Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!
Posted by: Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης on
Δεκ 22nd, 2008 |
Filed under: ΓΡΑΠΤ ΚΗΡΥΓΜ. ΚΑΤΟΧΗΣ, ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 1ο, ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ
Χριστιανικά συνθήματα
Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!
…Είμεθα 1000. Το πατρικό μας σπίτι εκάηκε από τρεις μεριές!
Τρεις μεγάλοι εμπρησταί (Ιταλοί, Γερμανοί, Βούλγαροι) επήραν τον δαυλόν και από ένα μίσος άγριον εναντίον του λαού μας, μέσα εις τα 3 ½ χρόνια της σκλαβιάς μας, μετέβαλον την ωραίαν μας Πατρίδα εις ερείπια. Επί τέλους ηυδόκησε ο παντοδύναμος Θεός των πατέρων μας να ελευθερωθώμεν. Αλλά –δυστυχία μας-, ενώ περιμέναμεν όλοι να απολαύσωμεν τα αγαθά της ελευθερίας μας, παρουσιάσθει ο τέταρτος εμπρηστής, χειρότερος των τριών πρώτων: η ΔΙΧΟΝΟΙΑ, η οποία επί τρεις χιλιετηρίδας μαστίζει την Ελληνικήν φυλήν. Αυτή τώρα δια μυριοστήν φοράν παρουσιάσθει εις το προσκήνιον της Ιστορίας μας και θέλει να ρίψει τας τελειωτικάς βολάς επάνω εις το πτώμα της Ελλάδος. Τα τέκνα της Ελλάδος, ενώ αδελφικά συζητούσαν γύρω από το ίδιο τραπέζι, αίφνης διεφώνησαν. Διεφώνησαν επάνω εις το θέμα…πως θα κτίσωμεν το καινούργιο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό μας σπίτι! Οι μεν επρότειναν να κτισθή με τα υλικά Α. Οι δε με τα υλικά Β. Οι τρίτοι με τα υλικά Γ…1000 Έλληνες, 1010 γνώμες και ιδέες. Καθένας θέλει να στήσει το ιδικόν του θέλημα και εις το ιδικό του θέλημα να υποτάξει τας θελήσεις των άλλων. Έτσι επήλθε το σημερινόν χάος, μέσα εις το οποίον κινδυνεύομεν να εξαφανισθώμεν πάντες.
Τι πρέπει να γίνει; Δυναμικάς λύσεις προτείνουν οι μεν, λησμονούντες ότι η βία δεν λύει προβλήματα, αλλά πολλαπλασιάζει τα προβλήματα. Συμβιβασμόν προτείνουν οι δε, αλλά αγάπη πραγματική δεν υπάρχει εις τας καρδίας μας και τα χέρια που πρέπει να σφιχθούν αδελφικά απομακρύνονται περισσότερο, και η Ελλάς κλαίουσα ματαίως αναμένει, έστω και την 12 παρά 5, την ένωσιν, τον αδελφικόν εναγκαλισμόν. Άλλοι, τέλος, προτείνουν να έλθουν ξένοι από τα συμμαχικά έθνη δια να μας συμβιβάσουν. Αλλά αμφιβάλλομεν, εάν και αυτό πραγματοποιούμενον θέλει φέρει την λύσιν του Ελλαδικού προβλήματος. Και τούτο, διότι και οι διαιτηταί μας θα είναι άνθρωποι, και ως άνθρωποι θα έχουν τας συμπαθείας των ή τας αντιπαθείας των και αι υπ’ αυτών προτάσεις δεν θα γίνουν υπό πάντων δεκταί.
Ένας μόνον διαιτητής θα ηδύνατο να ρυθμίσει τα προβλήματά μας κατά τρόπον τοιούτον, ώστε να ικανοποιήσει όλα τα τέκνα της Ελλάδος και να δημιουργήσει νέαν τάξιν πραγμάτων ειρηνικής συμβιώσεως και συναδελφωσύνης…και αυτός είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ, η αγία Του διδασκαλία και ιδίως η επί όρους περίφημος ομιλία Του, η οποία ονομάσθη «ο καταστατικός χάρτης των ελευθεριών της ανθρωπότητος». Ό,τι θέλει ο Χριστός. Αυτό ας γίνει το καινούργιο μας σύνθημα. Κάτω από την σημαίαν του Χριστού, του πράου, του Διαλλακτικού, του Ειρηνοποιού, του Διώκτου της αδικίας και εκμεταλλεύσεως θα ηδυνάμεθα να λύσωμεν τα προβλήματά μας και να ζήσωμεν ευτυχείς. Άλλως ό,τι κτίζομεν, κτίζομεν επάνω εις την άμμον, είναι ετοιμόρροπον και θα καταρρεύσει. Το μαρτυρούν μύρια παραδείγματα. Διατί να είμεθα τυφλοί και να μη βλέπωμεν την αλήθειαν; Άς το πιστεύσωμεν, ας το κηρύξωμεν, ας αγωνισθώμεν δια να γίνει συνείδησις εις όλους ότι ΘΕΜΕΛΙΟΝ, επί του οποίου πρέπει να κτίσωμεν το Εθνικόν Οικοδόμημα είναι ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Η εκκλησία μας, δια των κληρικών της και ιδίως των Αρχιερέων της, ας γίνει ο πρωτοπόρος του Χριστιανικού τούτου κινήματος και ο ρόλος της θα είναι μέγας, πρωταρχικός μέσα εις την Εθνικήν μας αναδημιουργίαν.
