ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

                 ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ

                     ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗΣ

      Εντελώς απαραίτητο για εμάς τους ανθρώπους είναι με ζήλο να επιδιώκουμε τα πνευματικά αγαθά και να ζητούμε τον Άρτο τον ουράνιο και λαμβάνοντάς τον, να απαλλασσόμαστε από κάθε βιοτική φροντίδα. Συνεπώς ας μην ασχολούμαστε με τα υλικά αγαθά, αλλά να θεωρούμε τελείως ασήμαντα και την απόκτηση και την απώλειά τους. Όπως ακριβώς βέβαια και ο Ιώβ, ο οποίος ούτε ήταν προσκολλημένος σε αυτά όταν τα είχε, ούτε τα ζητούσε όταν τα έχασε. Καθόσον για τον λόγο αυτόν ονομάζονται «χρήματα», όχι για να τα παραχώσουμε στη γη, αλλά για να τα χρησιμοποιήσουμε όπου είναι ανάγκη. Και όπως ακριβώς ο καθένας από τους τεχνίτες έχει τη δική του τέχνη και γνώση, έτσι και αυτός που έχει πολλά πλούτη δεν γνωρίζει να επεξεργάζεται τον χαλκό, ούτε να κατασκευάζει πλοία, ούτε να υφαίνει, ούτε να κτίζει οικίες, ούτε τίποτε άλλο παρόμοιο με αυτά. Κατά συνέπεια ας μάθει να χρησιμοποιεί τον πλούτο εκεί όπου είναι ανάγκη και να ελεεί τους πτωχούς και θα γνωρίσει τότε τέχνη πολύ ανώτερη από όλες αυτές που προαναφέρθηκαν. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.14,14-22]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 2-8-1998], [Β381]

[Β΄έκδοσις]

Σήμερα, αγαπητοί μου, μας διηγήθηκε ο ευαγγελιστής Ματθαίος το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων. Ένα θαύμα που μας το διηγούνται και οι τέσσερις Ευαγγελισταί.
Ας δούμε όμως πώς ο ιερός Ευαγγελιστής Ματθαίος μας το καταγράφει, σε μία απόδοση. «Εκείνον τον καιρό, ανεχώρησε ο Ιησούς από εκεί με πλοίο σε έναν έρημο τόπο, μόνος μαζί με τους δώδεκα μαθητάς Του. Όταν το πληροφορήθη το πλήθος του κόσμου, τον ηκολούθησαν πεζοπορώντες από διάφορες πόλεις. Τότε ο Ιησούς, εβγήκε από το έρημο καταφύγιό Του και είδε πολύ κόσμο. Τους λυπήθηκε και εθεράπευσε τους αρρώστους των. Όταν άρχισε να σουρουπώνει Τον πλησιάζουν οι μαθηταί και Του λέγουν: ’’Ο τόπος είναι ερημικός και η ώρα περασμένη. Απόλυσε τον κόσμο, για να πάνε στα γύρω χωριά και να αγοράσουν κάτι για να φάνε’’. Ο Ιησούς όμως τους είπε: ‘’Δεν έχουν ανάγκη να πάνε πουθενά. Δώσατέ τους εσείς να φάνε’’. Κι εκείνοι Του απαντούν: ‘’Δεν έχομε μαζί μας παρά μόνον πέντε ψωμιά και δύο ψάρια’’. Και ο Ιησούς τους λέγει: ‘’Φέρτε τα μου εδώ’’. Και αφού έδωσε εντολή στον κόσμο να καθίσουν για φαγητό πάνω στο χορτάρι, επήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε τα μάτια Του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητάς Του και εκείνοι στο πλήθος. Και έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και εσήκωσαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Και αυτοί που έφαγαν, ήσαν περίπου πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά». Read more »

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

                «Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 44^ο ΨΑΛΜΟ»

 [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 13-8-1988], [Α32]         

      Η εορτή μνήμης της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αγαπητοί μου, μας δίδει την αφορμή να δούμε εγκατάσπαρτη μέσα στην Αγία Γραφή την παναγία μορφή της και το ουρανόμηκες μεγαλείο της.

