Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 9312

Σύναξις Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ
Κυριακὴ 7 Ἰανουαρίου 2018
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το κηρυγμα του Βαπτιστου

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἡ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Φώτων· βαπτίσθηκε ὁ Χριστός. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴ μνήμη ἐκείνου ποὺ ἀξιώθηκε νὰ τὸν βαπτίσῃ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.
Νὰ τὸν ἐπαινέσουμε; Εἴμαστε ἀνάξιοι. Ἄλ­λωστε ὁ ἅγιος Ἰωάννης δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς δικούς μας ἐπαίνους· τὸν ἐπαίνεσε ὁ ἴ­διος ὁ Χρι­στός. «Μνήμη δικαίου μετ᾿ ἐγκωμί­ων, σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου, ­Πρό­δρομε…» (ἀπολυτίκ.). Ὁ Χριστὸς εἶπε «Οὐκ ἐγήγερ­ται ἐν γεννητοῖς γυναικῶν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» (Ματθ. 11,11)· ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀ­δάμ, μεταξὺ τοῦ πλήθους ποὺ γεννήθηκαν, δὲν ὑ­πῆρξε ἄλλος ἀνώτερος ἀπὸ τὸν Βαπτιστή.
Τί λοιπὸν νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς; Παρὰ ταῦ­τα ἂς ψελλίσουμε λίγες λέξεις στὴν ἑορτή του.

* * *

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἀγαπητοί μου, ἦ­ταν παιδὶ εὐσεβῶν γονέων, τοῦ Ζαχαρίου καὶ τῆς Ἐλισάβετ, ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ τὸν ἀποκτή­σουν σὲ μεγάλη ἡλικία κατὰ τρόπο θαυμαστό. Ἰωάννης θὰ πῇ «δῶρο Θεοῦ». Καὶ ἦταν δῶρο Θεοῦ ὁ Ἰωάννης. Ἔμβρυο ἀκόμα, μέσα ἀπ᾽ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του, χαιρέτισε καὶ προσ­κύνησε τὸ Χριστό, ὅταν ἡ Παναγία ἔγκυος, ἐ­πισκέφθηκε τὴν Ἐλισάβετ. Τότε «ἐσκίρτησε τὸ βρέφος», ὁ Ἰωάννης, «ἐν τῇ κοιλίᾳ» τῆς μη­τέρας του (Λουκ. 1,41). Ἀπὸ τότε ἦταν ἁγιασμένος.
Ὅταν μεγάλωσε, πῆγε στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορ­δάνου. Ἐκεῖ ἀσκήθηκε αὐστηρά. Ἔζησε βίο ὑ­περάνθρωπο. Ἡ ἐνδυμασία του ἁπλῆ. Τὸ φαγη­τό του λιτό. Ποτό του τὸ νερὸ τοῦ ποταμοῦ. Στρῶμα του ἡ ἀμμουδιὰ τῆς ὄχθης, ὀροφὴ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ, συντροφιά του τὰ θηρία.
Μέσα σὲ τέτοιες συνθῆκες ἀνδρώθηκε. Βιβλίο, ποὺ μελετοῦσε, ἦταν ἡ φύσις. Τὰ πάντα μιλοῦν, ὅλα κηρύττουν τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ· «Αἰνεῖτε αὐτὸν ἥλιος καὶ σελήνη, αἰνεῖτε αὐ­τὸν πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς» (Ψαλμ. 148,3).
Πανεπιστήμιο τοῦ Ἰωάννου ἡ ἔρημος. Ἐκεῖ καταρτίσθηκε, καὶ ἐκεῖ ἔλαβε τὴν ἐντολὴ ν᾿ ἀρ­χίσῃ τὸ βάπτισμα καὶ τὸ κήρυγμα. Ἕνα κήρυγμα ποὺ διέφερε ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῶν φαρισαίων καὶ γραμματέων, κήρυγμα ποὺ ξυπνοῦσε τὴν συνείδησι, ἀναγκαῖο στὴν ἐκφυλισμένη γενεά.

* * *

Ποιό ἦταν τὸ κήρυγμά του; Read more »

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια
6 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΡΗΜΟΣ ΔΙΨΑ

«Εὐφράνθητι, ἔρημος διψῶσα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρίνον» (Ἠσ. 35,1)

Κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ποὺ προηγήθηκε εἴ­δαμε, ἀγαπη­τοί μου, τὸν Χρι­στό, ὅπως λέει ὡραῖα ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἕνα νήπιο ποὺ κλαυθμυρίζει στὴν ἀγ­κάλη τῆς ἁγίας Μητέρας του. Καὶ σήμερα, Θε­οφάνεια, βλέπουμε τὸν Κύριο ὄχι πλέον νήπιο ἢ παιδί, ἀλλὰ τέλειον ἄνδρα, σὲ ἡ­λικία τρι­άντα ἐτῶν, νὰ βαπτί­ζεται στὰ νερὰ τοῦ Ἰορ­δά­νου ποταμοῦ.
Σήμερα ἡ ἁγία Τριὰς ἀποκαλύπτεται στὸν κόσμο. Σήμερα τὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνου ἁγιάζον­ται. Σήμερα τὸ περιστέρι ὡς ἀγγελιαφόρος τοῦ οὐρανοῦ ἀναγγέλλει στὸν κόσμο, ὅτι σταμάτησε ὁ κατακλυσμὸς τῆς ἁμαρτίας. Σήμερα ὁ Ἰωάννης τρέμει, ἐνῷ ἡ πλάσι ἀγάλλεται. Σήμερα χαίρει καὶ ἡ ἔρημος. Ἔτσι λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας, ὀκτακόσια χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸ γεγονὸς αὐτό. «Τάδε λέγει Κύριος», ἀκοῦ­με στὸν ἁγιασμό· «Εὐφράνθητι, ἔρημος δι­ψῶ­σα, ἀγαλλιάσθω ἔρημος καὶ ἀνθήτω ὡς κρί­νον» (Ἠσ. 35,1). Νὰ χαρῇ, λέει, ἡ ἔρημος· νὰ χαρῇ, γιατὶ σὲ λίγο θὰ γίνῃ περιβόλι, θὰ γίνῃ χλοερὸ λιβάδι καὶ στὸ χορτάρι της θὰ βόσκουν ἀρνιά· νὰ χα­ρῇ ἡ ἔρημος, γιατὶ θ᾽ ἀναβλύσῃ πηγαῖα νερά.
Ἀλλὰ ποιά εἶνε αὐτὴ ἡ ἔρημος γιὰ τὴν ὁ­ποία μιλάει ἡ προφητεία;
Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1032

Προπαραμονὴ τῶν Φώτων (4 Ἰανουαρίου)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Το Δωδεκαημερο

ΕΟΡΤΕΣ ἔχουμε, ἀγαπητοί μου. Ἑορτάζουμε τὸ ἅγιο Δωδεκαήμερο. Τί εἶνε τὸ Δωδεκαήμερο; Εἶνε μιὰ περίοδος ποὺ ἀρχίζει τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου) καὶ τελειώνει τὰ Φῶτα (6 Ἰανουαρίου). Διαρκεῖ δηλαδὴ 12 ἡμέρες (7 ἀπὸ τὸ Δεκέμβριο καὶ 5 ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο – ἐξαιρεῖται ἡ παραμονὴ τῶν Φώτων). Κατὰ τὸ Δωδεκαήμερο, λόγῳ τῆς χαρᾶς τῶν ἑορτῶν, γίνεται κατάλυσις εἰς πάντα.
Σᾶς παρουσιάζω ἐν συντομίᾳ τὶς σπουδαιότερες ἑορτὲς τοῦ Δωδεκαημέρου.