Ό,τι θέλει ο Χριστός. Να, το σύνθημά μας! Ερωτώμεν: Υπάρχει ωραιότερον σύνθημα;
ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Αύριον Κυριακήν (4 Φεβρουαρίου). Κατά την Θείαν Λειτουργίαν (ώραν 9.30 π. μ.) εις τον Ι. Ναόν του Αγίου Νικολάου θα ομιλήσει ο ιεροκήρυξ αρχιμανδρίτης Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης.
ΕΣΤΙΑ
Μόλις αφιχθούν εκ Καστανιάς τα αυτοκίνητα, θα ανοίξει πάλιν η Εστία. Όσοι έπαιρναν τακτικά συσσίτιον παρακαλούνται να περάσουν την Δευτέρα, Τρίτην και Τετάρτην ώραν 10 – 12 π. μ. από τα Γραφεία της Εστίας, δια να αλλάξουν τας παλαιάς καρτέλλας με καινούργιες καρτέλλες.
«ΕΣΤΙΑ», αρ. φυλ. 5, 3 Φεβρουαρίου 1945
(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,
μέρος β΄, σελ. 153-154, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)


Be the first! 

Αύριον είναι τα Φώτα. Γιορτάζει σύμπας ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Κόσμος. Θα εορτάσωμεν και ημείς έστω υπό πένθιμον Ελληνικόν ουρανόν, τον οποίον δημιουργεί η σημερινή χαώδης κατάστασις της φυλής μας. Θα μεταβώμεν εις την εκκλησίαν.



Απ’ έξω από την Εστίαν εστέκετο χλωμό ένα παιδάκι. Ήτο 7 το πρωΐ. Ο ουρανός ήτο συννεφιασμένος, εφυσούσε ψυχρός αέρας, έπιπτεν η πρώτη φθινοπωρινή βροχή, και το παιδάκι σαν σπουργιτάκι εζάρωνε κοντά στην πόρτα. Το καημένο ήτο ορφανό. Ο πατέρας του – πάνε τώρα λίγες μήνες – σκοτώθηκε και έμεινεν έρημο, απροστάτευτο, ως ένα από τα αναρίθμητα θύματα της Εθνικής μας συμφοράς.
«Πάν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται» (Ιησούς Χριστός). Ξύλα! Καυσόξυλα! Δεν υπάρχουν εις την αγορά. Κάθε ξυλαράκι έγινε ράβδος χρυσού. Και αυτά τα τρόφιμα του Ερυθρού Σταυρού γίνονται δώρον άδωρον, εφ’ όσον δια να αγοράσει η πτωχή οικογένεια δύο οκάδες καυσόξυλα πρέπει να πωλήσει μια οκά ρεβίθια που επήρεν από τον Ε.Σ. Τα ξύλα, λοιπόν, έγιναν και αυτά εις την πλήρη δυσχερειών ζωήν μας πρόβλημα, πρόβλημα δια τας πτωχάς οικογενείας, πρόβλημα κυρίως όμως δια την Εστίαν μας, εις την οποίαν βράζουν καθημερινώς 12 καζάνια των 600-800 μερίδων. Τα πεινασμένα στομάχια θέλουν τρόφιμα. Αλλά και τα 12 καζάνια θέλουν ξύλα. Θέλουν κάθε ημέραν 500-600 οκ. ξύλα, ένα μήνα 12.000 οκάδες, δηλαδή χρειαζόμεθα ένα δάσος, από το οποίον με ένα αυτοκίνητον τοννάζ 3 τόννων να μεταφέρωμεν κάθε τρεις ημέρας ξύλα. Η ανάγκη των ξύλων είναι μεγίστη, το δε πρόβλημα των ξύλων προς στιγμήν εφαίνετο άλυτον και το κλείσιμον της Εστίας βέβαιον, εάν ο καλός Θεός δεν μας ελυπείτο, δεν ελυπείτο τους πτωχούς μας. Αφ’ ενός ένας έρανος εις ξύλα, που εις τας 15 Σεπτεμβρίου έγινε εις όλην την πόλιν της Κοζάνης κατόπιν σχετικής