      Ο 44^ος Ψαλμός θα λέγαμε ότι είναι το θαυμάσιο εκείνο ποίημα, που αναφέρεται στον Μεσσία και την Κυρία Θεοτόκο. Στο πρώτο ήμισυ του ποιήματος εξυμνείται ο Υιός του Θεού, με όλα τα θεανθρώπινα γνωρίσματά Του και στο δεύτερο ήμισυ του ίδιου ποιήματος εξυμνείται η Εκκλησία, που η επιτομή της Εκκλησίας είναι η Παναγία Θεοτόκος. Με όλα εκείνα τα θαυμάσια γνωρίσματά της, σαν άμεσος κτίσις του Θεού.

     Ο Ψαλμός ο 44^ος έχει ως εξής- θα σας διαβάσω μόνο το κείμενο: «Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθόν, λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ, ἡ γλῶσσά μου κάλαμος γραμματέως ὀξυγράφου.  ὡραῖος κάλλει παρὰ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου· διὰ τοῦτο εὐλόγησέ σε ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα. Περίζωσαι τὴν ῥομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀληθείας καὶ πρᾳότητος καὶ δικαιοσύνης, καὶ ὁδηγήσει σε θαυμαστῶς ἡ δεξιά σου. Τὰ βέλη σου ἠκονημένα, δυνατέ -λαοὶ ὑποκάτω σου πεσοῦνται- ἐν καρδίᾳ τῶν ἐχθρῶν τοῦ βασιλέως. ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου.   Ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου. Σμύρνα καὶ στακτὴ καὶ κασσία ἀπὸ τῶν ἱματίων σου, ἀπὸ βάρεων ἐλεφαντίνων, ἐξ ὧν εὔφρανάν σε. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο Ι΄, εδάφια 38-42 και κεφάλαιο ΙΑ΄, εδάφια 27-28

Κεφ.Ι΄ 38᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. Γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 39 Καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 Ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; Εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 Ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ ᾿Ιησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ᾿ αὐτῆς.
Κεφ.ΙΑ΄ 27 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 Αὐτὸς δὲ εἶπε· μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2627

Κοίμησις Θεοτόκου (Λκ. 10,38-42· 11,27-28)
Πέμπτη 15 Αὐγούστου 2024
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

Ν᾽ ἀκουμε, μα και να ὑπακουμε (τεκνογονια)

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. 11,28)

Δίδασκε, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ποῦ δίδασκε; Παντοῦ· στὸ ναό, στὴ συναγωγή, σὲ σπίτια, στὸ ἀκρογιάλι, στὴν ἔ­ρη­μο. Τί δίδασκε; Λόγια θεϊκά.
Μιὰ φορὰ δίδασκε τοὺς ἀνθρώπους ν᾽ ἀγαποῦν τὴν προσ­ευχή. Εἶνε ἀναγκαία. Ἄν­θρωπος ποὺ δὲν προσ­εύχεται εἶνε σὰν ζῷο, ἀγριεύει σὰν τὰ θηρία. Τοὺς ἔλεγε, ὅτι ὁ Θεὸς εἶνε πατέρας, ἀγαπᾷ κι ἀκούει τὰ παιδιά του. Καὶ γιὰ νὰ μάθουν πῶς νὰ τοῦ μιλοῦν, πῶς νὰ προσ­εύχων­ται, δίδαξε τὸ «Πάτερ ἡμῶν…» (Λουκ. 11,2-4). Αὐτὴ εἶνε ἡ τέλεια προσευχή· περιέ­χει ἑπτὰ αἰτήματα καὶ μία ὑπόσχεσι· μ᾽ αὐτὸ ζητοῦμε ἑ­πτὰ πράγματα καὶ ὑποσχόμαστε νὰ ἀ­γαποῦ­με καὶ νὰ συγχωροῦμε τοὺς ἄλλους.
Τὴν ὥρα λοιπὸν ποὺ ἔλεγε τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Χριστός, μιὰ γυναίκα ποὺ τὸν ἄκουγε τόσο ἐν­­θουσιάστηκε ὥστε φώνα­ξε· «Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βα­­στάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας» (ἔ.ἀ. 11,27)· δηλαδή, εὐτυχισμένη – καλότυχη ἡ μάνα ποὺ σὲ γέννησε! Μ᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἡ ἀν­ώνυμη ἐκείνη γυναίκα μακάρισε τὴν Παναγία, τῆς ὁ­ποίας σήμερα ἑορτάζουμε τὴν θεία Κοίμησι· ἔτσι τε­λειώνει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Λουκ. 10,38-42· 11,27-28). Read more »

Ενοριες UOC που δεν θα ενταχθουν στην Εξαρχια του Φαναριου θα εκκαθαριστουν – Άμστερνταμ.