* * *

 Ἡ πρώτη ἑορτὴ εἶνε τὰ Χριστούγεννα (25 Δεκεμβρίου). Μεγάλη καὶ χρονικῶς ἡ πρώτη ἑορτὴ τῆς χριστιανοσύνης. Τὸ ὅτι γεννήθηκε ὁ Χριστὸς εἶνε τὸ ἄλφα τῆς πίστεώς μας, ἡ ῥίζα, ἡ «ἀπότιστος ῥίζα» (οἶκ.), τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας· ῥίζα ποὺ δὲν φύτευσε καὶ δὲν πότισε ἄνθρωπος, καὶ γι᾿ αὐτὸ μένει ἀνεκρίζωτος. Κι ὅπως ἀπὸ τὴ ῥίζα βγαίνουν κλαδιὰ φύλλα καὶ ἄνθη, ἔτσι ἀπὸ τὴν ἑορτὴ αὐτὴ προέρχονται ὅλες οἱ ἄλλες ἑορτές. Ἐὰν ὁ Χριστὸς δὲν ἐγεννᾶτο, δὲν θὰ εἴχαμε Φῶτα (Θεοφάνεια), δὲν θὰ εἴχαμε Μεγάλη Παρασκευή, δὲν θὰ εἴχαμε Πεντηκοστή. Τὰ Χριστούγεννα εἶνε ἡ πρώτη ἑορτή, ἡ «μητρόπολις» τῶν ἑορτῶν.
Τί ἑορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα; Τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἱστορίας. Οὔτε ἔγινε οὔτε ἀκούστηκε ἄλλοτε, ὅτι ὁ Θεός, ποὺ δημιούργησε τὰ πάντα καὶ κατοικεῖ στὰ οὐράνια, κατέβηκε στὴ γῆ! Φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα ἀπὸ τὰ πάναγνα αἵματα τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἔζησε 33 χρόνια ἐδῶ κάτω· δίδαξε τὰ πιὸ ὡραῖα λόγια, ἔκανε μύρια θαύματα, σταυρώθηκε, ἔχυσε τὸ τίμιό του αἷμα – γιατί ὅλα αὐτά; Ἀπὸ ἀγάπη· γιὰ νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπο.
Ἡ δευτέρα ἑορτὴ τοῦ Δωδεκαημέρου (26 Δεκεμβρίου) λέγεται Σύναξις τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου. Λέγεται σύναξις, διότι ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ συναχθοῦμε, νὰ μαζευτοῦμε ὅλα τὰ παιδιά της στὸ ναὸ τὴ δευτέρα ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ τῆς ἀξίζει νὰ τιμᾶται. Διότι ἡ Παναγία εἶνε παραπάνω ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους. Εἶνε ἡ βασίλισσα, ἡ μάνα, ἡ μόνη μέσ᾿ στὰ ἑκατομμύρια τῶν γυναικῶν ποὺ βρέθηκε ἀξία νὰ γεννήσῃ τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Read more »

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΥΠΝΕΙΤΕ !

ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ – ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΥΜΜΕΤΈΧΕΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΗ
ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ

Για να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» επουδενί στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων, καθώς πιθανή ύπαρξή του θα συμβάλει στην αποσταθεροποίηση της περιοχής.

https://agonasax.blogspot.gr/2018/01/blog-post_6.html

Μικρο ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ Ο ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ; ΣΚΛΗΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΑΣ

__________

_________

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΥΠΝΕΙΤΕ ! ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ (έως 31 Ιαν. 2018) ΕΔΩ: https://onomasia.gr

Read more »

Περίοδος Δ΄ Ἔτος ΛΕ΄
Φλώρινα ἀριθμ. φύλλου 2063
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τὰ ἅγια Θεοφάνεια (Ματθ. 3,13-17)
Σάββατο 6 Ἰανουαρίου 2018

Βαπτιζεται ο Αναμαρτητος

«Καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος» (Ματθ. 3,16)

Μεγάλη, ἀγαπητοί μου, καὶ ἐπίσημη ἑορτὴ σήμερα, ἑορτὴ ποὺ παλαιὰ ἦταν συνδεδεμένη μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων. Εἶνε μακρὰ ἡ σημερινὴ ἀκολουθία, ἐν τούτοις εἶνε ἀνάγκη νὰ μιλήσουμε· ἐγὼ τοὐλάχιστον δὲν ἐννοῶ θεία λειτουργία χωρὶς κήρυγμα.

* * *

Τὴ νύχτα τῶν Χριστουγέννων ἀκούσαμε τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ ἡ­μέρες τὸ Θεῖο Βρέφος πῆρε τὸ ὄνομα Ἰησοῦς. Κατόπιν ὁ Ἰησοῦς ἀναγκάστηκε νὰ φύγῃ στὴν Αἴγυπτο· εἶνε ὁ πρῶτος πρόσ­φυγας. Ὅταν πέθανε ὁ Ἡρῴδης ἐπέστρεψε στὴν ἱερὰ Γῆ, ἀλ­λὰ ἐγκαταστάθηκε στὴ Ναζαρὲτ καὶ γι᾽ αὐτὸ ἐπωνομάστηκε Ναζωραῖος (Ματθ. 2,23· 26,71 κ.ἀ.). Ὕστε­ρα βλέπουμε τὸ Χριστὸ σὲ ἡλικία 12 ἐτῶν μαζὶ μὲ τὴν Παναγία Μητέρα του στὰ Ἰεροσό­λυμα στὸ ναὸ τοῦ Σολομῶντος. Καὶ μετά, μὲ ἕνα χρο­νι­κὸ ἅλμα, τὸν βλέπουμε ἀπότομα σὲ ἡλικία 30 ἐτῶν στὰ ῥεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου. Καὶ ἔρ­χε­ται ἡ ἀπιστία καὶ μᾶς ἀπευθύνει τὸ ἐρώτημα· Read more »

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου. Φλώρινα 1.1.1975

———-

——–

Νέο πολιτικὸ ἔτος – Πρωτοχρονιὰ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ὁ μακάβριος χορὸς

«Ποία ἡ ζωὴ ὑμῶν; ἀτμὶς γὰρ ἔσται ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ καὶ ἀφανιζομένη» (Ἰακ. 4,14)

Ενα ἀκόμη ἔτος πέρασε, ἀγαπητοί μου. Μὲ τὴν ἀνατολὴ τοῦ νέου ἔτους ἂς κάνουμε λί­γες σκέψεις πάνω στὸ μεγάλο θέμα τοῦ χρόνου.