ομιλίας του ιεροκήρυκος, απέδωκε περί τας 5 χιλιάδες καυσόξυλα, αφ’ ετέρου δε μια δωρεά, η μεγαλυτέρα προς την Εστίαν δωρεά, που ισοδυναμεί 10 χρυσά «κοκκοράκια», έρχεται να ανακουφίσει την Εστίαν και να λύσει δια ένα τουλάχιστον εικοσαήμερον το πρόβλημα των ξύλων. Ποία η δωρεά; Άς την γράψωμεν, με την ελπίδα ότι και άλλοι θα ευρεθούν μιμηταί: Οι ιδιοκτήται του παρά το γήπεδον της πόλεως γηραιού πλατάνου παρουσιάσθησαν εις την Εστίαν και εδήλωσαν, ότι προσφέρουν δωρεά όλον το δένδρον, δια να γίνει καυσόξυλα του φτωχοκόσμου. Αυτή είναι η μεγαλυτέρα προς την Εστίαν δωρεάν, η οποία έγινε μέχρι σήμερον. Εύγε εις τους ευγενείς δωρητάς. Με την δωρεάν θα ανάψουν τεράστιον πολυέλαιον εις την εικόνα του Εσταυρωμένου, του μοναδικού φίλου των πτωχών. Έτσι το υπ’ αριθ. 1 άκαρπον δένδρον ξερριζώθηκε. Ύστερον από ζωήν 200 και πλέον ετών απέθανε – σκληρός ο θάνατος, ας κλαίει δι’ αυτόν η μούσα του Παπασχάλη. Απέθανε όμως, δια να ζήσουν οι πτωχοί. Όσοι έχουν τέτοια παρόμοια άκαρπα δένδρα, ας δηλώσουν εις την Εστίαν, δια να τα έχωμεν υπ’ όψιν, όσοι δε δεν έχουν δένδρα, αλλά έχουν εις τα σεντούκια των θαμμένα χρυσά «κοκκοράκια», με τα οποία ημπορούμε να αγοράσωμεν πλατάνια ολόκληρα, ας τα δώσουν εις την ελεημοσύνην, έστω και την τελευταίαν ώραν, διότι άλλως, εάν συνεχίσουν την ίδιαν σκληρότητα απέναντι των συνανθρώπων των, τότε σύμφωνα όχι με τα ιδικά μου λόγια, αλλά με τα λόγια του Θεανθρώπου, θα ομοιάσουν με τα άκαρπα δένδρα. Περί δε των τοιούτων είπεν ο Κύριος: «Παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πύρ βάλλεται». Δια το πρωϊνόν συσσίτιον των ασθενικών παιδιών.



Δεν βλέπετε; Δεν ακούτε; Δεν αισθάνεσθε; Δεν λαμβάνετε μιαν απόφαση; Η δυστυχία αυξάνει. Νέοι πρόσφυγες καταφθάνουν καθημερινώς εις ελεεινήν κατάστασιν, ως ράκη μιας άνευ προηγουμένου εθνικής συμφοράς. Η Εστία μας, μολονότι είναι η πτωχοτέρα Εστία της Μακεδονίας, δεν ηδύνατο να μείνει αδιάφορος εμπρός εις το νέον κύμα της δυστυχίας που κατακλύζει από ημερών την ιστορικήν πόλιν της Κοζάνης. Με την βοήθειαν του Εσταυρωμένου, κάτω από τον Σταυρόν του οποίου ευρίσκουν την μοναδικήν των παρηγορίαν όλαι αι θλιμμέναι ψυχαί, και με την βεβαίαν ελπίδα, ότι οι ευγενείς κάτοικοι της Κοζάνης θα συντρέξουν οπωσδήποτε το έργον της περιθάλψεως 3.000 πτωχών, η Εστία μας απεφάσισε να επεκτείνει την φιλανθρωπικήν της δράσιν, να εξαπλώσει περισσότερον το δίκτυον της αγάπης του Χριστού, δια να περισυλλέξει και άλλους ναυαγούς της ζωής. Και προστέθηκαν νέα περίπτερα. Ήδη εν τη Εστία λειτουργούν καθημερινώς 5 συσσίτια και διανέμονται άνω των 3.000 μερίδων. Τα συσσίτια τούτα είναι τα εξής: