Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2364γ΄

Γ΄ Κυρ. Νηστειῶν – Σταυροπροσκυνήσεως
4 Ἀπριλίου 2021

Ο σταυρος του Κυριου

Γ΄. Λυτρωτικη δυναμις και υποχρεωσεις

Ἀφοῦ γνωρίσαμε, ἀγαπητοί μου, τὴ σημασία τοῦ τιμίου σταυροῦ γιὰ τὴν σωτηρία μας κα­θὼς καὶ μερικὲς θαυμαστὲς προτυπώσεις του ἀπὸ τὴν παλαιὰ δι­αθήκη, θὰ τελειώσω τώρα ὑ­πογραμ­μίζον­τας ὅτι, ὅσοι στὸ βάπτισμά μας δεχθήκαμε στὸ μέτωπο τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, νὰ γευώμεθα τὴ λυτρωτικὴ δύναμί του καὶ βέβαια νὰ εἴμαστε συνεπεῖς στὶς ὑποχρεώσεις μας πρὸς τὸν ἐσταυρω­μένο Κύριό μας.

Κάποιος ἀσκητής, ποὺ τὸ κορμί του εἶχε λειώσει, κουρασμένος ἀπ᾽ τὸν ἀγῶνα παρακάλεσε· –Θεέ μου, δὲν ἀντέχω ἄλλο, ἐλάφρυ­νε τὸ σταυρό μου. Τὴ νύχτα εἶδε ὅραμα· χέρι Θεοῦ τὸν μετέφερε σὲ μιὰ πεδιάδα, ὅ­που ὑ­πῆρχαν ὅλοι οἱ σταυροί, μικροὶ – μεγάλοι, καὶ ὁ ἄγ­γελός του εἶπε· –Διάλεξε ποιόν μπορεῖς νὰ σηκώσῃς. Δοκιμάζει ἕναν, τοῦ φάνηκε βαρύς· ἦταν ὁ σταυρὸς τοῦ ἁ­γίου Ἀν­τωνίου. Δο­κιμάζει ἄλλον, τοῦ φάνηκε βαρύτερος· ἦταν τοῦ με­γάλου Ἀθανασίου. Πάει πιὸ ᾽κεῖ σὲ ἄλ­λον, μὰ ἦ­ταν ἀκόμα πιὸ βαρύς· ἦταν τοῦ ἱεροῦ Χρυσο­στόμου. Φτάνει τέλος σ᾽ ἕνα σταυ­ρὸ καὶ δοκι­μάζει, μὰ αὐτὸν δὲν μποροῦσε ὄχι νὰ τὸν σηκώσῃ, οὔτε κἂν νὰ τὸν κουνήσῃ. Βο­ήθεια! φωνάζει. Τρέχουν ἀ­σκητές, ἱεράρχες, προφῆ­τες, ἄγγελοι. Κανείς δὲν μποροῦσε νὰ κουνή­σῃ αὐ­τὸ τὸ σταυρό. –Τίνος εἶνε; ρωτάει. Κι ὁ ἄγ­γελος τοῦ λέει· –Πέσε προσ­κύνησε, εἶ­νε ὁ σταυ­ρὸς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. –Καὶ γιατί εἶ­νε τόσο βαρύς; –Γιατὶ ἐπάνω του εἶ­νε οἱ ἁ­­μαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου· ὁ Χριστὸς εἶ­νε «ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰω. 1,29).
Στὸ σταυρὸ τοῦ Κυρίου ἔχουμε προσ­θέσει κ᾽ ἐ­μεῖς τὸ δικό μας βάρος· κ᾽ ἐγώ, κ᾽ ἐσεῖς, ὅ­λοι μας. Φορτώθηκε εὐθῦνες δικές μας, ἁ­μαρ­τί­ες αἰ­ώνων, καὶ χαρίζει σὲ ὅλους τὴ λύτρωσι.

Μὴ νομίσουμε ὅμως ὅτι ὁ σταυρὸς ἐνεργεῖ κατὰ τρόπο μαγικό· ὄχι. Χρειάζεται, ὅπως εἴ­πα­με, καὶ ἀπὸ μέρους μας ἡ πίστι.

