Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. 5,1-15)

Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

«Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» (Ἰωάν. 5,14)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τὸ Θεό, ποὺ μὲ ἀξιώνει νὰ κηρύξω καὶ πάλι. Θὰ σᾶς παρακαλέσω νὰ δώσετε προσοχή. Τὰ λόγια θὰ εἶνε ἁπλᾶ καὶ σύντομα.
Ὑπῆρχε, ἀγαπητοί μου, ἐποχὴ ποὺ οἱ ἄν­θρωποι στὰ βουνὰ καὶ στὰ λαγκάδια τῆς πατρίδος μας δὲν ἤξεραν γράμματα πολλά, συχνὰ δὲν ἤ­ξεραν οὔτε τὴν ὑπογραφή τους νὰ βάλουν, δὲν εἶχαν σχολειὰ καὶ πανεπιστήμια καὶ ἀκαδημίες. Ἀλ­λὰ τί μὲ τοῦτο; Ἐκεῖνοι ἦ­ταν ἅγιοι ἄνθρωποι. Ἄ­ξιζαν παραπάνω ἀπὸ ἐ­πιστήμονες μὲ διπλώματα. Οἱ παπποῦδες μας εἶχαν τὴν πραγματικὴ σοφία. Γιατὶ ποιό εἶν᾽ ἐ­κεῖνο ποὺ ἔχει τὴν ἀξία; Δὲν περιφρονοῦμε τὰ γράμματα καὶ τὶς ἐπιστῆμες· ὁ Θεὸς τὰ ἔδωσε κι αὐτά. Ἐ­κεῖνο ὅμως ποὺ ζυγίζει περισσότερο εἶνε ἡ καρδιά, εἶνε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Παλαιὰ στὰ σχολεῖα ἔγραφαν· «Ἀρχὴ σοφίας φόβος Κυρίου» (πρβλ. Σ. Σειρ. 1,14,18). Ἐφοβοῦντο τὸν Θεό, ἐσέβοντο τὸ ὄνομά του τὸ ἅγιο, τηροῦσαν τὶς ἐντολές του. Ἡ γιαγιὰ ἡ ἀ­γράμμα­τη δίδασκε, παιδαγωγοῦσε, μάλωνε καὶ τιμωροῦσε τὰ ἐγγόνια της· καὶ τότε αὐτὰ ἦταν ἀγγελούδια, καὶ εὐλογία Θεοῦ φτερούγιζε πάνω ἀπ᾽ τὴν πατρίδα μας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΓ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1258(2)

Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. 5,1-15)
26 Μαΐου 2024 (2006)

Κολυμβηθρα και μαρτυριο

Ἀρχίζω, ἀγαπητοί μου, μὲ μιὰ παραβολή. Ὑποθέστε, ὅτι ἔχω χρήματα πολλά, 250 περίπου χρυσὲς λίρες, καὶ σᾶς λέω· θὰ τὶς πετάξω ψηλά, κι ὅσες προλάβῃ ν᾿ ἁρπάξῃ ὁ καθένας στὸν ἀέρα, θὰ εἶνε δικές του. Φαντάζεστε τί θὰ γίνῃ. Εἶνε ζήτημα ἂν μία λίρα θὰ πέσῃ κάτω· ὅλες θὰ τὶς πιάσουμε. Τί θέλω νὰ πῶ· δὲν κρατῶ στὰ χέρια μου χρήματα καὶ λίρες, ἀλλὰ παρ᾿ ὅλη τὴν ἀναξιότητά μου κρα­τῶ κάτι ποὺ ἀξίζει παραπάνω ἀπὸ τὰ χρυσᾶ νομίσματα· εἶνε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, εἶνε τὸ ἱε­ρὸ εὐαγγέλιο, εἶνε ἡ σημερινὴ περικοπή (βλ. Ἰω. 5,1-15). Ἂν μετρήσετε τὶς λέξεις της, εἶνε 250 πε­ρίπου. 250 λέξεις – 250 χρυσὲς λίρες, θησαυ­ρὸς ἀνεκτίμητος. Κι ὅπως προσέχουμε νὰ μὴ πέσῃ κάτω οὔτε μία λίρα, ἔτσι πρέπει νὰ προσέχουμε νὰ μὴν μᾶς ξεφύγῃ οὔτε μία λέξις.
Γιὰ νὰ λάβετε μιὰ ἰδέα τί θησαυρός χρυ­σῶν νομισμάτων εἶνε οἱ ἱερὲς περικοπές, ἀπ᾿ ὅλο τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο θὰ πάρουμε μόνο μία λέξι, τὴ λέξι «κολυμβήθρα»· τρεῖς φο­ρὲς ἀναφέρεται στὸ ἱερὸ κείμενο (ἔ.ἀ. 5,2,4,7). Τί εἶνε λοιπὸν ἡ κολυμβήθρα; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 11702