* * *

Τί εἶνε ἕνα ἔτος ἐν συγκρίσει μὲ τὴν αἰωνι­ότητα; Μία σταγόνα ἐμπρὸς στὸν ὠκεανὸ τοῦ χρόνου. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι ἕνα μυστηριῶ­δες πουλί, στὸ τέλος κάθε ἔτους πετάει πάνω ἀπ᾿ τὸν ὠκεανὸ καὶ παίρνει μὲ τὸ ῥάμφος του μία σταγόνα. Μπορεῖτε νὰ φαντασθῆτε πό­σα δισ­εκατομμύρια καὶ τρισεκατομμύρια χρόνια θὰ περάσουν μέχρις ὅτου τὸ πουλὶ πά­ρῃ καὶ τὴν τελευταία σταγόνα τοῦ ὠκεανοῦ; Κι ὁ μεγαλύ­τερος μαθηματικὸς θὰ καταληφθῇ ἀπὸ ἴλιγγο.
Ἀπέραντος καὶ ἀσύλληπτος εἶνε καὶ ὁ ἄλ­λος ἐκεῖνος ὠκεανὸς ποὺ λέγεται αἰωνιότης. Πότε ἄρχισε ὁ χρόνος; Πόσα χρόνια πέρασαν μέχρι τώρα; Πόσα θὰ περάσουν μέχρι νὰ λή­ξῃ ὁ κόσμος, ποὺ μὲ τὴ δημιουργία του συνδέ­εται ὁ χρόνος; Σταγόνα στὸν ὠκεανὸ εἶνε τὸ ἕ­να ἔτος. Τί εἶνε ἡ ζωή μας μπροστὰ στὴν αἰω­νιότητα; Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, σὲ ἐ­πικήδεια ὁμιλία του στὸν Καισάριο, ὡς ἑξῆς περιγράφει τὴ ματαιότητα τῆς ζωῆς.
«Τέτοια εἶνε, ἀδελφοί, ἡ πρόσκαιρη ζωή μας. Τέτοιο τὸ παιχνίδι ποὺ παίζεται πάνω στὴ γῆ· ἐνῷ δὲν ὑπάρχουμε νὰ γενηθοῦμε, κι ἀφοῦ γεν­­νηθοῦμε νὰ πεθάνουμε. Ὄνειρο εἴμαστε ποὺ δὲν παραμένει, φάντασμα ποὺ δὲ μπορεῖς νὰ τὸ πιά­σῃς, πέταγμα πουλιοῦ περαστικοῦ, πλοῖο ποὺ δὲν ἀφήνει ἴχνη στὴ θάλασσα, σκόνη, ἀ­τμός, πρωινὴ δροσιά, λουλούδι ποὺ ἀν­θί­ζει στὸν καιρό του καὶ στὸν καιρό του μαραί­νεται. Καλὰ φιλοσόφησε γιὰ τὴν ἀσθένειά μας ὁ θεῖος Δαυ­ΐδ· “Οἱ ἡμέρες τῆς ζωῆς τοῦ ἀν­θρώπου εἶνε σὰν τὸ χορτάρι· σὰν λουλούδι τοῦ ἀ­γροῦ, ἔτσι θὰ πέσῃ”».
Ἂς φέρουμε καὶ μιὰ εἰκόνα ποὺ χρησιμοποιεῖ ἡ ἁγία Γραφή. «Ἀτμὶς ἔσται ἡ ζωὴ ὑμῶν ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ καὶ ἀφανιζομένη», ὅπως λέει ὁ ἀδελφόθεος Ἰάκωβος στὴ θε­όπνευστη Ἐπιστολή του (Ἰακ. 4,14). Ἡ ζωή μας, λέει, ὡς πρὸς τὴ διάρκειά της μοιάζει μὲ λεπτὸ ἀτμό, ποὺ βγαίνει ἀπὸ ἕνα καζάνι κα­θὼς τὸ νερό του βράζει καὶ ἐξατμίζεται. Παρα­τηρήσατε ποτὲ τὸν ἀτμό; Τὸν βλέπουμε γιὰ λίγο ν᾿ ἀνεβαίνῃ κ᾿ ἔπειτα νὰ ἐξαφανίζεται.
Ἀλλ᾿ ἐνῷ αὐτὴ εἶνε ἡ πραγματικότητα, οἱ ἄν­­θρωποι, ἀπορροφημένοι συνήθως ἀπὸ μέριμνες, ζοῦν σὰν νὰ εἶνε αἰώνιοι πάνω στὴ γῆ. Δὲν σκέπτονται τὸ τέλος τους. Κι ἂν κανεὶς τοὺς τὸ θυμίσῃ, τρομάζουν καὶ… χτυποῦν ξύλο!
Ὁ φόβος τοῦ θανάτου κάνει νὰ διώχνουν ἀπ᾽ τὴ σκέψι τὴν ἰδέα του. Ἂν τὸν σκέπτονταν σοβαρά, διαφορετικὴ θὰ ἦταν ἡ συμπεριφορά τους. Ὅπως λέει ἀρχαῖος σοφὸς πρόγονός μας, «μνήμη θανάτου ὅρος φιλοσοφίας». Ἡ δὲ Σοφία Σειρὰχ ἀκό­μη πιὸ ζωηρὰ καὶ πιὸ συγκεκρι­μένα προτρέπει· Read more »

Νέο πολιτικὸ ἔτος – Πρωτοχρονιὰ
Δευτέρα 1 Ἰανουαρίου 2018
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Τo νεο ετος