Read more »

Read more »

KYΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ

________

______________

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ;

«ΟΛΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ», Νάουσα, αριθ. φ. 2, 1943

(Mικρό φυλλάδιο κατοχής)

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Επίστευσα μια φορά. Τώρα δεν πιστεύω. Δεν είμαι παιδί και γρια να πιστεύω…». Αυτά και άλλα πολλά μου έλεγε ένας που έκανε τον μορφωμένο. Και άμα τον ρώτησα «Γιατί δεν πιστεύεις;», μου απάντησε με ύφος θριαμβευτού Ναπολεόντος «Φίλε μου, ζούμε στον 20ο αιώνα! Η επιστήμη απέδειξε ότι όλα αυτά είναι ψέματα…».
Και όμως, η επιστήμη δεν απέδειξε τίποτα εις βάρος της θρησκείας. Η επιστήμη δεν μπορεί να κλονίσει ούτε ένα λιθαράκι από το οικοδόμημα του Χριστιανισμού. Τουναντίον, η επιστήμη, η πραγματική επιστήμη, η επιστήμη που αξίζει να γράφεται με Ε κεφαλαίο, αυτή πιστεύει στο Θεό. Οι μεγαλύτεροι σύγχρονοι επιστήμονες είναι πιστοί Χριστιανοί. Αυτός ο Αϊνστάιν ομολογεί την αλήθεια της πίστεώς μας. Το να λέγουν, λοιπόν, μερικοί ότι η επιστήμη καταργεί την πίστη είναι ψέμα, είναι το μεγαλύτερο ψέμα.
Φίλε μου, μείνε πιστός! Η πίστη μας είναι δοκιμασμένη στο χωνευτήρι των αιώνων. Η πίστη μας είναι βράχος ακλόνητος˙ είναι φάρος που φωτίζει, είναι δύναμη που νικά τα πάντα. Χωρίς αυτήν θα είσαι δυστυχής. Κράτησέ την, λοιπόν, ως κληρονομιά πολύτιμη και λέγε πάντοτε στον Κύριο «Πιστεύω, Κύριε˙ βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ».

ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Στις 6 το απόγευμα της Κυριακής (15 Αυγούστου 1943) εσπερινό κήρυγμα στο Ναό του αγίου Μηνά.

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

————

———–

2) Η Ζ΄ Οικουμενικη Συνοδος απαγορευει

στους Επισκοπους να δεχονται το κλεισιμο των Ναων οποιαδηποτε αιτια κι αν υφiσταται!

Γράφει ὁ Ἰωάννης Χατζηδιγενῆς, θεολόγος

«Οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες»
ἀπαντοῦν στὰ περὶ κλεισίματος τῶν Ἱερῶν Ναῶν!

Ἅγιοι ἱεράρχες, γνωρίζετε καλῶς πώς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνεργοῦσα ἐν τῷ αὐτῷ Ἁγίῳ Πνεύματι «ἔκλεισε καλῶς καί ἀπολύτως» ὅλες τίς ὀπές διαρροῆς καί ὑπεκφυγῆς ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, στήν ὁποία περιέχεται καί ἡ κοινή Θεία Λατρεία. Ἕνα εἶναι τό Ἅγιον Πνεῦμα, πού φωτίζει τούς Ἁγίους καί μᾶς ἀποκαλύπτουν ἅπασαν τήν Ἀλήθειαν. Συνεπῶς δέν ὑπάρχει περίπτωση ὑπεκφυγῆς ἀπό αὐτήν, διότι εἶναι καί βεβιωμένη καί καταγεγραμμένη. Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, μέ τό κλείσιμο τῶν ναῶν, καταφεύγουμε καί σήμερα στήν ἀσφαλή πηγή, γιά νά φανεῖ ἡ παρανομία ἡ ὁποία ἐπιτελεῖται, καί ἐσεῖς… ὡς σῶμα ἱεραρχικό τήν ἀποδέχεσθε!

Οἱ «λόγοι προστασίας τῆς ὑγείας» εἶναι ἡ δικαιολογία τῶν πολιτικῶν γιά νά λαμβάνουν ὅλα αὐτά τά μέτρα. Προφανῶς καί οἱ περισσότεροι ἐπίσκοποι υἱοθέτησαν τήν λογική τῆς σωματικῆς ὑγείας ὡς ὑπέρτατο ἀγαθό γι΄ αὐτό καί συμφωνοῦν μέ τούς πολιτικούς σέ ὅλα.

Read more »

Ερχονται ημεραι φοβεραι, κατα τις οποιες… οσοι πιστευουν εις τον Κυριο, δεν θα εκκλησιαζονται σε μεγαλους ναους, με χρυσοστολιστους αρχιερεις, αλλα θα φευγουν μακρια εις τας ερημους & εις τα σπηλαια, για να λατρευσουν τὸν Κυριο.
______________

_____________

‘Εναρξη της ομιλίας του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου, με θέμα: ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ.  Εγινε στις 31.1.1966.