Αυτο που θελει να κανει στο Ἅγιο Ορος ο Βαρθολομαίος, γινεται στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ, γιατι ἔχει τους ναζιστας με το μέρος του.     (Πατηστε τον τίτλο & διαβαστε το ἄρθρο)

Εκτακτως στο Φαναρι ο ψευτο μητροπολιτης της Ουκρανιας Επιφανιος

Πατηστε τον τίτλο & διαβαστε το ἄρθρο

Ντροπιαστικη ανακοινωση της Ιερας Μονης Ιβηρων, αδειαζει τον Γεροντα Μαξιμο τον Ιβηριτη

Posted on 14 Αυγούστου, 2024

Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Προς Φιλιππησίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 5-11

5 Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 6 ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, 7 ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, 8 καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. 9 Διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, 10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, 11 καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο γὰρ φρονείσθω ἐν ὑμῖν ὃ καὶ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, ὃς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο τὸ εἶναι ἴσα Θεῷ, ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ. Διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα, ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός(:Εφόσον δηλαδή είστε μαθητές και δούλοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να μιμηθείτε την ταπείνωση και την αυταπάρνησή Του. Read more »

• Ἀπάντησις εἰς ερώτημα μαθητῶν Ἀπὸ τὴν Μαθητικὴν Κοινότητα Γυμνασίου τῶν ἐν᾽ Ἀθήναις (Παράδεισος – Ἀμαρουσίου) ἐκπαιδευτηρίων Δούκα ἐτέθη εἰς τὸν Σεβασμ. Μητροπολίτην μας κ. Αὐγουστῖνον, ὡς καὶ εἰς ἄλλους σημαίνοντας παράγοντας τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ζωῆς τῆς Πατρίδος μας, τὸ ἑξῆς ἐρώτημα:

«Σε τι νομιζετε πως ολοι μα ολοι οι Ελληνες συμφωνουν μεταξυ τους;

Ποια κοινα μας συνδεουν ολους τους Νεοελληνες;»

Ἐπ᾽ αὐτοῦ ὁ Ἐπίσκοπός μας ἔδωκε δι᾽ ἐπιστολῆς του τῆς 5ης Νοεμβρίου τὴν ἑξῆς ἀπάντησιν·

«Ἔλαβα τὸ γράμμα σας. Ζητεῖτε νὰ σᾶς ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα· «Σὲ τί νομίζετε πὼς ὄλοι μὰ ὅλοι οἱ Ἕλληνες συμφωνοῦν μεταξύ τους; Ποιὰ κοινὰ μᾶς συνδέουν ὅλους τοὺς Νεοέλληνες;».

Στὸ ἐρώτημα αὐτὸ μποροῦν νὰ ἀπαντήσουν οἱ καλοί σας καθηγηταί. Ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ὅσον μοῦ κάνατε τὴν τιμὴ νὰ ρωτήσετε καὶ μένα τὸν γέροντα Ἐπίσκοπο, ποὺ ὑπηρετῶ Γένος καὶ Ἐκκλησία ἐπὶ 50 χρόνια, σᾶς δίνω μιὰ σύντομη ἀπάντησι.