Τὰ μεσάνυχτα τῆς 31ης Δεκεμβρίου, ἀγαπη­τοί μου, ὅταν ὁ δείκτης τοῦ ρολογιοῦ δείχνει δώδεκα, ἕνας χρόνος ζυμωμένος μὲ χα­ρὲς καὶ λύπες σφραγίζεται καὶ μπαίνει στὰ ἀρ­χεῖα τῆς αἰωνιότητος· μιὰ σταγόνα τοῦ χρόνου πέφτει στὸν ὠκεανό. Οἱ μελλοντικὲς γενιὲς θὰ γίνουν κριταὶ τῶν πράξεων καὶ τῶν ἔργων τοῦ ἔ­­­τους αὐτοῦ. Πάνω ὅμως ἀπὸ τὴν κρίσι τῶν ἀνθρώπων θὰ εἶνε ἡ ἀδέκαστη κρίσι τοῦ Θε­οῦ, ποὺ τὴν ἡμέρα ἐκείνη θ᾿ ἀπαγγεί­λῃ τὸ τρομερὸ «κατηγορῶ» ἐναντίον ἐκείνων ποὺ τὸ ἔ­τος αὐτὸ διαλογίστηκαν τὸ πονηρό, λά­λησαν τὸ ψεῦδος, ἔπλεξαν σκευωρί­ες, ἔπραξαν τὰ φαῦ­λα, καταπάτησαν θείους καὶ ἀνθρώπινους νόμους, ὠργίασαν καὶ ἔ­βαψαν μὲ αἷμα ἀθῴων τὴ γῆ. Τίποτε ἀπ᾽ ὅλα δὲν θὰ μείνῃ ἀ­βράβευ­το ἢ ἀτιμώρητο. Πιστέψτε το, ὅλα εἶνε γραμμένα! Ἐκεῖνος ποὺ μετράει τὶς σταγόνες τῆς ἀβύσσου, τὰ φύλλα τῶν δασῶν καὶ τὴν ἄμ­μο τῆς θαλάσσης, θὰ μετρήσῃ καὶ τὶς σκέψεις, τὶς ἐνδόχυχες ἐπιθυμίες, τὰ βαθύτερα ἐλατήρια τῶν πράξεών μας, καὶ «ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ» (Ματθ. 16,27).
Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς ἡ 1η Ἰανουαρίου, ἡ 1η τοῦ νέου ἔτους, δὲν πρέπει νὰ περνᾷ ἐπιπόλαια, μέσα σὲ γέλια καὶ καγχασμούς, μέθη καὶ ὄρ­για, καὶ δίπλα στὸ πράσινο τραπέζι τοῦ χαρτο­παιγνίου. Αὐτὴ εἶνε ζωὴ ῥηχή, ποὺ δὲν ἀ­ξίζει νὰ ζοῦμε. «Βίος ἀνεξέλεγκτος βίος ἀβίωτος», ἔ­λεγε ἕνας ἀρχαῖος φιλόσοφος τῶν Ἀθη­νῶν. Ἂς ἐλέγξουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς τὸν ἑαυτό μας. Ἂς σταθοῦμε μὲ προσοχὴ στὸν ἰσθμὸ αὐτὸ τοῦ χρό­νου, ἂς ῥίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ παρελθὸν κι ἂς ἀτενίσουμε πρὸς τὸ μέλλον. Ἔχουμε ἱερὰ κα­θή­κοντα τώρα στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους. Ποιά; Read more »

Βασιλείου τοῦ Μεγάλου
1 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

O Μεγας Βασιλειος

(τὸ ἐπεισόδιο μὲ τὸν ἔπαρχο Μόδεστο)

Ἡ ἱστορία ὠνόμασε τὸν ἅγιο Βασίλειο Μέγα, τίτλος ποὺ δὲν εἶνε κενός, ἕνα χαρτονόμισμα χωρὶς ἀντίκρυσμα. Κι ἄλλοι ὠνομάσθηκαν μεγάλοι, ἀλλὰ ὁ τίτλος τους εἶνε κίβδηλος. Ἐνῷ ὁ τίτλος τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἶνε γεμᾶτος οὐσιαστικὸ περιεχόμενο.
Ποιός θὰ μπορέσῃ, ἀγαπητοί μου, ποιός θὰ μπορέσῃ νὰ ὑμνήσῃ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Μεγάλου Βασιλείου; Νᾶνοι ἐμεῖς μπροστά του καὶ νήπια, θὰ ψελλίσουμε μερικὲς λέξεις.
Νὰ ὑμνήσουμε τοὺς ἐνδόξους προγόνους του; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν πολύτεκνη οἰκογένειά του, ποὺ τέσσερις βλαστοί της ἀξιώθηκαν τοῦ τίτλου τῆς ἁγιωσύνης καὶ ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν κλίσι καὶ ῥοπή, ἢ μᾶλλον τὸν ἔρωτα ποὺ τὸν εἵλκυε; Ὁ ἔρωτας αὐτὸς σήμερα σβήνει. Εἶνε ὁ ἔρωτας τῆς γνώσεως, τῆς ἐπιστήμης, τῆς μορφώσεως. Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, μόνο τὸ σέξ, ὁ κατώτατος αὐτὸς ἔρωτας, ποὺ συναντᾶται καὶ στὰ κτήνη· ὑπάρχει καὶ ὁ ἔρωτας τῆς μαθήσεως, ποὺ κατέφλεγε τὰ στήθη τοῦ νεαροῦ Βασιλείου καὶ τὸν ἔκανε νὰ πετάξῃ στὴν Κωνσταντινούπολι, στὴν Ἀθήνα καὶ σὲ ἄλλα κέντρα τοῦ ἀρχαίου ἐκείνου κόσμου, σὰν μέλισσα ποὺ πετάει ἀπὸ ἄνθος σὲ ἄνθος, γιὰ νὰ συλλέξῃ τὸ γλυκὺ μέλι τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἐπιστήμης. Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὶς ἀρετές του, τὸ ἀναφαίρετο αὐτὸ κτῆμα τοῦ ἀνθρώπου; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν ἐγκράτειά του, ποὺ τὸν ἔκανε νὰ μοιάζῃ μὲ ἔνσαρκο ἄγγελο; Ἢ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴ φιλανθρωπία του, ποὺ τὸν μετέβαλε σὲ ἀστείρευτο ποταμό;
Θὰ ἐχρειάζοντο πολλὲς ὁμιλίες. Τ᾿ ἀφήνουμε ὅμως ὅλα αὐτά· καὶ ἀπὸ τὸν ἀνθῶνα τοῦ βίου του κόβω μόνο ἕνα λουλούδι. Θ᾿ ἀναφέρω μόνο ἕνα ἐπεισόδιο. Ὅπως λέγανε οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, «ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα»· ἀπὸ τὸ νύχι, δηλαδή, ἀναγνωρίζει κανεὶς τὸ λιοντάρι. Καὶ ὅπως ἕνα νύχι τοῦ λιονταριοῦ φθάνει γιὰ νὰ δείξῃ τὴν ἀλκὴ τοῦ βασιλέως τῶν ζῴων, κατὰ παρόμοιο τρόπο καὶ ἕνα ἐπεισόδιο ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν μεγάλων εἶνε δυνατὸν νὰ χαρακτηρίσῃ τὴν ὅλη φυσιογνωμία τους. Ἔτσι καὶ τὸ ἐπεισόδιο αὐτὸ εἶνε δυνατὸν νὰ δείξῃ, ποιά καρδιὰ λέοντος ὑπῆρχε μέσα στὸ ἀσθενικὸ ἐκεῖνο σαρκίο ποὺ ἐκάλυπτε τὴν ὕπαρξι τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Read more »

Ὡς γέρων ἐπίσκοπος ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου θέλω νὰ εὐχηθῶ εἰρήνη στὸν τόπο αὐτόν, στὴν πόλι καὶ στὸ λαό της. Ἀλλὰ τὴν ἰδανικὴ εἰρήνη τὴ βλέπω πολὺ μακριά. Οἱ ὑπερδυνάμεις ―τὸ εἶπα καὶ ἄλ­λοτε― παίζουν τὴν Πατρίδα μας στὸ ταμπλὼ τῆς αἰσχρᾶς πολιτικῆς, και εγινε η μικρή Ελλάδα ζαρι στὸ τάβλι τῶν μεγάλων.
Ευχομεθα ειρηνη με ελευθερια και δικαιοσυνη.

Νέο πολιτικὸ ἔτος – Πρωτοχρονιὰ
1 Ἰανουαρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιώτου

Η αναρχια χειροτερη απο την τυραννια

ΕΧΟΥΜΕ ἱερὸ καθῆκον νὰ ἐκφράζουμε βαθειὰ εὐγνωμοσύνη στὸ Θεό, διότι ἡ ἀγαθό­της του μᾶς χαρίζει ἕνα νέο ἔτος. Ὁ βασιλεὺς τῶν ποιητῶν, ὁ Δαυΐδ, εἶπε· «Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον καί, πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐ­τοῦ· εὐλόγει, ἡ ψυ­χή μου, τὸν Κύριον καὶ μὴ ἐ­πιλανθάνου πά­σας τὰς ἀν­ταποδόσεις αὐτοῦ» (Ψαλμ. 102,1-2). Πρέπει νὰ εὐ­χαριστοῦμε τὸ Θεὸ γιὰ τὶς μικρὲς καὶ μεγά­λες εὐεργεσίες του, ὑλικὲς καὶ πνευματικές, καὶ πρὸ παντὸς γιὰ τὴ μακρο­θυμία του. Νὰ τὸν εὐ­γνωμονοῦμε ὄχι μόνο ὡς ἄτομα καὶ ὡς οἰ­κο­γέ­­νειες, ἀλλὰ καὶ ὡς κοινότητες καὶ δῆμοι, καὶ τέλος νὰ εὐγνωμονοῦμε τὸ Θεὸ ὡς ἔθνος.
Ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι ἂς τὸν εὐχαριστή­σουμε σήμερα γιὰ τὶς εὐεργεσίες ποὺ μᾶς ἐ­πεδαψίλευσε καὶ ἐπιδαψιλεύει μέχρι τώρα. Παρ’ ὅλα τὰ σφάλματα ποὺ ἔχουμε διαπράξει οἱ Ἕλληνες ―τὰ ὁποῖα στὴ γλῶσσα τῆς θρησκείας λέγονται ἁμαρτήματα― (σφάλματα πο­λιτικά, στρατιωτικά, οἰκονομικά, ἐκκλησιαστι­κὰ κ.ἄ.), ἡ Ἑλλάδα μας δὲν ἐτάφη ἀκόμα. Ζῇ, καὶ θὰ συνεχίσῃ τὴν ἱστορία της. Διότι, ὅ­πως εἶπε ὁ Καποδίστριας, ὁ Θεὸς διὰ θαυμά­των ἔ­σωσε καὶ σῴζει τὸ μικρὸ ἀλλ’ ἱστορικὸ τοῦτο ἔθνος· διότι ἔχει θεία ἀποστολὴ στὸν κόσμο.

* * *

Ἂς εὐχαριστήσουμε λοιπὸν τὸ Θεό. Ἀπὸ ὅ­λες δὲ τὶς εὐεργεσίες του ἀναφέρω μία μό­νο, ποὺ δὲν τὴν ἐκτιμοῦμε ἐμεῖς. Ἐρωτῶ· εἶ­νε μικρὸ τὸ ὅτι ζοῦμε κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο τῆς ἐ­­λευθερίας καὶ ἀναπνέουμε τὸν ζείδωρο ἀέ­ρα τῆς δημοκρατικῆς διακυβερνήσεως; Ἂν πᾶτε λ.χ. στὴν Ἀλβανία, θὰ αἰσθανθῆτε τὴ δι­αφορά. Σὲ τέτοιες χῶρες, ὄχι ν’ ἀντιμιλήσῃς, ὄχι νὰ ὑβρί­σῃς ἄρχοντα τῆς πολιτείας, ἀλλὰ τὸ παραμικρὸ ν’ ἀκουστῇ ἢ ἕνα μορφασμὸ νὰ κάνῃς ἐ­ναντίον ὀργάνου τῆς τάξεως, σὲ ἅρ­παξαν καὶ κατ᾽ εὐθεῖαν στὸ κρατητήριο. Ἄ­κρα σιωπὴ τά­φου ἐπικρατεῖ ἐκεῖ. Τί ζωὴ εἶν’ αὐτή, ἂν λεί­πῃ ἡ ἐλευθερία; Κι ἂν ἀκόμα τὰ κράτη αὐτὰ λύ­σουν τὸ ὑ­λικὸ πρόβλημα καὶ μεταβληθοῦν σὲ παραδεί­σους ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, τί τὸ ὄ­φελος; Τὸ εἶπε ὁ ποιητής μας ῾Ρήγας Φεραῖος· Read more »

Τελευταία Κυριακὴ τοῦ ἔτους
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστίνου Καντιώτου

ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ, ἀγαπητοί μου, μιὰ κοινωνικὴ πληγή, ποὺ μοιάζει μὲ φοβερὸ φίδι. Τὸ φίδι αὐτὸ ὅλο τὸ χρόνο λουφάζει. Τώρα στὶς ἑορτὲς βγαίνει. Ποιό εἶνε τὸ φίδι; Ἂς γελᾷς ἐσὺ ποὺ μ᾿ ἀκοῦς, ὅποιος καὶ νά ᾿σαι. Ἐγὼ θὰ σοῦ πῶ τὴν ἀλήθεια, καὶ ἀδιαφορῶ τί θὰ πῇς ἐσύ. Τὸ φίδι, λοιπόν, ποὺ μαστίζει τὴν κοινωνία τὶς ἡμέρες αὐτὲς καὶ ἰδίως τὴ νύχτα τῆς πρωτοχρονιᾶς, εἶνε ἡ χαρτοπαιξία. Μεγάλο φίδι…
―Δὲ᾿ μ᾿ ἀφήνεις ἥσυχο νὰ παίξω γιὰ τὸ καλὸ τοῦ χρόνου; σοῦ λέει ὁ ἄλλος.
«Γιὰ τὸ καλὸ τοῦ χρόνου»; Μὰ δὲ᾿ φέρνει κανένα καλὸ ἡ χαρτοπαιξία. Δὲν εἶνε ἀθῷο παιχνιδάκι. Εἶνε παιχνίδι δαιμονικό. Εἶνε σατανᾶς ὁλόκληρος μὲ ἑκατὸν πενήντα κέρατα.