1. «ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ»

Ηχητικο αποσπασμα ομιλιας του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου

Tὴν πίστι αὐτή, ποὺ ἀνόσιοι, ἀπάτριδες, ἀνάξια παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, ζητοῦν νὰ τὴν τορπιλίσουν, τὴν πίστι αὐτὴ θὰ τὴν κρατήσουμε· Εἶνε τὸ φῶς μας, εἶνε ἡ παρηγοριά μας, εἶνε ἡ ἄγκυρά μας, εἶνε ὁ φάρος μας, εἶνε τὸ φαρμακό μας, εἶνε ἡ ζωή μας. Προτιμότερο νὰ ἀποθάνουμε, παρὰ νὰ σβήση ἡ πίστις… (ακουστε ηχητικα  την συνεχεια)

_____________

__________

2. Η πιστις των Ορθο­­δοξων θα νικησῃ

Ἡ Ἀποκάλυψις λέει, ὅτι  θ᾽ ἀνοίξῃ ἡ κόλασι καὶ θὰ βγοῦν θηρία λυσσασμένα & ἁρπακτικά. Τὸ ἕνα θὰ μοιάζῃ μὲ λιοντάρι, τὸ ἄλλο μὲ ἀρκούδα, τὸ ἄλλο μὲ τίγρι… καὶ θ᾽ ἀρ­χίσῃ μάχη. Ποιό θὰ νικήσῃ;  Ξαφνικὰ αὐτὰ ἐξαφανίζονται & νικητὴς ὅλων ἀναδεικνύεται – ποιός;  Τὸ ἀρνίον τὸ ἐ­σφαγμένον, ὁ Ἐσταυρωμένος (Ἀπ. 17,14).

Ἀπομαγνητοφωνημένο απόσπασμα ὁμιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου. Εγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Νικολάου Φιλοπάππου – Ἀθηνῶν τὴν 3-3-1963.

Ἡ πίστις μας δὲν παλιώ­νει· Ὁ Χριστὸς ζῇ καὶ «βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Ἀπ. 11,15).
Ὅταν ἡ πατρίδα μας ἦταν τετρα­κόσα χρόνια σκλαβωμένη στοὺς Τούρκους κι «ὅλα τἄ­σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε σκλαβιά», σᾶς ἐρωτῶ, τί ἦταν ἐκεῖνο ποὺ τὴν κράτησε ζων­τανή; Κι ἂν ἐμεῖς τὸ ἀρνηθοῦμε, θὰ τὸ φωνάξουν οἱ πέτρες, τὰ λαγκάδια καὶ τὰ μοναστήρια μας τὰ ρημαγμένα· τὴν κράτησε ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος. Ποιό ἦταν ἐκεῖνο ποὺ ἔ­κανε μιὰ φούχτα Ἑλλήνων χωρικῶν, σχεδὸν ἀόπλων, νὰ νικήσῃ μιὰ ἀπέραντη Ὀθωμανικὴ αὐτοκρατορία; Ἡ πίστις! ἀπαντᾷ ἡ ἱστορία. Καὶ τί εἶνε ἐκεῖνο πάλι ποὺ μᾶς κρατάει, τόσα χρόνια τώρα, ὀρθίους ἐπάνω στὰ βράχια μας τὰ ποτισμένα μὲ αἷμα; Ἡ πίστι μας, ἡ πίστι τῶν πατέρων μας, ἡ πίστι ἡ Ὀρθόδοξος. «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα». Read more »

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

• (Θὰ ἀναρωτηθῆ ὁ πιστός χριστιανός, πῶς; Ἀφου εἶναι κλειστές οἱ ἐκκλησίες, ἐδῶ καὶ ἕνα χρόνο & ἡ κυβέρνηση τοῦ Μητσοτάκη ρίχνει μεγάλα πρόστιμα, σε αυτοὐς που πλησιάζουν τους ναούς; Κάντε προσευχή καὶ θὰ σᾶς φανερώση ὁ Χριστός κάποιο κρυφό σχολειο, κάποια κατακόμβη μὲ εὐλαβή ἱερέα, που φοβᾶται μόνο τον Θεό & ὄχι τὰ ὀργανα του Αντιχρίστου. Ἂν ἔχουμε μεγάλο πόθο καὶ εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ θυσίες, θὰ μᾶς βοηθήση ὁ Θεός. Δὲν φοβόμαστε τοὺς δαίμονες τῆς λέσχης μπίλτερμπεργκ, που οὐρλιάζουν καὶ σκορποῦν τὸν πανικό καὶ τὸν θάνατο. Αὐτοὶ εἶναι νεκροθάφτες καὶ ὄχι προστάτες τῆς υγείας μας. Τὴν δουλειά τους κάνουν. Μόνο γιὰ θανάτους ἀπὸ τὸν κορωνοϊο μιλᾶνε καὶ γιὰ ἐπικίνδυνα ἐμβόλια. Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ εἶναι ἡ ζωή, αὐτοὶ εἶναι ὁ θάνατος. Δεν τους ὑπακοῦμε & δὲν τοὺς ἀκολουθοῦμε στον θάνατο. Καλά καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα).

Ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ὁμιλίας
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ηχητικά μπορεῖτε νὰ τὸν ἀκούσετε ἐδῶ:
https://youtu.be/mR5gAZDItwk

Φταίει τὸ κράτος, ἀλλά φταῖνε καὶ οἱ ἄλλοι. Καλά τὸ κράτος μπορεῖ νὰ βγάλῃ μιὰ διαταγή νὰ μουτζώσῃς τὸν ΧΡΙΣΤΟ, ἐσύ θὰ τὸν μουτζώσῃς;
Διότι παραπάνω ἀπὸ τὸ κράτος εἶναι ὁ ΘΕΟΣ. Δὲν φταίει μόνο τὸ κράτος, φταῖς καὶ ἐσύ πού ἀδιαφορεῖς τελείως γιά τὸ Θεό.
Ὁ Χριστιανισμός εἶναι ἕνα δένδρο ἀθάνατο, ὁ χριστιανισμός εἶναι ἡ πελωρία δρύς. Ὁ χριστιανισμός εἶναι ἕνα δένδρο τὸ ὁποῖο δὲν ἐφύτευσε ἄνθρωπος, ἀλλά τὸ ἐφύτευσε αὐτή ἡ Ἁγία Τριάς, καὶ κανείς δαίμων δὲν θὰ μπορέσῃ ποτέ νὰ ξεριζώσῃ τὸ ἱερότατο, τὸ ἀγλαόκαρπο καὶ εὐσκυόφυλλο τοῦτο δένδρο.
Ἄς πέφτουν τὰ τσεκούρια, ἄς χτυποῦν οἱ ἄθεοι, δὲν θὰ μπορέσουν ποτέ τὴν ρίζαν νὰ ξεριζώσουν. Τὰ κλαδιά μπορεῖ νὰ τὰ σπάσουν, τούς ἀνθούς μπορεῖ νὰ τούς ρίξουν, τούς καρπούς μπορεῖ νὰ τούς φάγουν, ἀλλά ἡ ρίζα εἶναι τόσο βαθιά, πού καμία δύναμις στὸν κόσμο δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ ἐκριζώσῃ τὴν πίστη στὸν Χριστιανισμό.
Ὅπως στὸ δένδρο τὸ σπουδαιότερο μέρος εἶναι ἡ ρίζα, ἔτσι καὶ στὸν Χριστιανισμό τὸ σπουδαιότερον μέρος εἶναι ἡ πίστις μας.
Τὸ κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὅταν λέγει· «ἄνευ πίστεως», χωρίς πίστεως, «οὐ δύνασαι εὐαρεστῆσαι τῷ Θεῷ». Τὸ εἶπε ὁ Θεάνθρωπος· «Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθείς σωθήσεται». Πρίν πεῖ τὸ «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», μᾶς εἶπε, πιστεύετε τῷ Εὐαγγελίῳ καὶ μετανοεῖτε. Προηγεῖται ἡ πίστις.
Σήμερα γίνεται μία πάλη. Εἶναι γραμμένο, κάπου εἶναι γραμμένο. Ἔχει σύνθημα ὁ διάολος. Ποιό εἶναι τὸ σύνθημά του σήμερα, στὸν εἰκοστό αἰῶνα, ἐδῶ στὴν Πατρίδα μας; Σφυρίζει δεξιά καὶ ἀριστερά, τί ζητάει;
Ζητάει ὁ διάολος ἕνα πρᾶγμα, νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησιές, αὐτό εἶναι τὸ σύνθημά του, νὰ ἀδειάσουν οἱ ἐκκλησιές. Read more »

TI XΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΗ ΤΟ ΘΑΥΜΑ

(Απόσπασμα ομιλιας του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου. Εγινε στην Σκοπιά Φλωρίνης, στις 30.4.1976

_________

__________

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων – Β΄ Διεθνές Θεολογικό Συνέδριο

Παρασκευή 13 & Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2020

Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί Βίος και έργο του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως του θαυματουργού

(† 1920  εκατό έτη από την κοίμησή του)

Παρακολουθηστε ζωντανά το Συνέδριο στη διεύθυνση:

Synedrio.petheol.gr

Διαβάστε το πρόγραμμα σε pdf

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΝΙΚΟΥΝ

Του Δικέφαλου Αετού το λάβαρο το ιερό
πάνω στην ψηλότερη κορφή αγέρωχα ανεμίζει
δίπλα στην γαλανόλευκη των Ελλήνων τη σημαία
μ΄αέρινα κύματα-κύματα, υπέρφυα λόγια
οι αδελφές ψυχές η μία την άλλη υπερλογίζει.