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (Ἰωάν. 20,19-31)
10 Μαΐου 2024 (2005)

Ζωη πιστεως

Εὐχαριστῶ, ἀγαπητοί μου, τὸν Κύριον ἡ­μῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ μ᾿ ἀξιώνει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, τώρα στὰ βαθειὰ γεράματά μου, νὰ κηρύξω τὰ λόγια του. Θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς μιλήσω ὅπως μιλάει ὁ πατέρας στὰ παιδιά του, νὰ μιλήσω μὲ γλῶσσα ἁπλῆ. Θέλω νὰ μὲ προσέξετε.

* * *

Ὅπως γνωρίζουμε, ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθη­τὰς τοῦ Χριστοῦ ἕνας, ὁ Ἰούδας, τὸν πρόδωσε. Μετανόησε ὕστερα γι᾿ αὐτὸ κι ἀπελπισμένος πῆγε καὶ κρεμάστηκε. Μεγάλο κακὸ ἡ αὐτοκτο­νία· σὰν τὸν Ἰούδα εἶνε αὐτοὶ ποὺ αὐτοκτονοῦν… Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2612

Κυριακὴ τῶν Βαΐων (Ἰω. 12,1-18)
28 Ἀπριλίου 2024 πρωὶ
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιωτου

«Ὡσαννα» ἰσοβια, ὄχι της στιγμης

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ἰω. 12,13)

Φτάσαμε, ἀγαπητοί μου, στὴν τελευταία Κυ­ριακὴ τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακο­στῆς· σήμερα εἶνε Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Ποιά εἶ­νε ἡ σημασία τῆς Κυριακῆς αὐτῆς γιὰ τοὺς Χρι­στιανούς; Αὐτὸ θὰ προσπαθήσω νὰ ἐξηγήσω. Read more »

«Οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων

(α´ απόσπασμα ὁμιλιας Μητροπολιτου ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ)

————

————-

Τό (β): https://youtu.be/omhDEaPF1AM?si=gK7pmqwPIRG6FYro

Απομαγνητοφωνημενη ἡ ὁμιλία: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=109398

«Οιδατε ὅτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων» (Μαρκ. 10,42)

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2611

Κυριακὴ Ε΄ Νηστειῶν (Μάρκ. 10,32-45)
21 Ἀπριλίου 2024
Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου

Μας χωριζει αβυσσος

«Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν» (Μάρκ. 10,42)

Ὅσοι, ἀγαπητοί μου, ἐνδιαφέρονται ὄχι γιὰ τὰ θρησκευτικά –τὸ τονίζω–, ἀλλὰ γιὰ τὰ κοινωνικά, πατριωτικὰ καὶ πολιτικὰ πρά­γματα τοῦ τόπου μας ἀλλὰ καὶ ὅ­λου τοῦ κόσμου, θά ᾽πρεπε νά ᾽νε σήμερα στὴν ἐκ­κλησία, ν᾽ ἀκούσουν τὸ εὐ­­αγγέ­λιο (βλ. Μάρκ. 10,32-45), γιὰ νὰ φύ­γῃ ἀπ᾽ τὸ μυαλό τους ἡ ἐσφαλμένη ἰ­δέα, ὅτι τὸ Εὐ­αγγέλιο δείχνει τὸ δρόμο μόνο γιὰ τὴν πέρα τοῦ τάφου ζωή. Ἀσφα­λῶς τὸ Εὐ­αγγέλιο δείχνει τὸν οὐρανό, τὴν αἰώνιο ζωή· δὲν ἀ­διαφορεῖ ὅμως καὶ γιὰ τὴν ἐπίγεια ζωή. Ἐν­δι­αφέρεται γιὰ τὴν οὐράνια ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἐ­­πίγεια ζωή, ποὺ εἶνε τὸ προοΐμιο τῆς αἰ­ωνίου ζω­ῆς καὶ μακαριότητος. Τὸ Εὐαγγέλιο, ὅ­πως εἶπε κάποιος, εἶνε ὁ χάρτης τῆς ἐπιγείου καὶ τῆς οὐ­ρανίου πολιτείας. Ἀνεκτίμη­τα τὰ λόγια του! Ἂν τὰ λίγα αὐτὰ ποὺ εἶπε σήμερα ὁ Κύριος τὰ ἔ­βαζαν στὴν καρδιά τους αὐτοὶ ποὺ κυβερνοῦν τὸν κόσμο καὶ χειρίζον­­ται τὶς τύχες καὶ τὴν πρόοδο τοῦ λαοῦ μας, ἡ γῆ αὐ­τὴ θὰ γινόταν παράδεισος.

Τί εἶπε ὁ Κύριος; Ἀφορμὴ ἦταν ἕνα ἐπεισό­διο, ποὺ συνέβη στὴν συνοδεία του ὅταν γιὰ τελευταία φορὰ ἀ­­νέ­βαιναν στὰ Ἰεροσόλυμα.

* * *

Καθώς, δηλαδή, οἱ μαθηταὶ τὸν συνοδεύουν, ὁ Κύριος τοὺς προλέγει τὰ θλιβερὰ ποὺ πρόκειται νὰ πάθῃ· ὅτι θὰ παραδοθῇ στοὺς ἐ­χθροὺς καὶ θὰ ὑπομείνῃ τὰ πάνδεινα. Τότε λοι­πὸν οἱ δώ­δεκα, ἀντὶ νὰ συμμεριστοῦν τὰ αἰσθήματά του καὶ νὰ δείξουν συμπάθεια, κα­τὰ ἕνα περίεργο τρόπο ἐκ­φράζουν μιὰ νοοτρο­πία ἐν­τελῶς ξένη πρὸς τὶς σκέψεις τοῦ Κυρίου. Read more »

Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν (Μάρκ. 9,17-31)
14 Ἀπριλίου 2024 (2000
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ἡ παλαια γενεα ευθυνεται για τη νεα

(περὶ πατρίδος καὶ οἰκογενείας)

Τὸ θέμα τῆς σημερινῆς ὁμιλίας, ἀγαπητοί μου, εἶνε μιὰ κραυγὴ γιὰ βοήθεια, εἶνε ἕνα ΣΟΣ (SOS). Ποιός φωνάζει «βοήθεια»; Εἶνε ἡ φωνὴ ὲνὸς δυστυχισμένου πατέρα, ποὺ εἶχε παιδὶ δαιμονιζόμενο (βλ. Μάρκ. 9,17-31). Κάτω ἀπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ ἀκαθάρτου δαιμονίου τὸ παιδὶ σπαρταροῦσε σὰν τὸ ψάρι ὅταν τὸ βγάζουν στὴν ἀμμουδιά. Τὸ ἔπιαναν κρίσεις κ᾽ ἔπεφτε στὴ φωτιὰ ἢ στὸ νερό. Ἄφριζε κ᾽ ἔτριζε τὰ δόν­τια, παρουσίαζε θέαμα σπαραξικάρδιο. «Βοήθεια», φώναζε ὁ πατέρας στοὺς μάγους, στοὺς γιατρούς, σὲ κάθε ἄνθρωπο. «Βο­ήθεια», φώ­ναξε καὶ στοὺς ἀποστόλους. Ἐπὶ τέλους, ἀπελπισμένος, ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Χριστοῦ καὶ φώναξε «βοήθεια». Read more »