Σὰν ἄνθρωποι καὶ μεῖς οἱ Ἕλληνες εἶνε ἐπόμενο νὰ ἔχουμε τὶς διαφορές μας. Σ᾽ ἕνα πλατάνι ποὺ ἔχει χιλιάδες φύλλα, καθὼς λένε οἱ εἰδικοὶ ἐπιστήμονες, δὲν μπορεῖς νὰ βρῇς δυὸ φύλλα ποὺ νὰ εἶνε ἀκριβῶς τὰ ἴδια. Κάποια μικρὴ διαφορὰ θὰ ἔχῃ τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο. Καὶ μεῖς οἱ Ἕλληνες, ποὺ εἴμαστε σὰν τὰ φύλλα ἑνὸς καὶ τοῦ αὐτοῦ αἰωνόβιου δένδρου ποὺ λέγεται Ἑλλάδα, εἴχαμε, ἔχουμε καὶ θὰ ἔχουμε τὶς διαφορές μας ὡς πρὸς τὰ διάφορα θεματα ποὺ παρουσιάζονται κάθε φορά. Ἀλλὰ ἡ ρίζα εἶνε μία καὶ τροφοδοτεῖ μὲ τὸ χυμό της ὅλα τὰ φύλλα. Θέλω νὰ πῶ, ὅτι πέρα ἀπὸ τὴν καθημερινότητα της ζωῆς ποὺ ἔρχεται καὶ παρέρχεται σὰν τὰ φυλλα τῶν δένδρων, ὑπάρχουν πράγματα ποὺ ὁ πανδαμάτωρ χρόνος δὲν ἔχει τὴ δύναμι νὰ τὰ φθείρῃ. Διότι, ὄπως λέει ὁ Σοφοκλῆς, «ἔλκουν τὴν καταγωγή τους ἀπὸ τὸν οὐρανό». Καὶ μιᾶς καὶ μιλᾶμε σὲ ἑλληνόπουλα καὶ χριστιανόπουλα, ὑπενθυμίζουμε τὸ λόγο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ: «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Read more »

Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ

Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστινου Καντιωτου

—–

—

«Πυρινη κολαση στον Βαρναβα», τι ειχες Γιαννη τι ειχα παντα!

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτη

Αυτή είναι η φράση που αναπαρήγαγαν οι δημοσογράφοι της πεντάρας, για να περιγράψουν στην γνωστή φοβογλώσσα τους μία ακόμη πυρκαγιά, τα αίτια της οποίας ενδέχεται να αποδοθούν είτε σε ανθρώπινο παράγοντα, π.χ. σε κάποια ηλικιωμένη που έβραζε κόλλυβα στο προαύλιο του σπιτιού της (αυτό μας είπαν ότι συνέβη το 2007 όταν έγινε παρανάλωμα ο νομός Ηλείας – υπάρχει και σχετική αρεοπαγιτική απόφαση) ή σε κάποιον μεσήλικα που έκαιγε τα ξερά του χόρτα είτε στην «ανθρωπόμορφη» Φύση, που μέσω της κλιματικής αλλαγής υποτίθεται ότι έχει κηρύξει τον πόλεμο πρωτίστως στην χώρα μας.

Όποιος θέλει να προσθέσει τρίτη εκδοχή, ας ανοίξει τις εφημερίδες του 20ού αιώνα και ας εστιάσει στις μεγάλες πυρκαγιές που κατέκαιαν την Ελλάδα από το 1975 και μετά.

Κατά περίεργο τρόπο, εκτός από τον… «εθνάρχη» Κωνσταντίνο Καραμανλή, την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη και την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», θα διαπιστώσει ότι η μεταπολιτευτική Ελλάδα (στην οποία η δικτατορία συνεχίστηκε φορώντας τον μανδύα της δημοκρατίας), μαζί με αυτήν την τριπλέτα, απέκτησε δώρο και ένα σωρό εμπρηστές, τους οποίους συνήθιζαν εκ του ασφαλούς να επικηρύσσουν για πολλά εκατομμύρια δραχμές.

Αξίζει να διαβαστούν τα αποχαυνωτικά ρεπορτάζ ιδίως της δεκαετίας 1975-1985, για να αποκαλυφθεί η ασύλληπτη κοροϊδία των ανέκαθεν βρεφοποιημένων Ελλήνων που ταΐζονταν από τους πολιτικούς και τα μιντιακά γρανάζια τους με την σανοτροφή περί οικοπεδοφάγων, επίδοξων Τούρκων επανακατακτητών ή λοιπών αλλοδαπών αποσταθεροποιητών. Και πόσο περίεργο ότι κάθε χρόνο οι φωτιές ξεσπούσαν, από τότε, στα ίδια συνήθως μέρη· σε αυτά που ξεσπούν μέχρι και σήμερα!