Η μια κρατά μέσα στης ιστορίας της τα απόκρυφα τα μέρη
Αίμα Τίμιο και Σώμα, Σταύρωση και Ανάσταση
του Ζώντος Θεού και πάντων Κυρίου Ιησού Χριστού,
απέναντι στο θάνατο τη νίκη της ζωής,
απέναντι στα πρόσκαιρα και φθαρτά τα αιώνια και ανέγγιχτα,
ενάντια στα φθονερά τοξεύματα του δυσώδους μισανθρώπου,
των ταξιαρχών, των ουράνιων μαχητών τις πύρινες ρομφαίες. Read more »

Κυριακὴ Ε΄ Λουκᾶ (Λουκ. 16,19-31)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

META ΘΑΝΑΤΟΝ ΤΙ;

ΚΥΡΙΑΚΗ, ἀγαπητοί μου, σήμερα· ἡμέρα ἀ­φιερωμένη στὸ Θεό. Τί πρέπει νὰ κάνουν οἱ Χριστιανοί; Ὅλοι νὰ πᾶνε στὴν ἐκκλησία, νὰ στα­θοῦν μὲ εὐλάβεια καὶ νὰ ποῦν ἀπ’ τὴν καρδιά τους ἕνα «Κύριε, δόξα σοι», ἕνα εὐχαρι­στῶ, ἕνα «Κύριε, ἐ­λέησον». Ὅσοι ἐρ­χόμεθα στὴν ἐκκλη­σία, ἡ σκέψι μας νά ’νε στὸ Θεό. «Ἄ­νω σχῶμεν τὰς καρδί­ας» (θ. Λειτ.). Νὰ εἴμεθα στὸ ναὸ ὄχι μόνο σωμα­τικῶς ἀλλὰ καὶ πνευ­ματι­κῶς. Ἡ ψυχὴ – τὸ πνεῦμα ἔ­χει τὴν ἀξία. Μὲ τὴν ἐλπίδα λοιπὸν ὅτι συμμε­τέχετε ψυχι­κῶς, παρακαλῶ ν᾽ ἀκούσετε ἕνα σύντομο κήρυγμα.

* * *

Τὸ εὐαγγέλιο σήμερα ἀπαντᾷ σ᾽ ἕνα μεγάλο ἐρώτημα. Ποιό ἐρώτημα; Μιὰ μέρα θὰ πεθάνουμε, ὁπωσδήποτε· δὲ γλυτώνει κανείς. «Ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅ­παξ ἀ­ποθανεῖν, μετὰ δὲ τοῦτο κρίσις» (Ἑβρ. 9,27). Τί γί­νεται λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος μετὰ θάνατον; Ἰλιγγι­ῶ­δες τὸ ἐρώτημα. Τί ἀπάν­τησι θὰ δώσουμε;
Ἀπαντᾷ ἡ συνείδησί μας, ἀπαντᾷ ὁ Χριστός, ἀπαντᾷ τὸ Εὐαγγέλιο – αἱ Γραφαί· ἡ ψυχὴ ζῇ.
Οἱ ὑλισταὶ καὶ ἄπιστοι κοροϊδεύουν καὶ ἐμ­παίζουν. Ἄκου ἐκεῖ, λένε, στὸν αἰῶνα τῆς ἐ­πι­­στήμης καὶ τῆς προόδου, οἱ παπᾶδες καὶ δε­σπο­­τᾶδες μᾶς μιλοῦν περὶ ψυχῆς. Ποιά ψυχή; Τί εἶνε ὁ ἄνθρωπος; Εἶνε σὰν τὸ ζῷο. Ὅπως ψο­φάει ἡ γάτα καὶ ὁ σκύλος, ἔτσι κι αὐτός…
Ἔτσι λένε αὐτοί. Σφάλλουν ὅμως. Ἡ ὑγιὴς σκέψι ἀπὸ ἀρχαιοτάτης ἐπο­χῆς πίστευε, ὅτι πέρα ἀπὸ τὸ θάνατο ὑπάρχει ἄλλη ζωή· ὑπάρ­χει ἀθανασία ψυχῆς. Κ’ ἐπειδὴ δὲν εἶνε δυνα­τὸν νὰ σᾶς παρουσιάσω ἐδῶ ὅλο τὸ πανόραμα τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως, ἀναφέρω μόνο ἕ­να φιλόσοφο, ποὺ ἔζησε 400 χρόνια πρὸ Χριστοῦ καὶ πίστευε στὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς.
Εἶνε ὁ Σωκράτης. Ἦταν δίκαιος ἄνθρωπος, κ’ ἐπειδὴ ἔλεγε τὴν ἀλήθεια καὶ ὑπεδείκνυε τὸ σωστό, οἱ Ἀθηναῖοι τὸν μί­σησαν. Τὸν διέβα­λαν, τὸν πῆγαν στὸ δικαστήριο καὶ τὸν δίκασαν. Σὲ ὅ­­λη τὴ δίκη ἦ­ταν γαλήνιος. Ὅταν ἄκουσε τὴν ἀπόφασι, ὅτι καταδικάζεται εἰς θά­νατον, δὲν ταράχτηκε. Φεύγω, λέει, ἀπ᾽ αὐ­τὸ ἐδῶ τὸ ἀν­θρώπινο δικαστήριο καὶ πηγαίνω σ᾽ ἕνα ἄλλο θεῖο δικαστήριο. Ἐκεῖ δὲν δικάζουν ἄδικοι κριταί. Ἐκεῖ θὰ μὲ δικάσουν ὁ Μίνως, ὁ Αἰα­κὸς καὶ ὁ ῾Ραδά­μανθυς, καὶ θ’ ἀποδώ­σουν δικαιοσύνη, ἐκεῖ θὰ βρῶ τὸ δίκαιο… Λίγες στι­­γμὲς πρὶν πιῇ τὸ κώνειο, οἱ μαθηταί του τὸν ρώτησαν κλαίγοντας· ―Τί νὰ κάνουμε τὸ σῶμα σου, ποῦ νὰ σὲ θάψουμε; Κι αὐτὸς ἀ­πήντησε· ―Αὐτὸ ποὺ θὰ μείνῃ ἐδῶ δὲν εἶνε ὁ Σωκράτης. Ὁ Σω­κράτης πετάει ψηλά. Ὅπως ὁ ἀετὸς ἀ­νεβαίνει στὰ ὕψη, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή μου. Πηγαί­νω ἐκεῖ ποὺ δὲ μπορεῖτε νὰ μὲ βρῆτε πλέον.
Αὐτὰ εἶπε. Ἀλλ’ αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Πλάτων κι ὁ Ἀριστοτέλης καὶ ἄλλοι σοφοὶ περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς, εἶνε ἁπλῶς ἕ­να ἀμυδρὸ φῶς, ἕνα κεράκι μέσ᾽ στὸ σκοτάδι τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Ἀλλὰ τὸ κεράκι, ἡ ἀ­λή­θεια περὶ ἀθανασίας τῆς ψυχῆς, ἔ­λαμ­ψε σὰν τὸν ἥλιο – πότε; Ὅταν ἦρθε στὸν κόσμο ὁ Χρι­στός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ποὺ ἔλαβε σάρ­κα ἀνθρωπίνη. Τότε ἀκούστηκαν λόγια, ποὺ δὲν ὑπάρχει ζυγαριὰ νὰ τὰ ζυγίσουμε. Ὅσο ἀξίζουν τὰ λίγα λόγια τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἀξίζουν ὅλοι οἱ διάλογοι τῶν φιλοσό­φων. Ὁ Χριστὸς εἶπε· «Τί ὠφελήσει ἄνθρω­πον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημι­ωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,36-37). Κηρύττει ὁ Χριστὸς τὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς. Τὸ σῶμα, φθείρεται, καταστρέφεται, ἀλλὰ ἡ ψυχὴ μένει αἰωνία.
Αὐτὰ εἶπε ὁ Χριστὸς γιὰ τὴν ἀξία τῆς ψυ­χῆς. Καὶ σήμερα στὸ εὐαγγέλιο ἀπαντᾷ στὸ ἐρώτη­μα, τί γίνεται ὁ ἄνθρωπος μετὰ θάνατον; ποῦ πηγαίνει; Ἀπαντᾷ ἀπείρως πιὸ καθα­ρὰ ἀπ᾽ ὅ,τι ὁ Σωκράτης καὶ λέει τὴν παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΖ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2334

