὁ σύγχρονος ἱεροκῆρυξ διστάζει νὰ θίξη ἐκ φόβου μήπως προσκρούση εἰς τὸ καλαισθητικὸν συναίσθημα τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ἀρέσκονται νʼ ἀκούουν πάντοτε ὡραίας λέξεις καὶ φράσεις. Νὰ ὀνομάση ὁ ἱεροκῆρυξ κάτι, ποὺ συμβαίνει καὶ σκανδαλίζει ὁλόκληρον τὴν κοινωνίαν, μὲ τὴν λέξιν ἡ ὁποία ἁρμόζει; Νὰ εἴπη συγκεκριμένην περίπτωσιν παραβάσεως τῆς 6ης ἐντολῆς τοῦ Δεκαλόγου, μοιχείαν ἤ πορνείαν; Μύρια στόματα θὰ φωνάξουν˙ εἶνε ἀκαλαίσθητος, ἀνάγωγος, ἀγροῖκος, αἰσχρὸς ἱεροκῆρυξ! Ποῦ ἐφθάσαμεν! Ἀλλὰ πῶς θέλετε, κύριοι καὶ κυρίαι τῆς ἀριστοκρατίας, νὰ ὀνομάζωμεν τὰς αἰσχρὰς σχέσεις καὶ πράξεις σας; Νὰ καλέσωμεν τὴν παλλακίδα σας φίλην, τὸν μοιχὸν καὶ πόρνον φίλον καὶ τὴν μοιχείαν φιλίαν; Ἔτσι θέλετε; Ἀλλʼ εἶνε ὡς νὰ ὀνομάζωμεν τὸ δηλητήριον γλυκὺ σιρόπι, τὸ σκότος φῶς καὶ τὸν διάβολον ἄγγελον μὲ λευκὰ πτερά. Ἀλλʼ ὄχι! Ὁ ἄμβων οὗτος, ἡ μικρὰ αὕτη, λέγω, θρησκευτικὴ ἐφημερίς, δὲν πρόκειται νὰ ὑποχωρήση εἰς ἀπαιτήσεις τῶν κ. κ. εὐφημιστῶν. Δὲν θὰ γίνωμεν ἡμεῖς εὐγενέστεροι τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὅστις ἀποκαλύπτων καὶ ἐλέγχων τὴν αἰσχρότητα τῆς ἐποχῆς του ἔλεγεν, ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ οἱ ἀκροαταί του νὰ στολίζωνται μὲ ὡραίας λέξεις καὶ τετορνευμένας φράσεις, ἀλλὰ μὲ σεμνὰ καὶ ἀπαστράπτοντα ἤθη. Εἶμαι, ἔλεγεν, ἰατρός, πνευματικὸς ἰατρός, καὶ ὡς ὁ ἰατρὸς λερώνει πολλάκις τὰ καθαρά του χέρια διὰ νὰ καθαρίση τὰς πληγὰς τοῦ ἀσθενοῦς ἀπὸ το πῦον καὶ τὰ αἵματα, οὕτω πως καὶ ἐγὼ ἀναγκάζομαι νὰ λερώσω τὴν γλώσσάν μου, ἵνα διʼ αὐτῆς, διὰ τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου, καθαρίσω τὰς ἠθικὰς πληγὰς τῆς κοινωνίας. Δὲν θὰ γίνωμεν ἡμεῖς εὐγενέστεροι ἀπὸ τοὺς θεοπνεύστους συγγραφεῖς τῶν βιβλίων τῆς Ἁγ. Γραφῆς, οἱ ὁποῖοι ὡς βλέπομεν καὶ μόνον εἰς τὰ δύο ρητά, ποὺ προτάσσομεν εἰς τὸ παρὸν ἄρθρον, δίδουν εἰς τὰς φοβερὰς παρεκτροπὰς τῆς ἠθικῆς τὰ ἁρμόζοντα ὀνόματα. Read more »