* * *

1. Παίζεις χαρτιά; Πρῶτα – πρῶτα χάνεις τὸ χρόνο σου. Ἤξερα ἕνα παιδὶ ποὺ ἦρθε πρῶτος στὸ πανεπιστήμιο στὴν Ἀθήνα. Τὸν πρῶτο χρόνο πήγαινε καλά, ἔπαιρνε καὶ ὑποτροφία. Τὸ δεύτερο χρόνο ἔμπλεξε μὲ παρέες καὶ τὸν μάθανε νὰ χαρτοπαίζῃ. Ἔ, μέχρι σήμερα δίπλωμα δὲν πῆρε. Ἀντὶ νὰ ξενυχτᾷ στὰ γράμματα, ξενυχτοῦσε στὸ χαρτοπαίγνιο. Ἔτσι καταστράφηκε. Οἱ χαρτοπαῖκτες χάνουν τὸ χρόνο τους. Νὰ χτυπήσῃ ἡ Ἐκκλησία τὴν καμπάνα καὶ νὰ καλέσῃ σὲ ἀγρυπνία, δὲν ἔρχονται. Ὅταν ὅμως ὁ σατανᾶς καλῇ γιὰ χαρτοπαίγνιο, κάθονται ἐκεῖ μέχρι τὶς πρωϊνὲς ὧρες χάνοντας τὸ χρόνο τους.
2. Παίζεις χαρτιά; Χάνεις κάτι ἀκόμα ἀνώτερο· χάνεις τὴν εἰρήνη τῆς ψυχῆς σου. Γιατί; Γιατὶ ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ πιάσῃς τὸ χαρτὶ στὰ χέρια, ἔρχεται ἕνας σκορπιὸς καὶ σὲ τσιμπάει· ―Ἂχ θὰ κερδίσω;… Καὶ ὁ ἄνθρωπος μπαίνει σὲ μιὰ διαρκῆ ἀγωνία. Κι ὅπως λένε οἱ γιατροί, οἱ χαρτοπαῖκτες εἶνε νευρικοί, καὶ οἱ περισσότεροι πεθαίνουν καρδιακοί.
3. Παίζεις χαρτιά; Παραβαίνεις ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Ποιά ἐντολή; Τὸ «Οὐ κλέψεις» (Ἔξ. 20,14), δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κλέψῃς. ―Μπᾶ; Read more »

Αποκλειστική συνέντευξη ἀπὸ ἐφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ»
Σάββατο 7 Ὀκτωβρίου 1978

Αυγουστινος Καντιωτης:

Δεν εχουν «καρδια» οι ΙΕΡΑΡΧΕΣ…

Γράφει ὁ Δ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

«Ἂν τελικὰ ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Τσάτσος ὑπογράψῃ τὸ νομοσχέδιο μὲ τὸ ὁποῖο νομιμοποιοῦνται οἱ ἀμβλώσεις, θὰ φέρω τὸ θέμα ξανὰ στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἡ ὁποία θὰ ἀποφασίσῃ πλέον γιὰ τὸν ἀφορισμό του. Δὲν ὑπάρχουν πιὰ ἄλλα περιθώρια. Πρέπει νὰ προστατεύσουμε τὸ ποίμνιο ἀπὸ ἕνα τέτοιο ὁμαδικὸ ἔγκλημα.
Τὸ ἴδιο προτίθεμαι νὰ κάνω καὶ γιὰ τὸν ὑπουργὸ Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Ἀβέρωφ ἂν τελικὰ δὲν ἀποσύρῃ τὸ μονοσχέδιο διὰ τοῦ ὁποίου ἀπαλλάσσονται στὴν θ(σία ἀπὸ τὴν στρατιωτική τους θητεία οἱ Χιλιαστές. Μὲ τὸ νέο αὐτὸ νομοσχέδιο, οἱ Χιλιαστὲς θὰ μποροῦν νὰ ὑπηρετοῦν σὲ βοηθητικὲς ὑπηρεσίες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, χωρὶς ὅπλα, πρᾶγμα ἀπαράδεκτο.

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Τὴν δήλωσι ἔκανε χθὲς ἀποκλειστικὰ πρὸς τὴν «Ἀκρόπολι», ὁ μητροπολίτης Φλωρίνης κ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης σὲ μιὰ διακοπὴ τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Πεντέλης.
Βαδίζοντας νευρικὰ πάνω – κάτω στὸ προαύλιο τῆς Μονῆς ὁ Καντιώτης μίλησε ὠμά, ἀναφερόμενος στὸ θέμα ποὺ δημιουργήθηκε πρόσφατα μεταξὺ τοῦ προέδρου τῆς Δημοκρατίας, τοῦ ἰδίου, καὶ ἄλλων τριῶν Μητροπολιτῶν κατὰ τὴν διάρκεια ἐπισκέψεως τῶν τελευταίων στὸ Προεδρικὸ Μέγαρο.
Καὶ τέλος δὲν δίστασε νὰ καταγγείλῃ τὴν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, γιὰ ἔλλειψι θάρρους λέγοντας χαρακτηριστικὰ τὰ ἑξῆς:
«Δυστυχῶς δὲν μπορῶ νὰ κάνω μόνος μου τὸν ἀφορισμό. Βάσει τῶν ἱερῶν κανόνων, γιὰ νὰ γίνῃ κάτι τέτοιο χρειαζεται νὰ συμφωνήσουν τὰ 2)3 τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. ῾¨Ομως φοβᾶμαι ὅτι κάτι τέτοιο δὲν πρόκειται νὰ γίνῃ ποτέ. Γιὰ νὰ ληφθῇ μιὰ τέτοια ἀπόφασι χρειάζεται ἡρωϊσμὸς καὶ «καρδιά» ποὺ δυστυχῶς εἶναι προτερήματα τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν οἱ περισσότεροι. Βλέπετε Αὐγουστίνοι δὲν ὑπάρχουν πολλοὶ γιὰ νὰ παίρνουν μεγάλες καὶ θαραλέες ἀποφάσεις. Οἱ ἄλλοι εἶναι ἰκανοὶ μόνο νὰ ἀποφασίζουν γιὰ ἀσήμαντα πράγματα».
Συνεχίζοντας πάντα στὸν ἴδιο τόνο ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἀποκάλυψε ὅτι κι ἂν ψηφισθῇ ὁ νόμος περὶ ἀμβλώσεων, ἐκεῖνος θὰ ἀπαγορεύσῃ νὰ τεθῇ σ᾽ ἐφαρμογὴ στὸν χῶρο τῆς Μητροπόλεώς του:
«Δὲν θὰ τὸ ἐπιτρέψω ποτὲ αὐτὸ – μᾶς εἶπε. Στὴν ἀρχη μὲ διὰ φορες ὁμιλίες καὶ κηρύγματα, θὰ προσπαθήσω νὰ δώσω στοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς μου νὰ καταλάβουν ὅτι ἐγκληματοῦν. Ἂν ὅμως διαπιστώσω ὅτι ἐκεῖνοι παραβαίνουν τὶς ὁδηγίες μου θὰ μεταχειριστῶ ἄλλα πιὸ δραστικὰ μέτρα. Θὰ ἀφορήσω ὁποιονδήποτε γιατρὸ τῆς περιφερείας μου κάνει ἄμβλωσι! Καὶ δὲν πρόκειται νὰ σταματήσω ἂν δὲν συμμορφωθοῦν ὅλοι. Χρειάζεται ἡρωϊσμός, τὸ καταλαβαίνετε; θὰ κάνω ὅ,τι ἔκανε ὁ Μητροπολίτης Ζακύνθου ποὺ ἀφόρησε τοὺς ἐμπρηστὲς τῶν δασῶν, καὶ θ᾽ ἀκολουθήσω τὸ παράδειγμα τοῦ Μητροπολίτου Κορινθιας, ποὺ ἀφόρησε ἐκείνους ποὺ κλέβουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιουσία.

ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Στὴν προκειμένη περίπτωσι –συνέχισε ὁ Καντιώτης– τὰ πράγματα εἶναι πολὺ πιὸ σοβαρά. Ἐδῶ πρόκειται γιὰ ἀνθρώπινες ζωές. Τὸ νομοσχέδιο εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου ἀντισυνταγματικό. Ἡ προστασία τῆς ζωῆς ἑνὸς ἀνθρώπου ἀρχίζει ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὑπὸ ἐμβρυώδη κατάστασι βρίσκεται στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του. Read more »

Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων (Μᾶρκ. 1, 1-8)
31 Δεκεμβρίου 2017

Η ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν (Ματθ. 2,13-23)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Περι παιδοκτονων, παλαιων και συγχρονων

«…Καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ…»(Ματθ. 2,16)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ εὐαγγέλιο. Εἶνε τὸ ίδιο μὲ τὸ εὐαγγέλιο τῆς δευτέρας ἡμέρας τῶν Χριστουγέννων. Γιὰ ποιό πρᾶγμα μιλάει; Γιὰ ἕνα ἔγκλημα, ποὺ ἔγινε στὴν ἐποχὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ ἔγκλημα αὐτό, δυστυχῶς, γίνεται καὶ στὶς μέρες μας.

* * *

Στὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ ζοῦσε ἕνα θηρίο. Θηρίο; δὲ᾿ λέμε τίποτα. Ζοῦσε κάποιος, ποὺ εἶχε μορφὴ ἀνθρώπου ἀλλὰ διάθεσι θηρίου. Γιατὶ οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι δὲν ἀξίζουν αὐτὴ τὴ μορφὴ ποὺ ἔχουμε· ἔπρεπε νὰ ἔχουν κάποια ἄλλη μορφή, μορφὴ ἀγρίων θηρίων – ζούγκλα ἔγινε ἡ σημερινὴ κοινωνία. Ὅπως ἔλεγαν καὶ οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, τὸ ἀγριώτερο θηρίο ἀπὸ ὅλα, κι ἀπὸ τὴν τίγρι, κι ἀπὸ τὸ λιοντάρι, ἀπὸ ὅλα, εἶνε ὁ ἄνθρωπος. Ποιός ἄνθρωπος; Αὐτὸς ποὺ εἶνε μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό, αὐτὸς ποὺ καταπατεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ τὸν ἔχουν κυριεύσει τὰ πάθη. Ποιά εἶνε τὰ πάθη; Τρία εἶνε τὰ μεγαλύτερα. Τὸ ἕνα πάθος εἶνε ἡ φιληδονία καὶ κυρίως τὸ σέξ, ποὺ κατέκτησε τώρα τὸν κόσμο. Τὸ δεύτερο εἶνε ἡ φιλοδοξία· ὁ καθένας προσπαθεῖ ν᾿ ἀνατρέψῃ τὸν ἄλλο καὶ ν᾿ ἀνεβῇ πιὸ ψηλὰ στὶς διάφορες θέσεις καὶ ἀξιώματα. Καὶ τὸ τρίτο, τὸ χειρότερο, εἶνε – ποιό; τὰ τριάκοντα ἀργύρια τοῦ Ἰούδα, ἡ φιλαργυρία· δὲν ὑπάρχει ἄλλο ἁμάρτημα φοβερώτερο ἀπὸ αὐτήν, ἀφοῦ τὰ τριάκοντα ἀργύρια πρόδωσαν τὸ Χριστό. Ὁ ἄνθρωπος λοιπὸν ποὺ κατακτᾶται είτε ἀπὸ τὴ φιληδονία είτε ἀπὸ τὴν κενοδοξία είτε ἀπὸ τὴ φιλαργυρία, ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ εἶνε πλέον θηρίο μὲ μορφὴ ἀνθρώπου.
Ἕνα τέτοιο θηρίο, αἱμοσταγές, ζοῦσε στὴν ἐποχὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὸ ὄνομά του; Ἡρῴδης. Τί ἤτανε; Βασιλιᾶς. Κατεῖχε τὴ βασιλικὴ ἐξουσία ἐν συνεργασίᾳ μὲ τοὺς κατακτητάς, τοὺς Ῥωμαίους αὐτοκράτορας. Αὐτὸς εἶχε ἔνστικτα κακούργου. Σκότωσε τὴ γυναῖκα του, σκότωσε τὸν πεθερό του, σκότωσε τὰ τρία παιδιά του, σκότωσε πλῆθος ἀνθρώπους. Καὶ τώρα ἑτοιμάζεται νὰ κάνῃ τὸ πιὸ μεγάλο ἔγκλημα, ποὺ φρίττει ἡ ἀνθρωπότης. Ποιό εἶνε τὸ ἔγκλημα αὐτό;
Ἐπὶ τῶν ἡμέρῶν του κυκλοφόρησε στὰ Ἰεροσόλυμα μιὰ εδησις. Τότε δὲν ὑπῆρχαν ἐφημερίδες οὔτε ῥαδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις. Ἀπὸ στόμα σὲ στόμα ἔφθαναν τὰ νέα· ἡ πρώτη ἐφημερίδα εἶνε τὸ στόμα τοῦ ἀνθρώπου. Ἀκούστηκε λοιπόν, ὅτι γεννήθηκε ὁ βασιλιᾶς τοῦ κόσμου· ἕνα παιδὶ βασιλιᾶς τοῦ κόσμου! Read more »

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΝΗΠΙΩΝ

 Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

—

——–

Τῶν ἀναιρεθέντων ἁγίων Νηπίων
29 Δεκεμβρίου
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΝΕΩΤΕΡΟΙ ΗΡΩΔΕΣ

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ αὐτὸ τοῦ Δωδεκαημέρου ἔχουμε συνεχῶς ἑορτές. Στὶς 25 Δεκεμβρίου ἑωρτάσαμε τὰ Χριστούγεννα, στὶς 26 τὴν Σύναξι τῆς Θεοτόκου, στὶς 27 τὴ μνήμη τοῦ πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη τῶν 14.000 νηπίων ποὺ ἐσφαγίασε ὁ Ἡρῴδης. Γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ θέλω νὰ σᾶς μιλήσω.