Πώς γίνεται σχεδόν κάθε χρόνο να καίγεται η Πάρνηθα, η Βαρυμπόμπη, η Εύβοια, αλλά σε κάποια άλλα μέρη με πυκνή βλάστηση να μην έχει ακόμη –φυσικά ευτυχώς!– ξεσπάσει ποτέ πυρκαγιάς;…..

Για; τη συνέχεια πατηστε τον τίτλο

Παρισι 2024: Imagine… τα χειροτερα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

Πατηστε τον τίτλο

Από ιστολόγιο: https://dimpenews.com/

 Δεν ήταν τιμη για την Ελλαδα ήταν Σατανοπροσκυνημα!

Μουγκα στη στρουγκρα … στην Εκκλησια για την Σατανοπροσκυνηση Τελετη Ληξης …Αποποιειται το ρολο της!!!

   ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ρωμ.15,4]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

         «Η ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ»

       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 21-7-1985] , [Β140]          

      Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιθυμώντας να βοηθήσει τους πιστούς της Εκκλησίας της Ρώμης, γράφει τα εξής: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν». «Εμείς», λέγει, «οι δυνατοί, εμείς που νομίζομε ότι μπορεί να έχομε κάποια δύναμη πνευματική, ας κρατήσομε τις ατέλειες εκείνων οι οποίοι έχουν ολιγοτέραν πνευματική δύναμη». Και για να στηρίξει αυτό, δηλαδή ότι δεν πρέπει να υπάρχει μία αυταρέσκεια, «μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν», αλλά πρέπει να βοηθούμε πραγματικά τους άλλους, αναφέρεται σε ένα πρότυπον. Και αυτό το πρότυπον είναι ο Ιησούς Χριστός· «δια τον Οποίον», λέγει, «εγράφη στην Παλαιά Διαθήκη: Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ». Ως να αποτείνεται ο Υιός προς τον Πατέρα λέγοντας: «Εκείνοι που ονείδιζαν Σένα, ω Πατέρα μου, τώρα ονειδίζουν Εμένα». Είναι από τον Ψαλμόν 68, στίχος 10. Read more »

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ:

«Αλλοτριας δε βοτανης απεχεσθαι, ήτις εστιν αιρεσις»

(Ορθοδοξια, το φιλοϋλον πυρ και το φιλοθεν πυρ) ΜΕΡΟΣ Ι΄, ΙΑ΄,ΙΒ΄, ΙΓ΄

Συνέχεια: Από το μέρος    Α΄, Β΄, Γ΄,Δ΄     «Αλλοτρίας δε βοτάνης απέχεσθαι, ήτις εστίν αίρεσις» (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος – Προς Τραλλιανοίς VI, 37-38)

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ: «Αλλοτρίας δε βοτάνης απέχεσθαι, ήτις εστίν αίρεσις» (Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος – Προς Τραλλιανοίς VI, 37-38) (και οι ομολογιακές βαθμίδες των Ορθοδόξων Χριστιανών) ΜΕΡΟΣ Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄, Η΄,Θ

«Αλλοτριας δε βοτανης απεχεσθαι, ήτις εστιν αιρεσις»

(Αποστολική Εκκλησία – σύγχρονη εποχή)

ΜΕΡΟΣ ΙΓ΄

Για τον άνθρωπο του καιρού μας, η αντίληψή του σχετικά με την Αποστολική Εκκλησία είναι θαμπή∙ αξιοσημείωτη και η άγνοια των Ορθοδόξων εκείνων, που υπάγονται στη ρευστότητα των καιρών μας, τους αμαθείς μπροστά στα θέματα για τα οποία έπρεπε να γνωρίζουν, όπως είναι ο οικουμενισμός και η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Διαβάστε περισσότερα »

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 9, 27-35]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-7-1982], (Β73)