Περίοδος Γ΄ – Ἔτος ΙΣΤ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 6752

Κυρ. Γ΄ Νηστ.-Σταυρ/σεως (Μᾶρκ. 8,34 – 9,1)
7 Ἀπριλίου 2024 (1999)
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου

Οι ἐχθροι και το ὅπλο

«Ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ» (Μᾶρκ. 8,34)

Κάτι πολὺ περίεργο, ἀγαπητοί μου, λέει τὸ ση­με­ρινὸ εὐαγγέλιο (βλ. Μάρκ. 8,34 – 9,1). Θὰ προσπαθήσω μὲ ἁπλᾶ λόγια νὰ σᾶς δώσω νὰ τὸ καταλάβετε.
Λέει ὅτι ὅσοι ἔχουν βαπτισθῆ εἰς τὸ ὄνομα τῆς ἁγίας Τριάδος, εἶνε δηλαδὴ Χριστιανοί, ὅλοι αὐ­τοὶ εἶνε στρατιῶτες. Στρατιῶτες ὄχι σὰν αὐτοὺς ποὺ βλέπουμε στὶς παρελάσεις. Διαφέρει ὁ στρα­τιώτης τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες τῶν ἐπιγείων κρατῶν.
Στὴ στρατιὰ τοῦ Κυρίου μας προσκαλούμεθα ὅλοι νὰ καταταγοῦμε, ἀπὸ τὸ μικρὸ παιδάκι μέχρι τὸν ἀσπρομάλλη γέρο. Κάνει σήμερα μ᾿ ἄλ­λα λόγια ὁ Χριστός μας γενικὴ ἐπιστράτευσι. Μᾶς καλεῖ ὅλους, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μαύρους καὶ ἄσπρους, κόκκινους καὶ κίτρινους, νὰ γίνου­με στρατιῶτες του καὶ νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ βασίλειό του. Μὲ μόνη τὴ διαφορά, ὅτι ἡ ἐπιστράτευσις αὐτὴ δὲν εἶνε ὑποχρεωτική.
Μποροῦσε ὁ Χριστὸς καὶ εἶχε δικαίωμα νὰ μᾶς πάρῃ ἀπὸ τὸ αὐτὶ καὶ νὰ μᾶς βάλῃ βιαίως στὴν Ἐκκλησία. Δὲν τὸ κάνει αὐτό· σέβεται τὴν ἐλευθερία μας. Μᾶς ἀφήνει νὰ διαλέξουμε· ἢ νὰ πᾶμε μαζί του ἢ νὰ πᾶμε μὲ τὸν διάβολο. Βάζει μπροστά μας τὸ νερὸ καὶ τὴ φωτιὰ καὶ μᾶς λέει· Διαλέξτε· ἂν θέλετε, βάλτε τὸ χέρι σας στὸ νε­ρὸ καὶ θὰ δροσιστῆτε, ἂν θέλετε βάλτε το στὴ φω­τιὰ καὶ θὰ καῆτε (βλ. Σ. Σειρ. 15,16). Εἶστε ἐλεύθεροι. Γι᾿ αὐτὸ ἔτσι ἀρχίζει τὸ εὐαγγέλιο· «Ὅστις θέλει ὀ­πίσω μου ἀκολουθεῖν…», ὅποιος θέλει (Μάρκ. 8,34). Δὲν ἀναγκάζει κανέναν ἀπολύτως ὁ Χριστός.
Στρατιῶτες λοιπὸν εἴμαστε. Ἀρχηγός μας εἶ­νε ὁ Χριστός. Σάλπιγγά του εἶνε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ μᾶς καλεῖ σ᾿ ἕνα πόλεμο ἱερὸ καὶ ἅγιο. Νὰ πολεμήσουμε τοὺς ἐχθρούς μας. Ποιοί εἶνε οἱ ἐχθροί μας; Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2608
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιωτου

Β΄ Κυριακὴ Νηστειῶν (Μᾶρκ. 2,1-12)
31 Μαρτίου 2024

Ν᾽ ἀγαπουμε τον θειο λογο!

«Καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (Μάρκ. 2,2)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακή, Δευ­τέρα Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Τὸ σημερινὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Μάρκ. 2,1-12) δείχνει πόσο πρέπει νὰ ἐκ­τιμοῦμε καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.

* * *

Ὁ Χριστὸς ἦταν στὴν Καπερναοὺμ σ᾽ ἕνα σπίτι. Ὅταν τό ᾽μαθαν οἱ ἄνθρωποι ἔ­τρεξαν ἐ­κεῖ καὶ τὸ σπίτι γέμισε μέχρι ἔξω· «πατεῖς με πατῶ σε», ῥόδι δὲν ἔ­πεφτε χάμω, τόσος ἦταν ὁ κόσμος. Καὶ κάνω τώρα τὴν ἑξῆς σκέψι.
Γιατί μαζεύτηκαν ὅλοι αὐτοί; θὰ μοίραζε λεφτὰ ὁ Χριστός; θὰ ἔδινε χρυσαφικά, ἀσημι­κά, πολύτιμα πετράδια; Ὄχι. Μιλοῦσε μόνο. Τὰ λόγια του ὅμως ἔχουν πολὺ πιὸ μεγάλη ἀ­ξία ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ὁ Διδάσκαλος, ἅμα εἶδε ἐ­κεῖνο τὸ πλῆθος, «ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (ἔ.ἀ. 2,2). Κι αὐτοὶ ἄκουγαν μὲ μεγάλο πόθο τὰ ἄχραντα λόγια τοῦ Θεοῦ.
Ὤ τὰ θεῖα λόγια! Ἄλλος εἶνε ὁ λόγος τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἄλλος ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Ὁ λόγος τοῦ ἀν­θρώπου εἶνε γήινος, μάταιος· ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶνε οὐράνιος, αἰώνιος. Εἶνε λόγος παντοδύναμος, κάνει θαύματα. Τὰ λόγια ποὺ γράφτηκαν στὴν ἁγία Γραφή, αὐτὰ ποὺ ἀ­κοῦμε στὴν θεία λειτουργία, αὐτὰ ποὺ διαβά­ζουμε στὰ συναξάρια, αὐτὰ ποὺ ψάλλουν οἱ ψαλτάδες καὶ οἱ παπᾶδες, αὐτὰ ποὺ διδάσκουν οἱ κήρυκες, αὐτὰ δὲν εἶνε λόγια φιλοσόφων καὶ ἐπιστημόνων· εἶνε λόγια τοῦ Θεοῦ. Ἔχουμε καταλάβει τὴ διαφορά; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ. 25,31-46]

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιος μπορεί να τα διηγηθεί; Ποια γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποια αυτιά μπορούν να τα ακούσουν;
Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από τον θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμείβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.
Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου, ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Αν μία δυνατή βροντή πολλές φορές μας τρομάζει και μας κόβει τα πόδια, για σκεφτείτε, πώς θ’ αντέξουμε ν’ ακούσουμε τον ήχο εκείνης της σάλπιγγας, που θα ηχήσει στα ουράνια δυνατότερα από κάθε βροντή, για να ξυπνήσει όλους τους νεκρούς, δίκαιους και άδικους; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ.25,31-46]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Υπομνηματισμός στο εδάφιο Ματθ.25,31

«Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ(:Όταν λοιπόν έλθει ο Υιός του ανθρώπου με τη δόξα Του και μαζί Του όλοι οι άγιοι άγγελοι, τότε θα καθίσει σε θρόνο ένδοξο και λαμπρό)» [Ματθ.25,31].
Πώς όμως θα έρθει, πώς θα εμφανιστεί; Όπως δήλωσε ο ίδιος αλλού, λέγοντας: «Καὶ τότε ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς(:Και θα δουν τον υιό του ανθρώπου να έρχεται καθισμένος στα σύννεφα του ουρανού με δύναμη και συνοδεία αγγέλων και με δόξα πολλή)»[Ματθ.24,30]. Θα έρθει δηλαδή, όχι πια με ταπεινή όψη, ούτε με τη μικροπρέπεια τη δική μας, αλλά με δόξα και δύναμη θεϊκή. Θα ακούσεις και στα δύο ουσιαστικά το επίθετο «πολλή»· διότι με δύναμη πολλή και με δόξα πολλή θα κάνει τη δεύτερη θεϊκή παρουσία Του, γιατί την προηγούμενη την έκανε με αδύναμη και περιφρονημένη όψη, όση δηλαδή ήταν σε θέση να δουν οι πολλοί. Γιατί όμως επάνω σε σύννεφο; Επειδή έτσι εμφανίζεται πάντοτε ο Θεός: «Νέφη καὶ γνόφος κύκλῳ αὐτοῦ(:Απρόσιτη και ακατάληπτη είναι η τελειότητά Του, σαν μια νεφέλη και γνόφος να απλώνεται γύρω Του)»[Ψαλμ.96,2] και «Ἰδοὺ Κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης(:Ιδού,ο Κύριος κάθεται επάνω σε ελαφριά ταχυκίνητη νεφέλη)»[Ησ.19,1].

Read more »

 Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Πνευματικά Γυμνάσματα

         Μελέτη ΙΑ΄: Περί της μελλούσης Κρίσεως

Η μέλλουσα κρίση πρόκειται να είναι μεγάλη:

•  α) για τα πρόσωπα, που πρόκειται να συγκεντρωθούν εκεί
•  β) για τα πράγματα, που πρόκειται εκεί να εξεταστούν
•  γ) για εκείνα, που θα αποφασιστούν.

Α΄

    Σκέψου, αγαπητέ, ότι μετά την συντέλεια του παρόντος κόσμου, πρόκειται να γίνει η τελευταία ημέρα της καθολικής και γενικής Κρίσεως, η οποία καλείται πολλές φορές από τις θείες Γραφές μεγάλη[Έτσι την ονομάζει ο προφήτης Ιωήλ: «Διότι μεγάλη ἡ ἡμέρα Κυρίου, ἐπιφανὴς σφόδρα, καὶ τίς ἔσται ἱκανὸς αὐτῇ;(:Διότι μεγάλη είναι η ημέρα του Κυρίου, ένδοξη και φοβερή πολύ, και ποιος θα είναι ικανός να αντισταθεί σε αυτήν;)»(Ιωήλ 2,11) και πάλι: «Ὁ ἥλιος μεταστραφήσεται εἰς σκότος καὶ ἡ σελήνη εἰς αἷμαπρὶν ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:Ο ήλιος θα μεταστραφεί σε σκοτάδι και η σελήνη θα πάρει το χρώμα του αίματος, προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και περίβλεπτος, κατά την οποία ο Κύριος θα έλθει ενδόξως για να κρίνει τον κόσμο)»[Ιωήλ 3,4], έτσι ο Σοφονίας: «Ὅτι ἐγγὺς ἡμέρα Κυρίου ἡ μεγάλη, ἐγγὺς καὶ ταχεῖα σφόδρα(:Φοβηθείτε τον Κύριο, διότι η ημέρα της τιμωρίας η μεγάλη έχει πλησιάσει. Πλησιάζει και έρχεται με μεγάλη ταχύτητα)»[Σοφον.1,14], έτσι ο Μαλαχίας: «Πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ(:προτού να έλθει η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και ένδοξη και φοβερή)» [ Μαλαχ. 4,4], Και θα είναι εξαιρετικά μεγάλη για τρεις λόγους: Read more »