Τῆς ἁγίας Σκέπης τῆς ὑπεραγ. Θεοτόκου
Τετάρτη 28 Ὀκτωβρίου 2020
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Παρηγορο οραμα

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, τι­μᾷ πρεπόν­τως τὴν ὑπεραγία Θεοτόκο. Καὶ δικαίως. Διότι ἡ Παναγία δὲν εἶνε μία ἀπὸ τὶς πολλὲς γυναῖκες, εἶνε μοναδική· εἶνε, ὅ­πως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, τὸ «ῥόδον τὸ ἀ­μάραν­τον» (καν. Ἀκαθ. ὕμν. α΄3), ἡ «Ἁγνή» (ἔ.ἀ. α΄1), ἡ Παρθένος κόρη, ἐκείνη τὴν ὁποία μεταξὺ μυριάδων γυναικῶν ὅλων τῶν αἰώνων ἐξέλεξε ἡ ἁ­γία Τριὰς γιὰ νὰ γίνῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ.
Πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει πολλὲς ἑορτές, ποὺ ὀνομάζονται Θεομητορικές. Ἑορτάζουμε τὸ Γενέθλιόν της στὶς 8 Σεπτεμβρίου καὶ ψάλ­λουμε «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαρὰν ἐ­­μή­νυσε πάσῃ τῇ οἰ­κουμέ­νῃ…» (ἀπολυτ.), τὰ Εἰσ­όδιά της στὸ ναὸ στὶς 21 Νοεμβρί­ου, τὸν Εὐ­αγγελι­­σμὸ στὶς 25 Μαρτίου, τὴν Κοίμησί της στὶς 15 Αὐ­γούστου. Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς με­γάλες αὐ­­τὲς θε­ομητορικὲς ἑ­ορ­­τὲς ὑ­πάρχουν καὶ ἄλ­λες μικρό­τερες, μὲ τὶς ὁποῖες τι­μῶνται εἴτε ἱστορικὰ θαύματα τῆς Παναγίας, θαυματουρ­γὲς εἰκόνες της, ἀλλὰ καὶ πολύτιμα ἀντικείμενα τῆς ζωῆς της ὅπως εἶνε τὰ ἁγιασμένα ἐν­­­δύματα ποὺ φοροῦσε (ἐσθὴς ἢ μαφόριον καὶ ζώνη). Στὴν τελευταία αὐτὴ κατη­γορία ὑπάγεται ἡ σημερινὴ ἑορτὴ τῆς Ἁ­γί­ας Σκέπης.
Ἂν βέβαια τ᾽ ἀκούσῃ αὐτὰ κάποιος προτεστάντης ἢ χιλιαστὴς ἢ ἄθεος, αὐτοὶ ποὺ δὲν πιστεύ­ουν στὴν ἀ­ειπαρθενία τῆς Θεοτόκου καὶ δὲν ἐκτιμοῦν πρεπόντως τὸν μοναδικὸ ῥό­λο ποὺ ἔπαιξε αὐτὴ στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτη­ρία τοῦ κόσμου, θὰ γελάσουν. Καλὰ τέλος πάντων, θὰ ποῦν, γιὰ γεγο­νότα τῆς ζωῆς της (γέννη­σι, εὐαγγελισμός κ.λπ.), ἀλλὰ νὰ ἑορτά­­ζων­ται καὶ τὰ ροῦχα ποὺ φοροῦσε ἡ Μαρία; – ἔτσι τὴ λένε αὐτοί.
Τὰ ροῦχα λέτε; Ναί τὰ ροῦχα, κύριοι. Ἐσὺ ὁ «μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἢ ὁ προτεστάντης, ποὺ γελᾶτε καὶ χλευάζετε, ἀνοῖξτε λοιπὸν τὴν Καινὴ Διαθήκη ποὺ κρατᾶτε στὰ χέρια σας, νὰ δῆτε ἐκεῖ, ὅτι αὐτὸ ποὺ κάνουμε οἱ ὀρθόδοξοι εἶνε σύμφωνο καὶ ὄχι ἀντίθετο μὲ τὴν Βίβλο. Ἡ Ἐκκλησία δὲν στηρίζει τὴ λατρευτική της ζωὴ σὲ θεμέλια σαθρά.
Στὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων διαβάζουμε, ὅτι ἀκόμη καὶ τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ ἀντικείμενα θαυματουργοῦσαν. Στὴν Ἔφεσο μὲ τὰ χέρια τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἡ θεία χάρις ἐνεργοῦσε ὄχι συνηθισμένα θαύ­­ματα («δυνάμεις»), ὥστε οἱ πιστοὶ νὰ παίρνουν «σουδά­ρια» (=μαντήλια μὲ τὰ ὁποῖα εἶχε σκουπίσει τὸν ἱ­δρῶτα του) ἢ «σιμικίνθια» (=σκεπάσματα τοῦ σώματός του), νὰ τ᾽ ἀκουμποῦν πάνω σὲ ἀρ­ρώστους καὶ δαιμονιζομένους κι αὐ­τοὶ νὰ θεραπεύωνται ἀπὸ ἀσθένειες καὶ ν᾽ ἀ­παλλάσσωνται ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα (Πράξ. 19,12). Read more »

ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,

______

____

Ομιλία του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Εγινε στήν Αθηνα στίς 12.7.1964

Μιὰ ἀγάπη ὑπάρχει στὸν κόσμο

Μία ἀγάπη ὑπάρχει στὸν κόσμο, ποὺ τρέχει ὡς ποταμὸς ἀστρείρευτως.

Ἄν μποροῦσα νὰ σᾶς πείσω σήμερα, νὰ πλησιάσετε τὸν ποταμὸν αὐτόν καὶ μὲ τὸ δακτυλάκι σας, νὰ γευτεῖτε μιά σταλαγματιά ἀπὸ τὸ δροσάτο καὶ κρυστάλινο αὐτὸ νερό, ποὺ τρέχει, θὰ εἴσαστε εὐτυχεῖς…
Μιὰ ἀγάπη ὑπάρχει στὸν κόσμο. Ὁ κόσμος μιλᾶ γιὰ διάφορα εἴδη ἀγάπης. Τὰ τραγούδια τοῦ κόσμου τὴν ἀγάπη ἐξυμνοῦν. Οἱ ποιηταί, οἱ ζωγράφοι τὴν ἀγάπη ἐξυμνοῦν. Μικροὶ καὶ μεγάλοι τὴν ἀγάπη ἔχουν στὰ χείλη. Read more »