Κάποτε, αγαπητοί μου, ο Κύριος, διερχόμενος σε έναν τόπον, Τον συνήντησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι έκραζαν: «Ἰησοῦ, υἱέ Δαυΐδ, ἐλέησον ἡμᾶς». «Ιησού, απόγονε του Δαβίδ», δηλαδή Μεσσία, «ελέησέ μας».
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κανείς τυφλούς ανθρώπους γενικά ασθενείς, να σπεύδουν να βρουν την υγεία των, πολύ δε περισσότερο, όταν αυτή είναι όρασις και δεν βλέπουν γύρω τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, να σπεύδουν να ζητήσουν την θεραπεία τους από τον Θεό. Αλλά εκείνο που κάνει κατάπληξη είναι ότι εκείνοι που είχαν τα μάτια τους δεν έβλεπαν, για να ομολογήσουν τον Ιησού «υιό του Δαβίδ». Δηλαδή Μεσσία. Διότι ο τίτλος «υἱός Δαυΐδ» σημαίνει Μεσσίας, δηλαδή Χριστός. Εκείνοι που δεν είχαν τα μάτια τους και δεν είχαν δει κανένα θαύμα, παρά μόνο είχαν μάθει, είχαν ακούσει, συνεπώς είχαν πιστέψει, αυτοί να ομολογούν τον Ιησούν «υἱόν Δαυΐδ». Κάνει εντύπωση αυτό. Read more »

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 27-35

27 Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ ᾿Ιησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. 28 ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. 29 Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. 30 Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. 31 Οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
32Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· 33 καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ ᾿Ισραήλ. 34 Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
35 Καὶ περιῆγεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΥΦΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΚΩΦΟΥ

«Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ(:Και ενώ έφευγε από εκεί ο Ιησούς, Τον ακολούθησαν δύο τυφλοί, οι οποίοι φώναζαν δυνατά και έλεγαν: “Σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας, ένδοξε απόγονε του Δαβίδ”). Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε(:Και όταν έφθασε στο σπίτι, ήλθαν κοντά Του οι τυφλοί, και ο Ιησούς τους λέει: “Πιστεύετε ότι έχω τη δύναμη να κάνω αυτό που μου ζητάτε;” Και εκείνοι του απαντούν: “Ναι, Κύριε”).Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν(:Τότε άγγιξε με τα δάκτυλά Του τα μάτια τους και τους είπε: “Ας γίνει αυτό που ζητάτε σύμφωνα με την πίστη σας”). Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί (:Και aνοίχτηκαν τα μάτια τους)»[Ματθ. 9, 27-30]. Read more »

Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΔΥΝΑΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

«ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»

ως πυραυλος εξέρχεται από την καρδιά & το στόμα του αληθινου Ορθοδοξου, Ελληνος ιεραρχου π. Αυγουστινου Καντιώτου

——-

———-

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος Κ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 992(2)

Κυριακὴ Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. 9,27-35)
11 Αὐγούστου 2024 (2003)
Ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ἡ δυναμις του «Κυριε, ἐλεησον»

«Ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ» (Ματθ. 9,27)

Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο (βλ. Ματθ. 9,27-35). Τί εἶνε τὸ Εὐαγγέλιο; Τὸ πιὸ ὡραῖο βιβλίο τοῦ κόσμου. Χαλίκια εἶνε τὰ ἄλλα βιβλία, διαμάντι εἶνε αὐτό. Ὅ­που διαβάζεται καὶ ἐφαρμόζεται τὸ Εὐαγγέλιο, ἐκεῖ ὑπάρχει ἀσφάλεια. Ὅπου ὑπάρχει Εὐ­αγγέλιο, διάβολος δὲν πατάει. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Προς Ρωμαίους, κεφάλαιο ΙΕ΄, εδάφια 1-7

1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. 2 Ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· 3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. 4 Ὃσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. 5 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, 6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 7 Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Αφού, λοιπόν, ο Παύλος απέδωσε την δοξολογία προς τον Θεό, πάλι από την ευχή προχωρεί σε παραίνεση, στρέφοντας τον λόγο στους πιο δυνατούς κατά την πίστη και λέγοντας τα εξής: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν(:Οφείλουμε εμείς οι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή να δείχνουμε ανεκτικότητα και συμπάθεια στις αδυναμίες των αδυνάτων στην πίστη ανθρώπων και να μην κάνουμε εκείνα που αρέσουν στον εαυτό μας)»[Ρωμ.15,1]. Read more »