* * *

Ὁ Κύριός μας, ὡς Θεὸς ποὺ ἦταν, μποροῦσε νὰ ἔρθῃ καὶ νὰ ἐμφανισθῇ στὸν κόσμο σὲ ἡλικία ὥριμη. Μὴ σᾶς φαίνεται αὐτὸ παράξενο· ἂν ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ Ἀδάμ, ἐμφανίσθηκε σὲ μεγάλη ἡλικία, πολὺ περισσότερο ὁ Χριστός, ποὺ ἔπλασε τὸν Ἀδάμ, μποροῦσε νὰ ἐμφανισθῇ σὲ ὅποια ἡλικία ἤθελε. Ἐν τούτοις γεννήθηκε ὡς βρέφος. Γεννήθηκε ὡς βρέφος, γιὰ νὰ τιμήσῃ τὰ βρέφη. Ποιός φανταζόταν, ὅτι ἐκεῖνο τὸ βρέφος εἶνε ὁ παγκόσμιος βασιλεύς!
Ἀφανὴς ἦταν ἡ γέννησι τοῦ Χριστοῦ στοὺς μεγάλους. Σὲ λίγη ἀπόστασι ἀπὸ τὴ Βηθλεὲμ ἦταν τὰ ἀνάκτορα τοῦ Ἡρῴδη. Τί θά ᾿καναν ἆραγε ἐκείνη τὴ νύχτα στὸ παλάτι; Θὰ γλεντοῦσαν, θὰ διασκέδαζαν· καμμιά ἰδέα τοῦ μεγάλου μυστηρίου δὲν εἶχαν. Ἀνάξιος ὁ Ἡρῴδης νὰ μάθῃ τὴν εδησι, ἔκανε τότε τὸ πρῶτο …ρεβεγιόν (ὅπως πολλοὶ σήμερα κάνουν Χριστούγεννα χωρὶς Χριστό). Ὁ Χριστὸς δὲν εἰδοποίησε τὸν Ἡρῴδη καὶ τοὺς ἄλλους μεγάλους· εἰδοποίησε τοὺς βοσκούς, τοὺς μικροὺς καὶ καταφρονεμένους. Κ᾿ ἐνῷ δὲν ἀντελήφθη τὴν θεία Γέννησι ὁ Ἡρῴδης ποὺ ἦταν τόσο κοντά, τὸ γεγονὸς ἀποκαλύφθηκε σὲ ἄλλες ἐκλεκτὲς ψυχὲς ποὺ κατοικοῦσαν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἁγία γῆ. Ἐγνώρισε τὸ μυστήριο στοὺς μάγους τῆς Περσίας, ποὺ ἦταν ἐπιστήμονες ἀστρονόμοι, μεγάλες διάνοιες. Αὐτοὶ εἶδαν στὸν οὐρανὸ τὸ λαμπρὸ ἀστέρι, φόρτωσαν τὶς καμῆλες δῶρα, περπάτησαν μέρες καὶ νύχτες, καὶ τέλος ἦρθαν καὶ προσκύνησαν τὸν Κύριο στὴ Βηθλεέμ. Read more »

 Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟΑΣ, ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου

Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, συμβιβασμὸς μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ στοᾶς, χριστιανισμοῦ καὶ μασονίας, Χριστοῦ καὶ Βελίαρ. Εἶνε δὲ ἄξιον ἰδιαιτέρως παρατηρήσεως, ὅτι ὁ κόσμος, ὁ ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ ψευδῆ μασονικὰ συνθήματα περὶ ἑνότητος καὶ συμφιλιώσεως, ὁ ἄπιστος καὶ ἄθεος κόσμος, ὁ ὁποῖος οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μὲ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν καὶ ζωήν, ἐκδηλώνει τὴν χαράν του διὰ τὴν ἄνευ πίστεως ἐπιδιωκομένην ἕνωσιν παπισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας. Κῆρυξ δὲ μεγαλόστομος αὐτῆς τῆς ἑνώσεως ὑπῆρξεν ὁ Ἀθηναγόρας, τὸν ὁποῖον ὅλαι σχεδὸν αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικὰ τοῦ κόσμου, κρίνοντα μὲ κοσμικὰ κριτήρια, ἐνεκωμίασαν καὶ ἐπαρουσίασαν ὡς μέγαν ἄνδρα! Τοιοῦτος εἶνε ὁ κόσμος· ἀγαπᾷ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν τὴν γλῶσσαν ὄχι τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ τοῦ κόσμου τούτου. Read more »

ΕΝΩΣΗ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

«Ὁ πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἀθηναγόρας (1948-1972), ὁ ὁποῖος ἐπειγόμενος διὰ τὴν ἕνωσιν ἧρεν ἀντικανονικῶς τὰ ἀναθέματα, εἰς δὲ τοὺς ἐν Ὀρθοδόξῳ πνεύματι ὁμιλοῦντας καὶ ἀντιλέγοντας ἔλεγεν· «Ἐγὼ ἐνδιαφέρομαι διὰ τὴν ἀγάπην καὶ μόνον. Οἱ θεολόγοι ἂς συζητοῦν περὶ δογμάτων…» Ὁποιος ὰκούει τὸν Ἀθηναγόραν διαρκῶς νὰ ὁμιλη περὶ ἀγάπης, συμφιλιώσεως καὶ συναδελφώσεως ἀσχέτως πρὸς τὴν πίστιν, ἐσχημάτιζε τὴν ἐντύπωσιν, ὅτι μιλοῦσε κάποιος σιωνιστὴς ἢ μασόνος ἢ διπλωμάτης ἢ ἐντεταλμένος κάποιας μεγάλης δυνάμεως, ὁ ὁποῖος ἀδιαφορῶντας τελείως διὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστι, κηρύττει καὶ ἐνεργεῖ διὰ τὴν ἄνευ Θεοῦ συμφιλίωσιν τῶν λαῶν, ξένην παντελῶς, πρὸς τὴν περὶ εἰρήνης καὶ ἑνότητος διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐνισχύεται δὲ ἡ ἐντύπωσις αὕτη, ὅταν λάβῃ κάποιος ὑπ᾽ ὄψιν την εἴδησιν ἐφημερίδος τοῦ ἐξωτερικοῦ, στην ὁποίαν ὁ Ἀθηναγόρας ἦτο μέλος μασονικῆς στοᾶς. Εἴδησιν, τὴν ὁποίαν δυστυχῶς ὁ Ἀθηναγόρας, καίτοι προεκλήθη, δὲν διέψευσεν ὡς ὤφειλε νὰ πράξῃ.

Read more »