Νὰ εἴμαστε ἐπιφυλακή. Δὲν ξέρουμε ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα τί μᾶς κάνουν. Νὰ μὴ βρεθοῦμε μιὰ ὥρα ἐκτὸς τῆς Ορθοδοξίας… Ὁ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ Ο ΕΥΣΕΒΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ, ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΤΟΥ, ΜΑ ΠΟΤΕ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΝ ΠΑΠΑ…
____

_____

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡλιος ποὺ λάμπει, ἥλιος μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων μας, μὲ τὴν Θεία Λειτουργία της, μὲ τὰ θαυματά της. Ἥλιος πανέκλαμπρος, ποὺ ζεσταίνει κάθε καρδιά, ποὺ πιστεύει στὴν Ἁγία μας ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ἀλλὰ ἐὰν δὲν προσέξουμε, ἡ ὈΡΘΟΔΟΞΙΑ δὲν θὰ χαθῆ, γιατὶ εἶναι δένδρο, ποὺ φύτευσε ὁ Θεός καὶ εἶναι ποτισμένο μὲ δάκρυα, μὲ αἴματα μαρτύρων. Καὶ δένδρο που φυτεύει ὁ Θεός, δὲν παν᾽νὰ μαζευτοῦν ὅλοι οἱ διαόλοι, δὲν ξερριζώνεται…
Αλλὰ ἄν δὲν προσέξουμε ὁ Ηλιος θὰ φύγη ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας. Ποὺ θὰ πάη; Μπορεῖ νὰ πάη στὴν Οὐγκάντα, μπορεῖ νὰ πάη στὴν Μαγαδασκάρη, μπορεῖ νὰ πάη ἄλλου καὶ ἐμεῖς θὰ χάσουμε τὴν θαλπωρή του, θὰ χάσουμε τὸ φῶς, θὰ χάσουμε τὴν ζωή… Προτιμότερο νὰ σβήση ὁ ἥλιος, παρὰ νὰ σβήση ἡ Ὀρθοδοξία στὸ ἔθνος μας.
Ἐὰν δὲν προσέξουμε θὰ συμβῆ τὸ ἐξῆς: Ὁ Ἡλιος θὰ φύγη μακριά καὶ οἱ καρδιές μας θὰ παγώσουν καὶ ἐμεῖς μὲ τηλεσκόπια θὰ ζητοῦμε τὸν Ἡλιο, με τηλεσκόπιο θὰ ζητοῦμε τὴν Ὀρθοδοξία, γιατὶ θὰ γίνη ἕνα χαρμάνι ὅλων τῶν αἰρέσεων καὶ ὅλων τῶν ἰδεῶν. Read more »

ΠΡΟΝΟΜΟΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ Η ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ

ΜΕ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ ΟΠΛΟ ΤΗN ΠΡΟΣΕΥΧΗ

_________

______

Ὁμιλία ειναι τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, Εγινε στὴν Ἀθηνα, στὶς 23.1.1977 και όχι το 1990

Ὁ κίδυνος τῆς Πανδημίας & τοῦ ἰοῦ, ἀπο τὴν θαυματουργό προσευχή ἀπομονώθηκε! Λάθος, μεγάλο λάθος. Δεν μπορει κάποιος να πετά το ουσιώδες την θαυματουργό προσευχή και να προβάλλει το επουσιωδες, που ειναι ο κίνδυνος της πανδημίας και του ιου, χωρίς την προσευχή. Αυτό ηθελε η κυβέρνηση, να τρομοκρατήση τον κόσμο, να τον κρατήση κλεισμένο στα σπίτια του, πετωντας στον κάλαθο των αχρήστων την προσευχή, που σκοτώνει τους ιους και κάνει γενναιο τον χριστιανό.
Το απόσπασμα πρόβαλε το προφητικό χάρισμα του επισκόπου, που δεν ειναι και τόσο σημαντικό και δεν έκανε καμία αναφορα στην προσευχή! Προωθήθηκε παντου και ξεπερασε τις 700.000 προβολες ‘από όλα τα κανάλια, που τα εντυπωσίασε και το αναδημοσίευσαν.
Ρωτοῦμε, τὸ ἄγνωστο, μικρὸ κανάλι της Λήμνου, που πρωτο ανακάλυψε το απόσπασμα, ποιός του το έδωσε; Και γιατί δεν αναφέρει τίποτε για την θαυματουργό προσευχή;
Μας έκανε εντύπωση, το κανάλι δημιουργήθηκε 2 μηνες πριν την ανάρτηση. Έχει σχεδόν μηδενικες προβολες στα αλλα του βίντεο, και φαίνεται οτ ειναι το πρωτο βίντεο με τον π. Αυγουστίνο που ανέβασε! Πως το ανακάλυψε και γιατί δημοσίευσε το απόσπασμα εκείνο που χρειάζονταν η κυβέρνηση;
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΝΟΥΝ & ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